Livre, Chap.
[4, 7]	ἐκουροτόκεον, ἐκράτεε τὸ ἰσχυρότερον, καὶ	ἐγένετο	ἄρσενα· χω ρέει δὲ οὐκ
[4, 7]	πλέονος γενομένου τοῦ ἀσθενέος, καὶ	ἐγένετο	θήλεα· παρὰ δὲ τοῖ σιν
[4, 9]	μᾶλλον, καὶ διὰ τοῦτο ἀσθενὲς	ἐγένετο·	νοσέει δὲ τῶν ζώων ἕκαστον
[4, 7]	ἐποίησαν, καὶ οἷσιν ἄρσην γόνος	ἐγίνετο,	ἐς ἑτέρας γυναῖκας μιχθέντες θῆλυν
[4, 1]	σώματος, καὶ διαχέει ἐκ τοῦ	ἐγκεφάλου	εἰς τὴν ὀσφὺν καὶ ἐς
[4, 9]	πάντα τὰ γενόμενα παιδία ἀσθενέα	ἔῃ,	αἱ μῆ τραι αἴτιαί εἰσι,
[4, 10]	ὅ τι καὶ ἐπηρώθη στενὸν	ἔῃ,	ἀνάγκη ἐν στενῷ κινευμένου τοῦ
[4, 2]	τῷ παιδὶ χωρέει, ἐπὴν ἁδρὸς	ἔῃ,	διὰ τόδε, καὶ τῇ παρθένῳ
[4, 9]	παιδίῳ, ἢν μὲν εὐρυχωρίη οἱ	ἔῃ	ἐν τῇ αὔξῃ, μέζον γίνεται·
[4, 1]	ὑγρὸν ἐν τῷ σώματι διακεχυμένον	ἔῃ	καὶ διάθερμον, εἴτε ὑπὸ ταλαιπωρίης,
[4, 5]	ἢν ἡ γυνὴ τόκων ἔμπειρος	ἔῃ	καὶ ἐννοήσῃ ὁκόταν ἡ γονὴ
[4, 6]	πρὸς πυρὶ, μέχρι μὲν ὑγρὸν	ἔῃ,	οὐ διάδηλον γίνεται τὸ κρατέον·
[4, 10]	κατά τι τοῦ σώματος στενότερον	ἔῃ	τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου. ~Ὅτι
[4, 6]	θῆλυ περιηνέχθη· ἢν δὲ πλέον	ἔῃ	τὸ ἰσχυρὸν τοῦ ἀσθενέος, κρατηθῇ
[4, 5]	πρὸς ἑωυ τὴν, πρὸς τῷ	ἔθει	χωρέει ἔξω ἡ γονὴ ἀπ´
[4, 5]	ἀπ´ ἀμφοτέρων, ὁκόταν ἡ γυνὴ	ἐθελήσῃ·	ἢν δὲ μέλλῃ λήψεσθαι, οὐ
[4, 7]	οἱ αὐτοὶ κεῖνοι παρ´ οἷσιν	ἐθηλυτόκεον	αἱ γυναῖκες, ἑτέρων γυναικῶν ἐς
[4, 7]	σενα· παρὰ μὲν γὰρ τοῖσιν	ἐθηλυτόκεον,	ἐκρατέετο τὸ ἰσχυρότερον, πλέονος γενομένου
[4, 7]	γινομένοισι· πολλαὶ γὰρ γυναῖκες ἤδη	ἐθηλυτόκησαν	παρ´ ἀνδράσιν ἰδίοις, παρὰ δὲ
[4, 9]	ἔμβρυον, καὶ ἀπὸ τῆς μητρὸς,	εἰ	τῆς αὔξης αὐτοῦ ἔξω παρῄει,
[4, 4]	ἡδομένη· καὶ ἔχει οὕτως ὥσπερ	εἴ	τις ἐπὶ ὕδωρ ζέον ἕτερον
[4, 4]	τὰς μήτρας, ἔπειτα λήγει· ὥσπερ	εἴ	τις ἐπὶ φλόγα οἶνον ἐπιχέει,
[4, 6]	ἀσθενὲς, ἐς ἄρσεν περιηνέχθη. Ὥσπερ	εἴ	τις κηρὸν καὶ στέαρ μίξας
[4, 9]	γενέσθαι. Ἔχει δὲ οὕτως, ὥσπερ	εἴ	τις σίκυον ἤδη ἀπηνθη κότα,
[4, 5]	γονὴ μὴ ἐξέλθῃ, ἀλλ´ ἐμμείνῃ,	εἰδήσει	ᾗ ἡμέρῃ ἔλαβεν πρὸς ἑωυτήν.
[4, 5]	ἔχου σιν ἐν ἑωυτῇσιν, ἅτε	εἰλυσπασθέντος	τοῦ στόματος ὑπὸ τῆς ἰκμά
[4, 11]	οὐ θαῦμα δέ μοι δοκέει	εἶναι	καὶ πηρωθῆναι, καθάπερ ὁ τοκεύς.
[4, 9]	κοίλῳ τοῦ ἄγγεος. Σχεδὸν δὲ	εἰπεῖν	καὶ πάντα τὰ φυόμενα οὕτως
[4, 8]	ἀνάγκη τίς ἐστιν ἐοικέναι τινὶ,	εἴπερ	ἄρα ἀπ´ ἀμφοτέρων τῶν σωμάτων
[4, 11]	Ταῦτα δέ μοι ἐς τοῦτο	εἰρέαται·	ἀνα βήσομαι δ´ αὖθις ὀπίσω
[4, 4]	νούσοισιν. Καὶ ταῦτα μέν μοι	εἰρέαται	ἐς τοῦτο. ~Ἐπὴν δὲ μιχθῇ
[4, 3]	νούσων διακρίσιες. Καὶ ταῦτα μὲν	εἰρέαταί	μοι περὶ γονῆς, ὁκόθεν γίνεται
[4, 1]	ταῦτα μὲν ἐς τοῦτό μοι	εἰρέαται.	~Οἱ δὲ εὐνοῦχοι διὰ ταῦτα
[4, 4]	γίνεται· διότι δὲ γίνεται ἐπίνοσα,	εἰρήσεταί	μοι ἐν τῇσι γυναικείῃσι νούσοισιν.
[4, 1]	καὶ διαχέει ἐκ τοῦ ἐγκεφάλου	εἰς	τὴν ὀσφὺν καὶ ἐς πᾶν
[4, 1]	ἰσχυρότατον καὶ πιότατον, καὶ ἔρχεται	εἰς	τὸν νωτιαῖον μυελόν· τείνουσι γὰρ
[4, 3]	παντὸς τοῦ ἐν τῷ σώματι.	Εἰσὶ	δὲ τέσσαρες ἰδέαι τοῦ ὑγροῦ,
[4, 9]	ἔῃ, αἱ μῆ τραι αἴτιαί	εἰσι,	στενότεραι ἐοῦσαι τοῦ καιροῦ· ἢν
[4, 2]	Ὁκόσοι δὲ παρ´ οὖς τετμημένοι	εἰσὶν,	οὗτοι λαγνεύουσι μὲν καὶ ἀφιᾶσιν,
[4, 1]	καὶ διάθερμον, εἴτε ὑπὸ ταλαιπωρίης,	εἴτε	καὶ ὑπὸ ἄλλου τινὸς, ἀφρέει·
[4, 1]	σώματι διακεχυμένον ἔῃ καὶ διάθερμον,	εἴτε	ὑπὸ ταλαιπωρίης, εἴτε καὶ ὑπὸ
[4, 3]	αἱ νοῦσοι γίνονται ἢ αἱ	ἐκ	νούσων διακρίσιες. Καὶ ταῦτα μὲν
[4, 1]	μυελόν· τείνουσι γὰρ ἐς τοῦτον	ἐκ	παντὸς τοῦ σώματος, καὶ διαχέει
[4, 9]	λεπτὰ καὶ ἀσθενέα γί νεται,	ἐκ	πατρὸς καὶ μητρὸς παχέων τε
[4, 1]	παντὸς τοῦ σώματος, καὶ διαχέει	ἐκ	τοῦ ἐγκεφάλου εἰς τὴν ὀσφὺν
[4, 3]	καὶ περὶ τουτέων, καὶ διότι	ἐκ	τουτέων αἱ νοῦσοι γίνονται ἢ
[4, 1]	σώματι παντὶ ἡδονὴ καὶ θέρμη	ἐκ	τούτου παραγίνεται· τριβομένου δὲ τοῦ
[4, 2]	καὶ πυκνὰ ἐς τὸ αἰδοῖον	ἐκ	τῶν ὀρχίων, οἷσιν ἀείρεται καὶ
[4, 9]	ἐγένετο· νοσέει δὲ τῶν ζώων	ἕκαστον	κατὰ τὴν ἰσχὺν ἑωυτοῦ. Ἢν
[4, 6]	δ´ ἂν κρατήσῃ κατὰ πλῆθος,	ἐκεῖνο	καὶ γίνεται· ἢν γὰρ πολλῷ
[4, 10]	κινευμένου τοῦ σώματος πηροῦσθαι κατ´	ἐκεῖνο	τὸ χωρίον· ὥσπερ καὶ τῶν
[4, 7]	θήλεα· παρὰ δὲ τοῖ σιν	ἐκουροτόκεον,	ἐκράτεε τὸ ἰσχυρότερον, καὶ ἐγένετο
[4, 7]	παρὰ δὲ ἑτέρους ἄνδρας ἐλθοῦσαι	ἐκουροτόκησαν·	καὶ οἱ ἄνδρες οἱ αὐτοὶ
[4, 7]	παρὰ δὲ τοῖ σιν ἐκουροτόκεον,	ἐκράτεε	τὸ ἰσχυρότερον, καὶ ἐγένετο ἄρσενα·
[4, 7]	παρὰ μὲν γὰρ τοῖσιν ἐθηλυτόκεον,	ἐκρατέετο	τὸ ἰσχυρότερον, πλέονος γενομένου τοῦ
[4, 2]	εὐνοῦχοι χρηστοί· τῶν δὲ τάδε	ἐκτριβέντων	ἡ ὁδὸς τῆς γονῆς ἐμπέφρακται·
[4, 5]	ἀλλ´ ἐμμείνῃ, εἰδήσει ᾗ ἡμέρῃ	ἔλαβεν	πρὸς ἑωυτήν. ~Ἔχει δὲ οὕτω
[4, 9]	μέζον γίνεται· ἢν δὲ στενοχωρίη,	ἔλασσον.	~Τὸ δὲ πηρωθὲν ἐν τῇσι
[4, 11]	ὀπίσω ἐς τὸν λόγον ὃν	ἔλεγον.
[4, 8]	πατρί· ὁκόθεν ἂν δὲ πλέον	ἔλθῃ	ἀπὸ τῆς γυναικὸς τοῦ σώματος,
[4, 6]	ἀπ´ ἀμφοτέρων τὸ σπέρμα ἰσχυρότερον	ἔλθῃ,	ἄρσεν γίνεται· ἢν δὲ ἀσθενὲς,
[4, 8]	τοῦ σώματος τοῦ ἀνδρὸς πλέον	ἔλθῃ	ἐς τὴν γονὴν ἢ τῆς
[4, 1]	αὐτὸν καὶ ἀποχωρέειν. Ἐπὴν δὲ	ἔλθῃ	ἐς τοῦ τον τὸν μυελὸν
[4, 5]	τό τε ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς	ἐλθὸν	καὶ τὸ ἀπὸ τῆς γυναικός·
[4, 7]	ἰδίοις, παρὰ δὲ ἑτέρους ἄνδρας	ἐλθοῦσαι	ἐκουροτόκησαν· καὶ οἱ ἄνδρες οἱ
[4, 1]	διὰ φλεβῶν, κἢν οἱ νεφροὶ	ἑλκωθῶσιν,	ἔστιν ὅτε καὶ αἷμα ξυμφέρεται·
[4, 10]	τοῦ περιέχοντος αὐτὸ, φθείρεται τὸ	ἔμβρυον·	ἢ ἑτέρῳ τρόπῳ τοιῷδε πηροῦται
[4, 10]	τῆς μητρὸς πληγείσης κατὰ τὸ	ἔμβρυον,	ἢ πεσού σης, ἢ ἄλλου
[4, 9]	ἔχῃ εὐρυ χωρίην ἔνθα τὸ	ἔμβρυον	θρέψεται, ἀνάγκη ἐστὶν αὐτὸ λεπτὸν
[4, 9]	ἐν τῇσι μήτρῃσιν ἐνόσησε τὸ	ἔμβρυον,	καὶ ἀπὸ τῆς μητρὸς, εἰ
[4, 10]	ἢν δὲ μᾶλλον φλασθῇ τὸ	ἔμβρυον,	τοῦ ὑμένος ῥαγέντος τοῦ περιέχοντος
[4, 5]	ἡ γονὴ μὴ ἐξέλθῃ, ἀλλ´	ἐμμείνῃ,	εἰδήσει ᾗ ἡμέρῃ ἔλαβεν πρὸς
[4, 5]	λήψεσθαι, οὐ χωρέει ἔξω, ἀλλ´	ἐμμένει	ἐν τῇσι μήτρῃσιν ἡ γονή.
[4, 5]	καὶ ἢν ἡ γυνὴ τόκων	ἔμπειρος	ἔῃ καὶ ἐννοήσῃ ὁκόταν ἡ
[4, 2]	ἐκτριβέντων ἡ ὁδὸς τῆς γονῆς	ἐμπέφρακται·	πωροῦνται γὰρ οἱ ὄρχιες· καὶ
[4, 1]	καὶ πληρευμέ νοισιν ὥσπερ κνησμὸς	ἐμπίπτει	καὶ τῷ σώματι παντὶ ἡδονὴ
[4, 4]	τῶν μητρέων κινευμένων, ὥσπερ κνησμὸν	ἐμπίπτειν	ἐς αὐτὰς καὶ τῷ ἄλλῳ
[4, 6]	κρατέον· ἐπὴν δὲ παγῇ, τότ´	ἐμφανὲς	γίνεται, ὅτι κρατέει τὸ στέαρ
[4, 7]	καὶ θήλεος καὶ ἄρσενος τοῖσιν	ἐμφανέσι	γινομένοισι· πολλαὶ γὰρ γυναῖκες ἤδη
[4, 8]	γονῆς θήλεος καὶ ἄρσενος. ~Καὶ	ἐν	αὐτῇφι τῇ γονῇ ἐξέρχεται καὶ
[4, 5]	δεξάμεναι καὶ μύσασαι ἔχου σιν	ἐν	ἑωυτῇσιν, ἅτε εἰλυσπασθέντος τοῦ στόματος
[4, 3]	ἔχει ξυμφυέας ὁ ἄνθρω πος	ἐν	ἑωυτῷ, καὶ ἀπὸ τουτέων αἱ
[4, 10]	καὶ ἐπηρώθη στενὸν ἔῃ, ἀνάγκη	ἐν	στενῷ κινευμένου τοῦ σώματος πηροῦσθαι
[4, 9]	ἢν μὲν εὐρυχωρίη οἱ ἔῃ	ἐν	τῇ αὔξῃ, μέζον γίνεται· ἢν
[4, 9]	κοίλῳ καὶ ὅμοιος· ἐρίζει γὰρ	ἐν	τῇ αὔξῃ τῷ κοίλῳ τοῦ
[4, 10]	ὥσπερ καὶ τῶν δένδρων ἅσσα	ἐν	τῇ γῇ ἐόντα μὴ ἔχει
[4, 8]	προτέρῳ λόγῳ, ὅτι ἔνεστι καὶ	ἐν	τῇ γυ ναικὶ καὶ ἐν
[4, 7]	~Ξυμβάλλεσθαι δὲ παρέχει ὅτι καὶ	ἐν	τῇ γυναικὶ καὶ ἐν τῷ
[4, 6]	καὶ τὸ ἄρ σεν, καὶ	ἐν	τῇ γυναικὶ ὁμοίως· ἰσχυρότερον δέ
[4, 1]	ἀπ´ αὐτοῦ ὁρᾷν παρίσταται οἷάπερ	ἐν	τῇ λαγνείῃ· ἔχει γὰρ τὸ
[4, 4]	γὰρ αἱ μῆτραι ἰκμαλέαι γίνονται	ἐν	τῇ μίξει καὶ οὐ ξηραὶ,
[4, 4]	ἡ γυνὴ τοῦ ἀν δρὸς	ἐν	τῇ μίξει, πλείονα δὲ χρόνον
[4, 4]	παρθένων. ~Τῇσι δὲ γυναιξί φημι	ἐν	τῇ μίξει τριβομένου τοῦ αἰδοίου
[4, 2]	ἀείρεται καὶ καθίεται, καὶ ταῦτα	ἐν	τῇ τομῇ ἀποτέμνεται, διὸ οὐχ
[4, 4]	δὲ γίνεται ἐπίνοσα, εἰρήσεταί μοι	ἐν	τῇσι γυναικείῃσι νούσοισιν. Καὶ ταῦτα
[4, 10]	ἔχει καὶ τὸ παιδίον, ἢν	ἐν	τῇσι μήτρῃσι κατά τι τοῦ
[4, 10]	τοιῷδε πηροῦται τὰ παιδία, ἐπὴν	ἐν	τῇσι μήτρῃσι κατὰ τὸ χωρίον
[4, 10]	στενοχωρίη, ἔλασσον. ~Τὸ δὲ πηρωθὲν	ἐν	τῇσι μήτρῃσι παιδίον φημὶ αὐτὸ
[4, 9]	παιδίων τοιοῦτον γένηται, δῆλον ὅτι	ἐν	τῇσι μήτρῃσιν ἐνόσησε τὸ ἔμβρυον,
[4, 5]	οὐ χωρέει ἔξω, ἀλλ´ ἐμμένει	ἐν	τῇσι μήτρῃσιν ἡ γονή. Αἱ
[4, 7]	καὶ ἐν τῇ γυναικὶ καὶ	ἐν	τῷ ἀν δρὶ ἔστι γόνος
[4, 8]	ἐν τῇ γυ ναικὶ καὶ	ἐν	τῷ ἀνδρὶ καὶ κουρογονίη καὶ
[4, 6]	δρὸς ὡσαύτως· καὶ ἔστι καὶ	ἐν	τῷ ἀνδρὶ τὸ θῆλυ σπέρμα
[4, 1]	τάδε ἐξονειρώσσουσιν· ἐπὴν τὸ ὑγρὸν	ἐν	τῷ σώματι διακεχυμένον ἔῃ καὶ
[4, 3]	ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ παντὸς τοῦ	ἐν	τῷ σώματι. Εἰσὶ δὲ τέσσαρες
[4, 1]	ἀπὸ παντὸς τοῦ ὑγροῦ τοῦ	ἐν	τῷ σώματι ἐόντος τὸ ἰσχυρότατον
[4, 1]	θρώπου κινευμένου, τὸ ὑγρὸν θερμαίνεται	ἐν	τῷ σώματι καὶ διαχέε ται
[4, 2]	παραγίνεται· διὰ ταῦτα οὐδὲ κλονέεται	ἐν	τῷ σώματι τὸ ὑγρὸν ἐς
[4, 11]	γίνεται, τέσσαρες ἰδέαι ἐοῦσαι, ὁκόσαι	ἐν	φύσει ὑπῆρξαν, τὴν γονὴν οὐχ
[4, 8]	πα τρὶ μηδὲν, ἢ τὸ	ἐναντίον	τούτου, οὐδὲ μηδετέρῳ ἐοικέναι μηδέν·
[4, 8]	ἱστόρια τῷ προτέρῳ λόγῳ, ὅτι	ἔνεστι	καὶ ἐν τῇ γυ ναικὶ
[4, 2]	χωρίη γάρ οἱ τότε γίνεται	ἔνθα	κλονήσεται· καὶ τῷ παιδὶ χωρέει,
[4, 9]	γὰρ μὴ ἔχῃ εὐρυ χωρίην	ἔνθα	τὸ ἔμβρυον θρέψεται, ἀνάγκη ἐστὶν
[4, 5]	γυνὴ τόκων ἔμπειρος ἔῃ καὶ	ἐννοήσῃ	ὁκόταν ἡ γονὴ μὴ ἐξέλθῃ,
[4, 9]	δῆλον ὅτι ἐν τῇσι μήτρῃσιν	ἐνόσησε	τὸ ἔμβρυον, καὶ ἀπὸ τῆς
[4, 1]	καὶ ἐς τὸν μυελὸν, καὶ	ἐξ	αὐτοῦ τείνουσιν ὁδοὶ, ὥστε καὶ
[4, 4]	καὶ τὴν ἡδονὴν τῆς γυναικός.	Ἐξαΐσσει	δὲ ἡ ἡδονὴ καὶ ἡ
[4, 4]	καὶ τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη	ἐξαΐσσει	πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς,
[4, 4]	οἶνον ἐπιχέει, συμβαίνει πρῶτα μὲν	ἐξαΐσσειν	τὴν φλόγα καὶ αὔξεσθαι δι´
[4, 4]	ὁ ἀνὴρ ἥδεται, ἀποκρίνεται αὐτῷ	ἐξαπίνης	ἀπὸ τοῦ ὑγροῦ ἀπὸ ταρα
[4, 5]	ἐννοήσῃ ὁκόταν ἡ γονὴ μὴ	ἐξέλθῃ,	ἀλλ´ ἐμμείνῃ, εἰδήσει ᾗ ἡμέρῃ
[4, 8]	~Καὶ ἐν αὐτῇφι τῇ γονῇ	ἐξέρχεται	καὶ τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ
[4, 1]	ἐστιν αὐτῆς ἐχομένη. Καὶ οἱ	ἐξονειρώσσοντες	διὰ τάδε ἐξονειρώσσουσιν· ἐπὴν τὸ
[4, 1]	Καὶ οἱ ἐξονειρώσσοντες διὰ τάδε	ἐξονειρώσσουσιν·	ἐπὴν τὸ ὑγρὸν ἐν τῷ
[4, 5]	δὲ μέλλῃ λήψεσθαι, οὐ χωρέει	ἔξω,	ἀλλ´ ἐμμένει ἐν τῇσι μήτρῃσιν
[4, 5]	τὴν, πρὸς τῷ ἔθει χωρέει	ἔξω	ἡ γονὴ ἀπ´ ἀμφοτέρων, ὁκόταν
[4, 4]	ἰκμαλέαι γίνονται, ὁτὲ δὲ καὶ	ἔξω,	ἢν χάσκωσιν αἱ μῆτραι μᾶλλον
[4, 9]	μητρὸς, εἰ τῆς αὔξης αὐτοῦ	ἔξω	παρῄει, τῶν μητρέων χανουσέων μᾶλλον,
[4, 8]	τοῦ σώματος, κείνῳ τὰ πλείονα	ἔοικε·	καὶ ἔστιν ὅτε θυγάτηρ γενομένη
[4, 8]	ὅτε θυγάτηρ γενομένη τὰ πλείονα	ἔοικε	κάλλιον τῷ πατρὶ ἢ τῇ
[4, 8]	γυναικὸς τοῦ σώματος, κεῖνο κάλλιον	ἔοικε	τῇ μητρί. Ἔστι δὲ οὐκ
[4, 8]	κοῦρος γενόμενος ἔστιν ὅτε κάλλιον	ἔοικε	τῇ μητρὶ ἢ τῷ πατρί.
[4, 8]	ἢ τῆς γυναικὸς, κεῖνο κάλλιον	ἔοικε	τῷ πατρί· ὁκόθεν ἂν δὲ
[4, 8]	ἂν πλέον ξυμβάληται ἐς τὸ	ἐοικέναι	καὶ ἀπὸ πλεόνων χωρίων τοῦ
[4, 8]	τὸ ἐναντίον τούτου, οὐδὲ μηδετέρῳ	ἐοικέναι	μηδέν· ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη τίς
[4, 8]	ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη τίς ἐστιν	ἐοικέναι	τινὶ, εἴπερ ἄρα ἀπ´ ἀμφοτέρων
[4, 8]	οὐκ ἀνυστὸν πάντα τῇ μητρὶ	ἐοικέναι,	τῷ δὲ πα τρὶ μηδὲν,
[4, 9]	τις σίκυον ἤδη ἀπηνθη κότα,	ἐόντα	δὲ νεογνὸν καὶ προσεόντα τῷ
[4, 2]	δὲ παισὶ λεπτὰ τὰ φλέβια	ἐόντα	καὶ πληρευμένα κωλύει τὴν γονὴν
[4, 10]	δένδρων ἅσσα ἐν τῇ γῇ	ἐόντα	μὴ ἔχει εὐρυχωρίην, ἀλλ´ ὑπὸ
[4, 1]	ὑγροῦ τοῦ ἐν τῷ σώματι	ἐόντος	τὸ ἰσχυρότατον ἀποκρι θέν· τούτου
[4, 9]	μητρὸς παχέων τε καὶ ἰσχυρῶν	ἐόντων·	κἢν μὲν πολλῶν ἤδη γενομένων
[4, 4]	καὶ οὐ ξηραὶ, ξηραὶ δὲ	ἐοῦσαι	μᾶλλον τοῦ καιροῦ συστρέφονται ἰσχυρῶς,
[4, 11]	τὸ σπέρμα γίνεται, τέσσαρες ἰδέαι	ἐοῦσαι,	ὁκόσαι ἐν φύσει ὑπῆρξαν, τὴν
[4, 9]	μῆ τραι αἴτιαί εἰσι, στενότεραι	ἐοῦσαι	τοῦ καιροῦ· ἢν γὰρ μὴ
[4, 4]	πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς,	ἔπειτα	λήγει. Ἧσσον δὲ πολλῷ ἥδεται
[4, 4]	γονῇ πιπτούσῃ ἐς τὰς μήτρας,	ἔπειτα	λήγει· ὥσπερ εἴ τις ἐπὶ
[4, 4]	πρὸς τὴν ἐπίχυσιν τοῦ οἴνου,	ἔπειτα	λήγειν, ὡσαύτως δὲ καὶ τῇ
[4, 2]	κλονήσεται· καὶ τῷ παιδὶ χωρέει,	ἐπὴν	ἁδρὸς ἔῃ, διὰ τόδε, καὶ
[4, 4]	μᾶλλον τοῦ καιροῦ. Καὶ ἥδεται,	ἐπὴν	ἄρξηται μίσγεσθαι, διὰ παντὸς τοῦ
[4, 2]	τὰ καταμήνια δι´ αἴτιον τωὐτό.	Ἐπὴν	δὲ αὔξωνται καὶ παρθένος καὶ
[4, 1]	ὑγροῦ ἐς αὐτὸν καὶ ἀποχωρέειν.	Ἐπὴν	δὲ ἔλθῃ ἐς τοῦ τον
[4, 5]	μέν μοι εἰρέαται ἐς τοῦτο.	~Ἐπὴν	δὲ μιχθῇ ἡ γυνὴ, ἢν
[4, 6]	οὐ διάδηλον γίνεται τὸ κρατέον·	ἐπὴν	δὲ παγῇ, τότ´ ἐμφανὲς γίνεται,
[4, 11]	πάντα τὸ πεπηρωμένον τῷ ὑγιεῖ·	ἐπὴν	δέ τί οἱ νόσημα προσπέσῃ
[4, 10]	τρόπῳ τοιῷδε πηροῦται τὰ παιδία,	ἐπὴν	ἐν τῇσι μήτρῃσι κατὰ τὸ
[4, 1]	ὅτι ἀποκρίνεται τὸ ἰσχυρότατον, ὅτι	ἐπὴν	λαγνεύσωμεν σμικρὸν οὕτω μεθέντες, ἀσθενέες
[4, 1]	οἱ ἐξονειρώσσοντες διὰ τάδε ἐξονειρώσσουσιν·	ἐπὴν	τὸ ὑγρὸν ἐν τῷ σώματι
[4, 10]	χωρίον καθ´ ὅ τι καὶ	ἐπηρώθη	στενὸν ἔῃ, ἀνάγκη ἐν στενῷ
[4, 2]	τοῦ παιδὸς καὶ τῆς παρθένου	ἐπὶ	τὰς μήτρας εὔροαι γίνονται ὑπὸ
[4, 11]	γίνονται τὰ παι δία, ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον συμβαίνει· ἔχει γὰρ
[4, 4]	ἔχει οὕτως ὥσπερ εἴ τις	ἐπὶ	ὕδωρ ζέον ἕτερον ψυχρὸν ἐπιχέει,
[4, 4]	ἔπειτα λήγει· ὥσπερ εἴ τις	ἐπὶ	φλόγα οἶνον ἐπιχέει, συμβαίνει πρῶτα
[4, 9]	ἔχῃ εὐρυχωρίην καὶ μὴ νοσήσῃ,	ἐπιεικές	ἐστι μεγάλων τοκέων μέγα τέκνον
[4, 9]	ἄγγος θῇ μέγα, ὅ τι	ἐπιεικές	ἐστι σίκυον χαδέειν, ἀλλὰ μὴ
[4, 1]	αὐτοῦ τείνουσιν ὁδοὶ, ὥστε καὶ	ἐπιέναι	τοῦ ὑγροῦ ἐς αὐτὸν καὶ
[4, 4]	τὰ σώματα τῶν γυ ναικῶν	ἐπίνοσα	γίνεται· διότι δὲ γίνεται ἐπίνοσα,
[4, 4]	ἐπίνοσα γίνεται· διότι δὲ γίνεται	ἐπίνοσα,	εἰρήσεταί μοι ἐν τῇσι γυναικείῃσι
[4, 4]	ἐπὶ ὕδωρ ζέον ἕτερον ψυχρὸν	ἐπιχέει,	παύεται τὸ ὕδωρ ζέον· οὕτω,
[4, 4]	εἴ τις ἐπὶ φλόγα οἶνον	ἐπιχέει,	συμβαίνει πρῶτα μὲν ἐξαΐσσειν τὴν
[4, 4]	αὔξεσθαι δι´ ὀλίγου πρὸς τὴν	ἐπίχυσιν	τοῦ οἴνου, ἔπειτα λήγειν, ὡσαύτως
[4, 7]	ἐς μίξιν ἀφικόμενοι, ἄρσενα γόνον	ἐποίησαν,	καὶ οἷσιν ἄρσην γόνος ἐγίνετο,
[4, 7]	ἑτέρας γυναῖκας μιχθέντες θῆλυν γόνον	ἐποίησαν.	Οὗτος ὁ λόγος ἐρέει καὶ
[4, 1]	νοσήματος τί ἐστὶ, καὶ ὁκόσα	ἐργάζεται,	καὶ διότι πρὸ λαγνείης. Καὶ
[4, 7]	γόνον ἐποίησαν. Οὗτος ὁ λόγος	ἐρέει	καὶ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν
[4, 9]	ἄγγεος τῷ κοίλῳ καὶ ὅμοιος·	ἐρίζει	γὰρ ἐν τῇ αὔξῃ τῷ
[4, 1]	ἡ δὲ γονὴ τοῦ ἀνδρὸς	ἔρχεται	ἀπὸ παντὸς τοῦ ὑγροῦ τοῦ
[4, 1]	ξυμφέρεται· παρὰ δὲ τῶν νεφρῶν	ἔρχεται	διὰ τῶν ὀρχίων μεσάτων ἐς
[4, 1]	τὸ ἰσχυρότατον καὶ πιότατον, καὶ	ἔρχεται	εἰς τὸν νωτιαῖον μυελόν· τείνουσι
[4, 9]	καὶ ὅμοιος· ἢν δέ τις	ἐς	ἄγγος θῇ μέγα, ὅ τι
[4, 2]	ἐν τῷ σώματι τὸ ὑγρὸν	ἐς	ἀπόκρισιν τῆς γονῆς· καὶ τῇσι
[4, 6]	ἀσθενέος, κρατηθῇ τε τὸ ἀσθενὲς,	ἐς	ἄρσεν περιηνέχθη. Ὥσπερ εἴ τις
[4, 9]	καὶ προσεόντα τῷ σικυηλάτῳ, θείη	ἐς	ἀρυ στῆρα, ἔσται τοῦ ἀρυστῆρος
[4, 4]	μητρέων κινευμένων, ὥσπερ κνησμὸν ἐμπίπτειν	ἐς	αὐτὰς καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι
[4, 1]	ὥστε καὶ ἐπιέναι τοῦ ὑγροῦ	ἐς	αὐτὸν καὶ ἀποχωρέειν. Ἐπὴν δὲ
[4, 7]	καὶ οἷσιν ἄρσην γόνος ἐγίνετο,	ἐς	ἑτέρας γυναῖκας μιχθέντες θῆλυν γόνον
[4, 6]	ἰσχυρὸν καὶ μιχθὲν τῷ ἀσθενεῖ	ἐς	θῆλυ περιηνέχθη· ἢν δὲ πλέον
[4, 7]	ἐθηλυτόκεον αἱ γυναῖκες, ἑτέρων γυναικῶν	ἐς	μίξιν ἀφικόμενοι, ἄρσενα γόνον ἐποίησαν,
[4, 1]	ἐγκεφάλου εἰς τὴν ὀσφὺν καὶ	ἐς	πᾶν τὸ σῶμα καὶ ἐς
[4, 4]	ἀπὸ τοῦ σώματος ὁτὲ μὲν	ἐς	τὰς μήτρας, αἱ δὲ μῆτραι
[4, 4]	θέρμη ἅμα τῇ γονῇ πιπτούσῃ	ἐς	τὰς μήτρας, ἔπειτα λήγει· ὥσπερ
[4, 4]	ἡ γονὴ πεσοῦσα τοῦ ἀνδρὸς	ἐς	τὰς μήτρας σβέννυσι τὴν θέρμην
[4, 8]	σώματος τοῦ ἀνδρὸς πλέον ἔλθῃ	ἐς	τὴν γονὴν ἢ τῆς γυναικὸς,
[4, 2]	νεῦρα τείνει λεπτὰ καὶ πυκνὰ	ἐς	τὸ αἰδοῖον ἐκ τῶν ὀρχίων,
[4, 1]	ἔρχεται διὰ τῶν ὀρχίων μεσάτων	ἐς	τὸ αἰδοῖον· καὶ χωρέει οὐχ
[4, 1]	ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος τείνουσιν	ἐς	τὸ αἰδοῖον, οἷσιν ὑποτριβομένοισι καὶ
[4, 2]	καὶ παῖς, αἱ φλέβες αἱ	ἐς	τὸ αἰδοῖον τείνουσαι τοῦ παιδὸς
[4, 8]	Ὁκότερος δ´ ἂν πλέον ξυμβάληται	ἐς	τὸ ἐοικέναι καὶ ἀπὸ πλεόνων
[4, 8]	τῶν σωμάτων τὸ σπέρμα χωρέει	ἐς	τὸ τέκνον. Ὁκότερος δ´ ἂν
[4, 11]	ἀνα βήσομαι δ´ αὖθις ὀπίσω	ἐς	τὸν λόγον ὃν ἔλεγον.
[4, 1]	ἐς πᾶν τὸ σῶμα καὶ	ἐς	τὸν μυελὸν, καὶ ἐξ αὐτοῦ
[4, 2]	τῆς κεφαλῆς παρὰ τὰ οὔατα	ἐς	τὸν νωτιαῖον μυελόν· αὕτη δὲ
[4, 1]	καὶ ἀποχωρέειν. Ἐπὴν δὲ ἔλθῃ	ἐς	τοῦ τον τὸν μυελὸν ἡ
[4, 11]	ὁ τοκεύς. Ταῦτα δέ μοι	ἐς	τοῦτο εἰρέαται· ἀνα βήσομαι δ´
[4, 4]	Καὶ ταῦτα μέν μοι εἰρέαται	ἐς	τοῦτο. ~Ἐπὴν δὲ μιχθῇ ἡ
[4, 1]	πρὸ λαγνείης. Καὶ ταῦτα μὲν	ἐς	τοῦτό μοι εἰρέαται. ~Οἱ δὲ
[4, 1]	τὸν νωτιαῖον μυελόν· τείνουσι γὰρ	ἐς	τοῦτον ἐκ παντὸς τοῦ σώματος,
[4, 9]	τῆς φύσιος τοῦ σικύου, ἴσος	ἔσται	ὁ σίκυος τοῦ ἄγγεος τῷ
[4, 9]	σικυηλάτῳ, θείη ἐς ἀρυ στῆρα,	ἔσται	τοῦ ἀρυστῆρος τῷ κοίλῳ ἴσος
[4, 1]	νεφρούς· ταύτῃ γὰρ ἡ ὁδός	ἐστι	διὰ φλεβῶν, κἢν οἱ νεφροὶ
[4, 1]	καὶ παντὸς τοῦ νοσήματος τί	ἐστὶ,	καὶ ὁκόσα ἐργάζεται, καὶ διότι
[4, 9]	εὐρυχωρίην καὶ μὴ νοσήσῃ, ἐπιεικές	ἐστι	μεγάλων τοκέων μέγα τέκνον γενέσθαι.
[4, 9]	θῇ μέγα, ὅ τι ἐπιεικές	ἐστι	σίκυον χαδέειν, ἀλλὰ μὴ πολλῷ
[4, 6]	τῇ γυναικὶ ὁμοίως· ἰσχυρότερον δέ	ἐστι	τὸ ἄρσεν τοῦ θήλεος· ἀνάγκη
[4, 6]	καὶ τόδε· ὁτὲ μὲν ἰσχυρότερόν	ἐστι	τὸ μεθιέ μενον ἀπὸ τῆς
[4, 2]	ἡ δίοδος ἀμαλδύνεται τῆς γονῆς·	ἔστι	γὰρ δι´ αὐτῶν τῶν ὀρχίων
[4, 7]	καὶ ἐν τῷ ἀν δρὶ	ἔστι	γόνος καὶ θήλεος καὶ ἄρσενος
[4, 8]	κεῖνο κάλλιον ἔοικε τῇ μητρί.	Ἔστι	δὲ οὐκ ἀνυστὸν πάντα τῇ
[4, 6]	τοῦ ἀν δρὸς ὡσαύτως· καὶ	ἔστι	καὶ ἐν τῷ ἀνδρὶ τὸ
[4, 8]	ἰσχυρή· καὶ τῷ τέκνῳ οὕτως	ἐστὶν	ἀνάγκη ἀποδί δοσθαι. Καὶ ὁκόθεν
[4, 1]	οὖρον, ἀλλά οἱ ἄλλη ὁδός	ἐστιν	αὐτῆς ἐχομένη. Καὶ οἱ ἐξονειρώσσοντες
[4, 9]	ἔνθα τὸ ἔμβρυον θρέψεται, ἀνάγκη	ἐστὶν	αὐτὸ λεπτὸν γενέσθαι, ἅτε οὐκ
[4, 8]	μηδέν· ἀλλ´ ἀμφοτέροισιν ἀνάγκη τίς	ἐστιν	ἐοικέναι τινὶ, εἴπερ ἄρα ἀπ´
[4, 8]	Καὶ ταῦτά μοι καὶ τοσαῦτα	ἐστὶν	ἱστόρια τῷ προτέρῳ λόγῳ, ὅτι
[4, 8]	κείνῳ τὰ πλείονα ἔοικε· καὶ	ἔστιν	ὅτε θυγάτηρ γενομένη τὰ πλείονα
[4, 1]	φλεβῶν, κἢν οἱ νεφροὶ ἑλκωθῶσιν,	ἔστιν	ὅτε καὶ αἷμα ξυμφέρεται· παρὰ
[4, 8]	τῇ μητρὶ, καὶ κοῦρος γενόμενος	ἔστιν	ὅτε κάλλιον ἔοικε τῇ μητρὶ
[4, 9]	θηλυγονίη. ~Γίνεται δὲ καὶ τόδε·	ἔστιν	ὅτε τὰ τέκνα λεπτὰ καὶ
[4, 7]	οἷσιν ἄρσην γόνος ἐγίνετο, ἐς	ἑτέρας	γυναῖκας μιχθέντες θῆλυν γόνον ἐποίησαν.
[4, 10]	τοῦ σώματος στενότερον ἔῃ τὸ	ἕτερον	τοῦ ἑτέρου. ~Ὅτι δὲ, πεπηρωμένων
[4, 4]	εἴ τις ἐπὶ ὕδωρ ζέον	ἕτερον	ψυχρὸν ἐπιχέει, παύεται τὸ ὕδωρ
[4, 10]	στενότερον ἔῃ τὸ ἕτερον τοῦ	ἑτέρου.	~Ὅτι δὲ, πεπηρωμένων ἀνθρώπων, ὑγιέα
[4, 7]	παρ´ ἀνδράσιν ἰδίοις, παρὰ δὲ	ἑτέρους	ἄνδρας ἐλθοῦσαι ἐκουροτόκησαν· καὶ οἱ
[4, 10]	αὐτὸ, φθείρεται τὸ ἔμβρυον· ἢ	ἑτέρῳ	τρόπῳ τοιῷδε πηροῦται τὰ παιδία,
[4, 7]	παρ´ οἷσιν ἐθηλυτόκεον αἱ γυναῖκες,	ἑτέρων	γυναικῶν ἐς μίξιν ἀφικόμενοι, ἄρσενα
[4, 4]	ἀφίει, καὶ τὸ λοιπὸν οὐκ	ἔτι	ὁμοίως ἥδεται ἡ γυνή· ἢν
[4, 2]	τοῦτό μοι εἰρέαται. ~Οἱ δὲ	εὐνοῦχοι	διὰ ταῦτα οὐ λαγνεύουσιν, ὅτι
[4, 2]	ἀποτέμνεται, διὸ οὐχ ὑπάρχουσιν οἱ	εὐνοῦχοι	χρηστοί· τῶν δὲ τάδε ἐκτριβέντων
[4, 2]	τῆς παρθένου ἐπὶ τὰς μήτρας	εὔροαι	γίνονται ὑπὸ τῆς αὔξης καὶ
[4, 2]	τὸ ὑγρὸν κλόνησιν τότε ἴσχει,	εὐρυ	χωρίη γάρ οἱ τότε γίνεται
[4, 9]	καιροῦ· ἢν γὰρ μὴ ἔχῃ	εὐρυ	χωρίην ἔνθα τὸ ἔμβρυον θρέψεται,
[4, 9]	καὶ τῷ παιδίῳ, ἢν μὲν	εὐρυχωρίη	οἱ ἔῃ ἐν τῇ αὔξῃ,
[4, 10]	τῇ γῇ ἐόντα μὴ ἔχει	εὐρυχωρίην,	ἀλλ´ ὑπὸ λίθου ἢ ὑπό
[4, 9]	ἔχον τῇ αὔξῃ τὴν αὐτὴν	εὐρυχωρίην·	ἢν δὲ ἔχῃ εὐρυχωρίην καὶ
[4, 9]	αὐτὴν εὐρυχωρίην· ἢν δὲ ἔχῃ	εὐρυχωρίην	καὶ μὴ νοσήσῃ, ἐπιεικές ἐστι
[4, 1]	παρίσταται οἷάπερ ἐν τῇ λαγνείῃ·	ἔχει	γὰρ τὸ ὑγρὸν τοῦτο ὅπερ
[4, 11]	ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον συμβαίνει·	ἔχει	γὰρ τὸν ἀριθμὸν πάντα τὸ
[4, 6]	γὰρ ἀπὸ ἰσχυροτέρου σπέρματος γίνεσθαι.	Ἔχει	δὲ καὶ τόδε οὕτω· ἢν
[4, 4]	χῆς ἰσχυροτέρης ἢ τῇ γυναικί.	Ἔχει	δὲ καὶ τόδε οὕτω τῇσι
[4, 7]	καὶ ἄρσενα καὶ θῆλυν ποιέειν.	Ἔχει	δὲ καὶ τοῖσι κτήνεσιν οὕτω
[4, 6]	ᾗ ἡμέρῃ ἔλαβεν πρὸς ἑωυτήν.	~Ἔχει	δὲ οὕτω καὶ τόδε· ὁτὲ
[4, 1]	σμικρὸν οὕτω μεθέντες, ἀσθενέες γινόμεθα.	Ἔχει	δὲ οὕτω· φλέβες καὶ νεῦρα
[4, 9]	μεγάλων τοκέων μέγα τέκνον γενέσθαι.	Ἔχει	δὲ οὕτως, ὥσπερ εἴ τις
[4, 10]	ἐν τῇ γῇ ἐόντα μὴ	ἔχει	εὐρυχωρίην, ἀλλ´ ὑπὸ λίθου ἢ
[4, 10]	τῇ δὲ λεπτόν· οὕτω δὴ	ἔχει	καὶ τὸ παιδίον, ἢν ἐν
[4, 6]	τοῦ κηροῦ κατὰ πλῆθος· οὕτως	ἔχει	καὶ τοῦ ἄρσενος καὶ τοῦ
[4, 3]	καὶ φλέγμα. Τοσαύτας γὰρ ἰδέας	ἔχει	ξυμφυέας ὁ ἄνθρω πος ἐν
[4, 9]	καὶ πάντα τὰ φυόμενα οὕτως	ἔχει,	ὅκως ἄν τις κα ταναγκάσῃ
[4, 4]	συντελέει τῷ ἀνδρὶ ἡδομένη· καὶ	ἔχει	οὕτως ὥσπερ εἴ τις ἐπὶ
[4, 7]	ἀλλοῖον. Καὶ τῆς γυναικὸς οὕτως	ἔχει·	ὡς μὴ θαυ μάζειν τὰς
[4, 7]	τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα	ἔχειν	καὶ θῆλυν γόνον καὶ ἄρ
[4, 9]	τοῦ καιροῦ· ἢν γὰρ μὴ	ἔχῃ	εὐρυ χωρίην ἔνθα τὸ ἔμβρυον
[4, 9]	τὴν αὐτὴν εὐρυχωρίην· ἢν δὲ	ἔχῃ	εὐρυχωρίην καὶ μὴ νοσήσῃ, ἐπιεικές
[4, 1]	οἱ ἄλλη ὁδός ἐστιν αὐτῆς	ἐχομένη.	Καὶ οἱ ἐξονειρώσσοντες διὰ τάδε
[4, 9]	αὐτὸ λεπτὸν γενέσθαι, ἅτε οὐκ	ἔχον	τῇ αὔξῃ τὴν αὐτὴν εὐρυχωρίην·
[4, 5]	γὰρ μῆτραι δεξάμεναι καὶ μύσασαι	ἔχου	σιν ἐν ἑωυτῇσιν, ἅτε εἰλυσπασθέντος
[4, 2]	τῇσι παρθένοισι, μέχρις ἂν νέαι	ἔωσιν,	οὐ χωρέει τὰ καταμήνια δι´
[4, 5]	μὲν μὴ μέλλῃ λήψεσθαι πρὸς	ἑωυ	τὴν, πρὸς τῷ ἔθει χωρέει
[4, 5]	εἰδήσει ᾗ ἡμέρῃ ἔλαβεν πρὸς	ἑωυτήν.	~Ἔχει δὲ οὕτω καὶ τόδε·
[4, 5]	καὶ μύσασαι ἔχου σιν ἐν	ἑωυτῇσιν,	ἅτε εἰλυσπασθέντος τοῦ στόματος ὑπὸ
[4, 9]	ζώων ἕκαστον κατὰ τὴν ἰσχὺν	ἑωυτοῦ.	Ἢν δὲ πάντα τὰ γενόμενα
[4, 3]	ξυμφυέας ὁ ἄνθρω πος ἐν	ἑωυτῷ,	καὶ ἀπὸ τουτέων αἱ νοῦσοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2009