Livre, Chap. |
[4, 6] |
ἢν
δὲ
ἀσθενὲς,
θῆλυ·
ὁκότερον
|
δ´ |
ἂν
κρατήσῃ
κατὰ
πλῆθος,
ἐκεῖνο |
[4, 8] |
χωρέει
ἐς
τὸ
τέκνον.
Ὁκότερος
|
δ´ |
ἂν
πλέον
ξυμβάληται
ἐς
τὸ |
[4, 11] |
ἐς
τοῦτο
εἰρέαται·
ἀνα
βήσομαι
|
δ´ |
αὖθις
ὀπίσω
ἐς
τὸν
λόγον |
[4, 6] |
ἰσχυρότερον
ἔλθῃ,
ἄρσεν
γίνεται·
ἢν
|
δὲ |
ἀσθενὲς,
θῆλυ·
ὁκότερον
δ´
ἂν |
[4, 6] |
μενον
ἀπὸ
τῆς
γυναικὸς,
ὁτὲ
|
δὲ |
ἀσθενέστερον·
καὶ
τὸ
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 2] |
καταμήνια
δι´
αἴτιον
τωὐτό.
Ἐπὴν
|
δὲ |
αὔξωνται
καὶ
παρθένος
καὶ
παῖς, |
[4, 4] |
γυ
ναικῶν
ἐπίνοσα
γίνεται·
διότι
|
δὲ |
γίνεται
ἐπίνοσα,
εἰρήσεταί
μοι
ἐν |
[4, 1] |
~Νόμος
μὲν
πάντα
κρατύνει·
ἡ
|
δὲ |
γονὴ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἔρχεται
ἀπὸ |
[4, 3] |
δέ
μοι
οὕτως
ἀποπέφανται.
~Τὴν
|
δὲ |
γονήν
φημι
ἀποκρίνεσθαι
ἀπὸ
παντὸς |
[4, 4] |
καὶ
περὶ
καταμηνίων
παρθένων.
~Τῇσι
|
δὲ |
γυναιξί
φημι
ἐν
τῇ
μίξει |
[4, 9] |
τῷ
κοίλῳ
τοῦ
ἄγγεος.
Σχεδὸν
|
δὲ |
εἰπεῖν
καὶ
πάντα
τὰ
φυόμενα |
[4, 1] |
ἐς
αὐτὸν
καὶ
ἀποχωρέειν.
Ἐπὴν
|
δὲ |
ἔλθῃ
ἐς
τοῦ
τον
τὸν |
[4, 4] |
μίξει
καὶ
οὐ
ξηραὶ,
ξηραὶ
|
δὲ |
ἐοῦσαι
μᾶλλον
τοῦ
καιροῦ
συστρέφονται |
[4, 6] |
ἐν
τῇ
γυναικὶ
ὁμοίως·
ἰσχυρότερον
|
δέ |
ἐστι
τὸ
ἄρσεν
τοῦ
θήλεος· |
[4, 7] |
ἐθηλυτόκησαν
παρ´
ἀνδράσιν
ἰδίοις,
παρὰ
|
δὲ |
ἑτέρους
ἄνδρας
ἐλθοῦσαι
ἐκουροτόκησαν·
καὶ |
[4, 2] |
ἐς
τοῦτό
μοι
εἰρέαται.
~Οἱ
|
δὲ |
εὐνοῦχοι
διὰ
ταῦτα
οὐ
λαγνεύουσιν, |
[4, 9] |
αὔξῃ
τὴν
αὐτὴν
εὐρυχωρίην·
ἢν
|
δὲ |
ἔχῃ
εὐρυχωρίην
καὶ
μὴ
νοσήσῃ, |
[4, 2] |
ἐς
τὸν
νωτιαῖον
μυελόν·
αὕτη
|
δὲ |
ἡ
δίοδος
ὑπὸ
τῆς
τομῆς |
[4, 4] |
τὴν
ἡδονὴν
τῆς
γυναικός.
Ἐξαΐσσει
|
δὲ |
ἡ
ἡδονὴ
καὶ
ἡ
θέρμη |
[4, 4] |
πόνον
τῷ
σώματι
παρέχουσιν·
ἅμα
|
δὲ |
ἡ
μίξις
τὸ
αἷμα
θερμαίνουσα |
[4, 1] |
τὸ
ἰσχυρότατον
ἀποκρι
θέν·
τούτου
|
δὲ |
ἱστόριον
τόδε,
ὅτι
ἀποκρίνεται
τὸ |
[4, 4] |
καιροῦ
συστρέφονται
ἰσχυρῶς,
συσ
τρεφόμεναι
|
δὲ |
ἰσχυρῶς
πόνον
τῷ
σώματι
παρέχουσιν· |
[4, 2] |
λαγνεύουσι
μὲν
καὶ
ἀφιᾶσιν,
ὀλίγον
|
δὲ |
καὶ
ἀσθενὲς
καὶ
ἄγονον·
χωρέει |
[4, 4] |
δὲ
μῆτραι
ἰκμαλέαι
γίνονται,
ὁτὲ
|
δὲ |
καὶ
ἔξω,
ἢν
χάσκωσιν
αἱ |
[4, 4] |
ἡδονὴν
καὶ
θέρμην
παρέχειν.
Μεθίει
|
δὲ |
καὶ
ἡ
γυνὴ
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 4] |
τοῦ
οἴνου,
ἔπειτα
λήγειν,
ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
τῇ
γυναικὶ
ἡ
θέρμη |
[4, 9] |
καὶ
κουρογονίη
καὶ
θηλυγονίη.
~Γίνεται
|
δὲ |
καὶ
τόδε·
ἔστιν
ὅτε
τὰ |
[4, 6] |
ἀπὸ
ἰσχυροτέρου
σπέρματος
γίνεσθαι.
Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
τόδε
οὕτω·
ἢν
μὲν |
[4, 4] |
ἰσχυροτέρης
ἢ
τῇ
γυναικί.
Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
τόδε
οὕτω
τῇσι
γυναι |
[4, 7] |
ἄρσενα
καὶ
θῆλυν
ποιέειν.
Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
τοῖσι
κτήνεσιν
οὕτω
τὰ |
[4, 1] |
ὑγρὰ
ξύμπαντα
κλονεύμενα
ἀφρέει·
οὕτω
|
δὲ |
κἀν
τῷ
ἀνθρώπῳ
ἀπο
κρίνεται |
[4, 4] |
ῥηϊτέρην
τοῖσι
κα
ταμηνίοισι·
τῶν
|
δὲ |
καταμηνίων
μὴ
χωρεόντων
τὰ
σώματα |
[4, 10] |
ἢ
τῇ
μὲν
παχὺ,
τῇ
|
δὲ |
λεπτόν·
οὕτω
δὴ
ἔχει
καὶ |
[4, 4] |
χρόνον
ἢ
ὁ
ἀνήρ·
διότι
|
δὲ |
μᾶλλον
ὁ
ἀνὴρ
ἥδεται,
ἀποκρίνεται |
[4, 10] |
ταύτῃ
πηροῦται
τὸ
παιδίον·
ἢν
|
δὲ |
μᾶλλον
φλασθῇ
τὸ
ἔμβρυον,
τοῦ |
[4, 5] |
ὁκόταν
ἡ
γυνὴ
ἐθελήσῃ·
ἢν
|
δὲ |
μέλλῃ
λήψεσθαι,
οὐ
χωρέει
ἔξω, |
[4, 4] |
μίσγωνται
ἀνδράσι,
μᾶλλον
ὑγιαίνουσιν·
ἢν
|
δὲ |
μὴ,
ἧσ
σον·
ἅμα
μὲν |
[4, 4] |
ὁμοίως
ἥδεται
ἡ
γυνή·
ἢν
|
δὲ |
μὴ
ὀργᾷ,
συντελέει
τῷ
ἀνδρὶ |
[4, 4] |
μὲν
ἐς
τὰς
μήτρας,
αἱ
|
δὲ |
μῆτραι
ἰκμαλέαι
γίνονται,
ὁτὲ
δὲ |
[4, 5] |
μοι
εἰρέαται
ἐς
τοῦτο.
~Ἐπὴν
|
δὲ |
μιχθῇ
ἡ
γυνὴ,
ἢν
μὲν |
[4, 11] |
κατὰ
τὸ
πεπηρωμένον,
οὐ
θαῦμα
|
δέ |
μοι
δοκέει
εἶναι
καὶ
πηρωθῆναι, |
[4, 11] |
πηρωθῆναι,
καθάπερ
ὁ
τοκεύς.
Ταῦτα
|
δέ |
μοι
ἐς
τοῦτο
εἰρέαται·
ἀνα |
[4, 3] |
τουτέων
αἱ
νοῦσοι
γίνονται·
δεδήλωται
|
δέ |
μοι
καὶ
περὶ
τουτέων,
καὶ |
[4, 2] |
τῇ
παρθένῳ
τὰ
καταμήνια.
Ταῦτα
|
δέ |
μοι
οὕτως
ἀποπέφανται.
~Τὴν
δὲ |
[4, 9] |
σίκυον
ἤδη
ἀπηνθη
κότα,
ἐόντα
|
δὲ |
νεογνὸν
καὶ
προσεόντα
τῷ
σικυηλάτῳ, |
[4, 7] |
καὶ
ἐγένετο
ἄρσενα·
χω
ρέει
|
δὲ |
οὐκ
ἀεὶ
τοῦτο
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 8] |
κάλλιον
ἔοικε
τῇ
μητρί.
Ἔστι
|
δὲ |
οὐκ
ἀνυστὸν
πάντα
τῇ
μητρὶ |
[4, 6] |
ἡμέρῃ
ἔλαβεν
πρὸς
ἑωυτήν.
~Ἔχει
|
δὲ |
οὕτω
καὶ
τόδε·
ὁτὲ
μὲν |
[4, 1] |
οὕτω
μεθέντες,
ἀσθενέες
γινόμεθα.
Ἔχει
|
δὲ |
οὕτω·
φλέβες
καὶ
νεῦρα
ἀπὸ |
[4, 9] |
τοκέων
μέγα
τέκνον
γενέσθαι.
Ἔχει
|
δὲ |
οὕτως,
ὥσπερ
εἴ
τις
σίκυον |
[4, 8] |
πάντα
τῇ
μητρὶ
ἐοικέναι,
τῷ
|
δὲ |
πα
τρὶ
μηδὲν,
ἢ
τὸ |
[4, 6] |
διάδηλον
γίνεται
τὸ
κρατέον·
ἐπὴν
|
δὲ |
παγῇ,
τότ´
ἐμφανὲς
γίνεται,
ὅτι |
[4, 2] |
οὐλῆς
γενομένης
στερεὴ
γέγονεν.
Τοῖσι
|
δὲ |
παισὶ
λεπτὰ
τὰ
φλέβια
ἐόντα |
[4, 9] |
κατὰ
τὴν
ἰσχὺν
ἑωυτοῦ.
Ἢν
|
δὲ |
πάντα
τὰ
γενόμενα
παιδία
ἀσθενέα |
[4, 2] |
δύναται
τείνειν
καὶ
χαλᾷν.
Ὁκόσοι
|
δὲ |
παρ´
οὖς
τετμημένοι
εἰσὶν,
οὗτοι |
[4, 7] |
τοῦ
θήλεος
τῆς
γονῆς.
~Ξυμβάλλεσθαι
|
δὲ |
παρέχει
ὅτι
καὶ
ἐν
τῇ |
[4, 11] |
τὸ
ἕτερον
τοῦ
ἑτέρου.
~Ὅτι
|
δὲ, |
πεπηρωμένων
ἀνθρώπων,
ὑγιέα
γίνονται
τὰ |
[4, 10] |
ἢν
δὲ
στενοχωρίη,
ἔλασσον.
~Τὸ
|
δὲ |
πηρωθὲν
ἐν
τῇσι
μήτρῃσι
παιδίον |
[4, 6] |
ἀσθενεῖ
ἐς
θῆλυ
περιηνέχθη·
ἢν
|
δὲ |
πλέον
ἔῃ
τὸ
ἰσχυρὸν
τοῦ |
[4, 8] |
ἔοικε
τῷ
πατρί·
ὁκόθεν
ἂν
|
δὲ |
πλέον
ἔλθῃ
ἀπὸ
τῆς
γυναικὸς |
[4, 4] |
τοῦ
ἀνδρὸς,
ἔπειτα
λήγει.
Ἧσσον
|
δὲ |
πολλῷ
ἥδεται
ἡ
γυνὴ
τοῦ |
[4, 9] |
τῇ
αὔξῃ,
μέζον
γίνεται·
ἢν
|
δὲ |
στενοχωρίη,
ἔλασσον.
~Τὸ
δὲ
πηρωθὲν |
[4, 2] |
ὑπάρχουσιν
οἱ
εὐνοῦχοι
χρηστοί·
τῶν
|
δὲ |
τάδε
ἐκτριβέντων
ἡ
ὁδὸς
τῆς |
[4, 3] |
τοῦ
ἐν
τῷ
σώματι.
Εἰσὶ
|
δὲ |
τέσσαρες
ἰδέαι
τοῦ
ὑγροῦ,
αἷμα, |
[4, 11] |
τὸ
πεπηρωμένον
τῷ
ὑγιεῖ·
ἐπὴν
|
δέ |
τί
οἱ
νόσημα
προσπέσῃ
καὶ |
[4, 9] |
κοίλῳ
ἴσος
καὶ
ὅμοιος·
ἢν
|
δέ |
τις
ἐς
ἄγγος
θῇ
μέγα, |
[4, 11] |
οὐχ
ὅλην
παρέχουσιν,
ἀσθενέστε
ρον
|
δὲ |
τὸ
κατὰ
τὸ
πεπηρωμένον,
οὐ |
[4, 7] |
ἀσθενέος,
καὶ
ἐγένετο
θήλεα·
παρὰ
|
δὲ |
τοῖ
σιν
ἐκουροτόκεον,
ἐκράτεε
τὸ |
[4, 1] |
θέρμη
ἐκ
τούτου
παραγίνεται·
τριβομένου
|
δὲ |
τοῦ
αἰδοίου
καὶ
τοῦ
ἀν |
[4, 9] |
διὰ
τοῦτο
ἀσθενὲς
ἐγένετο·
νοσέει
|
δὲ |
τῶν
ζώων
ἕκαστον
κατὰ
τὴν |
[4, 1] |
ὅτε
καὶ
αἷμα
ξυμφέρεται·
παρὰ
|
δὲ |
τῶν
νεφρῶν
ἔρχεται
διὰ
τῶν |
[4, 10] |
παθήματος
προσγενομένου
τῇ
μητρί·
ἢν
|
δὲ |
φλασθῇ,
ταύτῃ
πηροῦται
τὸ
παιδίον· |
[4, 4] |
δρὸς
ἐν
τῇ
μίξει,
πλείονα
|
δὲ |
χρόνον
ἢ
ὁ
ἀνήρ·
διότι |
[4, 3] |
ἀπὸ
τουτέων
αἱ
νοῦσοι
γίνονται·
|
δεδήλωται |
δέ
μοι
καὶ
περὶ
τουτέων, |
[4, 10] |
τὸ
χωρίον·
ὥσπερ
καὶ
τῶν
|
δένδρων |
ἅσσα
ἐν
τῇ
γῇ
ἐόντα |
[4, 5] |
ἡ
γονή.
Αἱ
γὰρ
μῆτραι
|
δεξάμεναι |
καὶ
μύσασαι
ἔχου
σιν
ἐν |
[4, 10] |
παχὺ,
τῇ
δὲ
λεπτόν·
οὕτω
|
δὴ |
ἔχει
καὶ
τὸ
παιδίον,
ἢν |
[4, 9] |
τις
κα
ταναγκάσῃ
αὐτά.
Οὕτω
|
δὴ |
καὶ
τῷ
παιδίῳ,
ἢν
μὲν |
[4, 9] |
γενομένων
τῶν
παιδίων
τοιοῦτον
γένηται,
|
δῆλον |
ὅτι
ἐν
τῇσι
μήτρῃσιν
ἐνόσησε |
[4, 2] |
ἔωσιν,
οὐ
χωρέει
τὰ
καταμήνια
|
δι´ |
αἴτιον
τωὐτό.
Ἐπὴν
δὲ
αὔξωνται |
[4, 2] |
ἀμαλδύνεται
τῆς
γονῆς·
ἔστι
γὰρ
|
δι´ |
αὐτῶν
τῶν
ὀρχίων
ἡ
ὁδός· |
[4, 4] |
ἐξαΐσσειν
τὴν
φλόγα
καὶ
αὔξεσθαι
|
δι´ |
ὀλίγου
πρὸς
τὴν
ἐπίχυσιν
τοῦ |
[4, 4] |
Καὶ
ἥδεται,
ἐπὴν
ἄρξηται
μίσγεσθαι,
|
διὰ |
παντὸς
τοῦ
χρόνου,
μέ
χρις |
[4, 2] |
στομοῦνται,
καὶ
ὁδὸς
καὶ
δίοδος
|
διὰ |
στενῶν
γίνεται,
καὶ
τὸ
ὑγρὸν |
[4, 1] |
αὐτῆς
ἐχομένη.
Καὶ
οἱ
ἐξονειρώσσοντες
|
διὰ |
τάδε
ἐξονειρώσσουσιν·
ἐπὴν
τὸ
ὑγρὸν |
[4, 2] |
μοι
εἰρέαται.
~Οἱ
δὲ
εὐνοῦχοι
|
διὰ |
ταῦτα
οὐ
λαγνεύουσιν,
ὅτι
σφέων |
[4, 2] |
ὁ
κνησμὸς
οὐχ
ὁμοίως
παραγίνεται·
|
διὰ |
ταῦτα
οὐδὲ
κλονέεται
ἐν
τῷ |
[4, 2] |
παιδὶ
χωρέει,
ἐπὴν
ἁδρὸς
ἔῃ,
|
διὰ |
τόδε,
καὶ
τῇ
παρθένῳ
τὰ |
[4, 9] |
τῶν
μητρέων
χανουσέων
μᾶλλον,
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἀσθενὲς
ἐγένετο·
νοσέει
δὲ |
[4, 1] |
παρὰ
δὲ
τῶν
νεφρῶν
ἔρχεται
|
διὰ |
τῶν
ὀρχίων
μεσάτων
ἐς
τὸ |
[4, 1] |
ταύτῃ
γὰρ
ἡ
ὁδός
ἐστι
|
διὰ |
φλεβῶν,
κἢν
οἱ
νεφροὶ
ἑλκωθῶσιν, |
[4, 11] |
ἀνθρώπων,
ὑγιέα
γίνονται
τὰ
παι
|
δία, |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον
συμβαίνει· |
[4, 6] |
μέχρι
μὲν
ὑγρὸν
ἔῃ,
οὐ
|
διάδηλον |
γίνεται
τὸ
κρατέον·
ἐπὴν
δὲ |
[4, 1] |
τῷ
σώματι
διακεχυμένον
ἔῃ
καὶ
|
διάθερμον, |
εἴτε
ὑπὸ
ταλαιπωρίης,
εἴτε
καὶ |
[4, 1] |
τὸ
ὑγρὸν
ἐν
τῷ
σώματι
|
διακεχυμένον |
ἔῃ
καὶ
διάθερμον,
εἴτε
ὑπὸ |
[4, 3] |
γίνονται
ἢ
αἱ
ἐκ
νούσων
|
διακρίσιες. |
Καὶ
ταῦτα
μὲν
εἰρέαταί
μοι |
[4, 1] |
θερμαίνεται
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
|
διαχέε |
ται
καὶ
κλονέεται
ὑπὸ
τῆς |
[4, 1] |
ἐκ
παντὸς
τοῦ
σώματος,
καὶ
|
διαχέει |
ἐκ
τοῦ
ἐγκεφάλου
εἰς
τὴν |
[4, 2] |
ταῦτα
ἐν
τῇ
τομῇ
ἀποτέμνεται,
|
διὸ |
οὐχ
ὑπάρχουσιν
οἱ
εὐνοῦχοι
χρηστοί· |
[4, 2] |
οὐ
λαγνεύουσιν,
ὅτι
σφέων
ἡ
|
δίοδος |
ἀμαλδύνεται
τῆς
γονῆς·
ἔστι
γὰρ |
[4, 2] |
καὶ
στομοῦνται,
καὶ
ὁδὸς
καὶ
|
δίοδος |
διὰ
στενῶν
γίνεται,
καὶ
τὸ |
[4, 2] |
νωτιαῖον
μυελόν·
αὕτη
δὲ
ἡ
|
δίοδος |
ὑπὸ
τῆς
τομῆς
οὐλῆς
γενομένης |
[4, 4] |
τῶν
γυ
ναικῶν
ἐπίνοσα
γίνεται·
|
διότι |
δὲ
γίνεται
ἐπίνοσα,
εἰρήσεταί
μοι |
[4, 4] |
δὲ
χρόνον
ἢ
ὁ
ἀνήρ·
|
διότι |
δὲ
μᾶλλον
ὁ
ἀνὴρ
ἥδεται, |
[4, 3] |
μοι
καὶ
περὶ
τουτέων,
καὶ
|
διότι |
ἐκ
τουτέων
αἱ
νοῦσοι
γίνονται |
[4, 3] |
ὁκόθεν
γίνεται
καὶ
ὅκως
καὶ
|
διότι, |
καὶ
οἷσιν
οὐ
γίνεται
ἡ |
[4, 3] |
οὐ
γίνεται
ἡ
γονὴ
καὶ
|
διότι |
οὐ
γίνεται,
καὶ
περὶ
καταμηνίων |
[4, 1] |
ἐστὶ,
καὶ
ὁκόσα
ἐργάζεται,
καὶ
|
διότι |
πρὸ
λαγνείης.
Καὶ
ταῦτα
μὲν |
[4, 11] |
πεπηρωμένον,
οὐ
θαῦμα
δέ
μοι
|
δοκέει |
εἶναι
καὶ
πηρωθῆναι,
καθάπερ
ὁ |
[4, 5] |
τοῦ
στόματος
ὑπὸ
τῆς
ἰκμά
|
δος, |
καὶ
μίσγεται
ὁμοῦ
τό
τε |
[4, 8] |
τέκνῳ
οὕτως
ἐστὶν
ἀνάγκη
ἀποδί
|
δοσθαι. |
Καὶ
ὁκόθεν
ἂν
τοῦ
σώματος |
[4, 7] |
γυναικὶ
καὶ
ἐν
τῷ
ἀν
|
δρὶ |
ἔστι
γόνος
καὶ
θήλεος
καὶ |
[4, 4] |
ἥδεται
ἡ
γυνὴ
τοῦ
ἀν
|
δρὸς |
ἐν
τῇ
μίξει,
πλείονα
δὲ |
[4, 6] |
καὶ
τὸ
ἀπὸ
τοῦ
ἀν
|
δρὸς |
ὡσαύτως·
καὶ
ἔστι
καὶ
ἐν |
[4, 2] |
γενόμενα
ὑπὸ
τοῦ
πώρου
οὐ
|
δύναται |
τείνειν
καὶ
χαλᾷν.
Ὁκόσοι
δὲ |