Chapitre
[3]	τὸν τοῦ ἡλίου δρόμον ἀένναον	ὁ	ἀὴρ ἀένναος καὶ λεπτὸς ἐὼν
[14]	γὰρ τῶν σφαγιτίδων φλεβῶν διαδύνων	ὁ	ἀὴρ, ἀνέρχεται μὲν αὐτὸς, ἀνάγει
[12]	φύσῃσιν ὑγρασίη, ἧς τὴν ὁδὸν	ὁ	ἀὴρ ἀπειργάσατο· διαβρόχου δὲ γενομένου
[14]	λεπτῶν γὰρ ὑμένων καθαρὸς ἐὼν	ὁ	ἀὴρ διαφαίνεται· διὸ δὴ λευκοὶ
[10]	αὐτόματον μὲν οὖν, ὅταν αὐτόματος	ὁ	ἀὴρ ἐλθὼν ἐς τὰς φλέβας
[4]	μὲν οὖν ἐν τοῖσιν ἄλλοισιν	ὁ	ἀὴρ ἔῤῥωται, εἴρηται· τοῖσι δ´
[8]	θερμαινομένου δίεισι διὰ τοῦ στόματος	ὁ	ἀὴρ ξυνεστραμμένος καὶ βίῃ φερόμενος.
[6]	γινόμενος· ἀμφοτέρων δὲ τουτέων αἴτιος	ὁ	ἀήρ. Ὁ μὲν οὖν κοινὸς
[8]	πλεῖστον τοῦ αἵματος, ἀναθερμαίνεται πάλιν	ὁ	ἀὴρ ὁ ψύξας τὸ αἷμα,
[14]	τε πρὸς τοὺς πόνους· οὕτως	ὁ	ἀὴρ ταραχθεὶς ἀνετάραξε τὸ αἷμα
[6]	ἑτέροισιν ἀξύμφορα. Ὁκόταν μὲν οὖν	ὁ	ἀὴρ τοιουτέοισι χρωσθῇ μιάσμασιν, ἃ
[8]	ὅνπερ ἀπὸ τῶν ἑψομένων ὑδάτων	ὁ	ἀτμὸς ἐπανιὼν, ἢν ἔχῃ στερέωμα
[8]	ἀπὸ τῶν πωμάτων, οἷσιν ἂν	ὁ	ἀτμὸς προσπίπτῃ. Πόνοι δὲ τῆς
[2]	νούσων ἁπασέων ὁ μὲν τρόπος	ὁ	αὐτὸς, ὁ δὲ τόπος διαφέρει·
[4]	πάντα διαλείπουσιν οἱ ἄνθρωποι πρήσσοντες,	ὁ	γὰρ βίος μεταβολέων πλέως ἐστί·
[12]	τὸ ὕδωρ ἠέρος πλῆρές ἐστιν·	ὁ	δὲ ἀὴρ ὄγκον παρέχεται μέγαν·
[6]	μὲν κοινὸς ἅπασι καλεόμενος λοιμός·	ὁ	δὲ διὰ πονηρὴν δίαιταν ἰδίῃ
[2]	ὁ μὲν τρόπος ὁ αὐτὸς,	ὁ	δὲ τόπος διαφέρει· δοκέει μὲν
[1]	ὑπερβαλλόντων, πρόσθεσις δὲ τῶν ἐλλειπόντων·	ὁ	δὲ τοῦτ´ ἄριστα ποιέων ἄριστος
[1]	τοῦτ´ ἄριστα ποιέων ἄριστος ἰητρός·	ὁ	δὲ τουτέου πλεῖστον ἀπηλλαγμένος πλεῖστον
[6]	ἑτέρῳ τινὶ ἔθνει ζώων ἀνάρμοστος	ὁ	ἠὴρ γένηται, κεῖνα τότε νοσέουσιν.
[7]	ποτὰ τοῖσι πλείστοισιν· ἀνατρέχει γὰρ	ὁ	κατακλεισθεὶς ἀὴρ, ὁκόταν ἀναῤῥήξῃ τὰς
[15]	τῶν ἀῤῥωστημάτων λέγοιμι, μακρότερος μὲν	ὁ	λόγος ἂν γένοιτο, ἀτρεκέστερος δὲ
[1]	ἣν οἱ Ἕλληνες καλέουσιν ἰητρικήν·	ὁ	μὲν γὰρ ἰητρὸς ὁρῇ τε
[6]	εἴδεα πυρετῶν, ὡς ταύτῃ διελθεῖν·	ὁ	μὲν κοινὸς ἅπασι καλεόμενος λοιμός·
[6]	δὲ τουτέων αἴτιος ὁ ἀήρ.	Ὁ	μὲν οὖν κοινὸς πυρετὸς διὰ
[2]	~Τῶν δὲ δὴ νούσων ἁπασέων	ὁ	μὲν τρόπος ὁ αὐτὸς, ὁ
[10]	ἐπὶ τὴν ὄψιν ἔλθῃ, ταύτης	ὁ	πόνος· ἢν δὲ ἐς τὰς
[10]	ἔχοντι· κάτω δὲ κωλύει φραγμὸς	ὁ	τῶν φρενῶν. Διὰ τί δὲ
[14]	ὅπερ ἅπασι ζώοισι κοινόν ἐστιν,	ὁ	ὕπνος, οὗτος μαρτυρέει τοῖσιν εἰρημένοισιν·
[14]	ὅταν γὰρ ἐπέλθῃ τῷ σώματι	ὁ	ὕπνος, τότε τὸ αἷμα ψύχεται,
[14]	αἷμα ψύχεται, φύσει γὰρ πέφυκεν	ὁ	ὕπνος ψύχειν· ψυχθέντι δὲ τῷ
[8]	αἵματος, ἀναθερμαίνεται πάλιν ὁ ἀὴρ	ὁ	ψύξας τὸ αἷμα, κρατηθεὶς ὑπὸ
[1]	αὐτίκα γὰρ λιμὸς νοῦσός ἐστιν·	ὅ	τι γὰρ ἂν λυπέῃ τὸν
[8]	ἐπανιὼν, ἢν ἔχῃ στερέωμα πρὸς	ὅ	τι χρὴ προσπίπτειν, παχύνεται καὶ
[1]	νοῦσος· τί οὖν λιμοῦ φάρμακον;	ὃ	παύει λιμόν· τοῦτο δ´ ἐστὶ
[9]	λαπάρας, ποτὲ δὲ ἐς ἀμφότερα·	διὸ	δὴ καὶ θερμαίνοντες ἔξωθεν πυριήμασι
[8]	ἐστιν αὐτῷ κωλύματα καὶ ἐμφράγματα·	διὸ	δὴ καὶ οἱ σφυγμοὶ γίνονται
[14]	καθαρὸς ἐὼν ὁ ἀὴρ διαφαίνεται·	διὸ	δὴ λευκοὶ φαίνονται πάντες οἱ
[12]	πνεύματος, ὑπολείπεται τὸ ὕδωρ αὐτό·	διὸ	δὴ φαίνεται μὲν μικρὸν ἐὸν,
[12]	μικρὸν ἐὸν, ἔστι δὲ ἴσον.	Ἄλλο	δὲ αὐτέων τόδε σημεῖον· κενωθείσης
[12]	πνεῦμα; τί γὰρ ἂν οὕτως	ἄλλο	ταχέως ἐξεπλήρωσεν; οὐ γὰρ δήπου
[1]	δ´ ἐστὶ βρῶσις· τούτῳ ἄρα	ἐκεῖνο	ἰητέον. Αὖθις αὖ δίψαν ἔπαυσε
[8]	μὲν πλεόνων καὶ ψυχροτέρων ἰσχυρότερον,	ἀπὸ	δὲ ἐλασσόνων καὶ ἧσσόν τι
[8]	τοιοῦτον γίνεται καὶ τὸ ῥῖγος,	ἀπὸ	μὲν πλεόνων καὶ ψυχροτέρων ἰσχυρότερον,
[7]	καὶ ὅκως, καὶ οἷσι, καὶ	ἀπὸ	τεῦ γίνονται· τὸν δὲ διὰ
[6]	ἔκγονα πάντα ἐόντα. ~Πρῶτον δὲ	ἀπὸ	τοῦ κοινοτάτου νοσήματος ἄρξομαι, πυρετοῦ·
[8]	περαιοῦται τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ	ἀπὸ	τῶν ἑψομένων ὑδάτων ὁ ἀτμὸς
[8]	γὰρ εὐδιέξοδός ἐστιν· ὡς γὰρ	ἀπὸ	τῶν λεβήτων ἀτμὸς ἀνέρχεται πολὺς
[8]	καὶ πυκνοῦται, καὶ σταγόνες ἀποπίπτουσιν	ἀπὸ	τῶν πωμάτων, οἷσιν ἂν ὁ
[11]	πάντα γίνεται διὰ τάδε· ὁκόταν	ὑπὸ	βίης διαστέωσιν αἱ σάρκες ἀπ´
[9]	μαλθάσσειν τὸν πόνον· ἀραιούμενον γὰρ	ὑπὸ	τῆς θερμασίης τοῦ πυριήματος διέρχεται
[8]	ὁ ψύξας τὸ αἷμα, κρατηθεὶς	ὑπὸ	τῆς θερμότητος· διάπυρος δὲ καὶ
[14]	καὶ τοῦ παρεόντος χειμῶνος οἱ	ὑπὸ	τούτου τοῦ νοσήματος ἁλισκόμενοι, ἐγὼ
[3]	ἀνθρώπων καὶ τῶν ἄλλων ζώων	ὑπὸ	τρισσέων τροφῶν τρέφεται· ἔστι δὲ
[14]	ἁλισκόμενοι, ἐγὼ φράσω. Ὁκόταν γυμνασθὲν	ὑπὸ	τῶν πόνων τὸ σῶμα θερμανθῇ,
[8]	οὖν πρῶτον αἱ φρῖκαι γίνονται	πρὸ	τῶν πυρετῶν· ὅκως δ´ ἂν
[8]	πολλὸν γινόμενον ἀτρεμίζειν. Χασμῶνται δὲ	πρὸ	τῶν πυρετῶν, ὅτε πολὺς ἀὴρ
[8]	φερόμενος. Τά τε ἄρθρα διαλύεται	πρὸ	τῶν πυρετῶν· χλιαινόμενα γὰρ τὰ
[8]	ἐν τῇ κεφαλῇ· βίῃ γὰρ	τὸ	αἷμα βιαζόμενον διὰ στενῆς ὁδοῦ
[14]	βρίσῃ, βρίσας δὲ μένῃ, κωλύεται	τὸ	αἷμα διεξιέναι· τῇ μὲν οὖν
[10]	τὰς φλέβας. Ὁκόταν δὲ ἐκχυθῇ	τὸ	αἷμα ἐς ἀλλότριον τόπον, χρονιζόμενον
[8]	θερμασίην ἐνειργάσατο. Συνεργὸν δὲ αὐτῷ	τὸ	αἷμά ἐστι, τήκεται γὰρ πυρούμενον,
[14]	οὕτως ὁ ἀὴρ ταραχθεὶς ἀνετάραξε	τὸ	αἷμα καὶ ἐμίηνε. Καὶ ἀφροὶ
[8]	πάλιν ὁ ἀὴρ ὁ ψύξας	τὸ	αἷμα, κρατηθεὶς ὑπὸ τῆς θερμότητος·
[10]	τῶν φυσέων ἐγκειμένων· ἔπειτα εἰλεῖται	τὸ	αἷμα, οὐ διαχέειν δυναμένων διὰ
[14]	μὲν οὖν παντελῶς ἅπαν ἀναταραχθῇ	τὸ	αἷμα, παντελῶς ἡ φρόνησις ἐξαπόλλυται·
[10]	αἵματος διεξόδοισιν· τότε γὰρ πιεζεύμενον	τὸ	αἷμα πουλὺ γενόμενον ἀναῤῥηγνύει τοὺς
[14]	τὸ σῶμα θερμανθῇ, θερμαίνεται καὶ	τὸ	αἷμα· τὸ δὲ αἷμα θερμανθὲν
[14]	σώματι ξυμβαλλόμενον ἐς φρόνησιν, ἢ	τὸ	αἷμα· τοῦτο δὲ ὅταν μὲν
[8]	κατὰ τόνδε γίνονται τὸν τρόπον·	τὸ	αἷμα φοβεόμενον τὴν παροῦσαν φρίκην
[14]	τῷ σώματι ὁ ὕπνος, τότε	τὸ	αἷμα ψύχεται, φύσει γὰρ πέφυκεν
[1]	τοιουτέων ἐστὶ τόδε, τί ποτε	τὸ	αἴτιόν ἐστι τῶν νούσων, καὶ
[15]	τοῦτο ἐπιδέδεικταί μοι. Ὑπεσχόμην δὲ	τὸ	αἴτιον τῶν νουσημάτων φράσαι, ἐπέδειξα
[1]	γὰρ χειρουργῆσαι δεῖ, χρὴ ξυνεθισθῆναι·	τὸ	γὰρ ἔθος τῇσι χερσὶ κάλλιστον
[8]	ψύξιν οὐκ ἀτρεμέουσιν, ἀλλὰ πάλλονται,	τὸ	γὰρ θερμὸν ἐξ αὐτέων ἐκλέλοιπεν·
[8]	τοῦ σώματος, οἱ ἱδρῶτες γίνονται·	τὸ	γὰρ πνεῦμα ξυνιστάμενον ἐς ὕδωρ
[10]	ἐούσῃ ῥεῦμα προσπῖπτον τρηχύτητας ἐμποιέει·	τὸ	γὰρ πνεῦμα τὸ διαπνεόμενον διὰ
[10]	ἐς τὰ στέρνα, βράγχος καλέεται.	Τὸ	γὰρ φλέγμα δριμέσι χυμοῖσι μεμιγμένον,
[14]	θερμανθῇ, θερμαίνεται καὶ τὸ αἷμα·	τὸ	δὲ αἷμα θερμανθὲν ἐξεθέρμηνε τὰς
[15]	ἄλλα πάντα συναίτια καὶ μεταίτια,	τὸ	δὲ αἴτιον τῶν νούσων ἐὸν
[10]	ῥεῦμα ἀναῤῥήγνυται τὸ μὲν αὐτόματον,	τὸ	δὲ διὰ πόνους; αὐτόματον μὲν
[10]	διὰ τὴν στενότητα τῶν ὁδῶν·	τὸ	δὲ λεπτότατον τοῦ αἵματος διὰ
[14]	ἑωυτοῦ τὸ λεπτότατον τοῦ αἵματος·	τὸ	δὲ ὑγρὸν τῷ ἠέρι μιγνύμενον
[10]	τρηχύτητας ἐμποιέει· τὸ γὰρ πνεῦμα	τὸ	διαπνεόμενον διὰ τῆς φάρυγγος ἐς
[10]	τρηχύνεται, καὶ θερμαίνεται, καὶ ἕλκει	τὸ	ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑγρὸν θερμὴ
[12]	ἐκενώθησαν τοῦ ὕδατος· παραυτίκα μὲν	τὸ	ἐξιὸν ἐκ τῆς κοιλίης ὕδωρ
[14]	αὐτὸς, ἀνάγει δὲ μεθ´ ἑωυτοῦ	τὸ	λεπτότατον τοῦ αἵματος· τὸ δὲ
[10]	δὲ δήποτε τὸ ῥεῦμα ἀναῤῥήγνυται	τὸ	μὲν αὐτόματον, τὸ δὲ διὰ
[13]	δύναιτ´ ἂν αὔξησις ὕδατος γεγενῆσθαι.	~Τὸ	μὲν οὖν αἴτιον τοῦ ὕδρωπος
[13]	δὲ ἐν μέρει τινὶ, τοῦτο	τὸ	μέρος· καὶ ἢν μὲν ἀπέλθωσιν
[3]	τίνι οὐ ξυμπάρεστιν; ἅπαν γὰρ	τὸ	μεταξὺ γῆς τε καὶ οὐρανοῦ
[6]	νοσήματος ἄρξομαι, πυρετοῦ· τοῦτο γὰρ	τὸ	νόσημα πᾶσιν ἐφεδρεύει τοῖσιν ἄλλοισιν
[14]	ἐν τῷ σώματι γενομένης, πέπαυται	τὸ	νόσημα. ~Φαίνονται οὖν αἱ φῦσαι
[14]	ἱερὴν καλεομένην νοῦσον τοῦτο εἶναι	τὸ	παρεχόμενον· οἷσι δὲ λόγοισιν ἐμαυτὸν
[3]	παρέχεται. Ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ	τὸ	πέλαγος μετέχει πνεύματος, φανερόν· οὐ
[8]	διίσταται. Ὁκόταν δὲ ξυναλισθῇ ἀθροισθὲν	τὸ	πλεῖστον τοῦ αἵματος, ἀναθερμαίνεται πάλιν
[7]	χρονίζεται δὲ τὰ σιτία, διὰ	τὸ	πλῆθος οὐ δυνάμενα διελθεῖν· ἐμφραχθείσης
[8]	ἐκλέλοιπεν· τὰ δὲ πολύαιμα διὰ	τὸ	πλῆθος τοῦ αἵματος τρέμουσι, καὶ
[12]	γίνονται. Τί οὖν ἄρα ἐστὶ	τὸ	πληρῶσαν, ἀλλ´ ἢ πνεῦμα; τί
[9]	τῆς θερμασίης τοῦ πυριήματος διέρχεται	τὸ	πνεῦμα διὰ τοῦ σώματος, ὥστε
[15]	τῶν νουσημάτων φράσαι, ἐπέδειξα δὲ	τὸ	πνεῦμα καὶ ἐν τοῖσιν ἄλλοισι
[10]	ὅταν οὖν ἀπαντήσῃ τῷ ῥεύματι	τὸ	πνεῦμα κάτωθεν ἰὸν κάτω ἰόντι,
[10]	γὰρ τὸν πονέοντα τόπον κατέχειν	τὸ	πνεῦμα, τὰ δὲ ἄλλα τοῖσιν
[3]	πνεύματός ἐστιν· τῷ γὰρ πυρὶ	τὸ	πνεῦμα τροφή· τοῦ δὲ πνεύματος
[3]	πνεῦμα τροφή· τοῦ δὲ πνεύματος	τὸ	πῦρ στερηθὲν οὐκ ἂν δύναιτο
[10]	φρενῶν. Διὰ τί δὲ δήποτε	τὸ	ῥεῦμα ἀναῤῥήγνυται τὸ μὲν αὐτόματον,
[3]	ὅταν οὖν πολὺς ἀὴρ ἰσχυρὸν	τὸ	ῥεῦμα ποιήσῃ, τά τε δένδρεα
[10]	ταύτῃ διδοῖ· ὁκόταν γοῦν ἐθισθῇ	τὸ	ῥεῦμα ταύτῃ ῥέειν καὶ χαραδρωθέωσιν
[8]	καὶ ψυχρότητι, τοιοῦτον γίνεται καὶ	τὸ	ῥῖγος, ἀπὸ μὲν πλεόνων καὶ
[8]	ἄνω διεξιὼν, ἐξεμόχλευσε καὶ διέστησε	τὸ	στόμα· ταύτῃ γὰρ εὐδιέξοδός ἐστιν·
[7]	τῆς κάτω κοιλίης, ἐς ὅλον	τὸ	σῶμα διέδραμον αἱ φῦσαι· προσπεσοῦσαι
[4]	ἀπολάβοι τὰς τοῦ πνεύματος ἐς	τὸ	σῶμα διεξόδους, ἐν βραχεῖ μέρει
[7]	ξηρὰς διδῷ τῷ σώματι ἢ	τὸ	σῶμα δύναται φέρειν, καὶ πόνον
[5]	ἢ μεμιασμένον νοσεροῖσι μιάσμασιν, ἐς	τὸ	σῶμα ἐσέλθῃ. Περὶ μὲν οὖν
[7]	καὶ πινομένων ἀπέρχεται πνεῦμα ἐς	τὸ	σῶμα, ἢ πλέον, ἢ ἔλασσον.
[14]	Ὁκόταν γυμνασθὲν ὑπὸ τῶν πόνων	τὸ	σῶμα θερμανθῇ, θερμαίνεται καὶ τὸ
[12]	ποτόν γε τοσοῦτον ἐσῆλθεν ἐς	τὸ	σῶμα· καὶ μὴν οὐδὲ σάρκες
[14]	παντοῖαι αἱ ἀνομοιότητες· πᾶν γὰρ	τὸ	σῶμα πανταχόθεν ἕλκεται, καὶ τετίνακται
[14]	ὅταν πουλὺ πνεῦμα κατὰ πᾶν	τὸ	σῶμα παντὶ τῷ αἵματι μιχθῇ,
[7]	ἐν ᾗσι κρύπτεται. Ὅταν οὖν	τὸ	σῶμα σιτίων πλησθῇ, καὶ πνεύματος
[7]	δὲ τοῦ αἵματος ψυχθέντος, ἅπαν	τὸ	σῶμα φρίσσει. ~Διὰ τοῦτο μὲν
[3]	διὰ τὴν βίην τοῦ πνεύματος,	τό	τε πέλαγος κυμαίνεται, ὁλκάδες τε
[12]	τὰς κνήμας καταβαίνει· καὶ λέγεται	τὸ	τοιοῦτον νόσημα ὕδρωψ. Μέγιστον δὲ
[10]	τῶν φλεβῶν ἐκθλίβεται· τοῦτο δὴ	τὸ	ὑγρὸν ὅταν ἀθροισθῇ, ῥεῖ δι´
[12]	ἀπιόντος δὲ τοῦ πνεύματος, ὑπολείπεται	τὸ	ὕδωρ αὐτό· διὸ δὴ φαίνεται
[12]	τοῦτο, δῆλον· ὅτι παραυτίκα μὲν	τὸ	ὕδωρ ἠέρος πλῆρές ἐστιν· ὁ
[10]	τὰ στέρνα, δριμὺ δὲ ἐὸν	τὸ	φλέγμα προσπῖπτόν τε τῇ σαρκὶ
[10]	βὴξ ἐπιγίνεται, καὶ ἀναῤῥίπτεται ἄνω	τὸ	φλέγμα· τουτέων δὲ τοιουτέων ἐόντων,
[3]	ποτε τὰ πλωτὰ ζῶα ζῇν	ἠδύνατο,	μὴ μετέχοντα πνεύματος· μετέχοιεν δὲ
[8]	ὅλῳ τῷ σώματι τὴν θερμασίην	ἐνειργάσατο.	Συνεργὸν δὲ αὐτῷ τὸ αἷμά
[12]	ἧς τὴν ὁδὸν ὁ ἀὴρ	ἀπειργάσατο·	διαβρόχου δὲ γενομένου τοῦ σώματος,
[3]	τὸ πῦρ στερηθὲν οὐκ ἂν	δύναιτο	ζῇν· ὥστε καὶ τὸν τοῦ
[4]	διεξόδους, ἐν βραχεῖ μέρει ἡμέρης	ἀπόλοιτο	ἂν, ὡς μεγίστης τῆς χρείης
[3]	φανερός· τί γὰρ ἄνευ τουτέου	γένοιτο	ἄν; ἢ τίνος οὗτος ἄπεστιν;
[15]	μακρότερος μὲν ὁ λόγος ἂν	γένοιτο,	ἀτρεκέστερος δὲ οὐδαμῶς, οὐδὲ πιστότερος.
[12]	τοῦ πνεύματος, ὑπολείπεται τὸ ὕδωρ	αὐτό·	διὸ δὴ φαίνεται μὲν μικρὸν
[10]	αἱμοῤῥαγιῶν τῶν περὶ τὰ στέρνα	τοῦτο	αἴτιόν ἐστιν; οἶμαι δὲ καὶ
[9]	αἰτίη τοῦ πνεύματος ἡ διόδευσις·	τοῦτο	γὰρ ὁκόταν προσπέσῃ πρὸς τόπους
[6]	τοῦ κοινοτάτου νοσήματος ἄρξομαι, πυρετοῦ·	τοῦτο	γὰρ τὸ νόσημα πᾶσιν ἐφεδρεύει
[9]	~Οἱ μὲν οὖν πυρετοὶ διὰ	τοῦτο	γίνονται καὶ τὰ μετὰ τῶν
[1]	λιμοῦ φάρμακον; ὃ παύει λιμόν·	τοῦτο	δ´ ἐστὶ βρῶσις· τούτῳ ἄρα
[4]	γὰρ βίος μεταβολέων πλέως ἐστί·	τοῦτο	δὲ μοῦνον ἀεὶ διατελέουσιν ἅπαντα
[14]	ἐς φρόνησιν, ἢ τὸ αἷμα·	τοῦτο	δὲ ὅταν μὲν ἐν τῷ
[7]	τῷ πλήθει τῶν τροφῶν ἀντιτιθῇ,	τοῦτο	δὲ ὅταν ποικίλας καὶ ἀνομοίους
[10]	αἵματος διὰ τῶν φλεβῶν ἐκθλίβεται·	τοῦτο	δὴ τὸ ὑγρὸν ὅταν ἀθροισθῇ,
[12]	Διὰ τί οὖν γίγνεται καὶ	τοῦτο,	δῆλον· ὅτι παραυτίκα μὲν τὸ
[14]	καὶ τὴν ἱερὴν καλεομένην νοῦσον	τοῦτο	εἶναι τὸ παρεχόμενον· οἷσι δὲ
[15]	δὲ αἴτιον τῶν νούσων ἐὸν	τοῦτο	ἐπιδέδεικταί μοι. Ὑπεσχόμην δὲ τὸ
[5]	ἀῤῥωστίας μάλιστα, ἢ ἐντεῦθεν, ὅταν	τοῦτο	ἢ πλέον, ἢ ἔλασσον, ἢ
[3]	καὶ οὐρανοῦ πνεύματος ἔμπλεόν ἐστιν.	Τοῦτο	καὶ χειμῶνος καὶ θέρεος αἴτιον,
[1]	γὰρ ἂν λυπέῃ τὸν ἄνθρωπον,	τοῦτο	καλέεται νοῦσος· τί οὖν λιμοῦ
[7]	δέ ἐστιν ἡ τοιήδε δίαιτα,	τοῦτο	μὲν ὅταν τις πλέονας τροφὰς
[8]	ἅπαν τὸ σῶμα φρίσσει. ~Διὰ	τοῦτο	μὲν οὖν πρῶτον αἱ φρῖκαι
[13]	ἢν δὲ ἐν μέρει τινὶ,	τοῦτο	τὸ μέρος· καὶ ἢν μὲν
[5]	τοῦ ἠέρος ἐστὶν, εἴρηται· μετὰ	τοῦτο	τοίνυν εὐθέως ῥητέον, ὅτι οὐκ
[6]	μὲν οὖν κοινὸς πυρετὸς διὰ	τοῦτο	τοιοῦτός ἐστιν, ὅτι πνεῦμα τωὐτὸ
[11]	δὲ τὴν διάστασιν ὑποδράμῃ πνεῦμα,	τοῦτο	τὸν πόνον παρέχει. ~Ἢν δὲ
[7]	πλέον, ἢ ἔλασσον. Φανερὸν δὲ	τοῦτο	τῷδέ ἐστιν· ἐρυγαὶ γὰρ γίνονται
[10]	δὲ καὶ ταῦτα δηλώσειν διὰ	τωὐτὸ	γινόμενα. Ὅταν αἱ περὶ τὴν
[6]	τοῦτο τοιοῦτός ἐστιν, ὅτι πνεῦμα	τωὐτὸ	πάντες ἕλκουσιν· ὁμοίου δὲ ὁμοίως
[4]	καὶ ποτῶν δύναιτ´ ἂν ἡμέρας	δύο	καὶ τρεῖς καὶ πλέονας διάγειν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2009