Livre, chapitre |
[5, 28] |
στρατηγήσας.
~Μετὰ
δὲ
οὐ
πολλὸν
|
χρόνον |
ἄνεσις
κακῶν
ἦν,
καὶ
ἤρχετο |
[5, 41] |
ἡ
προτέρη
γυνὴ
τὸν
πρότερον
|
χρόνον |
ἄτοκος
ἐοῦσα
τότε
κως
ἐκύησε, |
[5, 44] |
ἐκομίζετο
παρὰ
τὴν
Ἰταλίην.
~Τὸν
|
χρόνον |
δὲ
τοῦτον,
ὡς
λέγουσι
Συβαρῖται, |
[5, 86] |
πεσεῖν,
καὶ
τὸν
ἀπὸ
τούτου
|
χρόνον |
διατελέειν
οὕτω
ἔχοντα.
(Ἀθηναίους
μὲν |
[5, 84] |
οὐκ
ἀδικέοιεν·
ὅσον
μὲν
γὰρ
|
χρόνον |
εἶχον
τὰ
ἀγάλματα
ἐν
τῇ |
[5, 27] |
ἐμαχέσαντο
εὖ
καὶ
ἀμυνόμενοι
ἀνὰ
|
χρόνον |
ἐκακώθησαν,
τοῖσι
δὲ
περιεοῦσι
αὐτῶν |
[5, 82] |
ἦσαν
ἄλλοθι
γῆς
οὐδαμοῦ
κατὰ
|
χρόνον |
ἐκεῖνον
ἢ
ἐν
Ἀθήνῃσι.
(οἳ |
[5, 58] |
πολλὰ
τῶν
χώρων
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
Ἑλλήνων
Ἴωνες,
οἳ
παραλαβόντες
διδαχῇ |
[5, 46] |
τυραννίδι
ἐπεχείρησε
Σελινοῦντος
καὶ
ἐμουνάρχησε
|
χρόνον |
ἐπ᾽
ὀλίγον·
οἱ
γάρ
μιν |
[5, 115] |
δὲ
ἐν
Κύπρῳ
πολίων
ἀντέσχε
|
χρόνον |
ἐπὶ
πλεῖστον
πολιορκευμένη
Σόλοι,
τὴν |
[5, 16] |
λίμνην,
καὶ
οὐ
πολλόν
τινα
|
χρόνον |
ἐπισχὼν
ἀνασπᾷ
πλήρεα
ἰχθύων.
τῶν |
[5, 30] |
Μιλήτου
καὶ
ἐτύγχανε
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
ἐὼν
ἐν
Σούσοισι,
ὅτε
οἱ |
[5, 28] |
τοῦτο
δὲ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
|
χρόνον |
ἡ
Μίλητος
αὐτή
τε
ἑωυτῆς |
[5, 106] |
Μιλήσιον,
τὸν
ὁ
Δαρεῖος
κατεῖχε
|
χρόνον |
ἤδη
πολλόν,
πυνθάνομαι
Ἱστιαῖε
ἐπίτροπον |
[5, 48] |
Λακεδαίμονος·
οὐ
γάρ
τινα
πολλὸν
|
χρόνον |
ἦρξε
ὁ
Κλεομένης,
ἀλλ᾽
ἀπέθανε |
[5, 83] |
συνέθεντο.
~Τοῦτον
δ᾽
ἔτι
τὸν
|
χρόνον |
καὶ
πρὸ
τοῦ
Αἰγινῆται
Ἐπιδαυρίων |
[5, 119] |
μάχην
ἐμαχέσαντο
ἰσχυρὴν
καὶ
ἐπὶ
|
χρόνον |
πολλόν,
τέλος
δὲ
ἑσσώθησαν
διὰ |
[5, 94] |
πόλιος
ὁρμώμενοι
καὶ
Σιγείου
ἐπὶ
|
χρόνον |
συχνὸν
Μυτιληναῖοί
τε
καὶ
Ἀθηναῖοι, |