Livre, chapitre |
[5, 63] |
δὴ
πρῶτος
στόλος
ἐκ
Λακεδαίμονος
|
οὕτω |
ἀπήλλαξε,
καὶ
Ἀγχιμολίου
εἰσὶ
ταφαὶ |
[5, 36] |
ἐλπίδας
ἐπικρατήσειν
τῆς
θαλάσσης,
καὶ
|
οὕτω |
αὐτούς
τε
ἕξειν
τοῖσι
χρήμασι |
[5, 103] |
δὲ
τῆς
Ἀθηναίων
συμμαχίης
στερηθέντες,
|
οὕτω |
γάρ
σφι
ὑπῆρχε
πεποιημένα
ἐς |
[5, 86] |
αὐτὸν
ἐς
Φάληρον.
~Ἀθηναῖοι
μὲν
|
οὕτω |
γενέσθαι
λέγουσι,
Αἰγινῆται
δὲ
οὐ |
[5, 92] |
δευτέρῳ,
ὁ
δὲ
τῷ
τρίτῳ.
|
οὕτω |
δὴ
διεξῆλθε
διὰ
πάντων
τῶν |
[5, 37] |
Ἡρακλείδεω
Κυμαῖον
καὶ
ἄλλους
συχνούς,
|
οὕτω |
δὴ
ἐκ
τοῦ
ἐμφανέος
ὁ |
[5, 15] |
παρεδίδοσαν
σφέας
αὐτοὺς
τοῖσι
Πέρσῃσι.
|
οὕτω |
δὴ
Παιόνων
Σιριοπαίονές
τε
καὶ |
[5, 86] |
ἀνασπάσαι
ἐκ
τῶν
βάθρων
αὐτὰ
|
οὕτω |
δὴ
περιβαλομένους
σχοινία
ἕλκειν,
ἐς |
[5, 29] |
γὰρ
ἔφασαν
καὶ
τῶν
δημοσίων
|
οὕτω |
δή
σφεας
ἐπιμελήσεσθαι
ὥσπερ
τῶν |
[5, 87] |
ἑωυτῆς
ἀνήρ.
(καὶ
τοῦτον
μὲν
|
οὕτω |
διαφθαρῆναι,
Ἀθηναίοισι
δὲ
ἔτι
τοῦ |
[5, 52] |
τὰς
διεξελάσαι
πᾶσα
ἀνάγκη
καὶ
|
οὕτω |
διεκπερᾶν
τὸν
ποταμόν,
καὶ
φυλακτήριον |
[5, 121] |
Οὗτοι
μέν
νυν
τῶν
Περσέων
|
οὕτω |
διεφθάρησαν·
~Ὑμαίης
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
[5, 95] |
τὴν
ἔχουσι.
Σίγειον
μέν
νυν
|
οὕτω |
ἐγένετο
ὑπ᾽
Ἀθηναίοισι.
~Ἱππίης
δὲ |
[5, 22] |
ἐν
Ὀλυμπίῃ
διέποντες
ἀγῶνα
Ἑλληνοδίκαι
|
οὕτω |
ἔγνωσαν
εἶναι.
(Ἀλεξάνδρου
γὰρ
ἀεθλεύειν |
[5, 24] |
ὀφθαλμῶν,
οὐδέν
κω
ἄλλο
χρῆμα
|
οὕτω |
ἐν
βραχέι
ἐπεζήτησα
ὡς
σὲ |
[5, 13] |
πᾶσαι
αὐτόθι
αἱ
γυναῖκες
εἴησαν
|
οὕτω |
ἐργάτιδες.
οἳ
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[5, 123] |
τῇ
Τρῳάδι.
~Οὗτος
μὲν
δὴ
|
οὕτω |
ἐτελεύτησε,
Ἀρταφρένης
δὲ
ὁ
Σαρδίων |
[5, 49] |
καὶ
κυρβασίας
ἐπὶ
τῇσι
κεφαλῇσι.
|
(οὕτω |
εὐπετέες
χειρωθῆναι
εἰσί.
ἔστι
δὲ |
[5, 13] |
δὲ
καὶ
τοῦτο
ἔφασαν
προθύμως
|
οὕτω |
ἔχειν·
αὐτοῦ
γὰρ
ὦν
τούτου |
[5, 86] |
τὸν
ἀπὸ
τούτου
χρόνον
διατελέειν
|
οὕτω |
ἔχοντα.
(Ἀθηναίους
μὲν
δὴ
ταῦτα |
[5, 103] |
τὰς
πόλιας.
~Τότε
μὲν
δὴ
|
οὕτω |
ἠγωνίσαντο.
μετὰ
δὲ
Ἀθηναῖοι
μὲν |
[5, 92] |
τύραννον
καταστησάμενοι
παρὰ
σφίσι
αὐτοῖσι
|
οὕτω |
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
δίζησθε
κατιστάναι· |
[5, 21] |
νυν
τῶν
Περσέων
τούτων
θάνατος
|
οὕτω |
καταλαμφθεὶς
ἐσιγήθη.
~Ἕλληνας
δὲ
εἶναι |
[5, 29] |
πείθεσθαι.
Πάριοι
μέν
νυν
Μιλησίους
|
οὕτω |
κατήρτισαν.
~Τότε
δὲ
ἐκ
τουτέων |
[5, 22] |
τῷ
πρώτῳ.
Ταῦτα
μέν
νυν
|
οὕτω |
κῃ
ἐγένετο.
~Μεγάβαζος
δὲ
ἄγων |
[5, 65] |
Νέστορος
Πεισιστράτου
ποιεύμενος
τὴν
ἐπωνυμίην.
|
(οὕτω |
μὲν
Ἀθηναῖοι
τυράννων
ἀπαλλάχθησαν·
ὅσα |
[5, 118] |
κατὰ
νώτου
ἔχοντας
τὸν
ποταμὸν
|
οὕτω |
συμβάλλειν,
ἵνα
μὴ
ἔχοντες
ὀπίσω |
[5, 76] |
Ἐλευσῖνα
Κλεομένης
ἄγων
Πελοποννησίους
ἐσέβαλε.
|
οὕτω |
τέταρτον
τότε
Δωριέες
ἐσέβαλον
ἐς |
[5, 1] |
ἐπιτελεόμενος
ἡμῖν,
νῦν
ἡμέτερον
„ἔργον„
|
οὕτω |
τοῖσι
Περινθίοισι
παιωνίσασι
ἐπιχειρέουσι
οἱ |
[5, 54] |
τεσσεράκοντα
καὶ
πεντακόσιοι
στάδιοι,
καὶ
|
οὕτω |
τρισὶ
ἡμέρῃσι
μηκύνεται
ἡ
τρίμηνος |
[5, 22] |
περ
αὐτοὶ
λέγουσι,
αὐτός
τε
|
οὕτω |
τυγχάνω
ἐπιστάμενος
καὶ
δὴ
καὶ |
[5, 42] |
σχήσων
τὴν
βασιληίην.
(ὥστε
ὦν
|
οὕτω |
φρονέων,
ἐπειδὴ
ὅ
τε
Ἀναξανδρίδης |
[5, 49] |
χώρης
ἄρα
οὐ
πολλῆς
οὐδὲ
|
οὕτω |
χρηστῆς
καὶ
οὔρων
σμικρῶν
χρεόν |