HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐδενὸς 2
οὐδέτερα 3
οὐδετέρην 1
οὐκ 46
οὐκέτι 5
οὔκω 1
οὔκων 2

Fréquences [« »]
44 ἀπὸ
37 τοῦτο
42 ὦν
46 οὐκ
48 αὐτῶν
52 ἡ
52 σφι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre V

οὐκ

Livre, chapitre

[5, 84]   οἳ δὲ ἀπέφαινον λόγῳ ὡς οὐκ ἀδικέοιεν· ὅσον μὲν γὰρ χρόνον

[5, 124]   διέδεξε Ἀρισταγόρης ὁ Μιλήσιος ψυχὴν οὐκ ἄκρος, ὃς ταράξας τὴν Ἰωνίην

[5, 94]   γεγονότα ἐξ Ἀργείης γυναικός, ὃς οὐκ ἀμαχητὶ εἶχε τὰ παρέλαβε παρὰ

[5, 89]   ἀγορῆς ἵδρυται, τριήκοντα δὲ ἔτεα οὐκ ἀνέσχοντο ἀκούσαντες ὅκως χρεὸν εἴη

[5, 57]   εἶναι πολιήτας, πολλῶν τεῶν καὶ οὐκ ἀξιαπηγήτων ἐπιτάξαντες ἔργεσθαι. ~Οἱ δὲ

[5, 42]   Δωριεὺς δεινόν τε ποιεύμενος καὶ οὐκ ἀξιῶν ὑπὸ Κλεομένεος βασιλεύεσθαι, αἰτήσας

[5, 118]   καὶ ἑσσωθέωσι τῇ συμβολῇ, ὡς οὐκ ἀπονοστήσουσι ἐς τὸν ποταμὸν ἐσπίπτοντες.

[5, 56]   θυμῷ· οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει. (Ταῦτα δέ, ὡς ἡμέρη

[5, 36]   δ᾽ ὁ λογοποιὸς πρῶτα μὲν οὐκ ἔα πόλεμον βασιλέι τῶν Περσέων

[5, 39]   ἐούσης ταύτης οἱ καταθυμίης, παῖδες οὐκ ἐγίνοντο. (τούτου δὲ τοιούτου ἐόντος,

[5, 10]   τοῦ Ἴστρου, καὶ ὑπὸ τουτέων οὐκ εἶναι διελθεῖν τὸ προσωτέρω. ἐμοὶ

[5, 35]   ἤπειρον κακῶς πρήσσοντες. ~Ἀρισταγόρης δὲ οὐκ εἶχε τὴν ὑπόσχεσιν τῷ Ἀρταφρένεϊ

[5, 31]   νήσῳ μεγάλῃ τε καὶ εὐδαίμονι, οὐκ ἐλάσσονι Κύπρου καὶ κάρτα εὐπετέι

[5, 96]   τοὺς λόγους ἀποφερομένους οἱ Ἀθηναῖοι· οὐκ ἐνδεκομένοισι δέ σφι ἐδέδοκτο ἐκ

[5, 92]   τῶν δὲ συμμάχων τὸ πλῆθος οὐκ ἐνεδέκετο τοὺς λόγους. οἱ μέν

[5, 98]   οἱ δὲ Παίονες τοὺς λόγους οὐκ ἐνεδέκοντο, ἀλλ᾽ ἐκ Χίου μὲν

[5, 118]   τῆς φύσιος. (αὕτη μέν νυν οὐκ ἐνίκα ἡ γνώμη, ἀλλὰ τοῖσι

[5, 36]   τῶν λόγων. αὕτη μὲν δὴ οὐκ ἐνίκα ἡ γνώμη, ἐδόκεε δὲ

[5, 58]   Ἕλληνας καὶ δὴ καὶ γράμματα, οὐκ ἐόντα πρὶν Ἕλλησι ὡς ἐμοὶ

[5, 36]   τὴν δύναμιν αὐτοῦ. ἐπείτε δὲ οὐκ ἔπειθε, δεύτερα συνεβούλευε ποιέειν ὅκως

[5, 104]   πάγχυ ἐπικείμενος ἐνῆγε· ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε τὸν Γόργον, ἐνθαῦτά μιν

[5, 84]   Ἐπιδαύριοι τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰ συνέθεντο οὐκ ἐπετέλεον. πέμψαντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι

[5, 92]   μάλιστα τοῦ πρώτου λαβόντος, ὅτι οὐκ ἐποίησε κατὰ τὰ δεδογμένα, ἐς

[5, 108]   Ἰωνίην ἐπικαλεύμενος σφέας, Ἴωνες δὲ οὐκ ἐς μακρὴν βουλευσάμενοι ἧκον πολλῷ

[5, 99]   ἐς Σάρδις. (αὐτὸς μὲν δὴ οὐκ ἐστρατεύετο ἀλλ᾽ ἔμενε ἐν Μιλήτῳ,

[5, 92]   δὲ καὶ διζημένοισι αὐτοῖσι ὡς οὐκ ἐφαίνετο, ἐδόκεε ἀπαλλάσσεσθαι καὶ λέγειν

[5, 103]   σφέας πολλὰ δι᾽ ἀγγέλων Ἀρισταγόρεω, οὐκ ἔφασαν τιμωρήσειν σφι· Ἴωνες δὲ

[5, 79]   Πυθίη ἀπὸ σφέων μὲν αὐτῶν οὐκ ἔφη αὐτοῖσι εἶναι τίσιν, ἐς

[5, 87]   γυναικῶν ἔργον. ἄλλῳ μὲν δὴ οὐκ ἔχειν ὅτεῳ ζημιώσωσι τὰς γυναῖκας,

[5, 16]   αὐτὴν τὴν λίμνην τὴν Πρασιάδα οὐκ ἐχειρώθησαν ἀρχὴν ὑπὸ Μεγαβάζου· ἐπειρήθη

[5, 101]   περιέσχατα νεμομένου τοῦ πυρός, καὶ οὐκ ἔχοντες ἐξήλυσιν ἐκ τοῦ ἄστεος,

[5, 86]   σφι εἶξαι καὶ οὐ ναυμαχῆσαι. (οὐκ ἔχουσι δὲ τοῦτο διασημῆναι ἀτρεκέως,

[5, 9]   Μήδων ἄποικοι γεγόνασι, ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχω ἐπιφράσασθαι, γένοιτο δ᾽ ἂν

[5, 66]   ἐὼν δοκίμου, ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν οὐκ ἔχω φράσαι· θύουσι δὲ οἱ

[5, 75]   τὴν στρατιὴν ἐκ Λακεδαίμονος καὶ οὐκ ἐὼν διάφορος ἐν τῷ πρόσθε

[5, 96]   ταῦτα πέμπουσι ἐς Σάρδις ἀγγέλους, οὐκ ἐῶντες τοὺς Πέρσας πείθεσθαι Ἀθηναίων

[5, 88]   ~Ἔστι δὲ ἀληθέι λόγῳ χρεωμένοισι οὐκ Ἰὰς αὕτη ἡ ἐσθὴς τὸ

[5, 109]   Ἰώνων φυλάξοντας τὴν θάλασσαν, ἀλλ᾽ οὐκ ἵνα Κυπρίοισι τὰς νέας παραδόντες

[5, 10]   νυν ταῦτα λέγοντες δοκέουσι λέγειν οὐκ οἰκότα· τὰ γὰρ ζῷα ταῦτα

[5, 97]   Κλεομένεα μὲν τὸν Λακεδαιμόνιον μοῦνον οὐκ οἷός τε ἐγένετο διαβάλλειν, τρεῖς

[5, 100]   αὐτὸς Ἀρταφρένης ἔχων ἀνδρῶν δύναμιν οὐκ ὀλίγην. ~Τὸ δὲ μὴ λεηλατῆσαι

[5, 75]   τούς τε βασιλέας τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ὁμολογέοντας καὶ Κορινθίους ἐκλιπόντας τὴν

[5, 18]   νόμος μὲν ἡμῖν γε ἐστὶ οὐκ οὗτος, ἀλλὰ κεχωρίσθαι ἄνδρας γυναικῶν·

[5, 97]   μέγα· καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐκ ὑπίσχετο οἷα κάρτα δεόμενος, ἐς

[5, 79]   εἶπαν οἱ Θηβαῖοι ἀκούσαντες τούτων οὐκ ὦν ἄγχιστα ἡμέων οἰκέουσι Ταναγραῖοί

[5, 52]   τε καὶ τρίτος ὡυτὸς ὀνομαζόμενος, οὐκ ὡυτὸς ἐὼν ποταμὸς οὐδὲ ἐκ

Livre, chapitre
[5, 84]	οἳ δὲ ἀπέφαινον λόγῳ ὡς	οὐκ	ἀδικέοιεν· ὅσον μὲν γὰρ χρόνον
[5, 124]	διέδεξε Ἀρισταγόρης ὁ Μιλήσιος ψυχὴν	οὐκ	ἄκρος, ὃς ταράξας τὴν Ἰωνίην
[5, 94]	γεγονότα ἐξ Ἀργείης γυναικός, ὃς	οὐκ	ἀμαχητὶ εἶχε τὰ παρέλαβε παρὰ
[5, 89]	ἀγορῆς ἵδρυται, τριήκοντα δὲ ἔτεα	οὐκ	ἀνέσχοντο ἀκούσαντες ὅκως χρεὸν εἴη
[5, 57]	εἶναι πολιήτας, πολλῶν τεῶν καὶ	οὐκ	ἀξιαπηγήτων ἐπιτάξαντες ἔργεσθαι. ~Οἱ δὲ
[5, 42]	Δωριεὺς δεινόν τε ποιεύμενος καὶ	οὐκ	ἀξιῶν ὑπὸ Κλεομένεος βασιλεύεσθαι, αἰτήσας
[5, 118]	καὶ ἑσσωθέωσι τῇ συμβολῇ, ὡς	οὐκ	ἀπονοστήσουσι ἐς τὸν ποταμὸν ἐσπίπτοντες.
[5, 56]	θυμῷ· οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν	οὐκ	ἀποτίσει. (Ταῦτα δέ, ὡς ἡμέρη
[5, 36]	δ᾽ ὁ λογοποιὸς πρῶτα μὲν	οὐκ	ἔα πόλεμον βασιλέι τῶν Περσέων
[5, 39]	ἐούσης ταύτης οἱ καταθυμίης, παῖδες	οὐκ	ἐγίνοντο. (τούτου δὲ τοιούτου ἐόντος,
[5, 10]	τοῦ Ἴστρου, καὶ ὑπὸ τουτέων	οὐκ	εἶναι διελθεῖν τὸ προσωτέρω. ἐμοὶ
[5, 35]	ἤπειρον κακῶς πρήσσοντες. ~Ἀρισταγόρης δὲ	οὐκ	εἶχε τὴν ὑπόσχεσιν τῷ Ἀρταφρένεϊ
[5, 31]	νήσῳ μεγάλῃ τε καὶ εὐδαίμονι,	οὐκ	ἐλάσσονι Κύπρου καὶ κάρτα εὐπετέι
[5, 96]	τοὺς λόγους ἀποφερομένους οἱ Ἀθηναῖοι·	οὐκ	ἐνδεκομένοισι δέ σφι ἐδέδοκτο ἐκ
[5, 92]	τῶν δὲ συμμάχων τὸ πλῆθος	οὐκ	ἐνεδέκετο τοὺς λόγους. οἱ μέν
[5, 98]	οἱ δὲ Παίονες τοὺς λόγους	οὐκ	ἐνεδέκοντο, ἀλλ᾽ ἐκ Χίου μὲν
[5, 118]	τῆς φύσιος. (αὕτη μέν νυν	οὐκ	ἐνίκα ἡ γνώμη, ἀλλὰ τοῖσι
[5, 36]	τῶν λόγων. αὕτη μὲν δὴ	οὐκ	ἐνίκα ἡ γνώμη, ἐδόκεε δὲ
[5, 58]	Ἕλληνας καὶ δὴ καὶ γράμματα,	οὐκ	ἐόντα πρὶν Ἕλλησι ὡς ἐμοὶ
[5, 36]	τὴν δύναμιν αὐτοῦ. ἐπείτε δὲ	οὐκ	ἔπειθε, δεύτερα συνεβούλευε ποιέειν ὅκως
[5, 104]	πάγχυ ἐπικείμενος ἐνῆγε· ὡς δὲ	οὐκ	ἔπειθε τὸν Γόργον, ἐνθαῦτά μιν
[5, 84]	Ἐπιδαύριοι τοῖσι Ἀθηναίοισι τὰ συνέθεντο	οὐκ	ἐπετέλεον. πέμψαντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι
[5, 92]	μάλιστα τοῦ πρώτου λαβόντος, ὅτι	οὐκ	ἐποίησε κατὰ τὰ δεδογμένα, ἐς
[5, 108]	Ἰωνίην ἐπικαλεύμενος σφέας, Ἴωνες δὲ	οὐκ	ἐς μακρὴν βουλευσάμενοι ἧκον πολλῷ
[5, 99]	ἐς Σάρδις. (αὐτὸς μὲν δὴ	οὐκ	ἐστρατεύετο ἀλλ᾽ ἔμενε ἐν Μιλήτῳ,
[5, 92]	δὲ καὶ διζημένοισι αὐτοῖσι ὡς	οὐκ	ἐφαίνετο, ἐδόκεε ἀπαλλάσσεσθαι καὶ λέγειν
[5, 103]	σφέας πολλὰ δι᾽ ἀγγέλων Ἀρισταγόρεω,	οὐκ	ἔφασαν τιμωρήσειν σφι· Ἴωνες δὲ
[5, 79]	Πυθίη ἀπὸ σφέων μὲν αὐτῶν	οὐκ	ἔφη αὐτοῖσι εἶναι τίσιν, ἐς
[5, 87]	γυναικῶν ἔργον. ἄλλῳ μὲν δὴ	οὐκ	ἔχειν ὅτεῳ ζημιώσωσι τὰς γυναῖκας,
[5, 16]	αὐτὴν τὴν λίμνην τὴν Πρασιάδα	οὐκ	ἐχειρώθησαν ἀρχὴν ὑπὸ Μεγαβάζου· ἐπειρήθη
[5, 101]	περιέσχατα νεμομένου τοῦ πυρός, καὶ	οὐκ	ἔχοντες ἐξήλυσιν ἐκ τοῦ ἄστεος,
[5, 86]	σφι εἶξαι καὶ οὐ ναυμαχῆσαι.	(οὐκ	ἔχουσι δὲ τοῦτο διασημῆναι ἀτρεκέως,
[5, 9]	Μήδων ἄποικοι γεγόνασι, ἐγὼ μὲν	οὐκ	ἔχω ἐπιφράσασθαι, γένοιτο δ᾽ ἂν
[5, 66]	ἐὼν δοκίμου, ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν	οὐκ	ἔχω φράσαι· θύουσι δὲ οἱ
[5, 75]	τὴν στρατιὴν ἐκ Λακεδαίμονος καὶ	οὐκ	ἐὼν διάφορος ἐν τῷ πρόσθε
[5, 96]	ταῦτα πέμπουσι ἐς Σάρδις ἀγγέλους,	οὐκ	ἐῶντες τοὺς Πέρσας πείθεσθαι Ἀθηναίων
[5, 88]	~Ἔστι δὲ ἀληθέι λόγῳ χρεωμένοισι	οὐκ	Ἰὰς αὕτη ἡ ἐσθὴς τὸ
[5, 109]	Ἰώνων φυλάξοντας τὴν θάλασσαν, ἀλλ᾽	οὐκ	ἵνα Κυπρίοισι τὰς νέας παραδόντες
[5, 10]	νυν ταῦτα λέγοντες δοκέουσι λέγειν	οὐκ	οἰκότα· τὰ γὰρ ζῷα ταῦτα
[5, 97]	Κλεομένεα μὲν τὸν Λακεδαιμόνιον μοῦνον	οὐκ	οἷός τε ἐγένετο διαβάλλειν, τρεῖς
[5, 100]	αὐτὸς Ἀρταφρένης ἔχων ἀνδρῶν δύναμιν	οὐκ	ὀλίγην. ~Τὸ δὲ μὴ λεηλατῆσαι
[5, 75]	τούς τε βασιλέας τῶν Λακεδαιμονίων	οὐκ	ὁμολογέοντας καὶ Κορινθίους ἐκλιπόντας τὴν
[5, 18]	νόμος μὲν ἡμῖν γε ἐστὶ	οὐκ	οὗτος, ἀλλὰ κεχωρίσθαι ἄνδρας γυναικῶν·
[5, 97]	μέγα· καὶ οὐδὲν ὅ τι	οὐκ	ὑπίσχετο οἷα κάρτα δεόμενος, ἐς
[5, 79]	εἶπαν οἱ Θηβαῖοι ἀκούσαντες τούτων	οὐκ	ὦν ἄγχιστα ἡμέων οἰκέουσι Ταναγραῖοί
[5, 52]	τε καὶ τρίτος ὡυτὸς ὀνομαζόμενος,	οὐκ	ὡυτὸς ἐὼν ποταμὸς οὐδὲ ἐκ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/08/2005