Livre, chapitre
[5, 47]	κάλλιστος Ἑλλήνων τῶν κατ᾽ ἑωυτόν.	(διὰ	δὲ τὸ ἑωυτοῦ κάλλος ἠνείκατο
[5, 33]	οὔνομα ἦν Σκύλαξ, τοῦτον δῆσαι	διὰ	θαλαμίης διελόντας τῆς νεὸς κατὰ
[5, 52]	ἡ ὁδὸς ἅπασα καὶ ἀσφαλέος.	διὰ	μέν γε Λυδίης καὶ Φρυγίης
[5, 101]	χρυσοῦ καταφορέων ἐκ τοῦ Τμώλου	διὰ	μέσης τῆς ἀγορῆς ῥέει καὶ
[5, 52]	εἰσι βασιλήιοι καὶ καταλύσιες κάλλισται,	διὰ	οἰκεομένης τε ἡ ὁδὸς ἅπασα
[5, 92]	τῷ τρίτῳ. οὕτω δὴ διεξῆλθε	διὰ	πάντων τῶν δέκα παραδιδόμενον, οὐδενὸς
[5, 119]	χρόνον πολλόν, τέλος δὲ ἑσσώθησαν	διὰ	πλῆθος. Περσέων μὲν δὴ ἔπεσον
[5, 10]	τὴν ἄρκτον ἀοίκητα δοκέει εἶναι	διὰ	τὰ ψύχεα. ταῦτα μέν νυν
[5, 52]	ἑκατόν. ποταμοὶ δὲ νηυσιπέρητοι τέσσερες	διὰ	ταύτης ῥέουσι, τοὺς πᾶσα ἀνάγκη
[5, 92]	ἀπέδυσε πάσας τὰς Κορινθίων γυναῖκας	διὰ	τὴν ἑωυτοῦ γυναῖκα Μέλισσαν. (πέμψαντι
[5, 2]	Πέρινθος, ἤλαυνε Μεγάβαζος τὸν στρατὸν	διὰ	τῆς Θρηίκης, πᾶσαν πόλιν καὶ
[5, 52]	παραμείψεαι. (ταῦτα δὲ διεξελάσαντι καὶ	διὰ	τῆς Κιλικίης ὁδὸν ποιευμένῳ τρεῖς
[5, 62]	(Ἱππίεω τυραννεύοντος καὶ ἐμπικραινομένου Ἀθηναίοισι	διὰ	τὸν Ἱππάρχου θάνατον, Ἀλκμεωνίδαι γένος
[5, 16]	τῇ διαιτᾶται καὶ θύρης καταπακτῆς	διὰ	τῶν ἰκρίων κάτω φερούσης ἐς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005