Livre, chapitre |
[5, 11] |
δὲ
σφέας
ἐς
Σάρδις
ἐδίδου
|
αὐτοῖσι |
αἵρεσιν.
(ὁ
μὲν
δὴ
Ἱστιαῖος, |
[5, 75] |
μάχην,
Κορίνθιοι
μὲν
πρῶτοι
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
δόντες
λόγον
ὡς
οὐ
ποιέοιεν |
[5, 79] |
σφέων
μὲν
αὐτῶν
οὐκ
ἔφη
|
αὐτοῖσι |
εἶναι
τίσιν,
ἐς
πολύφημον
δὲ |
[5, 52] |
καὶ
ἥμισυ,
καὶ
φυλακτήριον
ἐν
|
αὐτοῖσι. |
(ἐκ
δὲ
ταύτης
τῆς
Ἀρμενίης |
[5, 90] |
ἀνάρσια.
~Ἐς
τιμωρίην
δὲ
παρασκευαζομένοισι
|
αὐτοῖσι |
ἐκ
Λακεδαιμονίων
πρῆγμα
ἐγειρόμενον
ἐμπόδιον |
[5, 90] |
πολλά
τε
καὶ
ἀνάρσια
ἔσεσθαι
|
αὐτοῖσι |
ἐξ
Ἀθηναίων,
τῶν
πρότερον
μὲν |
[5, 49] |
ὄνειδος
καὶ
ἄλγος
μέγιστον
μὲν
|
αὐτοῖσι |
ἡμῖν,
ἔτι
δὲ
τῶν
λοιπῶν |
[5, 91] |
Σπαρτιῆται
τάδε.
ἄνδρες
σύμμαχοι,
συγγινώσκομεν
|
αὐτοῖσι |
ἡμῖν
οὐ
ποιήσασι
ὀρθῶς·
ἐπαερθέντες |
[5, 72] |
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ,
ἐν
δὲ
|
αὐτοῖσι |
καὶ
Τιμησίθεον
τὸν
Δελφόν,
τοῦ |
[5, 86] |
τε
γενέσθαι
καὶ
τὸν
σεισμὸν
|
αὐτοῖσι. |
~Λέγεται
μέν
νυν
ὑπ᾽
Ἀργείων |
[5, 1] |
καὶ
εἶπάν
κου
παρὰ
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
νῦν
ἂν
εἴη
ὁ
χρησμὸς |
[5, 92] |
πρῶτοι
τύραννον
καταστησάμενοι
παρὰ
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
οὕτω
καὶ
τοῖσι
ἄλλοισι
δίζησθε |
[5, 30] |
ἐδέοντο
τοῦ
Ἀρισταγόρεω,
εἴ
κως
|
αὐτοῖσι |
παράσχοι
δύναμίν
τινα
καὶ
κατέλθοιεν |
[5, 68] |
Παμφύλους
καὶ
Δυμανάτας,
τετάρτους
δὲ
|
αὐτοῖσι |
προσέθεντο
ἐπὶ
τοῦ
Ἀδρήστου
παιδὸς |
[5, 106] |
ἠπείρου
ἐπαγαγών,
καὶ
Ἴωνας
σὺν
|
αὐτοῖσι |
τοὺς
δώσοντας
ἐμοὶ
δίκην
τῶν |
[5, 98] |
ὑμετέρην
αὐτῶν·
μέχρι
μὲν
θαλάσσης
|
αὐτοῖσι |
ὑμῖν,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου |
[5, 92] |
ἐγίνετο.
(ἐλθοῦσι
δὲ
καὶ
διζημένοισι
|
αὐτοῖσι |
ὡς
οὐκ
ἐφαίνετο,
ἐδόκεε
ἀπαλλάσσεσθαι |