Alphabétiquement     [«   »]
ξύλου 1
ξύλων 1
ξυρήσαντά 1
ὁ 149
5
6
11
Fréquences     [«    »]
114 τὰ
124 τὸ
135 τοῦ
149 ὁ
175 τὸν
176 μὲν
190 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre V


Livre, chapitre
[5, 67]   ὀπίσω ἐφρόντιζε μηχανὴν τῇ αὐτὸς     Ἄδρηστος ἀπαλλάξεται. ὡς δέ οἱ
[5, 113]   Φιλοκύπρου δὲ τούτου τὸν Σόλων     Ἀθηναῖος ἀπικόμενος ἐς Κύπρον ἐν
[5, 21]   Γυγαίη· δοὺς δὲ ταῦτα κατέλαβε     Ἀλέξανδρος Βουβάρῃ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τῶν
[5, 20]   ἐς τὴν γυναικηίην, αὐτὸς δὲ     Ἀλέξανδρος ἴσους τῇσι γυναιξὶ ἀριθμὸν
[5, 19]   ὅτι νεώτερα πρήγματα πρήσσειν μέλλοι     Ἀλέξανδρος, λέγει παῖ, σχεδὸν
[5, 20]   τραπέζῃ καὶ „κοίτῃ„ (ταῦτα εἴπας     Ἀλέξανδρος παρίζει Πέρσῃ ἀνδρὶ ἄνδρα
[5, 20]   Ἀμύντης χρηίσας τούτων οἰχώκεε, λέγει     Ἀλέξανδρος πρὸς τοὺς Πέρσας γυναικῶν
[5, 52]   (ἐκδέκεται δὲ ἐκ τῆς Φρυγίης     Ἅλυς ποταμός, ἐπ᾽ πύλαι
[5, 19]   ὑπερδειμαίνων τοὺς Πέρσας· Ἀλέξανδρος δὲ     Ἀμύντεω παρεών τε καὶ ὁρέων
[5, 18]   ἀλγηδόνας σφίσι ὀφθαλμῶν. (ἀναγκαζόμενος δὲ     Ἀμύντης ἐκέλευε παρίζειν· πειθομενέων δὲ
[5, 18]   ὑμῖν καὶ „ταῦτα„ εἴπας τοσαῦτα     Ἀμύντης μετεπέμπετο τὰς γυναῖκας· αἳ
[5, 20]   ἐμῇ πείσομαί „τοι„ ~Ὡς δὲ     Ἀμύντης χρηίσας τούτων οἰχώκεε, λέγει
[5, 60]   εἰ δὴ οὗτός γε ἐστὶ     ἀναθεὶς καὶ μὴ ἄλλος τὠυτὸ
[5, 39]   ἐβασίλευε ἀλλὰ ἐτετελευτήκεε, Κλεομένης δὲ     Ἀναξανδρίδεω εἶχε τὴν βασιληίην, οὐ
[5, 40]   „τεκνοποιόν„ ταῦτά κῃ λεγόντων συνεχώρησε     Ἀναξανδρίδης, μετὰ δὲ γυναῖκας ἔχων
[5, 51]   ἤιε ἐς ἕτερον οἴκημα, καὶ     Ἀρισταγόρης ἀπαλλάσσετο τὸ παράπαν ἐκ
[5, 37]   οὕτω δὴ ἐκ τοῦ ἐμφανέος     Ἀρισταγόρης ἀπεστήκεε, πᾶν ἐπὶ Δαρείῳ
[5, 51]   τοῦ παιδίου εἵνεκα. (ἐνθαῦτα δὴ     Ἀρισταγόρης ἄρχετο ἐκ δέκα ταλάντων
[5, 55]   τρίμηνος ὁδός. ~Ἀπελαυνόμενος δὲ     Ἀρισταγόρης ἐκ τῆς Σπάρτης ἤιε
[5, 124]   Δαρείου δωρεὴν λαβών. ταῦτα ἐπειρώτα     Ἀρισταγόρης. ~Ἑκαταίου μέν νυν τοῦ
[5, 49]   πάντες. (ἀπικνεόμενος δὲ ἐς λόγους     Ἀρισταγόρης ἔλεγε πρὸς αὐτὸν τάδε.
[5, 51]   Κλεομένεος προέβαινε τοῖσι χρήμασι ὑπερβάλλων     Ἀρισταγόρης, ἐς οὗ πεντήκοντά τε
[5, 99]   ἄλλοι σύμμαχοι παρῆσαν, ἐποιέετο στρατηίην     Ἀρισταγόρης ἐς Σάρδις. (αὐτὸς μὲν
[5, 31]   ἦν ὑπὸ Δαρείῳ. ~Ἀπικόμενος δὲ     Ἀρισταγόρης ἐς τὰς Σάρδις λέγει
[5, 126]   ἀπόλλυται ὑπὸ Θρηίκων αὐτός τε     Ἀρισταγόρης καὶ στρατὸς αὐτοῦ,
[5, 33]   τί πολλὰ πρήσσεις; „ταῦτα εἶπε     Ἀρισταγόρης. δὲ θυμωθεὶς τούτοισι,
[5, 49]   ἦν Γοργώ. ~Ἀπικνέεται δὲ ὦν     Ἀρισταγόρης Μιλήτου τύραννος ἐς
[5, 49]   ἐντετμημένην. Λυδῶν „δέ„ ἔφη λέγων     Ἀρισταγόρης οἵδε ἔχονται Φρύγες οἱ
[5, 97]   ἐπελθὼν δὲ ἐπὶ τὸν δῆμον     Ἀρισταγόρης ταὐτὰ ἔλεγε τὰ καὶ
[5, 50]   ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον τὸν     Ἀρισταγόρης ὥρμητο λέγειν περὶ τῆς
[5, 75]   καὶ ἀπαλλάσσοντο, μετὰ δὲ Δημάρητος     Ἀρίστωνος, ἐὼν καὶ οὗτος βασιλεὺς
[5, 111]   ἀντετάσσετο Ὀνήσιλος. ~Ἤλαυνε δὲ ἵππον     Ἀρτύβιος δεδιδαγμένον πρὸς ὁπλίτην ἵστασθαι
[5, 112]   ὡς προσεφέρετο πρὸς τὸν Ὀνήσιλον     Ἀρτύβιος ἐπὶ τοῦ ἵππου κατήμενος,
[5, 47]   δὲ Δωριέι καὶ συναπέθανε Φίλιππος     Βουτακίδεω Κροτωνιήτης ἀνήρ, ὃς ἁρμοσάμενος
[5, 16]   ἐστὶ Ὄρβηλος, κατὰ γυναῖκα ἑκάστην     γαμέων τρεῖς σταυροὺς ὑπίστησι· ἄγεται
[5, 35]   σημαίνοντα ἀπίστασθαι Ἀρισταγόρην ἀπὸ βασιλέος.  (ὁ   γὰρ Ἱστιαῖος βουλόμενος τῷ Ἀρισταγόρῃ
[5, 30]   Δαρεῖος ἐν Σούσοισι κατεῖχε·     γὰρ Ἱστιαῖος τύραννος ἦν Μιλήτου
[5, 121]   δέ σφι ἀπέθανε καὶ Μύρσος     Γύγεω. τοῦ δὲ λόχου τούτου
[5, 52]   αὐτῶν καταλεχθεὶς ἐξ Ἀρμενίων ῥέει,     δ᾽ ὕστερον ἐκ Ματιηνῶν· (ὁ
[5, 24]   πέμψας ἄγγελον ἐς τὴν Μύρκινον     Δαρεῖος ἔλεγε τάδε. Ἱστιαῖε, βασιλεὺς
[5, 30]   ἀνεψιὸς Ἱστιαίου τοῦ Λυσαγόρεω, τὸν     Δαρεῖος ἐν Σούσοισι κατεῖχε·
[5, 106]   ὄψιν Ἱστιαῖον τὸν Μιλήσιον, τὸν     Δαρεῖος κατεῖχε χρόνον ἤδη πολλόν,
[5, 13]   στρέφουσα τὸν ἄτρακτον. ~Θωμάζων δὲ     Δαρεῖος τά τε ἤκουσε ἐκ
[5, 67]   γὰρ χώρη ἦν αὕτη Πολύβου,     δὲ Ἄδρηστος ἦν Πολύβου θυγατριδέος,
[5, 43]   εἶναι Ἡρακλειδέων αὐτοῦ Ἡρακλέος κτησαμένου.     δὲ ἀκούσας ταῦτα ἐς Δελφοὺς
[5, 31]   ἑκατὸν νέες ταύτας πάσας „χειρώσασθαι„     δὲ ἀμείβετο αὐτὸν τοῖσιδε. (σὺ
[5, 50]   Ἰώνων ὁδὸς εἴη παρὰ βασιλέα.  (ὁ   δὲ Ἀρισταγόρης τἆλλα ἐὼν σοφὸς
[5, 96]   Πέρσας πείθεσθαι Ἀθηναίων τοῖσι φυγάσι.     δὲ Ἀρταφρένης ἐκέλευε σφέας, εἰ
[5, 30]   Ἀρταφρένης μοι τυγχάνει ἐὼν φίλος·     δὲ Ἀρταφρένης ὑμῖν Ὑστάσπεος μὲν
[5, 32]   περιχαρὴς ἐὼν ἀπήιε ἐς Μίλητον.     δὲ Ἀρταφρένης, ὥς οἱ πέμψαντι
[5, 33]   νεὸς Μυνδίης ἔτυχε οὐδεὶς φυλάσσων·     δὲ δεινόν τι ποιησάμενος ἐκέλευσε
[5, 69]   νυν Σικυώνιος Κλεισθένης ἐπεποιήκεε·     δὲ δὴ Ἀθηναῖος Κλεισθένης ἐὼν
[5, 42]   τε οὐ φρενήρης ἀκρομανής τε,     δὲ Δωριεὺς ἦν τῶν ἡλίκων
[5, 33]   Μεγαβάτης καὶ ἐσπέρχετο τῷ Ἀρισταγόρῃ,  (ὁ   δὲ εἶπε σοὶ δὲ καὶ
[5, 72]   γὰρ θεμιτὸν Δωριεῦσι παριέναι „ἐνθαῦτα„     δὲ εἶπε γύναι, ἀλλ᾽
[5, 13]   μὲν δὴ ταῦτα ἕκαστα ἔλεγον,     δὲ εἰρώτα εἰ καὶ πᾶσαι
[5, 14]   διδοῖ τὸ βυβλίον τῷ Μεγαβάζῳ.     δὲ ἐπιλεξάμενος καὶ λαβὼν ἡγεμόνας
[5, 30]   καὶ κατέλθοιεν ἐς τὴν ἑωυτῶν.     δὲ ἐπιλεξάμενος ὡς ἢν δι᾽
[5, 101]   ἐς τὸν Ἕρμον ποταμὸν ἐκδιδοῖ,     δὲ ἐς θάλασσαν· ἐπὶ τοῦτον
[5, 45]   δὴ μὴ παρέπρηξε μηδέν, ἐπ᾽     δὲ ἐστάλη ἐποίεε, εἷλε ἂν
[5, 33]   πρήσσεις; „ταῦτα εἶπε Ἀρισταγόρης.     δὲ θυμωθεὶς τούτοισι, ὡς νὺξ
[5, 11]   οὗτος μὲν δὴ ταύτην αἱρέεται,     δὲ Κώης, οἷά τε οὐ
[5, 92]   πυνθάνεσθαι τὴν ὑποθήκην Περίανδρος·     δὲ οὐδέν οἱ ἔφη Θρασύβουλον
[5, 13]   ἐπὶ τῷ Στρυμόνι ποταμῷ πεπολισμένη,     δὲ Στρυμὼν οὐ πρόσω τοῦ
[5, 73]   Ἀθηναῖοι γῆν τε καὶ ὕδωρ,     δὲ συμμαχίην σφι συνετίθετο, εἰ
[5, 18]   βασιλέι γῆν τε καὶ ὕδωρ.     δὲ ταῦτά τε ἐδίδου καὶ
[5, 52]   δ᾽ ὕστερον ἐκ Ματιηνῶν·  (ὁ   δὲ τέταρτος τῶν ποταμῶν οὔνομα
[5, 94]   Ἀνθεμοῦντα, ἐδίδοσαν δὲ Θεσσαλοὶ Ἰωλκόν.     δὲ τούτων μὲν οὐδέτερα αἱρέετο,
[5, 92]   κατοικτείρας δὲ παραδιδοῖ τῷ δευτέρῳ,     δὲ τῷ τρίτῳ. οὕτω δὴ
[5, 35]   σημῆναι ὥστε φυλασσομενέων τῶν ὁδῶν,     δὲ τῶν δούλων τὸν πιστότατον
[5, 50]   μηνῶν φὰς εἶναι τὴν ἄνοδον.     δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον
[5, 92]   ἐπεχείρησέ τε καὶ ἔσχε Κόρινθον.     δὲ χρησμὸς ὅδε ἦν. (ὄλβιος
[5, 42]   ἐστήσαντο βασιλέα τὸν πρεσβύτατον Κλεομένεα,     Δωριεὺς δεινόν τε ποιεύμενος καὶ
[5, 26]   δικάζει. ~Οὗτος ὦν Ὀτάνης     ἐγκατιζόμενος ἐς τοῦτον τὸν θρόνον,
[5, 106]   τοιοῦτον οἷον σὺ εἴρηκας πρήσσει     ἐμὸς ἐπίτροπος, ἴσθι αὐτὸν ἐπ᾽
[5, 106]   λόγον, ὅκως τι Μιλήσιοι καὶ     ἐμὸς ἐπίτροπος νεώτερον πρήσσουσι περὶ
[5, 92]   οὐδεὶς ἤθελε γῆμαι, ἴσχει Ἠετίων     Ἐχεκράτεος, δήμου μὲν ἐὼν ἐκ
[5, 87]   εἰρωτᾶν ἑκάστην αὐτέων ὅκου εἴη     ἑωυτῆς ἀνήρ. (καὶ τοῦτον μὲν
[5, 92]   τὸν δῆμον ἐν τῷ κατοίκητο     Ἠετίων ἀποκτενέοντας τὸ παιδίον. (ἀπικόμενοι
[5, 67]   κεῖνον δὲ λευστῆρα. ἐπεὶ δὲ     θεὸς τοῦτό γε οὐ παρεδίδου,
[5, 56]   προτέρῃ νυκτὶ τῶν Παναθηναίων ἐδόκεε     Ἵππαρχος ἄνδρα οἱ ἐπιστάντα μέγαν
[5, 60]   ἄγαλμα. Σκαῖος δ᾽ ἂν εἴη     Ἱπποκόωντος, εἰ δὴ οὗτός γε
[5, 70]   ~Ἐν τῷ μέρεϊ δὲ ἑσσούμενος     Ἰσαγόρης ἀντιτεχνᾶται τάδε· ἐπικαλέεται Κλεομένεα
[5, 72]   πείθεσθαι, τε Κλεομένης καὶ     Ἰσαγόρης καὶ οἱ στασιῶται αὐτοῦ
[5, 72]   ἐπίστια Ἀθηναίων, τά οἱ ὑπέθετο     Ἰσαγόρης. ταῦτα δὲ ποιήσας δεύτερα
[5, 35]   μοι εἴρηται, ἀπόστασιν. (ταῦτα δὲ     Ἱστιαῖος ἐποίεε συμφορὴν ποιεύμενος μεγάλην
[5, 24]   „ὑπερθέωμαι„ τούτοισι τοῖσι ἔπεσι πιστεύσας     Ἱστιαῖος, καὶ ἅμα μέγα ποιεύμενος
[5, 25]   τὸν ἵζων ἐδίκαζε· (ἐντανύσας δὲ     Καμβύσης ἀπέδεξε δικαστὴν εἶναι ἀντὶ
[5, 112]   ἐπὶ τὴν Ὀνησίλου ἀσπίδα, ἐνθαῦτα     Κὰρ δρεπάνῳ πλήξας ἀπαράσσει τοῦ
[5, 67]   Ἀδρήστου τοῦ Ταλαοῦ, τοῦτον ἐπεθύμησε     Κλεισθένης ἐόντα Ἀργεῖον ἐκβαλεῖν ἐκ
[5, 67]   ἰσχυροτάτῳ. ἐπηγάγετο δὲ τὸν Μελάνιππον     Κλεισθένης (καὶ γὰρ τοῦτο δεῖ
[5, 67]   ~Ταῦτα δέ, δοκέειν ἐμοί, ἐμιμέετο     Κλεισθένης οὗτος τὸν ἑωυτοῦ μητροπάτορα
[5, 66]   ἐστασίασαν περὶ δυνάμιος, ἑσσούμενος δὲ     Κλεισθένης τὸν δῆμον προσεταιρίζεται. μετὰ
[5, 67]   δὲ Θηβαῖοι ἔδοσαν. (ἐπαγαγόμενος δὲ     Κλεισθένης τὸν Μελάνιππον τέμενός οἱ
[5, 32]   καὶ Δαρείου ἀνεψιόν, τοῦ Παυσανίης     Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος, εἰ δὴ ἀληθής
[5, 48]   γάρ τινα πολλὸν χρόνον ἦρξε     Κλεομένης, ἀλλ᾽ ἀπέθανε ἄπαις, θυγατέρα
[5, 90]   ἐν τῷ ἱρῷ, καταλειφθέντας δὲ     Κλεομένης ἀνέλαβε. ~Τότε δὲ ὡς
[5, 90]   ἐς Σπάρτην ἐξέμαθον. ἐκτήσατο δὲ     Κλεομένης ἐκ τῆς Ἀθηναίων ἀκροπόλιος
[5, 70]   (τὰ μὲν δὴ πρῶτα πέμπων     Κλεομένης ἐς τὰς Ἀθήνας κήρυκα
[5, 72]   ἧσσον παρῆν ἐς τὰς Ἀθήνας     Κλεομένης οὐ σὺν μεγάλῃ χειρί,
[5, 50]   ἦλθον ἐς τὸ συγκείμενον, εἴρετο     Κλεομένης τὸν Ἀρισταγόρην ὁκοσέων ἡμερέων
[5, 92]   χρηστήριον τοῦτο ἦν, τυραννεύσας δὲ     Κύψελος τοιοῦτος δή τις ἀνὴρ
[5, 95]   δὲ καὶ Ἀθηναίους κατήλλαξε Περίανδρος     Κυψέλου· τούτῳ γὰρ διαιτητῇ ἐπετράποντο·
[5, 39]   ~Τῆς δὲ Σπάρτης Ἀναξανδρίδης μὲν     Λέοντος οὐκέτι περιεὼν ἐβασίλευε ἀλλὰ
[5, 36]   ἐξεφέροντο, κελεύοντες ἀπίστασθαι· Ἑκαταῖος δ᾽     λογοποιὸς πρῶτα μὲν οὐκ ἔα
[5, 32]   εἰ δὴ ἀληθής γε ἐστὶ     λόγος, ὑστέρῳ χρόνῳ τούτων ἡρμόσατο
[5, 36]   τοῦ ἐν Βραγχίδῃσι, τὰ Κροῖσος     Λυδὸς ἀνέθηκε, πολλὰς εἶχε ἐλπίδας
[5, 27]   τοῦ βασιλεύσαντος Σάμου ἀδελφεόν. (οὗτος     Λυκάρητος ἄρχων ἐν Λήμνῳ τελευτᾷ.
[5, 94]   ἐνθεῦτεν ἀπελαυνομένῳ ἐδίδου μὲν Ἀμύντης     Μακεδόνων βασιλεὺς Ἀνθεμοῦντα, ἐδίδοσαν δὲ
[5, 2]   Περινθίων οἱ Πέρσαι τε καὶ     Μεγάβαζος ἐπεκράτησαν πλήθεϊ. (ὡς δὲ
[5, 24]   ἐς Ἕλληνας „ἀπίξεται„ ~Ταῦτα λέγων     Μεγάβαζος εὐπετέως ἔπειθε Δαρεῖον ὡς
[5, 1]   Περσέων καταλειφθέντες ὑπὸ Δαρείου, τῶν     Μεγάβαζος ἦρχε, πρώτους μὲν Περινθίους
[5, 23]   τῷ οὔνομα ἐστὶ Μύρκινος, μαθὼν     Μεγάβαζος τὸ ποιεύμενον ἐκ τοῦ
[5, 33]   πυθόμενος δὲ κάρτα δεινὸν ἐποιήσατο     Μεγαβάτης καὶ ἐσπέρχετο τῷ Ἀρισταγόρῃ,
[5, 33]   παρὰ τὸν Ἀρισταγόρεα. ~Παραλαβὼν δὲ     Μεγαβάτης τόν τε Ἀρισταγόρεα ἐκ
[5, 52]   οὐδὲ ἐκ τοῦ αὐτοῦ ῥέων·     μὲν γὰρ πρότερον αὐτῶν καταλεχθεὶς
[5, 59]   πολλὰ ὅμοια ἐόντα τοῖσι Ἰωνικοῖσι.     μὲν δὴ εἷς τῶν τριπόδων
[5, 11]   ἐς Σάρδις ἐδίδου αὐτοῖσι αἵρεσιν.  (ὁ   μὲν δὴ Ἱστιαῖος, ἅτε τυραννεύων
[5, 63]   αὐτῶν ἐς τὰς νέας κατεῖρξαν.     μὲν δὴ πρῶτος στόλος ἐκ
[5, 97]   ἐν τούτῳ δὴ τῷ καιρῷ     Μιλήσιος Ἀρισταγόρης, ὑπὸ Κλεομένεος τοῦ
[5, 124]   ἦν γὰρ ὡς διέδεξε Ἀρισταγόρης     Μιλήσιος ψυχὴν οὐκ ἄκρος, ὃς
[5, 38]   ἀνὰ τὰς πόλιας, Ἀρισταγόρης δὲ     Μιλήσιος ὡς τοὺς τυράννους κατέπαυσε,
[5, 49]   ~Ἀπικνέεται δὲ ὦν Ἀρισταγόρης     Μιλήτου τύραννος ἐς τὴν Σπάρτην
[5, 98]   (ἄνδρες Παίονες, ἔπεμψέ με Ἀρισταγόρης     Μιλήτου τύραννος σωτηρίην ὑποθησόμενον ὑμῖν,
[5, 30]   Μιλήτου ἐτύγχανε ἐπίτροπος ἐὼν Ἀρισταγόρης     Μολπαγόρεω, γαμβρός τε ἐὼν καὶ
[5, 51]   παιδίον ηὐδάξατο πάτερ, διαφθερέει σε     ξεῖνος, ἢν μὴ ἀποστὰς „ἴῃς„
[5, 104]   ἐξελθόντα τὸ ἄστυ τὸ Σαλαμινίων     Ὀνήσιλος ἅμα τοῖσι ἑωυτοῦ στασιώτῃσι
[5, 111]   ἵστασθαι ὀρθόν. πυθόμενος ὦν ταῦτα     Ὀνήσιλος, ἦν γάρ οἱ ὑπασπιστὴς
[5, 112]   Ἀρτύβιος ἐπὶ τοῦ ἵππου κατήμενος,     Ὀνήσιλος κατὰ τὰ συνεθήκατο τῷ
[5, 108]   Κύπρον εἶναι· (πυθόμενος δὲ ταῦτα     Ὀνήσιλος κήρυκας διέπεμπε ἐς τὴν
[5, 111]   αὐτὸν „Ἀρτύβιον„ (εἶπε πρὸς ταῦτα     ὀπάων αὐτοῦ βασιλεῦ, ἕτοιμος
[5, 26]   κατίζων θρόνῳ δικάζει. ~Οὗτος ὦν     Ὀτάνης ἐγκατιζόμενος ἐς τοῦτον
[5, 92]   ταῦτα. (Ἠετίωνι δὲ μετὰ ταῦτα     παῖς ηὐξάνετο, καί οἱ διαφυγόντι
[5, 92]   εὖ, διάδοχός οἱ τῆς τυραννίδος     παῖς Περίανδρος γίνεται. τοίνυν
[5, 53]   βασιληίη τοῖσι παρασάγγῃσι καὶ     παρασάγγης δύναται τριήκοντα στάδια, ὥσπερ
[5, 92]   ἦν πρόθυμος πυνθάνεσθαι τὴν ὑποθήκην     Περίανδρος· δὲ οὐδέν οἱ
[5, 95]   ἐν δὲ δὴ καὶ Ἀλκαῖος     ποιητὴς συμβολῆς γενομένης καὶ νικώντων
[5, 123]   δὴ οὕτω ἐτελεύτησε, Ἀρταφρένης δὲ     Σαρδίων ὕπαρχος καὶ Ὀτάνης
[5, 69]   κεκλῆσθαι Αἰγιαλέας. ~Ταῦτα μέν νυν     Σικυώνιος Κλεισθένης ἐπεποιήκεε· δὲ
[5, 113]   τὴν Κυπρίων ἀπόστασιν ἔπρηξε, καὶ     Σολίων βασιλεὺς Ἀριστόκυπρος Φιλοκύπρου,
[5, 76]   ὅτε καὶ Μέγαρα κατοίκισαν· οὗτος     στόλος ἐπὶ Κόδρου βασιλεύοντος Ἀθηναίων
[5, 112]   τοὺς πόδας. Ἀρτύβιος μὲν δὴ     στρατηγὸς τῶν Περσέων ὁμοῦ τῷ
[5, 126]   αὐτός τε Ἀρισταγόρης καὶ     στρατὸς αὐτοῦ, πόλιν περικατήμενος καὶ
[5, 92]   τυραννίδος παῖς Περίανδρος γίνεται.     τοίνυν Περίανδρος κατ᾽ ἀρχὰς μὲν
[5, 123]   Σαρδίων ὕπαρχος καὶ Ὀτάνης     τρίτος στρατηγὸς ἐτάχθησαν ἐπὶ τὴν
[5, 73]   καὶ λεγόντων τὰ ἐντεταλμένα, Ἀρταφρένης     Ὑστάσπεος Σαρδίων ὕπαρχος ἐπειρώτα τίνες
[5, 113]   καὶ Σολίων βασιλεὺς Ἀριστόκυπρος     Φιλοκύπρου, Φιλοκύπρου δὲ τούτου τὸν
[5, 113]   καὶ δὴ καὶ Ὀνήσιλός τε     Χέρσιος, ὅς περ τὴν Κυπρίων
[5, 1]   σφίσι αὐτοῖσι νῦν ἂν εἴη     χρησμὸς ἐπιτελεόμενος ἡμῖν, νῦν ἡμέτερον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/08/2005