Alphabétiquement     [«   »]
του 1
τοῦδε 3
Τοὺς 3
τοὺς 178
τούς 5
τοὐς 1
τούσδε 1
Fréquences     [«    »]
152 γὰρ
158 ἐπὶ
177
178 τοὺς
184 ἐν
200 τὰ
225 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre IV

τοὺς


Livre, chapitre
[4, 125]   ἤισαν ὑποφεύγοντες οἱ Σκύθαι ἐς  τοὺς   Ἀγαθύρσους. (Ἀγαθύρσοι δὲ ὁρέοντες καὶ
[4, 125]   (οἱ δὲ Σκύθαι ἐς μὲν  τοὺς   Ἀγαθύρσους οὐκέτι ἀπείπαντας ἀπικνέοντο, οἳ
[4, 35]   ὕμνους ἐποίησε ἐκ Λυκίης ἐλθὼν  τοὺς   ἀειδομένους ἐν Δήλῳ) (καὶ τῶν
[4, 93]   τὸν Ἴστρον, πρώτους αἱρέει Γέτας  τοὺς   ἀθανατίζοντας. οἱ μὲν γὰρ τὸν
[4, 10]   μὲν Σκύθεω τοῦ Ἡρακλέος γενέσθαι  τοὺς   αἰεὶ βασιλέας γινομένους Σκυθέων, ἀπὸ
[4, 118]   διέβη ἐς τήνδε τὴν ἤπειρον,  τοὺς   αἰεὶ ἐμποδὼν γινομένους ἡμεροῦται πάντας·
[4, 119]   ἐπ᾽ ἡμέας Πέρσας ἀλλ᾽ ἐπὶ  τοὺς   αἰτίους τῆς ἀδικίης „γενομὲνους„ ~Ταῦτα
[4, 200]   ἐπολιόρκεον τὴν πόλιν ἐπαγγελλόμενοι ἐκδιδόναι  τοὺς   αἰτίους τοῦ φόνου τοῦ Ἀρκεσίλεω·
[4, 20]   ἄριστοί τε καὶ πλεῖστοι καὶ  τοὺς   ἄλλους νομίζοντες Σκύθας δούλους σφετέρους
[4, 118]   Σκύθας ἐλαύνει καὶ οὐκ ἐπὶ  τοὺς   ἄλλους. (νῦν δὲ ἐπείτε τάχιστα
[4, 35]   (οὗτος δὲ Ὠλὴν καὶ  τοὺς   ἄλλους τοὺς παλαιοὺς ὕμνους ἐποίησε
[4, 163]   εὕρῃς πλέην ἀμφορέων, μὴ ἐξοπτήσῃς  τοὺς   ἀμφορέας ἀλλ᾽ ἀπόπεμπε κατ᾽ οὖρον·
[4, 195]   δὲ ἀθροίσωσι συχνήν, οὕτω ἐς  τοὺς   ἀμφορέας ἐκ τοῦ λάκκου καταχέουσι.
[4, 164]   ἔα εὑρόντα ἐν τῇ καμίνῳ  τοὺς   ἀμφορέας ἐξοπτῆσαι, ἔργετο ἑκὼν τῆς
[4, 72]   Σκύθαι ἐγγενέες· οὗτοι γὰρ θεραπεύουσι  τοὺς   ἂν αὐτὸς βασιλεὺς κελεύσῃ
[4, 146]   κατέβαλον ἐς ἑρκτήν. κτείνουσι δὲ  τοὺς   ἂν κτείνωσι Λακεδαιμόνιοι νυκτός, μετ᾽
[4, 103]   παρθένῳ τούς τε ναυηγοὺς καὶ  τοὺς   ἂν λάβωσι Ἑλλήνων ἐπαναχθέντες τρόπῳ
[4, 70]   δὲ ποιεῦνται Σκύθαι ὧδε πρὸς  τοὺς   ἂν ποιέωνται· ἐς κύλικα μεγάλην
[4, 103]   Ἀγαμέμνονος εἶναι. (πολεμίους δὲ ἄνδρας  τοὺς   ἂν χειρώσωνται ποιεῦσι τάδε· ἀποταμὼν
[4, 110]   οὐδὲ εἰρεσίῃ· ἀλλ᾽ ἐπεὶ ἐξέκοψαν  τοὺς   ἄνδρας ἐφέροντο κατὰ κῦμα καὶ
[4, 110]   ἐν τῷ πελάγει ἐπιθεμένας ἐκκόψαι  τοὺς   ἄνδρας. (πλοῖα δὲ οὐ γινώσκειν
[4, 119]   δὲ οὔτε τι τότε ἠδικήσαμεν  τοὺς   ἄνδρας τούτους οὐδὲν οὔτε νῦν
[4, 62]   ἐπισπείσωσι κατὰ τῶν κεφαλέων, ἀποσφάζουσι  τοὺς   ἀνθρώπους ἐς ἄγγος καὶ ἔπειτα
[4, 184]   σφέας καίων ἐπιτρίβει, αὐτούς τε  τοὺς   ἀνθρώπους καὶ τὴν χώρην αὐτῶν.
[4, 1]   τὴν Μηδικὴν καὶ νικήσαντες μάχῃ  τοὺς   ἀντιουμένους ὑπῆρξαν ἀδικίης. (τῆς γὰρ
[4, 140]   ὕδατα ἦν, ταύτῃ διεξιόντες ἐδίζηντο  τοὺς   ἀντιπολεμίους, δοκέοντες καὶ ἐκείνους διὰ
[4, 164]   μαντηίου οὐκ ἐμέμνητο, ἀλλὰ δίκας  τοὺς   ἀντιστασιώτας αἴτεε τῆς ἑωυτοῦ φυγῆς.
[4, 190]   οἱ Ἕλληνες μεμαθήκασι. ~Θάπτουσι δὲ  τοὺς   ἀποθνήσκοντας οἱ νομάδες κατά περ
[4, 33]   ἔχοντες. (ἐπεὶ δὲ τοῖσι Ὑπερβορέοισι  τοὺς   ἀποπεμφθέντας ὀπίσω οὐκ ἀπονοστέειν, δεινὰ
[4, 121]   στρατιήν, προδρόμους ἀποστείλαντες τῶν ἱππέων  τοὺς   ἀρίστους. τὰς δὲ ἁμάξας ἐν
[4, 135]   δὲ τούς τε ὄνους καὶ  τοὺς   ἀσθενέας τῆς στρατιῆς τῶνδε εἵνεκεν,
[4, 134]   καὶ ἄλλοτε ποιέειν, τῶν στρατιωτέων  τοὺς   ἀσθενεστάτους ἐς τὰς ταλαιπωρίας ἐξαπατήσαντας
[4, 35]   ἐούσας παρθένους ἐξ Ὑπερβορέων κατὰ  τοὺς   αὐτοὺς τούτους ἀνθρώπους πορευομένας ἀπικέσθαι
[4, 160]   τε τῶν Λιβύων καὶ ἀποστάντας  τοὺς   αὐτοὺς τούτους ἐστρατεύετο· οἱ δὲ
[4, 205]   τάχιστα ἐκ τῆς Λιβύης τισαμένη  τοὺς   Βαρκαίους ἀπενόστησε ἐς τὴν Αἴγυπτον,
[4, 201]   ἡμέρῃ δὲ ἐς λόγους προεκαλέετο  τοὺς   Βαρκαίους· οἳ δὲ ἀσπαστῶς ὑπήκουσαν,
[4, 118]   τούτων ὦν τῶν καταλεχθέντων ἐθνέων  τοὺς   βασιλέας ἁλισμένους ἀπικόμενος τῶν Σκυθέων
[4, 73]   ἱππέας τοιούτους ἀπελαύνουσι. ~Οὕτω μὲν  τοὺς   βασιλέας θάπτουσι· τοὺς δὲ ἄλλους
[4, 11]   τὸν δῆμον οὔτε τῷ δήμῳ  τοὺς   βασιλέας· τοὺς μὲν δὴ ἀπαλλάσσεσθαι
[4, 57]   Μαιῆτιν, οὐρίζει Σκύθας τε  τοὺς   βασιληίους καὶ Σαυρομάτας. ἐς δὲ
[4, 201]   τοῦ πεζοῦ μηχανᾶται τοιάδε. μαθὼν  τοὺς   Βορκαίους ὡς κατὰ μὲν τὸ
[4, 69]   ὑποπρήσαντες δὲ αὐτὰ ἀπιεῖσι φοβήσαντες  τοὺς   βοῦς. (πολλοὶ μὲν δὴ συγκατακαίονται
[4, 200]   οἱ Βαρκαῖοι ἔκτεινον τῶν Περσέων  τοὺς   γεωρυχέοντας. τοῦτο μὲν δὴ οὕτω
[4, 69]   αἰτίας τοὺς μάντιας, ψευδομάντιας καλέοντες.  (τοὺς   δ᾽ ἂν ἀποκτείνῃ βασιλεύς, τούτων
[4, 28]   ὀκτὼ μῆνας διατελέει χειμὼν ἐών,  τοὺς   δ᾽ ἐπιλοίπους τέσσερας ψύχεα αὐτόθι
[4, 196]   ἐς τὰ πλοῖα τύφειν καπνόν.  τοὺς   δ᾽ ἐπιχωρίους ἰδομένους τὸν καπνὸν
[4, 128]   ἐπιτίθεσθαι. νωμῶντες ὧν σῖτα ἀναιρεομένους  τοὺς   Δαρείου ἐποίευν τὰ βεβουλευμένα. (ἡ
[4, 73]   ~Οὕτω μὲν τοὺς βασιλέας θάπτουσι·  τοὺς   δὲ ἄλλους Σκύθας, ἐπεὰν ἀποθάνωσι,
[4, 172]   ἀμφιλαφέες πεφύκασι, πάντες ἐόντες καρποφόροι.  τοὺς   δὲ ἀττελέβους ἐπεὰν θηρεύσωσι, αὐήναντες
[4, 204]   Λιβύης ἑκαστάτω ἐς Εὐεσπερίδας ἦλθε.  τοὺς   δὲ ἠνδραποδίσαντο τῶν Βαρκαίων, τούτους
[4, 196]   ἐξαναχωρέειν πρόσω ἀπὸ τῶν φορτίων.  (τοὺς   δὲ Καρχηδονίους ἐκβάντας σκέπτεσθαι, καὶ
[4, 11]   λέγεται τὸ παλαιὸν εἶναι Κιμμερίων)  (τοὺς   δὲ Κιμμερίους ἐπιόντων Σκυθέων βουλεύεσθαι
[4, 202]   περιέστιξε καὶ τούτοισι τὸ τεῖχος·  (τοὺς   δὲ λοιποὺς τῶν Βαρκαίων ληίην
[4, 132]   ὄρνις δὲ μάλιστα ἔοικε ἵππῳ,  τοὺς   δὲ ὀιστοὺς ὡς τὴν ἑωυτῶν
[4, 14]   καὶ τοῦτον μὲν ἐντεταμένως ἀμφισβατέειν,  τοὺς   δὲ προσήκοντας τῷ νεκρῷ ἐπὶ
[4, 1]   Σκύθας ἀπικέσθαι ἦρχον τῆς Ἀσίης.  (τοὺς   δὲ Σκύθας ἀποδημήσαντας ὀκτὼ καὶ
[4, 164]   παράπαν ἐκ τῆς χώρης ἀπαλλάσσοντο,  τοὺς   δὲ τινὰς χειρωσάμενος Ἀρκεσίλεως
[4, 62]   ποιεῦσι τάδε· τῶν ἀποσφαγέντων ἀνδρῶν  τοὺς   δεξιοὺς ὤμους πάντας ἀποταμόντες σὺν
[4, 75]   ἔπειτα ἐπιβάλλουσι τὸ σπέρμα ἐπὶ  τοὺς   διαφανέας λίθους τῷ πυρί· τὸ
[4, 1]   ἀπῆσαν χρόνον πολλόν, ἐφοίτεον παρὰ  τοὺς   δούλους. ~Τοὺς δὲ δούλους οἱ
[4, 164]   Ἀρκεσίλεῳ χρᾷ. ~Ὁ δὲ παραλαβὼν  τοὺς   ἐκ τῆς Σάμου κατῆλθε ἐς
[4, 180]   τὸ κράνος φημὶ ἀπῖχθαι ἐς  τοὺς   Ἕλληνας. (τὴν δὲ Ἀθηναίην φασὶ
[4, 18]   ἄνω ἰόντι οἰκέουσι Σκύθαι γεωργοί,  τοὺς   Ἕλληνές οἱ οἰκέοντες ἐπὶ τῷ
[4, 78]   θεοῖσι ἱρὰ ἐποίεε κατὰ νόμους  τοὺς   Ἑλλήνων. (ὅτε δὲ διατρίψειε μῆνα
[4, 60]   τὸ μὲν ἱρήιον αὐτὸ ἐμπεποδισμένον  τοὺς   ἐμπροσθίους πόδας ἔστηκε, δὲ
[4, 196]   ἔξω Πρακλέων στηλέων κατοικημένους· ἐς  τοὺς   ἐπεὰν ἀπίκωνται καὶ ἐξέλωνται τὰ
[4, 84]   στρατηίης ἀπολελύσθαι. δὲ ἐκέλευσε  τοὺς   ἐπὶ τούτων ἐπεστεῶτας ἀποκτεῖναι πάντας
[4, 125]   οὔρους, ἐρύκειν ἐν νόῳ ἔχοντες  τοὺς   ἐπιόντας· Μελάγχλαινοι δὲ καὶ Ἀνδροφάγοι
[4, 72]   τοιόνδε· λαβόντες τῶν λοιπῶν θεραπόντων  τοὺς   ἐπιτηδεοτάτους (οἳ δὲ εἰσὶ Σκύθαι
[4, 179]   πᾶσαν εἶναι ἀνάγκην. ταῦτα ἀκούσαντας  τοὺς   ἐπιχωρίους τῶν Λιβύων κρύψαι τὸν
[4, 73]   τῶν δὲ ἕκαστος ὑποδεκόμενος εὐωχέει  τοὺς   ἑπομένους, καὶ τῷ νεκρῷ ἁπάντων
[4, 68]   μεταπέμπεται τῶν μαντίων ἄνδρας τρεῖς  τοὺς   εὐδοκιμέοντας μάλιστα, οἳ τρόπῳ τῷ
[4, 168]   κομῶσαι, τοὺς φθεῖρας ἐπεὰν λάβωσι  τοὺς   ἑωυτῆς ἑκάστη ἀντιδάκνει καὶ οὕτω
[4, 197]   χρυσίον λάβωσι. ~Οὗτοι μὲν εἶσὶ  τοὺς   ἡμεῖς ἔχομεν Λιβύων ὀνομάσαι, καὶ
[4, 118]   ἑωυτῷ Θρήικας καὶ δὴ καὶ  τοὺς   ἡμῖν ἐόντας πλησιοχώρους „Γέτας„ ~Ταῦτα
[4, 160]   δείσαντες αὐτὸν οἴχοντο φεύγοντες πρὸς  τοὺς   ἠοίους τῶν Λιβύων. (ὁ δὲ
[4, 112]   εἰ μὴ τὰ ὅπλα καὶ  τοὺς   ἵππους, ἀλλὰ ζόην ἔζωον τὴν
[4, 72]   δὲ καὶ στόμια ἐμβαλόντες ἐς  τοὺς   ἵππους κατατείνουσι ἐς τὸ πρόσθε
[4, 136]   Πέρσας οὔκω ἀπιγμένους ἔλεγον πρὸς  τοὺς   Ἴωνας ἐόντας ἐν τῇσι νηυσί
[4, 98]   ἐν ἱμάντι καλέσας ἐς λόγους  τοὺς   Ἰώνων τυράννους ἔλεγε τάδε. (ἄνδρες
[4, 72]   ἐπεὰν ἀποπνίξωσι πεντήκοντα καὶ ἵππους  τοὺς   καλλίστους πεντήκοντα, ἐξελόντες αὐτῶν τὴν
[4, 101]   ἐς μεσόγαιαν ἐς τοὺς Μελαγχλαίνους  τοὺς   κατύπερθε Σκυψέων οἰκημένους εἴκοσι ἡμερέων
[4, 181]   γίνεται ψυχρόν· (τηνικαῦτα δὲ ἄρδουσι  τοὺς   κήπους· ἀποκλινομένης δὲ τῆς ἡμέρης
[4, 33]   ἐκλιπεῖν Ἄνδρον· Καρυστίους γὰρ εἶναι  τοὺς   κομίζοντας ἐς Τῆνον, Τηνίους δὲ
[4, 76]   τῇ μητρὶ τῶν θεῶν ἀνάγοντας  τοὺς   Κυζικηνοὺς ὁρτὴν μεγαλοπρεπέως κάρτα, εὔξατο
[4, 76]   τε κατὰ ταὐτὰ κατὰ ὥρα  τοὺς   Κυζικηνοὺς ποιεῦντας καὶ παννυχίδα στήσειν.
[4, 160]   ἐπιθέσθαι οἱ. συμβαλόντες δὲ ἐνίκησαν  τοὺς   Κυρηναίους τοσοῦτο ὥστε ἑπτακισχιλίους ὁπλίτας
[4, 170]   δὲ τοὺς πλεῦνας μιμέεσθαι ἐπιτηδεύουσι  τοὺς   Κυρηναίων. ~Ἀσβυστέων δὲ ἔχονται τὸ
[4, 160]   αὐτὴν ἀπιστᾶσι ἀπὸ τῶν Κυρηναίων  τοὺς   Λίβυας. (μετὰ δὲ Ἀρκεσίλεως ἐς
[4, 200]   τὸ πλῆθος μεταίτιον, οὐκ ἐδέκοντο  τοὺς   λόγους. (ἐνθαῦτα δὴ ἐπολιόρκεον τὴν
[4, 113]   ἐπεὶ ἀπῆλθε, ἔλεξε ταῦτα πρὸς  τοὺς   λοιπούς· τῇ δὲ δευτεραίῃ ἦλθε
[4, 183]   σπείρουσι. (συντομώτατον δ᾽ ἐστὶ ἐς  τοὺς   Λωτοφάγους, ἐκ τῶν τριήκοντα ἡμερέων
[4, 202]   τείχεος, τῶν δέ σφι γυναικῶν  τοὺς   μαζοὺς ἀποταμοῦσα περιέστιξε καὶ τούτοισι
[4, 69]   πλήσωσι καὶ ὑποζεύξωσι βοῦς, ἐμποδίσαντες  τοὺς   μάντιας καὶ χεῖρας ὀπίσω δήσαντες
[4, 69]   εἰρημένω καὶ δι᾽ ἄλλας αἰτίας  τοὺς   μάντιας, ψευδομάντιας καλέοντες. (τοὺς δ᾽
[4, 101]   ἀπὸ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν ἐς  τοὺς   Μελαγχλαίνους τοὺς κατύπερθε Σκυψέων οἰκημένους
[4, 148]   τῶν Λακεδαιμονίων, τρισὶ τριηκοντέροισι ἐς  τοὺς   Μεμβιάρου ἀπογόνους ἔπλωσε, οὔτι πάντας
[4, 11]   γενομένους μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. καὶ  τοὺς   μὲν ἀποθανόντας πάντας ὑπ᾽ ἑωυτῶν
[4, 11]   οὔτε τῷ δήμῳ τοὺς βασιλέας·  τοὺς   μὲν δὴ ἀπαλλάσσεσθαι βουλεύεσθαι ἀμαχητὶ
[4, 5]   καὶ τὸν αὖτις ταὐτὰ ποιέειν.  τοὺς   μὲν δὴ καιόμενον τὸν χρυσὸν
[4, 135]   Δαρεῖος ἐχρᾶτο τῇ γνώμῃ ταύτῃ·  τοὺς   μὲν καματηροὺς τῶν ἀνδρῶν καὶ
[4, 28]   οὕτω δή τι ἐστί, ἔνθα  τοὺς   μὲν ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἀφόρητος
[4, 144]   λειφθεὶς ἐν τῇ χώρῃ Ἑλλησποντίων  τοὺς   μὴ μηδίζοντας κατεστρέφετο. ~Οὗτος μέν
[4, 72]   ἵππων, αἱ δὲ ὄπισθε παρὰ  τοὺς   μηροὺς τὰς γαστέρας ὑπολαμβάνουσι· σκέλεα
[4, 148]   ἀπογόνους ἔπλωσε, οὔτι πάντας ἄγων  τοὺς   Μινύας ἀλλ᾽ ὀλίγους τινάς. (οἱ
[4, 145]   ἐν τῇ Ἀργοῖ. δεξάμενοι δὲ  τοὺς   Μινύας γῆς τε μετέδοσαν καὶ
[4, 145]   ἀπολαχόντες. (Λακεδαιμονίοισι δὲ ἕαδε δέκεσθαι  τοὺς   Μινύας ἐπ᾽ οἷσι θέλουσι αὐτοί.
[4, 111]   τρόπῳ ἔτι αὐτάς, ἑωυτῶν δὲ  τοὺς   νεωτάτους ἀποπέμψαι ἐς αὐτάς, πλῆθος
[4, 192]   πλήθεϊ πολλὰ θηρία ἀκατάψευστα. ~Κατὰ  τοὺς   νομάδας δὲ ἐστὶ τούτων οὐδέν,
[4, 11]   μάλιστα λεγομένῳ αὐτός πρόσκειμαι, Σκύθας  τοὺς   νομάδας οἰκέοντας ἐν τῇ Ἀσίῃ,
[4, 84]   ἐπὶ τούτων ἐπεστεῶτας ἀποκτεῖναι πάντας  τοὺς   Οἰοβάζου παῖδας. ~Καὶ οὗτοι μὲν
[4, 28]   τοὺς Σίνδους. (οὕτω μὲν δὴ  τοὺς   ὀκτὼ μῆνας διατελέει χειμὼν ἐών,
[4, 125]   Ἀγαθύρσους. (Ἀγαθύρσοι δὲ ὁρέοντες καὶ  τοὺς   ὁμούρους φεύγοντας ὑπὸ Σκυθέων καὶ
[4, 30]   ἐν τῇ τῶν πέλας ἐπιεῖσι  τοὺς   ὄνους, ἐς οὗ ἂν σχῶσι
[4, 134]   ἐς τὰς ταλαιπωρίας ἐξαπατήσαντας καὶ  τοὺς   ὄνους πάντας καταδήσαντας ἀπαλλάσσεσθαι, πρὶν
[4, 135]   ἦν ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λόγος, καὶ  τοὺς   ὄνους πάντας καταδήσας κατέλιπε αὐτοῦ
[4, 125]   μὲν προείπαντες ταῦτα ἐβοήθεον ἐπὶ  τοὺς   οὔρους, ἐρύκειν ἐν νόῳ ἔχοντες
[4, 33]   ἀποδέκεσθαι, οὕτω δὴ φέροντας ἐς  τοὺς   οὔρους τὰ ἱρὰ ἐνδεδεμένα ἐν
[4, 191]   ἀκέφαλοι οἱ ἐν τοῖσι στήθεσι  τοὺς   ὀφθαλμοὺς ἔχοντες, ὡς δὴ λέγονταί
[4, 10]   τὴν δ᾽ ἐπεὶ οἱ γενομένους  τοὺς   παῖδας ἀνδρωθῆναι, τοῦτο μὲν σφι
[4, 84]   ἐόντι καὶ μετρίων δεομένῳ πάντας  τοὺς   παῖδας καταλείψειν. (ὁ μὲν δὴ
[4, 69]   ἂν ἀποκτείνῃ βασιλεύς, τούτων οὐδὲ  τοὺς   παῖδας λείπει, ἀλλὰ πάντα τὰ
[4, 9]   ταῦτα εἰπεῖν (ἐπεὰν ἀνδρωθέντας ἴδῃ  τοὺς   παῖδας, τάδε ποιεῦσα οὐκ ἂν
[4, 35]   Ὠλὴν καὶ τοὺς ἄλλους  τοὺς   παλαιοὺς ὕμνους ἐποίησε ἐκ Λυκίης
[4, 172]   μαντικῇ χρέωνται τοιῇδε· ὀμνύουσι μὲν  τοὺς   παρὰ σφίσι ἄνδρας δικαιοτάτους καὶ
[4, 148]   γὰρ πλεῦνες αὐτῶν ἐτράποντο ἐς  τοὺς   Παρωρεάτας καὶ Καύκωνας, τούτους δὲ
[4, 145]   ὑπὸ Πελασγῶν ἐκβληθέντες ἥκειν ἐς  τοὺς   πατέρας· δικαιότατον γὰρ εἶναι οὕτω
[4, 31]   χιόνα τοὺς Σκύθας τε καὶ  τοὺς   περιοίκους δοκέω λέγειν. ταῦτα μέν
[4, 135]   ὄνων πάγχυ κατὰ χώρην ἤλπιζον  τοὺς   Πέρσας εἶναι. ~Ἡμέρης δὲ γενομένης
[4, 131]   τὴν ταχίστην ἀπαλλάσσεσθαι· αὐτοὺς δὲ  τοὺς   Πέρσας ἐκέλευε, εἰ σοφοί εἰσι,
[4, 136]   ἀλλήλων, ἔφθησαν πολλῷ οἱ Σκύθαι  τοὺς   Πέρσας ἐπὶ τὴν γέφυραν ἀπικόμενοι.
[4, 130]   πολέμου. οἱ δὲ Σκύθαι ὅκως  τοὺς   Πέρσας ἴδοιεν τεθορυβημένους, ἵνα παραμένοιεν
[4, 136]   καὶ Βουδῖνοι καὶ Γελωνοί, ἐδίωκον  τοὺς   Πέρσας ἰθὺ τοῦ Ἴστρου. (ἅτε
[4, 129]   Σκυθέων. (πολλάκις δὲ ἐπελαυνόντων ἐπὶ  τοὺς   Πέρσας μεταξὺ ὅκως ἀκούσειαν οἱ
[4, 140]   σφι, εἰ ἐβούλοντο, εὐπετέως ἐξευρεῖν  τοὺς   Πέρσας. νῦν δὲ τά σφι
[4, 122]   Σκυθέων οἱ πρόδρομοι ὡς εὗρον  τοὺς   Πέρσας ὅσον τε τριῶν ἡμερέων
[4, 136]   τὴν γέφυραν ἀπικόμενοι. (μαθόντες δὲ  τοὺς   Πέρσας οὔκω ἀπιγμένους ἔλεγον πρὸς
[4, 202]   τῶν Βαρκαίων ληίην ἐκέλευε θέσθαι  τοὺς   Πέρσας, πλὴν ὅσοι αὐτῶν ἦσαν
[4, 75]   σπέρμα ἐπεὰν λάβωσι, ὑποδύνουσι ὑπὸ  τοὺς   πίλους, καὶ ἔπειτα ἐπιβάλλουσι τὸ
[4, 170]   μάλιστα Λιβύων εἰσί, νόμους δὲ  τοὺς   πλεῦνας μιμέεσθαι ἐπιτηδεύουσι τοὺς Κυρηναίων.
[4, 102]   ἰθυμαχίῃ διώσασθαι μοῦνοι, ἔπεμπον ἐς  τοὺς   πλησιοχώρους ἀγγέλους· τῶν δὲ καὶ
[4, 30]   κυΐσκεσθαι τὰς ἵππους, ἐξελαύνουσι ἐς  τοὺς   πλησιοχώρους αὐτάς, καὶ ἔπειτά σφι
[4, 33]   δὲ Σκυθέων ἤδη δεκομένους αἰεὶ  τοὺς   πλησιοχώρους ἑκάστους κομίζειν αὐτὰ τὸ
[4, 33]   ἱρὰ ἐνδεδεμένα ἐν πυρῶν καλάμῃ  τοὺς   πλησιοχώρους ἐπισκήπτειν κελεύοντας προπέμπειν σφέα
[4, 94]   τὸν Σάλμοξιν τὰς χεῖρας καὶ  τοὺς   πόδας, ἀνακινήσαντες αὐτὸν μετέωρον ῥίπτουσι
[4, 5]   ἐκεῖνον κομίσαι ἐς ἑωυτοῦ· καὶ  τοὺς   πρεσβυτέρους ἀδελφεοὺς πρὸς ταῦτα συγγνόντας
[4, 44]   Αἰγυπτίων βασιλεὺς τοὺς Φοίνικας  τοὺς   πρότερον εἶπα ἀπέστειλε περιπλώειν Λιβύην.
[4, 71]   οἳ δέ σφι ἕπονται ἐς  τοὺς   πρότερον ἦλθον. ἐπεὰν δὲ πάντας
[4, 95]   ἐς τὸν πανδοκεύοντα τῶν ἀστῶν  τοὺς   πρώτους καὶ εὐωχέοντα ἀναδιδάσκειν ὡς
[4, 28]   τὰς ἁμάξας ἐπελαύνουσι πέρην ἐς  τοὺς   Σίνδους. (οὕτω μὲν δὴ τοὺς
[4, 124]   ἑσπέρην, δοκέων τούτους τε πάντας  τοὺς   Σκύθας εἶναι καὶ πρὸς ἑσπέρην
[4, 139]   μὲν γεφύρης λύειν τὰ κατὰ  τοὺς   Σκύθας ἐόντα, λύειν δὲ ὅσον
[4, 83]   λέξων λόγον. ~Παρασκευαζομένου Δαρείου ἐπὶ  τοὺς   Σκύθας καὶ ἐπιπέμποντος ἀγγέλους ἐπιτάξοντας
[4, 12]   Κιμμέριοι φεύγοντες ἐς τὴν Ἀσίην  τοὺς   Σκύθας καὶ τὴν χερσόνησον κτίσαντες,
[4, 79]   διεπρήστευσε τῶν τις Βορυσθενειτέων πρὸς  τοὺς   Σκύθας λέγων ἡμῖν γὰρ καταγελᾶτε,
[4, 125]   τεταραγμένους, πρὶν σφι ἐμβαλεῖν  τοὺς   Σκύθας πέμψαντες κήρυκα ἀπηγόρευον Σκύθῃσι
[4, 31]   ὦν πτερὰ εἰκάζοντας τὴν χιόνα  τοὺς   Σκύθας τε καὶ τοὺς περιοίκους
[4, 147]   τῇ Λακεδαίμονι ἀλλ᾽ ἀποπλεύσεσθαι ἐς  τοὺς   συγγενέας. (ἦσαν δὲ ἐν τῇ
[4, 16]   ἔλεγε ἀκοῇ, φασ᾽ Ἰσσηδόνας εἶναι  τοὺς   ταῦτα λέγοντας. (ἀλλ᾽ ὅσον μὲν
[4, 114]   δοκέειν εἶναι δίκαιοι, ἐλθόντες παρὰ  τοὺς   τοκέας ἀπολάχετε τῶν κτημάτων τὸ
[4, 5]   Ταργιτάον· τοῦ δὲ Ταργιτάου τούτου  τοὺς   τοκέας λέγουσι εἶναι, ἐμοὶ μὲν
[4, 28]   κεχώρισται δὲ οὗτος χειμὼν  τοὺς   τρόπους πᾶσι τοῖσι ἐν ἄλλοισι
[4, 183]   τρῖψιν. (οἱ Γαράμαντες δὴ οὗτοι  τοὺς   τρωγλοδύτας Αἰθίοπας θηρεύουσι τοῖσι τεθρίπποισι·
[4, 2]   καὶ περιστίξαντες κατὰ τὰ ἀγγήια  τοὺς   τυφλοὺς δονέουσι τὸ γάλα, καὶ
[4, 84]   δὴ Οἰόβαζος περιχαρὴς ἦν, ἐλπίζων  τοὺς   υἱέας στρατηίης ἀπολελύσθαι. δὲ
[4, 13]   τοὺς χρυσοφύλακας γρῦπας, τούτων δὲ  τοὺς   Ὑπερβορέους κατήκοντας ἐπὶ θάλασσαν. (τούτους
[4, 33]   λέγουσι ἐς Δῆλον· πρῶτον δὲ  τοὺς   Ὑπερβορέους πέμψαι φερούσας τὰ ἱρὰ
[4, 33]   δὲ αὐτῇσι ἀσφαλείης εἵνεκεν πέμψαι  τοὺς   Ὑπερβορέους τῶν ἀστῶν ἄνδρας πέντε
[4, 160]   Λίβυας. (μετὰ δὲ Ἀρκεσίλεως ἐς  τοὺς   ὑποδεξαμένους τε τῶν Λιβύων καὶ
[4, 203]   ἐσθῆτος εἵνεκα καὶ τῆς σκευῆς  τοὺς   ὑπολειπομένους αὐτῶν καὶ ἐπελκομένους ἐφόνευον,
[4, 168]   χάλκεον· τὰς κεφαλὰς δὲ κομῶσαι,  τοὺς   φθεῖρας ἐπεὰν λάβωσι τοὺς ἑωυτῆς
[4, 73]   περιάγουσι οἱ ἀγχοτάτω προσήκοντες κατὰ  τοὺς   φίλους ἐν ἀμάξῃσι κειμένους. τῶν
[4, 172]   ἀναβαίνουσι ἐς Αὔγιλα χῶρον ὀπωριεῦντες  τοὺς   φοίνικας. οἳ δὲ πολλοὶ καὶ
[4, 44]   χῶρον ὅθεν Αἰγυπτίων βασιλεὺς  τοὺς   Φοίνικας τοὺς πρότερον εἶπα ἀπέστειλε
[4, 182]   τὸν χῶρον οἱ Νασαμῶνες ὀπωριεῦντες  τοὺς   φοίνικας φοιτῶσι. ~Ἀπὸ δὲ Αὐγίλων
[4, 13]   ἄνδρας μουνοφθάλμους ὕπερ δὲ τούτων  τοὺς   χρυσοφύλακας γρῦπας, τούτων δὲ τοὺς
[4, 125]   οἱ Σκύθαι ἐς τῶν Ἀνδροφάγων  τοὺς   χώρους· ταραχθέντων δὲ καὶ τούτων
[4, 72]   αἱ μὲν πρότεραι ἀψῖδες ὑπέχουσι  τοὺς   ὤμους τῶν ἵππων, αἱ δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/07/2005