Livre, chapitre |
[4, 125] |
ἤισαν
ὑποφεύγοντες
οἱ
Σκύθαι
ἐς
|
τοὺς |
Ἀγαθύρσους.
(Ἀγαθύρσοι
δὲ
ὁρέοντες
καὶ |
[4, 125] |
(οἱ
δὲ
Σκύθαι
ἐς
μὲν
|
τοὺς |
Ἀγαθύρσους
οὐκέτι
ἀπείπαντας
ἀπικνέοντο,
οἳ |
[4, 35] |
ὕμνους
ἐποίησε
ἐκ
Λυκίης
ἐλθὼν
|
τοὺς |
ἀειδομένους
ἐν
Δήλῳ)
(καὶ
τῶν |
[4, 93] |
τὸν
Ἴστρον,
πρώτους
αἱρέει
Γέτας
|
τοὺς |
ἀθανατίζοντας.
οἱ
μὲν
γὰρ
τὸν |
[4, 10] |
μὲν
Σκύθεω
τοῦ
Ἡρακλέος
γενέσθαι
|
τοὺς |
αἰεὶ
βασιλέας
γινομένους
Σκυθέων,
ἀπὸ |
[4, 118] |
διέβη
ἐς
τήνδε
τὴν
ἤπειρον,
|
τοὺς |
αἰεὶ
ἐμποδὼν
γινομένους
ἡμεροῦται
πάντας· |
[4, 119] |
ἐπ᾽
ἡμέας
Πέρσας
ἀλλ᾽
ἐπὶ
|
τοὺς |
αἰτίους
τῆς
ἀδικίης
„γενομὲνους„
~Ταῦτα |
[4, 200] |
ἐπολιόρκεον
τὴν
πόλιν
ἐπαγγελλόμενοι
ἐκδιδόναι
|
τοὺς |
αἰτίους
τοῦ
φόνου
τοῦ
Ἀρκεσίλεω· |
[4, 20] |
ἄριστοί
τε
καὶ
πλεῖστοι
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
νομίζοντες
Σκύθας
δούλους
σφετέρους |
[4, 118] |
Σκύθας
ἐλαύνει
καὶ
οὐκ
ἐπὶ
|
τοὺς |
ἄλλους.
(νῦν
δὲ
ἐπείτε
τάχιστα |
[4, 35] |
(οὗτος
δὲ
ὁ
Ὠλὴν
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
τοὺς
παλαιοὺς
ὕμνους
ἐποίησε |
[4, 163] |
εὕρῃς
πλέην
ἀμφορέων,
μὴ
ἐξοπτήσῃς
|
τοὺς |
ἀμφορέας
ἀλλ᾽
ἀπόπεμπε
κατ᾽
οὖρον· |
[4, 195] |
δὲ
ἀθροίσωσι
συχνήν,
οὕτω
ἐς
|
τοὺς |
ἀμφορέας
ἐκ
τοῦ
λάκκου
καταχέουσι. |
[4, 164] |
ἔα
εὑρόντα
ἐν
τῇ
καμίνῳ
|
τοὺς |
ἀμφορέας
ἐξοπτῆσαι,
ἔργετο
ἑκὼν
τῆς |
[4, 72] |
Σκύθαι
ἐγγενέες·
οὗτοι
γὰρ
θεραπεύουσι
|
τοὺς |
ἂν
αὐτὸς
ὁ
βασιλεὺς
κελεύσῃ |
[4, 146] |
κατέβαλον
ἐς
ἑρκτήν.
κτείνουσι
δὲ
|
τοὺς |
ἂν
κτείνωσι
Λακεδαιμόνιοι
νυκτός,
μετ᾽ |
[4, 103] |
παρθένῳ
τούς
τε
ναυηγοὺς
καὶ
|
τοὺς |
ἂν
λάβωσι
Ἑλλήνων
ἐπαναχθέντες
τρόπῳ |
[4, 70] |
δὲ
ποιεῦνται
Σκύθαι
ὧδε
πρὸς
|
τοὺς |
ἂν
ποιέωνται·
ἐς
κύλικα
μεγάλην |
[4, 103] |
Ἀγαμέμνονος
εἶναι.
(πολεμίους
δὲ
ἄνδρας
|
τοὺς |
ἂν
χειρώσωνται
ποιεῦσι
τάδε·
ἀποταμὼν |
[4, 110] |
οὐδὲ
εἰρεσίῃ·
ἀλλ᾽
ἐπεὶ
ἐξέκοψαν
|
τοὺς |
ἄνδρας
ἐφέροντο
κατὰ
κῦμα
καὶ |
[4, 110] |
ἐν
τῷ
πελάγει
ἐπιθεμένας
ἐκκόψαι
|
τοὺς |
ἄνδρας.
(πλοῖα
δὲ
οὐ
γινώσκειν |
[4, 119] |
δὲ
οὔτε
τι
τότε
ἠδικήσαμεν
|
τοὺς |
ἄνδρας
τούτους
οὐδὲν
οὔτε
νῦν |
[4, 62] |
ἐπισπείσωσι
κατὰ
τῶν
κεφαλέων,
ἀποσφάζουσι
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
ἐς
ἄγγος
καὶ
ἔπειτα |
[4, 184] |
σφέας
καίων
ἐπιτρίβει,
αὐτούς
τε
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
καὶ
τὴν
χώρην
αὐτῶν. |
[4, 1] |
τὴν
Μηδικὴν
καὶ
νικήσαντες
μάχῃ
|
τοὺς |
ἀντιουμένους
ὑπῆρξαν
ἀδικίης.
(τῆς
γὰρ |
[4, 140] |
ὕδατα
ἦν,
ταύτῃ
διεξιόντες
ἐδίζηντο
|
τοὺς |
ἀντιπολεμίους,
δοκέοντες
καὶ
ἐκείνους
διὰ |
[4, 164] |
μαντηίου
οὐκ
ἐμέμνητο,
ἀλλὰ
δίκας
|
τοὺς |
ἀντιστασιώτας
αἴτεε
τῆς
ἑωυτοῦ
φυγῆς. |
[4, 190] |
οἱ
Ἕλληνες
μεμαθήκασι.
~Θάπτουσι
δὲ
|
τοὺς |
ἀποθνήσκοντας
οἱ
νομάδες
κατά
περ |
[4, 33] |
ἔχοντες.
(ἐπεὶ
δὲ
τοῖσι
Ὑπερβορέοισι
|
τοὺς |
ἀποπεμφθέντας
ὀπίσω
οὐκ
ἀπονοστέειν,
δεινὰ |
[4, 121] |
στρατιήν,
προδρόμους
ἀποστείλαντες
τῶν
ἱππέων
|
τοὺς |
ἀρίστους.
τὰς
δὲ
ἁμάξας
ἐν |
[4, 135] |
δὲ
τούς
τε
ὄνους
καὶ
|
τοὺς |
ἀσθενέας
τῆς
στρατιῆς
τῶνδε
εἵνεκεν, |
[4, 134] |
καὶ
ἄλλοτε
ποιέειν,
τῶν
στρατιωτέων
|
τοὺς |
ἀσθενεστάτους
ἐς
τὰς
ταλαιπωρίας
ἐξαπατήσαντας |
[4, 35] |
ἐούσας
παρθένους
ἐξ
Ὑπερβορέων
κατὰ
|
τοὺς |
αὐτοὺς
τούτους
ἀνθρώπους
πορευομένας
ἀπικέσθαι |
[4, 160] |
τε
τῶν
Λιβύων
καὶ
ἀποστάντας
|
τοὺς |
αὐτοὺς
τούτους
ἐστρατεύετο·
οἱ
δὲ |
[4, 205] |
τάχιστα
ἐκ
τῆς
Λιβύης
τισαμένη
|
τοὺς |
Βαρκαίους
ἀπενόστησε
ἐς
τὴν
Αἴγυπτον, |
[4, 201] |
ἡμέρῃ
δὲ
ἐς
λόγους
προεκαλέετο
|
τοὺς |
Βαρκαίους·
οἳ
δὲ
ἀσπαστῶς
ὑπήκουσαν, |
[4, 118] |
τούτων
ὦν
τῶν
καταλεχθέντων
ἐθνέων
|
τοὺς |
βασιλέας
ἁλισμένους
ἀπικόμενος
τῶν
Σκυθέων |
[4, 73] |
ἱππέας
τοιούτους
ἀπελαύνουσι.
~Οὕτω
μὲν
|
τοὺς |
βασιλέας
θάπτουσι·
τοὺς
δὲ
ἄλλους |
[4, 11] |
τὸν
δῆμον
οὔτε
τῷ
δήμῳ
|
τοὺς |
βασιλέας·
τοὺς
μὲν
δὴ
ἀπαλλάσσεσθαι |
[4, 57] |
Μαιῆτιν,
ἣ
οὐρίζει
Σκύθας
τε
|
τοὺς |
βασιληίους
καὶ
Σαυρομάτας.
ἐς
δὲ |
[4, 201] |
τοῦ
πεζοῦ
μηχανᾶται
τοιάδε.
μαθὼν
|
τοὺς |
Βορκαίους
ὡς
κατὰ
μὲν
τὸ |
[4, 69] |
ὑποπρήσαντες
δὲ
αὐτὰ
ἀπιεῖσι
φοβήσαντες
|
τοὺς |
βοῦς.
(πολλοὶ
μὲν
δὴ
συγκατακαίονται |
[4, 200] |
οἱ
Βαρκαῖοι
ἔκτεινον
τῶν
Περσέων
|
τοὺς |
γεωρυχέοντας.
τοῦτο
μὲν
δὴ
οὕτω |
[4, 69] |
αἰτίας
τοὺς
μάντιας,
ψευδομάντιας
καλέοντες.
|
(τοὺς |
δ᾽
ἂν
ἀποκτείνῃ
βασιλεύς,
τούτων |
[4, 28] |
ὀκτὼ
μῆνας
διατελέει
χειμὼν
ἐών,
|
τοὺς |
δ᾽
ἐπιλοίπους
τέσσερας
ψύχεα
αὐτόθι |
[4, 196] |
ἐς
τὰ
πλοῖα
τύφειν
καπνόν.
|
τοὺς |
δ᾽
ἐπιχωρίους
ἰδομένους
τὸν
καπνὸν |
[4, 128] |
ἐπιτίθεσθαι.
νωμῶντες
ὧν
σῖτα
ἀναιρεομένους
|
τοὺς |
Δαρείου
ἐποίευν
τὰ
βεβουλευμένα.
(ἡ |
[4, 73] |
~Οὕτω
μὲν
τοὺς
βασιλέας
θάπτουσι·
|
τοὺς |
δὲ
ἄλλους
Σκύθας,
ἐπεὰν
ἀποθάνωσι, |
[4, 172] |
ἀμφιλαφέες
πεφύκασι,
πάντες
ἐόντες
καρποφόροι.
|
τοὺς |
δὲ
ἀττελέβους
ἐπεὰν
θηρεύσωσι,
αὐήναντες |
[4, 204] |
Λιβύης
ἑκαστάτω
ἐς
Εὐεσπερίδας
ἦλθε.
|
τοὺς |
δὲ
ἠνδραποδίσαντο
τῶν
Βαρκαίων,
τούτους |
[4, 196] |
ἐξαναχωρέειν
πρόσω
ἀπὸ
τῶν
φορτίων.
|
(τοὺς |
δὲ
Καρχηδονίους
ἐκβάντας
σκέπτεσθαι,
καὶ |
[4, 11] |
λέγεται
τὸ
παλαιὸν
εἶναι
Κιμμερίων)
|
(τοὺς |
δὲ
Κιμμερίους
ἐπιόντων
Σκυθέων
βουλεύεσθαι |
[4, 202] |
περιέστιξε
καὶ
τούτοισι
τὸ
τεῖχος·
|
(τοὺς |
δὲ
λοιποὺς
τῶν
Βαρκαίων
ληίην |
[4, 132] |
ὄρνις
δὲ
μάλιστα
ἔοικε
ἵππῳ,
|
τοὺς |
δὲ
ὀιστοὺς
ὡς
τὴν
ἑωυτῶν |
[4, 14] |
καὶ
τοῦτον
μὲν
ἐντεταμένως
ἀμφισβατέειν,
|
τοὺς |
δὲ
προσήκοντας
τῷ
νεκρῷ
ἐπὶ |
[4, 1] |
Σκύθας
ἀπικέσθαι
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης.
|
(τοὺς |
δὲ
Σκύθας
ἀποδημήσαντας
ὀκτὼ
καὶ |
[4, 164] |
παράπαν
ἐκ
τῆς
χώρης
ἀπαλλάσσοντο,
|
τοὺς |
δὲ
τινὰς
χειρωσάμενος
ὁ
Ἀρκεσίλεως |
[4, 62] |
ποιεῦσι
τάδε·
τῶν
ἀποσφαγέντων
ἀνδρῶν
|
τοὺς |
δεξιοὺς
ὤμους
πάντας
ἀποταμόντες
σὺν |
[4, 75] |
ἔπειτα
ἐπιβάλλουσι
τὸ
σπέρμα
ἐπὶ
|
τοὺς |
διαφανέας
λίθους
τῷ
πυρί·
τὸ |
[4, 1] |
ἀπῆσαν
χρόνον
πολλόν,
ἐφοίτεον
παρὰ
|
τοὺς |
δούλους.
~Τοὺς
δὲ
δούλους
οἱ |
[4, 164] |
Ἀρκεσίλεῳ
χρᾷ.
~Ὁ
δὲ
παραλαβὼν
|
τοὺς |
ἐκ
τῆς
Σάμου
κατῆλθε
ἐς |
[4, 180] |
τὸ
κράνος
φημὶ
ἀπῖχθαι
ἐς
|
τοὺς |
Ἕλληνας.
(τὴν
δὲ
Ἀθηναίην
φασὶ |
[4, 18] |
ἄνω
ἰόντι
οἰκέουσι
Σκύθαι
γεωργοί,
|
τοὺς |
Ἕλληνές
οἱ
οἰκέοντες
ἐπὶ
τῷ |
[4, 78] |
θεοῖσι
ἱρὰ
ἐποίεε
κατὰ
νόμους
|
τοὺς |
Ἑλλήνων.
(ὅτε
δὲ
διατρίψειε
μῆνα |
[4, 60] |
τὸ
μὲν
ἱρήιον
αὐτὸ
ἐμπεποδισμένον
|
τοὺς |
ἐμπροσθίους
πόδας
ἔστηκε,
ὁ
δὲ |
[4, 196] |
ἔξω
Πρακλέων
στηλέων
κατοικημένους·
ἐς
|
τοὺς |
ἐπεὰν
ἀπίκωνται
καὶ
ἐξέλωνται
τὰ |
[4, 84] |
στρατηίης
ἀπολελύσθαι.
ὁ
δὲ
ἐκέλευσε
|
τοὺς |
ἐπὶ
τούτων
ἐπεστεῶτας
ἀποκτεῖναι
πάντας |
[4, 125] |
οὔρους,
ἐρύκειν
ἐν
νόῳ
ἔχοντες
|
τοὺς |
ἐπιόντας·
Μελάγχλαινοι
δὲ
καὶ
Ἀνδροφάγοι |
[4, 72] |
τοιόνδε·
λαβόντες
τῶν
λοιπῶν
θεραπόντων
|
τοὺς |
ἐπιτηδεοτάτους
(οἳ
δὲ
εἰσὶ
Σκύθαι |
[4, 179] |
πᾶσαν
εἶναι
ἀνάγκην.
ταῦτα
ἀκούσαντας
|
τοὺς |
ἐπιχωρίους
τῶν
Λιβύων
κρύψαι
τὸν |
[4, 73] |
τῶν
δὲ
ἕκαστος
ὑποδεκόμενος
εὐωχέει
|
τοὺς |
ἑπομένους,
καὶ
τῷ
νεκρῷ
ἁπάντων |
[4, 68] |
μεταπέμπεται
τῶν
μαντίων
ἄνδρας
τρεῖς
|
τοὺς |
εὐδοκιμέοντας
μάλιστα,
οἳ
τρόπῳ
τῷ |
[4, 168] |
κομῶσαι,
τοὺς
φθεῖρας
ἐπεὰν
λάβωσι
|
τοὺς |
ἑωυτῆς
ἑκάστη
ἀντιδάκνει
καὶ
οὕτω |
[4, 197] |
χρυσίον
λάβωσι.
~Οὗτοι
μὲν
εἶσὶ
|
τοὺς |
ἡμεῖς
ἔχομεν
Λιβύων
ὀνομάσαι,
καὶ |
[4, 118] |
ἑωυτῷ
Θρήικας
καὶ
δὴ
καὶ
|
τοὺς |
ἡμῖν
ἐόντας
πλησιοχώρους
„Γέτας„
~Ταῦτα |
[4, 160] |
δείσαντες
αὐτὸν
οἴχοντο
φεύγοντες
πρὸς
|
τοὺς |
ἠοίους
τῶν
Λιβύων.
(ὁ
δὲ |
[4, 112] |
εἰ
μὴ
τὰ
ὅπλα
καὶ
|
τοὺς |
ἵππους,
ἀλλὰ
ζόην
ἔζωον
τὴν |
[4, 72] |
δὲ
καὶ
στόμια
ἐμβαλόντες
ἐς
|
τοὺς |
ἵππους
κατατείνουσι
ἐς
τὸ
πρόσθε |
[4, 136] |
Πέρσας
οὔκω
ἀπιγμένους
ἔλεγον
πρὸς
|
τοὺς |
Ἴωνας
ἐόντας
ἐν
τῇσι
νηυσί |
[4, 98] |
ἐν
ἱμάντι
καλέσας
ἐς
λόγους
|
τοὺς |
Ἰώνων
τυράννους
ἔλεγε
τάδε.
(ἄνδρες |
[4, 72] |
ἐπεὰν
ἀποπνίξωσι
πεντήκοντα
καὶ
ἵππους
|
τοὺς |
καλλίστους
πεντήκοντα,
ἐξελόντες
αὐτῶν
τὴν |
[4, 101] |
ἐς
μεσόγαιαν
ἐς
τοὺς
Μελαγχλαίνους
|
τοὺς |
κατύπερθε
Σκυψέων
οἰκημένους
εἴκοσι
ἡμερέων |
[4, 181] |
γίνεται
ψυχρόν·
(τηνικαῦτα
δὲ
ἄρδουσι
|
τοὺς |
κήπους·
ἀποκλινομένης
δὲ
τῆς
ἡμέρης |
[4, 33] |
ἐκλιπεῖν
Ἄνδρον·
Καρυστίους
γὰρ
εἶναι
|
τοὺς |
κομίζοντας
ἐς
Τῆνον,
Τηνίους
δὲ |
[4, 76] |
τῇ
μητρὶ
τῶν
θεῶν
ἀνάγοντας
|
τοὺς |
Κυζικηνοὺς
ὁρτὴν
μεγαλοπρεπέως
κάρτα,
εὔξατο |
[4, 76] |
τε
κατὰ
ταὐτὰ
κατὰ
ὥρα
|
τοὺς |
Κυζικηνοὺς
ποιεῦντας
καὶ
παννυχίδα
στήσειν. |
[4, 160] |
ἐπιθέσθαι
οἱ.
συμβαλόντες
δὲ
ἐνίκησαν
|
τοὺς |
Κυρηναίους
τοσοῦτο
ὥστε
ἑπτακισχιλίους
ὁπλίτας |
[4, 170] |
δὲ
τοὺς
πλεῦνας
μιμέεσθαι
ἐπιτηδεύουσι
|
τοὺς |
Κυρηναίων.
~Ἀσβυστέων
δὲ
ἔχονται
τὸ |
[4, 160] |
αὐτὴν
ἀπιστᾶσι
ἀπὸ
τῶν
Κυρηναίων
|
τοὺς |
Λίβυας.
(μετὰ
δὲ
Ἀρκεσίλεως
ἐς |
[4, 200] |
τὸ
πλῆθος
μεταίτιον,
οὐκ
ἐδέκοντο
|
τοὺς |
λόγους.
(ἐνθαῦτα
δὴ
ἐπολιόρκεον
τὴν |
[4, 113] |
ἐπεὶ
ἀπῆλθε,
ἔλεξε
ταῦτα
πρὸς
|
τοὺς |
λοιπούς·
τῇ
δὲ
δευτεραίῃ
ἦλθε |
[4, 183] |
σπείρουσι.
(συντομώτατον
δ᾽
ἐστὶ
ἐς
|
τοὺς |
Λωτοφάγους,
ἐκ
τῶν
τριήκοντα
ἡμερέων |
[4, 202] |
τείχεος,
τῶν
δέ
σφι
γυναικῶν
|
τοὺς |
μαζοὺς
ἀποταμοῦσα
περιέστιξε
καὶ
τούτοισι |
[4, 69] |
πλήσωσι
καὶ
ὑποζεύξωσι
βοῦς,
ἐμποδίσαντες
|
τοὺς |
μάντιας
καὶ
χεῖρας
ὀπίσω
δήσαντες |
[4, 69] |
εἰρημένω
καὶ
δι᾽
ἄλλας
αἰτίας
|
τοὺς |
μάντιας,
ψευδομάντιας
καλέοντες.
(τοὺς
δ᾽ |
[4, 101] |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐς
μεσόγαιαν
ἐς
|
τοὺς |
Μελαγχλαίνους
τοὺς
κατύπερθε
Σκυψέων
οἰκημένους |
[4, 148] |
τῶν
Λακεδαιμονίων,
τρισὶ
τριηκοντέροισι
ἐς
|
τοὺς |
Μεμβιάρου
ἀπογόνους
ἔπλωσε,
οὔτι
πάντας |
[4, 11] |
γενομένους
μάχεσθαι
πρὸς
ἀλλήλους.
καὶ
|
τοὺς |
μὲν
ἀποθανόντας
πάντας
ὑπ᾽
ἑωυτῶν |
[4, 11] |
οὔτε
τῷ
δήμῳ
τοὺς
βασιλέας·
|
τοὺς |
μὲν
δὴ
ἀπαλλάσσεσθαι
βουλεύεσθαι
ἀμαχητὶ |
[4, 5] |
καὶ
τὸν
αὖτις
ταὐτὰ
ποιέειν.
|
τοὺς |
μὲν
δὴ
καιόμενον
τὸν
χρυσὸν |
[4, 135] |
Δαρεῖος
ἐχρᾶτο
τῇ
γνώμῃ
ταύτῃ·
|
τοὺς |
μὲν
καματηροὺς
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ |
[4, 28] |
οὕτω
δή
τι
ἐστί,
ἔνθα
|
τοὺς |
μὲν
ὀκτὼ
τῶν
μηνῶν
ἀφόρητος |
[4, 144] |
λειφθεὶς
ἐν
τῇ
χώρῃ
Ἑλλησποντίων
|
τοὺς |
μὴ
μηδίζοντας
κατεστρέφετο.
~Οὗτος
μέν |
[4, 72] |
ἵππων,
αἱ
δὲ
ὄπισθε
παρὰ
|
τοὺς |
μηροὺς
τὰς
γαστέρας
ὑπολαμβάνουσι·
σκέλεα |
[4, 148] |
ἀπογόνους
ἔπλωσε,
οὔτι
πάντας
ἄγων
|
τοὺς |
Μινύας
ἀλλ᾽
ὀλίγους
τινάς.
(οἱ |
[4, 145] |
ἐν
τῇ
Ἀργοῖ.
δεξάμενοι
δὲ
|
τοὺς |
Μινύας
γῆς
τε
μετέδοσαν
καὶ |
[4, 145] |
ἀπολαχόντες.
(Λακεδαιμονίοισι
δὲ
ἕαδε
δέκεσθαι
|
τοὺς |
Μινύας
ἐπ᾽
οἷσι
θέλουσι
αὐτοί. |
[4, 111] |
τρόπῳ
ἔτι
αὐτάς,
ἑωυτῶν
δὲ
|
τοὺς |
νεωτάτους
ἀποπέμψαι
ἐς
αὐτάς,
πλῆθος |
[4, 192] |
πλήθεϊ
πολλὰ
θηρία
ἀκατάψευστα.
~Κατὰ
|
τοὺς |
νομάδας
δὲ
ἐστὶ
τούτων
οὐδέν, |
[4, 11] |
μάλιστα
λεγομένῳ
αὐτός
πρόσκειμαι,
Σκύθας
|
τοὺς |
νομάδας
οἰκέοντας
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ, |
[4, 84] |
ἐπὶ
τούτων
ἐπεστεῶτας
ἀποκτεῖναι
πάντας
|
τοὺς |
Οἰοβάζου
παῖδας.
~Καὶ
οὗτοι
μὲν |
[4, 28] |
τοὺς
Σίνδους.
(οὕτω
μὲν
δὴ
|
τοὺς |
ὀκτὼ
μῆνας
διατελέει
χειμὼν
ἐών, |
[4, 125] |
Ἀγαθύρσους.
(Ἀγαθύρσοι
δὲ
ὁρέοντες
καὶ
|
τοὺς |
ὁμούρους
φεύγοντας
ὑπὸ
Σκυθέων
καὶ |
[4, 30] |
ἐν
τῇ
τῶν
πέλας
ἐπιεῖσι
|
τοὺς |
ὄνους,
ἐς
οὗ
ἂν
σχῶσι |
[4, 134] |
ἐς
τὰς
ταλαιπωρίας
ἐξαπατήσαντας
καὶ
|
τοὺς |
ὄνους
πάντας
καταδήσαντας
ἀπαλλάσσεσθαι,
πρὶν |
[4, 135] |
ἦν
ἐλάχιστος
ἀπολλυμένων
λόγος,
καὶ
|
τοὺς |
ὄνους
πάντας
καταδήσας
κατέλιπε
αὐτοῦ |
[4, 125] |
μὲν
προείπαντες
ταῦτα
ἐβοήθεον
ἐπὶ
|
τοὺς |
οὔρους,
ἐρύκειν
ἐν
νόῳ
ἔχοντες |
[4, 33] |
ἀποδέκεσθαι,
οὕτω
δὴ
φέροντας
ἐς
|
τοὺς |
οὔρους
τὰ
ἱρὰ
ἐνδεδεμένα
ἐν |
[4, 191] |
ἀκέφαλοι
οἱ
ἐν
τοῖσι
στήθεσι
|
τοὺς |
ὀφθαλμοὺς
ἔχοντες,
ὡς
δὴ
λέγονταί |
[4, 10] |
τὴν
δ᾽
ἐπεὶ
οἱ
γενομένους
|
τοὺς |
παῖδας
ἀνδρωθῆναι,
τοῦτο
μὲν
σφι |
[4, 84] |
ἐόντι
καὶ
μετρίων
δεομένῳ
πάντας
|
τοὺς |
παῖδας
καταλείψειν.
(ὁ
μὲν
δὴ |
[4, 69] |
ἂν
ἀποκτείνῃ
βασιλεύς,
τούτων
οὐδὲ
|
τοὺς |
παῖδας
λείπει,
ἀλλὰ
πάντα
τὰ |
[4, 9] |
ταῦτα
εἰπεῖν
(ἐπεὰν
ἀνδρωθέντας
ἴδῃ
|
τοὺς |
παῖδας,
τάδε
ποιεῦσα
οὐκ
ἂν |
[4, 35] |
ὁ
Ὠλὴν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
τοὺς |
παλαιοὺς
ὕμνους
ἐποίησε
ἐκ
Λυκίης |
[4, 172] |
μαντικῇ
χρέωνται
τοιῇδε·
ὀμνύουσι
μὲν
|
τοὺς |
παρὰ
σφίσι
ἄνδρας
δικαιοτάτους
καὶ |
[4, 148] |
γὰρ
πλεῦνες
αὐτῶν
ἐτράποντο
ἐς
|
τοὺς |
Παρωρεάτας
καὶ
Καύκωνας,
τούτους
δὲ |
[4, 145] |
ὑπὸ
Πελασγῶν
ἐκβληθέντες
ἥκειν
ἐς
|
τοὺς |
πατέρας·
δικαιότατον
γὰρ
εἶναι
οὕτω |
[4, 31] |
χιόνα
τοὺς
Σκύθας
τε
καὶ
|
τοὺς |
περιοίκους
δοκέω
λέγειν.
ταῦτα
μέν |
[4, 135] |
ὄνων
πάγχυ
κατὰ
χώρην
ἤλπιζον
|
τοὺς |
Πέρσας
εἶναι.
~Ἡμέρης
δὲ
γενομένης |
[4, 131] |
τὴν
ταχίστην
ἀπαλλάσσεσθαι·
αὐτοὺς
δὲ
|
τοὺς |
Πέρσας
ἐκέλευε,
εἰ
σοφοί
εἰσι, |
[4, 136] |
ἀλλήλων,
ἔφθησαν
πολλῷ
οἱ
Σκύθαι
|
τοὺς |
Πέρσας
ἐπὶ
τὴν
γέφυραν
ἀπικόμενοι. |
[4, 130] |
πολέμου.
οἱ
δὲ
Σκύθαι
ὅκως
|
τοὺς |
Πέρσας
ἴδοιεν
τεθορυβημένους,
ἵνα
παραμένοιεν |
[4, 136] |
καὶ
Βουδῖνοι
καὶ
Γελωνοί,
ἐδίωκον
|
τοὺς |
Πέρσας
ἰθὺ
τοῦ
Ἴστρου.
(ἅτε |
[4, 129] |
Σκυθέων.
(πολλάκις
δὲ
ἐπελαυνόντων
ἐπὶ
|
τοὺς |
Πέρσας
μεταξὺ
ὅκως
ἀκούσειαν
οἱ |
[4, 140] |
σφι,
εἰ
ἐβούλοντο,
εὐπετέως
ἐξευρεῖν
|
τοὺς |
Πέρσας.
νῦν
δὲ
τά
σφι |
[4, 122] |
Σκυθέων
οἱ
πρόδρομοι
ὡς
εὗρον
|
τοὺς |
Πέρσας
ὅσον
τε
τριῶν
ἡμερέων |
[4, 136] |
τὴν
γέφυραν
ἀπικόμενοι.
(μαθόντες
δὲ
|
τοὺς |
Πέρσας
οὔκω
ἀπιγμένους
ἔλεγον
πρὸς |
[4, 202] |
τῶν
Βαρκαίων
ληίην
ἐκέλευε
θέσθαι
|
τοὺς |
Πέρσας,
πλὴν
ὅσοι
αὐτῶν
ἦσαν |
[4, 75] |
σπέρμα
ἐπεὰν
λάβωσι,
ὑποδύνουσι
ὑπὸ
|
τοὺς |
πίλους,
καὶ
ἔπειτα
ἐπιβάλλουσι
τὸ |
[4, 170] |
μάλιστα
Λιβύων
εἰσί,
νόμους
δὲ
|
τοὺς |
πλεῦνας
μιμέεσθαι
ἐπιτηδεύουσι
τοὺς
Κυρηναίων. |
[4, 102] |
ἰθυμαχίῃ
διώσασθαι
μοῦνοι,
ἔπεμπον
ἐς
|
τοὺς |
πλησιοχώρους
ἀγγέλους·
τῶν
δὲ
καὶ |
[4, 30] |
κυΐσκεσθαι
τὰς
ἵππους,
ἐξελαύνουσι
ἐς
|
τοὺς |
πλησιοχώρους
αὐτάς,
καὶ
ἔπειτά
σφι |
[4, 33] |
δὲ
Σκυθέων
ἤδη
δεκομένους
αἰεὶ
|
τοὺς |
πλησιοχώρους
ἑκάστους
κομίζειν
αὐτὰ
τὸ |
[4, 33] |
ἱρὰ
ἐνδεδεμένα
ἐν
πυρῶν
καλάμῃ
|
τοὺς |
πλησιοχώρους
ἐπισκήπτειν
κελεύοντας
προπέμπειν
σφέα |
[4, 94] |
τὸν
Σάλμοξιν
τὰς
χεῖρας
καὶ
|
τοὺς |
πόδας,
ἀνακινήσαντες
αὐτὸν
μετέωρον
ῥίπτουσι |
[4, 5] |
ἐκεῖνον
κομίσαι
ἐς
ἑωυτοῦ·
καὶ
|
τοὺς |
πρεσβυτέρους
ἀδελφεοὺς
πρὸς
ταῦτα
συγγνόντας |
[4, 44] |
ὁ
Αἰγυπτίων
βασιλεὺς
τοὺς
Φοίνικας
|
τοὺς |
πρότερον
εἶπα
ἀπέστειλε
περιπλώειν
Λιβύην. |
[4, 71] |
οἳ
δέ
σφι
ἕπονται
ἐς
|
τοὺς |
πρότερον
ἦλθον.
ἐπεὰν
δὲ
πάντας |
[4, 95] |
ἐς
τὸν
πανδοκεύοντα
τῶν
ἀστῶν
|
τοὺς |
πρώτους
καὶ
εὐωχέοντα
ἀναδιδάσκειν
ὡς |
[4, 28] |
τὰς
ἁμάξας
ἐπελαύνουσι
πέρην
ἐς
|
τοὺς |
Σίνδους.
(οὕτω
μὲν
δὴ
τοὺς |
[4, 124] |
ἑσπέρην,
δοκέων
τούτους
τε
πάντας
|
τοὺς |
Σκύθας
εἶναι
καὶ
πρὸς
ἑσπέρην |
[4, 139] |
μὲν
γεφύρης
λύειν
τὰ
κατὰ
|
τοὺς |
Σκύθας
ἐόντα,
λύειν
δὲ
ὅσον |
[4, 83] |
λέξων
λόγον.
~Παρασκευαζομένου
Δαρείου
ἐπὶ
|
τοὺς |
Σκύθας
καὶ
ἐπιπέμποντος
ἀγγέλους
ἐπιτάξοντας |
[4, 12] |
Κιμμέριοι
φεύγοντες
ἐς
τὴν
Ἀσίην
|
τοὺς |
Σκύθας
καὶ
τὴν
χερσόνησον
κτίσαντες, |
[4, 79] |
διεπρήστευσε
τῶν
τις
Βορυσθενειτέων
πρὸς
|
τοὺς |
Σκύθας
λέγων
ἡμῖν
γὰρ
καταγελᾶτε, |
[4, 125] |
τεταραγμένους,
πρὶν
ἤ
σφι
ἐμβαλεῖν
|
τοὺς |
Σκύθας
πέμψαντες
κήρυκα
ἀπηγόρευον
Σκύθῃσι |
[4, 31] |
ὦν
πτερὰ
εἰκάζοντας
τὴν
χιόνα
|
τοὺς |
Σκύθας
τε
καὶ
τοὺς
περιοίκους |
[4, 147] |
τῇ
Λακεδαίμονι
ἀλλ᾽
ἀποπλεύσεσθαι
ἐς
|
τοὺς |
συγγενέας.
(ἦσαν
δὲ
ἐν
τῇ |
[4, 16] |
ἔλεγε
ἀκοῇ,
φασ᾽
Ἰσσηδόνας
εἶναι
|
τοὺς |
ταῦτα
λέγοντας.
(ἀλλ᾽
ὅσον
μὲν |
[4, 114] |
δοκέειν
εἶναι
δίκαιοι,
ἐλθόντες
παρὰ
|
τοὺς |
τοκέας
ἀπολάχετε
τῶν
κτημάτων
τὸ |
[4, 5] |
Ταργιτάον·
τοῦ
δὲ
Ταργιτάου
τούτου
|
τοὺς |
τοκέας
λέγουσι
εἶναι,
ἐμοὶ
μὲν |
[4, 28] |
κεχώρισται
δὲ
οὗτος
ὁ
χειμὼν
|
τοὺς |
τρόπους
πᾶσι
τοῖσι
ἐν
ἄλλοισι |
[4, 183] |
τρῖψιν.
(οἱ
Γαράμαντες
δὴ
οὗτοι
|
τοὺς |
τρωγλοδύτας
Αἰθίοπας
θηρεύουσι
τοῖσι
τεθρίπποισι· |
[4, 2] |
καὶ
περιστίξαντες
κατὰ
τὰ
ἀγγήια
|
τοὺς |
τυφλοὺς
δονέουσι
τὸ
γάλα,
καὶ |
[4, 84] |
δὴ
Οἰόβαζος
περιχαρὴς
ἦν,
ἐλπίζων
|
τοὺς |
υἱέας
στρατηίης
ἀπολελύσθαι.
ὁ
δὲ |
[4, 13] |
τοὺς
χρυσοφύλακας
γρῦπας,
τούτων
δὲ
|
τοὺς |
Ὑπερβορέους
κατήκοντας
ἐπὶ
θάλασσαν.
(τούτους |
[4, 33] |
λέγουσι
ἐς
Δῆλον·
πρῶτον
δὲ
|
τοὺς |
Ὑπερβορέους
πέμψαι
φερούσας
τὰ
ἱρὰ |
[4, 33] |
δὲ
αὐτῇσι
ἀσφαλείης
εἵνεκεν
πέμψαι
|
τοὺς |
Ὑπερβορέους
τῶν
ἀστῶν
ἄνδρας
πέντε |
[4, 160] |
Λίβυας.
(μετὰ
δὲ
Ἀρκεσίλεως
ἐς
|
τοὺς |
ὑποδεξαμένους
τε
τῶν
Λιβύων
καὶ |
[4, 203] |
ἐσθῆτος
εἵνεκα
καὶ
τῆς
σκευῆς
|
τοὺς |
ὑπολειπομένους
αὐτῶν
καὶ
ἐπελκομένους
ἐφόνευον, |
[4, 168] |
χάλκεον·
τὰς
κεφαλὰς
δὲ
κομῶσαι,
|
τοὺς |
φθεῖρας
ἐπεὰν
λάβωσι
τοὺς
ἑωυτῆς |
[4, 73] |
περιάγουσι
οἱ
ἀγχοτάτω
προσήκοντες
κατὰ
|
τοὺς |
φίλους
ἐν
ἀμάξῃσι
κειμένους.
τῶν |
[4, 172] |
ἀναβαίνουσι
ἐς
Αὔγιλα
χῶρον
ὀπωριεῦντες
|
τοὺς |
φοίνικας.
οἳ
δὲ
πολλοὶ
καὶ |
[4, 44] |
χῶρον
ὅθεν
ὁ
Αἰγυπτίων
βασιλεὺς
|
τοὺς |
Φοίνικας
τοὺς
πρότερον
εἶπα
ἀπέστειλε |
[4, 182] |
τὸν
χῶρον
οἱ
Νασαμῶνες
ὀπωριεῦντες
|
τοὺς |
φοίνικας
φοιτῶσι.
~Ἀπὸ
δὲ
Αὐγίλων |
[4, 13] |
ἄνδρας
μουνοφθάλμους
ὕπερ
δὲ
τούτων
|
τοὺς |
χρυσοφύλακας
γρῦπας,
τούτων
δὲ
τοὺς |
[4, 125] |
οἱ
Σκύθαι
ἐς
τῶν
Ἀνδροφάγων
|
τοὺς |
χώρους·
ταραχθέντων
δὲ
καὶ
τούτων |
[4, 72] |
αἱ
μὲν
πρότεραι
ἀψῖδες
ὑπέχουσι
|
τοὺς |
ὤμους
τῶν
ἵππων,
αἱ
δὲ |