Livre, chapitre |
[4, 129] |
ὀρθὰ
ἱστάντες
τὰ
ὦτα,
ἅτε
|
οὔτε |
ἀκούσαντες
πρότερον
φωνῆς
τοιαύτης
οὔτε |
[4, 114] |
ἁμάξῃσι,
οὔτ᾽
ἐπὶ
θήρην
ἰοῦσαι
|
οὔτε |
ἄλλῃ
οὐδαμῇ.
(οὐκ
ἂν
ὦν |
[4, 137] |
Μιλησίων
οἷος
τε
ἔσεσθαι
ἄρχειν
|
οὔτε |
ἄλλον
οὐδένα
οὐδαμῶν·
βουλήσεσθαι
γὰρ |
[4, 78] |
ταύτην
ἠγόραζε
οὔτε
δορυφόρων
ἑπομένων
|
οὔτε |
ἄλλου
οὐδενός·
τὰς
δὲ
πύλας |
[4, 30] |
οὔτε
ψυχροῦ
τοῦ
χώρου
ἐόντος
|
οὔτε |
ἄλλου
φανεροῦ
αἰτίου
οὐδενός.
φασὶ |
[4, 174] |
οὔτε
ὅπλον
ἐκτέαται
ἀρήιον
οὐδὲν
|
οὔτε |
ἀμύνεσθαι
ἐπιστέαται.
~Οὗτοι
μὲν
δὴ |
[4, 46] |
οὐδὲν
ἔχομεν
προβαλέσθαι
σοφίης
πέρι
|
οὔτε |
ἄνδρα
λόγιον
οἴδαμεν
γενόμενον,
πάρεξ |
[4, 96] |
τούτου
καὶ
τοῦ
καταγαίου
οἰκήματος
|
οὔτε |
ἀπιστέω
οὔτε
ὦν
πιστεύω
τι |
[4, 94] |
~Ἀθανατίζουσι
δὲ
τόνδε
τὸν
τρόπον·
|
οὔτε |
ἀποθνήσκειν
ἑωυτοὺς
νομίζουσι
ἰέναι
τε |
[4, 97] |
γῆν
γὰρ
μέλλεις
στρατεύεσθαι
τῆς
|
οὔτε |
ἀρηρομένον
φανήσεται
οὐδὲν
οὔτε
πόλις |
[4, 19] |
νέμονται,
οὔτε
τι
σπείροντες
οὐδέν
|
οὔτε |
ἀροῦντες·
ψιλή
δέ
δενδρέων
ἡ |
[4, 127] |
ἐγὼ
καὶ
τοῦτο
σημανέω.
ἡμῖν
|
οὔτε |
ἄστεα
οὔτε
γῆ
πεφυτευμένη
ἐστί, |
[4, 137] |
τῆς
Δαρείου
δὲ
δυνάμιος
καταιρεθείσης
|
οὔτε |
αὐτὸς
Μιλησίων
οἷος
τε
ἔσεσθαι |
[4, 95] |
πρώτους
καὶ
εὐωχέοντα
ἀναδιδάσκειν
ὡς
|
οὔτε |
αὐτὸς
οὔτε
οἱ
συμπόται
αὐτοῦ |
[4, 198] |
ἐστὶ
καὶ
ἔπυδρος
πίδαξι,
καὶ
|
οὔτε |
αὐχμοῦ
φροντίζουσα
οὐδὲν
οὔτε
ὄμβρον |
[4, 196] |
ἂν
πείθωσι.
ἀδικέειν
δὲ
οὐδετέρους.
|
(οὔτε |
γὰρ
αὐτοὺς
τοῦ
χρυσοῦ
ἅπτεσθαι |
[4, 46] |
ἔξω
τοῦ
Σκυθικοῦ
ἔθνεα
ἀμαθέστατα.
|
οὔτε |
γὰρ
ἔθνος
τῶν
ἐντὸς
τοῦ |
[4, 129] |
καὶ
τῶν
ἡμιόνων
τὸ
εἶδος.
|
(οὔτε |
γὰρ
ὄνον
οὔτε
ἡμίονον
γῆ |
[4, 111] |
οὐκ
εἶχον
συμβαλέσθαι
τὸ
πρῆγμα·
|
οὔτε |
γὰρ
φωνὴν
οὔτε
ἐσθῆτα
οὔτε |
[4, 127] |
τοῦτο
σημανέω.
ἡμῖν
οὔτε
ἄστεα
|
οὔτε |
γῆ
πεφυτευμένη
ἐστί,
τῶν
πέρι |
[4, 31] |
ἰδεῖν
τὸ
πρόσω
τῆς
ἠπείρου
|
οὔτε |
διεξιέναι,
τήνδε
ἔχω
περὶ
αὐτῶν |
[4, 7] |
εἶναι
ἔτι
προσωτέρω
οὔτε
ὁρᾶν
|
οὔτε |
διεξιέναι
ὑπὸ
πτερῶν
κεχυμένων·
πτερῶν |
[4, 106] |
ἀγριώτατα
πάντων
ἀνθρώπων
ἔχουσι
ἤθεα,
|
οὔτε |
δίκην
νομίζοντες
οὔτε
νόμῳ
οὐδενὶ |
[4, 78] |
ἔχων
δ᾽
ἂν
ταύτην
ἠγόραζε
|
οὔτε |
δορυφόρων
ἑπομένων
οὔτε
ἄλλου
οὐδενός· |
[4, 45] |
Ἀσιάδα.
(ἡ
δὲ
δὴ
Εὐρώπη
|
οὔτε |
εἰ
περίρρυτος
ἐστὶ
γινώσκεται
πρὸς |
[4, 184] |
γὰρ
δὴ
Ἄτλαντες.
λέγονται
δὲ
|
οὔτε |
ἔμψυχον
οὐδὲν
σιτέεσθαι
οὔτε
ἐνύπνια |
[4, 184] |
δὲ
οὔτε
ἔμψυχον
οὐδὲν
σιτέεσθαι
|
οὔτε |
ἐνύπνια
ὁρᾶν.
~Μέχρι
μὲν
δὴ |
[4, 111] |
τὸ
πρῆγμα·
οὔτε
γὰρ
φωνὴν
|
οὔτε |
ἐσθῆτα
οὔτε
τὸ
ἔθνος
ἐγίνωσκον, |
[4, 14] |
δὲ
τοῦ
οἰκήματος
οὔτε
τεθνεῶτα
|
οὔτε |
ζῶντα
φαίνεσθαι
Ἀριστέην.
μετὰ
δὲ |
[4, 129] |
τὸ
εἶδος.
(οὔτε
γὰρ
ὄνον
|
οὔτε |
ἡμίονον
γῆ
ἡ
Σκυθικὴ
φέρει, |
[4, 129] |
χώρῃ
τὸ
παράπαν
οὔτε
ὄνος
|
οὔτε |
ἡμίονος
διὰ
τὰ
ψύχεα.
ὑβρίζοντες |
[4, 184] |
οὐδέκοτε
γὰρ
αὐτὰς
ἀπολείπειν
νέφεα
|
οὔτε |
θέρεος
οὔτε
χειμῶνος.
τοῦτο
τὸν |
[4, 31] |
εἵνεκα
οὐκ
οἷοί
τε
εἶναι
|
οὔτε |
ἰδεῖν
τὸ
πρόσω
τῆς
ἠπείρου |
[4, 129] |
οὔτε
ἀκούσαντες
πρότερον
φωνῆς
τοιαύτης
|
οὔτε |
ἰδόντες
τὸ
εἶδος.
~Ταῦτα
μέν |
[4, 60] |
καὶ
ἀποπνίγει,
οὔτε
πῦρ
ἀνακαύσας
|
οὔτε |
καταρξάμενος
οὔτ᾽
ἐπισπείσας·
ἀποπνίξας
δὲ |
[4, 50] |
γὰρ
δὴ
τοῦτον
οὔτε
ποταμὸς
|
οὔτε |
κρήνη
οὐδεμία
ἐσδιδοῦσα
ἐς
πλῆθός |
[4, 150] |
ἀπελθόντες
ἀλογίην
εἶχον
τοῦ
χρηστηρίου,
|
οὔτε |
Λιβύην
εἰδότες
ὅκου
γῆς
εἴη |
[4, 106] |
ἔχουσι
ἤθεα,
οὔτε
δίκην
νομίζοντες
|
οὔτε |
νόμῳ
οὐδενὶ
χρεώμενοι·
νομάδες
δὲ |
[4, 119] |
ἠδικήσαμεν
τοὺς
ἄνδρας
τούτους
οὐδὲν
|
οὔτε |
νῦν
πρότεροι
πειρησόμεθα
ἀδικέειν.
ἢν |
[4, 127] |
ἀνθρώπων
δείσας
ἔφυγον
οὔτε
πρότερον
|
οὔτε |
νῦν
σὲ
φεύγω,
οὐδέ
τι |
[4, 95] |
αὐτὸς
οὔτε
οἱ
συμπόται
αὐτοῦ
|
οὔτε |
οἱ
ἐκ
τούτων
αἰεὶ
γινόμενοι |
[4, 95] |
εὐωχέοντα
ἀναδιδάσκειν
ὡς
οὔτε
αὐτὸς
|
οὔτε |
οἱ
συμπόται
αὐτοῦ
οὔτε
οἱ |
[4, 45] |
ἐστὶ
γινώσκεται
πρὸς
οὐδαμῶν
ἀνθρώπων,
|
οὔτε |
ὁκόθεν
τὸ
οὔνομα
ἔλαβε
τοῦτο, |
[4, 198] |
καὶ
οὔτε
αὐχμοῦ
φροντίζουσα
οὐδὲν
|
οὔτε |
ὄμβρον
πλέω
πιοῦσα
δεδήληται.
ὕεται |
[4, 129] |
Σκυθικῇ
πάσῃ
χώρῃ
τὸ
παράπαν
|
οὔτε |
ὄνος
οὔτε
ἡμίονος
διὰ
τὰ |
[4, 174] |
φεύγουσι
καὶ
παντὸς
ὁμιλίην,
καὶ
|
οὔτε |
ὅπλον
ἐκτέαται
ἀρήιον
οὐδὲν
οὔτε |
[4, 7] |
οἷὰ
τε
εἶναι
ἔτι
προσωτέρω
|
οὔτε |
ὁρᾶν
οὔτε
διεξιέναι
ὑπὸ
πτερῶν |
[4, 45] |
ὁκόθεν
τὸ
οὔνομα
ἔλαβε
τοῦτο,
|
οὔτε |
ὅστις
οἱ
ἦν
ὁ
θέμενος |
[4, 97] |
τῆς
οὔτε
ἀρηρομένον
φανήσεται
οὐδὲν
|
οὔτε |
πόλις
οἰκεομένη·
σύ
νυν
γέφυραν |
[4, 50] |
ἴσος
δὲ
γὰρ
δὴ
τοῦτον
|
οὔτε |
ποταμὸς
οὔτε
κρήνη
οὐδεμία
ἐσδιδοῦσα |
[4, 125] |
ἐσβαλόντων
τῶν
Περσέων
ἅμα
Σκύθησι
|
οὔτε |
πρὸς
ἀλκὴν
ἐτράποντο
ἐπιλαθόμενοί
τε |
[4, 127] |
οὐδένα
κω
ἀνθρώπων
δείσας
ἔφυγον
|
οὔτε |
πρότερον
οὔτε
νῦν
σὲ
φεύγω, |
[4, 60] |
δὲ
ἐμβαλὼν
περιάγει
καὶ
ἀποπνίγει,
|
οὔτε |
πῦρ
ἀνακαύσας
οὔτε
καταρξάμενος
οὔτ᾽ |
[4, 180] |
δὲ
ἐπίκοινον
τῶν
γυναικῶν
ποιέονται,
|
οὔτε |
συνοικέοντες
κτηνηδόν
τε
μισγόμενοι.
(ἐπεὰν |
[4, 45] |
οὔτε
τὰ
πρὸς
ἥλιον
ἀνατέλλοντα
|
οὔτε |
τὰ
πρὸς
βορέην,
εἰ
περίρρυτος |
[4, 45] |
πρὸς
οὐδαμῶν
φανερή
ἐστι
γινωσκομένη,
|
οὔτε |
τὰ
πρὸς
ἥλιον
ἀνατέλλοντα
οὔτε |
[4, 14] |
ἀναιρησομένους·
(ἀνοιχθέντος
δὲ
τοῦ
οἰκήματος
|
οὔτε |
τεθνεῶτα
οὔτε
ζῶντα
φαίνεσθαι
Ἀριστέην. |
[4, 197] |
οἱ
πολλοὶ
βασιλέος
τοῦ
Μήδων
|
οὔτε |
τι
νῦν
οὔτε
τότε
ἐφόρτιζον |
[4, 32] |
εἴρηται.
~Ὑπερβορέων
δὲ
πέρι
ἀνθρώπων
|
οὔτε |
τι
Σκύθαι
λέγουσι
οὐδὲν
οὔτε |
[4, 19] |
ποταμόν,
νομάδες
ἤδη
Σκύθαι
νέμονται,
|
οὔτε |
τι
σπείροντες
οὐδέν
οὔτε
ἀροῦντες· |
[4, 119] |
ὁμοίην
ὑμῖν
ἀποδιδοῦσι.
(ἡμεῖς
δὲ
|
οὔτε |
τι
τότε
ἠδικήσαμεν
τοὺς
ἄνδρας |
[4, 32] |
οὔτε
τι
Σκύθαι
λέγουσι
οὐδὲν
|
οὔτε |
τινὲς
ἄλλοι
τῶν
ταύτῃ
οἰκημένων, |
[4, 111] |
οὔτε
γὰρ
φωνὴν
οὔτε
ἐσθῆτα
|
οὔτε |
τὸ
ἔθνος
ἐγίνωσκον,
ἀλλ᾽
ἐν |
[4, 11] |
ἐπιοῦσι.
(οὔκων
δὴ
ἐθέλειν
πείθεσθαι
|
οὔτε |
τοῖσι
βασιλεῦσι
τὸν
δῆμον
οὔτε |
[4, 150] |
Λιβύην
εἰδότες
ὅκου
γῆς
εἴη
|
οὔτε |
τολμῶντες
ἐς
ἀφανὲς
χρῆμα
ἀποστέλλειν |
[4, 197] |
τοῦ
Μήδων
οὔτε
τι
νῦν
|
οὔτε |
τότε
ἐφόρτιζον
οὐδέν.
(τοσόνδε
δὲ |
[4, 11] |
οὔτε
τοῖσι
βασιλεῦσι
τὸν
δῆμον
|
οὔτε |
τῷ
δήμῳ
τοὺς
βασιλέας·
τοὺς |
[4, 25] |
οὐ
γινώσκεται
οὔτε
τῶν
φαλακρῶν
|
οὔτε |
τῶν
Ἰσσηδόνων,
εἰ
μὴ
ὅσα |
[4, 25] |
πρὸς
βορέην
ἄνεμον
οὐ
γινώσκεται
|
οὔτε |
τῶν
φαλακρῶν
οὔτε
τῶν
Ἰσσηδόνων, |
[4, 184] |
αὐτὰς
ἀπολείπειν
νέφεα
οὔτε
θέρεος
|
οὔτε |
χειμῶνος.
τοῦτο
τὸν
κίονα
τοῦ |
[4, 30] |
χώρῃ
οὐ
δυνέαται
γίνεσθαι
ἡμίονοι,
|
οὔτε |
ψυχροῦ
τοῦ
χώρου
ἐόντος
οὔτε |
[4, 96] |
τοῦ
καταγαίου
οἰκήματος
οὔτε
ἀπιστέω
|
οὔτε |
ὦν
πιστεύω
τι
λίην,
δοκέω |