Livre, chapitre
[4, 77]	σωφρόνως δοῦναι τε καὶ δέξασθαι	λόγον.	(ἀλλ᾽ οὗτος μὲν ὁ λόγος
[4, 77]	Ἀνάχαρσιν. ~Καίτοι τινὰ ἤδη ἤκουσα	λόγον	ἄλλον ὑπὸ Πελοποννησίων λεγόμενον, ὡς
[4, 14]	τὸν δὲ περὶ αὐτοῦ ἤκουον	λόγον	ἐν Προκοννήσῳ καί Κυζίκῳ, λέξω.
[4, 82]	τὸν κατ᾽ ἀρχὰς ἤια λέξων	λόγον.	~Παρασκευαζομένου Δαρείου ἐπὶ τοὺς Σκύθας
[4, 65]	δέ οἱ ἐλθόντων τῶν ἂν	λόγον	ποιέηται, τὰς κεφαλὰς ταύτας παραφέρει
[4, 142]	δέ, ὡς δούλων ἐόντων τὸν	λόγον	ποιεύμενοι, ἀνδράποδα φιλοδέσποτα φασὶ εἶναι
[4, 152]	παρὰ τοῦ Κορωβίου τὸν πάντα	λόγον,	σιτία οἱ ἐνιαυτοῦ καταλείπουσι. (αὐτοὶ
[4, 145]	(οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀκηκοότες τὸν	λόγον	τῆς γενεῆς τῶν Μινυέων, πέμψαντες
[4, 36]	εἰρήσθω· τὸν γὰρ περὶ Ἀβάριος	λόγον	τοῦ λεγομένου εἶναι Ὑπερβορέου οὐ
[4, 179]	σὺν Ἰήσονι σημήναντα τὸν πάντα	λόγον,	ὡς ἐπεὰν τὸν τρίποδα κομίσηται
[4, 102]	~Οἱ δὲ Σκύθαι δόντες σφίσι	λόγον	ὡς οὐκ οἷοί τε εἰσὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005