Alphabétiquement     [«   »]
καθαρώτατον 2
καθήραντες 1
Καὶ 5
καὶ 919
καί 15
καίεσθαι 1
καιόμενον 1
Fréquences     [«    »]
364 ἐς
342 τὴν
340 τῶν
919 καὶ
1002 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre IV

καὶ


Livre, chapitre
[4, 102]   δὲ οἱ συνελθόντες βασιλέες Ταύρων  καὶ   Ἀγαθύρσων καὶ Νευρῶν καὶ Ἀνδροφάγων
[4, 64]   αὐτὸς ἐλαύνει, ἐκ τούτου ἐξάπτει  καὶ   ἀγάλλεται· ὃς γὰρ ἂν πλεῖστα
[4, 71]   μάγειρον καὶ ἱπποκόμον καὶ διήκονον  καὶ   ἀγγελιηφόρον καὶ ἵππους καὶ τῶν
[4, 35]   τε καὶ Ἄργην ὀνομάζοντάς τε  καὶ   ἀγείροντας (οὗτος δὲ Ὠλὴν
[4, 21]   πεντεκαίδεκα ὁδόν, πᾶσαν ἐοῦσαν ψιλὴν  καὶ   ἀγρίων καὶ ἡμέρων δενδρέων· ὑπεροικέουσι
[4, 142]   ποιεύμενοι, ἀνδράποδα φιλοδέσποτα φασὶ εἶναι  καὶ   ἄδρηστα. ταῦτα μὲν δὴ Σκύθῃσι
[4, 169]   τῇ ἠπείρῳ Μενέλαος λιμήν ἐστι  καὶ   Ἄζιρις, τὴν οἱ Κυρηναῖοι οἴκεον,
[4, 185]   τῆς Λιβύης ἔρημος καὶ ἄνυδρος  καὶ   ἄθηρος καὶ ἄνομβρος καὶ ἄξυλος
[4, 121]   τῇσι σφι διαιτᾶτο τὰ τέκνα  καὶ   αἱ γυναῖκες πάσας καὶ τὰ
[4, 34]   Ὑπερβορέων τελευτησάσῃσι ἐν Δήλῳ κείρονται  καὶ   αἱ κόραι καὶ οἱ παῖδες
[4, 108]   ὑψηλὸν δὲ καὶ πᾶν ξύλινον,  καὶ   αἱ οἰκίαι αὐτῶν ξύλιναι καὶ
[4, 90]   ἐκ πέτρης τῆς αὐτῆς ῥέουσαι,  καὶ   αἳ μὲν αὐτέων εἰσὶ ψυχραὶ
[4, 138]   Ἰωνίης δὲ Στράττις τε Χῖος  καὶ   Αἰάκης Σάμιος καὶ Λαοδάμας Φωκαιεὺς
[4, 39]   παρά τε Συρίην τὴν Παλαιστίνην  καὶ   Αἴγυπτον, ἐς τὴν τελευτᾷ· ἐν
[4, 197]   δὲ δύο οὔ, Λίβυες μὲν  καὶ   Αἰθίοπες αὐτόχθονες, οἳ μὲν τὰ
[4, 89]   δὴ ναυτικὸν ἦγον Ἴωνές τε  καὶ   Αἰολέες καὶ Ἑλλησπόντιοι. (ὁ μὲν
[4, 114]   ἐστί. ἡμεῖς μὲν τοξεύομέν τε  καὶ   ἀκοντίζομεν καὶ ἱππαζόμεθα, ἔργα δὲ
[4, 70]   ἀκινάκην καὶ ὀιστοὺς καὶ σάγαριν  καὶ   ἀκόντιον· ἐπεὰν δὲ ταῦτα ποιήσωσι,
[4, 52]   χώρης τῆς τε ἀροτήρων Σκυθέων  καὶ   Ἀλαζόνων· οὔνομα δὲ τῇ κρήνῃ
[4, 109]   ταύτῃ ἐνύδριες ἁλίσκονται καὶ κάστορες  καὶ   ἄλλα θηρία τετραγωνοπρόσωπα, τῶν τὰ
[4, 191]   ἄγριοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες ἄγριαι,  καὶ   ἄλλα πλήθεϊ πολλὰ θηρία ἀκατάψευστα.
[4, 146]   ἐξύβρισαν, τῆς τε βασιληίης μεταιτέοντες  καὶ   ἄλλα ποιέοντες οὐκ ὅσια. (τοῖσι
[4, 181]   Διὸς τὤγαλμα ἐστί. (τυγχάνει δὲ  καὶ   ἄλλο σφι ὕδωρ κρηναῖον ἐὸν,
[4, 150]   πόλιος ἑκατόμβην· εἵποντο δέ οἱ  καὶ   ἄλλοι τῶν πολιητέων καὶ δὴ
[4, 49]   κατύπερθε χώρης Ὀμβρικῶν Κάρπις ποταμὸς  καὶ   ἄλλος Ἄλπις ποταμὸς πρὸς βορέην
[4, 11]   Πόντον οἰκέοντες λέγουσι. ~Ἔστι δὲ  καὶ   ἄλλος λόγος ἔχων ὧδε, τῷ
[4, 48]   Πόρατα καλέουσι Ἑλλήνες δὲ Πυρετόν,  καὶ   ἄλλος Τιάραντος καὶ Ἄραρος τε
[4, 134]   ἐκκαύσαντας τὰ πυρὰ ὡς ἐώθαμεν  καὶ   ἄλλοτε ποιέειν, τῶν στρατιωτέων τοὺς
[4, 48]   κατὰ τοιόνδε μέγιστος γέγονε· ποταμῶν  καὶ   ἄλλων ἐς αὐτὸν ἐκδιδόντων (εἰσὶ
[4, 50]   ἐσβάλλει. ~Τούτων ὦν τῶν καταλεχθέντων  καὶ   ἄλλων πολλῶν συμβαλλομένων τὸ σφέτερον
[4, 147]   οἱ χώρη ἤρεσε, εἴτε  καὶ   ἄλλως ἠθέλησε ποιῆσαι τοῦτο· καταλείπει
[4, 75]   τὸ σῶμα καὶ τὸ πρόσωπον·  καὶ   ἅμα μὲν εὐωδίη σφέας ἀπὸ
[4, 195]   τῆς ἠπείρου, ἐλαιέων τε μεστὴν  καὶ   ἀμπέλων. (λίμνην δὲ ἐν αὐτῇ
[4, 172]   τοὺς φοίνικας. οἳ δὲ πολλοὶ  καὶ   ἀμφιλαφέες πεφύκασι, πάντες ἐόντες καρποφόροι.
[4, 118]   ἰέναι οὕτω ἐπὶ τὴν ἡμετέρην,  καὶ   ἂν ἐδήλου πᾶσι ὡς ἐπὶ
[4, 81]   μιν τὸ χαλκήιον ποιῆσαι τοῦτο  καὶ   ἀναθεῖναι ἐς τὸν Ἐξαμπαῖον τοῦτον.
[4, 157]   (ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὴν νῆσον  καὶ   ἀναλαβόντες τὸν ἔλιπον, ἔκτισαν αὐτῆς
[4, 142]   ἐόντας Ἴωνας ἐλευθέρους κακίστους τε  καὶ   ἀνανδροτάτους κρίνουσι εἶναι ἁπάντων ἀνθρώπων,
[4, 46]   γενόμενον, πάρεξ τοῦ Σκυθικοῦ ἔθνεος  καὶ   Ἀναχάρσιος. (τῷ δὲ Σκυθικῶ γένει
[4, 90]   ἐς ἄκεσιν φέροντα καὶ δὴ  καὶ   ἀνδράσι καὶ ἵπποισι ψώρην ἀκέσασθαι.
[4, 125]   ἔχοντες τοὺς ἐπιόντας· Μελάγχλαινοι δὲ  καὶ   Ἀνδροφάγοι καὶ Νευροὶ ἐσβαλόντων τῶν
[4, 119]   δὲ Ἀγάθυρσος καὶ Νευρὸς  καὶ   Ἀνδροφάγος καὶ οἱ τῶν Μελαγχλαίνων
[4, 102]   Ταύρων καὶ Ἀγαθύρσων καὶ Νευρῶν  καὶ   Ἀνδροφάγων καὶ Μελαγχλαίνων καὶ Γελωνῶν
[4, 152]   αὐτοῦ γρυπῶν κεφαλαὶ πρόκροσσοι/ εἰσι.  καὶ   ἀνέθηκαν ἐς τὸ Ἥραιον, ὑποστήσαντες
[4, 110]   τοὺς ἄνδρας ἐφέροντο κατὰ κῦμα  καὶ   ἄνεμον, καὶ ἀπικνέονται τῆς λίμνης
[4, 185]   αὐτῇ διὰ δέκα ἡμερέων ὁδοῦ  καὶ   ἄνθρωποι οἰκέοντες. τὰ δὲ οἰκία
[4, 183]   περ καὶ ἐν τοῖσι ἑτέροισι·  καὶ   ἄνθρωποι οἰκέουσι ἐν αὐτῷ τοῖσι
[4, 184]   ἄλλος κολωνὸς ἁλὸς καὶ ὕδωρ,  καὶ   ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν οἰκέουσι. ἔχεται
[4, 184]   ἁλός τε κολωνὸς καὶ ὕδωρ,  καὶ   ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν οἰκέουσι τοῖσι
[4, 182]   ὅμοιος τῷ Ἀμμωνίῳ καὶ ὕδωρ,  καὶ   ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν οἰκέουσι· τῷ
[4, 196]   εἶναι τῆς Λιβύης χῶρόν τε  καὶ   ἀνθρώπους ἔξω Πρακλέων στηλέων κατοικημένους·
[4, 71]   καὶ θυμιήματος καὶ σελίνου σπέρματος  καὶ   ἀννήσου, συνερραμμένην ὀπίσω, καὶ κομίζουσι
[4, 185]   ἔρημος καὶ ἄνυδρος καὶ ἄθηρος  καὶ   ἄνομβρος καὶ ἄξυλος ἐστὶ
[4, 185]   ἐς μεσόγαιαν τῆς Λιβύης ἔρημος  καὶ   ἄνυδρος καὶ ἄθηρος καὶ ἄνομβρος
[4, 185]   ἄνυδρος καὶ ἄθηρος καὶ ἄνομβρος  καὶ   ἄξυλος ἐστὶ χώρη, καὶ
[4, 98]   ἔργοισι „ἀμείψωμαι„ ~Ταῦτα δὲ εἴπας  καὶ   ἀπάψας ἅμματα ἑξήκοντα ἐν ἱμάντι
[4, 179]   σφι καὶ τὸν πόρον δέξειν  καὶ   ἀπήμονας ἀποστελέειν. (πειθομένου δὲ τοῦ
[4, 110]   ἐφέροντο κατὰ κῦμα καὶ ἄνεμον,  καὶ   ἀπικνέονται τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδος
[4, 39]   ἀπὸ ταύτης ἐκδεκομένη Ἀσσυρίη  καὶ   ἀπὸ Ἀσσυρίης Ἀραβίη· λήγει
[4, 10]   ἐπιτελέσαντα καταμεῖναι ἐν τῇ χωρῇ.  (καὶ   ἀπὸ μὲν Σκύθεω τοῦ Ἡρακλέος
[4, 39]   Ἐρυθρὴν θάλασσαν, τε Περσικὴ  καὶ   ἀπὸ ταύτης ἐκδεκομένη Ἀσσυρίη
[4, 23]   λείχουσι καὶ γάλακτι συμμίσγοντες πίνουσι,  καὶ   ἀπὸ τῆς παχύτητος αὐτοῦ τῆς
[4, 155]   τοῦ γενομένου ἐν Δελφοῖσι αὐτῷ  καὶ   ἀπὸ τῆς τιμῆς τὴν ἔσχε
[4, 153]   ἀπ᾽ ἀδελφεοῦ πέμπειν πάλῳ λαγχάνοντα  καὶ   ἀπὸ τῶν χώρων ἁπάντων ἑπτὰ
[4, 60]   καταρξάμενος οὔτ᾽ ἐπισπείσας· ἀποπνίξας δὲ  καὶ   ἀποδείρας τρέπεται πρὸς ἕψησιν. ~Τῆς
[4, 76]   Ἀνάχαρσις ἐπείτε γῆν πολλὴν θεωρήσας  καὶ   ἀποδεξάμενος κατ᾽ αὐτὴν σοφίην πολλὴν
[4, 60]   αὐχένα, σκυταλίδα δὲ ἐμβαλὼν περιάγει  καὶ   ἀποπνίγει, οὔτε πῦρ ἀνακαύσας οὔτε
[4, 46]   ἂν εἴησαν οὗτοι ἄμαχοί τε  καὶ   ἄποροι προσμίσγειν; ~Ἐξεύρηται δέ σφι
[4, 160]   τοὺς ὑποδεξαμένους τε τῶν Λιβύων  καὶ   ἀποστάντας τοὺς αὐτοὺς τούτους ἐστρατεύετο·
[4, 179]   κατὰ Μαλέην, ὑπολαβεῖν ἄνεμον βορέην  καὶ   ἀποφέρειν πρὸς τὴν Λιβύην· πρὶν
[4, 48]   δὲ Πυρετόν, καὶ ἄλλος Τιάραντος  καὶ   Ἄραρος τε καὶ Νάπαρις καὶ
[4, 35]   καὶ Ἴωνας ὑμνέειν Ὦπίν τε  καὶ   Ἄργην ὀνομάζοντάς τε καὶ ἀγείροντας
[4, 35]   τὴν θήκην τῆς Ὤπιός τε  καὶ   Ἄργης ἀναισιμοῦσθαι ἐπιβαλλομένην. δὲ
[4, 59]   καὶ οὐρανίην Ἀφροδίτην καὶ Ἡρακλέα  καὶ   Ἄρεα. τούτους μὲν πάντες Σκύθαι
[4, 11]   δὲ δόξαι σφι ταῦτα, διαστάντας  καὶ   ἀριθμὸν ἴσους γενομένους μάχεσθαι πρὸς
[4, 82]   ὅτι ποταμούς τε πολλῶ μεγίστους  καὶ   ἀριθμὸν πλείστους. τὸ δὲ ἀποθωμάσαι
[4, 138]   Ἡρόφαντος Παριηνὸς καὶ Μητρόδωρος Προκοννήσιος  καὶ   Ἀρισταγόρης Κυζικηνὸς καὶ Ἀρίστων Βυζάντιος.
[4, 15]   χώρην κελεῦσαι βωμὸν Ἀπόλλωνος ἱδρύσασθαι  καὶ   Ἀριστέω τοῦ Προκοννησίου ἐπωνυμίην ἔχοντα
[4, 172]   τοὺς παρὰ σφίσι ἄνδρας δικαιοτάτους  καὶ   ἀρίστους λεγομένους γενέσθαι, τούτους, τῶν
[4, 138]   Μητρόδωρος Προκοννήσιος καὶ Ἀρισταγόρης Κυζικηνὸς  καὶ   Ἀρίστων Βυζάντιος. (οὗτοι μὲν ἦσαν
[4, 163]   τάδε. ἐπὶ μὲν τέσσερας Βᾶττους  καὶ   Ἀρκεσίλεως τέσσερας, ὀκτὼ ἀνδρῶν γενεάς,
[4, 191]   εἰσὶ καὶ οἱ ἐλέφαντές τε  καὶ   ἄρκτοι καὶ ἀσπίδες τε καὶ
[4, 119]   ἔατε οἱ πρότεροι ἀδικήσαντες Πέρσας  καὶ   ἄρξαντες πολέμου, τούτων δεόμενοι τῶν
[4, 5]   δὲ γενέσθαι παῖδας τρεῖς, Λιπόξαϊν  καὶ   Ἀρπόξαϊν καὶ νεώτατον Κολάξαιν. (ἐπὶ
[4, 49]   Κροβύζων ῥέοντες Ἄθρυς καὶ Νόης  καὶ   Ἀρτάνης ἐκδιδοῦσι ἐς τὸν Ἴστρον·
[4, 42]   διουρισάντων καὶ διελόντων Λιβύην τε  καὶ   Ἀσίην καὶ Εὐρώπην· οὐ γὰρ
[4, 191]   οἱ ἐλέφαντές τε καὶ ἄρκτοι  καὶ   ἀσπίδες τε καὶ ὄνοι οἱ
[4, 94]   Θρήικες καὶ πρὸς βροντήν τε  καὶ   ἀστραπὴν τοξεύοντες ἄνω πρὸς τὸν
[4, 75]   πυρί· τὸ δὲ θυμιᾶται ἐπιβαλλόμενον  καὶ   ἀτμίδα παρέχεται τοσαύτην ὥστε Ἑλληνικὴ
[4, 49]   ἄνεμον ἐσβάλλουσι ἐς αὐτόν, Ἄτλας  καὶ   Αὔρας καὶ Τίβισις. διὰ δὲ
[4, 113]   ἕτερον ἄγειν, σημαίνουσα δύο γενέσθαι  καὶ   αὐτὴ ἑτέρην ἄξειν. (ὁ δὲ
[4, 67]   ταῦτα συνειλέουσι τὰς ῥάβδους ὀπίσω  καὶ   αὖτις κατὰ μίαν συντιθεῖσι. (αὕτη
[4, 105]   ἕκαστος λύκος γίνεται ἡμέρας ὀλίγας  καὶ   αὖτις ὀπίσω ἐς τὠυτὸ κατίσταται.
[4, 113]   λοιποὶ νεηνίσκοι ὡς ἐπύθοντο ταῦτα,  καὶ   αὐτοὶ ἐκτιλώσαντο τὰς λοιπὰς τῶν
[4, 74]   πολλῷ ὑπερφέρει κάνναβις. αὕτη  καὶ   αὐτομάτη καὶ σπειρομένη φύεται, καὶ
[4, 76]   τῷ βασιλέι Σαυλίω· δὲ  καὶ   αὐτὸς ἀπικόμενος ὡς εἶδε τὸν
[4, 172]   ἐκ τῆς χειρὸς διδοῖ πιεῖν  καὶ   αὐτὸς ἐκ τῆς τοῦ ἑτέρου
[4, 163]   ἀμφίρρυτον· εἰ δὲ μὴ ἀποθανέαι  καὶ   αὐτὸς καὶ ταῦρος „καλλιστεύων„
[4, 15]   δὴ ἀπικέσθαι ἐς τὴν χώρην,  καὶ   αὐτὸς οἱ ἕπεσθαι νῦν
[4, 79]   (εἵποντο τῶν Σκύθεων οἱ προεστεῶτες,  καὶ   αὐτοὺς ἀναγαγὼν Βορυσθενεΐτης λάθρῃ
[4, 134]   ὡς ὦν οὕτω ἤδη δοκεόντων  καὶ   αὐτῷ μοι ἔχειν, βουλῆς ἀγαθῆς
[4, 23]   καταλεχθεῖσα πᾶσα πεδιάς τε γῆ  καὶ   βαθύγαιος, τὸ δ᾽ ἀπὸ τούτου
[4, 79]   καὶ τὸν ὑμέτερον βασιλέα λελάβηκε,  καὶ   βακχεύει τε καὶ ὑπὸ τοῦ
[4, 108]   καὶ τῷ Διονύσῳ τριετηρίδας ἀνάγουσι  καὶ   βακχεύουσι. εἰσὶ γὰρ οἱ Γελωνοὶ
[4, 12]   δὲ ἄλλος ξυνὸς Ἑλλήνων τε  καὶ   βαρβάρων λεγόμενος λόγος εἴρηται. ~Ἔφη
[4, 201]   μένειν τὸ ὅρκιον κατὰ χώρην,  καὶ   Βαρκαίους τε ὑποτελέειν φάναι ἀξίην
[4, 150]   ὦναξ πρεσβύτερός τε ἤδη εἰμὶ  καὶ   βαρὺς ἀείρεσθαι· σὺ δὲ τινὰ
[4, 153]   εἶναι δὲ σφέων καὶ ἡγεμόνα  καὶ   βασιλέα Βάττον. οὕτω δὴ στέλλουσι
[4, 88]   πᾶσαν τὴν ζεῦξιν τοῦ Βοσπόρου  καὶ   βασιλέα τε Δαρεῖον ἐν προεδρίῃ
[4, 150]   Αἰσανίου ἐὼν Ψήρα τούτου ἀπόγονος  καὶ   βασιλεύων Θήρης τῆς νήσου ἀπίκετο
[4, 192]   θηρίον τοῦτο κατὰ βοῦν ἐστι)  (καὶ   βασσάρια καὶ ὕαιναι καὶ ὕστριχες
[4, 131]   φέροντα ὄρνιθά τε καὶ μῦν  καὶ   βάτραχον καὶ ὀιστοὺς πέντε. (Πέρσαι
[4, 150]   ἄλλοι τῶν πολιητέων καὶ δὴ  καὶ   Βάττος Πολυμνήστου, ἐὼν γένος
[4, 134]   ἐδίωκον. ταραχθέντων δὲ τῶν Σκυθέων  καὶ   βοῇ χρεωμένων, εἴρετο Δαρεῖος
[4, 192]   δίκτυες καὶ θῶες καὶ πάνθηρες  καὶ   βόρυες, καὶ κροκόδειλοι ὅσον τε
[4, 5]   λέγουσι δ᾽ ὦν, Δία τε  καὶ   Βορυσθένεος τοῦ ποταμοῦ θυγατέρα. (γένεος
[4, 47]   δὲ Τύρης τε καὶ Ὕπανις  καὶ   Βορυσθένης καὶ Παντικάπης καὶ Ὑπάκυρις
[4, 86]   (ὁ μέν νυν Πόντος οὗτος  καὶ   Βόσπορός τε καὶ Ἑλλήσποντος οὕτω
[4, 192]   ἄλλα τοιάδε, πύγαργοι καὶ ζορκάδες  καὶ   βουβάλιες καὶ ὄνοι, οὐκ οἱ
[4, 136]   καὶ μία καὶ Σαυρομάται  καὶ   Βουδῖνοι καὶ Γελωνοί, ἐδίωκον τοὺς
[4, 102]   Ἀνδροφάγων καὶ Μελαγχλαίνων καὶ Γελωνῶν  καὶ   Βουδίνων καὶ Σαυροματέων. ~Τούτων Ταῦροι
[4, 120]   ἐς τὠυτὸ καὶ Γελωνῶν τε  καὶ   Βουδίνων προσγενομένων, ἡμέρης καὶ τούτους
[4, 139]   οἱ Σκύθαι μὴ πειρῴατο βιώμενοι  καὶ   βουλόμενοι διαβῆναι τὸν Ἴστρον κατὰ
[4, 108]   ἱρὰ Ἑλληνικῶς κατεσκευασμένα ἀγάλμασί τε  καὶ   βωμοῖσι καὶ νηοῖσι ξυλίνοισι, καὶ
[4, 59]   Ποσειδέων δὲ Θαγιμασάδας. ἀγάλματα δὲ  καὶ   βωμοὺς καὶ νηοὺς οὐ νομίζουσι
[4, 192]   οἳ δὲ ἐχινέες. εἰσὶ δὲ  καὶ   γαλαῖ ἐν τῷ σιλφίῳ γινόμεναι
[4, 23]   ἐστὶ ἄσχυ· τοῦτο καὶ λείχουσι  καὶ   γάλακτι συμμίσγοντες πίνουσι, καὶ ἀπὸ
[4, 186]   Αἰγύπτου νομάδες εἰσὶ κρεοφάγοι τε  καὶ   γαλακτοπόται Λίβυες, καὶ θηλέων τε
[4, 35]   τιμὰς ἄλλας δεδόσθαι πρὸς σφέων·  (καὶ   γὰρ ἀγείρειν σφι τὰς γυναῖκας
[4, 81]   λόγους περὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἤκουον·  καὶ   γὰρ κάρτα πολλοὺς εἶναι σφέας
[4, 191]   κάρτα καὶ δασέα καὶ θηριώδης·  (καὶ   γὰρ οἱ ὄφιες οἱ ὑπερμεγάθεες
[4, 24]   ἐστὶ καὶ τῶν ἔμπροσθε ἐθνέων·  καὶ   γὰρ Σκυθέων τινὲς ἀπικνέονται ἐς
[4, 181]   ἱρὸν ἀπὸ τοῦ Θηβαιέος Διός·  καὶ   γὰρ τὸ ἐν Θήβῃσι, ὡς
[4, 136]   μία καὶ Σαυρομάται καὶ Βουδῖνοι  καὶ   Γελωνοί, ἐδίωκον τοὺς Πέρσας ἰθὺ
[4, 109]   οὐ τῇ αὐτῇ γλώσσῃ χρέωνται  καὶ   Γελωνοί, οὐδὲ δίαιτα αὐτή.
[4, 102]   Νευρῶν καὶ Ἀνδροφάγων καὶ Μελαγχλαίνων  καὶ   Γελωνῶν καὶ Βουδίνων καὶ Σαυροματέων.
[4, 120]   ἐβασίλευε Τάξακις, συνελθούσας ἐς τὠυτὸ  καὶ   Γελωνῶν τε καὶ Βουδίνων προσγενομένων,
[4, 23]   καὶ θήλεαι ὁμοίως, καὶ σιμοὶ  καὶ   γένεια ἔχοντες μεγάλα, φωνὴν δὲ
[4, 47]   Βορυσθένης καὶ Παντικάπης καὶ Ὑπάκυρις  καὶ   Γέρρος καὶ Τάναϊς. ῥέουσι δὲ
[4, 59]   μὲν μάλιστα, ἐπὶ δὲ Δία  καὶ   Γῆν, νομίζοντες τὴν Γῆν τοῦ
[4, 132]   ἑωυτῷ διδόναι σφέας τε αὐτοὺς  καὶ   γῆν τε καὶ ὕδωρ, εἰκάζων
[4, 152]   δὲ ἀναχθέντες ἐκ τῆς νήσου  καὶ   γλιχόμενοι Αἰγύπτου ἔπλεον, ἀποφερόμενοι ἀπηλιώτῃ
[4, 181]   μέσου τοῦ ἁλὸς ὕδωρ ψυχρὸν  καὶ   γλυκύ, περὶ δὲ αὐτὸν ἄνθρωποι
[4, 52]   μὲν πέντε ἡμερέων πλόον βραχὺς  καὶ   γλυκύς ἐστι, ἀπὸ δὲ τούτου
[4, 108]   ἐξαναστάντες οἴκησαν ἐν τοῖσι Βουδίνοισι·  καὶ   γλώσσῃ τὰ μὲν Σκυθικῇ, τὰ
[4, 127]   τούτους ἀνευρόντες συγχέειν πειρᾶσθε αὐτούς,  καὶ   γνώσεσθε τότε εἴτε ὑμῖν μαχησόμεθα
[4, 78]   μήτηρ αὕτη γλῶσσάν τε Ἑλλάδα  καὶ   γράμματα ἐδίδαξε. (μετὰ δὲ χρόνῳ
[4, 79]   πέριξ λευκοῦ λίθου σφίγγες τε  καὶ   γρῦπες ἕστασαν· ἐς ταύτην
[4, 78]   οἰκία τε ἐδείματο ἐν Βορυσθένεϊ  καὶ   γυναῖκα ἔγημε ἐς αὐτὰ ἐπιχωρίην.
[4, 191]   Λιβύων, καὶ οἱ ἄγριοι ἄνδρες  καὶ   γυναῖκες ἄγριαι, καὶ ἄλλα πλήθεϊ
[4, 135]   μετὰ δὲ νύξ τε ἐγίνετο  καὶ   Δαρεῖος ἐχρᾶτο τῇ γνώμῃ ταύτῃ·
[4, 191]   τῶν ἀροτήρων ὀρεινή τε κάρτα  καὶ   δασέα καὶ θηριώδης· (καὶ γὰρ
[4, 191]   πρὸς ἑσπέρην πολλῷ θηριωδεστέρη τε  καὶ   δασυτέρη ἐστὶ τῆς τῶν νομάδων
[4, 68]   δὲ ἀρνέεται, οὐ φάμενος ἐπιορκῆσαι,  καὶ   δεινολογέεται. (ἀρνεομένου δὲ τούτου
[4, 19]   πρὸς τὴν ἠῶ ἡμερέων τεσσέρων  καὶ   δέκα ὁδὸν νέμονται χώρην κατατείνουσαν
[4, 77]   εἶναι μούνοισι σωφρόνως δοῦναι τε  καὶ   δέξασθαι λόγον. (ἀλλ᾽ οὗτος μὲν
[4, 115]   τάδε. (ἡμέας ἔχει φόβος τε  καὶ   δέος ὅκως χρὴ οἰκέειν ἐν
[4, 76]   ἥκιστα, ὡς διέδεξαν Ἀνάχαρσις τε  καὶ   δεύτερα αὖτις Σκύλης. (τοῦτο μὲν
[4, 10]   μεμνημένην αὐτὴν ποιῆσαι τά ἐντεταλμένα.  (καὶ   δὴ δύο μὲν οἱ τῶν
[4, 90]   ἄλλα τὰ ἐς ἄκεσιν φέροντα  καὶ   δὴ καὶ ἀνδράσι καὶ ἵπποισι
[4, 150]   οἱ καὶ ἄλλοι τῶν πολιητέων  καὶ   δὴ καὶ Βάττος Πολυμνήστου,
[4, 44]   τοῖσι ἐπίστευε τὴν ἀληθείην ἐρέειν  καὶ   δὴ καὶ Σκύλακα ἄνδρα Καρυανδέα.
[4, 189]   ἄλλα πάντα κατὰ τὠυτὸ ἔσταλται.  (καὶ   δὴ καὶ τὸ οὔνομα κατηγορέει
[4, 62]   ἐπετείους προσάγουσι προβάτων καὶ ἵππων,  καὶ   δὴ καὶ τοῖσιδ᾽ ἔτι πλέω
[4, 118]   ἄλλους ἔχει ὑπ᾽ ἑωυτῷ Θρήικας  καὶ   δὴ καὶ τοὺς ἡμῖν ἐόντας
[4, 179]   ἐς αὐτὴν ἄλλην τε ἑκατόμβην  καὶ   δὴ καὶ τρίποδα χάλκεον περιπλώειν
[4, 147]   ταύτῃ ἄλλους τε τῶν Φοινίκων  καὶ   δὴ καὶ τῶν ἑωυτοῦ συγγενέων
[4, 102]   τοὺς πλησιοχώρους ἀγγέλους· τῶν δὲ  καὶ   δὴ οἱ βασιλέες συνελθόντες ἐβουλεύοντο
[4, 11]   βουλεύεσθαι ὡς στρατοῦ ἐπιόντος μεγάλου,  καὶ   δὴ τὰς γνώμας σφέων κεχωρισμένας,
[4, 69]   κατακαίουσι δὲ τρόπῳ τῷ εἰρημένω  καὶ   δι᾽ ἄλλας αἰτίας τοὺς μάντιας,
[4, 24]   ἐς αὐτούς, δι᾽ ἑπτὰ ἑρμηνέων  καὶ   δι᾽ ἑπτὰ γλωσσέων διαπρήσσονται. ~Μέχρι
[4, 68]   τῇ μαντικῇ τὰς βασιληίας ἱστίας  καὶ   διὰ ταῦτα ἀλγέει βασιλεύς·
[4, 31]   ἔοικε γὰρ χιὼν πτεροῖσι  καὶ   διὰ τὸν χειμῶνα τοῦτον ἐόντα
[4, 187]   φλέγμα ἐκ τῆς κεφαλῆς δηλέηται.  (καὶ   διὰ τοῦτο σφέας λέγουσι εἶναι
[4, 1]   ἀποδημήσαντας ὀκτὼ καὶ εἴκοσι ἔτεα  καὶ   διὰ χρόνου τοσούτου κατιόντας ἐς
[4, 116]   τῷ νυν κατοίκηνται, οἴκησαν τοῦτον.  (καὶ   διαίτῃ ἀπὸ τούτου χρὲωνται τῇ
[4, 154]   περιημεκτήσας τῇ ἀπάτῃ τοῦ ὅρκου  καὶ   διαλυσάμενος τὴν ξεινίην ἐποίεε τοιάδε·
[4, 67]   ἐν τοῖσι δακτύλοισι τοῖσι ἑωυτοῦ  καὶ   διαλύων χρᾷ. ~Ἐπεὰν δὲ βασιλεὺς
[4, 33]   καταβαίνειν ἐπὶ τὸν Μηλιέα κόλπον  καὶ   διαπορεύεσθαι ἐς Εὔβοιαν, πόλιν τε
[4, 64]   δὲ καὶ ὅλους ἄνδρας ἐκδείραντες  καὶ   διατείναντες ἐπὶ ξύλων ἐπ᾽ ἵππων
[4, 42]   κέκληται. ~Θωμάζω ὦν τῶν διουρισάντων  καὶ   διελόντων Λιβύην τε καὶ Ἀσίην
[4, 71]   οἰνοχόον καὶ μάγειρον καὶ ἱπποκόμον  καὶ   διήκονον καὶ ἀγγελιηφόρον καὶ ἵππους
[4, 15]   τὴν δευτέρην Ἀριστέω ἔτεσι τεσσεράκοντα  καὶ   διηκοσίοισι, ὡς ἐγὼ συμβαλλόμενος ἐν
[4, 93]   αὐτίκα ἐδουλώθησαν, Θρηίκων ἐόντες ἀνδρηιότατοι  καὶ   δικαιότατοι. ~Ἀθανατίζουσι δὲ τόνδε τὸν
[4, 192]   καὶ ὕστριχες καὶ κριοὶ ἄγριοι  καὶ   δίκτυες καὶ θῶες καὶ πάνθηρες
[4, 114]   εἰ βούλεσθε γυναῖκας ἔχειν ἡμέας  καὶ   δοκέειν εἶναι δίκαιοι, ἐλθόντες παρὰ
[4, 164]   δειμαίνων τε τὸν κεχρησμένον θάνατον  καὶ   δοκέων ἀμφίρρυτον τὴν Κυρήνην εἶναι.
[4, 86]   Πόντου εὐρύτατον) τριῶν τε ἡμερέων  καὶ   δύο νυκτῶν πλόος· αὗται δὲ
[4, 113]   ἐγίνοντο σποράδες κατὰ μίαν τε  καὶ   δύο, πρόσω δὴ ἀπ᾽ ἀλληλέων
[4, 80]   σὺ δέ μοι ἀπόδος τοῦτον,  καὶ   ἐγὼ σοὶ τὸν σὸν Σκύλην
[4, 150]   „ποιέειν„ ἅμα τε ἔλεγε ταῦτα  καὶ   ἐδείκνυε ἐς τὸν Βάττον. (τότε
[4, 160]   τε τῆς Λιβύης ἐγίνετο ἐπιδιώκων  καὶ   ἔδοξε τοῖσι Λίβυσι ἐπιθέσθαι οἱ.
[4, 18]   τούτων κατύπερθε ἔρημον ἤδη ἀληθέως  καὶ   ἔθνος ἀνθρώπων οὐδέν, ὅσον ἡμεῖς
[4, 79]   σὺν τῷ θιάσῳ Σκύλης  καὶ   εἶδόν μιν βακχεύοντα οἱ Σκύθαι,
[4, 1]   (τοὺς δὲ Σκύθας ἀποδημήσαντας ὀκτὼ  καὶ   εἴκοσι ἔτεα καὶ διὰ χρόνου
[4, 74]   καὶ ἐξ αὐτῆς Θρήικες μὲν  καὶ   εἵματα ποιεῦνται τοῖσι λινέοισι ὁμοιότατα·
[4, 162]   χρύσεον καὶ ἠλακάτην, προσῆν δε  καὶ   εἴριον. ἐπειπάσης δὲ αὖτις τῆς
[4, 54]   καὶ οὗτος ἀπὸ βορέω τε  καὶ   ἐκ λίμνης, καὶ τὸ μεταξὺ
[4, 65]   χρᾶται ποτηρίῳ. (ποιεῦσι δὲ τοῦτο  καὶ   ἐκ τῶν οἰκηίων ἤν σφι
[4, 62]   (ἔτεος δὲ ἑκάστου ἁμάξας πεντήκοντα  καὶ   ἑκατὸν ἐπινέουσι φρυγάνων· ὑπονοστέει γὰρ
[4, 85]   γέφυρα, ἐπὶ σταδίους εἴκοσι  καὶ   ἑκατόν ἐστι. τείνει δ᾽ ἐς
[4, 86]   νυκτῶν ὀκτώ· αὗται ἕνδεκα μυριάδες  καὶ   ἑκατὸν ὀργυιέων γίνονται, ἐκ δὲ
[4, 76]   τῇ θεῷ, τύμπανον τε ἔχων  καὶ   ἐκδησάμενος ἀγάλματα. (καὶ τῶν τις
[4, 111]   καὶ ποιέειν τὰ περ ἂν  καὶ   ἐκεῖναι ποιέωσι. ἢν δὲ αὐτοὺς
[4, 119]   χρόνον ὑμῖν θεὸς παρεδίδου,  καὶ   ἐκεῖνοι, ἐπεί σφεας ὡυτὸς θεὸς
[4, 140]   διεξιόντες ἐδίζηντο τοὺς ἀντιπολεμίους, δοκέοντες  καὶ   ἐκείνους διὰ τοιούτων τὴν ἀπόδρησιν
[4, 3]   αὐτοί τε κτεινόμενοι ἐλάσσονες γινόμεθα  καὶ   ἐκείνους κτείνοντες ἐλασσόνων τὸ λοιπὸν
[4, 26]   (τὴν δὲ κεφαλὴν αὐτοῦ ψιλώσαντες  καὶ   ἐκκαθήραντες καταχρυσοῦσι καὶ ἔπειτα ἅτε
[4, 73]   τρόπῳ τοιῷδε. σμησάμενοι τὰς κεφαλὰς  καὶ   ἐκπλυνάμενοι ποιεῦσι περὶ τὸ σῶμα
[4, 156]   οἳ δὲ ἀναγκαζόμενοι ὀπίσω ἀπέπλεον  καὶ   ἔκτισαν νῆσον ἐπὶ Λιβύῃ κειμένην,
[4, 48]   Τιάραντος πρὸς ἑσπέρης τε μᾶλλον  καὶ   ἐλάσσων, δὲ δὴ Ἄραρός
[4, 95]   δὲ ἐποίεε τὰ καταλεχθέντα  καὶ   ἔλεγε ταῦτα, ἐν τούτῳ κατάγαιον
[4, 42]   Ἡρακλέας στήλας ἀπίκοντο ἐς Αἴγυπτον.  καὶ   ἔλεγον ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά,
[4, 136]   χεῖράς τε προετείνοντο τοῖσι Σκύθῃσι  καὶ   ἔλεγον τὰ κατήκοντα· οἳ δὲ
[4, 137]   Ἑλλησπόντῳ, ἦν γνώμη πείθεσθαι Σκύθῃσι  καὶ   ἐλευθεροῦν Ἰωνίην, (Ἱστιαίου δὲ τοῦ
[4, 197]   τῆς Λιβύης οἰκέοντες, Φοίνικες δὲ  καὶ   Ἕλληνες ἐπήλυδες. ~Δοκέει δέ μοι
[4, 78]   ἔπρηξε διὰ ξεινικά τε νόμαια  καὶ   Ἑλληνικὰς ὁμιλίας. πολλοῖσι δὲ κάρτα
[4, 95]   Θρήικας, οἷα Ἕλλησι τε ὁμιλήσαντα  καὶ   Ἑλλήνων οὐ τῷ ἀσθενεστάτῳ σοφιστῇ
[4, 24]   τῶν οὐ χαλεπόν ἐστι πυθέσθαι  καὶ   Ἑλλήνων τῶν ἐκ Βορυσθένεος τε
[4, 105]   εἶναι. (λέγονται γὰρ ὑπὸ Σκυθέων  καὶ   Ἑλλήνων τῶν ἐν τῇ Σκυθικῇ
[4, 89]   ἦγον Ἴωνές τε καὶ Αἰολέες  καὶ   Ἑλλησπόντιοι. (ὁ μὲν δὴ ναυτικὸς
[4, 86]   Πόντος οὗτος καὶ Βόσπορός τε  καὶ   Ἑλλήσποντος οὕτω τέ μοι μεμετρέαται
[4, 109]   λίμνη μεγάλη τε καὶ πολλὴ  καὶ   ἕλος καὶ κάλαμος περὶ αὐτήν.
[4, 165]   ἐν Κυρήνῃ καὶ τἆλλα νεμομένη  καὶ   ἐν βουλῇ παρίζουσα. (ἐπείτε δὲ
[4, 127]   νεώτερον εἰμὶ ποιήσας νῦν  καὶ   ἐν εἰρήνη ἐώθεα ποιέειν. (ὅ
[4, 195]   εἴη δ᾽ ἂν πᾶν, ὅκου  καὶ   ἐν Ζακύνθῳ ἐκ λίμνης καὶ
[4, 149]   μετὰ τοῦτο ὑπέμειναν τὠυτὸ τοῦτο  καὶ   ἐν Θήῃ τοῖσι ἀπὸ τῶν
[4, 129]   τῆς φωνῆς, ἐταράσσοντο τε ὑποστρεφόμενοι  καὶ   ἐν θώματι ἔσκον, ὀρθὰ ἱστάντες
[4, 181]   κατὰ χόνδρους μεγάλους ἐν κολωνοῖσι,  καὶ   ἐν κορυφῇσι ἑκάστου τοῦ κολωνοῦ
[4, 169]   ἐπικέεται, τὴν ἔκτισαν οἱ Κυρηναῖοι,  καὶ   ἐν τῇ ἠπείρῳ Μενέλαος λιμήν
[4, 71]   εἰσὶ τῶν ἐθνέων τῶν ἄρχουσι  καὶ   ἐν τῇσι ταφῇσι. (καὶ ἔπειτα,
[4, 183]   φοίνικες καρποφόροι πολλοί, κατά περ  καὶ   ἐν τοῖσι ἑτέροισι· καὶ ἄνθρωποι
[4, 91]   ἡσθεὶς τῷ ποταμῷ στήλην ἔστησε  καὶ   ἐνθαῦτα, γράμματα ἐγγράψας λέγοντα τάδε.
[4, 175]   ἀνιέντες αὔξεσθαι, τὰ δὲ ἔνθεν  καὶ   ἔνθεν κείροντες ἐν χροΐ, ἐς
[4, 71]   ἐπὶ στιβάδος, παραπήξαντες αἰχμὰς ἔνθεν  καὶ   ἔνθεν τοῦ νεκροῦ ξύλα ὑπερτείνουσι
[4, 159]   Θέστην συνέβαλόν τε τοῖσι Αἰγυπτίοισι  καὶ   ἐνίκησαν τῇ συμβολῇ. (ἅτε γὰρ
[4, 90]   τε πόλιος τῆς παρὰ Περίνθῳ  καὶ   ἐξ Ἀπολλωνίης τῆς ἐν τῷ
[4, 74]   καὶ αὐτομάτη καὶ σπειρομένη φύεται,  καὶ   ἐξ αὐτῆς Θρήικες μὲν καὶ
[4, 196]   ἀντὶ τῶν φορτίων χρυσὸν τιθέναι  καὶ   ἐξαναχωρέειν πρόσω ἀπὸ τῶν φορτίων.
[4, 81]   τῷ χώρῳ κέεται χαλκήιον, μεγάθει  καὶ   ἑξαπλήσιον τοῦ ἐπὶ στόματι τοῦ
[4, 4]   Σκύθαι τῆς τε Ἀσίης ἧρξαν  καὶ   ἐξελασθέντες αὖτις ὑπὸ Μήδων κατῆλθον
[4, 196]   κατοικημένους· ἐς τοὺς ἐπεὰν ἀπίκωνται  καὶ   ἐξέλωνται τὰ φορτία, θέντες αὐτὰ
[4, 138]   οἱ διαφέροντές τε τὴν ψῆφον  καὶ   ἐόντες λόγου πρὸς βασιλέος, Ἑλλησποντίων
[4, 180]   τε Κορινθίῃ καὶ πανοπλίῃ Ἑλληνικῇ  καὶ   ἐπ᾽ ἅρμα ἀναβιβάσαντες περιάγουσι τὴν
[4, 91]   καὶ κάλλιστον παρέχονται πάντων ποταμῶν·  καὶ   ἐπ᾽ αὐτὰς ἀπίκετο ἐλαύνων ἐπὶ
[4, 160]   ἐς ἄλλον χῶρον τῆς Λιβύης  καὶ   ἐπ᾽ ἑωυτῶν βαλόμενοι ἔκτισαν πόλιν
[4, 118]   μᾶλλον ἐπ᾽ ἡμέας οὐ  καὶ   ἐπ᾽ ὑμέας, οὐδέ οἱ καταχρήσει
[4, 139]   πρὸς ταύτῃ τάδε ἔργα τε  καὶ   ἔπεα προσθεῖναι, τῆς μὲν γεφύρης
[4, 203]   σφι οὐ σχοῦσι τὴν Κυρήνην.  καὶ   ἐπειρῶντο τὸ δεύτερον παριέναι ἐς
[4, 195]   κατιεῖσι ἐπ᾽ ἄκρῳ μυρσίνην προσδήσαντες  καὶ   ἔπειτα ἀναφέρουσι τῇ μυρσίνῃ πίσσαν,
[4, 62]   ἀποσφάζουσι τοὺς ἀνθρώπους ἐς ἄγγος  καὶ   ἔπειτα ἀνενείκαντες ἄνω ἐπὶ τὸν
[4, 196]   καπνὸν ἰέναι ἐπὶ τὴν θάλασσαν  καὶ   ἔπειτα ἀντὶ τῶν φορτίων χρυσὸν
[4, 70]   ἐπιταμόντες μαχαίρῃ σμικρὸν τοῦ σώματος,  καὶ   ἔπειτα ἀποβάψαντες ἐς τὴν κύλικα
[4, 70]   δὲ ταῦτα ποιήσωσι, κατεύχονται πολλὰ  καὶ   ἔπειτα ἀποπίνουσι αὐτοί τε οἱ
[4, 26]   αὐτοῦ ψιλώσαντες καὶ ἐκκαθήραντες καταχρυσοῦσι  καὶ   ἔπειτα ἅτε ἀγάλματι χρέωνται, θυσίας
[4, 60]   τὸν θεὸν τῷ ἂν θύῃ,  καὶ   ἔπειτα βρόχῳ περὶ ὦν ἔβαλε
[4, 72]   κατατείνουσι ἐς τὸ πρόσθε αὐτῶν  καὶ   ἔπειτα ἐκ πασσάλων δέουσι. (τῶν
[4, 148]   σφέας αὐτοὺς ἓξ μοίρας διεῖλον,  καὶ   ἔπειτα ἔκτισαν πόλιας τάσδε ἐν
[4, 114]   ἀπολάχετε τῶν κτημάτων τὸ μέρος,  καὶ   ἔπειτα ἐλθόντες οἰκέωμεν ἐπὶ ἡμέων
[4, 71]   ἄρχουσι καὶ ἐν τῇσι ταφῇσι.  (καὶ   ἔπειτα, ἐπεὰν θέωσι τὸν νέκυν
[4, 172]   αὐήναντες πρὸς τὸν ἥλιον καταλέουσι  καὶ   ἔπειτα ἐπὶ γάλα ἐπιπάσσοντες πίνουσι.
[4, 75]   λάβωσι, ὑποδύνουσι ὑπὸ τοὺς πίλους,  καὶ   ἔπειτα ἐπιβάλλουσι τὸ σπέρμα ἐπὶ
[4, 62]   χερσὶ ἐς τὸν ἠέρα ἱεῖσι,  καὶ   ἔπειτα καὶ τὰ ἄλλα ἀπέρξαντες
[4, 122]   ἐπήισαν κατὰ στίβον αἰεὶ ὑπαγόντων·  καὶ   ἔπειτα (πρὸς γὰρ τὴν μίαν
[4, 71]   ἔνθεν τοῦ νεκροῦ ξύλα ὑπερτείνουσι  καὶ   ἔπειτα ῥιψὶ καταστεγάζουσι, ἐν δὲ
[4, 30]   ἐξελαύνουσι ἐς τοὺς πλησιοχώρους αὐτάς,  καὶ   ἔπειτά σφι ἐν τῇ τῶν
[4, 26]   οἱ προσήκοντες πάντες προσάγουσι πρόβατα,  καὶ   ἔπειτα ταῦτα θύσαντες καὶ καταταμόντες
[4, 75]   καὶ κέδρου καὶ λιβάνου ξύλου,  καὶ   ἔπειτα τὸ κατασωχόμενον τοῦτο παχὺ
[4, 173]   δὲ ταῦτα τὰ λέγουσι Λίβυες)  καὶ   ἐπείτε ἐγίνοντο ἐν τῇ ψάμμῳ,
[4, 203]   οἱ Πέρσαι ἀνδραποδισάμενοι ἀπήισαν ὀπίσω·  καὶ   ἐπείτε ἐπὶ τῇ Κυρηναίων πόλι
[4, 203]   τῆς σκευῆς τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν  καὶ   ἐπελκομένους ἐφόνευον, ἐς ἐς
[4, 95]   (οἳ δὲ μιν ἐπόθεόν τε  καὶ   ἐπένθεον ὡς τεθνεῶτα. τετάρτω δὲ
[4, 116]   παλαιῇ τῶν Σαυροματέων αἱ γυναῖκες,  καὶ   ἐπὶ θήρην ἐπ᾽ ἵππων ἐκφοιτῶσαι
[4, 159]   Κυρηναῖοι ἐκστρατευσάμενοι ἐς Ἴρασα χῶρον  καὶ   ἐπὶ κρήνην Θέστην συνέβαλόν τε
[4, 67]   ἐνείκωνται, θέντες χαμαὶ διεξειλίσσουσι αὐτούς,  καὶ   ἐπὶ μίαν ἑκάστην ῥάβδον τιθέντες
[4, 20]   ἐκ τῶν τυφλῶν γενόμενοι ὤρυξαν,  καὶ   ἐπὶ τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδος
[4, 134]   πάντας καταδήσαντας ἀπαλλάσσεσθαι, πρὶν  καὶ   ἐπὶ τὸν Ἴστρον ἰθῦσαι Σκύθας
[4, 28]   Βόσπορος πᾶς Κιμμέριος,  καὶ   ἐπὶ τοῦ κρυστάλλου οἱ ἐντὸς
[4, 110]   δὲ πρώτῳ ἱπποφορβίῳ τοῦτο διήρπασαν,  καὶ   ἐπὶ τούτων ἱππαζόμεναι ἐληίζοντο τὰ
[4, 164]   Σάμου κατῆλθε ἐς τὴν Κυρήνην,  καὶ   ἐπικρατήσας τῶν πρηγμάτων τοῦ μαντηίου
[4, 65]   ποιέηται, τὰς κεφαλὰς ταύτας παραφέρει  καὶ   ἐπιλέγει ὡς οἱ ἐόντες οἰκήιοι
[4, 83]   ~Παρασκευαζομένου Δαρείου ἐπὶ τοὺς Σκύθας  καὶ   ἐπιπέμποντος ἀγγέλους ἐπιτάξοντας τοῖσι μὲν
[4, 120]   τοῦτο ὑποστρέφειν ἐς τὴν σφετέρην  καὶ   ἐπιχειρέειν, ἢν δὴ βουλευομένοισι δοκέῃ.
[4, 114]   οἰκέωμεν ἐπὶ ἡμέων „αὐτῶν„ ἐπείθοντο  καὶ   ἐποίησαν ταῦτα οἱ νεηνίσκοι. ~Ἐπείτε
[4, 198]   Λιβύῃ. μελάγγαιός τε γὰρ ἐστὶ  καὶ   ἔπυδρος πίδαξι, καὶ οὔτε αὐχμοῦ
[4, 20]   Μελαγχλαίνων δὲ τὸ κατύπερθε λίμναι  καὶ   ἔρημος ἐστὶ ἀνθρώπων, κατ᾽ ὅσον
[4, 23]   πάντες φαλακροὶ ἐκ γενετῆς γινόμενοι,  καὶ   ἔρσενες καὶ θήλεαι ὁμοίως, καὶ
[4, 204]   ἔθεντο Βάρκην, περ ἔτι  καὶ   ἐς ἐμὲ ἦν οἰκεομένη ἐν
[4, 164]   ἀπενειχθέντας πρὸς τὴν σφετέρην ἐρρύσαντο  καὶ   ἐς Θήρην ἀπέστειλαν· ἑτέρους δὲ
[4, 151]   περιπλανώμενοι δὲ αὐτὴν οὗτοι ἀπίκοντο  καὶ   ἐς Ἴτανον πόλιν, ἐν ταύτῃ
[4, 139]   Ἄνδρες Σκύθαι, χρηστὰ ἥκετε φέροντες  καὶ   ἐς καιρὸν, ἐπείγεσθε· καὶ τά
[4, 14]   τε οἱ ἰόντι ἐπὶ Κυζίκου  καὶ   ἐς λόγους ἀπικέσθαι. καὶ τοῦτον
[4, 146]   ἐσελθεῖν τε ἐς τὴν ἑρκτὴν  καὶ   ἐς λόγους ἐλθεῖν ἑκάστη τῷ
[4, 185]   τῆς ὀφρύης τὸ πρὸς νότου  καὶ   ἐς μεσόγαιαν τῆς Λιβύης ἔρημος
[4, 116]   ἀνδράσι καὶ χωρὶς τῶν ἀνδρῶν,  καὶ   ἐς πόλεμον φοιτῶσαι καὶ στολὴν
[4, 49]   ἐσβάλλει ἐς πεδίον τὸ Τριβαλλικὸν  καὶ   ἐς ποταμὸν Βρόγγον, δὲ
[4, 10]   ἀπὸ δὲ τῆς φιάλης ἔτι  καὶ   ἐς τόδε φιάλας ἐκ τῶν
[4, 145]   τοὺς Μινύας γῆς τε μετέδοσαν  καὶ   ἐς φυλὰς διεδάσαντο. οἳ δὲ
[4, 12]   καὶ οἱ Σκύθαι διώξαντες αὐτοὺς  καὶ   ἐσβαλόντες ἐς γῆν τὴν Μηδικὴν,
[4, 113]   ὑστεραίην ἐλθεῖν ἐς τωὐτὸ χωρίον  καὶ   ἕτερον ἄγειν, σημαίνουσα δύο γενέσθαι
[4, 113]   τὸ χωρίον αὐτός τε οὗτος  καὶ   ἕτερον ἦγε, καὶ τὴν Ἀμαζόνα
[4, 53]   πολυαρκέστατος, ὃς νομάς τε καλλίστας  καὶ   εὐκομιδεστάτας κτήνεσι παρέχεται ἰχθύας τε
[4, 76]   δι᾽ Ἑλλησπόντου προσίσχει ἐς Κύζικον.  (καὶ   εὗρε γὰρ τῇ μητρὶ τῶν
[4, 62]   τ᾽ ἐπὶ σταδίους τρεῖς μῆκος  καὶ   εὖρος, ὕψος δὲ ἔλασσον· ἄνω
[4, 42]   διελόντων Λιβύην τε καὶ Ἀσίην  καὶ   Εὐρώπην· οὐ γὰρ σμικρὰ τὰ
[4, 47]   ἐοῦσα πεδιὰς αὕτη ποιώδης τε  καὶ   εὔυδρος ἐστί, ποταμοί τε δι᾽
[4, 95]   πανδοκεύοντα τῶν ἀστῶν τοὺς πρώτους  καὶ   εὐωχέοντα ἀναδιδάσκειν ὡς οὔτε αὐτὸς
[4, 4]   γινομένῳ τῆς μάχης τε ἐπελάθοντο  καὶ   ἔφευγον. οὕτω οἱ Σκύθαι τῆς
[4, 162]   προγόνων γέρεα. ἐνθεῦτεν στασιάζων ἑσσώθη  καὶ   ἔφυγε ἐς Σάμον, δὲ
[4, 192]   οὐδέν, ἀλλ᾽ ἄλλα τοιάδε, πύγαργοι  καὶ   ζορκάδες καὶ βουβάλιες καὶ ὄνοι,
[4, 5]   φερομένα χρύσεα ποιήματα, ἄροτρόν τε  καὶ   ζυγόν καὶ σάγαριν καὶ φιάλην,
[4, 113]   τις μουνωθεισέων τινὶ αὐτέων ἐνεχρίμπτετο,  (καὶ   Ἀμαζὼν οὐκ ἀπωθέετο ἀλλὰ
[4, 199]   Κίνυπι ἐπὶ τριηκόσια. ~Ἔχει δὲ  καὶ   Κυρηναίη χώρη, ἐοῦσα ὑψηλοτάτη
[4, 191]   (ἡ δὲ χώρη αὕτη τε  καὶ   λοιπὴ τῆς Λιβύης
[4, 136]   τε δύο μοῖραι τῶν Σκυθέων  καὶ   μία καὶ Σαυρομάται καὶ
[4, 79]   ταύτην θεὸς ἐνέσκηψε βέλος.  καὶ   μὲν κατεκάη πᾶσα, Σκύλης
[4, 153]   ἐόντων ἄνδρας, εἶναι δὲ σφέων  καὶ   ἡγεμόνα καὶ βασιλέα Βάττον. οὕτω
[4, 95]   τοῦτον ἐπιστάμενον δίαιτάν τε Ἰάδα  καὶ   ἤθεα βαθύτερα κατὰ Θρήικας,
[4, 76]   μήτε τεῶν ἄλλων, Ἑλληνικοῖσι δὲ  καὶ   ἥκιστα, ὡς διέδεξαν Ἀνάχαρσις τε
[4, 162]   δῶρον Εὐέλθων ἄτρακτον χρύσεον  καὶ   ἠλακάτην, προσῆν δε καὶ εἴριον.
[4, 40]   Κόλχων, τὰ πρὸς ἠῶ τε  καὶ   ἥλιον ἀνατέλλοντα, ἔνθεν μὲν
[4, 44]   κατὰ ποταμὸν πρὸς ἠῶ τε  καὶ   ἡλίου ἀνατολὰς ἐς θάλασσαν, διὰ
[4, 140]   ὑπέστρεφον ἐπὶ ζήτησιν τῶν Περσέων,  καὶ   ἡμάρτανον πάσης τῆς ἐκείνων διεξόδου.
[4, 79]   καταγελᾶτε, Σκύθαι, ὅτι βακχεύομεν  καὶ   ἡμέας θεὸς λαμβάνει· νῦν
[4, 119]   τὴν ἡμετέρην ἄρξῃ τε ἀδικέων,  καὶ   ἡμεῖς οὐ πεισόμεθα, μέχρι δὲ
[4, 119]   τε ἂν ἐφαίνεσθε ἡμῖν ὀρθά,  καὶ   ἡμεῖς ὑπακούσαντες τὠυτὸ ἂν ὑμῖν
[4, 21]   πᾶσαν ἐοῦσαν ψιλὴν καὶ ἀγρίων  καὶ   ἡμέρων δενδρέων· ὑπεροικέουσι δὲ τούτων
[4, 28]   κρυμῷ ἑστεῶτες ἀποσφακελίζουσι, ὄνοι δὲ  καὶ   ἡμίονοι ἀνέχονται. ~Δοκέει δέ μοι
[4, 97]   λιπὼν τούτους οἵπερ μιν ἔζευξαν.  (καὶ   ἤν τε κατὰ νόον πρήξωμεν
[4, 65]   οἰκηίων ἤν σφι διάφοροι γένωνται  καὶ   ἢν ἐπικρατήσῃ αὐτοῦ παρὰ τῷ
[4, 65]   τὸ ἔνερθε τῶν ὀφρύων ἐκκαθαίρει·  καὶ   ἢν μὲν πένης,
[4, 68]   βασιλεὺς μεταπέμπεται ἄλλους διπλησίους μάντιας·  καὶ   ἢν μὲν καὶ οὗτοι ἐσορῶντες
[4, 196]   (τοὺς δὲ Καρχηδονίους ἐκβάντας σκέπτεσθαι,  καὶ   ἢν μὲν φαίνηταί σφι ἄξιος
[4, 28]   τέρας νενόμισται θωμάζεσθαι. ὣς δὲ  καὶ   ἢν σεισμὸς γένηται ἤν τε
[4, 59]   Ἀπόλλωνά τε καὶ οὐρανίην Ἀφροδίτην  καὶ   Ἡρακλέα καὶ Ἄρεα. τούτους μὲν
[4, 138]   τε Ἀβυδηνὸς καὶ Ἵπποκλος Λαμψακηνὸς  καὶ   Ἡρόφαντος Παριηνὸς καὶ Μητρόδωρος Προκοννήσιος
[4, 78]   τε ἄλλα ἐχρᾶτο διαίτη Ἑλληνικῇ  καὶ   θεοῖσι ἱρὰ ἐποίεε κατὰ νόμους
[4, 48]   ἴσος αἰεὶ αὐτὸς ἑωυτῷ ῥέει  καὶ   θέρεος καὶ χειμῶνος, πρῶτος δὲ
[4, 23]   ἐκ γενετῆς γινόμενοι, καὶ ἔρσενες  καὶ   θήλεαι ὁμοίως, καὶ σιμοὶ καὶ
[4, 186]   κρεοφάγοι τε καὶ γαλακτοπόται Λίβυες,  καὶ   θηλέων τε βοῶν οὔτι γευόμενοι,
[4, 152]   τοῖσι γούνασι ἐρηρεισμένους. (Κυρηναίοισι δὲ  καὶ   Θηραίοισι ἐς Σαμίους ἀπὸ τούτου
[4, 191]   ὀρεινή τε κάρτα καὶ δασέα  καὶ   θηριώδης· (καὶ γὰρ οἱ ὄφιες
[4, 49]   καὶ Τίβισις. διὰ δὲ Θρηίκης  καὶ   Θρηίκων τῶν Κροβύζων ῥέοντες Ἄθρυς
[4, 71]   καὶ καθαρθεῖσαν, πλέην κυπέρου κεκομμένου  καὶ   θυμιήματος καὶ σελίνου σπέρματος καὶ
[4, 7]   οἱ βασιλέες ἐς τὰ μάλιστα,  καὶ   θυσίῃσι μεγάλῃσι ἱλασκόμενοι μετέρχονται ἀνὰ
[4, 192]   καὶ κριοὶ ἄγριοι καὶ δίκτυες  καὶ   θῶες καὶ πάνθηρες καὶ βόρυες,
[4, 9]   δὲ ἔνερθε ὄφιος. (ἰδόντα δὲ  καὶ   θωμάσαντα ἐπειρέσθαι μιν εἴ κου
[4, 22]   ἄνεμον νέμονται Θυσσαγέται, ἔθνος πολλὸν  καὶ   ἴδιον· ζῶσι δὲ ἀπὸ θήρης.
[4, 166]   παρισούμενος Δαρείῳ διεφθάρη. πυθόμενος γὰρ  καὶ   ἰδὼν Δαρεῖον ἐπιθυμέοντα μνημόσυνον ἑωυτοῦ
[4, 203]   Ἑλληνίδα πόλιν· ἐς διεξελθοῦσι  καὶ   ἱζομένοισι ἐπὶ Διὸς Λυκαίου ὄχθον
[4, 122]   Πέρσαι ἐδίωκον πρὸς ἠῶ τε  καὶ   ἰθὺ Τανάιδος. (διαβάντων δὲ τούτων
[4, 185]   καὶ ἄξυλος ἐστὶ χώρη,  καὶ   ἰκμάδος ἐστὶ ἐν αὐτῇ οὐδέν.
[4, 114]   μὲν τοξεύομέν τε καὶ ἀκοντίζομεν  καὶ   ἱππαζόμεθα, ἔργα δὲ γυναικήια οὐκ
[4, 90]   φέροντα καὶ δὴ καὶ ἀνδράσι  καὶ   ἵπποισι ψώρην ἀκέσασθαι. εἰσὶ δὲ
[4, 134]   ἀντετάχθησαν οἱ ὑπολειφθέντες Σκύθαι πεζῷ  καὶ   ἵπποισι ὡς συμβαλέοντες. τεταγμένοισι δὲ
[4, 138]   μὲν τύραννοι Δάφνις τε Ἀβυδηνὸς  καὶ   Ἵπποκλος Λαμψακηνὸς καὶ Ἡρόφαντος Παριηνὸς
[4, 71]   καὶ τὸν οἰνοχόον καὶ μάγειρον  καὶ   ἱπποκόμον καὶ διήκονον καὶ ἀγγελιηφόρον
[4, 71]   ἱπποκόμον καὶ διήκονον καὶ ἀγγελιηφόρον  καὶ   ἵππους καὶ τῶν ἄλλων πάντων
[4, 61]   δὲ καὶ τὰ ἄλλα πρόβατα  καὶ   ἵππους μάλιστα. ~Τοῖσι μὲν δὴ
[4, 72]   τῶν διηκόνων ἐπεὰν ἀποπνίξωσι πεντήκοντα  καὶ   ἵππους τοὺς καλλίστους πεντήκοντα, ἐξελόντες
[4, 62]   ἀκινάκῃ θυσίας ἐπετείους προσάγουσι προβάτων  καὶ   ἵππων, καὶ δὴ καὶ τοῖσιδ᾽
[4, 161]   τῷ βασιλέι Βάττῳ τεμένεα ἐξελὼν  καὶ   ἱρωσύνας, τὰ ἄλλα πάντα τὰ
[4, 138]   Αἰάκης Σάμιος καὶ Λαοδάμας Φωκαιεὺς  καὶ   Ἱστιαῖος Μιλήσιος, τοῦ ἦν γνώμη
[4, 127]   τε νομίζω τὸν ἐμὸν πρόγονον  καὶ   Ἱστίην τὴν Σκυθέων βασίλειαν μούνους
[4, 35]   δὲ σφέων μαθόντας νησιώτας τε  καὶ   Ἴωνας ὑμνέειν Ὦπίν τε καὶ
[4, 71]   σῶμα, τὴν δὲ νηδὺν ἀνασχισθεῖσαν  καὶ   καθαρθεῖσαν, πλέην κυπέρου κεκομμένου καὶ
[4, 72]   πεντήκοντα, ἐξελόντες αὐτῶν τὴν κοιλίην  καὶ   καθήραντες ἐμπιπλᾶσι ἀχύρων καὶ συρράπτουσι.
[4, 167]   ὑπεδέκοντο πάντες· πολλά τε γὰρ  καὶ   κακὰ πάσχειν ὑπ᾽ αὐτοῦ. πυθόμενος
[4, 109]   τε καὶ πολλὴ καὶ ἕλος  καὶ   κάλαμος περὶ αὐτήν. ἐν δὲ
[4, 91]   ποταμοῦ κεφαλαὶ ὕδωρ ἄριστόν τε  καὶ   κάλλιστον παρέχονται πάντων ποταμῶν· καὶ
[4, 91]   Σκύθας στρατὸν ἀνὴρ ἄριστος τε  καὶ   κάλλιστος πάντων ἀνθρώπων, Δαρεῖος
[4, 43]   ἐπὶ Ἡρακλέας στήλας· (διεκπλώσας δὲ  καὶ   κάμψας τὸ ἀκρωτήριον τῆς Λιβύης
[4, 66]   τοῦτο. ὅσοι δὲ ἂν αὐτῶν  καὶ   κάρτα πολλοὺς ἄνδρας ἀραιρηκότες ἔωσι,
[4, 109]   ἐν δὲ ταύτῃ ἐνύδριες ἁλίσκονται  καὶ   κάστορες καὶ ἄλλα θηρία τετραγωνοπρόσωπα,
[4, 86]   Ἑλλήσποντος οὕτω τέ μοι μεμετρέαται  καὶ   κατὰ τὰ εἰρημένα πεφύκασι, παρέχεται
[4, 199]   καὶ ὀργᾷ, ὥστε ἐκπέποται τε  καὶ   καταβέβρωται πρῶτος καρπὸς καὶ
[4, 8]   τὴν νῦν Σκυθίην χώρην καλεομένην,  καὶ   καταλαβεῖν γὰρ αὐτὸν χειμῶνα τε
[4, 118]   τήνδε τὴν ἤπειρον, διαβὰς δὲ  καὶ   καταστρεψάμενος Θρήικας γεφυροῖ ποταμὸν Ἴστρον,
[4, 26]   πρόβατα, καὶ ἔπειτα ταῦτα θύσαντες  καὶ   καταταμόντες τὰ κρέα κατατάμνουσι καὶ
[4, 172]   τῶν προγόνων φοιτέοντες τὰ σήματα,  καὶ   κατευξάμενοι ἐπικατακοιμῶνται· τὸ δ᾽ ἂν
[4, 148]   αὐτῶν ἐτράποντο ἐς τοὺς Παρωρεάτας  καὶ   Καύκωνας, τούτους δὲ ἐξελάσαντες ἐκ
[4, 17]   κρόμμυα καὶ σκόροδα καὶ φακούς  καὶ   κέγχρους. (ὕπερ δὲ Ἀλαζόνων οἰκέουσι
[4, 75]   περὶ λίθον τρηχὺν τῆς κυπαρίσσου  καὶ   κέδρου καὶ λιβάνου ξύλου, καὶ
[4, 123]   ξυλίνῳ τείχεϊ, ἐκλελοιπότων τῶν Βουδίνων  καὶ   κεκενωμένου τοῦ τείχεος πάντων, ἐνέπρησαν
[4, 179]   ἐξαγωγὴν λόγος ἐστὶ φανῆναι Τρίτωνα  καὶ   κελεύειν τὸν Ἰήσονα ἑωυτῷ δοῦναι
[4, 109]   γῆς τε ἐργάται καὶ σιτοφάγοι  καὶ   κήπους ἐκτημένοι, οὐδὲν τὴν ἰδέην
[4, 40]   Περσέων καὶ Μήδων καὶ Σασπείρων  καὶ   Κόλχων, τὰ πρὸς ἠῶ τε
[4, 71]   σπέρματος καὶ ἀννήσου, συνερραμμένην ὀπίσω,  καὶ   κομίζουσι ἐν ἁμάξῃ ἐς ἄλλο
[4, 161]   μοῖραν ἐποίησε, ἄλλην δὲ Πελοποννησίων  καὶ   Κρητῶν, τρίτην δὲ νησιωτέων πάντων.
[4, 192]   βασσάρια καὶ ὕαιναι καὶ ὕστριχες  καὶ   κριοὶ ἄγριοι καὶ δίκτυες καὶ
[4, 192]   θῶες καὶ πάνθηρες καὶ βόρυες,  καὶ   κροκόδειλοι ὅσον τε τριπήχεες χερσαῖοι,
[4, 17]   δὲ καὶ σπείρουσι καὶ σιτέονται,  καὶ   κρόμμυα καὶ σκόροδα καὶ φακούς
[4, 8]   καταλαβεῖν γὰρ αὐτὸν χειμῶνα τε  καὶ   κρυμὸν, ἐπειρυσάμενον τὴν λεοντέην κατυπνῶσαι,
[4, 184]   ἐστὶ Ἄτλας, ἔστι δὲ στεινὸν  καὶ   κυκλοτερὲς πάντη, ὑψηλὸν δὲ οὕτω
[4, 155]   ἐτέθη Βάττος, ὡς Θηραῖοι τε  καὶ   Κυρηναῖοι λέγουσι, ὡς μέντοι ἐγὼ
[4, 22]   κεῖσθαι ταπεινότητος εἵνεκα ἕτοιμος ἐστὶ  καὶ   κύων· ἐπεὰν δὲ ἀπίδῃ τὸ
[4, 64]   περιταμὼν κύκλῳ περὶ τὰ ὦτα  καὶ   λαβόμενος τῆς κεφαλῆς ἐκσείει, μετὰ
[4, 130]   Πέρσαι ἐπελθόντες λάβεσκον τὰ πρόβατα  καὶ   λαβόντες ἐπηείροντο ἂν τῷ πεποιημένῳ.
[4, 50]   συμπληθύει καὶ ὄμβροι πολλοί τε  καὶ   λάβροι σὺν αὐτῇ· ὕει γὰρ
[4, 43]   Σατάσπης ἀπικόμενος ἐς Αἴγυπτον  καὶ   λαβὼν νέα τε καὶ ναύτας
[4, 75]   ἡμέρῃ τὴν καταπλαστὺν γίνονται καθαραὶ  καὶ   λαμπραί. ~Ξεινικοῖσι δὲ νομαίοισι καὶ
[4, 64]   δέρμα δὲ ἀνθρώπου καὶ παχὺ  καὶ   λαμπρὸν ἦν ἄρα, σχεδὸν δερμάτων
[4, 138]   τε Χῖος καὶ Αἰάκης Σάμιος  καὶ   Λαοδάμας Φωκαιεὺς καὶ Ἱστιαῖος Μιλήσιος,
[4, 33]   ὀνομάζουσι Δήλιοι εἶναι Ὑπερόχην τε  καὶ   Λαοδίκην· ἅμα δὲ αὐτῇσι ἀσφαλείης
[4, 35]   Δῆλον ἔτι πρότερον Ὑπερόχης τε  καὶ   Λαοδίκης. (ταύτας μέν νυν τῇ
[4, 68]   οἳ τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ μαντεύονται·  καὶ   λέγουσι οὗτοι ὡς τὸ ἐπίπαν
[4, 23]   τῷ ἀπορρέοντι ἐστὶ ἄσχυ· τοῦτο  καὶ   λείχουσι καὶ γάλακτι συμμίσγοντες πίνουσι,
[4, 140]   (οἶα δὲ νυκτός τε ἀπικόμενοι  καὶ   λελυμένης τῆς γεφύρης ἐντυχόντες, ἐς
[4, 185]   ὗε. (ὁ δὲ ἃλς αὐτόθι  καὶ   λευκὸς καὶ πορφύρεος τὸ εἶδος
[4, 112]   τὴν αὐτὴν ἐκείνῃσι, θηρεύοντές τε  καὶ   ληιζόμενοι. ~Ἐποίευν δὲ αἱ Ἀμαζόνες
[4, 75]   τρηχὺν τῆς κυπαρίσσου καὶ κέδρου  καὶ   λιβάνου ξύλου, καὶ ἔπειτα τὸ
[4, 29]   ἔπος ἐν Ὀδυσσείῃ ἔχον ὧδε,  καὶ   Λιβύην, ὅθι τ᾽ ἄρνες ἄφαρ
[4, 151]   ἀνέμων ἀπενειχθεὶς ἀπικέσθαι ἐς Λιβύην  καὶ   Λιβύης ἐς Πλατέαν νῆσον. (μισθῷ,
[4, 86]   τὰ εἰρημένα πεφύκασι, παρέχεται δὲ  καὶ   λίμνην Πόντος οὗτος ἐκδιδοῦσαν
[4, 134]   βασιλεῦ, ἐγὼ σχεδὸν μὲν  καὶ   λόγῳ ἠπιστάμην τούτων τῶν ἀνδρῶν
[4, 139]   ἐπιτηδέως ὑπηρετέεται. ὡς γὰρ ὁρᾶτε,  καὶ   λύομεν τὸν πόρον καὶ προθυμίην
[4, 71]   ἀποπνίξαντες θάπτουσι καὶ τὸν οἰνοχόον  καὶ   μάγειρον καὶ ἱπποκόμον καὶ διήκονον
[4, 161]   ὡνὴρ ἀπικόμενος ἐς τὴν Κυρήνην  καὶ   μαθὼν ἕκαστα τοῦτο μὲν τριφύλους
[4, 68]   μάντιες ἀπολύσωσι, ἄλλοι πάρεισι μάντιες  καὶ   μάλα ἄλλοι. ἢν ὦν οἱ
[4, 172]   φερόμενος ἐξ οἴκου. (ὁρκίοισι δὲ  καὶ   μαντικῇ χρέωνται τοιῇδε· ὀμνύουσι μὲν
[4, 172]   μῖξιν ποιεῦνται τρόπῳ παραπλησίῳ τῷ  καὶ   Μασσαγέται· ἐπεὰν σκίπωνα προστήσωνται, μίσγονται.
[4, 74]   ἐν τῇ χώρῃ πλὴν παχύτητος  καὶ   μεγάθεος τῷ λίνῳ ἐμφερεστάτη· ταύτῃ
[4, 102]   Ἀγαθύρσων καὶ Νευρῶν καὶ Ἀνδροφάγων  καὶ   Μελαγχλαίνων καὶ Γελωνῶν καὶ Βουδίνων
[4, 23]   ἀπορρέει δὲ ἀπ᾽ αὐτοῦ παχὺ  καὶ   μέλαν· οὔνομα δὲ τῷ ἀπορρέοντι
[4, 42]   ἑκάστοτε τῆς Λιβύης πλέοντες γινοίατο,  καὶ   μένεσκον τὸν ἄμητον· (θερίσαντες δ᾽
[4, 93]   Θρήικες καὶ ὑπὲρ Ἀπολλωνίης τε  καὶ   Μεσαμβρίης πόλιος οἰκημένοι, καλεύμενοι δὲ
[4, 48]   Νάπαρις καὶ Ὀρδησσὸς  καὶ   μέσου τούτων ἰόντες ἐσβάλλουσι ἐς
[4, 149]   Λαΐου τε καὶ Οἰδιπόδεω ἱρόν·  καὶ   μετὰ τοῦτο ὑπέμειναν τὠυτὸ τοῦτο
[4, 15]   ἐγὼ συμβαλλόμενος ἐν Προκοννήσῳ τε  καὶ   Μεταποντίῳ εὕρισκον. (Μεταποντῖνοι φασὶ αὐτὸν
[4, 84]   δὲ ἔφη ὡς φίλῳ ἐόντι  καὶ   μετρίων δεομένῳ πάντας τοὺς παῖδας
[4, 99]   εἰ τῆς Ἀττικῆς ἄλλο ἔθνος  καὶ   μὴ Ἀθηναῖοι νεμοίατο τὸν γουνὸν
[4, 99]   εἰ τῆς Ἰηπυγίης ἄλλο ἔθνος  καὶ   μὴ Ἰήπυγες ἀρξάμενοι ἐκ Βρεντεσίου
[4, 97]   ἔστι ἄποδος ἡμῖν, ἤν τε  καὶ   μή σφεας εὑρεῖν δυνώμεθα,
[4, 40]   ἐστί· τὰ δὲ κατύπερθε Περσέων  καὶ   Μήδων καὶ Σασπείρων καὶ Κόλχων,
[4, 86]   ἑωυτοῦ, Μαιῆτίς τε καλέεται  καὶ   μήτηρ τοῦ Πόντου. ~Ὁ δὲ
[4, 138]   Ἵπποκλος Λαμψακηνὸς καὶ Ἡρόφαντος Παριηνὸς  καὶ   Μητρόδωρος Προκοννήσιος καὶ Ἀρισταγόρης Κυζικηνὸς
[4, 97]   τε ἥσθη τῇ γνώμῃ Δαρεῖος  καὶ   μιν ἀμείψατο τοῖσιδε. ξεῖνε Λέσβιε,
[4, 5]   δὲ τῷ νεωτάτῳ ἐπελθόντι κατασβῆναι,  καὶ   μιν ἐκεῖνον κομίσαι ἐς ἑωυτοῦ·
[4, 131]   δῶρα Δαρείῳ φέροντα ὄρνιθά τε  καὶ   μῦν καὶ βάτραχον καὶ ὀιστοὺς
[4, 86]   τουτέων στάδιοι ἑκατὸν καὶ χίλιοι  καὶ   μύριοι εἰσί. (ἐς δὲ Θεμισκύρην
[4, 85]   στάδιοι εἰσὶ ἑκατὸν καὶ χίλιοι  καὶ   μύριοι, τὸ δὲ εὖρος, τῇ
[4, 48]   ἄλλος Τιάραντος καὶ Ἄραρος τε  καὶ   Νάπαρις καὶ Ὀρδησσός. (ὁ μὲν
[4, 43]   Αἴγυπτον καὶ λαβὼν νέα τε  καὶ   ναύτας παρὰ τούτων ἔπλεε ἐπὶ
[4, 53]   (μούνου δὲ τούτου τοῦ ποταμοῦ  καὶ   Νείλου οὐκ ἔχω φράσαι τὰς
[4, 99]   Βρεντεσίου λιμένος ἀποταμοίατο μέχρι Τάραντος  καὶ   νεμοίατο τὴν ἄκρην. δύο δὲ
[4, 51]   οὐρίζει τήν τε Σκυθικὴν  καὶ   Νευρίδα γῆν. ἐπὶ δὲ τῷ
[4, 125]   ἐπιόντας· Μελάγχλαινοι δὲ καὶ Ἀνδροφάγοι  καὶ   Νευροὶ ἐσβαλόντων τῶν Περσέων ἅμα
[4, 119]   Σκύθῃσι τιμωρήσειν, δὲ Ἀγάθυρσος  καὶ   Νευρὸς καὶ Ἀνδροφάγος καὶ οἱ
[4, 102]   συνελθόντες βασιλέες Ταύρων καὶ Ἀγαθύρσων  καὶ   Νευρῶν καὶ Ἀνδροφάγων καὶ Μελαγχλαίνων
[4, 5]   παῖδας τρεῖς, Λιπόξαϊν καὶ Ἀρπόξαϊν  καὶ   νεώτατον Κολάξαιν. (ἐπὶ τούτων ἀρχόντων
[4, 108]   κατεσκευασμένα ἀγάλμασί τε καὶ βωμοῖσι  καὶ   νηοῖσι ξυλίνοισι, καὶ τῷ Διονύσῳ
[4, 59]   Θαγιμασάδας. ἀγάλματα δὲ καὶ βωμοὺς  καὶ   νηοὺς οὐ νομίζουσι ποιέειν πλὴν
[4, 186]   τὴν ἐν Αἰγύπτῳ Ἶσιν, ἀλλὰ  καὶ   νηστηίας αὐτῇ καὶ ὁρτὰς ἐπιτελέουσι.
[4, 1]   πρότεροι ἐσβαλόντες ἐς τὴν Μηδικὴν  καὶ   νικήσαντες μάχῃ τοὺς ἀντιουμένους ὑπῆρξαν
[4, 93]   πόλιος οἰκημένοι, καλεύμενοι δὲ Κυρμιάναι  καὶ   Νιψαῖοι, ἀμαχητὶ σφέας αὐτοὺς παρέδοσαν
[4, 49]   Θρηίκων τῶν Κροβύζων ῥέοντες Ἄθρυς  καὶ   Νόης καὶ Ἀρτάνης ἐκδιδοῦσι ἐς
[4, 99]   Σκυθίη ἐστί, πρὸς μεσαμβρίην τε  καὶ   νότον ἄνεμον κειμένη, μέχρι πόλιος
[4, 86]   μακρότατον) ἡμερέων ἐννέα πλόος ἐστὶ  καὶ   νυκτῶν ὀκτώ· αὗται ἕνδεκα μυριάδες
[4, 160]   ἔκτισαν πόλιν ταύτην τότε  καὶ   νῦν Βάρκη κλέεται· κτίζοντες δὲ
[4, 15]   σφέας δεξαμένους ταῦτα ποιῆσαι ἐπιτελέα.  (καὶ   νῦν ἔστηκε ἀνδριὰς ἐπωνυμίην ἔχων
[4, 166]   Αἰγύπτου ἀργύριον τὠυτὸ τοῦτο ἐποίεε,  καὶ   νῦν ἐστὶ ἀργύριον καθαρώτατον τὸ
[4, 76]   ποιεῦντα ταῦτα, τοξεύσας αὐτὸν ἀπέκτεινε.  καὶ   νῦν ἤν τις εἴρηται περὶ
[4, 76]   ἐξεδήμησέ τε ἐς τὴν Ἑλλάδα  καὶ   ξεινικοῖσι ἔθεσι διεχρήσατο. (ὡς δ᾽
[4, 180]   μάχονται πρὸς ἀλλήλας λίθοισί τε  καὶ   ξύλοισι, τῷ αὐθιγενέι θεῷ λέγουσαι
[4, 40]   δὲ Κασπίη τε θάλασσα  καὶ   Ἀράξης ποταμός, ῥέων πρὸς
[4, 159]   γῆν πολλὴν οἱ περίοικοι Λίβυες  καὶ   βασιλεὺς αὑτῶν τῷ οὔνομα
[4, 28]   πηλόν· δὲ θάλασσα πήγνυται  καὶ   Βόσπορος πᾶς Κιμμέριος,
[4, 119]   γνῶμαι· μὲν γὰρ Γελωνὸς  καὶ   Βουδῖνος καὶ Σαυρομάτης
[4, 199]   τε οὗτος μέσος καρπὸς  καὶ   ἐν τῇ κατυπερτάτῃ τῆς
[4, 99]   ταύτης, Σκυθική τε ἐκδέκεται  καὶ   Ἴστρος ἐκδιδοῖ ἐς αὐτήν,
[4, 22]   ἐπιβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον διώκει,  καὶ   κύων ἔχεται, (ὑπὲρ δὲ
[4, 48]   δὲ δὴ Ἄραρός τε  καὶ   Νάπαρις καὶ Ὀρδησσὸς
[4, 48]   Ἄραρός τε καὶ Νάπαρις  καὶ   Ὀρδησσὸς καὶ μέσου τούτων
[4, 97]   στρατῷ. ~Δαρεῖος δὲ ὡς ἀπίκετο  καὶ   πεζὸς ἅμ᾽ αὐτῷ στρατὸς
[4, 119]   γὰρ Γελωνὸς καὶ Βουδῖνος  καὶ   Σαυρομάτης κατὰ τὠυτὸ γενόμενοι
[4, 199]   καὶ καταβέβρωται πρῶτος καρπὸς  καὶ   τελευταῖος συμπαραγίνεται. οὕτω ἐπ᾽
[4, 52]   τὰ τέρματα τε Τύρης  καὶ   Ὕπανις κατὰ Ἀλαζόνας, τὸ
[4, 179]   λόγιον εἶναι κτίσαι. ~Ἔστι δὲ  καὶ   ὅδε λόγος λεγόμενος. Ἰήσονα, ἐπείτε
[4, 45]   τῶν διουρισάντων τὰ οὐνόματα πυθέσθαι,  καὶ   ὅθεν ἔθεντο τὰς ἐπωνυμίας. (ἤδη
[4, 52]   Ἀλαζόνων· οὔνομα δὲ τῇ κρήνῃ  καὶ   ὅθεν ῥέει τῷ χώρῳ σκυθιστὶ
[4, 191]   δὴ λέγονταί γε ὑπὸ Λιβύων,  καὶ   οἱ ἄγριοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες
[4, 191]   κέρεα ἔχοντες καὶ οἱ κυνοκέφαλοι  καὶ   οἱ ἀκέφαλοι οἱ ἐν τοῖσι
[4, 109]   χρῶμα. ὑπὸ μέντοι Ἑλλήνων καλέονται  καὶ   οἱ Βουδῖνοι Γελωνοί, οὐκ ὀρθῶς
[4, 191]   οἱ λέοντες κατὰ τούτους εἰσὶ  καὶ   οἱ ἐλέφαντές τε καὶ ἄρκτοι
[4, 189]   ἐσθὴς τῶν Λιβυσσέων ἐστὶ  καὶ   οἱ θύσανοι οἱ ἐκ τῶν
[4, 17]   οἳ Ἀλαζόνες καλέονται. οὗτοι δὲ  καὶ   οἱ Καλλιππίδαι τὰ μὲν ἄλλα
[4, 191]   ὄνοι οἱ τὰ κέρεα ἔχοντες  καὶ   οἱ κυνοκέφαλοι καὶ οἱ ἀκέφαλοι
[4, 191]   γὰρ οἱ ὄφιες οἱ ὑπερμεγάθεες  καὶ   οἱ λέοντες κατὰ τούτους εἰσὶ
[4, 161]   ἀγαγέσθαι. αἴτεον ὦν οἱ Κυρηναῖοι,  καὶ   οἱ Μαντινέες ἔδοσαν ἄνδρα τῶν
[4, 180]   τῶν Μαχλύων Αὐσέες· οὗτοι δὲ  καὶ   οἱ Μάχλυες πέριξ τὴν Τριτωνίδα
[4, 180]   δέ σφι οὐρίζει Τρίτων.  καὶ   οἱ μὲν Μάχλυες τὰ ὀπίσω
[4, 148]   ἀλλὰ κάρτα οἰκηιούμενος. (ἐπείτε δὲ  καὶ   οἱ Μινύαι ἐκδράντες ἐκ τῆς
[4, 187]   τὰ παιδία ποιεῦντες οἷον τι  καὶ   οἱ νομάδες ἐώθασι ποιέειν. (οἱ
[4, 183]   αὐτοὺς ὁδός ἐστι· ἐν τοῖσι  καὶ   οἱ ὀπισθονόμοι βόες γίνονται· ὀπισθονόμοι
[4, 109]   δέρματα παρὰ τὰς σισύρνας παραρράπτεται,  καὶ   οἱ ὄρχιες αὐτοῖσι εἰσὶ χρήσιμοι
[4, 34]   Δήλῳ κείρονται καὶ αἱ κόραι  καὶ   οἱ παῖδες οἱ Δηλίων· αἱ
[4, 125]   τούτους ἐτάραξαν οἵ τε Σκύθαι  καὶ   οἱ Πέρσαι, κατηγέοντο οἱ Σκύθαι
[4, 12]   Ἑλλὰς οἴκισται. φανεροὶ δὲ εἰσὶ  καὶ   οἱ Σκύθαι διώξαντες αὐτοὺς καὶ
[4, 113]   ἐς εὐμαρείην ἀποσκιδνάμεναι. μαθόντες δὲ  καὶ   οἱ Σκύθαι ἐποίευν τὠυτὸ τοῦτο.
[4, 139]   ποιέειν τι δοκέωσι ποιεῦντες μηδὲν  καὶ   οἱ Σκύθαι μὴ πειρῴατο βιώμενοι
[4, 131]   Δαρεῖος τε ἐν ἀπορίῃσι εἴχετο,  καὶ   οἱ Σκυθέων βασιλέες μαθόντες τοῦτο
[4, 53]   θαλάσσης Βορυσθένης ῥέων γίνεται  καὶ   οἱ συμμίσγεται Ὕπανις ἐς
[4, 99]   Ἀττικῆς χώρης· καὶ παραπλήσια ταύτῃ  καὶ   οἱ Ταῦροι νέμονται τῆς Σκυθικῆς,
[4, 119]   Ἀγάθυρσος καὶ Νευρὸς καὶ Ἀνδροφάγος  καὶ   οἱ τῶν Μελαγχλαίνων καὶ Ταύρων
[4, 171]   δὲ τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται τοῖσι  καὶ   οἱ ὑπὲρ Κυρήνης. ~Αὐσχισέων δὲ
[4, 149]   θεοπροπίου Ἐρινύων τῶν Λαΐου τε  καὶ   Οἰδιπόδεω ἱρόν· καὶ μετὰ τοῦτο
[4, 36]   δηλώσω μέγαθός τε ἑκάστης αὐτέων  καὶ   οἵη τις ἐστὶ ἐς γραφὴν
[4, 104]   ἵνα κασίγνητοι τε ἀλλήλων ἔωσι  καὶ   οἰκήιοι ἐόντες πάντες μήτε φθόνῳ
[4, 78]   Σκυθικὴν στολήν. ταῦτα ποιέεσκε πολλάκις  καὶ   οἰκία τε ἐδείματο ἐν Βορυσθένεϊ
[4, 191]   Αὐσέων ἔχονται ἀροτῆρες ἤδη Λίβυες  καὶ   οἰκίας νομίζοντες ἐκτῆσθαι, τοῖσι οὔνομα
[4, 31]   θέρεος τοῦ χειμῶνος, ὥσπερ  καὶ   οἰκός. (ἤδη ὦν ὅστις ἀγχόθεν
[4, 177]   τοῦ καρποῦ τούτου οἱ Λωτοφάγοι  καὶ   οἶνον. ~Λωτοφάγων δὲ τὸ παρὰ
[4, 70]   ἀποβάψαντες ἐς τὴν κύλικα ἀκινάκην  καὶ   ὀιστοὺς καὶ σάγαριν καὶ ἀκόντιον·
[4, 131]   τε καὶ μῦν καὶ βάτραχον  καὶ   ὀιστοὺς πέντε. (Πέρσαι δὲ τὸν
[4, 145]   ἄγγελον ἔπεμπον πευσόμενοι τίνες τε  καὶ   ὁκόθεν εἰσί· οἳ δὲ τῷ
[4, 81]   γὰρ κάρτα πολλοὺς εἶναι σφέας  καὶ   ὀλίγους ὡς Σκύθας εἶναι. (τοσόνδε
[4, 79]   μεγάλης καὶ πολυτελέος περιβολή, τῆς  καὶ   ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων μνήμην
[4, 81]   δέ οἱ ἐστὶ Ἐξαμπαῖος· τοῦ  καὶ   ὀλίγῳ τι πρότερον τούτων μνήμην
[4, 189]   Ἕλληνες μετωνόμασαν. (δοκέει δ᾽ ἔμοιγε  καὶ   ὀλολυγὴ ἐν ἱροῖσι ἐνθαῦτα πρῶτον
[4, 64]   πάντων λαμπρότατον λευκότητι. (πολλοὶ δὲ  καὶ   ὅλους ἄνδρας ἐκδείραντες καὶ διατείναντες
[4, 50]   χιὼν ἐσδιδοῦσα ἐς αὐτὸν συμπληθύει  καὶ   ὄμβροι πολλοί τε καὶ λάβροι
[4, 29]   μαρτυρέει δέ μοι τῇ γνώμῃ  καὶ   Ὁμήρου ἔπος ἐν Ὀδυσσείῃ ἔχον
[4, 32]   περὶ Ὑπερβορέων εἰρημένα, ἔστι δὲ  καὶ   Ὁμήρῳ ἐν Ἐπιγόνοισι, εἰ δὴ
[4, 105]   πείθουσι, λέγουσι δὲ οὐδὲν ἧσσον,  καὶ   ὀμνῦσι δὲ λέγοντες. ~Ἀνδροφάγοι δὲ
[4, 191]   καὶ ἄρκτοι καὶ ἀσπίδες τε  καὶ   ὄνοι οἱ τὰ κέρεα ἔχοντες
[4, 192]   πύγαργοι καὶ ζορκάδες καὶ βουβάλιες  καὶ   ὄνοι, οὐκ οἱ τὰ κέρεα
[4, 27]   Σκυθέων ἡμεῖς οἱ ἄλλοι νενομίκαμεν  καὶ   ὀνομάζομεν αὐτοὺς σκυθιστὶ Ἀριμασπούς· ἄριμα
[4, 199]   κατυπερτάτῃ τῆς γῆς πεπαίνεταί τε  καὶ   ὀργᾷ, ὥστε ἐκπέποται τε καὶ
[4, 48]   καὶ Ἄραρος τε καὶ Νάπαρις  καὶ   Ὀρδησσός. (ὁ μὲν πρῶτος λεχθεὶς
[4, 49]   τὸν Ἴστρον· ἐκ δὲ Παιόνων  καὶ   ὄρεος Ροδόπης Κίος ποταμὸς μέσον
[4, 186]   Ἶσιν, ἀλλὰ καὶ νηστηίας αὐτῇ  καὶ   ὁρτὰς ἐπιτελέουσι. αἱ δὲ τῶν
[4, 192]   ἄποτοι (οὐ γὰρ δὴ πίνουσι)  καὶ   ὄρυες, τῶν τὰ κέρεα τοῖσι
[4, 68]   τὰς βασιληίας ἱστίας ἐπιώρκηκε ὃς  καὶ   ὅς, λέγοντες τῶν ἀστῶν τὸν
[4, 11]   λογισαμένους ὅσα τε ἀγαθὰ πεπόνθασι  καὶ   ὅσα φεύγοντας ἐκ τῆς πατρίδος
[4, 125]   δὲ ἐδίωκε ὑπεκφέροντας ἡμέρης ὁδῷ.  (καὶ   οὐ γὰρ ἀνίει ἐπιὼν
[4, 152]   Αἰγύπτου ἔπλεον, ἀποφερόμενοι ἀπηλιώτῃ ἀνέμῳ·  καὶ   οὐ γὰρ ἀνίει τὸ πνεῦμα,
[4, 127]   μαχησόμεθα περὶ τῶν τάφων εἴτε  καὶ   οὐ μαχησόμεθα. πρότερον δέ, ἢν
[4, 197]   ὅτι τέσσερα ἔθνεα νέμεται αὐτὴν  καὶ   οὐ πλέω τούτων, ὅσον ἡμεῖς
[4, 136]   ἡμέραι ὑμῖν τοῦ ἀριθμοῦ διοίχηνται  καὶ   οὐ ποιέετε δίκαια ἔτι παραμένοντες.
[4, 20]   Σκυθέων οἰκέουσι Μελάγχλαινοι, ἄλλο ἔθνος  καὶ   οὐ Σκυθικὸν. Μελαγχλαίνων δὲ τὸ
[4, 114]   διαιτώμεθα. γυναῖκας δὲ ἕξομεν ὑμέας  καὶ   οὐδαμὰς „ἄλλας„ αἳ δὲ πρὸς
[4, 78]   Ἰστριηνῆς δὲ γυναικὸς οὗτος γίνεται  καὶ   οὐδαμῶς ἐγχωρίης· τὸν μήτηρ
[4, 148]   τῶν φυλέων ἔστελλε, συνοικήσων τούτοισι  καὶ   οὐδαμῶς ἐξελῶν αὐτοὺς ἀλλὰ κάρτα
[4, 18]   Ἀνδροφάγοι οἰκέουσι, ἔθνος ἐὸν ἴδιον  καὶ   οὐδαμῶς Σκυθικόν. τὸ δὲ τούτων
[4, 25]   ὄρεα γὰρ ὑψηλὰ ἀποτάμνει ἄβατα  καὶ   οὐδείς σφεα ὑπερβαίνει. οἱ δὲ
[4, 157]   φάμενοι οἰκέειν τε τὴν Λιβύην  καὶ   οὐδὲν ἄμεινον πρήσσειν οἰκεῦντες. (ἡ
[4, 36]   γῆς περιόδους γράψαντας πολλοὺς ἤδη  καὶ   οὐδένα νοονεχόντως ἐξηγησάμενον· οἳ Ὠκεανόν
[4, 97]   φέρω, αὐτὸς μέντοι ἕψομαί τοι  καὶ   οὐκ ἂν „λειφθείην„ (κάρτα τε
[4, 45]   τῆς Ἀσίης τε φαίνεται ἐοῦσα  καὶ   οὐκ ἀπικομένη ἐς τὴν γῆν
[4, 9]   τὴν δὲ φάναι ἑωυτήν ἔχειν  καὶ   οὐκ ἀποδώσειν ἐκείνῳ πρὶν
[4, 161]   παῖς Βάττος, χωλός τε ἐὼν  καὶ   οὐκ ἀρτίπους. οἱ δὲ Κυρηναῖοι
[4, 126]   ~Ὡς δὲ πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο  καὶ   οὐκ ἐπαύετο, πέμψας Δαρεῖος ἱππέα
[4, 118]   πᾶσι ὡς ἐπὶ Σκύθας ἐλαύνει  καὶ   οὐκ ἐπὶ τοὺς ἄλλους. (νῦν
[4, 156]   (οἱ δὲ Θηραῖοι καταγομένους ἔβαλλον  καὶ   οὐκ ἔων τῇ γῇ προσίσχειν,
[4, 201]   τριβομένων καὶ πιπτόντων ἀμφοτέρων πολλῶν  καὶ   οὐκ ἧσσον τῶν Περσέων, Ἄμασις
[4, 59]   μετὰ δὲ τούτους, Ἀπόλλωνά τε  καὶ   οὐρανίην Ἀφροδίτην καὶ Ἡρακλέα καὶ
[4, 45]   τριφάσια κέεται ἐπωνυμίας ἔχοντα γυναικῶν,  καὶ   οὐρίσματα αὐτῇ Νεῖλός τε
[4, 198]   γὰρ ἐστὶ καὶ ἔπυδρος πίδαξι,  καὶ   οὔτε αὐχμοῦ φροντίζουσα οὐδὲν οὔτε
[4, 174]   ἄνθρωπον φεύγουσι καὶ παντὸς ὁμιλίην,  καὶ   οὔτε ὅπλον ἐκτέαται ἀρήιον οὐδὲν
[4, 22]   εἰσὶ τοῖσι οὔνομα κεῖται Ἰύρκαι,  καὶ   οὗτοι ἀπὸ θήρης ζῶντες τρόπῳ
[4, 34]   τινὰ εἱλίξαντες τῶν τριχῶν τιθεῖσι  καὶ   οὗτοι ἐπὶ τὸ σῆμα. ~Αὗται
[4, 68]   διπλησίους μάντιας· καὶ ἢν μὲν  καὶ   οὗτοι ἐσορῶντες ἐς τὴν μαντικὴν
[4, 26]   τὰ γενέσια. ἄλλως δὲ δίκαιοι  καὶ   οὗτοι λέγονται εἶναι, ἰσοκρατέες δὲ
[4, 49]   Ἄλπις ποταμὸς πρὸς βορέην ἄνεμον  καὶ   οὗτοι ῥέοντες ἐκδιδοῦσι ἐς αὐτόν·
[4, 27]   τοῖσι ἀνδράσι. ~Γινώσκονται μὲν δὴ  καὶ   οὗτοι, τὸ δὲ ἀπὸ τούτων
[4, 76]   καὶ λαμπραί. ~Ξεινικοῖσι δὲ νομαίοισι  καὶ   οὗτοι φεύγουσι αἰνῶς χρᾶσθαι, μήτε
[4, 178]   ἔχονται Μάχλυες, τῷ λωτῷ μὲν  καὶ   οὗτοι χρεώμενοι, ἀτὰρ ἧσσον γε
[4, 54]   τῷ οὔνομα Παντικάπης, ῥέει μὲν  καὶ   οὗτος ἀπὸ βορέω τε καὶ
[4, 22]   ἀπὸ τῶν βασιληίων Σκυθέων ἀποστάντες  καὶ   οὕτω ἀπικόμενοι ἐς τοῦτον τὸν
[4, 61]   τὰ κρέα ἐψιλωμένα τῶν ὀστέων·  καὶ   οὕτω βοῦς τε ἑωυτὸν ἐξέψει
[4, 111]   τῶν νεκρῶν ἐκράτησαν οἱ Σκύθαι,  καὶ   οὕτω ἔγνωσαν ἐούσας γυναῖκας. (βουλευομένοισι
[4, 42]   ἕως ἐς τὴν βορηίην θάλασσαν  καὶ   οὕτω ἐς Αἴγυπτον ἀπικνέεσθαι. (ὁρμηθέντες
[4, 140]   γενόμενον στίβον, τοῦτον φυλάσσοντες ἤισαν,  καὶ   οὕτω μόγις εὗρον τὸν πόρον.
[4, 126]   συγγινώσκεαι εἶναι ἥσσων, σὺ δὲ  καὶ   οὕτω παυσάμενος τοῦ δρόμου δεσπότῃ
[4, 95]   δὲ ἔτεϊ ἐφάνη τοῖσι Θρήιξι,  καὶ   οὕτω πιθανά σφι ἐγένετο τὰ
[4, 168]   λάβωσι τοὺς ἑωυτῆς ἑκάστη ἀντιδάκνει  καὶ   οὕτω ῥίπτει. (οὗτοι δὲ μοῦνοι
[4, 192]   σαύρῃσι ἐμφερέστατοι, καὶ στρουθοὶ κατάγαιοι,  καὶ   ὄφιες μικροί, κέρας ἓν ἕκαστος
[4, 154]   τῇ Φρονίμῃ, παρέχουσα τε κακὰ  καὶ   πᾶν ἐπ᾽ αὐτῇ μηχανωμένη, καὶ
[4, 108]   τριήκοντα σταδίων ἐστί, ὑψηλὸν δὲ  καὶ   πᾶν ξύλινον, καὶ αἱ οἰκίαι
[4, 192]   ἄγριοι καὶ δίκτυες καὶ θῶες  καὶ   πάνθηρες καὶ βόρυες, καὶ κροκόδειλοι
[4, 76]   κατὰ ὥρα τοὺς Κυζικηνοὺς ποιεῦντας  καὶ   παννυχίδα στήσειν. (ὡς δὲ ἀπίκετο
[4, 180]   ἑκάστοτε κοσμήσαντες κυνέῃ τε Κορινθίῃ  καὶ   πανοπλίῃ Ἑλληνικῇ καὶ ἐπ᾽ ἅρμα
[4, 47]   τε καὶ Ὕπανις καὶ Βορυσθένης  καὶ   Παντικάπης καὶ Ὑπάκυρις καὶ Γέρρος
[4, 167]   Λιβύων γὰρ δὴ ἔθνεα πολλὰ  καὶ   παντοῖα ἐστι, καὶ τὰ μὲν
[4, 174]   Γαράμαντες, οἳ πάντα ἄνθρωπον φεύγουσι  καὶ   παντὸς ὁμιλίην, καὶ οὔτε ὅπλον
[4, 84]   Δαρείου τριῶν ἐόντων οἱ παίδων  καὶ   πάντων στρατευομένων ἕνα αὐτῷ καταλειφθῆναι.
[4, 147]   βασιληίην. (αὐξηθέντων δὲ τῶν ἀδελφιδέων  καὶ   παραλαβόντων τὴν ἀρχήν, οὕτω δὴ
[4, 130]   πλέω χρόνον ἐν τῇ Σκυθικῇ  καὶ   παραμένοντες ἀνιῴατο τῶν πάντων ἐπιδευέες
[4, 61]   ἱρηίων ἐσβάλλοντες τὰ κρέα πάντα  καὶ   παραμίξαντες ὕδωρ ὑποκαίουσι τὰ ὀστέα·
[4, 99]   κατά περ τῆς Ἀττικῆς χώρης·  καὶ   παραπλήσια ταύτῃ καὶ οἱ Ταῦροι
[4, 159]   πεπειρημένοι πρότερον οἱ Αἰγύπτιοι Ἑλλήνων  καὶ   παραχρεώμενοι διεφθάρησαν οὕτω ὥστε ὀλίγοι
[4, 82]   πλείστους. τὸ δὲ ἀποθωμάσαι ἄξιον  καὶ   πάρεξ τῶν ποταμῶν καὶ τοῦ
[4, 91]   Δαρεῖος Ὑστάσπεος, Περσέων τε  καὶ   πάσης τῆς ἠπείρου „βασιλεύς„ ταῦτα
[4, 126]   ἀντιωθῆναι, σὺ δὲ τάς τε  καὶ   παυσάμενος πλάνης μάχεσθαι· εἰ δὲ
[4, 64]   φαρετρέων ποιεῦνται. δέρμα δὲ ἀνθρώπου  καὶ   παχὺ καὶ λαμπρὸν ἦν ἄρα,
[4, 115]   ἐξαναστέωμεν ἐκ τῆς γῆς τῆσδε  καὶ   περήσαντες Τάναιν ποταμὸν „οἰκέωμεν„ ~Ἐπείθοντο
[4, 34]   μὲν πρὸ γάμου πλόκαμον ἀποταμνόμεναι  καὶ   περὶ ἄτρακτον εἱλίξασαι ἐπὶ τὸ
[4, 2]   ἐσχέαντες ἐς ξύλινα ἀγγήια κοῖλα  καὶ   περιστίξαντες κατὰ τὰ ἀγγήια τοὺς
[4, 159]   οἷα τῆς τε χώρης στερισκόμενοι  καὶ   περιυβριζόμενοι ὑπὸ τῶν Κυρηναίων, πέμψαντες
[4, 201]   τε ὑποτελέειν φάναι ἀξίην βασιλέι  καὶ   Πέρσας μηδὲν ἄλλο νεοχμοῦν κατὰ
[4, 194]   μιλτοῦνται δ᾽ ὦν πάντες οὗτοι  καὶ   πιθηκοφαγέουσι. οἳ δὲ σφι ἄφθονοι
[4, 201]   ~Χρόνον δὲ δὴ πολλὸν τριβομένων  καὶ   πιπτόντων ἀμφοτέρων πολλῶν καὶ οὐκ
[4, 20]   καὶ Σκύθαι οἱ ἄριστοί τε  καὶ   πλεῖστοι καὶ τοὺς ἄλλους νομίζοντες
[4, 53]   παρέχεται ἰχθύας τε ἀρίστους διακριδὸν  καὶ   πλείστους, πίνεσθαι τε ἥδιστος ἐστί,
[4, 195]   αὐτὸς ἐγὼ ὥρων. (εἰσὶ μὲν  καὶ   πλεῦνες αἱ λίμναι αὐτόθι,
[4, 97]   (μελλόντων δὲ τῶν Ἰώνων λύειν  καὶ   ποιέειν τὰ κελευόμενα, Κώης
[4, 111]   τούτους δὲ στρατοπεδεύεσθαι πλησίον ἐκεινέων  καὶ   ποιέειν τὰ περ ἂν καὶ
[4, 139]   δὲ ὅσον τόξευμα ἐξικνέεται, ἵνα  καὶ   ποιέειν τι δοκέωσι ποιεῦντες μηδὲν
[4, 120]   τῶν Περσέων ὑπεξάγειν, ὑπιόντας τε  καὶ   ποιεῦντας τὰ βεβουλευμένα· (πρῶτα μέν
[4, 103]   ζῶσι δὲ ἀπὸ ληίης τε  καὶ   πολέμου. ~Ἀγάθυρσοι δὲ ἁβρότατοι ἀνδρῶν
[4, 109]   πλείστῃ ἐστὶ λίμνη μεγάλη τε  καὶ   πολλὴ καὶ ἕλος καὶ κάλαμος
[4, 108]   ~Βουδῖνοι δὲ ἔθνος ἐὸν μέγα  καὶ   πολλὸν γλαυκόν τε πᾶν ἰσχυρῶς
[4, 39]   Φοινίκης ἀπὸ Περσέων χῶρος πλατὺς  καὶ   πολλός ἐστι· τὸ δὲ ἀπὸ
[4, 53]   τε μέγιστος μετὰ Ἴστρον τούτων  καὶ   πολυαρκέστατος κατὰ γνώμας τὰς ἡμετέρας
[4, 79]   Βορυσθενεϊτέων τῇ πόλι οἰκίης μεγάλης  καὶ   πολυτελέος περιβολή, τῆς καὶ ὀλίγῳ
[4, 95]   τῶν τὸν Ἑλλήσποντον οἰκεόντων Ἑλλήνων  καὶ   Πόντον, τὸν Σάλμοξιν τοῦτον ἐόντα
[4, 45]   δὲ Τάναιν ποταμὸν τὸν Μαιήτην  καὶ   πορθμήια τὰ Κιμμέρια λέγουσι) οὐδὲ
[4, 185]   δὲ ἃλς αὐτόθι καὶ λευκὸς  καὶ   πορφύρεος τὸ εἶδος ὀρύσσεται. ὑπὲρ
[4, 157]   τε κάλλισται ἐπ᾽ ἀμφότερα συγκληίουσι  καὶ   ποταμὸς τὰ ἐπὶ θάτερα παραρρέει.
[4, 71]   χοῦσι πάντες χῶμα μέγα, ἁμιλλώμενοι  καὶ   προθυμεόμενοι ὡς μέγιστον ποιῆσαι. ~Ἐνιαυτοῦ
[4, 139]   ὁρᾶτε, καὶ λύομεν τὸν πόρον  καὶ   προθυμίην πᾶσαν ἕξομεν θέλοντες εἶναι
[4, 99]   φέρουσαν, ἐοῦσαν ὀρεινήν τε χώρην  καὶ   προκειμένην τὸ ἐς Πόντον, νέμεται
[4, 147]   ἀδελφεὸς τοῖσι Ἀριστοδήμου παισὶ Εὐρυσθένεϊ  καὶ   Προκλές. ἐόντων δὲ ἔτι τῶν
[4, 94]   ζῶντι. (οὗτοι οἱ αὐτοὶ Θρήικες  καὶ   πρὸς βροντήν τε καὶ ἀστραπὴν
[4, 124]   τε πάντας τοὺς Σκύθας εἶναι  καὶ   πρὸς ἑσπέρην σφέας φεύγειν. ~Ἐλαύνων
[4, 48]   πρῶτος λεχθεὶς τῶν ποταμῶν μέγας  καὶ   πρὸς ἠῶ ῥέων ἀνακοινοῦται τῷ
[4, 120]   γῆς ἐκτρίβειν, διχοῦ σφέας διελόντες.  (καὶ   πρὸς μὲν τὴν μίαν τῶν
[4, 184]   (οὗτοι τῷ ἡλίῳ ὑπερβάλλοντι καταρῶνται  καὶ   πρὸς τούτοισι πάντα τὰ αἰσχρὰ
[4, 200]   ὑπόγαια φέροντα ἐς τὸ τεῖχος  καὶ   προσβολὰς καρτερὰς ποιεύμενοι. τὰ μέν
[4, 47]   δὲ ὀνομαστοί τε εἰσὶ αὐτῶν  καὶ   προσπλωτοὶ ἀπὸ θαλάσσης, τούτους ὀνομανέω
[4, 156]   Λιβύῃ κειμένην, τῇ οὔνομα, ὡς  καὶ   πρότερον εἰρέθη, ἐστὶ Βλατέα. λέγεται
[4, 181]   γὰρ τὸ ἐν Θήβῃσι, ὡς  καὶ   πρότερον εἴρηταί μοι, κριοπρόσωπον τοῦ
[4, 129]   γῆ Σκυθικὴ φέρει, ὡς  καὶ   πρότερόν μοι δεδήλωται, οὐδὲ ἔστι
[4, 1]   γὰρ ἄνω Ἀσίης ἦρξαν, ὡς  καὶ   πρότερον μοι εἴρηται, Σκύθαι ἔτεα
[4, 155]   δε κατὰ ταὐτὰ ἐθέσπιζέ οἱ  καὶ   πρότερον, οἴχετο μεταξὺ ἀπολιπὼν
[4, 3]   αὐτοῖσι κατιοῦσι ἐκ τῶν Μήδων.  (καὶ   πρῶτα μὲν τὴν χώρην ἀπετάμοντο,
[4, 145]   ἥκοιέν τε ἐς τὴν χώρην  καὶ   πῦρ αἴθοιεν. οἳ δὲ ἔφασαν
[4, 135]   τοῖσι ὑπολελειμμένοισι ὑποθέμενος Δαρεῖος  καὶ   πυρὰ ἐκκαύσας τὴν ταχίστην ἐπείγετο
[4, 108]   γλαυκόν τε πᾶν ἰσχυρῶς ἐστι  καὶ   πυρρόν· πόλις δὲ ἐν αὐτοῖσι
[4, 71]   τρίχας περικείρονται, βραχίονας περιτάμνονται, μέτωπον  καὶ   ῥῖνα καταμύσσονται, διὰ τῆς ἀριστερῆς
[4, 70]   τὴν κύλικα ἀκινάκην καὶ ὀιστοὺς  καὶ   σάγαριν καὶ ἀκόντιον· ἐπεὰν δὲ
[4, 5]   ποιήματα, ἄροτρόν τε καὶ ζυγόν  καὶ   σάγαριν καὶ φιάλην, πεσεῖν ἐς
[4, 40]   δὲ κατύπερθε Περσέων καὶ Μήδων  καὶ   Σασπείρων καὶ Κόλχων, τὰ πρὸς
[4, 136]   τῶν Σκυθέων καὶ μία  καὶ   Σαυρομάται καὶ Βουδῖνοι καὶ Γελωνοί,
[4, 57]   οὐρίζει Σκύθας τε τοὺς βασιληίους  καὶ   Σαυρομάτας. ἐς δὲ Τάναϊν τοῦτον
[4, 102]   Μελαγχλαίνων καὶ Γελωνῶν καὶ Βουδίνων  καὶ   Σαυροματέων. ~Τούτων Ταῦροι μὲν νόμοισι
[4, 183]   σιτέονται δὲ οἱ τρωγλοδύται ὄφις  καὶ   σαύρους καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν
[4, 188]   αὐχένα αὐτοῦ· θύουσι δὲ ἡλίῳ  καὶ   σελήνῃ μούνοισι. τούτοισι μέν νυν
[4, 71]   πλέην κυπέρου κεκομμένου καὶ θυμιήματος  καὶ   σελίνου σπέρματος καὶ ἀννήσου, συνερραμμένην
[4, 23]   καὶ ἔρσενες καὶ θήλεαι ὁμοίως,  καὶ   σιμοὶ καὶ γένεια ἔχοντες μεγάλα,
[4, 80]   Σιτάλκη ἔλαβε τὸν ἀδελφεὸν Σκύλην.  (καὶ   Σιτάλκης μὲν παραλαβὼν τὸν ἀδελφεὸν
[4, 17]   ἐπασκέουσι, σῖτον δὲ καὶ σπείρουσι  καὶ   σιτέονται, καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα
[4, 109]   Γελωνοὶ δὲ γῆς τε ἐργάται  καὶ   σιτοφάγοι καὶ κήπους ἐκτημένοι, οὐδὲν
[4, 17]   σπείρουσι καὶ σιτέονται, καὶ κρόμμυα  καὶ   σκόροδα καὶ φακούς καὶ κέγχρους.
[4, 20]   δὴ τὰ καλεύμενα βασιλήια ἐστὶ  καὶ   Σκύθαι οἱ ἄριστοί τε καὶ
[4, 32]   λέγουσι οὐδέν· ἔλεγον γὰρ ἂν  καὶ   Σκύθαι, ὡς περὶ τῶν μουνοφθάλμων
[4, 136]   ἄπιτε χαίροντες ἐλεύθεροι, θεοῖσί τε  καὶ   Σκύθῃσι εἰδότες χάριν. τὸν δὲ
[4, 44]   τὴν ἀληθείην ἐρέειν καὶ δὴ  καὶ   Σκύλακα ἄνδρα Καρυανδέα. (οἳ δὲ
[4, 74]   κάνναβις. αὕτη καὶ αὐτομάτη  καὶ   σπειρομένη φύεται, καὶ ἐξ αὐτῆς
[4, 17]   ταὐτὰ Σκύθῃσι ἐπασκέουσι, σῖτον δὲ  καὶ   σπείρουσι καὶ σιτέονται, καὶ κρόμμυα
[4, 116]   ἀνδρῶν, καὶ ἐς πόλεμον φοιτῶσαι  καὶ   στολὴν τὴν αὐτὴν τοῖσι ἀνδράσι
[4, 72]   ἀμφότερα κατακρέμαται μετέωρα. χαλινοὺς δὲ  καὶ   στόμια ἐμβαλόντες ἐς τοὺς ἵππους
[4, 69]   μάντιας καὶ χεῖρας ὀπίσω δήσαντες  καὶ   στομώσαντες κατεργνῦσι ἐς μέσα τὰ
[4, 192]   τριπήχεες χερσαῖοι, τῇσι σαύρῃσι ἐμφερέστατοι,  καὶ   στρουθοὶ κατάγαιοι, καὶ ὄφιες μικροί,
[4, 3]   μαθόντες ὡς εἰσὶ ἡμέτεροι δοῦλοι  καὶ   συγγνόντες τοῦτο. οὐκ „ὑπομενέουσι„ ~Ταῦτα
[4, 72]   κοιλίην καὶ καθήραντες ἐμπιπλᾶσι ἀχύρων  καὶ   συρράπτουσι. (ἁψῖδος δὲ ἥμισυ ἐπὶ
[4, 15]   φάσματι, πειθομένοισι δὲ ἄμεινον συνοίσεσθαι.  καὶ   σφέας δεξαμένους ταῦτα ποιῆσαι ἐπιτελέα.
[4, 35]   ἅμα αὐτοῖσι θεοῖσι ἀπικέσθαι λέγουσι  καὶ   σφι τιμὰς ἄλλας δεδόσθαι πρὸς
[4, 62]   τὸν ἠέρα ἱεῖσι, καὶ ἔπειτα  καὶ   τὰ ἄλλα ἀπέρξαντες ἱρήια ἀπαλλάσσονται.
[4, 134]   ἄρα πρὸς τούς περ ἐώθεε  καὶ   τὰ ἄλλα λέγειν (οὗτοι ὧνδρες
[4, 61]   ἐς τὸ ἔμπροσθε. θύουσι δὲ  καὶ   τὰ ἄλλα πρόβατα καὶ ἵππους
[4, 139]   ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν, χρηστῶς ὁδοῦται  καὶ   τὰ ἀπ᾽ ἡμέων ἐς ὑμέας
[4, 195]   ἀπὸ τῆς λίμνης. οὕτω ὦν  καὶ   τὰ ἀπὸ τῆς νήσου τῆς
[4, 9]   ταῦτα ποιεῦσα αὐτή τε εὐφρανέαι  καὶ   τὰ ἐντεταλμένα ποιήσεις. ~Τὸν μὲν
[4, 108]   καὶ αἱ οἰκίαι αὐτῶν ξύλιναι  καὶ   τὰ ἱρά. (ἔστι γὰρ δὴ
[4, 167]   ἔθνεα πολλὰ καὶ παντοῖα ἐστι,  καὶ   τὰ μὲν αὐτῶν ὀλίγα βασιλέος
[4, 197]   πλέω τούτων, ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν,  καὶ   τὰ μὲν δύο αὐτόχθονα τῶν
[4, 62]   δὲ τούτου τετράγωνον ἄπεδον πεποίηται,  καὶ   τὰ μὲν τρία τῶν κώλων
[4, 101]   Σκυθικῆς τὰ ἐπικάρσια τετρακισχιλίων σταδίων  καὶ   τὰ ὄρθια τὰ ἐς τὴν
[4, 192]   τε δὴ αὐτόθι ἐστὶ θηρία  καὶ   τά περ τῇ ἄλλη, πλὴν
[4, 62]   θύουσι τρόπῳ οὐ τῷ αὐτῷ  καὶ   τὰ πρόβατα, ἀλλ᾽ ἑτεροίῳ. ἐπεὰν
[4, 121]   τέκνα καὶ αἱ γυναῖκες πάσας  καὶ   τὰ πρόβατα πάντα, πλὴν ὅσα
[4, 100]   Σκύθαι τὰ κατύπερθε τῶν Ταύρων  καὶ   τὰ πρὸς θαλάσσης τῆς ἠοίης
[4, 136]   ὁδῶν, τοῦ δὲ Σκυθικοῦ ἱππότεω  καὶ   τὰ σύντομα τῆς ὁδοῦ ἐπισταμένου,
[4, 78]   ἴδοι ἔχοντα ταύτην τὴν στολήν·  καὶ   τά τε ἄλλα ἐχρᾶτο διαίτη
[4, 139]   φέροντες καὶ ἐς καιρὸν, ἐπείγεσθε·  καὶ   τά τε ἀπ᾽ ὑμέων ἡμῖν,
[4, 183]   οἱ τρωγλοδύται ὄφις καὶ σαύρους  καὶ   τὰ τοιαῦτα τῶν ἑρπετῶν· γλῶσσαν
[4, 140]   τῶν ἵππων τὰς ταύτῃ διαφθείραντες  καὶ   τὰ ὕδατα συγχώσαντες. (εἰ γὰρ
[4, 68]   δὲ ἰθέως τὴν κεφαλὴν ἀποτάμνουσι,  καὶ   τὰ χρήματα αὐτοῦ διαλαγχάνουσι οἱ
[4, 196]   οἰκότα ἐστὶ ἀληθείῃ. ~Λέγουσι δὲ  καὶ   τάδε Καρχηδόνιοι. εἶναι τῆς Λιβύης
[4, 97]   σφέας εὑρεῖν πάθωμεν τι ἀλώμενοι.  (καὶ   τάδε λέγειν φαίη τις ἄν
[4, 118]   Θρήικας γεφυροῖ ποταμὸν Ἴστρον, βουλόμενος  καὶ   τάδε πάντα ὑπ᾽ ἑωυτῷ ποιήσασθαι.
[4, 61]   οὕτω βοῦς τε ἑωυτὸν ἐξέψει  καὶ   τἆλλα ἱρήια ἑωυτὸ ἕκαστον. ἐπεὰν
[4, 165]   παιδὸς τὰ γέρεα ἐν Κυρήνῃ  καὶ   τἆλλα νεμομένη καὶ ἐν βουλῇ
[4, 47]   Παντικάπης καὶ Ὑπάκυρις καὶ Γέρρος  καὶ   Τάναϊς. ῥέουσι δὲ οἵδε κατὰ
[4, 189]   Ποσειδέωνι. ~Τὴν δὲ ἄρα ἐσθῆτα  καὶ   τὰς αἰγίδας τῶν ἀγαλμάτων τῆς
[4, 28]   ἐντὸς τάφρου Σκύθαι κατοικημένοι στρατεύονται  καὶ   τὰς ἁμάξας ἐπελαύνουσι πέρην ἐς
[4, 107]   μέλανα φορέουσι πάντες, ἐπ᾽ ὧν  καὶ   τὰς ἐπωνυμίας ἔχουσι, νόμοισι δὲ
[4, 120]   τὰ φρέατα τὰ παρεξίοιεν αὐτοὶ  καὶ   τὰς κρήνας συγχοῦν, τὴν ποίην
[4, 128]   τὸν πεζὸν φοβεόμενοι. ἐποιέοντο δὲ  καὶ   τὰς νύκτας παραπλησίας προσβολὰς οἱ
[4, 136]   τοῦ πολλοῦ ἐόντος πεζοῦ στρατοῦ  καὶ   τὰς ὁδοὺς οὐκ ἐπισταμένου, ὥστε
[4, 33]   τόδε ποιεύμενον προσφερές, τὰς Θρηικίας  καὶ   τὰς Παιονίδας γυναῖκας, ἐπεὰν θύωσι
[4, 78]   ὅκως ἔλθοι ἐς τὸ τεῖχος  καὶ   τὰς πύλας ἐγκλῄσειε, τὴν στολὴν
[4, 163]   δὲ μὴ ἀποθανέαι καὶ αὐτὸς  καὶ   ταῦρος „καλλιστεύων„ ταῦτα
[4, 119]   Ἀνδροφάγος καὶ οἱ τῶν Μελαγχλαίνων  καὶ   Ταύρων τάδε Σκύθῃσι ὑπεκρίναντο. (εἰ
[4, 7]   καὶ τὸν ἠέρα εἶναι πλέον,  καὶ   ταῦτα εἶναι τὰ ἀποκληίοντα τὴν
[4, 159]   ἐς Αἴγυπτον. ἀντὶ τούτων Αἰγύπτιοι  καὶ   ταῦτα ἐπιμεμφόμενοι Ἀπρίῃ ἀπέστησαν ἀπ᾽
[4, 33]   ἀπὸ ἑωυτῶν ἐς ἄλλο ἔθνος.  (καὶ   ταῦτα μὲν οὕτω προπεμπόμενα ἀπικνέεσθαι
[4, 116]   περήσαντες Τάναιν ποταμὸν „οἰκέωμεν„ ~Ἐπείθοντο  καὶ   ταῦτα οἱ νεηνίσκοι, διαβάντες δὲ
[4, 190]   ἀνθερίκων ἐνειρμένων περὶ σχοίνους ἐστί,  καὶ   ταῦτα περιφορητά. νόμοισι μὲν τοιούτοισι
[4, 9]   λείπηται, ἔκπεμπε ἐκ τῆς χώρης.  καὶ   ταῦτα ποιεῦσα αὐτή τε εὐφρανέαι
[4, 62]   ἄλλοισι τῶν θεῶν οὕτω θύουσι  καὶ   ταῦτα τῶν κτηνέων, τῷ δὲ
[4, 23]   αὐτοῦ τῆς τρυγὸς παλάθας συντιθεῖσι  καὶ   ταύτας σιτέονται. (πρόβατα γάρ σφι
[4, 154]   οἱ παραδιδοῖ τὴν ἑωυτοῦ θυγατέρα  καὶ   ταύτην ἐκέλευε καταποντῶσαι ἀπαγαγόντα. (ὁ
[4, 117]   ἀποκτείνῃ· αἳ δὲ τινὲς αὐτέων  καὶ   τελευτῶσι γηραιαὶ πρὶν γήμασθαι, οὐ
[4, 154]   καὶ πᾶν ἐπ᾽ αὐτῇ μηχανωμένη,  καὶ   τέλος μαχλοσύνην ἐπενείκασά οἱ πείθει
[4, 189]   ταύτῃ χρέωνται καλῶς αἱ Λίβυσσαι.  καὶ   τέσσερας ἵππους συζευγνύναι παρὰ Λιβύων
[4, 125]   τοὺς ὁμούρους φεύγοντας ὑπὸ Σκυθέων  καὶ   τεταραγμένους, πρὶν σφι ἐμβαλεῖν
[4, 44]   περιπλώσαντας Ἰνδούς τε κατεστρέψατο Δαρεῖος  καὶ   τῇ θαλάσσῃ ταύτῃ ἐχρᾶτο. οὕτω
[4, 80]   μαθὼν τὸ γινόμενον ἐπ᾽ ἑωυτῷ  καὶ   τὴν αἰτίην δι᾽ ἣν ἐποιέετο,
[4, 113]   τε οὗτος καὶ ἕτερον ἦγε,  καὶ   τὴν Ἀμαζόνα εὗρε δευτέρην αὐτὴν
[4, 35]   φασὶ δὲ οἱ αὐτοὶ οὗτοι  καὶ   τὴν Ἄργην τε καὶ τὴν
[4, 36]   ἐοῦσαν κυκλοτερέα ὡς ἀπὸ τόρνου,  καὶ   τὴν Ἀσίην τῇ Εὐρώπῃ ποιεύντων
[4, 180]   κοσμέεσθαι αὐτάς· ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου  καὶ   τὴν ἀσπίδα καὶ τὸ κράνος
[4, 141]   ἁπάσας παρεῖχε διαπορθμεύειν τὴν στρατιὴν  καὶ   τὴν γέφυραν ἔζευξε. ~Πέρσαι μὲν
[4, 7]   ὑπὸ πτερῶν κεχυμένων· πτερῶν γὰρ  καὶ   τήν γῆν καὶ τὸν ἠέρα
[4, 78]   δὲ τήν τε βασιληίην παρέλαβε  καὶ   τὴν γυναῖκα τοῦ πατρός, τῇ
[4, 45]   τῆς Προμηθέος Ἀσίης. ἀπ᾽ ὅτευ  καὶ   τὴν ἐν Σάρδισι φυλὴν κεκλῆσθαι
[4, 43]   τό τε μῆκος τοῦ πλόου  καὶ   τὴν ἐρημίην ἀπῆλθε ὀπίσω, οὐδ᾽
[4, 198]   γῇ κατίσταται. ἀγαθὴ δὲ γῆ  καὶ   τὴν Εὐεσπερῖται νέμονται· (ἐπ᾽ ἑκατοστὰ
[4, 119]   πειρησόμεθα ἀδικέειν. ἢν μέντοι ἐπίῃ  καὶ   τὴν ἡμετέρην ἄρξῃ τε ἀδικέων,
[4, 99]   φέροντα, τήν τε πρὸς μεσαμβρίην  καὶ   τὴν πρὸς τὴν ἠῶ, κατά
[4, 120]   τε μεγάλην τῆς ἦρχε Ἰδάνθυρσος  καὶ   τὴν τρίτην τῆς ἐβασίλευε Τάξακις,
[4, 56]   τήν τε τῶν νομάδων χώρην  καὶ   τὴν τῶν βασιληίων Σκυθέων, ἐκδιδοῖ
[4, 12]   ἐς τὴν Ἀσίην τοὺς Σκύθας  καὶ   τὴν χερσόνησον κτίσαντες, ἐν τῇ
[4, 184]   ἐπιτρίβει, αὐτούς τε τοὺς ἀνθρώπους  καὶ   τὴν χώρην αὐτῶν. (μετὰ δὲ
[4, 35]   ἀπικέσθαι, τὴν δὲ Ἄργην τε  καὶ   τὴν Ὦπιν ἅμα αὐτοῖσι θεοῖσι
[4, 35]   οὗτοι καὶ τὴν Ἄργην τε  καὶ   τὴν Ὦπιν ἐούσας παρθένους ἐξ
[4, 44]   τῇ θαλάσσῃ ταύτῃ ἐχρᾶτο. οὕτω  καὶ   τῆς Ἀσίης, πλὴν τὰ πρὸς
[4, 145]   τούτοισι μοῖράν τε τιμέων μετέχοντες  καὶ   τῆς γῆς ἀπολαχόντες. (Λακεδαιμονίοισι δὲ
[4, 100]   τοῦ Κιμμερίου τὰ πρὸς ἑσπέρης  καὶ   τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδος μέχρι
[4, 44]   ὁρμηθέντες ἐκ Κασπατύρου τε πόλιος  καὶ   τῆς Πακτυικῆς γῆς ἔπλεον κατὰ
[4, 123]   Πέρσαι ἤισαν διὰ τῆς Σκυθικῆς  καὶ   τῆς Σαυρομάτιδος χώρης, οἳ δὲ
[4, 203]   Λίβυες τῆς τε ἐσθῆτος εἵνεκα  καὶ   τῆς σκευῆς τοὺς ὑπολειπομένους αὐτῶν
[4, 23]   ἐστὶ καὶ τρηχέα. (διεξελθόντι δὲ  καὶ   τῆς τρηχέης χώρης πολλὸν οἰκέουσι
[4, 180]   Ἀθηναίην φασὶ Ποσειδέωνος εἶναι θυγατέρα  καὶ   τῆς Τριτωνίδος λίμνης, καί μιν
[4, 8]   ὧδε ὕπερ σφέων τε αὐτῶν  καὶ   τῆς χώρης τῆς κατύπερθε λέγουσι,
[4, 49]   ἐς αὐτόν, Ἄτλας καὶ Αὔρας  καὶ   Τίβισις. διὰ δὲ Θρηίκης καὶ
[4, 101]   λίμνην τὴν Μαιῆτιν ἑτερέων δέκα·  καὶ   τὸ ἀπὸ θαλάσσης ἐς μεσόγαιαν
[4, 29]   ἡμίονοι ἀνέχονται. ~Δοκέει δέ μοι  καὶ   τὸ γένος τῶν βοῶν τὸ
[4, 183]   ἄλλων βοῶν ὅτι μὴ τοῦτο  καὶ   τὸ δέρμα ἐς παχύτητά τε
[4, 142]   οὕτω ἐκφεύγουσι Σκύθαι δὲ διζήμενοι  καὶ   τὸ δεύτερον ἥμαρτον τῶν Περσέων,
[4, 185]   ὀφρύη μέχρι Ἡρακλέων στηλέων  καὶ   τὸ ἔξω τουτέων. (ἔστι δὲ
[4, 72]   ἐπὶ δύο ξύλα στήσαντες ὕπτιον  καὶ   τὸ ἕτερον ἥμισυ τῆς ἁψῖδος
[4, 181]   πληθυούσης ψυχρότερον, μεσαμβρίη τε ἐστὶ  καὶ   τὸ κάρτα γίνεται ψυχρόν· (τηνικαῦτα
[4, 180]   γὰρ Αἰγύπτου καὶ τὴν ἀσπίδα  καὶ   τὸ κράνος φημὶ ἀπῖχθαι ἐς
[4, 2]   τοὺς τυφλοὺς δονέουσι τὸ γάλα,  καὶ   τὸ μὲν αὐτοῦ ἐπιστάμενον ἀπαρύσαντες
[4, 54]   βορέω τε καὶ ἐκ λίμνης,  καὶ   τὸ μεταξὺ τούτου τε καὶ
[4, 2]   τε πίμπλασθαι φυσωμένας τῆς ἵππου  καὶ   τὸ οὖθαρ κατίεσθαι. (ἐπεὰν δὲ
[4, 189]   κατὰ τὠυτὸ ἔσταλται. (καὶ δὴ  καὶ   τὸ οὔνομα κατηγορέει ὅτι ἐκ
[4, 101]   τε ἐς τὴν μεσόγαιαν φέρον  καὶ   τὸ παρὰ τὴν θάλασσαν. (ἀπὸ
[4, 75]   ἐὸν καταπλάσσονται πᾶν τὸ σῶμα  καὶ   τὸ πρόσωπον· καὶ ἅμα μὲν
[4, 169]   Ἄζιρις, τὴν οἱ Κυρηναῖοι οἴκεον,  καὶ   τὸ σίλφιον ἄρχεται ἀπὸ τούτου·
[4, 181]   οὗ δύεταί τε ἥλιος  καὶ   τὸ ὕδωρ γίνεται χλιαρόν. ἐπὶ
[4, 156]   ~Μετὰ δὲ αὐτῷ τε τούτῳ  καὶ   τοῖσι ἄλλοισι Θηραίοισι συνεφέρετο παλιγκότως.
[4, 129]   τοῖσι Πέρσῃσι τε ἦν σύμμαχον  καὶ   τοῖσι Σκύθῃσι ἀντίξοον ἐπιτιθεμένοισι τῷ
[4, 179]   ἱρῷ, ἐπιθεσπίσαντά τε τῷ τρίποδι  καὶ   τοῖσι σὺν Ἰήσονι σημήναντα τὸν
[4, 62]   προβάτων καὶ ἵππων, καὶ δὴ  καὶ   τοῖσιδ᾽ ἔτι πλέω θύουσι
[4, 5]   δὲ τούτου προσιέναι τὸν δεύτερον,  καὶ   τὸν αὖτις ταὐτὰ ποιέειν. τοὺς
[4, 55]   δεξιὴν ἀπέργων τήν τε Ὑλαίην  καὶ   τὸν Ἀχιλλήιον δρόμον καλεόμενον. ~Ἕβδομος
[4, 87]   ἐγένετο Μανδροκλέης Σάμιος· θεησάμενος δὲ  καὶ   τὸν Βόσπορον στήλας ἔστησε δύο
[4, 10]   τῶν παίδων, τόν τε Ἀγάθυρσον  καὶ   τὸν Γελωνόν, οὐκ οἵους τε
[4, 97]   λύσαντας ἕπεσθαι κατ᾽ ἤπειρον ἑωυτῷ  καὶ   τὸν ἐκ τῶν νεῶν στρατόν.
[4, 38]   θάλασσαν παρά τε τὸν Πόντον  καὶ   τὸν Ἑλλήσποντον μέχρι Σιγείου τοῦ
[4, 10]   προδέξαντα, παραδοῦναι τὸ τόξον τε  καὶ   τὸν ζωστῆρα ἔχοντα ἐπ᾽ ἄκρης
[4, 10]   γὰρ δὴ φορέειν τέως Ἡρακλέα)  καὶ   τὸν ζωστῆρα προδέξαντα, παραδοῦναι τὸ
[4, 7]   πτερῶν γὰρ καὶ τήν γῆν  καὶ   τὸν ἠέρα εἶναι πλέον, καὶ
[4, 158]   οἱ Λίβυες ἀναστήσαντες πρὸς ἑσπέρην,  καὶ   τὸν κάλλιστον τῶν χώρων ἵνα
[4, 14]   ἐς κναφήιον ἐν Προκοννήσῳ ἀποθανεῖν,  καὶ   τόν κναφέα κατακληίσαντα τὸ ἐργαστήριον
[4, 9]   πλεῖστον χρόνον συνεῖναι τῷ Ἡρακλεῖ,  καὶ   τὸν κομισάμενον ἐθέλειν ἀπαλλάσσεσθαι· τέλος
[4, 15]   εἵπετο τῷ θεῷ, εἶναι κόραξ.  (καὶ   τὸν μὲν εἰπόντα ταῦτα ἀφανισθῆναι,
[4, 167]   Αἰγύπτου ἅπαντα καὶ τὸν πεζὸν  καὶ   τὸν ναυτικόν· στρατηγὸν δὲ τοῦ
[4, 71]   παλλακέων τε μίαν ἀποπνίξαντες θάπτουσι  καὶ   τὸν οἰνοχόον καὶ μάγειρον καὶ
[4, 167]   στρατὸν τὸν ἐξ Αἰγύπτου ἅπαντα  καὶ   τὸν πεζὸν καὶ τὸν ναυτικόν·
[4, 164]   καταμαθόντες ἀγοράζοντα κτείνουσι, πρὸς δὲ  καὶ   τὸν πενθερὸν αὐτοῦ Ἀλάζειρα. Ἀρκεσίλεως
[4, 179]   δοῦναι τὸν τρίποδα, φάμενόν σφι  καὶ   τὸν πόρον δέξειν καὶ ἀπήμονας
[4, 88]   τε Δαρεῖον ἐν προεδρίῃ κατήμενον  καὶ   τὸν στρατὸν αὐτοῦ διαβαίνοντα ταῦτα
[4, 26]   καὶ καταταμόντες τὰ κρέα κατατάμνουσι  καὶ   τὸν τοῦ δεκομένου τεθνεῶτα γονέα,
[4, 179]   βραχέων δεικνύναι τὸν Τρίτωνά σφι  καὶ   τὸν τρίποδα θεῖναι ἐν τῷ
[4, 79]   λαμβάνει· νῦν οὗτος δαίμων  καὶ   τὸν ὑμέτερον βασιλέα λελάβηκε, καὶ
[4, 3]   ὦν μοι δοκέει αἰχμὰς μὲν  καὶ   τόξα μετεῖναι, λαβόντα δὲ ἕκαστον
[4, 41]   δή τι ἐστί. ~Τοιαύτη μὲν  καὶ   τοσαύτη Ἀσίη ἐστί,
[4, 205]   Φερετίμης τῆς Βάττου τοιαύτη τε  καὶ   τοσαύτη τιμωρίη ἐγένετο ἐς Βαρκαίους.
[4, 54]   καὶ τὸ μεταξὺ τούτου τε  καὶ   τοῦ Βορυσθένεος νέμονται οἱ γεωργοὶ
[4, 87]   συμβαλλομένῳ, μέσον ἐστὶ Βυζαντίου τε  καὶ   τοῦ ἐπὶ στόματι ἱροῦ. ~Δαρεῖος
[4, 96]   ~Ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτου  καὶ   τοῦ καταγαίου οἰκήματος οὔτε ἀπιστέω
[4, 82]   ἄξιον καὶ πάρεξ τῶν ποταμῶν  καὶ   τοῦ μεγάθεος τοῦ πεδίου παρέχεται,
[4, 159]   ζόης, ἄρξαντος ἐπὶ τεσσεράκοντα ἔτεα,  καὶ   τοῦ παιδὸς αὐτοῦ Ἀρκεσίλεω ἄρξαντος
[4, 202]   ὅσοι αὐτῶν ἦσαν Βαττιάδαι τε  καὶ   τοῦ φόνου οὐ μεταίτιοι· τούτοισι
[4, 20]   οἱ ἄριστοί τε καὶ πλεῖστοι  καὶ   τοὺς ἄλλους νομίζοντες Σκύθας δούλους
[4, 35]   ἀγείροντας (οὗτος δὲ Ὠλὴν  καὶ   τοὺς ἄλλους τοὺς παλαιοὺς ὕμνους
[4, 103]   τῇ, παρθένῳ τούς τε ναυηγοὺς  καὶ   τοὺς ἂν λάβωσι Ἑλλήνων ἐπαναχθέντες
[4, 135]   (κατέλιπε δὲ τούς τε ὄνους  καὶ   τοὺς ἀσθενέας τῆς στρατιῆς τῶνδε
[4, 118]   ὑπ᾽ ἑωυτῷ Θρήικας καὶ δὴ  καὶ   τοὺς ἡμῖν ἐόντας πλησιοχώρους „Γέτας„
[4, 112]   Ἀμαζόνες, εἰ μὴ τὰ ὅπλα  καὶ   τοὺς ἵππους, ἀλλὰ ζόην ἔζωον
[4, 11]   ἴσους γενομένους μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους.  καὶ   τοὺς μὲν ἀποθανόντας πάντας ὑπ᾽
[4, 125]   τοὺς Ἀγαθύρσους. (Ἀγαθύρσοι δὲ ὁρέοντες  καὶ   τοὺς ὁμούρους φεύγοντας ὑπὸ Σκυθέων
[4, 134]   ἀσθενεστάτους ἐς τὰς ταλαιπωρίας ἐξαπατήσαντας  καὶ   τοὺς ὄνους πάντας καταδήσαντας ἀπαλλάσσεσθαι,
[4, 135]   τῶν ἦν ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λόγος,  καὶ   τοὺς ὄνους πάντας καταδήσας κατέλιπε
[4, 31]   τὴν χιόνα τοὺς Σκύθας τε  καὶ   τοὺς περιοίκους δοκέω λέγειν. ταῦτα
[4, 94]   παρὰ τὸν Σάλμοξιν τὰς χεῖρας  καὶ   τοὺς πόδας, ἀνακινήσαντες αὐτὸν μετέωρον
[4, 5]   μιν ἐκεῖνον κομίσαι ἐς ἑωυτοῦ·  καὶ   τοὺς πρεσβυτέρους ἀδελφεοὺς πρὸς ταῦτα
[4, 62]   ἀκινάκης σιδήρεος ἵδρυται ἀρχαῖος ἑκάστοισι,  καὶ   τοῦτ᾽ ἐστὶ τοῦ Ἄρεος τὸ
[4, 7]   παισὶ τοῖσι ἑωυτοῦ καταστήσασθαι Κολάξαιν,  καὶ   τουτέων μίαν ποιῆσαι μεγίστην, ἐν
[4, 162]   τὸ διδόμενον καλὸν μὲν ἔφη  καὶ   τοῦτο εἶναι, κάλλιον δὲ ἐκεῖνο,
[4, 23]   οὐδέ τι ἀρήιον ὅπλον ἐκτέαται.  καὶ   τοῦτο μὲν τοῖσι περιοικέουσι οὗτοι
[4, 142]   τὸ δεύτερον ἥμαρτον τῶν Περσέων,  καὶ   τοῦτο μὲν ὡς ἐόντας Ἴωνας
[4, 127]   οὐκ αὐτίκα μάχομαι τοι, ἐγὼ  καὶ   τοῦτο σημανέω. ἡμῖν οὔτε ἄστεα
[4, 202]   γυναικῶν τοὺς μαζοὺς ἀποταμοῦσα περιέστιξε  καὶ   τούτοισι τὸ τεῖχος· (τοὺς δὲ
[4, 14]   Κυζίκου καὶ ἐς λόγους ἀπικέσθαι.  καὶ   τοῦτον μὲν ἐντεταμένως ἀμφισβατέειν, τοὺς
[4, 155]   Λίβυες γὰρ βασιλέα βάττον καλέουσι,  καὶ   τούτου εἵνεκα δοκέω θεσπίζουσαν τὴν
[4, 45]   τῆς Προμηθέος γυναικὸς τὴν ἐπωνυμίην.  καὶ   τούτου μὲν μεταλαμβάνονται τοῦ οὐνόματος
[4, 120]   ἀπειπαμένων τὴν σφετέρην συμμαχίην, ἵνα  καὶ   τούτους ἐκπολεμώσωσι· εἰ γὰρ μὴ
[4, 120]   τε καὶ Βουδίνων προσγενομένων, ἡμέρης  καὶ   τούτους ὁδῶ προέχοντας τῶν Περσέων
[4, 31]   λέγουσι ἀνάπλεον εἶναι τὸν ἠέρα,  καὶ   τούτων εἵνεκα οὐκ οἷοί τε
[4, 125]   ἐπὶ τὴν Νευρίδα· ταρασσομένων δὲ  καὶ   τούτων ἤισαν ὑποφεύγοντες οἱ Σκύθαι
[4, 197]   τοὺς ἡμεῖς ἔχομεν Λιβύων ὀνομάσαι,  καὶ   τούτων οἱ πολλοὶ βασιλέος τοῦ
[4, 125]   Ἀνδροφάγων τοὺς χώρους· ταραχθέντων δὲ  καὶ   τούτων ὑπῆγον ἐπὶ τὴν Νευρίδα·
[4, 6]   μέσου Ἀρποξάιος οἳ Κατίαροί τε  καὶ   Τράσπιες καλέονται, ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 155]   περιιόντος ἐξεγένετό οἱ παῖς ἰσχόφωνος  καὶ   τραυλός, τῷ οὔνομα ἐτέθη Βάττος,
[4, 23]   ἀπὸ τούτου λιθώδης τ᾽ ἐστὶ  καὶ   τρηχέα. (διεξελθόντι δὲ καὶ τῆς
[4, 86]   πλόος· αὗται δὲ τρεῖς μυριάδες  καὶ   τριήκοντα ὀργυιέων γίνονται, στάδιοι δὲ
[4, 179]   ἄλλην τε ἑκατόμβην καὶ δὴ  καὶ   τρίποδα χάλκεον περιπλώειν Πελοπόννησον, βουλόμενον
[4, 86]   ὀργυιέων γίνονται, στάδιοι δὲ τριηκόσιοι  καὶ   τρισχίλιοι. (ὁ μέν νυν Πόντος
[4, 85]   εὐρύτατος αὐτὸς ἑωυτοῦ, στάδιοι τριηκόσιοι  καὶ   τρισχίλιοι. (τούτου τοῦ πελάγεος τὸ
[4, 183]   τὸ δέρμα ἐς παχύτητά τε  καὶ   τρῖψιν. (οἱ Γαράμαντες δὴ οὗτοι
[4, 199]   τῶν καρπῶν ὀργᾷ ἀμᾶσθαι τε  καὶ   τρυγᾶσθαι· τούτων τε δὴ συγκεκομισμένων
[4, 137]   Μιλτιάδεω μὲν τοῦ Ἀθηναίου, στρατηγέοντος  καὶ   τυραννεύοντος Χερσονησιτέων τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ,
[4, 180]   τὠυτὸ οἱ ἄνδρες τρίτου μηνός,  καὶ   τῷ ἂν οἴκῃ τῶν ἀνδρῶν
[4, 168]   δὲ μοῦνοι Λιβύων τοῦτο ἐργάζονται  καὶ   τῷ βασιλέι μοῦνοι τὰς παρθένους
[4, 108]   καὶ βωμοῖσι καὶ νηοῖσι ξυλίνοισι,  καὶ   τῷ Διονύσῳ τριετηρίδας ἀνάγουσι καὶ
[4, 154]   γυναῖκα. (ἣ δὲ ἐπεσελθοῦσα ἐδικαίου  καὶ   τῷ ἔργῳ εἶναι μητρυιὴ τῇ
[4, 9]   τόδε τὸ τόξον ὧδε διατεινόμενον  καὶ   τῳ ζωστῆρι τῷδε κατὰ τάδε
[4, 73]   ἕκαστος ὑποδεκόμενος εὐωχέει τοὺς ἑπομένους,  καὶ   τῷ νεκρῷ ἁπάντων παραπλησίως παρατίθησι
[4, 59]   οἱ δὲ καλεόμενοι βασιλήιοι Σκύθαι  καὶ   τῷ Ποσειδέωνι θύουσι. (ὀνομάζεται δὲ
[4, 188]   μάλιστα, μετὰ δὲ τῷ; Τρίτωνι  καὶ   τῷ Ποσειδέωνι. ~Τὴν δὲ ἄρα
[4, 53]   μοῦνον τῶν Σκυθικῶν ποταμῶν ἀλλὰ  καὶ   τῶν ἄλλων ἁπάντων, πλὴν Νείλου
[4, 71]   διήκονον καὶ ἀγγελιηφόρον καὶ ἵππους  καὶ   τῶν ἄλλων πάντων ἀπαρχὰς καὶ
[4, 24]   τῶν ἐκ Βορυσθένεος τε ἐμπορίου  καὶ   τῶν ἄλλων Ποντικῶν ἐμπορίων· Σκυθέων
[4, 3]   δὴ ὦν σφι τῶν δούλων  καὶ   τῶν γυναικῶν ἐτράφη νεότης· οἳ
[4, 164]   καί μιν Βαρκαῖοί τε ἄνδρες  καὶ   τῶν ἐκ Κυρήνης φυγάδων τινὲς
[4, 24]   πολλὴ περιφανείη τῆς χώρης ἐστὶ  καὶ   τῶν ἔμπροσθε ἐθνέων· καὶ γὰρ
[4, 70]   τε οἱ τὸ ὅρκιον ποιεύμενοι  καὶ   τῶν ἑπομένων οἱ πλείστου ἄξιοι.
[4, 147]   τε τῶν Φοινίκων καὶ δὴ  καὶ   τῶν ἑωυτοῦ συγγενέων Μεμβλίαρον. (οὗτοι
[4, 129]   τῶν τε ὄνων φωνὴ  καὶ   τῶν ἡμιόνων τὸ εἶδος. (οὔτε
[4, 135]   τοὺς μὲν καματηροὺς τῶν ἀνδρῶν  καὶ   τῶν ἦν ἐλάχιστος ἀπολλυμένων λόγος,
[4, 5]   φιάλην, πεσεῖν ἐς τὴν Σκυθικήν·  καὶ   τῶν ἰδόντα πρῶτον τὸν πρεσβύτατον
[4, 35]   ἐλθὼν τοὺς ἀειδομένους ἐν Δήλῳ)  (καὶ   τῶν μηρίων καταγιζομένων ἐπὶ τῷ
[4, 161]   σφεας, τῇδε διαθείς· Θηραίων μὲν  καὶ   τῶν περιοίκων μίαν μοῖραν ἐποίησε,
[4, 73]   ἐν μέσῳ τῶν ξύλων τε  καὶ   τῶν πίλων. ~Ἔστι δέ σφι
[4, 201]   τε ἐξῄσαν ἐκ τοῦ ἄστεος  καὶ   τῶν πολεμίων ἔων παριέναι ἐς
[4, 47]   τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης  καὶ   τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων.
[4, 146]   τῶν Μινυέων, ἐοῦσαι ἀσταί τε  καὶ   τῶν πρώτων Σπαρτιητέων θυγατέρες, ἐσελθεῖν
[4, 61]   κρέα, θύσας τῶν κρεῶν  καὶ   τῶν σπλάγχνων ἀπαρξάμενος ῥίπτει ἐς
[4, 76]   τε ἔχων καὶ ἐκδησάμενος ἀγάλματα.  (καὶ   τῶν τις Σκυθέων καταφρασθεὶς αὐτὸν
[4, 192]   κατὰ βοῦν ἐστι) (καὶ βασσάρια  καὶ   ὕαιναι καὶ ὕστριχες καὶ κριοὶ
[4, 76]   μητρὶ Ἀνάχαρσις, ἢν σῶς  καὶ   ὑγιὴς ἀπονοστήσῃ ἐς ἑωυτοῦ, θύσειν
[4, 140]   τῇ χιλός τε τοῖσι ἵπποισι  καὶ   ὕδατα ἦν, ταύτῃ διεξιόντες ἐδίζηντο
[4, 127]   ἀντὶ μὲν δώρων γῆς τε  καὶ   ὕδατος δῶρα πέμψω τοιαῦτα οἷα
[4, 195]   καὶ ἐν Ζακύνθῳ ἐκ λίμνης  καὶ   ὕδατος πίσσαν ἀναφερομένην αὐτὸς ἐγὼ
[4, 132]   τε αὐτοὺς καὶ γῆν τε  καὶ   ὕδωρ, εἰκάζων τῇδε, ὡς μῦς
[4, 126]   σῷ δῶρα φέρων γῆν τε  καὶ   ὕδωρ ἐλθὲ ἐς „λόγους„ ~Πρὸς
[4, 184]   δέκα ἡμερέων ἄλλος κολωνὸς ἁλὸς  καὶ   ὕδωρ, καὶ ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν
[4, 182]   ἁλός ἐστι ὅμοιος τῷ Ἀμμωνίῳ  καὶ   ὕδωρ, καὶ ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν
[4, 184]   ὁδοῦ ἄλλος ἁλός τε κολωνὸς  καὶ   ὕδωρ, καὶ ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν
[4, 183]   ἀλλέων ὁδοῦ ἕτερος ἁλὸς κολωνὸς  καὶ   ὕδωρ καὶ φοίνικες καρποφόροι πολλοί,
[4, 139]   εὑρόντας δὲ ὑπέρ τε ἡμέων  καὶ   ὑμέων αὐτῶν τίσασθαι οὕτω ὡς
[4, 79]   εἰ δέ μοι ἀπιστέετε, ἕπεσθε,  καὶ   ὑμῖν ἐγὼ „δέξω„ (εἵποντο τῶν
[4, 192]   τῇ ἄλλη, πλὴν ἐλάφου τε  καὶ   ὑὸς ἀγρίου· ἔλαφος δὲ καὶ
[4, 47]   Ὕπανις καὶ Βορυσθένης καὶ Παντικάπης  καὶ   Ὑπάκυρις καὶ Γέρρος καὶ Τάναϊς.
[4, 81]   ἔστι μεταξὺ Βορυσθένεός τε ποταμοῦ  καὶ   Ὑπάνιος χῶρος, οὔνομα δέ οἱ
[4, 47]   πεντάστομος, μετὰ δὲ Τύρης τε  καὶ   Ὕπανις καὶ Βορυσθένης καὶ Παντικάπης
[4, 95]   κακοβίων τε ἐόντων τῶν Θρηίκων  καὶ   ὑπαφρονεστέρων, τὸν Σάλμοξιν τοῦτον ἐπιστάμενον
[4, 120]   σύμμαχοι οὐ προσεγίνοντο, ὑπεξιόντες δὲ  καὶ   ὑπεξελαύνοντες τὰ φρέατα τὰ παρεξίοιεν
[4, 93]   γὰρ τὸν Σαλμυδησσὸν ἔχοντες Θρήικες  καὶ   ὑπὲρ Ἀπολλωνίης τε καὶ Μεσαμβρίης
[4, 181]   οἰκέουσι ἔσχατοι πρὸς τῆς ἐρήμου  καὶ   ὑπὲρ τῆς θηριώδεος, πρῶτοι μὲν
[4, 36]   εἰσι\ ὑπερβόρεοι τινὲς ἄνθρωποι, εἰσὶ  καὶ   ὑπερνότιοι ἄλλοι. (γελῶ δὲ ὁρέων
[4, 13]   Ἀριμασπῶν, αἰεὶ τοῖσι πλησιοχώροισι ἐπιτίθεσθαι,  καὶ   ὑπὸ μὲν Ἀριμασπῶν ἐξωθέεσθαι ἐκ
[4, 79]   βασιλέα λελάβηκε, καὶ βακχεύει τε  καὶ   ὑπὸ τοῦ θεοῦ μαίνεται. εἰ
[4, 69]   τοιῷδε· ἐπεὰν ἅμαξαν φρυγάνων πλήσωσι  καὶ   ὑποζεύξωσι βοῦς, ἐμποδίσαντες τοὺς μάντιας
[4, 192]   καὶ ὑὸς ἀγρίου· ἔλαφος δὲ  καὶ   ὗς ἄγριος ἐν Λιβύῃ πάμπαν
[4, 186]   γευόμενοι, διότι περ οὐδὲ Αἰγύπτιοι,  καὶ   ὗς οὐ τρέφοντες. (βοῶν μέν
[4, 192]   ἐστι) (καὶ βασσάρια καὶ ὕαιναι  καὶ   ὕστριχες καὶ κριοὶ ἄγριοι καὶ
[4, 17]   σιτέονται, καὶ κρόμμυα καὶ σκόροδα  καὶ   φακούς καὶ κέγχρους. (ὕπερ δὲ
[4, 160]   τοῦτο Ἀρκεσίλεων μὲν κάμνοντά τε  καὶ   φάρμακον πεπωκότα ἀδελφεὸς Ἁλίαρχος
[4, 45]   τε Αἰγύπτιος ποταμὸς ἐτέθη  καὶ   Φᾶσις Κόλχος (οἳ δὲ
[4, 162]   Βάττου τε τοῦ χωλοῦ  καὶ   Φερετίμης οὐκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ
[4, 109]   ἐόντες αὐτόχθονες νομάδες τε εἰσὶ  καὶ   φθειροτραγέουσι μοῦνοι τῶν ταύτῃ, Γελωνοὶ
[4, 71]   καὶ τῶν ἄλλων πάντων ἀπαρχὰς  καὶ   φιάλας χρυσέας· ἀργύρῳ δὲ οὐδὲν
[4, 5]   τε καὶ ζυγόν καὶ σάγαριν  καὶ   φιάλην, πεσεῖν ἐς τὴν Σκυθικήν·
[4, 183]   ἕτερος ἁλὸς κολωνὸς καὶ ὕδωρ  καὶ   φοίνικες καρποφόροι πολλοί, κατά περ
[4, 165]   Ἀρκεσίλεως ὃς Κυρήνην Καμβύσῃ ἔδωκε  καὶ   φόρον ἐτάξατο. (ἀπικομένη δὲ ἐς
[4, 98]   σχεδίην, πᾶσαν προθυμίην σωτηρίης τε  καὶ   φυλακῆς παρεχόμενοι. ταῦτα δὲ ποιεῦντες
[4, 113]   οὐκ ἀπωθέετο ἀλλὰ περιεῖδε χρήσασθαι.  καὶ   φωνῆσαι μὲν οὐκ εἶχε, οὐ
[4, 50]   αἰεὶ ῥέει ἐν τε θέρει  καὶ   χειμῶνι Ἴστρος κατὰ τοιόνδε
[4, 48]   αὐτὸς ἑωυτῷ ῥέει καὶ θέρεος  καὶ   χειμῶνος, πρῶτος δὲ τὸ ἀπ᾽
[4, 69]   ὑποζεύξωσι βοῦς, ἐμποδίσαντες τοὺς μάντιας  καὶ   χεῖρας ὀπίσω δήσαντες καὶ στομώσαντες
[4, 86]   τῶν ὀργυιέων τουτέων στάδιοι ἑκατὸν  καὶ   χίλιοι καὶ μύριοι εἰσί. (ἐς
[4, 85]   μὲν μῆκος στάδιοι εἰσὶ ἑκατὸν  καὶ   χίλιοι καὶ μύριοι, τὸ δὲ
[4, 85]   σταδίων πεντακοσίων, μῆκος δὲ τετρακοσίων  καὶ   χιλίων, καταδιδοῖ ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[4, 64]   δὲ αὐτῶν ἐκ τῶν ἀποδερμάτων  καὶ   χλαίνας ἐπείνυσθαι ποιεῦσι, συρράπτοντες κατά
[4, 1]   ἀνθεύσης γὰρ τῆς Ἀσίης ἀνδράσι  καὶ   χρημάτων μεγάλων συνιόντων, ἐπεθύμησε
[4, 104]   ~Ἀγάθυρσοι δὲ ἁβρότατοι ἀνδρῶν εἰσι  καὶ   χρυσοφόροι τὰ μάλιστα, ἐπίκοινον δὲ
[4, 27]   εἰσὶ οἱ λέγοντες μουνοφθάλμους ἀνθρώπους  καὶ   χρυσοφύλακας γρῦπας εἶναι· παρὰ δὲ
[4, 12]   δὲ πορθμήια Κιμμέρια, ἔστι δὲ  καὶ   χωρῇ οὔνομα Κιμμερίη, ἔστι δὲ
[4, 62]   δὲ τῇ ἂν πέσῃ κέεται,  καὶ   χωρὶς νεκρός. ~Θυσίαι μέν
[4, 116]   ἵππων ἐκφοιτῶσαι ἅμα τοῖσι ἀνδράσι  καὶ   χωρὶς τῶν ἀνδρῶν, καὶ ἐς
[4, 191]   νομάδες νέμουσι, ἐστὶ ταπεινή τε  καὶ   ψαμμώδης μέχρι τοῦ Τρίτωνος ποταμοῦ,
[4, 181]   ἀμβολάδην· παρέρχονται τε μέσαι νύκτες  καὶ   ψύχεται μέχρι ἐς ἠῶ. ἐπίκλησιν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/07/2005