Livre, chapitre
[4, 104]	ληίης τε καὶ πολέμου. ~Ἀγάθυρσοι	δὲ	ἁβρότατοι ἀνδρῶν εἰσι καὶ χρυσοφόροι
[4, 119]	γενόμενοι ὑπεδέκοντο Σκύθῃσι τιμωρήσειν, ὁ	δὲ	Ἀγάθυρσος καὶ Νευρὸς καὶ Ἀνδροφάγος
[4, 49]	Σκυθικοὶ ποταμοὶ συμπληθύουσι αὐτόν, ἐκ	δὲ	Ἀγαθύρσων Μάρις ποταμὸς ῥέων συμμίσγεται
[4, 15]	δὲ αὐτὸν δάφναι ἑστᾶσι· τὸ	δὲ	ἄγαλμα ἐν τῇ ἀγορῇ ἵδρυται.
[4, 99]	τὸ ἐς θάλασσαν πρόκειται· κόλπου	δὲ	ἀγομένου τῆς γῆς ταύτης, ἡ
[4, 90]	Κοντάδεσδος ἐς τὸν Ἀγριάνην, ὁ	δὲ	Ἀγριάνης ἐς τὸν Ἕβρον, ὁ
[4, 106]	καὶ ὀμνῦσι δὲ λέγοντες. ~Ἀνδροφάγοι	δὲ	ἀγριώτατα πάντων ἀνθρώπων ἔχουσι ἤθεα,
[4, 43]	ὄρεα λείποντες τὰς πόλιας· αὐτοὶ	δὲ	ἀδικέειν οὐδὲν ἐσιόντες, βρωτὰ δὲ
[4, 180]	ἀπῖχθαι ἐς τοὺς Ἕλληνας. (τὴν	δὲ	Ἀθηναίην φασὶ Ποσειδέωνος εἶναι θυγατέρα
[4, 195]	ὀρωρυγμένον ἀγχοῦ τῆς λίμνης. ἐπεὰν	δὲ	ἀθροίσωσι συχνήν, οὕτω ἐς τοὺς
[4, 113]	θηρεύοντές τε καὶ ληιζόμενοι. ~Ἐποίευν	δὲ	αἱ Ἀμαζόνες ἐς τὴν μεσαμβρίην
[4, 72]	αὐτοὺς ἐπὶ τὰς ἁψῖδας· (τῶν	δὲ	αἱ μὲν πρότεραι ἀψῖδες ὑπέχουσι
[4, 50]	ἐς πλῆθός οἱ συμβάλλεται. (ἴσος	δὲ	αἰεὶ ῥέει ἐν τε θέρει
[4, 61]	ὕδωρ ὑποκαίουσι τὰ ὀστέα· (τὰ	δὲ	αἴθεται κάλλιστα, αἱ δὲ γαστέρες
[4, 201]	ἰσχυρὸν οὐκ αἱρετοὶ εἶεν, δόλῳ	δὲ	αἱρετοί, ποιέει τοιάδε· νυκτὸς τάφρην
[4, 17]	καὶ φακούς καὶ κέγχρους. (ὕπερ	δὲ	Ἀλαζόνων οἰκέουσι Σκύθαι ἀροτῆρες, οἳ
[4, 104]	ἔχθεϊ χρέωνται ἐς ἀλλήλους. τὰ	δὲ	ἄλλα νόμαια Θρήιξι προσκεχωρήκασι. ~Νευροὶ
[4, 28]	ὄνοι οὐκ ἀνέχονται ἀρχήν· τῇ	δὲ	ἄλλῃ ἵπποι μὲν ἐν κρυμῷ
[4, 12]	μεσόγαιαν τῆς ὁδοῦ τραφθέντες. οὗτος	δὲ	ἄλλος ξυνὸς Ἑλλήνων τε καὶ
[4, 73]	μὲν τοὺς βασιλέας θάπτουσι· τοὺς	δὲ	ἄλλους Σκύθας, ἐπεὰν ἀποθάνωσι, περιάγουσι
[4, 2]	ἄρθρα φυσῶσι τοῖσι στόμασι, ἄλλοι	δὲ	ἄλλων φυσώντων ἀμέλγουσι. φασὶ δὲ
[4, 99]	Ἀττικῆς ταῦτα μὴ παραπέπλωκε, ἐγὼ	δὲ	ἄλλως δηλώσω· ὡς εἰ τῆς
[4, 185]	καὶ τὸ ἔξω τουτέων. (ἔστι	δὲ	ἁλός τε μέταλλον ἐν αὐτῇ
[4, 185]	ἐόντες ἅλινοι, εἰ ὗε. (ὁ	δὲ	ἃλς αὐτόθι καὶ λευκὸς καὶ
[4, 160]	καὶ νῦν Βάρκη κλέεται· κτίζοντες	δὲ	ἅμα αὐτὴν ἀπιστᾶσι ἀπὸ τῶν
[4, 110]	ὅτε Ἕλληνες Ἀμαζόσι ἐμαχέσαντο (τὰς	δὲ	Ἀμαζόνας καλέουσι Σκύθαι Οἰόρπατα, δύναται
[4, 121]	τῶν ἱππέων τοὺς ἀρίστους. τὰς	δὲ	ἁμάξας ἐν τῇσι σφι διαιτᾶτο
[4, 150]	κτίζειν ἐν Λιβύη πόλιν. ὁ	δὲ	ἀμείβετο λέγων ἐγὼ μὲν ὦναξ
[4, 15]	κελεύειν πείθεσθαι τῷ φάσματι, πειθομένοισι	δὲ	ἄμεινον συνοίσεσθαι. καὶ σφέας δεξαμένους
[4, 2]	καὶ τὸ οὖθαρ κατίεσθαι. (ἐπεὰν	δὲ	ἀμέλξωσι τὸ γάλα, ἐσχέαντες ἐς
[4, 182]	ἡ κρήνη καλέεται ἡλίου. ~Μετὰ	δὲ	Ἀμμωνίους διὰ τῆς ὀφρύης τῆς
[4, 28]	τηνικαῦτα μὲν οὐ γίνονται, θέρεος	δὲ	ἀμφιλαφέες· ἢν δὲ χειμῶνος βροντὴ
[4, 72]	μηροὺς τὰς γαστέρας ὑπολαμβάνουσι· σκέλεα	δὲ	ἀμφότερα κατακρέμαται μετέωρα. χαλινοὺς δὲ
[4, 66]	σφι ἐστὶ μέγιστον τοῦτο. ὅσοι	δὲ	ἂν αὐτῶν καὶ κάρτα πολλοὺς
[4, 71]	ἁμάξῃ ἐς ἄλλο ἔθνος. (οἳ	δὲ	ἂν παραδέξωνται κομισθέντα τὸν νεκρόν,
[4, 130]	ὑπεξήλαυνον ἐς ἄλλον χῶρον. οἱ	δὲ	ἂν Πέρσαι ἐπελθόντες λάβεσκον τὰ
[4, 176]	ἕκαστον μιχθέντα περισφύριον περιδέεται· ἣ	δὲ	ἂν πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη ἀρίστη
[4, 168]	παρθένους μελλούσας συνοικέειν ἐπιδεικνύουσι. ἣ	δὲ	ἂν τῷ βασιλέι ἀρεστὴ γένηται,
[4, 89]	ἔπλεε ἰθὺ τοῦ Ἴστρου, ἀναπλώσας	δὲ	ἀνὰ ποταμὸν δυῶν ἡμερέων πλόον
[4, 156]	ἀλλ᾽ ὀπίσω πλώειν ἐκέλευον. οἳ	δὲ	ἀναγκαζόμενοι ὀπίσω ἀπέπλεον καὶ ἔκτισαν
[4, 154]	ἄνδρα ταῦτα ἔχειν οὕτω. ὁ	δὲ	ἀναγνωσθεὶς ὑπὸ τῆς γυναικὸς ἔργον
[4, 28]	ἐκχέας πηλὸν οὐ ποιήσεις, πῦρ	δὲ	ἀνακαίων ποιήσεις πηλόν· ἡ δὲ
[4, 152]	σιτία οἱ ἐνιαυτοῦ καταλείπουσι. (αὐτοὶ	δὲ	ἀναχθέντες ἐκ τῆς νήσου καὶ
[4, 103]	Ἰφιγένειαν τὴν Ἀγαμέμνονος εἶναι. (πολεμίους	δὲ	ἄνδρας τοὺς ἂν χειρώσωνται ποιεῦσι
[4, 100]	Ἀγαθύρσων, μετὰ δὲ Νευρῶν, ἔπειτα	δὲ	Ἀνδροφάγων, τελευταίων δὲ Μελαγχλαίνων. ~Ἔστι
[4, 64]	συρράπτοντες κατά περ βαίτας. πολλοὶ	δὲ	ἀνδρῶν ἐχθρῶν τὰς δεξιὰς χεῖρας
[4, 180]	τῶν τρωμάτων ψευδοπαρθένους καλέουσι. (πρὶν	δὲ	ἀνεῖναι αὐτὰς μάχεσθαι, τάδε ποιεῦσι
[4, 28]	τῇ Σκυθικῇ, τέρας νενόμισται. (ἵπποι	δὲ	ἀνεχόμενοι φέρουσι τὸν χειμῶνα τοῦτον,
[4, 135]	μὲν ὄνοι βοὴν παρέχωνται· οἱ	δὲ	ἄνθρωποι ἀσθενείης μὲν εἵνεκεν κατελείποντο,
[4, 64]	καλύπτρας τῶν φαρετρέων ποιεῦνται. δέρμα	δὲ	ἀνθρώπου καὶ παχὺ καὶ λαμπρὸν
[4, 127]	Σκυθέων βασίλειαν μούνους εἶναι. σοὶ	δὲ	ἀντὶ μὲν δώρων γῆς τε
[4, 23]	γένηται πέπον, σακκέουσι ἱματίοισι, ἀπορρέει	δὲ	ἀπ᾽ αὐτοῦ παχὺ καὶ μέλαν·
[4, 75]	σφέας ἀπὸ τούτου ἴσχει, ἅμα	δὲ	ἀπαιρέουσαι τῇ δευτέρη ἡμέρῃ τὴν
[4, 10]	τῆς συμβολῆς φιάλην χρυσέην, δόντα	δὲ	ἀπαλλάσσεσθαι. τὴν δ᾽ ἐπεὶ οἱ
[4, 30]	αἱ ἵπποι ἐν γαστρί· ἔπειτα	δὲ	ἀπελαύνουσι. ~Περὶ δὲ τῶν πτερῶν
[4, 95]	ἐλεύθερον χρήματα κτήσασθαι μεγάλα, κτησάμενον	δὲ	ἀπελθεῖν ἐς τὴν ἑωυτοῦ. ἅτε
[4, 150]	Βάττον. (τότε μὲν τοσαῦτα. μετὰ	δὲ	ἀπελθόντες ἀλογίην εἶχον τοῦ χρηστηρίου,
[4, 195]	ἀναφαίνεται ἐν τῇ θαλάσσῃ· ἣ	δὲ	ἀπέχει ὡς τέσσερα στάδια ἀπὸ
[4, 59]	τὴν ἐμὴν καλεόμενος Παπαῖος, Γῆ	δὲ	Ἀπί. Ἀπόλλων δὲ Γοιτόσυρος, οὐρανίη
[4, 22]	ἕτοιμος ἐστὶ καὶ κύων· ἐπεὰν	δὲ	ἀπίδῃ τὸ θηρίον ἀπὸ τοῦ
[4, 93]	καταλιπὼν ἀπήλαυνε τὴν στρατιήν. ~Πρὶν	δὲ	ἀπικέσθαι ἐπὶ τὸν Ἴστρον, πρώτους
[4, 154]	κατῆκε ἐς τὸ πέλαγος, ἀνασπάσας	δὲ	ἀπίκετο ἐς τὴν Θήρην. ~Ἐνθεῦτεν
[4, 76]	ποιεῦντας καὶ παννυχίδα στήσειν. (ὡς	δὲ	ἀπίκετο ἐς τὴν Σκυθικήν καταδὺς
[4, 89]	Πόντον μέχρι Ἴστρου ποταμοῦ, ἐπεὰν	δὲ	ἀπίκωνται ἐς τὸν Ἴστρον, ἐνθαῦτα
[4, 23]	ἐσθῆτι δὲ χρεώμενοι Σκυθικῇ, ζῶντες	δὲ	ἀπὸ δενδρέων. (ποντικὸν μὲν οὔνομα
[4, 22]	ἔθνος πολλὸν καὶ ἴδιον· ζῶσι	δὲ	ἀπὸ θήρης. (συνεχέες δὲ τούτοισι
[4, 99]	ἄνεμον τὸ στόμα τετραμμένος. (τὸ	δὲ	ἀπὸ Ἴστρου ἔρχομαι σημανέων τὸ
[4, 103]	τῆς οἰκίης πάσης ὑπεραιωρέεσθαι. ζῶσι	δὲ	ἀπὸ ληίης τε καὶ πολέμου.
[4, 169]	σίλφιον ἄρχεται ἀπὸ τούτου· (παρήκει	δὲ	ἀπὸ Πλατέης νήσου μέχρι τοῦ
[4, 40]	τῆς Ἰνδικῆς οἰκέεται Ἀσίη· τὸ	δὲ	ἀπὸ ταύτης ἔρημος ἤδη τὸ
[4, 99]	μέχρι πόλιος Καρκινίτιδος καλεομένης. (τὸ	δὲ	ἀπὸ ταύτης τὴν μὲν ἐπὶ
[4, 116]	ἀπὸ τοῦ Τανάιδος ὁδόν, τριῶν	δὲ	ἀπὸ τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδος
[4, 41]	ἂν εἶεν χίλιοι στάδιοι· τὸ	δὲ	ἀπὸ τοῦ στεινοῦ τούτου κάρτα
[4, 52]	ὁ Ὕπανις κατὰ Ἀλαζόνας, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου ἀποστρέψας ἑκάτερος ῥέει
[4, 150]	Θηραίοισι κατὰ ταὐτὰ λέγουσι, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου μοῦνοι Θηραῖοι ὧδε
[4, 191]	μέχρι τοῦ Τρίτωνος ποταμοῦ, ἡ	δὲ	ἀπὸ τούτου τὸ πρὸς ἑσπέρην
[4, 27]	μὲν δὴ καὶ οὗτοι, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτων τὸ κατύπερθε Ἰσσηδόνες
[4, 39]	πλατὺς καὶ πολλός ἐστι· τὸ	δὲ	ἀπὸ Φοινίκης παρήκει διὰ τῆσδε
[4, 9]	τὸν κομισάμενον ἐθέλειν ἀπαλλάσσεσθαι· τέλος	δὲ	ἀποδιδοῦσαν αὐτὴν εἰπεῖν Ἵππους μὲν
[4, 180]	ἀποτελέειν, τὴν Ἀθηναίην καλέομεν. τὰς	δὲ	ἀποθνησκούσας τῶν παρθένων ἐκ τῶν
[4, 82]	μεγίστους καὶ ἀριθμὸν πλείστους. τὸ	δὲ	ἀποθωμάσαι ἄξιον καὶ πάρεξ τῶν
[4, 115]	ἐποίησαν ταῦτα οἱ νεηνίσκοι. ~Ἐπείτε	δὲ	ἀπολαχόντες τῶν κτημάτων τὸ ἐπιβάλλον
[4, 189]	Τρίτωνι καὶ τῷ Ποσειδέωνι. ~Τὴν	δὲ	ἄρα ἐσθῆτα καὶ τὰς αἰγίδας
[4, 35]	τὸν ἐτάξαντο φόρον ἀπικέσθαι, τὴν	δὲ	Ἄργην τε καὶ τὴν Ὦπιν
[4, 181]	τὸ κάρτα γίνεται ψυχρόν· (τηνικαῦτα	δὲ	ἄρδουσι τοὺς κήπους· ἀποκλινομένης δὲ
[4, 62]	καὶ ταῦτα τῶν κτηνέων, τῷ	δὲ	Ἄρεϊ ὧδε. κατὰ νομοὺς ἑκάστους
[4, 13]	βαρβάρων λεγόμενος λόγος εἴρηται. ~Ἔφη	δὲ	Ἀριστέης ὁ Καϋστροβίου ἀνὴρ Προκοννήσιος
[4, 160]	τοὺς ἠοίους τῶν Λιβύων. (ὁ	δὲ	Ἀρκεσίλεως εἵπετο φεύγουσι, ἐς οὗ
[4, 160]	τῶν Κυρηναίων τοὺς Λίβυας. (μετὰ	δὲ	Ἀρκεσίλεως ἐς τοὺς ὑποδεξαμένους τε
[4, 163]	δωρέεσθαι ἀλλ᾽ οὐ στρατιῇ. ~Ὁ	δὲ	Ἀρκεσίλεως τοῦτον τὸν χρόνον ἐὼν
[4, 68]	ταῦτα ἀλγέει ὁ βασιλεύς· ὁ	δὲ	ἀρνέεται, οὐ φάμενος ἐπιορκῆσαι, καὶ
[4, 166]	ὁ παῖς οἱ τέθνηκε. ~Ὁ	δὲ	Ἀρυάνδης ἦν οὗτος τῆς Αἰγύπτου
[4, 166]	τὸ δυνατώτατον νόμισμα ἐκόψατο, Ἀρυάνδης	δὲ	ἄρχων Αἰγύπτου ἀργύριον τὠυτὸ τοῦτο
[4, 45]	τὸ οὔνομα γυναικὸς αὐτόχθονος, ἡ	δὲ	Ἀσίη ἐπὶ τῆς Προμηθέος γυναικὸς
[4, 44]	τὸ οὔνομα ἑκὼν ἐπιλήθομαι. ~Τῆς	δὲ	Ἀσίης τὰ πολλὰ ὑπὸ Δαρείου
[4, 201]	λόγους προεκαλέετο τοὺς Βαρκαίους· οἳ	δὲ	ἀσπαστῶς ὑπήκουσαν, ἐς ὅ σφι
[4, 172]	πεφύκασι, πάντες ἐόντες καρποφόροι. τοὺς	δὲ	ἀττελέβους ἐπεὰν θηρεύσωσι, αὐήναντες πρὸς
[4, 183]	ὀπωριεῦντες τοὺς φοίνικας φοιτῶσι. ~Ἀπὸ	δὲ	Αὐγίλων διὰ δέκα ἡμερέων ἀλλέων
[4, 180]	ὀπίσω κομῶσι τῆς κεφαλῆς, οἱ	δὲ	Αὐσέες τὰ ἔμπροσθε. (ὁρτῇ δὲ
[4, 69]	ἐς μέσα τὰ φρύγανα, ὑποπρήσαντες	δὲ	αὐτὰ ἀπιεῖσι φοβήσαντες τοὺς βοῦς.
[4, 178]	ἐς λίμνην μεγάλην Τριτωνίδα. ἐν	δὲ	αὐτῇ, νῆσος ἔνι τῇ, οὔνομα
[4, 28]	Σκύθαι, σποῦ δὲ ὀφθαλμόν. ~Δυσχείμερος	δὲ	αὕτη ἡ καταλεχθεῖσα πᾶσα χώρη
[4, 181]	ψύχεται μέχρι ἐς ἠῶ. ἐπίκλησιν	δὲ	αὕτη ἡ κρήνη καλέεται ἡλίου.
[4, 78]	τῇ οὔνομα ἦν Ὀποίη· ἦν	δὲ	αὕτη ἡ Ὀποίη ἀστή, ἐξ
[4, 39]	ἀπὸ Ἀσσυρίης ἡ Ἀραβίη· λήγει	δὲ	αὕτη, οὐ λήγουσα εἰ μὴ
[4, 151]	ἀπιγμένος εἴη ἐς Λιβύην. περιπλανώμενοι	δὲ	αὐτὴν οὗτοι ἀπίκοντο καὶ ἐς
[4, 64]	μὴ ἐνείκας δὲ οὔ. (ἀποδείρει	δὲ	αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε· περιταμὼν κύκλῳ
[4, 33]	Ὑπερόχην τε καὶ Λαοδίκην· ἅμα	δὲ	αὐτῇσι ἀσφαλείης εἵνεκεν πέμψαι τοὺς
[4, 145]	καὶ ἐς φυλὰς διεδάσαντο. οἳ	δὲ	αὐτίκα μὲν γάμους ἔγημαν, τὰς
[4, 162]	προσῆν δε καὶ εἴριον. ἐπειπάσης	δὲ	αὖτις τῆς Φερετίμης τὠυτὸ ἔπος,
[4, 64]	πλευρῇ δέψει τῇσι χερσί, ὀργάσας	δὲ	αὐτὸ ἅτε χειρόμακτρον ἔκτηται, ἐκ
[4, 30]	ἄλλου φανεροῦ αἰτίου οὐδενός. φασὶ	δὲ	αὐτοὶ Ἠλεῖοι ἐκ κατάρης τευ
[4, 181]	ὕδωρ ψυχρὸν καὶ γλυκύ, περὶ	δὲ	αὐτὸν ἄνθρωποι οἰκέουσι ἔσχατοι πρὸς
[4, 95]	δὲ Πυθαγόρῃ τῷ Μνησάρχου, (ἐνθεῦτεν	δὲ	αὐτὸν γενόμενον ἐλεύθερον χρήματα κτήσασθαι
[4, 15]	τῷ ἀγάλματι τοῦ Ἀπόλλωνος, πέριξ	δὲ	αὐτὸν δάφναι ἑστᾶσι· τὸ δὲ
[4, 9]	τὴν Ὑλαίην καλεομένην γῆν· ἐνθαῦτα	δὲ	αὐτὸν εὑρεῖν ἐν ἄντρῳ μιξοπάρθενον
[4, 147]	αὖτις ἐς τὸ Τηΰγετον. ~Τὸν	δὲ	αὐτὸν τοῦτον χρόνον Θήρας ὁ
[4, 143]	ταῦτά μιν εἴπας ἐτίμα, τότε	δὲ	αὐτὸν ὑπέλιπε στρατηγὸν ἔχοντα τῆς
[4, 143]	ἐς Σηστὸν τῆς Χερσονήσου. ἐνθεῦτεν	δὲ	αὐτὸς μὲν διέβη τῇσι νηυσὶ
[4, 33]	ἀπικνέεσθαι λέγουσι ἐς Δῆλον. οἶδα	δὲ	αὐτὸς τούτοισι τοῖσι ἱροῖσι τόδε
[4, 90]	καὶ ἵπποισι ψώρην ἀκέσασθαι. εἰσὶ	δὲ	αὐτοῦ αἱ πηγαὶ δυῶν δέουσαι
[4, 152]	χαλκήιον κρητῆρος Ἀργολικοῦ τρόπον· πέριξ	δὲ	αὐτοῦ γρυπῶν κεφαλαὶ πρόκροσσοι/ εἰσι.
[4, 111]	ἂν καὶ ἐκεῖναι ποιέωσι. ἢν	δὲ	αὐτοὺς διώκωσι, μάχεσθαι μὲν μή,
[4, 18]	Ὑπάνι ποταμῷ καλέουσι Βορυσθενεΐτας, σφέας	δὲ	αὐτοὺς Ὀλβιοπολίτας. (οὗτοι ὦν οἱ
[4, 53]	χώρης, Ἱππόλεω ἄκρη καλέεται, ἐν	δὲ	αὐτῷ, ἱρὸν Δήμητρος ἐνίδρυται· πέρην
[4, 156]	Βάττος ἐς τὴν Θήρην. ~Μετὰ	δὲ	αὐτῷ τε τούτῳ καὶ τοῖσι
[4, 64]	ἀνὴρ ἄριστος οὗτος κέκριται. (πολλοὶ	δὲ	αὐτῶν ἐκ τῶν ἀποδερμάτων καὶ
[4, 20]	ἐμπόριον τὸ καλέεται Κρημνοί· τὰ	δὲ	αὐτῶν κατήκουσι ἐπὶ ποταμὸν Τάναϊν.
[4, 175]	καταγαίων δορὰς φορέουσι προβλήματα. (διὰ	δὲ	αὐτῶν Κῖνυψ ποταμὸς ῥέων ἐκ
[4, 80]	ἠντίασάν μιν οἱ Θρήικες, μελλόντων	δὲ	αὐτῶν συνάψειν ἔπεμψε Σιτάλκης παρὰ
[4, 187]	ἔχω ἀτρεκέως τοῦτο εἰπεῖν, ποιεῦσι	δὲ	αὐτῶν συχνοὶ τοιάδε· τῶν παιδίων
[4, 187]	ἐν τῇσι κορυφῇσι φλέβας, μετεξέτεροι	δὲ	αὐτῶν τὰς ἐν τοῖσι κροτάφοισι,
[4, 94]	ἀπολλύμενον παρὰ Σάλμοξιν δαίμονα· οἳ	δὲ	αὐτῶν τὸν αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζουσι
[4, 14]	ὑπ᾽ Ἑλλήνων Ἀριμάσπεα καλέεται, ποιήσαντα	δὲ	ἀφανισθῆναι τὸ δεύτερον. ~Ταῦτα μὲν
[4, 59]	Ἀπί. Ἀπόλλων δὲ Γοιτόσυρος, οὐρανίη	δὲ	Ἀφροδίτη Ἀργίμπασα, Ποσειδέων δὲ Θαγιμασάδας.
[4, 167]	εἴη ὁ Ἀρκεσίλεων ἀποκτείνας. οἱ	δὲ	Βαρκαῖοι αὐτοὶ ὑπεδέκοντο πάντες· πολλά
[4, 68]	ἑωυτοῦ καὶ διαλύων χρᾷ. ~Ἐπεὰν	δὲ	βασιλεὺς ὁ Σκυθέων κάμῃ, μεταπέμπεται
[4, 11]	χωρῆν παραδόντας τοῖσι ἐπιοῦσι· τοῖσι	δὲ	βασιλεῦσι δόξαι ἐν τῇ ἑωυτῶν
[4, 68]	τὸν ἂν δὴ λέγωσι. (τὰς	δὲ	βασιληίας ἱστίας νόμος Σκύθῃσι τὰ
[4, 78]	ἐς τὸ Βορυσθενειτέων ἄστυ (οἱ	δὲ	Βορυσθενεῖται οὗτοι λέγουσι σφέας αὐτοὺς
[4, 53]	ῥέει εὐρύνων τὸ μέσον. ~Τέταρτος	δὲ	Βορυσθένης ποταμός, ὃς ἐστί τε
[4, 12]	καὶ χωρῇ οὔνομα Κιμμερίη, ἔστι	δὲ	Βόσπορος Κιμμέριος καλεόμενος· (φαίνονται δὲ
[4, 87]	Βυζαντίῳ, γραμμάτων Ἀσσυρίων πλέος. τοῦ	δὲ	Βοσπόρου ὁ χῶρος τὸν ἔζευξε
[4, 173]	τῆς Σύρτιος ἦν ἄνυδρος. οἳ	δὲ	βουλευσάμενοι κοινῷ λόγῳ ἐστρατεύοντο ἐπὶ
[4, 49]	καὶ ἐς ποταμὸν Βρόγγον, ὁ	δὲ	Βρόγγος ἐς τὸν Ἴστρον· οὕτω
[4, 172]	ἐπεὰν σκίπωνα προστήσωνται, μίσγονται. πρῶτον	δὲ	γαμέοντος Νασαμῶνος ἀνδρὸς νόμος ἐστὶ
[4, 50]	ὁ Νεῖλος πλήθει ἀποκρατέει. ἴσος	δὲ	γὰρ δὴ τοῦτον οὔτε ποταμὸς
[4, 184]	κατά περ αἱ νυκτερίδες. ~Ἀπὸ	δὲ	Γαραμάντων δι᾽ ἀλλέων δέκα ἡμερέων
[4, 61]	(τὰ δὲ αἴθεται κάλλιστα, αἱ	δὲ	γαστέρες χωρέουσι εὐπετέως τὰ κρέα
[4, 192]	Λιβύῃ πάμπαν οὐκ ἔστι. (μυῶν	δὲ	γένεα τριξὰ αὐτόθι ἔστι· οἳ
[4, 5]	τινος γενέσθαι τὸν Ταργιτάον, τούτου	δὲ	γενέσθαι παῖδας τρεῖς, Λιπόξαϊν καὶ
[4, 5]	ἐθνέων εἶναι τὸ σφέτερον, τοῦτο	δὲ	γενέσθαι ὧδε. ἄνδρα γενέσθαι πρῶτον
[4, 136]	ἤλπιζον τοὺς Πέρσας εἶναι. ~Ἡμέρης	δὲ	γενομένης γνόντες οἱ ὑπολειφθέντες ὡς
[4, 56]	τὸν Ἀχιλλήιον δρόμον καλεόμενον. ~Ἕβδομος	δὲ	Γέρρος ποταμὸς ἀπέσχισται μὲν ἀπὸ
[4, 93]	σφέας αὐτοὺς παρέδοσαν Δαρείῳ· οἱ	δὲ	Γέται πρὸς ἀγνωμοσύνην τραπόμενοι αὐτίκα
[4, 198]	τῇ Βαβυλωνίῃ γῇ κατίσταται. ἀγαθὴ	δὲ	γῆ καὶ τὴν Εὐεσπερῖται νέμονται·
[4, 115]	μὲν ὑμέας ἀποστερησάσας πατέρων, τοῦτο	δὲ	γῆν τὴν ὑμετέρην δηλησαμένας πολλά.
[4, 109]	φθειροτραγέουσι μοῦνοι τῶν ταύτῃ, Γελωνοὶ	δὲ	γῆς τε ἐργάται καὶ σιτοφάγοι
[4, 16]	νυν πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω. ~Τῆς	δὲ	γῆς, τῆς πέρι ὅδε ὁ
[4, 61]	ἀποδείρας τρέπεται πρὸς ἕψησιν. ~Τῆς	δὲ	γῆς τῆς Σκυθικῆς αἰνῶς ἀξύλου
[4, 149]	τὸ οὔνομα τοῦτο ἐπεκράτησε. Οἰολύκου	δὲ	γίνεται Αἰγεύς, ἐπ᾽ οὗ Αἰγεῖδαι
[4, 42]	ἔπλεον τὴν νοτίην θάλασσαν· ὅκως	δὲ	γίνοιτο φθινόπωρον προσσχόντες ἂν σπείρεσκον
[4, 45]	βορέην, εἰ περίρρυτος ἐστί· μήκεϊ	δὲ	γινώσκεται παρ᾽ ἀμφοτέρας παρήκουσα. (οὐδ᾽
[4, 97]	ἐμεωυτοῦ εἵνεκεν, ὡς καταμένω· ἐγὼ	δὲ	γνώμην μὲν τὴν εὕρισκον ἀρίστην
[4, 137]	δημοκρατέεσθαι μᾶλλον ἢ τυραννεύεσθαι. (Ἰστιαίου	δὲ	γνώμην ταύτην ἀποδεικνυμένου αὐτίκα πάντες
[4, 59]	Παπαῖος, Γῆ δὲ Ἀπί. Ἀπόλλων	δὲ	Γοιτόσυρος, οὐρανίη δὲ Ἀφροδίτη Ἀργίμπασα,
[4, 194]	ἅρματα ἐς τὸν πόλεμον. ~Τούτων	δὲ	Γύζαντες ἔχονται, ἐν τοῖσι μέλι
[4, 164]	ἀμφίρρυτον τὴν Κυρήνην εἶναι. (εἶχε	δὲ	γυναῖκα συγγενέα ἑωυτοῦ, θυγατέρα δὲ
[4, 75]	τὸ παράπαν τὸ σῶμα. (αἱ	δὲ	γυναῖκες αὐτῶν ὕδωρ παραχέουσαι κατασώχουσι
[4, 168]	περ οἱ ἄλλοι Λίβυες. αἱ	δὲ	γυναῖκες αὐτῶν ψέλιον περὶ ἑκατέρῃ
[4, 114]	τῶν ἡμεῖς κατελέξαμεν ποιεῦσι, ἔργα	δὲ	γυναικήια ἐργάζονται μένουσαι ἐν τῇσι
[4, 114]	καὶ ἀκοντίζομεν καὶ ἱππαζόμεθα, ἔργα	δὲ	γυναικήια οὐκ ἐμάθομεν· αἱ δὲ
[4, 180]	συνοικέοντες κτηνηδόν τε μισγόμενοι. (ἐπεὰν	δὲ	γυναικὶ τὸ παιδίον ἁδρὸν γένηται,
[4, 78]	ἄλλων παίδων Σκύλης· ἐξ Ἰστριηνῆς	δὲ	γυναικὸς οὗτος γίνεται καὶ οὐδαμῶς
[4, 103]	λέγουσι ἀλλὰ γῇ κρύπτεσθαι. τὴν	δὲ	δαίμονα ταύτην τῆ θύουσι λέγουσι
[4, 87]	καὶ μήτηρ τοῦ Πόντου. ~Ὁ	δὲ	Δαρεῖος ὡς ἐθεήσατο τὸν Πόντον,
[4, 127]	ὑμῖν συμμίσγοιμεν ἐς μάχην. εἰ	δὲ	δέοι πάντως ἐς τοῦτο κατὰ
[4, 113]	ταῦτα πρὸς τοὺς λοιπούς· τῇ	δὲ	δευτεραίῃ ἦλθε ἐς τὸ χωρίον
[4, 48]	τῷ Ἴστρῳ τὸ ὕδωρ, ὁ	δὲ	δεύτερος λεχθεὶς Τιάραντος πρὸς ἑσπέρης
[4, 48]	τε μᾶλλον καὶ ἐλάσσων, ὁ	δὲ	δὴ Ἄραρός τε καὶ ὁ
[4, 39]	ἡ ἑτέρη τῶν ἀκτέων, ἡ	δὲ	δὴ ἑτέρη ἀπὸ Περσέων ἀρξαμένη
[4, 45]	Σάρδισι φυλὴν κεκλῆσθαι Ἀσιάδα. (ἡ	δὲ	δὴ Εὐρώπη οὔτε εἰ περίρρυτος
[4, 72]	ἔπειτα ἐκ πασσάλων δέουσι. (τῶν	δὲ	δὴ νεηνίσκων τῶν ἀποπεπνιγμένων τῶν
[4, 140]	τοιούτων τὴν ἀπόδρησιν ποιέεσθαι. οἱ	δὲ	δὴ Πέρσαι τὸν πρότερον ἑωυτῶν
[4, 201]	προσβολὰς ἀπεκρούοντο οἱ Βαρκαῖοι. ~Χρόνον	δὲ	δὴ πολλὸν τριβομένων καὶ πιπτόντων
[4, 57]	δὲ ἐς τὸν Ὑπάκυριν. ~Ὄγδοος	δὲ	δὴ Τάναϊς ποταμός, ὃς ῥέει
[4, 42]	ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά, ἄλλῳ	δὲ	δή τεῳ, ὡς περιπλώοντες τὴν
[4, 184]	καὶ τὴν χώρην αὐτῶν. (μετὰ	δὲ	δι᾽ ἀλλέων δέκα ἡμερέων ἄλλος
[4, 180]	δοῦναι ἑωυτὴν τῷ Διί, τὸν	δὲ	Δία ἑωυτοῦ μιν ποιήσασθαι θυγατέρα.
[4, 59]	ἱλάσκονται, Ἱστίην μὲν μάλιστα, ἐπὶ	δὲ	Δία καὶ Γῆν, νομίζοντες τὴν
[4, 49]	τῶν ἐν τῇ Εὐρώπη· ῥέων	δὲ	διὰ πάσης τῆς Εὐρώπης ἐς
[4, 143]	Σκύθῃσι ἐς Ἴωνας ἀπέρριπται. ~Δαρεῖος	δὲ	διὰ τῆς Θρηίκης πορευόμενος ἀπίκετο
[4, 183]	οἱ ὀπισθονόμοι βόες γίνονται· ὀπισθονόμοι	δὲ	διὰ τόδε εἰσι. τὰ κέρεα
[4, 94]	ταχθέντες ἀκόντια τρία ἔχουσι, ἄλλοι	δὲ	διαλαβόντες τοῦ ἀποπεμπομένου παρὰ τὸν
[4, 68]	μέγιστον ὅρκον ἐθέλωσι ὀμνύναι. αὐτίκα	δὲ	διαλελαμμένος ἄγεται οὗτος τὸν ἂν
[4, 78]	κατὰ νόμους τοὺς Ἑλλήνων. (ὅτε	δὲ	διατρίψειε μῆνα ἡ πλέον τούτου,
[4, 142]	μὲν ὦν οὕτω ἐκφεύγουσι Σκύθαι	δὲ	διζήμενοι καὶ τὸ δεύτερον ἥμαρτον
[4, 26]	περ Ἕλληνες τὰ γενέσια. ἄλλως	δὲ	δίκαιοι καὶ οὗτοι λέγονται εἶναι,
[4, 195]	αὐτέων ἑβδομήκοντα ποδῶν πάντῃ, βάθος	δὲ	διόργυιος ἐστί· ἐς ταύτην κοντὸν
[4, 11]	πατρίδος κακὰ ἐπίδοξα καταλαμβάνειν. (ὡς	δὲ	δόξαι σφι ταῦτα, διαστάντας καὶ
[4, 2]	ἐφοίτεον παρὰ τοὺς δούλους. ~Τοὺς	δὲ	δούλους οἱ Σκύθαι πάντας τυφλοῦσι
[4, 137]	αὐτῶν τυραννεύει πόλιος· τῆς Δαρείου	δὲ	δυνάμιος καταιρεθείσης οὔτε αὐτὸς Μιλησίων
[4, 197]	δύο αὐτόχθονα τῶν ἐθνέων τὰ	δὲ	δύο οὔ, Λίβυες μὲν καὶ
[4, 120]	ὁδὸν ἥ περ εἴρηται· (τὰς	δὲ	δύο τῶν βασιληίων, τήν τε
[4, 89]	τὴν γέφυραν μνημόσυνα ἐγένετο. Δαρεῖος	δὲ	δωρησάμενος Μανδροκλέα διέβαινε ἐς τὴν
[4, 153]	νῆσος ἐπὶ Λιβύῃ ἐκτισμένη. Θηραίοισι	δὲ	ἕαδε ἀδελφεόν τε ἀπ᾽ ἀδελφεοῦ
[4, 145]	καὶ τῆς γῆς ἀπολαχόντες. (Λακεδαιμονίοισι	δὲ	ἕαδε δέκεσθαι τοὺς Μινύας ἐπ᾽
[4, 14]	οὔτε ζῶντα φαίνεσθαι Ἀριστέην. μετὰ	δὲ	ἑβδόμῳ ἔτει φανέντα αὐτὸν ἐς
[4, 96]	Σάλμοξιν τοῦτον γενέσθαι Πυθαγόρεω. (εἴτε	δὲ	ἐγένετό τις Σάλμοξις ἄνθρωπος, εἴτ᾽
[4, 154]	παραλαβὼν τὴν παῖδα ἀπέπλεε· ὡς	δὲ	ἐγίνετο ἐν τῷ πελάγεϊ, ἀποσιεύμενος
[4, 32]	εἰ μὴ ἄρα Ἰσσηδόνες. ὡς	δὲ	ἐγὼ δοκέω, οὐδ᾽ οὗτοι λέγουσι
[4, 95]	εἰ μὴ τὸν σφέτερον. ~Ὡς	δὲ	ἐγὼ πυνθάνομαι τῶν τὸν Ἑλλήσποντον
[4, 79]	ἔγημε ἐς αὐτὰ ἐπιχωρίην. ~Ἐπείτε	δὲ	ἔδεέ οἱ κακῶς γενέσθαι, ἐγίνετο
[4, 125]	τῇσι μοίρῃσι τῶν Σκυθέων, ἐντυχὼν	δὲ	ἐδίωκε ὑπεκφέροντας ἡμέρης ὁδῷ. (καὶ
[4, 108]	νόμοισι δὲ Σκυθικοῖσι χρέωνται. ~Βουδῖνοι	δὲ	ἔθνος ἐὸν μέγα καὶ πολλὸν
[4, 145]	ὡς εἴησαν μὲν Μινύαι, παῖδες	δὲ	εἶεν τῶν ἐν τῇ Ἀργοῖ
[4, 107]	ἀνδροφαγέουσι δὲ μοῦνοι τούτων. ~Μελάγχλαινοι	δὲ	εἵματα μὲν μέλανα φορέουσι πάντες,
[4, 76]	τοῦ Σκυθέων βασιλέος πάτρων, παῖδα	δὲ	εἶναι Γνούρου τοῦ Λύκου τοῦ
[4, 77]	πᾶσαν σοφίην πλὴν Λακεδαιμονίων, τούτοισι	δὲ	εἶναι μούνοισι σωφρόνως δοῦναι τε
[4, 6]	βασιλέος οἳ καλέονται Παραλάται· (σύμπασι	δὲ	εἶναι οὔνομα Σκολότους, τοῦ βασιλέος
[4, 98]	συμβουλίης χρηστοῖσι ἔργοισι „ἀμείψωμαι„ ~Ταῦτα	δὲ	εἴπας καὶ ἀπάψας ἅμματα ἑξήκοντα
[4, 143]	ἐν τῇ ῥοιῇ κόκκοι· Δαρεῖος	δὲ	εἶπε Μεγαβάζους ἄν οἱ τοσούτους
[4, 106]	οὔτε νόμῳ οὐδενὶ χρεώμενοι· νομάδες	δὲ	εἰσι, ἐσθῆτά τε φορέουσι τῇ
[4, 12]	Σινώπη πόλις Ἑλλὰς οἴκισται. φανεροὶ	δὲ	εἰσὶ καὶ οἱ Σκύθαι διώξαντες
[4, 72]	λοιπῶν θεραπόντων τοὺς ἐπιτηδεοτάτους (οἳ	δὲ	εἰσὶ Σκύθαι ἐγγενέες· οὗτοι γὰρ
[4, 36]	πᾶσαν γῆν οὐδὲν σιτεόμενος. εἰ	δὲ	εἰσι\ ὑπερβόρεοι τινὲς ἄνθρωποι, εἰσὶ
[4, 147]	τὴν νῦν Θήρην καλεομένην· προσσχόντι	δὲ	εἴτε δή οἱ ἡ χώρη
[4, 165]	διαιτᾶτο ἐξεργασμένος ἑωυτῷ κακόν, ἣ	δὲ	εἶχε αὐτὴ τοῦ παιδὸς τὰ
[4, 123]	καὶ τῆς Σαυρομάτιδος χώρης, οἳ	δὲ	εἶχον οὐδὲν σίνεσθαι ἅτε τῆς
[4, 145]	αὐτίκα μὲν γάμους ἔγημαν, τὰς	δὲ	ἐκ Λήμνου ἤγοντο ἐξέδοσαν ἄλλοισι.
[4, 52]	μὲν ἐκ τῆς Σκυθικῆς, ῥέει	δὲ	ἐκ λίμνης μεγάλης τὴν πέριξ
[4, 139]	μὲν προσέθηκαν τῇ γνώμῃ. μετὰ	δὲ	ἐκ πάντων ὑπεκρίνατο Ἱστιαῖος τάδε
[4, 204]	δὲ ἠνδραποδίσαντο τῶν Βαρκαίων, τούτους	δὲ	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀνασπάστους ἐποίησαν
[4, 125]	Ἀγαθύρσους οὐκέτι ἀπείπαντας ἀπικνέοντο, οἳ	δὲ	ἐκ τῆς Νευρίδος χώρης ἐς
[4, 177]	φοίνικος τῷ καρπῷ προσείκελος. ποιεῦνται	δὲ	ἐκ τοῦ καρποῦ τούτου οἱ
[4, 3]	μὲν καὶ τόξα μετεῖναι, λαβόντα	δὲ	ἕκαστον τοῦ ἵππου τὴν μάστιγα
[4, 23]	νομαὶ αὐτόθι εἰσί. ὑπὸ δενδρέῳ	δὲ	ἕκαστος κατοίκηται, τὸν μὲν χειμῶνα
[4, 73]	φίλους ἐν ἀμάξῃσι κειμένους. τῶν	δὲ	ἕκαστος ὑποδεκόμενος εὐωχέει τοὺς ἑπομένους,
[4, 128]	πλανᾶν μὲν μηκέτι Πέρσας, σῖτα	δὲ	ἑκάστοτε ἀναιρεομένοισι ἐπιτίθεσθαι. νωμῶντες ὧν
[4, 62]	δὲ τὸ ἓν ἐπιβατόν. (ἔτεος	δὲ	ἑκάστου ἁμάξας πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν
[4, 184]	σφι ἐστὶ Ἀτάραντες οὔνομα, ἑνὶ	δὲ	ἑκάστῳ αὐτῶν οὔνομα οὐδὲν κέεται.
[4, 22]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν χώρην· ἵππος	δὲ	ἑκάστῳ δεδιδαγμένος ἐπὶ γαστέρα κεῖσθαι
[4, 162]	ἔφη καὶ τοῦτο εἶναι, κάλλιον	δὲ	ἐκεῖνο, τὸ δοῦναί οἱ δεομένῃ
[4, 84]	τοὺς υἱέας στρατηίης ἀπολελύσθαι. ὁ	δὲ	ἐκέλευσε τοὺς ἐπὶ τούτων ἐπεστεῶτας
[4, 4]	οἱ Σκύθαι ἐποίευν ἐπιτελέα· οἳ	δὲ	ἐκπλαγέντες τῷ γινομένῳ τῆς μάχης
[4, 198]	δὴ ταῦτα τῆς Λιβύης. τῶν	δὲ	ἐκφορίων τοῦ καρποῦ ταὐτὰ μέτρα
[4, 62]	τρεῖς μῆκος καὶ εὖρος, ὕψος	δὲ	ἔλασσον· ἄνω δὲ τούτου τετράγωνον
[4, 68]	ἂν δὴ φῶσι ἐπιορκῆσαι, ἀπιγμένον	δὲ	ἐλέγχουσι οἱ μάντιες ὡς ἐπιορκήσας
[4, 6]	Σκολότους, τοῦ βασιλέος ἐπωνυμίην. Σκύθας	δὲ	Ἕλληνες ὠνόμασαν. ~Γεγονέναι μέν νυν
[4, 108]	γλώσσῃ τὰ μὲν Σκυθικῇ, τὰ	δὲ	Ἑλληνικῇ χρέωνται. ~Βουδῖνοι δὲ οὐ
[4, 10]	μηχανήσασθαι τὴν μητέρα Σκύθῃ. ταῦτα	δὲ	Ἑλλήνων οἱ τὸν Πόντον οἰκέοντες
[4, 165]	καὶ ἐν βουλῇ παρίζουσα. (ἐπείτε	δὲ	ἔμαθε ἐν τῇ Βάρκῃ ἀποθανόντα
[4, 112]	νεηνίσκοι ἐποίευν τὰ ἐντεταλμένα. ~Ἐπεὶ	δὲ	ἔμαθον αὐτοὺς αἱ Ἀμαζόνες ἐπ᾽
[4, 60]	ὦν ἔβαλε τὸν αὐχένα, σκυταλίδα	δὲ	ἐμβαλὼν περιάγει καὶ ἀποπνίγει, οὔτε
[4, 127]	μὲν μάχῃ τοσαῦτα εἰρήσθω, δεσπότας	δὲ	ἐμοὺς ἐγὼ Δία τε νομίζω
[4, 152]	Ταρτησσόν, θείῃ πομπῇ χρεώμενοι. (τὸ	δὲ	ἐμπόριον τοῦτο ἦν ἀκήρατον τοῦτον
[4, 108]	τὸ ἀρχαῖον Ἕλληνες, ἐκ τῶν	δὲ	ἐμπορίων ἐξαναστάντες οἴκησαν ἐν τοῖσι
[4, 195]	τε μεστὴν καὶ ἀμπέλων. (λίμνην	δὲ	ἐν αὐτῇ εἶναι, ἐκ τῆς
[4, 108]	ἰσχυρῶς ἐστι καὶ πυρρόν· πόλις	δὲ	ἐν αὐτοῖσι πεπόλισται ξυλίνη, οὔνομα
[4, 38]	θάλασσαν μέχρι Τριοπίου ἄκρης. οἰκέει	δὲ	ἐν τῇ ἀκτῇ ταύτῃ ἔθνεα
[4, 198]	ἑωυτῆς ἄριστα ἐνείκῃ, ἐκφέρει, ἣ	δὲ	ἐν τῆ Κίνυπι ἐπὶ τριηκόσια.
[4, 147]	ἀποπλεύσεσθαι ἐς τοὺς συγγενέας. (ἦσαν	δὲ	ἐν τῇ νῦν Θήρῃ καλεομένη
[4, 149]	φυλὴ μεγάλη ἐν Σπάρτῃ. (τοῖσι	δὲ	ἐν τῇ φυλῇ ταύτῃ ἀνδράσι
[4, 98]	ἅμμα ἓν ἑκάστης ἡμέρης· ἢν	δὲ	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ μὴ
[4, 110]	Ἀμαζόνων ὅσας ἐδυνέατο ζωγρῆσαι, τὰς	δὲ	ἐν τῷ πελάγει ἐπιθεμένας ἐκκόψαι
[4, 145]	οἴχοντο πλέοντες ἐς Λακεδαίμονα, ἱζόμενοι	δὲ	ἐν τῷ Τηϋγέτῳ πῦρ ἀνέκαιον.
[4, 132]	τὸν αὐτὸν ἀνθρώπῳ σιτεόμενος, βάτραχος	δὲ	ἐν ὕδατι, ὄρνις δὲ μάλιστα
[4, 67]	ἡ μαντικὴ πατρωίη ἐστί. οἱ	δὲ	Ἐνάρεες οἱ ἀνδρόγυνοι τὴν Ἀφροδίτην
[4, 9]	τῶν γλουτῶν εἶναι γυναικός, τὰ	δὲ	ἔνερθε ὄφιος. (ἰδόντα δὲ καὶ
[4, 145]	ἐπ᾽ οἷσι θέλουσι αὐτοί. μάλιστα	δὲ	ἐνῆγε σφέας ὥστε ποιέειν ταῦτα
[4, 91]	πάσης τῆς ἠπείρου „βασιλεύς„ ταῦτα	δὲ	ἐνθαῦτα ἐγράφη. ~Δαρεῖος δὲ ἐνθεῦτεν
[4, 175]	τῶν τριχῶν ἀνιέντες αὔξεσθαι, τὰ	δὲ	ἔνθεν καὶ ἔνθεν κείροντες ἐν
[4, 92]	ταῦτα δὲ ἐνθαῦτα ἐγράφη. ~Δαρεῖος	δὲ	ἐνθεῦτεν ὁρμηθεὶς ἀπίκετο ἐπ᾽ ἄλλον
[4, 180]	δὲ Αὐσέες τὰ ἔμπροσθε. (ὁρτῇ	δὲ	ἐνιαυσίῃ Ἀθηναίης αἱ παρθένοι αὐτῶν
[4, 160]	τοῖσι Λίβυσι ἐπιθέσθαι οἱ. συμβαλόντες	δὲ	ἐνίκησαν τοὺς Κυρηναίους τοσοῦτο ὥστε
[4, 3]	ὥρων ἡμέας ὅπλα ἔχοντας, οἳ	δὲ	ἐνόμιζον ὅμοιοί τε καί ἐξ
[4, 123]	τῆς ἐρήμου Θυσσαγέται οἰκέουσι, ποταμοὶ	δὲ	ἐξ αὐτῶν τέσσερες μεγάλοι ῥέοντες
[4, 86]	ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰς ἑπτακισμυρίας, νυκτὸς	δὲ	ἑξακισμυρίας. (ἤδη ὦν ἐς μὲν
[4, 87]	ναυτικοῦ, ἑβδομήκοντα σὺν ἱππεῦσι, νέες	δὲ	ἑξακόσιαι συνελέχθησαν. (τῇσι μέν νυν
[4, 148]	τοὺς Παρωρεάτας καὶ Καύκωνας, τούτους	δὲ	ἐξελάσαντες ἐκ τῆς χώρης σφέας
[4, 114]	ἐς τὸ πλῆθος διαιτώμεθα. γυναῖκας	δὲ	ἕξομεν ὑμέας καὶ οὐδαμὰς „ἄλλας„
[4, 163]	ἀλλ᾽ ἀπόπεμπε κατ᾽ οὖρον· εἰ	δὲ	ἐξοπτήσεις τὴν κάμινον, μὴ ἐσέλθῃς
[4, 65]	ἢν μὲν ᾖ πένης, ὁ	δὲ	ἔξωθεν ὠμοβοέην μούνην περιτείνας οὕτω
[4, 164]	περινήσας ὁ Ἀρκεσίλεως ἐνέπρησε. (μαθὼν	δὲ	ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι τὸ μαντήιον ἐὸν
[4, 141]	μὲν δὴ ἐποίεε ταῦτα, Ἱστιαῖος	δὲ	ἐπακούσας τῷ πρώτῳ κελεύσματι τάς
[4, 146]	δοκέοντες ἐξ αὐτέων ἔσεσθαι. (αἳ	δὲ	ἐπείτε ἐσῆλθον, ποιέουσι τοιάδε· πᾶσαν
[4, 85]	ἀποσφαγέντες αὐτοῦ ταύτῃ ἐλείποντο· Δαρεῖος	δὲ	ἐπείτε πορευόμενος ἐκ Σούσων ἀπίκετο
[4, 118]	οὐκ ἐπὶ τοὺς ἄλλους. (νῦν	δὲ	ἐπείτε τάχιστα διέβη ἐς τήνδε
[4, 129]	τὴν ἵππον τῶν Σκυθέων. (πολλάκις	δὲ	ἐπελαυνόντων ἐπὶ τοὺς Πέρσας μεταξὺ
[4, 11]	ἐκ τῆς χώρης ποιέεσθαι· Σκύθας	δὲ	ἐπελθόντας λαβεῖν τὴν χώρην ἐρήμην.
[4, 154]	ταύτῃ ἔγημε ἄλλην γυναῖκα. (ἣ	δὲ	ἐπεσελθοῦσα ἐδικαίου καὶ τῷ ἔργῳ
[4, 178]	γε τῶν πρότερον λεχθέντων, κατήκουσι	δὲ	ἐπὶ ποταμὸν μέγαν τῷ οὔνομα
[4, 85]	πλαγκτὰς Ἕλληνες φασὶ εἶναι, ἑζόμενος	δὲ	ἐπὶ ῥίῳ ἐθηεῖτο τὸν Πόντον
[4, 89]	ἐπορεύετο διὰ τῆς Θρηίκης, ἀπικόμενος	δὲ	ἐπὶ Τεάρου ποταμοῦ τὰς πηγὰς
[4, 157]	πάντες ἀπέπλεον ἐς Δελφούς, ἀπικόμενοι	δὲ	ἐπὶ τὸ χρηστήριον ἐχρέωντο, φάμενοι
[4, 133]	τὴν Μαιῆτιν λίμνην φρουρέειν, τότε	δὲ	ἐπὶ τὸν Ἴστρον Ἴωσι ἐς
[4, 80]	ἐστρατεύετο ἐπὶ τὴν Θρηίκην. ἐπείτε	δὲ	ἐπὶ τῷ Ἴστρῳ ἐγένετο, ἠντίασάν
[4, 172]	τούτους, τῶν τύμβων ἁπτόμενοι· μαντεύονται	δὲ	ἐπὶ τῶν προγόνων φοιτέοντες τὰ
[4, 180]	θυγατέρα. ταῦτα μὲν λέγουσι, μῖξιν	δὲ	ἐπίκοινον τῶν γυναικῶν ποιέονται, οὔτε
[4, 201]	ξύλα ἀσθενέα ὑπὲρ αὐτῆς, κατύπερθε	δὲ	ἐπιπολῆς τῶν ξύλων χοῦν γῆς
[4, 151]	καταλιπόντες ὅσων δὴ μηνῶν, αὐτοὶ	δὲ	ἔπλεον τὴν ταχίστην ἀπαγγελέοντες Θηραίοισι
[4, 95]	τὰ πάντα ἀγαθά. (ἐν ᾧ	δὲ	ἐποίεε τὰ καταλεχθέντα καὶ ἔλεγε
[4, 123]	ἐς τὴν ἔρημον ἀπίκοντο. ἡ	δὲ	ἔρημος αὕτη ὑπὸ οὐδαμῶν νέμεται
[4, 175]	προκαταλεχθείσης Λιβύης ψιλῆς· ἀπὸ θαλάσσης	δὲ	ἐς αὐτὸν στάδιοι διηκόσιοι εἰσί.
[4, 33]	τοὺς κομίζοντας ἐς Τῆνον, Τηνίους	δὲ	ἐς Δῆλον. (ἀπικνέεσθαι μέν νυν
[4, 56]	ὁ χῶρος αὐτός, Γέρρος, ῥέων	δὲ	ἐς θάλασσαν οὐρίζει τήν τε
[4, 90]	Ἀγριάνης ἐς τὸν Ἕβρον, ὁ	δὲ	ἐς θάλασσαν τὴν παρ᾽ Αἴνῳ
[4, 99]	χερσονήσου τῆς τρηχέης καλεομένης· αὕτη	δὲ	ἐς θάλασσαν τὴν πρὸς ἀπηλιώτην
[4, 195]	τῆς Πιερικῆς πίσσης ἀμείνω. ἐσχέουσι	δὲ	ἐς λάκκον ὀρωρυγμένον ἀγχοῦ τῆς
[4, 201]	ἄλλῃ γῇ ἰσόπεδον. (ἅμα ἡμέρῃ	δὲ	ἐς λόγους προεκαλέετο τοὺς Βαρκαίους·
[4, 45]	Φοινίκης ἐς Κρήτην, ἐκ Κρήτης	δὲ	ἐς Λυκίην. ταῦτα μέν νυν
[4, 57]	ἐκ λίμνης μεγάλης ὁρμώμενος, ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς μέζω ἔτι λίμνην καλεόμενον
[4, 61]	σφι παρῇ, ὁ λέβης, οἳ	δὲ	ἐς τὰς γαστέρας τῶν ἱρηίων
[4, 165]	ἔδωκε καὶ φόρον ἐτάξατο. (ἀπικομένη	δὲ	ἐς τὴν Αἴγυπτον ἡ Φερετίμη
[4, 156]	οἱ Θηραῖοι δύο πεντηκοντέροισι. πλώσαντες	δὲ	ἐς τὴν Λιβύην οὗτοι, οὐ
[4, 157]	ἀπίκωνται ἐς αὐτὴν Λιβύην. (ἀπικόμενοι	δὲ	ἐς τὴν νῆσον καὶ ἀναλαβόντες
[4, 123]	τῆς χώρης ἐούσης χέρσου· ἐπείτε	δὲ	ἐς τὴν τῶν Βουδίνων χώρην
[4, 54]	νέμονται οἱ γεωργοὶ Σκύθαι, ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς τὴν Ὑβλαίην, παραμειψάμενος δὲ
[4, 82]	μέν νυν τοιοῦτο ἐστί, ἀναβήσομαι	δὲ	ἐς τὸν κατ᾽ ἀρχὰς ἤια
[4, 56]	τὴν τῶν βασιληίων Σκυθέων, ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς τὸν Ὑπάκυριν. ~Ὄγδοος δὲ
[4, 116]	Μαιήτιδος πρὸς βορέην ἄνεμον. ἀπικόμενοι	δὲ	ἐς τοῦτον τὸν χῶρον ἐν
[4, 125]	ἀπειπαμένων τὴν σφετέρην συμμαχίην, πρώτην	δὲ	ἐς τῶν Μελαγχλαίνων τὴν γῆν.
[4, 125]	τῶν Μελαγχλαίνων τὴν γῆν. (ὡς	δὲ	ἐσβαλόντες τούτους ἐτάραξαν οἵ τε
[4, 79]	κάρτα συμφορὴν μεγάλην ἐποιήσαντο, ἐξελθόντες	δὲ	ἐσήμαινον πάσῃ τῇ στρατιῇ τὰ
[4, 22]	λοχᾷ ἐπὶ δένδρεον ἀναβάς, τὰ	δὲ	ἐστὶ πυκνὰ ἀνὰ πᾶσαν τὴν
[4, 192]	θηρία ἀκατάψευστα. ~Κατὰ τοὺς νομάδας	δὲ	ἐστὶ τούτων οὐδέν, ἀλλ᾽ ἄλλα
[4, 95]	καὶ ἐπένθεον ὡς τεθνεῶτα. τετάρτω	δὲ	ἔτεϊ ἐφάνη τοῖσι Θρήιξι, καὶ
[4, 79]	ὅστις μαίνεσθαι ἐνάγει ἀνθρώπους. (ἐπείτε	δὲ	ἐτελέσθη τῷ Βακχείῳ ὁ Σκύλης,
[4, 151]	ἀφανὲς χρῆμα ἀποστέλλειν ἀποικίην. ~Ἑπτὰ	δὲ	ἐτέων μετὰ ταῦτα οὐκ ὗε
[4, 197]	οὔτε τότε ἐφόρτιζον οὐδέν. (τοσόνδε	δὲ	ἔτι ἔχω εἰπεῖν περὶ τῆς
[4, 94]	δὲ τοῦτον ἄλλον ἀποπέμπουσι· ἐντέλλονται	δὲ	ἔτι ζῶντι. (οὗτοι οἱ αὐτοὶ
[4, 147]	παισὶ Εὐρυσθένεϊ καὶ Προκλές. ἐόντων	δὲ	ἔτι τῶν παίδων τούτων νηπίων
[4, 162]	σφέας ἐς τὴν Κυρήνην. (ὁ	δὲ	Εὐέλθων πᾶν μᾶλλον ἢ στρατιήν
[4, 85]	καὶ χίλιοι καὶ μύριοι, τὸ	δὲ	εὖρος, τῇ εὐρύτατος αὐτὸς ἑωυτοῦ,
[4, 45]	ὃμοια παρεχομένη τῇ Λιβύῃ. ~Ἡ	δὲ	Εὐρώπη πρὸς οὐδαμῶν φανερή ἐστι
[4, 145]	χώρην καὶ πῦρ αἴθοιεν. οἳ	δὲ	ἔφασαν ὑπὸ Πελασγῶν ἐκβληθέντες ἥκειν
[4, 144]	κτίσαντας τὴν χώρην Βυζαντίων, πυθόμενος	δὲ	ἔφη Καλχηδονίους τοῦτον τὸν χρόνον
[4, 84]	στρατευομένων ἕνα αὐτῷ καταλειφθῆναι. ὁ	δὲ	ἔφη ὡς φίλῳ ἐόντι καὶ
[4, 56]	ἐκ τούτου τοῦ χώρου, οὔνομα	δὲ	ἔχει τό περ ὁ χῶρος
[4, 23]	δὲ φορέει κυάμῳ ἴσον, πυρῆνα	δὲ	ἔχει. τοῦτο ἐπεὰν γένηται πέπον,
[4, 192]	κατ᾽ Ἑλλάδα γλῶσσαν βουνοί) οἳ	δὲ	ἐχινέες. εἰσὶ δὲ καὶ γαλαῖ
[4, 169]	τῷ οὔνομα Πλυνός ἐστι. ~Τούτων	δὲ	ἔχονται Γιλιγάμαι, νεμόμενοι τὸ πρὸς
[4, 170]	οὗτοι παραπλησίοισι τοῖσι ἑτέροισι. ~Γιλιγαμέων	δὲ	ἔχονται τὸ πρὸς ἑσπέρης Ἀσβύσται.
[4, 171]	μιμέεσθαι ἐπιτηδεύουσι τοὺς Κυρηναίων. ~Ἀσβυστέων	δὲ	ἔχονται τὸ πρὸς ἑσπέρης Αὐσχίσαι·
[4, 180]	Λιβύων κρύψαι τὸν τρίποδα. ~Τούτων	δὲ	ἔχοντας τῶν Μαχλύων Αὐσέες· οὗτοι
[4, 61]	τἆλλα ἱρήια ἑωυτὸ ἕκαστον. ἐπεὰν	δὲ	ἑψηθῇ τὰ κρέα, ὁ θύσας
[4, 192]	οἳ μὲν δίποδες καλέονται, οἳ	δὲ	ζεγέριες (τὸ δὲ οὔνομα τοῦτο
[4, 181]	ἐς μέσας νύκτας πελάζει, τηνικαῦτα	δὲ	ζέει ἀμβολάδην· παρέρχονται τε μέσαι
[4, 83]	τοῖσι δὲ νέας παρέχειν, τοῖσι	δὲ	ζεύγνυσθαι τὸν Θρηίκιον Βόσπορον Ἀρτάβανος
[4, 167]	Βάδρην ἐόντα Πασαργάδην γένος. (πρὶν	δὲ	ἢ ἀποστεῖλαι τὴν στρατιήν, ὁ
[4, 65]	μούνην περιτείνας οὕτω χρᾶται, ἢν	δὲ	ᾖ πλούσιος, τὴν μὲν ὠμοβοέην
[4, 60]	Ἄρεϊ. τούτῳ δὲ νομίζουσι. ~Θυσίη	δὲ	ἡ αὐτὴ πᾶσι κατέστηκε περὶ
[4, 160]	ὁ ἀδελφεὸς Ἁλίαρχος ἀποπνίγει, Ἁλίαρχον	δὲ	ἡ γυνὴ ἡ Ἀρκεσίλεω δόλῳ
[4, 40]	Ἐρυθρὴ παρήκει θάλασσα, πρὸς βορέω	δὲ	ἡ Κασπίη τε θάλασσα καὶ
[4, 52]	ποταμὸν ἐν ὀλίγοισι μέγαν. ἔστι	δὲ	ἡ κρήνη αὕτη ἐν οὔροισι
[4, 52]	νέμονται ἵπποι ἄγριοι λευκοί· καλέεται	δὲ	ἡ λίμνη αὕτη ὀρθῶς μήτηρ
[4, 167]	πρόσχημα τοῦ στόλου ἐγίνετο, ἀπεπέμπετο	δὲ	ἡ στρατιή, ὡς ἐμοὶ δοκέειν,
[4, 82]	πλήθεος τοῦ Σκυθέων ἤκουον. ~Θωμάσια	δὲ	ἡ χώρη αὕτη οὐκ ἔχει,
[4, 14]	τοῖσι προσήκουσι τῷ νεκρῷ. (ἐσκεδασμένου	δὲ	ἤδη τοῦ λόγου ἀνὰ τὴν
[4, 188]	ἀποστρέφουσι τὸν αὐχένα αὐτοῦ· θύουσι	δὲ	ἡλίῳ καὶ σελήνῃ μούνοισι. τούτοισι
[4, 139]	θέλοντες εἶναι ἐλεύθεροι. (ἐν ᾧ	δὲ	ἡμεῖς τάδε λύομεν, ὑμέας καιρός
[4, 72]	ἐμπιπλᾶσι ἀχύρων καὶ συρράπτουσι. (ἁψῖδος	δὲ	ἥμισυ ἐπὶ δύο ξύλα στήσαντες
[4, 45]	τὸ οὔνομα τὴν χώρην· πρότερον	δὲ	ἦν ἄρα ἀνώνυμος ὥσπερ αἱ
[4, 76]	γὰρ ἦν παῖς Σαυλίου, Σαύλιος	δὲ	ἦν ὁ ἀποκτείνας Ἀνάχαρσιν. ~Καίτοι
[4, 204]	ἑκαστάτω ἐς Εὐεσπερίδας ἦλθε. τοὺς	δὲ	ἠνδραποδίσαντο τῶν Βαρκαίων, τούτους δὲ
[4, 9]	πρὶν ἢ οἱ μιχθῇ· τό	δὲ	Ἡρακλέα μιχθῆναι ἐπὶ τῷ μισθῷ
[4, 59]	οὐρανίη δὲ Ἀφροδίτη Ἀργίμπασα, Ποσειδέων	δὲ	Θαγιμασάδας. ἀγάλματα δὲ καὶ βωμοὺς
[4, 28]	δὲ ἀνακαίων ποιήσεις πηλόν· ἡ	δὲ	θάλασσα πήγνυται καὶ ὁ Βόσπορος
[4, 43]	ἐστί, ἔπλεε πρὸς μεσαμβρίην· περήσας	δὲ	θάλασσαν πολλὴν ἐν πολλοῖσι μησί,
[4, 86]	χίλιοι καὶ μύριοι εἰσί. (ἐς	δὲ	Θεμισκύρην τὴν ἐπὶ Θερμώδοντι ποταμῷ
[4, 154]	ταύτην ἐκέλευε καταποντῶσαι ἀπαγαγόντα. (ὁ	δὲ	Θεμίσων περιημεκτήσας τῇ ἀπάτῃ τοῦ
[4, 50]	νιφετῷ δὲ πάντα χρᾶται· (τοῦ	δὲ	θέρεος ἡ χιὼν ἡ ἐν
[4, 90]	μὲν αὐτέων εἰσὶ ψυχραὶ αἳ	δὲ	θερμαί. (ὁδὸς δ᾽ ἐπ᾽ αὐτάς
[4, 23]	περικαλύψῃ πίλῳ στεγνῷ λευκῷ, τὸ	δὲ	θέρος ἄνευ πίλου. (τούτους οὐδεὶς
[4, 28]	ὕει λόγου ἄξιον οὐδέν, τὸ	δὲ	θέρος ὕων οὐκ ἀνιεῖ· (βρονταί
[4, 35]	καὶ Ἄργης ἀναισιμοῦσθαι ἐπιβαλλομένην. ἡ	δὲ	θήκη αὐτέων ἐστὶ ὄπισθε τοῦ
[4, 69]	πάντα τὰ ἔρσενα κτείνει, τὰ	δὲ	θήλεα οὐκ ἀδικέει. ~Ὅρκια δὲ
[4, 153]	πρῶτα φιλίαι μεγάλαι συνεκρήθησαν. ~Οἱ	δὲ	Θηραῖοι ἐπείτε τὸν Κορώβιον λιπόντες
[4, 156]	ἀπαλλάσσοντο ἐς τὴν Θήρην. (οἱ	δὲ	Θηραῖοι καταγομένους ἔβαλλον καὶ οὐκ
[4, 154]	πεντηκοντέρους ἐς τὴν Πλατέαν. ~Ταῦτα	δὲ	Θηραῖοι λέγουσι, τὰ δ᾽ ἐπίλοιπα
[4, 151]	πείσαντες ἦγον ἐς Θήρην, ἐκ	δὲ	Θήρης ἔπλεον κατάσκοποι ἄνδρες τὰ
[4, 49]	καὶ Αὔρας καὶ Τίβισις. διὰ	δὲ	Θρηίκης καὶ Θρηίκων τῶν Κροβύζων
[4, 75]	διαφανέας λίθους τῷ πυρί· τὸ	δὲ	θυμιᾶται ἐπιβαλλόμενον καὶ ἀτμίδα παρέχεται
[4, 60]	τοὺς ἐμπροσθίους πόδας ἔστηκε, ὁ	δὲ	θύων ὄπισθε τοῦ κτήνεος ἑστεὼς
[4, 106]	φορέουσι τῇ Σκυθικῇ ὁμοίην, γλῶσσαν	δὲ	ἰδίην, ἀνδροφαγέουσι δὲ μοῦνοι τούτων.
[4, 23]	καὶ γένεια ἔχοντες μεγάλα, φωνὴν	δὲ	ἰδίην ἱέντες, ἐσθῆτι δὲ χρεώμενοι
[4, 145]	τῷ Τηϋγέτῳ πῦρ ἀνέκαιον. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἰδόντες ἄγγελον ἔπεμπον πευσόμενοι τίνες
[4, 3]	ἐξ ὁμοίων ἡμῖν εἶναι· ἐπεὰν	δὲ	ἴδωνται μάστιγας ἀντὶ ὅπλων ἔχοντας,
[4, 68]	τὴν μαντικὴν καταδήσωσι ἐπιορκῆσαι, τοῦ	δὲ	ἰθέως τὴν κεφαλὴν ἀποτάμνουσι, καὶ
[4, 94]	μὲν δὴ ἀποθάνῃ ἀναπαρείς, τοῖσι	δὲ	ἵλεος ὁ θεὸς δοκέει εἶναι·
[4, 156]	πρότερον εἰρέθη, ἐστὶ Βλατέα. λέγεται	δὲ	ἴση εἶναι ἡ νῆσος τῆ
[4, 26]	ὅσα αὐτῶν τούτων λεγόντων. ~Νόμοισι	δὲ	Ἰσσηδόνες τοῖσιδε λέγονται χρᾶσθαι. ἐπεὰν
[4, 13]	ἐκ τῆς χώρης Ἰσσηδόνας, ὑπὸ	δὲ	Ἰσσηδόνων Σκύθας, Κιμμερίους δὲ οἰκέοντας
[4, 181]	τοῦ Διὸς τὤγαλμα ἐστί. (τυγχάνει	δὲ	καὶ ἄλλο σφι ὕδωρ κρηναῖον
[4, 11]	τὸν Πόντον οἰκέοντες λέγουσι. ~Ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλος λόγος ἔχων ὧδε,
[4, 125]	νόῳ ἔχοντες τοὺς ἐπιόντας· Μελάγχλαινοι	δὲ	καὶ Ἀνδροφάγοι καὶ Νευροὶ ἐσβαλόντων
[4, 60]	οὔτε καταρξάμενος οὔτ᾽ ἐπισπείσας· ἀποπνίξας	δὲ	καὶ ἀποδείρας τρέπεται πρὸς ἕψησιν.
[4, 76]	ἐσήμηνε τῷ βασιλέι Σαυλίω· ὁ	δὲ	καὶ αὐτὸς ἀπικόμενος ὡς εἶδε
[4, 59]	Ἀργίμπασα, Ποσειδέων δὲ Θαγιμασάδας. ἀγάλματα	δὲ	καὶ βωμοὺς καὶ νηοὺς οὐ
[4, 192]	βουνοί) οἳ δὲ ἐχινέες. εἰσὶ	δὲ	καὶ γαλαῖ ἐν τῷ σιλφίῳ
[4, 102]	ἐς τοὺς πλησιοχώρους ἀγγέλους· τῶν	δὲ	καὶ δὴ οἱ βασιλέες συνελθόντες
[4, 197]	νότου τῆς Λιβύης οἰκέοντες, Φοίνικες	δὲ	καὶ Ἕλληνες ἐπήλυδες. ~Δοκέει δέ
[4, 199]	τῆ Κίνυπι ἐπὶ τριηκόσια. ~Ἔχει	δὲ	καὶ ἡ Κυρηναίη χώρη, ἐοῦσα
[4, 76]	χρᾶσθαι, μήτε τεῶν ἄλλων, Ἑλληνικοῖσι	δὲ	καὶ ἥκιστα, ὡς διέδεξαν Ἀνάχαρσις
[4, 28]	ἐν κρυμῷ ἑστεῶτες ἀποσφακελίζουσι, ὄνοι	δὲ	καὶ ἡμίονοι ἀνέχονται. ~Δοκέει δέ
[4, 28]	ὡς τέρας νενόμισται θωμάζεσθαι. ὣς	δὲ	καὶ ἢν σεισμὸς γένηται ἤν
[4, 152]	ἑπταπήχεας τοῖσι γούνασι ἐρηρεισμένους. (Κυρηναίοισι	δὲ	καὶ Θηραίοισι ἐς Σαμίους ἀπὸ
[4, 9]	τὰ δὲ ἔνερθε ὄφιος. (ἰδόντα	δὲ	καὶ θωμάσαντα ἐπειρέσθαι μιν εἴ
[4, 43]	ἔπλεε ἐπὶ Ἡρακλέας στήλας· (διεκπλώσας	δὲ	καὶ κάμψας τὸ ἀκρωτήριον τῆς
[4, 118]	ἐς τήνδε τὴν ἤπειρον, διαβὰς	δὲ	καὶ καταστρεψάμενος Θρήικας γεφυροῖ ποταμὸν
[4, 86]	κατὰ τὰ εἰρημένα πεφύκασι, παρέχεται	δὲ	καὶ λίμνην ὁ Πόντος οὗτος
[4, 172]	ἔχῃ φερόμενος ἐξ οἴκου. (ὁρκίοισι	δὲ	καὶ μαντικῇ χρέωνται τοιῇδε· ὀμνύουσι
[4, 179]	φασὶ λόγιον εἶναι κτίσαι. ~Ἔστι	δὲ	καὶ ὅδε λόγος λεγόμενος. Ἰήσονα,
[4, 17]	ἔθνος οἳ Ἀλαζόνες καλέονται. οὗτοι	δὲ	καὶ οἱ Καλλιππίδαι τὰ μὲν
[4, 180]	ἔχοντας τῶν Μαχλύων Αὐσέες· οὗτοι	δὲ	καὶ οἱ Μάχλυες πέριξ τὴν
[4, 148]	αὐτοὺς ἀλλὰ κάρτα οἰκηιούμενος. (ἐπείτε	δὲ	καὶ οἱ Μινύαι ἐκδράντες ἐκ
[4, 113]	ἀλληλέων ἐς εὐμαρείην ἀποσκιδνάμεναι. μαθόντες	δὲ	καὶ οἱ Σκύθαι ἐποίευν τὠυτὸ
[4, 64]	δερμάτων πάντων λαμπρότατον λευκότητι. (πολλοὶ	δὲ	καὶ ὅλους ἄνδρας ἐκδείραντες καὶ
[4, 32]	ἐστὶ περὶ Ὑπερβορέων εἰρημένα, ἔστι	δὲ	καὶ Ὁμήρῳ ἐν Ἐπιγόνοισι, εἰ
[4, 126]	δὲ συγγινώσκεαι εἶναι ἥσσων, σὺ	δὲ	καὶ οὕτω παυσάμενος τοῦ δρόμου
[4, 108]	ἕκαστον τριήκοντα σταδίων ἐστί, ὑψηλὸν	δὲ	καὶ πᾶν ξύλινον, καὶ αἱ
[4, 17]	κατὰ ταὐτὰ Σκύθῃσι ἐπασκέουσι, σῖτον	δὲ	καὶ σπείρουσι καὶ σιτέονται, καὶ
[4, 72]	δὲ ἀμφότερα κατακρέμαται μετέωρα. χαλινοὺς	δὲ	καὶ στόμια ἐμβαλόντες ἐς τοὺς
[4, 61]	ῥίπτει ἐς τὸ ἔμπροσθε. θύουσι	δὲ	καὶ τὰ ἄλλα πρόβατα καὶ
[4, 196]	κειμένης οἰκότα ἐστὶ ἀληθείῃ. ~Λέγουσι	δὲ	καὶ τάδε Καρχηδόνιοι. εἶναι τῆς
[4, 128]	ὑπέστρεφον τὸν πεζὸν φοβεόμενοι. ἐποιέοντο	δὲ	καὶ τὰς νύκτας παραπλησίας προσβολὰς
[4, 23]	τ᾽ ἐστὶ καὶ τρηχέα. (διεξελθόντι	δὲ	καὶ τῆς τρηχέης χώρης πολλὸν
[4, 87]	ἀρχιτέκτων ἐγένετο Μανδροκλέης Σάμιος· θεησάμενος	δὲ	καὶ τὸν Βόσπορον στήλας ἔστησε
[4, 164]	τινὲς καταμαθόντες ἀγοράζοντα κτείνουσι, πρὸς	δὲ	καὶ τὸν πενθερὸν αὐτοῦ Ἀλάζειρα.
[4, 125]	ὑπῆγον ἐπὶ τὴν Νευρίδα· ταρασσομένων	δὲ	καὶ τούτων ἤισαν ὑποφεύγοντες οἱ
[4, 125]	τῶν Ἀνδροφάγων τοὺς χώρους· ταραχθέντων	δὲ	καὶ τούτων ὑπῆγον ἐπὶ τὴν
[4, 120]	γε σύμμαχοι οὐ προσεγίνοντο, ὑπεξιόντες	δὲ	καὶ ὑπεξελαύνοντες τὰ φρέατα τὰ
[4, 192]	τε καὶ ὑὸς ἀγρίου· ἔλαφος	δὲ	καὶ ὗς ἄγριος ἐν Λιβύῃ
[4, 12]	ἔστι δὲ πορθμήια Κιμμέρια, ἔστι	δὲ	καὶ χωρῇ οὔνομα Κιμμερίη, ἔστι
[4, 187]	ὑγιηρότατοι δ᾽ ὦν εἰσί. ἢν	δὲ	καίουσι τὰ παιδία σπασμὸς ἐπιγένηται,
[4, 95]	ἀπελθεῖν ἐς τὴν ἑωυτοῦ. ἅτε	δὲ	κακοβίων τε ἐόντων τῶν Θρηίκων
[4, 151]	τὴν ἐς Λιβύην ἀποικίην. (ἐπείτε	δὲ	κακοῦ οὐδὲν ἦν σφι μῆχος,
[4, 59]	μὲν πάντες Σκύθαι νενομίκασι, οἱ	δὲ	καλεόμενοι βασιλήιοι Σκύθαι καὶ τῷ
[4, 147]	νῦν Θήρῃ καλεομένη νήσῳ, πρότερον	δὲ	Καλλίστῃ τῇ αὐτῇ ταύτῃ, ἀπόγονοι
[4, 78]	νόμαια καὶ Ἑλληνικὰς ὁμιλίας. πολλοῖσι	δὲ	κάρτα ἔτεσι ὕστερον Σκύλης ὁ
[4, 43]	αὕτη ἐγνώσθη τὸ πρῶτον, μετὰ	δὲ	Καρχηδόνιοι εἰσὶ οἱ λέγοντες· ἐπεὶ
[4, 196]	πρόσω ἀπὸ τῶν φορτίων. (τοὺς	δὲ	Καρχηδονίους ἐκβάντας σκέπτεσθαι, καὶ ἢν
[4, 192]	τοῦτο ἐστὶ μὲν Λιβυστικόν, δύναται	δὲ	κατ᾽ Ἑλλάδα γλῶσσαν βουνοί) οἳ
[4, 103]	τὴν δὲ κεφαλὴν ἀνασταυροῦσι· οἳ	δὲ	κατὰ μὲν τὴν κεφαλὴν ὁμολογέουσι,
[4, 171]	ἐπὶ θάλασσαν κατ᾽ Εὐεσπερίδας. Αὐσχισέων	δὲ	κατὰ μέσον τῆς χώρης οἰκέουσι
[4, 23]	δενδρέῳ ἀπ᾽ οὗ ζῶσι, μέγαθος	δὲ	κατὰ συκέην μάλιστά κῃ. καρπὸν
[4, 168]	πλέω ἐφρόντιζε Δαρείου οὐδέν. ~Οἰκέουσι	δὲ	κατὰ τάδε Λίβυες. ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[4, 65]	τὴν μὲν ὠμοβοέην περιτείνει, ἔσωθεν	δὲ	καταχρυσώσας οὕτω χρᾶται ποτηρίῳ. (ποιεῦσι
[4, 87]	Ἀρτέμιδος, χωρὶς ἑνὸς λίθου· οὗτος	δὲ	κατελείφθη παρὰ τοῦ Διονύσου τὸν
[4, 179]	ἀποφέρειν πρὸς τὴν Λιβύην· πρὶν	δὲ	κατιδέσθαι γῆν, ἐν τοῖσι βράχεσι
[4, 53]	ῥέων ἀπὸ βορέω ἀνέμου· τὸ	δὲ	κατύπερθε δι᾽ ὧν ῥέει ἀνθρώπων
[4, 17]	σῖτον ἀλλ᾽ ἐπὶ πρήσι. τούτων	δὲ	κατύπερθε οἰκέουσι Νευροί. Νευρῶν δὲ
[4, 40]	τῆς Ἀσίης ἔχοντα ἐστί· τὰ	δὲ	κατύπερθε Περσέων καὶ Μήδων καὶ
[4, 20]	κατήκουσι ἐπὶ ποταμὸν Τάναϊν. (τὰ	δὲ	κατύπερθε πρὸς βορέην ἄνεμον τῶν
[4, 22]	πᾶσαν δασέαν ὕλη παντοίῃ. ~Βουδίνων	δὲ	κατύπερθε πρὸς βορέην ἐστὶ πρώτη
[4, 7]	τῇ τὸν χρυσὸν φυλάσσεσθαι. (τὰ	δὲ	κατύπερθε πρὸς βορέην λέγουσι ἄνεμον
[4, 174]	τὴν χώρην οἱ Νασαμῶνες. ~Τούτων	δὲ	κατύπερθε πρὸς νότον ἄνεμον ἐν
[4, 18]	τὸν Βορυσθένεα ἡμερέων ἕνδεκα. ἤδη	δὲ	κατύπερθε τούτων ᾗ ἔρημος ἐστὶ
[4, 95]	μὲν τῶν Θρηίκων ἠφανίσθη, καταβὰς	δὲ	κάτω ἐς τὸ κατάγαιον οἴκημα
[4, 103]	κρημνοῦ ἵδρυται τὸ ἱρόν) τὴν	δὲ	κεφαλὴν ἀνασταυροῦσι· οἳ δὲ κατὰ
[4, 26]	τὰ κρέα δαῖτα προτίθενται· (τὴν	δὲ	κεφαλὴν αὐτοῦ ψιλώσαντες καὶ ἐκκαθήραντες
[4, 11]	τὸ παλαιὸν εἶναι Κιμμερίων) (τοὺς	δὲ	Κιμμερίους ἐπιόντων Σκυθέων βουλεύεσθαι ὡς
[4, 37]	Μῆδοι, Μήδων δὲ Σάσπειρες, Σασπείρων	δὲ	Κόλχοι κατήκοντες ἐπὶ τὴν βορηίην
[4, 71]	ἀριστερῆς χειρὸς ὀιστοὺς διαβυνέονται. (ἐνθεῦτεν	δὲ	κομίζουσι ἐν τῇ ἀμάξῃ τοῦ
[4, 168]	κνημέων φορέουσι χάλκεον· τὰς κεφαλὰς	δὲ	κομῶσαι, τοὺς φθεῖρας ἐπεὰν λάβωσι
[4, 90]	ἐς τὸν Κοντάδεσδον ποταμόν, ὁ	δὲ	Κοντάδεσδος ἐς τὸν Ἀγριάνην, ὁ
[4, 110]	τῆς Μαιήτιδος ἐπὶ Κρημνούς· οἱ	δὲ	Κρημνοὶ εἰσὶ γῆς τῆς Σκυθέων
[4, 58]	τι οἱ Σκύθαι ἐσκευάδαται, τοῖσι	δὲ	κτήνεσι ἡ ποίη ἀναφυομένη ἐν
[4, 114]	ἡμῖν εἰσὶ μὲν τοκέες, εἰσὶ	δὲ	κτήσιες· νῦν ὦν μηκέτι πλεῦνα
[4, 88]	αὑτῷ μὲν στέφανον περιθείς, Σαμίοισι	δὲ	κῦδος, Δαρείου βασιλέος ἐκτελέσας κατὰ
[4, 72]	τοῦ διὰ τοῦ ἵππου. ἐπιστήσαντες	δὲ	κύκλῳ τὸ σῆμα ἱππέας τοιούτους
[4, 159]	ἔπεμψε ἐπὶ τὴν Κυρήνην. οἱ	δὲ	Κυρηναῖοι ἐκστρατευσάμενοι ἐς Ἴρασα χῶρον
[4, 203]	δεύτερον παριέναι ἐς αὐτήν· οἱ	δὲ	Κυρηναῖοι οὐ περιώρων. (τοῖσι δὲ
[4, 161]	ἐὼν καὶ οὐκ ἀρτίπους. οἱ	δὲ	Κυρηναῖοι πρὸς τὴν καταλαβοῦσαν συμφορὴν
[4, 93]	καὶ Μεσαμβρίης πόλιος οἰκημένοι, καλεύμενοι	δὲ	Κυρμιάναι καὶ Νιψαῖοι, ἀμαχητὶ σφέας
[4, 145]	ἐς Λῆμνον φυτεῦσαι σφέας. (οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι ἀκηκοότες τὸν λόγον τῆς
[4, 162]	ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου· ἣ	δὲ	λαμβάνουσα τὸ διδόμενον καλὸν μὲν
[4, 195]	ἔστι ἀληθέως οὐκ οἶδα, τὰ	δὲ	λέγεται γράφω· εἴη δ᾽ ἂν
[4, 105]	δὲ οὐδὲν ἧσσον, καὶ ὀμνῦσι	δὲ	λέγοντες. ~Ἀνδροφάγοι δὲ ἀγριώτατα πάντων
[4, 195]	τοῖσι ὄρεσι γίνονται. ~Κατὰ τούτους	δὲ	λέγουσι Καρχηδόνιοι κεῖσθαι νῆσον τῇ
[4, 9]	μὲν δὴ ταῦτα ἐπειρωτᾶν, τὸν	δὲ	λέγουσι πρὸς ταῦτα εἰπεῖν (ἐπεὰν
[4, 99]	καὶ νεμοίατο τὴν ἄκρην. δύο	δὲ	λέγων ταῦτα πολλὰ λέγω παρόμοια,
[4, 160]	τοὺς αὐτοὺς τούτους ἐστρατεύετο· οἱ	δὲ	Λίβυες δείσαντες αὐτὸν οἴχοντο φεύγοντες
[4, 41]	τοσαύτη ἡ Ἀσίη ἐστί, ἡ	δὲ	Λιβύη ἐν τῇ ἀκτῇ τῇ
[4, 193]	οἷοί τε ἐγενόμεθα ἐξικέσθαι. ~Μαξύων	δὲ	Λιβύων Ζαύηκες ἔχονται, τοῖσι αἱ
[4, 59]	οὕτω σφι εὔπορα ἐστί, τὰ	δὲ	λοιπὰ νόμαια κατὰ τάδε σφι
[4, 113]	εὗρε δευτέρην αὐτὴν ὑπομένουσαν. οἱ	δὲ	λοιποὶ νεηνίσκοι ὡς ἐπύθοντο ταῦτα,
[4, 202]	καὶ τούτοισι τὸ τεῖχος· (τοὺς	δὲ	λοιποὺς τῶν Βαρκαίων ληίην ἐκέλευε
[4, 53]	ἐστὶ συμβαλεῖν ἄλλον ποταμόν· (τῶν	δὲ	λοιπῶν Βορυσθένης ἐστὶ πολυαρκέστατος, ὃς
[4, 175]	Χαρίτων ἐς θάλασσαν ἐκδιδοῖ. ὁ	δὲ	λόφος οὗτος ὁ Χαρίτων δασὺς
[4, 80]	θυγατρός, ἐπανιστέατο τῷ Σκύλῃ. (ὁ	δὲ	μαθὼν τὸ γινόμενον ἐπ᾽ ἑωυτῷ
[4, 132]	βάτραχος δὲ ἐν ὕδατι, ὄρνις	δὲ	μάλιστα ἔοικε ἵππῳ, τοὺς δὲ
[4, 134]	τῶν ἀνδρῶν τὴν ἀπορίην, ἐλθὼν	δὲ	μᾶλλον ἐξέμαθον, ὁρέων αὐτοὺς ἐμπαίζοντας
[4, 181]	τὸ ὕδωρ γίνεται χλιαρόν. ἐπὶ	δὲ	μᾶλλον ἰὸν ἐς τὸ θερμὸν
[4, 3]	τοῖσι Σκύθῃσι ἀντικατιζόμενοι ἐμάχοντο. (γινομένης	δὲ	μάχης πολλάκις καί οὐ δυναμένων
[4, 46]	μέντοι ἄλλα οὐκ ἄγαμαι· τὸ	δὲ	μέγιστον οὕτω σφι ἀνεύρηται ὥστε
[4, 100]	Νευρῶν, ἔπειτα δὲ Ἀνδροφάγων, τελευταίων	δὲ	Μελαγχλαίνων. ~Ἔστι ὦν τῆς Σκυθικῆς
[4, 134]	ὀπίσω τὴν ταχίστην ἐπείγοντο. ~Πέρσῃσι	δὲ	μετὰ τὰ δῶρα ἐλθόντα Δαρείῳ
[4, 80]	τῇ στρατιῇ τὰ ἴδοιεν. ~Ὡς	δὲ	μετὰ ταῦτα ἐξήλαυνε ὁ Σκύλης
[4, 88]	τοῦ ἐπὶ στόματι ἱροῦ. ~Δαρεῖος	δὲ	μετὰ ταῦτα ἡσθεὶς τῆ σχεδίῃ
[4, 53]	ἐς τὠυτὸ ἕλος ἐκδιδούς. (τὸ	δὲ	μεταξὺ τῶν ποταμῶν τούτων, ἐὸν
[4, 15]	μὲν εἰπόντα ταῦτα ἀφανισθῆναι, σφέας	δὲ	Μεταποντῖνοι λέγουσι ἐς Δελφοὺς πέμψαντας
[4, 155]	ἐγὼ δοκέω, ἄλλο τι· (Βάττος	δὲ	μετωνομάσθη, ἐπείτε ἐς Λιβύην ἀπίκετο,
[4, 196]	τῶν φορτίων, ἀνελόμενοι ἀπαλλάσσονται, ἢν	δὲ	μὴ ἄξιος, ἐσβάντες ὀπίσω ἐς
[4, 163]	ἐσέλθῃς ἐς τὴν ἀμφίρρυτον· εἰ	δὲ	μὴ ἀποθανέαι καὶ αὐτὸς καὶ
[4, 94]	ὁ θεὸς δοκέει εἶναι· (ἢν	δὲ	μὴ ἀποθάνῃ, αἰτιῶνται αὐτὸν τὸν
[4, 74]	λίνου ἢ καννάβιος ἐστί· ὃς	δὲ	μὴ εἶδε κω τὴν κανναβίδα,
[4, 81]	Παυσανίης ὁ Κλεομβρότου ἀνέθηκε. (ὃς	δὲ	μὴ εἶδε κω τοῦτον, ὧδε
[4, 172]	τῆς τοῦ ἑτέρου πίνει. ἢν	δὲ	μὴ ἔχωσι ὑγρὸν μηδέν, οἳ
[4, 43]	μοῦνα ἐξ αὐτέων λαμβάνειν. (τοῦ	δὲ	μὴ περιπλῶσαι Λιβύην παντελέως αἴτιον
[4, 61]	τὰ ὀστέα τῶν ἱρηίων. ἢν	δὲ	μή σφι παρῇ, ὁ λέβης,
[4, 80]	τὸν σὸν Σκύλην παραδίδωμι· στρατιῇ	δὲ	μήτε σὺ κινδυνεύσῃς μήτ᾽ „ἐγώ„
[4, 162]	καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον, ἡ	δὲ	μήτηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς
[4, 165]	ἐξέπλησε μοῖραν τὴν ἑωυτοῦ. ~Ἡ	δὲ	μήτηρ Φερετίμη, ἕως μὲν ὁ
[4, 105]	νόμοισι μὲν χρέωνται Σκυθικοῖσι, γενεῇ	δὲ	μιῇ πρότερον σφέας τῆς Δαρείου
[4, 95]	διαιτᾶτο ἐπ᾽ ἔτεα τρία· (οἳ	δὲ	μιν ἐπόθεόν τε καὶ ἐπένθεον
[4, 146]	τὴν τῶν ἀνδρῶν ἔλαβον, οἱ	δὲ	Μινύαι ἐνδύντες τὴν γυναικηίην ἐσθῆτα
[4, 43]	δὲ ἀδικέειν οὐδὲν ἐσιόντες, βρωτὰ	δὲ	μοῦνα ἐξ αὐτέων λαμβάνειν. (τοῦ
[4, 168]	ἀντιδάκνει καὶ οὕτω ῥίπτει. (οὗτοι	δὲ	μοῦνοι Λιβύων τοῦτο ἐργάζονται καὶ
[4, 106]	ὁμοίην, γλῶσσαν δὲ ἰδίην, ἀνδροφαγέουσι	δὲ	μοῦνοι τούτων. ~Μελάγχλαινοι δὲ εἵματα
[4, 167]	Ἄμασιν ἀπέδεξε ἄνδρα Μαράφιον, τοῦ	δὲ	ναυτικοῦ Βάδρην ἐόντα Πασαργάδην γένος.
[4, 83]	τοῖσι μὲν πεζὸν στρατόν, τοῖσι	δὲ	νέας παρέχειν, τοῖσι δὲ ζεύγνυσθαι
[4, 113]	καὶ αὐτὴ ἑτέρην ἄξειν. (ὁ	δὲ	νεηνίσκος, ἐπεὶ ἀπῆλθε, ἔλεξε ταῦτα
[4, 100]	Σκυθικὴ ὑπὸ πρώτων Ἀγαθύρσων, μετὰ	δὲ	Νευρῶν, ἔπειτα δὲ Ἀνδροφάγων, τελευταίων
[4, 10]	ἐκβληθέντας ὑπὸ τῆς γειναμένης, τὸν	δὲ	νεώτατον αὐτῶν Σκύθην ἐπιτελέσαντα καταμεῖναι
[4, 71]	κατακεκηρωμένον μὲν τὸ σῶμα, τὴν	δὲ	νηδὺν ἀνασχισθεῖσαν καὶ καθαρθεῖσαν, πλέην
[4, 161]	δὲ Πελοποννησίων καὶ Κρητῶν, τρίτην	δὲ	νησιωτέων πάντων. τοῦτο δὲ τῷ
[4, 148]	ἐπ᾽ ἐμέο Ἠλεῖοι ἐπόρθησαν. τῇ	δὲ	νήσῳ ἐπὶ τοῦ οἰκιστέω Θήρα
[4, 19]	αὕτη πλήν τῆς Ὑλαίης. οἱ	δὲ	νομάδες οὗτοι τὸ πρὸς τὴν
[4, 76]	γίνονται καθαραὶ καὶ λαμπραί. ~Ξεινικοῖσι	δὲ	νομαίοισι καὶ οὗτοι φεύγουσι αἰνῶς
[4, 172]	ἐπὶ γάλα ἐπιπάσσοντες πίνουσι. (γυναῖκας	δὲ	νομίζοντες πολλὰς ἔχειν ἕκαστος ἐπίκοινον
[4, 59]	νομίζουσι ποιέειν πλὴν Ἄρεϊ. τούτῳ	δὲ	νομίζουσι. ~Θυσίη δὲ ἡ αὐτὴ
[4, 105]	ἄλλα νόμαια Θρήιξι προσκεχωρήκασι. ~Νευροὶ	δὲ	νόμοισι μὲν χρέωνται Σκυθικοῖσι, γενεῇ
[4, 140]	μόγις εὗρον τὸν πόρον. (οἶα	δὲ	νυκτός τε ἀπικόμενοι καὶ λελυμένης
[4, 135]	~Γοβρύης μὲν ταῦτα συνεβούλευε. μετὰ	δὲ	νύξ τε ἐγίνετο καὶ Δαρεῖος
[4, 85]	σταδίους, μῆκος δὲ τετρακοσίους. ἐκδιδοῖ	δὲ	ὁ Ἑλλήσποντος ἐς χάσμα πελάγεος
[4, 147]	ἐς ἀποικίην ἐκ Λακεδαίμονος· (ἦν	δὲ	ὁ Θήρας οὗτος, γένος ἐὼν
[4, 144]	τῆς ἑωυτοῦ ὀκτὼ μυριάδας. ~Οὗτος	δὲ	ὁ Μεγάβαζος εἴπας τόδε τὸ
[4, 80]	καταφεύγει ἐς τὴν Θρηίκην. πυθόμενος	δὲ	ὁ Ὀκταμασάδης ταῦτα ἐστρατεύετο ἐπὶ
[4, 90]	πόντῳ, δυῶν ἡμερέων ἑκατέρη. ἐκδιδοῖ	δὲ	ὁ Τέαρος οὗτος ἐς τὸν
[4, 203]	ἐκέλευε αἱρέειν τὴν πόλιν, Ἄμασις	δὲ	ὁ τοῦ πεζοῦ οὐκ ἔα·
[4, 35]	ὀνομάζοντάς τε καὶ ἀγείροντας (οὗτος	δὲ	ὁ Ὠλὴν καὶ τοὺς ἄλλους
[4, 101]	οἰκημένους εἴκοσι ἡμερέων ὁδὸς. (ἡ	δὲ	ὁδὸς ἡ ἡμερησίη ἀνὰ διηκόσια
[4, 105]	Βουδίνων τὴν ἑωυτῶν ἐκλιπόντες. κινδυνεύουσι	δὲ	οἱ ἄνθρωποι οὗτοι γόητες εἶναι.
[4, 35]	πρὸς τῶν Δήλου οἰκητόρων. φασὶ	δὲ	οἱ αὐτοὶ οὗτοι καὶ τὴν
[4, 68]	οἱ πρῶτοι τῶν μαντίων· (ἢν	δὲ	οἱ ἐπελθόντες μάντιες ἀπολύσωσι, ἄλλοι
[4, 8]	ἐπειρυσάμενον τὴν λεοντέην κατυπνῶσαι, τὰς	δὲ	οἱ ἵππους τὰς ὑπὸ τοῦ
[4, 12]	δὲ Βόσπορος Κιμμέριος καλεόμενος· (φαίνονται	δὲ	οἱ Κιμμέριοι φεύγοντες ἐς τὴν
[4, 111]	ἐξ αὐτέων παῖδας ἐκγενήσεσθαι. ἀποπεμφθέντες	δὲ	οἱ νεηνίσκοι ἐποίευν τὰ ἐντεταλμένα.
[4, 152]	ἐς τὴν Πλατέαν ταύτην· πυθόμενοι	δὲ	οἱ Σάμιοι παρὰ τοῦ Κορωβίου
[4, 117]	αὐτὴν τοῖσι ἀνδράσι φορέουσαι. ~Φωνῇ	δὲ	οἱ Σαυρομάται νομίζουσι Σκυθικῇ, σολοικίζοντες
[4, 135]	πολλῷ ἵεσαν τῆς φωνῆς· ἀκούσαντες	δὲ	οἱ Σκύθαι τῶν ὄνων πάγχυ
[4, 73]	ἰδιῶται περιάγονται, ἔπειτα θάπτονται. (θάψαντες	δὲ	οἱ Σκύψαι καθαίρονται τρόπῳ τοιῷδε.
[4, 102]	ὡς στρατοῦ ἐπελαύνοντος μεγάλου. (ἦσαν	δὲ	οἱ συνελθόντες βασιλέες Ταύρων καὶ
[4, 8]	χώρης τῆς κατύπερθε λέγουσι, Ἑλλήνων	δὲ	οἱ τὸν Πόντον οἰκέοντες ὧδε.
[4, 183]	πέρι λόγους ἀποφερομένους ἀκούομεν. σιτέονται	δὲ	οἱ τρωγλοδύται ὄφις καὶ σαύρους
[4, 24]	τῶν ἄλλων Ποντικῶν ἐμπορίων· Σκυθέων	δὲ	οἳ ἂν ἔλθωσι ἐς αὐτούς,
[4, 164]	αἴτεε τῆς ἑωυτοῦ φυγῆς. (τῶν	δὲ	οἳ μὲν τὸ παράπαν ἐκ
[4, 15]	αἱ πόλιες αὗται λέγουσι, τάδε	δὲ	οἶδα Μεταποντίνοισι τοῖσι ἐν Ἰταλίῃ
[4, 47]	καὶ Γέρρος καὶ Τάναϊς. ῥέουσι	δὲ	οἵδε κατὰ τάδε. ~Ἴστρος μέν,
[4, 145]	εἶναι οὕτω τοῦτο γίνεσθαι. δέεσθαι	δὲ	οἰκέειν ἅμα τούτοισι μοῖράν τε
[4, 8]	ἥντινα νῦν Σκύθαι νέμονται. (Γηρυόνεα	δὲ	οἰκέειν ἔξω τοῦ Πόντου, κατοικημένον
[4, 13]	ὑπὸ δὲ Ἰσσηδόνων Σκύθας, Κιμμερίους	δὲ	οἰκέοντας ἐπὶ τῇ νοτίῃ θαλάσσῃ
[4, 185]	ὁδοῦ καὶ ἄνθρωποι οἰκέοντες. τὰ	δὲ	οἰκία τούτοισι πᾶσι ἐκ τῶν
[4, 132]	δὲ μάλιστα ἔοικε ἵππῳ, τοὺς	δὲ	ὀιστοὺς ὡς τὴν ἑωυτῶν ἀλκὴν
[4, 80]	παραλαβὼν τὸν ἀδελφεὸν ἀπήγετο, Σκύλεω	δὲ	Ὀκταμασάδης αὐτοῦ ταύτῃ ἀπέταμε τὴν
[4, 80]	Ὀκταμασάδη ἀδελφεὸς Σιτάλκεω πεφευγώς. ὁ	δὲ	Ὀκταμασάδης καταινέει ταῦτα, ἐκδοὺς δὲ
[4, 78]	καταλίπεσκε ἐν τῷ προαστείῳ, (αὐτὸς	δὲ	ὅκως ἔλθοι ἐς τὸ τεῖχος
[4, 159]	οἷ ποκα φαμὶ μελήσειν. (συλλεχθέντος	δὲ	ὁμίλου πολλοῦ ἐς τὴν Κυρήνην,
[4, 198]	γῆ τῷ ποταμῷ ἔχει. (αὕτη	δὲ	ὁμοίη τῇ ἀρίστῃ γέων Δήμητρος
[4, 26]	καὶ οὗτοι λέγονται εἶναι, ἰσοκρατέες	δὲ	ὁμοίως αἱ γυναῖκες τοῖσι ἀνδράσι.
[4, 201]	σφι ἕαδε ὁμολογίῃ χρήσασθαι. τὴν	δὲ	ὁμολογίην ἐποιεῦντο τοιήνδε τινά, ἐπὶ
[4, 135]	ἐπείγετο ἐπὶ τὸν Ἴστρον. οἱ	δὲ	ὄνοι ἐρημωθέντες τοῦ ὁμίλου οὕτω
[4, 47]	τῶν ἐν Αἰγύπτῳ διωρύχων. (ὅσοι	δὲ	ὀνομαστοί τε εἰσὶ αὐτῶν καὶ
[4, 72]	τοὺς ὤμους τῶν ἵππων, αἱ	δὲ	ὄπισθε παρὰ τοὺς μηροὺς τὰς
[4, 125]	Σκύθαι ἐς τοὺς Ἀγαθύρσους. (Ἀγαθύρσοι	δὲ	ὁρέοντες καὶ τοὺς ὁμούρους φεύγοντας
[4, 36]	εἰσὶ καὶ ὑπερνότιοι ἄλλοι. (γελῶ	δὲ	ὁρέων γῆς περιόδους γράψαντας πολλοὺς
[4, 59]	σκυθιστὶ Ἱστίη μὲν Ταβιτί, Ζεὺς	δὲ	ὀρθότατα κατὰ γνώμην γε τὴν
[4, 44]	καὶ Σκύλακα ἄνδρα Καρυανδέα. (οἳ	δὲ	ὁρμηθέντες ἐκ Κασπατύρου τε πόλιος
[4, 23]	οἱ τὰς διαφορὰς διαιρέοντες, τοῦτο	δὲ	ὃς ἂν φεύγων καταφύγῃ ἐς
[4, 139]	κατὰ τοὺς Σκύθας ἐόντα, λύειν	δὲ	ὅσον τόξευμα ἐξικνέεται, ἵνα καὶ
[4, 15]	ὁ νῦν ἐὼν Ἀριστέης· τότε	δὲ,	ὅτε εἵπετο τῷ θεῷ, εἶναι
[4, 110]	ἐπιθεμένας ἐκκόψαι τοὺς ἄνδρας. (πλοῖα	δὲ	οὐ γινώσκειν αὐτὰς οὐδὲ πηδαλίοισι
[4, 170]	ὑπὲρ Κυρήνης οἰκέουσι. ἐπὶ θάλασσαν	δὲ	οὐ κατήκουσι Ἀσβύσται τὸ γὰρ
[4, 146]	Λήμνου ἤγοντο ἐξέδοσαν ἄλλοισι. ~Χρόνου	δὲ	οὐ πολλοῦ διεξελθόντος αὐτίκα οἱ
[4, 109]	τὰ δὲ Ἑλληνικῇ χρέωνται. ~Βουδῖνοι	δὲ	οὐ τῇ αὐτῇ γλώσσῃ χρέωνται
[4, 64]	τὴν ἂν λάβωσι, μὴ ἐνείκας	δὲ	οὔ. (ἀποδείρει δὲ αὐτὴν τρόπῳ
[4, 43]	εἶναι προβαίνειν ἀλλ᾽ ἐνίσχεσθαι. Χέρξης	δὲ	οὔ οἱ συγγινώσκων λέγειν ἀληθέα
[4, 28]	φέρουσι τὸν χειμῶνα τοῦτον, ἡμίονοι	δὲ	οὐδὲ ὄνοι οὐκ ἀνέχονται ἀρχήν·
[4, 183]	τὰ τοιαῦτα τῶν ἑρπετῶν· γλῶσσαν	δὲ	οὐδεμιῇ ἄλλῃ παρομοίην νενομίκασι, ἀλλὰ
[4, 183]	τὴν γῆν τῶν κερέων. ἄλλο	δὲ	οὐδὲν διαφέρουσι τῶν ἄλλων βοῶν
[4, 118]	μὴ βουλομένων ὑμέων τιμωρέειν; ὑμῖν	δὲ	οὐδὲν ἐπὶ τούτῳ ἔσται ἐλαφρότερον.
[4, 131]	τὸν νόον τῶν διδομένων. ὁ	δὲ	οὐδὲν. ἔφη οἱ ἐπεστάλθαι ἄλλο
[4, 105]	ταῦτα λέγοντες οὐ πείθουσι, λέγουσι	δὲ	οὐδὲν ἧσσον, καὶ ὀμνῦσι δὲ
[4, 112]	στρατοπέδῳ ἐπ᾽ ἡμέρῃ ἑκάστη. εἶχον	δὲ	οὐδὲν οὐδ᾽ οἱ νεηνίσκοι, ὥσπερ
[4, 71]	ἀπαρχὰς καὶ φιάλας χρυσέας· ἀργύρῳ	δὲ	οὐδὲν οὐδὲ χαλκῷ χρέωνται. (ταῦτα
[4, 79]	ἣ μὲν κατεκάη πᾶσα, Σκύλης	δὲ	οὐδὲν τούτου εἵνεκα ἧσσον ἐπετέλεσε
[4, 146]	κτείνωσι Λακεδαιμόνιοι νυκτός, μετ᾽ ἡμέρην	δὲ	οὐδένα. (ἐπεὶ ὦν ἔμελλον σφέας
[4, 196]	ἐς οὗ ἂν πείθωσι. ἀδικέειν	δὲ	οὐδετέρους. (οὔτε γὰρ αὐτοὺς τοῦ
[4, 8]	γῆν περὶ πᾶσαν ῥέειν, ἔργῳ	δὲ	οὐκ ἀποδεικνῦσι. (ἐνθεῦτεν τόν Ἡρακλέα
[4, 127]	εἰρήνη ἐώθεα ποιέειν. (ὅ τι	δὲ	οὐκ αὐτίκα μάχομαι τοι, ἐγὼ
[4, 72]	αὐτὸς ὁ βασιλεὺς κελεύσῃ ἀργυρώνητοι	δὲ	οὐκ εἰσί σφι θεράποντες) (τούτων
[4, 25]	οἳ τὴν ἑξάμηνον κατεύδουσι. τοῦτο	δὲ	οὐκ ἐνδέκομαι τὴν ἀρχήν, (ἀλλὰ
[4, 170]	παρὰ θάλασσαν Κυρηναῖοι νέμονται. τεθριπποβάται	δὲ	οὐκ ἥκιστα ἀλλὰ μάλιστα Λιβύων
[4, 201]	μένῃ κατὰ τότε εἶχε· καταρρήξασι	δὲ	οὐκέτι ἔμενε τὸ ὅρκιον κατὰ
[4, 192]	καλέονται, οἳ δὲ ζεγέριες (τὸ	δὲ	οὔνομα τοῦτο ἐστὶ μὲν Λιβυστικόν,
[4, 184]	καλέονται γὰρ δὴ Ἄτλαντες. λέγονται	δὲ	οὔτε ἔμψυχον οὐδὲν σιτέεσθαι οὔτε
[4, 119]	τὴν ὁμοίην ὑμῖν ἀποδιδοῦσι. (ἡμεῖς	δὲ	οὔτε τι τότε ἠδικήσαμεν τοὺς
[4, 191]	δὲ σῶμα χρίονται μίλτῳ. φασὶ	δὲ	οὗτοι εἶναι τῶν ἐκ Τροίης
[4, 168]	γένηται, ὑπὸ τούτου διαπαρθενεύεται. παρήκουσι	δὲ	οὗτοι οἱ Ἀδυρμαχίδαι ἀπ᾽ Αἰγύπτου
[4, 138]	πρότερον τὴν Μιλτιάδεω αἱρεόμενοι. ~Ἦσαν	δὲ	οὗτοι οἱ διαφέροντές τε τὴν
[4, 63]	νυν αὗταί σφι κατεστᾶσι. ὑσὶ	δὲ	οὗτοι οὐδὲν νομίζουσι, οὐδὲ τρέφειν
[4, 20]	Σκύθας δούλους σφετέρους εἶναι· κατήκουσι	δὲ	οὗτοι τὸ μὲν πρὸς μεσαμβρίην
[4, 178]	τῷ οὔνομα Τρίτων ἐστί· ἐκδιδοῖ	δὲ	οὗτος ἐς λίμνην μεγάλην Τριτωνίδα.
[4, 167]	ὥς οἱ ἐπανίσταιτο, ἀπέκτεινε. ~Τότε	δὲ	οὗτος ὁ Ἀρυάνδης κατοικτείρας Φερετίμην
[4, 28]	τέσσερας ψύχεα αὐτόθι ἐστί. κεχώρισται	δὲ	οὗτος ὁ χειμὼν τοὺς τρόπους
[4, 124]	ἐρείπια σόα ἦν. (ἐν ᾧ	δὲ	οὗτος πρὸς ταῦτα ἐτράπετο, οἱ
[4, 184]	στεινὸν καὶ κυκλοτερὲς πάντη, ὑψηλὸν	δὲ	οὕτω δή τι λέγεται ὡς
[4, 11]	δῆλος ἐστὶ ὁ τάφος) θάψαντας	δὲ	οὕτω τὴν ἔξοδον ἐκ τῆς
[4, 27]	γὰρ ἓν καλέουσι Σκύθαι, σποῦ	δὲ	ὀφθαλμόν. ~Δυσχείμερος δὲ αὕτη ἡ
[4, 34]	ἐπιπέφυκε δέ οἱ ἐλαίη) ὅσοι	δὲ	παῖδες τῶν Δηλίων, περὶ χλόην
[4, 49]	ἐκδιδοῦσι ἐς τὸν Ἴστρον· ἐκ	δὲ	Παιόνων καὶ ὄρεος Ροδόπης Κίος
[4, 149]	Θήρα ἡ ἐπωνυμίη ἐγένετο. ~Ὁ	δὲ	παῖς οὐ γὰρ ἔφη οἱ
[4, 200]	τοῦ φόνου τοῦ Ἀρκεσίλεω· τῶν	δὲ	πᾶν γὰρ ἦν τὸ πλῆθος
[4, 26]	τοῦ δεκομένου τεθνεῶτα γονέα, ἀναμίξαντες	δὲ	πάντα τὰ κρέα δαῖτα προτίθενται·
[4, 87]	πάντα ὅσα περ ἦγε· ἦγε	δὲ	πάντα τῶν ἦρχε. τούτων μυριάδες
[4, 50]	τοῦ χειμῶνος πάμπαν ὀλίγῳ, νιφετῷ	δὲ	πάντα χρᾶται· (τοῦ δὲ θέρεος
[4, 71]	ἐς τοὺς πρότερον ἦλθον. ἐπεὰν	δὲ	πάντας περιέλθωσι τὸν νέκυν κομίζοντες,
[4, 175]	δὴ κατύπερθε οἰκέουσι Νασαμώνων· τὸ	δὲ	παρὰ τὴν θάλασσαν ἔχονται τὸ
[4, 62]	μὲν δὴ φορέουσι τοῦτο, κάτω	δὲ	παρὰ τὸ ἱρὸν ποιεῦσι τάδε·
[4, 162]	τῷ Κορινθίων θησαυρῷ κέεται. ἀπικομένη	δὲ	παρὰ τοῦτον ἡ Φερετίμη ἐδέετο
[4, 80]	τὰ σφέτερα νόμαια Σκύθαι, τοῖσι	δὲ	παρακτωμένοισι ξεινικοὺς νόμους τοιαῦτα ἐπιτίμια
[4, 164]	ἡ Πυθίη Ἀρκεσίλεῳ χρᾷ. ~Ὁ	δὲ	παραλαβὼν τοὺς ἐκ τῆς Σάμου
[4, 79]	λάθρῃ ἐπὶ πύργον κατεῖσε. ἐπείτε	δὲ	παρήιε σὺν τῷ θιάσῳ ὁ
[4, 138]	προκειμένη ἐναντίη τῇ Μιλτιάδεω. Αἰολέων	δὲ	παρῆν λόγιμος μοῦνος Ἀρισταγόρης, Κυμαῖος.
[4, 34]	δὴ ταύτας οἶδα ποιεύσας· τῇσι	δὲ	παρθένοισι ταύτῃσι τῇσι ἐξ Ὑπερβορέων
[4, 76]	παρὰ τὸν Ἀχιλλήιον δρόμον, τυγχάνει	δὲ	πᾶσα ἐοῦσα δενδρέων παντοίων πλέη)
[4, 110]	οἰὸρ γὰρ καλέουσι ἄνδρα, τὸ	δὲ	πατὰ κτείνειν) τότε λόγος τοὐς
[4, 26]	θυσίας μεγάλας ἐπετείους ἐπιτελέοντες. παῖς	δὲ	πατρὶ τοῦτο ποιέει, κατά περ
[4, 111]	μὲν μή, ὑποφεύγειν δέ· ἐπεὰν	δὲ	παύσωνται, ἐλθόντας αὖτις πλησίον στρατοπεδεύεσθαι.
[4, 128]	ἐσέπιπτον ἐς τὸν πεζόν, ὁ	δὲ	πεζὸς ἂν ἐπεκούρεε· οἱ δὲ
[4, 161]	περιοίκων μίαν μοῖραν ἐποίησε, ἄλλην	δὲ	Πελοποννησίων καὶ Κρητῶν, τρίτην δὲ
[4, 32]	τὰ λέγεται μακρότατα εἴρηται. ~Ὑπερβορέων	δὲ	πέρι ἀνθρώπων οὔτε τι Σκύθαι
[4, 14]	ὁ ταῦτα εἴπας, εἴρηκα, τὸν	δὲ	περὶ αὐτοῦ ἤκουον λόγον ἐν
[4, 141]	οἱ Ἴωνες ἔωσι ἀπολελοιπότες. ~Ἦν	δὲ	περὶ Δαρεῖον ἀνὴρ Αἰγύπτιος φωνέων
[4, 96]	ταῦτα φασί μιν ποιῆσαι. ~Ἐγὼ	δὲ	περὶ μὲν τούτου καὶ τοῦ
[4, 42]	ἀμφοτέρας παρήκει ἡ Εὐρώπη, εὔρεος	δὲ	πέρι οὐδὲ συμβάλλειν ἀξίη φαίνεταί
[4, 81]	ἐς τὸν Ἐξαμπαῖον τοῦτον. ταῦτα	δὲ	περὶ τοῦ πλήθεος τοῦ Σκυθέων
[4, 110]	χρήσιμοι ἐς ὑστερέων ἄκεσιν. ~Σαυροματέων	δὲ	πὲρι ὧδε λέγεται. ὅτε Ἕλληνες
[4, 155]	Θηραίων ἀνὴρ δόκιμος, ἐπαλλακεύετο. χρόνου	δὲ	περιιόντος ἐξεγένετό οἱ παῖς ἰσχόφωνος
[4, 69]	συγκατακαίονται τοῖσι μάντισι βόες, πολλοὶ	δὲ	περικεκαυμένοι ἀποφεύγουσι, ἐπεὰν αὐτῶν ὁ
[4, 72]	προθυμεόμενοι ὡς μέγιστον ποιῆσαι. ~Ἐνιαυτοῦ	δὲ	περιφερομένου αὖτις ποιεῦσι τοιόνδε· λαβόντες
[4, 201]	τὰς πάσας πύλας ἀνοίξαντες. οἱ	δὲ	Πέρσαι καταρρήξαντες τὴν κρυπτὴν γέφυραν
[4, 203]	Ἀρυνάνδεω ἄγγελος ἀποκαλέων αὐτούς. οἱ	δὲ	Πέρσαι Κυρηναίων δεηθέντες ἐπόδιά σφι
[4, 122]	τῆς γῆς φυόμενα λεαίνοντες, (οἱ	δὲ	Πέρσαι ὡς εἶδον ἐπιφανεῖσαν τῶν
[4, 203]	δὲ Κυρηναῖοι οὐ περιώρων. (τοῖσι	δὲ	Πέρσῃσι οὐδενὸς μαχομένου φόβος ἐνέπεσε,
[4, 50]	γὰρ δὴ τὸ θέρος. (ὅσω	δὲ	πλέον ἐπ᾽ ἑωυτὸν ὕδωρ ὁ
[4, 105]	μὲν ἡ χώρη ἀνέφαινε, οἱ	δὲ	πλεῦνες ἄνωθέν σφι ἐκ τῶν
[4, 167]	ὀλίγα βασιλέος ἦν ὑπήκοα, τὰ	δὲ	πλέω ἐφρόντιζε Δαρείου οὐδέν. ~Οἰκέουσι
[4, 181]	μὲν ὄρθρον γίνεται χλιαρόν, ἀγορῆς	δὲ	πληθυούσης ψυχρότερον, μεσαμβρίη τε ἐστὶ
[4, 112]	δηλήσι ἀπιγμένους, ἔων χαίρειν· προσεχώρεον	δὲ	πλησιαιτέρω τὸ στρατόπεδον τῷ στρατοπέδῳ
[4, 70]	δὲ θήλεα οὐκ ἀδικέει. ~Ὅρκια	δὲ	ποιεῦνται Σκύθαι ὧδε πρὸς τοὺς
[4, 98]	τε καὶ φυλακῆς παρεχόμενοι. ταῦτα	δὲ	ποιεῦντες ἐμοὶ μεγάλως „χαριεῖσθε„ Δαρεῖος
[4, 188]	ῥιπτέουσι ὑπὲρ τὸν δόμον, τοῦτο	δὲ	ποιήσαντες ἀποστρέφουσι τὸν αὐχένα αὐτοῦ·
[4, 123]	τείχεος πάντων, ἐνέπρησαν αὐτό. (τοῦτο	δὲ	ποιήσαντες εἵποντο αἰεὶ τὸ πρόσω
[4, 71]	οὐδὲν οὐδὲ χαλκῷ χρέωνται. (ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες χοῦσι πάντες χῶμα μέγα,
[4, 124]	στρατιὴν ἐπὶ ποταμῷ Ὀάρῳ. τοῦτο	δὲ	ποιήσας ὀκτὼ τείχεα ἐτείχεε μεγάλα,
[4, 172]	χῶρον ὀπωριεῦντες τοὺς φοίνικας. οἳ	δὲ	πολλοὶ καὶ ἀμφιλαφέες πεφύκασι, πάντες
[4, 96]	ὦν πιστεύω τι λίην, δοκέω	δὲ	πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τὸν Σάλμοξιν
[4, 126]	σφετέρην κατηγέοντο τοῖσι Πέρσῃσι. ~Ὡς	δὲ	πολλὸν τοῦτο ἐγίνετο καὶ οὐκ
[4, 74]	μεγάθεος τῷ λίνῳ ἐμφερεστάτη· ταύτῃ	δὲ	πολλῷ ὑπερφέρει ἡ κάνναβις. αὕτη
[4, 46]	γὰρ νομιζομένοισι αὐτῶν χρησόμεθα. ~Ὁ	δὲ	Πόντος ὁ Εὔξεινος, ἐπ᾽ ὃν
[4, 12]	τῇ Σκυθικῇ Κιμμέρια τείχεα, ἔστι	δὲ	πορθμήια Κιμμέρια, ἔστι δὲ καὶ
[4, 21]	κατ᾽ ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν. ~Τάναϊν	δὲ	ποταμὸν διαβάντι οὐκέτι Σκυθική, ἀλλ᾽
[4, 177]	ὑπὸ πλείστων ἀνδρῶν φιληθεῖσα. ~Ἀκτὴν	δὲ	προέχουσαν ἐς τὸν πόντον τούτων
[4, 85]	τὴν Προποντίδα ὁ Βόσπορος· (ἡ	δὲ	Προποντὶς ἐοῦσα εὖρος μὲν σταδίων
[4, 18]	τῷ οὔνομα κεῖται Παντικάπης, τὸ	δὲ	πρὸς βορέην ἄνεμον πλόον ἀνὰ
[4, 44]	ἀνατολὰς ἐς θάλασσαν, διὰ θαλάσσης	δὲ	πρὸς ἑσπέρην πλέοντες τριηκοστῷ μηνὶ
[4, 187]	μὲν δὴ οὕτω ἔχει. τὸ	δὲ	πρὸς ἑσπέρης τῆς Τριτωνίδος λίμνης
[4, 191]	μὲν τοιούτοισι οὗτοι χρέωνται. ~Τὸ	δὲ	πρὸς ἑσπέρης τοῦ Τρίτωνος ποταμοῦ
[4, 133]	ἔσεσθε πρὸς ἐκείνου αἰτίης, ἐκτὸς	δὲ	πρὸς ἡμέων· τὰς προκειμένας ἡμέρας
[4, 20]	μεσαμβρίην ἐς τὴν Ταυρικήν, τὸ	δὲ	πρὸς ἠῶ ἐπί τε τάφρον,
[4, 33]	ἑκαστάτω ἐπὶ τὸν Ἀδρίην, (ἐνθεῦτεν	δὲ	πρὸς μεσαμβρίην προπεμπόμενα πρώτους Δωδωναίους
[4, 38]	μέχρι Σιγείου τοῦ Τρωικοῦ· τὰ	δὲ	πρὸς νότου ἡ αὐτὴ αὕτη
[4, 114]	ὑμέας καὶ οὐδαμὰς „ἄλλας„ αἳ	δὲ	πρὸς ταῦτα ἔλεξαν τάδε. (ἡμεῖς
[4, 19]	οὐδέν, ὅσον ἡμεῖς ἴδμεν. ~Τὸ	δὲ	πρὸς τὴν ἠῶ τῶν γεωργῶν
[4, 200]	μὲν δὴ οὕτω ἐξευρέθη, τὰς	δὲ	προσβολὰς ἀπεκρούοντο οἱ Βαρκαῖοι. ~Χρόνον
[4, 196]	ἐς τὰ πλοῖα κατέαται· οἱ	δὲ	προσελθόντες ἄλλον πρὸς ὦν ἔθηκαν
[4, 14]	τοῦτον μὲν ἐντεταμένως ἀμφισβατέειν, τοὺς	δὲ	προσήκοντας τῷ νεκρῷ ἐπὶ τὸ
[4, 173]	χαμᾶθεν σποδοῦ λαβόντες λείχουσι. ~Νασαμῶσι	δὲ	προσόμουροι εἰσὶ Ψύλλοι. οὗτοι ἐξαπολώλασι
[4, 136]	καὶ Σκύθῃσι εἰδότες χάριν. τὸν	δὲ	πρότερον ἐόντα ὑμέων δεσπότην ἡμεῖς
[4, 110]	ὁδοιπόρεον ἐς τὴν οἰκεομένην. ἐντυχοῦσαι	δὲ	πρώτῳ ἱπποφορβίῳ τοῦτο διήρπασαν, καὶ
[4, 95]	ἄνθρωπον δουλεῦσαι ἐν Σάμῳ, δουλεῦσαι	δὲ	Πυθαγόρῃ τῷ Μνησάρχου, (ἐνθεῦτεν δὲ
[4, 161]	καταστησάμενοι κάλλιστα ἂν οἰκέοιεν. (ἡ	δὲ	Πυθίη ἐκέλευε ἐκ Μαντινέης τῆς
[4, 163]	τῷ χρηστηρίῳ περὶ κατόδου. (ἡ	δὲ	Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε. ἐπὶ
[4, 156]	περὶ τῶν παρεόντων κακῶν. (ἡ	δὲ	Πυθίη σφι ἔχρησε συγκτίζουσι Βάττῳ
[4, 157]	οὐδὲν ἄμεινον πρήσσειν οἰκεῦντες. (ἡ	δὲ	Πυθίη σφι πρὸς ταῦτα χρᾷ
[4, 15]	φάσμα τοῦ ἀνθρώπου εἴη. τὴν	δὲ	Πυθίην σφέας κελεύειν πείθεσθαι τῷ
[4, 78]	ἑπομένων οὔτε ἄλλου οὐδενός· τὰς	δὲ	πύλας ἐφύλασσον, μή τίς μιν
[4, 48]	τε Σκύθαι Πόρατα καλέουσι Ἑλλήνες	δὲ	Πυρετόν, καὶ ἄλλος Τιάραντος καὶ
[4, 53]	ἀνθρώπων οὐδεὶς ἔχει φράσαι· φαίνεται	δὲ	ῥέων δι᾽ ἐρήμου ἐς τῶν
[4, 49]	ἐκδιδοῖ ἐς αὐτόν. (ἐξ Ἰλλυριῶν	δὲ	ῥέων πρὸς βορέην ἄνεμον Ἄγγρος
[4, 162]	Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου ἔφυγε. (τῆς	δὲ	Σαλαμῖνος τοῦτον τὸν χρόνον ἐπεκράτεε
[4, 152]	τε ἐστὶ ἐρίσαι ἄλλον. (οἱ	δὲ	Σάμιοι τὴν δεκάτην τῶν ἐπικερδίων
[4, 64]	λαβόμενος τῆς κεφαλῆς ἐκσείει, μετὰ	δὲ	σαρκίσας βοὸς πλευρῇ δέψει τῇσι
[4, 37]	πρὸς βορέην ἄνεμον Μῆδοι, Μήδων	δὲ	Σάσπειρες, Σασπείρων δὲ Κόλχοι κατήκοντες
[4, 34]	ἐπὶ τὸ σῆμα τιθεῖσι (τὸ	δὲ	σῆμα ἐστὶ ἔσω ἐς τὸ
[4, 75]	ἄν μιν πυρίη ἀποκρατήσειε. (οἱ	δὲ	Σκύθαι ἀγάμενοι τῇ πυρίῃ ὠρύονται.
[4, 102]	αὕτη ἐστὶ μέγαθος τοσαύτη. ~Οἱ	δὲ	Σκύθαι δόντες σφίσι λόγον ὡς
[4, 12]	τὴν παρὰ θάλασσαν ἔφευγον, οἱ	δὲ	Σκύθαι ἐν δεξιῇ τὸν Καύκασον
[4, 125]	ἐς τὴν ἔρημον τεταραγμένοι. (οἱ	δὲ	Σκύθαι ἐς μὲν τοὺς Ἀγαθύρσους
[4, 128]	δὲ πεζὸς ἂν ἐπεκούρεε· οἱ	δὲ	Σκύθαι ἐσαράξαντες τὴν ἵππον ὑπέστρεφον
[4, 5]	συνήγειρε ἐπ᾽ αὐτοὺς στράτευμα. ~Ὣς	δὲ	Σκύθαι λέγουσι, νεώτατον πάντων ἐθνέων
[4, 130]	τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου. οἱ	δὲ	Σκύθαι ὅκως τοὺς Πέρσας ἴδοιεν
[4, 111]	ἐληίζοντο τὰ τῶν Σκυθέων. ~Οἱ	δὲ	Σκύθαι οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι τὸ
[4, 1]	ἀπικέσθαι ἦρχον τῆς Ἀσίης. (τοὺς	δὲ	Σκύθας ἀποδημήσαντας ὀκτὼ καὶ εἴκοσι
[4, 128]	οἰχώκεε ἀγγελέων ταῦτα Δαρείῳ, οἱ	δὲ	Σκυθέων βασιλέες ἀκούσαντες τῆς δουλοσύνης
[4, 67]	κύλικας ἔχοντες πίνουσι ὁμοῦ. ~Μάντιες	δὲ	Σκυθέων εἰσὶ πολλοί, οἳ μαντεύονται
[4, 33]	φερόμενα ἀπικνέεσθαι ἐς Σκύθας, ἀπὸ	δὲ	Σκυθέων ἤδη δεκομένους αἰεὶ τοὺς
[4, 27]	τούτων Σκύθαι παραλαβόντες λέγουσι, παρὰ	δὲ	Σκυθέων ἡμεῖς οἱ ἄλλοι νενομίκαμεν
[4, 133]	δὴ τὰ δῶρα εἴκαζον. ἡ	δὲ	Σκυθέων μία μοῖρα ἡ ταχθεῖσα
[4, 78]	ἦν Ὄρικος Ἀριαπείθεϊ παῖς. (βασιλεύων	δὲ	Σκυθέων ὁ Σκύλης διαίτῃ οὐδαμῶς
[4, 122]	~Ταῦτα μὲν δὴ προεκομίζετο. τῶν	δὲ	Σκυθέων οἱ πρόδρομοι ὡς εὗρον
[4, 99]	ἐς τὸ πρόσω ἐπείγετο. ~Τῆς	δὲ	Σκυθικῆς γῆς ἡ Θρηίκη τὸ
[4, 107]	καὶ τὰς ἐπωνυμίας ἔχουσι, νόμοισι	δὲ	Σκυθικοῖσι χρέωνται. ~Βουδῖνοι δὲ ἔθνος
[4, 136]	οὐ τετμημενέων τῶν ὁδῶν, τοῦ	δὲ	Σκυθικοῦ ἱππότεω καὶ τὰ σύντομα
[4, 46]	Σκυθικοῦ ἔθνεος καὶ Ἀναχάρσιος. (τῷ	δὲ	Σκυθικῶ γένει ἓν μὲν τὸ
[4, 59]	καὶ τῷ Ποσειδέωνι θύουσι. (ὀνομάζεται	δὲ	σκυθιστὶ Ἱστίη μὲν Ταβιτί, Ζεὺς
[4, 195]	μῆκος μὲν διηκοσίων σταδίων, πλάτος	δὲ	στεινήν, διαβατὸν ἐκ τῆς ἠπείρου,
[4, 184]	τῷ οὔνομα ἐστὶ Ἄτλας, ἔστι	δὲ	στεινὸν καὶ κυκλοτερὲς πάντη, ὑψηλὸν
[4, 143]	νηυσὶ ἐς τὴν Ἀσίην, λείπει	δὲ	στρατηγὸν ἐν τῇ Εὐρώπῃ Μεγάβαζον
[4, 111]	ὅσαι περ ἐκεῖναι ἦσαν τούτους	δὲ	στρατοπεδεύεσθαι πλησίον ἐκεινέων καὶ ποιέειν
[4, 163]	ἄνδρα ἐπὶ γῆς ἀναδασμῷ· συλλεγομένου	δὲ	στρατοῦ πολλοῦ, ἐστάλη ἐς Δελφοὺς
[4, 138]	οἱ ἐξ Ἑλλησπόντου, ἀπ᾽ Ἰωνίης	δὲ	Στράττις τε Χῖος καὶ Αἰάκης
[4, 126]	καὶ παυσάμενος πλάνης μάχεσθαι· εἰ	δὲ	συγγινώσκεαι εἶναι ἥσσων, σὺ δὲ
[4, 159]	Ἀπρίῃ τῷ Αἰγύπτου βασιλέι. (ὁ	δὲ	συλλέξας στρατὸν Αἰγυπτίων πολλὸν ἔπεμψε
[4, 114]	τὰς λοιπὰς τῶν Ἀμαζόνων. ~Μετὰ	δὲ	συμμίξαντες τὰ στρατόπεδα οἴκεον ὁμοῦ,
[4, 151]	ἐς Ἴτανον πόλιν, ἐν ταύτῃ	δὲ	συμμίσγουσι ἀνδρὶ πορφυρέι τῷ οὕνομα
[4, 190]	κατίσουσι μηδὲ ὕπτιος ἀποθανέεται. οἰκήματα	δὲ	σύμπηκτα ἐξ ἀνθερίκων ἐνειρμένων περὶ
[4, 66]	πολλοὺς ἄνδρας ἀραιρηκότες ἔωσι, οὗτοι	δὲ	σύνδυο κύλικας ἔχοντες πίνουσι ὁμοῦ.
[4, 114]	ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες συνέλαβον. (ἐπεὶ	δὲ	συνῆκαν ἀλλήλων, ἔλεξαν πρὸς τὰς
[4, 158]	χῶρον ἄξουσι, ἀνέγνωσαν ἐκλιπεῖν. (ἦγον	δὲ	σφέας ἐνθεῦτεν οἱ Λίβυες ἀναστήσαντες
[4, 158]	χώρῳ τούτω οὔνομα Ἴρασα. (ἀγαγόντες	δὲ	σφέας ἐπὶ κρήνην λεγομένην εἶναι
[4, 158]	τὸν χῶρον ἓξ ἔτεα, ἑβδόμῳ	δὲ	σφέας ἔτει παραιτησάμενοι οἱ Λίβυες
[4, 146]	Λακεδαιμονίοισι ἔδοξε αὐτοὺς ἀποκτεῖναι, συλλαβόντες	δὲ	σφέας κατέβαλον ἐς ἑρκτήν. κτείνουσι
[4, 146]	ἑκάστη τῷ ἑωυτῆς ἀνδρί. οἳ	δὲ	σφέας παρῆκαν, οὐδένα δόλον δοκέοντες
[4, 134]	τῶν ἀντιπολεμίων τὸν θόρυβον· πυθόμενος	δὲ	σφέας τὸν λαγὸν διώκοντας, εἶπε
[4, 153]	ἁπάντων ἑπτὰ ἐόντων ἄνδρας, εἶναι	δὲ	σφέων καὶ ἡγεμόνα καὶ βασιλέα
[4, 35]	Ὠλὴν ἀνὴρ Λύκιος ἐποίησε, παρὰ	δὲ	σφέων μαθόντας νησιώτας τε καὶ
[4, 194]	πάντες οὗτοι καὶ πιθηκοφαγέουσι. οἳ	δὲ	σφι ἄφθονοι ὅσοι ἐν τοῖσι
[4, 7]	ὧδε λέγουσι οἱ Σκύθαι, ἔτεα	δὲ	σφίσι ἐπείτε γεγόνασι τὰ σύμπαντα
[4, 191]	δ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερὰ κείρουσι, τὸ	δὲ	σῶμα χρίονται μίλτῳ. φασὶ δὲ
[4, 187]	οὖρον σπείσαντες ῥύονται σφέα. λέγω	δὲ	τὰ λέγουσι αὐτοὶ Λίβυες. ~Θυσίαι
[4, 200]	κωφὰ πρὸς τὰ προσῖσχε, κατὰ	δὲ	τὰ ὀρυσσόμενα ἠχέεσκε ὁ χαλκὸς
[4, 197]	μὲν τὰ πρὸς βορέω οἳ	δὲ	τὰ πρὸς νότου τῆς Λιβύης
[4, 140]	εὐπετέως ἐξευρεῖν τοὺς Πέρσας. νῦν	δὲ	τά σφι ἐδόκεε ἄριστα βεβουλεῦσθαι,
[4, 52]	Ἑλλήνων γλῶσσαν Ἱραὶ ὁδοί. (συνάγουσι	δὲ	τὰ τέρματα ὅ τε Τύρης
[4, 45]	καὶ Φᾶσις ὁ Κόλχος (οἳ	δὲ	Τάναιν ποταμὸν τὸν Μαιήτην καὶ
[4, 57]	τοὺς βασιληίους καὶ Σαυρομάτας. ἐς	δὲ	Τάναϊν τοῦτον ἄλλος ποταμὸς ἐσβάλλει
[4, 5]	τῳ οὔνομα εἶναι Ταργιτάον· τοῦ	δὲ	Ταργιτάου τούτου τοὺς τοκέας λέγουσι
[4, 65]	δὴ οὕτω σφι νενόμισται, αὐτὰς	δὲ	τὰς κεφαλάς, οὔτι πάντων ἀλλὰ
[4, 148]	Φρίξας Πύργον Ἔπιον Νούδιον. τουτέων	δὲ	τὰς πλεῦνας ἐπ᾽ ἐμέο Ἠλεῖοι
[4, 156]	ἄλλοισι Θηραίοισι συνεφέρετο παλιγκότως. ἀγνοεῦντες	δὲ	τὰς συμφορὰς οἱ Θηραῖοι ἔπεμπον
[4, 126]	τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι ἀντιωθῆναι, σὺ	δὲ	τάς τε καὶ παυσάμενος πλάνης
[4, 50]	ἤ περ τοῦ χειμῶνος· ἀντιτιθέμενα	δὲ	ταῦτα ἀντισήκωσις γίνεται, ὥστε ἴσον
[4, 203]	ἐπόδιά σφι δοῦναι ἔτυχον, λαβόντες	δὲ	ταῦτα ἀπαλλάσσοντο ἐς τὴν Αἴγυπτον.
[4, 92]	τὸ ἀποδεδεγμένον τοῦτο χωρίον. ὡς	δὲ	ταῦτα ἡ στρατιὴ ἐπετέλεσε, ἐνθαῦτα
[4, 152]	Κορώβιον ἐπέλιπε τὰ πάντα, μετὰ	δὲ	ταῦτα νηῦς Σαμίη, τῆς ναύκληρος
[4, 167]	κακὰ πάσχειν ὑπ᾽ αὐτοῦ. πυθόμενος	δὲ	ταῦτα ὁ Ἀρυάνδης οὕτω δὴ
[4, 70]	καὶ σάγαριν καὶ ἀκόντιον· ἐπεὰν	δὲ	ταῦτα ποιήσωσι, κατεύχονται πολλὰ καὶ
[4, 173]	ἐστρατεύοντο ἐπὶ τὸν νότον (λέγω	δὲ	ταῦτα τὰ λέγουσι Λίβυες) καὶ
[4, 86]	τὸ δὴ Αἰγαῖον καλέεται. ~Μεμέτρηται	δὲ	ταῦτα ὧδε. νηῦς ἐπίπαν μάλιστα
[4, 109]	καὶ κάλαμος περὶ αὐτήν. ἐν	δὲ	ταύτῃ ἐνύδριες ἁλίσκονται καὶ κάστορες
[4, 132]	Δαρείῳ ἀπεδέδεκτο ἡ γνώμη. συνεστήκεε	δὲ	ταύτῃ τῇ γνώμη ἡ Γοβρύεω,
[4, 54]	δὲ ἐς τὴν Ὑβλαίην, παραμειψάμενος	δὲ	ταύτην τῷ Βορυσθένεϊ συμμίσγεται. ~Ἕκτος
[4, 18]	πρῶτον μὲν ᾗ Ὑλαίη, ἀπὸ	δὲ	ταύτης ἄνω ἰόντι οἰκέουσι Σκύθαι
[4, 43]	ὀπίσω ἀπέπλεε ἐς Αἴγυπτον. (ἐκ	δὲ	ταύτης ἀπικόμενος παρὰ βασιλέα Χέρξεα
[4, 90]	πηγὰς ἐστρατοπεδεύσατο ἡμέρας τρεῖς. ~Ὁ	δὲ	Τέαρος λέγεται ὑπὸ τῶν περιοίκων
[4, 108]	τῇ πόλι ἐστὶ Γελωνός. τοῦ	δὲ	τείχεος μέγαθος κῶλον ἕκαστον τριήκοντα
[4, 73]	παρατίθησι ὅσα τοῖσι ἄλλοισι. ἡμέρας	δὲ	τεσσεράκοντα οὕτω οἱ ἰδιῶται περιάγονται,
[4, 85]	στεινότητα μὲν ἑπτὰ σταδίους, μῆκος	δὲ	τετρακοσίους. ἐκδιδοῖ δὲ ὁ Ἑλλήσποντος
[4, 85]	εὖρος μὲν σταδίων πεντακοσίων, μῆκος	δὲ	τετρακοσίων καὶ χιλίων, καταδιδοῖ ἐς
[4, 62]	ἄλλα ἀπέρξαντες ἱρήια ἀπαλλάσσονται. χεὶρ	δὲ	τῇ ἂν πέσῃ κέεται, καὶ
[4, 148]	ἐξάξειν ἐκ τῆς χώρης. (συγχωρησάντων	δὲ	τῇ γνώμῃ τῶν Λακεδαιμονίων, τρισὶ
[4, 109]	ἐστὶ δασέα ἴδῃσι παντοίῃσι· ἐν	δὲ	τῇ ἴδῃ τῇ πλείστῃ ἐστὶ
[4, 52]	ἀροτήρων Σκυθέων καὶ Ἀλαζόνων· οὔνομα	δὲ	τῇ κρήνῃ καὶ ὅθεν ῥέει
[4, 204]	Βακτρίης χώρης κώμην ἐγκατοικῆσαι. οἳ	δὲ	τῇ κώμῃ ταύτῃ οὔνομα ἔθεντο
[4, 71]	καὶ ἔπειτα ῥιψὶ καταστεγάζουσι, ἐν	δὲ	τῇ λοιπῇ εὐρυχωρίῃ τῆς θήκης
[4, 181]	Αἰγυπτιέων ἐπ᾽ Ἡρακλέας στήλας. (ἐν	δὲ	τῇ ὀφρύῃ ταύτῃ μάλιστα διὰ
[4, 108]	ἐν αὐτοῖσι πεπόλισται ξυλίνη, οὔνομα	δὲ	τῇ πόλι ἐστὶ Γελωνός. τοῦ
[4, 1]	Ἱστοριῶν τετάρτη ἐπιγραφομένη Μελπομένη ~Μετὰ	δὲ	τὴν Βαβυλῶνος αἵρεσιν ἐγένετο ἐπὶ
[4, 161]	τῇ οὔνομα ἦν Ἐρυξώ. ~Διεδέξατο	δὲ	τὴν βασιληίην τοῦ Ἀρκεσίλεω ὁ
[4, 87]	ἐς μὲν τὴν Ἀσσύρια ἐς	δὲ	τὴν Ἑλληνικά, ἔθνεα πάντα ὅσα
[4, 52]	χώρῳ σκυθιστὶ μὲν Ἐξαμπαῖος, κατὰ	δὲ	τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν Ἱραὶ ὁδοί.
[4, 18]	ἔρημος ἐστὶ ἐπὶ πολλὸν. (μετὰ	δὲ	τὴν ἔρημον Ἀνδροφάγοι οἰκέουσι, ἔθνος
[4, 22]	ἐπ᾽ ἡμερέων ἑπτὰ ὁδόν, μετὰ	δὲ	τὴν ἔρημον ἀποκλίνοντι μᾶλλον πρὸς
[4, 163]	κατελθὼν ἐς τὴν σεωυτοῦ. ἢν	δὲ	τὴν κάμινον εὕρῃς πλέην ἀμφορέων,
[4, 178]	ἔνι τῇ, οὔνομα Φλά. ταύτην	δὲ	τὴν νῆσον Λακεδαιμονίοισι φασὶ λόγιον
[4, 202]	τοῦ φόνου οὐ μεταίτιοι· τούτοισι	δὲ	τὴν πόλιν ἐπέτρεψε ἡ Φερετίμη.
[4, 125]	πρὸς ἑσπέρην σφέας φεύγειν. ~Ἐλαύνων	δὲ	τὴν ταχίστην τὸν στρατὸν ὡς
[4, 78]	Σπαργαπείθεος τοῦ Ἀγαθύρσων βασιλέος, Σκύλης	δὲ	τήν τε βασιληίην παρέλαβε καὶ
[4, 11]	κεχωρισμένας, ἐντόνους μὲν ἀμφοτέρας, ἀμείνω	δὲ	τὴν τῶν βασιλέων· τὴν μὲν
[4, 155]	ἀπίκετο ἐς τὴν Θήρην. ~Ἐνθεῦτεν	δὲ	τὴν Φρονίμην παραλαβὼν πολύμνηστος, ἐὼν
[4, 99]	τοιοῦτον ἡ Ταυρική ἐστι. ὃς	δὲ	τῆς Ἀττικῆς ταῦτα μὴ παραπέπλωκε,
[4, 10]	Σκύθην δὲ τῷ νεωτάτῳ, τοῦτο	δὲ	τῆς ἐπιστολῆς μεμνημένην αὐτὴν ποιῆσαι
[4, 123]	πλῆθος ἑπτὰ ἡμερέων ὁδοῦ. (ὑπὲρ	δὲ	τῆς ἐρήμου Θυσσαγέται οἰκέουσι, ποταμοὶ
[4, 181]	δὲ ἄρδουσι τοὺς κήπους· ἀποκλινομένης	δὲ	τῆς ἡμέρης ὑπίεται τοῦ ψυχροῦ,
[4, 181]	ἡ θηριώδης ἐστὶ Λιβύη, ὑπὲρ	δὲ	τῆς θηριώδεος ὀφρύη ψάμμης κατήκει
[4, 40]	ῥέων πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα. (μέχρι	δὲ	τῆς Ἰνδικῆς οἰκέεται Ἀσίη· τὸ
[4, 49]	μεγάλους ὁ Ἴστρος δέκεται. ἐκ	δὲ	τῆς κατύπερθε χώρης Ὀμβρικῶν Κάρπις
[4, 111]	δὴ πρὸς αὐτὰς ἐποιεῦντο. ἐκ	δὲ	τῆς μάχης τῶν νεκρῶν ἐκράτησαν
[4, 185]	πορφύρεος τὸ εἶδος ὀρύσσεται. ὑπὲρ	δὲ	τῆς ὀφρύης τὸ πρὸς νότου
[4, 203]	αὐτοὺς διὰ τοῦ ἄστεος. (διεξιούσης	δὲ	τῆς στρατιῆς Βάδρης μὲν ὁ
[4, 10]	αἰεὶ βασιλέας γινομένους Σκυθέων, ἀπὸ	δὲ	τῆς φιάλης ἔτι καὶ ἐς
[4, 172]	μὴ ἔχωσι ὑγρὸν μηδέν, οἳ	δὲ	τῆς χαμᾶθεν σποδοῦ λαβόντες λείχουσι.
[4, 9]	ἐγερθῆναι τὸν Ἡρακλέα, δίζησθαι, πάντα	δὲ	τῆς χώρης ἐπεξελθόντα τέλος ἀπικέσθαι
[4, 135]	ἀσθενείης μὲν εἵνεκεν κατελείποντο, προφάσιος	δὲ	τῆσδε δηλαδή, ὡς αὐτὸς μὲν
[4, 150]	εἰμὶ καὶ βαρὺς ἀείρεσθαι· σὺ	δὲ	τινὰ τῶνδε τῶν νεωτέρων κέλευε
[4, 164]	καὶ ἐς Θήρην ἀπέστειλαν· ἑτέρους	δὲ	τινὰς τῶν Κυρηναίων ἐς πύργον
[4, 164]	ἐκ τῆς χώρης ἀπαλλάσσοντο, τοὺς	δὲ	τινὰς χειρωσάμενος ὁ Ἀρκεσίλεως ἐς
[4, 117]	τῶν πολεμίων ἄνδρα ἀποκτείνῃ· αἳ	δὲ	τινὲς αὐτέων καὶ τελευτῶσι γηραιαὶ
[4, 48]	καὶ θέρεος καὶ χειμῶνος, πρῶτος	δὲ	τὸ ἀπ᾽ ἑσπέρης τῶν ἐν
[4, 62]	τῶν κώλων ἐστὶ ἀπότομα, κατὰ	δὲ	τὸ ἓν ἐπιβατόν. (ἔτεος δὲ
[4, 203]	ἀπαλλάσσοντο ἐς τὴν Αἴγυπτον. (παραλαβόντες	δὲ	τὸ ἐνθεῦτεν αὐτοὺς Λίβυες τῆς
[4, 192]	φοίνιξι οἱ πήχεες ποιεῦνται (μέγαθος	δὲ	τὸ θηρίον τοῦτο κατὰ βοῦν
[4, 20]	ἔθνος καὶ οὐ Σκυθικὸν. Μελαγχλαίνων	δὲ	τὸ κατύπερθε λίμναι καὶ ἔρημος
[4, 82]	ἔοικε μὲν βήματι ἀνδρός, ἔστι	δὲ	τὸ μέγαθος δίπηχυ, παρὰ τὸν
[4, 201]	ἄλλο νεοχμοῦν κατὰ Βαρκαίους. (μετὰ	δὲ	τὸ ὅρκιον Βαρκαῖοι μὲν πιστεύσαντες
[4, 110]	Ἀμαζόνας καλέουσι Σκύθαι Οἰόρπατα, δύναται	δὲ	τὸ οὔνομα τοῦτο κατὰ Ἑλλάδα
[4, 180]	περιάγουσι τὴν λίμνην κύκλῳ. (ὁτέοισι	δὲ	τὸ πάλαι ἐκόσμεον τὰς παρθένους
[4, 178]	οἱ Λωτοφάγοι καὶ οἶνον. ~Λωτοφάγων	δὲ	τὸ παρὰ θάλασσαν ἔχονται Μάχλυες,
[4, 17]	δὲ κατύπερθε οἰκέουσι Νευροί. Νευρῶν	δὲ	τὸ πρὸς βορέην ἄνεμον ἔρημον
[4, 38]	ἐκ θαλάσσης ἐς θάλασσαν. ~Ἐνθεῦτεν	δὲ	τὸ πρὸς ἑσπέρης ἀκταὶ διφάσιαι
[4, 81]	νόμους τοιαῦτα ἐπιτίμια διδοῦσι. ~Πλῆθος	δὲ	τὸ Σκυθέων οὐκ οἷος τε
[4, 81]	τὸ ἐν Σκύθῃσι χαλκήιον, πάχος	δὲ	τὸ Σκυθικὸν τοῦτο χαλκήιον ἐστὶ
[4, 135]	ἐπιθήσεσθαι μέλλοι τοῖσι Σκύθῃσι, οὗτοι	δὲ	τὸ στρατόπεδον τοῦτον τὸν χρόνον
[4, 160]	ὁπλίτας Κυρηναίων ἐνθαῦτα πεσεῖν. (μετὰ	δὲ	τὸ τρῶμα τοῦτο Ἀρκεσίλεων μὲν
[4, 172]	ὄψι ἐνύπνιον, τούτῳ χρᾶται. (πίστισι	δὲ	τοιῇσιδε χρέωνται· ἐκ τῆς χειρὸς
[4, 131]	ἐπηείροντο ἂν τῷ πεποιημένῳ. ~Πολλάκις	δὲ	τοιούτου γινομένου, τέλος Δαρεῖος τε
[4, 171]	Ταύχειρα πόλιν τῆς Βαρκαίης· νόμοισι	δὲ	τοῖσι αὐτοῖσι χρέωνται τοῖσι καὶ
[4, 151]	νήσῳ πλὴν ἑνὸς ἐξαυάνθη. χρεωμένοισι	δὲ	τοῖσι Θηραίοισι προέφερε ἡ Πυθίη
[4, 29]	ταχὺ παραγίνεσθαι τὰ κέρεα, ἐν	δὲ	τοῖσι ἰσχυροῖσι ψύχεσι ἢ οὐ
[4, 58]	ποιέων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν· ἀνοιγομένοισι	δὲ	τοῖσι κτήνεσι ἐστὶ σταθμώσασθαι ὅτι
[4, 188]	τὰ λέγουσι αὐτοὶ Λίβυες. ~Θυσίαι	δὲ	τοῖσι νομάσι εἰσὶ αἵδε. ἐπεὰν
[4, 129]	παραπλησίας προσβολὰς οἱ Σκύθαι. ~Τὸ	δὲ	τοῖσι Πέρσῃσι τε ἦν σύμμαχον
[4, 134]	καὶ ἵπποισι ὡς συμβαλέοντες. τεταγμένοισι	δὲ	τοῖσι Σκύθῃσι λαγὸς ἐς τὸ
[4, 33]	μεγάλας ἐν Δήλῳ ἔχοντες. (ἐπεὶ	δὲ	τοῖσι Ὑπερβορέοισι τοὺς ἀποπεμφθέντας ὀπίσω
[4, 128]	τὸν Ἴστρον ἐζευγμένον ἐφρούρεον· αὐτῶν	δὲ	τοῖσι ὑπολειπομένοισι ἔδοξε πλανᾶν μὲν
[4, 80]	δὲ Ὀκταμασάδης καταινέει ταῦτα, ἐκδοὺς	δὲ	τὸν ἑωυτοῦ μήτρωα Σιτάλκη ἔλαβε
[4, 98]	τὴν γέφυραν μετείσθω μοι, ἔχοντες	δὲ	τὸν ἱμάντα τόνδε ποιέετε τάδε.
[4, 175]	ἔνθεν κείροντες ἐν χροΐ, ἐς	δὲ	τὸν πόλεμον στρουθῶν καταγαίων δορὰς
[4, 116]	καὶ ταῦτα οἱ νεηνίσκοι, διαβάντες	δὲ	τὸν Τάναϊν ὁδοιπόρεον πρὸς ἥλιον
[4, 131]	βάτραχον καὶ ὀιστοὺς πέντε. (Πέρσαι	δὲ	τὸν φέροντα τὰ δῶρα ἐπειρώτεον
[4, 94]	ἐόντες ἀνδρηιότατοι καὶ δικαιότατοι. ~Ἀθανατίζουσι	δὲ	τόνδε τὸν τρόπον· οὔτε ἀποθνήσκειν
[4, 49]	ῥέων συμμίσγεται τῷ Ἴστρῳ, ἐκ	δὲ	τοῦ Αἵμου τῶν κορυφέων τρεῖς
[4, 184]	ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν οἰκέουσι. ἔχεται	δὲ	τοῦ ἁλὸς Τούτου ὄρος τῷ
[4, 79]	ἧσσον ἐπετέλεσε τὴν τελετήν. (Σκύθαι	δὲ	τοῦ βακχεύειν πέρι Ἕλλησι ὀνειδίζουσι·
[4, 160]	Ἀπρίῃ ἀπέστησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ. ~Τούτου	δὲ	τοῦ Βάττου παῖς γίνεται Ἀρκεσίλεως.
[4, 20]	κατατείνουσαν ἐπὶ ποταμὸν Γέρρον. ~Πέρην	δὲ	τοῦ Γέρρου ταῦτα δὴ τὰ
[4, 66]	ἐπεκράτησε, ταύτην ἀνδραγαθίην λέγοντες. ~Ἅπαξ	δὲ	τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑκάστου ὁ νομάρχης
[4, 31]	τῆς χώρης αἰεὶ νίφεται, ἐλάσσονι	δὲ	τοῦ θέρεος ἢ τοῦ χειμῶνος,
[4, 179]	δέξειν καὶ ἀπήμονας ἀποστελέειν. (πειθομένου	δὲ	τοῦ Ἰήσονος, οὕτω δὴ τόν
[4, 60]	τοῦ στρόφου καταβάλλει μιν, (πίπτοντος	δὲ	τοῦ ἱρηίου ἐπικαλέει τὸν θεὸν
[4, 53]	αὐτῷ, ἱρὸν Δήμητρος ἐνίδρυται· πέρην	δὲ	τοῦ ἱροῦ ἐπὶ τῷ Ὑπάνι
[4, 151]	τὰ πρῶτα οὐ πολλοί· κατηγησαμένου	δὲ	τοῦ Κορωβίου ἐς τὴν νῆσον
[4, 177]	τοῦ λωτοῦ τρώγοντες ζώουσι. ὁ	δὲ	τοῦ λωτοῦ καρπὸς ἐστὶ μέγαθος
[4, 167]	πεζὸν καὶ τὸν ναυτικόν· στρατηγὸν	δὲ	τοῦ μὲν πεζοῦ Ἄμασιν ἀπέδεξε
[4, 6]	οἳ Αὐχάται γένος καλέονται, ἀπὸ	δὲ	τοῦ μέσου Ἀρποξάιος οἳ Κατίαροί
[4, 137]	Σκύθῃσι καὶ ἐλευθεροῦν Ἰωνίην, (Ἱστιαίου	δὲ	τοῦ Μιλησίου ἐναντίη ταύτῃ, λέγοντος
[4, 6]	τε καὶ Τράσπιες καλέονται, ἀπὸ	δὲ	τοῦ νεωτάτου αὐτῶν τοῦ βασιλέος
[4, 14]	τὰ πρόσφορα ὡς ἀναιρησομένους· (ἀνοιχθέντος	δὲ	τοῦ οἰκήματος οὔτε τεθνεῶτα οὔτε
[4, 127]	οἷα σοὶ πρέπει ἐλθεῖν, ἀντὶ	δὲ	τοῦ ὅτι δεσπότης ἔφησας εἶναι
[4, 136]	Πέρσας ἰθὺ τοῦ Ἴστρου. (ἅτε	δὲ	τοῦ Περσικοῦ μὲν τοῦ πολλοῦ
[4, 43]	τὴν ἀρχαίην δίκην ἐπιτιμῶν. (τούτου	δὲ	τοῦ Σατάσπεος εὐνοῦχος ἀπέδρη ἐς
[4, 85]	ἐστὶ εὖρος τέσσερες στάδιοι· μῆκος	δὲ,	τοῦ στόματος ὁ αὐχήν, τὸ
[4, 162]	Βάττου οὕτω διετέλεε ἐόντα, ἐπὶ	δὲ	τοῦ τούτου παιδὸς Ἀρκεσίλεω πολλὴ
[4, 159]	ἐς τὴν ἀποικίην ἐστάλησαν. (ἐπὶ	δὲ	τοῦ τρίτου, Βάττου τοῦ εὐδαίμονος
[4, 177]	ὅσον τε τῆς σχίνου, γλυκύτητα	δὲ	τοῦ φοίνικος τῷ καρπῷ προσείκελος.
[4, 201]	ἔσω ἐς τὸ τεῖχος. κατέρρηξαν	δὲ	τοῦδε εἵνεκα τὴν ἐποίησαν γέφυραν,
[4, 2]	δὲ ἄλλων φυσώντων ἀμέλγουσι. φασὶ	δὲ	τοῦδε εἵνεκα τοῦτο ποιέειν· τὰς
[4, 146]	σφέας κατέβαλον ἐς ἑρκτήν. κτείνουσι	δὲ	τοὺς ἂν κτείνωσι Λακεδαιμόνιοι νυκτός,
[4, 190]	Λιβύων οἱ Ἕλληνες μεμαθήκασι. ~Θάπτουσι	δὲ	τοὺς ἀποθνήσκοντας οἱ νομάδες κατά
[4, 145]	ναυτιλίη ἐν τῇ Ἀργοῖ. δεξάμενοι	δὲ	τοὺς Μινύας γῆς τε μετέδοσαν
[4, 111]	οὐδενὶ τρόπῳ ἔτι αὐτάς, ἑωυτῶν	δὲ	τοὺς νεωτάτους ἀποπέμψαι ἐς αὐτάς,
[4, 131]	δόντα τὴν ταχίστην ἀπαλλάσσεσθαι· αὐτοὺς	δὲ	τοὺς Πέρσας ἐκέλευε, εἰ σοφοί
[4, 136]	ἐπὶ τὴν γέφυραν ἀπικόμενοι. (μαθόντες	δὲ	τοὺς Πέρσας οὔκω ἀπιγμένους ἔλεγον
[4, 170]	ἀλλὰ μάλιστα Λιβύων εἰσί, νόμους	δὲ	τοὺς πλεῦνας μιμέεσθαι ἐπιτηδεύουσι τοὺς
[4, 135]	αὐτοῦ ἐν τῷ στρατοπέδω. (κατέλιπε	δὲ	τούς τε ὄνους καὶ τοὺς
[4, 13]	τούτων τοὺς χρυσοφύλακας γρῦπας, τούτων	δὲ	τοὺς Ὑπερβορέους κατήκοντας ἐπὶ θάλασσαν.
[4, 33]	ἱρὰ λέγουσι ἐς Δῆλον· πρῶτον	δὲ	τοὺς Ὑπερβορέους πέμψαι φερούσας τὰ
[4, 119]	καὶ ἡμεῖς οὐ πεισόμεθα, μέχρι	δὲ	τοῦτο ἴδωμεν, μενέομεν παρ᾽ ἡμῖν
[4, 65]	καταχρυσώσας οὕτω χρᾶται ποτηρίῳ. (ποιεῦσι	δὲ	τοῦτο καὶ ἐκ τῶν οἰκηίων
[4, 71]	γῆς μέγα ὀρύσσουσι τετράγωνον, ἕτοιμον	δὲ	τοῦτο ποιήσαντες ἀναλαμβάνουσι τὸν νεκρόν,
[4, 120]	Πέρσας, ἀλλ᾽ ἀέκοντας ἐκπολεμώσειν· μετὰ	δὲ	τοῦτο ὑποστρέφειν ἐς τὴν σφετέρην
[4, 22]	ζῶσι δὲ ἀπὸ θήρης. (συνεχέες	δὲ	τούτοισι ἐν τοῖσι αὐτοῖσι τόποισι
[4, 94]	μιν ἄνδρα κακὸν εἶναι, αἰτιησάμενοι	δὲ	τοῦτον ἄλλον ἀποπέμπουσι· ἐντέλλονται δὲ
[4, 151]	Λιβύης ἐς Πλατέαν νῆσον. (μισθῷ,	δὲ	τοῦτον πείσαντες ἦγον ἐς Θήρην,
[4, 51]	Σκύθῃσι ἐστὶ ὁ Ἴστρος, μετὰ	δὲ	τοῦτον Τύρης, ὃς ἀπὸ βορέω
[4, 145]	νυν ταῦτα ἔπρησσε. τὸν αὐτὸν	δὲ	τοῦτον χρόνον ἐγίνετο ἐπὶ Λιβύην
[4, 140]	πάσης τῆς ἐκείνων διεξόδου. αἴτιοι	δὲ	τούτου αὐτοὶ οἱ Σκύθαι ἐγένοντο,
[4, 98]	ἐς τὴν ὑμετέρην αὐτῶν. (μέχρι	δὲ	τούτου, ἐπείτε οὕτω μετέδοξε, φυλάσσετε
[4, 68]	φάμενος ἐπιορκῆσαι, καὶ δεινολογέεται. (ἀρνεομένου	δὲ	τούτου ὁ βασιλεὺς μεταπέμπεται ἄλλους
[4, 52]	βραχὺς καὶ γλυκύς ἐστι, ἀπὸ	δὲ	τούτου πρὸς θαλάσσης τεσσέρων ἡμερέων
[4, 5]	δὲ χρυσόν ἐπιόντος καίεσθαι. (ἀπαλλαχθέντος	δὲ	τούτου προσιέναι τὸν δεύτερον, καὶ
[4, 62]	εὖρος, ὕψος δὲ ἔλασσον· ἄνω	δὲ	τούτου τετράγωνον ἄπεδον πεποίηται, καὶ
[4, 53]	δέκα ἡμερέων πλόον νέμονται. (μούνου	δὲ	τούτου τοῦ ποταμοῦ καὶ Νείλου
[4, 25]	τὰ ὄρεα αἰγίποδας ἄνδρας, ὑπερβάντι	δὲ	τούτους ἀνθρώπους ἄλλους οἳ τὴν
[4, 59]	τοῦ Διὸς εἶναι γυναῖκα, μετὰ	δὲ	τούτους, Ἀπόλλωνά τε καὶ οὐρανίην
[4, 145]	τῇ Ἀργοῖ πλεόντων ἡρώων, προσσχόντας	δὲ	τούτους ἐς Λῆμνον φυτεῦσαι σφέας.
[4, 54]	ἀπὸ τούτων τῶν ποταμῶν, μετὰ	δὲ	τούτους πέμπτος ποταμὸς ἄλλος, τῷ
[4, 44]	εἶπα ἀπέστειλε περιπλώειν Λιβύην. (μετὰ	δὲ	τούτους περιπλώσαντας Ἰνδούς τε κατεστρέψατο
[4, 103]	δὲ ὑπὲρ τῆς καπνοδόκης. φασὶ	δὲ	τούτους φυλάκους τῆς οἰκίης πάσης
[4, 17]	νέμονται ἐόντες Ἕλληνές Σκύθαι, ὕπερ	δὲ	τούτων ἄλλο ἔθνος οἳ Ἀλαζόνες
[4, 21]	ἀγρίων καὶ ἡμέρων δενδρέων· ὑπεροικέουσι	δὲ	τούτων δευτέρην λάξιν ἔχοντες Βουδῖνοι,
[4, 181]	τῶν νομάδων Λιβύων εἰρέαται, ὑπὲρ	δὲ	τούτων ἐς μεσόγαιαν ἡ θηριώδης
[4, 176]	αὐτὸν στάδιοι διηκόσιοι εἰσί. ~Μακέων	δὲ	τούτων ἐχόμενοι Γινδᾶνες εἰσί, τῶν
[4, 173]	ὁ νότος κατέχωσε σφέας. ἐξαπολομένων	δὲ	τούτων ἔχουσι τὴν χώρην οἱ
[4, 33]	πρώτους Δωδωναίους Ἑλλήνων δέκεσθαι, ἀπὸ	δὲ	τούτων καταβαίνειν ἐπὶ τὸν Μηλιέα
[4, 18]	ἴδιον καὶ οὐδαμῶς Σκυθικόν. τὸ	δὲ	τούτων κατύπερθε ἔρημον ἤδη ἀληθέως
[4, 157]	ἄγαν ἄγαμαι σοφίην σευῥ. ἀκούσαντες	δὲ	τούτων οἱ ἀμφὶ τὸν Βάττον
[4, 152]	Θηραίοισι περὶ τῆς νήσου. ~Ἀποδημεόντων	δὲ	τούτων πλέω χρόνον τοῦ συγκειμένου
[4, 27]	καὶ χρυσοφύλακας γρῦπας εἶναι· παρὰ	δὲ	τούτων Σκύθαι παραλαβόντες λέγουσι, παρὰ
[4, 124]	ὑπέστρεφον ἐς τὴν Σκυθικήν. ἀφανισθέντων	δὲ	τούτων τὸ παράπαν, ὡς οὐκέτι
[4, 172]	καὶ οἱ ὑπὲρ Κυρήνης. ~Αὐσχισέων	δὲ	τούτων τὸ πρὸς ἑσπέρης ἔχονται
[4, 22]	καὶ ὁ κύων ἔχεται, (ὑπὲρ	δὲ	τούτων τὸ πρὸς τὴν ἠῶ
[4, 122]	τε καὶ ἰθὺ Τανάιδος. (διαβάντων	δὲ	τούτων τὸν Τάναιν ποταμὸν οἱ
[4, 13]	ὑπεροικέειν Ἀριμασποὺς ἄνδρας μουνοφθάλμους ὕπερ	δὲ	τούτων τοὺς χρυσοφύλακας γρῦπας, τούτων
[4, 86]	καὶ δύο νυκτῶν πλόος· αὗται	δὲ	τρεῖς μυριάδες καὶ τριήκοντα ὀργυιέων
[4, 86]	καὶ τριήκοντα ὀργυιέων γίνονται, στάδιοι	δὲ	τριηκόσιοι καὶ τρισχίλιοι. (ὁ μέν
[4, 146]	ἅτε γυναῖκες ἐξήισαν ἔξω, ἐκφυγόντες	δὲ	τρόπῳ τοιούτῳ ἵζοντο αὖτις ἐς
[4, 69]	αὐτῶν ὁ ῥυμὸς κατακαυθῇ. κατακαίουσι	δὲ	τρόπῳ τῷ εἰρημένω καὶ δι᾽
[4, 47]	ὀνομανέω Ἴστρος μὲν πεντάστομος, μετὰ	δὲ	Τύρης τε καὶ Ὕπανις καὶ
[4, 145]	τε καὶ ὁκόθεν εἰσί· οἳ	δὲ	τῷ ἀγγέλῳ εἰρωτῶντι ἔλεγον ὡς
[4, 62]	τοῦ Ἄρεος τὸ ἄγαλμα. τούτῳ	δὲ	τῷ ἀκινάκῃ θυσίας ἐπετείους προσάγουσι
[4, 23]	αὐτοῦ παχὺ καὶ μέλαν· οὔνομα	δὲ	τῷ ἀπορρέοντι ἐστὶ ἄσχυ· τοῦτο
[4, 161]	τρίτην δὲ νησιωτέων πάντων. τοῦτο	δὲ	τῷ βασιλέι Βάττῳ τεμένεα ἐξελὼν
[4, 150]	γένος Εὐφημίδης τῶν Μινυέων. (χρεωμένῳ	δὲ	τῷ Γρίννῳ τῷ, βασιλέι τῶν
[4, 169]	χώρην μέχρι Ἀφροδισιάδος νήσου. ἐν	δὲ	τῷ μεταξὺ τούτου χώρῳ ἥ
[4, 5]	καιόμενον τὸν χρυσὸν ἀπώσασθαι, τρίτῳ	δὲ	τῷ νεωτάτῳ ἐπελθόντι κατασβῆναι, καὶ
[4, 10]	τῷ δ᾽ ἑπομένῳ Γελωνόν, Σκύθην	δὲ	τῷ νεωτάτῳ, τοῦτο δὲ τῆς
[4, 51]	Σκυθικὴν καὶ Νευρίδα γῆν. ἐπὶ	δὲ	τῷ στόματι αὐτοῦ κατοίκηνται Ἕλληνες
[4, 203]	τε ἑξήκοντα στάδια ἵζοντο· ἱδρυθέντι	δὲ	τῷ στρατοπέδῳ ταύτῃ ἦλθε παρὰ
[4, 188]	νέμοντες τῇ Ἀθηναίῃ μάλιστα, μετὰ	δὲ	τῷ; Τρίτωνι καὶ τῷ Ποσειδέωνι.
[4, 158]	τῆς ἡμέρης νυκτὸς παρῆγον. ἔστι	δὲ	τῷ χώρῳ τούτω οὔνομα Ἴρασα.
[4, 147]	τὴν ἐν Σπάρτῃ βασιληίην. (αὐξηθέντων	δὲ	τῶν ἀδελφιδέων καὶ παραλαβόντων τὴν
[4, 189]	αἱ Λίβυσσαι κεχριμένας ἐρευθεδάνῳ, ἐκ	δὲ	τῶν αἰγέων τουτέων αἰγίδας οἱ
[4, 114]	ἄνδρες οὐκ ἐδυνέατο μαθεῖν, τὴν	δὲ	τῶν ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες συνέλαβον.
[4, 186]	αὐτῇ καὶ ὁρτὰς ἐπιτελέουσι. αἱ	δὲ	τῶν Βαρκαίων γυναῖκες οὐδὲ ὑῶν
[4, 164]	δὲ γυναῖκα συγγενέα ἑωυτοῦ, θυγατέρα	δὲ	τῶν Βαρκαίων τοῦ βασιλέος, τῷ
[4, 11]	πρὸ σποδοῦ μένοντας κινδυνεύειν, τὴν	δὲ	τῶν βασιλέων διαμάχεσθαι περὶ τῆς
[4, 71]	ἑπομένων οἱ πλείστου ἄξιοι. ~Ταφαὶ	δὲ	τῶν βασιλέων ἐν Γέρροισι εἰσὶ
[4, 104]	καὶ χρυσοφόροι τὰ μάλιστα, ἐπίκοινον	δὲ	τῶν γυναικῶν τὴν μῖξιν ποιεῦνται,
[4, 97]	ἐκ τῶν νεῶν στρατόν. (μελλόντων	δὲ	τῶν Ἰώνων λύειν καὶ ποιέειν
[4, 55]	μὲν ἐκ λίμνης, διὰ μέσων	δὲ	τῶν νομάδων Σκυθέων ῥέων ἐκδιδοῖ
[4, 86]	καὶ ἑκατὸν ὀργυιέων γίνονται, ἐκ	δὲ	τῶν ὀργυιέων τουτέων στάδιοι ἑκατὸν
[4, 128]	τράπεσκε ἡ τῶν Σκυθέων, οἱ	δὲ	τῶν Περσέων ἱππόται φεύγοντες ἐσέπιπτον
[4, 31]	γαστρί· ἔπειτα δὲ ἀπελαύνουσι. ~Περὶ	δὲ	τῶν πτερῶν τῶν Σκύθαι λέγουσι
[4, 134]	ὥρων τὸν λαγὸν ἐδίωκον. ταραχθέντων	δὲ	τῶν Σκυθέων καὶ βοῇ χρεωμένων,
[4, 25]	μὲν δὴ τούτων γινώσκεται, τὸ	δὲ	τῶν φαλακρῶν κατύπερθε οὐδεὶς ἀτρεκέως
[4, 64]	αὐτὸ ἅτε χειρόμακτρον ἔκτηται, ἐκ	δὲ	τῶν χαλινῶν τοῦ ἵππου τὸν
[4, 119]	τὠυτὸ ἂν ὑμῖν ἐπρήσσομεν. (νῦν	δὲ	ὑμεῖς τε ἐς τὴν ἐκείνων
[4, 114]	δὲ γυναικήια οὐκ ἐμάθομεν· αἱ	δὲ	ὑμέτεραι γυναῖκες τούτων μὲν οὐδὲν
[4, 118]	ἡμέας καταστρεψαμένῳ ὑμέων ἀπέχεσθαι. (μέγα	δὲ	ὑμῖν λόγων τῶνδε μαρτύριον ἐρέομεν.
[4, 55]	ταύτην τῷ Βορυσθένεϊ συμμίσγεται. ~Ἕκτος	δὲ	Ὑπάκυρις ποταμός, ὃς ὁρμᾶται μὲν
[4, 52]	Ἕλληνες οἳ Τυρῖται καλέονται. ~Τρίτος	δὲ	Ὕπανις ποταμὸς ὁρμᾶται μὲν ἐκ
[4, 139]	καιρός ἐστι δίζησθαι ἐκείνους, εὑρόντας	δὲ	ὑπέρ τε ἡμέων καὶ ὑμέων
[4, 123]	ὑπὸ οὐδαμῶν νέμεται ἀνδρῶν, κέεται	δὲ	ὑπὲρ τῆς Βουδίνων χώρης ἐοῦσα
[4, 103]	τῆς οἰκίης ὑπερέχουσαν πολλόν, μάλιστα	δὲ	ὑπὲρ τῆς καπνοδόκης. φασὶ δὲ
[4, 72]	διελάσωσι μέχρι τοῦ τραχήλου· κάτωθεν	δὲ	ὑπερέχει τοῦ ξύλου τούτου τὸ
[4, 13]	ἐς Ἰσσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος, Ἰσσηδόνων	δὲ	ὑπεροικέειν Ἀριμασποὺς ἄνδρας μουνοφθάλμους ὕπερ
[4, 37]	θάλασσαν τὴν, Ἐρυθρὴν καλεομένην, τούτων	δὲ	ὑπεροικέουσι πρὸς βορέην ἄνεμον Μῆδοι,
[4, 124]	μὲν ἐκεῖνα ἡμίεργα μετῆκε, αὐτὸς	δὲ	ὑποστρέψας ἤιε πρὸς ἑσπέρην, δοκέων
[4, 25]	καὶ οὐδείς σφεα ὑπερβαίνει. οἱ	δὲ	φαλακροὶ οὗτοι λέγουσι, ἐμοὶ μὲν
[4, 9]	κου ἴδοι ἵππους πλανωμένας· τὴν	δὲ	φάναι ἑωυτήν ἔχειν καὶ οὐκ
[4, 200]	νυν ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω. ~Οἱ	δὲ	Φερετίμης τιμωροὶ Πέρσαι ἐπείτε ἐκ
[4, 23]	κατὰ συκέην μάλιστά κῃ. καρπὸν	δὲ	φορέει κυάμῳ ἴσον, πυρῆνα δὲ
[4, 168]	τὰ πλέω Αἰγυπτίοισι χρέωνται, ἐσθῆτα	δὲ	φορέουσι οἵην περ οἱ ἄλλοι
[4, 114]	τῇ τὸ πρῶτον συνεμίχθη. τὴν	δὲ	φωνὴν τὴν μὲν τῶν γυναικῶν
[4, 28]	γίνονται, θέρεος δὲ ἀμφιλαφέες· ἢν	δὲ	χειμῶνος βροντὴ γένηται, ὡς τέρας
[4, 113]	οὐ γὰρ συνίεσαν ἀλλήλων, τῇ	δὲ	χειρὶ ἔφραζε ἐς τὴν ὑστεραίην
[4, 43]	ἐς τὸν Ἀράβιον κόλπον. συγχωρήσαντος	δὲ	Χέρξεω ἐπὶ τούτοισι, ὁ Σατάσπης
[4, 23]	φωνὴν δὲ ἰδίην ἱέντες, ἐσθῆτι	δὲ	χρεώμενοι Σκυθικῇ, ζῶντες δὲ ἀπὸ
[4, 169]	τῆς Σύρτιος τὸ σίλφιον. νόμοισι	δὲ	χρέωνται οὗτοι παραπλησίοισι τοῖσι ἑτέροισι.
[4, 78]	Ἑλλάδα καὶ γράμματα ἐδίδαξε. (μετὰ	δὲ	χρόνῳ ὕστερον Ἀριαπείθης μὲν τελευτᾷ
[4, 5]	ἰέναι βουλόμενον αὐτὰ λαβεῖν, τὸν	δὲ	χρυσόν ἐπιόντος καίεσθαι. (ἀπαλλαχθέντος δὲ
[4, 7]	οὐ πλέω ἀλλὰ τοσαῦτα. τὸν	δὲ	χρυσόν τοῦτον τὸν ἱρὸν φυλάσσουσι
[4, 191]	τῶν ἐκ Τροίης ἀνδρῶν. (ἡ	δὲ	χώρη αὕτη τε καὶ ἡ
[4, 109]	Γελωνοί, οὐκ ὀρθῶς καλεόμενοι. (ἡ	δὲ	χώρη σφέων πᾶσα ἐστὶ δασέα
[4, 173]	ἔλυτρα τῶν ὑδάτων ἐξηύηνε, ἡ	δὲ	χώρη σφι ἅπασα ἐντὸς ἐοῦσα
[4, 7]	ἡμέρῃ μιῇ περιελάσῃ αὐτὸς. τῆς	δὲ	χώρης ἐούσης μεγάλης τριφασίας τὰς
[4, 182]	ἄνθρωποι περὶ αὐτὸν οἰκέουσι· τῷ	δὲ	χώρῳ τούτῳ οὔνομα Αὔγιλα ἐστί.
[4, 159]	Κυρηναῖοι ἐπὶ γῆς ἀναδασμῷ· (ἔχρησε	δὲ	ὧδε ἔχοντα. ὃς δέ κεν
[4, 94]	τῶν ἂν ἑκάστοτε δέωνται, πέμπουσι	δὲ	ὧδε· οἳ μὲν αὐτῶν ταχθέντες
[4, 117]	αἱ Ἀμαζόνες. τὰ περὶ γάμων	δὲ	ὧδέ σφι διακέεται. οὐ γαμὲεται
[4, 8]	στηλέων ἐπὶ τῷ Ὠκεανῷ. τὸν	δὲ	Ὠκεανὸν λόγῳ μὲν λέγουσι ἀπὸ
[4, 97]	εἵποντο τῷ ἄλλῳ στρατῷ. ~Δαρεῖος	δὲ	ὡς ἀπίκετο καὶ ὁ πεζὸς
[4, 89]	στόματα τοῦ Ἴστρου, ἐζεύγνυε. (Δαρεῖος	δὲ	ὡς διέβη τὸν Βόσπορον κατὰ
[4, 99]	Θορικοῦ μέχρι Ἀναφλύστου δήμου· (λέγω	δὲ	ὡς εἶναι ταῦτα σμικρὰ μεγάλοισι
[4, 134]	ἐς τὸ μέσον διήιξε. τῶν	δὲ	ὡς ἕκαστοι ὥρων τὸν λαγὸν
[4, 172]	διεξελθεῖν τῶν δαιτυμόνων μισγομένην· τῶν	δὲ	ὡς ἕκαστος οἱ μιχθῇ, διδοῖ
[4, 136]	καὶ ἔλεγον τὰ κατήκοντα· οἳ	δὲ	ὡς ἤκουσαν ταῦτα τὴν ταχίστην
[4, 73]	ταῦτα πίλους εἰρινέους περιτείνουσι, συμφράξαντες	δὲ	ὡς μάλιστα λίθους ἐκ πυρὸς