Livre, chapitre |
[4, 48] |
πάντων
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν,
ἴσος
|
αἰεὶ |
αὐτὸς
ἑωυτῷ
ῥέει
καὶ
θέρεος |
[4, 10] |
Σκύθεω
τοῦ
Ἡρακλέος
γενέσθαι
τοὺς
|
αἰεὶ |
βασιλέας
γινομένους
Σκυθέων,
ἀπὸ
δὲ |
[4, 95] |
αὐτοῦ
οὔτε
οἱ
ἐκ
τούτων
|
αἰεὶ |
γινόμενοι
ἀποθανέονται,
ἀλλ᾽
ἥξουσι
ἐς |
[4, 43] |
πολλοῖσι
μησί,
ἐπείτε
τοῦ
πλεῦνος
|
αἰεὶ |
ἔδεε,
ἀποστρέψας
ὀπίσω
ἀπέπλεε
ἐς |
[4, 118] |
ἐς
τήνδε
τὴν
ἤπειρον,
τοὺς
|
αἰεὶ |
ἐμποδὼν
γινομένους
ἡμεροῦται
πάντας·
τούς |
[4, 33] |
ἀπονοστέειν,
δεινὰ
ποιευμένους
εἰ
σφέας
|
αἰεὶ |
καταλάμψεται
ἀποστέλλοντας
μὴ
ἀποδέκεσθαι,
οὕτω |
[4, 31] |
τὰ
κατύπερθε
ταύτης
τῆς
χώρης
|
αἰεὶ |
νίφεται,
ἐλάσσονι
δὲ
τοῦ
θέρεος |
[4, 95] |
ἥξουσι
ἐς
χῶρον
τοῦτον
ἵνα
|
αἰεὶ |
περιεόντες
ἕξουσι
τὰ
πάντα
ἀγαθά. |
[4, 50] |
πλῆθός
οἱ
συμβάλλεται.
(ἴσος
δὲ
|
αἰεὶ |
ῥέει
ἐν
τε
θέρει
καὶ |
[4, 94] |
πεντετηρίδος
τε
τὸν
πάλῳ
λαχόντα
|
αἰεὶ |
σφέων
αὐτῶν
ἀποπέμπουσι
ἄγγελον
παρὰ |
[4, 12] |
ὁδοῦ·
(οἱ
μὲν
γὰρ
Κιμμέριοι
|
αἰεὶ |
τὴν
παρὰ
θάλασσαν
ἔφευγον,
οἱ |
[4, 201] |
ταμόντες
τοῖσι
Βαρκαίοισι
χρόνον
μένειν
|
αἰεὶ |
τὸ
ὅρκιον
ὅσον
ἂν
ἡ |
[4, 121] |
ἅμα
τῇσι
ἁμάξῃσι
προέπεμψαν,
ἐντειλάμενοι
|
αἰεὶ |
τὸ
πρὸς
βορέω
ἐλαύνειν.
~Ταῦτα |
[4, 125] |
ἐπιλαθόμενοί
τε
τῆς
ἀπειλῆς
ἔφευγον
|
αἰεὶ |
τὸ
πρὸς
βορέω
ἐς
τὴν |
[4, 123] |
αὐτό.
(τοῦτο
δὲ
ποιήσαντες
εἵποντο
|
αἰεὶ |
τὸ
πρόσω
κατὰ
στίβον,
ἐς |
[4, 13] |
πάντας
πλὴν
Ὑπερβορέων,
ἀρξάντων
Ἀριμασπῶν,
|
αἰεὶ |
τοῖσι
πλησιοχώροισι
ἐπιτίθεσθαι,
καὶ
ὑπὸ |
[4, 33] |
ἀπὸ
δὲ
Σκυθέων
ἤδη
δεκομένους
|
αἰεὶ |
τοὺς
πλησιοχώρους
ἑκάστους
κομίζειν
αὐτὰ |
[4, 128] |
μὲν
δὴ
ἵππος
τὴν
ἵππον
|
αἰεὶ |
τράπεσκε
ἡ
τῶν
Σκυθέων,
οἱ |
[4, 122] |
τὴν
ἵππον,
ἐπήισαν
κατὰ
στίβον
|
αἰεὶ |
ὑπαγόντων·
καὶ
ἔπειτα
(πρὸς
γὰρ |
[4, 62] |
ἐπινέουσι
φρυγάνων·
ὑπονοστέει
γὰρ
δὴ
|
αἰεὶ |
ὑπὸ
τῶν
χειμώνων.
ἐπὶ
τούτου |
[4, 50] |
ἀντισήκωσις
γίνεται,
ὥστε
ἴσον
μιν
|
αἰεὶ |
φαίνεσθαι
ἐόντα.
~Εἷς
μὲν
δὴ |