Livre, chapitre |
[4, 159] |
ὁ
βασιλεὺς
αὑτῶν
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Ἀδικράν,
οἷα
τῆς
τε
χώρης |
[4, 157] |
ἀντίον
τῆς
νήσου
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Ἄζιρις·
τὸν
νάπαι
τε
κάλλισται |
[4, 152] |
χρεώμενοι.
(τὸ
δὲ
ἐμπόριον
τοῦτο
|
ἦν |
ἀκήρατον
τοῦτον
τὸν
χρόνον,
ὥστε |
[4, 164] |
Βαρκαίων
τοῦ
βασιλέος,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Ἀλάζειρ·
παρὰ
τοῦτον
ἀπικνέεται,
καί |
[4, 173] |
ἅπασα
ἐντὸς
ἐοῦσα
τῆς
Σύρτιος
|
ἦν |
ἄνυδρος.
οἳ
δὲ
βουλευσάμενοι
κοινῷ |
[4, 78] |
πρὸς
τὰ
Ἑλληνικὰ
μᾶλλον
τετραμμένος
|
ἦν |
ἀπὸ
παιδεύσιος
τῆς
ἐπεπαίδευτο,
ἐποίεέ |
[4, 45] |
οὔνομα
τὴν
χώρην·
πρότερον
δὲ
|
ἦν |
ἄρα
ἀνώνυμος
ὥσπερ
αἱ
ἕτεραι. |
[4, 64] |
ἀνθρώπου
καὶ
παχὺ
καὶ
λαμπρὸν
|
ἦν |
ἄρα,
σχεδὸν
δερμάτων
πάντων
λαμπρότατον |
[4, 14] |
ταύτης
Σκύθῃσι.
~Καὶ
ὅθεν
μὲν
|
ἦν |
Ἀριστέης
ὁ
ταῦτα
εἴπας,
εἴρηκα, |
[4, 154] |
ὅσιον
ἐμηχανᾶτο
ἐπὶ
τῇ;
θυγατρί.
|
(ἦν |
γὰρ
δὴ
Θεμίσων
ἀνὴρ
Θηραῖος |
[4, 80] |
οἱ
πέμψας
ὁ
Σιτάλκης
ἐπεκηρυκεύετο·
|
ἦν |
γὰρ
παρὰ
τῷ
Ὀκταμασάδη
ἀδελφεὸς |
[4, 138] |
Φωκαιεὺς
καὶ
Ἱστιαῖος
Μιλήσιος,
τοῦ
|
ἦν |
γνώμη
ἡ
προκειμένη
ἐναντίη
τῇ |
[4, 137] |
τυραννεύοντος
Χερσονησιτέων
τῶν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
|
ἦν |
γνώμη
πείθεσθαι
Σκύθῃσι
καὶ
ἐλευθεροῦν |
[4, 78] |
πατρός,
τῇ
οὔνομα
ἦν
Ὀποίη·
|
ἦν |
δὲ
αὕτη
ἡ
Ὀποίη
ἀστή, |
[4, 147] |
ἔστελλε
ἐς
ἀποικίην
ἐκ
Λακεδαίμονος·
|
(ἦν |
δὲ
ὁ
Θήρας
οὗτος,
γένος |
[4, 161] |
τῶν
ἀστῶν
δοκιμώτατον,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Δημῶναξ.
(οὗτος
ὦν
ὡνὴρ
ἀπικόμενος |
[4, 135] |
καματηροὺς
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
τῶν
|
ἦν |
ἐλάχιστος
ἀπολλυμένων
λόγος,
καὶ
τοὺς |
[4, 84] |
(ὁ
μὲν
δὴ
Οἰόβαζος
περιχαρὴς
|
ἦν, |
ἐλπίζων
τοὺς
υἱέας
στρατηίης
ἀπολελύσθαι. |
[4, 124] |
ἐς
ἐμὲ
τὰ
ἐρείπια
σόα
|
ἦν. |
(ἐν
ᾧ
δὲ
οὗτος
πρὸς |
[4, 160] |
Ἀρκεσίλεω
δόλῳ
κτείνει,
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Ἐρυξώ.
~Διεδέξατο
δὲ
τὴν
βασιληίην |
[4, 151] |
συμμίσγουσι
ἀνδρὶ
πορφυρέι
τῷ
οὕνομα
|
ἦν |
Κορώβιος,
ὃς
ἔφη
ὑπ᾽
ἀνέμων |
[4, 152] |
ταῦτα
νηῦς
Σαμίη,
τῆς
ναύκληρος
|
ἦν |
Κωλαῖος,
πλέουσα
ἐπ᾽
Αἰγύπτου
ἀπηνείχθη |
[4, 120] |
διώκειν.
αὕτη
μέν
σφι
μία
|
ἦν |
μοῖρα
τῆς
βασιληίης,
τεταγμένη
ταύτην |
[4, 76] |
ἦν
παῖς
Σαυλίου,
Σαύλιος
δὲ
|
ἦν |
ὁ
ἀποκτείνας
Ἀνάχαρσιν.
~Καίτοι
τινὰ |
[4, 165] |
τὸν
Κύρου
πεποιημέναι·
οὗτος
γὰρ
|
ἦν |
ὁ
Ἀρκεσίλεως
ὃς
Κυρήνην
Καμβύσῃ |
[4, 45] |
ἔλαβε
τοῦτο,
οὔτε
ὅστις
οἱ
|
ἦν |
ὁ
θέμενος
φαίνεται,
εἰ
μὴ |
[4, 79] |
τὴν
τελετὴν
ἐγένετο
φάσμα
μέγιστον.
|
(ἦν |
οἱ
ἐν
Βορυσθενεϊτέων
τῇ
πόλι |
[4, 204] |
περ
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
|
ἦν |
οἰκεομένη
ἐν
γῇ
τῇ
Βακτρίῃ. |
[4, 78] |
γυναῖκα
τοῦ
πατρός,
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Ὀποίη·
ἦν
δὲ
αὕτη
ἡ |
[4, 78] |
ἡ
Ὀποίη
ἀστή,
ἐξ
ἧς
|
ἦν |
Ὄρικος
Ἀριαπείθεϊ
παῖς.
(βασιλεύων
δὲ |
[4, 166] |
οἱ
τέθνηκε.
~Ὁ
δὲ
Ἀρυάνδης
|
ἦν |
οὗτος
τῆς
Αἰγύπτου
ὕπαρχος
ὑπὸ |
[4, 76] |
τοῦ
ἀδελφεοῦ
ἀποθανών·
Ἰδάνθυρσος
γὰρ
|
ἦν |
παῖς
Σαυλίου,
Σαύλιος
δὲ
ἦν |
[4, 132] |
Δαρείου
μέν
νυν
ἡ
γνώμη
|
ἦν |
Σκύθας
ἑωυτῷ
διδόναι
σφέας
τε |
[4, 129] |
~Τὸ
δὲ
τοῖσι
Πέρσῃσι
τε
|
ἦν |
σύμμαχον
καὶ
τοῖσι
Σκύθῃσι
ἀντίξοον |
[4, 151] |
ἀποικίην.
(ἐπείτε
δὲ
κακοῦ
οὐδὲν
|
ἦν |
σφι
μῆχος,
πέμπουσι
ἐς
Κρήτην |
[4, 140] |
τε
τοῖσι
ἵπποισι
καὶ
ὕδατα
|
ἦν, |
ταύτῃ
διεξιόντες
ἐδίζηντο
τοὺς
ἀντιπολεμίους, |
[4, 76] |
τοῦ
Σπαργαπείθεος.
εἰ
ὦν
ταύτης
|
ἦν |
τῆς
οἰκίης
ὁ
Ἀνάχαρσις,
ἴστω |
[4, 200] |
Ἀρκεσίλεω·
τῶν
δὲ
πᾶν
γὰρ
|
ἦν |
τὸ
πλῆθος
μεταίτιον,
οὐκ
ἐδέκοντο |
[4, 121] |
ὅσα
σφι
ἐς
φορβὴν
ἱκανὰ
|
ἦν |
τοσαῦτα
ὑπολιπόμενοι,
τὰ
ἄλλα
ἅμα |
[4, 167] |
τὰ
μὲν
αὐτῶν
ὀλίγα
βασιλέος
|
ἦν |
ὑπήκοα,
τὰ
δὲ
πλέω
ἐφρόντιζε |
[4, 154] |
ἐπὶ
θυγατρὶ
ἀμήτορι
τῇ
οὔνομα
|
ἦν |
Φρονίμη,
ἐπὶ
ταύτῃ
ἔγημε
ἄλλην |