Alphabétiquement     [«   »]
ἀμφοτέρους 1
ἀμφοτέρων 1
ἄν 8
ἂν 66
ἀνὰ 6
ἀναβαίνουσι 1
ἀναβάς 1
Fréquences     [«    »]
58 οἳ
58 οὕτω
65 τούτων
66 ἂν
67 κατὰ
68 οὐκ
68 σφι
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre IV

ἂν


Livre, chapitre
[4, 9]   τοὺς παῖδας, τάδε ποιεῦσα οὐκ  ἂν   ἁμαρτάνοις· τὸν μὲν ἂν ὁρᾷς
[4, 66]   οὗ πίνουσι τῶν Σκυθέων τοῖσι  ἂν   ἄνδρες πολέμιοι ἀραιρημένοι ἔωσι. τοῖσι
[4, 43]   ἀνάγκην ἔσεσθαι περιπλώειν, ἐς  ἂν   ἀπίκηται περιπλέων αὐτὴν ἐς τὸν
[4, 69]   μάντιας, ψευδομάντιας καλέοντες. (τοὺς δ᾽  ἂν   ἀποκτείνῃ βασιλεύς, τούτων οὐδὲ τοὺς
[4, 72]   ἐγγενέες· οὗτοι γὰρ θεραπεύουσι τοὺς  ἂν   αὐτὸς βασιλεὺς κελεύσῃ ἀργυρώνητοι
[4, 66]   ἐστὶ μέγιστον τοῦτο. ὅσοι δὲ  ἂν   αὐτῶν καὶ κάρτα πολλοὺς ἄνδρας
[4, 154]   μέν οἱ διηκονήσειν τι  ἂν   δεηθῇ. ἐπείτε δὴ ἐξώρκωσε, ἀγαγών
[4, 68]   ὅς, λέγοντες τῶν ἀστῶν τὸν  ἂν   δὴ λέγωσι. (τὰς δὲ βασιληίας
[4, 68]   δὲ διαλελαμμένος ἄγεται οὗτος τὸν  ἂν   δὴ φῶσι ἐπιορκῆσαι, ἀπιγμένον δὲ
[4, 114]   ταῦτα ἔλεξαν τάδε. (ἡμεῖς οὐκ  ἂν   δυναίμεθα οἰκέειν μετὰ τῶν ὑμετερέων
[4, 118]   οὕτω ἐπὶ τὴν ἡμετέρην, καὶ  ἂν   ἐδήλου πᾶσι ὡς ἐπὶ Σκύθας
[4, 41]   μυριάδες εἰσὶ ὀργυιέων, αὗται δ᾽  ἂν   εἶεν χίλιοι στάδιοι· τὸ δὲ
[4, 101]   διηκόσια στάδια συμβέβληταί μοι. οὕτω  ἂν   εἴη τῆς Σκυθικῆς τὰ ἐπικάρσια
[4, 46]   ἐπὶ ζευγέων, κῶς οὐκ  ἂν   εἴησαν οὗτοι ἄμαχοί τε καὶ
[4, 94]   παρὰ τὸν Σάλμοξιν, ἐντελλόμενοι τῶν  ἂν   ἑκάστοτε δέωνται, πέμπουσι δὲ ὧδε·
[4, 24]   Ποντικῶν ἐμπορίων· Σκυθέων δὲ οἳ  ἂν   ἔλθωσι ἐς αὐτούς, δι᾽ ἑπτὰ
[4, 78]   στολὴν ἀποθέμενος τὴν Σκυθικὴν λάβεσκε  ἂν   Ἑλληνίδα ἐσθῆτα, ἔχων δ᾽ ἂν
[4, 128]   τὸν πεζόν, δὲ πεζὸς  ἂν   ἐπεκούρεε· οἱ δὲ Σκύθαι ἐσαράξαντες
[4, 195]   λάκκου καταχέουσι. (ὁ τι δ᾽  ἂν   ἐσπέσῃ ἐς τὴν λίμνην, ὑπὸ
[4, 119]   τῶν νῦν δέεσθε λέγειν τε  ἂν   ἐφαίνεσθε ἡμῖν ὀρθά, καὶ ἡμεῖς
[4, 172]   οἱ μιχθῇ, διδοῖ δῶρον τὸ  ἂν   ἔχῃ φερόμενος ἐξ οἴκου. (ὁρκίοισι
[4, 7]   ἀνὰ πᾶν ἔτος. (ὃς δ᾽  ἂν   ἔχων τὸν χρυσὸν τὸν ἱρὸν
[4, 201]   κρυπτῆς τάφρου τάμνοντες ὅρκια, ἔστ᾽  ἂν   γῆ αὕτη οὕτω ἔχῃ,
[4, 201]   μένειν αἰεὶ τὸ ὅρκιον ὅσον  ἂν   γῆ μένῃ κατὰ τότε
[4, 185]   Λιβύης ἄνομβρα ἐστί· οὐ γὰρ  ἂν   ἠδυνέατο μένειν οἱ τοῖχοι ἐόντες
[4, 60]   ἱρηίου ἐπικαλέει τὸν θεὸν τῷ  ἂν   θύῃ, καὶ ἔπειτα βρόχῳ περὶ
[4, 172]   καὶ κατευξάμενοι ἐπικατακοιμῶνται· τὸ δ᾽  ἂν   ἴδη ἐν τῇ, ὄψι ἐνύπνιον,
[4, 7]   δέ οἱ διὰ τοῦτο ὅσα  ἂν   ἵππω ἐν ἡμέρῃ μιῇ περιελάσῃ
[4, 111]   ἐκεινέων καὶ ποιέειν τὰ περ  ἂν   καὶ ἐκεῖναι ποιέωσι. ἢν δὲ
[4, 32]   οὗτοι λέγουσι οὐδέν· ἔλεγον γὰρ  ἂν   καὶ Σκύθαι, ὡς περὶ τῶν
[4, 146]   ἐς ἑρκτήν. κτείνουσι δὲ τοὺς  ἂν   κτείνωσι Λακεδαιμόνιοι νυκτός, μετ᾽ ἡμέρην
[4, 103]   τούς τε ναυηγοὺς καὶ τοὺς  ἂν   λάβωσι Ἑλλήνων ἐπαναχθέντες τρόπῳ τοιῷδε·
[4, 64]   κεφαλὴν τῆς ληίης μεταλαμβάνει τὴν  ἂν   λάβωσι, μὴ ἐνείκας δὲ οὔ.
[4, 2]   τούτων μὲν εἵνεκα ἅπαντα τὸν  ἂν   λάβωσι οἱ Σκύθαι ἐκτυφλοῦσι. οὐ
[4, 97]   μέντοι ἕψομαί τοι καὶ οὐκ  ἂν   „λειφθείην„ (κάρτα τε ἥσθη τῇ
[4, 65]   ξείνων δέ οἱ ἐλθόντων τῶν  ἂν   λόγον ποιέηται, τὰς κεφαλὰς ταύτας
[4, 66]   πολέμιοι ἀραιρημένοι ἔωσι. τοῖσι δ᾽  ἂν   μὴ κατεργασμένον τοῦτο, οὐ
[4, 161]   ἐπειρησομένους ὅντινα τρόπον καταστησάμενοι κάλλιστα  ἂν   οἰκέοιεν. (ἡ δὲ Πυθίη ἐκέλευε
[4, 180]   ἄνδρες τρίτου μηνός, καὶ τῷ  ἂν   οἴκῃ τῶν ἀνδρῶν τὸ παιδίον,
[4, 9]   οὐκ ἂν ἁμαρτάνοις· τὸν μὲν  ἂν   ὁρᾷς αὐτῶν τόδε τὸ τόξον
[4, 195]   δὲ λέγεται γράφω· εἴη δ᾽  ἂν   πᾶν, ὅκου καὶ ἐν Ζακύνθῳ
[4, 71]   ἐς ἄλλο ἔθνος. (οἳ δὲ  ἂν   παραδέξωνται κομισθέντα τὸν νεκρόν, ποιεῦσι
[4, 196]   ὦν ἔθηκαν χρυσόν, ἐς οὗ  ἂν   πείθωσι. ἀδικέειν δὲ οὐδετέρους. (οὔτε
[4, 130]   ἐς ἄλλον χῶρον. οἱ δὲ  ἂν   Πέρσαι ἐπελθόντες λάβεσκον τὰ πρόβατα
[4, 62]   ἱρήια ἀπαλλάσσονται. χεὶρ δὲ τῇ  ἂν   πέσῃ κέεται, καὶ χωρὶς
[4, 64]   ἐξάπτει καὶ ἀγάλλεται· ὃς γὰρ  ἂν   πλεῖστα δέρματα χειρόμακτρα ἔχῃ, ἀνὴρ
[4, 176]   μιχθέντα περισφύριον περιδέεται· δὲ  ἂν   πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη ἀρίστη δέδοκται
[4, 70]   ποιεῦνται Σκύθαι ὧδε πρὸς τοὺς  ἂν   ποιέωνται· ἐς κύλικα μεγάλην κεραμίνην
[4, 42]   ὅκως δὲ γίνοιτο φθινόπωρον προσσχόντες  ἂν   σπείρεσκον τὴν γῆν, ἵνα ἑκάστοτε
[4, 30]   ἐπιεῖσι τοὺς ὄνους, ἐς οὗ  ἂν   σχῶσι αἱ ἵπποι ἐν γαστρί·
[4, 200]   χαλκὸς τῆς ἀσπίδος. ἀντορύσσοντες δ᾽  ἂν   ταύτῃ οἱ Βαρκαῖοι ἔκτεινον τῶν
[4, 78]   ἂν Ἑλληνίδα ἐσθῆτα, ἔχων δ᾽  ἂν   ταύτην ἠγόραζε οὔτε δορυφόρων ἑπομένων
[4, 42]   μένεσκον τὸν ἄμητον· (θερίσαντες δ᾽  ἂν   τὸν σῖτον ἔπλεον, ὥστε δύο
[4, 144]   τυγχάνειν ἐόντας τυφλούς· οὐ γὰρ  ἂν   τοῦ καλλίονος παρεόντος κτίζε χώρου
[4, 9]   χώρης οἰκήτορα ποιεῦ· ὃς δ᾽  ἂν   τούτων τῶν ἔργων τῶν ἐντέλλομαι
[4, 168]   μελλούσας συνοικέειν ἐπιδεικνύουσι. δὲ  ἂν   τῷ βασιλέι ἀρεστὴ γένηται, ὑπὸ
[4, 130]   τὰ πρόβατα καὶ λαβόντες ἐπηείροντο  ἂν   τῷ πεποιημένῳ. ~Πολλάκις δὲ τοιούτου
[4, 117]   οὐ γαμὲεται παρθένος οὐδεμία πρὶν  ἂν   τῶν πολεμίων ἄνδρα ἀποκτείνῃ· αἳ
[4, 62]   τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι· (ὅσους  ἂν   τῶν πολεμίων ζωγρήσωσι, ἀπὸ τῶν
[4, 119]   ὀρθά, καὶ ἡμεῖς ὑπακούσαντες τὠυτὸ  ἂν   ὑμῖν ἐπρήσσομεν. (νῦν δὲ ὑμεῖς
[4, 127]   μὴ ἁλῷ, καρῇ ταχύτερον  ἂν   ὑμῖν συμμίσγοιμεν ἐς μάχην. εἰ
[4, 130]   καταλίποιεν μετὰ τῶν νομέων, αὐτοὶ  ἂν   ὑπεξήλαυνον ἐς ἄλλον χῶρον. οἱ
[4, 23]   διαφορὰς διαιρέοντες, τοῦτο δὲ ὃς  ἂν   φεύγων καταφύγῃ ἐς τούτους, ὑπ᾽
[4, 64]   τοῦ αἵματος ἐμπίνει, ὅσους δ᾽  ἂν   φονεύσῃ ἐν τῇ μάχῃ, τούτων
[4, 103]   εἶναι. (πολεμίους δὲ ἄνδρας τοὺς  ἂν   χειρώσωνται ποιεῦσι τάδε· ἀποταμὼν ἕκαστος
[4, 114]   ἰοῦσαι οὔτε ἄλλῃ οὐδαμῇ. (οὐκ  ἂν   ὦν δυναίμεθα ἐκείνῃσι συμφέρεσθαι. ἀλλ᾽




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/07/2005