Livre, chapitre |
[3, 9] |
Ἀλιλάτ.
~Ἐπεὶ
ὦν
τὴν
πίστιν
|
τοῖσι |
ἀγγέλοισι
τοῖσι
παρὰ
Καμβύσεω
ἀπιγμένοισι |
[3, 135] |
Δαρεῖος
ἐπαγγέλλετο
ἐς
τὴν
δωρεὴν
|
τοῖσι |
ἀδελφεοῖσι,
δέκεσθαι
ἔφη.
ἐντειλάμενος
δὲ |
[3, 135] |
δέ
μιν
τῷ
πατρὶ
καὶ
|
τοῖσι |
ἀδελφεοῖσι
ἐκέλευε
πάντα
τὰ
ἐκείνου |
[3, 39] |
πρῶτα
τριχῇ
δασάμενος
τὴν
πόλιν.
|
τοῖσι |
ἀδελφεοῖσι
Πανταγνώτῳ
καὶ
Συλοσῶντι
ἔνειμε, |
[3, 17] |
ὀψομένους
τε
τὴν
ἐν
τούτοισι
|
τοῖσι |
Αἰθίοψι
λεγομένην
εἶναι
ἡλίου
τράπεζαν |
[3, 23] |
δεδέσθαι.
ἔστι
δὲ
ἐν
τούτοισι
|
τοῖσι |
Αἰθίοψι
πάντων
ὁ
χαλκὸς
σπανιώτατον |
[3, 116] |
φύσιν
ἔχοντες
τὴν
ἄλλην
ὁμοίην
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι·
(αἱ
δὲ
ὦν |
[3, 117] |
σφι
ὁ
θεὸς
ὥσπερ
καὶ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ἀνθρώποισι,
τοῦ
δὲ
θέρεος |
[3, 104] |
τὸ
ἑωθινόν,
οὐ
κατά
περ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
μεσαμβρίης,
ἀλλ᾽
ὑπερτείλας
μέχρι |
[3, 104] |
σφι
ὁ
ἥλιος
κατά
περ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
ὁ
ἑωθινός,
καὶ
τὸ |
[3, 106] |
πετεινά,
πολλῷ
μέζω
ἢ
ἐν
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
χωρίοισι
ἐστί,
πάρεξ
τῶν |
[3, 132] |
Πολυκράτεϊ
ἐπισπόμενον
καὶ
ἀπημελημένον
ἐν
|
τοῖσι |
ἀνδραπόδοισι
ἐρρύσατο.
ἦν
δὲ
μέγιστον |
[3, 99] |
αἱ
ἐπιχρεώμεναι
μάλιστα
γυναῖκες
ταὐτὰ
|
τοῖσι |
ἀνδράσι
ποιεῦσι.
τὸν
γὰρ
δὴ |
[3, 104] |
δὲ
ἐστὶ
ὁ
ἥλιος
τούτοισι
|
τοῖσι |
ἀνθρώποισι
τὸ
ἑωθινόν,
οὐ
κατά |
[3, 142] |
αἱρεῦμαι
αὐτῷ
τέ
μοι
καὶ
|
τοῖσι |
ἀπ᾽
ἐμεῦ
αἰεὶ
γινομένοισι
τοῦ |
[3, 67] |
ὀκτὼ
ἔτεα
τῆς
πληρώσιος·
(ἐν
|
τοῖσι |
ἀπεδέξατο
ἐς
τοὺς
ὑπηκόους
πάντας |
[3, 84] |
σφι
ἔδοξε
Ὀτάνῃ
μὲν
καὶ
|
τοῖσι |
ἀπὸ
Ὀτάνεω
αἰεὶ
γινομένοισι,
ἢν |
[3, 80] |
τοὺς
πολιήτας
πέφυκε·
φθονέει
γὰρ
|
τοῖσι |
ἀρίστοισι
περιεοῦσί
τε
καὶ
ζώουσι, |
[3, 143] |
„χρημάτων„
~Ταῦτα
εἶπε
ἐὼν
ἐν
|
τοῖσι |
ἀστοῖσι
δόκιμος,
τῷ
οὔνομα
ἦν |
[3, 157] |
κατέργαστο,
πάντα
δὴ
ἦν
ἐν
|
τοῖσι |
Βαβυλωνίοισι
Ζώπυρος,
καὶ
στρατάρχης
τε |
[3, 61] |
(πρὸς
ταῦτα
βουλεύσας
τάδε
ἐπεχείρησε
|
τοῖσι |
βασιληίοισι.
ἦν
οἱ
ἀδελφεός,
τὸν |
[3, 159] |
κορυφαίους
μάλιστα
ἐς
τρισχιλίους
ἀνεσκολόπισε,
|
τοῖσι |
δὲ
λοιποῖσι
Βαβυλωνίοισι
ἀπέδωκε
τὴν |
[3, 12] |
αἴτιον
ἰσχυρὰς
φορέειν
τὰς
κεφαλάς,
|
τοῖσι |
δὲ
Πέρσῃσι
ὅτι
ἀσθενέας
φορέουσι |
[3, 89] |
εἴρητο
Βαβυλώνιον
σταθμὸν
τάλαντον
ἀπαγινέειν,
|
τοῖσι |
δὲ
χρυσίον
ἀπαγινέουσι
Εὐβοϊκόν.
τὸ |
[3, 51] |
ταύτης,
ἀπειλέοντός
τε
τοῦ
Περίανδρου
|
τοῖσι |
δεξαμένοισι
καὶ
ἐξέργειν
κελεύοντος·
ἀπελαυνόμενος |
[3, 117] |
βοῶσι
ὠρυόμενοι,
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
|
τοῖσι |
δεομένοισι
αὐτῶν
μάλιστα
ἐντέλλεται
ἀνοίγειν |
[3, 117] |
ἄλλας
δ᾽
ἐντέλλεται
ἀνοίγειν
ἄλλοισι
|
τοῖσι |
δεομένοισι
μάλιστα
τῶν
λοιπῶν.
ὡς |
[3, 89] |
κατὰ
ἔθνεά
τε
καὶ
πρὸς
|
τοῖσι |
ἔθνεσι
τοὺς
πλησιοχώρους
προστάσσων,
καὶ |
[3, 98] |
δὲ
οὔ,
οἳ
δὲ
ἐν
|
τοῖσι |
ἕλεσι
οἰκέουσι
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ |
[3, 102] |
ψάμμον
κατά
περ
οἱ
ἐν
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
μύρμηκες
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[3, 103] |
τι
ἔχει
ἡ
κάμηλος,
ἐπισταμένοισι
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
οὐ
συγγράφω·
τὸ
δὲ |
[3, 14] |
(ἤγοντο
δὲ
ποινὴν
τίσοντες
Μυτιληναίων
|
τοῖσι |
ἐν
Μέμφι
ἀπολομένοισι
σὺν
τῇ |
[3, 128] |
τῷ
ἐγέγραπτο
βασιλεὺς
Δαρεῖος
Πέρσῃσι
|
τοῖσι |
ἐν
Σάρδισι
ἐντέλλεται
κτείνειν
„Ὀροίτεα„ |
[3, 64] |
πρήγματα·
τὸ
δὲ
χρηστήριον
ἐν
|
τοῖσι |
ἐν
Συρίῃ
Ἀγβατάνοισι
ἔλεγε
ἄρα. |
[3, 91] |
καὶ
δέκα
μυριάδας
Περσέων
τε
|
τοῖσι |
ἐν
τῷ
Λευκῷ
τείχεϊ
τῷ |
[3, 70] |
ὕπαρχος.
ἐπεὶ
ὦν
οὗτος
ἀπίκετο,
|
τοῖσι |
ἓξ
τῶν
Περσέων
ἔδοξε
καὶ |
[3, 118] |
καὶ
ὁ
νόμος
οὕτω
εἶχε,
|
τοῖσι |
ἐπαναστᾶσι
τῷ
Μάγῳ
ἔσοδον
εἶναι |
[3, 42] |
φέρων
„δίδωμι„
ὁ
δὲ
ἡσθεὶς
|
τοῖσι |
ἔπεσι
ἀμείβεται
τοῖσιδε.
κάρτα
τε |
[3, 157] |
(μαθόντες
δέ
μιν
οἱ
Βαβυλώνιοι
|
τοῖσι |
ἔπεσι
τὰ
ἔργα
παρεχόμενον
ὅμοια, |
[3, 36] |
Κροῖσος
ὁ
Λυδὸς
νουθετῆσαι
τοῖσιδε
|
τοῖσι |
ἔπεσι.
ὦ
βασιλεῦ,
μὴ
πάντα |
[3, 4] |
Οἷα
δὲ
ἐόντα
αὐτὸν
ἐν
|
τοῖσι |
ἐπικούροισι
λόγου
οὐ
σμικροῦ
ἐπιστάμενόν |
[3, 22] |
καὶ
ἀνεὶς
τὸ
τόξον
παρέδωκε
|
τοῖσι |
ἥκουσι.
λαβὼν
δὲ
τὸ
εἷμα |
[3, 76] |
καὶ
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι,
ἤισαν
εὐξάμενοι
|
τοῖσι |
θεοῖσι,
τῶν
περὶ
Πρηξάσπεα
πρηχθέντων |
[3, 36] |
ἐπείτε
τοξεῦσαι
οὐκ
εἶχε,
ἐνετείλατο
|
τοῖσι |
θεράπουσι
λαβόντας
μιν
ἀποκτεῖναι.
(οἱ |
[3, 153] |
Ζώπυρος
εἶδε
τὸ
βρέφος,
ἀπείπας
|
τοῖσι |
ἰδοῦσι
μηδενὶ
φράζειν
τὸ
γεγονὸς |
[3, 22] |
μὴ
τῷ
πόματι
ἀνέφερον,
φράζων
|
τοῖσι |
Ἰχθυοφάγοισι
τὸν
οἶνον·
τούτῳ
γὰρ |
[3, 21] |
καὶ
δῶρα
ταῦτά
τοι
διδοῖ
|
τοῖσι |
καὶ
αὐτὸς
μάλιστα
ἥδεται
„χρεώμενος„ |
[3, 80] |
τε
καὶ
ζώουσι,
χαίρει
δὲ
|
τοῖσι |
κακίστοισι
τῶν
ἀστῶν,
διαβολὰς
δὲ |
[3, 82] |
κοινὰ
ἔχθεα
μὲν
οὐκ
ἐγγίνεται
|
τοῖσι |
κακοῖσι,
φιλίαι
δὲ
ἰσχυραί·
οἱ |
[3, 91] |
ὁ
Ἀμφιάρεω
οἴκισε
ἐπ᾽
οὔροισι
|
τοῖσι |
Κιλίκων
τε
καὶ
Σύρων,
ἀρξάμενος |
[3, 49] |
~Εἰ
μέν
νυν
Περιάνδρου
τελευτήσαντος
|
τοῖσι |
Κορινθίοισι
φίλα
ἦν
πρὸς
τοὺς |
[3, 74] |
ἐβουλεύοντο,
ἐγίνετο
κατὰ
συντυχίην
τάδε.
|
τοῖσι |
Μάγοισι
ἔδοξε
βουλευομένοισι
Πρηξάσπεα
φίλον |
[3, 76] |
Περσέων
ὡς
ἐβουλεύσαντο
αὐτίκα
ἐπιχειρέειν
|
τοῖσι |
Μάγοισι
καὶ
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι,
ἤισαν |
[3, 80] |
ἡμερέων
ἐγένετο,
ἐβουλεύοντο
οἱ
ἐπαναστάντες
|
τοῖσι |
Μάγοισι
περὶ
τῶν
πάντων
πρηγμάτων |
[3, 8] |
δὲ
Ἀράβιοι
πίστις
ἀνθρώπων
ὅμοια
|
τοῖσι |
μάλιστα.
Ποιεῦνται
δὲ
αὐτὰς
τρόπῳ |
[3, 89] |
τὴν
ἐπέτειον
κατὰ
τάδε
διεῖλε.
|
τοῖσι |
μὲν
αὐτῶν
ἀργύριον
ἀπαγινέουσι
εἴρητο |
[3, 64] |
βίον.
ὃ
μὲν
δὴ
ἐν
|
τοῖσι |
Μηδικοῖσι
Ἀγβατάνοισι
ἐδόκεε
τελευτήσειν
γηραιός, |
[3, 45] |
πρὸς
τοὺς
κατιόντας,
ὑποπρῆσαι
αὐτοῖσι
|
τοῖσι |
νεωσοίκοισι.
~Ἐπείτε
δὲ
οἱ
ἐξελασθέντες |
[3, 111] |
φασὶ
τινὲς
αὐτὸ
φύεσθαι
ἐν
|
τοῖσι |
ὁ
Διόνυσος
ἐτράφη·
(ὄρνιθας
δὲ |
[3, 24] |
δὴ
ἔχουσι
τὴν
στήλην
ἐν
|
τοῖσι |
οἰκίοισι
οἱ
μάλιστα
προσήκοντες,
πάντων |
[3, 103] |
αὐτῆς,
τοῦτο
φράσω·
κάμηλος
ἐν
|
τοῖσι |
ὀπισθίοισι
σκέλεσι
ἔχει
τέσσερας
μηροὺς |
[3, 76] |
ἤισαν
ἐπὶ
τὰ
βασιλήια
τεθαρσηκότες
|
τοῖσι |
ὄρνισι.
~Ἐπιστᾶσι
δὲ
ἐπὶ
τὰς |
[3, 129] |
τὸν
δὲ
ὡς
ἐξεῦρον
ἐν
|
τοῖσι |
Ὀροίτεω
ἀνδραπόδοισι
ὅκου
δὴ
ἀπημελημένον, |
[3, 10] |
καὶ
τεσσεράκοντα
ἔτεα
ἀπέθανε,
ἐν
|
τοῖσι |
οὐδέν
οἱ
μέγα
ἀνάρσιον
πρῆγμα |
[3, 9] |
ὦν
τὴν
πίστιν
τοῖσι
ἀγγέλοισι
|
τοῖσι |
παρὰ
Καμβύσεω
ἀπιγμένοισι
ἐποιήσατο
ὁ |
[3, 66] |
καὶ
θήλεος
γόνου.
(Περσέων
δὲ
|
τοῖσι |
παρεοῦσι
ἀπιστίη
πολλὴ
ὑπεκέχυτο
τοὺς |
[3, 65] |
πᾶσι
ὑμῖν
καὶ
μάλιστα
Ἀχαιμενιδέων
|
τοῖσι |
παρεοῦσι,
μὴ
περιιδεῖν
τὴν
ἡγεμονίην |
[3, 159] |
Βαβυλώνιοι
τοῦ
σίτου
προορέοντες·
ἐπέταξε
|
τοῖσι |
περιοίκοισι
ἔθνεσι
γυναῖκας
ἐς
Βαβυλῶνα |
[3, 154] |
ἔργον
ἔσται·
κάρτα
γὰρ
ἐν
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
αἱ
ἀγαθοεργίαι
ἐς
τὸ |
[3, 31] |
ἄδικον,
μέχρι
τούτου·
οὗτοι
δὲ
|
τοῖσι |
πέρσῃσι
δίκας
δικάζουσι
καὶ
ἐξηγηταὶ |
[3, 69] |
γὰρ
δὴ
αἱ
γυναῖκες
φοιτέουσι
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι)
ἐλθοῦσα
παρ᾽
αὐτὸν
ηὗδε, |
[3, 145] |
καὶ
κακίζων
μιν
ἀνέπειθε
ἐπιθέσθαι
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι,
λέγων
τοιάδε.
ἐμὲ
μέν, |
[3, 135] |
πᾶσαν
καὶ
ἐπιδέξας
τὴν
Ἑλλάδα
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
ὀπίσω
ἥξει·
δῶρα
δέ |
[3, 57] |
θησαυρὸς
ἐν
Δελφοῖσι
ἀνάκειται
ὅμοια
|
τοῖσι |
πλουσιωτάτοισι·
αὐτοὶ
δὲ
τὰ
γινόμενα |
[3, 35] |
τοῦ
σοῦ
τοῦδε
ἑστεῶτος
ἐν
|
τοῖσι |
προθύροισι
βαλὼν
τύχοιμι
μέσης
τῆς |
[3, 35] |
ἐξεργάσατο,
ἑτέρωθι
δὲ
Περσέων
ὁμοίους
|
τοῖσι |
πρώτοισι
δυώδεκα
ἐπ᾽
οὐδεμιῇ
αἰτίῃ |
[3, 77] |
ἥκοιεν,
καὶ
ἅμα
ἱστορέοντες
τούτους
|
τοῖσι |
πυλουροῖσι
ἀπείλεον
ὅτι
σφέας
παρῆκαν, |
[3, 112] |
γὰρ
αἰγῶν
τῶν
τράγων
ἐν
|
τοῖσι |
πώγωσι
εὑρίσκεται
ἐγγινόμενον
οἷον
γλοιὸς |
[3, 146] |
οἱ
Πέρσαι
κακῶς
προσεμπικρανέεσθαι
ἔμελλον
|
τοῖσι |
Σαμίοισι,
εἰδώς
τε
ἑωυτῷ
ἀσφαλέα |
[3, 142] |
„περιτίθημι„
(ὃ
μὲν
δὴ
ταῦτα
|
τοῖσι |
Σαμίοισι
ἐπαγγέλλετο·
τῶν
δέ
τις |
[3, 55] |
συνεσπεσόντες
φεύγουσι
ἐς
τὸ
τεῖχος
|
τοῖσι |
Σαμίοισι
καὶ
ἀποκληισθέντες
τῆς
ὀπίσω |
[3, 49] |
ἑωυτοῖσι
(τούτων
ὦν
εἵνεκεν
ἀπεμνησικάκεον
|
τοῖσι |
Σαμίοισι
οἱ
Κορίνθιοι.
ἀπέπεμπε
δὲ |
[3, 58] |
τοῦτο
τὸ
ἡ
Πυθίη
προηγόρευε
|
τοῖσι |
Σιφνίοισι,
φυλάξασθαι
τὸν
ξύλινον
λόχον |
[3, 137] |
ἦσαν,
οἳ
δὲ
ἀντάπτοντο
καὶ
|
τοῖσι |
σκυτάλοισι
ἔπαιον
τοὺς
Πέρσας
προϊσχομένους |
[3, 132] |
~Τότε
δὴ
ὁ
Δημοκήδης
ἐν
|
τοῖσι |
Σούσοισι
ἐξιησάμενος
Δαρεῖον
οἶκόν
τε |
[3, 138] |
γίνεσθαι,
δοκέων
ἀπὸ
τούτων
ἐόντων
|
τοῖσι |
Ταραντίνοισι
φίλων
μάλιστα
τὴν
κάτοδόν |
[3, 77] |
παρῆλθον
ἐς
τὴν
αὐλήν,
ἐνέκυρσαν
|
τοῖσι |
τὰς
ἀγγελίας
ἐσφέρουσι
εὐνούχοισι·
οἵ |
[3, 29] |
ἐμὲ
„θήσεσθε„
ταῦτα
εἴπας
ἐνετείλατο
|
τοῖσι |
ταῦτα
πρήσσουσι
τοὺς
μὲν
ἱρέας |
[3, 37] |
ἔστι
δὲ
καὶ
ταῦτα
ὅμοια
|
τοῖσι |
τοῦ
Ἡφαίστου·
τούτου
δὲ
σφέας |
[3, 91] |
ἐν
Μέμφι
κατοικημένοισι
καταμετρέουσι
καὶ
|
τοῖσι |
τούτων
ἐπικούροισι.
νομὸς
ἕκτος
οὗτος. |
[3, 8] |
ταῦτα,
ὁ
τὰς
πίστις
ποιησάμενος
|
τοῖσι |
φίλοισι
παρεγγυᾷ
τὸν
ξεῖνον
ἢ |
[3, 37] |
ἔστι
γὰρ
τοῦ
Ἡφαίστου
τὤγαλμα
|
τοῖσι |
Φοινικηίοισι
Παταΐκοισι
ἐμφερέστατον,
τοὺς
οἱ |
[3, 72] |
ψεύδονται
τότε
ἐπεάν
τι
μέλλωσι
|
τοῖσι |
ψεύδεσι
πείσαντες
κερδήσεσθαι,
οἳ
δ᾽ |