HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τήνδε 1
τηνικαῦτα 2
τήξας 1
τῆς 134
Τῆς 1
τῆσδε 2
τῇσι 18

Fréquences [« »]
96 ἐκ
103 ἐπὶ
102 τῇ
134 τῆς
140 ταῦτα
142 ὡς
145 τοὺς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre III

τῆς

Livre, chapitre

[3, 160]   βούλοιτο ἂν Ζώπυρον εἶναι ἀπαθέα τῆς ἀεικείης μᾶλλον ἢ Βαβυλῶνάς οἱ

[3, 59]   καὶ ἀνέθεσαν ἐς τὸ ἱρὸν τῆς Ἀθηναίης ἐν Αἰγίνῃ. (ταῦτα δὲ

[3, 2]   ἀνδρὸς Ἀχαιμενίδεω, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ τῆς Αἰγυπτίης. Ἀλλὰ παρατρέπουσι τὸν λόγον

[3, 10]   γὰρ δὴ ὕεται τὰ ἄνω τῆς Αἰγύπτου τὸ παράπαν· ἀλλὰ καὶ

[3, 26]   πόλιν, τὴν ἔχουσι μὲν Σάμιοι τῆς Αἰσχριωνίης φυλῆς λεγόμενοι εἶναι, ἀπέχουσι

[3, 49]   τοῦ ἐπὶ Σάμον ταύτης εἵνεκεν τῆς αἰτίης. νῦν δὲ αἰεὶ ἐπείτε

[3, 68]   ὅτι τε οὐκ ἐξεφοίτα ἐκ τῆς ἀκροπόλιος καὶ ὅτι οὐκ ἐκάλεε

[3, 144]   πλείστου ἄξιοι θρόνους θέμενοι κατεναντίον τῆς ἀκροπόλιος κατέατο. ~Μαιανδρίῳ δὲ τῷ

[3, 79]   καὶ ἀδυνασίης εἵνεκεν καὶ φυλακῆς τῆς ἀκροπόλιος, οἱ δὲ πέντε αὐτῶν

[3, 146]   γάρ οἱ κρυπτὴ διῶρυξ ἐκ τῆς ἀκροπόλιος φέρουσα ἐπὶ θάλασσαν. (αὐτὸς

[3, 91]   ἕβδομος. ἀπὸ Σούσων δὲ καὶ τῆς ἄλλης Κισσίων χώρης τριηκόσια· νομὸς

[3, 156]   ἐπείτε δὴ οὐδεὶς πόρος ἐφαίνετο τῆς ἁλώσιος. (νῦν „τε„ ἔφη λέγων

[3, 69]   πατρί, ἐπείτε αὐτῆς μέρος ἐγίνετο τῆς ἀπίξιος παρὰ τὸν Μάγον (ἐν

[3, 2]   φάμενοί μιν ἐκ ταύτης δὴ τῆς Ἀπρίεω θυγατρὸς γενέσθαι· Κῦρον γὰρ

[3, 113]   εἰρήσθω, ἀπόζει δὲ τῆς χώρης τῆς Ἀραβίης θεσπέσιον ὡς ἡδύ. δύο

[3, 91]   ταύτης μέχρι Αἰγύπτου, πλὴν μοίρης τῆς Ἀραβίων (ταῦτα γὰρ ἦν ἀτελέα)

[3, 81]   ἄνωγε φέρειν τὸ κράτος, γνώμης τῆς ἀρίστης ἡμάρτηκε· ὁμίλου γὰρ ἀχρηίου

[3, 47]   ὡς τίσασθαι βουλόμενοι τοῦ κρητῆρος τῆς ἁρπαγῆς, τὸν ἦγον Κροίσῳ, καὶ

[3, 83]   ἐθέλω· ἐπὶ τούτῳ δὲ ὑπεξίσταμαι τῆς ἀρχῆς, ἐπ᾽ ᾧ τε ὑπ᾽

[3, 138]   ἐπρήχθη· οὗτοι δὲ πρῶτοι ἐκ τῆς Ἀσίης ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπίκοντο

[3, 94]   δὲ καὶ Αἰθίοπες οἱ ἐκ τῆς Ἀσίης τετρακόσια τάλαντα ἀπαγίνεον· νομὸς

[3, 7]   τὸν Ἀράβιον ἀγγέλους καὶ δεηθεὶς τῆς ἀσφαλείης ἔτυχε, πίστις δούς τε

[3, 30]   Σμέρδιν ἐόντα πατρὸς καὶ μητρὸς τῆς αὐτῆς, τὸν ἀπέπεμψε ἐς Πέρσας

[3, 146]   δόξαι τὴν ἑωυτοῦ δύναμιν περιέσεσθαι τῆς βασιλέος, ἀλλὰ φθονήσας μᾶλλον Συλοσῶντι

[3, 84]   ἐκ τῶν συνεπαναστάντων. (περὶ δὲ τῆς βασιληίης ἐβούλευσαν τοιόνδε· ὅτευ ἂν

[3, 65]   τε οὐδὲν δέον γέγονα καὶ τῆς βασιληίης οὐδὲν ἧσσον ἐστέρημαι· Σμέρδις

[3, 85]   τάδε. Οἴβαρες, ἡμῖν δέδοκται περὶ τῆς βασιληίης ποιέειν κατὰ τάδε· ὅτευ

[3, 22]   ἀληθείην περὶ τῆς πορφύρης καὶ τῆς βαφῆς, δολεροὺς μὲν τοὺς ἀνθρώπους

[3, 16]   ἂν λάβῃ, πλησθὲν δὲ αὐτὸ τῆς βορῆς συναποθνήσκειν τῷ κατεσθιομένῳ. (οὔκων

[3, 100]   μέγαθος ἐν κάλυκι, αὐτόματον ἐκ τῆς γῆς γινόμενον, τὸ συλλέγοντες αὐτῇ

[3, 25]   ἕως μέν τι εἶχον ἐκ τῆς γῆς λαμβάνειν, ποιηφαγέοντες διέζωον, ἐπεὶ

[3, 145]   τὰ πρησσόμενα καὶ διακύψας διὰ τῆς γοργύρης, ὡς εἶδε τοὺς Πέρσας

[3, 122]   πρότερος τούτου ἦρξε τῆς θαλάσσης· τῆς δὲ ἀνθρωπηίης λεγομένης γενεῆς Πολυκράτης

[3, 109]   τὴν γονὴν ἡ θήλεα ἅπτεται τῆς δειρῆς, καὶ ἐμφῦσα οὐκ ἀνιεῖ

[3, 155]   πύλας· μετὰ δὲ αὖτις ἀπὸ τῆς δεκάτης ἐς ἑβδόμην ἄλλους μοι

[3, 57]   ἀργυρέων μετάλλων, οὕτω ὥστε ἀπὸ τῆς δεκάτης τῶν γινομένων αὐτόθεν χρημάτων

[3, 136]   Τάραντα. (ἐνθαῦτα δὲ ἐκ ῥηστώνης τῆς Δημοκήδεος Ἀριστοφιλίδης τῶν Ταραντίνων ὁ

[3, 59]   εἰσὶ οἱ ποιήσαντες (καὶ τὸν τῆς Δικτύνης νηόν) (ἕκτῳ δὲ ἔτεϊ

[3, 155]   Νινίων καλεομένας πύλας· ἀπὸ δὲ τῆς ἑβδόμης διαλείπειν εἴκοσι ἡμέρας, καὶ

[3, 160]   οἱ ἔδωκε ἀτελέα νέμεσθαι μέχρι τῆς ἐκείνου ζόης, καὶ ἄλλα πολλὰ

[3, 20]   ~Ἐπείτε δὲ τῷ Καμβύσῃ ἐκ τῆς Ἐλεφαντίνης ἀπίκοντο οἱ Ἰχθυοφάγοι, ἔπεμπε

[3, 137]   οὐδ᾽ ἔτι ἐζήτησαν τὸ προσωτέρω τῆς Ἑλλάδος ἀπικόμενοι ἐκμαθεῖν, ἐστερημένοι τοῦ

[3, 122]   εἵνεκέν τε χρημάτων ἄρξεις ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος. εἰ δέ μοι ἀπιστέεις

[3, 130]   μὴ ἑωυτὸν ἐκφήνας τὸ παράπαν τῆς Ἑλλάδος ᾖ ἀπεστερημένος· (κατεφάνη τε

[3, 134]   γύναι, ἐπεὶ τοίνυν τοι δοκέει τῆς Ἑλλάδος ἡμέας πρῶτα ἀποπειρᾶσθαι, κατασκόπους

[3, 134]   ἀνδρῶν πάντων δέξαι τε ἕκαστα τῆς Ἑλλάδος καὶ κατηγήσασθαι, τοῦτον ὅς

[3, 135]   ἑπομένους Δημοκήδεϊ διεξελθεῖν τὰ παραθαλάσσια τῆς Ἑλλάδος, ὅκως τε μὴ διαδρήσεται

[3, 6]   ἔρχομαι φράσων. Ἐς Αἴγυπτον ἐκ τῆς Ἑλλάδος πάσης καὶ πρὸς ἐκ

[3, 21]   λέγετε ἀληθέα (ἥκετε γὰρ κατόπται τῆς ἐμῆς ἀρχῆς) οὔτε ἐκεῖνος ἀνήρ

[3, 145]   ἐπικούρους, καί σφεας ἐγὼ τιμωρήσομαι τῆς ἐνθάδε ἀπίξιος· αὐτὸν δέ σε

[3, 117]   ἔστησε· ἀποκεκληιμένου δὲ τοῦ ὕδατος τῆς ἐξόδου τὸ πεδίον τὸ ἐντὸς

[3, 85]   μηχανᾶσθαι καὶ μὴ ἀναβάλλεσθαι, ὡς τῆς ἐπιούσης ἡμέρης ὁ ἀγὼν ἡμῖν

[3, 52]   ἐμός τε παῖς καὶ Κορίνθου τῆς εὐδαίμονος βασιλεὺς ἀλήτην βίον εἵλευ,

[3, 116]   τὸ ἤλεκτρον. ~Πρὸς δὲ ἄρκτου τῆς Εὐρώπης πολλῷ τι πλεῖστος χρυσὸς

[3, 38]   δὴ καὶ τῷδε. (Δαρεῖος ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ ἀρχῆς καλέσας Ἑλλήνων τοὺς

[3, 16]   ἔθαψε ἐπὶ τῇσι θύρῃσι ἐντὸς τῆς ἑωυτοῦ θήκης, ἑωυτὸν δὲ ἐνετείλατο

[3, 21]   ἂν ἐπεθύμησε χώρης ἄλλης ἢ τῆς ἑωυτοῦ, οὔτ᾽ ἂν ἐς δουλοσύνην

[3, 50]   ὡς οἰκὸς ἦν θυγατρὸς ἐόντας τῆς ἑωυτοῦ παῖδας. ἐπείτε δὲ σφέας

[3, 6]   τὸν μὲν δήμαρχον ἕκαστον ἐκ τῆς ἑωυτοῦ πόλιος συλλέξαντα πάντα τὸν

[3, 23]   δὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἰχθυοφάγων τῆς ζόης καὶ διαίτης πέρι, ἔτεα

[3, 39]   νήσων ἀραιρήκεε, πολλὰ δὲ καὶ τῆς ἠπείρου ἄστεα· ἐν δὲ δὴ

[3, 134]   βεβούλευμαι ζεύξας γέφυραν ἐκ τῆσδε τῆς ἠπείρου ἐς τὴν ἑτέρην ἤπειρον

[3, 122]   τις ἄλλος πρότερος τούτου ἦρξε τῆς θαλάσσης· τῆς δὲ ἀνθρωπηίης λεγομένης

[3, 16]   ἐνετείλατο τῷ παιδὶ ἐν μυχῷ τῆς θήκης ὡς μάλιστα θεῖναι. (αἱ

[3, 125]   ἀνακρεμάμενος ἐπετέλεε πᾶσαν τὴν ὄψιν τῆς θυγατρός· ἐλοῦτο μὲν γὰρ ὑπὸ

[3, 124]   αὐτόσε, πρὸς δὲ καὶ ἰδούσης τῆς θυγατρὸς ὄψιν ἐνυπνίου τοιήνδε· ἐδόκεε

[3, 127]   τοῦ παιδός. ἐκ μὲν δὴ τῆς ἰθέης στρατὸν ἐπ᾽ αὐτὸν οὐκ

[3, 98]   κομίζουσι, τρόπῳ τοιῷδε κτῶνται. (ἔστι τῆς Ἰνδικῆς χώρης τὸ πρὸς ἥλιον

[3, 87]   ἀμφότερα λέγεται ὑπὸ Περσέων) ὡς τῆς ἵππου ταύτης τῶν ἄρθρων ἐπιψαύσας

[3, 136]   αὐτῆς καὶ ὀνομαστὰ θεησάμενοι ἀπίκοντο τῆς Ἰταλίης ἐς Τάραντα. (ἐνθαῦτα δὲ

[3, 35]   τοῖσι προθύροισι βαλὼν τύχοιμι μέσης τῆς καρδίης, Πέρσαι φανέονται λέγοντες οὐδέν·

[3, 23]   τὰ πάντα χρεώμενοι, μακρόβιοι. (ἀπὸ τῆς κρήνης δὲ ἀπαλλασσομένων, ἀγαγεῖν σφεας

[3, 23]   ἴων. (ἀσθενὲς δὲ τὸ ὕδωρ τῆς κρήνης ταύτης οὕτω δή τι

[3, 138]   ἑωυτοῦ δόκιμος. ~Ἀναχθέντες δὲ ἐκ τῆς Κρότωνος οἱ Πέρσαι ἐκπίπτουσι τῇσι

[3, 96]   ἀπὸ τῆς τε Ἀσίης καὶ τῆς Λιβύης ὀλιγαχόθεν. προϊόντος μέντοι τοῦ

[3, 92]   οὗτος. ~Ἀπὸ Βαβυλῶνος δὲ καὶ τῆς λοιπῆς Ἀσσυρίης χίλιά οἱ προσήιε

[3, 92]   οὗτος. ἀπὸ δὲ Ἀγβατάνων καὶ τῆς λοιπῆς Μηδικῆς καὶ Παρικανίων καὶ

[3, 13]   Λίβυος. ~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἐκ τῆς μάχης ὡς ἐτράποντο, ἔφευγον οὐδενὶ

[3, 27]   ταῦτα ποιέειν, ἐκάλεε τοὺς ἐπιτρόπους τῆς Μέμφιος, ἀπικομένους δὲ ἐς ὄψιν

[3, 104]   καὶ τοὺς Ἰνδούς. ἀποκλινομένης δὲ τῆς μεσαμβρίης γίνεταί σφι ὁ ἥλιος

[3, 50]   ἐς τὴν Κόρινθον ἅτε φονέα τῆς μητρὸς τὸν πατέρα οὔτε προσεῖπε,

[3, 91]   προσήιε τάλαντα, πάρεξ τοῦ ἐκ τῆς Μοίριος λίμνης γινομένου ἀργυρίου, τὸ

[3, 41]   τὸ πέλαγος· ὡς δὲ ἀπὸ τῆς νήσου ἑκὰς ἐγένετο, περιελόμενος τὴν

[3, 59]   πλέοντες ἀλλὰ Ζακυνθίους ἐξελῶντες ἐκ τῆς νήσου. (ἔμειναν δ᾽ ἐν ταύτῃ

[3, 145]   αὐτὸν δέ σε ἐκπέμψαι ἐκ τῆς νήσου ἕτοιμος „εἰμί„ ~Ταῦτα δὲ

[3, 144]   καὶ αὐτὸς Μαιάνδριος ἐκχωρῆσαι ἐκ τῆς νήσου. καταινέσαντος δ᾽ ἐπὶ τούτοισι

[3, 146]   ἑωυτῷ ἀσφαλέα ἔκδυσιν ἐοῦσαν ἐκ τῆς νήσου τότε ἐπεὰν αὐτὸς βούληται·

[3, 26]   κου μάλιστα αὐτῶν τε καὶ τῆς Ὀάσιος, ἄριστον αἱρεομένοισι αὐτοῖσι ἐπιπνεῦσαι

[3, 26]   ὑπ᾽ αὐτῶν Ἀμμωνίων· ἐπειδὴ ἐκ τῆς Ὀάσιος ταύτης ἰέναι διὰ τῆς

[3, 76]   Πρηξάσπεα γεγονότα ἐπυνθάνοντο. ἐνθαῦτα ἐκστάντες τῆς ὁδοῦ ἐδίδοσαν αὖτις σφίσι λόγους,

[3, 105]   εἰ μὴ προλαμβάνειν τοὺς Ἰνδοὺς τῆς ὁδοῦ ἐν ᾧ τοὺς μύρμηκας

[3, 25]   ἐπὶ τοὺς Αἰθίοπας. (πρὶν δὲ τῆς ὁδοῦ τὸ πέμπτον μέρος διεληλυθέναι

[3, 106]   ὀρυσσόμενος. ~Αἱ δ᾽ ἐσχατιαί κως τῆς οἰκεομένης τὰ κάλλιστα ἔλαχον, κατά

[3, 55]   τεῖχος τοῖσι Σαμίοισι καὶ ἀποκληισθέντες τῆς ὀπίσω ὁδοῦ ἀπέθανον ἐν τῇ

[3, 52]   ἀσιτίῃσι συμπεπτωκότα οἴκτειρε· ὑπεὶς δὲ τῆς ὀργῆς ἤιε ἆσσον καὶ ἔλεγε

[3, 155]   δεκάτην ἡμέρην τῆς σεωυτοῦ στρατιῆς, τῆς οὐδεμία ἔσται ὤρη ἀπολλυμένης, ταύτης

[3, 86]   τοῦτο τὸ χωρίον ἐγίνοντο ἵνα τῆς παροιχομένης νυκτὸς κατεδέδετο ἡ θήλεα

[3, 148]   ξεῖνον τὸν Σάμιον ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ τῆς Πελοποννήσου, ἵνα μὴ ἀναπείσῃ ἢ

[3, 67]   Καμβύσῃ ἐς τὰ ὀκτὼ ἔτεα τῆς πληρώσιος· (ἐν τοῖσι ἀπεδέξατο ἐς

[3, 22]   εἰρώτα τὸ μύρον· εἰπόντων δὲ τῆς ποιήσιος πέρι καὶ ἀλείψιος, τὸν

[3, 151]   τὴν Βαβυλῶνα ἐπολιόρκεε φροντίζοντας οὐδὲν τῆς πολιορκίης. ἀναβαίνοντες γὰρ ἐπὶ τοὺς

[3, 54]   ἑστεῶτος πύργου κατὰ τὸ προάστειον τῆς πόλιος ἐπέβησαν, μετὰ δὲ αὐτοῦ

[3, 64]   δὴ ὡς τότε ἐπειρόμενος ἐπύθετο τῆς πόλιος τὸ οὔνομα, ὑπὸ τῆς

[3, 22]   τῶν Ἰχθυοφάγων τὴν ἀληθείην περὶ τῆς πορφύρης καὶ τῆς βαφῆς, δολεροὺς

[3, 54]   τὸν ἐπάνω πύργον τὸν ἐπὶ τῆς ῥάχιος τοῦ ὄρεος ἐπεόντα ἐπεξῆλθον

[3, 148]   ἱροῦ. ~Μαιάνδριος δὲ ἀποδρὰς ἐκ τῆς Σάμου ἐκπλέει ἐς Λακεδαίμονα· ἀπικόμενος

[3, 146]   δὴ ὁ Μαιάνδριος ἐκπλέει ἐκ τῆς Σάμου· τοὺς δ᾽ ἐπικούρους πάντας

[3, 5]   καὶ Κασίου τε ὄρεος καὶ τῆς Σερβωνίδος λίμνης, ἐὸν τοῦτο οὐκ

[3, 36]   καὶ ἀπὸ μὲν σεωυτὸν ὤλεσας τῆς σεωυτοῦ πατρίδος κακῶς προστάς, ἀπὸ

[3, 155]   ἀπὸ ταύτης ἐς δεκάτην ἡμέρην τῆς σεωυτοῦ στρατιῆς, τῆς οὐδεμία ἔσται

[3, 42]   σεῦ τε εἶναι ἄξιος καὶ τῆς σῆς ἀρχῆς· σοὶ δή μιν

[3, 107]   καὶ λήδανον. ταῦτα πάντα πλὴν τῆς σμύρνης δυσπετέως κτῶνται οἱ Ἀράβιοι.

[3, 147]   καὶ παῖδα ὁμοίως κτείνειν. (ἐνθαῦτα τῆς στρατιῆς οἳ μὲν τὴν ἀκρόπολιν

[3, 27]   τότε δὲ ἐπεὶ αὐτὸς παρείη τῆς στρατιῆς πλῆθός τι ἀποβαλών. (οἳ

[3, 26]   μὲν οὕτω λέγουσι γενέσθαι περὶ τῆς στρατιῆς ταύτης. ~Ἀπιγμένου δὲ Καμβύσεω

[3, 107]   ἀπελαύνονται ἀπὸ τῶν δενδρέων ἢ τῆς στύρακος τῷ καπνῷ. ~Λέγουσι δὲ

[3, 64]   τῆς πόλιος τὸ οὔνομα, ὑπὸ τῆς συμφορῆς τῆς τε ἐκ τοῦ

[3, 62]   Καμβύσεα καὶ τὸν στρατὸν ἐόντα τῆς Συρίης ἐν Ἀγβατάνοισι, προηγόρευε στὰς

[3, 6]   ἐς ταῦτα δὴ τὰ ἄνυδρα τῆς Συρίης κομίζειν πλήσαντας ὕδατος. Οὕτω

[3, 16]   Ἀμάσιος οἰκία, αὐτίκα ἐκέλευε ἐκ τῆς ταφῆς τὸν Ἀμάσιος νέκυν ἐκφέρειν

[3, 96]   ~Οὗτος Δαρείῳ προσήιε φόρος ἀπὸ τῆς τε Ἀσίης καὶ τῆς Λιβύης

[3, 64]   τὸ οὔνομα, ὑπὸ τῆς συμφορῆς τῆς τε ἐκ τοῦ Μάγου ἐκπεπληγμένος

[3, 80]   ὅσον ἐπεξῆλθε, μετεσχήκατε δὲ καὶ τῆς τοῦ Μάγου ὕβριος. (κῶς δ᾽

[3, 53]   ἐς Κόρινθον ἀπικόμενον διάδοχον γίνεσθαι τῆς τυραννίδος. (καταινέσαντος δὲ ἐπὶ τούτοισι

[3, 112]   εὑρίσκεται ἐγγινόμενον οἷον γλοιὸς ἀπὸ τῆς ὕλης. χρήσιμον δ᾽ ἐς πολλὰ

[3, 2]   παρεόντος, αὖτις δὲ ὅτι Κασσανδάνης τῆς Φαρνάσπεω θυγατρὸς ἦν παῖς Καμβύσης,

[3, 139]   ὁρέων τὸν Δαρεῖον μεγάλως ἐπιθυμέοντα τῆς χλανίδος, θείῃ τύχῃ χρεώμενος λέγει

[3, 139]   λόγου οὐδενός κω μεγάλου, ἐπεθύμησε τῆς χλανίδος καὶ αὐτὴν προσελθὼν ὠνέετο.

[3, 139]   οἳ δὲ τινὲς καὶ αὐτῆς τῆς χώρης θεηταί· τῶν ἦν καὶ

[3, 113]   θυωμάτων πέρι εἰρήσθω, ἀπόζει δὲ τῆς χώρης τῆς Ἀραβίης θεσπέσιον ὡς

[3, 26]   τῆς Ὀάσιος ταύτης ἰέναι διὰ τῆς ψάμμου ἐπὶ σφέας, γενέσθαι τε

[3, 26]   καὶ ἐξαίσιον, φορέοντα δὲ θῖνας τῆς ψάμμου καταχῶσαι σφέας, καὶ τρόπῳ

[3, 105]   Ἰνδοὶ ἔχοντες θυλάκια, ἐμπλήσαντες ταῦτα τῆς ψάμμου τὴν ταχίστην ἐλαύνουσι ὀπίσω·

[3, 14]   σὺν ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι διεπειρᾶτο αὐτοῦ τῆς ψυχῆς ποιέων τοιάδε· (στείλας αὐτοῦ

Livre, chapitre
[3, 160]	βούλοιτο ἂν Ζώπυρον εἶναι ἀπαθέα	τῆς	ἀεικείης μᾶλλον ἢ Βαβυλῶνάς οἱ
[3, 59]	καὶ ἀνέθεσαν ἐς τὸ ἱρὸν	τῆς	Ἀθηναίης ἐν Αἰγίνῃ. (ταῦτα δὲ
[3, 2]	ἀνδρὸς Ἀχαιμενίδεω, ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ	τῆς	Αἰγυπτίης. Ἀλλὰ παρατρέπουσι τὸν λόγον
[3, 10]	γὰρ δὴ ὕεται τὰ ἄνω	τῆς	Αἰγύπτου τὸ παράπαν· ἀλλὰ καὶ
[3, 26]	πόλιν, τὴν ἔχουσι μὲν Σάμιοι	τῆς	Αἰσχριωνίης φυλῆς λεγόμενοι εἶναι, ἀπέχουσι
[3, 49]	τοῦ ἐπὶ Σάμον ταύτης εἵνεκεν	τῆς	αἰτίης. νῦν δὲ αἰεὶ ἐπείτε
[3, 68]	ὅτι τε οὐκ ἐξεφοίτα ἐκ	τῆς	ἀκροπόλιος καὶ ὅτι οὐκ ἐκάλεε
[3, 144]	πλείστου ἄξιοι θρόνους θέμενοι κατεναντίον	τῆς	ἀκροπόλιος κατέατο. ~Μαιανδρίῳ δὲ τῷ
[3, 79]	καὶ ἀδυνασίης εἵνεκεν καὶ φυλακῆς	τῆς	ἀκροπόλιος, οἱ δὲ πέντε αὐτῶν
[3, 146]	γάρ οἱ κρυπτὴ διῶρυξ ἐκ	τῆς	ἀκροπόλιος φέρουσα ἐπὶ θάλασσαν. (αὐτὸς
[3, 91]	ἕβδομος. ἀπὸ Σούσων δὲ καὶ	τῆς	ἄλλης Κισσίων χώρης τριηκόσια· νομὸς
[3, 156]	ἐπείτε δὴ οὐδεὶς πόρος ἐφαίνετο	τῆς	ἁλώσιος. (νῦν „τε„ ἔφη λέγων
[3, 69]	πατρί, ἐπείτε αὐτῆς μέρος ἐγίνετο	τῆς	ἀπίξιος παρὰ τὸν Μάγον (ἐν
[3, 2]	φάμενοί μιν ἐκ ταύτης δὴ	τῆς	Ἀπρίεω θυγατρὸς γενέσθαι· Κῦρον γὰρ
[3, 113]	εἰρήσθω, ἀπόζει δὲ τῆς χώρης	τῆς	Ἀραβίης θεσπέσιον ὡς ἡδύ. δύο
[3, 91]	ταύτης μέχρι Αἰγύπτου, πλὴν μοίρης	τῆς	Ἀραβίων (ταῦτα γὰρ ἦν ἀτελέα)
[3, 81]	ἄνωγε φέρειν τὸ κράτος, γνώμης	τῆς	ἀρίστης ἡμάρτηκε· ὁμίλου γὰρ ἀχρηίου
[3, 47]	ὡς τίσασθαι βουλόμενοι τοῦ κρητῆρος	τῆς	ἁρπαγῆς, τὸν ἦγον Κροίσῳ, καὶ
[3, 83]	ἐθέλω· ἐπὶ τούτῳ δὲ ὑπεξίσταμαι	τῆς	ἀρχῆς, ἐπ᾽ ᾧ τε ὑπ᾽
[3, 138]	ἐπρήχθη· οὗτοι δὲ πρῶτοι ἐκ	τῆς	Ἀσίης ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπίκοντο
[3, 94]	δὲ καὶ Αἰθίοπες οἱ ἐκ	τῆς	Ἀσίης τετρακόσια τάλαντα ἀπαγίνεον· νομὸς
[3, 7]	τὸν Ἀράβιον ἀγγέλους καὶ δεηθεὶς	τῆς	ἀσφαλείης ἔτυχε, πίστις δούς τε
[3, 30]	Σμέρδιν ἐόντα πατρὸς καὶ μητρὸς	τῆς	αὐτῆς, τὸν ἀπέπεμψε ἐς Πέρσας
[3, 146]	δόξαι τὴν ἑωυτοῦ δύναμιν περιέσεσθαι	τῆς	βασιλέος, ἀλλὰ φθονήσας μᾶλλον Συλοσῶντι
[3, 84]	ἐκ τῶν συνεπαναστάντων. (περὶ δὲ	τῆς	βασιληίης ἐβούλευσαν τοιόνδε· ὅτευ ἂν
[3, 65]	τε οὐδὲν δέον γέγονα καὶ	τῆς	βασιληίης οὐδὲν ἧσσον ἐστέρημαι· Σμέρδις
[3, 85]	τάδε. Οἴβαρες, ἡμῖν δέδοκται περὶ	τῆς	βασιληίης ποιέειν κατὰ τάδε· ὅτευ
[3, 22]	ἀληθείην περὶ τῆς πορφύρης καὶ	τῆς	βαφῆς, δολεροὺς μὲν τοὺς ἀνθρώπους
[3, 16]	ἂν λάβῃ, πλησθὲν δὲ αὐτὸ	τῆς	βορῆς συναποθνήσκειν τῷ κατεσθιομένῳ. (οὔκων
[3, 100]	μέγαθος ἐν κάλυκι, αὐτόματον ἐκ	τῆς	γῆς γινόμενον, τὸ συλλέγοντες αὐτῇ
[3, 25]	ἕως μέν τι εἶχον ἐκ	τῆς	γῆς λαμβάνειν, ποιηφαγέοντες διέζωον, ἐπεὶ
[3, 145]	τὰ πρησσόμενα καὶ διακύψας διὰ	τῆς	γοργύρης, ὡς εἶδε τοὺς Πέρσας
[3, 122]	πρότερος τούτου ἦρξε τῆς θαλάσσης·	τῆς	δὲ ἀνθρωπηίης λεγομένης γενεῆς Πολυκράτης
[3, 109]	τὴν γονὴν ἡ θήλεα ἅπτεται	τῆς	δειρῆς, καὶ ἐμφῦσα οὐκ ἀνιεῖ
[3, 155]	πύλας· μετὰ δὲ αὖτις ἀπὸ	τῆς	δεκάτης ἐς ἑβδόμην ἄλλους μοι
[3, 57]	ἀργυρέων μετάλλων, οὕτω ὥστε ἀπὸ	τῆς	δεκάτης τῶν γινομένων αὐτόθεν χρημάτων
[3, 136]	Τάραντα. (ἐνθαῦτα δὲ ἐκ ῥηστώνης	τῆς	Δημοκήδεος Ἀριστοφιλίδης τῶν Ταραντίνων ὁ
[3, 59]	εἰσὶ οἱ ποιήσαντες (καὶ τὸν	τῆς	Δικτύνης νηόν) (ἕκτῳ δὲ ἔτεϊ
[3, 155]	Νινίων καλεομένας πύλας· ἀπὸ δὲ	τῆς	ἑβδόμης διαλείπειν εἴκοσι ἡμέρας, καὶ
[3, 160]	οἱ ἔδωκε ἀτελέα νέμεσθαι μέχρι	τῆς	ἐκείνου ζόης, καὶ ἄλλα πολλὰ
[3, 20]	~Ἐπείτε δὲ τῷ Καμβύσῃ ἐκ	τῆς	Ἐλεφαντίνης ἀπίκοντο οἱ Ἰχθυοφάγοι, ἔπεμπε
[3, 137]	οὐδ᾽ ἔτι ἐζήτησαν τὸ προσωτέρω	τῆς	Ἑλλάδος ἀπικόμενοι ἐκμαθεῖν, ἐστερημένοι τοῦ
[3, 122]	εἵνεκέν τε χρημάτων ἄρξεις ἁπάσης	τῆς	Ἑλλάδος. εἰ δέ μοι ἀπιστέεις
[3, 130]	μὴ ἑωυτὸν ἐκφήνας τὸ παράπαν	τῆς	Ἑλλάδος ᾖ ἀπεστερημένος· (κατεφάνη τε
[3, 134]	γύναι, ἐπεὶ τοίνυν τοι δοκέει	τῆς	Ἑλλάδος ἡμέας πρῶτα ἀποπειρᾶσθαι, κατασκόπους
[3, 134]	ἀνδρῶν πάντων δέξαι τε ἕκαστα	τῆς	Ἑλλάδος καὶ κατηγήσασθαι, τοῦτον ὅς
[3, 135]	ἑπομένους Δημοκήδεϊ διεξελθεῖν τὰ παραθαλάσσια	τῆς	Ἑλλάδος, ὅκως τε μὴ διαδρήσεται
[3, 6]	ἔρχομαι φράσων. Ἐς Αἴγυπτον ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος πάσης καὶ πρὸς ἐκ
[3, 21]	λέγετε ἀληθέα (ἥκετε γὰρ κατόπται	τῆς	ἐμῆς ἀρχῆς) οὔτε ἐκεῖνος ἀνήρ
[3, 145]	ἐπικούρους, καί σφεας ἐγὼ τιμωρήσομαι	τῆς	ἐνθάδε ἀπίξιος· αὐτὸν δέ σε
[3, 117]	ἔστησε· ἀποκεκληιμένου δὲ τοῦ ὕδατος	τῆς	ἐξόδου τὸ πεδίον τὸ ἐντὸς
[3, 85]	μηχανᾶσθαι καὶ μὴ ἀναβάλλεσθαι, ὡς	τῆς	ἐπιούσης ἡμέρης ὁ ἀγὼν ἡμῖν
[3, 52]	ἐμός τε παῖς καὶ Κορίνθου	τῆς	εὐδαίμονος βασιλεὺς ἀλήτην βίον εἵλευ,
[3, 116]	τὸ ἤλεκτρον. ~Πρὸς δὲ ἄρκτου	τῆς	Εὐρώπης πολλῷ τι πλεῖστος χρυσὸς
[3, 38]	δὴ καὶ τῷδε. (Δαρεῖος ἐπὶ	τῆς	ἑωυτοῦ ἀρχῆς καλέσας Ἑλλήνων τοὺς
[3, 16]	ἔθαψε ἐπὶ τῇσι θύρῃσι ἐντὸς	τῆς	ἑωυτοῦ θήκης, ἑωυτὸν δὲ ἐνετείλατο
[3, 21]	ἂν ἐπεθύμησε χώρης ἄλλης ἢ	τῆς	ἑωυτοῦ, οὔτ᾽ ἂν ἐς δουλοσύνην
[3, 50]	ὡς οἰκὸς ἦν θυγατρὸς ἐόντας	τῆς	ἑωυτοῦ παῖδας. ἐπείτε δὲ σφέας
[3, 6]	τὸν μὲν δήμαρχον ἕκαστον ἐκ	τῆς	ἑωυτοῦ πόλιος συλλέξαντα πάντα τὸν
[3, 23]	δὲ τὸν βασιλέα τῶν Ἰχθυοφάγων	τῆς	ζόης καὶ διαίτης πέρι, ἔτεα
[3, 39]	νήσων ἀραιρήκεε, πολλὰ δὲ καὶ	τῆς	ἠπείρου ἄστεα· ἐν δὲ δὴ
[3, 134]	βεβούλευμαι ζεύξας γέφυραν ἐκ τῆσδε	τῆς	ἠπείρου ἐς τὴν ἑτέρην ἤπειρον
[3, 122]	τις ἄλλος πρότερος τούτου ἦρξε	τῆς	θαλάσσης· τῆς δὲ ἀνθρωπηίης λεγομένης
[3, 16]	ἐνετείλατο τῷ παιδὶ ἐν μυχῷ	τῆς	θήκης ὡς μάλιστα θεῖναι. (αἱ
[3, 125]	ἀνακρεμάμενος ἐπετέλεε πᾶσαν τὴν ὄψιν	τῆς	θυγατρός· ἐλοῦτο μὲν γὰρ ὑπὸ
[3, 124]	αὐτόσε, πρὸς δὲ καὶ ἰδούσης	τῆς	θυγατρὸς ὄψιν ἐνυπνίου τοιήνδε· ἐδόκεε
[3, 127]	τοῦ παιδός. ἐκ μὲν δὴ	τῆς	ἰθέης στρατὸν ἐπ᾽ αὐτὸν οὐκ
[3, 98]	κομίζουσι, τρόπῳ τοιῷδε κτῶνται. (ἔστι	τῆς	Ἰνδικῆς χώρης τὸ πρὸς ἥλιον
[3, 87]	ἀμφότερα λέγεται ὑπὸ Περσέων) ὡς	τῆς	ἵππου ταύτης τῶν ἄρθρων ἐπιψαύσας
[3, 136]	αὐτῆς καὶ ὀνομαστὰ θεησάμενοι ἀπίκοντο	τῆς	Ἰταλίης ἐς Τάραντα. (ἐνθαῦτα δὲ
[3, 35]	τοῖσι προθύροισι βαλὼν τύχοιμι μέσης	τῆς	καρδίης, Πέρσαι φανέονται λέγοντες οὐδέν·
[3, 23]	τὰ πάντα χρεώμενοι, μακρόβιοι. (ἀπὸ	τῆς	κρήνης δὲ ἀπαλλασσομένων, ἀγαγεῖν σφεας
[3, 23]	ἴων. (ἀσθενὲς δὲ τὸ ὕδωρ	τῆς	κρήνης ταύτης οὕτω δή τι
[3, 138]	ἑωυτοῦ δόκιμος. ~Ἀναχθέντες δὲ ἐκ	τῆς	Κρότωνος οἱ Πέρσαι ἐκπίπτουσι τῇσι
[3, 96]	ἀπὸ τῆς τε Ἀσίης καὶ	τῆς	Λιβύης ὀλιγαχόθεν. προϊόντος μέντοι τοῦ
[3, 92]	οὗτος. ~Ἀπὸ Βαβυλῶνος δὲ καὶ	τῆς	λοιπῆς Ἀσσυρίης χίλιά οἱ προσήιε
[3, 92]	οὗτος. ἀπὸ δὲ Ἀγβατάνων καὶ	τῆς	λοιπῆς Μηδικῆς καὶ Παρικανίων καὶ
[3, 13]	Λίβυος. ~Οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἐκ	τῆς	μάχης ὡς ἐτράποντο, ἔφευγον οὐδενὶ
[3, 27]	ταῦτα ποιέειν, ἐκάλεε τοὺς ἐπιτρόπους	τῆς	Μέμφιος, ἀπικομένους δὲ ἐς ὄψιν
[3, 104]	καὶ τοὺς Ἰνδούς. ἀποκλινομένης δὲ	τῆς	μεσαμβρίης γίνεταί σφι ὁ ἥλιος
[3, 50]	ἐς τὴν Κόρινθον ἅτε φονέα	τῆς	μητρὸς τὸν πατέρα οὔτε προσεῖπε,
[3, 91]	προσήιε τάλαντα, πάρεξ τοῦ ἐκ	τῆς	Μοίριος λίμνης γινομένου ἀργυρίου, τὸ
[3, 41]	τὸ πέλαγος· ὡς δὲ ἀπὸ	τῆς	νήσου ἑκὰς ἐγένετο, περιελόμενος τὴν
[3, 59]	πλέοντες ἀλλὰ Ζακυνθίους ἐξελῶντες ἐκ	τῆς	νήσου. (ἔμειναν δ᾽ ἐν ταύτῃ
[3, 145]	αὐτὸν δέ σε ἐκπέμψαι ἐκ	τῆς	νήσου ἕτοιμος „εἰμί„ ~Ταῦτα δὲ
[3, 144]	καὶ αὐτὸς Μαιάνδριος ἐκχωρῆσαι ἐκ	τῆς	νήσου. καταινέσαντος δ᾽ ἐπὶ τούτοισι
[3, 146]	ἑωυτῷ ἀσφαλέα ἔκδυσιν ἐοῦσαν ἐκ	τῆς	νήσου τότε ἐπεὰν αὐτὸς βούληται·
[3, 26]	κου μάλιστα αὐτῶν τε καὶ	τῆς	Ὀάσιος, ἄριστον αἱρεομένοισι αὐτοῖσι ἐπιπνεῦσαι
[3, 26]	ὑπ᾽ αὐτῶν Ἀμμωνίων· ἐπειδὴ ἐκ	τῆς	Ὀάσιος ταύτης ἰέναι διὰ τῆς
[3, 76]	Πρηξάσπεα γεγονότα ἐπυνθάνοντο. ἐνθαῦτα ἐκστάντες	τῆς	ὁδοῦ ἐδίδοσαν αὖτις σφίσι λόγους,
[3, 105]	εἰ μὴ προλαμβάνειν τοὺς Ἰνδοὺς	τῆς	ὁδοῦ ἐν ᾧ τοὺς μύρμηκας
[3, 25]	ἐπὶ τοὺς Αἰθίοπας. (πρὶν δὲ	τῆς	ὁδοῦ τὸ πέμπτον μέρος διεληλυθέναι
[3, 106]	ὀρυσσόμενος. ~Αἱ δ᾽ ἐσχατιαί κως	τῆς	οἰκεομένης τὰ κάλλιστα ἔλαχον, κατά
[3, 55]	τεῖχος τοῖσι Σαμίοισι καὶ ἀποκληισθέντες	τῆς	ὀπίσω ὁδοῦ ἀπέθανον ἐν τῇ
[3, 52]	ἀσιτίῃσι συμπεπτωκότα οἴκτειρε· ὑπεὶς δὲ	τῆς	ὀργῆς ἤιε ἆσσον καὶ ἔλεγε
[3, 155]	δεκάτην ἡμέρην τῆς σεωυτοῦ στρατιῆς,	τῆς	οὐδεμία ἔσται ὤρη ἀπολλυμένης, ταύτης
[3, 86]	τοῦτο τὸ χωρίον ἐγίνοντο ἵνα	τῆς	παροιχομένης νυκτὸς κατεδέδετο ἡ θήλεα
[3, 148]	ξεῖνον τὸν Σάμιον ἀπαλλάσσεσθαι ἐκ	τῆς	Πελοποννήσου, ἵνα μὴ ἀναπείσῃ ἢ
[3, 67]	Καμβύσῃ ἐς τὰ ὀκτὼ ἔτεα	τῆς	πληρώσιος· (ἐν τοῖσι ἀπεδέξατο ἐς
[3, 22]	εἰρώτα τὸ μύρον· εἰπόντων δὲ	τῆς	ποιήσιος πέρι καὶ ἀλείψιος, τὸν
[3, 151]	τὴν Βαβυλῶνα ἐπολιόρκεε φροντίζοντας οὐδὲν	τῆς	πολιορκίης. ἀναβαίνοντες γὰρ ἐπὶ τοὺς
[3, 54]	ἑστεῶτος πύργου κατὰ τὸ προάστειον	τῆς	πόλιος ἐπέβησαν, μετὰ δὲ αὐτοῦ
[3, 64]	δὴ ὡς τότε ἐπειρόμενος ἐπύθετο	τῆς	πόλιος τὸ οὔνομα, ὑπὸ τῆς
[3, 22]	τῶν Ἰχθυοφάγων τὴν ἀληθείην περὶ	τῆς	πορφύρης καὶ τῆς βαφῆς, δολεροὺς
[3, 54]	τὸν ἐπάνω πύργον τὸν ἐπὶ	τῆς	ῥάχιος τοῦ ὄρεος ἐπεόντα ἐπεξῆλθον
[3, 148]	ἱροῦ. ~Μαιάνδριος δὲ ἀποδρὰς ἐκ	τῆς	Σάμου ἐκπλέει ἐς Λακεδαίμονα· ἀπικόμενος
[3, 146]	δὴ ὁ Μαιάνδριος ἐκπλέει ἐκ	τῆς	Σάμου· τοὺς δ᾽ ἐπικούρους πάντας
[3, 5]	καὶ Κασίου τε ὄρεος καὶ	τῆς	Σερβωνίδος λίμνης, ἐὸν τοῦτο οὐκ
[3, 36]	καὶ ἀπὸ μὲν σεωυτὸν ὤλεσας	τῆς	σεωυτοῦ πατρίδος κακῶς προστάς, ἀπὸ
[3, 155]	ἀπὸ ταύτης ἐς δεκάτην ἡμέρην	τῆς	σεωυτοῦ στρατιῆς, τῆς οὐδεμία ἔσται
[3, 42]	σεῦ τε εἶναι ἄξιος καὶ	τῆς	σῆς ἀρχῆς· σοὶ δή μιν
[3, 107]	καὶ λήδανον. ταῦτα πάντα πλὴν	τῆς	σμύρνης δυσπετέως κτῶνται οἱ Ἀράβιοι.
[3, 147]	καὶ παῖδα ὁμοίως κτείνειν. (ἐνθαῦτα	τῆς	στρατιῆς οἳ μὲν τὴν ἀκρόπολιν
[3, 27]	τότε δὲ ἐπεὶ αὐτὸς παρείη	τῆς	στρατιῆς πλῆθός τι ἀποβαλών. (οἳ
[3, 26]	μὲν οὕτω λέγουσι γενέσθαι περὶ	τῆς	στρατιῆς ταύτης. ~Ἀπιγμένου δὲ Καμβύσεω
[3, 107]	ἀπελαύνονται ἀπὸ τῶν δενδρέων ἢ	τῆς	στύρακος τῷ καπνῷ. ~Λέγουσι δὲ
[3, 64]	τῆς πόλιος τὸ οὔνομα, ὑπὸ	τῆς	συμφορῆς τῆς τε ἐκ τοῦ
[3, 62]	Καμβύσεα καὶ τὸν στρατὸν ἐόντα	τῆς	Συρίης ἐν Ἀγβατάνοισι, προηγόρευε στὰς
[3, 6]	ἐς ταῦτα δὴ τὰ ἄνυδρα	τῆς	Συρίης κομίζειν πλήσαντας ὕδατος. Οὕτω
[3, 16]	Ἀμάσιος οἰκία, αὐτίκα ἐκέλευε ἐκ	τῆς	ταφῆς τὸν Ἀμάσιος νέκυν ἐκφέρειν
[3, 96]	~Οὗτος Δαρείῳ προσήιε φόρος ἀπὸ	τῆς	τε Ἀσίης καὶ τῆς Λιβύης
[3, 64]	τὸ οὔνομα, ὑπὸ τῆς συμφορῆς	τῆς	τε ἐκ τοῦ Μάγου ἐκπεπληγμένος
[3, 80]	ὅσον ἐπεξῆλθε, μετεσχήκατε δὲ καὶ	τῆς	τοῦ Μάγου ὕβριος. (κῶς δ᾽
[3, 53]	ἐς Κόρινθον ἀπικόμενον διάδοχον γίνεσθαι	τῆς	τυραννίδος. (καταινέσαντος δὲ ἐπὶ τούτοισι
[3, 112]	εὑρίσκεται ἐγγινόμενον οἷον γλοιὸς ἀπὸ	τῆς	ὕλης. χρήσιμον δ᾽ ἐς πολλὰ
[3, 2]	παρεόντος, αὖτις δὲ ὅτι Κασσανδάνης	τῆς	Φαρνάσπεω θυγατρὸς ἦν παῖς Καμβύσης,
[3, 139]	ὁρέων τὸν Δαρεῖον μεγάλως ἐπιθυμέοντα	τῆς	χλανίδος, θείῃ τύχῃ χρεώμενος λέγει
[3, 139]	λόγου οὐδενός κω μεγάλου, ἐπεθύμησε	τῆς	χλανίδος καὶ αὐτὴν προσελθὼν ὠνέετο.
[3, 139]	οἳ δὲ τινὲς καὶ αὐτῆς	τῆς	χώρης θεηταί· τῶν ἦν καὶ
[3, 113]	θυωμάτων πέρι εἰρήσθω, ἀπόζει δὲ	τῆς	χώρης τῆς Ἀραβίης θεσπέσιον ὡς
[3, 26]	τῆς Ὀάσιος ταύτης ἰέναι διὰ	τῆς	ψάμμου ἐπὶ σφέας, γενέσθαι τε
[3, 26]	καὶ ἐξαίσιον, φορέοντα δὲ θῖνας	τῆς	ψάμμου καταχῶσαι σφέας, καὶ τρόπῳ
[3, 105]	Ἰνδοὶ ἔχοντες θυλάκια, ἐμπλήσαντες ταῦτα	τῆς	ψάμμου τὴν ταχίστην ἐλαύνουσι ὀπίσω·
[3, 14]	σὺν ἄλλοισι Αἰγυπτίοισι διεπειρᾶτο αὐτοῦ	τῆς	ψυχῆς ποιέων τοιάδε· (στείλας αὐτοῦ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/05/2005