Livre, chapitre
[3, 77]	ἐς τὴν αὐλήν, ἐνέκυρσαν τοῖσι	τὰς	ἀγγελίας ἐσφέρουσι εὐνούχοισι· οἵ σφεας
[3, 34]	ἐτίμα τε μάλιστα καί οἱ	τὰς	ἀγγελίας ἐφόρεε οὗτος, τούτου τε
[3, 128]	δὲ ἀκούσαντες τούτων μετῆκάν οἱ	τὰς	αἰχμάς. (ἰδὼν δὲ τοῦτο σφέας
[3, 111]	συλλεγόμενον ἐκ τούτων ἀπικνέεσθαι ἐς	τὰς	ἄλλας χώρας. ~Τὸ δὲ δὴ
[3, 89]	αὐτοὶ καλέουσι σατραπηίας· καταστήσας δὲ	τὰς	ἀρχὰς καὶ ἄρχοντας ἐπιστήσας ἐτάξατο
[3, 89]	ἐν Πέρσῃσι ἀρχὰς κατεστήσατο εἴκοσι,	τὰς	αὐτοὶ καλέουσι σατραπηίας· καταστήσας δὲ
[3, 10]	ταφῇσι (τῇσι) ἐν τῷ ἱρῷ,	τὰς	αὐτὸς οἰκοδομήσατο. (Ἐπὶ Ψαμμηνίτου δὲ
[3, 155]	καὶ δὴ καὶ τῶν πυλέων	τὰς	βαλανάγρας· τὸ δὲ ἐνθεῦτεν ἐμοί
[3, 155]	δέ μοι τάξον κατά τε	τὰς	Βηλίδας καλεομένας καὶ Κισσίας πύλας.
[3, 159]	ὑπογίνηται, τάδε Δαρεῖος προϊδὼν ἐποίησε·	τὰς	γὰρ ἑωυτῶν, ὡς καὶ κατ᾽
[3, 3]	ὡς δέκα κου γεγονότα, καὶ	τὰς	γυναῖκας ἐν θώματι γενέσθαι· τὸν
[3, 45]	ἐόντων πολιητέων τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ὁ Πολυκράτης ἐς τοὺς
[3, 101]	δὲ αὐτῶν, τὴν ἀπίενται ἐς	τὰς	γυναῖκας, οὐ κατά περ τῶν
[3, 130]	δὲ οἱ εὐνοῦχοι ἔλεγον πρὸς	τὰς	γυναῖκας ὡς βασιλέι οὗτος εἴη
[3, 147]	μέγα Πέρσας πεπονθότας, ἐντολὰς μὲν	τὰς	Δαρεῖός οἱ ἀποστέλλων ἐνετέλλετο, μήτε
[3, 18]	τέλεϊ ἑκάστοτε ἐόντας τῶν ἀστῶν,	τὰς	δὲ ἡμέρας δαίνυσθαι προσιόντα τὸν
[3, 105]	παραλύεσθαι ἐπελκομένους, οὐκ ὁμοῦ ἀμφοτέρους·	τὰς	δὲ θηλέας ἀναμιμνησκομένας τῶν ἔλιπον
[3, 150]	ἐβούλετο ἐκ τῶν ἑωυτοῦ οἰκίων,	τὰς	δὲ λοιπὰς ἁπάσας συναγαγόντες ἀπέπνιξαν·
[3, 111]	τῶν νεοσσιέων ἀπαλλάσσεσθαι ἑκὰς αὐτέων·	τὰς	δὲ ὄρνιθας καταπετομένας τὰ μέλεα
[3, 111]	ὑποζυγίων ἀναφορέειν ἐπὶ τὰς νεοσσιάς,	τὰς	δὲ οὐ δυναμένας ἴσχειν καταρρήγνυσθαι
[3, 117]	τῷ Πέρσῃ εἰσί, πεπόνθασι τοιόνδε·	(τὰς	διασφάγας τῶν ὀρέων ἐνδείμας ὁ
[3, 156]	καταπροΐξεται· ἐπίσταμαι δ᾽ αὐτοῦ πάσας	τὰς	διεξόδους τῶν „βουλευμάτων„ τοιαῦτα ἔλεγε.
[3, 113]	μακράς, τριῶν πηχέων οὐκ ἐλάσσονας,	τὰς	εἴ τις ἐπείη σφι ἐπέλκειν,
[3, 117]	μάλιστα ἐντέλλεται ἀνοίγειν τὰς πύλας	τὰς	ἐς τοῦτο φερούσας. (ἐπεὰν δὲ
[3, 40]	νυν ἐμοὶ πειθόμενος ποίησον πρὸς	τὰς	εὐτυχίας τοιάδε· (φροντίσας τὸ ἂν
[3, 108]	κατ᾽ αὐτοὺς οἷόν τι κατὰ	τὰς	ἐχίδνας ἠπιστάμην γίνεσθαι. (καί κως
[3, 130]	ὁ Δαρεῖος ἀποπέμπει μιν παρὰ	τὰς	ἑωυτοῦ γυναῖκας· παράγοντες δὲ οἱ
[3, 9]	καμήλων πλήσας, ὕδατος ἐπέσαξε ἐπὶ	τὰς	ζωὰς τῶν καμήλων πάσας, τοῦτο
[3, 24]	~Μετὰ δὲ ταύτην τελευταίας ἐθεήσαντο	τὰς	θήκας αὐτῶν, αἳ λέγονται σκευάζεσθαι
[3, 78]	τοῦτον καταφεύγει, θέλων αὐτοῦ προσθεῖναι	τὰς	θύρας, καί οἱ συνεσπίπτουσι τῶν
[3, 42]	δῶρον δοθῆναι· φέρων δὴ ἐπὶ	τὰς	θύρας Πολυκράτεϊ ἔφη ἐθέλειν ἐλθεῖν
[3, 117]	τε καὶ γυναῖκες, στάντες κατὰ	τὰς	θύρας τοῦ βασιλέος βοῶσι ὠρυόμενοι,
[3, 119]	γυνὴ τοῦ Ἰνταφρένεος φοιτῶσα ἐπὶ	τὰς	θύρας τοῦ βασιλέος κλαίεσκε ἂν
[3, 72]	γίνεται. ὑμεῖς δὲ ἴστε φυλακὰς	τὰς	κατεστεώσας ἐούσας οὐδὲν χαλεπὰς παρελθεῖν.
[3, 12]	δὲ Πέρσῃσι ὅτι ἀσθενέας φορέουσι	τὰς	κεφαλὰς, αἴτιον τόδε· σκιητροφέουσι ἐξ
[3, 79]	πέντε αὐτῶν ἔχοντες τῶν Μάγων	τὰς	κεφαλὰς ἔθεον βοῇ τε καὶ
[3, 79]	τε τὸ πρῆγμα καὶ δεικνύοντες	τὰς	κεφαλάς, καὶ ἅμα ἔκτεινον πάντα
[3, 12]	αὐτίκα ἀπὸ παιδίων ἀρξάμενοι ξυρῶνται	τὰς	κεφαλὰς καὶ πρὸς τὸν ἥλιον
[3, 12]	τοῦτο ἐστὶ αἴτιον ἰσχυρὰς φορέειν	τὰς	κεφαλάς, τοῖσι δὲ Πέρσῃσι ὅτι
[3, 79]	τοὺς Μάγους καὶ ἀποταμόντες αὐτῶν	τὰς	κεφαλάς, τοὺς μὲν τρωματίας ἑωυτῶν
[3, 3]	Περσίδων γυναικῶν ἐσελθοῦσά τις παρὰ	τὰς	Κύρου γυναῖκας, ὡς εἶδε τῇ
[3, 123]	λίθων χρυσὸν ἐπέβαλε, καταδήσας δὲ	τὰς	λάρνακας εἶχε ἑτοίμας. ἐλθὼν δὲ
[3, 18]	πάντων τῶν τετραπόδων, ἐς τὸν	τὰς	μὲν νύκτας ἐπιτηδεύοντας τιθέναι τὰ
[3, 150]	τοῦ ἐμφανέος ἀπέστησαν, ἐποίησαν τοιόνδε·	τὰς	μητέρας ἐξελόντες, γυναῖκα ἕκαστος μίαν
[3, 108]	θηρίων πολλὸν πάντων ὀξυτάτους ἀμύσσει	τὰς	μήτρας, αὐξόμενός τε δὴ πολλῷ
[3, 108]	τίκτουσα γὰρ συνεκβάλλει τῷ τέκνῳ	τὰς	μήτρας. τὸ δὲ αἴτιον τούτου
[3, 111]	μέλεα τῶν ὑποζυγίων ἀναφορέειν ἐπὶ	τὰς	νεοσσιάς, τὰς δὲ οὐ δυναμένας
[3, 155]	ἄλλους μοι τάξον δισχιλίους κατὰ	τὰς	Νινίων καλεομένας πύλας· ἀπὸ δὲ
[3, 111]	μαθόντες κινάμωμον καλέομεν, φορέειν δὲ	τὰς	ὄρνιθας ἐς νεοσσιὰς προσπεπλασμένας ἐκ
[3, 97]	κατοίκηνται καὶ τῷ Διονύσῳ ἀνάγουσι	τὰς	ὁρτάς· (οὗτοι οἱ Αἰθίοπες καὶ
[3, 113]	τὸ μὲν αὐτῶν ἕτερον ἔχει	τὰς	οὐρὰς μακράς, τριῶν πηχέων οὐκ
[3, 113]	δὲ ἕτερον γένος τῶν ὀίων	τὰς	οὐρὰς πλατέας φορέουσι καὶ ἐπὶ
[3, 8]	οἱ δὲ φίλοι καὶ αὐτοὶ	τὰς	πίστις δικαιεῦσι σέβεσθαι. (Διόνυσον δὲ
[3, 8]	τοὺς μεγάλους ἐπιτάμνει τῶν ποιευμένων	τὰς	πίστις, καὶ ἔπειτα λαβὼν ἐκ
[3, 8]	(Ἐπιτελέσαντος δὲ τούτου ταῦτα, ὁ	τὰς	πίστις ποιησάμενος τοῖσι φίλοισι παρεγγυᾷ
[3, 59]	καὶ τῶν νεῶν καπρίους ἐχουσέων	τὰς	πρῴρας ἠκρωτηρίασαν καὶ ἀνέθεσαν ἐς
[3, 77]	τοῖσι ὄρνισι. ~Ἐπιστᾶσι δὲ ἐπὶ	τὰς	πύλας ἐγίνετο οἷόν τι Δαρείῳ
[3, 146]	ὁπλίσας ὁ Χαρίλεως, καὶ ἀναπετάσας	τὰς	πύλας, ἐξῆκε ἐπὶ τοὺς Πέρσας
[3, 156]	„ποιέειν„ ~Ταῦτα ἐντειλάμενος ἤιε ἐπὶ	τὰς	πύλας, ἐπιστρεφόμενος ὡς δὴ ἀληθέως
[3, 159]	σφέων τὸ τεῖχος περιεῖλε καὶ	τὰς	πύλας πάσας ἀπέσπασε· τὸ γὰρ
[3, 117]	δεομένοισι αὐτῶν μάλιστα ἐντέλλεται ἀνοίγειν	τὰς	πύλας τὰς ἐς τοῦτο φερούσας.
[3, 118]	αὐτῶν τά τε ὦτα καὶ	τὰς	ῥῖνας, καὶ ἀνείρας περὶ τὸν
[3, 128]	δὲ ἤιε ἔχων ταῦτα ἐς	τὰς	Σάρδις. (ἀπικόμενος δὲ καὶ Ὀροίτεω
[3, 155]	ἀπολλυμένης, ταύτης χιλίους τάξον κατὰ	τὰς	Σεμιράμιος καλεομένας πύλας· μετὰ δὲ
[3, 157]	ὑπηρετέειν. ὁ δὲ διαλιπὼν ἡμέρας	τὰς	συγκειμένας, αὖτις ἐπιλεξάμενος τῶν Βαβυλωνίων
[3, 157]	αἰνέοντες. ὁ δὲ αὖτις διαλιπὼν	τὰς	συγκειμένας ἡμέρας ἐξήγαγε ἐς τὸ
[3, 72]	εἰ μὴ ἰδών, ἀλλ᾽ ἀκούσας·	τὰς	τέῳ τρόπῳ περήσομεν; „ἀμείβεται Δαρεῖος
[3, 16]	ἐπιτελέα ἐγένετο, μαστιγοῦν ἐκέλευε καὶ	τὰς	τρίχας ἀποτίλλειν καὶ κεντοῦν τε
[3, 28]	εἰκασμένον, ἐν δὲ τῇ οὐρῇ	τὰς	τρίχας διπλᾶς, ὑπὸ δὲ τῇ
[3, 33]	σώματος νοῦσον μεγάλην νοσέοντος μηδὲ	τὰς	φρένας ὑγιαίνειν. ~Τάδε δ᾽ ἐς
[3, 155]	ἔπειτα ἄλλους κάτισον ἀγαγὼν κατὰ	τὰς	Χαλδαίων καλεομένας πύλας, τετρακισχιλίους. ἐχόντων
[3, 117]	διαλελαμμένος πενταχοῦ τούτων τῶν εἰρημένων	τὰς	χώρας, διὰ διασφάγος ἀγόμενος ἑκάστης
[3, 106]	ἔλαχον, κατά περ ἡ Ἑλλὰς	τὰς	ὥρας πολλόν τι κάλλιστα κεκρημένας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/05/2005