Livre, chapitre |
[3, 52] |
παῖς
καὶ
Κορίνθου
τῆς
εὐδαίμονος
|
βασιλεὺς |
ἀλήτην
βίον
εἵλευ,
ἀντιστατέων
τε |
[3, 88] |
~Δαρεῖός
τε
δὴ
ὁ
Ὑστάσπεος
|
βασιλεὺς |
ἀπεδέδεκτο,
καί
οἱ
ἦσαν
ἐν |
[3, 139] |
ἐγένοντο.
~Μετὰ
δὲ
ταῦτα
Σάμον
|
βασιλεὺς |
Δαρεῖος
αἱρέει,
πολίων
πασέων
πρώτην |
[3, 128] |
ἐνῆν
ἔπεα
τάδε·
ὦ
Πέρσαι,
|
βασιλεὺς |
Δαρεῖος
ἀπαγορεύει
ὑμῖν
μὴ
δορυφορέειν |
[3, 128] |
τῷ
γραμματιστῇ,
ἐν
τῷ
ἐγέγραπτο
|
βασιλεὺς |
Δαρεῖος
Πέρσῃσι
τοῖσι
ἐν
Σάρδισι |
[3, 21] |
αὐτοὺς
τοιάδε.
οὔτε
ὁ
Περσέων
|
βασιλεὺς |
δῶρα
ὑμέας
ἔπεμψε
φέροντας
προτιμῶν |
[3, 119] |
εἰ
μὲν
δή
μοι
διδοῖ
|
βασιλεὺς |
ἑνὸς
τὴν
ψυχήν,
αἱρέομαι
ἐκ |
[3, 47] |
τὸν
αὐτοῖσι
Ἄμασις
ὁ
Αἰγύπτου
|
βασιλεὺς |
ἔπεμψε
δῶρον.
(καὶ
γὰρ
θώρηκα |
[3, 22] |
τὸν
κόσμον
αὐτοῦ,
γελάσας
ὁ
|
βασιλεὺς |
καὶ
νομίσας
εἶναι
σφέα
πέδας |
[3, 22] |
ὅ
τι
τε
σιτέεται
ὁ
|
βασιλεὺς |
καὶ
χρόνον
ὁκόσον
μακρότατον
ἀνὴρ |
[3, 122] |
δὲ
καὶ
ἐμέ·
ἐμοὶ
γὰρ
|
βασιλεὺς |
Καμβύσης
ἐπιβουλεύει
θάνατον,
καί
μοι |
[3, 63] |
μὲν
τὸν
Κύρου,
ἐξ
ὅτευ
|
βασιλεὺς |
Καμβύσης
ἤλασε
ἐς
Αἴγυπτον,
οὔκω |
[3, 21] |
τόδε
διδόντες
τάδε
ἔπεα
„λέγετε„
|
(βασιλεὺς |
ὁ
Αἰθιόπων
συμβουλεύει
τῷ
Περσέων |
[3, 21] |
τῷ,
βασιλέι
αὐτῶν
ἔλεγον
τάδε.
|
βασιλεὺς |
ὁ
Περσέων
Καμβύσης,
βουλόμενος
φίλος |
[3, 85] |
καὶ
θυμὸν
ἔχε
ἀγαθόν,
ὡς
|
βασιλεὺς |
οὐδεὶς
ἄλλος
πρὸ
σεῦ
ἔσται· |
[3, 126] |
τῇ
οἱ
Ἄμασις
ὁ
Αἰγύπτου
|
βασιλεὺς |
προεμαντεύσατο.
χρόνῳ
δὲ
οὐ
πολλῷ |
[3, 117] |
διασφάγας
τῶν
ὀρέων
ἐνδείμας
ὁ
|
βασιλεὺς |
πύλας
ἐπ᾽
ἑκάστῃ
διασφάγι
ἔστησε· |
[3, 117] |
βασιλέος
βοῶσι
ὠρυόμενοι,
ὁ
δὲ
|
βασιλεὺς |
τοῖσι
δεομένοισι
αὐτῶν
μάλιστα
ἐντέλλεται |
[3, 136] |
Δημοκήδεος
Ἀριστοφιλίδης
τῶν
Ταραντίνων
ὁ
|
βασιλεὺς |
τοῦτο
μὲν
τὰ
πηδάλια
παρέλυσε |
[3, 96] |
οἰκημένων.
(τοῦτον
τὸν
φόρον
θησαυρίζει
|
βασιλεὺς |
τρόπῳ
τοιῷδε·
ἐς
πίθους
κεραμίνους |