Livre, chapitre |
[3, 74] |
ἀγορεῦσαι
ὡς
ὑπὸ
τοῦ
Κύρου
|
Σμέρδιος |
ἄρχονται
καὶ
ὑπ᾽
οὐδενὸς
ἄλλου. |
[3, 62] |
παρ᾽
ὅτευ
ἥκων
προαγορεύει
ἡμῖν
|
Σμέρδιος |
βασιλέος
„ἀκούειν„
~Ταῦτα
εἴπαντος
Πρηξάσπεος, |
[3, 61] |
οἱ
ἐπανέστη
μαθών
τε
τὸν
|
Σμέρδιος |
θάνατον
ὡς
κρύπτοιτο
γενόμενος,
καὶ |
[3, 66] |
Καμβύσεα
τὰ
εἶπε
περὶ
τοῦ
|
Σμέρδιος |
θανάτου,
ἵνα
οἱ
ἐκπολεμωθῇ
πᾶν |
[3, 32] |
ἀδελφεῷ
τιμωρήσαντα
δακρύσειε,
μνησθεῖσά
τε
|
Σμέρδιος |
καὶ
μαθοῦσα
ὡς
ἐκείνῳ
οὐκ |
[3, 69] |
τοῦ
δὲ
Μάγου
τούτου
τοῦ
|
Σμέρδιος |
Κῦρος
ὁ
Καμβύσεω
ἄρχων
τὰ |
[3, 32] |
θανάτῳ
αὐτῆς
διξὸς
ὥσπερ
περὶ
|
Σμέρδιος |
λέγεται
λόγος.
Ἕλληνες
μὲν
λέγουσι |
[3, 64] |
„Σμέρδις„
~Ἐνθαῦτα
ἀκούσαντα
Καμβύσεα
τὸ
|
Σμέρδιος |
οὔνομα
ἔτυψε
ἡ
ἀληθείη
τῶν |
[3, 63] |
Περσέων
ὁ
ἐπανεστεὼς
ἐπιβατεύων
τοῦ
|
Σμέρδιος |
οὐνόματος;
„ὁ
δὲ
εἶπε
(ἐγώ |
[3, 30] |
(ἀποιχομένου
ὦν
ἐς
Πέρσας
τοῦ
|
Σμέρδιος |
ὄψιν
εἶδε
ὁ
Καμβύσης
ἐν |
[3, 63] |
ὤνθρωπε,
φὴς
γὰρ
ἥκειν
παρὰ
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου
ἄγγελος·
νῦν
ὦν |
[3, 61] |
Αἴγυπτον
προερέοντα
τῷ
στρατῷ
ὡς
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου
ἀκουστέα
εἴη
τοῦ |
[3, 68] |
ὅτεῳ
ἀνθρώπων
κοιμῷτο,
εἴτε
μετὰ
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου
εἴτε
μετὰ
ἄλλου |
[3, 74] |
καὶ
διότι
μοῦνος
ἠπίστατο
τὸν
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου
θάνατον
αὐτοχειρίῃ
μιν |
[3, 88] |
δὲ
Ἀρτυστώνην
παρθένον·
(ἑτέρην
δὲ
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου
θυγατέρα
ἔγημε,
τῇ |
[3, 67] |
ἀδεῶς
ἐβασίλευσε,
ἐπιβατεύων
τοῦ
ὁμωνύμου
|
Σμέρδιος |
τοῦ
Κύρου,
μῆνας
ἑπτὰ
τοὺς |
[3, 65] |
ἐπιλεξάμενος
μή
κοτέ
τίς
μοι
|
Σμέρδιος |
ὑπαραιρημένου
ἄλλος
ἐπανασταίη
ἀνθρώπων.
(παντὸς |