Livre, chapitre
[3, 155]	ἀποδεξαμένου, τά τε ἄλλα ἐπιτρέψονται	ἐμοὶ	Βαβυλώνιοι καὶ δὴ καὶ τῶν
[3, 122]	σεωυτόν, σώσεις δὲ καὶ ἐμέ·	ἐμοὶ	γὰρ βασιλεὺς Καμβύσης ἐπιβουλεύει θάνατον,
[3, 40]	φίλον καὶ ξεῖνον εὖ πρήσσοντα·	ἐμοὶ	δὲ αἱ σαὶ μεγάλαι εὐτυχίαι
[3, 36]	ὅκως μή σευ ἀποστήσονται Πέρσαι.	ἐμοὶ	δὲ πατὴρ σὸς Κῦρος ἐνετέλλετο
[3, 82]	δὲ Δαρεῖος ἀπεδείκνυτο γνώμην, λέγων	ἐμοὶ	δὲ τὰ μὲν εἶπε Μεγάβυζος
[3, 63]	ποιήσας τὸ κελευόμενον αἰτίην ἐκπέφευγας·	ἐμοὶ	δὲ τίς ἂν εἴη Περσέων
[3, 80]	καταθεῖναι τὰ πρήγματα, λέγων τάδε.	ἐμοὶ	δοκέει ἕνα μὲν ἡμέων μούναρχον
[3, 13]	παρὰ Κυρηναίων ἀπικόμενα μεμφθείς, ὡς	ἐμοὶ	δοκέει, ὅτι ἦν ὀλίγα· (ἔπεμψαν
[3, 5]	δὲ Καδύτιος ἐούσης πόλιος, ὡς	ἐμοὶ	δοκέει, Σαρδίων οὐ πολλῷ ἐλάσσονος,
[3, 45]	ἀπ᾽ Αἰγύπτου νικῆσαι Πολυκράτεα, λέγοντες	ἐμοὶ	δοκέειν οὐκ ὀρθῶς· οὐδὲν γὰρ
[3, 145]	εἴ τοι σὺ σφέας καταρρώδηκας,	ἐμοὶ	δὸς τοὺς ἐπικούρους, καί σφεας
[3, 65]	τέλος Περσέων ἑκάστῳ ἐπιγενέσθαι οἷον	ἐμοὶ	„ἐπιγέγονε„ ἅμα τε εἴπας ταῦτα
[3, 34]	εἶπε πρὸς τὸν Καμβύσεα τάδε.	ἐμοὶ	μέν νυν, ὦ παῖ Κύρου,
[3, 3]	~Λέγεται δὲ καὶ ὅδε λόγος,	ἐμοὶ	μὲν οὐ πιθανός, ὡς τῶν
[3, 140]	λέγει πρὸς ταῦτα ὁ Συλοσῶν	(ἐμοὶ	μήτε χρυσὸν ὦ βασιλεῦ μήτε
[3, 21]	ὑμέας ἔπεμψε φέροντας προτιμῶν πολλοῦ	ἐμοὶ	ξεῖνος γενέσθαι, οὔτε ὑμεῖς λέγετε
[3, 140]	ἀνδρῶν, σὺ κεῖνος εἶς ὃς	ἐμοὶ	οὐδεμίαν ἔχοντί κω δύναμιν ἔδωκας
[3, 40]	εὐτυχέων τὰ πάντα. σύ νυν	ἐμοὶ	πειθόμενος ποίησον πρὸς τὰς εὐτυχίας
[3, 36]	δ᾽ ἀμείβετο τοῖσιδε. (σὺ καὶ	ἐμοὶ	τολμᾷς συμβουλεύειν, ὃς χρηστῶς μὲν
[3, 71]	ἀναφέρειν ἐς πλεῦνας ἐδόκεε καὶ	ἐμοὶ	ὑπερέθεσθε, ἢ ποιέωμεν σήμερον ἢ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/05/2005