Texte grec :
| [3,78] Οἱ δὲ Μάγοι ἔτυχον ἀμφότεροι τηνικαῦτα ἐόντες τε ἔσω καὶ τὰ ἀπὸ Πρηξάσπεος γενόμενα ἐν
βουλῇ ἔχοντες. ἐπεὶ ὦν εἶδον τοὺς εὐνούχους τεθορυβημένους τε καὶ βοῶντας, ἀνά τε ἔδραμον
πάλιν ἀμφότεροι καὶ ὡς ἔμαθον τὸ ποιεύμενον πρὸς ἀλκὴν ἐτράποντο. (2) ὃ μὲν δὴ αὐτῶν φθάνει τὰ
τόξα κατελόμενος, ὁ δὲ πρὸς τὴν αἰχμὴν ἐτράπετο. ἐνθαῦτα δὴ συνέμισγον ἀλλήλοισι. τῷ μὲν δὴ τὰ
τόξα ἀναλαβόντι αὐτῶν, ἐόντων τε ἀγχοῦ τῶν πολεμίων καὶ προσκειμένων, ἦν χρηστὰ οὐδέν· ὁ δ᾽
ἕτερος τῇ αἰχμῇ ἠμύνετο καὶ τοῦτο μὲν Ἀσπαθίνην παίει ἐς τὸν μηρόν, τοῦτο δὲ Ἰνταφρένεα ἐς τὸν
ὀφθαλμόν· καὶ ἐστερήθη μὲν τοῦ ὀφθαλμοῦ ἐκ τοῦ τρώματος ὁ Ἰνταφρένης, οὐ μέντοι ἀπέθανέ γε.
(3) τῶν μὲν δὴ Μάγων οὕτερος τρωματίζει τούτους· ὁ δὲ ἕτερος, ἐπείτε οἱ τὰ τόξα οὐδὲν χρηστὰ
ἐγίνετο, ἦν γὰρ δὴ θάλαμος ἐσέχων ἐς τὸν ἀνδρεῶνα, ἐς τοῦτον καταφεύγει, θέλων αὐτοῦ
προσθεῖναι τὰς θύρας, καί οἱ συνεσπίπτουσι τῶν ἑπτὰ δύο, Δαρεῖός τε καὶ Γοβρύης. (4)
συμπλακέντος δὲ Γοβρύεω τῷ Μάγῳ ὁ Δαρεῖος ἐπεστεὼς ἠπόρεε οἷα ἐν σκότεϊ, προμηθεόμενος μὴ
πλήξῃ τὸν Γοβρύην. (5) ὁρέων δέ μιν ἀργὸν ἐπεστεῶτα ὁ Γοβρύης εἴρετο ὅ τι οὐ χρᾶται τῇ χειρί· ὁ δὲ
εἶπε “Προμηθεόμενος σέο, μὴ πλήξω„. Γοβρύης δὲ ἀμείβετο “ὤθεε τὸ ξίφος καὶ δι᾽ ἀμφοτέρων„.
Δαρεῖος δὲ πειθόμενος ὦσέ τε τὸ ἐγχειρίδιον καὶ ἔτυχέ κως τοῦ Μάγου.
|
|
Traduction française :
| [3,78] LXXVIII. Le tumulte et les cris des eunuques étant venus jusqu'à eux, ils
accoururent, et, voyant ce qui se passait, ils se mirent en défense. L'un se
hâte de prendre un arc, l'autre une lance, et ils en viennent aux mains. Comme
l'ennemi était trop près, l'arc devint inutile à celui qui s'en était armé ;
l'autre se défendait mieux avec la lance : il blessa Aspathines à la cuisse, et
Intaphernes à l'oeil. Intaphernes perdit l'oeil, mais il ne mourut pas de sa
blessure. L'un des mages blessa deux des conjurés ; l'autre, voyant que son arc
lui était inutile, s'enfuit dans une chambre qui communiquait à l'appartement
des hommes. Il voulut fermer la porte ; Darius et Gobryas s'y jetèrent avec lui.
Gobryas saisit le mage au corps ; mais, comme on était dans les ténèbres, Darius
craignit de percer Gobryas, et se trouva très embarrassé. Gobryas, s'apercevant
de son inaction, lui demanda pourquoi il ne faisait nul usage de la main. « Je
crains de vous blesser, répondit Darius. Frappez, lui dit Gobryas, dussiez-vous
me percer aussi.» Darius obéit, et, par un heureux hasard, le coup qu'il porta
n'atteignit que le mage.
|
|
