Livre, Chap. |
[4, 6] |
ὅσοι
γένει
ἢ
πλούτῳ
ὑπερεῖχον,
|
ἐπὶ |
βραχυτάταις
ἢ
οὐδ´
ὑφεστώσαις
αἰτίαις |
[4, 2] |
εἰκόνα
πάντα
ὁμοίαν
τῷ
τετελευτηκότι
|
ἐπὶ |
μεγίστης
ἐλεφαντίνης
κλίνης,
ἐς
ὕψος |
[4, 2] |
σύγκειται
ἐν
κλίμακος
σχήματι,
καὶ
|
ἐπὶ |
μὲν
θατέρου
μέρους
τῶν
εὐγενεστάτων |
[4, 3] |
σπουδαιοτέροις
ἐχρῆτο,
προσιέμενός
τε
τοὺς
|
ἐπὶ |
παιδείᾳ
ἐπαινουμένους,
ἐσπουδακώς
τε
περὶ |
[4, 2] |
ἐστι
Ῥωμαίοις
ἐκθειάζειν
βασιλέων
τοὺς
|
ἐπὶ
|
παισὶ
{ἢ}
διαδόχοις
τελευτήσαντας·
τήν |
[4, 2] |
τῆς
δὲ
κλίνης
ἑκατέρωθεν
καθέζονται
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
τῆς
ἡμέρας
ἐν
μὲν |
[4, 11] |
οὐ
προσδοκηθέντι·
ὁ
δὲ
Ἀντωνῖνος
|
ἐπὶ |
πολὺ
τῆς
Παρθυαίων
γῆς
ἐλάσας, |
[4, 1] |
ἐπιτελέσαντες
δὲ
τὰς
νενομισμένας
ἱερουργίας
|
ἐπὶ |
ταῖς
βασιλικαῖς
εἰσόδοις
ἀνῆλθον
ἐς |
[4, 13] |
ἐν
Ἀντιοχείᾳ
διατριβούσῃ.
ἐκείνη
δὲ
|
ἐπὶ |
ταῖς
τῶν
παίδων
ὁμοίαις
συμφοραῖς |
[4, 13] |
ὁ
Μακρῖνος
ἀλγοῦντά
τε
σφοδρῶς
|
ἐπὶ |
τῇ
τοῦ
ἀδελφοῦ
ἀναιρέσει,
μὴ |
[4, 8] |
πολυτελῶς
καὶ
διατρίψας
χρόνου
τινὸς
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἐστέλλετο,
πρόφασιν
μὲν |
[4, 8] |
ἐν
Μακεδονικῷ
σχήματι,
καυσίαν
τε
|
ἐπὶ |
τὴν
κεφαλὴν
φέρων
καὶ
κρηπῖδας |
[4, 4] |
σωθῇ
φυλαχθεὶς
ἐκεῖ·
μείνας
γὰρ
|
ἐπὶ |
τῆς
βασιλείου
αὐλῆς
ἔλεγεν
ἀπολεῖσθαι. |
[4, 13] |
λανθάνων.
καιρίου
δὲ
τῆς
πληγῆς
|
ἐπὶ |
τῆς
κατακλεῖδος
γενομένης
ἀπροσδοκήτως
τε |
[4, 9] |
τις
ἦν.
ἀπηγγέλλετο
αὐτῷ
διατρίβοντι
|
ἐπὶ |
τῆς
Ῥώμης
ἔτι,
καὶ
τοῦ |
[4, 12] |
τὸν
θυμὸν
καὶ
τὸ
φονικὸν
|
ἐπὶ |
τοιοῖσδε
γράμμασι,
καὶ
πρόφασιν
αὐτῷ |
[4, 14] |
τοιάδε.
„ἀλγεῖν
μὲν
ὑμᾶς
πάντας
|
ἐπὶ |
τοιούτου
βασιλέως,
ἢ
ἵνα
τἀληθῆ |
[4, 8] |
ὄντι
τὰς
γνώμας
κουφοτάτῳ
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῖς
βραχυτάτοις
ῥᾷστα
κινουμένῳ,
τότε |
[4, 8] |
τὰ
τῆς
πόλεως
λείψανα,
ἧκεν
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀχιλλέως
τάφον,
στεφάνοις
τε |
[4, 3] |
ἤρεσκε
δὲ
τὸν
μὲν
Ἀντωνῖνον
|
ἐπὶ |
τῷ
Βυζαντίῳ
ἱδρῦσαι
στρατόπεδον,
τὸν |
[4, 6] |
δακρυσάσῃ
παρὰ
τῇ
μητρὶ
αὐτοῦ
|
ἐπὶ |
τῷ
τοῦ
παιδὸς
φόνῳ.
τήν |