Livre, Chap. |
[1, 13] |
σχῆμα
δείξασα
„σὺ
μὲν“
ἔφη
|
„ὦ
|
βασιλεῦ,
μένων
ἐπὶ
ἡσυχίᾳ
τῶν |
[1, 6] |
συννεφῆ.
„οὐ
παύσῃ“
δὲ
ἔλεγον
|
„ὦ |
δέσποτα,
πηγνύμενόν
τε
καὶ
ὀρυττόμενον |
[1, 17] |
καθ´
ἑαυτήν
τε
εἰποῦσα
„εὖγε,
|
ὦ |
Κόμοδε.
ταῦτ´
ἄρα
χαριστήρια
εὐνοίας |
[1, 8] |
τρῶσαι
μὴ
φθάσας,
ἀλλ´
ἐν
|
ᾧ |
περὶ
τὴν
τῶν
ῥημάτων
προφορὰν |
[1, 10] |
πάσης
ἐλπίδος
μειζόνως
ἦν
προχωρήσαντα,
|
ᾠήθη |
δεῖν
μέγα
τι
δράσας
κατορθῶσαι, |
[1, 9] |
δύο
τοὺς
ἐπάρχους
καταστήσας
ἀσφαλέστερον
|
ᾠήθη |
μὴ
ἑνὶ
πιστεύειν
τοσαύτην
ἐξουσίαν, |
[1, 12] |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
|
ὠθούμενοι |
καὶ
{ὑπὸ
τῶν
ἱππέων}
ἐπ´ |
[1, 5] |
καὶ
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
μέχρις
|
ὠκεανοῦ |
προαγάγοιτε.
ὑμῖν
τε
γὰρ
ταῦτα |
[1, 6] |
καὶ
τῷ
ὑπὸ
τὴν
ἄρκτον
|
ὠκεανῷ |
τὴν
ἀρχὴν
ὁρίσαντι
ἐπανελθεῖν
οἴκαδε |
[1, 1] |
μὲν
ἀληθείας
ἐν
ταῖς
ἀφηγήσεσιν
|
ὠλιγώρησαν, |
οὐχ
ἥκιστα
δὲ
ἐπεμελήθησαν
φράσεώς |
[1, 12] |
ἵπποι
κυλινδουμένοις
τοῖς
λίθοις
ἐπιβαίνοντες
|
ὠλίσθανον |
καὶ
τοὺς
ἐπιβάτας
ἀπεωθοῦντο.
πολλῶν |
[1, 14] |
ἐκ
πλουσίων
πένητας
ἐποίησεν·
ὅθεν
|
ὠλοφύροντο |
κοινῇ
μὲν
πάντες
τὰ
δημόσια, |
[1, 3] |
τε
Δομετιανῷ
τετολμημένα,
τῆς
ἐσχάτης
|
ὠμότητος |
οὐδὲν
ἀπολείποντα.
τοιαύτας
δὴ
τυραννίδος |
[1, 4] |
ἤλασαν,
ὅσοι
μὴ
φόβον
ἐξ
|
ὠμότητος, |
πόθον
δὲ
ἐκ
τῆς
αὑτῶν |
[1, 9] |
ἄρηται
πρότερον
ἄγνωστος
καὶ
ἄσημος
|
ὤν, |
εἴτε
ἐλπίσαντος
ἀμοιβῆς
μεγαλοδώρου
τεύξεσθαι
|
[1, 6] |
λεχθέντα,
οὐδέν
τε
οἷός
τε
|
ὢν |
εὐλόγως
ἀποκρίνασθαι,
τοὺς
φίλους
ἀπεπέμψατο, |
[1, 15] |
ἐξεπλήττοντο.
λαβὼν
οὖν
ποτὲ
βέλη
|
ὧν |
αἱ
ἀκμαὶ
ἦσαν
μηνοειδεῖς,
ταῖς |
[1, 14] |
δὲ
ταῖς
ἑαυτοῦ
προσηγορίαις
ὀνομάσας,
|
ὧν |
αἱ
πλεῖσται
ἐς
Ἡρακλέα
δῆθεν |
[1, 4] |
τοιαῦτα
δὴ
συμβουλεύοντες
αὐτῷ,
καὶ
|
ὧν |
ἀκούει
παρὼν
ὑπομιμνήσκοντες,
ὑμῖν
τε |
[1, 8] |
κολούειν
αὐτῷ
συνεβούλευε
τοὺς
ὑπερέχοντας,
|
ὧν |
ἁρπάζων
τὰς
οὐσίας
ῥᾷστα
πλουσιώτατος |
[1, 4] |
παρ´
ὑμῶν
οἴομαι·
ἐκ
γὰρ
|
ὧν |
αὐτὸς
διάκειμαι
πρὸς
ὑμᾶς,
ἀμοιβαίαν |
[1, 17] |
ὡς
δὴ
συσκεψόμενος
αὐτοῖς
περὶ
|
ὧν |
ἐκέλευσεν
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
τοῦ |
[1, 4] |
ἀποδοῦναι
χάριν,
δείξασιν
ὅτι
ὑπὲρ
|
ὧν |
ἐτύχετε
οὐκ
ἀμνημονεῖτε.
ὁρᾶτε
δή |
[1, 6] |
νάματος
ἀτμίδων
τε
καὶ
ἀέρων,
|
ὧν |
Ἰταλία
μόνη
εὔφορος.
τοιαῦτα
δή |
[1, 2] |
τε
καὶ
ἤκουσα
ἔστι
δ´
|
ὧν |
καὶ
πείρᾳ
μετέσχον
ἐν
βασιλικαῖς |
[1, 1] |
σπανίως
ἢ
μηδ´
ὅλως
μνημονευθέντας·
|
ὧν |
οἳ
μὲν
ἐπιμηκεστέραν
ἔσχον
τὴν |
[1, 17] |
ὅσους
χρὴ
τῆς
νυκτὸς
φονευθῆναι.
|
ὧν |
πρώτη
μὲν
ἦν
Μαρκία,
εἵποντο |
[1, 3] |
ὕβρεις
τε
καὶ
βίαι,
δι´
|
ὧν |
τὴν
ἐκείνου
ἀρχὴν
κατῄσχυναν,
Πτολεμαῖος
|
[1, 6] |
Κόμοδος
εἰδὼς
καὶ
τὸ
ἀμέριμνον
|
ὠνούμενος |
ἀφειδῶς
τε
ἔχων
χρημάτων,
πάντα |
[1, 13] |
τε
δῆμον
καὶ
τὸ
στρατιωτικὸν
|
ὥπλισεν· |
ἐκ
δὲ
διαφόρου
καὶ
ἐναντίας |
[1, 12] |
οὐ
προσδοκῶντος
τοῦ
δήμου,
ἐπιφαίνονται
|
ὡπλισμένοι
|
κελεύσαντος
τοῦ
Κλεάνδρου
πάντες
οἱ |
[1, 12] |
οἷός
τε
ἦν,
ἄνοπλοι
πρὸς
|
ὡπλισμένους |
καὶ
πεζοὶ
πρὸς
ἱππεῖς·
τροπῆς |
[1, 2] |
υἱόν.
τάς
τε
θυγατέρας
ἐν
|
ὥρᾳ |
γενομένας
ἐξέδοτο
ἀνδράσι
τῆς
συγκλήτου |
[1, 17] |
συνεχόμενος
ἡδοναῖς,
αἷς
δὴ
καταλαβούσῃ
|
ὥρᾳ |
καὶ
ἄκων
ἐδούλευεν.
ἐπ´
ὀλίγον |
[1, 6] |
ἐπὶ
ταῖς
ὄχθαις
τοῦ
Ἴστρου
|
ὥραν, |
μήτε
ὀπώρας
εὔφορον
κρυεράν
τε |
[1, 11] |
προειρημένῳ
Πεσσινοῦντι
πάλαι
μὲν
Φρύγες
|
ὠργίαζον |
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
Γάλλῳ
παραρρέοντι, |
[1, 10] |
τι·
ἦρος
ἀρχῇ
ἑκάστου
ἔτους
|
ὡρισμένης |
ἡμέρας
μητρὶ
θεῶν
πομπὴν
τελοῦσι |
[1, 17] |
οὐδένα
καιρὸν
εἶχεν
ἐς
ἀνάπαυσιν
|
ὡρισμένον, |
ἀλλεπαλλήλοις
καὶ
διαφόροις
συνεχόμενος
ἡδοναῖς, |
[1, 13] |
οἱ
περὶ
αὐτὸν
ἐχρήσαντο,
φιλοτιμουμένης,
|
ὡς |
ἄν
τις
εἴποι,
τῆς
φύσεως |
[1, 7] |
καὶ
πάντες
αὐτῷ
συναπελθεῖν
ἤθελον,
|
ὡς |
ἂν
ἀπαλλαγεῖεν
μὲν
τῆς
ἐν |
[1, 8] |
ὑποψίαν
ἄγων
τὸ
μειράκιον
ἐφόβει,
|
ὡς |
ἂν
αὐτοὺς
διαχρησάμενος
ἀφορμὴν
αὐτῷ
|
[1, 5] |
τὸ
μειράκιον
ἐς
τὸ
στρατόπεδον,
|
ὡς |
ἂν
διαλεχθείη
τε
τοῖς
στρατιώταις, |
[1, 1] |
σπουδασάντων,
παιδείας
κλέος
ἀίδιον
μνώμενοι,
|
ὡς |
ἂν
μὴ
σιωπήσαντες
λάθοιεν
ἐς |
[1, 9] |
παῖδες
αὐτοῦ
λανθάνοντες
συνεκρότουν
δύναμιν,
|
ὡς |
ἂν
τοῦ
Περεννίου
κατεργασαμένου
τὸν |
[1, 14] |
αἱ
πλεῖσται
ἐς
Ἡρακλέα
δῆθεν
|
ὡς |
ἀνδρειότατον
ἀνεφέροντο.
ἔστησε
δὲ
καὶ |
[1, 11] |
εἰ
τὴν
Πεσσινουντίαν
θεὸν
μεταγάγοιεν
|
ὡς |
αὑτούς.
πέμψαντες
δὴ
πρέσβεις
ἐς
|
[1, 1] |
οὐχ
ὅμοια
γέγονε
τὰ
ἐπιτηδεύματα.
|
ὡς |
δ´
ἕκαστα
τούτων
πέπρακται,
κατὰ |
[1, 7] |
στεφάνων
καὶ
ἀνθέων
βολαῖς
ὑπεδέχοντο.
|
ὡς |
δ´
ἐς
τὴν
Ῥώμην
εἰσήλασεν, |
[1, 11] |
οὐρανοῦ)
καὶ
πρῶτον
ἐκεῖσε
ὀφθῆναι.
|
ὡς |
δὲ
παρ´
ἑτέροις
εὕρομεν,
Ἴλῳ |
[1, 7] |
τε
καὶ
ποθεινὸς
πᾶσιν
ὤφθη.
|
ὡς |
δὲ
πλησίον
ἐγένετο
τῆς
Ῥώμης, |
[1, 10] |
λοιπὰ
δι´
ἁρπαγῆς
ποιούμενοι
ἀνεχώρουν.
|
ὡς |
δὲ
ταῦτα
ἐδηλώθη
τῷ
Κομόδῳ, |
[1, 17] |
δὲ
ἐπανελθὼν
ἐς
τὸ
δωμάτιον
|
ὡς |
δὴ
καθευδήσων
(καὶ
γὰρ
μεσημβρίας |
[1, 17] |
αὐτὸς
ταραχθεὶς
ἀφικνεῖται
πρὸς
Μαρκίαν
|
ὡς |
δὴ
συσκεψόμενος
αὐτοῖς
περὶ
ὧν |
[1, 16] |
προεστῶτα
ἐκέλευεν
αὑτῷ
πάντα
παρασκευασθῆναι
|
ὡς
|
διανυκτερεύσων
ἐν
τῷ
τῶν
μονομάχων |
[1, 5] |
τοῖς
στρατιώταις,
καὶ
χρήματα
δωρησάμενος,
|
ὡς |
ἔθος
ἐστὶ
τοῖς
βασιλείαν
διαδεχομένοις, |
[1, 16] |
ἐβούλετο
οὐκ
ἐκ
τῆς
βασιλείου,
|
ὡς |
ἔθος,
προελθεῖν
οἰκίας,
ἀλλ´
ἐκ |
[1, 1] |
φράσεώς
τε
καὶ
εὐφωνίας,
θαρροῦντες,
|
ὡς |
εἴ
τι
καὶ
μυθῶδες
λέγοιεν, |
[1, 14] |
τε
ἁλουργεῖς
καὶ
χρυσουφεῖς
ἐσθῆτας,
|
ὡς |
εἶναι
καταγέλαστον
αὐτὸν
ὑφ´
ἑνὶ |
[1, 7] |
τε
φύσει
ξανθὴ
καὶ
οὔλη,
|
ὡς, |
εἴποτε
φοιτῴη
δι´
ἡλίου,
τοσοῦτον |
[1, 9] |
ἀξιώσεσιν
ἐν
ἐξαιρέτοις
ἕδραις
καὶ
|
ὡς |
ἑκάστοις
διετέτακτο
ἱδρυμένων,
πρίν
τι |
[1, 7] |
πάντα
ἐπιφερόμενοι
ἄνθη
τότε
ἀκμάζοντα,
|
ὡς |
ἕκαστος
οἷός
τε
ἦν,
πόρρω |
[1, 14] |
ἕτεροί
τε
ἐς
μῆκος
κεχαλασμένοι
|
ὡς |
ἐν
μέσῳ
ἀέρι
κρέμασθαι
δοκεῖν· |
[1, 14] |
Εἰρήνης
ἀπώλειαν.
τὰ
γοῦν
ἀκολουθήσαντα,
|
ὡς |
ἐν
τοῖς
ἑξῆς
ἐροῦμεν,
ἐκ |
[1, 5] |
ἠξίουν.
ἐκεῖνος
γὰρ
πάντας
ἡμᾶς
|
ὡς |
ἕνα
ἠγάπα.
ἔχαιρε
γοῦν
μᾶλλον |
[1, 5] |
ἔργων
ἀποκαλοίην·
πάντας
γὰρ
ἡμᾶς
|
ὡς
|
ἕνα
ὁ
πατὴρ
ἐφίλει
τε |
[1, 10] |
μὴ
τοσαύτην
ὑπάρχειν
δύναμιν
ἡγεῖτο
|
ὡς |
ἐξ
ἀντιστάσεως
ἰσορρόπου
καὶ
φανερᾶς |
[1, 15] |
ἀφεθέντων
ἰσαρίθμοις
ἀκοντίοις
πάντας
ἀπέκτεινεν,
|
ὡς |
ἐπὶ
πολὺ
κειμένων
τῶν
πτωμάτων |
[1, 13] |
ἔτι
μετρίως
μεμνημένος
τῆς
αὐλῆς
|
ὡς |
ἐπίβουλος
ἐδιώκετο,
γελωτοποιοὶ
δὲ
καὶ |
[1, 9] |
θυμέλης
καὶ
ἰσχύος
πάντα
ἀθροίζεται
|
ὡς |
ἐς
βασιλίδα
πόλιν
πανηγυρίζουσαν.
θεατὴς |
[1, 9] |
δὲ
θαρρῶν
τῇ
τοῦ
πατρὸς
|
ὡς |
ἔτι
συνεστώσῃ
δυνάμει,
ποιεῖται
τὴν |
[1, 17] |
καὶ
διδόναι
τὴν
πρώτην
πόσιν,
|
ὡς |
ἥδιον
πίοι
παρ´
ἐρωμένης.
ἐλθόντι |
[1, 11] |
τήνδε
Ῥωμαῖοι
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης,
|
ὡς |
ἱστορίᾳ
παρειλήφαμεν,
ἧς
ἐπιμνησθῆναι
ἔδοξε |
[1, 15] |
κατ´
ἄκρου
τοῦ
τραχήλου
ἐκαρατόμει,
|
ὡς |
καὶ
τῶν
κεφαλῶν
ἀφῃρημένας
ὁρμῇ |
[1, 14] |
κρύπτουσι
Ῥωμαῖοι
κομισθὲν
ἀπὸ
Τροίας,
|
ὡς |
λόγος·
ὃ
τότε
πρῶτον
{καὶ} |
[1, 15] |
ἦλθε
τὸ
ἀκόντιον
τοῦ
σώματος,
|
ὡς |
μὴ
ἅμα
τε
τρῶσαι
καὶ |
[1, 10] |
τε
καὶ
κρύψαι
τὴν
ἀλήθειαν,
|
ὡς |
μὴ
ῥᾳδίως
διαγνῶναι
τόν
τε |
[1, 15] |
δὲ
Κομόδῳ
περίδρομος
κύκλῳ
κατεσκεύαστο,
|
ὡς |
μὴ
συστάδην
τοῖς
θηρίοις
μαχόμενος |
[1, 4] |
δὲ
πάντας
ἐλάμβανε
τοὺς
παρόντας,
|
ὡς |
μηδὲ
κατασχόντας
αὑτῶν
τινὰς
ἐς |
[1, 15] |
τοῦ
βέλους
ἔτι
περιθεῖν
αὐτὰς
|
ὡς |
μηδὲν
παθούσας.
παρδάλεως
δέ
ποτε |
[1, 2] |
λόγων
τε
ἀρχαιότητος
ἦν
ἐραστής,
|
ὡς |
μηδενὸς
μήτε
Ῥωμαίων
μήτε
Ἑλλήνων
|
[1, 15] |
ἐς
τοσοῦτον
δὲ
προεχώρησε
μανίας,
|
ὡς |
μηκέτι
βούλεσθαι
μηδὲ
τὴν
βασίλειον |
[1, 10] |
ὑποσχέσεσι
καὶ
τῶν
ἁλισκομένων
κοινωνίᾳ,
|
ὡς |
μηκέτι
λῃστῶν
ἀλλὰ
πολεμίων
ἔχειν |
[1, 17] |
τούτων
εὐμορίαν
αἰσχροῖς
ἐπιτηδεύμασι
κατῄσχυνεν,
|
ὡς |
προείρηται.
|
[1, 14] |
τε
μανίας
καὶ
παροινίας
προὐχώρησεν,
|
ὡς |
πρῶτον
μὲν
τὴν
πατρῴαν
προσηγορίαν
|
[1, 16] |
ἐπὶ
τὰς
θυσίας
τῆς
ἱερομηνίας,
|
ὡς |
Ῥωμαίοις
ἔνοπλος
ὀφθείη.
~οἳ
δὲ |
[1, 17] |
ὑπερηγάπα
δὲ
ὁ
Κόμοδος
αὐτὸ
|
ὡς |
συγκαθεύδειν
πολλάκις.
Φιλοκόμοδός
τε
ἐκαλεῖτο, |
[1, 17] |
εὐώδει
δίδωσι
πιεῖν.
ὁ
δ´
|
ὡς |
συνήθη
φιλοτησίαν
μετὰ
πολλὰ
λουτρὰ |
[1, 12] |
αὐτοῦ
τιμῆς
καὶ
ἐξουσίας
προήχθη,
|
ὡς |
τήν
τε
τοῦ
σώματος
φρουρὰν |
[1, 7] |
τοσοῦτον
ἐκλάμπειν
αὐτῷ
πυροειδές
τι,
|
ὡς |
τοὺς
μὲν
οἴεσθαι
ῥίνημα
χρυσοῦ |
[1, 17] |
κραιπάλας,
εἰσδραμὸν
ἐς
τὸν
θάλαμον
|
ὥσπερ |
εἰώθει,
τὸ
γραμματεῖον
ἐπὶ
τοῦ |
[1, 4] |
τοιαύτην
ἀγγελίαν
ἐδέχετο.
πάντες
δ´
|
ὥσπερ |
ἐκ
μιᾶς
φωνῆς,
οἳ
μὲν |
[1, 4] |
μειρακίων
ἡλικίας
ἐπιβαίνοντα
καὶ
δεόμενον
|
ὥσπερ |
ἐν
χειμῶνι
καὶ
ζάλῃ
τῶν |
[1, 6] |
ἑστίαν
τῶν
εὐπατριδῶν
πλουσίων,
εἶθ´
|
ὥσπερ |
ἐξ
ὀχυρᾶς
ἀκροπόλεως
δύναμιν
καὶ |
[1, 5] |
βασιλέα
ἡ
τύχη,
οὐκ
ἐπείσακτον,
|
ὥσπερ |
οἱ
πρὸ
ἐμοῦ
προσκτήτῳ
σεμνυνόμενοι |
[1, 8] |
τοὺς
φίλους
αἰδώς.
ἀλλὰ
γάρ,
|
ὥσπερ |
τινὸς
πονηρᾶς
καὶ
βασκάνου
τύχης |
[1, 11] |
ἥτις
{τῆς
Ἐστίας}
ἦν
τοιαύτης,
|
ὥστ´
|
ἔδει
παρθενεύεσθαι,
αἰτίαν
δὲ
διαφθορᾶς |
[1, 12] |
τάς
τε
ὀσφρήσεις
καὶ
τὰ
|
ὦτα |
ἐνεπίμπλασαν,
θυμιάμασί
τε
καὶ
ἀρώμασι |
[1, 14] |
καταφλεχθέντος
ὑπὸ
τοῦ
πυρὸς
γυμνωθὲν
|
ὤφθη |
τὸ
τῆς
Παλλάδος
ἄγαλμα,
ὃ |
[1, 7] |
ἀσπαστός
τε
καὶ
ποθεινὸς
πᾶσιν
|
ὤφθη. |
ὡς
δὲ
πλησίον
ἐγένετο
τῆς
|