Livre, Chap. |
[1, 13] |
αὐτῇ)
εἰσδραμοῦσα
πρὸς
τὸν
βασιλέα
|
(ῥᾳδία |
δὲ
ἡ
εἴσοδος
αὐτῇ
καὶ |
[1, 11] |
καὶ
ἁγνή,
πεισθῆναι
τὸ
σκάφος.
|
ῥᾳδίως |
δὲ
τῆς
ζώνης
ἐξηρτημένη
ἡ |
[1, 10] |
κρύψαι
τὴν
ἀλήθειαν,
ὡς
μὴ
|
ῥᾳδίως
|
διαγνῶναι
τόν
τε
ὄντα
καὶ |
[1, 13] |
τε
φονεύων
καὶ
πάσαις
διαβολαῖς
|
ῥᾳδίως |
πιστεύων
μηδέ
τινα
προσιέμενος
τῶν |
[1, 11] |
τὸ
ἄγαλμα
ᾔτουν·
ἔτυχον
δὲ
|
ῥᾳδίως |
συγγένειαν
προβαλλόμενοι
καὶ
τὴν
ἀπ´ |
[1, 15] |
σχήματι.
ὃ
μὲν
οὖν
μονομαχῶν
|
ῥᾳδίως |
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
περιεγίνετο
καὶ
μέχρι |
[1, 10] |
ἐπιστέλλει
τοῖς
τῶν
ἐθνῶν
ἡγουμένοις
|
ῥᾳθυμίαν |
ἐγκαλῶν
καὶ
κελεύει
στρατὸν
ἐπ´ |
[1, 1] |
ἦρξαν,
οἱ
δὲ
κομιδῇ
νέοι
|
ῥᾳθυμότερον |
βιώσαντες
πολλὰ
ἐκαινοτόμησαν·
διόπερ
εἰκότως |
[1, 3] |
δὲ
καὶ
κραιπάλαις
ἐπιδῷ
ἑαυτήν
|
(ῥᾷστα |
γὰρ
αἱ
τῶν
νέων
ψυχαὶ |
[1, 17] |
τῷ
Κομόδῳ,
ὑπέσχετο
δ´
αὐτὸ
|
ῥᾷστα |
δώσειν
ἡ
Μαρκία.
εἰώθει
γὰρ |
[1, 3] |
καὶ
ἐπὶ
ταῖς
τυχούσαις
ἀφορμαῖς
|
ῥᾷστα |
κινεῖσθαι.
~κυμαίνουσαν
οὖν
ἔχων
τοσαύταις |
[1, 5] |
ὑμετέραις
ἐνεχείρισε
πίστεσι.
διόπερ
καὶ
|
ῥᾷστα |
πάσης
εὐνοίας
μεθέξειν
πρὸς
ὑμῶν |
[1, 6] |
μεγάλαις
συντάξεσιν
ἐς
φιλίαν
ἐπηγάγοντο
|
ῥᾷστα |
πείσαντες.
φύσει
γὰρ
τὸ
βάρβαρον |
[1, 8] |
ὑπερέχοντας,
ὧν
ἁρπάζων
τὰς
οὐσίας
|
ῥᾷστα |
πλουσιώτατος
ἐγένετο
τῶν
καθ´
αὑτὸν |
[1, 10] |
τὰ
ἐν
αὐταῖς
δεσμωτήρια
βίᾳ
|
ῥηγνύντες, |
τοὺς
ἐφ´
οἱαισδὴ
καθειρχθέντας
αἰτίαις |
[1, 9] |
ταῦτα
καὶ
τὸν
πατέρα
ἐντετάλθαι
|
ῥήμασι, |
μηδὲν
δὲ
ἐπεσταλκέναι
τοῖς
βασιλείοις |
[1, 8] |
ἐν
ᾧ
περὶ
τὴν
τῶν
|
ῥημάτων |
προφορὰν
ἠσχολεῖτο
καὶ
τὴν
δεῖξιν |
[1, 13] |
ὅσον
οὐδέπω.
τοιαῦτά
τινα
εἰποῦσα
|
ῥηξαμένη |
τε
τὴν
ἐσθῆτα,
καὶ
τῶν |
[1, 7] |
τι,
ὡς
τοὺς
μὲν
οἴεσθαι
|
ῥίνημα |
χρυσοῦ
προιόντι
ἐπιπάσσεσθαι,
τοὺς
δὲ |
[1, 13] |
ἆραι
καὶ
πάλιν
τὸν
ἀρθέντα
|
ῥῖψαι |
ὀλίγη
καὶ
ἀνέλπιστος
δύναται
τύχης |
[1, 13] |
ἅτε
ἀδελφῇ)
λυσαμένη
τὰς
τρίχας
|
ῥίψασά |
τε
ἐς
τὴν
γῆν
ἑαυτήν, |
[1, 14] |
βασίλειον
σχῆμα
λεοντῆν
ἐπεστρώννυτο
καὶ
|
ῥόπαλον |
μετὰ
χεῖρας
ἔφερεν·
ἀμφιέννυτό
τε |
[1, 13] |
ὀλίγη
καὶ
ἀνέλπιστος
δύναται
τύχης
|
ῥοπή. |
ὁ
δὲ
Κόμοδος
δεδιὼς
μὲν |
[1, 4] |
ἀκρασίαν,
οὔτε
δυρυφόρων
φρουρὰ
ἱκανὴ
|
ῥύεσθαι |
τὸν
ἄρχοντα,
εἰ
μὴ
προσυπάρχοι |
[1, 12] |
τὸν
δῆμον
ἐθελέαζεν.
οἱ
δὲ
|
Ῥωμαῖοι |
ἀπεχθῶς
ἔχοντες
πρὸς
αὐτὸν
καὶ |
[1, 16] |
ἑορτῆς
προσιούσης,
ἐν
ᾗ
μάλιστα
|
Ῥωμαῖοι |
δεξιοῦνταί
τε
ἀλλήλους
καὶ
προσαγορεύουσι |
[1, 9] |
παραδόξῳ
τρόπῳ.
ἱερὸν
ἀγῶνα
τελοῦσι
|
Ῥωμαῖοι |
Διὶ
Καπετωλίῳ,
θεάματά
τε
θυμέλης
|
[1, 11] |
καὶ
τὸ
σεμνὸν
τῆς
παρθένου
|
Ῥωμαῖοι
|
ἐθαύμασαν.
τοσαῦτα
μὲν
δὴ
περὶ |
[1, 15] |
μεγίστου
ἀγάλματος
κολοσσιαίου,
ὅπερ
σέβουσι
|
Ῥωμαῖοι |
εἰκόνα
φέρον
ἡλίου,
τὴν
κεφαλὴν |
[1, 11] |
δὲ
μάλιστα
τὴν
θεὸν
τήνδε
|
Ῥωμαῖοι |
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης,
ὡς
ἱστορίᾳ |
[1, 16] |
ἡμέρας
σέβουσι
{τε}
τὴν
ἑορτὴν
|
Ῥωμαῖοι |
ἐς
θεὸν
ἀρχαιότατον
τῆς
Ἰταλίας |
[1, 11] |
γὰρ
ἀντὶ
λιμένων
ἐχρῶντο
οἱ
|
Ῥωμαῖοι) |
ἔστησε
θείᾳ
δυνάμει
τὸ
σκάφος. |
[1, 7] |
τοιοῦτον
δὴ
θεασάμενοι
βασιλέα
οἱ
|
Ῥωμαῖοι, |
εὐφημίαις
τε
παντοδαπαῖς
καὶ
στεφάνων |
[1, 10] |
ἡμέρας
μητρὶ
θεῶν
πομπὴν
τελοῦσι
|
Ῥωμαῖοι· |
καὶ
πάντα
ὅσα
παρ´
ἑκάστοις |
[1, 14] |
ὃ
σέβουσί
τε
καὶ
κρύπτουσι
|
Ῥωμαῖοι |
κομισθὲν
ἀπὸ
Τροίας,
ὡς
λόγος· |
[1, 6] |
τούτοις
γὰρ
οἱ
πρὸ
σοῦ
|
Ῥωμαῖοι |
μεγάλοι
τε
καὶ
ἔνδοξοι
γεγόνασι. |
[1, 15] |
ἀρκτῴας
γῆς
ζῷα
πάντα
φονεύων
|
Ῥωμαίοις |
ἔδειξε.
τὸ
δ´
εὔστοχον
τῆς |
[1, 16] |
τὰς
θυσίας
τῆς
ἱερομηνίας,
ὡς
|
Ῥωμαίοις |
ἔνοπλος
ὀφθείη.
~οἳ
δὲ
ἱκέτευον |
[1, 16] |
τῶν
λοιπῶν
μονομάχων
ὀφθῆναι
τοῖς
|
Ῥωμαίοις. |
ἐπεὶ
δὲ
τὴν
γνώμην
αὑτοῦ |
[1, 1] |
εὐθέως
κατελύθησαν.
μερισθεῖσα
γὰρ
ἡ
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴ
ἐν
ἔτεσιν
ἑξήκοντα
ἐς |
[1, 15] |
βαρβάρους
ὅπλα
λαμβάνοντα
στρατιωτικὰ
ἢ
|
Ῥωμαίων |
ἀρχῇ
πρέποντα,
καθυβρίζοντα
δὲ
τὸ |
[1, 16] |
μετὰ
δακρύων
ἐδεῖτο
μήτε
τὴν
|
Ῥωμαίων
|
ἀρχὴν
καθυβρίσαι
μηθ´
ἑαυτὸν
ἐπιδόντα |
[1, 5] |
πάσης
ἀνδρείας
ἀπαλείψαιτε
καὶ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴν
μέχρις
ὠκεανοῦ
προαγάγοιτε.
ὑμῖν |
[1, 4] |
ἦν
ἀνθρώπων
τῶν
ὑπὸ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴν
ὃς
ἀδακρυτὶ
τοιαύτην
ἀγγελίαν |
[1, 16] |
κἀκεῖνον
παύσασθαι
μεμηνότα
καὶ
τὴν
|
Ῥωμαίων |
ἀρχὴν
τυραννουμένην.
νέου
μὲν
γὰρ
|
[1, 15] |
ὁ
δῆμος
θέαμα,
τὸν
εὐγενῆ
|
Ῥωμαίων |
βασιλέα
μετὰ
τοσαῦτα
τρόπαια
πατρός |
[1, 7] |
βασιλέως
ἄφιξιν,
ὑπερήσθη
τε
ὁ
|
Ῥωμαίων |
δῆμος
καὶ
χρηστὰς
εἶχεν
ἐλπίδας |
[1, 14] |
κατειληφότων
τὴν
πόλιν
οὐκέτι
ὁ
|
Ῥωμαίων |
δῆμος
μετ´
εὐνοίας
τὸν
Κόμοδον |
[1, 10] |
(τό
τε
γὰρ
πλῆθος
τοῦ
|
Ῥωμαίων |
δήμου
ἐλογίζετο
εὔνουν
ἔτι
τῷ |
[1, 1] |
Σεβαστοῦ
χρόνον,
ἐξ
οὗπερ
ἡ
|
Ῥωμαίων |
δυναστεία
μετέπεσεν
ἐς
μοναρχίαν,
οὐκ |
[1, 11] |
θεῷ
τομίαι
ἱερωμένοι.
ἐπεὶ
δὲ
|
Ῥωμαίων |
ηὔξετο
τὰ
πράγματα,
φασὶν
αὐτοῖς |
[1, 14] |
κελεύσας
καλεῖσθαι
ἀποδυσάμενός
τε
τὸ
|
Ῥωμαίων |
καὶ
βασίλειον
σχῆμα
λεοντῆν
ἐπεστρώννυτο |
[1, 13] |
δέ
σοι
ὅ
τε
δῆμος
|
Ῥωμαίων |
καὶ
τὸ
πλεῖστον
τοῦ
στρατιωτικοῦ. |
[1, 2] |
ἦν
ἐραστής,
ὡς
μηδενὸς
μήτε
|
Ῥωμαίων |
μήτε
Ἑλλήνων
ἀπολείπεσθαι·
δηλοῖ
δὲ |
[1, 17] |
πολυτίμοις
κεκοσμημένων,
οἷς
ἀεὶ
χαίρουσι
|
Ῥωμαίων
|
οἱ
τρυφῶντες.
ὑπερηγάπα
δὲ
ὁ |
[1, 11] |
ἄχαριν
ἕξοντα
γῶσιν
τοῖς
τὰ
|
Ῥωμαίων |
οὐκ
ἀκριβοῦσιν.
ὁ
δὲ
Κόμοδος |
[1, 12] |
δὲ
τὸ
πάθος
ἐν
τῇ
|
Ῥωμαίων
|
πόλει
ἤκμασεν
ἅτε
πυλυανθρώπῳ
τε |
[1, 11] |
ἐπὶ
πολὺ
δὲ
πανδημεὶ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
τὴν
ναῦν
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης
τῆς |
[1, 7] |
βασιλέα
τε
καὶ
εὐπατρίδην
ὄντα
|
Ῥωμαίων. |
τὸ
μὲν
γὰρ
πρὸς
πατρὸς |
[1, 7] |
τε
συγκλήτῳ
καὶ
τοῖς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
καταλειφθεῖσι
στρατιώταις
χαριστήρια
ὁμολογήσας
τῆς |
[1, 6] |
αἰῶνα
ἀπολαύσεις,
ἐκεῖ
τε
ἡ
|
Ῥώμη, |
ὅπου
ποτ´
ἂν
ὁ
βασιλεὺς |
[1, 7] |
διατριβῆς,
ἀπολαύσειαν
δὲ
τῆς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
τρυφῆς.
ἐπειδὴ
δὲ
διεφοίτησεν
ἡ |
[1, 6] |
μετροῦσιν,
ὑπεμίμνησκον
αὐτὸν
τῆς
ἐν
|
Ῥώμῃ |
τρυφῆς,
θεάματά
τε
καὶ
ἀκούσματα
|
[1, 7] |
ὑπεδέχοντο.
ὡς
δ´
ἐς
τὴν
|
Ῥώμην |
εἰσήλασεν,
ἐς
τε
τοῦ
Διὸς |
[1, 7] |
βουλὴ
καὶ
πανδημεὶ
ὅσοι
τὴν
|
Ῥώμην |
κατῴκουν
ἄνθρωποι,
μὴ
κατασχόντες
αὑτῶν
|
[1, 9] |
τοῦ
Περεννίου
τὰ
ἐπὶ
τῆς
|
Ῥώμης |
ἀγνοοῦντι,
γράμματά
τε
φιλικὰ
ποιήσας |
[1, 7] |
ὡς
δὲ
πλησίον
ἐγένετο
τῆς
|
Ῥώμης, |
πᾶσά
τε
ἡ
σύγκλητος
βουλὴ |
[1, 12] |
μέχρι
μὲν
οὖν
τῶν
τῆς
|
Ῥώμης |
πυλῶν
ἀκωλύτως
οἱ
ἱππεῖς
διώκοντες |