Livre, Chap. |
[1, 6] |
πηγῶν
τε
θερμῶν
καὶ
ψυχροῦ
|
νάματος |
ἀτμίδων
τε
καὶ
ἀέρων,
ὧν |
[1, 17] |
πάντες
ἀπόλωνται,
νέον
τινὰ
ὄνομα
|
Νάρκισσον, |
γενναῖόν
τε
καὶ
ἀκμαστήν,
πείθουσιν |
[1, 11] |
δὲ
πανδημεὶ
τῶν
Ῥωμαίων
τὴν
|
ναῦν |
ἐφελκόντων,
ἀντεχούσης
τῆς
ἰλύος
οὐ |
[1, 11] |
τῆς
ἰλύος
οὐ
πρότερον
ἡ
|
ναῦς |
ἀνέδραμε,
πρὶν
ἢ
τὴν
ἱέρειαν |
[1, 11] |
δὲ
τῆς
ζώνης
ἐξηρτημένη
ἡ
|
ναῦς |
ἠκολούθησεν·
ὁμοῦ
δὲ
τὸ
ἐναργὲς |
[1, 9] |
καὶ
τοῖς
τε
υἱοῖς
αὑτοῦ
|
νεανίαις |
οὖσιν
ἐγχειρίσαι
πείθει
τὸν
Κόμοδον |
[1, 9] |
βασιλείοις
ἀρκούμενον
γράμμασι,
πιστεύσας
ὁ
|
νεανίας, |
ἀσχάλλων
μὲν
καὶ
δυσφορῶν
ὅτι |
[1, 7] |
τὴν
ὁδοιπορίαν
ὁ
Κόμοδος
μετὰ
|
νεανικῆς |
σπουδῆς
καὶ
διαδραμὼν
τὰς
ἐν |
[1, 8] |
μὲν
οὖν
τινὸς
ἐπεῖχε
τὸν
|
νεανίσκον |
ἥ
τε
τοῦ
πατρὸς
μνήμη |
[1, 8] |
καὶ
κατ´
ὀλίγον
ἀνέπεισε
τὸν
|
νεανίσκον |
ὀλέθρια
βουλεύσασθαι
αὑτῷ
τε
καὶ |
[1, 8] |
λαβών
τινας
τῶν
ἐξεχόντων
ἀναπείθει
|
νεανίσκον |
τινά,
καὶ
αὐτὸν
ὄντα
τῆς |
[1, 8] |
τῆς
ἀρχῆς
ἀνακοινοῦται,
Κοδράτου
δέ,
|
νεανίσκου |
εὐγενοῦς
τινος
καὶ
πλουσίου,
ἐφ´ |
[1, 15] |
κατακτενεῖν
καὶ
τοῖς
ἀνδρειοτάτοις
τῶν
|
νεανιῶν |
μονομαχήσειν.
διαδραμούσης
δὲ
τῆς
φήμης |
[1, 6] |
ὁ
δῆμος
χορηγῆσαι
πλῆθος
ἐπιλέκτων
|
νεανιῶν. |
τοιαῦτά
τινα
προφασιζομένου
τοῦ
μειρακίου |
[1, 1] |
ἄγνωστόν
τε
καὶ
ἀμάρτυρον,
ὑπὸ
|
νεαρᾷ |
δὲ
τῇ
τῶν
ἐντευξομένων
μνήμῃ, |
[1, 5] |
τὸ
βάρβαρον
δὲ
ἐν
ἀρχῇ
|
νέας |
ἡγεμονίας
κολασθὲν
οὔτε
ἐς
τὸ |
[1, 1] |
ὑπηκόων
ἦρξαν,
οἱ
δὲ
κομιδῇ
|
νέοι |
ῥᾳθυμότερον
βιώσαντες
πολλὰ
ἐκαινοτόμησαν·
διόπερ |
[1, 6] |
τῆς
αὐλῆς
οἰκετῶν
διαφθείρειν
ἐπειρῶντο
|
νέον |
ἦθος
βασιλέως,
ὅσοι
τε
κόλακες |
[1, 7] |
τῆς
πόλεως
ὑπήντων,
θεασόμενοι
τὸν
|
νέον
|
καὶ
εὐγενῆ
βασιλέα.
ἐπόθουν
γὰρ |
[1, 5] |
ἀποίσεσθε.
τό
τε
ἐν
ἡμῖν
|
νέον |
σεμνότητος
πληρώσετε
τῇ
τῶν
ὑμετέρων
|
[1, 17] |
φάρμακον
ἀνανήψῃ
καὶ
πάντες
ἀπόλωνται,
|
νέον |
τινὰ
ὄνομα
Νάρκισσον,
γενναῖόν
τε |
[1, 2] |
τούτων
ὁ
μὲν
ἕτερος
κομιδῇ
|
νέος |
τὸν
βίον
μετήλλαξε
(Βηρίσσιμος
δ´ |
[1, 3] |
ἡλικίας
ἀρχόμενον
ἐπιβαίνειν,
δεδιὼς
μὴ
|
νεότης |
ἀκμάζουσα
καὶ
ἐν
ὀρφανίᾳ
ἐξουσίαν |
[1, 3] |
μάλιστα
ἐτάραττε
μνήμη
τῶν
ἐν
|
νεότητι |
βασιλείαν
παραλαβόντων,
τοῦτο
μὲν
Διονυσίου |
[1, 7] |
δῆμος
καὶ
χρηστὰς
εἶχεν
ἐλπίδας
|
νέου |
αὐτοκράτορος
ἐπιδημίᾳ,
πατρῴζειν
τὸ
μειράκιον |
[1, 16] |
καὶ
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
τυραννουμένην.
|
νέου |
μὲν
γὰρ
ἔτους
τῆς
εἰσιούσης |
[1, 3] |
ἔχοντα
τὴν
μνήμην,
τά
τε
|
Νέρωνι |
πεπραγμένα
ὃς
ἐχώρησε
μέχρι
μητρῴου |
[1, 9] |
τῇ
σκηνῇ
τῷ
τε
χειρὸς
|
νεύματι |
τὸν
δῆμον
κατασιγάσας
„οὐ
πανηγυρίζειν |
[1, 14] |
οὔτε
γὰρ
ὄμβρου
προϋπάρξαντος
οὔτε
|
νεφῶν |
ἀθροισθέντων,
σεισμοῦ
δὲ
ὀλίγου
προγενομένου |
[1, 14] |
ὅτε
καὶ
τῆς
Ἑστίας
τοῦ
|
νεὼ |
καταφλεχθέντος
ὑπὸ
τοῦ
πυρὸς
γυμνωθὲν |
[1, 5] |
δ´
ἂν
σὺν
ἐμοὶ
βασιλεῖ
|
νέῳ |
προθύμως
ἐπιδείξησθε,
τούτων
αὐτοὶ
τὴν |
[1, 14] |
πολέμων
σημεῖον
εἶναι
τὴν
τοῦ
|
νεὼ |
τῆς
Εἰρήνης
ἀπώλειαν.
τὰ
γοῦν |
[1, 14] |
δὲ
τὸ
πῦρ
τόν
τε
|
νεὼν |
καὶ
πάντα
τὸν
περίβολον,
ἐπενεμήθη |
[1, 3] |
ἑαυτήν
(ῥᾷστα
γὰρ
αἱ
τῶν
|
νέων |
ψυχαὶ
ἐς
ἡδονὰς
ἐξολισθαίνουσαι
ἀπὸ
|
[1, 7] |
τὸ
τέμενος
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
νεὼς
|
ἀνελθὼν
εὐθὺς
τῇ
τε
συγκλήτῳ |
[1, 11] |
ζώνην
ἐπαφῆκε
τῇ
πρῴρᾳ
τῆς
|
νεὼς |
προσευξαμένη,
εἰ
παρθένος
εἴη
καὶ |
[1, 11] |
διαδοχὴν
καταλέγοντες.
κομισθὲν
δὲ
ἐπὶ
|
νεὼς |
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
γενόμενον
ἐν |
[1, 13] |
μή
τι
καὶ
περὶ
αὐτὸν
|
νεωτερίσειεν, |
ὅμως
δὲ
παρορμησάντων
αὐτὸν
τῶν |
[1, 5] |
φέρων
τέ
με
πολλάκις
ἔτι
|
νήπιον |
ὄντα
ταῖς
ὑμετέραις
ἐνεχείρισε
πίστεσι. |
[1, 17] |
ἦν
δέ
τι
παιδίον
πάνυ
|
νήπιον, |
τούτων
δὴ
τῶν
γυμνῶν
μὲν |
[1, 17] |
μή
τι
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπὸ
|
νηπιότητος |
ἀγνοοῦν
παῖζον
διαφθείρῃ.
γνωρίσασα
δὲ |
[1, 17] |
ἀλλ´
οὐ
καταπροίξῃ
αὐτὸς
μεθύων
|
νηφούσης |
γυναικός.
ταῦτα
εἰποῦσα
τὸν
Ἔκλεκτον |
[1, 15] |
ἀντὶ
δὲ
Γερμανικοῦ
„μονομάχους
χιλίους
|
νικήσαντος“ |
~ἔδει
δὲ
ἄρα
ποτὲ
κἀκεῖνον |
[1, 8] |
τὴν
ἐκείνης
τιμὴν
ἑαυτῆς
ὕβριν
|
νομίζουσα, |
τὸν
μὲν
ἑαυτῆς
ἄνδρα
Πομπηιανὸν |
[1, 10] |
τῶν
αἰχμοφόρων
καὶ
τῆς
πομπῆς
|
νομισθεὶς |
μέρος,
μηδενὸς
{τε}
προφυλαττομένου
αἰφνιδίως |
[1, 9] |
καὶ
δείξαντες
τῷ
Κομόδῳ
τὰ
|
νομίσματα |
διδάξαντές
τε
τῆς
ἐπιβουλῆς
τὰ |
[1, 9] |
τὸν
τοῦ
Περεννίου
παῖδα,
καὶ
|
νομίσματα |
ἐκόμισαν
ἐκτετυπωμένα
τὴν
ἐκείνου
εἰκόνα. |
[1, 16] |
δεξιοῦνταί
τε
ἀλλήλους
καὶ
προσαγορεύουσι
|
νομισμάτων |
τε
ἀντιδόσεσι
καὶ
κοινωνίᾳ
τῶν |
[1, 3] |
{τε}
τοὺς
Μακεδόνων
καὶ
Ἑλλήνων
|
νόμους, |
Ἀντίγονος
δὲ
Διόνυσον
πάντα
μιμούμενος |
[1, 12] |
δὲ
κατ´
ἐκεῖνο
καιροῦ
λοιμώδη
|
νόσον |
κατασχεῖν
τὴν
Ἰταλίαν·
μάλιστα
δὲ |
[1, 12] |
κρείττονι.
πλὴν
οὐδὲν
ἧττον
ἡ
|
νόσος |
ἐπὶ
πλεῖστον
ἤκμασε,
πολλῆς
ἀνθρώπων |
[1, 3] |
τετρυχωμένον
διατρίβοντά
τε
ἐν
Παίοσι
|
νόσος |
χαλεπὴ
καταλαμβάνει.
ἐπεὶ
δὲ
αὑτῷ |
[1, 14] |
ἐθησαυρίζετο.
ἀλλὰ
τὸ
πῦρ
ἐκείνης
|
νυκτὸς |
πολλοὺς
ἐκ
πλουσίων
πένητας
ἐποίησεν· |
[1, 4] |
οἰμωγὴν
ἀναβοῆσαι.
ὃ
μὲν
οὖν
|
νυκτός |
τε
καὶ
ἡμέρας
ἐπιβιώσας
μιᾶς |
[1, 17] |
ἐπτυγμένων
γράφει,
ὅσους
χρὴ
τῆς
|
νυκτὸς |
φονευθῆναι.
ὧν
πρώτη
μὲν
ἦν |
[1, 14] |
ὀλίγου
προγενομένου
γῆς,
εἴτε
σκηπτοῦ
|
νύκτωρ |
κατενεχθέντος,
εἴτε
καὶ
πυρός
ποθεν |
[1, 9] |
μηδέν
τέ
τι
τοιοῦτον
προσδεχομένου
|
νύκτωρ |
ὁ
Κόμοδος
πέμψας
ἀποτέμνει
τὴν |
[1, 13] |
δὲ
πᾶσαν
αὐτοῦ
τὴν
ψυχὴν
|
νύκτωρ |
τε
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
ἐπάλληλοι
|
[1, 4] |
ὑμᾶς,
ἀμοιβαίαν
εὔνοιαν
εἰκότως
ἤλπικα.
|
νῦν |
δὲ
καιρὸς
εὔκαιρος
ἐμοί
τε |
[1, 16] |
διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ
μέχρι
|
νῦν |
Ἰταλιῶται
τὰ
μὲν
Κρόνια
προεορτάζουσι |
[1, 9] |
πανηγυρίζειν
σοι
καιρός“
ἔφη
„Κόμοδε,
|
νῦν, |
οὐδὲ
θέαις
καὶ
ἑορταῖς
σχολάζειν. |