HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodien, Histoire romaine, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

μ = 159 formes différentes pour 396 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[1, 3]   ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ,

[1, 10]   κελεύει στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες δὲ ἐκεῖνοι δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´

[1, 16]   Σεβαστῇ πλὴν τοῦ πυρός, {ἣ} μαθοῦσα τὴν παράλογον οὕτω καὶ ἀπρεπῆ

[1, 3]   κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ, θύρσον δὲ ἀντὶ σκήπτρου φέρων·

[1, 3]   ἔρωτος προχωρήσας παρὰ {τε} τοὺς Μακεδόνων καὶ Ἑλλήνων νόμους, Ἀντίγονος δὲ

[1, 2]   τοῖς ἀρίστοις, οὐ τοὺς γένους μακραῖς διαδοχαῖς εὐπατρίδας οὐδὲ τοὺς πλούτου

[1, 8]   δ´ εἶναι δοκοῦντα (διὸ καὶ μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε τῶν στρατοπέδων)

[1, 4]   προσυπάρχοι ἡ τῶν ὑπηκόων εὔνοια. μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς μῆκος

[1, 12]   λοιμώδη νόσον κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ τὸ πάθος ἐν τῇ

[1, 3]   μετοχετεύονται) οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε μνήμη τῶν ἐν νεότητι

[1, 13]   ἡμᾶς οἱ οἰκεῖοι, καὶ οὓς μάλιστα εὐηργέτησας, τούτους ἐχθροὺς ἔχεις. Κλέανδρος

[1, 16]   τῆς ἑορτῆς προσιούσης, ἐν ᾗ μάλιστα Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί τε ἀλλήλους καὶ

[1, 11]   τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν θεὸν τήνδε Ῥωμαῖοι ἐξ

[1, 3]   σκήπτρου φέρων· ἔτι δὲ καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ μὴ πρὸ

[1, 6]   τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα καὶ μᾶλλον ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν

[1, 17]   τοῦ Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ καὶ μᾶλλον ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ

[1, 15]   καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας μᾶλλον ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους

[1, 8]   ὑπέσχεν, ὃς προεῖπε τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ

[1, 5]   ὡς ἕνα ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ υἱὸν καλῶν·

[1, 14]   δεῖξαι ἐτόλμησεν· ἐς τοσοῦτόν τε μανίας καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον

[1, 15]   ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ τὴν

[1, 17]   φονευθῆναι. ὧν πρώτη μὲν ἦν Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός τε καὶ

[1, 17]   δ´ αὐτὸ ῥᾷστα δώσειν ἡ Μαρκία. εἰώθει γὰρ αὐτὴ κιρνάναι τε

[1, 17]   δέ τινα δαίμονα συνήντετο τῇ Μαρκίᾳ. ἣ δὲ (καὶ αὐτὴ γὰρ

[1, 17]   ἀνεπαύσατο. ὁ δὲ Ἔκλεκτος καὶ Μαρκία πάντας ἀποστῆναι κελεύσαντες ἔς τε

[1, 16]   γνώμην αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν, ἣν εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην,

[1, 17]   καὶ αὐτὸς ταραχθεὶς ἀφικνεῖται πρὸς Μαρκίαν ὡς δὴ συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ

[1, 4]   ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα τὸν Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ δὲ

[1, 3]   γενόμενος ταῦτα συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας,

[1, 8]   συνῴκει, ὃν κοινωνὸν τῆς βασιλείας Μᾶρκος ποιησάμενος, ἐκδούς {τε} αὐτῷ τὴν

[1, 4]   τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου, ἐπειδὴ διεφοίτησεν ἡ φήμη, πᾶν

[1, 1]   περί που διακοσίοις μέχρι τῶν Μάρκου καιρῶν οὔτε βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους

[1, 2]   συγγέγραπται. ἃ δὲ μετὰ τὴν Μάρκου τελευτὴν παρὰ πάντα τὸν ἐμαυτοῦ

[1, 14]   παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ Κομόδου καὶ Μάρκου υἱοῦ Ἡρακλέα τε καὶ Διὸς

[1, 2]   καὶ δυναστείας διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ θυγατέρες μὲν ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες

[1, 5]   τὰ δέοντα πράττοντες ὑπὸ τοιούτῳ μάρτυρι. καὶ τὰ μὲν πρότερον ὑμῖν

[1, 10]   ἤδη καὶ μειζόνων πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ γὰρ αὐτῷ τὰ

[1, 10]   ἐπιβουλὴ τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ συνεσκευάσθη. Μάτερνος ἦν τις στρατιώτης μὲν πρότερον,

[1, 10]   τὴν ἑορτὴν αὐτός τε ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν κεφαλὴν ἀπετμήθη, καὶ

[1, 11]   ὁ δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί τε περὶ αὑτὸν

[1, 10]   τὸν μιμούμενον. ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος εἶναι ἐς τὸ

[1, 4]   εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ μάτην ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου τιμήν

[1, 15]   αἱ ἀκμαὶ ἦσαν μηνοειδεῖς, ταῖς Μαυρουσίαις στρουθοῖς ὀξύτατα φερομέναις καὶ ποδῶν

[1, 15]   Παρθυαίων οἱ τοξικὴν ἀκριβοῦντες καὶ Μαυρουσίων οἱ ἀκοντίζειν ἄριστοι, οὓς πάντας

[1, 13]   ἡνιοχείας καὶ θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν κολάκων ἐς

[1, 11]   ἰσορρόπου δὲ ἐπὶ πολὺ τῆς μάχης γενομένης ἑκατέρωθεν πεσεῖν ἱκανούς, καὶ

[1, 15]   ὡς μὴ συστάδην τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι, ἄνωθεν δὲ καὶ ἐξ

[1, 12]   δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς συστάδην μαχομένου, τοῦ δὲ πλήθους ἐξ ἀσφαλοῦς

[1, 4]   μὲν ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με διακείμενον, θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει τε

[1, 5]   βασίλειος ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ δέ με εἶδεν ἥλιος ἄνθρωπον καὶ βασιλέα.

[1, 5]   ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν

[1, 5]   βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ μὴ πειραθέντα με ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα τῷ τῆς

[1, 5]   δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν. φέρων τέ με πολλάκις ἔτι νήπιον ὄντα ταῖς

[1, 10]   σχῆμα ὑποκρίνεται· οὐδ´ ἔστιν οὕτως μέγα ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα, ὃ μὴ

[1, 11]   τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς μέγα προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν

[1, 10]   μειζόνως ἦν προχωρήσαντα, ᾠήθη δεῖν μέγα τι δράσας κατορθῶσαι, ἢ ἐπείπερ

[1, 17]   πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι. ὃ δ´

[1, 6]   ὅπλοις ἐχειρώσαντο, τοὺς δὲ ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν ἐς φιλίαν ἐπηγάγοντο ῥᾷστα

[1, 10]   μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων μεγάλαις τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ τῶν

[1, 8]   τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ μεγάλῃ φωνῇ προειπὼν ὑπὸ τῆς συγκλήτου

[1, 9]   ἄσημος ὤν, εἴτε ἐλπίσαντος ἀμοιβῆς μεγαλοδώρου τεύξεσθαι παρὰ τοῦ βασιλέως, ἀφασία

[1, 6]   γὰρ οἱ πρὸ σοῦ Ῥωμαῖοι μεγάλοι τε καὶ ἔνδοξοι γεγόνασι. δεδιέναι

[1, 5]   ἔθος ἐστὶ τοῖς βασιλείαν διαδεχομένοις, μεγαλόφρονι ἐπιδόσει οἰκειώσηται τὸ στράτευμα. παρηγγέλθη

[1, 5]   τοσαῦτα ὁ Κόμοδος εἰπὼν καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος τὸ στρατιωτικόν,

[1, 9]   τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν ἔτυχον μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ

[1, 6]   πρὸς τὸν βίον πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ

[1, 1]   τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων μεγάλων τε καὶ πολλῶν ἐν ὀλίγῳ

[1, 4]   τε ἐμῇ μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω τε μόνως ἀίδιον αὐτὴν

[1, 10]   ἔχειν ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη μεγίσταις ἐπετίθεντο, καὶ τὰ ἐν αὐταῖς

[1, 10]   Ἰβήρων χώραν, πόλεσί τε ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη μὲν ἐμπιπράντες,

[1, 8]   αὕτη μὲν δὴ πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους ἐγένετο

[1, 7]   δὲ ἐξόδου διαγγελθείσης κίνησις δὴ μεγίστη καταλαμβάνει τὸ στρατόπεδον, καὶ πάντες

[1, 12]   γὰρ ὂν τὸ χωρίον καὶ μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν καὶ

[1, 3]   ἄγαν ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς ἐθηρᾶτο, τοῦτο δὲ αἱ

[1, 12]   ἁλόντας πόθῳ τοῦ χρειώδους προσαγάγοιτο. μέγιστον δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον

[1, 14]   σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ μέγιστον δὲ δεινόν, ὃ καὶ τὸν

[1, 14]   τὸ τῆς Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν ἐν

[1, 13]   τῆς ἐσχάτης εὐτελείας ἐς τὸ μέγιστον ὕψος ἆραι καὶ πάλιν τὸν

[1, 15]   ὀνόματι καλεῖσθαι προσέταξε. τοῦ δὲ μεγίστου ἀγάλματος κολοσσιαίου, ὅπερ σέβουσι Ῥωμαῖοι

[1, 13]   τὴν ψυχὴν νύκτωρ τε καὶ μεθ´ ἡμέραν ἐπάλληλοι καὶ ἀκόλαστοι σώματος

[1, 3]   μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ ἑαυτήν

[1, 5]   διόπερ καὶ ῥᾷστα πάσης εὐνοίας μεθέξειν πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν μὲν

[1, 17]   αὐτὸν ὑπὸ τοῦ φαρμάκου καὶ μέθης ἀποσφίγξας τὸν τράχηλον φονεύει. τοιούτῳ

[1, 17]   ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν

[1, 10]   δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο, μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων μεγάλαις

[1, 4]   ὑπ´ ὄψιν πεσόντα οἶκτον προκαλεῖται μείζονα. ἐμοὶ δέ τι καὶ πλέον

[1, 1]   ἀρετῇ δόξῃ παρέδοσαν τῆς ἀληθείας μείζονι. ἐγὼ δ´ ἱστορίαν οὐ παρ´

[1, 10]   καὶ περὶ βασιλείας ἤδη καὶ μειζόνων πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ

[1, 10]   αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα πάσης ἐλπίδος μειζόνως ἦν προχωρήσαντα, ᾠήθη δεῖν μέγα

[1, 9]   τε φιλικὰ ποιήσας καὶ ἐπὶ μείζοσι φήσας καλεῖν ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν

[1, 12]   δὲ οἱ ἐν τῇ πόλει μείναντες αἰσθόμενοι τὸ κατειληφὸς πάθος, ἀποκλείσαντες

[1, 6]   εἰπὼν διέτρεψε πρὸς ὀλίγον τὸ μειράκιον. αἰδεσθεὶς γὰρ ὁ Κόμοδος τὰ

[1, 5]   ἔδοξε τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ μειράκιον ἐς τὸ στρατόπεδον, ὡς ἂν

[1, 8]   τούτους ἐς ὑποψίαν ἄγων τὸ μειράκιον ἐφόβει, ὡς ἂν αὐτοὺς διαχρησάμενος

[1, 7]   νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν τὸ μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ τὴν ὁδοιπορίαν

[1, 8]   ἐποίησε τῶν στρατοπέδων) τῇ τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ ἐκεῖνος {εἴασεν} αὐτὸν

[1, 11]   σώματος ἐκθειασθῆναι τὸ πάθος τοῦ μειρακίου ἐς μῦθον καὶ τὴν Διὸς

[1, 3]   οὖν, μὴ τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου καταφρονήσαντες ἐπιθῶνται αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ

[1, 6]   νεανιῶν. τοιαῦτά τινα προφασιζομένου τοῦ μειρακίου οἱ μὲν ἄλλοι συνεστάλησάν τε

[1, 8]   πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον

[1, 6]   εὔφορος. τοιαῦτα δή τινα τῷ μειρακίῳ ὑποτυπούμενοι ἤγειρον αὐτοῦ τὰς ὀρέξεις

[1, 3]   ἑώρα τε τὸν παῖδα τῆς μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον ἐπιβαίνειν, δεδιὼς μὴ

[1, 4]   ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε, ἄρτι τῆς μειρακίων ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ δεόμενον ὥσπερ

[1, 5]   ἐστι θεῶν· ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν τῶν ἐν ἀνθρώποις καὶ τὰ

[1, 17]   ἢ παθεῖν, οὐδὲ καιρὸν εἶναι μελλήσεως ἢ ἀναβολῆς. ἀρέσκει δὴ δοῦναι

[1, 17]   τὸ γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη „ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν ἑορτήν“ ὁ δ´ Ἔκλεκτος

[1, 14]   καιρὸν ἐλύπησε καὶ πρὸς τὸ μέλλον οἰωνίσματι καὶ φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους

[1, 13]   τόν τε ἐπικείμενον κίνδυνον οὐ μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται

[1, 5]   ἡμετέρας ἡλικίας {καταφρονῆσαν} τά τε μέλλοντα φοβήσεται δέει τῶν πεπειραμένων. τοσαῦτα

[1, 11]   παρθενεύεσθαι, αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν. μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν δῆμον

[1, 15]   ἐκκαλούμενον καταλαβούσης φθάσας τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι, τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν

[1, 17]   καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ Ἔκλεκτον

[1, 16]   δὲ ἄρα ποτὲ κἀκεῖνον παύσασθαι μεμηνότα καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην.

[1, 9]   συλληφθῆναι ὁ Περέννιος, οἷά τε μεμηνότα καὶ ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι.

[1, 15]   δὲ τὸ ἀξίωμα αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν οὖν μονομαχῶν

[1, 8]   καὶ κοινοὺς ἐχθροὺς πάντας ἡγεῖτο, μεμνημένος ἀεὶ τῆς τοῦ ἐπιδραμόντος φωνῆς.

[1, 13]   καὶ παιδείας κἂν ἔτι μετρίως μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος ἐδιώκετο,

[1, 13]   πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου τοῖς μὲν αἴτιον ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ

[1, 1]   τὸν πολὺν ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς μὲν ἀληθείας ἐν ταῖς ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν,

[1, 6]   τινα προφασιζομένου τοῦ μειρακίου οἱ μὲν ἄλλοι συνεστάλησάν τε τὴν ψυχήν,

[1, 15]   αἱ τῆς θέας ἡμέραι, τὸ μὲν ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο, τῷ δὲ Κομόδῳ

[1, 15]   τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι, τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν δὲ ἐρρύσατο, φθάσας

[1, 17]   ὁ δὲ Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν ἐς

[1, 9]   τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο, καὶ πάλαι μὲν ἀπεχθῶς πρὸς τὸν Περέννιον διακείμενοι

[1, 14]   ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν ἀρχαῖα καταλύσας, πάντας δὲ ταῖς

[1, 12]   δὲ ἔπασχον ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς συστάδην μαχομένου, τοῦ δὲ

[1, 6]   ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν γὰρ ἐκεῖσε καὶ ὕστερον ἐπὶ

[1, 16]   τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου μὲν γὰρ ἔτους τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν

[1, 17]   τῶν τῆς συγκλήτου πρωτευόντων. τοὺς μὲν γὰρ πρεσβυτέρους καὶ ἔτι λοιποὺς

[1, 7]   καὶ εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων. τὸ μὲν γὰρ πρὸς πατρὸς αὐτῷ γένος

[1, 5]   με ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο φύσεως, τὴν

[1, 8]   τοῖς στρατοπέδοις Περέννιον, ἄνδρα τὸ μὲν γένος Ἰταλιώτην, στρατιωτικὸν δ´ εἶναι

[1, 12]   τοιαύτης. Κλέανδρός τις ἦν, τὸ μὲν γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ εἰωθότων

[1, 16]   ἱκετεύουσα οὐκ ἐτύγχανεν αὐτοῦ, ἣ μὲν δακρύουσα ἀπέστη, ὁ δὲ Κόμοδος

[1, 9]   ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι. ὃ μὲν δὴ ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε

[1, 11]   τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι ἐθαύμασαν. τοσαῦτα μὲν δὴ περὶ τῆς Πεσσινουντίας θεοῦ

[1, 14]   καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ

[1, 8]   ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη μὲν δὴ πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία

[1, 13]   τοὺς ὀχετοὺς φέροντες ἔρριψαν. τοιούτῳ μὲν δὴ τέλει Κλέανδρός τε καὶ

[1, 9]   οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο. τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος ἐκείνους κατέλαβεν· ὁ

[1, 3]   ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων, τοῦτο μὲν Διονυσίου τοῦ Σικελιώτου τυράννου, ὃς

[1, 8]   τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα, τὸν μὲν ἑαυτῆς ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα

[1, 2]   διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ θυγατέρες μὲν ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες δὲ δύο.

[1, 10]   ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη μὲν ἐμπιπράντες, τὰ δὲ λοιπὰ δι´

[1, 11]   χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο δὲ πάλαι μὲν ἐξ οὐρανοῦ κατενεχθῆναι λόγος ἔς

[1, 1]   μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ

[1, 17]   νήπιον, τούτων δὴ τῶν γυμνῶν μὲν ἐσθῆτος χρυσῷ δὲ καὶ λίθοις

[1, 2]   τῶν δὲ ἀρρένων τούτων ὁ μὲν ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν βίον

[1, 9]   τῆς ἐπιβουλῆς τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν ἔτυχον μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ

[1, 13]   ἢ πένθους σχῆμα δείξασα „σὺ μὲν“ ἔφη „ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ

[1, 1]   τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν, τὸ μὲν ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ καρπώσονται,

[1, 17]   τῆς νυκτὸς φονευθῆναι. ὧν πρώτη μὲν ἦν Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός

[1, 17]   στρατιώτας καὶ τοὺς μονομαχοῦντας, τοὺς μὲν ἵνα φυλάττοιεν αὐτόν, τοὺς δὲ

[1, 9]   γράμμασι, πιστεύσας ὁ νεανίας, ἀσχάλλων μὲν καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ ἀτελῆ

[1, 3]   τὴν ἐκείνου ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν καὶ μέχρις ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος

[1, 3]   αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις

[1, 13]   ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν κολάκων ἐς ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ

[1, 16]   καὶ μέχρι νῦν Ἰταλιῶται τὰ μὲν Κρόνια προεορτάζουσι θεῷ τῷ λαθόντι,

[1, 13]   διαφόρου καὶ ἐναντίας γνώμης οἳ μὲν μισοῦντες αὐτόν, {ὁ δῆμος, οἳ

[1, 7]   αὐτῷ πυροειδές τι, ὡς τοὺς μὲν οἴεσθαι ῥίνημα χρυσοῦ προιόντι ἐπιπάσσεσθαι,

[1, 13]   ~ὄντος δὲ πολέμου ἐμφυλίου ἄλλος μὲν οὐδεὶς ἀγγεῖλαι τὰ πραττόμενα τῷ

[1, 15]   εἰκόνας αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν. ~τὸν μὲν οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου

[1, 6]   ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον. οἳ μὲν οὖν διῴκουν τὰ ἐγκεχειρισμένα· οἳ

[1, 2]   τοῦ ἄρχοντος γνώμης βιοῦν. ὅσα μὲν οὖν ἐκείνῳ πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ

[1, 17]   καὶ ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον μὲν οὖν ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ

[1, 15]   ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους μὲν οὖν καὶ δορκάδας ὅσα τε

[1, 15]   αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν

[1, 4]   τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι. ὃ μὲν οὖν νυκτός τε καὶ ἡμέρας

[1, 7]   αὕτη ἐπὶ Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους μὲν οὖν ὁ Κόμοδος οὕτως εἶχε,

[1, 12]   λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ μὲν οὖν οὕτως τὸν δῆμον ἐθελέαζεν.

[1, 5]   ὑμῖν ἀλλὰ γεννηθέντα αὐτοκράτορα. ὁ μὲν οὖν πατὴρ ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς

[1, 8]   ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι μὲν οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν νεανίσκον

[1, 8]   τὴν βασίλειον αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου μὲν οὖν τινὸς ὀλίγων ἐτῶν τιμὴν

[1, 6]   τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου μὲν οὖν τινὸς χρόνου πάντα ἐπράττετο

[1, 15]   ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν οὖν τούτων, εἰ καὶ βασιλείας

[1, 12]   ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι μὲν οὖν τῶν τῆς Ῥώμης πυλῶν

[1, 14]   πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο κοινῇ μὲν πάντες τὰ δημόσια, ἕκαστος δὲ

[1, 13]   ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί. καὶ σώφρων μὲν πᾶς καὶ παιδείας κἂν ἔτι

[1, 4]   ὥσπερ ἐκ μιᾶς φωνῆς, οἳ μὲν πατέρα χρηστόν, οἳ δ´ ἀγαθὸν

[1, 3]   οὐδέπω πάντας ἐκεχείρωτο, ἀλλὰ τοὺς μὲν πειθοῖ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν

[1, 11]   πόλεμον ἐκεῖ γενέσθαι λέγουσιν, οἳ μὲν περὶ ὅρων, οἳ δὲ περὶ

[1, 13]   τῶν λόγου ἀξίων· ἀλλὰ τῆς μὲν περὶ τὰ καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν

[1, 3]   Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ κισσὸν μὲν περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας

[1, 5]   μεθέξειν πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν μὲν πρεσβυτέρων τροφεῖά μοι ταῦτα ὀφειλόντων,

[1, 8]   ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι ἁλῶσαι, ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι

[1, 9]   τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος ἐν τῇ βασιλείῳ ἕδρᾳ,

[1, 8]   τε ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ τῶν μὲν προσκτωμένων ἀεὶ καταφρονήσει, τῶν δ´

[1, 10]   συνεσκευάσθη. Μάτερνος ἦν τις στρατιώτης μὲν πρότερον, πολλὰ δὲ καὶ δεινὰ

[1, 5]   ὑπὸ τοιούτῳ μάρτυρι. καὶ τὰ μὲν πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς

[1, 12]   τῆς τοῦ πλούτου ἐπιθυμίας, τὰ μὲν πρῶτα ἐν τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι

[1, 10]   ἐν ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ μὲν πρῶτα κώμαις τε καὶ ἀγροῖς

[1, 6]   τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν μέν σε“ ἔφη, „τέκνον καὶ δέσποτα,

[1, 13]   καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ μὲν στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες ὑπὲρ οὗ

[1, 9]   Κόμοδον καταλαμβάνει. καὶ πάντες ὑπώπτευον μὲν τὰ λεχθέντα, πιστεύειν δὲ οὐ

[1, 17]   ἀποσφίγξας τὸν τράχηλον φονεύει. τοιούτῳ μὲν τέλει τοῦ βίου ὁ Κόμοδος

[1, 1]   θαύματος ἄξια. τούτων γὰρ οἱ μὲν τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν

[1, 14]   καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον μὲν τὴν πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ

[1, 13]   ῥοπή. ὁ δὲ Κόμοδος δεδιὼς μὲν τὴν τοῦ δήμου κίνησιν, μή

[1, 7]   συναπελθεῖν ἤθελον, ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν μὲν τῆς ἐν τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς,

[1, 13]   φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν μέν τι εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον

[1, 11]   παρ´ Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ μὲν τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν,

[1, 6]   τῶν περὶ αὐτὸν θεραπόντων οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις οὐδὲν ἐκοινώσατο, ἐκπέμψας

[1, 4]   ἑαυτὸν τοιούτων λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι μὲν ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με

[1, 11]   δὲ τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι μὲν Φρύγες ὠργίαζον ἐπὶ τῷ ποταμῷ

[1, 10]   δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς, τῶν μὲν χωρίων ἃ ἐπόρθουν ἀπέστησαν, λαθόντες

[1, 11]   τὰ πράγματα, φασὶν αὐτοῖς χρησθῆναι μενεῖν τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς

[1, 8]   ἐπεὶ συνέβη τὸν Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων τῇ Λουκίλλῃ τῶν τῆς βασιλείας

[1, 8]   πατὴρ ἐξέδοτο αὐτήν. οὐδὲν ἧττον μέντοι καὶ ὁ Κόμοδος ἐφύλαττε τὰς

[1, 9]   παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε δίκην· οἱ μέντοι περὶ τὸν Κόμοδον, ὅσοι τε

[1, 13]   „σὺ μὲν“ ἔφη „ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ,

[1, 14]   τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς καὶ μέρεσι σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ

[1, 14]   καὶ ἄλλα πλεῖστα τῆς πόλεως μέρη καὶ κάλλιστα, ἱκανῶν τε ἡμερῶν

[1, 10]   τε ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη μὲν ἐμπιπράντες, τὰ δὲ λοιπὰ

[1, 17]   πλουσίων τὰς οὐσίας χαρίσασθαι ἐβούλετο μερίσαι τε ἐς τοὺς στρατιώτας καὶ

[1, 1]   ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν

[1, 9]   μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι ἤλπισε

[1, 15]   ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο μέρος ἦλθε τὸ ἀκόντιον τοῦ σώματος,

[1, 10]   αἰχμοφόρων καὶ τῆς πομπῆς νομισθεὶς μέρος, μηδενὸς {τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν

[1, 9]   πήρα) εἰσδραμὼν καὶ στὰς ἐν μέσῃ τῇ σκηνῇ τῷ τε χειρὸς

[1, 17]   ὡς δὴ καθευδήσων (καὶ γὰρ μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον

[1, 15]   εἴ τι πρότερον ἄγνωστον ἦν, μεσημβρίας τε καὶ τῆς ἀρκτῴας γῆς

[1, 14]   τῆς Ἑστίας ἱέρειαι παρθένοι διὰ μέσης τῆς ἱερᾶς ὁδοῦ ἐς τὴν

[1, 14]   ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς ἐν μέσῳ ἀέρι κρέμασθαι δοκεῖν· ζῷά τε

[1, 7]   σπουδῆς καὶ διαδραμὼν τὰς ἐν μέσῳ πόλεις, ὑποδεχθείς τε πανταχοῦ βασιλικῶς

[1, 5]   αὐτῷ ἐς ὕψος ἀρθέντος ἐν μέσῳ τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν ἐπ´ αὐτὸ

[1, 7]   τε συμμετρίᾳ καὶ κάλλει προσώπου μετ´ ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν τε γὰρ ἀρθμίαι

[1, 5]   πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα ἡ τύχη,

[1, 14]   πόλιν οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν Κόμοδον ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ

[1, 9]   παισὶ διολέσθαι κακῶς. ἦλθον γὰρ μετ´ οὐ πολὺ στρατιῶταί τινες λαθόντες

[1, 16]   τὰ πρῶτα ἐλιπάρει καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο μήτε τὴν Ῥωμαίων

[1, 7]   δὲ τὴν ὁδοιπορίαν ὁ Κόμοδος μετὰ νεανικῆς σπουδῆς καὶ διαδραμὼν τὰς

[1, 1]   δὲ τῇ τῶν ἐντευξομένων μνήμῃ, μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα ἐς

[1, 5]   τά τε τοῦ πολέμου λείψανα μετὰ πάσης ἀνδρείας ἀπαλείψαιτε καὶ τὴν

[1, 2]   Κόμοδόν τε καλούμενον ὁ πατὴρ μετὰ πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς

[1, 9]   ἕδρᾳ, πληρωθέντος δὲ τοῦ θεάτρου μετὰ πάσης εὐκοσμίας, τῶν τε ἐν

[1, 13]   οἰκείων κατελθὼν ἐς τὸ ἄστυ μετὰ πάσης εὐφημίας τε καὶ παραπομπῆς

[1, 10]   δὲ ταῦτα ἐδηλώθη τῷ Κομόδῳ, μετὰ πάσης ὀργῆς τε καὶ ἀπειλῆς

[1, 4]   ἐξ ἀνάγκης δουλεύοντες ἀλλ´ οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω

[1, 17]   ὁ δ´ ὡς συνήθη φιλοτησίαν μετὰ πολλὰ λουτρὰ καὶ γυμνάσια τὰ

[1, 14]   λόγος· ὃ τότε πρῶτον {καὶ} μετὰ τὴν ἀπ´ Ἰλίου ἐς Ἰταλίαν

[1, 15]   ἀπειλεῖν. ~τὸν μὲν οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν καθελοῦσα ἡ

[1, 2]   σοφοῖς ἀνδράσι συγγέγραπται. ἃ δὲ μετὰ τὴν Μάρκου τελευτὴν παρὰ πάντα

[1, 17]   Κόμοδος ἐχρήσατο, βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτήν, εὐγενέστατός

[1, 10]   σωτήρια τοῦ βασιλέως ὁ δῆμος μετὰ τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ

[1, 15]   θέαμα, τὸν εὐγενῆ Ῥωμαίων βασιλέα μετὰ τοσαῦτα τρόπαια πατρός τε καὶ

[1, 6]   τὸν δὲ πόλεμον ἀτελῆ καταλιπεῖν μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές. θάρσος

[1, 14]   σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας ἔφερεν· ἀμφιέννυτό τε ἁλουργεῖς

[1, 9]   σχῆμα (βάκτρον γὰρ ἦν αὐτοῦ μετὰ χεῖρας, ἡμιγύμνῳ τε αὐτῷ ἐκκρεμὴς

[1, 11]   προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν μεταγάγοιεν ὡς αὑτούς. πέμψαντες δὴ πρέσβεις

[1, 17]   γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν Ἔκλεκτον μεταπέμπεται. ἔθος δ´ εἶχεν αὐτῇ προσιέναι

[1, 13]   μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν μέν τι

[1, 16]   δακρύουσα ἀπέστη, ὁ δὲ Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε τὸν ἔπαρχον τῶν

[1, 14]   ἐς τὴν τοῦ βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν. κατεφλέχθη δὲ καὶ ἄλλα πλεῖστα

[1, 1]   ἐξ οὗπερ ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι

[1, 2]   ἔστι δ´ ὧν καὶ πείρᾳ μετέσχον ἐν βασιλικαῖς ἢ δημοσίαις ὑπηρεσίαις

[1, 2]   ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν βίον μετήλλαξε (Βηρίσσιμος δ´ ἦν ὄνομα αὐτῷ)

[1, 13]   αὐτὰ ὑμνούντων, τοῦ δὲ ἀπρεπέστερον μετιόντος ἢ βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε. ~ἐγένοντο

[1, 15]   βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν μονομάχων

[1, 3]   ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ τῶν παιδείας καλῶν μετοχετεύονται) οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα

[1, 4]   ἐπὶ τοῦτο ἀχθῶσι. χαλεπὸν δὲ μετριάσαι τε καὶ ὅρον ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις

[1, 2]   τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἐπιεικῆ καὶ μέτριον βασιλέα, τούς τε προσιόντας δεξιούμενος

[1, 3]   ἐδεδίει τε καὶ ἤλπιζεν οὐ μετρίως δ´ αὐτὸν ἐταράττον καὶ οἱ

[1, 13]   πᾶς καὶ παιδείας κἂν ἔτι μετρίως μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος

[1, 6]   εὔδαιμον γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις μετροῦσιν, ὑπεμίμνησκον αὐτὸν τῆς ἐν Ῥώμῃ

[1, 15]   τοῦ ζῴου ὁρμῇ κατὰ τοῦ μετώπου ἢ κατὰ καρδίας ἔφερε τὴν

[1, 8]   ἐξουσίαν ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι μὲν οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν

[1, 15]   μηδ´ ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν οὖν τούτων, εἰ καὶ

[1, 12]   ἐπ´ ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι μὲν οὖν τῶν τῆς Ῥώμης

[1, 3]   τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς ἐχώρησε μέχρι μητρῴου φόνου παρεῖχέ τε τοῖς

[1, 16]   παραχθέν. διὰ ταῦτά τοι καὶ μέχρι νῦν Ἰταλιῶται τὰ μὲν Κρόνια

[1, 1]   τὴν δυναστείαν· εἰσὶ δ´ οἳ μέχρι προσηγορίας καὶ τιμῆς ἐφημέρου μόνης

[1, 15]   ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ μέχρι τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων ἁπάντων καὶ

[1, 1]   ἐν ἔτεσι περί που διακοσίοις μέχρι τῶν Μάρκου καιρῶν οὔτε βασιλειῶν

[1, 3]   ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν καὶ μέχρις ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος προχωρήσας παρὰ

[1, 5]   ἀπαλείψαιτε καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ προαγάγοιτε. ὑμῖν τε γὰρ

[1, 15]   τὸ ἀκόντιον τοῦ σώματος, ὡς μὴ ἅμα τε τρῶσαι καὶ φονεῦσαι.

[1, 10]   ἐπείπερ ἅπαξ ἐν κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ

[1, 4]   καὶ οὐδέ ποτε ἀφηνιάζουσιν, ἢν μὴ βίᾳ καὶ ὕβρει ἐπὶ τοῦτο

[1, 9]   τοὺς ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν

[1, 7]   ὅσοι τὴν Ῥώμην κατῴκουν ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι

[1, 4]   καιρὸς εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ μάτην ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου

[1, 3]   συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ

[1, 3]   μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον ἐπιβαίνειν, δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα καὶ ἐν ὀρφανίᾳ

[1, 17]   γε τοῦ ἐμέτου ὄντος, φοβηθέντες μὴ πᾶν ἐξεμέσας τὸ φάρμακον ἀνανήψῃ

[1, 10]   μέγα ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα, ὃ μὴ παντὶ τῷ βουλομένῳ ἀμφιεσθέντι ὑπάρχει

[1, 5]   ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ μὴ πειραθέντα με ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα

[1, 4]   χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν κυβερνησόντων, μή ποι φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς τῆς

[1, 3]   καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ μὴ πρὸ πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον

[1, 4]   ἱκανὴ ῥύεσθαι τὸν ἄρχοντα, εἰ μὴ προσυπάρχοι ἡ τῶν ὑπηκόων εὔνοια.

[1, 15]   τῶν ὁμόρων ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν.

[1, 15]   ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι μὴ πταίειν. συνῆσαν δὲ παιδεύοντες αὐτὸν

[1, 10]   καὶ κρύψαι τὴν ἀλήθειαν, ὡς μὴ ῥᾳδίως διαγνῶναι τόν τε ὄντα

[1, 1]   κλέος ἀίδιον μνώμενοι, ὡς ἂν μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς τὸν πολὺν

[1, 15]   Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ κατεσκεύαστο, ὡς μὴ συστάδην τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι,

[1, 13]   πλήθους δεινὰ ἡμᾶς προσλήψεται, εἰ μὴ τὴν ταχίστην πρὸς τὸν θάνατον

[1, 17]   εὐστοχίᾳ τε καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι

[1, 14]   παντοῖα καὶ τὴν ἑαυτῶν φύσιν μὴ τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς καὶ

[1, 3]   παρουσίας τοιούτου βασιλέως. ὑπώπτευεν οὖν, μὴ τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου καταφρονήσαντες

[1, 13]   μὲν τὴν τοῦ δήμου κίνησιν, μή τι καὶ περὶ αὐτὸν νεωτερίσειεν,

[1, 17]   τὸ γραμματεῖον ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ μή τι τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος

[1, 6]   δεδιέναι δέ σε οὐ χρή, μή τις ἐκεῖ τοῖς πράγμασιν ἐπιθῆται.

[1, 6]   αἰφνιδίου ὁρμῆς αἰδούμενος, δεδιέναι προσεποιεῖτο, μή τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν βασίλειον

[1, 10]   ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ μὴ τοσαύτην ὑπάρχειν δύναμιν ἡγεῖτο ὡς

[1, 12]   βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι τοίνυν καὶ μὴ φέροντες ἐς φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ

[1, 8]   τῆς συγκλήτου αὐτῷ ἐπιπεπέμφθαι, τρῶσαι μὴ φθάσας, ἀλλ´ ἐν ᾧ περὶ

[1, 9]   Ἰλλυρικὴν στρατιὰν ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ μὴ φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ,

[1, 4]   ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι μὴ φόβον ἐξ ὠμότητος, πόθον δὲ

[1, 9]   τοῦ Περεννίου ξίφος, καὶ εἰ μὴ φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´

[1, 10]   ἐν κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ

[1, 15]   ἐπὶ σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι καὶ μηδ´ ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι

[1, 1]   παραδόξους πρότερον ἢ σπανίως ἢ μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν

[1, 4]   πάντας ἐλάμβανε τοὺς παρόντας, ὡς μηδὲ κατασχόντας αὑτῶν τινὰς ἐς οἰμωγὴν

[1, 15]   προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ τὴν βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ

[1, 13]   καὶ πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως πιστεύων μηδέ τινα προσιέμενος τῶν λόγου ἀξίων·

[1, 17]   δὲ ἱκέτευον καὶ πείθειν ἐπειρῶντο μηδὲν ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν. ὁ

[1, 9]   καὶ τὸν πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι, μηδὲν δὲ ἐπεσταλκέναι τοῖς βασιλείοις ἀρκούμενον

[1, 15]   βέλους ἔτι περιθεῖν αὐτὰς ὡς μηδὲν παθούσας. παρδάλεως δέ ποτε ὀξυτάτῳ

[1, 9]   ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ Περεννίου μηδέν τέ τι τοιοῦτον προσδεχομένου νύκτωρ

[1, 5]   ἐπὶ τοῖς καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα καὶ μηδέν τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ δυσφορεῖν

[1, 17]   τίθησιν ἐπὶ τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα ἐκεῖσε εἰσελεύσεσθαι. ἦν δέ τι

[1, 13]   τοῦ στρατιωτικοῦ. ἃ δὲ πρὸς μηδενὸς βαρβάρων πείσεσθαι προσεδοκῶμεν, ταῦτα δρῶσιν

[1, 2]   τε ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι·

[1, 10]   καὶ τῆς πομπῆς νομισθεὶς μέρος, μηδενὸς {τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τὸν

[1, 16]   μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις

[1, 15]   τοσοῦτον δὲ προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ τὴν βασίλειον οἰκεῖν

[1, 15]   εἰκόνα ἵδρυσεν· ὁ δὲ Κόμοδος μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας ἐπετέλεσεν,

[1, 10]   καὶ τῶν ἁλισκομένων κοινωνίᾳ, ὡς μηκέτι λῃστῶν ἀλλὰ πολεμίων ἔχειν ἀξίωμα.

[1, 4]   μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι μὴ φόβον

[1, 14]   συνεχῶς ἐβλέποντο ἕτεροί τε ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς ἐν μέσῳ ἀέρι

[1, 14]   κατὰ πᾶσαν τὴν πόλιν, ἀλλὰ μὴν καὶ ἀντικρὺ τοῦ τῆς συγκλήτου

[1, 15]   βέλη ὧν αἱ ἀκμαὶ ἦσαν μηνοειδεῖς, ταῖς Μαυρουσίαις στρουθοῖς ὀξύτατα φερομέναις

[1, 14]   ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν ἀρχαῖα

[1, 2]   ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα

[1, 15]   ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ

[1, 15]   ἃ μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ διηγγέλλετο αὑτοῦ

[1, 6]   ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἴστρου ὥραν, μήτε ὀπώρας εὔφορον κρυεράν τε ἀεὶ

[1, 2]   ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ

[1, 16]   καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´

[1, 9]   αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ δὲ μήτε τι τῆς παρασκευῆς πω καὶ

[1, 9]   παρασκευῆς πω καὶ τῶν βεβουλευμένων μήτε τι τῶν κατὰ τὸν πατέρα

[1, 7]   ἐπισήμων ἦν· Φαυστῖνα δ´ ἡ μήτηρ βασίλισσα γεγένητο θυγάτηρ τε οὖσα

[1, 10]   ἀρχῇ ἑκάστου ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ θεῶν πομπὴν τελοῦσι Ῥωμαῖοι· καὶ

[1, 3]   Νέρωνι πεπραγμένα ὃς ἐχώρησε μέχρι μητρῴου φόνου παρεῖχέ τε τοῖς δήμοις

[1, 10]   καὶ σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι. καὶ μηχανᾶται τοιόνδε τι· ἦρος ἀρχῇ ἑκάστου

[1, 4]   νυκτός τε καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας μιᾶς ἀνεπαύσατο, πόθον τε τοῖς καθ´

[1, 4]   ἐδέχετο. πάντες δ´ ὥσπερ ἐκ μιᾶς φωνῆς, οἳ μὲν πατέρα χρηστόν,

[1, 1]   τε καὶ ἰδιωτῶν, εὐτελῆ καὶ μικρὰ ἔργα λόγων ἀρετῇ δόξῃ παρέδοσαν

[1, 10]   τόν τε ὄντα καὶ τὸν μιμούμενον. ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς

[1, 14]   θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν ἐφαίνετο,

[1, 3]   νόμους, Ἀντίγονος δὲ Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ κισσὸν μὲν περιτιθεὶς τῇ

[1, 12]   οἱ τῆς πόλεως πεζοὶ στρατιῶται μίσει τῶν ἱππέων. ~ὄντος δὲ πολέμου

[1, 3]   ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς ἐθηρᾶτο, τοῦτο δὲ αἱ τῶν

[1, 6]   τὸν βίον πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ

[1, 1]   δ´ οἳ πρὸς ἔχθραν ἢ μῖσος τυράννων, κολακείαν τε ἢ τιμὴν

[1, 13]   καὶ ἐναντίας γνώμης οἳ μὲν μισοῦντες αὐτόν, {ὁ δῆμος, οἳ δὲ

[1, 12]   τὰς αἰτίας ἐς ἐκεῖνον ἀναφέροντες μισοῦντές τε αὐτοῦ τὸ ἀκόρεστον τῆς

[1, 8]   καὶ μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν·

[1, 6]   πάντα· ἥ τε τοῦ πατρὸς μνήμη αἰώνιόν σοι πίστιν καὶ εὔνοιαν

[1, 8]   νεανίσκον ἥ τε τοῦ πατρὸς μνήμη καὶ ἡ πρὸς τοὺς φίλους

[1, 1]   νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν ἐντευξομένων μνήμῃ, μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα

[1, 3]   δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε μνήμη τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων,

[1, 4]   ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε ἐμῇ μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω τε

[1, 1]   ἀσχοληθέντων ἔργων τε πάλαι γεγονότων μνήμην ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος ἀίδιον

[1, 4]   ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε ἀίδιον μνήμην ἐς τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος

[1, 3]   γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον ἔχοντα τὴν μνήμην, τά τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς

[1, 5]   καὶ τὴν τοῦ κοινοῦ πατρὸς μνήμην χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν

[1, 1]   ἢ σπανίως ἢ μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν ἔσχον

[1, 1]   ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος ἀίδιον μνώμενοι, ὡς ἂν μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν

[1, 5]   αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε· „κοινὴν εἶναί μοι πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπὶ τοῖς

[1, 5]   ἤλπικα, τῶν μὲν πρεσβυτέρων τροφεῖά μοι ταῦτα ὀφειλόντων, τοὺς δ´ ἡλικιώτας

[1, 4]   ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή μοι τὸν υἱὸν ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε,

[1, 5]   ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ γὰρ περιόντος μοι τοῦ πατρὸς πλεονεκτεῖν ὑμῶν ἠξίουν.

[1, 2]   αὑτῷ γενέσθαι θέλων· ταῦτα γὰρ μόνα ψυχῆς ἴδια καὶ ἀναφαίρετα ἡγεῖτο

[1, 1]   ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι ἐν ἔτεσι

[1, 6]   τε καὶ ἀέρων, ὧν Ἰταλία μόνη εὔφορος. τοιαῦτα δή τινα τῷ

[1, 1]   μέχρι προσηγορίας καὶ τιμῆς ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ

[1, 15]   καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν μονομαχήσειν. διαδραμούσης δὲ τῆς φήμης συνέθεον

[1, 16]   ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις κινδυνεῦσαι. ἐπεὶ

[1, 15]   καὶ τὸν βασιλέα οὐ τὸν μονομάχον ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε

[1, 17]   ἐς τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς μονομαχοῦντας, τοὺς μὲν ἵνα φυλάττοιεν αὐτόν,

[1, 15]   δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν μονομαχούντων ἐνδόξου τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι καλεῖσθαι

[1, 15]   πατρῴας προσηγορίας, ἀντὶ δὲ Γερμανικοῦ „μονομάχους χιλίους νικήσαντος“ ~ἔδει δὲ ἄρα

[1, 15]   μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον. ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα,

[1, 16]   οἰκίας, ἀλλ´ ἐκ τοῦ τῶν μονομάχων καταγωγίου, ἀντὶ δὲ τῆς εὐπαρύφου

[1, 17]   ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν μονομάχων καταγωγίου· προσποιησάμενοι δὲ περὶ τῶν

[1, 16]   ὡς διανυκτερεύσων ἐν τῷ τῶν μονομάχων καταγωγίῳ κἀκεῖθεν προελευσόμενος ἐπὶ τὰς

[1, 16]   φέρων καὶ συμπροιόντων τῶν λοιπῶν μονομάχων ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ δὲ

[1, 15]   μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ

[1, 12]   ἐφθείρετο δὲ ὁ δῆμος οὐ μόνον βαλλόμενος ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν οὐδὲ

[1, 3]   ~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ καμάτοις

[1, 2]   αὐτὸν δορυφόρους ἀποσοβεῖν τοὺς ἐντυγχάνοντας. μόνος τε βασιλέων φιλοσοφίαν οὐ λόγοις

[1, 5]   ἐμοῦ προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι ἀρχῇ, ἀλλὰ μόνος τε ὑμῖν ἐγὼ ἐν τοῖς

[1, 4]   χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω τε μόνως ἀίδιον αὐτὴν ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα

[1, 11]   τὸ πάθος τοῦ μειρακίου ἐς μῦθον καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν. ἐν

[1, 1]   θαρροῦντες, ὡς εἴ τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν, τὸ μὲν ἡδὺ τῆς

[1, 12]   τὴν πόλιν κελευόντων τῶν ἰατρῶν μύρου εὐωδεστάτου τάς τε ὀσφρήσεις καὶ

Livre, Chap.
[1, 3]	ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα	μαθημάτων	μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ,
[1, 10]	κελεύει στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι.	μαθόντες	δὲ ἐκεῖνοι δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´
[1, 16]	Σεβαστῇ πλὴν τοῦ πυρός, {ἣ}	μαθοῦσα	τὴν παράλογον οὕτω καὶ ἀπρεπῆ
[1, 3]	κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος	Μακεδονικοῦ,	θύρσον δὲ ἀντὶ σκήπτρου φέρων·
[1, 3]	ἔρωτος προχωρήσας παρὰ {τε} τοὺς	Μακεδόνων	καὶ Ἑλλήνων νόμους, Ἀντίγονος δὲ
[1, 2]	τοῖς ἀρίστοις, οὐ τοὺς γένους	μακραῖς	διαδοχαῖς εὐπατρίδας οὐδὲ τοὺς πλούτου
[1, 8]	δ´ εἶναι δοκοῦντα (διὸ καὶ	μάλιστα	αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε τῶν στρατοπέδων)
[1, 4]	προσυπάρχοι ἡ τῶν ὑπηκόων εὔνοια.	μάλιστα	δὲ ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς μῆκος
[1, 12]	λοιμώδη νόσον κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν·	μάλιστα	δὲ τὸ πάθος ἐν τῇ
[1, 3]	μετοχετεύονται) οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα	μάλιστα	ἐτάραττε μνήμη τῶν ἐν νεότητι
[1, 13]	ἡμᾶς οἱ οἰκεῖοι, καὶ οὓς	μάλιστα	εὐηργέτησας, τούτους ἐχθροὺς ἔχεις. Κλέανδρος
[1, 16]	τῆς ἑορτῆς προσιούσης, ἐν ᾗ	μάλιστα	Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί τε ἀλλήλους καὶ
[1, 11]	τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ	μάλιστα	τὴν θεὸν τήνδε Ῥωμαῖοι ἐξ
[1, 3]	σκήπτρου φέρων· ἔτι δὲ καὶ	μᾶλλον	αὐτὸν ἐλύπει τὰ μὴ πρὸ
[1, 6]	τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα καὶ	μᾶλλον	ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν
[1, 17]	τοῦ Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ καὶ	μᾶλλον	ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ
[1, 15]	καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας	μᾶλλον	ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους
[1, 8]	ὑπέσχεν, ὃς προεῖπε τὸ βεβουλευμένον	μᾶλλον	ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ
[1, 5]	ὡς ἕνα ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν	μᾶλλον	συστρατιώτην με ἢ υἱὸν καλῶν·
[1, 14]	δεῖξαι ἐτόλμησεν· ἐς τοσοῦτόν τε	μανίας	καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον
[1, 15]	ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε	μανίας,	ὡς μηκέτι βούλεσθαι μηδὲ τὴν
[1, 17]	φονευθῆναι. ὧν πρώτη μὲν ἦν	Μαρκία,	εἵποντο δὲ Λαῖτός τε καὶ
[1, 17]	δ´ αὐτὸ ῥᾷστα δώσειν ἡ	Μαρκία.	εἰώθει γὰρ αὐτὴ κιρνάναι τε
[1, 17]	δέ τινα δαίμονα συνήντετο τῇ	Μαρκίᾳ.	ἣ δὲ (καὶ αὐτὴ γὰρ
[1, 17]	ἀνεπαύσατο. ὁ δὲ Ἔκλεκτος καὶ	Μαρκία	πάντας ἀποστῆναι κελεύσαντες ἔς τε
[1, 16]	γνώμην αὑτοῦ ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς	Μαρκίαν,	ἣν εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην,
[1, 17]	καὶ αὐτὸς ταραχθεὶς ἀφικνεῖται πρὸς	Μαρκίαν	ὡς δὴ συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ
[1, 4]	ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα τὸν	Μᾶρκον	ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ δὲ
[1, 3]	γενόμενος ταῦτα συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα	Μᾶρκον,	καὶ μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας,
[1, 8]	συνῴκει, ὃν κοινωνὸν τῆς βασιλείας	Μᾶρκος	ποιησάμενος, ἐκδούς {τε} αὐτῷ τὴν
[1, 4]	τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ	Μάρκου,	ἐπειδὴ διεφοίτησεν ἡ φήμη, πᾶν
[1, 1]	περί που διακοσίοις μέχρι τῶν	Μάρκου	καιρῶν οὔτε βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους
[1, 2]	συγγέγραπται. ἃ δὲ μετὰ τὴν	Μάρκου	τελευτὴν παρὰ πάντα τὸν ἐμαυτοῦ
[1, 14]	παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ Κομόδου καὶ	Μάρκου	υἱοῦ Ἡρακλέα τε καὶ Διὸς
[1, 2]	καὶ δυναστείας διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι	Μάρκῳ	θυγατέρες μὲν ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες
[1, 5]	τὰ δέοντα πράττοντες ὑπὸ τοιούτῳ	μάρτυρι.	καὶ τὰ μὲν πρότερον ὑμῖν
[1, 10]	ἤδη καὶ μειζόνων πραγμάτων ὁ	Μάτερνος	ἐβουλεύετο. ἐπεὶ γὰρ αὐτῷ τὰ
[1, 10]	ἐπιβουλὴ τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ συνεσκευάσθη.	Μάτερνος	ἦν τις στρατιώτης μὲν πρότερον,
[1, 10]	τὴν ἑορτὴν αὐτός τε ὁ	Μάτερνος	συλληφθεὶς τὴν κεφαλὴν ἀπετμήθη, καὶ
[1, 11]	ὁ δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν	Ματέρνου	ἐπιβουλὴν πλείονί τε περὶ αὑτὸν
[1, 10]	τὸν μιμούμενον. ἔδοξε δὴ τῷ	Ματέρνῳ	καιρὸς ἐπιτήδειος εἶναι ἐς τὸ
[1, 4]	εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ	μάτην	ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου τιμήν
[1, 15]	αἱ ἀκμαὶ ἦσαν μηνοειδεῖς, ταῖς	Μαυρουσίαις	στρουθοῖς ὀξύτατα φερομέναις καὶ ποδῶν
[1, 15]	Παρθυαίων οἱ τοξικὴν ἀκριβοῦντες καὶ	Μαυρουσίων	οἱ ἀκοντίζειν ἄριστοι, οὓς πάντας
[1, 13]	ἡνιοχείας καὶ θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως	μάχας	ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν κολάκων ἐς
[1, 11]	ἰσορρόπου δὲ ἐπὶ πολὺ τῆς	μάχης	γενομένης ἑκατέρωθεν πεσεῖν ἱκανούς, καὶ
[1, 15]	ὡς μὴ συστάδην τοῖς θηρίοις	μαχόμενος	κινδυνεύοι, ἄνωθεν δὲ καὶ ἐξ
[1, 12]	δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς συστάδην	μαχομένου,	τοῦ δὲ πλήθους ἐξ ἀσφαλοῦς
[1, 4]	μὲν ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ	με	διακείμενον, θαυμαστὸν οὐδέν· φύσει τε
[1, 5]	βασίλειος ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ δέ	με	εἶδεν ἥλιος ἄνθρωπον καὶ βασιλέα.
[1, 5]	ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην	με	ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν μὲν
[1, 5]	βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ μὴ πειραθέντα	με	ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα τῷ τῆς
[1, 5]	δ´ ἀρετῆς κοινωνίαν. φέρων τέ	με	πολλάκις ἔτι νήπιον ὄντα ταῖς
[1, 10]	σχῆμα ὑποκρίνεται· οὐδ´ ἔστιν οὕτως	μέγα	ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα, ὃ μὴ
[1, 11]	τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς	μέγα	προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν
[1, 10]	μειζόνως ἦν προχωρήσαντα, ᾠήθη δεῖν	μέγα	τι δράσας κατορθῶσαι, ἢ ἐπείπερ
[1, 17]	πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι,	μεγάλα	δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι. ὃ δ´
[1, 6]	ὅπλοις ἐχειρώσαντο, τοὺς δὲ ἐπὶ	μεγάλαις	συντάξεσιν ἐς φιλίαν ἐπηγάγοντο ῥᾷστα
[1, 10]	μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων	μεγάλαις	τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ τῶν
[1, 8]	τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ	μεγάλῃ	φωνῇ προειπὼν ὑπὸ τῆς συγκλήτου
[1, 9]	ἄσημος ὤν, εἴτε ἐλπίσαντος ἀμοιβῆς	μεγαλοδώρου	τεύξεσθαι παρὰ τοῦ βασιλέως, ἀφασία
[1, 6]	γὰρ οἱ πρὸ σοῦ Ῥωμαῖοι	μεγάλοι	τε καὶ ἔνδοξοι γεγόνασι. δεδιέναι
[1, 5]	ἔθος ἐστὶ τοῖς βασιλείαν διαδεχομένοις,	μεγαλόφρονι	ἐπιδόσει οἰκειώσηται τὸ στράτευμα. παρηγγέλθη
[1, 5]	τοσαῦτα ὁ Κόμοδος εἰπὼν καὶ	μεγαλοφρόνως	δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος τὸ στρατιωτικόν,
[1, 9]	τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν ἔτυχον	μεγάλων	δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ
[1, 6]	πρὸς τὸν βίον πορίζονται, ἢ	μεγάλων	μισθῶν τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ
[1, 1]	τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων	μεγάλων	τε καὶ πολλῶν ἐν ὀλίγῳ
[1, 4]	τε ἐμῇ μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ	μέγιστα,	οὕτω τε μόνως ἀίδιον αὐτὴν
[1, 10]	ἔχειν ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη	μεγίσταις	ἐπετίθεντο, καὶ τὰ ἐν αὐταῖς
[1, 10]	Ἰβήρων χώραν, πόλεσί τε ταῖς	μεγίσταις	ἐπιόντες, καὶ μέρη μὲν ἐμπιπράντες,
[1, 8]	αὕτη μὲν δὴ πρώτη καὶ	μεγίστη	αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους ἐγένετο
[1, 7]	δὲ ἐξόδου διαγγελθείσης κίνησις δὴ	μεγίστη	καταλαμβάνει τὸ στρατόπεδον, καὶ πάντες
[1, 12]	γὰρ ὂν τὸ χωρίον καὶ	μεγίστοις	κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν καὶ
[1, 3]	ἄγαν ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ	μεγίστοις	μισθοῖς ἐθηρᾶτο, τοῦτο δὲ αἱ
[1, 12]	ἁλόντας πόθῳ τοῦ χρειώδους προσαγάγοιτο.	μέγιστον	δὲ γυμνάσιον κατασκευάσας λουτρὸν δημόσιον
[1, 14]	σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ	μέγιστον	δὲ δεινόν, ὃ καὶ τὸν
[1, 14]	τὸ τῆς Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη,	μέγιστον	καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν ἐν
[1, 13]	τῆς ἐσχάτης εὐτελείας ἐς τὸ	μέγιστον	ὕψος ἆραι καὶ πάλιν τὸν
[1, 15]	ὀνόματι καλεῖσθαι προσέταξε. τοῦ δὲ	μεγίστου	ἀγάλματος κολοσσιαίου, ὅπερ σέβουσι Ῥωμαῖοι
[1, 13]	τὴν ψυχὴν νύκτωρ τε καὶ	μεθ´	ἡμέραν ἐπάλληλοι καὶ ἀκόλαστοι σώματος
[1, 3]	μὲν καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ,	μέθαις	δὲ καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ ἑαυτήν
[1, 5]	διόπερ καὶ ῥᾷστα πάσης εὐνοίας	μεθέξειν	πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν μὲν
[1, 17]	αὐτὸν ὑπὸ τοῦ φαρμάκου καὶ	μέθης	ἀποσφίγξας τὸν τράχηλον φονεύει. τοιούτῳ
[1, 17]	ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς	μεθύων	νηφούσης γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν
[1, 10]	δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο,	μεῖζόν	τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων μεγάλαις
[1, 4]	ὑπ´ ὄψιν πεσόντα οἶκτον προκαλεῖται	μείζονα.	ἐμοὶ δέ τι καὶ πλέον
[1, 1]	ἀρετῇ δόξῃ παρέδοσαν τῆς ἀληθείας	μείζονι.	ἐγὼ δ´ ἱστορίαν οὐ παρ´
[1, 10]	καὶ περὶ βασιλείας ἤδη καὶ	μειζόνων	πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο. ἐπεὶ
[1, 10]	αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα πάσης ἐλπίδος	μειζόνως	ἦν προχωρήσαντα, ᾠήθη δεῖν μέγα
[1, 9]	τε φιλικὰ ποιήσας καὶ ἐπὶ	μείζοσι	φήσας καλεῖν ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν
[1, 12]	δὲ οἱ ἐν τῇ πόλει	μείναντες	αἰσθόμενοι τὸ κατειληφὸς πάθος, ἀποκλείσαντες
[1, 6]	εἰπὼν διέτρεψε πρὸς ὀλίγον τὸ	μειράκιον.	αἰδεσθεὶς γὰρ ὁ Κόμοδος τὰ
[1, 5]	ἔδοξε τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ	μειράκιον	ἐς τὸ στρατόπεδον, ὡς ἂν
[1, 8]	τούτους ἐς ὑποψίαν ἄγων τὸ	μειράκιον	ἐφόβει, ὡς ἂν αὐτοὺς διαχρησάμενος
[1, 7]	νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν τὸ	μειράκιον	ἡγούμενοι. ἀνύσας δὲ τὴν ὁδοιπορίαν
[1, 8]	ἐποίησε τῶν στρατοπέδων) τῇ τοῦ	μειρακίου	ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ ἐκεῖνος {εἴασεν} αὐτὸν
[1, 11]	σώματος ἐκθειασθῆναι τὸ πάθος τοῦ	μειρακίου	ἐς μῦθον καὶ τὴν Διὸς
[1, 3]	οὖν, μὴ τῆς ἡλικίας τοῦ	μειρακίου	καταφρονήσαντες ἐπιθῶνται αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ
[1, 6]	νεανιῶν. τοιαῦτά τινα προφασιζομένου τοῦ	μειρακίου	οἱ μὲν ἄλλοι συνεστάλησάν τε
[1, 8]	πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία τῷ	μειρακίῳ	μίσους ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον
[1, 6]	εὔφορος. τοιαῦτα δή τινα τῷ	μειρακίῳ	ὑποτυπούμενοι ἤγειρον αὐτοῦ τὰς ὀρέξεις
[1, 3]	ἑώρα τε τὸν παῖδα τῆς	μειρακίων	ἡλικίας ἀρχόμενον ἐπιβαίνειν, δεδιὼς μὴ
[1, 4]	ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε, ἄρτι τῆς	μειρακίων	ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ δεόμενον ὥσπερ
[1, 5]	ἐστι θεῶν· ἡμῖν δὲ χρὴ	μέλειν	τῶν ἐν ἀνθρώποις καὶ τὰ
[1, 17]	ἢ παθεῖν, οὐδὲ καιρὸν εἶναι	μελλήσεως	ἢ ἀναβολῆς. ἀρέσκει δὴ δοῦναι
[1, 17]	τὸ γραμματεῖον „ὅρα“ ἔφη „ποίαν	μέλλομεν	παννυχίζειν ἑορτήν“ ὁ δ´ Ἔκλεκτος
[1, 14]	καιρὸν ἐλύπησε καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	οἰωνίσματι καὶ φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους
[1, 13]	τόν τε ἐπικείμενον κίνδυνον οὐ	μέλλοντα	ἀλλὰ παρόντα ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται
[1, 5]	ἡμετέρας ἡλικίας {καταφρονῆσαν} τά τε	μέλλοντα	φοβήσεται δέει τῶν πεπειραμένων. τοσαῦτα
[1, 11]	παρθενεύεσθαι, αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν.	μέλλουσα	δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν δῆμον
[1, 15]	ἐκκαλούμενον καταλαβούσης φθάσας τῷ ἀκοντίῳ	μέλλουσαν	δήξεσθαι, τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν
[1, 17]	καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν τε	μέλλουσαν	τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ Ἔκλεκτον
[1, 16]	δὲ ἄρα ποτὲ κἀκεῖνον παύσασθαι	μεμηνότα	καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην.
[1, 9]	συλληφθῆναι ὁ Περέννιος, οἷά τε	μεμηνότα	καὶ ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι.
[1, 15]	δὲ τὸ ἀξίωμα αἰσχίστῳ καὶ	μεμιασμένῳ	σχήματι. ὃ μὲν οὖν μονομαχῶν
[1, 8]	καὶ κοινοὺς ἐχθροὺς πάντας ἡγεῖτο,	μεμνημένος	ἀεὶ τῆς τοῦ ἐπιδραμόντος φωνῆς.
[1, 13]	καὶ παιδείας κἂν ἔτι μετρίως	μεμνημένος	τῆς αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος ἐδιώκετο,
[1, 13]	πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου τοῖς	μὲν	αἴτιον ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ
[1, 1]	τὸν πολὺν ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς	μὲν	ἀληθείας ἐν ταῖς ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν,
[1, 6]	τινα προφασιζομένου τοῦ μειρακίου οἱ	μὲν	ἄλλοι συνεστάλησάν τε τὴν ψυχήν,
[1, 15]	αἱ τῆς θέας ἡμέραι, τὸ	μὲν	ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο, τῷ δὲ Κομόδῳ
[1, 15]	τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι, τὴν	μὲν	ἀπέκτεινε τὸν δὲ ἐρρύσατο, φθάσας
[1, 17]	ὁ δὲ Κόμοδος ἀσχάλλων τοὺς	μὲν	ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν ἐς
[1, 9]	τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο, καὶ πάλαι	μὲν	ἀπεχθῶς πρὸς τὸν Περέννιον διακείμενοι
[1, 14]	ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα	μὲν	ἀρχαῖα καταλύσας, πάντας δὲ ταῖς
[1, 12]	δὲ ἔπασχον ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς	μὲν	αὐτοῖς συστάδην μαχομένου, τοῦ δὲ
[1, 6]	ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν	μὲν	γὰρ ἐκεῖσε καὶ ὕστερον ἐπὶ
[1, 16]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου	μὲν	γὰρ ἔτους τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν
[1, 17]	τῶν τῆς συγκλήτου πρωτευόντων. τοὺς	μὲν	γὰρ πρεσβυτέρους καὶ ἔτι λοιποὺς
[1, 7]	καὶ εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων. τὸ	μὲν	γὰρ πρὸς πατρὸς αὐτῷ γένος
[1, 5]	με ἢ υἱὸν καλῶν· τὴν	μὲν	γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο φύσεως, τὴν
[1, 8]	τοῖς στρατοπέδοις Περέννιον, ἄνδρα τὸ	μὲν	γένος Ἰταλιώτην, στρατιωτικὸν δ´ εἶναι
[1, 12]	τοιαύτης. Κλέανδρός τις ἦν, τὸ	μὲν	γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ εἰωθότων
[1, 16]	ἱκετεύουσα οὐκ ἐτύγχανεν αὐτοῦ, ἣ	μὲν	δακρύουσα ἀπέστη, ὁ δὲ Κόμοδος
[1, 9]	ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι. ὃ	μὲν	δὴ ἀκαίρου παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε
[1, 11]	τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι ἐθαύμασαν. τοσαῦτα	μὲν	δὴ περὶ τῆς Πεσσινουντίας θεοῦ
[1, 14]	καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος	μὲν	δὴ προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ
[1, 8]	ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη	μὲν	δὴ πρώτη καὶ μεγίστη αἰτία
[1, 13]	τοὺς ὀχετοὺς φέροντες ἔρριψαν. τοιούτῳ	μὲν	δὴ τέλει Κλέανδρός τε καὶ
[1, 9]	οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντο. τοιοῦτο	μὲν	δὴ τέλος ἐκείνους κατέλαβεν· ὁ
[1, 3]	ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων, τοῦτο	μὲν	Διονυσίου τοῦ Σικελιώτου τυράννου, ὃς
[1, 8]	τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα, τὸν	μὲν	ἑαυτῆς ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα
[1, 2]	διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ θυγατέρες	μὲν	ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες δὲ δύο.
[1, 10]	ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη	μὲν	ἐμπιπράντες, τὰ δὲ λοιπὰ δι´
[1, 11]	χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο δὲ πάλαι	μὲν	ἐξ οὐρανοῦ κατενεχθῆναι λόγος ἔς
[1, 1]	μηδ´ ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ	μὲν	ἐπιμηκεστέραν ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ
[1, 17]	νήπιον, τούτων δὴ τῶν γυμνῶν	μὲν	ἐσθῆτος χρυσῷ δὲ καὶ λίθοις
[1, 2]	τῶν δὲ ἀρρένων τούτων ὁ	μὲν	ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν βίον
[1, 9]	τῆς ἐπιβουλῆς τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ	μὲν	ἔτυχον μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ
[1, 13]	ἢ πένθους σχῆμα δείξασα „σὺ	μὲν“	ἔφη „ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ
[1, 1]	τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν, τὸ	μὲν	ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ καρπώσονται,
[1, 17]	τῆς νυκτὸς φονευθῆναι. ὧν πρώτη	μὲν	ἦν Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός
[1, 17]	στρατιώτας καὶ τοὺς μονομαχοῦντας, τοὺς	μὲν	ἵνα φυλάττοιεν αὐτόν, τοὺς δὲ
[1, 9]	γράμμασι, πιστεύσας ὁ νεανίας, ἀσχάλλων	μὲν	καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ ἀτελῆ
[1, 3]	τὴν ἐκείνου ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος	μὲν	καὶ μέχρις ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος
[1, 3]	αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων	μὲν	καλῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις
[1, 13]	ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν	μὲν	κολάκων ἐς ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ
[1, 16]	καὶ μέχρι νῦν Ἰταλιῶται τὰ	μὲν	Κρόνια προεορτάζουσι θεῷ τῷ λαθόντι,
[1, 13]	διαφόρου καὶ ἐναντίας γνώμης οἳ	μὲν	μισοῦντες αὐτόν, {ὁ δῆμος, οἳ
[1, 7]	αὐτῷ πυροειδές τι, ὡς τοὺς	μὲν	οἴεσθαι ῥίνημα χρυσοῦ προιόντι ἐπιπάσσεσθαι,
[1, 13]	~ὄντος δὲ πολέμου ἐμφυλίου ἄλλος	μὲν	οὐδεὶς ἀγγεῖλαι τὰ πραττόμενα τῷ
[1, 15]	εἰκόνας αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν. ~τὸν	μὲν	οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου
[1, 6]	ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον. οἳ	μὲν	οὖν διῴκουν τὰ ἐγκεχειρισμένα· οἳ
[1, 2]	τοῦ ἄρχοντος γνώμης βιοῦν. ὅσα	μὲν	οὖν ἐκείνῳ πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ
[1, 17]	καὶ ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον	μὲν	οὖν ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ
[1, 15]	ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους	μὲν	οὖν καὶ δορκάδας ὅσα τε
[1, 15]	αἰσχίστῳ καὶ μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ	μὲν	οὖν μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν
[1, 4]	τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι. ὃ	μὲν	οὖν νυκτός τε καὶ ἡμέρας
[1, 7]	αὕτη ἐπὶ Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους	μὲν	οὖν ὁ Κόμοδος οὕτως εἶχε,
[1, 12]	λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ	μὲν	οὖν οὕτως τὸν δῆμον ἐθελέαζεν.
[1, 5]	ὑμῖν ἀλλὰ γεννηθέντα αὐτοκράτορα. ὁ	μὲν	οὖν πατὴρ ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς
[1, 8]	ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι	μὲν	οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν νεανίσκον
[1, 8]	τὴν βασίλειον αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου	μὲν	οὖν τινὸς ὀλίγων ἐτῶν τιμὴν
[1, 6]	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου	μὲν	οὖν τινὸς χρόνου πάντα ἐπράττετο
[1, 15]	ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι	μὲν	οὖν τούτων, εἰ καὶ βασιλείας
[1, 12]	ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι	μὲν	οὖν τῶν τῆς Ῥώμης πυλῶν
[1, 14]	πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο κοινῇ	μὲν	πάντες τὰ δημόσια, ἕκαστος δὲ
[1, 13]	ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί. καὶ σώφρων	μὲν	πᾶς καὶ παιδείας κἂν ἔτι
[1, 4]	ὥσπερ ἐκ μιᾶς φωνῆς, οἳ	μὲν	πατέρα χρηστόν, οἳ δ´ ἀγαθὸν
[1, 3]	οὐδέπω πάντας ἐκεχείρωτο, ἀλλὰ τοὺς	μὲν	πειθοῖ ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν
[1, 11]	πόλεμον ἐκεῖ γενέσθαι λέγουσιν, οἳ	μὲν	περὶ ὅρων, οἳ δὲ περὶ
[1, 13]	τῶν λόγου ἀξίων· ἀλλὰ τῆς	μὲν	περὶ τὰ καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν
[1, 3]	Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ κισσὸν	μὲν	περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας
[1, 5]	μεθέξειν πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν	μὲν	πρεσβυτέρων τροφεῖά μοι ταῦτα ὀφειλόντων,
[1, 8]	ἢ ἔδρασε, παρέσχε τε αὑτῷ	μὲν	προγνωσθέντι ἁλῶσαι, ἐκείνῳ δὲ προμαθόντι
[1, 9]	τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ	μὲν	προκαθίσαντος ἐν τῇ βασιλείῳ ἕδρᾳ,
[1, 8]	τε ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ καὶ τῶν	μὲν	προσκτωμένων ἀεὶ καταφρονήσει, τῶν δ´
[1, 10]	συνεσκευάσθη. Μάτερνος ἦν τις στρατιώτης	μὲν	πρότερον, πολλὰ δὲ καὶ δεινὰ
[1, 5]	ὑπὸ τοιούτῳ μάρτυρι. καὶ τὰ	μὲν	πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς
[1, 12]	τῆς τοῦ πλούτου ἐπιθυμίας, τὰ	μὲν	πρῶτα ἐν τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι
[1, 10]	ἐν ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ	μὲν	πρῶτα κώμαις τε καὶ ἀγροῖς
[1, 6]	τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν	μέν	σε“ ἔφη, „τέκνον καὶ δέσποτα,
[1, 13]	καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ	μὲν	στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες ὑπὲρ οὗ
[1, 9]	Κόμοδον καταλαμβάνει. καὶ πάντες ὑπώπτευον	μὲν	τὰ λεχθέντα, πιστεύειν δὲ οὐ
[1, 17]	ἀποσφίγξας τὸν τράχηλον φονεύει. τοιούτῳ	μὲν	τέλει τοῦ βίου ὁ Κόμοδος
[1, 1]	θαύματος ἄξια. τούτων γὰρ οἱ	μὲν	τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν
[1, 14]	καὶ παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον	μὲν	τὴν πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ
[1, 13]	ῥοπή. ὁ δὲ Κόμοδος δεδιὼς	μὲν	τὴν τοῦ δήμου κίνησιν, μή
[1, 7]	συναπελθεῖν ἤθελον, ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν	μὲν	τῆς ἐν τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς,
[1, 13]	φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν	μέν	τι εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον
[1, 11]	παρ´ Ἑλλήνων τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ	μὲν	τὸ ἄγαλμα διοπετὲς εἶναι λέγουσιν,
[1, 6]	τῶν περὶ αὐτὸν θεραπόντων οὐκέτι	μὲν	τοῖς φίλοις οὐδὲν ἐκοινώσατο, ἐκπέμψας
[1, 4]	ἑαυτὸν τοιούτων λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι	μὲν	ὑμᾶς ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με
[1, 11]	δὲ τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι	μὲν	Φρύγες ὠργίαζον ἐπὶ τῷ ποταμῷ
[1, 10]	δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς, τῶν	μὲν	χωρίων ἃ ἐπόρθουν ἀπέστησαν, λαθόντες
[1, 11]	τὰ πράγματα, φασὶν αὐτοῖς χρησθῆναι	μενεῖν	τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἐς
[1, 8]	ἐπεὶ συνέβη τὸν Λούκιον τελευτῆσαι,	μενόντων	τῇ Λουκίλλῃ τῶν τῆς βασιλείας
[1, 8]	πατὴρ ἐξέδοτο αὐτήν. οὐδὲν ἧττον	μέντοι	καὶ ὁ Κόμοδος ἐφύλαττε τὰς
[1, 9]	παρρησίας τοιαύτην ὑπέσχε δίκην· οἱ	μέντοι	περὶ τὸν Κόμοδον, ὅσοι τε
[1, 13]	„σὺ μὲν“ ἔφη „ὦ βασιλεῦ,	μένων	ἐπὶ ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ,
[1, 14]	τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς καὶ	μέρεσι	σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη. τὸ
[1, 14]	καὶ ἄλλα πλεῖστα τῆς πόλεως	μέρη	καὶ κάλλιστα, ἱκανῶν τε ἡμερῶν
[1, 10]	τε ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ	μέρη	μὲν ἐμπιπράντες, τὰ δὲ λοιπὰ
[1, 17]	πλουσίων τὰς οὐσίας χαρίσασθαι ἐβούλετο	μερίσαι	τε ἐς τοὺς στρατιώτας καὶ
[1, 1]	ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν.	μερισθεῖσα	γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν
[1, 9]	μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν,	μερισθεῖσαν	δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι ἤλπισε
[1, 15]	ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο	μέρος	ἦλθε τὸ ἀκόντιον τοῦ σώματος,
[1, 10]	αἰχμοφόρων καὶ τῆς πομπῆς νομισθεὶς	μέρος,	μηδενὸς {τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν
[1, 9]	πήρα) εἰσδραμὼν καὶ στὰς ἐν	μέσῃ	τῇ σκηνῇ τῷ τε χειρὸς
[1, 17]	ὡς δὴ καθευδήσων (καὶ γὰρ	μεσημβρίας	εἰώθει τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον
[1, 15]	εἴ τι πρότερον ἄγνωστον ἦν,	μεσημβρίας	τε καὶ τῆς ἀρκτῴας γῆς
[1, 14]	τῆς Ἑστίας ἱέρειαι παρθένοι διὰ	μέσης	τῆς ἱερᾶς ὁδοῦ ἐς τὴν
[1, 14]	ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς ἐν	μέσῳ	ἀέρι κρέμασθαι δοκεῖν· ζῷά τε
[1, 7]	σπουδῆς καὶ διαδραμὼν τὰς ἐν	μέσῳ	πόλεις, ὑποδεχθείς τε πανταχοῦ βασιλικῶς
[1, 5]	αὐτῷ ἐς ὕψος ἀρθέντος ἐν	μέσῳ	τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν ἐπ´ αὐτὸ
[1, 7]	τε συμμετρίᾳ καὶ κάλλει προσώπου	μετ´	ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν τε γὰρ ἀρθμίαι
[1, 5]	πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ	μετ´	ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα ἡ τύχη,
[1, 14]	πόλιν οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων δῆμος	μετ´	εὐνοίας τὸν Κόμοδον ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ
[1, 9]	παισὶ διολέσθαι κακῶς. ἦλθον γὰρ	μετ´	οὐ πολὺ στρατιῶταί τινες λαθόντες
[1, 16]	τὰ πρῶτα ἐλιπάρει καὶ προσπίπτουσα	μετὰ	δακρύων ἐδεῖτο μήτε τὴν Ῥωμαίων
[1, 7]	δὲ τὴν ὁδοιπορίαν ὁ Κόμοδος	μετὰ	νεανικῆς σπουδῆς καὶ διαδραμὼν τὰς
[1, 1]	δὲ τῇ τῶν ἐντευξομένων μνήμῃ,	μετὰ	πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα ἐς
[1, 5]	τά τε τοῦ πολέμου λείψανα	μετὰ	πάσης ἀνδρείας ἀπαλείψαιτε καὶ τὴν
[1, 2]	Κόμοδόν τε καλούμενον ὁ πατὴρ	μετὰ	πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς
[1, 9]	ἕδρᾳ, πληρωθέντος δὲ τοῦ θεάτρου	μετὰ	πάσης εὐκοσμίας, τῶν τε ἐν
[1, 13]	οἰκείων κατελθὼν ἐς τὸ ἄστυ	μετὰ	πάσης εὐφημίας τε καὶ παραπομπῆς
[1, 10]	δὲ ταῦτα ἐδηλώθη τῷ Κομόδῳ,	μετὰ	πάσης ὀργῆς τε καὶ ἀπειλῆς
[1, 4]	ἐξ ἀνάγκης δουλεύοντες ἀλλ´ οἱ	μετὰ	πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω
[1, 17]	ὁ δ´ ὡς συνήθη φιλοτησίαν	μετὰ	πολλὰ λουτρὰ καὶ γυμνάσια τὰ
[1, 14]	λόγος· ὃ τότε πρῶτον {καὶ}	μετὰ	τὴν ἀπ´ Ἰλίου ἐς Ἰταλίαν
[1, 15]	ἀπειλεῖν. ~τὸν μὲν οὖν ἀνδριάντα	μετὰ	τὴν ἐκείνου τελευτὴν καθελοῦσα ἡ
[1, 2]	σοφοῖς ἀνδράσι συγγέγραπται. ἃ δὲ	μετὰ	τὴν Μάρκου τελευτὴν παρὰ πάντα
[1, 17]	Κόμοδος ἐχρήσατο, βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα	μετὰ	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτήν, εὐγενέστατός
[1, 10]	σωτήρια τοῦ βασιλέως ὁ δῆμος	μετὰ	τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ
[1, 15]	θέαμα, τὸν εὐγενῆ Ῥωμαίων βασιλέα	μετὰ	τοσαῦτα τρόπαια πατρός τε καὶ
[1, 6]	τὸν δὲ πόλεμον ἀτελῆ καταλιπεῖν	μετὰ	τοῦ ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές. θάρσος
[1, 14]	σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο καὶ ῥόπαλον	μετὰ	χεῖρας ἔφερεν· ἀμφιέννυτό τε ἁλουργεῖς
[1, 9]	σχῆμα (βάκτρον γὰρ ἦν αὐτοῦ	μετὰ	χεῖρας, ἡμιγύμνῳ τε αὐτῷ ἐκκρεμὴς
[1, 11]	προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν	μεταγάγοιεν	ὡς αὑτούς. πέμψαντες δὴ πρέσβεις
[1, 17]	γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν Ἔκλεκτον	μεταπέμπεται.	ἔθος δ´ εἶχεν αὐτῇ προσιέναι
[1, 13]	μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα ἤδη φοβηθεὶς	μεταπέμπεται	τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν μέν τι
[1, 16]	δακρύουσα ἀπέστη, ὁ δὲ Κόμοδος	μεταπεμψάμενος	Λαῖτόν τε τὸν ἔπαρχον τῶν
[1, 14]	ἐς τὴν τοῦ βασιλέως αὐλὴν	μετεκόμισαν.	κατεφλέχθη δὲ καὶ ἄλλα πλεῖστα
[1, 1]	ἐξ οὗπερ ἡ Ῥωμαίων δυναστεία	μετέπεσεν	ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι
[1, 2]	ἔστι δ´ ὧν καὶ πείρᾳ	μετέσχον	ἐν βασιλικαῖς ἢ δημοσίαις ὑπηρεσίαις
[1, 2]	ἕτερος κομιδῇ νέος τὸν βίον	μετήλλαξε	(Βηρίσσιμος δ´ ἦν ὄνομα αὐτῷ)
[1, 13]	αὐτὰ ὑμνούντων, τοῦ δὲ ἀπρεπέστερον	μετιόντος	ἢ βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε. ~ἐγένοντο
[1, 15]	βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ	μετοικισθῆναι	ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν μονομάχων
[1, 3]	ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ τῶν παιδείας καλῶν	μετοχετεύονται)	οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα
[1, 4]	ἐπὶ τοῦτο ἀχθῶσι. χαλεπὸν δὲ	μετριάσαι	τε καὶ ὅρον ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις
[1, 2]	τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἐπιεικῆ καὶ	μέτριον	βασιλέα, τούς τε προσιόντας δεξιούμενος
[1, 3]	ἐδεδίει τε καὶ ἤλπιζεν οὐ	μετρίως	δ´ αὐτὸν ἐταράττον καὶ οἱ
[1, 13]	πᾶς καὶ παιδείας κἂν ἔτι	μετρίως	μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος
[1, 6]	εὔδαιμον γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις	μετροῦσιν,	ὑπεμίμνησκον αὐτὸν τῆς ἐν Ῥώμῃ
[1, 15]	τοῦ ζῴου ὁρμῇ κατὰ τοῦ	μετώπου	ἢ κατὰ καρδίας ἔφερε τὴν
[1, 8]	ἐξουσίαν ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα.	μέχρι	μὲν οὖν τινὸς ἐπεῖχε τὸν
[1, 15]	μηδ´ ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον.	μέχρι	μὲν οὖν τούτων, εἰ καὶ
[1, 12]	ἐπ´ ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο.	μέχρι	μὲν οὖν τῶν τῆς Ῥώμης
[1, 3]	τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς ἐχώρησε	μέχρι	μητρῴου φόνου παρεῖχέ τε τοῖς
[1, 16]	παραχθέν. διὰ ταῦτά τοι καὶ	μέχρι	νῦν Ἰταλιῶται τὰ μὲν Κρόνια
[1, 1]	τὴν δυναστείαν· εἰσὶ δ´ οἳ	μέχρι	προσηγορίας καὶ τιμῆς ἐφημέρου μόνης
[1, 15]	ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ	μέχρι	τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων ἁπάντων καὶ
[1, 1]	ἐν ἔτεσι περί που διακοσίοις	μέχρι	τῶν Μάρκου καιρῶν οὔτε βασιλειῶν
[1, 3]	ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν καὶ	μέχρις	ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος προχωρήσας παρὰ
[1, 5]	ἀπαλείψαιτε καὶ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν	μέχρις	ὠκεανοῦ προαγάγοιτε. ὑμῖν τε γὰρ
[1, 15]	τὸ ἀκόντιον τοῦ σώματος, ὡς	μὴ	ἅμα τε τρῶσαι καὶ φονεῦσαι.
[1, 10]	ἐπείπερ ἅπαξ ἐν κινδύνῳ καθειστήκει,	μὴ	ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ
[1, 4]	καὶ οὐδέ ποτε ἀφηνιάζουσιν, ἢν	μὴ	βίᾳ καὶ ὕβρει ἐπὶ τοῦτο
[1, 9]	τοὺς ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη	μὴ	ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν
[1, 7]	ὅσοι τὴν Ῥώμην κατῴκουν ἄνθρωποι,	μὴ	κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι
[1, 4]	καιρὸς εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι	μὴ	μάτην ἐς ὑμᾶς τοσούτου χρόνου
[1, 3]	συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ	μὴ	μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ
[1, 3]	μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον ἐπιβαίνειν, δεδιὼς	μὴ	νεότης ἀκμάζουσα καὶ ἐν ὀρφανίᾳ
[1, 17]	γε τοῦ ἐμέτου ὄντος, φοβηθέντες	μὴ	πᾶν ἐξεμέσας τὸ φάρμακον ἀνανήψῃ
[1, 10]	μέγα ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα, ὃ	μὴ	παντὶ τῷ βουλομένῳ ἀμφιεσθέντι ὑπάρχει
[1, 5]	ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ	μὴ	πειραθέντα με ἰδιωτικῶν σπαργάνων ἅμα
[1, 4]	χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν κυβερνησόντων,	μή	ποι φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς τῆς
[1, 3]	καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ	μὴ	πρὸ πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον
[1, 4]	ἱκανὴ ῥύεσθαι τὸν ἄρχοντα, εἰ	μὴ	προσυπάρχοι ἡ τῶν ὑπηκόων εὔνοια.
[1, 15]	τῶν ὁμόρων ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ	μὴ	πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν.
[1, 15]	ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι	μὴ	πταίειν. συνῆσαν δὲ παιδεύοντες αὐτὸν
[1, 10]	καὶ κρύψαι τὴν ἀλήθειαν, ὡς	μὴ	ῥᾳδίως διαγνῶναι τόν τε ὄντα
[1, 1]	κλέος ἀίδιον μνώμενοι, ὡς ἂν	μὴ	σιωπήσαντες λάθοιεν ἐς τὸν πολὺν
[1, 15]	Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ κατεσκεύαστο, ὡς	μὴ	συστάδην τοῖς θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι,
[1, 13]	πλήθους δεινὰ ἡμᾶς προσλήψεται, εἰ	μὴ	τὴν ταχίστην πρὸς τὸν θάνατον
[1, 17]	εὐστοχίᾳ τε καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ	μὴ	τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι
[1, 14]	παντοῖα καὶ τὴν ἑαυτῶν φύσιν	μὴ	τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς καὶ
[1, 3]	παρουσίας τοιούτου βασιλέως. ὑπώπτευεν οὖν,	μὴ	τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου καταφρονήσαντες
[1, 13]	μὲν τὴν τοῦ δήμου κίνησιν,	μή	τι καὶ περὶ αὐτὸν νεωτερίσειεν,
[1, 17]	τὸ γραμματεῖον ἀφαιρεῖται, δεδοκυῖα δὴ	μή	τι τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ νηπιότητος
[1, 6]	δεδιέναι δέ σε οὐ χρή,	μή	τις ἐκεῖ τοῖς πράγμασιν ἐπιθῆται.
[1, 6]	αἰφνιδίου ὁρμῆς αἰδούμενος, δεδιέναι προσεποιεῖτο,	μή	τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν βασίλειον
[1, 10]	ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ	μὴ	τοσαύτην ὑπάρχειν δύναμιν ἡγεῖτο ὡς
[1, 12]	βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι τοίνυν καὶ	μὴ	φέροντες ἐς φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ
[1, 8]	τῆς συγκλήτου αὐτῷ ἐπιπεπέμφθαι, τρῶσαι	μὴ	φθάσας, ἀλλ´ ἐν ᾧ περὶ
[1, 9]	Ἰλλυρικὴν στρατιὰν ἀναπείθουσιν. εἰ δὲ	μὴ	φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ,
[1, 4]	ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι	μὴ	φόβον ἐξ ὠμότητος, πόθον δὲ
[1, 9]	τοῦ Περεννίου ξίφος, καὶ εἰ	μὴ	φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´
[1, 10]	ἐν κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ ἀσήμως	μηδ´	ἀδόξως τελευτῆσαι. ἐπεὶ δὲ αὑτῷ
[1, 15]	ἐπὶ σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι καὶ	μηδ´	ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι
[1, 1]	παραδόξους πρότερον ἢ σπανίως ἢ	μηδ´	ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν
[1, 4]	πάντας ἐλάμβανε τοὺς παρόντας, ὡς	μηδὲ	κατασχόντας αὑτῶν τινὰς ἐς οἰμωγὴν
[1, 15]	προεχώρησε μανίας, ὡς μηκέτι βούλεσθαι	μηδὲ	τὴν βασίλειον οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ
[1, 13]	καὶ πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως πιστεύων	μηδέ	τινα προσιέμενος τῶν λόγου ἀξίων·
[1, 17]	δὲ ἱκέτευον καὶ πείθειν ἐπειρῶντο	μηδὲν	ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν. ὁ
[1, 9]	καὶ τὸν πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι,	μηδὲν	δὲ ἐπεσταλκέναι τοῖς βασιλείοις ἀρκούμενον
[1, 15]	βέλους ἔτι περιθεῖν αὐτὰς ὡς	μηδὲν	παθούσας. παρδάλεως δέ ποτε ὀξυτάτῳ
[1, 9]	ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα τοῦ Περεννίου	μηδέν	τέ τι τοιοῦτον προσδεχομένου νύκτωρ
[1, 5]	ἐπὶ τοῖς καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα καὶ	μηδέν	τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ δυσφορεῖν
[1, 17]	τίθησιν ἐπὶ τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς	μηδένα	ἐκεῖσε εἰσελεύσεσθαι. ἦν δέ τι
[1, 13]	τοῦ στρατιωτικοῦ. ἃ δὲ πρὸς	μηδενὸς	βαρβάρων πείσεσθαι προσεδοκῶμεν, ταῦτα δρῶσιν
[1, 2]	τε ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς	μηδενὸς	μήτε Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι·
[1, 10]	καὶ τῆς πομπῆς νομισθεὶς μέρος,	μηδενὸς	{τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τὸν
[1, 16]	μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι	μηθ´	ἑαυτὸν ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις
[1, 15]	τοσοῦτον δὲ προεχώρησε μανίας, ὡς	μηκέτι	βούλεσθαι μηδὲ τὴν βασίλειον οἰκεῖν
[1, 15]	εἰκόνα ἵδρυσεν· ὁ δὲ Κόμοδος	μηκέτι	κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας ἐπετέλεσεν,
[1, 10]	καὶ τῶν ἁλισκομένων κοινωνίᾳ, ὡς	μηκέτι	λῃστῶν ἀλλὰ πολεμίων ἔχειν ἀξίωμα.
[1, 4]	μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς	μῆκος	ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι μὴ φόβον
[1, 14]	συνεχῶς ἐβλέποντο ἕτεροί τε ἐς	μῆκος	κεχαλασμένοι ὡς ἐν μέσῳ ἀέρι
[1, 14]	κατὰ πᾶσαν τὴν πόλιν, ἀλλὰ	μὴν	καὶ ἀντικρὺ τοῦ τῆς συγκλήτου
[1, 15]	βέλη ὧν αἱ ἀκμαὶ ἦσαν	μηνοειδεῖς,	ταῖς Μαυρουσίαις στρουθοῖς ὀξύτατα φερομέναις
[1, 14]	ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν ἐνιαυσίων	μηνῶν	τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν ἀρχαῖα
[1, 2]	ἐραστής, ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων	μήτε	Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα
[1, 15]	ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον	μήτε	ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ
[1, 15]	ἃ μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν	μήτε	ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ διηγγέλλετο αὑτοῦ
[1, 6]	ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἴστρου ὥραν,	μήτε	ὀπώρας εὔφορον κρυεράν τε ἀεὶ
[1, 2]	ἀρχαιότητος ἦν ἐραστής, ὡς μηδενὸς	μήτε	Ῥωμαίων μήτε Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ
[1, 16]	καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο	μήτε	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´
[1, 9]	αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ δὲ	μήτε	τι τῆς παρασκευῆς πω καὶ
[1, 9]	παρασκευῆς πω καὶ τῶν βεβουλευμένων	μήτε	τι τῶν κατὰ τὸν πατέρα
[1, 7]	ἐπισήμων ἦν· Φαυστῖνα δ´ ἡ	μήτηρ	βασίλισσα γεγένητο θυγάτηρ τε οὖσα
[1, 10]	ἀρχῇ ἑκάστου ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας	μητρὶ	θεῶν πομπὴν τελοῦσι Ῥωμαῖοι· καὶ
[1, 3]	Νέρωνι πεπραγμένα ὃς ἐχώρησε μέχρι	μητρῴου	φόνου παρεῖχέ τε τοῖς δήμοις
[1, 10]	καὶ σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι. καὶ	μηχανᾶται	τοιόνδε τι· ἦρος ἀρχῇ ἑκάστου
[1, 4]	νυκτός τε καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας	μιᾶς	ἀνεπαύσατο, πόθον τε τοῖς καθ´
[1, 4]	ἐδέχετο. πάντες δ´ ὥσπερ ἐκ	μιᾶς	φωνῆς, οἳ μὲν πατέρα χρηστόν,
[1, 1]	τε καὶ ἰδιωτῶν, εὐτελῆ καὶ	μικρὰ	ἔργα λόγων ἀρετῇ δόξῃ παρέδοσαν
[1, 10]	τόν τε ὄντα καὶ τὸν	μιμούμενον.	ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς
[1, 14]	θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ ἡρώων ἰσχὺν	μιμούμενον.	τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν ἐφαίνετο,
[1, 3]	νόμους, Ἀντίγονος δὲ Διόνυσον πάντα	μιμούμενος	καὶ κισσὸν μὲν περιτιθεὶς τῇ
[1, 12]	οἱ τῆς πόλεως πεζοὶ στρατιῶται	μίσει	τῶν ἱππέων. ~ὄντος δὲ πολέμου
[1, 3]	ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις	μισθοῖς	ἐθηρᾶτο, τοῦτο δὲ αἱ τῶν
[1, 6]	τὸν βίον πορίζονται, ἢ μεγάλων	μισθῶν	τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ
[1, 1]	δ´ οἳ πρὸς ἔχθραν ἢ	μῖσος	τυράννων, κολακείαν τε ἢ τιμὴν
[1, 13]	καὶ ἐναντίας γνώμης οἳ μὲν	μισοῦντες	αὐτόν, {ὁ δῆμος, οἳ δὲ
[1, 12]	τὰς αἰτίας ἐς ἐκεῖνον ἀναφέροντες	μισοῦντές	τε αὐτοῦ τὸ ἀκόρεστον τῆς
[1, 8]	καὶ μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ	μίσους	ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν·
[1, 6]	πάντα· ἥ τε τοῦ πατρὸς	μνήμη	αἰώνιόν σοι πίστιν καὶ εὔνοιαν
[1, 8]	νεανίσκον ἥ τε τοῦ πατρὸς	μνήμη	καὶ ἡ πρὸς τοὺς φίλους
[1, 1]	νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν ἐντευξομένων	μνήμῃ,	μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα
[1, 3]	δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε	μνήμη	τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων,
[1, 4]	ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε ἐμῇ	μνήμῃ	χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω τε
[1, 1]	ἀσχοληθέντων ἔργων τε πάλαι γεγονότων	μνήμην	ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος ἀίδιον
[1, 4]	ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε ἀίδιον	μνήμην	ἐς τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος
[1, 3]	γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον ἔχοντα τὴν	μνήμην,	τά τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς
[1, 5]	καὶ τὴν τοῦ κοινοῦ πατρὸς	μνήμην	χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν
[1, 1]	ἢ σπανίως ἢ μηδ´ ὅλως	μνημονευθέντας·	ὧν οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν ἔσχον
[1, 1]	ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας κλέος ἀίδιον	μνώμενοι,	ὡς ἂν μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν
[1, 5]	αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε· „κοινὴν εἶναί	μοι	πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπὶ τοῖς
[1, 5]	ἤλπικα, τῶν μὲν πρεσβυτέρων τροφεῖά	μοι	ταῦτα ὀφειλόντων, τοὺς δ´ ἡλικιώτας
[1, 4]	ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή	μοι	τὸν υἱὸν ὃν αὐτοὶ ἀνεθρέψασθε,
[1, 5]	ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ γὰρ περιόντος	μοι	τοῦ πατρὸς πλεονεκτεῖν ὑμῶν ἠξίουν.
[1, 2]	αὑτῷ γενέσθαι θέλων· ταῦτα γὰρ	μόνα	ψυχῆς ἴδια καὶ ἀναφαίρετα ἡγεῖτο
[1, 1]	ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν ἐς	μοναρχίαν,	οὐκ ἂν εὕροι ἐν ἔτεσι
[1, 6]	τε καὶ ἀέρων, ὧν Ἰταλία	μόνη	εὔφορος. τοιαῦτα δή τινα τῷ
[1, 1]	μέχρι προσηγορίας καὶ τιμῆς ἐφημέρου	μόνης	ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ
[1, 15]	καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν	μονομαχήσειν.	διαδραμούσης δὲ τῆς φήμης συνέθεον
[1, 16]	ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα	μονομάχοις	καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις κινδυνεῦσαι. ἐπεὶ
[1, 15]	καὶ τὸν βασιλέα οὐ τὸν	μονομάχον	ἐννοούντων, ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε
[1, 17]	ἐς τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς	μονομαχοῦντας,	τοὺς μὲν ἵνα φυλάττοιεν αὐτόν,
[1, 15]	δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν	μονομαχούντων	ἐνδόξου τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι καλεῖσθαι
[1, 15]	πατρῴας προσηγορίας, ἀντὶ δὲ Γερμανικοῦ	„μονομάχους	χιλίους νικήσαντος“ ~ἔδει δὲ ἄρα
[1, 15]	μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν	μονομάχων	καταγώγιον. ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα,
[1, 16]	οἰκίας, ἀλλ´ ἐκ τοῦ τῶν	μονομάχων	καταγωγίου, ἀντὶ δὲ τῆς εὐπαρύφου
[1, 17]	ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν	μονομάχων	καταγωγίου· προσποιησάμενοι δὲ περὶ τῶν
[1, 16]	ὡς διανυκτερεύσων ἐν τῷ τῶν	μονομάχων	καταγωγίῳ κἀκεῖθεν προελευσόμενος ἐπὶ τὰς
[1, 16]	φέρων καὶ συμπροιόντων τῶν λοιπῶν	μονομάχων	ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις. ἐπεὶ δὲ
[1, 15]	μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν οὖν	μονομαχῶν	ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο καὶ
[1, 12]	ἐφθείρετο δὲ ὁ δῆμος οὐ	μόνον	βαλλόμενος ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν οὐδὲ
[1, 3]	~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον, καὶ μὴ	μόνον	ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ καμάτοις
[1, 2]	αὐτὸν δορυφόρους ἀποσοβεῖν τοὺς ἐντυγχάνοντας.	μόνος	τε βασιλέων φιλοσοφίαν οὐ λόγοις
[1, 5]	ἐμοῦ προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι ἀρχῇ, ἀλλὰ	μόνος	τε ὑμῖν ἐγὼ ἐν τοῖς
[1, 4]	χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω τε	μόνως	ἀίδιον αὐτὴν ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα
[1, 11]	τὸ πάθος τοῦ μειρακίου ἐς	μῦθον	καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν. ἐν
[1, 1]	θαρροῦντες, ὡς εἴ τι καὶ	μυθῶδες	λέγοιεν, τὸ μὲν ἡδὺ τῆς
[1, 12]	τὴν πόλιν κελευόντων τῶν ἰατρῶν	μύρου	εὐωδεστάτου τάς τε ὀσφρήσεις καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 20/04/2007