Livre, Chap.
[1, 4]	μιᾶς ἀνεπαύσατο, πόθον τε τοῖς	καθ´	αὑτὸν ἀνθρώποις ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε
[1, 8]	οὐσίας ῥᾷστα πλουσιώτατος ἐγένετο τῶν	καθ´	αὑτὸν ἀνθρώπων. γενομένης δ´ ἐξετάσεως
[1, 17]	γενομένων βασιλέων, κάλλει τε τῶν	καθ´	αὑτὸν ἀνθρώπων εὐπρεπέστατος αὐταρκέστατός τε
[1, 6]	τοὺς φίλους ἀπεπέμψατο, φήσας ἀκριβέστερον	καθ´	αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον. ἐγκειμένων
[1, 17]	τε λοιπῶν τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα	καθ´	ἑαυτήν τε εἰποῦσα „εὖγε, ὦ
[1, 14]	ἐς Ἰταλίαν ἄφιξιν εἶδον οἱ	καθ´	ἡμᾶς ἄνθρωποι. ἁρπάσασαι γὰρ τὸ
[1, 10]	βίᾳ ῥηγνύντες, τοὺς ἐφ´ οἱαισδὴ	καθειρχθέντας	αἰτίαις δεσμῶν ἐλευθέρους ἀφιέντες ἄδειάν
[1, 10]	ἢ ἐπείπερ ἅπαξ ἐν κινδύνῳ	καθειστήκει,	μὴ ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι.
[1, 17]	ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ ἐς ὕπνον	καθελκόμενος	ὑπὸ καμάτου τοῦτο πάσχειν οἰηθεὶς
[1, 15]	ἀνδριάντα μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν	καθελοῦσα	ἡ σύγκλητος Ἐλευθερίας εἰκόνα ἵδρυσεν·
[1, 13]	τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ, ἐν ἐσχάτῳ	καθέστηκας	κινδύνῳ· ἡμεῖς δέ, τὸ σὸν
[1, 17]	ἐς τὸ δωμάτιον ὡς δὴ	καθευδήσων	(καὶ γὰρ μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο
[1, 8]	γὰρ ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου	καθῆστο	ἐν τοῖς θεάτροις, καὶ τὸ
[1, 15]	στρατιωτικὰ ἢ Ῥωμαίων ἀρχῇ πρέποντα,	καθυβρίζοντα	δὲ τὸ ἀξίωμα αἰσχίστῳ καὶ
[1, 16]	ἐδεῖτο μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν	καθυβρίσαι	μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ
[1, 10]	ἀπέστησαν, λαθόντες δὲ διὰ ταχείας	καὶ	ἀβάτου ὁδοιπορίας κατ´ ὀλίγους ἐς
[1, 11]	νεὼς προσευξαμένη, εἰ παρθένος εἴη	καὶ	ἁγνή, πεισθῆναι τὸ σκάφος. ῥᾳδίως
[1, 10]	τὰ μὲν πρῶτα κώμαις τε	καὶ	ἀγροῖς ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν, ἐπεὶ δὲ
[1, 7]	οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος,	καὶ	Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ θηλυγονίαν, ἀνήνεγκε
[1, 1]	πολλοῖς βαρβάροις, γῆς τε σεισμοὺς	καὶ	ἀέρων φθορὰς τυράννων τε καὶ
[1, 6]	καὶ ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων τε	καὶ	ἀέρων, ὧν Ἰταλία μόνη εὔφορος.
[1, 9]	βασιλίδα πόλιν πανηγυρίζουσαν. θεατὴς δὲ	καὶ	ἀθλοθέτης σὺν τοῖς λοιποῖς ἱερεῦσιν,
[1, 4]	κατεσίγασεν· ὑπὸ δὲ ἀσθενείας τε	καὶ	ἀθυμίας αὖθις ὑπτίαζεν. οἶκτος δὲ
[1, 15]	ἐθαυμάζομεν· ἀπό τε γὰρ Ἰνδῶν	καὶ	Αἰθιόπων, εἴ τι πρότερον ἄγνωστον
[1, 6]	θριαμβεύοντί τε καὶ δεσμίους ἀπάγοντι	καὶ	αἰχμαλώτους βασιλεῖς τε καὶ σατράπας
[1, 17]	τινὰ ὄνομα Νάρκισσον, γενναῖόν τε	καὶ	ἀκμαστήν, πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν Κόμοδον
[1, 13]	τε καὶ μεθ´ ἡμέραν ἐπάλληλοι	καὶ	ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί. καὶ σώφρων
[1, 6]	ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς, θεάματά τε	καὶ	ἀκούσματα τερπνὰ διηγούμενοι τήν τε
[1, 3]	καὶ ἐν ὀρφανίᾳ ἐξουσίαν αὐτοκράτορα	καὶ	ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν
[1, 13]	(ῥᾳδία δὲ ἡ εἴσοδος αὐτῇ	καὶ	ἀκώλυτος ἅτε ἀδελφῇ) λυσαμένη τὰς
[1, 17]	ἡδοναῖς, αἷς δὴ καταλαβούσῃ ὥρᾳ	καὶ	ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´ ὀλίγον μὲν
[1, 14]	βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν. κατεφλέχθη δὲ	καὶ	ἄλλα πλεῖστα τῆς πόλεως μέρη
[1, 1]	παρ´ ἄλλων παραδεξάμενος ἄγνωστόν τε	καὶ	ἀμάρτυρον, ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ
[1, 2]	ταῦτα γὰρ μόνα ψυχῆς ἴδια	καὶ	ἀναφαίρετα ἡγεῖτο κτήματα. ἀρετῆς δὲ
[1, 5]	τὴν δόξαν πίστεώς τε ἀγαθῆς	καὶ	ἀνδρείας ἀποίσεσθε. τό τε ἐν
[1, 14]	ὡς ἀνδρειότατον ἀνεφέροντο. ἔστησε δὲ	καὶ	ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ πᾶσαν τὴν
[1, 13]	πάλιν τὸν ἀρθέντα ῥῖψαι ὀλίγη	καὶ	ἀνέλπιστος δύναται τύχης ῥοπή. ὁ
[1, 7]	εὐφημίαις τε παντοδαπαῖς καὶ στεφάνων	καὶ	ἀνθέων βολαῖς ὑπεδέχοντο. ὡς δ´
[1, 12]	τις φθορὰ ἐγένετο ὑποζυγίων ἅμα	καὶ	ἀνθρώπων. τότε ὁ Κόμοδος συμβουλευσάντων
[1, 14]	πᾶσαν τὴν πόλιν, ἀλλὰ μὴν	καὶ	ἀντικρὺ τοῦ τῆς συγκλήτου συνεδρίου
[1, 7]	αὐτοῖς γεννηθέντα τε καὶ τραφέντα	καὶ	ἄνωθεν ἐκ τριγονίας βασιλέα τε
[1, 16]	καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν ἐπιδόντα μονομάχοις	καὶ	ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις κινδυνεῦσαι. ἐπεὶ δὲ
[1, 10]	Κομόδῳ, μετὰ πάσης ὀργῆς τε	καὶ	ἀπειλῆς ἐπιστέλλει τοῖς τῶν ἐθνῶν
[1, 12]	χρήματα καὶ πλεῖστον σῖτον συνωνούμενος	καὶ	ἀποκλείων, ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι τόν τε
[1, 16]	{ἣ} μαθοῦσα τὴν παράλογον οὕτω	καὶ	ἀπρεπῆ βούλησιν αὐτοῦ τὰ πρῶτα
[1, 14]	ἀσφάλειαν ἀναθήμασι κεκοσμημένον χρυσοῦ τε	καὶ	ἀργύρου· ἕκαστος δέ, ἃ εἶχεν,
[1, 12]	τὰ ὦτα ἐνεπίμπλασαν, θυμιάμασί τε	καὶ	ἀρώμασι συνεχῶς ἐχρῶντο, φασκόντων τινῶν
[1, 9]	ἵνα δόξαν ἄρηται πρότερον ἄγνωστος	καὶ	ἄσημος ὤν, εἴτε ἐλπίσαντος ἀμοιβῆς
[1, 17]	συνήντετο τῇ Μαρκίᾳ. ἣ δὲ	(καὶ	αὐτὴ γὰρ ἔστεργε τὸ παιδίον)
[1, 8]	τῶν ἐξεχόντων ἀναπείθει νεανίσκον τινά,	καὶ	αὐτὸν ὄντα τῆς βουλῆς, Κυιντιανὸν
[1, 17]	πέμπει τῷ Λαίτῳ. ὃ δὲ	καὶ	αὐτὸς ταραχθεὶς ἀφικνεῖται πρὸς Μαρκίαν
[1, 9]	τὴν ἀκρόασιν τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν,	καὶ	αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος ἐν τῇ
[1, 9]	τὸν Περέννιον διακείμενοι (βαρὺς γὰρ	καὶ	ἀφόρητος ἦν ὑπεροψίᾳ καὶ ὕβρει)
[1, 5]	δέ με εἶδεν ἥλιος ἄνθρωπον	καὶ	βασιλέα. εἰκότως δ´ ἂν ταῦτα
[1, 15]	μέχρι μὲν οὖν τούτων, εἰ	καὶ	βασιλείας τὰ πραττόμενα ἦν ἀλλότρια,
[1, 14]	καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός τε τὸ Ῥωμαίων	καὶ	βασίλειον σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο καὶ
[1, 1]	καὶ ἀέρων φθορὰς τυράννων τε	καὶ	βασιλέων βίους παραδόξους πρότερον ἢ
[1, 16]	καταγωγίου, ἀντὶ δὲ τῆς εὐπαρύφου	καὶ	βασιλικῆς πορφύρας ὅπλα τε αὐτὸς
[1, 11]	διατρίβων καὶ ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων	καὶ	βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη δὲ κατ´
[1, 8]	ἀλλὰ γάρ, ὥσπερ τινὸς πονηρᾶς	καὶ	βασκάνου τύχης ἀνατρεπούσης αὐτοῦ τὸ
[1, 5]	γῆς διοικεῖν. κατορθοῦν δὲ αὐτὰ	καὶ	βεβαιοῦν ὑμέτερον ἔργον, εἰ τά
[1, 5]	τάς τε βασιλείους θυσίας ἐπετέλει,	καὶ	βήματος αὐτῷ ἐς ὕψος ἀρθέντος
[1, 3]	ἐς τοὺς ὑπηκόους ὕβρεις τε	καὶ	βίαι, δι´ ὧν τὴν ἐκείνου
[1, 6]	καὶ δέσποτα, τὴν πατρίδα εἰκός·	καὶ	γὰρ αὐτοὶ τῶν οἴκοι ὁμοίᾳ
[1, 15]	πρότερον μήτε ἑωράκεσαν μήτε ἠκηκόεσαν.	καὶ	γὰρ διηγγέλλετο αὑτοῦ τῆς χειρὸς
[1, 8]	ἐφύλαττε τὰς τιμὰς τῇ ἀδελφῇ·	καὶ	γὰρ ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου
[1, 17]	τὸ δωμάτιον ὡς δὴ καθευδήσων	(καὶ	γὰρ μεσημβρίας εἰώθει τοῦτο ποιεῖν)
[1, 11]	δὲ ἐπὶ νεὼς τὸ ἄγαλμα	καὶ	γενόμενον ἐν ταῖς τοῦ Θύμβριδος
[1, 17]	συνήθη φιλοτησίαν μετὰ πολλὰ λουτρὰ	καὶ	γυμνάσια τὰ πρὸς θηρία διψῶν
[1, 15]	εἶχέ τινα χάριν. ἐπεὶ δὲ	καὶ	γυμνὸς ἐς τὸ ἀμφιθέατρον εἰσῆλθεν
[1, 10]	στρατιώτης μὲν πρότερον, πολλὰ δὲ	καὶ	δεινὰ τολμήσας, τήν τε τάξιν
[1, 14]	προϋπάρχουσαν φήμην ἐπιστώσατο. πολλῶν δὴ	καὶ	δεινῶν συνεχῶς κατειληφότων τὴν πόλιν
[1, 9]	καίτοι ἔπαρχον ὄντα τὸν Περέννιον	καὶ	δείξαντες τῷ Κομόδῳ τὰ νομίσματα
[1, 4]	ἄρτι τῆς μειρακίων ἡλικίας ἐπιβαίνοντα	καὶ	δεόμενον ὥσπερ ἐν χειμῶνι καὶ
[1, 6]	οὐκ ἐπανόδου πόθον ἀλλὰ φυγὴν	καὶ	δέος ἡμῶν καταγνοῦσι. καλὸν δέ
[1, 6]	ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν οἴκαδε θριαμβεύοντί τε	καὶ	δεσμίους ἀπάγοντι καὶ αἰχμαλώτους βασιλεῖς
[1, 6]	„ποθεῖν μέν σε“ ἔφη, „τέκνον	καὶ	δέσποτα, τὴν πατρίδα εἰκός· καὶ
[1, 7]	πόλεις, ὑποδεχθείς τε πανταχοῦ βασιλικῶς	καὶ	δήμοις ἑορτάζουσιν ἐπιφανείς, ἀσπαστός τε
[1, 14]	δὲ πράττων οἴκοι διεβάλλετο, ταῦτα	καὶ	δημοσίᾳ δεῖξαι ἐτόλμησεν· ἐς τοσοῦτόν
[1, 3]	περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ καυσίας	καὶ	διαδήματος Μακεδονικοῦ, θύρσον δὲ ἀντὶ
[1, 7]	ὁ Κόμοδος μετὰ νεανικῆς σπουδῆς	καὶ	διαδραμὼν τὰς ἐν μέσῳ πόλεις,
[1, 6]	οὐδὲν ἐκοινώσατο, ἐκπέμψας δὲ γράμματα,	καὶ	διανείμας οἷς ἐδοκίμασε τῆς ὄχθης
[1, 17]	εἶχεν ἐς ἀνάπαυσιν ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις	καὶ	διαφόροις συνεχόμενος ἡδοναῖς, αἷς δὴ
[1, 17]	εἰώθει γὰρ αὐτὴ κιρνάναι τε	καὶ	διδόναι τὴν πρώτην πόσιν, ὡς
[1, 14]	καὶ Μάρκου υἱοῦ Ἡρακλέα τε	καὶ	Διὸς υἱὸν αὑτὸν κελεύσας καλεῖσθαι
[1, 14]	δέ τινες κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ	καὶ	διοσημεῖαι. ἀστέρες γὰρ ἡμέριοι συνεχῶς
[1, 15]	παρέχοιτο δεῖξιν. ἐλάφους μὲν οὖν	καὶ	δορκάδας ὅσα τε κερασφόρα πλὴν
[1, 17]	γένος Αἰγύπτιος, τολμῆσαί τε ἅμα	καὶ	δρᾶσαι θυμῷ τε δουλεῦσαι πεφυκώς)
[1, 14]	τότε ἀνθρώπων ὅτι γνώμῃ θεῶν	καὶ	δυνάμει ἤρξατό τε τὸ πῦρ
[1, 1]	ἕκαστα τούτων πέπρακται, κατὰ χρόνους	καὶ	δυναστείας διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ
[1, 9]	πιστεύσας ὁ νεανίας, ἀσχάλλων μὲν	καὶ	δυσφορῶν ὅτι δὴ ἀτελῆ κατέλιπε
[1, 11]	τῆς πόλεως βασιλικοῖς κτήμασιν διατρίβων	καὶ	ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων καὶ βασιλικῶν
[1, 9]	αὐχέσι τὸ τοῦ Περεννίου ξίφος,	καὶ	εἰ μὴ φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ
[1, 13]	ἔστη γὰρ οὕτως τὸ δεινόν,	καὶ	ἑκάτεροι πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ μὲν
[1, 17]	τε μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε	καὶ	Ἔκλεκτον ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε λοιπῶν
[1, 17]	Μαρκία, εἵποντο δὲ Λαῖτός τε	καὶ	Ἔκλεκτος, ἐπὶ δὲ τούτοις πολὺ
[1, 17]	ὁ δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς τε	καὶ	ἐκπλαγείς (ἦν δὲ τὸ γένος
[1, 3]	προχωρήσας παρὰ {τε} τοὺς Μακεδόνων	καὶ	Ἑλλήνων νόμους, Ἀντίγονος δὲ Διόνυσον
[1, 3]	ἐπιβαίνειν, δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα	καὶ	ἐν ὀρφανίᾳ ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ
[1, 1]	τῶν τε ἐν τῇ ἡμεδαπῇ	καὶ	ἐν πολλοῖς βαρβάροις, γῆς τε
[1, 13]	στρατιωτικὸν ὥπλισεν· ἐκ δὲ διαφόρου	καὶ	ἐναντίας γνώμης οἳ μὲν μισοῦντες
[1, 6]	πρὸ σοῦ Ῥωμαῖοι μεγάλοι τε	καὶ	ἔνδοξοι γεγόνασι. δεδιέναι δέ σε
[1, 16]	ἐπώνυμοι τότε πρῶτον τὴν ἔνδοξον	καὶ	ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων
[1, 15]	θηρίοις μαχόμενος κινδυνεύοι, ἄνωθεν δὲ	καὶ	ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας μᾶλλον
[1, 1]	διόπερ εἰκότως ἐν ἡλικίαις τε	καὶ	ἐξουσίαις διαφόροις οὐχ ὅμοια γέγονε
[1, 8]	αὐτοὺς διαχρησάμενος ἀφορμὴν αὐτῷ παράσχοι	καὶ	ἐξουσίαν ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα.
[1, 12]	ἐς τοσοῦτον ὑπ´ αὐτοῦ τιμῆς	καὶ	ἐξουσίας προήχθη, ὡς τήν τε
[1, 4]	οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα	καὶ	ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε
[1, 9]	ἔφη „Κόμοδε, νῦν, οὐδὲ θέαις	καὶ	ἑορταῖς σχολάζειν. ἐπίκειται γάρ σου
[1, 14]	δυνάμει ἤρξατό τε τὸ πῦρ	καὶ	ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο δέ τινες ἐκ
[1, 17]	δὴ παρεσκεύαζον αὐτῷ. εἰώθει δὲ	καὶ	ἐπὶ ἄλλων καιρῶν τοῦτο πάσχειν
[1, 9]	ἀγνοοῦντι, γράμματά τε φιλικὰ ποιήσας	καὶ	ἐπὶ μείζοσι φήσας καλεῖν ἐλπίσιν
[1, 17]	τοῦ θαλάμου φύλαξ, ἔτι τε	καὶ	ἐπὶ συνουσίᾳ αὐτοῦ διεβάλλετο. δοῦσα
[1, 3]	αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ τὸ βάρβαρον	καὶ	ἐπὶ ταῖς τυχούσαις ἀφορμαῖς ῥᾷστα
[1, 6]	ἀτελῆ καταλιπεῖν μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς	καὶ	ἐπισφαλές. θάρσος γὰρ ἐμβαλοῦμεν τοῖς
[1, 3]	ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν	καὶ	ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ καὶ
[1, 2]	Ἑλλήνων ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα	καὶ	ἐς ἡμᾶς ἦλθεν ἢ λεχθέντα
[1, 11]	χρησθῆναι μενεῖν τε τὴν ἀρχὴν	καὶ	ἐς μέγα προχωρήσειν, εἰ τὴν
[1, 17]	εὐθέως δὲ κάρος ἐπέπεσεν αὐτῷ,	καὶ	ἐς ὕπνον καθελκόμενος ὑπὸ καμάτου
[1, 17]	πρωτευόντων. τοὺς μὲν γὰρ πρεσβυτέρους	καὶ	ἔτι λοιποὺς πατρῴους φίλους ἀποσκευάσασθαι
[1, 12]	ἱππεῖς τούς τε ἐντυγχάνοντας ἔβαλλον	καὶ	ἐτίτρωσκον. ὁ δὲ δῆμος οὐδ´
[1, 8]	καὶ ὅσοι πλούσιοί τε ἦσαν	καὶ	εὐγενεῖς, τούτους ἐς ὑποψίαν ἄγων
[1, 7]	πόλεως ὑπήντων, θεασόμενοι τὸν νέον	καὶ	εὐγενῆ βασιλέα. ἐπόθουν γὰρ αὐτὸν
[1, 6]	πατρὸς μνήμη αἰώνιόν σοι πίστιν	καὶ	εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀρχομένων ἐβεβαίωσεν.
[1, 7]	ἄνωθεν ἐκ τριγονίας βασιλέα τε	καὶ	εὐπατρίδην ὄντα Ῥωμαίων. τὸ μὲν
[1, 15]	πραττόμενα ἦν ἀλλότρια, πλὴν ἀνδρείας	καὶ	εὐστοχίας παρὰ τοῖς δημώδεσιν εἶχέ
[1, 1]	ἥκιστα δὲ ἐπεμελήθησαν φράσεώς τε	καὶ	εὐφωνίας, θαρροῦντες, ὡς εἴ τι
[1, 17]	εἰπεῖν, οὐδενὸς ἥττων εὐστοχίᾳ τε	καὶ	εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ τὴν τούτων
[1, 6]	κινδύνων καταφρονήσαντες ἢ δι´ ἐπιδρομῆς	καὶ	ἐφόδου τὸ χρειῶδες πρὸς τὸν
[1, 4]	καὶ δεόμενον ὥσπερ ἐν χειμῶνι	καὶ	ζάλῃ τῶν κυβερνησόντων, μή ποι
[1, 8]	ἥ τε τοῦ πατρὸς μνήμη	καὶ	ἡ πρὸς τοὺς φίλους αἰδώς.
[1, 2]	τὸν ἐμαυτοῦ βίον εἶδόν τε	καὶ	ἤκουσα ἔστι δ´ ὧν καὶ
[1, 3]	τυραννίδος εἰκόνας ὑποτυπούμενος ἐδεδίει τε	καὶ	ἤλπιζεν οὐ μετρίως δ´ αὐτὸν
[1, 4]	ὃ μὲν οὖν νυκτός τε	καὶ	ἡμέρας ἐπιβιώσας μιᾶς ἀνεπαύσατο, πόθον
[1, 14]	ἑνὶ σχήματι καὶ θηλειῶν πολυτέλειαν	καὶ	ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν
[1, 16]	ἀντιδόσεσι καὶ κοινωνίᾳ τῶν γῆς	καὶ	θαλάσσης καλῶν εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί
[1, 1]	ἀπῄτει, πολλὰ καὶ ποικίλα ἤνεγκε	καὶ	θαύματος ἄξια. τούτων γὰρ οἱ
[1, 14]	καταγέλαστον αὐτὸν ὑφ´ ἑνὶ σχήματι	καὶ	θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ ἡρώων ἰσχὺν
[1, 13]	αὐτὸν ὑποχείριον. ἁρμάτων τε ἡνιοχείας	καὶ	θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο,
[1, 8]	βουλῆς, Κυιντιανὸν ὄνομα, προπετῆ δὲ	καὶ	θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ κόλπου,
[1, 10]	πᾶσάν τε κατατρέχοντες τὴν Κελτῶν	καὶ	Ἰβήρων χώραν, πόλεσί τε ταῖς
[1, 1]	ἢ τιμὴν βασιλέων πόλεώς τε	καὶ	ἰδιωτῶν, εὐτελῆ καὶ μικρὰ ἔργα
[1, 9]	Διὶ Καπετωλίῳ, θεάματά τε θυμέλης	καὶ	ἰσχύος πάντα ἀθροίζεται ὡς ἐς
[1, 7]	ἦν ἀξιοθέατος σώματός τε συμμετρίᾳ	καὶ	κάλλει προσώπου μετ´ ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν
[1, 14]	καὶ τὰ πλεῖστα τῆς πόλεως	καὶ	κάλλιστα ἔργα· ὅτε καὶ τῆς
[1, 14]	ἄλλα πλεῖστα τῆς πόλεως μέρη	καὶ	κάλλιστα, ἱκανῶν τε ἡμερῶν πάντα
[1, 14]	τῆς Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον	καὶ	κάλλιστον γενόμενον τῶν ἐν τῇ
[1, 3]	μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ	καὶ	καμάτοις τε καὶ φροντίσι τετρυχωμένον
[1, 6]	ὃς πρεσβύτατός τε ἦν ἁπάντων	καὶ	κατ´ ἐπιγαμίαν προσήκων αὐτῷ (συνῴκει
[1, 8]	τε τῆς προεδρίας συνεχῶς ἀπωδύρετο,	καὶ	κατ´ ὀλίγον ἀνέπεισε τὸν νεανίσκον
[1, 15]	κερασφόρα πλὴν ταύρων, συνθέων αὐτοῖς	καὶ	καταδιώκων ἔβαλλε φθάνων τε αὐτῶν
[1, 10]	τῶν ἐθνῶν ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν	καὶ	κελεύει στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι.
[1, 12]	τε τὰ δωμάτια ἀναβάντες λίθοις	καὶ	κεράμοις ἔβαλλον τοὺς ἱππεῖς, οἳ
[1, 6]	φύσει γὰρ τὸ βάρβαρον φιλοχρήματον,	καὶ	κινδύνων καταφρονήσαντες ἢ δι´ ἐπιδρομῆς
[1, 3]	Ἀντίγονος δὲ Διόνυσον πάντα μιμούμενος	καὶ	κισσὸν μὲν περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ
[1, 17]	οὖν ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ	καὶ	κοιλίαν τοῦ φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός
[1, 8]	αὐτοῦ τὴν ψυχὴν τὰ λεχθέντα,	καὶ	κοινοὺς ἐχθροὺς πάντας ἡγεῖτο, μεμνημένος
[1, 16]	καὶ προσαγορεύουσι νομισμάτων τε ἀντιδόσεσι	καὶ	κοινωνίᾳ τῶν γῆς καὶ θαλάσσης
[1, 8]	ὑπόθεσις αὐτάρκης· ἐκκόπτειν γὰρ ἀεὶ	καὶ	κολούειν αὐτῷ συνεβούλευε τοὺς ὑπερέχοντας,
[1, 15]	ὀξύτατα φερομέναις καὶ ποδῶν τάχει	καὶ	κολπώσει πτερῶν ἐπαφιεὶς τὰ βέλη
[1, 4]	ἕτεροι στρατηγόν, οἳ δὲ σώφρονα	καὶ	κόσμιον ἄρχοντα ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς
[1, 8]	ἀνατρεπούσης αὐτοῦ τὸ ἔτι σῶφρον	καὶ	κόσμιον, συνέβη τι τοιοῦτον. Λουκίλλα
[1, 3]	καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ	καὶ	κραιπάλαις ἐπιδῷ ἑαυτήν (ῥᾷστα γὰρ
[1, 8]	ἐκεῖνος {εἴασεν} αὐτὸν τρυφαῖς σχολάζοντα	καὶ	κραιπάλαις, τῆς φροντίδος καὶ τῶν
[1, 17]	ἐπὶ τὰ συνήθη λουτρά τε	καὶ	κραιπάλας, εἰσδραμὸν ἐς τὸν θάλαμον
[1, 3]	ἐς συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν δὲ	καὶ	κρατήσας ἦν τοῖς ὅπλοις, ἦσαν
[1, 16]	ἐπιχώριον ἀναφέροντες. φασὶ γὰρ αὐτοῦ	καὶ	Κρόνον ὑπὸ Διὸς ἐκβληθέντα τῆς
[1, 14]	Παλλάδος ἄγαλμα, ὃ σέβουσί τε	καὶ	κρύπτουσι Ῥωμαῖοι κομισθὲν ἀπὸ Τροίας,
[1, 10]	βουλομένῳ ἀμφιεσθέντι ὑπάρχει παῖξαί τε	καὶ	κρύψαι τὴν ἀλήθειαν, ὡς μὴ
[1, 12]	ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους τῶν αἰσθήσεων	καὶ	κωλύειν δέχεσθαι τὸ φθορῶδες τοῦ
[1, 8]	τινος καὶ πλουσίου, ἐφ´ οὗ	καὶ	λανθανούσῃ συνουσίᾳ διεβάλλετο, πεῖραν τῆς
[1, 8]	εἰσόδῳ (ζοφώδης δὲ αὕτη, διὸ	καὶ	λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας τὸ ξιφίδιον,
[1, 17]	γυμνῶν μὲν ἐσθῆτος χρυσῷ δὲ	καὶ	λίθοις πολυτίμοις κεκοσμημένων, οἷς ἀεὶ
[1, 12]	συνοίκων. ἐπέσχε δὲ κατ´ αὐτὸ	καὶ	λιμὸς τὴν πόλιν ἐξ αἰτίας
[1, 5]	τοὺς πατρῴους φίλους (πολλοὶ δὲ	καὶ	λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε·
[1, 11]	τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν κρίσιν·	καὶ	λυσαμένη τὴν ζώνην ἐπαφῆκε τῇ
[1, 8]	στρατιωτικὸν δ´ εἶναι δοκοῦντα (διὸ	καὶ	μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον ἐποίησε τῶν
[1, 3]	ἀντὶ σκήπτρου φέρων· ἔτι δὲ	καὶ	μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει τὰ μὴ
[1, 6]	ἀλλὰ τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα	καὶ	μᾶλλον ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν.
[1, 17]	τὴν τοῦ Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ	καὶ	μᾶλλον ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν γραφήν.
[1, 17]	οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο. ὁ δὲ Ἔκλεκτος	καὶ	Μαρκία πάντας ἀποστῆναι κελεύσαντες ἔς
[1, 14]	προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ Κομόδου	καὶ	Μάρκου υἱοῦ Ἡρακλέα τε καὶ
[1, 15]	αὐτὸν Παρθυαίων οἱ τοξικὴν ἀκριβοῦντες	καὶ	Μαυρουσίων οἱ ἀκοντίζειν ἄριστοι, οὓς
[1, 8]	ἐπελθών τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ,	καὶ	μεγάλῃ φωνῇ προειπὼν ὑπὸ τῆς
[1, 5]	πεπειραμένων. τοσαῦτα ὁ Κόμοδος εἰπὼν	καὶ	μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος τὸ
[1, 8]	φυλάξασθαι. αὕτη μὲν δὴ πρώτη	καὶ	μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους
[1, 12]	εὐψυχέστερον γὰρ ὂν τὸ χωρίον	καὶ	μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν
[1, 13]	αὐτοῦ τὴν ψυχὴν νύκτωρ τε	καὶ	μεθ´ ἡμέραν ἐπάλληλοι καὶ ἀκόλαστοι
[1, 17]	παρειμένον αὐτὸν ὑπὸ τοῦ φαρμάκου	καὶ	μέθης ἀποσφίγξας τὸν τράχηλον φονεύει.
[1, 10]	παρεδύοντο, καὶ περὶ βασιλείας ἤδη	καὶ	μειζόνων πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο.
[1, 15]	καθυβρίζοντα δὲ τὸ ἀξίωμα αἰσχίστῳ	καὶ	μεμιασμένῳ σχήματι. ὃ μὲν οὖν
[1, 14]	μὴ τηροῦντα σχήμασί τε ἀλλοδαποῖς	καὶ	μέρεσι σώματος ἀναρμόστοις πολλάκις ἀπεκυήθη.
[1, 10]	πόλεσί τε ταῖς μεγίσταις ἐπιόντες,	καὶ	μέρη μὲν ἐμπιπράντες, τὰ δὲ
[1, 14]	ὡς λόγος· ὃ τότε πρῶτον	{καὶ}	μετὰ τὴν ἀπ´ Ἰλίου ἐς
[1, 2]	καὶ τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἐπιεικῆ	καὶ	μέτριον βασιλέα, τούς τε προσιόντας
[1, 16]	ἐπιχώριον παραχθέν. διὰ ταῦτά τοι	καὶ	μέχρι νῦν Ἰταλιῶται τὰ μὲν
[1, 15]	μονομαχῶν ῥᾳδίως τῶν ἀνταγωνιστῶν περιεγίνετο	καὶ	μέχρι τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων ἁπάντων
[1, 3]	ἐκείνου ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν	καὶ	μέχρις ἀδελφῆς γνησίας ἔρωτος προχωρήσας
[1, 3]	ταῦτα συνέγραψα. ~γηραιὸν ὄντα Μᾶρκον,	καὶ	μὴ μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ
[1, 5]	ἐγὼ ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην,	καὶ	μὴ πειραθέντα με ἰδιωτικῶν σπαργάνων
[1, 12]	ἤδη βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι τοίνυν	καὶ	μὴ φέροντες ἐς φυγὴν ἐτράπησαν,
[1, 15]	τοῦτο ἐπὶ σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι	καὶ	μηδ´ ἓν ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον.
[1, 5]	τὴν ἐπὶ τοῖς καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα	καὶ	μηδέν τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ
[1, 10]	τέχνῃ καὶ σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι.	καὶ	μηχανᾶται τοιόνδε τι· ἦρος ἀρχῇ
[1, 1]	πόλεώς τε καὶ ἰδιωτῶν, εὐτελῆ	καὶ	μικρὰ ἔργα λόγων ἀρετῇ δόξῃ
[1, 1]	εὐφωνίας, θαρροῦντες, ὡς εἴ τι	καὶ	μυθῶδες λέγοιεν, τὸ μὲν ἡδὺ
[1, 9]	λαθόντες τὸν τοῦ Περεννίου παῖδα,	καὶ	νομίσματα ἐκόμισαν ἐκτετυπωμένα τὴν ἐκείνου
[1, 1]	διαδοχὰς οὔτε πολέμων ἐμφυλίων τε	καὶ	ξένων τύχας ποικίλας ἐθνῶν τε
[1, 8]	ἐξέδοτο αὐτήν. οὐδὲν ἧττον μέντοι	καὶ	ὁ Κόμοδος ἐφύλαττε τὰς τιμὰς
[1, 9]	δὲ Περέννιος ἀποσκευασάμενος πάντας, οὓς	καὶ	ὁ Κόμοδος ᾐδεῖτο καὶ ὅσοι
[1, 3]	οὐ μετρίως δ´ αὐτὸν ἐταράττον	καὶ	οἱ Γερμανοὶ γειτνιῶντες, οὓς οὐδέπω
[1, 12]	τῶν δένδρων ἡδείᾳ σκιᾷ. ἀλλὰ	καὶ	οἱ κατὰ τὴν πόλιν κελευόντων
[1, 13]	μὲν δὴ τέλει Κλέανδρός τε	καὶ	οἱ περὶ αὐτὸν ἐχρήσαντο, φιλοτιμουμένης,
[1, 10]	Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν κεφαλὴν ἀπετμήθη,	καὶ	οἱ συνωμόται ἀξίας ὑπέσχον δίκας.
[1, 12]	ἑκατέρωθεν πιπτόντων ἐπεβοήθουν τῷ δήμῳ	καὶ	οἱ τῆς πόλεως πεζοὶ στρατιῶται
[1, 4]	ἀχθῶσι. χαλεπὸν δὲ μετριάσαι τε	καὶ	ὅρον ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις ὑπηρετούσης ἐξουσίας.
[1, 6]	ἔλεγον „ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν τε	καὶ	ὀρυττόμενον πίνων ὕδωρ; ἄλλοι δὲ
[1, 9]	οὓς καὶ ὁ Κόμοδος ᾐδεῖτο	καὶ	ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ εὔνοιαν ἐπεδείκνυντο
[1, 8]	πατρῴους φίλους πρῶτος διαβάλλειν ἤρξατο,	καὶ	ὅσοι πλούσιοί τε ἦσαν καὶ
[1, 15]	αὑτοῦ τῆς χειρὸς τὸ εὔστοχον,	καὶ	ὅτι ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ
[1, 6]	οὖν διῴκουν τὰ ἐγκεχειρισμένα· οἳ	καὶ	οὐ πολλῷ χρόνῳ πλείστους τῶν
[1, 4]	δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι	καὶ	οὐδέ ποτε ἀφηνιάζουσιν, ἢν μὴ
[1, 4]	σώφρονα καὶ κόσμιον ἄρχοντα ἀνεκάλουν,	καὶ	οὐδεὶς ἐψεύδετο. ~ὀλίγων δὲ διελθουσῶν
[1, 16]	ἣν εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην,	καὶ	οὐδέν τι ἀπεῖχε γαμετῆς γυναικός,
[1, 15]	κατὰ καρδίας ἔφερε τὴν πληγήν,	καὶ	οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ
[1, 7]	βολαί, κόμη τε φύσει ξανθὴ	καὶ	οὔλη, ὡς, εἴποτε φοιτῴη δι´
[1, 13]	ταῦτα δρῶσιν ἡμᾶς οἱ οἰκεῖοι,	καὶ	οὓς μάλιστα εὐηργέτησας, τούτους ἐχθροὺς
[1, 13]	ἡδοναί. καὶ σώφρων μὲν πᾶς	καὶ	παιδείας κἂν ἔτι μετρίως μεμνημένος
[1, 9]	Κόμοδον, ὅσοι τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο,	καὶ	πάλαι μὲν ἀπεχθῶς πρὸς τὸν
[1, 13]	ἐς τὸ μέγιστον ὕψος ἆραι	καὶ	πάλιν τὸν ἀρθέντα ῥῖψαι ὀλίγη
[1, 7]	πᾶσά τε ἡ σύγκλητος βουλὴ	καὶ	πανδημεὶ ὅσοι τὴν Ῥώμην κατῴκουν
[1, 7]	ἕκαστος φθάσαι θέλων, δαφνηφόροι τε	καὶ	πάντα ἐπιφερόμενοι ἄνθη τότε ἀκμάζοντα,
[1, 10]	μητρὶ θεῶν πομπὴν τελοῦσι Ῥωμαῖοι·	καὶ	πάντα ὅσα παρ´ ἑκάστοις πλούτου
[1, 14]	τὸ πῦρ τόν τε νεὼν	καὶ	πάντα τὸν περίβολον, ἐπενεμήθη καὶ
[1, 8]	τε ἀδελφὴν ὁ Κόμοδος διεχρήσατο	καὶ	πάντας ἀφειδῶς τούς τε ὄντας
[1, 17]	πᾶν ἐξεμέσας τὸ φάρμακον ἀνανήψῃ	καὶ	πάντες ἀπόλωνται, νέον τινὰ ὄνομα
[1, 7]	δὴ μεγίστη καταλαμβάνει τὸ στρατόπεδον,	καὶ	πάντες αὐτῷ συναπελθεῖν ἤθελον, ὡς
[1, 9]	βασιλέως, ἀφασία τὸν Κόμοδον καταλαμβάνει.	καὶ	πάντες ὑπώπτευον μὲν τὰ λεχθέντα,
[1, 13]	ἄστυ μετὰ πάσης εὐφημίας τε	καὶ	παραπομπῆς τοῦ δήμου ὑποδεχθεὶς ἐς
[1, 15]	πληγαῖς καιρίοις ἀναιρῶν· λέοντας δὲ	καὶ	παρδάλεις ὅσα τε ζῷα γενναῖα
[1, 14]	ἐτόλμησεν· ἐς τοσοῦτόν τε μανίας	καὶ	παροινίας προὐχώρησεν, ὡς πρῶτον μὲν
[1, 17]	στοργῆς τῆς ἐμῆς ὕβρεώς τε	καὶ	παροινίας τῆς σῆς, ἧς ἐτῶν
[1, 13]	προσεφέρετο πᾶσιν ἀφειδῶς τε φονεύων	καὶ	πάσαις διαβολαῖς ῥᾳδίως πιστεύων μηδέ
[1, 5]	ἕνα ὁ πατὴρ ἐφίλει τε	καὶ	πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ
[1, 13]	διεχρήσαντο· σύροντές τε τὰ σώματα	καὶ	πᾶσαν ὕβριν ἐνυβρίσαντες, τέλος λελωβημένα
[1, 8]	νεανίσκον ὀλέθρια βουλεύσασθαι αὑτῷ τε	καὶ	πάσῃ τῇ συγκλήτῳ. συνωμότας γὰρ
[1, 4]	παρὼν ὑπομιμνήσκοντες, ὑμῖν τε αὐτοῖς	καὶ	πᾶσιν ἄριστον ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ
[1, 4]	ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε	καὶ	πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε
[1, 15]	βάσει {οὐχ} ἃς εἰώθασι βασιλικὰς	καὶ	πατρῴας προσηγορίας, ἀντὶ δὲ Γερμανικοῦ
[1, 16]	αὐτὸν ὁ ἐνιαυτὸς ἄρχεταί τε	καὶ	παύεται. ταύτης δὲ τῆς ἑορτῆς
[1, 12]	τε ἦν, ἄνοπλοι πρὸς ὡπλισμένους	καὶ	πεζοὶ πρὸς ἱππεῖς· τροπῆς δὲ
[1, 17]	ἔνοπλος ὀφθείη. ~οἳ δὲ ἱκέτευον	καὶ	πείθειν ἐπειρῶντο μηδὲν ἀνάξιον τῆς
[1, 2]	καὶ ἤκουσα ἔστι δ´ ὧν	καὶ	πείρᾳ μετέσχον ἐν βασιλικαῖς ἢ
[1, 10]	τολμήσας, τήν τε τάξιν λιπὼν	καὶ	πείσας ἑτέρους ἀπὸ τῶν αὐτῶν
[1, 17]	σώματος, εἰ δέ τι δεῖ	καὶ	περὶ ἀνδρείας εἰπεῖν, οὐδενὸς ἥττων
[1, 13]	τοῦ δήμου κίνησιν, μή τι	καὶ	περὶ αὐτὸν νεωτερίσειεν, ὅμως δὲ
[1, 10]	ὀλίγους ἐς τὴν Ἰταλίαν παρεδύοντο,	καὶ	περὶ βασιλείας ἤδη καὶ μειζόνων
[1, 6]	ὥσπερ ἐξ ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως δύναμιν	καὶ	περιβολὴν συγκροτήσας ἐπιθῆται τῇ ἀρχῇ.
[1, 5]	τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν ἐπ´ αὐτὸ	καὶ	περιστησάμενος τοὺς πατρῴους φίλους (πολλοὶ
[1, 12]	βασιλείας ἐπιθυμίαν. ἀθροίζων δὲ χρήματα	καὶ	πλεῖστον σῖτον συνωνούμενος καὶ ἀποκλείων,
[1, 4]	προκαλεῖται μείζονα. ἐμοὶ δέ τι	καὶ	πλέον ὑπάρχειν παρ´ ὑμῶν οἴομαι·
[1, 15]	φθάνων τε αὐτῶν τὸν δρόμον	καὶ	πληγαῖς καιρίοις ἀναιρῶν· λέοντας δὲ
[1, 8]	Κοδράτου δέ, νεανίσκου εὐγενοῦς τινος	καὶ	πλουσίου, ἐφ´ οὗ καὶ λανθανούσῃ
[1, 15]	ταῖς Μαυρουσίαις στρουθοῖς ὀξύτατα φερομέναις	καὶ	ποδῶν τάχει καὶ κολπώσει πτερῶν
[1, 13]	τε ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας ἐκπέμπει τερπνὸν	καὶ	ποθεινὸν τῷ δήμῳ θέαμα. ἔστη
[1, 7]	δήμοις ἑορτάζουσιν ἐπιφανείς, ἀσπαστός τε	καὶ	ποθεινὸς πᾶσιν ὤφθη. ὡς δὲ
[1, 1]	ἢ ὁ χρόνος ἀπῄτει, πολλὰ	καὶ	ποικίλα ἤνεγκε καὶ θαύματος ἄξια.
[1, 1]	τύχας ποικίλας ἐθνῶν τε κινήσεις	καὶ	πόλεων ἁλώσεις τῶν τε ἐν
[1, 17]	ὑπὸ κραιπάλης· πολλάκις γὰρ λουόμενος	καὶ	πολλάκις ἐσθίων οὐδένα καιρὸν εἶχεν
[1, 1]	ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων μεγάλων τε	καὶ	πολλῶν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ γενομένων.
[1, 17]	ἐπεὶ δὲ εὗρεν αὐτὸ θανατηφόρον	καὶ	πρὸ ἁπάντων αὑτήν τε μέλλουσαν
[1, 15]	μετὰ τοσαῦτα τρόπαια πατρός τε	καὶ	προγόνων οὐκ ἐπὶ βαρβάρους ὅπλα
[1, 12]	δὲ πλούτου καὶ τρυφῆς ἀνεπείσθη	καὶ	πρὸς βασιλείας ἐπιθυμίαν. ἀθροίζων δὲ
[1, 12]	τῷ χωρίῳ) σωτήριον εἶναι ἐδόκει,	καὶ	πρὸς τὴν τοῦ ἀέρος φθορὰν
[1, 14]	καὶ τὸν παρόντα καιρὸν ἐλύπησε	καὶ	πρὸς τὸ μέλλον οἰωνίσματι καὶ
[1, 16]	μάλιστα Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί τε ἀλλήλους	καὶ	προσαγορεύουσι νομισμάτων τε ἀντιδόσεσι καὶ
[1, 16]	βούλησιν αὐτοῦ τὰ πρῶτα ἐλιπάρει	καὶ	προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο μήτε
[1, 11]	τοῦ πεσόντος ἀγάλματος ἐξ οὐρανοῦ)	καὶ	πρῶτον ἐκεῖσε ὀφθῆναι. ὡς δὲ
[1, 14]	εἴτε σκηπτοῦ νύκτωρ κατενεχθέντος, εἴτε	καὶ	πυρός ποθεν ἐκ τοῦ σεισμοῦ
[1, 7]	ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν τε γὰρ ἀρθμίαι	καὶ	πυρώδεις βολαί, κόμη τε φύσει
[1, 5]	ταῖς ὑμετέραις ἐνεχείρισε πίστεσι. διόπερ	καὶ	ῥᾷστα πάσης εὐνοίας μεθέξειν πρὸς
[1, 14]	καὶ βασίλειον σχῆμα λεοντῆν ἐπεστρώννυτο	καὶ	ῥόπαλον μετὰ χεῖρας ἔφερεν· ἀμφιέννυτό
[1, 6]	ἀπάγοντι καὶ αἰχμαλώτους βασιλεῖς τε	καὶ	σατράπας βαρβάρους. τούτοις γὰρ οἱ
[1, 6]	ἄλλοι συνεστάλησάν τε τὴν ψυχήν,	καὶ	σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν ἐς γῆν
[1, 10]	αὐτὸν τῶν δορυφόρων εὔνοιαν) τέχνῃ	καὶ	σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι. καὶ μηχανᾶται
[1, 2]	ἀνατολαῖς ποιουμένους τὸν βίον, πολλοῖς	καὶ	σοφοῖς ἀνδράσι συγγέγραπται. ἃ δὲ
[1, 11]	τε περὶ αὑτὸν ἐχρῆτο φρουρᾷ	καὶ	σπανίως τοῖς δήμοις ἐπεφαίνετο, τὰ
[1, 4]	ὑμᾶς τοσούτου χρόνου τιμήν τε	καὶ	σπουδὴν κατατεθεῖσθαι, ὑμῖν τε ἀποδοῦναι
[1, 9]	τε αὐτῷ ἐκκρεμὴς πήρα) εἰσδραμὼν	καὶ	στὰς ἐν μέσῃ τῇ σκηνῇ
[1, 7]	οἱ Ῥωμαῖοι, εὐφημίαις τε παντοδαπαῖς	καὶ	στεφάνων καὶ ἀνθέων βολαῖς ὑπεδέχοντο.
[1, 17]	ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια εὐνοίας τε	καὶ	στοργῆς τῆς ἐμῆς ὕβρεώς τε
[1, 5]	ἐς τὴν ἐκείνου σοφίαν τε	καὶ	στρατηγίαν τὴν ἀναφορὰν ἔχει· ὅσα
[1, 16]	πορφύρας ὅπλα τε αὐτὸς φέρων	καὶ	συμπροιόντων τῶν λοιπῶν μονομάχων ὀφθῆναι
[1, 5]	τοὺς δ´ ἡλικιώτας εἰκότως ἂν	καὶ	συμφοιτητὰς τῶν ἐν ὅπλοις ἔργων
[1, 5]	ἐς οὐρανὸν ἀναπτὰς ὀπαδὸς ἤδη	καὶ	σύνεδρός ἐστι θεῶν· ἡμῖν δὲ
[1, 6]	ὀπώρας εὔφορον κρυεράν τε ἀεὶ	καὶ	συννεφῆ. „οὐ παύσῃ“ δὲ ἔλεγον
[1, 10]	παρέπεμπέ τε τὴν θεὸν χαίρων.	καὶ	σωτήρια τοῦ βασιλέως ὁ δῆμος
[1, 2]	μὲν οὖν ἐκείνῳ πέπρακται ἀνδρεῖα	καὶ	σώφρονα, στρατηγικὴν ἢ πολιτικὴν ἀρετὴν
[1, 2]	λαμπρούς, κοσμίους δὲ τὸν τρόπον	καὶ	σώφρονας τὸν βίον γαμβροὺς αὑτῷ
[1, 2]	δογμάτων γνώσεσι, σεμνῷ δ´ ἤθει	καὶ	σώφρονι βίῳ ἐπιστώσατο. πολύ τε
[1, 13]	ἐπάλληλοι καὶ ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί.	καὶ	σώφρων μὲν πᾶς καὶ παιδείας
[1, 4]	ἐμοῦ πατέρες πολλοί, περιέποντές τε	καὶ	τὰ ἄριστα συμβουλεύοντες. οὔτε γὰρ
[1, 13]	βασιλέως ὀργῆς (συνίεσαν γὰρ ἐξηπατῆσθαι	καὶ	τὰ δρασθέντα παρὰ γνώμην αὐτοῦ
[1, 10]	πόλεσι γὰρ ἤδη μεγίσταις ἐπετίθεντο,	καὶ	τὰ ἐν αὐταῖς δεσμωτήρια βίᾳ
[1, 5]	χρὴ μέλειν τῶν ἐν ἀνθρώποις	καὶ	τὰ ἐπὶ γῆς διοικεῖν. κατορθοῦν
[1, 14]	ἐς τοὺς ἐκείνου ἀκρίτους φόνους	καὶ	τὰ λοιπὰ τοῦ βίου ἀνέφερεν
[1, 5]	δέοντα πράττοντες ὑπὸ τοιούτῳ μάρτυρι.	καὶ	τὰ μὲν πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως
[1, 14]	καὶ πάντα τὸν περίβολον, ἐπενεμήθη	καὶ	τὰ πλεῖστα τῆς πόλεως καὶ
[1, 5]	ὃν ἐπακούειν τε τῶν λεγομένων	καὶ	τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν ἡγεῖσθε. εὐδαιμονοίημεν
[1, 12]	μύρου εὐωδεστάτου τάς τε ὀσφρήσεις	καὶ	τὰ ὦτα ἐνεπίμπλασαν, θυμιάμασί τε
[1, 11]	ἑτέροις εὕρομεν, Ἴλῳ τῷ Φρυγὶ	καὶ	Ταντάλῳ τῷ Λυδῷ πόλεμον ἐκεῖ
[1, 14]	εὐνοίας τὸν Κόμοδον ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ	καὶ	τὰς αἰτίας τῶν ἀλλεπαλλήλων συμφορῶν
[1, 14]	τόξον διηγκυλημένον· ἐβούλετο γὰρ δὴ	καὶ	τὰς εἰκόνας αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν.
[1, 12]	τε τῆς τῶν δαφνῶν ἀποφορᾶς	καὶ	τῇ τῶν δένδρων ἡδείᾳ σκιᾷ.
[1, 11]	ἔτυχον δὲ ῥᾳδίως συγγένειαν προβαλλόμενοι	καὶ	τὴν ἀπ´ Αἰνείου τοῦ Φρυγὸς
[1, 8]	τὴν τῶν ῥημάτων προφορὰν ἠσχολεῖτο	καὶ	τὴν δεῖξιν τοῦ ξίφους, συλληφθεὶς
[1, 11]	πάθος τοῦ μειρακίου ἐς μῦθον	καὶ	τὴν Διὸς ἁρπαγήν. ἐν δὲ
[1, 14]	κρέμασθαι δοκεῖν· ζῷά τε παντοῖα	καὶ	τὴν ἑαυτῶν φύσιν μὴ τηροῦντα
[1, 8]	δυσφόρως τοῦτο φέρουσα ἡ Λουκίλλα,	καὶ	τὴν ἐκείνης τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν
[1, 10]	αὐτῷ προκατελθόντων ἐς τὴν πόλιν	καὶ	τὴν ἐπιβουλὴν κατειπόντων (φθόνος γὰρ
[1, 13]	ἐλθόντα οὖν αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν δόρατί τε
[1, 7]	δὲ τῇ τῆς ἡλικίας ἀκμῇ	καὶ	τὴν ὄψιν ἦν ἀξιοθέατος σώματός
[1, 6]	ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά τινα ἐς προτροπὴν	καὶ	τὴν πρὸς τὰ κρείττονα ὁρμὴν
[1, 5]	λείψανα μετὰ πάσης ἀνδρείας ἀπαλείψαιτε	καὶ	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν μέχρις ὠκεανοῦ
[1, 16]	ἄρα ποτὲ κἀκεῖνον παύσασθαι μεμηνότα	καὶ	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου
[1, 11]	μάχης γενομένης ἑκατέρωθεν πεσεῖν ἱκανούς,	καὶ	τὴν συμφορὰν ὄνομα δοῦναι τῷ
[1, 9]	Κόμοδος πέμψας ἀποτέμνει τὴν κεφαλήν·	καὶ	τὴν ταχίστην, ὅπως τὴν τῶν
[1, 12]	τήν τε τοῦ σώματος φρουρὰν	καὶ	τὴν τοῦ θαλάμου ἐξουσίαν τήν
[1, 5]	τε γὰρ ταῦτα δόξαν οἴσει	καὶ	τὴν τοῦ κοινοῦ πατρὸς μνήμην
[1, 15]	πρότερον ἄγνωστον ἦν, μεσημβρίας τε	καὶ	τῆς ἀρκτῴας γῆς ζῷα πάντα
[1, 14]	πόλεως καὶ κάλλιστα ἔργα· ὅτε	καὶ	τῆς Ἑστίας τοῦ νεὼ καταφλεχθέντος
[1, 10]	τε τῷ πλήθει τῶν αἰχμοφόρων	καὶ	τῆς πομπῆς νομισθεὶς μέρος, μηδενὸς
[1, 17]	πολλάκις. Φιλοκόμοδός τε ἐκαλεῖτο, δεικνυούσης	καὶ	τῆς προσηγορίας τὴν στοργὴν τὴν
[1, 12]	φθορῶδες τοῦ ἀέρος, ἢ εἰ	καί	τι προεμπέσοι, κατεργάζεσθαι δυνάμει κρείττονι.
[1, 1]	εἰσὶ δ´ οἳ μέχρι προσηγορίας	καὶ	τιμῆς ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες εὐθέως
[1, 10]	Κόμοδον διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας γενομένης	{καὶ}	τινῶν τῶν σὺν αὐτῷ προκατελθόντων
[1, 6]	ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ Κόμοδος εἰδὼς	καὶ	τὸ ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς τε
[1, 4]	πᾶν τε τὸ παρὸν στρατιωτικὸν	καὶ	τὸ δημῶδες πλῆθος ὁμοίως πένθει
[1, 6]	βασιλέως, ὅσοι τε κόλακες τραπέζης	{καὶ}	τὸ εὔδαιμον γαστρὶ καὶ τοῖς
[1, 16]	παρ´ αὐτῷ κρυπτόμενον λαθεῖν· ὅθεν	καὶ	τὸ ὄνομα δοθῆναι τῷ χώρῳ
[1, 12]	μεγίστοις κατάσκιον δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν	καὶ	τὸ ὄνομα τῷ χωρίῳ) σωτήριον
[1, 14]	ἐπέσχον αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. ὅθεν	καὶ	τὸ πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων
[1, 13]	σοι ὅ τε δῆμος Ῥωμαίων	καὶ	τὸ πλεῖστον τοῦ στρατιωτικοῦ. ἃ
[1, 8]	θρόνου καθῆστο ἐν τοῖς θεάτροις,	καὶ	τὸ πῦρ προεπόμπευεν αὐτῆς. ἐπεὶ
[1, 11]	δὲ τὸ ἐναργὲς τῆς θεοῦ	καὶ	τὸ σεμνὸν τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι
[1, 13]	ἐπὶ σὲ τόν τε δῆμον	καὶ	τὸ στρατιωτικὸν ὥπλισεν· ἐκ δὲ
[1, 12]	ἤλπιζεν ὑπάξεσθαι τόν τε δῆμον	καὶ	τὸ στρατόπεδον, εἰ πρῶτον ἐν
[1, 12]	συνιστάμενοι κατὰ πλήθη κακῶς ἠγόρευον,	καὶ	τὸ τελευταῖον, διάγοντος ἐν προαστείῳ
[1, 6]	τραπέζης {καὶ} τὸ εὔδαιμον γαστρὶ	καὶ	τοῖς αἰσχίστοις μετροῦσιν, ὑπεμίμνησκον αὐτὸν
[1, 15]	θηρία πάντα ἰδίᾳ χειρὶ κατακτενεῖν	καὶ	τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν μονομαχήσειν.
[1, 11]	ἐπεφαίνετο, τὰ πλεῖστα ἐν προαστείοις	καὶ	τοῖς ἀπωτέρω τῆς πόλεως βασιλικοῖς
[1, 2]	αὐτοῦ ἢ γραφέντα. παρεῖχε δὲ	καὶ	τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἐπιεικῆ καὶ
[1, 7]	ἀνελθὼν εὐθὺς τῇ τε συγκλήτῳ	καὶ	τοῖς ἐν Ῥώμῃ καταλειφθεῖσι στρατιώταις
[1, 9]	ἐπ´ ἐξουσίας, ἐπεβούλευε τῇ ἀρχῇ,	καὶ	τοῖς τε υἱοῖς αὑτοῦ νεανίαις
[1, 1]	συγγραφήν, οὐκ ἀτερπῆ τὴν γνῶσιν	καὶ	τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας ἔργων
[1, 9]	τινος δαιμονίου τύχης ἐπειχθέντος, εἴτε	καὶ	τολμήσαντος ἵνα δόξαν ἄρηται πρότερον
[1, 15]	μέχρι τραυμάτων προεχώρει ὑπεικόντων ἁπάντων	καὶ	τὸν βασιλέα οὐ τὸν μονομάχον
[1, 11]	ὄνομα δοῦναι τῷ χωρίῳ. ἔνθα	καὶ	τὸν Γανυμήδην ἁρπασθέντα ἀφανῆ γενέσθαι
[1, 12]	τοῦ Κομόδου, ἐπελθόντες πανδημεὶ ἐβόων	καὶ	τὸν Κλέανδρον ἐς θάνατον ᾔτουν.
[1, 10]	ῥᾳδίως διαγνῶναι τόν τε ὄντα	καὶ	τὸν μιμούμενον. ἔδοξε δὴ τῷ
[1, 4]	ὅσοι τε παρῆσαν τῶν συγγενῶν,	καὶ	τὸν παῖδα παραστησάμενος, ἐπειδὴ πάντες
[1, 14]	τὸ μέγιστον δὲ δεινόν, ὃ	καὶ	τὸν παρόντα καιρὸν ἐλύπησε καὶ
[1, 9]	εἰδώς, τῶν ἀγγέλων εἰπόντων ταῦτα	καὶ	τὸν πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι, μηδὲν
[1, 9]	τὸν Κόμοδον τὴν ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν	καὶ	τὸν Περέννιον σὺν τοῖς παισὶ
[1, 15]	καὶ ὅτι ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι	καὶ	τοξεύοντι μὴ πταίειν. συνῆσαν δὲ
[1, 8]	ἐγχειρίδιον ὑπὸ κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα	καὶ	τόπον ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν τε τῷ
[1, 6]	συνῆσαν αὐτῷ τὰ βέλτιστα συμβουλεύοντες,	καὶ	τοσοῦτον ἐνδιδόντες χρόνον, ὅσον ἐνόμιζον
[1, 11]	λόγος, ἀνθελκόντων αὐτὸν τοῦ ἀδελφοῦ	καὶ	τοῦ ἐραστοῦ, ἀφανοῦς δὲ γενομένου
[1, 17]	περὶ ὧν ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς	καὶ	τοῦ τῶν μονομάχων καταγωγίου· προσποιησάμενοι
[1, 7]	τε τοῦ Διὸς τὸ τέμενος	καὶ	τοὺς ἄλλους νεὼς ἀνελθὼν εὐθὺς
[1, 12]	κυλινδουμένοις τοῖς λίθοις ἐπιβαίνοντες ὠλίσθανον	καὶ	τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ
[1, 8]	τε ὄντας ἐν τῇ συνωμοσίᾳ	καὶ	τοὺς ἐφ´ οἱαισδήποτε διαβληθέντας ὑποψίαις.
[1, 17]	μερίσαι τε ἐς τοὺς στρατιώτας	καὶ	τοὺς μονομαχοῦντας, τοὺς μὲν ἵνα
[1, 13]	δεινὰ δράσαντος εἰληφώς. προσανεῖλον δὲ	καὶ	τοὺς παῖδας τοῦ Κλεάνδρου (δύο
[1, 12]	ἅτε πυλυανθρώπῳ τε οὔσῃ φύσει	καὶ	τοὺς πανταχόθεν ὑποδεχομένῃ, πολλή τέ
[1, 10]	ἀναλαβὼν τὸ τῶν δορυφόρων σχῆμα	καὶ	τοὺς σὺν αὑτῷ ὁπλίσας ὁμοίως
[1, 7]	ἅτε παρ´ αὐτοῖς γεννηθέντα τε	καὶ	τραφέντα καὶ ἄνωθεν ἐκ τριγονίας
[1, 12]	ἀρχὴν ἐγχειρισθῆναι. ὑπὸ δὲ πλούτου	καὶ	τρυφῆς ἀνεπείσθη καὶ πρὸς βασιλείας
[1, 8]	τοῦ ἐπιδραμόντος φωνῆς. ὑπῆρξε δὲ	καὶ	τῷ Περεννίῳ πρόφασίς τε καὶ
[1, 6]	δέ σοι χειρωσαμένῳ πάντας αὐτοὺς	καὶ	τῷ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ὠκεανῷ
[1, 13]	ὡς ἐπίβουλος ἐδιώκετο, γελωτοποιοὶ δὲ	καὶ	τῶν αἰσχίστων ὑποκριταὶ εἶχον αὐτὸν
[1, 10]	κακούργων μεγάλαις τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι	καὶ	τῶν ἁλισκομένων κοινωνίᾳ, ὡς μηκέτι
[1, 8]	σχολάζοντα καὶ κραιπάλαις, τῆς φροντίδος	καὶ	τῶν βασιλείων καμάτων ἀπῆγεν {αὐτόν}
[1, 9]	μήτε τι τῆς παρασκευῆς πω	καὶ	τῶν βεβουλευμένων μήτε τι τῶν
[1, 12]	Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς ἔχοντες πρὸς αὐτὸν	καὶ	τῶν δεινῶν τὰς αἰτίας ἐς
[1, 14]	δὴ προιὼν ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ	καὶ	τῶν ἐνιαυσίων μηνῶν τὰ ὀνόματα,
[1, 15]	ἄκρου τοῦ τραχήλου ἐκαρατόμει, ὡς	καὶ	τῶν κεφαλῶν ἀφῃρημένας ὁρμῇ τοῦ
[1, 8]	ἀνεδέξατο πλούτου τε ἀκρατήτῳ ἐπιθυμίᾳ	καὶ	τῶν μὲν προσκτωμένων ἀεὶ καταφρονήσει,
[1, 15]	ἔκ τε τῆς Ἰταλίας πάσης	καὶ	τῶν ὁμόρων ἐθνῶν, θεασόμενοι ἃ
[1, 13]	εἰποῦσα ῥηξαμένη τε τὴν ἐσθῆτα,	καὶ	τῶν παρόντων τινές (ἐθάρρησαν γὰρ
[1, 1]	τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε	καὶ	τῶν ὑπηκόων ἦρξαν, οἱ δὲ
[1, 4]	ποτε ἀφηνιάζουσιν, ἢν μὴ βίᾳ	καὶ	ὕβρει ἐπὶ τοῦτο ἀχθῶσι. χαλεπὸν
[1, 9]	γὰρ καὶ ἀφόρητος ἦν ὑπεροψίᾳ	καὶ	ὕβρει) τότε δὲ καιρὸν εὔκαιρον
[1, 12]	πατούμενος ὑπὸ τῶν ἵππων, ἀλλὰ	καὶ	ὑπὸ τοῦ πλήθους ὠθούμενοι καὶ
[1, 12]	καὶ ὑπὸ τοῦ πλήθους ὠθούμενοι	καὶ	{ὑπὸ τῶν ἱππέων} ἐπ´ ἀλλήλους
[1, 8]	καὶ τῷ Περεννίῳ πρόφασίς τε	καὶ	ὑπόθεσις αὐτάρκης· ἐκκόπτειν γὰρ ἀεὶ
[1, 6]	ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν γὰρ ἐκεῖσε	καὶ	ὕστερον ἐπὶ πλεῖστον αἰῶνα ἀπολαύσεις,
[1, 10]	ἡγεῖτο ὡς ἐξ ἀντιστάσεως ἰσορρόπου	καὶ	φανερᾶς ἐφόδου συστῆναι πρὸς τὸν
[1, 14]	καὶ πρὸς τὸ μέλλον οἰωνίσματι	καὶ	φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους πάντας ἐτάραξεν·
[1, 13]	ἱππικὸν τάγμα, ἐν ὅπλοις εἰσί,	καὶ	φθείροντες ἀλλήλους ἐμφυλίου αἵματος τὴν
[1, 17]	γὰρ ἔστεργε τὸ παιδίον) περιπτύξασα	καὶ	φιλοῦσα αὐτὸ τὸ γραμματεῖον ἀφαιρεῖται,
[1, 15]	ὡς μὴ ἅμα τε τρῶσαι	καὶ	φονεῦσαι. τὰ δὲ πανταχόθεν ζῷα
[1, 8]	ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν τε τῷ Κομόδῳ	καὶ	φονεῦσαι, τὰ λοιπὰ φήσας αὐτὸς
[1, 3]	ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ καμάτοις τε	καὶ	φροντίσι τετρυχωμένον διατρίβοντά τε ἐν
[1, 10]	Κόμοδος θύσας τε τῇ θεῷ	καὶ	χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν ἑορτὴν ἐπετέλει,
[1, 9]	γὰρ ἐνταῦθα δύναμιν ἐπὶ σοὶ	καὶ	χρήματα ἀθροίζει, οἵ τε παῖδες
[1, 5]	ἂν διαλεχθείη τε τοῖς στρατιώταις,	καὶ	χρήματα δωρησάμενος, ὡς ἔθος ἐστὶ
[1, 7]	ὑπερήσθη τε ὁ Ῥωμαίων δῆμος	καὶ	χρηστὰς εἶχεν ἐλπίδας νέου αὐτοκράτορος
[1, 14]	χεῖρας ἔφερεν· ἀμφιέννυτό τε ἁλουργεῖς	καὶ	χρυσουφεῖς ἐσθῆτας, ὡς εἶναι καταγέλαστον
[1, 9]	ὁ Περέννιος, οἷά τε μεμηνότα	καὶ	ψευδῆ λέγοντα πυρὶ παραδοθῆναι. ὃ
[1, 6]	δὲ ἀπολαύσουσι πηγῶν τε θερμῶν	καὶ	ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων τε καὶ
[1, 4]	ἐξουσίας. τοιαῦτα δὴ συμβουλεύοντες αὐτῷ,	καὶ	ὧν ἀκούει παρὼν ὑπομιμνήσκοντες, ὑμῖν
[1, 9]	ἐν ἀξιώσεσιν ἐν ἐξαιρέτοις ἕδραις	καὶ	ὡς ἑκάστοις διετέτακτο ἱδρυμένων, πρίν
[1, 3]	ὃς ὑπὸ τῆς ἄγαν ἀκρασίας	καινὰς	ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς ἐθηρᾶτο,
[1, 15]	αὐτῶν τὸν δρόμον καὶ πληγαῖς	καιρίοις	ἀναιρῶν· λέοντας δὲ καὶ παρδάλεις
[1, 17]	τι δράσαντες ἢ παθεῖν, οὐδὲ	καιρὸν	εἶναι μελλήσεως ἢ ἀναβολῆς. ἀρέσκει
[1, 17]	λουόμενος καὶ πολλάκις ἐσθίων οὐδένα	καιρὸν	εἶχεν ἐς ἀνάπαυσιν ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις
[1, 14]	δεινόν, ὃ καὶ τὸν παρόντα	καιρὸν	ἐλύπησε καὶ πρὸς τὸ μέλλον
[1, 9]	ὑπεροψίᾳ καὶ ὕβρει) τότε δὲ	καιρὸν	εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν
[1, 8]	θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ κόλπου,	καιρὸν	φυλάξαντα καὶ τόπον ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν
[1, 10]	μιμούμενον. ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ	καιρὸς	ἐπιτήδειος εἶναι ἐς τὸ τὴν
[1, 4]	εὔνοιαν εἰκότως ἤλπικα. νῦν δὲ	καιρὸς	εὔκαιρος ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ
[1, 9]	δῆμον κατασιγάσας „οὐ πανηγυρίζειν σοι	καιρός“	ἔφη „Κόμοδε, νῦν, οὐδὲ θέαις
[1, 14]	~ἐγένοντο δέ τινες κατ´ ἐκεῖνο	καιροῦ	καὶ διοσημεῖαι. ἀστέρες γὰρ ἡμέριοι
[1, 12]	πράξεων. ~συνέβη δὲ κατ´ ἐκεῖνο	καιροῦ	λοιμώδη νόσον κατασχεῖν τὴν Ἰταλίαν·
[1, 14]	ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο	καιροῦ	τῶν τότε ἀνθρώπων ὅτι γνώμῃ
[1, 2]	ἀνδρῶν σοφῶν ἤνεγκε τῶν ἐκείνου	καιρῶν	ἡ φορά· φιλεῖ γάρ πως
[1, 1]	που διακοσίοις μέχρι τῶν Μάρκου	καιρῶν	οὔτε βασιλειῶν οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς
[1, 17]	εἰώθει δὲ καὶ ἐπὶ ἄλλων	καιρῶν	τοῦτο πάσχειν ὁ Κόμοδος ὑπὸ
[1, 9]	τὴν ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες δὲ	καίτοι	ἔπαρχον ὄντα τὸν Περέννιον καὶ
[1, 16]	ἐν τῷ τῶν μονομάχων καταγωγίῳ	κἀκεῖθεν	προελευσόμενος ἐπὶ τὰς θυσίας τῆς
[1, 16]	νικήσαντος“ ~ἔδει δὲ ἄρα ποτὲ	κἀκεῖνον	παύσασθαι μεμηνότα καὶ τὴν Ῥωμαίων
[1, 10]	αὐτῶν ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν	κακούργων	ἐν ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ
[1, 10]	ἐγένετο, μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε	κακούργων	μεγάλαις τε δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ
[1, 12]	τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι κατὰ πλήθη	κακῶς	ἠγόρευον, καὶ τὸ τελευταῖον, διάγοντος
[1, 9]	Περέννιον σὺν τοῖς παισὶ διολέσθαι	κακῶς.	ἦλθον γὰρ μετ´ οὐ πολὺ
[1, 13]	ἀλλὰ τῆς μὲν περὶ τὰ	καλὰ	σπουδῆς ἀπῆγεν ἑαυτόν, δεδούλωντο δὲ
[1, 9]	ἐκ περιόδων χρόνον ἡ τάξις	καλεῖ,	ὁ βασιλεὺς γίγνεται. κατελθόντος δὴ
[1, 9]	ποιήσας καὶ ἐπὶ μείζοσι φήσας	καλεῖν	ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ
[1, 14]	καὶ Διὸς υἱὸν αὑτὸν κελεύσας	καλεῖσθαι	ἀποδυσάμενός τε τὸ Ῥωμαίων καὶ
[1, 15]	μονομαχούντων ἐνδόξου τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι	καλεῖσθαι	προσέταξε. τοῦ δὲ μεγίστου ἀγάλματος
[1, 6]	τὴν ἡδονῶν ἐπιθυμίαν. αἰφνιδίως δὲ	καλέσας	τοὺς φίλους ποθεῖν ἔλεγε τὴν
[1, 7]	ἀξιοθέατος σώματός τε συμμετρίᾳ καὶ	κάλλει	προσώπου μετ´ ἀνδρείας. ὀφθαλμῶν τε
[1, 17]	τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων βασιλέων,	κάλλει	τε τῶν καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων
[1, 14]	τὰ πλεῖστα τῆς πόλεως καὶ	κάλλιστα	ἔργα· ὅτε καὶ τῆς Ἑστίας
[1, 14]	πλεῖστα τῆς πόλεως μέρη καὶ	κάλλιστα,	ἱκανῶν τε ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν
[1, 14]	Εἰρήνης τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον καὶ	κάλλιστον	γενόμενον τῶν ἐν τῇ πόλει
[1, 6]	φυγὴν καὶ δέος ἡμῶν καταγνοῦσι.	καλὸν	δέ σοι χειρωσαμένῳ πάντας αὐτοὺς
[1, 2]	τὸν δὲ περιόντα Κόμοδόν τε	καλούμενον	ὁ πατὴρ μετὰ πάσης ἐπιμελείας
[1, 16]	κοινωνίᾳ τῶν γῆς καὶ θαλάσσης	καλῶν	εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί τε ἐπώνυμοι
[1, 3]	καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν	καλῶν	καὶ ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ
[1, 3]	ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ τῶν παιδείας	καλῶν	μετοχετεύονται) οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα
[1, 2]	δοκιμωτάτους ἐπὶ συντάξεσιν οὐκ εὐκαταφρονήτοις	καλῶν,	ὅπως συνόντες ἀεὶ παιδεύοιεν αὐτῷ
[1, 5]	μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ υἱὸν	καλῶν·	τὴν μὲν γὰρ προσηγορίαν ἡγεῖτο
[1, 3]	μόνον ὑφ´ ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ	καμάτοις	τε καὶ φροντίσι τετρυχωμένον διατρίβοντά
[1, 17]	καὶ ἐς ὕπνον καθελκόμενος ὑπὸ	καμάτου	τοῦτο πάσχειν οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο. ὁ
[1, 8]	τῆς φροντίδος καὶ τῶν βασιλείων	καμάτων	ἀπῆγεν {αὐτόν} πᾶσαν δὲ τὴν
[1, 13]	σώφρων μὲν πᾶς καὶ παιδείας	κἂν	ἔτι μετρίως μεμνημένος τῆς αὐλῆς
[1, 9]	ἱερὸν ἀγῶνα τελοῦσι Ῥωμαῖοι Διὶ	Καπετωλίῳ,	θεάματά τε θυμέλης καὶ ἰσχύος
[1, 15]	κατὰ τοῦ μετώπου ἢ κατὰ	καρδίας	ἔφερε τὴν πληγήν, καὶ οὐδέποτε
[1, 17]	διψῶν ἔπιεν ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ	κάρος	ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ ἐς ὕπνον
[1, 1]	μὲν ἡδὺ τῆς ἀκροάσεως αὐτοὶ	καρπώσονται,	τὸ δ´ ἀκριβὲς τῆς ἐξετάσεως
[1, 15]	κολπώσει πτερῶν ἐπαφιεὶς τὰ βέλη	κατ´	ἄκρου τοῦ τραχήλου ἐκαρατόμει, ὡς
[1, 12]	τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων. ἐπέσχε δὲ	κατ´	αὐτὸ καὶ λιμὸς τὴν πόλιν
[1, 10]	διαγενομένου ἑτέρα τις ἐπιβουλὴ τοιαύτη	κατ´	αὐτοῦ συνεσκευάσθη. Μάτερνος ἦν τις
[1, 14]	σώφρονι ἥρμοζε. ~ἐγένοντο δέ τινες	κατ´	ἐκεῖνο καιροῦ καὶ διοσημεῖαι. ἀστέρες
[1, 12]	καὶ βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη δὲ	κατ´	ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη νόσον κατασχεῖν
[1, 14]	τὸ πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων	κατ´	ἐκεῖνο καιροῦ τῶν τότε ἀνθρώπων
[1, 6]	πρεσβύτατός τε ἦν ἁπάντων καὶ	κατ´	ἐπιγαμίαν προσήκων αὐτῷ (συνῴκει γὰρ
[1, 8]	τῆς προεδρίας συνεχῶς ἀπωδύρετο, καὶ	κατ´	ὀλίγον ἀνέπεισε τὸν νεανίσκον ὀλέθρια
[1, 10]	διὰ ταχείας καὶ ἀβάτου ὁδοιπορίας	κατ´	ὀλίγους ἐς τὴν Ἰταλίαν παρεδύοντο,
[1, 17]	παίζειν ἔχοι, πρόεισι τοῦ οἴκου.	κατὰ	δέ τινα δαίμονα συνήντετο τῇ
[1, 7]	εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος, καὶ Ἀδριανοῦ ἔκγονος	κατὰ	θηλυγονίαν, ἀνήνεγκε δὲ τὸ γένος
[1, 15]	ὁρμῇ κατὰ τοῦ μετώπου ἢ	κατὰ	καρδίας ἔφερε τὴν πληγήν, καὶ
[1, 14]	ἔστησε δὲ καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ	κατὰ	πᾶσαν τὴν πόλιν, ἀλλὰ μὴν
[1, 12]	πρῶτα ἐν τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι	κατὰ	πλήθη κακῶς ἠγόρευον, καὶ τὸ
[1, 9]	τὴν ἔξοδον. γενόμενον δὲ αὐτὸν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο ἐντέταλτο,
[1, 12]	ἡδείᾳ σκιᾷ. ἀλλὰ καὶ οἱ	κατὰ	τὴν πόλιν κελευόντων τῶν ἰατρῶν
[1, 9]	τῶν βεβουλευμένων μήτε τι τῶν	κατὰ	τὸν πατέρα εἰδώς, τῶν ἀγγέλων
[1, 15]	γὰρ τῇ τοῦ ζῴου ὁρμῇ	κατὰ	τοῦ μετώπου ἢ κατὰ καρδίας
[1, 1]	ὡς δ´ ἕκαστα τούτων πέπρακται,	κατὰ	χρόνους καὶ δυναστείας διηγήσομαι. ~τῷ
[1, 14]	καὶ χρυσουφεῖς ἐσθῆτας, ὡς εἶναι	καταγέλαστον	αὐτὸν ὑφ´ ἑνὶ σχήματι καὶ
[1, 3]	παρεῖχέ τε τοῖς δήμοις ἑαυτὸν	καταγέλαστον	θέαμα, τά τε Δομετιανῷ τετολμημένα,
[1, 6]	ἀλλὰ φυγὴν καὶ δέος ἡμῶν	καταγνοῦσι.	καλὸν δέ σοι χειρωσαμένῳ πάντας
[1, 15]	ἐβούλετο ἐς τὸ τῶν μονομάχων	καταγώγιον.	ἑαυτὸν δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ
[1, 16]	ἀλλ´ ἐκ τοῦ τῶν μονομάχων	καταγωγίου,	ἀντὶ δὲ τῆς εὐπαρύφου καὶ
[1, 17]	βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν μονομάχων	καταγωγίου·	προσποιησάμενοι δὲ περὶ τῶν ἐκείνῳ
[1, 16]	διανυκτερεύσων ἐν τῷ τῶν μονομάχων	καταγωγίῳ	κἀκεῖθεν προελευσόμενος ἐπὶ τὰς θυσίας
[1, 15]	πλὴν ταύρων, συνθέων αὐτοῖς καὶ	καταδιώκων	ἔβαλλε φθάνων τε αὐτῶν τὸν
[1, 5]	κολασθὲν οὔτε ἐς τὸ παρὸν	καταθαρσήσει	τῆς ἡμετέρας ἡλικίας {καταφρονῆσαν} τά
[1, 15]	τε θηρία πάντα ἰδίᾳ χειρὶ	κατακτενεῖν	καὶ τοῖς ἀνδρειοτάτοις τῶν νεανιῶν
[1, 14]	συνεβάλλοντο δέ τινες ἐκ τῶν	καταλαβόντων,	πολέμων σημεῖον εἶναι τὴν τοῦ
[1, 17]	διαφόροις συνεχόμενος ἡδοναῖς, αἷς δὴ	καταλαβούσῃ	ὥρᾳ καὶ ἄκων ἐδούλευεν. ἐπ´
[1, 15]	ποτε ὀξυτάτῳ δρόμῳ τὸν ἐκκαλούμενον	καταλαβούσης	φθάσας τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν δήξεσθαι,
[1, 5]	πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπὶ τοῖς	καταλαβοῦσιν	ἀλγηδόνα καὶ μηδέν τι ἧττον
[1, 17]	φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός τε αὐτὸν	καταλαμβάνει	ἔμετός τε πολὺς ἐπιγίνεται, ἢ
[1, 3]	τε ἐν Παίοσι νόσος χαλεπὴ	καταλαμβάνει.	ἐπεὶ δὲ αὑτῷ τὰς πρὸς
[1, 9]	τοῦ βασιλέως, ἀφασία τὸν Κόμοδον	καταλαμβάνει.	καὶ πάντες ὑπώπτευον μὲν τὰ
[1, 7]	ἐξόδου διαγγελθείσης κίνησις δὴ μεγίστη	καταλαμβάνει	τὸ στρατόπεδον, καὶ πάντες αὐτῷ
[1, 11]	τοῦ Φρυγὸς ἐς αὐτοὺς διαδοχὴν	καταλέγοντες.	κομισθὲν δὲ ἐπὶ νεὼς τὸ
[1, 7]	συγκλήτῳ καὶ τοῖς ἐν Ῥώμῃ	καταλειφθεῖσι	στρατιώταις χαριστήρια ὁμολογήσας τῆς φυλαχθείσης
[1, 6]	ᾖ. τὸν δὲ πόλεμον ἀτελῆ	καταλιπεῖν	μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές.
[1, 14]	τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν ἀρχαῖα	καταλύσας,	πάντας δὲ ταῖς ἑαυτοῦ προσηγορίαις
[1, 17]	ἐτῶν τοσούτων ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ	καταπροίξῃ	αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός. ταῦτα
[1, 6]	τήν τε τῶν ἐπιτηδείων δαψίλειαν	καταριθμοῦντες	διαβάλλοντές τε πᾶσαν τὴν ἐπὶ
[1, 17]	δρᾶσαι θυμῷ τε δουλεῦσαι πεφυκώς)	κατασημηνάμενος	οὖν τὸ γραμματεῖον δία τινος
[1, 9]	τε χειρὸς νεύματι τὸν δῆμον	κατασιγάσας	„οὐ πανηγυρίζειν σοι καιρός“ ἔφη
[1, 12]	χρειώδους προσαγάγοιτο. μέγιστον δὲ γυμνάσιον	κατασκευάσας	λουτρὸν δημόσιον ἀνῆκεν αὐτοῖς. ὁ
[1, 12]	ὂν τὸ χωρίον καὶ μεγίστοις	κατάσκιον	δαφνηφόροις ἄλσεσιν (ὅθεν καὶ τὸ
[1, 9]	δὲ Κόμοδος δύο τοὺς ἐπάρχους	καταστήσας	ἀσφαλέστερον ᾠήθη μὴ ἑνὶ πιστεύειν
[1, 12]	πρῶτον ἐν σπάνει τῶν ἐπιτηδείων	καταστήσας	ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἁλόντας πόθῳ τοῦ
[1, 12]	κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ λοιμώδη νόσον	κατασχεῖν	τὴν Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ τὸ
[1, 4]	ἐλάμβανε τοὺς παρόντας, ὡς μηδὲ	κατασχόντας	αὑτῶν τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι.
[1, 7]	τὴν Ῥώμην κατῴκουν ἄνθρωποι, μὴ	κατασχόντες	αὑτῶν ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι θέλων,
[1, 4]	χρόνου τιμήν τε καὶ σπουδὴν	κατατεθεῖσθαι,	ὑμῖν τε ἀποδοῦναι χάριν, δείξασιν
[1, 10]	τὴν συμμαχίαν προσήγοντο· πᾶσάν τε	κατατρέχοντες	τὴν Κελτῶν καὶ Ἰβήρων χώραν,
[1, 14]	ἕκαστος δὲ τὰ ἴδια αὑτοῦ.	καταφλέξαν	δὲ τὸ πῦρ τόν τε
[1, 14]	καὶ τῆς Ἑστίας τοῦ νεὼ	καταφλεχθέντος	ὑπὸ τοῦ πυρὸς γυμνωθὲν ὤφθη
[1, 5]	παρὸν καταθαρσήσει τῆς ἡμετέρας ἡλικίας	{καταφρονῆσαν}	τά τε μέλλοντα φοβήσεται δέει
[1, 3]	μὴ τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου	καταφρονήσαντες	ἐπιθῶνται αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ τὸ
[1, 6]	τὸ βάρβαρον φιλοχρήματον, καὶ κινδύνων	καταφρονήσαντες	ἢ δι´ ἐπιδρομῆς καὶ ἐφόδου
[1, 8]	καὶ τῶν μὲν προσκτωμένων ἀεὶ	καταφρονήσει,	τῶν δ´ οὔπω παρόντων ἀπλήστῳ
[1, 12]	τῇ πόλει μείναντες αἰσθόμενοι τὸ	κατειληφὸς	πάθος, ἀποκλείσαντες τὰς τῶν οἰκιῶν
[1, 14]	πολλῶν δὴ καὶ δεινῶν συνεχῶς	κατειληφότων	τὴν πόλιν οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων
[1, 10]	τὴν πόλιν καὶ τὴν ἐπιβουλὴν	κατειπόντων	(φθόνος γὰρ αὐτοὺς ἐς τοῦτο
[1, 4]	τὸ δημῶδες πλῆθος ὁμοίως πένθει	κατείχετο,	οὐδέ τις ἦν ἀνθρώπων τῶν
[1, 9]	τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος ἐκείνους	κατέλαβεν·	ὁ δὲ Κόμοδος δύο τοὺς
[1, 15]	πάντας εὐχειρίᾳ ὑπερέβαλλεν. ἐπεὶ δὲ	κατέλαβον	αἱ τῆς θέας ἡμέραι, τὸ
[1, 16]	ὑπὸ Διὸς ἐκβληθέντα τῆς ἀρχῆς	κατελθόντα	ἐς γῆν γενέσθαι ξένον, δεδιότα
[1, 9]	τάξις καλεῖ, ὁ βασιλεὺς γίγνεται.	κατελθόντος	δὴ τοῦ Κομόδου ἐπὶ τὴν
[1, 13]	δὲ παρορμησάντων αὐτὸν τῶν οἰκείων	κατελθὼν	ἐς τὸ ἄστυ μετὰ πάσης
[1, 9]	καὶ δυσφορῶν ὅτι δὴ ἀτελῆ	κατέλιπε	τὰ βεβουλευμένα, ὅμως δὲ θαρρῶν
[1, 1]	τιμῆς ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες εὐθέως	κατελύθησαν.	μερισθεῖσα γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ
[1, 14]	οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν ἢ	κατενεχθέντες	ὄμβροι ἐπέσχον αὐτοῦ τὴν ὁρμήν.
[1, 14]	προγενομένου γῆς, εἴτε σκηπτοῦ νύκτωρ	κατενεχθέντος,	εἴτε καὶ πυρός ποθεν ἐκ
[1, 11]	δὲ πάλαι μὲν ἐξ οὐρανοῦ	κατενεχθῆναι	λόγος ἔς τινα τῆς Φρυγίας
[1, 12]	ἢ εἰ καί τι προεμπέσοι,	κατεργάζεσθαι	δυνάμει κρείττονι. πλὴν οὐδὲν ἧττον
[1, 9]	δύναμιν, ὡς ἂν τοῦ Περεννίου	κατεργασαμένου	τὸν Κόμοδον ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ.
[1, 4]	εἰπόντα τὸν Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία	κατεσίγασεν·	ὑπὸ δὲ ἀσθενείας τε καὶ
[1, 15]	τῷ δὲ Κομόδῳ περίδρομος κύκλῳ	κατεσκεύαστο,	ὡς μὴ συστάδην τοῖς θηρίοις
[1, 14]	τὴν τοῦ βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν.	κατεφλέχθη	δὲ καὶ ἄλλα πλεῖστα τῆς
[1, 14]	πᾶν τὸ τῆς Εἰρήνης τέμενος	κατεφλέχθη,	μέγιστον καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν
[1, 15]	ἵδρυσεν· ὁ δὲ Κόμοδος μηκέτι	κατέχων	ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας ἐπετέλεσεν, ὑποσχόμενος
[1, 15]	τε ζῷα γενναῖα περιθέων ἄνωθεν	κατηκόντιζεν.	οὐδέ τις εἶδεν ἀκόντιον δεύτερον
[1, 3]	δι´ ὧν τὴν ἐκείνου ἀρχὴν	κατῄσχυναν,	Πτολεμαῖος μὲν καὶ μέχρις ἀδελφῆς
[1, 17]	τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι	κατῄσχυνεν,	ὡς προείρηται.
[1, 7]	συγγεγενῆσθαι αὐτῷ· ἴουλοί τε αὐτοῦ	κατιόντες	ταῖς παρειαῖς ἐπήνθουν. τοιοῦτον δὴ
[1, 2]	ἀρκτῷα τῆς γῆς {ἔθνη βάρβαρα}	κατοικοῦντας	πρός τε τοὺς ὑπὸ ταῖς
[1, 5]	καὶ τὰ ἐπὶ γῆς διοικεῖν.	κατορθοῦν	δὲ αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν ὑμέτερον
[1, 5]	τὰ μὲν πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως	κατορθωθέντα	ἐς τὴν ἐκείνου σοφίαν τε
[1, 10]	ᾠήθη δεῖν μέγα τι δράσας	κατορθῶσαι,	ἢ ἐπείπερ ἅπαξ ἐν κινδύνῳ
[1, 8]	φονεῦσαι, τὰ λοιπὰ φήσας αὐτὸς	κατορθώσεσθαι	χρημάτων ἐπιδόσει. ὃ δ´ ὑποστὰς
[1, 7]	καὶ πανδημεὶ ὅσοι τὴν Ῥώμην	κατῴκουν	ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´
[1, 3]	μὲν περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ	καυσίας	καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ, θύρσον δὲ
[1, 17]	τὸ γραμματεῖον ἐπὶ τοῦ σκίμποδος	κείμενον	ἀνελόμενον, ἵνα δὴ παίζειν ἔχοι,
[1, 15]	πάντας ἀπέκτεινεν, ὡς ἐπὶ πολὺ	κειμένων	τῶν πτωμάτων δι´ αὐτὸ τοῦτο
[1, 10]	ὅσα παρ´ ἑκάστοις πλούτου σύμβολα	κειμήλιά	τε βασιλέων ὕλης τε ἢ
[1, 13]	αὐτοῦ τετολμηκέναι) ὁ δὲ δῆμος	κεκόρεστο	τιμωρίαν παρὰ τοῦ τὰ δεινὰ
[1, 14]	πάντων ἱερῶν, δι´ ἀσφάλειαν ἀναθήμασι	κεκοσμημένον	χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου· ἕκαστος
[1, 17]	χρυσῷ δὲ καὶ λίθοις πολυτίμοις	κεκοσμημένων,	οἷς ἀεὶ χαίρουσι Ῥωμαίων οἱ
[1, 9]	λεχθέντα, πιστεύειν δὲ οὐ προσεποιοῦντο.	κελεύει	δὲ αὐτὸν συλληφθῆναι ὁ Περέννιος,
[1, 13]	δέ. ἐλθόντα οὖν αὐτὸν συλληφθῆναι	κελεύει	καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν δόρατί
[1, 9]	φήσας καλεῖν ἐλπίσιν αὐτὸν ἥκειν	κελεύει.	ὃ δὲ μήτε τι τῆς
[1, 10]	ἐθνῶν ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν καὶ	κελεύει	στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες
[1, 12]	καὶ οἱ κατὰ τὴν πόλιν	κελευόντων	τῶν ἰατρῶν μύρου εὐωδεστάτου τάς
[1, 17]	Ἔκλεκτος καὶ Μαρκία πάντας ἀποστῆναι	κελεύσαντες	ἔς τε τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι,
[1, 12]	προσδοκῶντος τοῦ δήμου, ἐπιφαίνονται ὡπλισμένοι	κελεύσαντος	τοῦ Κλεάνδρου πάντες οἱ βασίλειοι
[1, 14]	τε καὶ Διὸς υἱὸν αὑτὸν	κελεύσας	καλεῖσθαι ἀποδυσάμενός τε τὸ Ῥωμαίων
[1, 10]	προσήγοντο· πᾶσάν τε κατατρέχοντες τὴν	Κελτῶν	καὶ Ἰβήρων χώραν, πόλεσί τε
[1, 12]	τὰ δωμάτια ἀναβάντες λίθοις καὶ	κεράμοις	ἔβαλλον τοὺς ἱππεῖς, οἳ δὲ
[1, 17]	κύλικα τὸ φάρμακον οἴνῳ τε	κεράσασα	εὐώδει δίδωσι πιεῖν. ὁ δ´
[1, 15]	οὖν καὶ δορκάδας ὅσα τε	κερασφόρα	πλὴν ταύρων, συνθέων αὐτοῖς καὶ
[1, 3]	καὶ κισσὸν μὲν περιτιθεὶς τῇ	κεφαλῇ	ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ,
[1, 7]	αἴγλην τινὰ οὐράνιον περὶ τῇ	κεφαλῇ	συγγεγενῆσθαι αὐτῷ· ἴουλοί τε αὐτοῦ
[1, 10]	τε ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς τὴν	κεφαλὴν	ἀπετμήθη, καὶ οἱ συνωμόται ἀξίας
[1, 13]	αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει καὶ τὴν	κεφαλὴν	ἀποτεμὼν δόρατί τε ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας
[1, 15]	Ῥωμαῖοι εἰκόνα φέρον ἡλίου, τὴν	κεφαλὴν	ἀποτεμὼν ἱδρύσατο τὴν ἑαυτοῦ, ὑπογράψας
[1, 9]	ὁ Κόμοδος πέμψας ἀποτέμνει τὴν	κεφαλήν·	καὶ τὴν ταχίστην, ὅπως τὴν
[1, 15]	τραχήλου ἐκαρατόμει, ὡς καὶ τῶν	κεφαλῶν	ἀφῃρημένας ὁρμῇ τοῦ βέλους ἔτι
[1, 14]	ἐβλέποντο ἕτεροί τε ἐς μῆκος	κεχαλασμένοι	ὡς ἐν μέσῳ ἀέρι κρέμασθαι
[1, 5]	ἡμερῶν, ἐν ὅσαις περὶ τὴν	κηδείαν	τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸν ἀπησχόλουν,
[1, 12]	Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ εἰωθότων ὑπὸ	κήρυκι	πιπράσκεσθαι. οἰκέτης δὲ βασιλικὸς γενόμενος
[1, 7]	ἡ φήμη ἄγγελοί τε ἧκον	κηρύττοντες	τὴν τοῦ βασιλέως ἄφιξιν, ὑπερήσθη
[1, 15]	μὴ συστάδην τοῖς θηρίοις μαχόμενος	κινδυνεύοι,	ἄνωθεν δὲ καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς
[1, 16]	ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις	κινδυνεῦσαι.	ἐπεὶ δὲ πολλὰ ἱκετεύουσα οὐκ
[1, 13]	δὲ ἐκεῖνος τόν τε ἐπικείμενον	κίνδυνον	οὐ μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα ἤδη
[1, 9]	ξίφος, καὶ εἰ μὴ φυλάξῃ	κίνδυνον	οὐκ ἐπαιωρούμενον ἀλλ´ ἤδη παρόντα,
[1, 13]	πραττομένων ἀγνοίᾳ, ἐν ἐσχάτῳ καθέστηκας	κινδύνῳ·	ἡμεῖς δέ, τὸ σὸν γένος,
[1, 10]	κατορθῶσαι, ἢ ἐπείπερ ἅπαξ ἐν	κινδύνῳ	καθειστήκει, μὴ ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως
[1, 13]	ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς δὲ τοσούτων	κινδύνων	ἀπίστως προσεφέρετο πᾶσιν ἀφειδῶς τε
[1, 6]	γὰρ τὸ βάρβαρον φιλοχρήματον, καὶ	κινδύνων	καταφρονήσαντες ἢ δι´ ἐπιδρομῆς καὶ
[1, 3]	ἐπὶ ταῖς τυχούσαις ἀφορμαῖς ῥᾷστα	κινεῖσθαι.	~κυμαίνουσαν οὖν ἔχων τοσαύταις φροντίσι
[1, 1]	ξένων τύχας ποικίλας ἐθνῶν τε	κινήσεις	καὶ πόλεων ἁλώσεις τῶν τε
[1, 13]	δεδιὼς μὲν τὴν τοῦ δήμου	κίνησιν,	μή τι καὶ περὶ αὐτὸν
[1, 7]	αἰτούμενα. ~τῆς δὲ ἐξόδου διαγγελθείσης	κίνησις	δὴ μεγίστη καταλαμβάνει τὸ στρατόπεδον,
[1, 17]	ἡ Μαρκία. εἰώθει γὰρ αὐτὴ	κιρνάναι	τε καὶ διδόναι τὴν πρώτην
[1, 3]	δὲ Διόνυσον πάντα μιμούμενος καὶ	κισσὸν	μὲν περιτιθεὶς τῇ κεφαλῇ ἀντὶ
[1, 12]	ἐπελθόντες πανδημεὶ ἐβόων καὶ τὸν	Κλέανδρον	ἐς θάνατον ᾔτουν. ταραχῆς δ´
[1, 13]	παρόντα ἤδη φοβηθεὶς μεταπέμπεται τὸν	Κλέανδρον,	οὐδὲν μέν τι εἰδότα τῶν
[1, 12]	τε τὰ θρυλούμενα, ἐπείπερ ὁ	Κλέανδρος	ἀγγέλλεσθαί τι τῶν πραττομένων ἐκώλυεν
[1, 13]	μάλιστα εὐηργέτησας, τούτους ἐχθροὺς ἔχεις.	Κλέανδρος	ἐπὶ σὲ τόν τε δῆμον
[1, 13]	ἔρριψαν. τοιούτῳ μὲν δὴ τέλει	Κλέανδρός	τε καὶ οἱ περὶ αὐτὸν
[1, 12]	τὴν πόλιν ἐξ αἰτίας τοιαύτης.	Κλέανδρός	τις ἦν, τὸ μὲν γένος
[1, 13]	δὲ καὶ τοὺς παῖδας τοῦ	Κλεάνδρου	(δύο δὲ ἦσαν ἄρρενες αὐτῷ)
[1, 13]	τῷ Κομόδῳ ἐβούλετο δέει τῆς	Κλεάνδρου	ἐξουσίας, ἡ δὲ πρεσβυτάτη τῶν
[1, 12]	δήμου, ἐπιφαίνονται ὡπλισμένοι κελεύσαντος τοῦ	Κλεάνδρου	πάντες οἱ βασίλειοι ἱππεῖς τούς
[1, 1]	γεγονότων μνήμην ἀνανεώσασθαι σπουδασάντων, παιδείας	κλέος	ἀίδιον μνώμενοι, ὡς ἂν μὴ
[1, 16]	χώρῳ τῆς Ἰταλίας Λάτιόν τε	κληθῆναι,	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος φωνῆς ἐς
[1, 8]	περὶ ἐπιθέσεως τῆς ἀρχῆς ἀνακοινοῦται,	Κοδράτου	δέ, νεανίσκου εὐγενοῦς τινος καὶ
[1, 17]	ἡσύχασε, περὶ στόμαχον δὲ καὶ	κοιλίαν	τοῦ φαρμάκου γενομένου ἴλιγγός τε
[1, 14]	πλουσίων πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο	κοινῇ	μὲν πάντες τὰ δημόσια, ἕκαστος
[1, 5]	λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε·	„κοινὴν	εἶναί μοι πρὸς ὑμᾶς τὴν
[1, 5]	δόξαν οἴσει καὶ τὴν τοῦ	κοινοῦ	πατρὸς μνήμην χάρισιν ἀξίαις οὕτως
[1, 8]	τὴν ψυχὴν τὰ λεχθέντα, καὶ	κοινοὺς	ἐχθροὺς πάντας ἡγεῖτο, μεμνημένος ἀεὶ
[1, 16]	προσαγορεύουσι νομισμάτων τε ἀντιδόσεσι καὶ	κοινωνίᾳ	τῶν γῆς καὶ θαλάσσης καλῶν
[1, 10]	δωρεῶν ὑποσχέσεσι καὶ τῶν ἁλισκομένων	κοινωνίᾳ,	ὡς μηκέτι λῃστῶν ἀλλὰ πολεμίων
[1, 5]	ἡγεῖτο φύσεως, τὴν δ´ ἀρετῆς	κοινωνίαν.	φέρων τέ με πολλάκις ἔτι
[1, 8]	Λουκίῳ Βήρῳ αὐτοκράτορι συνῴκει, ὃν	κοινωνὸν	τῆς βασιλείας Μᾶρκος ποιησάμενος, ἐκδούς
[1, 1]	πρὸς ἔχθραν ἢ μῖσος τυράννων,	κολακείαν	τε ἢ τιμὴν βασιλέων πόλεώς
[1, 4]	πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω	κολακείας	προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες
[1, 6]	νέον ἦθος βασιλέως, ὅσοι τε	κόλακες	τραπέζης {καὶ} τὸ εὔδαιμον γαστρὶ
[1, 13]	ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν	κολάκων	ἐς ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ ὑμνούντων,
[1, 5]	δὲ ἐν ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας	κολασθὲν	οὔτε ἐς τὸ παρὸν καταθαρσήσει
[1, 15]	προσέταξε. τοῦ δὲ μεγίστου ἀγάλματος	κολοσσιαίου,	ὅπερ σέβουσι Ῥωμαῖοι εἰκόνα φέρον
[1, 8]	αὐτάρκης· ἐκκόπτειν γὰρ ἀεὶ καὶ	κολούειν	αὐτῷ συνεβούλευε τοὺς ὑπερέχοντας, ὧν
[1, 8]	καὶ θρασύν, λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ	κόλπου,	καιρὸν φυλάξαντα καὶ τόπον ἐπιτήδειον,
[1, 15]	φερομέναις καὶ ποδῶν τάχει καὶ	κολπώσει	πτερῶν ἐπαφιεὶς τὰ βέλη κατ´
[1, 7]	γὰρ ἀρθμίαι καὶ πυρώδεις βολαί,	κόμη	τε φύσει ξανθὴ καὶ οὔλη,
[1, 1]	τῶν ὑπηκόων ἦρξαν, οἱ δὲ	κομιδῇ	νέοι ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν·
[1, 2]	ἀρρένων τούτων ὁ μὲν ἕτερος	κομιδῇ	νέος τὸν βίον μετήλλαξε (Βηρίσσιμος
[1, 14]	σέβουσί τε καὶ κρύπτουσι Ῥωμαῖοι	κομισθὲν	ἀπὸ Τροίας, ὡς λόγος· ὃ
[1, 11]	Φρυγὸς ἐς αὐτοὺς διαδοχὴν καταλέγοντες.	κομισθὲν	δὲ ἐπὶ νεὼς τὸ ἄγαλμα
[1, 9]	„οὐ πανηγυρίζειν σοι καιρός“ ἔφη	„Κόμοδε,	νῦν, οὐδὲ θέαις καὶ ἑορταῖς
[1, 17]	ἑαυτήν τε εἰποῦσα „εὖγε, ὦ	Κόμοδε.	ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια εὐνοίας τε
[1, 17]	καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν εἰσελθόντα τὸν	Κόμοδον	ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι.
[1, 10]	{τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τὸν	Κόμοδον	διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας γενομένης {καὶ}
[1, 14]	Ῥωμαίων δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν	Κόμοδον	ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας
[1, 9]	ἂν τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου τὸν	Κόμοδον	ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´
[1, 13]	ἀδελφῆς τοῦ βασιλέως λόγοις) τὸν	Κόμοδον	ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν
[1, 9]	παρὰ τοῦ βασιλέως, ἀφασία τὸν	Κόμοδον	καταλαμβάνει. καὶ πάντες ὑπώπτευον μὲν
[1, 9]	δίκην· οἱ μέντοι περὶ τὸν	Κόμοδον,	ὅσοι τε εὐνοεῖν προσεποιοῦντο, καὶ
[1, 8]	ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα τὸν	Κόμοδον,	οὐδὲν αὐτῷ περὶ ἐπιθέσεως τῆς
[1, 2]	ὄνομα αὐτῷ) τὸν δὲ περιόντα	Κόμοδόν	τε καλούμενον ὁ πατὴρ μετὰ
[1, 9]	ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε ἄρα τὸν	Κόμοδον	τὴν ἐπιβουλὴν ἐκφυγεῖν καὶ τὸν
[1, 9]	νεανίαις οὖσιν ἐγχειρίσαι πείθει τὸν	Κόμοδον	τὴν πρόνοιαν τῶν Ἰλλυρικῶν στρατευμάτων,
[1, 10]	φανερᾶς ἐφόδου συστῆναι πρὸς τὸν	Κόμοδον	(τό τε γὰρ πλῆθος τοῦ
[1, 17]	τῆς βασιλείας ποιεῖν. ὁ δὲ	Κόμοδος	ἀσχάλλων τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς
[1, 17]	οἱ τρυφῶντες. ὑπερηγάπα δὲ ὁ	Κόμοδος	αὐτὸ ὡς συγκαθεύδειν πολλάκις. Φιλοκόμοδός
[1, 8]	προεπόμπευεν αὐτῆς. ἐπεὶ δὲ ὁ	Κόμοδος	γυναῖκα ἠγάγετο, Κρισπῖναν ὄνομα, ἀνάγκη
[1, 13]	δύναται τύχης ῥοπή. ὁ δὲ	Κόμοδος	δεδιὼς μὲν τὴν τοῦ δήμου
[1, 8]	ἀκριβεστέρας τήν τε ἀδελφὴν ὁ	Κόμοδος	διεχρήσατο καὶ πάντας ἀφειδῶς τούς
[1, 9]	τέλος ἐκείνους κατέλαβεν· ὁ δὲ	Κόμοδος	δύο τοὺς ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον
[1, 16]	πορφύραν περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων ὁ	Κόμοδος	ἐβούλετο οὐκ ἐκ τῆς βασιλείου,
[1, 6]	τὴν εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ	Κόμοδος	εἰδὼς καὶ τὸ ἀμέριμνον ὠνούμενος
[1, 5]	δέει τῶν πεπειραμένων. τοσαῦτα ὁ	Κόμοδος	εἰπὼν καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων
[1, 11]	Ῥωμαίων οὐκ ἀκριβοῦσιν. ὁ δὲ	Κόμοδος	ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί
[1, 8]	οὐδὲν ἧττον μέντοι καὶ ὁ	Κόμοδος	ἐφύλαττε τὰς τιμὰς τῇ ἀδελφῇ·
[1, 17]	μὲν τέλει τοῦ βίου ὁ	Κόμοδος	ἐχρήσατο, βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα μετὰ
[1, 9]	ἀποσκευασάμενος πάντας, οὓς καὶ ὁ	Κόμοδος	ᾐδεῖτο καὶ ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ
[1, 10]	ἀξίας ὑπέσχον δίκας. ὁ δὲ	Κόμοδος	θύσας τε τῇ θεῷ καὶ
[1, 7]	ἀνύσας δὲ τὴν ὁδοιπορίαν ὁ	Κόμοδος	μετὰ νεανικῆς σπουδῆς καὶ διαδραμὼν
[1, 16]	μὲν δακρύουσα ἀπέστη, ὁ δὲ	Κόμοδος	μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε τὸν ἔπαρχον
[1, 15]	Ἐλευθερίας εἰκόνα ἵδρυσεν· ὁ δὲ	Κόμοδος	μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας
[1, 7]	πρόπαππον. γένους μὲν οὖν ὁ	Κόμοδος	οὕτως εἶχε, πρὸς δὲ τῇ
[1, 9]	τι τοιοῦτον προσδεχομένου νύκτωρ ὁ	Κόμοδος	πέμψας ἀποτέμνει τὴν κεφαλήν· καὶ
[1, 12]	ἅμα καὶ ἀνθρώπων. τότε ὁ	Κόμοδος	συμβουλευσάντων αὐτῷ τινῶν ἰατρῶν ἐς
[1, 6]	τὸ μειράκιον. αἰδεσθεὶς γὰρ ὁ	Κόμοδος	τὰ λεχθέντα, οὐδέν τε οἷός
[1, 5]	αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι. προελθὼν δὲ ὁ	Κόμοδος	τάς τε βασιλείους θυσίας ἐπετέλει,
[1, 17]	ἄλλων καιρῶν τοῦτο πάσχειν ὁ	Κόμοδος	ὑπὸ κραιπάλης· πολλάκις γὰρ λουόμενος
[1, 13]	ἐξουσίας, ἡ δὲ πρεσβυτάτη τῶν	Κομόδου	ἀδελφῶν (Φαδίλλα ἦν ὄνομα αὐτῇ)
[1, 12]	περὶ τὸ προάστειον τοῦ τε	Κομόδου	ἐν τοῖς ἀνακεχωρηκόσι τόποις ἡδοναῖς
[1, 12]	τελευταῖον, διάγοντος ἐν προαστείῳ τοῦ	Κομόδου,	ἐπελθόντες πανδημεὶ ἐβόων καὶ τὸν
[1, 17]	τοῦτο ἄλλως ἀθῦρον, προελθόντος τοῦ	Κομόδου	ἐπὶ τὰ συνήθη λουτρά τε
[1, 9]	βασιλεὺς γίγνεται. κατελθόντος δὴ τοῦ	Κομόδου	ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν τῶν ἐνδόξων
[1, 14]	πατρῴαν προσηγορίαν παραιτήσασθαι, ἀντὶ δὲ	Κομόδου	καὶ Μάρκου υἱοῦ Ἡρακλέα τε
[1, 6]	τῇ πρεσβυτάτῃ τῶν ἀδελφῶν τοῦ	Κομόδου)	„ποθεῖν μέν σε“ ἔφη, „τέκνον
[1, 17]	διαφθείρῃ. γνωρίσασα δὲ τὴν τοῦ	Κομόδου	χεῖρα, ταύτῃ καὶ μᾶλλον ἐσπούδαζε
[1, 13]	οὐδεὶς ἀγγεῖλαι τὰ πραττόμενα τῷ	Κομόδῳ	ἐβούλετο δέει τῆς Κλεάνδρου ἐξουσίας,
[1, 12]	βασιλικὸς γενόμενος συναυξηθείς τε τῷ	Κομόδῳ	ἐς τοσοῦτον ὑπ´ αὐτοῦ τιμῆς
[1, 8]	ξιφίδιον, ἐπελθών τε αἰφνιδίως τῷ	Κομόδῳ,	καὶ μεγάλῃ φωνῇ προειπὼν ὑπὸ
[1, 8]	τόπον ἐπιτήδειον, ἐπιπεσεῖν τε τῷ	Κομόδῳ	καὶ φονεῦσαι, τὰ λοιπὰ φήσας
[1, 10]	ὡς δὲ ταῦτα ἐδηλώθη τῷ	Κομόδῳ,	μετὰ πάσης ὀργῆς τε καὶ
[1, 15]	μὲν ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο, τῷ δὲ	Κομόδῳ	περίδρομος κύκλῳ κατεσκεύαστο, ὡς μὴ
[1, 8]	τι τοιοῦτον. Λουκίλλα ἦν τῷ	Κομόδῳ	πρεσβυτάτη πάντων ἀδελφή. αὕτη πρότερον
[1, 9]	τὸν Περέννιον καὶ δείξαντες τῷ	Κομόδῳ	τὰ νομίσματα διδάξαντές τε τῆς
[1, 10]	δήμου ἐλογίζετο εὔνουν ἔτι τῷ	Κομόδῳ	ὑπάρχον, τήν τε περὶ αὐτὸν
[1, 17]	δὴ δοῦναι φάρμακον δηλητήριον τῷ	Κομόδῳ,	ὑπέσχετο δ´ αὐτὸ ῥᾷστα δώσειν
[1, 4]	στρατηγόν, οἳ δὲ σώφρονα καὶ	κόσμιον	ἄρχοντα ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς ἐψεύδετο.
[1, 8]	αὐτοῦ τὸ ἔτι σῶφρον καὶ	κόσμιον,	συνέβη τι τοιοῦτον. Λουκίλλα ἦν
[1, 2]	οὐδὲ τοὺς πλούτου περιβολαῖς λαμπρούς,	κοσμίους	δὲ τὸν τρόπον καὶ σώφρονας
[1, 4]	πάντες συνῆλθον, ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος	κουφίσας	ἑαυτὸν τοιούτων λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι
[1, 3]	ἐπιτηδευμάτων ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ καὶ	κραιπάλαις	ἐπιδῷ ἑαυτήν (ῥᾷστα γὰρ αἱ
[1, 8]	{εἴασεν} αὐτὸν τρυφαῖς σχολάζοντα καὶ	κραιπάλαις,	τῆς φροντίδος καὶ τῶν βασιλείων
[1, 17]	τὰ συνήθη λουτρά τε καὶ	κραιπάλας,	εἰσδραμὸν ἐς τὸν θάλαμον ὥσπερ
[1, 17]	τοῦτο πάσχειν ὁ Κόμοδος ὑπὸ	κραιπάλης·	πολλάκις γὰρ λουόμενος καὶ πολλάκις
[1, 3]	συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν δὲ καὶ	κρατήσας	ἦν τοῖς ὅπλοις, ἦσαν δέ
[1, 6]	προτροπὴν καὶ τὴν πρὸς τὰ	κρείττονα	ὁρμὴν ὁ Πομπηιανὸς εἰπὼν διέτρεψε
[1, 12]	καί τι προεμπέσοι, κατεργάζεσθαι δυνάμει	κρείττονι.	πλὴν οὐδὲν ἧττον ἡ νόσος
[1, 14]	κεχαλασμένοι ὡς ἐν μέσῳ ἀέρι	κρέμασθαι	δοκεῖν· ζῷά τε παντοῖα καὶ
[1, 11]	δὲ διαφθορᾶς εἶχεν. μέλλουσα δὲ	κριθήσεσθαι,	ἱκετεύει τὸν δῆμον ἐπιτρέψαι τῇ
[1, 11]	ἐπιτρέψαι τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν	κρίσιν·	καὶ λυσαμένη τὴν ζώνην ἐπαφῆκε
[1, 8]	δὲ ὁ Κόμοδος γυναῖκα ἠγάγετο,	Κρισπῖναν	ὄνομα, ἀνάγκη τε ἐγένετο τὴν
[1, 16]	μέχρι νῦν Ἰταλιῶται τὰ μὲν	Κρόνια	προεορτάζουσι θεῷ τῷ λαθόντι, τὴν
[1, 16]	ἀναφέροντες. φασὶ γὰρ αὐτοῦ καὶ	Κρόνον	ὑπὸ Διὸς ἐκβληθέντα τῆς ἀρχῆς
[1, 6]	Ἴστρου ὥραν, μήτε ὀπώρας εὔφορον	κρυεράν	τε ἀεὶ καὶ συννεφῆ. „οὐ
[1, 16]	τοῦ παιδὸς δυναστείαν παρ´ αὐτῷ	κρυπτόμενον	λαθεῖν· ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα
[1, 14]	ἄγαλμα, ὃ σέβουσί τε καὶ	κρύπτουσι	Ῥωμαῖοι κομισθὲν ἀπὸ Τροίας, ὡς
[1, 10]	ἀμφιεσθέντι ὑπάρχει παῖξαί τε καὶ	κρύψαι	τὴν ἀλήθειαν, ὡς μὴ ῥᾳδίως
[1, 11]	τοῖς ἀπωτέρω τῆς πόλεως βασιλικοῖς	κτήμασιν	διατρίβων καὶ ἑαυτὸν δικαστηρίων ἀπείργων
[1, 2]	ψυχῆς ἴδια καὶ ἀναφαίρετα ἡγεῖτο	κτήματα.	ἀρετῆς δὲ πάσης ἔμελεν αὐτῷ,
[1, 8]	καὶ ἐξουσίαν ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων	κτήματα.	μέχρι μὲν οὖν τινὸς ἐπεῖχε
[1, 4]	ἐν χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν	κυβερνησόντων,	μή ποι φερόμενος ὑπ´ ἀτελοῦς
[1, 8]	καὶ αὐτὸν ὄντα τῆς βουλῆς,	Κυιντιανὸν	ὄνομα, προπετῆ δὲ καὶ θρασύν,
[1, 15]	πεπλήρωτο, τῷ δὲ Κομόδῳ περίδρομος	κύκλῳ	κατεσκεύαστο, ὡς μὴ συστάδην τοῖς
[1, 17]	τοῦ λουτροῦ ἐμβαλοῦσα ἔς τε	κύλικα	τὸ φάρμακον οἴνῳ τε κεράσασα
[1, 12]	λίθων συνεχοῦς βολῆς οἱ ἵπποι	κυλινδουμένοις	τοῖς λίθοις ἐπιβαίνοντες ὠλίσθανον καὶ
[1, 4]	ταῖς τυχούσαις ἀφορμαῖς ῥᾷστα κινεῖσθαι.	~κυμαίνουσαν	οὖν ἔχων τοσαύταις φροντίσι τὴν
[1, 12]	τοὺς πόρους τῶν αἰσθήσεων καὶ	κωλύειν	δέχεσθαι τὸ φθορῶδες τοῦ ἀέρος,
[1, 17]	ἑκάστοτε πρὸ πάσης τροφῆς λαμβάνειν,	κώλυμα	δηλητηρίων. πλὴν ἀλλὰ πολλοῦ γε
[1, 2]	βασιλέα, τούς τε προσιόντας δεξιούμενος	κωλύων	τε τοὺς περὶ αὐτὸν δορυφόρους
[1, 10]	ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ μὲν πρῶτα	κώμαις	τε καὶ ἀγροῖς ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν,