Livre, Chap.
[1, 17]	καὶ κραιπάλας, εἰσδραμὸν ἐς τὸν	θάλαμον	ὥσπερ εἰώθει, τὸ γραμματεῖον ἐπὶ
[1, 12]	σώματος φρουρὰν καὶ τὴν τοῦ	θαλάμου	ἐξουσίαν τήν τε τῶν βασιλικῶν
[1, 16]	στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε τὸν τοῦ	θαλάμου	προεστῶτα ἐκέλευεν αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι
[1, 17]	εἶχεν αὐτῇ προσιέναι ἅτε τοῦ	θαλάμου	φύλαξ, ἔτι τε καὶ ἐπὶ
[1, 16]	καὶ κοινωνίᾳ τῶν γῆς καὶ	θαλάσσης	καλῶν εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί τε
[1, 17]	γραφήν. ἐπεὶ δὲ εὗρεν αὐτὸ	θανατηφόρον	καὶ πρὸ ἁπάντων αὑτήν τε
[1, 15]	οὐδὲ τραῦμα ἄλλο πλὴν τοῦ	θανατηφόρου·	ἅμα γὰρ τῇ τοῦ ζῴου
[1, 13]	μὴ τὴν ταχίστην πρὸς τὸν	θάνατον	ἐκδώσεις τὸν πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου
[1, 12]	ἐβόων καὶ τὸν Κλέανδρον ἐς	θάνατον	ᾔτουν. ταραχῆς δ´ οὔσης περὶ
[1, 1]	ἐπεμελήθησαν φράσεώς τε καὶ εὐφωνίας,	θαρροῦντες,	ὡς εἴ τι καὶ μυθῶδες
[1, 9]	κατέλιπε τὰ βεβουλευμένα, ὅμως δὲ	θαρρῶν	τῇ τοῦ πατρὸς ὡς ἔτι
[1, 6]	μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές.	θάρσος	γὰρ ἐμβαλοῦμεν τοῖς βαρβάροις, οὐκ
[1, 4]	ἐφ´ οἷς ὁρᾶτέ με διακείμενον,	θαυμαστὸν	οὐδέν· φύσει τε γὰρ τὸ
[1, 10]	βασιλέων ὕλης τε ἢ τέχνης	θαύματα,	τῆς θεοῦ προπομπεύει. ἀνετός τε
[1, 1]	πολλὰ καὶ ποικίλα ἤνεγκε καὶ	θαύματος	ἄξια. τούτων γὰρ οἱ μὲν
[1, 9]	καιρός“ ἔφη „Κόμοδε, νῦν, οὐδὲ	θέαις	καὶ ἑορταῖς σχολάζειν. ἐπίκειται γάρ
[1, 13]	τερπνὸν καὶ ποθεινὸν τῷ δήμῳ	θέαμα.	ἔστη γὰρ οὕτως τὸ δεινόν,
[1, 3]	τε τοῖς δήμοις ἑαυτὸν καταγέλαστον	θέαμα,	τά τε Δομετιανῷ τετολμημένα, τῆς
[1, 15]	τότε σκυθρωπὸν εἶδεν ὁ δῆμος	θέαμα,	τὸν εὐγενῆ Ῥωμαίων βασιλέα μετὰ
[1, 9]	ἀγῶνα τελοῦσι Ῥωμαῖοι Διὶ Καπετωλίῳ,	θεάματά	τε θυμέλης καὶ ἰσχύος πάντα
[1, 6]	αὐτὸν τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς,	θεάματά	τε καὶ ἀκούσματα τερπνὰ διηγούμενοι
[1, 15]	Κόμοδος μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ	θέας	ἐπετέλεσεν, ὑποσχόμενος τά τε θηρία
[1, 15]	ἐπεὶ δὲ κατέλαβον αἱ τῆς	θέας	ἡμέραι, τὸ μὲν ἀμφιθέατρον πεπλήρωτο,
[1, 7]	ταῖς παρειαῖς ἐπήνθουν. τοιοῦτον δὴ	θεασάμενοι	βασιλέα οἱ Ῥωμαῖοι, εὐφημίαις τε
[1, 15]	πάσης καὶ τῶν ὁμόρων ἐθνῶν,	θεασόμενοι	ἃ μὴ πρότερον μήτε ἑωράκεσαν
[1, 7]	ἦν, πόρρω τῆς πόλεως ὑπήντων,	θεασόμενοι	τὸν νέον καὶ εὐγενῆ βασιλέα.
[1, 9]	ὡς ἐς βασιλίδα πόλιν πανηγυρίζουσαν.	θεατὴς	δὲ καὶ ἀθλοθέτης σὺν τοῖς
[1, 8]	βασιλείου θρόνου καθῆστο ἐν τοῖς	θεάτροις,	καὶ τὸ πῦρ προεπόμπευεν αὐτῆς.
[1, 12]	τὰ μὲν πρῶτα ἐν τοῖς	θεάτροις	συνιστάμενοι κατὰ πλήθη κακῶς ἠγόρευον,
[1, 9]	βασιλείῳ ἕδρᾳ, πληρωθέντος δὲ τοῦ	θεάτρου	μετὰ πάσης εὐκοσμίας, τῶν τε
[1, 11]	λιμένων ἐχρῶντο οἱ Ῥωμαῖοι) ἔστησε	θείᾳ	δυνάμει τὸ σκάφος. ἐπὶ πολὺ
[1, 7]	κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´ ἕκαστος φθάσαι	θέλων,	δαφνηφόροι τε καὶ πάντα ἐπιφερόμενοι
[1, 2]	τὸν βίον γαμβροὺς αὑτῷ γενέσθαι	θέλων·	ταῦτα γὰρ μόνα ψυχῆς ἴδια
[1, 16]	{τε} τὴν ἑορτὴν Ῥωμαῖοι ἐς	θεὸν	ἀρχαιότατον τῆς Ἰταλίας ἐπιχώριον ἀναφέροντες.
[1, 11]	μέγα προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν	θεὸν	μεταγάγοιεν ὡς αὑτούς. πέμψαντες δὴ
[1, 11]	ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν	θεὸν	τήνδε Ῥωμαῖοι ἐξ αἰτίας τοιαύτης,
[1, 10]	ἑορτὴν ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε τὴν	θεὸν	χαίρων. καὶ σωτήρια τοῦ βασιλέως
[1, 11]	ἢ τὴν ἱέρειαν ἐνεχθῆναι {τῆς}	θεοῦ	ἥτις {τῆς Ἐστίας} ἦν τοιαύτης,
[1, 11]	ὁμοῦ δὲ τὸ ἐναργὲς τῆς	θεοῦ	καὶ τὸ σεμνὸν τῆς παρθένου
[1, 10]	τε ἢ τέχνης θαύματα, τῆς	θεοῦ	προπομπεύει. ἀνετός τε πᾶσι δέδοται
[1, 11]	μὲν δὴ περὶ τῆς Πεσσινουντίας	θεοῦ	φιλοτιμότερον ἱστορήσθω, οὐκ ἄχαριν ἕξοντα
[1, 6]	ἐγκειμένων δὲ τῶν περὶ αὐτὸν	θεραπόντων	οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις οὐδὲν
[1, 6]	ἄλλοι δὲ ἀπολαύσουσι πηγῶν τε	θερμῶν	καὶ ψυχροῦ νάματος ἀτμίδων τε
[1, 16]	ἱερομηνίαν ἄγουσι τῷ τῆς Ἰταλίας	θεῷ.	διπρόσωπον δὲ αὐτοῦ τὸ ἄγαλμα
[1, 10]	δὲ Κόμοδος θύσας τε τῇ	θεῷ	καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν ἑορτὴν
[1, 11]	τὸν δῆμον ἐπιτρέψαι τῇ Πεσσινουντίᾳ	θεῷ	τὴν κρίσιν· καὶ λυσαμένη τὴν
[1, 11]	τὴν ἐπωνυμίαν φέρουσιν οἱ τῇ	θεῷ	τομίαι ἱερωμένοι. ἐπεὶ δὲ Ῥωμαίων
[1, 16]	Ἰταλιῶται τὰ μὲν Κρόνια προεορτάζουσι	θεῷ	τῷ λαθόντι, τὴν δὲ τοῦ
[1, 5]	ὀπαδὸς ἤδη καὶ σύνεδρός ἐστι	θεῶν·	ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν τῶν
[1, 14]	τῶν τότε ἀνθρώπων ὅτι γνώμῃ	θεῶν	καὶ δυνάμει ἤρξατό τε τὸ
[1, 10]	ἑκάστου ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ	θεῶν	πομπὴν τελοῦσι Ῥωμαῖοι· καὶ πάντα
[1, 14]	αὐτὸν ὑφ´ ἑνὶ σχήματι καὶ	θηλειῶν	πολυτέλειαν καὶ ἡρώων ἰσχὺν μιμούμενον.
[1, 7]	ἐπικληθέντος, καὶ Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ	θηλυγονίαν,	ἀνήνεγκε δὲ τὸ γένος αὕτη
[1, 17]	λουτρὰ καὶ γυμνάσια τὰ πρὸς	θηρία	διψῶν ἔπιεν ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ
[1, 15]	θέας ἐπετέλεσεν, ὑποσχόμενος τά τε	θηρία	πάντα ἰδίᾳ χειρὶ κατακτενεῖν καὶ
[1, 15]	κατεσκεύαστο, ὡς μὴ συστάδην τοῖς	θηρίοις	μαχόμενος κινδυνεύοι, ἄνωθεν δὲ καὶ
[1, 13]	ὑποχείριον. ἁρμάτων τε ἡνιοχείας καὶ	θηρίων	ἐξ ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν
[1, 8]	Κυιντιανὸν ὄνομα, προπετῆ δὲ καὶ	θρασύν,	λαβόντα ἐγχειρίδιον ὑπὸ κόλπου, καιρὸν
[1, 11]	δῆμος μετὰ τῆς ἑορτῆς ἐπανηγύριζεν.	~θρησκεύουσι	δὲ μάλιστα τὴν θεὸν τήνδε
[1, 6]	τὴν ἀρχὴν ὁρίσαντι ἐπανελθεῖν οἴκαδε	θριαμβεύοντί	τε καὶ δεσμίους ἀπάγοντι καὶ
[1, 8]	καὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ βασιλείου	θρόνου	καθῆστο ἐν τοῖς θεάτροις, καὶ
[1, 12]	ἡδοναῖς σχολάζοντος ἀγνοοῦντός τε τὰ	θρυλούμενα,	ἐπείπερ ὁ Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι
[1, 8]	ποιησάμενος, ἐκδούς {τε} αὐτῷ τὴν	θυγατέρα,	δεσμὸν εὐνοίας ἐχυρώτατον τὴν πρὸς
[1, 2]	αὐτῷ τὸν υἱόν. τάς τε	θυγατέρας	ἐν ὥρᾳ γενομένας ἐξέδοτο ἀνδράσι
[1, 2]	δυναστείας διηγήσομαι. ~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ	θυγατέρες	μὲν ἐγένοντο πλείους, ἄρρενες δὲ
[1, 7]	δ´ ἡ μήτηρ βασίλισσα γεγένητο	θυγάτηρ	τε οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ εὐσεβοῦς
[1, 11]	καὶ γενόμενον ἐν ταῖς τοῦ	Θύμβριδος	ἐκβολαῖς (ταύταις γὰρ ἀντὶ λιμένων
[1, 9]	Ῥωμαῖοι Διὶ Καπετωλίῳ, θεάματά τε	θυμέλης	καὶ ἰσχύος πάντα ἀθροίζεται ὡς
[1, 12]	ὀσφρήσεις καὶ τὰ ὦτα ἐνεπίμπλασαν,	θυμιάμασί	τε καὶ ἀρώμασι συνεχῶς ἐχρῶντο,
[1, 17]	τολμῆσαί τε ἅμα καὶ δρᾶσαι	θυμῷ	τε δουλεῦσαι πεφυκώς) κατασημηνάμενος οὖν
[1, 3]	ἀντὶ καυσίας καὶ διαδήματος Μακεδονικοῦ,	θύρσον	δὲ ἀντὶ σκήπτρου φέρων· ἔτι
[1, 10]	ὑπέσχον δίκας. ὁ δὲ Κόμοδος	θύσας	τε τῇ θεῷ καὶ χαριστήρια
[1, 5]	ὁ Κόμοδος τάς τε βασιλείους	θυσίας	ἐπετέλει, καὶ βήματος αὐτῷ ἐς
[1, 16]	καταγωγίῳ κἀκεῖθεν προελευσόμενος ἐπὶ τὰς	θυσίας	τῆς ἱερομηνίας, ὡς Ῥωμαίοις ἔνοπλος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/04/2007