Livre, Chap.
[1, 6]	αὐτοὶ τῶν οἴκοι ὁμοίᾳ ἐπιθυμία	ἑαλώκαμεν.	ἀλλὰ τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα
[1, 13]	ῥίψασά τε ἐς τὴν γῆν	ἑαυτήν,	οὐδὲν ἀλλ´ ἢ πένθους σχῆμα
[1, 3]	μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις ἐπιδῷ	ἑαυτήν	(ῥᾷστα γὰρ αἱ τῶν νέων
[1, 17]	λοιπῶν τοσοῦτον φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´	ἑαυτήν	τε εἰποῦσα „εὖγε, ὦ Κόμοδε.
[1, 8]	ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα, τὸν μὲν	ἑαυτῆς	ἄνδρα Πομπηιανὸν εἰδυῖα ἀγαπῶντα τὸν
[1, 8]	Λουκίλλα, καὶ τὴν ἐκείνης τιμὴν	ἑαυτῆς	ὕβριν νομίζουσα, τὸν μὲν ἑαυτῆς
[1, 15]	ἐς τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον.	ἑαυτὸν	δὲ οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν
[1, 13]	περὶ τὰ καλὰ σπουδῆς ἀπῆγεν	ἑαυτόν,	δεδούλωντο δὲ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν
[1, 11]	πόλεως βασιλικοῖς κτήμασιν διατρίβων καὶ	ἑαυτὸν	δικαστηρίων ἀπείργων καὶ βασιλικῶν πράξεων.
[1, 16]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´	ἑαυτὸν	ἐπιδόντα μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις
[1, 2]	παρεῖχε δὲ καὶ τοῖς ἀρχομένοις	ἑαυτὸν	ἐπιεικῆ καὶ μέτριον βασιλέα, τούς
[1, 3]	φόνου παρεῖχέ τε τοῖς δήμοις	ἑαυτὸν	καταγέλαστον θέαμα, τά τε Δομετιανῷ
[1, 4]	συνῆλθον, ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος κουφίσας	ἑαυτὸν	τοιούτων λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι μὲν
[1, 15]	ὁ δὲ Κόμοδος μηκέτι κατέχων	ἑαυτοῦ	δημοσίᾳ θέας ἐπετέλεσεν, ὑποσχόμενος τά
[1, 14]	ἀρχαῖα καταλύσας, πάντας δὲ ταῖς	ἑαυτοῦ	προσηγορίαις ὀνομάσας, ὧν αἱ πλεῖσται
[1, 15]	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν ἱδρύσατο τὴν	ἑαυτοῦ,	ὑπογράψας τῇ βάσει {οὐχ} ἃς
[1, 8]	τὴν πρόνοιαν ἐνεχείρισε τῆς ἀρχῆς	ἑαυτῷ,	ἐπιστήσας τοῖς στρατοπέδοις Περέννιον, ἄνδρα
[1, 17]	τὸ γραμματεῖον δία τινος τῶν	ἑαυτῷ	πιστῶν ἀναγνωσθησόμενον πέμπει τῷ Λαίτῳ.
[1, 1]	τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον	ἑαυτῶν	τε καὶ τῶν ὑπηκόων ἦρξαν,
[1, 14]	ζῷά τε παντοῖα καὶ τὴν	ἑαυτῶν	φύσιν μὴ τηροῦντα σχήμασί τε
[1, 15]	ταύρων, συνθέων αὐτοῖς καὶ καταδιώκων	ἔβαλλε	φθάνων τε αὐτῶν τὸν δρόμον
[1, 12]	βασίλειοι ἱππεῖς τούς τε ἐντυγχάνοντας	ἔβαλλον	καὶ ἐτίτρωσκον. ὁ δὲ δῆμος
[1, 12]	δωμάτια ἀναβάντες λίθοις καὶ κεράμοις	ἔβαλλον	τοὺς ἱππεῖς, οἳ δὲ ἔπασχον
[1, 6]	καὶ εὔνοιαν παρὰ τῶν ἀρχομένων	ἐβεβαίωσεν.	τοιαῦτά τινα ἐς προτροπὴν καὶ
[1, 14]	διοσημεῖαι. ἀστέρες γὰρ ἡμέριοι συνεχῶς	ἐβλέποντο	ἕτεροί τε ἐς μῆκος κεχαλασμένοι
[1, 14]	τῆς συγκλήτου συνεδρίου τόξον διηγκυλημένον·	ἐβούλετο	γὰρ δὴ καὶ τὰς εἰκόνας
[1, 13]	ἀγγεῖλαι τὰ πραττόμενα τῷ Κομόδῳ	ἐβούλετο	δέει τῆς Κλεάνδρου ἐξουσίας, ἡ
[1, 15]	οἰκεῖν ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι	ἐβούλετο	ἐς τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον.
[1, 17]	δὲ πλουσίων τὰς οὐσίας χαρίσασθαι	ἐβούλετο	μερίσαι τε ἐς τοὺς στρατιώτας
[1, 16]	περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων ὁ Κόμοδος	ἐβούλετο	οὐκ ἐκ τῆς βασιλείου, ὡς
[1, 10]	καὶ μειζόνων πραγμάτων ὁ Μάτερνος	ἐβουλεύετο.	ἐπεὶ γὰρ αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα
[1, 12]	προαστείῳ τοῦ Κομόδου, ἐπελθόντες πανδημεὶ	ἐβόων	καὶ τὸν Κλέανδρον ἐς θάνατον
[1, 10]	ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς	ἐγένετο,	μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε κακούργων
[1, 8]	μεγίστη αἰτία τῷ μειρακίῳ μίσους	ἐγένετο	πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν· ἔτρωσέ
[1, 8]	ἠγάγετο, Κρισπῖναν ὄνομα, ἀνάγκη τε	ἐγένετο	τὴν προεδρίαν ἀπονέμεσθαι τῇ τοῦ
[1, 7]	πᾶσιν ὤφθη. ὡς δὲ πλησίον	ἐγένετο	τῆς Ῥώμης, πᾶσά τε ἡ
[1, 8]	ἁρπάζων τὰς οὐσίας ῥᾷστα πλουσιώτατος	ἐγένετο	τῶν καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων. γενομένης
[1, 12]	ὑποδεχομένῃ, πολλή τέ τις φθορὰ	ἐγένετο	ὑποζυγίων ἅμα καὶ ἀνθρώπων. τότε
[1, 14]	μετιόντος ἢ βασιλεῖ σώφρονι ἥρμοζε.	~ἐγένοντο	δέ τινες κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ
[1, 2]	~τῷ βασιλεύοντι Μάρκῳ θυγατέρες μὲν	ἐγένοντο	πλείους, ἄρρενες δὲ δύο. τῶν
[1, 10]	τοῖς τῶν ἐθνῶν ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν	ἐγκαλῶν	καὶ κελεύει στρατὸν ἐπ´ αὐτοὺς
[1, 4]	τε τοῖς καθ´ αὑτὸν ἀνθρώποις	ἐγκαταλιπὼν	ἀρετῆς τε ἀίδιον μνήμην ἐς
[1, 13]	κεφαλὴν ἀποτεμὼν δόρατί τε ἐπιμήκει	ἐγκαταπήξας	ἐκπέμπει τερπνὸν καὶ ποθεινὸν τῷ
[1, 6]	καθ´ αὑτὸν ἐπισκέψεσθαι τὸ πρακτέον.	ἐγκειμένων	δὲ τῶν περὶ αὐτὸν θεραπόντων
[1, 6]	οἳ μὲν οὖν διῴκουν τὰ	ἐγκεχειρισμένα·	οἳ καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ
[1, 10]	ἐλῄστευεν, ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων	ἐγκρατὴς	ἐγένετο, μεῖζόν τι πλῆθος ἤθροισε
[1, 9]	τὸν Κόμοδον ἐπιθοῖντο τῇ ἀρχῇ.	ἐγνώσθη	δ´ ἡ ἐπιβουλὴ παραδόξῳ τρόπῳ.
[1, 11]	ὕλην οὔτε τεχνιτῶν ὅστις ἐποίησεν	ἐγνωσμένον	οὐδὲ ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης. τοῦτο
[1, 8]	προπετῆ δὲ καὶ θρασύν, λαβόντα	ἐγχειρίδιον	ὑπὸ κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα καὶ
[1, 9]	τε υἱοῖς αὑτοῦ νεανίαις οὖσιν	ἐγχειρίσαι	πείθει τὸν Κόμοδον τὴν πρόνοιαν
[1, 12]	τε τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν ἀρχὴν	ἐγχειρισθῆναι.	ὑπὸ δὲ πλούτου καὶ τρυφῆς
[1, 1]	δόξῃ παρέδοσαν τῆς ἀληθείας μείζονι.	ἐγὼ	δ´ ἱστορίαν οὐ παρ´ ἄλλων
[1, 5]	ἀρχῇ, ἀλλὰ μόνος τε ὑμῖν	ἐγὼ	ἐν τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ
[1, 3]	τοιαύτας δὴ τυραννίδος εἰκόνας ὑποτυπούμενος	ἐδεδίει	τε καὶ ἤλπιζεν οὐ μετρίως
[1, 16]	δὲ Γερμανικοῦ „μονομάχους χιλίους νικήσαντος“	~ἔδει	δὲ ἄρα ποτὲ κἀκεῖνον παύσασθαι
[1, 11]	{τῆς Ἐστίας} ἦν τοιαύτης, ὥστ´	ἔδει	παρθενεύεσθαι, αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν.
[1, 15]	γῆς ζῷα πάντα φονεύων Ῥωμαίοις	ἔδειξε.	τὸ δ´ εὔστοχον τῆς χειρὸς
[1, 16]	ἐλιπάρει καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων	ἐδεῖτο	μήτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι
[1, 4]	ἀρχὴν ὃς ἀδακρυτὶ τοιαύτην ἀγγελίαν	ἐδέχετο.	πάντες δ´ ὥσπερ ἐκ μιᾶς
[1, 10]	ποιούμενοι ἀνεχώρουν. ὡς δὲ ταῦτα	ἐδηλώθη	τῷ Κομόδῳ, μετὰ πάσης ὀργῆς
[1, 6]	ἀφειδῶς τε ἔχων χρημάτων, πάντα	ἐδίδου	τὰ αἰτούμενα. ~τῆς δὲ ἐξόδου
[1, 13]	μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς ἐπίβουλος	ἐδιώκετο,	γελωτοποιοὶ δὲ καὶ τῶν αἰσχίστων
[1, 12]	ὄνομα τῷ χωρίῳ) σωτήριον εἶναι	ἐδόκει,	καὶ πρὸς τὴν τοῦ ἀέρος
[1, 6]	δὲ γράμματα, καὶ διανείμας οἷς	ἐδοκίμασε	τῆς ὄχθης τοῦ Ἴστρου τὴν
[1, 10]	τε ὄντα καὶ τὸν μιμούμενον.	ἔδοξε	δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος
[1, 11]	ὡς ἱστορίᾳ παρειλήφαμεν, ἧς ἐπιμνησθῆναι	ἔδοξε	διὰ τὴν παρ´ Ἑλλήνων τισὶν
[1, 5]	τοῦ πατρὸς τὸν υἱὸν ἀπησχόλουν,	ἔδοξε	τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ μειράκιον
[1, 17]	δὴ καταλαβούσῃ ὥρᾳ καὶ ἄκων	ἐδούλευεν.	ἐπ´ ὀλίγον μὲν οὖν ἡσύχασε,
[1, 9]	μὲν προκαθίσαντος ἐν τῇ βασιλείῳ	ἕδρᾳ,	πληρωθέντος δὲ τοῦ θεάτρου μετὰ
[1, 9]	τε ἐν ἀξιώσεσιν ἐν ἐξαιρέτοις	ἕδραις	καὶ ὡς ἑκάστοις διετέτακτο ἱδρυμένων,
[1, 8]	προεῖπε τὸ βεβουλευμένον μᾶλλον ἢ	ἔδρασε,	παρέσχε τε αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι
[1, 5]	τε καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν.	ἔδωκε	δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ βασιλέα
[1, 13]	ἐσθῆτα, καὶ τῶν παρόντων τινές	(ἐθάρρησαν	γὰρ τοῖς τῆς ἀδελφῆς τοῦ
[1, 15]	γοῦν εἴδομεν ὅσα ἐν γραφαῖς	ἐθαυμάζομεν·	ἀπό τε γὰρ Ἰνδῶν καὶ
[1, 11]	τὸ σεμνὸν τῆς παρθένου Ῥωμαῖοι	ἐθαύμασαν.	τοσαῦτα μὲν δὴ περὶ τῆς
[1, 12]	μὲν οὖν οὕτως τὸν δῆμον	ἐθελέαζεν.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς ἔχοντες
[1, 3]	καινὰς ἡδονὰς ἐπὶ μεγίστοις μισθοῖς	ἐθηρᾶτο,	τοῦτο δὲ αἱ τῶν Ἀλεξάνδρου
[1, 14]	ἕκαστος δέ, ἃ εἶχεν, ἐκεῖσε	ἐθησαυρίζετο.	ἀλλὰ τὸ πῦρ ἐκείνης νυκτὸς
[1, 2]	ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς ἐν τοῖς	ἔθνεσιν	ἐπὶ λόγοις δοκιμωτάτους ἐπὶ συντάξεσιν
[1, 2]	τοὺς τὰ ἀρκτῷα τῆς γῆς	{ἔθνη	βάρβαρα} κατοικοῦντας πρός τε τοὺς
[1, 10]	καὶ ἀπειλῆς ἐπιστέλλει τοῖς τῶν	ἐθνῶν	ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν καὶ κελεύει
[1, 15]	Ἰταλίας πάσης καὶ τῶν ὁμόρων	ἐθνῶν,	θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον μήτε
[1, 1]	τε καὶ ξένων τύχας ποικίλας	ἐθνῶν	τε κινήσεις καὶ πόλεων ἁλώσεις
[1, 17]	ταῦτα εἰποῦσα τὸν Ἔκλεκτον μεταπέμπεται.	ἔθος	δ´ εἶχεν αὐτῇ προσιέναι ἅτε
[1, 5]	στρατιώταις, καὶ χρήματα δωρησάμενος, ὡς	ἔθος	ἐστὶ τοῖς βασιλείαν διαδεχομένοις, μεγαλόφρονι
[1, 16]	οὐκ ἐκ τῆς βασιλείου, ὡς	ἔθος,	προελθεῖν οἰκίας, ἀλλ´ ἐκ τοῦ
[1, 1]	πολλῶν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ γενομένων.	εἰ	γοῦν τις παραβάλοι πάντα τὸν
[1, 9]	αὐτῷ τὴν Ἰλλυρικὴν στρατιὰν ἀναπείθουσιν.	εἰ	δὲ μὴ φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα
[1, 17]	εὐπρεπέστατος αὐταρκέστατός τε συμμετρίᾳ σώματος,	εἰ	δέ τι δεῖ καὶ περὶ
[1, 10]	γὰρ αὐτοὺς ἐς τοῦτο παρώξυνεν,	εἰ	δὴ ἔμελλον ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην
[1, 15]	ἀκόντιον. μέχρι μὲν οὖν τούτων,	εἰ	καὶ βασιλείας τὰ πραττόμενα ἦν
[1, 12]	τὸ φθορῶδες τοῦ ἀέρος, ἢ	εἰ	καί τι προεμπέσοι, κατεργάζεσθαι δυνάμει
[1, 4]	φρουρὰ ἱκανὴ ῥύεσθαι τὸν ἄρχοντα,	εἰ	μὴ προσυπάρχοι ἡ τῶν ὑπηκόων
[1, 13]	τοῦ πλήθους δεινὰ ἡμᾶς προσλήψεται,	εἰ	μὴ τὴν ταχίστην πρὸς τὸν
[1, 17]	ἥττων εὐστοχίᾳ τε καὶ εὐχειρίᾳ,	εἰ	μὴ τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς
[1, 9]	τὸ τοῦ Περεννίου ξίφος, καὶ	εἰ	μὴ φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ ἐπαιωρούμενον
[1, 11]	τῇ πρῴρᾳ τῆς νεὼς προσευξαμένη,	εἰ	παρθένος εἴη καὶ ἁγνή, πεισθῆναι
[1, 12]	τε δῆμον καὶ τὸ στρατόπεδον,	εἰ	πρῶτον ἐν σπάνει τῶν ἐπιτηδείων
[1, 5]	αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν ὑμέτερον ἔργον,	εἰ	τά τε τοῦ πολέμου λείψανα
[1, 11]	ἀρχὴν καὶ ἐς μέγα προχωρήσειν,	εἰ	τὴν Πεσσινουντίαν θεὸν μεταγάγοιεν ὡς
[1, 1]	τε καὶ εὐφωνίας, θαρροῦντες, ὡς	εἴ	τι καὶ μυθῶδες λέγοιεν, τὸ
[1, 15]	τε γὰρ Ἰνδῶν καὶ Αἰθιόπων,	εἴ	τι πρότερον ἄγνωστον ἦν, μεσημβρίας
[1, 8]	τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ ἐκεῖνος	{εἴασεν}	αὐτὸν τρυφαῖς σχολάζοντα καὶ κραιπάλαις,
[1, 15]	περιθέων ἄνωθεν κατηκόντιζεν. οὐδέ τις	εἶδεν	ἀκόντιον δεύτερον οὐδὲ τραῦμα ἄλλο
[1, 5]	ὑπεδέξατο πορφύρα, ὁμοῦ δέ με	εἶδεν	ἥλιος ἄνθρωπον καὶ βασιλέα. εἰκότως
[1, 15]	τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε σκυθρωπὸν	εἶδεν	ὁ δῆμος θέαμα, τὸν εὐγενῆ
[1, 15]	ζῷα ἠθροίζετο αὐτῷ. τότε γοῦν	εἴδομεν	ὅσα ἐν γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό
[1, 14]	ἀπ´ Ἰλίου ἐς Ἰταλίαν ἄφιξιν	εἶδον	οἱ καθ´ ἡμᾶς ἄνθρωποι. ἁρπάσασαι
[1, 2]	παρὰ πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον	εἶδόν	τε καὶ ἤκουσα ἔστι δ´
[1, 13]	τὸν Κλέανδρον, οὐδὲν μέν τι	εἰδότα	τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον δέ. ἐλθόντα
[1, 8]	τὸν μὲν ἑαυτῆς ἄνδρα Πομπηιανὸν	εἰδυῖα	ἀγαπῶντα τὸν Κόμοδον, οὐδὲν αὐτῷ
[1, 6]	εἰρήνην ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ Κόμοδος	εἰδὼς	καὶ τὸ ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς
[1, 9]	τι τῶν κατὰ τὸν πατέρα	εἰδώς,	τῶν ἀγγέλων εἰπόντων ταῦτα καὶ
[1, 11]	τῆς νεὼς προσευξαμένη, εἰ παρθένος	εἴη	καὶ ἁγνή, πεισθῆναι τὸ σκάφος.
[1, 6]	βασίλειον ἑστίαν τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων,	εἶθ´	ὥσπερ ἐξ ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως δύναμιν
[1, 15]	τελευτὴν καθελοῦσα ἡ σύγκλητος Ἐλευθερίας	εἰκόνα	ἵδρυσεν· ὁ δὲ Κόμοδος μηκέτι
[1, 9]	νομίσματα ἐκόμισαν ἐκτετυπωμένα τὴν ἐκείνου	εἰκόνα.	λαθόντες δὲ καίτοι ἔπαρχον ὄντα
[1, 15]	ἀγάλματος κολοσσιαίου, ὅπερ σέβουσι Ῥωμαῖοι	εἰκόνα	φέρον ἡλίου, τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν
[1, 14]	ἐβούλετο γὰρ δὴ καὶ τὰς	εἰκόνας	αὑτῷ φόβον ἀπειλεῖν. ~τὸν μὲν
[1, 3]	οὐδὲν ἀπολείποντα. τοιαύτας δὴ τυραννίδος	εἰκόνας	ὑποτυπούμενος ἐδεδίει τε καὶ ἤλπιζεν
[1, 6]	„τέκνον καὶ δέσποτα, τὴν πατρίδα	εἰκός·	καὶ γὰρ αὐτοὶ τῶν οἴκοι
[1, 5]	ταῦτα ὀφειλόντων, τοὺς δ´ ἡλικιώτας	εἰκότως	ἂν καὶ συμφοιτητὰς τῶν ἐν
[1, 5]	εἶδεν ἥλιος ἄνθρωπον καὶ βασιλέα.	εἰκότως	δ´ ἂν ταῦτα λογιζόμενοι στέργοιτε
[1, 1]	ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν· διόπερ	εἰκότως	ἐν ἡλικίαις τε καὶ ἐξουσίαις
[1, 4]	διάκειμαι πρὸς ὑμᾶς, ἀμοιβαίαν εὔνοιαν	εἰκότως	ἤλπικα. νῦν δὲ καιρὸς εὔκαιρος
[1, 13]	παρὰ τοῦ τὰ δεινὰ δράσαντος	εἰληφώς.	προσανεῖλον δὲ καὶ τοὺς παῖδας
[1, 8]	μὲν γένος Ἰταλιώτην, στρατιωτικὸν δ´	εἶναι	δοκοῦντα (διὸ καὶ μάλιστα αὐτὸν
[1, 12]	τὸ ὄνομα τῷ χωρίῳ) σωτήριον	εἶναι	ἐδόκει, καὶ πρὸς τὴν τοῦ
[1, 10]	δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος	εἶναι	ἐς τὸ τὴν ἐπιβουλὴν λαθεῖν.
[1, 14]	ἁλουργεῖς καὶ χρυσουφεῖς ἐσθῆτας, ὡς	εἶναι	καταγέλαστον αὐτὸν ὑφ´ ἑνὶ σχήματι
[1, 11]	αὐτὸ μὲν τὸ ἄγαλμα διοπετὲς	εἶναι	λέγουσιν, οὔτε δὲ τὴν ὕλην
[1, 17]	δράσαντες ἢ παθεῖν, οὐδὲ καιρὸν	εἶναι	μελλήσεως ἢ ἀναβολῆς. ἀρέσκει δὴ
[1, 5]	παρῆσαν αὐτῷ) ἔλεξε τοιάδε· „κοινὴν	εἶναί	μοι πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐπὶ
[1, 14]	ἐκ τῶν καταλαβόντων, πολέμων σημεῖον	εἶναι	τὴν τοῦ νεὼ τῆς Εἰρήνης
[1, 17]	τι δεῖ καὶ περὶ ἀνδρείας	εἰπεῖν,	οὐδενὸς ἥττων εὐστοχίᾳ τε καὶ
[1, 13]	ἐχρήσαντο, φιλοτιμουμένης, ὡς ἄν τις	εἴποι,	τῆς φύσεως ἐν ἑνὶ δεῖξαι,
[1, 4]	ἀίδιον αὐτὴν ποιῆσαι δυνήσεσθε. τοσαῦτα	εἰπόντα	τὸν Μᾶρκον ἐπιπεσοῦσα λιποθυμία κατεσίγασεν·
[1, 17]	ὧν πρώτη μὲν ἦν Μαρκία,	εἵποντο	δὲ Λαῖτός τε καὶ Ἔκλεκτος,
[1, 9]	δὲ μὴ φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα	εἰπόντος	αὐτοῦ, εἴτε ὑπό τινος δαιμονίου
[1, 9]	τὸν πατέρα εἰδώς, τῶν ἀγγέλων	εἰπόντων	ταῦτα καὶ τὸν πατέρα ἐντετάλθαι
[1, 7]	φύσει ξανθὴ καὶ οὔλη, ὡς,	εἴποτε	φοιτῴη δι´ ἡλίου, τοσοῦτον ἐκλάμπειν
[1, 17]	φόνον, ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν τε	εἰποῦσα	„εὖγε, ὦ Κόμοδε. ταῦτ´ ἄρα
[1, 13]	ἐσόμενον ὅσον οὐδέπω. τοιαῦτά τινα	εἰποῦσα	ῥηξαμένη τε τὴν ἐσθῆτα, καὶ
[1, 17]	αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός. ταῦτα	εἰποῦσα	τὸν Ἔκλεκτον μεταπέμπεται. ἔθος δ´
[1, 6]	τὰ κρείττονα ὁρμὴν ὁ Πομπηιανὸς	εἰπὼν	διέτρεψε πρὸς ὀλίγον τὸ μειράκιον.
[1, 5]	τῶν πεπειραμένων. τοσαῦτα ὁ Κόμοδος	εἰπὼν	καὶ μεγαλοφρόνως δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος
[1, 6]	πορίζονται, ἢ μεγάλων μισθῶν τὴν	εἰρήνην	ἀντικαταλλάσσονται. ἅπερ ὁ Κόμοδος εἰδὼς
[1, 14]	εἶναι τὴν τοῦ νεὼ τῆς	Εἰρήνης	ἀπώλειαν. τὰ γοῦν ἀκολουθήσαντα, ὡς
[1, 14]	σεισμοῦ διαρρυέντος, πᾶν τὸ τῆς	Εἰρήνης	τέμενος κατεφλέχθη, μέγιστον καὶ κάλλιστον
[1, 17]	συνήθη λουτρά τε καὶ κραιπάλας,	εἰσδραμὸν	ἐς τὸν θάλαμον ὥσπερ εἰώθει,
[1, 13]	ἀδελφῶν (Φαδίλλα ἦν ὄνομα αὐτῇ)	εἰσδραμοῦσα	πρὸς τὸν βασιλέα (ῥᾳδία δὲ
[1, 9]	ἡμιγύμνῳ τε αὐτῷ ἐκκρεμὴς πήρα)	εἰσδραμὼν	καὶ στὰς ἐν μέσῃ τῇ
[1, 17]	δώσειν ἔπαθλα ὑποσχόμενοι. ὃ δ´	εἰσδραμὼν	παρειμένον αὐτὸν ὑπὸ τοῦ φαρμάκου
[1, 17]	τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα ἐκεῖσε	εἰσελεύσεσθαι.	ἦν δέ τι παιδίον πάνυ
[1, 17]	γενναῖόν τε καὶ ἀκμαστήν, πείθουσιν	εἰσελθόντα	τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν
[1, 7]	ὡς δ´ ἐς τὴν Ῥώμην	εἰσήλασεν,	ἐς τε τοῦ Διὸς τὸ
[1, 15]	καὶ γυμνὸς ἐς τὸ ἀμφιθέατρον	εἰσῆλθεν	ὅπλα τε ἀναλαβὼν ἐμονομάχει, τότε
[1, 1]	οἳ δὲ πρόσκαιρον τὴν δυναστείαν·	εἰσὶ	δ´ οἳ μέχρι προσηγορίας καὶ
[1, 1]	ἀκριβὲς τῆς ἐξετάσεως οὐκ ἐλεγχθήσεται.	εἰσὶ	δ´ οἳ πρὸς ἔχθραν ἢ
[1, 13]	τὸ ἱππικὸν τάγμα, ἐν ὅπλοις	εἰσί,	καὶ φθείροντες ἀλλήλους ἐμφυλίου αἵματος
[1, 16]	νέου μὲν γὰρ ἔτους τῆς	εἰσιούσης	ἔμελλεν ἡμέρας ἐκείνης γὰρ τῆς
[1, 13]	τὸν βασιλέα (ῥᾳδία δὲ ἡ	εἴσοδος	αὐτῇ καὶ ἀκώλυτος ἅτε ἀδελφῇ)
[1, 12]	πάθος, ἀποκλείσαντες τὰς τῶν οἰκιῶν	εἰσόδους	ἔς τε τὰ δωμάτια ἀναβάντες
[1, 8]	ὑποστὰς ἐν τῇ τοῦ ἀμφιθεάτρου	εἰσόδῳ	(ζοφώδης δὲ αὕτη, διὸ καὶ
[1, 9]	πρότερον ἄγνωστος καὶ ἄσημος ὤν,	εἴτε	ἐλπίσαντος ἀμοιβῆς μεγαλοδώρου τεύξεσθαι παρὰ
[1, 14]	γῆς, εἴτε σκηπτοῦ νύκτωρ κατενεχθέντος,	εἴτε	καὶ πυρός ποθεν ἐκ τοῦ
[1, 9]	ὑπό τινος δαιμονίου τύχης ἐπειχθέντος,	εἴτε	καὶ τολμήσαντος ἵνα δόξαν ἄρηται
[1, 14]	σεισμοῦ δὲ ὀλίγου προγενομένου γῆς,	εἴτε	σκηπτοῦ νύκτωρ κατενεχθέντος, εἴτε καὶ
[1, 9]	φθάσεις, διαφθείρῃ. ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ,	εἴτε	ὑπό τινος δαιμονίου τύχης ἐπειχθέντος,
[1, 7]	μὲν οὖν ὁ Κόμοδος οὕτως	εἶχε,	πρὸς δὲ τῇ τῆς ἡλικίας
[1, 15]	καὶ εὐστοχίας παρὰ τοῖς δημώδεσιν	εἶχέ	τινα χάριν. ἐπεὶ δὲ καὶ
[1, 16]	ταύτην ἀνήνεγκε πρὸς Μαρκίαν, ἣν	εἶχε	τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην, καὶ οὐδέν
[1, 17]	τὸν Ἔκλεκτον μεταπέμπεται. ἔθος δ´	εἶχεν	αὐτῇ προσιέναι ἅτε τοῦ θαλάμου
[1, 14]	καὶ ἀργύρου· ἕκαστος δέ, ἃ	εἶχεν,	ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ τὸ πῦρ
[1, 7]	ὁ Ῥωμαίων δῆμος καὶ χρηστὰς	εἶχεν	ἐλπίδας νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν
[1, 17]	καὶ πολλάκις ἐσθίων οὐδένα καιρὸν	εἶχεν	ἐς ἀνάπαυσιν ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις καὶ
[1, 11]	ἔδει παρθενεύεσθαι, αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς	εἶχεν.	μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν
[1, 13]	δὲ καὶ τῶν αἰσχίστων ὑποκριταὶ	εἶχον	αὐτὸν ὑποχείριον. ἁρμάτων τε ἡνιοχείας
[1, 9]	τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας προμήθειαν	εἶχον,	ποιησάμενός τε αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας,
[1, 17]	ἢ διὰ τὸ προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ	εἰώθασι	βασιλεῖς ἑκάστοτε πρὸ πάσης τροφῆς
[1, 15]	ὑπογράψας τῇ βάσει {οὐχ} ἃς	εἰώθασι	βασιλικὰς καὶ πατρῴας προσηγορίας, ἀντὶ
[1, 17]	αὐτὸ ῥᾷστα δώσειν ἡ Μαρκία.	εἰώθει	γὰρ αὐτὴ κιρνάναι τε καὶ
[1, 17]	ἀπιέναι, ἡσυχίαν δὴ παρεσκεύαζον αὐτῷ.	εἰώθει	δὲ καὶ ἐπὶ ἄλλων καιρῶν
[1, 17]	εἰσδραμὸν ἐς τὸν θάλαμον ὥσπερ	εἰώθει,	τὸ γραμματεῖον ἐπὶ τοῦ σκίμποδος
[1, 17]	δὴ καθευδήσων (καὶ γὰρ μεσημβρίας	εἰώθει	τοῦτο ποιεῖν) λαβὼν γραμματεῖον τούτων
[1, 5]	δὴ πᾶσιν ἐλθεῖν ἐς τὸ	εἰωθὸς	πεδίον αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι. προελθὼν δὲ
[1, 12]	μὲν γένος Φρύξ, τῶν δημοσίᾳ	εἰωθότων	ὑπὸ κήρυκι πιπράσκεσθαι. οἰκέτης δὲ
[1, 4]	πλέον ὑπάρχειν παρ´ ὑμῶν οἴομαι·	ἐκ	γὰρ ὧν αὐτὸς διάκειμαι πρὸς
[1, 13]	δῆμον καὶ τὸ στρατιωτικὸν ὥπλισεν·	ἐκ	δὲ διαφόρου καὶ ἐναντίας γνώμης
[1, 4]	ἀγγελίαν ἐδέχετο. πάντες δ´ ὥσπερ	ἐκ	μιᾶς φωνῆς, οἳ μὲν πατέρα
[1, 9]	σὺν τοῖς λοιποῖς ἱερεῦσιν, οὓς	ἐκ	περιόδων χρόνον ἡ τάξις καλεῖ,
[1, 14]	τὸ πῦρ ἐκείνης νυκτὸς πολλοὺς	ἐκ	πλουσίων πένητας ἐποίησεν· ὅθεν ὠλοφύροντο
[1, 14]	ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν,	ἐκ	τῆς ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν φήμην
[1, 4]	φόβον ἐξ ὠμότητος, πόθον δὲ	ἐκ	τῆς αὑτῶν χρηστότητος ταῖς τῶν
[1, 16]	ἑορταζόντων ὁ Κόμοδος ἐβούλετο οὐκ	ἐκ	τῆς βασιλείου, ὡς ἔθος, προελθεῖν
[1, 13]	φύσεως ἐν ἑνὶ δεῖξαι, ὅτι	ἐκ	τῆς ἐσχάτης εὐτελείας ἐς τὸ
[1, 11]	δὲ προσηγορίαν λαβεῖν τὸν τόπον	ἐκ	τοῦ πεσόντος ἀγάλματος ἐξ οὐρανοῦ)
[1, 14]	κατενεχθέντος, εἴτε καὶ πυρός ποθεν	ἐκ	τοῦ σεισμοῦ διαρρυέντος, πᾶν τὸ
[1, 16]	ὡς ἔθος, προελθεῖν οἰκίας, ἀλλ´	ἐκ	τοῦ τῶν μονομάχων καταγωγίου, ἀντὶ
[1, 7]	τε καὶ τραφέντα καὶ ἄνωθεν	ἐκ	τριγονίας βασιλέα τε καὶ εὐπατρίδην
[1, 14]	καὶ ἐπαύσατο. συνεβάλλοντο δέ τινες	ἐκ	τῶν καταλαβόντων, πολέμων σημεῖον εἶναι
[1, 7]	γὰρ πρὸς πατρὸς αὐτῷ γένος	ἐκ	τῶν τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐπισήμων
[1, 17]	λαβὼν γραμματεῖον τούτων δὴ τῶν	ἐκ	φιλύρας ἐς λεπτότητα ἠσκημένων ἐπαλλήλῳ
[1, 15]	διαδραμούσης δὲ τῆς φήμης συνέθεον	ἔκ	τε τῆς Ἰταλίας πάσης καὶ
[1, 1]	κομιδῇ νέοι ῥᾳθυμότερον βιώσαντες πολλὰ	ἐκαινοτόμησαν·	διόπερ εἰκότως ἐν ἡλικίαις τε
[1, 17]	ὡς συγκαθεύδειν πολλάκις. Φιλοκόμοδός τε	ἐκαλεῖτο,	δεικνυούσης καὶ τῆς προσηγορίας τὴν
[1, 15]	βέλη κατ´ ἄκρου τοῦ τραχήλου	ἐκαρατόμει,	ὡς καὶ τῶν κεφαλῶν ἀφῃρημένας
[1, 1]	γέγονε τὰ ἐπιτηδεύματα. ὡς δ´	ἕκαστα	τούτων πέπρακται, κατὰ χρόνους καὶ
[1, 9]	ἐν ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ ὡς	ἑκάστοις	διετέτακτο ἱδρυμένων, πρίν τι λέγεσθαι
[1, 10]	Ῥωμαῖοι· καὶ πάντα ὅσα παρ´	ἑκάστοις	πλούτου σύμβολα κειμήλιά τε βασιλέων
[1, 14]	κεκοσμημένον χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου·	ἕκαστος	δέ, ἃ εἶχεν, ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο.
[1, 14]	κοινῇ μὲν πάντες τὰ δημόσια,	ἕκαστος	δὲ τὰ ἴδια αὑτοῦ. καταφλέξαν
[1, 7]	ἐπιφερόμενοι ἄνθη τότε ἀκμάζοντα, ὡς	ἕκαστος	οἷός τε ἦν, πόρρω τῆς
[1, 10]	πᾶσι δέδοται ἐξουσία παντοδαπῆς παιδιᾶς,	ἕκαστός	τε ὃ βούλεται σχῆμα ὑποκρίνεται·
[1, 7]	ἄνθρωποι, μὴ κατασχόντες αὑτῶν ἀλλ´	ἕκαστος	φθάσαι θέλων, δαφνηφόροι τε καὶ
[1, 17]	τὸ προκαταλαμβανόμενον, ὅπερ εἰώθασι βασιλεῖς	ἑκάστοτε	πρὸ πάσης τροφῆς λαμβάνειν, κώλυμα
[1, 10]	μηχανᾶται τοιόνδε τι· ἦρος ἀρχῇ	ἑκάστου	ἔτους ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ θεῶν
[1, 13]	γὰρ οὕτως τὸ δεινόν, καὶ	ἑκάτεροι	πολεμοῦντες ἐπαύσαντο, οἱ μὲν στρατιῶται
[1, 13]	τὴν πόλιν ἐπλήρωσαν. τὰ δ´	ἑκατέρου	τοῦ πλήθους δεινὰ ἡμᾶς προσλήψεται,
[1, 11]	ἐπὶ πολὺ τῆς μάχης γενομένης	ἑκατέρωθεν	πεσεῖν ἱκανούς, καὶ τὴν συμφορὰν
[1, 12]	τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ	ἑκατέρωθεν	πιπτόντων ἐπεβοήθουν τῷ δήμῳ καὶ
[1, 15]	λεόντων δέ ποτε ἐξ ὑπογαίων	ἑκατὸν	ἅμα ἀφεθέντων ἰσαρίθμοις ἀκοντίοις πάντας
[1, 16]	αὐτοῦ καὶ Κρόνον ὑπὸ Διὸς	ἐκβληθέντα	τῆς ἀρχῆς κατελθόντα ἐς γῆν
[1, 11]	γενόμενον ἐν ταῖς τοῦ Θύμβριδος	ἐκβολαῖς	(ταύταις γὰρ ἀντὶ λιμένων ἐχρῶντο
[1, 7]	τοῦ εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος, καὶ Ἀδριανοῦ	ἔκγονος	κατὰ θηλυγονίαν, ἀνήνεγκε δὲ τὸ
[1, 8]	κοινωνὸν τῆς βασιλείας Μᾶρκος ποιησάμενος,	ἐκδούς	{τε} αὐτῷ τὴν θυγατέρα, δεσμὸν
[1, 13]	τὴν ταχίστην πρὸς τὸν θάνατον	ἐκδώσεις	τὸν πονηρὸν οἰκέτην, ὀλέθρου τοσούτου
[1, 11]	καὶ Ταντάλῳ τῷ Λυδῷ πόλεμον	ἐκεῖ	γενέσθαι λέγουσιν, οἳ μὲν περὶ
[1, 6]	ὕστερον ἐπὶ πλεῖστον αἰῶνα ἀπολαύσεις,	ἐκεῖ	τε ἡ Ῥώμη, ὅπου ποτ´
[1, 6]	σε οὐ χρή, μή τις	ἐκεῖ	τοῖς πράγμασιν ἐπιθῆται. οἵ τε
[1, 16]	ἔτους τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν ἡμέρας	ἐκείνης	γὰρ τῆς ἡμέρας σέβουσι {τε}
[1, 14]	ἐκεῖσε ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ τὸ πῦρ	ἐκείνης	νυκτὸς πολλοὺς ἐκ πλουσίων πένητας
[1, 8]	φέρουσα ἡ Λουκίλλα, καὶ τὴν	ἐκείνης	τιμὴν ἑαυτῆς ὕβριν νομίζουσα, τὸν
[1, 14]	ἥρμοζε. ~ἐγένοντο δέ τινες κατ´	ἐκεῖνο	καιροῦ καὶ διοσημεῖαι. ἀστέρες γὰρ
[1, 12]	βασιλικῶν πράξεων. ~συνέβη δὲ κατ´	ἐκεῖνο	καιροῦ λοιμώδη νόσον κατασχεῖν τὴν
[1, 14]	πᾶν ἔργον ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´	ἐκεῖνο	καιροῦ τῶν τότε ἀνθρώπων ὅτι
[1, 10]	ἐπ´ αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες δὲ	ἐκεῖνοι	δύναμιν ἀγειρομένην ἐπ´ αὐτούς, τῶν
[1, 4]	τῶν ὑπηκόων εὔνοια. μάλιστα δὲ	ἐκεῖνοι	ἐς ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν,
[1, 8]	πατρῴοις φίλοις, πάντα τε ἔπραττεν	ἐκείνοις	συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ δὲ τὴν
[1, 12]	τῶν δεινῶν τὰς αἰτίας ἐς	ἐκεῖνον	ἀναφέροντες μισοῦντές τε αὐτοῦ τὸ
[1, 5]	ἀρετὴν ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´	ἐκεῖνον	ἐμὲ βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ
[1, 5]	τοῦ πατρὸς πλεονεκτεῖν ὑμῶν ἠξίουν.	ἐκεῖνος	γὰρ πάντας ἡμᾶς ὡς ἕνα
[1, 8]	τῇ τοῦ μειρακίου ἀποχρώμενος ἡλικίᾳ	ἐκεῖνος	{εἴασεν} αὐτὸν τρυφαῖς σχολάζοντα καὶ
[1, 8]	πάσῃ τῇ συγκλήτῳ. συνωμότας γὰρ	ἐκεῖνος	τῆς βουλῆς λαβών τινας τῶν
[1, 13]	τὸν Κόμοδον ἐτάραξαν. ἐκπλαγεὶς δὲ	ἐκεῖνος	τόν τε ἐπικείμενον κίνδυνον οὐ
[1, 14]	τῶν ἀλλεπαλλήλων συμφορῶν ἐς τοὺς	ἐκείνου	ἀκρίτους φόνους καὶ τὰ λοιπὰ
[1, 3]	καὶ βίαι, δι´ ὧν τὴν	ἐκείνου	ἀρχὴν κατῄσχυναν, Πτολεμαῖος μὲν καὶ
[1, 9]	καὶ νομίσματα ἐκόμισαν ἐκτετυπωμένα τὴν	ἐκείνου	εἰκόνα. λαθόντες δὲ καίτοι ἔπαρχον
[1, 2]	πλῆθος ἀνδρῶν σοφῶν ἤνεγκε τῶν	ἐκείνου	καιρῶν ἡ φορά· φιλεῖ γάρ
[1, 5]	ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα ἐς τὴν	ἐκείνου	σοφίαν τε καὶ στρατηγίαν τὴν
[1, 9]	αὐτῷ εὔνοιαν ἐπεδείκνυντο τῆς τε	ἐκείνου	σωτηρίας προμήθειαν εἶχον, ποιησάμενός τε
[1, 15]	μὲν οὖν ἀνδριάντα μετὰ τὴν	ἐκείνου	τελευτὴν καθελοῦσα ἡ σύγκλητος Ἐλευθερίας
[1, 9]	διεχρήσαντο. τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος	ἐκείνους	κατέλαβεν· ὁ δὲ Κόμοδος δύο
[1, 8]	τε αὑτῷ μὲν προγνωσθέντι ἁλῶσαι,	ἐκείνῳ	δὲ προμαθόντι φυλάξασθαι. αὕτη μὲν
[1, 17]	καταγωγίου· προσποιησάμενοι δὲ περὶ τῶν	ἐκείνῳ	διαφερόντων σκέπτεσθαι συντίθενται φθάσαι τι
[1, 2]	γνώμης βιοῦν. ὅσα μὲν οὖν	ἐκείνῳ	πέπρακται ἀνδρεῖα καὶ σώφρονα, στρατηγικὴν
[1, 13]	αὐτῷ) πάντας τε ὅσους ᾔδεσαν	ἐκείνῳ	φίλους διεχρήσαντο· σύροντές τε τὰ
[1, 8]	παράσχοι καὶ ἐξουσίαν ἁρπάζειν τὰ	ἐκείνων	κτήματα. μέχρι μὲν οὖν τινὸς
[1, 14]	ἀργύρου· ἕκαστος δέ, ἃ εἶχεν,	ἐκεῖσε	ἐθησαυρίζετο. ἀλλὰ τὸ πῦρ ἐκείνης
[1, 17]	ἐπὶ τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα	ἐκεῖσε	εἰσελεύσεσθαι. ἦν δέ τι παιδίον
[1, 6]	τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν γὰρ	ἐκεῖσε	καὶ ὕστερον ἐπὶ πλεῖστον αἰῶνα
[1, 11]	ἀγάλματος ἐξ οὐρανοῦ) καὶ πρῶτον	ἐκεῖσε	ὀφθῆναι. ὡς δὲ παρ´ ἑτέροις
[1, 6]	αἰδούμενος, δεδιέναι προσεποιεῖτο, μή τις	ἐκεῖσε	προκαταλάβοι τὴν βασίλειον ἑστίαν τῶν
[1, 16]	τε τὸν τοῦ θαλάμου προεστῶτα	ἐκέλευεν	αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι ὡς διανυκτερεύσων
[1, 17]	δὴ συσκεψόμενος αὐτοῖς περὶ ὧν	ἐκέλευσεν	ὁ βασιλεὺς καὶ τοῦ τῶν
[1, 3]	Γερμανοὶ γειτνιῶντες, οὓς οὐδέπω πάντας	ἐκεχείρωτο,	ἀλλὰ τοὺς μὲν πειθοῖ ἐς
[1, 7]	χρυσοῦ προιόντι ἐπιπάσσεσθαι, τοὺς δὲ	ἐκθειάζειν,	λέγοντας αἴγλην τινὰ οὐράνιον περὶ
[1, 11]	ἀφανοῦς δὲ γενομένου τοῦ σώματος	ἐκθειασθῆναι	τὸ πάθος τοῦ μειρακίου ἐς
[1, 15]	δέ ποτε ὀξυτάτῳ δρόμῳ τὸν	ἐκκαλούμενον	καταλαβούσης φθάσας τῷ ἀκοντίῳ μέλλουσαν
[1, 8]	πρόφασίς τε καὶ ὑπόθεσις αὐτάρκης·	ἐκκόπτειν	γὰρ ἀεὶ καὶ κολούειν αὐτῷ
[1, 9]	μετὰ χεῖρας, ἡμιγύμνῳ τε αὐτῷ	ἐκκρεμὴς	πήρα) εἰσδραμὼν καὶ στὰς ἐν
[1, 7]	εἴποτε φοιτῴη δι´ ἡλίου, τοσοῦτον	ἐκλάμπειν	αὐτῷ πυροειδές τι, ὡς τοὺς
[1, 17]	μέλλουσαν τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ	Ἔκλεκτον	ἐπακολουθήσοντας, τῶν τε λοιπῶν τοσοῦτον
[1, 17]	νηφούσης γυναικός. ταῦτα εἰποῦσα τὸν	Ἔκλεκτον	μεταπέμπεται. ἔθος δ´ εἶχεν αὐτῇ
[1, 16]	τε τὸν ἔπαρχον τῶν στρατοπέδων	Ἔκλεκτόν	τε τὸν τοῦ θαλάμου προεστῶτα
[1, 17]	μέλλομεν παννυχίζειν ἑορτήν“ ὁ δ´	Ἔκλεκτος	ἀναγνούς τε καὶ ἐκπλαγείς (ἦν
[1, 17]	εἵποντο δὲ Λαῖτός τε καὶ	Ἔκλεκτος,	ἐπὶ δὲ τούτοις πολὺ πλῆθος
[1, 17]	πάσχειν οἰηθεὶς ἀνεπαύσατο. ὁ δὲ	Ἔκλεκτος	καὶ Μαρκία πάντας ἀποστῆναι κελεύσαντες
[1, 6]	οὐκέτι μὲν τοῖς φίλοις οὐδὲν	ἐκοινώσατο,	ἐκπέμψας δὲ γράμματα, καὶ διανείμας
[1, 9]	τοῦ Περεννίου παῖδα, καὶ νομίσματα	ἐκόμισαν	ἐκτετυπωμένα τὴν ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες
[1, 13]	ἀποτεμὼν δόρατί τε ἐπιμήκει ἐγκαταπήξας	ἐκπέμπει	τερπνὸν καὶ ποθεινὸν τῷ δήμῳ
[1, 9]	τὴν τῶν πραττομένων γνῶσιν φθάσωσιν,	ἐκπέμπει	τοὺς πορευσομένους φήμης ὀξυτέρῳ δρόμῳ
[1, 6]	μὲν τοῖς φίλοις οὐδὲν ἐκοινώσατο,	ἐκπέμψας	δὲ γράμματα, καὶ διανείμας οἷς
[1, 13]	βασιλέως λόγοις) τὸν Κόμοδον ἐτάραξαν.	ἐκπλαγεὶς	δὲ ἐκεῖνος τόν τε ἐπικείμενον
[1, 17]	δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς τε καὶ	ἐκπλαγείς	(ἦν δὲ τὸ γένος Αἰγύπτιος,
[1, 9]	Περεννίου παῖδα, καὶ νομίσματα ἐκόμισαν	ἐκτετυπωμένα	τὴν ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες δὲ
[1, 9]	ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν ἐπιβουλὴν	ἐκφυγεῖν	καὶ τὸν Περέννιον σὺν τοῖς
[1, 11]	οὐκ ἀκριβοῦσιν. ὁ δὲ Κόμοδος	ἐκφυγὼν	τὴν Ματέρνου ἐπιβουλὴν πλείονί τε
[1, 12]	Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι τῶν πραττομένων	ἐκώλυεν	αὐτῷ, αἰφνιδίως, οὐ προσδοκῶντος τοῦ
[1, 4]	αὖθις ὑπτίαζεν. οἶκτος δὲ πάντας	ἐλάμβανε	τοὺς παρόντας, ὡς μηδὲ κατασχόντας
[1, 14]	βίου ἀνέφερεν ἁμαρτήματα. οὐδὲ γὰρ	ἐλάνθανε	τὰ πραττόμενα πάντας, ἀλλ´ οὐδὲ
[1, 15]	μᾶλλον ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν.	ἐλάφους	μὲν οὖν καὶ δορκάδας ὅσα
[1, 6]	δὲ καλέσας τοὺς φίλους ποθεῖν	ἔλεγε	τὴν πατρίδα· ὁμολογεῖν δὲ τὰς
[1, 12]	τὴν τοῦ ἀέρος φθορὰν ἀντέχειν	ἐλέγετο	εὐωδίᾳ τε τῆς τῶν δαφνῶν
[1, 6]	καὶ συννεφῆ. „οὐ παύσῃ“ δὲ	ἔλεγον	„ὦ δέσποτα, πηγνύμενόν τε καὶ
[1, 1]	δ´ ἀκριβὲς τῆς ἐξετάσεως οὐκ	ἐλεγχθήσεται.	εἰσὶ δ´ οἳ πρὸς ἔχθραν
[1, 4]	φύσει τε γὰρ τὸ ἀνθρώπινον	ἐλεεινὸν	ἐν ταῖς τῶν ὁμοφύλων συμφοραῖς,
[1, 5]	δὲ καὶ λόγιοι παρῆσαν αὐτῷ)	ἔλεξε	τοιάδε· „κοινὴν εἶναί μοι πρὸς
[1, 15]	ἐκείνου τελευτὴν καθελοῦσα ἡ σύγκλητος	Ἐλευθερίας	εἰκόνα ἵδρυσεν· ὁ δὲ Κόμοδος
[1, 10]	ἐφ´ οἱαισδὴ καθειρχθέντας αἰτίαις δεσμῶν	ἐλευθέρους	ἀφιέντες ἄδειάν τε ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις
[1, 10]	κώμαις τε καὶ ἀγροῖς ἐπιτρέχων	ἐλῄστευεν,	ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς
[1, 5]	στράτευμα. παρηγγέλθη τε δὴ πᾶσιν	ἐλθεῖν	ἐς τὸ εἰωθὸς πεδίον αὐτοὺς
[1, 10]	ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην ἕξειν βασιλέα) πρὶν	ἐλθεῖν	τὴν ἑορτὴν αὐτός τε ὁ
[1, 13]	εἰδότα τῶν ἀπηγγελμένων, οἰόμενον δέ.	ἐλθόντα	οὖν αὐτὸν συλληφθῆναι κελεύει καὶ
[1, 1]	προσηγορίας καὶ τιμῆς ἐφημέρου μόνης	ἐλθόντες	εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ ἡ
[1, 17]	ὡς ἥδιον πίοι παρ´ ἐρωμένης.	ἐλθόντι	δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ λουτροῦ
[1, 16]	ἀπρεπῆ βούλησιν αὐτοῦ τὰ πρῶτα	ἐλιπάρει	καὶ προσπίπτουσα μετὰ δακρύων ἐδεῖτο
[1, 16]	Λάτιόν τε κληθῆναι, ἀπὸ τῆς	Ἑλλάδος	φωνῆς ἐς τὴν ἐπιχώριον παραχθέν.
[1, 2]	ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων μήτε	Ἑλλήνων	ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα καὶ
[1, 3]	παρὰ {τε} τοὺς Μακεδόνων καὶ	Ἑλλήνων	νόμους, Ἀντίγονος δὲ Διόνυσον πάντα
[1, 11]	ἐπιμνησθῆναι ἔδοξε διὰ τὴν παρ´	Ἑλλήνων	τισὶν ἀγνωσίαν. αὐτὸ μὲν τὸ
[1, 10]	γὰρ πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων δήμου	ἐλογίζετο	εὔνουν ἔτι τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον,
[1, 7]	Ῥωμαίων δῆμος καὶ χρηστὰς εἶχεν	ἐλπίδας	νέου αὐτοκράτορος ἐπιδημίᾳ, πατρῴζειν τὸ
[1, 3]	δὲ αὑτῷ τὰς πρὸς σωτηρίαν	ἐλπίδας	φαύλως ἔχειν ὑπώπτευεν, ἑώρα τε
[1, 10]	γὰρ αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα πάσης	ἐλπίδος	μειζόνως ἦν προχωρήσαντα, ᾠήθη δεῖν
[1, 9]	ἄγνωστος καὶ ἄσημος ὤν, εἴτε	ἐλπίσαντος	ἀμοιβῆς μεγαλοδώρου τεύξεσθαι παρὰ τοῦ
[1, 9]	καὶ ἐπὶ μείζοσι φήσας καλεῖν	ἐλπίσιν	αὐτὸν ἥκειν κελεύει. ὃ δὲ
[1, 3]	ἔτι δὲ καὶ μᾶλλον αὐτὸν	ἐλύπει	τὰ μὴ πρὸ πολλοῦ γενόμενα
[1, 14]	ὃ καὶ τὸν παρόντα καιρὸν	ἐλύπησε	καὶ πρὸς τὸ μέλλον οἰωνίσματι
[1, 5]	τι ἧττον ὑμᾶς ἐμοῦ δυσφορεῖν	ἐμαυτὸν	ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ γὰρ περιόντος
[1, 2]	Μάρκου τελευτὴν παρὰ πάντα τὸν	ἐμαυτοῦ	βίον εἶδόν τε καὶ ἤκουσα
[1, 13]	στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες ὑπὲρ οὗ	ἐμάχοντο,	δέει τε τῆς τοῦ βασιλέως
[1, 6]	ἀπρεποῦς καὶ ἐπισφαλές. θάρσος γὰρ	ἐμβαλοῦμεν	τοῖς βαρβάροις, οὐκ ἐπανόδου πόθον
[1, 17]	δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ λουτροῦ	ἐμβαλοῦσα	ἔς τε κύλικα τὸ φάρμακον
[1, 5]	ἐπαίδευεν. ἔδωκε δὲ μετ´ ἐκεῖνον	ἐμὲ	βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ ἐπείσακτον,
[1, 15]	χειρὸς τὸ εὔστοχον, καὶ ὅτι	ἔμελεν	αὐτῷ ἀκοντίζοντι καὶ τοξεύοντι μὴ
[1, 2]	ἡγεῖτο κτήματα. ἀρετῆς δὲ πάσης	ἔμελεν	αὐτῷ, λόγων τε ἀρχαιότητος ἦν
[1, 16]	μὲν γὰρ ἔτους τῆς εἰσιούσης	ἔμελλεν	ἡμέρας ἐκείνης γὰρ τῆς ἡμέρας
[1, 10]	ἐς τοῦτο παρώξυνεν, εἰ δὴ	ἔμελλον	ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην ἕξειν βασιλέα)
[1, 17]	γενομένου ἴλιγγός τε αὐτὸν καταλαμβάνει	ἔμετός	τε πολὺς ἐπιγίνεται, ἢ τῆς
[1, 17]	πλὴν ἀλλὰ πολλοῦ γε τοῦ	ἐμέτου	ὄντος, φοβηθέντες μὴ πᾶν ἐξεμέσας
[1, 4]	ἄριστον ἀποδείξετε βασιλέα, τῇ τε	ἐμῇ	μνήμῃ χαριεῖσθε τὰ μέγιστα, οὕτω
[1, 17]	εὐνοίας τε καὶ στοργῆς τῆς	ἐμῆς	ὕβρεώς τε καὶ παροινίας τῆς
[1, 5]	ἔχει· ὅσα δ´ ἂν σὺν	ἐμοὶ	βασιλεῖ νέῳ προθύμως ἐπιδείξησθε, τούτων
[1, 4]	ὄψιν πεσόντα οἶκτον προκαλεῖται μείζονα.	ἐμοὶ	δέ τι καὶ πλέον ὑπάρχειν
[1, 4]	ἤλπικα. νῦν δὲ καιρὸς εὔκαιρος	ἐμοί	τε αἰσθέσθαι μὴ μάτην ἐς
[1, 15]	ἀμφιθέατρον εἰσῆλθεν ὅπλα τε ἀναλαβὼν	ἐμονομάχει,	τότε σκυθρωπὸν εἶδεν ὁ δῆμος
[1, 5]	καὶ μηδέν τι ἧττον ὑμᾶς	ἐμοῦ	δυσφορεῖν ἐμαυτὸν ἀκριβῶς πέπεικα. οὐδὲ
[1, 4]	οὖν αὐτῷ ὑμεῖς ἀνθ´ ἑνὸς	ἐμοῦ	πατέρες πολλοί, περιέποντές τε καὶ
[1, 5]	οὐκ ἐπείσακτον, ὥσπερ οἱ πρὸ	ἐμοῦ	προσκτήτῳ σεμνυνόμενοι ἀρχῇ, ἀλλὰ μόνος
[1, 1]	τὴν ἡλικίαν πρεσβύτεροι διὰ τὴν	ἐμπειρίαν	τῶν πραγμάτων ἐπιμελέστερον ἑαυτῶν τε
[1, 4]	ὑπ´ ἀτελοῦς τῆς τῶν δεόντων	ἐμπειρίας	ἐς φαῦλα ἐπιτηδεύματα προσαραχθῇ. γένεσθε
[1, 12]	φασκόντων τινῶν τὴν εὐωδίαν φθάσασαν	ἐμπιπλάναι	τοὺς πόρους τῶν αἰσθήσεων καὶ
[1, 10]	μεγίσταις ἐπιόντες, καὶ μέρη μὲν	ἐμπιπράντες,	τὰ δὲ λοιπὰ δι´ ἁρπαγῆς
[1, 12]	ἀκωλύτως οἱ ἱππεῖς διώκοντες τοὺς	ἐμπίπτοντας	ἀφειδῶς ἀνῄρουν. ἐπεὶ δὲ οἱ
[1, 13]	ὅπλοις εἰσί, καὶ φθείροντες ἀλλήλους	ἐμφυλίου	αἵματος τὴν πόλιν ἐπλήρωσαν. τὰ
[1, 13]	τῶν ἱππέων. ~ὄντος δὲ πολέμου	ἐμφυλίου	ἄλλος μὲν οὐδεὶς ἀγγεῖλαι τὰ
[1, 1]	οὕτως ἐπαλλήλους διαδοχὰς οὔτε πολέμων	ἐμφυλίων	τε καὶ ξένων τύχας ποικίλας
[1, 5]	ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν τῶν	ἐν	ἀνθρώποις καὶ τὰ ἐπὶ γῆς
[1, 9]	μετὰ πάσης εὐκοσμίας, τῶν τε	ἐν	ἀξιώσεσιν ἐν ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ
[1, 5]	ἔργων ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον δὲ	ἐν	ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας κολασθὲν οὔτε
[1, 10]	ἤδη μεγίσταις ἐπετίθεντο, καὶ τὰ	ἐν	αὐταῖς δεσμωτήρια βίᾳ ῥηγνύντες, τοὺς
[1, 2]	δ´ ὧν καὶ πείρᾳ μετέσχον	ἐν	βασιλικαῖς ἢ δημοσίαις ὑπηρεσίαις γενόμενος
[1, 15]	αὐτῷ. τότε γοῦν εἴδομεν ὅσα	ἐν	γραφαῖς ἐθαυμάζομεν· ἀπό τε γὰρ
[1, 11]	μῦθον καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν.	ἐν	δὲ τῷ προειρημένῳ Πεσσινοῦντι πάλαι
[1, 13]	ἄν τις εἴποι, τῆς φύσεως	ἐν	ἑνὶ δεῖξαι, ὅτι ἐκ τῆς
[1, 9]	εὐκοσμίας, τῶν τε ἐν ἀξιώσεσιν	ἐν	ἐξαιρέτοις ἕδραις καὶ ὡς ἑκάστοις
[1, 13]	ἐπὶ ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ,	ἐν	ἐσχάτῳ καθέστηκας κινδύνῳ· ἡμεῖς δέ,
[1, 1]	ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι	ἐν	ἔτεσι περί που διακοσίοις μέχρι
[1, 1]	μερισθεῖσα γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ	ἐν	ἔτεσιν ἑξήκοντα ἐς πλείους δυνάστας
[1, 16]	ταύτης δὲ τῆς ἑορτῆς προσιούσης,	ἐν	ᾗ μάλιστα Ῥωμαῖοι δεξιοῦνταί τε
[1, 1]	βιώσαντες πολλὰ ἐκαινοτόμησαν· διόπερ εἰκότως	ἐν	ἡλικίαις τε καὶ ἐξουσίαις διαφόροις
[1, 5]	καὶ ἀνδρείας ἀποίσεσθε. τό τε	ἐν	ἡμῖν νέον σεμνότητος πληρώσετε τῇ
[1, 10]	δράσας κατορθῶσαι, ἢ ἐπείπερ ἅπαξ	ἐν	κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ ἀσήμως μηδ´
[1, 9]	ἐκκρεμὴς πήρα) εἰσδραμὼν καὶ στὰς	ἐν	μέσῃ τῇ σκηνῇ τῷ τε
[1, 14]	τε ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς	ἐν	μέσῳ ἀέρι κρέμασθαι δοκεῖν· ζῷά
[1, 7]	νεανικῆς σπουδῆς καὶ διαδραμὼν τὰς	ἐν	μέσῳ πόλεις, ὑποδεχθείς τε πανταχοῦ
[1, 5]	βήματος αὐτῷ ἐς ὕψος ἀρθέντος	ἐν	μέσῳ τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν ἐπ´
[1, 3]	πολυίστορα μάλιστα ἐτάραττε μνήμη τῶν	ἐν	νεότητι βασιλείαν παραλαβόντων, τοῦτο μὲν
[1, 10]	ἔργων συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν κακούργων	ἐν	ὀλίγῳ ἀθροίσας χρόνῳ, τὰ μὲν
[1, 1]	ἔργων μεγάλων τε καὶ πολλῶν	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ γενομένων. εἰ γοῦν
[1, 13]	στέργοντες, {πᾶν τὸ ἱππικὸν τάγμα,	ἐν	ὅπλοις εἰσί, καὶ φθείροντες ἀλλήλους
[1, 5]	εἰκότως ἂν καὶ συμφοιτητὰς τῶν	ἐν	ὅπλοις ἔργων ἀποκαλοίην· πάντας γὰρ
[1, 3]	δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα καὶ	ἐν	ὀρφανίᾳ ἐξουσίαν αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον
[1, 5]	ἐψεύδετο. ~ὀλίγων δὲ διελθουσῶν ἡμερῶν,	ἐν	ὅσαις περὶ τὴν κηδείαν τοῦ
[1, 3]	καὶ φροντίσι τετρυχωμένον διατρίβοντά τε	ἐν	Παίοσι νόσος χαλεπὴ καταλαμβάνει. ἐπεὶ
[1, 1]	τε ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ	ἐν	πολλοῖς βαρβάροις, γῆς τε σεισμοὺς
[1, 11]	τοῖς δήμοις ἐπεφαίνετο, τὰ πλεῖστα	ἐν	προαστείοις καὶ τοῖς ἀπωτέρω τῆς
[1, 12]	ἠγόρευον, καὶ τὸ τελευταῖον, διάγοντος	ἐν	προαστείῳ τοῦ Κομόδου, ἐπελθόντες πανδημεὶ
[1, 7]	τῇ τε συγκλήτῳ καὶ τοῖς	ἐν	Ῥώμῃ καταλειφθεῖσι στρατιώταις χαριστήρια ὁμολογήσας
[1, 7]	πολεμίᾳ διατριβῆς, ἀπολαύσειαν δὲ τῆς	ἐν	Ῥώμῃ τρυφῆς. ἐπειδὴ δὲ διεφοίτησεν
[1, 6]	αἰσχίστοις μετροῦσιν, ὑπεμίμνησκον αὐτὸν τῆς	ἐν	Ῥώμῃ τρυφῆς, θεάματά τε καὶ
[1, 12]	καὶ τὸ στρατόπεδον, εἰ πρῶτον	ἐν	σπάνει τῶν ἐπιτηδείων καταστήσας ἐπιδόσεσι
[1, 1]	ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς μὲν ἀληθείας	ἐν	ταῖς ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν, οὐχ ἥκιστα
[1, 11]	νεὼς τὸ ἄγαλμα καὶ γενόμενον	ἐν	ταῖς τοῦ Θύμβριδος ἐκβολαῖς (ταύταις
[1, 4]	τε γὰρ τὸ ἀνθρώπινον ἐλεεινὸν	ἐν	ταῖς τῶν ὁμοφύλων συμφοραῖς, τά
[1, 9]	ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος	ἐν	τῇ βασιλείῳ ἕδρᾳ, πληρωθέντος δὲ
[1, 1]	καὶ πόλεων ἁλώσεις τῶν τε	ἐν	τῇ ἡμεδαπῇ καὶ ἐν πολλοῖς
[1, 14]	μέγιστον καὶ κάλλιστον γενόμενον τῶν	ἐν	τῇ πόλει ἔργων. πλουσιώτατον δὲ
[1, 12]	ἀφειδῶς ἀνῄρουν. ἐπεὶ δὲ οἱ	ἐν	τῇ πόλει μείναντες αἰσθόμενοι τὸ
[1, 7]	ὡς ἂν ἀπαλλαγεῖεν μὲν τῆς	ἐν	τῇ πολεμίᾳ διατριβῆς, ἀπολαύσειαν δὲ
[1, 12]	Ἰταλίαν· μάλιστα δὲ τὸ πάθος	ἐν	τῇ Ῥωμαίων πόλει ἤκμασεν ἅτε
[1, 8]	πάντας ἀφειδῶς τούς τε ὄντας	ἐν	τῇ συνωμοσίᾳ καὶ τοὺς ἐφ´
[1, 8]	χρημάτων ἐπιδόσει. ὃ δ´ ὑποστὰς	ἐν	τῇ τοῦ ἀμφιθεάτρου εἰσόδῳ (ζοφώδης
[1, 12]	τὸ προάστειον τοῦ τε Κομόδου	ἐν	τοῖς ἀνακεχωρηκόσι τόποις ἡδοναῖς σχολάζοντος
[1, 5]	ἀλλὰ μόνος τε ὑμῖν ἐγὼ	ἐν	τοῖς βασιλείοις ἀπεκυήθην, καὶ μὴ
[1, 2]	πάσης ἐπιμελείας ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς	ἐν	τοῖς ἔθνεσιν ἐπὶ λόγοις δοκιμωτάτους
[1, 14]	ἀπώλειαν. τὰ γοῦν ἀκολουθήσαντα, ὡς	ἐν	τοῖς ἑξῆς ἐροῦμεν, ἐκ τῆς
[1, 8]	ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου καθῆστο	ἐν	τοῖς θεάτροις, καὶ τὸ πῦρ
[1, 12]	πλούτου ἐπιθυμίας, τὰ μὲν πρῶτα	ἐν	τοῖς θεάτροις συνιστάμενοι κατὰ πλήθη
[1, 16]	αὑτῷ πάντα παρασκευασθῆναι ὡς διανυκτερεύσων	ἐν	τῷ τῶν μονομάχων καταγωγίῳ κἀκεῖθεν
[1, 4]	ἡλικίας ἐπιβαίνοντα καὶ δεόμενον ὥσπερ	ἐν	χειμῶνι καὶ ζάλῃ τῶν κυβερνησόντων,
[1, 8]	ἐπιπεπέμφθαι, τρῶσαι μὴ φθάσας, ἀλλ´	ἐν	ᾧ περὶ τὴν τῶν ῥημάτων
[1, 2]	τὸν υἱόν. τάς τε θυγατέρας	ἐν	ὥρᾳ γενομένας ἐξέδοτο ἀνδράσι τῆς
[1, 15]	σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι καὶ μηδ´	ἓν	ἰδεῖν περιττὸν ἀκόντιον. μέχρι μὲν
[1, 5]	ἐκεῖνος γὰρ πάντας ἡμᾶς ὡς	ἕνα	ἠγάπα. ἔχαιρε γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην
[1, 5]	ἀποκαλοίην· πάντας γὰρ ἡμᾶς ὡς	ἕνα	ὁ πατὴρ ἐφίλει τε καὶ
[1, 13]	ὥπλισεν· ἐκ δὲ διαφόρου καὶ	ἐναντίας	γνώμης οἳ μὲν μισοῦντες αὐτόν,
[1, 11]	ναῦς ἠκολούθησεν· ὁμοῦ δὲ τὸ	ἐναργὲς	τῆς θεοῦ καὶ τὸ σεμνὸν
[1, 6]	τὰ βέλτιστα συμβουλεύοντες, καὶ τοσοῦτον	ἐνδιδόντες	χρόνον, ὅσον ἐνόμιζον αὐτάρκη πρὸς
[1, 6]	σοῦ Ῥωμαῖοι μεγάλοι τε καὶ	ἔνδοξοι	γεγόνασι. δεδιέναι δέ σε οὐ
[1, 16]	τε ἐπώνυμοι τότε πρῶτον τὴν	ἔνδοξον	καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται, πάντων
[1, 15]	οὐκέτι Ἡρακλέα, ἀλλὰ τῶν μονομαχούντων	ἐνδόξου	τινὸς προτετελευτηκότος ὀνόματι καλεῖσθαι προσέταξε.
[1, 9]	Κομόδου ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν τῶν	ἐνδόξων	ἀγωνιστῶν, καὶ αὐτοῦ μὲν προκαθίσαντος
[1, 12]	τε ὀσφρήσεις καὶ τὰ ὦτα	ἐνεπίμπλασαν,	θυμιάμασί τε καὶ ἀρώμασι συνεχῶς
[1, 4]	χρηστότητος ταῖς τῶν ἀρχομένων ψυχαῖς	ἐνέσταξαν.	οὐ γὰρ οἱ ἐξ ἀνάγκης
[1, 6]	σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν ἐς γῆν	ἔνευσαν.	Πομπηιανὸς δέ, ὃς πρεσβύτατός τε
[1, 5]	ἔτι νήπιον ὄντα ταῖς ὑμετέραις	ἐνεχείρισε	πίστεσι. διόπερ καὶ ῥᾷστα πάσης
[1, 8]	χρώμενος. ἐπεὶ δὲ τὴν πρόνοιαν	ἐνεχείρισε	τῆς ἀρχῆς ἑαυτῷ, ἐπιστήσας τοῖς
[1, 11]	ἀνέδραμε, πρὶν ἢ τὴν ἱέρειαν	ἐνεχθῆναι	{τῆς} θεοῦ ἥτις {τῆς Ἐστίας}
[1, 11]	συμφορὰν ὄνομα δοῦναι τῷ χωρίῳ.	ἔνθα	καὶ τὸν Γανυμήδην ἁρπασθέντα ἀφανῆ
[1, 13]	τις εἴποι, τῆς φύσεως ἐν	ἑνὶ	δεῖξαι, ὅτι ἐκ τῆς ἐσχάτης
[1, 9]	ἐπάρχους καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη μὴ	ἑνὶ	πιστεύειν τοσαύτην ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ
[1, 14]	ὡς εἶναι καταγέλαστον αὐτὸν ὑφ´	ἑνὶ	σχήματι καὶ θηλειῶν πολυτέλειαν καὶ
[1, 16]	τότε πρῶτον τὴν ἔνδοξον καὶ	ἐνιαύσιον	πορφύραν περιτίθενται, πάντων ἑορταζόντων ὁ
[1, 14]	ἐφαίνετο, ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν	ἐνιαυσίων	μηνῶν τὰ ὀνόματα, ὅσα μὲν
[1, 16]	ἵδρυται, ἐπειδὴ ἐς αὐτὸν ὁ	ἐνιαυτὸς	ἄρχεταί τε καὶ παύεται. ταύτης
[1, 15]	τὸν βασιλέα οὐ τὸν μονομάχον	ἐννοούντων,	ἐς τοσοῦτον δὲ προεχώρησε μανίας,
[1, 6]	καὶ τοσοῦτον ἐνδιδόντες χρόνον, ὅσον	ἐνόμιζον	αὐτάρκη πρὸς σώφρονα τοῦ σώματος
[1, 16]	θυσίας τῆς ἱερομηνίας, ὡς Ῥωμαίοις	ἔνοπλος	ὀφθείη. ~οἳ δὲ ἱκέτευον καὶ
[1, 4]	δὴ οὖν αὐτῷ ὑμεῖς ἀνθ´	ἑνὸς	ἐμοῦ πατέρες πολλοί, περιέποντές τε
[1, 9]	λήσεις ἀπολόμενος. αὐτός τε γὰρ	ἐνταῦθα	δύναμιν ἐπὶ σοὶ καὶ χρήματα
[1, 6]	προασπίζει· ταμιεῖά τε χρημάτων βασιλικῶν	ἐνταῦθα	πάντα· ἥ τε τοῦ πατρὸς
[1, 6]	ὁμοίᾳ ἐπιθυμία ἑαλώκαμεν. ἀλλὰ τὰ	ἐνταῦθα	προυργιαίτερα ὄντα καὶ μᾶλλον ἐπείγοντα
[1, 6]	τε γὰρ ἄριστοι τῆς βουλῆς	ἐνταῦθα	σὺν σοί, ἥ τε στρατιωτικὴ
[1, 9]	εἰπόντων ταῦτα καὶ τὸν πατέρα	ἐντετάλθαι	ῥήμασι, μηδὲν δὲ ἐπεσταλκέναι τοῖς
[1, 9]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν, οἷς τοῦτο	ἐντέταλτο,	διεχρήσαντο. τοιοῦτο μὲν δὴ τέλος
[1, 1]	ὑπὸ νεαρᾷ δὲ τῇ τῶν	ἐντευξομένων	μνήμῃ, μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας
[1, 12]	οἱ βασίλειοι ἱππεῖς τούς τε	ἐντυγχάνοντας	ἔβαλλον καὶ ἐτίτρωσκον. ὁ δὲ
[1, 2]	περὶ αὐτὸν δορυφόρους ἀποσοβεῖν τοὺς	ἐντυγχάνοντας.	μόνος τε βασιλέων φιλοσοφίαν οὐ
[1, 13]	τὰ σώματα καὶ πᾶσαν ὕβριν	ἐνυβρίσαντες,	τέλος λελωβημένα ἐς τοὺς ὀχετοὺς
[1, 12]	αὐτὸ καὶ λιμὸς τὴν πόλιν	ἐξ	αἰτίας τοιαύτης. Κλέανδρός τις ἦν,
[1, 11]	μάλιστα τὴν θεὸν τήνδε Ῥωμαῖοι	ἐξ	αἰτίας τοιαύτης, ὡς ἱστορίᾳ παρειλήφαμεν,
[1, 4]	ψυχαῖς ἐνέσταξαν. οὐ γὰρ οἱ	ἐξ	ἀνάγκης δουλεύοντες ἀλλ´ οἱ μετὰ
[1, 10]	τοσαύτην ὑπάρχειν δύναμιν ἡγεῖτο ὡς	ἐξ	ἀντιστάσεως ἰσορρόπου καὶ φανερᾶς ἐφόδου
[1, 13]	ἁρμάτων τε ἡνιοχείας καὶ θηρίων	ἐξ	ἀντιστάσεως μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν
[1, 15]	μαχόμενος κινδυνεύοι, ἄνωθεν δὲ καὶ	ἐξ	ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων εὐστοχίας μᾶλλον ἢ
[1, 12]	συστάδην μαχομένου, τοῦ δὲ πλήθους	ἐξ	ἀσφαλοῦς ἤδη βάλλοντος αὐτούς, τιτρωσκόμενοι
[1, 1]	τὸν ἀπὸ τοῦ Σεβαστοῦ χρόνον,	ἐξ	οὗπερ ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν
[1, 11]	τόπον ἐκ τοῦ πεσόντος ἀγάλματος	ἐξ	οὐρανοῦ) καὶ πρῶτον ἐκεῖσε ὀφθῆναι.
[1, 11]	ἀνθρωπίνης. τοῦτο δὲ πάλαι μὲν	ἐξ	οὐρανοῦ κατενεχθῆναι λόγος ἔς τινα
[1, 6]	τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων, εἶθ´ ὥσπερ	ἐξ	ὀχυρᾶς ἀκροπόλεως δύναμιν καὶ περιβολὴν
[1, 15]	ὀδόντων ἀκμήν. λεόντων δέ ποτε	ἐξ	ὑπογαίων ἑκατὸν ἅμα ἀφεθέντων ἰσαρίθμοις
[1, 4]	ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι μὴ φόβον	ἐξ	ὠμότητος, πόθον δὲ ἐκ τῆς
[1, 9]	τῶν τε ἐν ἀξιώσεσιν ἐν	ἐξαιρέτοις	ἕδραις καὶ ὡς ἑκάστοις διετέτακτο
[1, 10]	οὐδ´ ἔστιν οὕτως μέγα ἢ	ἐξαίρετον	ἀξίωμα, ὃ μὴ παντὶ τῷ
[1, 2]	τε θυγατέρας ἐν ὥρᾳ γενομένας	ἐξέδοτο	ἀνδράσι τῆς συγκλήτου βουλῆς τοῖς
[1, 8]	βασιλείας συμβόλων Πομπηιανῷ ὁ πατὴρ	ἐξέδοτο	αὐτήν. οὐδὲν ἧττον μέντοι καὶ
[1, 14]	ὅθεν καὶ τὸ πᾶν ἔργον	ἐξεθειάσθη	πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ τῶν
[1, 10]	δὴ ἔμελλον ἀντὶ ἀρχιλῃστοῦ δεσπότην	ἕξειν	βασιλέα) πρὶν ἐλθεῖν τὴν ἑορτὴν
[1, 17]	ἐμέτου ὄντος, φοβηθέντες μὴ πᾶν	ἐξεμέσας	τὸ φάρμακον ἀνανήψῃ καὶ πάντες
[1, 15]	εὔστοχον τῆς χειρὸς αὐτοῦ πάντες	ἐξεπλήττοντο.	λαβὼν οὖν ποτὲ βέλη ὧν
[1, 8]	καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων. γενομένης δ´	ἐξετάσεως	διὰ τοῦ Περεννίου ἀκριβεστέρας τήν
[1, 1]	καρπώσονται, τὸ δ´ ἀκριβὲς τῆς	ἐξετάσεως	οὐκ ἐλεγχθήσεται. εἰσὶ δ´ οἳ
[1, 8]	τῆς βουλῆς λαβών τινας τῶν	ἐξεχόντων	ἀναπείθει νεανίσκον τινά, καὶ αὐτὸν
[1, 1]	ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν ἔτεσιν	ἑξήκοντα	ἐς πλείους δυνάστας ἢ ὁ
[1, 13]	τοῦ βασιλέως ὀργῆς (συνίεσαν γὰρ	ἐξηπατῆσθαι	καὶ τὰ δρασθέντα παρὰ γνώμην
[1, 11]	σκάφος. ῥᾳδίως δὲ τῆς ζώνης	ἐξηρτημένη	ἡ ναῦς ἠκολούθησεν· ὁμοῦ δὲ
[1, 14]	γοῦν ἀκολουθήσαντα, ὡς ἐν τοῖς	ἑξῆς	ἐροῦμεν, ἐκ τῆς ἀποβάσεως τὴν
[1, 9]	ἔτι συνεστώσῃ δυνάμει, ποιεῖται τὴν	ἔξοδον.	γενόμενον δὲ αὐτὸν κατὰ τὴν
[1, 6]	τῶν βαρβάρων ἐπιδρομάς, ἐπαγγέλλει τὴν	ἔξοδον.	οἳ μὲν οὖν διῴκουν τὰ
[1, 7]	ἐδίδου τὰ αἰτούμενα. ~τῆς δὲ	ἐξόδου	διαγγελθείσης κίνησις δὴ μεγίστη καταλαμβάνει
[1, 3]	τῶν νέων ψυχαὶ ἐς ἡδονὰς	ἐξολισθαίνουσαι	ἀπὸ τῶν παιδείας καλῶν μετοχετεύονται)
[1, 11]	θεοῦ φιλοτιμότερον ἱστορήσθω, οὐκ ἄχαριν	ἕξοντα	γῶσιν τοῖς τὰ Ῥωμαίων οὐκ
[1, 10]	προπομπεύει. ἀνετός τε πᾶσι δέδοται	ἐξουσία	παντοδαπῆς παιδιᾶς, ἕκαστός τε ὃ
[1, 1]	εἰκότως ἐν ἡλικίαις τε καὶ	ἐξουσίαις	διαφόροις οὐχ ὅμοια γέγονε τὰ
[1, 8]	διαχρησάμενος ἀφορμὴν αὐτῷ παράσχοι καὶ	ἐξουσίαν	ἁρπάζειν τὰ ἐκείνων κτήματα. μέχρι
[1, 3]	νεότης ἀκμάζουσα καὶ ἐν ὀρφανίᾳ	ἐξουσίαν	αὐτοκράτορα καὶ ἀκώλυτον προσλαβοῦσα μαθημάτων
[1, 9]	ᾠήθη μὴ ἑνὶ πιστεύειν τοσαύτην	ἐξουσίαν,	μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν ἔσεσθαι
[1, 12]	φρουρὰν καὶ τὴν τοῦ θαλάμου	ἐξουσίαν	τήν τε τῶν βασιλικῶν στρατιωτῶν
[1, 9]	εἶχον, ποιησάμενός τε αὑτὸν ἐπ´	ἐξουσίας,	ἐπεβούλευε τῇ ἀρχῇ, καὶ τοῖς
[1, 13]	Κομόδῳ ἐβούλετο δέει τῆς Κλεάνδρου	ἐξουσίας,	ἡ δὲ πρεσβυτάτη τῶν Κομόδου
[1, 12]	τοσοῦτον ὑπ´ αὐτοῦ τιμῆς καὶ	ἐξουσίας	προήχθη, ὡς τήν τε τοῦ
[1, 4]	καὶ ὅρον ἐπιθεῖναι ἐπιθυμίαις ὑπηρετούσης	ἐξουσίας.	τοιαῦτα δὴ συμβουλεύοντες αὐτῷ, καὶ
[1, 4]	μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ	ἔξω	κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ
[1, 17]	προεγκειμένης τροφῆς ἅμα πότῳ πολλῷ	ἐξωθούσης	τὸ φάρμακον, ἢ διὰ τὸ
[1, 16]	καὶ ἐνιαύσιον πορφύραν περιτίθενται, πάντων	ἑορταζόντων	ὁ Κόμοδος ἐβούλετο οὐκ ἐκ
[1, 7]	τε πανταχοῦ βασιλικῶς καὶ δήμοις	ἑορτάζουσιν	ἐπιφανείς, ἀσπαστός τε καὶ ποθεινὸς
[1, 9]	„Κόμοδε, νῦν, οὐδὲ θέαις καὶ	ἑορταῖς	σχολάζειν. ἐπίκειται γάρ σου τοῖς
[1, 10]	ἕξειν βασιλέα) πρὶν ἐλθεῖν τὴν	ἑορτὴν	αὐτός τε ὁ Μάτερνος συλληφθεὶς
[1, 10]	θεῷ καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν	ἑορτὴν	ἐπετέλει, παρέπεμπέ τε τὴν θεὸν
[1, 17]	„ὅρα“ ἔφη „ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν	ἑορτήν“	ὁ δ´ Ἔκλεκτος ἀναγνούς τε
[1, 16]	τῆς ἡμέρας σέβουσι {τε} τὴν	ἑορτὴν	Ῥωμαῖοι ἐς θεὸν ἀρχαιότατον τῆς
[1, 10]	βασιλέως ὁ δῆμος μετὰ τῆς	ἑορτῆς	ἐπανηγύριζεν. ~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν
[1, 16]	καὶ παύεται. ταύτης δὲ τῆς	ἑορτῆς	προσιούσης, ἐν ᾗ μάλιστα Ῥωμαῖοι
[1, 12]	ὠθούμενοι καὶ {ὑπὸ τῶν ἱππέων}	ἐπ´	ἀλλήλους πίπτοντες πολλοὶ ἀπώλοντο. μέχρι
[1, 15]	οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον ἔσχεν οὐδὲ	ἐπ´	ἄλλο μέρος ἦλθε τὸ ἀκόντιον
[1, 5]	ἐν μέσῳ τῷ στρατοπέδῳ ἀνελθὼν	ἐπ´	αὐτὸ καὶ περιστησάμενος τοὺς πατρῴους
[1, 10]	ῥᾳθυμίαν ἐγκαλῶν καὶ κελεύει στρατὸν	ἐπ´	αὐτοὺς ἀθροισθῆναι. μαθόντες δὲ ἐκεῖνοι
[1, 10]	μαθόντες δὲ ἐκεῖνοι δύναμιν ἀγειρομένην	ἐπ´	αὐτούς, τῶν μὲν χωρίων ἃ
[1, 9]	προμήθειαν εἶχον, ποιησάμενός τε αὑτὸν	ἐπ´	ἐξουσίας, ἐπεβούλευε τῇ ἀρχῇ, καὶ
[1, 17]	καταλαβούσῃ ὥρᾳ καὶ ἄκων ἐδούλευεν.	ἐπ´	ὀλίγον μὲν οὖν ἡσύχασε, περὶ
[1, 6]	ἀνέχειν τὰς τῶν βαρβάρων ἐπιδρομάς,	ἐπαγγέλλει	τὴν ἔξοδον. οἳ μὲν οὖν
[1, 17]	τὸν Κόμοδον ἀποπνῖξαι, μεγάλα δώσειν	ἔπαθλα	ὑποσχόμενοι. ὃ δ´ εἰσδραμὼν παρειμένον
[1, 5]	ἐφίλει τε καὶ πᾶσαν ἀρετὴν	ἐπαίδευεν.	ἔδωκε δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἐμὲ
[1, 13]	καὶ θηρίων ἐξ ἀντιστάσεως μάχας	ἐπαιδεύετο,	τῶν μὲν κολάκων ἐς ἀνδρείας
[1, 9]	εἰ μὴ φυλάξῃ κίνδυνον οὐκ	ἐπαιωρούμενον	ἀλλ´ ἤδη παρόντα, λήσεις ἀπολόμενος.
[1, 17]	τεθνήξεσθαι, Λαῖτόν τε καὶ Ἔκλεκτον	ἐπακολουθήσοντας,	τῶν τε λοιπῶν τοσοῦτον φόνον,
[1, 5]	χάρισιν ἀξίαις οὕτως ἀμείψεσθε· ὃν	ἐπακούειν	τε τῶν λεγομένων καὶ τὰ
[1, 13]	νύκτωρ τε καὶ μεθ´ ἡμέραν	ἐπάλληλοι	καὶ ἀκόλαστοι σώματος ἡδοναί. καὶ
[1, 1]	Μάρκου καιρῶν οὔτε βασιλειῶν οὕτως	ἐπαλλήλους	διαδοχὰς οὔτε πολέμων ἐμφυλίων τε
[1, 17]	ἐκ φιλύρας ἐς λεπτότητα ἠσκημένων	ἐπαλλήλῳ	τε ἀνακλάσει ἀμφοτέρωθεν ἐπτυγμένων γράφει,
[1, 6]	ἄρκτον ὠκεανῷ τὴν ἀρχὴν ὁρίσαντι	ἐπανελθεῖν	οἴκαδε θριαμβεύοντί τε καὶ δεσμίους
[1, 17]	τοὺς μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ	ἐπανελθὼν	ἐς τὸ δωμάτιον ὡς δὴ
[1, 10]	ὁ δῆμος μετὰ τῆς ἑορτῆς	ἐπανηγύριζεν.	~θρησκεύουσι δὲ μάλιστα τὴν θεὸν
[1, 5]	τὸ στρατιωτικόν, ἐς τὴν βασίλειον	ἐπανῆλθεν	αὐλήν. ~ὀλίγου μὲν οὖν τινὸς
[1, 13]	δήμου ὑποδεχθεὶς ἐς τὴν βασίλειον	ἐπανῆλθεν	αὐλήν. πειραθεὶς δὲ τοσούτων κινδύνων
[1, 6]	γὰρ ἐμβαλοῦμεν τοῖς βαρβάροις, οὐκ	ἐπανόδου	πόθον ἀλλὰ φυγὴν καὶ δέος
[1, 8]	δοκοῦντα (διὸ καὶ μάλιστα αὐτὸν	ἔπαρχον	ἐποίησε τῶν στρατοπέδων) τῇ τοῦ
[1, 9]	ἐκείνου εἰκόνα. λαθόντες δὲ καίτοι	ἔπαρχον	ὄντα τὸν Περέννιον καὶ δείξαντες
[1, 16]	Κόμοδος μεταπεμψάμενος Λαῖτόν τε τὸν	ἔπαρχον	τῶν στρατοπέδων Ἔκλεκτόν τε τὸν
[1, 9]	ὁ δὲ Κόμοδος δύο τοὺς	ἐπάρχους	καταστήσας ἀσφαλέστερον ᾠήθη μὴ ἑνὶ
[1, 12]	ἔβαλλον τοὺς ἱππεῖς, οἳ δὲ	ἔπασχον	ἅπερ δεδράκεσαν, οὐδενὸς μὲν αὐτοῖς
[1, 13]	τὸ δεινόν, καὶ ἑκάτεροι πολεμοῦντες	ἐπαύσαντο,	οἱ μὲν στρατιῶται ἀνῃρημένον ἰδόντες
[1, 14]	τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον	ἐπαύσατο,	πρὶν ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι ἐπέσχον
[1, 14]	ἤρξατό τε τὸ πῦρ καὶ	ἐπαύσατο.	συνεβάλλοντο δέ τινες ἐκ τῶν
[1, 11]	κρίσιν· καὶ λυσαμένη τὴν ζώνην	ἐπαφῆκε	τῇ πρῴρᾳ τῆς νεὼς προσευξαμένη,
[1, 15]	ποδῶν τάχει καὶ κολπώσει πτερῶν	ἐπαφιεὶς	τὰ βέλη κατ´ ἄκρου τοῦ
[1, 14]	δῆμος μετ´ εὐνοίας τὸν Κόμοδον	ἐπέβλεπεν,	ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας τῶν
[1, 12]	ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ ἑκατέρωθεν πιπτόντων	ἐπεβοήθουν	τῷ δήμῳ καὶ οἱ τῆς
[1, 14]	ἡμερῶν πάντα ἐπιὸν τὸ πῦρ	ἐπεβόσκετο,	οὐδὲ πρότερον ἐπαύσατο, πρὶν ἢ
[1, 9]	ποιησάμενός τε αὑτὸν ἐπ´ ἐξουσίας,	ἐπεβούλευε	τῇ ἀρχῇ, καὶ τοῖς τε
[1, 9]	καὶ ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ εὔνοιαν	ἐπεδείκνυντο	τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας προμήθειαν
[1, 10]	μειζόνων πραγμάτων ὁ Μάτερνος ἐβουλεύετο.	ἐπεὶ	γὰρ αὐτῷ τὰ προπεπραγμένα πάσης
[1, 10]	μὴ ἀσήμως μηδ´ ἀδόξως τελευτῆσαι.	ἐπεὶ	δὲ αὑτῷ μὴ τοσαύτην ὑπάρχειν
[1, 3]	ἐν Παίοσι νόσος χαλεπὴ καταλαμβάνει.	ἐπεὶ	δὲ αὑτῷ τὰς πρὸς σωτηρίαν
[1, 17]	μᾶλλον ἐσπούδαζε διεξελθεῖν τὴν γραφήν.	ἐπεὶ	δὲ εὗρεν αὐτὸ θανατηφόρον καὶ
[1, 15]	τοῖς δημώδεσιν εἶχέ τινα χάριν.	ἐπεὶ	δὲ καὶ γυμνὸς ἐς τὸ
[1, 15]	ἄριστοι, οὓς πάντας εὐχειρίᾳ ὑπερέβαλλεν.	ἐπεὶ	δὲ κατέλαβον αἱ τῆς θέας
[1, 8]	καὶ τὸ πῦρ προεπόμπευεν αὐτῆς.	ἐπεὶ	δὲ ὁ Κόμοδος γυναῖκα ἠγάγετο,
[1, 12]	διώκοντες τοὺς ἐμπίπτοντας ἀφειδῶς ἀνῄρουν.	ἐπεὶ	δὲ οἱ ἐν τῇ πόλει
[1, 16]	μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις κινδυνεῦσαι.	ἐπεὶ	δὲ πολλὰ ἱκετεύουσα οὐκ ἐτύγχανεν
[1, 10]	τε καὶ ἀγροῖς ἐπιτρέχων ἐλῄστευεν,	ἐπεὶ	δὲ πολλῶν χρημάτων ἐγκρατὴς ἐγένετο,
[1, 11]	οἱ τῇ θεῷ τομίαι ἱερωμένοι.	ἐπεὶ	δὲ Ῥωμαίων ηὔξετο τὰ πράγματα,
[1, 16]	λοιπῶν μονομάχων ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις.	ἐπεὶ	δὲ τὴν γνώμην αὑτοῦ ταύτην
[1, 8]	τε ἔπραττεν ἐκείνοις συμβούλοις χρώμενος.	ἐπεὶ	δὲ τὴν πρόνοιαν ἐνεχείρισε τῆς
[1, 8]	πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο. ἀλλ´	ἐπεὶ	συνέβη τὸν Λούκιον τελευτῆσαι, μενόντων
[1, 6]	ἐνταῦθα προυργιαίτερα ὄντα καὶ μᾶλλον	ἐπείγοντα	ἐπέχει τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν
[1, 7]	δὲ τῆς ἐν Ῥώμῃ τρυφῆς.	ἐπειδὴ	δὲ διεφοίτησεν ἡ φήμη ἄγγελοί
[1, 4]	ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου,	ἐπειδὴ	διεφοίτησεν ἡ φήμη, πᾶν τε
[1, 16]	δὲ αὐτοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται,	ἐπειδὴ	ἐς αὐτὸν ὁ ἐνιαυτὸς ἄρχεταί
[1, 4]	συγγενῶν, καὶ τὸν παῖδα παραστησάμενος,	ἐπειδὴ	πάντες συνῆλθον, ἡσυχῇ τοῦ σκίμποδος
[1, 10]	μέγα τι δράσας κατορθῶσαι, ἢ	ἐπείπερ	ἅπαξ ἐν κινδύνῳ καθειστήκει, μὴ
[1, 12]	σχολάζοντος ἀγνοοῦντός τε τὰ θρυλούμενα,	ἐπείπερ	ὁ Κλέανδρος ἀγγέλλεσθαί τι τῶν
[1, 9]	δὲ καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν	ἐπειρῶντο,	ἐχρῆν τε ἄρα τὸν Κόμοδον
[1, 17]	~οἳ δὲ ἱκέτευον καὶ πείθειν	ἐπειρῶντο	μηδὲν ἀνάξιον τῆς βασιλείας ποιεῖν.
[1, 6]	ἐπὶ τῆς αὐλῆς οἰκετῶν διαφθείρειν	ἐπειρῶντο	νέον ἦθος βασιλέως, ὅσοι τε
[1, 5]	ἐμὲ βασιλέα ἡ τύχη, οὐκ	ἐπείσακτον,	ὥσπερ οἱ πρὸ ἐμοῦ προσκτήτῳ
[1, 8]	κτήματα. μέχρι μὲν οὖν τινὸς	ἐπεῖχε	τὸν νεανίσκον ἥ τε τοῦ
[1, 9]	εἴτε ὑπό τινος δαιμονίου τύχης	ἐπειχθέντος,	εἴτε καὶ τολμήσαντος ἵνα δόξαν
[1, 12]	διάγοντος ἐν προαστείῳ τοῦ Κομόδου,	ἐπελθόντες	πανδημεὶ ἐβόων καὶ τὸν Κλέανδρον
[1, 8]	λήσεσθαι ἤλπισε) γυμνώσας τὸ ξιφίδιον,	ἐπελθών	τε αἰφνιδίως τῷ Κομόδῳ, καὶ
[1, 1]	ἀφηγήσεσιν ὠλιγώρησαν, οὐχ ἥκιστα δὲ	ἐπεμελήθησαν	φράσεώς τε καὶ εὐφωνίας, θαρροῦντες,
[1, 14]	νεὼν καὶ πάντα τὸν περίβολον,	ἐπενεμήθη	καὶ τὰ πλεῖστα τῆς πόλεως
[1, 17]	ἔπιεν ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ κάρος	ἐπέπεσεν	αὐτῷ, καὶ ἐς ὕπνον καθελκόμενος
[1, 9]	πατέρα ἐντετάλθαι ῥήμασι, μηδὲν δὲ	ἐπεσταλκέναι	τοῖς βασιλείοις ἀρκούμενον γράμμασι, πιστεύσας
[1, 14]	Ῥωμαίων καὶ βασίλειον σχῆμα λεοντῆν	ἐπεστρώννυτο	καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας ἔφερεν·
[1, 12]	ζῴων τῶν τοῖς ἀνθρώπων συνοίκων.	ἐπέσχε	δὲ κατ´ αὐτὸ καὶ λιμὸς
[1, 14]	ἐπαύσατο, πρὶν ἢ κατενεχθέντες ὄμβροι	ἐπέσχον	αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. ὅθεν καὶ
[1, 5]	Κόμοδος τάς τε βασιλείους θυσίας	ἐπετέλει,	καὶ βήματος αὐτῷ ἐς ὕψος
[1, 10]	καὶ χαριστήρια ὁμολογήσας τὴν ἑορτὴν	ἐπετέλει,	παρέπεμπέ τε τὴν θεὸν χαίρων.
[1, 15]	μηκέτι κατέχων ἑαυτοῦ δημοσίᾳ θέας	ἐπετέλεσεν,	ὑποσχόμενος τά τε θηρία πάντα
[1, 10]	ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη μεγίσταις	ἐπετίθεντο,	καὶ τὰ ἐν αὐταῖς δεσμωτήρια
[1, 11]	φρουρᾷ καὶ σπανίως τοῖς δήμοις	ἐπεφαίνετο,	τὰ πλεῖστα ἐν προαστείοις καὶ
[1, 6]	προυργιαίτερα ὄντα καὶ μᾶλλον ἐπείγοντα	ἐπέχει	τὴν ἐπιθυμίαν. τῶν μὲν γὰρ
[1, 6]	ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν ἐς φιλίαν	ἐπηγάγοντο	ῥᾷστα πείσαντες. φύσει γὰρ τὸ
[1, 7]	τε αὐτοῦ κατιόντες ταῖς παρειαῖς	ἐπήνθουν.	τοιοῦτον δὴ θεασάμενοι βασιλέα οἱ
[1, 17]	παρεσκεύαζον αὐτῷ. εἰώθει δὲ καὶ	ἐπὶ	ἄλλων καιρῶν τοῦτο πάσχειν ὁ
[1, 15]	πατρός τε καὶ προγόνων οὐκ	ἐπὶ	βαρβάρους ὅπλα λαμβάνοντα στρατιωτικὰ ἢ
[1, 5]	τῶν ἐν ἀνθρώποις καὶ τὰ	ἐπὶ	γῆς διοικεῖν. κατορθοῦν δὲ αὐτὰ
[1, 17]	δὲ Λαῖτός τε καὶ Ἔκλεκτος,	ἐπὶ	δὲ τούτοις πολὺ πλῆθος τῶν
[1, 13]	μὲν“ ἔφη „ὦ βασιλεῦ, μένων	ἐπὶ	ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ, ἐν
[1, 2]	πάντοθεν τοὺς ἐν τοῖς ἔθνεσιν	ἐπὶ	λόγοις δοκιμωτάτους ἐπὶ συντάξεσιν οὐκ
[1, 6]	βαρβάρων ὅπλοις ἐχειρώσαντο, τοὺς δὲ	ἐπὶ	μεγάλαις συντάξεσιν ἐς φιλίαν ἐπηγάγοντο
[1, 3]	τῆς ἄγαν ἀκρασίας καινὰς ἡδονὰς	ἐπὶ	μεγίστοις μισθοῖς ἐθηρᾶτο, τοῦτο δὲ
[1, 9]	γράμματά τε φιλικὰ ποιήσας καὶ	ἐπὶ	μείζοσι φήσας καλεῖν ἐλπίσιν αὐτὸν
[1, 11]	αὐτοὺς διαδοχὴν καταλέγοντες. κομισθὲν δὲ	ἐπὶ	νεὼς τὸ ἄγαλμα καὶ γενόμενον
[1, 6]	μὲν γὰρ ἐκεῖσε καὶ ὕστερον	ἐπὶ	πλεῖστον αἰῶνα ἀπολαύσεις, ἐκεῖ τε
[1, 12]	πλὴν οὐδὲν ἧττον ἡ νόσος	ἐπὶ	πλεῖστον ἤκμασε, πολλῆς ἀνθρώπων φθορᾶς
[1, 11]	ἔστησε θείᾳ δυνάμει τὸ σκάφος.	ἐπὶ	πολὺ δὲ πανδημεὶ τῶν Ῥωμαίων
[1, 15]	ἰσαρίθμοις ἀκοντίοις πάντας ἀπέκτεινεν, ὡς	ἐπὶ	πολὺ κειμένων τῶν πτωμάτων δι´
[1, 11]	τῆς Γανυμήδους ἁρπαγῆς· ἰσορρόπου δὲ	ἐπὶ	πολὺ τῆς μάχης γενομένης ἑκατέρωθεν
[1, 13]	εὐηργέτησας, τούτους ἐχθροὺς ἔχεις. Κλέανδρος	ἐπὶ	σὲ τόν τε δῆμον καὶ
[1, 9]	αὐτός τε γὰρ ἐνταῦθα δύναμιν	ἐπὶ	σοὶ καὶ χρήματα ἀθροίζει, οἵ
[1, 17]	θαλάμου φύλαξ, ἔτι τε καὶ	ἐπὶ	συνουσίᾳ αὐτοῦ διεβάλλετο. δοῦσα δὲ
[1, 2]	τοῖς ἔθνεσιν ἐπὶ λόγοις δοκιμωτάτους	ἐπὶ	συντάξεσιν οὐκ εὐκαταφρονήτοις καλῶν, ὅπως
[1, 15]	τῶν πτωμάτων δι´ αὐτὸ τοῦτο	ἐπὶ	σχολῆς πάντας ἀριθμῆσαι καὶ μηδ´
[1, 17]	ἄλλως ἀθῦρον, προελθόντος τοῦ Κομόδου	ἐπὶ	τὰ συνήθη λουτρά τε καὶ
[1, 6]	καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε πᾶσαν τὴν	ἐπὶ	ταῖς ὄχθαις τοῦ Ἴστρου ὥραν,
[1, 3]	ἐρᾷ δὲ τὸ βάρβαρον καὶ	ἐπὶ	ταῖς τυχούσαις ἀφορμαῖς ῥᾷστα κινεῖσθαι.
[1, 16]	τῶν μονομάχων καταγωγίῳ κἀκεῖθεν προελευσόμενος	ἐπὶ	τὰς θυσίας τῆς ἱερομηνίας, ὡς
[1, 9]	γίγνεται. κατελθόντος δὴ τοῦ Κομόδου	ἐπὶ	τὴν ἀκρόασιν τῶν ἐνδόξων ἀγωνιστῶν,
[1, 6]	ἐπιμέλειαν. παρεισδύντες δέ τινες τῶν	ἐπὶ	τῆς αὐλῆς οἰκετῶν διαφθείρειν ἐπειρῶντο
[1, 9]	τῷ παιδὶ τοῦ Περεννίου τὰ	ἐπὶ	τῆς Ῥώμης ἀγνοοῦντι, γράμματά τε
[1, 9]	πρίν τι λέγεσθαι ἢ πράττεσθαι	ἐπὶ	τῆς σκηνῆς ἀνὴρ φιλοσόφου φέρων
[1, 5]	εἶναί μοι πρὸς ὑμᾶς τὴν	ἐπὶ	τοῖς καταλαβοῦσιν ἀλγηδόνα καὶ μηδέν
[1, 8]	τιμὰς τῇ ἀδελφῇ· καὶ γὰρ	ἐπὶ	τοῦ βασιλείου θρόνου καθῆστο ἐν
[1, 17]	θάλαμον ὥσπερ εἰώθει, τὸ γραμματεῖον	ἐπὶ	τοῦ σκίμποδος κείμενον ἀνελόμενον, ἵνα
[1, 17]	γράψας δὴ τὸ γραμματεῖον τίθησιν	ἐπὶ	τοῦ σκίμποδος, οἰηθεὶς μηδένα ἐκεῖσε
[1, 4]	ἢν μὴ βίᾳ καὶ ὕβρει	ἐπὶ	τοῦτο ἀχθῶσι. χαλεπὸν δὲ μετριάσαι
[1, 7]	ἀνήνεγκε δὲ τὸ γένος αὕτη	ἐπὶ	Τραϊανὸν πρόπαππον. γένους μὲν οὖν
[1, 11]	Πεσσινοῦντι πάλαι μὲν Φρύγες ὠργίαζον	ἐπὶ	τῷ ποταμῷ Γάλλῳ παραρρέοντι, ἀφ´
[1, 3]	παῖδα τῆς μειρακίων ἡλικίας ἀρχόμενον	ἐπιβαίνειν,	δεδιὼς μὴ νεότης ἀκμάζουσα καὶ
[1, 4]	ἀνεθρέψασθε, ἄρτι τῆς μειρακίων ἡλικίας	ἐπιβαίνοντα	καὶ δεόμενον ὥσπερ ἐν χειμῶνι
[1, 12]	οἱ ἵπποι κυλινδουμένοις τοῖς λίθοις	ἐπιβαίνοντες	ὠλίσθανον καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἀπεωθοῦντο.
[1, 12]	λίθοις ἐπιβαίνοντες ὠλίσθανον καὶ τοὺς	ἐπιβάτας	ἀπεωθοῦντο. πολλῶν δὲ ἑκατέρωθεν πιπτόντων
[1, 4]	οὖν νυκτός τε καὶ ἡμέρας	ἐπιβιώσας	μιᾶς ἀνεπαύσατο, πόθον τε τοῖς
[1, 9]	τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´ ἡ	ἐπιβουλὴ	παραδόξῳ τρόπῳ. ἱερὸν ἀγῶνα τελοῦσι
[1, 10]	οὐ πολλοῦ διαγενομένου ἑτέρα τις	ἐπιβουλὴ	τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ συνεσκευάσθη. Μάτερνος
[1, 9]	τε ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν	ἐπιβουλὴν	ἐκφυγεῖν καὶ τὸν Περέννιον σὺν
[1, 10]	ἐς τὴν πόλιν καὶ τὴν	ἐπιβουλὴν	κατειπόντων (φθόνος γὰρ αὐτοὺς ἐς
[1, 10]	ἐπιτήδειος εἶναι ἐς τὸ τὴν	ἐπιβουλὴν	λαθεῖν. ἤλπισε γὰρ αὐτός τε
[1, 11]	δὲ Κόμοδος ἐκφυγὼν τὴν Ματέρνου	ἐπιβουλὴν	πλείονί τε περὶ αὑτὸν ἐχρῆτο
[1, 9]	τὰ νομίσματα διδάξαντές τε τῆς	ἐπιβουλῆς	τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν ἔτυχον
[1, 13]	μετρίως μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς	ἐπίβουλος	ἐδιώκετο, γελωτοποιοὶ δὲ καὶ τῶν
[1, 8]	εὐνοίας ἐχυρώτατον τὴν πρὸς αὐτὸν	ἐπιγαμίαν	ἐποιήσατο. ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη τὸν
[1, 6]	τε ἦν ἁπάντων καὶ κατ´	ἐπιγαμίαν	προσήκων αὐτῷ (συνῴκει γὰρ τῇ
[1, 17]	αὐτὸν καταλαμβάνει ἔμετός τε πολὺς	ἐπιγίνεται,	ἢ τῆς προεγκειμένης τροφῆς ἅμα
[1, 5]	σὺν ἐμοὶ βασιλεῖ νέῳ προθύμως	ἐπιδείξησθε,	τούτων αὐτοὶ τὴν δόξαν πίστεώς
[1, 7]	χρηστὰς εἶχεν ἐλπίδας νέου αὐτοκράτορος	ἐπιδημίᾳ,	πατρῴζειν τὸ μειράκιον ἡγούμενοι. ἀνύσας
[1, 16]	Ῥωμαίων ἀρχὴν καθυβρίσαι μηθ´ ἑαυτὸν	ἐπιδόντα	μονομάχοις καὶ ἀπεγνωσμένοις ἀνθρώποις κινδυνεῦσαι.
[1, 8]	λοιπὰ φήσας αὐτὸς κατορθώσεσθαι χρημάτων	ἐπιδόσει.	ὃ δ´ ὑποστὰς ἐν τῇ
[1, 5]	ἐστὶ τοῖς βασιλείαν διαδεχομένοις, μεγαλόφρονι	ἐπιδόσει	οἰκειώσηται τὸ στράτευμα. παρηγγέλθη τε
[1, 12]	ἐν σπάνει τῶν ἐπιτηδείων καταστήσας	ἐπιδόσεσι	λαμπραῖς ἁλόντας πόθῳ τοῦ χρειώδους
[1, 9]	πλεῖστα χρήματα ἤθροιζεν ἐς τὸ	ἐπιδόσεσι	λαμπραῖς ἀποστῆσαι τὸ στρατιωτικόν. οἱ
[1, 8]	ἡγεῖτο, μεμνημένος ἀεὶ τῆς τοῦ	ἐπιδραμόντος	φωνῆς. ὑπῆρξε δὲ καὶ τῷ
[1, 6]	αὐτοῖς ἀνέχειν τὰς τῶν βαρβάρων	ἐπιδρομάς,	ἐπαγγέλλει τὴν ἔξοδον. οἳ μὲν
[1, 6]	καὶ κινδύνων καταφρονήσαντες ἢ δι´	ἐπιδρομῆς	καὶ ἐφόδου τὸ χρειῶδες πρὸς
[1, 3]	ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις	ἐπιδῷ	ἑαυτήν (ῥᾷστα γὰρ αἱ τῶν
[1, 2]	δὲ καὶ τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν	ἐπιεικῆ	καὶ μέτριον βασιλέα, τούς τε
[1, 17]	γυμνάσια τὰ πρὸς θηρία διψῶν	ἔπιεν	ἀναισθήτως. εὐθέως δὲ κάρος ἐπέπεσεν
[1, 4]	δὲ μετριάσαι τε καὶ ὅρον	ἐπιθεῖναι	ἐπιθυμίαις ὑπηρετούσης ἐξουσίας. τοιαῦτα δὴ
[1, 8]	τὸν Κόμοδον, οὐδὲν αὐτῷ περὶ	ἐπιθέσεως	τῆς ἀρχῆς ἀνακοινοῦται, Κοδράτου δέ,
[1, 6]	μή τις ἐκεῖ τοῖς πράγμασιν	ἐπιθῆται.	οἵ τε γὰρ ἄριστοι τῆς
[1, 6]	ἀκροπόλεως δύναμιν καὶ περιβολὴν συγκροτήσας	ἐπιθῆται	τῇ ἀρχῇ. αὐτάρκης δὲ ὁ
[1, 9]	τοῦ Περεννίου κατεργασαμένου τὸν Κόμοδον	ἐπιθοῖντο	τῇ ἀρχῇ. ἐγνώσθη δ´ ἡ
[1, 6]	γὰρ αὐτοὶ τῶν οἴκοι ὁμοίᾳ	ἐπιθυμία	ἑαλώκαμεν. ἀλλὰ τὰ ἐνταῦθα προυργιαίτερα
[1, 8]	αὐτὸς ἀνεδέξατο πλούτου τε ἀκρατήτῳ	ἐπιθυμίᾳ	καὶ τῶν μὲν προσκτωμένων ἀεὶ
[1, 4]	μετριάσαι τε καὶ ὅρον ἐπιθεῖναι	ἐπιθυμίαις	ὑπηρετούσης ἐξουσίας. τοιαῦτα δὴ συμβουλεύοντες
[1, 12]	τρυφῆς ἀνεπείσθη καὶ πρὸς βασιλείας	ἐπιθυμίαν.	ἀθροίζων δὲ χρήματα καὶ πλεῖστον
[1, 6]	τὰς ὀρέξεις ἐς τὴν ἡδονῶν	ἐπιθυμίαν.	αἰφνιδίως δὲ καλέσας τοὺς φίλους
[1, 6]	καὶ μᾶλλον ἐπείγοντα ἐπέχει τὴν	ἐπιθυμίαν.	τῶν μὲν γὰρ ἐκεῖσε καὶ
[1, 9]	ἔσεσθαι ἤλπισε πρὸς τὴν βασιλείας	ἐπιθυμίαν.	~χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διαγενομένου
[1, 12]	τὸ ἀκόρεστον τῆς τοῦ πλούτου	ἐπιθυμίας,	τὰ μὲν πρῶτα ἐν τοῖς
[1, 3]	τῆς ἡλικίας τοῦ μειρακίου καταφρονήσαντες	ἐπιθῶνται	αὐτῷ. ἐρᾷ δὲ τὸ βάρβαρον
[1, 13]	ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν τε	ἐπικείμενον	κίνδυνον οὐ μέλλοντα ἀλλὰ παρόντα
[1, 9]	οὐδὲ θέαις καὶ ἑορταῖς σχολάζειν.	ἐπίκειται	γάρ σου τοῖς αὐχέσι τὸ
[1, 7]	τε οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ εὐσεβοῦς	ἐπικληθέντος,	καὶ Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ θηλυγονίαν,
[1, 6]	δὲ ὁ δῆμος χορηγῆσαι πλῆθος	ἐπιλέκτων	νεανιῶν. τοιαῦτά τινα προφασιζομένου τοῦ
[1, 6]	αὐτάρκη πρὸς σώφρονα τοῦ σώματος	ἐπιμέλειαν.	παρεισδύντες δέ τινες τῶν ἐπὶ
[1, 2]	καλούμενον ὁ πατὴρ μετὰ πάσης	ἐπιμελείας	ἀνεθρέψατο, πάντοθεν τοὺς ἐν τοῖς
[1, 1]	διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων	ἐπιμελέστερον	ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ὑπηκόων
[1, 13]	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν δόρατί τε	ἐπιμήκει	ἐγκαταπήξας ἐκπέμπει τερπνὸν καὶ ποθεινὸν
[1, 1]	ὅλως μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν	ἐπιμηκεστέραν	ἔσχον τὴν ἀρχήν, οἳ δὲ
[1, 11]	τοιαύτης, ὡς ἱστορίᾳ παρειλήφαμεν, ἧς	ἐπιμνησθῆναι	ἔδοξε διὰ τὴν παρ´ Ἑλλήνων
[1, 14]	κάλλιστα, ἱκανῶν τε ἡμερῶν πάντα	ἐπιὸν	τὸ πῦρ ἐπεβόσκετο, οὐδὲ πρότερον
[1, 10]	χώραν, πόλεσί τε ταῖς μεγίσταις	ἐπιόντες,	καὶ μέρη μὲν ἐμπιπράντες, τὰ
[1, 7]	μὲν οἴεσθαι ῥίνημα χρυσοῦ προιόντι	ἐπιπάσσεσθαι,	τοὺς δὲ ἐκθειάζειν, λέγοντας αἴγλην
[1, 8]	προειπὼν ὑπὸ τῆς συγκλήτου αὐτῷ	ἐπιπεπέμφθαι,	τρῶσαι μὴ φθάσας, ἀλλ´ ἐν
[1, 8]	καιρὸν φυλάξαντα καὶ τόπον ἐπιτήδειον,	ἐπιπεσεῖν	τε τῷ Κομόδῳ καὶ φονεῦσαι,
[1, 4]	δυνήσεσθε. τοσαῦτα εἰπόντα τὸν Μᾶρκον	ἐπιπεσοῦσα	λιποθυμία κατεσίγασεν· ὑπὸ δὲ ἀσθενείας
[1, 10]	μέρος, μηδενὸς {τε} προφυλαττομένου αἰφνιδίως	ἐπιπεσὼν	τὸν Κόμοδον διαχρήσεσθαι. ἀλλὰ προδοσίας
[1, 7]	ἐκ τῶν τῆς συγκλήτου βουλῆς	ἐπισήμων	ἦν· Φαυστῖνα δ´ ἡ μήτηρ
[1, 6]	ἀπεπέμψατο, φήσας ἀκριβέστερον καθ´ αὑτὸν	ἐπισκέψεσθαι	τὸ πρακτέον. ἐγκειμένων δὲ τῶν
[1, 10]	πάσης ὀργῆς τε καὶ ἀπειλῆς	ἐπιστέλλει	τοῖς τῶν ἐθνῶν ἡγουμένοις ῥᾳθυμίαν
[1, 9]	τοὺς πορευσομένους φήμης ὀξυτέρῳ δρόμῳ	ἐπιστῆναί	τε δυνησομένους τῷ παιδὶ τοῦ
[1, 8]	πρόνοιαν ἐνεχείρισε τῆς ἀρχῆς ἑαυτῷ,	ἐπιστήσας	τοῖς στρατοπέδοις Περέννιον, ἄνδρα τὸ
[1, 14]	τῆς ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν φήμην	ἐπιστώσατο.	πολλῶν δὴ καὶ δεινῶν συνεχῶς
[1, 2]	δ´ ἤθει καὶ σώφρονι βίῳ	ἐπιστώσατο.	πολύ τε πλῆθος ἀνδρῶν σοφῶν
[1, 6]	καταλιπεῖν μετὰ τοῦ ἀπρεποῦς καὶ	ἐπισφαλές.	θάρσος γὰρ ἐμβαλοῦμεν τοῖς βαρβάροις,
[1, 8]	κόλπου, καιρὸν φυλάξαντα καὶ τόπον	ἐπιτήδειον,	ἐπιπεσεῖν τε τῷ Κομόδῳ καὶ
[1, 10]	ἔδοξε δὴ τῷ Ματέρνῳ καιρὸς	ἐπιτήδειος	εἶναι ἐς τὸ τὴν ἐπιβουλὴν
[1, 6]	τερπνὰ διηγούμενοι τήν τε τῶν	ἐπιτηδείων	δαψίλειαν καταριθμοῦντες διαβάλλοντές τε πᾶσαν
[1, 12]	εἰ πρῶτον ἐν σπάνει τῶν	ἐπιτηδείων	καταστήσας ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἁλόντας πόθῳ
[1, 17]	μὴ τὴν τούτων εὐμορίαν αἰσχροῖς	ἐπιτηδεύμασι	κατῄσχυνεν, ὡς προείρηται.
[1, 4]	τῶν δεόντων ἐμπειρίας ἐς φαῦλα	ἐπιτηδεύματα	προσαραχθῇ. γένεσθε δὴ οὖν αὐτῷ
[1, 1]	διαφόροις οὐχ ὅμοια γέγονε τὰ	ἐπιτηδεύματα.	ὡς δ´ ἕκαστα τούτων πέπρακται,
[1, 3]	προσλαβοῦσα μαθημάτων μὲν καλῶν καὶ	ἐπιτηδευμάτων	ἀφηνιάσῃ, μέθαις δὲ καὶ κραιπάλαις
[1, 10]	πρῶτα κώμαις τε καὶ ἀγροῖς	ἐπιτρέχων	ἐλῄστευεν, ἐπεὶ δὲ πολλῶν χρημάτων
[1, 11]	δὲ κριθήσεσθαι, ἱκετεύει τὸν δῆμον	ἐπιτρέψαι	τῇ Πεσσινουντίᾳ θεῷ τὴν κρίσιν·
[1, 12]	αἰφνιδίως, οὐ προσδοκῶντος τοῦ δήμου,	ἐπιφαίνονται	ὡπλισμένοι κελεύσαντος τοῦ Κλεάνδρου πάντες
[1, 7]	πανταχοῦ βασιλικῶς καὶ δήμοις ἑορτάζουσιν	ἐπιφανείς,	ἀσπαστός τε καὶ ποθεινὸς πᾶσιν
[1, 7]	θέλων, δαφνηφόροι τε καὶ πάντα	ἐπιφερόμενοι	ἄνθη τότε ἀκμάζοντα, ὡς ἕκαστος
[1, 16]	ἐς θεὸν ἀρχαιότατον τῆς Ἰταλίας	ἐπιχώριον	ἀναφέροντες. φασὶ γὰρ αὐτοῦ καὶ
[1, 16]	τῆς Ἑλλάδος φωνῆς ἐς τὴν	ἐπιχώριον	παραχθέν. διὰ ταῦτά τοι καὶ
[1, 13]	ἀλλήλους ἐμφυλίου αἵματος τὴν πόλιν	ἐπλήρωσαν.	τὰ δ´ ἑκατέρου τοῦ πλήθους
[1, 7]	τὸν νέον καὶ εὐγενῆ βασιλέα.	ἐπόθουν	γὰρ αὐτὸν ἀληθεῖ ψυχῆς διαθέσει
[1, 8]	ἐχυρώτατον τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν	ἐποιήσατο.	ἀλλ´ ἐπεὶ συνέβη τὸν Λούκιον
[1, 8]	(διὸ καὶ μάλιστα αὐτὸν ἔπαρχον	ἐποίησε	τῶν στρατοπέδων) τῇ τοῦ μειρακίου
[1, 11]	τὴν ὕλην οὔτε τεχνιτῶν ὅστις	ἐποίησεν	ἐγνωσμένον οὐδὲ ψαυστὸν χειρὸς ἀνθρωπίνης.
[1, 14]	νυκτὸς πολλοὺς ἐκ πλουσίων πένητας	ἐποίησεν·	ὅθεν ὠλοφύροντο κοινῇ μὲν πάντες
[1, 17]	αἰδούμενος ἔχειν αἰσχρῶν ἔργων σεμνοὺς	ἐπόπτας·	τῶν δὲ πλουσίων τὰς οὐσίας
[1, 10]	αὐτούς, τῶν μὲν χωρίων ἃ	ἐπόρθουν	ἀπέστησαν, λαθόντες δὲ διὰ ταχείας
[1, 8]	τοῖς πατρῴοις φίλοις, πάντα τε	ἔπραττεν	ἐκείνοις συμβούλοις χρώμενος. ἐπεὶ δὲ
[1, 6]	μὲν οὖν τινὸς χρόνου πάντα	ἐπράττετο	τῇ γνώμῃ τῶν πατρῴων φίλων,
[1, 17]	ἠσκημένων ἐπαλλήλῳ τε ἀνακλάσει ἀμφοτέρωθεν	ἐπτυγμένων	γράφει, ὅσους χρὴ τῆς νυκτὸς
[1, 11]	Γάλλῳ παραρρέοντι, ἀφ´ οὗ τὴν	ἐπωνυμίαν	φέρουσιν οἱ τῇ θεῷ τομίαι
[1, 16]	καλῶν εὐφραίνουσιν αὑτοὺς ἀρχαί τε	ἐπώνυμοι	τότε πρῶτον τὴν ἔνδοξον καὶ
[1, 3]	τοῦ μειρακίου καταφρονήσαντες ἐπιθῶνται αὐτῷ.	ἐρᾷ	δὲ τὸ βάρβαρον καὶ ἐπὶ
[1, 2]	αὐτῷ, λόγων τε ἀρχαιότητος ἦν	ἐραστής,	ὡς μηδενὸς μήτε Ῥωμαίων μήτε
[1, 11]	αὐτὸν τοῦ ἀδελφοῦ καὶ τοῦ	ἐραστοῦ,	ἀφανοῦς δὲ γενομένου τοῦ σώματος
[1, 1]	καὶ ἰδιωτῶν, εὐτελῆ καὶ μικρὰ	ἔργα	λόγων ἀρετῇ δόξῃ παρέδοσαν τῆς
[1, 14]	πλεῖστα τῆς πόλεως καὶ κάλλιστα	ἔργα·	ὅτε καὶ τῆς Ἑστίας τοῦ
[1, 5]	δὲ αὐτὰ καὶ βεβαιοῦν ὑμέτερον	ἔργον,	εἰ τά τε τοῦ πολέμου
[1, 14]	ὁρμήν. ὅθεν καὶ τὸ πᾶν	ἔργον	ἐξεθειάσθη πιστευόντων κατ´ ἐκεῖνο καιροῦ
[1, 5]	σεμνότητος πληρώσετε τῇ τῶν ὑμετέρων	ἔργων	ἀνδραγαθίᾳ. τὸ βάρβαρον δὲ ἐν
[1, 5]	καὶ συμφοιτητὰς τῶν ἐν ὅπλοις	ἔργων	ἀποκαλοίην· πάντας γὰρ ἡμᾶς ὡς
[1, 1]	καὶ τοῖς ὕστερον ἔσεσθαι προσδοκήσας	ἔργων	μεγάλων τε καὶ πολλῶν ἐν
[1, 14]	γενόμενον τῶν ἐν τῇ πόλει	ἔργων.	πλουσιώτατον δὲ ἦν πάντων ἱερῶν,
[1, 17]	πάντας ἤθελεν, αἰδούμενος ἔχειν αἰσχρῶν	ἔργων	σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν δὲ πλουσίων
[1, 10]	πείσας ἑτέρους ἀπὸ τῶν αὐτῶν	ἔργων	συναποδρᾶναι, χεῖρα πολλὴν κακούργων ἐν
[1, 1]	τῶν περὶ συγκομιδὴν ἱστορίας ἀσχοληθέντων	ἔργων	τε πάλαι γεγονότων μνήμην ἀνανεώσασθαι
[1, 14]	ἀκολουθήσαντα, ὡς ἐν τοῖς ἑξῆς	ἐροῦμεν,	ἐκ τῆς ἀποβάσεως τὴν προϋπάρχουσαν
[1, 13]	λελωβημένα ἐς τοὺς ὀχετοὺς φέροντες	ἔρριψαν.	τοιούτῳ μὲν δὴ τέλει Κλέανδρός
[1, 15]	τὴν μὲν ἀπέκτεινε τὸν δὲ	ἐρρύσατο,	φθάσας τῇ τοῦ δόρατος αἰχμῇ
[1, 17]	πόσιν, ὡς ἥδιον πίοι παρ´	ἐρωμένης.	ἐλθόντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ
[1, 3]	μὲν καὶ μέχρις ἀδελφῆς γνησίας	ἔρωτος	προχωρήσας παρὰ {τε} τοὺς Μακεδόνων
[1, 17]	πολλάκις ἐσθίων οὐδένα καιρὸν εἶχεν	ἐς	ἀνάπαυσιν ὡρισμένον, ἀλλεπαλλήλοις καὶ διαφόροις
[1, 13]	μάχας ἐπαιδεύετο, τῶν μὲν κολάκων	ἐς	ἀνδρείας δόξαν αὐτὰ ὑμνούντων, τοῦ
[1, 4]	ὑπηκόων εὔνοια. μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι	ἐς	ἀρχῆς μῆκος ἀκινδύνως ἤλασαν, ὅσοι
[1, 16]	αὐτοῦ τὸ ἄγαλμα ἵδρυται, ἐπειδὴ	ἐς	αὐτὸν ὁ ἐνιαυτὸς ἄρχεταί τε
[1, 11]	τὴν ἀπ´ Αἰνείου τοῦ Φρυγὸς	ἐς	αὐτοὺς διαδοχὴν καταλέγοντες. κομισθὲν δὲ
[1, 9]	καὶ ἰσχύος πάντα ἀθροίζεται ὡς	ἐς	βασιλίδα πόλιν πανηγυρίζουσαν. θεατὴς δὲ
[1, 16]	Διὸς ἐκβληθέντα τῆς ἀρχῆς κατελθόντα	ἐς	γῆν γενέσθαι ξένον, δεδιότα δὲ
[1, 6]	ψυχήν, καὶ σκυθρωπαῖς ταῖς ὄψεσιν	ἐς	γῆν ἔνευσαν. Πομπηιανὸς δέ, ὃς
[1, 12]	καὶ τῶν δεινῶν τὰς αἰτίας	ἐς	ἐκεῖνον ἀναφέροντες μισοῦντές τε αὐτοῦ
[1, 3]	γὰρ αἱ τῶν νέων ψυχαὶ	ἐς	ἡδονὰς ἐξολισθαίνουσαι ἀπὸ τῶν παιδείας
[1, 2]	ἀπολείπεσθαι· δηλοῖ δὲ ὅσα καὶ	ἐς	ἡμᾶς ἦλθεν ἢ λεχθέντα πρὸς
[1, 14]	προσηγορίαις ὀνομάσας, ὧν αἱ πλεῖσται	ἐς	Ἡρακλέα δῆθεν ὡς ἀνδρειότατον ἀνεφέροντο.
[1, 12]	πανδημεὶ ἐβόων καὶ τὸν Κλέανδρον	ἐς	θάνατον ᾔτουν. ταραχῆς δ´ οὔσης
[1, 16]	σέβουσι {τε} τὴν ἑορτὴν Ῥωμαῖοι	ἐς	θεὸν ἀρχαιότατον τῆς Ἰταλίας ἐπιχώριον
[1, 14]	{καὶ} μετὰ τὴν ἀπ´ Ἰλίου	ἐς	Ἰταλίαν ἄφιξιν εἶδον οἱ καθ´
[1, 17]	τούτων δὴ τῶν ἐκ φιλύρας	ἐς	λεπτότητα ἠσκημένων ἐπαλλήλῳ τε ἀνακλάσει
[1, 11]	μενεῖν τε τὴν ἀρχὴν καὶ	ἐς	μέγα προχωρήσειν, εἰ τὴν Πεσσινουντίαν
[1, 14]	ἡμέριοι συνεχῶς ἐβλέποντο ἕτεροί τε	ἐς	μῆκος κεχαλασμένοι ὡς ἐν μέσῳ
[1, 1]	οὗπερ ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν	ἐς	μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι ἐν
[1, 11]	ἐκθειασθῆναι τὸ πάθος τοῦ μειρακίου	ἐς	μῦθον καὶ τὴν Διὸς ἁρπαγήν.
[1, 4]	ὡς μηδὲ κατασχόντας αὑτῶν τινὰς	ἐς	οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι. ὃ μὲν οὖν
[1, 5]	αὐτοκράτορα. ὁ μὲν οὖν πατὴρ	ἐς	οὐρανὸν ἀναπτὰς ὀπαδὸς ἤδη καὶ
[1, 1]	Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν ἔτεσιν ἑξήκοντα	ἐς	πλείους δυνάστας ἢ ὁ χρόνος
[1, 6]	τῶν ἀρχομένων ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά τινα	ἐς	προτροπὴν καὶ τὴν πρὸς τὰ
[1, 1]	μετὰ πάσης {ἀληθοῦς} ἀκριβείας ἤθροισα	ἐς	συγγραφήν, οὐκ ἀτερπῆ τὴν γνῶσιν
[1, 3]	ἐκεχείρωτο, ἀλλὰ τοὺς μὲν πειθοῖ	ἐς	συμμαχίαν προσηγάγετο, τῶν δὲ καὶ
[1, 7]	δ´ ἐς τὴν Ῥώμην εἰσήλασεν,	ἐς	τε τοῦ Διὸς τὸ τέμενος
[1, 7]	χαριστήρια ὁμολογήσας τῆς φυλαχθείσης πίστεως,	ἐς	τὴν βασίλειον αὐλὴν ἀνεχώρησεν. ~χρόνου
[1, 5]	δωρεαῖς χρημάτων οἰκειωσάμενος τὸ στρατιωτικόν,	ἐς	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ὀλίγου
[1, 13]	καὶ παραπομπῆς τοῦ δήμου ὑποδεχθεὶς	ἐς	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. πειραθεὶς
[1, 13]	λυσαμένη τὰς τρίχας ῥίψασά τε	ἐς	τὴν γῆν ἑαυτήν, οὐδὲν ἀλλ´
[1, 5]	μὲν πρότερον ὑμῖν ἀνδρείως κατορθωθέντα	ἐς	τὴν ἐκείνου σοφίαν τε καὶ
[1, 16]	κληθῆναι, ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος φωνῆς	ἐς	τὴν ἐπιχώριον παραχθέν. διὰ ταῦτά
[1, 6]	ὑποτυπούμενοι ἤγειρον αὐτοῦ τὰς ὀρέξεις	ἐς	τὴν ἡδονῶν ἐπιθυμίαν. αἰφνιδίως δὲ
[1, 10]	καὶ ἀβάτου ὁδοιπορίας κατ´ ὀλίγους	ἐς	τὴν Ἰταλίαν παρεδύοντο, καὶ περὶ
[1, 12]	Κόμοδος συμβουλευσάντων αὐτῷ τινῶν ἰατρῶν	ἐς	τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν· εὐψυχέστερον γὰρ
[1, 12]	ἱππεῖς· τροπῆς δὲ γενομένης ἔφευγον	ἐς	τὴν πόλιν. ἐφθείρετο δὲ ὁ
[1, 10]	τινῶν τῶν σὺν αὐτῷ προκατελθόντων	ἐς	τὴν πόλιν καὶ τὴν ἐπιβουλὴν
[1, 7]	ἀνθέων βολαῖς ὑπεδέχοντο. ὡς δ´	ἐς	τὴν Ῥώμην εἰσήλασεν, ἐς τε
[1, 10]	ἀφιέντες ἄδειάν τε ὑπισχνούμενοι, εὐεργεσίαις	ἐς	τὴν συμμαχίαν προσήγοντο· πᾶσάν τε
[1, 14]	διὰ μέσης τῆς ἱερᾶς ὁδοῦ	ἐς	τὴν τοῦ βασιλέως αὐλὴν μετεκόμισαν.
[1, 15]	χάριν. ἐπεὶ δὲ καὶ γυμνὸς	ἐς	τὸ ἀμφιθέατρον εἰσῆλθεν ὅπλα τε
[1, 13]	παρορμησάντων αὐτὸν τῶν οἰκείων κατελθὼν	ἐς	τὸ ἄστυ μετὰ πάσης εὐφημίας
[1, 17]	μὲν ἀπεπέμψατο, αὐτὸς δὲ ἐπανελθὼν	ἐς	τὸ δωμάτιον ὡς δὴ καθευδήσων
[1, 5]	παρηγγέλθη τε δὴ πᾶσιν ἐλθεῖν	ἐς	τὸ εἰωθὸς πεδίον αὐτοὺς ὑποδέχεσθαι.
[1, 9]	αὐτός τε πλεῖστα χρήματα ἤθροιζεν	ἐς	τὸ ἐπιδόσεσι λαμπραῖς ἀποστῆσαι τὸ
[1, 13]	ὅτι ἐκ τῆς ἐσχάτης εὐτελείας	ἐς	τὸ μέγιστον ὕψος ἆραι καὶ
[1, 5]	ἀρχῇ νέας ἡγεμονίας κολασθὲν οὔτε	ἐς	τὸ παρὸν καταθαρσήσει τῆς ἡμετέρας
[1, 5]	τοῖς φίλοις προαγαγεῖν τὸ μειράκιον	ἐς	τὸ στρατόπεδον, ὡς ἂν διαλεχθείη
[1, 10]	τῷ Ματέρνῳ καιρὸς ἐπιτήδειος εἶναι	ἐς	τὸ τὴν ἐπιβουλὴν λαθεῖν. ἤλπισε
[1, 15]	ἑστίαν· ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο	ἐς	τὸ τῶν μονομάχων καταγώγιον. ἑαυτὸν
[1, 4]	ἐγκαταλιπὼν ἀρετῆς τε ἀίδιον μνήμην	ἐς	τὸν ἐσόμενον αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ
[1, 17]	λουτρά τε καὶ κραιπάλας, εἰσδραμὸν	ἐς	τὸν θάλαμον ὥσπερ εἰώθει, τὸ
[1, 17]	τῆς προσηγορίας τὴν στοργὴν τὴν	ἐς	τὸν παῖδα τοῦ βασιλέως. τὸ
[1, 1]	ὡς ἂν μὴ σιωπήσαντες λάθοιεν	ἐς	τὸν πολὺν ὅμιλον ἀριθμούμενοι, τῆς
[1, 15]	βασιλέα οὐ τὸν μονομάχον ἐννοούντων,	ἐς	τοσοῦτον δὲ προεχώρησε μανίας, ὡς
[1, 14]	ταῦτα καὶ δημοσίᾳ δεῖξαι ἐτόλμησεν·	ἐς	τοσοῦτόν τε μανίας καὶ παροινίας
[1, 12]	γενόμενος συναυξηθείς τε τῷ Κομόδῳ	ἐς	τοσοῦτον ὑπ´ αὐτοῦ τιμῆς καὶ
[1, 14]	τὰς αἰτίας τῶν ἀλλεπαλλήλων συμφορῶν	ἐς	τοὺς ἐκείνου ἀκρίτους φόνους καὶ
[1, 13]	πᾶσαν ὕβριν ἐνυβρίσαντες, τέλος λελωβημένα	ἐς	τοὺς ὀχετοὺς φέροντες ἔρριψαν. τοιούτῳ
[1, 17]	οὐσίας χαρίσασθαι ἐβούλετο μερίσαι τε	ἐς	τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς μονομαχοῦντας,
[1, 3]	δὲ αἱ τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων	ἐς	τοὺς ὑπηκόους ὕβρεις τε καὶ
[1, 10]	ἐπιβουλὴν κατειπόντων (φθόνος γὰρ αὐτοὺς	ἐς	τοῦτο παρώξυνεν, εἰ δὴ ἔμελλον
[1, 4]	ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ μάτην	ἐς	ὑμᾶς τοσούτου χρόνου τιμήν τε
[1, 17]	δὲ κάρος ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ	ἐς	ὕπνον καθελκόμενος ὑπὸ καμάτου τοῦτο
[1, 8]	τε ἦσαν καὶ εὐγενεῖς, τούτους	ἐς	ὑποψίαν ἄγων τὸ μειράκιον ἐφόβει,
[1, 5]	θυσίας ἐπετέλει, καὶ βήματος αὐτῷ	ἐς	ὕψος ἀρθέντος ἐν μέσῳ τῷ
[1, 4]	ἀτελοῦς τῆς τῶν δεόντων ἐμπειρίας	ἐς	φαῦλα ἐπιτηδεύματα προσαραχθῇ. γένεσθε δὴ
[1, 6]	τοὺς δὲ ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν	ἐς	φιλίαν ἐπηγάγοντο ῥᾷστα πείσαντες. φύσει
[1, 11]	ὡς αὑτούς. πέμψαντες δὴ πρέσβεις	ἐς	Φρύγας τὸ ἄγαλμα ᾔτουν· ἔτυχον
[1, 12]	τιτρωσκόμενοι τοίνυν καὶ μὴ φέροντες	ἐς	φυγὴν ἐτράπησαν, πολλοὶ δὲ αὐτῶν
[1, 17]	αὐτῷ ἀπὸ τοῦ λουτροῦ ἐμβαλοῦσα	ἔς	τε κύλικα τὸ φάρμακον οἴνῳ
[1, 12]	ἀποκλείσαντες τὰς τῶν οἰκιῶν εἰσόδους	ἔς	τε τὰ δωμάτια ἀναβάντες λίθοις
[1, 17]	καὶ Μαρκία πάντας ἀποστῆναι κελεύσαντες	ἔς	τε τὰ οἰκεῖα ἀπιέναι, ἡσυχίαν
[1, 11]	μὲν ἐξ οὐρανοῦ κατενεχθῆναι λόγος	ἔς	τινα τῆς Φρυγίας χῶρον (Πεσσινοῦς
[1, 9]	ἐξουσίαν, μερισθεῖσαν δὲ αὐτὴν ἀσθενεστέραν	ἔσεσθαι	ἤλπισε πρὸς τὴν βασιλείας ἐπιθυμίαν.
[1, 1]	τὴν γνῶσιν καὶ τοῖς ὕστερον	ἔσεσθαι	προσδοκήσας ἔργων μεγάλων τε καὶ
[1, 13]	τινα εἰποῦσα ῥηξαμένη τε τὴν	ἐσθῆτα,	καὶ τῶν παρόντων τινές (ἐθάρρησαν
[1, 14]	ἀμφιέννυτό τε ἁλουργεῖς καὶ χρυσουφεῖς	ἐσθῆτας,	ὡς εἶναι καταγέλαστον αὐτὸν ὑφ´
[1, 17]	τούτων δὴ τῶν γυμνῶν μὲν	ἐσθῆτος	χρυσῷ δὲ καὶ λίθοις πολυτίμοις
[1, 17]	πολλάκις γὰρ λουόμενος καὶ πολλάκις	ἐσθίων	οὐδένα καιρὸν εἶχεν ἐς ἀνάπαυσιν
[1, 4]	τε ἀίδιον μνήμην ἐς τὸν	ἐσόμενον	αἰῶνα. τελευτήσαντος δὲ Μάρκου, ἐπειδὴ
[1, 13]	αἴτιον ἤδη γεγονότα, ἡμῖν δὲ	ἐσόμενον	ὅσον οὐδέπω. τοιαῦτά τινα εἰποῦσα
[1, 17]	Κομόδου χεῖρα, ταύτῃ καὶ μᾶλλον	ἐσπούδαζε	διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ δὲ
[1, 17]	ἣ δὲ (καὶ αὐτὴ γὰρ	ἔστεργε	τὸ παιδίον) περιπτύξασα καὶ φιλοῦσα
[1, 13]	καὶ ποθεινὸν τῷ δήμῳ θέαμα.	ἔστη	γὰρ οὕτως τὸ δεινόν, καὶ
[1, 14]	Ἡρακλέα δῆθεν ὡς ἀνδρειότατον ἀνεφέροντο.	ἔστησε	δὲ καὶ ἀνδριάντας αὑτοῦ κατὰ
[1, 11]	ἀντὶ λιμένων ἐχρῶντο οἱ Ῥωμαῖοι)	ἔστησε	θείᾳ δυνάμει τὸ σκάφος. ἐπὶ
[1, 5]	ἀναπτὰς ὀπαδὸς ἤδη καὶ σύνεδρός	ἐστι	θεῶν· ἡμῖν δὲ χρὴ μέλειν
[1, 5]	καὶ χρήματα δωρησάμενος, ὡς ἔθος	ἐστὶ	τοῖς βασιλείαν διαδεχομένοις, μεγαλόφρονι ἐπιδόσει
[1, 2]	βίον εἶδόν τε καὶ ἤκουσα	ἔστι	δ´ ὧν καὶ πείρᾳ μετέσχον
[1, 15]	βούλεσθαι μηδὲ τὴν βασίλειον οἰκεῖν	ἑστίαν·	ἀλλὰ γὰρ μετοικισθῆναι ἐβούλετο ἐς
[1, 6]	τις ἐκεῖσε προκαταλάβοι τὴν βασίλειον	ἑστίαν	τῶν εὐπατριδῶν πλουσίων, εἶθ´ ὥσπερ
[1, 11]	ἐνεχθῆναι {τῆς} θεοῦ ἥτις {τῆς	Ἐστίας}	ἦν τοιαύτης, ὥστ´ ἔδει παρθενεύεσθαι,
[1, 14]	γὰρ τὸ ἄγαλμα αἱ τῆς	Ἑστίας	ἱέρειαι παρθένοι διὰ μέσης τῆς
[1, 14]	κάλλιστα ἔργα· ὅτε καὶ τῆς	Ἑστίας	τοῦ νεὼ καταφλεχθέντος ὑπὸ τοῦ
[1, 10]	ὃ βούλεται σχῆμα ὑποκρίνεται· οὐδ´	ἔστιν	οὕτως μέγα ἢ ἐξαίρετον ἀξίωμα,
[1, 13]	ἑνὶ δεῖξαι, ὅτι ἐκ τῆς	ἐσχάτης	εὐτελείας ἐς τὸ μέγιστον ὕψος
[1, 3]	τά τε Δομετιανῷ τετολμημένα, τῆς	ἐσχάτης	ὠμότητος οὐδὲν ἀπολείποντα. τοιαύτας δὴ
[1, 13]	ἡσυχίᾳ τῶν πραττομένων ἀγνοίᾳ, ἐν	ἐσχάτῳ	καθέστηκας κινδύνῳ· ἡμεῖς δέ, τὸ
[1, 15]	πληγήν, καὶ οὐδέποτε σκοπὸν ἄλλον	ἔσχεν	οὐδὲ ἐπ´ ἄλλο μέρος ἦλθε
[1, 1]	μνημονευθέντας· ὧν οἳ μὲν ἐπιμηκεστέραν	ἔσχον	τὴν ἀρχήν, οἳ δὲ πρόσκαιρον
[1, 13]	τοῦ βασιλέως λόγοις) τὸν Κόμοδον	ἐτάραξαν.	ἐκπλαγεὶς δὲ ἐκεῖνος τόν τε
[1, 14]	καὶ φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους πάντας	ἐτάραξεν·	οὔτε γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε
[1, 3]	οἷα δὴ ἄνδρα πολυίστορα μάλιστα	ἐτάραττε	μνήμη τῶν ἐν νεότητι βασιλείαν
[1, 3]	ἤλπιζεν οὐ μετρίως δ´ αὐτὸν	ἐταράττον	καὶ οἱ Γερμανοὶ γειτνιῶντες, οὓς
[1, 10]	~χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διαγενομένου	ἑτέρα	τις ἐπιβουλὴ τοιαύτη κατ´ αὐτοῦ
[1, 4]	δ´ ἀγαθὸν βασιλέα, γενναῖον δὲ	ἕτεροι	στρατηγόν, οἳ δὲ σώφρονα καὶ
[1, 14]	ἀστέρες γὰρ ἡμέριοι συνεχῶς ἐβλέποντο	ἕτεροί	τε ἐς μῆκος κεχαλασμένοι ὡς
[1, 11]	ἐκεῖσε ὀφθῆναι. ὡς δὲ παρ´	ἑτέροις	εὕρομεν, Ἴλῳ τῷ Φρυγὶ καὶ
[1, 2]	δὲ ἀρρένων τούτων ὁ μὲν	ἕτερος	κομιδῇ νέος τὸν βίον μετήλλαξε
[1, 10]	τε τάξιν λιπὼν καὶ πείσας	ἑτέρους	ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἔργων συναποδρᾶναι,
[1, 1]	μοναρχίαν, οὐκ ἂν εὕροι ἐν	ἔτεσι	περί που διακοσίοις μέχρι τῶν
[1, 1]	γὰρ ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἐν	ἔτεσιν	ἑξήκοντα ἐς πλείους δυνάστας ἢ
[1, 17]	βίου ὁ Κόμοδος ἐχρήσατο, βασιλεύσας	ἔτη	τρισκαίδεκα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[1, 3]	θύρσον δὲ ἀντὶ σκήπτρου φέρων·	ἔτι	δὲ καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἐλύπει
[1, 17]	τοὺς μὲν γὰρ πρεσβυτέρους καὶ	ἔτι	λοιποὺς πατρῴους φίλους ἀποσκευάσασθαι πάντας
[1, 13]	μὲν πᾶς καὶ παιδείας κἂν	ἔτι	μετρίως μεμνημένος τῆς αὐλῆς ὡς
[1, 5]	κοινωνίαν. φέρων τέ με πολλάκις	ἔτι	νήπιον ὄντα ταῖς ὑμετέραις ἐνεχείρισε
[1, 15]	κεφαλῶν ἀφῃρημένας ὁρμῇ τοῦ βέλους	ἔτι	περιθεῖν αὐτὰς ὡς μηδὲν παθούσας.
[1, 9]	θαρρῶν τῇ τοῦ πατρὸς ὡς	ἔτι	συνεστώσῃ δυνάμει, ποιεῖται τὴν ἔξοδον.
[1, 8]	βασκάνου τύχης ἀνατρεπούσης αὐτοῦ τὸ	ἔτι	σῶφρον καὶ κόσμιον, συνέβη τι
[1, 17]	προσιέναι ἅτε τοῦ θαλάμου φύλαξ,	ἔτι	τε καὶ ἐπὶ συνουσίᾳ αὐτοῦ
[1, 10]	τοῦ Ῥωμαίων δήμου ἐλογίζετο εὔνουν	ἔτι	τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον, τήν τε
[1, 12]	τούς τε ἐντυγχάνοντας ἔβαλλον καὶ	ἐτίτρωσκον.	ὁ δὲ δῆμος οὐδ´ ἀντιστῆναι
[1, 14]	διεβάλλετο, ταῦτα καὶ δημοσίᾳ δεῖξαι	ἐτόλμησεν·	ἐς τοσοῦτόν τε μανίας καὶ
[1, 16]	τῷ λαθόντι, τὴν δὲ τοῦ	ἔτους	ἀρχὴν ἱερομηνίαν ἄγουσι τῷ τῆς
[1, 16]	ἀρχὴν τυραννουμένην. νέου μὲν γὰρ	ἔτους	τῆς εἰσιούσης ἔμελλεν ἡμέρας ἐκείνης
[1, 10]	τοιόνδε τι· ἦρος ἀρχῇ ἑκάστου	ἔτους	ὡρισμένης ἡμέρας μητρὶ θεῶν πομπὴν
[1, 12]	καὶ μὴ φέροντες ἐς φυγὴν	ἐτράπησαν,	πολλοὶ δὲ αὐτῶν διεφθείροντο· ὑπό
[1, 8]	ἐγένετο πρὸς τὴν σύγκλητον βουλήν·	ἔτρωσέ	τε αὐτοῦ τὴν ψυχὴν τὰ
[1, 16]	ἐπεὶ δὲ πολλὰ ἱκετεύουσα οὐκ	ἐτύγχανεν	αὐτοῦ, ἣ μὲν δακρύουσα ἀπέστη,
[1, 4]	χάριν, δείξασιν ὅτι ὑπὲρ ὧν	ἐτύχετε	οὐκ ἀμνημονεῖτε. ὁρᾶτε δή μοι
[1, 11]	ἐς Φρύγας τὸ ἄγαλμα ᾔτουν·	ἔτυχον	δὲ ῥᾳδίως συγγένειαν προβαλλόμενοι καὶ
[1, 9]	ἐπιβουλῆς τὰ λανθάνοντα αὐτοὶ μὲν	ἔτυχον	μεγάλων δωρεῶν· ἀγνοοῦντος δὲ ταῦτα
[1, 8]	~χρόνου μὲν οὖν τινὸς ὀλίγων	ἐτῶν	τιμὴν πᾶσαν ἀπένεμε τοῖς πατρῴοις
[1, 17]	καὶ παροινίας τῆς σῆς, ἧς	ἐτῶν	τοσούτων ἠνεσχόμην. ἀλλ´ οὐ καταπροίξῃ
[1, 17]	ἀνοιμώξασα καθ´ ἑαυτήν τε εἰποῦσα	„εὖγε,	ὦ Κόμοδε. ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια
[1, 8]	ὅσοι πλούσιοί τε ἦσαν καὶ	εὐγενεῖς,	τούτους ἐς ὑποψίαν ἄγων τὸ
[1, 17]	μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτήν,	εὐγενέστατός	τε τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων
[1, 7]	ὑπήντων, θεασόμενοι τὸν νέον καὶ	εὐγενῆ	βασιλέα. ἐπόθουν γὰρ αὐτὸν ἀληθεῖ
[1, 15]	εἶδεν ὁ δῆμος θέαμα, τὸν	εὐγενῆ	Ῥωμαίων βασιλέα μετὰ τοσαῦτα τρόπαια
[1, 8]	ἀρχῆς ἀνακοινοῦται, Κοδράτου δέ, νεανίσκου	εὐγενοῦς	τινος καὶ πλουσίου, ἐφ´ οὗ
[1, 6]	τε κόλακες τραπέζης {καὶ} τὸ	εὔδαιμον	γαστρὶ καὶ τοῖς αἰσχίστοις μετροῦσιν,
[1, 5]	καὶ τὰ πραττόμενα ἐφορᾶν ἡγεῖσθε.	εὐδαιμονοίημεν	δ´ ἂν τὰ δέοντα πράττοντες
[1, 10]	ἐλευθέρους ἀφιέντες ἄδειάν τε ὑπισχνούμενοι,	εὐεργεσίαις	ἐς τὴν συμμαχίαν προσήγοντο· πᾶσάν
[1, 13]	οἱ οἰκεῖοι, καὶ οὓς μάλιστα	εὐηργέτησας,	τούτους ἐχθροὺς ἔχεις. Κλέανδρος ἐπὶ
[1, 17]	πρὸς θηρία διψῶν ἔπιεν ἀναισθήτως.	εὐθέως	δὲ κάρος ἐπέπεσεν αὐτῷ, καὶ
[1, 1]	καὶ τιμῆς ἐφημέρου μόνης ἐλθόντες	εὐθέως	κατελύθησαν. μερισθεῖσα γὰρ ἡ Ῥωμαίων
[1, 7]	καὶ τοὺς ἄλλους νεὼς ἀνελθὼν	εὐθὺς	τῇ τε συγκλήτῳ καὶ τοῖς
[1, 9]	καὶ ὕβρει) τότε δὲ καιρὸν	εὔκαιρον	ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε
[1, 4]	εἰκότως ἤλπικα. νῦν δὲ καιρὸς	εὔκαιρος	ἐμοί τε αἰσθέσθαι μὴ μάτην
[1, 2]	λόγοις δοκιμωτάτους ἐπὶ συντάξεσιν οὐκ	εὐκαταφρονήτοις	καλῶν, ὅπως συνόντες ἀεὶ παιδεύοιεν
[1, 9]	δὲ τοῦ θεάτρου μετὰ πάσης	εὐκοσμίας,	τῶν τε ἐν ἀξιώσεσιν ἐν
[1, 6]	οὐδέν τε οἷός τε ὢν	εὐλόγως	ἀποκρίνασθαι, τοὺς φίλους ἀπεπέμψατο, φήσας
[1, 17]	εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ τὴν τούτων	εὐμορίαν	αἰσχροῖς ἐπιτηδεύμασι κατῄσχυνεν, ὡς προείρηται.
[1, 9]	περὶ τὸν Κόμοδον, ὅσοι τε	εὐνοεῖν	προσεποιοῦντο, καὶ πάλαι μὲν ἀπεχθῶς
[1, 4]	μὴ προσυπάρχοι ἡ τῶν ὑπηκόων	εὔνοια.	μάλιστα δὲ ἐκεῖνοι ἐς ἀρχῆς
[1, 4]	αὐτὸς διάκειμαι πρὸς ὑμᾶς, ἀμοιβαίαν	εὔνοιαν	εἰκότως ἤλπικα. νῦν δὲ καιρὸς
[1, 9]	ᾐδεῖτο καὶ ὅσοι πατρῴαν αὐτῷ	εὔνοιαν	ἐπεδείκνυντο τῆς τε ἐκείνου σωτηρίας
[1, 6]	μνήμη αἰώνιόν σοι πίστιν καὶ	εὔνοιαν	παρὰ τῶν ἀρχομένων ἐβεβαίωσεν. τοιαῦτά
[1, 10]	τε περὶ αὐτὸν τῶν δορυφόρων	εὔνοιαν)	τέχνῃ καὶ σοφίᾳ ἤλπισε περιέσεσθαι.
[1, 8]	{τε} αὐτῷ τὴν θυγατέρα, δεσμὸν	εὐνοίας	ἐχυρώτατον τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν
[1, 5]	πίστεσι. διόπερ καὶ ῥᾷστα πάσης	εὐνοίας	μεθέξειν πρὸς ὑμῶν ἤλπικα, τῶν
[1, 17]	ὦ Κόμοδε. ταῦτ´ ἄρα χαριστήρια	εὐνοίας	τε καὶ στοργῆς τῆς ἐμῆς
[1, 14]	οὐκέτι ὁ Ῥωμαίων δῆμος μετ´	εὐνοίας	τὸν Κόμοδον ἐπέβλεπεν, ἀλλὰ καὶ
[1, 10]	πλῆθος τοῦ Ῥωμαίων δήμου ἐλογίζετο	εὔνουν	ἔτι τῷ Κομόδῳ ὑπάρχον, τήν
[1, 16]	μονομάχων καταγωγίου, ἀντὶ δὲ τῆς	εὐπαρύφου	καὶ βασιλικῆς πορφύρας ὅπλα τε
[1, 2]	οὐ τοὺς γένους μακραῖς διαδοχαῖς	εὐπατρίδας	οὐδὲ τοὺς πλούτου περιβολαῖς λαμπρούς,
[1, 7]	ἐκ τριγονίας βασιλέα τε καὶ	εὐπατρίδην	ὄντα Ῥωμαίων. τὸ μὲν γὰρ
[1, 6]	προκαταλάβοι τὴν βασίλειον ἑστίαν τῶν	εὐπατριδῶν	πλουσίων, εἶθ´ ὥσπερ ἐξ ὀχυρᾶς
[1, 17]	τε τῶν καθ´ αὑτὸν ἀνθρώπων	εὐπρεπέστατος	αὐταρκέστατός τε συμμετρίᾳ σώματος, εἰ
[1, 17]	διεξελθεῖν τὴν γραφήν. ἐπεὶ δὲ	εὗρεν	αὐτὸ θανατηφόρον καὶ πρὸ ἁπάντων
[1, 1]	μετέπεσεν ἐς μοναρχίαν, οὐκ ἂν	εὕροι	ἐν ἔτεσι περί που διακοσίοις
[1, 11]	ὀφθῆναι. ὡς δὲ παρ´ ἑτέροις	εὕρομεν,	Ἴλῳ τῷ Φρυγὶ καὶ Ταντάλῳ
[1, 7]	θυγάτηρ τε οὖσα Ἀντωνίνου τοῦ	εὐσεβοῦς	ἐπικληθέντος, καὶ Ἀδριανοῦ ἔκγονος κατὰ
[1, 17]	περὶ ἀνδρείας εἰπεῖν, οὐδενὸς ἥττων	εὐστοχίᾳ	τε καὶ εὐχειρίᾳ, εἰ μὴ
[1, 15]	δὲ καὶ ἐξ ἀσφαλοῦς ἀκοντίζων	εὐστοχίας	μᾶλλον ἢ ἀνδρείας παρέχοιτο δεῖξιν.
[1, 15]	ἦν ἀλλότρια, πλὴν ἀνδρείας καὶ	εὐστοχίας	παρὰ τοῖς δημώδεσιν εἶχέ τινα
[1, 15]	διηγγέλλετο αὑτοῦ τῆς χειρὸς τὸ	εὔστοχον,	καὶ ὅτι ἔμελεν αὐτῷ ἀκοντίζοντι
[1, 15]	φονεύων Ῥωμαίοις ἔδειξε. τὸ δ´	εὔστοχον	τῆς χειρὸς αὐτοῦ πάντες ἐξεπλήττοντο.
[1, 13]	δεῖξαι, ὅτι ἐκ τῆς ἐσχάτης	εὐτελείας	ἐς τὸ μέγιστον ὕψος ἆραι
[1, 1]	βασιλέων πόλεώς τε καὶ ἰδιωτῶν,	εὐτελῆ	καὶ μικρὰ ἔργα λόγων ἀρετῇ
[1, 7]	δὴ θεασάμενοι βασιλέα οἱ Ῥωμαῖοι,	εὐφημίαις	τε παντοδαπαῖς καὶ στεφάνων καὶ
[1, 13]	ἐς τὸ ἄστυ μετὰ πάσης	εὐφημίας	τε καὶ παραπομπῆς τοῦ δήμου
[1, 6]	τοῦ Ἴστρου ὥραν, μήτε ὀπώρας	εὔφορον	κρυεράν τε ἀεὶ καὶ συννεφῆ.
[1, 6]	καὶ ἀέρων, ὧν Ἰταλία μόνη	εὔφορος.	τοιαῦτα δή τινα τῷ μειρακίῳ
[1, 16]	τῶν γῆς καὶ θαλάσσης καλῶν	εὐφραίνουσιν	αὑτοὺς ἀρχαί τε ἐπώνυμοι τότε
[1, 1]	δὲ ἐπεμελήθησαν φράσεώς τε καὶ	εὐφωνίας,	θαρροῦντες, ὡς εἴ τι καὶ
[1, 17]	οὐδενὸς ἥττων εὐστοχίᾳ τε καὶ	εὐχειρίᾳ,	εἰ μὴ τὴν τούτων εὐμορίαν
[1, 15]	οἱ ἀκοντίζειν ἄριστοι, οὓς πάντας	εὐχειρίᾳ	ὑπερέβαλλεν. ἐπεὶ δὲ κατέλαβον αἱ
[1, 12]	ἰατρῶν ἐς τὴν Λαύρεντον ἀνεχώρησεν·	εὐψυχέστερον	γὰρ ὂν τὸ χωρίον καὶ
[1, 17]	τὸ φάρμακον οἴνῳ τε κεράσασα	εὐώδει	δίδωσι πιεῖν. ὁ δ´ ὡς
[1, 12]	πόλιν κελευόντων τῶν ἰατρῶν μύρου	εὐωδεστάτου	τάς τε ὀσφρήσεις καὶ τὰ
[1, 12]	τοῦ ἀέρος φθορὰν ἀντέχειν ἐλέγετο	εὐωδίᾳ	τε τῆς τῶν δαφνῶν ἀποφορᾶς
[1, 12]	συνεχῶς ἐχρῶντο, φασκόντων τινῶν τὴν	εὐωδίαν	φθάσασαν ἐμπιπλάναι τοὺς πόρους τῶν
[1, 10]	αὐταῖς δεσμωτήρια βίᾳ ῥηγνύντες, τοὺς	ἐφ´	οἱαισδὴ καθειρχθέντας αἰτίαις δεσμῶν ἐλευθέρους
[1, 8]	ἐν τῇ συνωμοσίᾳ καὶ τοὺς	ἐφ´	οἱαισδήποτε διαβληθέντας ὑποψίαις. ~ὁ δὲ
[1, 4]	λόγων ἤρξατο· „ἄχθεσθαι μὲν ὑμᾶς	ἐφ´	οἷς ὁρᾶτέ με διακείμενον, θαυμαστὸν
[1, 8]	νεανίσκου εὐγενοῦς τινος καὶ πλουσίου,	ἐφ´	οὗ καὶ λανθανούσῃ συνουσίᾳ διεβάλλετο,
[1, 14]	μιμούμενον. τοιοῦτος μὲν δὴ προιὼν	ἐφαίνετο,	ἤλλαξε δὲ καὶ τῶν ἐνιαυσίων
[1, 11]	πανδημεὶ τῶν Ῥωμαίων τὴν ναῦν	ἐφελκόντων,	ἀντεχούσης τῆς ἰλύος οὐ πρότερον
[1, 15]	τοῦ μετώπου ἢ κατὰ καρδίας	ἔφερε	τὴν πληγήν, καὶ οὐδέποτε σκοπὸν
[1, 14]	ἐπεστρώννυτο καὶ ῥόπαλον μετὰ χεῖρας	ἔφερεν·	ἀμφιέννυτό τε ἁλουργεῖς καὶ χρυσουφεῖς
[1, 12]	πρὸς ἱππεῖς· τροπῆς δὲ γενομένης	ἔφευγον	ἐς τὴν πόλιν. ἐφθείρετο δὲ
[1, 9]	κατασιγάσας „οὐ πανηγυρίζειν σοι καιρός“	ἔφη	„Κόμοδε, νῦν, οὐδὲ θέαις καὶ
[1, 17]	δοῦσα δὲ τὸ γραμματεῖον „ὅρα“	ἔφη	„ποίαν μέλλομεν παννυχίζειν ἑορτήν“ ὁ
[1, 6]	τοῦ Κομόδου) „ποθεῖν μέν σε“	ἔφη,	„τέκνον καὶ δέσποτα, τὴν πατρίδα
[1, 13]	πένθους σχῆμα δείξασα „σὺ μὲν“	ἔφη	„ὦ βασιλεῦ, μένων ἐπὶ ἡσυχίᾳ
[1, 1]	οἳ μέχρι προσηγορίας καὶ τιμῆς	ἐφημέρου	μόνης ἐλθόντες εὐθέως κατελύθησαν. μερισθεῖσα
[1, 12]	γενομένης ἔφευγον ἐς τὴν πόλιν.	ἐφθείρετο	δὲ ὁ δῆμος οὐ μόνον
[1, 5]	ἡμᾶς ὡς ἕνα ὁ πατὴρ	ἐφίλει	τε καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαίδευεν.
[1, 8]	ἐς ὑποψίαν ἄγων τὸ μειράκιον	ἐφόβει,	ὡς ἂν αὐτοὺς διαχρησάμενος ἀφορμὴν
[1, 10]	ἐξ ἀντιστάσεως ἰσορρόπου καὶ φανερᾶς	ἐφόδου	συστῆναι πρὸς τὸν Κόμοδον (τό
[1, 6]	καταφρονήσαντες ἢ δι´ ἐπιδρομῆς καὶ	ἐφόδου	τὸ χρειῶδες πρὸς τὸν βίον
[1, 5]	τῶν λεγομένων καὶ τὰ πραττόμενα	ἐφορᾶν	ἡγεῖσθε. εὐδαιμονοίημεν δ´ ἂν τὰ
[1, 8]	ἧττον μέντοι καὶ ὁ Κόμοδος	ἐφύλαττε	τὰς τιμὰς τῇ ἀδελφῇ· καὶ
[1, 5]	πάντας ἡμᾶς ὡς ἕνα ἠγάπα.	ἔχαιρε	γοῦν μᾶλλον συστρατιώτην με ἢ
[1, 5]	τε καὶ στρατηγίαν τὴν ἀναφορὰν	ἔχει·	ὅσα δ´ ἂν σὺν ἐμοὶ
[1, 17]	φίλους ἀποσκευάσασθαι πάντας ἤθελεν, αἰδούμενος	ἔχειν	αἰσχρῶν ἔργων σεμνοὺς ἐπόπτας· τῶν
[1, 10]	ὡς μηκέτι λῃστῶν ἀλλὰ πολεμίων	ἔχειν	ἀξίωμα. πόλεσι γὰρ ἤδη μεγίσταις
[1, 3]	τὰς πρὸς σωτηρίαν ἐλπίδας φαύλως	ἔχειν	ὑπώπτευεν, ἑώρα τε τὸν παῖδα
[1, 6]	χρόνῳ πλείστους τῶν βαρβάρων ὅπλοις	ἐχειρώσαντο,	τοὺς δὲ ἐπὶ μεγάλαις συντάξεσιν
[1, 13]	οὓς μάλιστα εὐηργέτησας, τούτους ἐχθροὺς	ἔχεις.	Κλέανδρος ἐπὶ σὲ τόν τε
[1, 1]	ἐλεγχθήσεται. εἰσὶ δ´ οἳ πρὸς	ἔχθραν	ἢ μῖσος τυράννων, κολακείαν τε
[1, 13]	καὶ οὓς μάλιστα εὐηργέτησας, τούτους	ἐχθροὺς	ἔχεις. Κλέανδρος ἐπὶ σὲ τόν
[1, 8]	ψυχὴν τὰ λεχθέντα, καὶ κοινοὺς	ἐχθροὺς	πάντας ἡγεῖτο, μεμνημένος ἀεὶ τῆς
[1, 17]	κείμενον ἀνελόμενον, ἵνα δὴ παίζειν	ἔχοι,	πρόεισι τοῦ οἴκου. κατὰ δέ
[1, 2]	σώφρονα, στρατηγικὴν ἢ πολιτικὴν ἀρετὴν	ἔχοντα,	πρός τε τοὺς τὰ ἀρκτῷα
[1, 3]	πρὸ πολλοῦ γενόμενα ἀλλ´ ὑπόγυον	ἔχοντα	τὴν μνήμην, τά τε Νέρωνι
[1, 9]	ὕβρει) τότε δὲ καιρὸν εὔκαιρον	ἔχοντες,	διαβάλλειν ἐπειρῶντο, ἐχρῆν τε ἄρα
[1, 12]	ἐθελέαζεν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι ἀπεχθῶς	ἔχοντες	πρὸς αὐτὸν καὶ τῶν δεινῶν
[1, 9]	καιρὸν εὔκαιρον ἔχοντες, διαβάλλειν ἐπειρῶντο,	ἐχρῆν	τε ἄρα τὸν Κόμοδον τὴν
[1, 13]	τε καὶ οἱ περὶ αὐτὸν	ἐχρήσαντο,	φιλοτιμουμένης, ὡς ἄν τις εἴποι,
[1, 17]	τέλει τοῦ βίου ὁ Κόμοδος	ἐχρήσατο,	βασιλεύσας ἔτη τρισκαίδεκα μετὰ τὴν
[1, 11]	ἐπιβουλὴν πλείονί τε περὶ αὑτὸν	ἐχρῆτο	φρουρᾷ καὶ σπανίως τοῖς δήμοις
[1, 11]	ἐκβολαῖς (ταύταις γὰρ ἀντὶ λιμένων	ἐχρῶντο	οἱ Ῥωμαῖοι) ἔστησε θείᾳ δυνάμει
[1, 12]	θυμιάμασί τε καὶ ἀρώμασι συνεχῶς	ἐχρῶντο,	φασκόντων τινῶν τὴν εὐωδίαν φθάσασαν
[1, 8]	αὐτῷ τὴν θυγατέρα, δεσμὸν εὐνοίας	ἐχυρώτατον	τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπιγαμίαν ἐποιήσατο.
[1, 4]	ἀφορμαῖς ῥᾷστα κινεῖσθαι. ~κυμαίνουσαν οὖν	ἔχων	τοσαύταις φροντίσι τὴν ψυχήν, συγκαλέσας
[1, 6]	τὸ ἀμέριμνον ὠνούμενος ἀφειδῶς τε	ἔχων	χρημάτων, πάντα ἐδίδου τὰ αἰτούμενα.
[1, 3]	τά τε Νέρωνι πεπραγμένα ὃς	ἐχώρησε	μέχρι μητρῴου φόνου παρεῖχέ τε
[1, 4]	κόσμιον ἄρχοντα ἀνεκάλουν, καὶ οὐδεὶς	ἐψεύδετο.	~ὀλίγων δὲ διελθουσῶν ἡμερῶν, ἐν
[1, 3]	σωτηρίαν ἐλπίδας φαύλως ἔχειν ὑπώπτευεν,	ἑώρα	τε τὸν παῖδα τῆς μειρακίων
[1, 15]	θεασόμενοι ἃ μὴ πρότερον μήτε	ἑωράκεσαν	μήτε ἠκηκόεσαν. καὶ γὰρ διηγγέλλετο