Chapitre |
[9] |
νεότητος
κάλλει
λαμπόμενος.
τότε
προσάγεται
|
τῷ |
Ἀβραὰμ
ἡ
τῆς
ψυχῆς
δοκιμασία |
[9] |
γραφή;
ὅτι
νέῳ
μὲν
ὄντι
|
τῷ |
Ἀβραὰμ
θεόθεν
περὶ
τοῦ
παιδὸς |
[6] |
ὀφθαλμὸν
ἔκλεισεν,
ἀλλὰ
τῷ
φωτὶ
|
τῷ |
αἰωνίῳ
διήνοιξεν.
τῆς
σῆς
ἀπέστη |
[9] |
φαινομένης
ἀμείνονα,
οὐκ
ἂν
ἐπέτρεπε
|
τῷ |
ἀνδρὶ
τοιαῦτα
κατὰ
τοῦ
παιδὸς |
[7] |
γάρ,
εἰπέ
μοι,
καλὸν
ἐνορᾷς
|
τῷ
|
γήρᾳ;
ἆρα
καλὸν
τὸ
κνυζοῦσθαι |
[10] |
κρατὴρ
καταμίγνυται,
καὶ
τὰ
ἐδώδιμα
|
τῷ |
ἐκ
τῶν
σωμάτων
λύθρῳ
κατεμολύνετο. |
[11] |
τὸ
ἀνθρώπινον
καὶ
ἀμιγὲς
κακίας
|
τῷ |
ἐξ
ἀρχῆς
ἀποκαταστῇ
βίῳ.
τοῦτο |
[6] |
τῇ
πρώτῃ
ἡλικίᾳ
κατασβεσθῇ
μὲν
|
τῷ |
θανάτῳ
ἡ
ὥρα,
καλυφθῇ
δὲ |
[9] |
ὁ
μέγας
ποτὲ
Ἀβραὰμ
προθύμως
|
τῷ |
θεῷ
διὰ
θυσίας
προσῆγε
τὸν |
[11] |
τοῖς
προγεννηθεῖσι
συναριθμεῖται
ὡς
πάντων
|
τῷ |
θεῷ
ζώντων,
καὶ
οὐδὲν
τοῦ |
[6] |
τοῦ
Δαβίδ,
ὅθεν
ἐξυφαίνεσθαι
λέγει
|
τῷ |
θεῷ
τὰ
ἐνδύματα·
Ἐξομολόγησιν
καὶ |
[10] |
θεός.
διὰ
τοῦτο
προθύμως
δίδωσι
|
τῷ |
θεῷ
τὸν
παῖδα.
τί
δὲ |
[10] |
σωμάτων
λύθρῳ
κατεμολύνετο.
τοιαύτης
συμφορᾶς
|
τῷ |
Ἰὼβ
ἀγγελθείσης
(θέασαί
μοι
τῷ
|
[10] |
σοι
γένηται
παιδοτρίβης
ὁ
ἀθλητής,
|
τῷ |
καθ´
ἑαυτὸν
ὑποδείγματι
πρὸς
ὑπομονὴν |
[10] |
ὁ
δὲ
προσδοκώμενος
βίος
ἐν
|
τῷ |
κάλλει
τοῦ
στάχυος
δείκνυται·
Δεῖ
|
[3] |
τῆς
φύσεως
τὸ
οἰκοδόμημα
λαμπρὸν
|
τῷ |
κάλλει,
ὑπεραστράπτον
(ταῖς
χάρισιν,
ἀθρόως |
[10] |
ὢν
τὸ
συμφέρον
ἐπίσταται.
Ὡς
|
τῷ |
κυρίῳ
ἔδοξεν
(ἔδοξε
δὲ
πάντως |
[10] |
τῷ
Ἰὼβ
ἀγγελθείσης
(θέασαί
μοι
|
τῷ
|
λόγῳ
τὸν
ἀθλητήν,
οὐχ
ἵνα |
[1] |
ΠΑΡΑΜΥΘΗΤΙΚΟΣ
ΛΟΓΟΣ.
~(Οὐκ
οἶδα
ὅπως
|
τῷ |
λόγῳ
χρήσομαι·
διπλῆν
τε
γὰρ
|
[10] |
φιλοφροσύνης
διετέλουν
εὐφραίνοντες
ἀλλήλους
ἐν
|
τῷ |
μέρει
καὶ
εὐφραινόμενοι.
καὶ
δῆτα |
[9] |
τοῦ
βίου
διήγημα,
μὴ
μῦθος
|
τῷ |
μετὰ
(ταῦτα
χρόνῳ
γενώμεθα,
μὴ |
[3] |
λάμψειν
ἠλπίζετο
καὶ
ὅμως
ἐν
|
τῷ |
μικρῷ
τε
καὶ
ἀτελεῖ
ὑπερέλαμπεν· |
[4] |
οὐκ
ὠλοφύρατο;
τίς
οὐκ
ἐπαφῆκε
|
τῷ |
πάθει
δάκρυα;
τίς
οὐ
κατέμιξε |
[4] |
οἰκουμένης
εἰς
ταὐτὸν
συνδραμούσης
ἐπὶ
|
τῷ |
πάθει.
θέαμα
δὲ
προέκειτο
πᾶσι |
[9] |
κρεῖττόν
τε
καὶ
θειότερον
γενήσεται
|
τῷ |
παιδὶ
ἡ
μετάστασις.
ὅσοι
δὲ |
[6] |
ἔνθεν
τὸ
φυτὸν
ἀνεσπάσθη,
ἀλλὰ
|
τῷ |
παραδείσῳ
ἐνεφυτεύθη.
ἐκ
βασιλείας
εἰς |
[9] |
τῆς
φύσεως
ἦν,
εἰ
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
βίῳ
τὸ
γλυκὺ
τῆς |
[5] |
τοῦ
κηροῦ
λαμπάδων
παρατεινόμενον,
πάντα
|
τῷ |
πένθει
συνεμελαίνετο
καὶ
πάντα
μετεῖχε |
[2] |
ὑπερβάλλοντος
τὴν
αἴσθησιν
γίνεσθαι,
ἐν
|
τῷ |
πλεονάζοντι
τῆς
ἐπικρατούσης
ἀλγηδόνος
ἐκκλεπτομένης |
[7] |
εἰς
γῆν
κύπτειν,
καὶ
ὑποσκάζειν
|
τῷ |
ποδὶ
καὶ
χειραγωγοῖς
ἐπερείδεσθαι
καὶ |
[10] |
καὶ
τότε
κατὰ
περίοδον
παρὰ
|
τῷ |
πρεσβυτέρῳ
τῶν
ἀδελφῶν
ἦν
τὸ |
[6] |
τοῦτο
δοκῇ,
ἀλλὰ
καὶ
παντὶ
|
τῷ
|
πρὸς
τὸ
πάθος
βλέποντι;
τί |
[3] |
ἄρτι
μὲν
πτερουμένην
ἐν
λαμπρῷ
|
τῷ |
πτερῷ,
ὑπερβᾶσαν
δὲ
τὴν
ἡλικίαν |
[10] |
δυσγενὲς
καὶ
μικρόψυχον
ἢ
εἶπε
|
τῷ |
ῥήματι
ἢ
διὰ
σχήματος
ἐνεδείξατο |
[2] |
πάντες
οἱ
τοῦ
κακοῦ
συμμετέχοντες
|
τῷ |
συλλόγῳ
πάρεισιν,
ἀλλὰ
διὰ
τῶν |
[9] |
τοῖς
μητρικοῖς
συγκινηθεῖσα
σπλάγχνοις
περιεχύθη
|
τῷ |
τέκνῳ
καὶ
ταῖς
ὠλέναις
αὐτὸν
|
[9] |
ἦν
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
τῶν
γονέων
|
τῷ |
τῆς
νεότητος
κάλλει
λαμπόμενος.
τότε
|
[1] |
ᾧ
συνειλέγμεθα,
καὶ
τὴν
ἐν
|
τῷ |
τόπῳ
κατήφειαν.
οὐκ
οἶδα
τοίνυν |
[9] |
(ταῦτα
χρόνῳ
γενώμεθα,
μὴ
φθονήσῃς
|
τῷ |
υἱῷ
τῆς
ζωῆς,
μὴ
στερήσῃς |
[4] |
τὴν
εὐγενῆ
κληματίδα
τὴν
περιειλημμένην
|
τῷ |
φοίνικι
τὴν
τὸ
ἄνθος
ἡμῖν |
[6] |
σοὶ
τὸν
ὀφθαλμὸν
ἔκλεισεν,
ἀλλὰ
|
τῷ |
φωτὶ
τῷ
αἰωνίῳ
διήνοιξεν.
τῆς |