HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nysse, Éloge funèbre de Pulchérie

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ο  =  39 formes différentes pour 158 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[10]   ἄνδρα καί σοι γένηται παιδοτρίβης     ἀθλητής, τῷ καθ´ ἑαυτὸν ὑποδείγματι
[8]   ἀλλ´ ἐρεῖ σοι πρὸς τοῦτο     ἀληθινὸς νυμφίος, ὅτι κρείττων
[10]   πειρασμῶν συμπλοκῆς) τί οὖν ἐποίησεν     ἀνήρ; ἆρά τι δυσγενὲς καὶ
[10]   τοῦ διδόναι τὴν ἐξουσίαν ἔχων,     αὐτὸς ἔχει καὶ τοῦ ἀφαιρεῖσθαι
[4]   ἐν σώματι, ὅτε αὐτῆς οὗτος     βλαστὸς ἀπετίλλετο. τίς ἀστενάκτως τὸ
[10]   κατὰ τοὺς παῖδας συμφορὰν διηγήσατο,     δὲ ὁμοῦ τε ἤκουσε καὶ
[10]   βίος ἀναλογεῖ πρὸς τὸν κόκκον,     δὲ προσδοκώμενος βίος ἐν τῷ
[3]   μὲν ἀγαθὸν ἐν ἐλπίσιν ἦν,     δὲ φθόνος ξίφους δίκην πλάγιος
[8]   οὐρανία παστάς, προτιμότερος ἐκεῖνος     θάλαμος, ἐν χηρείας φόβος
[6]   καθ´ ὥραν ἐν γήρᾳ συμπέσῃ     θάνατος, ἀλλ´ ἐν τῇ πρώτῃ
[11]   οὐ δύναται, ἀγαθὸν ἂν εἴη     θάνατος, ἀρχὴ καὶ ὁδὸς τῆς
[11]   ἄλλο τί ἐστιν ἐπ´ ἀνθρώπων     θάνατος, εἰ μὴ κακίας καθάρσιον.
[9]   ζωήν, καί φησι πρὸς αὐτὸν     θεός· ἀνένεγκε τὸν υἱόν σου
[10]   ἐνοχλήσει, ἀλλὰ πάντα γίνεται αὐτῷ     θεός. διὰ τοῦτο προθύμως δίδωσι
[8]   ψυχήν μου. ὡσαύτως δὲ καὶ     Ἰερεμίας κατάρας ἀξίαν κρίνει τὴν
[9]   ὑπόσχεσις ἄγεται, καὶ τίκτεται παῖς     Ἰσαάκ· καὶ συμμέτρου διαγεγονότος χρόνου,
[11]   ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν. ~πρὸς ταῦτα βλέπων     Ἰὼβ συγχαίρει τοῖς τέκνοις τῆς
[10]   καὶ τοῖς αἵμασι τῶν νέων     κρατὴρ καταμίγνυται, καὶ τὰ ἐδώδιμα
[10]   ὄντων ἐπιστατεῖν· κύριος ἔδωκεν,     κύριος ἀφείλετο. ἐκ θεοῦ, φησί,
[10]   τίνα εἰκὸς τῶν ὄντων ἐπιστατεῖν·     κύριος ἔδωκεν, κύριος ἀφείλετο.
[5]   τοίνυν τοσοῦτον ἡττήθη τοῦ πάθους     λογισμός, καιρὸς ἂν εἴη τὸ
[2]   καὶ εἰς τοὺς μὴ παρόντας     λόγος διαδοθήσεται. καὶ γὰρ καὶ
[8]   τοῦ περιόντος τὸν κατοιχόμενον καὶ     μέγας Δαβὶδ θρήνου καὶ οἰμωγῆς
[5]   τῆς κοινῆς κατηφείας. τότε καὶ     μέγας Δαβὶδ τὰς ἰδίας ὑμνῳδίας
[10]   θεῷ τὸν παῖδα. τί δὲ     μέγας Ἰώβ; ὅτε αὐτῷ γυμνωθέντι
[9]   σαρκὶ διαγωγὴν ἐβαρύνοντο. ~Οὕτως καὶ     μέγας ποτὲ Ἀβραὰμ προθύμως τῷ
[10]   οὐκ ἔστι τούτων οὐδέν. ἀλλ´     μὲν τῶν κακῶν μηνυτὴς τὴν
[4]   μέρος τοῖς ὀφθαλμοῖς προφαινόμενον· πλήρης     ναός, πλῆρες τοῦ ναοῦ τὸ
[10]   στάχυς τοῦ κόκκου ὅθεν ἐκφύεται.     νῦν βίος ἀναλογεῖ πρὸς τὸν
[7]   οὐρανίων ἀγάλλεται. ὡς καλὸς ἐκεῖνος     ὀφθαλμὸς τὸν θεὸν βλέπων.
[3]   ὑπεραστράπτον (ταῖς χάρισιν, ἀθρόως προσπεσὼν     σεισμὸς οὗτος διέλυσεν. ~εἶδον ἐγὼ
[8]   ἀνθρωπίνην φύσιν ἐστίν. οὕτως καὶ     σοφὸς Σολομὼν ἐν τῇ ἰδίᾳ
[10]   παρόντων τὰ προσδοκώμενα, ὅσον διαφέρει     στάχυς τοῦ κόκκου ὅθεν ἐκφύεται.
[7]   ὡς καλὸς ἐκεῖνος ὀφθαλμὸς     τὸν θεὸν βλέπων. ὡς ἡδὺ
[10]   ἐκεῖνο καὶ ἀναλύεται. θεὸς οὖν     τοῦ διδόναι τὴν ἐξουσίαν ἔχων,
[3]   ἡμῶν ἀπέπτη, ὅπως αὐτὴν ἀθρόως     φθόνος τῶν χειρῶν ἡμῶν ἀφήρπασεν,
[12]   ἔχοντες ἐλπίδα. ἐλπὶς δέ ἐστιν     Χριστός· δόξα καὶ
[5]   παρόντων) τὴν ἐκ φύσεως χάριν     χρυσὸς ἀποστίλβειν. ἀλλὰ καὶ αἱ
[4]   ἰδίας φωνάς; εἶδον θέαμα ἄπιστον,     οὐκ ἂν εἰς πίστιν ἔλθοι
[3]   λέγειν ταύτην, εἴτε νεοθαλὲς ἄνθος,     οὔπω μὲν ὅλον τῶν καλύκων
[3]   ἑαυτὸ κατερρύη καὶ κόνις ἐγένετο,     οὔτε ἐδρέψατό τις οὔτε ἐστεφανώσατο,
[11]   (τὸ εἶναι κωλύοντος. οὐδὲ γὰρ  ἄλλο   τί ἐστιν ἐπ´ ἀνθρώπων
[10]   διαστρέψει, οὐχ ὑπερηφανία χαυνώσει, οὐκ  ἄλλο   τι πάθος τῶν λυπούντων τὴν
[4]   προέκειτο πᾶσι τὸ ἱερὸν ἄνθος  ἐκεῖνο   ἐπὶ κλίνης χρυσῆς κομιζόμενον. πῶς
[10]   ἀνάλυσις· ὅθεν παρῆκται, πρὸς  ἐκεῖνο   καὶ ἀναλύεται. θεὸς οὖν
[9]   φύσεως; εἰ μὴ πεπαίδευτο κἀκείνη  ὑπὸ   τοῦ ἀνδρὸς τὰ θειότερα, εἰ
[9]   τὴν ἀκμὴν καὶ ἤδη καταμαρανθέντι  ὑπὸ   τοῦ χρόνου, ὅτε παύεται
[9]   καὶ ταῖς ὠλέναις αὐτὸν ἐμπλεξαμένη  πρὸ   αὐτοῦ τὴν καιρίαν ἐδέχετο. ἆρ´
[8]   ἐν τῇ ἰδίᾳ γραφῇ μακαρίζει  πρὸ   τοῦ περιόντος τὸν κατοιχόμενον καὶ
[11]   ἀπάτης ἡμῖν τὸ κακὸν παρεγχέαντος  τὸ   ἀγαθὸν χώραν οὐκ ἔσχεν, τούτου
[7]   φαινόμενον, οὐ γὰρ ὁρᾷς αὐτῆς  τὸ   ἀληθινὸν τῆς ψυχῆς κάλλος,
[3]   προελθεῖν καὶ ὅλον ἄνω διαπετάσαι  τὸ   ἄνθος, αὐτὸ περὶ ἑαυτὸ κατερρύη
[4]   τὴν περιειλημμένην τῷ φοίνικι τὴν  τὸ   ἄνθος ἡμῖν τοῦτο ὠδίνασαν, οἵας
[11]   ἵνα τῆς κακίας ἐκρυείσης ἀναπλασθῇ  τὸ   ἀνθρώπινον καὶ ἀμιγὲς κακίας τῷ
[7]   ὄμματα, τὸ ῥυσοῦσθαι τὴν παρειάν,  τὸ   ἀπορρεῖν τοὺς ὀδόντας τοῦ στόματος
[11]   ἐστιν ἀνάστασις, εἰς  τὸ   ἀρχαῖον τῆς φύσεως ἡμῶν ἀναστοιχείωσις.
[9]   ἐκείνου φημί, καταλιπὼν τὴν γυναῖκα,  τὸ   ἀσθενέστερον μέρος τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως;
[4]   ὑψηλὸν ἔρνος, τὸν ὑψίκομον φοίνικα  (τὸ   βασιλικόν φημι κράτος) τὸν ταῖς
[8]   μακαρισμῶν οὐκ ὀδυρμῶν ἐστιν ἄξια.  τὸ   γὰρ ἐν μηδενὶ γενέσθαι κακῷ
[2]   καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντος βλέπω·  τὸ   γὰρ νέον τε καὶ ἡμέτερον
[3]   σεισμός τις ἦν ἄντικρυς, ἀδελφοί,  τὸ   γενόμενον, σεισμὸς οὐδὲν τῶν χαλεπῶν
[9]   εἰ ἐν τῷ παρόντι βίῳ  τὸ   γλυκὺ τῆς ζωῆς ἐλογίζετο. τί
[5]   ἦν ἐν ἡδονῇ τοῖς ἀνθρώποις  τὸ   δάκρυον. Ἐπειδὴ τοίνυν τοσοῦτον ἡττήθη
[3]   ἀλλὰ τὸ μὲν ἔλαμπεν ἤδη,  τὸ   δὲ λάμψειν ἠλπίζετο καὶ ὅμως
[1]   τῇ κατηφείᾳ τῶν βασιλέων συσκυθρωπάζουσα.  τὸ   δὲ λεγόμενον οὐκ ἀγνοεῖτε πάντως
[11]   ὅτι τῆς ἐπαγγελίας τοῦ θεοῦ  τὸ   διπλάσιον ἀντὶ τῶν ἀφαιρεθέντων πάντων
[11]   προσκαίρου θανάτου τοὺς κατοιχομένους πρὸς  (τὸ   εἶναι κωλύοντος. οὐδὲ γὰρ ἄλλο
[10]   μόνον τὸν νικητήν, μικρὸν γὰρ  τὸ   ἐκ τοῦ θαύματος κέρδος, ἀλλ´
[5]   αἱ τοῦ ἀργύρου μαρμαρυγαὶ καὶ  τὸ   ἐκ τοῦ (πυρὸς φῶς πολύ
[6]   σιωπῇ τὸ στόμα, μελαίνηται δὲ  τὸ   ἐπὶ τοῦ χείλους ἄνθος, χαλεπὸν
[6]   δὲ εἰς ὠχρότητα τῆς παρειᾶς  τὸ   ἐρύθημα, κρατηθῇ δὲ τῇ σιωπῇ
[10]   φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν, καὶ  τὸ   θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν. ~πρὸς
[4]   πάθει. θέαμα δὲ προέκειτο πᾶσι  τὸ   ἱερὸν ἄνθος ἐκεῖνο ἐπὶ κλίνης
[7]   μηδὲ τῇ ὁδῷ τῶν ἁμαρτωλῶν  τὸ   ἴχνος ἑαυτῶν ἐπιστήσαντες. ὡς καλὴ
[7]   καλαὶ αἱ χεῖρες αἱ μηδέποτε  τὸ   κακὸν ἐνεργήσασαι. ὡς ὡραῖοι οἱ
[9]   εἰ δὲ χρὴ πάντως γενέσθαι  τὸ   κακόν, μὴ ἴδοι Σάρρας ὀφθαλμὸς
[11]   ψυχῶν ἡμῶν δι´ ἀπάτης ἡμῖν  τὸ   κακὸν παρεγχέαντος τὸ ἀγαθὸν χώραν
[9]   τῇ τῶν ὄντων φύσει διαγιγνώσκει  τὸ   κάλλιον, εἰ μὴ πρὸς τὴν
[11]   οἷόν τι σκεῦος ἀγαθῶν δεκτικὸν  τὸ   κατ´ ἀρχὰς φύσις ἡμῶν
[5]   λογισμός, καιρὸς ἂν εἴη  τὸ   κεκμηκὸς τῆς διανοίας διὰ τῆς
[7]   ἐνορᾷς τῷ γήρᾳ; ἆρα καλὸν  τὸ   κνυζοῦσθαι τὰ ὄμματα, τὸ ῥυσοῦσθαι
[12]   Χριστός· δόξα καὶ  τὸ   κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
[11]   ἀρχὴ καὶ ὁδὸς τῆς πρὸς  τὸ   κρεῖττον μεταβολῆς ἡμῖν γενόμενος. ~οὐκοῦν
[9]   ἠγαπημένον υἱόν, εἰδὼς ὅτι πρὸς  τὸ   κρεῖττόν τε καὶ θειότερον γενήσεται
[11]   οὖν ἀμήχανόν ἐστιν ἀναστοιχειωθῆναι πρὸς  τὸ   κρεῖττον τὴν φύσιν χωρὶς ἀναστάσεως,
[3]   μάτην φύσις ἐπόνησεν· οὗ  τὸ   μὲν ἀγαθὸν ἐν ἐλπίσιν ἦν,
[3]   ὅλον τῶν καλύκων ἐξέλαμψεν, ἀλλὰ  τὸ   μὲν ἔλαμπεν ἤδη, τὸ δὲ
[7]   ἐκλάμπουσα. ἀλλὰ λυπεῖ σε τυχὸν  (τὸ   μὴ εἰς γῆρας ἐλθεῖν. τί
[9]   Ἰσαάκ· ἰδοὺ δι´ ἀμφοτέρων ὦσον  τὸ   ξίφος, ἀπ´ ἐμοῦ τῆς δειλαίας
[3]   κατέβαλεν, ἀλλ´ αὐτῆς τῆς φύσεως  τὸ   οἰκοδόμημα λαμπρὸν τῷ κάλλει, ὑπεραστράπτον
[10]   καλῶς) οὕτως καὶ ἐποίησεν· Εἴη  τὸ   ὄνομα κυρίου εὐλογημένον. Ὁρᾷς πόσον
[4]   ἐπὶ τῶν δωμάτων εὐρυχωρία· πᾶν  τὸ   ὁρώμενον ἀνθρώπων πλήρωμα ἦν, ὥσπερ
[6]   ἀλλὰ καὶ παντὶ τῷ πρὸς  τὸ   πάθος βλέποντι; τί οὖν πρὸς
[5]   τοῦτο τῶν οὐκ ἐχόντων ἐλπίδα  τὸ   πάθος εἶναι. ~ἀλλ´ εἴποι τις
[4]   βλαστὸς ἀπετίλλετο. τίς ἀστενάκτως  τὸ   πάθος παρέδραμεν; τίς τὴν τοῦ
[6]   οὐκοῦν εἰ καὶ σοῦ ἀπεφοίτησε  τὸ   παιδίον, ἀλλὰ πρὸς τὸν δεσπότην
[2]   ἰατρῶν ἐκεῖνοι σοφοὶ οἱ πρὸς  τὸ   πλεονάζον τῶν ἀλγηδόνων διὰ τῆς
[4]   ναός, πλῆρες τοῦ ναοῦ  τὸ   προαύλιον, ἐκδεχομένη πλατεῖα, οἱ
[7]   καλὸν τὸ κνυζοῦσθαι τὰ ὄμματα,  τὸ   ῥυσοῦσθαι τὴν παρειάν, τὸ ἀπορρεῖν
[11]   ἐμφυεῖσα κακία, προνοίᾳ κρείττονι θανάτῳ  τὸ   σκεῦος πρὸς καιρὸν διαλύεται, ἵνα
[6]   ἐρύθημα, κρατηθῇ δὲ τῇ σιωπῇ  τὸ   στόμα, μελαίνηται δὲ τὸ ἐπὶ
[7]   τὸν θεὸν βλέπων. ὡς ἡδὺ  τὸ   στόμα τὸ ταῖς θείαις ὑμνῳδίαις
[2]   τὸν τρόπον σιδήρεος, ὡς ἀναλγητὶ  τὸ   συμβὰν δέξασθαι; ~ἔγνωτε πάντως τὴν
[10]   ὀρόφου τάφος τῶν δέκα παίδων  τὸ   συμπόσιον γίνεται, καὶ τοῖς αἵμασι
[10]   τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν ἀδελφῶν ἦν  τὸ   συμπόσιον· πλήρεις οἱ κρατῆρες, πλήρης
[10]   ὢν ἀγαθὰ βουλεύεται, σοφὸς ὢν  τὸ   συμφέρον ἐπίσταται. Ὡς τῷ κυρίῳ
[7]   βλέπων. ὡς ἡδὺ τὸ στόμα  τὸ   ταῖς θείαις ὑμνῳδίαις καλλωπιζόμενον. Ἐκ
[10]   ἐστιν ἀθέατα. ᾔδει γὰρ ὅτι  τὸ   τέλος τῆς ἐν σαρκὶ ζωῆς
[6]   βασιλείας εἰς βασιλείαν μετέστη. ἐξεδύσατο  τὸ   τῆς πορφύρας ἄνθος, ἀλλὰ τῆς
[7]   ἀνθ´ οἵων ἠλλάξατο; ~λυπεῖ σε  τὸ   τοῦ σώματος κάλλος μηκέτι φαινόμενον,
[2]   γενόμενον. ~ἢ καλῶς ἔχει πρὸς  τὸ   ὑπερβάλλον τοῦ πάθους στῆναι καὶ
[7]   καὶ ψελλισμὸν ἐμποιεῖν τῇ γλώσσῃ,  τὸ   ὑποτρέμειν τῇ χειρὶ καὶ εἰς
[4]   οὗτος διέλυσεν. ~εἶδον ἐγὼ καὶ  τὸ   ὑψηλὸν ἔρνος, τὸν ὑψίκομον φοίνικα
[10]   ὄνομα κυρίου εὐλογημένον. Ὁρᾷς πόσον  τὸ   ὕψος τῆς τοῦ ἀθλητοῦ μεγαλοφυΐας·
[10]   τοῦ στάχυος δείκνυται· Δεῖ γὰρ  τὸ   φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν, καὶ
[6]   ἀλλὰ τῇ ἀγγελικῇ προσετέθη. ἔνθεν  τὸ   φυτὸν ἀνεσπάσθη, ἀλλὰ τῷ παραδείσῳ
[9]   πληγή, κοινὸν ἐπ´ ἀμφοτέρων γενέσθω  τὸ   χῶμα, μία στήλη τὴν κοινὴν
[3]   οὐ γὰρ ἄψυχον οἰκοδομημάτων κάλλος  διελυμήνατο,   οὐδὲ εὐανθεῖς γραφὰς λίθων
[6]   ἱμάτιον. ὁρᾷς οἷα ἀνθ´ οἵων  ἠλλάξατο;   ~λυπεῖ σε τὸ τοῦ σώματος
[8]   ὅτι μὴ τὰς ὁμοίας ἀλγηδόνας  ἐδέξατο,   ἃς ἐπ´ αὐτῆς οἱ γεγεννηκότες
[10]   τελευταία κατεμηνύθη πληγή, πῶς  ἐδέξατο   τὴν ἐπὶ τοῖς παισὶ συμφοράν;
[7]   τὴν τῶν σκυθρωπῶν πεῖραν οὐ  παρεδέξατο   καὶ οὔτε ἐνταῦθα τῶν λυπηρῶν
[10]   τῷ ῥήματι διὰ σχήματος  ἐνεδείξατο   παρειὰν ἀμύξας τοῖς ὄνυξιν
[4]   τὴν τοῦ βίου ζημίαν οὐκ  ὠλοφύρατο;   τίς οὐκ ἐπαφῆκε τῷ πάθει
[10]   τὴν κατὰ τοὺς παῖδας συμφορὰν  διηγήσατο,   δὲ ὁμοῦ τε ἤκουσε
[6]   τῆς ἄνω βασιλείας τὴν περιβολὴν  ἐνεδύσατο.   εἴπω σοι τὴν ὕλην τοῦ
[6]   ἐκ βασιλείας εἰς βασιλείαν μετέστη.  ἐξεδύσατο   τὸ τῆς πορφύρας ἄνθος, ἀλλὰ
[3]   οὔτε ἐδρέψατό τις οὔτε  ἐστεφανώσατο,   ἀλλὰ μάτην φύσις ἐπόνησεν·
[9]   ἀνδρὸς τὰ θειότερα, εἰ μὴ  ἠπίστατο   τὴν κεκρυμμένην ζωὴν εἶναι τῆς
[3]   καὶ κόνις ἐγένετο, οὔτε  ἐδρέψατό   τις οὔτε ἐστεφανώσατο, ἀλλὰ μάτην
[9]   βίῳ τὸ γλυκὺ τῆς ζωῆς  ἐλογίζετο.   τί δὲ περὶ ἐκείνου φημί,
[3]   ἔλαμπεν ἤδη, τὸ δὲ λάμψειν  ἠλπίζετο   καὶ ὅμως ἐν τῷ μικρῷ
[7]   καὶ οὔτε ἐνταῦθα τῶν λυπηρῶν  ᾔσθετο   οὔτε τι τῶν ἐκεῖ σκυθρωπῶν
[7]   ὑπὲρ τούτου ἀγανακτοῦμεν, ὅτι μὴ  ἀφίκετο   εἰς τὴν τῶν τοιούτων πεῖραν;
[10]   κύριος ἔδωκεν, κύριος  ἀφείλετο.   ἐκ θεοῦ, φησί, τοῖς ἀνθρώποις
[4]   ὅτε αὐτῆς οὗτος βλαστὸς  ἀπετίλλετο.   τίς ἀστενάκτως τὸ πάθος παρέδραμεν;
[3]   περὶ ἑαυτὸ κατερρύη καὶ κόνις  ἐγένετο,   οὔτε ἐδρέψατό τις οὔτε
[5]   λαμπάδων παρατεινόμενον, πάντα τῷ πένθει  συνεμελαίνετο   καὶ πάντα μετεῖχε τῆς κοινῆς
[10]   τῷ ἐκ τῶν σωμάτων λύθρῳ  κατεμολύνετο.   τοιαύτης συμφορᾶς τῷ Ἰὼβ ἀγγελθείσης
[9]   ἐμπλεξαμένη πρὸ αὐτοῦ τὴν καιρίαν  ἐδέχετο.   ἆρ´ οὐκ εἶπεν ἂν πρὸς
[4]   ἐπὶ τῷ πάθει. θέαμα δὲ  προέκειτο   πᾶσι τὸ ἱερὸν ἄνθος ἐκεῖνο
[5]   τὴν γοεράν τε καὶ πένθιμον  ἐξεκαλεῖτο   τοὺς θρήνους τοῖς μέλεσιν, πάσης
[8]   ζωῆς τὴν ἐν σαρκὶ διαγωγὴν  ἐβαρύνοντο.   ~Οὕτως καὶ μέγας ποτὲ
[8]   προκειμένων τὴν ἐπιθυμίαν ἔχοντες συμφορὰν  ἐποιοῦντο   τὴν ἐν σαρκὶ ζωήν. ἤκουσα
[3]   ὅλον ἄνω διαπετάσαι τὸ ἄνθος,  αὐτὸ   περὶ ἑαυτὸ κατερρύη καὶ κόνις
[3]   διαπετάσαι τὸ ἄνθος, αὐτὸ περὶ  ἑαυτὸ   κατερρύη καὶ κόνις ἐγένετο,
[9]   τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως; εἰ μὴ  πεπαίδευτο   κἀκείνη ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς τὰ
[11]   τῷ ἐξ ἀρχῆς ἀποκαταστῇ βίῳ.  τοῦτο   γάρ ἐστιν ἀνάστασις,
[6]   δὲ μὴ μόνον τοῖς γεννησαμένοις  τοῦτο   δοκῇ, ἀλλὰ καὶ παντὶ τῷ
[10]   ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν, καὶ τὸ θνητὸν  τοῦτο   ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν. ~πρὸς ταῦτα βλέπων
[10]   δείκνυται· Δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν  τοῦτο   ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν, καὶ τὸ θνητὸν
[8]   ἐμφαιδρυνθῆναι. ἀλλ´ ἐρεῖ σοι πρὸς  τοῦτο   ἀληθινὸς νυμφίος, ὅτι κρείττων
[1]   ἔτους περίοδος, καθὼς ἡμῖν χθὲς  τοῦτο   παρὰ τοῦ ποιμένος ἐπήγγελται, σκυθρωπῶν
[10]   γίνεται αὐτῷ θεός. διὰ  τοῦτο   προθύμως δίδωσι τῷ θεῷ τὸν
[1]   εὐκληρίας ἀθρόως ἀφαιρεθεῖσα καὶ διὰ  τοῦτο   τῇ κατηφείᾳ τῶν βασιλέων συσκυθρωπάζουσα.
[5]   τῶν κεκοιμημένων λυπεῖσθαι· μόνων γὰρ  τοῦτο   τῶν οὐκ ἐχόντων ἐλπίδα τὸ
[4]   φοίνικι τὴν τὸ ἄνθος ἡμῖν  τοῦτο   ὠδίνασαν, οἵας ὑπέστη ἐκ δευτέρου
[2]   οἱ περὶ ταῦτα δεινοί, εἰ  δύο   κατὰ ταὐτὸν ἑνὶ σώματι πόνοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Grégoire de Nysse

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/04/2009