Chapitre |
[7] |
τὸ
γένος
περιφανέστερον.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἀγνῶτες
παντάπασι
καὶ
ἄσημοι
τῷ |
[11] |
τοῦ
λογικὴν
αὐτὴν
ἐπίστασθαι.
Σαρκῶν
|
γὰρ |
ἀεὶ
καὶ
αἵματος
ἀθροίζοντες
πλῆθος |
[7] |
τὴν
τῆς
γῆς
ἀρετήν
λεπτόγεως
|
γάρ |
ἀλλὰ
διὰ
τοὺς
ἐν
αὐτῇ |
[1] |
ἐθελήσῃ
τέχνην
μανθάνει.
Τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλα
ζῷα
σχεδὸν
ἄτεχνα
πάντ´ |
[7] |
τὰς
πατρίδας
αὐτῶν
μνημονευομένας.
Τίς
|
γὰρ |
ἂν
ἦν
Σταγίρων
λόγος,
εἰ |
[6] |
διὰ
ταῦτ´
εἶχον
ἐστερῆσθαι.
Τί
|
γὰρ |
ἂν
καὶ
πάθοιεν,
ἴδιον
μὲν |
[8] |
τε
νήπιος
ἔγνω
Πρὸς
τί
|
γὰρ |
ἂν
καὶ
φαίη
τις
εἶναι |
[5] |
οἱ
μετὰ
τῆς
Τύχης·
οὐ
|
γὰρ |
ἀξιώμασι
πολιτικοῖς
οὐδὲ
γένους
ὑπεροχαῖς |
[8] |
πρὸς
τοῦ
παιδὸς
τρέφεσθαι.
Τέχνης
|
γὰρ |
ἁπάσης
κατ´
ἐκεῖνον
μάλιστα
τὸν |
[14] |
ἐν
ταῖς
τέχναις
(ἔνιαι
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῶν
λογικαί
τ´
εἰσὶ
καὶ |
[1] |
Μουσῶν
τὴν
ἑκάστης
ἰδίαν.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
γεωμετρίας
οὐδ´
ἀστρονομίας
ἀφίσταται,
ἀλλὰ |
[14] |
τῆς
ἀρχαίας
πράξεως
ἀδυνατοῦντες·
οὐδὲ
|
γὰρ |
δανείζει
τις
αὐτοῖς
χωρὶς
ἐνεχύρων |
[13] |
ἐπὶ
τίνι
μέγα
φρονήσουσιν;
Οὐ
|
γὰρ |
δήπουθεν
ἐπὶ
τῷ
τοὺς
σκυτοτόμους |
[13] |
ἄνθρωπον
οἶμαι
στεφθήσεσθαι.
Ἐν
μὲν
|
γὰρ |
δολιχῷ
καὶ
ὑπέρτατος,
φησίν,
ἔσσεται |
[1] |
ὀνομαζομένοις
ζῴοις
ἄδηλόν
ἐστιν.
Ἴσως
|
γὰρ |
εἰ
καὶ
μὴ
τοῦ
κατὰ |
[5] |
τῆς
ψάμμου
διάγραμμα
γεωμετρικόν·
ἐλογίσατο
|
γὰρ |
εἰς
Ἕλληνάς
τε
καὶ
σοφοὺς |
[9] |
ἄμεινον
προδιασκέψασθαι
περὶ
αὐτοῦ·
εὐεξαπάτητος
|
γὰρ |
ἕκαστος
ἐν
οἷς
ἐστιν
ἀπρόσκεπτος. |
[8] |
κάλλος
ἐστὶ
χρήσιμον.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἐλευθέριός
τε
καὶ
ἔνδοξος
καὶ |
[13] |
εἶτα
στρατηγήσαντος
ὡς
ἐχρῆν;
Σοφὸν
|
γὰρ |
ἓν
βούλευμα
τὰς
πολλὰς
χέρας
|
[4] |
ὅλον
τὸν
χορόν.
Εἰσὶ
μὲν
|
γὰρ |
ἐνταῦθα
καὶ
δημαγωγοὶ
πολλοὶ
καὶ |
[11] |
τοὺς
ὄντως
ὑγιαίνοντας.
Ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἕξις
ἔμμονός
τίς
ἐστι
καὶ |
[10] |
ὡς
οὐκ
ἀξιόχρεω
κατέγνωκας·
ἐμφαίνειν
|
γὰρ |
ἔοικάς
τι
τοιοῦτον,
ὅταν
ἐπὶ |
[7] |
ἐπὶ
τῇ
πατρίδι
σεμνυνομένῳ.
Εἰ
|
γὰρ |
ἐπιστήσαις
τοῖς
πράγμασι
τὸν
νοῦν, |
[2] |
αὐτῇ
βεβαίως
ἐστηριγμένῃ.
Ἔμπληκτός
τε
|
γάρ |
ἐστι
καὶ
ἄνους
εἰς
τοσοῦτον |
[8] |
κάλλιστα
διακεῖσθαι
δοκῇ.
Σπάνιον
μὲν
|
γάρ |
ἐστι
καὶ
τὸ
τυχεῖν
αὐτῶν |
[5] |
ζηλώσεις
ἀλλὰ
καὶ
προσκυνήσεις.
Σωκράτης
|
γάρ |
ἐστιν
ἐν
αὐτῷ
καὶ
Ὅμηρος |
[13] |
οὐδενός,
ἰσχύος
δ´
ἀντιποιήσονται·
τοῦτο
|
γὰρ |
εὖ
οἶδ´
ὅτι
φήσουσιν,
ἰσχυρότατοι |
[10] |
δὲ
καὶ
καλλίων
ἐφάνη·
μόνη
|
γὰρ |
ἦν
ἀκαλλώπιστός
τε
καὶ
αὐτοφυῶς |
[10] |
τις
ἐπῄνεσεν
αὐτό·
πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
Ἱπποκράτους
ἀκούσῃ
λέγοντος
Διάθεσις
ἀθλητικὴ |
[14] |
πλαστικήν
τε
καὶ
γραφικήν·
εἰ
|
γὰρ |
καὶ
διὰ
τῶν
χειρῶν
ἐνεργοῦσιν, |
[7] |
φρονοῦντες
ἐπ´
αὐτῇ
μέγα·
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
οὗτοι
σπάνει
τῶν
ἰδίων |
[6] |
πάντων
μηδεμίαν
ἐκμαθόντες
τέχνην;
Ὅταν
|
γὰρ |
καὶ
τὰ
ἄλογα
τῶν
ζῴων |
[8] |
τὴν
Λεσβίαν
λέγουσαν
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
καλὸς
ὅσσον
ἰδεῖν
πέλεται
καλός, |
[9] |
ἀλόγων
ζῴων
οὐδέπω
κρείττων.
Τίς
|
γὰρ |
λεόντων
ἢ
ἐλεφάντων
ἀλκιμώτερος,
τίς |
[11] |
δή
τι
χεῖρον.
Ἔνιοι
μὲν
|
γὰρ |
μετ´
ὀλίγον
ἀποθνῄσκουσιν,
ἔνιοι
δ´ |
[7] |
μέγ´
ἀμείνονες
εὐχόμεθ´
εἶναι.
Ταύτην
|
γὰρ |
μόνην
ἔχοιμεν
ἄν,
εἰ
δή |
[11] |
φύσει,
ἕξις
ὑγιεινὴ
κρείσσων.
Οὐ
|
γὰρ |
μόνον
τοῦ
κατὰ
φύσιν
ἐστερῆσθαι |
[8] |
ς´
αὐτῆς
ἔργα
κόμιζε
Καὶ
|
γὰρ |
ὁ
Νιρεὺς
κάλλιστος
μὲν
ἀνὴρ |
[5] |
ποτὲ
πρὸς
αὐτοῦ·
οὐ
μόνον
|
γὰρ |
ὁδοιπορούντων
αὐτῶν
πεφρόντικεν
ἀλλὰ
καὶ |
[11] |
ὕπνων
αὐτοῖς
ἔχει
συμμέτρησις.
Ἡνίκα
|
γὰρ |
οἱ
κατὰ
φύσιν
βιοῦντες
ἀπὸ |
[7] |
ἑαυτῷ
τὸ
κακὸν
ἀποφαίνει.
Οὐ
|
γὰρ |
ὁμοίως
ἐξετάζομέν
τε
καὶ
βασανίζομεν |
[13] |
ἐν
χεροῖν
δίσκους
ἔχοντες;
Τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
Οὐδεὶς
σιδήρου
ταῦτα
μωραίνει |
[10] |
φρονεῖ
περὶ
τῶν
ἀθλητῶν·
Κακῶν
|
γὰρ |
ὄντων
μυρίων
καθ´
Ἑλλάδα
οὐδὲν |
[10] |
εὖ
οὔτ´
ἂν
δύναιντο.
Πῶς
|
γὰρ |
ὅστις
ἔστ´
ἀνὴρ
γνάθου
τε |
[11] |
ἀθλοῦντες
εὔδηλον
παντί.
Τὴν
ἀρχὴν
|
γὰρ |
οὐδ´
εἰ
ψυχὴν
ἔχουσι
γιγνώσκουσι· |
[10] |
κἀξυπηρετεῖν
τύχαις
οἷοί
τ´·
ἔθη
|
γὰρ |
οὐκ
ἐθισθέντες
καλὰ
σκληρῶς
μεταλλάσσουσιν |
[11] |
ταῖς
τυχούσαις
προφάσεσιν.
Οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ὀφθαλμοὶ
περιορωρυγμένοι
πολλάκις
ὅθ´
ἡ |
[10] |
εἴπερ
ἐθέλεις
ἅ
φησιν·
Τίς
|
γὰρ |
παλαίσας
εὖ,
τίς
ὠκύπους
ἀνὴρ
|
[11] |
σφαλερά
τε
καὶ
εὐμετάπτωτος,
οὔτε
|
γὰρ |
πρόσθεσιν
ἔτι
διὰ
τὴν
ἀκρότητα |
[8] |
λέγειν
τὸ
Ὁμηρικόν
Ἄλλος
μὲν
|
γάρ |
τ´
εἶδος
ἀκιδνότερος
πέλει
ἀνήρ· |
[11] |
παραβλῶπές
τ´
ὀφθαλμώ
ἀποτελούμενοι.
Ὡς
|
γὰρ |
τὰ
διασεισθέντα
τῶν
τειχῶν
ἀπὸ |
[10] |
σοφωτέρων
ἢ
κατὰ
σαυτόν;
Παρίημι
|
γὰρ |
τό
γε
νῦν
εἶναι
μεμνῆσθαι |
[8] |
ἐκ
πολλοῦ
πρὸς
χειμῶνα·
μοχθηρὸν
|
γὰρ |
τὸ
ῥεχθὲν
δέ
τε
νήπιος |
[10] |
μάρτυρος
οὐκ
ἐβουλόμην
κρίνεσθαι·
ῥητορικοῦ
|
γὰρ |
τὸ
τοιοῦτον
μᾶλλον
ἢ
τιμῶντος |
[14] |
τῶν
τεχνῶν
μετέρχεσθαί
τινα.
Τὸ
|
γάρ |
τοι
δεύτερον
γένος
αὐτῶν
ἐπιλείπειν |
[6] |
εἰκάσας
ἄμουσός
τις
ἦν·
καὶ
|
γάρ |
τοι
καὶ
οἱ
ἀπὸ
τῶν |
[8] |
τὴν
οἰκίαν
ὡς
ἐκεῖνον.
Τοὺς
|
γὰρ |
τοίχους
ἅπαντας
ἀξιολόγοις
γραφαῖς
κεκοσμῆσθαι, |
[6] |
συκαῖς
ἀπεικάζων
αὐτούς·
ἐκείνων
τε
|
γὰρ |
τὸν
καρπὸν
οὐκ
ἀνθρώπους
ἀλλὰ |
[6] |
τέχναις
κεκοσμημένα
μᾶλλον
ἀσπάζονται.
Καὶ
|
γὰρ |
τοὺς
πολεμικοὺς
ἵππους
καὶ
τοὺς |
[13] |
ὑπαίθριοι
κοιμᾶσθαι,
χαμευνεῖν·
ἐν
ἅπασι
|
γὰρ |
τούτοις
τῶν
νεογνῶν
παίδων
εἰσὶν |
[11] |
Κόροιβος
ἀνοήτως
κατεγνωκότες.
Ὃ
μὲν
|
γὰρ |
ὑγιεινὴν
δίαιταν
ὑποτιθέμενος
ἔλεγε
Πόνοι |
[11] |
τὸ
σῶμα
κινεῖν
σφαλερόν.
Πᾶν
|
γάρ, |
φησί,
τὸ
πολὺ
τῇ
φύσει |
[8] |
τὸν
Εὐριπίδην
ἐπαινοῦσι
λέγοντα
Οὐ
|
γὰρ |
ὠφελήσιμον
περαιτέρω
τὸ
κάλλος
ἢ |
[11] |
μὲν
τῶν
ψυχικῶν
ἀγαθῶν
οὐδ´
|
ὄναρ |
ποτὲ
μετειλήφασιν
οἱ
ἀθλοῦντες
εὔδηλον |
[13] |
βούλεται
αὐτῷ,
οἴσει
τὸν
στέφανον.
|
Αὐτὰρ |
ἐν
ἱστορίῃ
πολυπείρου
γράψετ´
ἀγῶνος, |
[8] |
μυρίων
ἄλλων,
παρασκευάζεσθαι
πρὸς
αὐτὸ
|
καθάπερ |
ἀγαθὸν
κυβερνήτην
ἐκ
πολλοῦ
πρὸς |
[1] |
ἐμιμήσατο
τὰς
ἀράχνας
καὶ
πλάττει
|
καθάπερ |
αἱ
μέλισσαι
καὶ
τοῦ
νεῖν |
[11] |
ἀθλίων
ἐσχηκότων
ἢ
κοινῶς
ἀμφοτέρων
|
καθάπερ |
ἀπὸ
πηγῆς
μιᾶς
τῆς
ἀθλιότητος |
[8] |
ἐν
τοῦ
βίου
τέλει
γῆρας
|
καθάπερ |
χαλεπὸν
{ἐφεδρεῦον{
τα}
χειμῶνα,
δεόμενον |
[10] |
ἕκαστον
ἄχρηστόν
ἐστιν,
ἄκουε
πάλιν
|
εἴπερ |
ἐθέλεις
ἅ
φησιν·
Τίς
γὰρ |
[13] |
καὶ
τοῖς
πέρδιξιν
ὑπάρχει,
καὶ
|
εἴπερ |
ἐπὶ
τούτῳ,
μέγα
χρὴ
φρονεῖν |
[11] |
εὕροις
ἐν
σφαλερωτέρᾳ
διαθέσει
σώματος,
|
εἴπερ |
Ἱπποκράτει
δεῖ
πιστεύειν
εἰπόντι
τὴν |
[14] |
τέχνην
ἣ
καὶ
ναυαγήσασι
συνεκκολυμβήσει·
|
ὅπερ |
οὔτε
τοῖς
διοικοῦσι
τὰ
τῶν |
[10] |
Ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
τούτων
ἁπάντων
|
ὥσπερ |
ἐξ
ἑνὸς
στόματος
ὡμολόγηται
φαῦλον |
[3] |
θεῷ,
μεμφομένους
δ´
οὐδέποτ´
αὐτὸν
|
ὥσπερ |
οἱ
τὴν
Τύχην,
οὐδ´
ἀπολειπομένους |
[2] |
ἁπάντων
τὸ
τῆς
τύχης
ἄστατον.
|
Ὥσπερ |
οὖν
ἐν
νηὶ
χειμαζομένῃ
σφοδρῶς, |
[10] |
καλή,
μηδεμιᾶς
πανουργίας
κομμωτικῆς
δεομένη.
|
Ὥσπερ |
οὖν
τὸ
ἀληθινὸν
κάλλος
ἀκριβῶς |
[8] |
γάρ
τ´
εἶδος
ἀκιδνότερος
πέλει
|
ἀνήρ· |
ἀλλὰ
θεὸς
μορφὴν
ἔπεσι
στέφει, |
[10] |
δύναιντο.
Πῶς
γὰρ
ὅστις
ἔστ´
|
ἀνὴρ
|
γνάθου
τε
δοῦλος
νηδύος
θ´ |
[10] |
γὰρ
παλαίσας
εὖ,
τίς
ὠκύπους
|
ἀνὴρ
|
ἢ
δίσκον
ἄρας
ἢ
γνάθον |
[9] |
τις
ὑμᾶς
ἀπατεὼν
καὶ
γόης
|
ἀνὴρ |
παρακρουσάμενός
ποτε
ματαιοτεχνίαν
ἢ
κακοτεχνίαν |
[8] |
γὰρ
ὁ
Νιρεὺς
κάλλιστος
μὲν
|
ἀνὴρ |
ὑπὸ
Ἴλιον
ἦλθεν,
ἀλλ´
ἀλαπαδνὸς |
[6] |
ὑδρευμένοι
πρόσθεν,
ἐπειδὰν
μηκέτ´
ἔχωσιν
|
ὕδωρ, |
ἀνασυράμενοι
προσουροῦσι.
Καὶ
ἐστὶν
εὔλογον |