Chapitre |
[9] |
πᾶσιν
Ὀλύμπια
δώματ´
ἔχουσι.
Δίζω
|
ἤ |
σε
θεὸν
μαντεύσομαι
ἢ
ἄνθρωπον, |
[13] |
σκάπτειν
ἢ
θερίζειν
ἢ
ἀροῦν
|
ἤ |
τι
τῶν
ἄλλων
τῶν
κατὰ |
[9] |
κύκλῳ
τε
περιδινεῖσθαι
μὴ
σκοτούμενον
|
ἤ |
τινα
τῆς
μικροτεχνίας
ἀποτελέσματα
τεχνιτεύειν |
[8] |
γ´
ἱμερόεντα
μετέρχεο
ἔργα
γάμοιο
|
ἢ |
ἀλλ´
εἰς
οἶκον
ἰοῦσα
τὰ |
[11] |
κενοῦν
ἢ
θερμαίνειν
ἢ
ψύχειν
|
ἢ |
ἄλλως
ὁπωσοῦν
τὸ
σῶμα
κινεῖν |
[9] |
Δίζω
ἤ
σε
θεὸν
μαντεύσομαι
|
ἢ |
ἄνθρωπον,
ἀλλ´
ἔτι
καὶ
μᾶλλον |
[11] |
τοῦ
ἀθλίου
τῶν
ἀθλητῶν
προσαγορευθέντων
|
ἢ |
ἀπὸ
τοῦ
ἀθλητοῦ
τὴν
προσηγορίαν |
[6] |
τοιαύταις
πραγμάτων
περιστάσεσι
γενόμενοι
χρυσὸν
|
ἢ |
ἄργυρον
ἐξαψάμενοί
τε
καὶ
περιθέμενοι |
[13] |
καλῶς
ἢ
σκάπτειν
ἢ
θερίζειν
|
ἢ |
ἀροῦν
ἤ
τι
τῶν
ἄλλων |
[10] |
ὠκύπους
ἀνὴρ
ἢ
δίσκον
ἄρας
|
ἢ |
γνάθον
πλήξας
καλῶς
πόλει
πατρῴᾳ |
[10] |
πολεμίοισιν
ἐν
χεροῖν
δίσκους
ἔχοντες
|
ἢ |
δι´
ἀσπίδων
ποσὶ
θέοντες
ἐκβαλοῦσι |
[9] |
τοὺς
θεοὺς
δι´
οὐδὲν
ἄλλ´
|
ἢ |
διὰ
τὰς
τέχνας
ἐπαινοῦμεν,
οὕτως |
[12] |
μελῶν
ἀλλήλοις
τι
τελέως
ἀποκλάσωσιν
|
ἢ |
διαστρέψωσιν
ἢ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκόψωσι, |
[9] |
τοῖς
ἀγῶσιν
ἢ
δίσκον
ἔρριψαν
|
ἢ |
διεπάλαισαν,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
ἀπὸ |
[10] |
παλαίσας
εὖ,
τίς
ὠκύπους
ἀνὴρ
|
ἢ |
δίσκον
ἄρας
ἢ
γνάθον
πλήξας |
[9] |
καλῶς
ἔδραμον
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν
|
ἢ |
δίσκον
ἔρριψαν
ἢ
διεπάλαισαν,
ἀλλὰ |
[9] |
οὐδέπω
κρείττων.
Τίς
γὰρ
λεόντων
|
ἢ |
ἐλεφάντων
ἀλκιμώτερος,
τίς
δ´
ὠκύτερος |
[13] |
τοίνυν
ἔτι
τὴν
ἰσχὺν
ἐπιδείξονται
|
ἢ |
ἐπὶ
τίνι
μέγα
φρονήσουσιν;
Οὐ |
[13] |
μὲν
οὖν
καλῶς
ἢ
σκάπτειν
|
ἢ |
θερίζειν
ἢ
ἀροῦν
ἤ
τι |
[11] |
καὶ
ἐξαπίνης
πληροῦν
ἢ
κενοῦν
|
ἢ |
θερμαίνειν
ἢ
ψύχειν
ἢ
ἄλλως |
[10] |
χρήσιμον
ἢ
κοινῇ
ταῖς
πόλεσιν
|
ἢ |
ἰδίᾳ
τοῖς
μεταχειριζομένοις
αὐτήν.
~Ἀγαθῶν |
[9] |
γόης
ἀνὴρ
παρακρουσάμενός
ποτε
ματαιοτεχνίαν
|
ἢ |
κακοτεχνίαν
ἐκδιδάξηται,
γιγνώσκοντας
ὡς
ὁπόσοις |
[10] |
ἐξουσίαν,
ἀφελόμενος
αὐτὴν
τῶν
σοφωτέρων
|
ἢ |
κατὰ
σαυτόν;
Παρίημι
γὰρ
τό |
[11] |
κατὰ
πολὺ
καὶ
ἐξαπίνης
πληροῦν
|
ἢ |
κενοῦν
ἢ
θερμαίνειν
ἢ
ψύχειν |
[10] |
εἴ
τι
φαίνοιτ´
ἔχειν
χρήσιμον
|
ἢ |
κοινῇ
ταῖς
πόλεσιν
ἢ
ἰδίᾳ |
[11] |
τὴν
προσηγορίαν
τῶν
ἀθλίων
ἐσχηκότων
|
ἢ |
κοινῶς
ἀμφοτέρων
καθάπερ
ἀπὸ
πηγῆς |
[6] |
καρπὸν
οὐκ
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
κόρακας
|
ἢ |
κολοιοὺς
ἐσθίειν,
τούτων
τε
τὰ |
[13] |
τῶν
ἀφ´
Ἡρακλέους
τις
ἐλέφαντος
|
ἢ |
λέοντος
ἰσχυρότερος
ἂν
φανείη.
Οἶμαι |
[8] |
γὰρ
ὠφελήσιμον
περαιτέρω
τὸ
κάλλος
|
ἢ |
μέσον
λαβεῖν
Ἄμεινον
οὖν
ἐστιν |
[13] |
ζῴου,
καὶ
πολλῷ
γ´
ἀκοπώτερον
|
ἢ |
ὁ
Μίλων,
εἴ
γε
καὶ |
[2] |
ναυαγιῶν
περὶ
πολλοὺς
Οἴκους
γιγνομένων
|
ἢ |
περὶ
τὰ
σκάφη
κατὰ
θάλατταν, |
[7] |
λαθεῖν
ἐξουσίαν
δίδωσι,
τί
ἄλλο
|
ἢ |
περιφανέστερον
οὗτοι
δυστυχοῦσιν;
Καὶ
μέν |
[1] |
ἀλλὰ
καὶ
ταῦτα
φύσει
μᾶλλον
|
ἢ |
προαιρέσει
τεχνῶν
εὐτύχηκεν·
ὁ
δ´ |
[12] |
κατέστησαν
καὶ
μάλιστα
τῶν
παγκράτιον
|
ἢ |
πυγμὴν
ἀσκησάντων.
Ὅταν
δὲ
καὶ |
[13] |
ἔργων;
Πάνυ
μὲν
οὖν
καλῶς
|
ἢ |
σκάπτειν
ἢ
θερίζειν
ἢ
ἀροῦν |
[6] |
εὔλογον
τοὺς
διὰ
μηδὲν
ἄλλ´
|
ἢ |
τὰ
χρήματα
περιβλέπτους
ἅμα
τῷ |
[10] |
ῥητορικοῦ
γὰρ
τὸ
τοιοῦτον
μᾶλλον
|
ἢ |
τιμῶντος
ἀλήθειαν
ἀνδρός·
ὅμως
δ´ |
[13] |
ταῦρος
ἐν
τῷ
σταδίῳ
βασταχθείς·
|
ἢ |
τὸ
κοινὸν
τῶν
Ἑλλήνων
ἔσωσεν |
[14] |
τῶν
πλουσίων
οὔτε
τοῖς
τελώναις
|
ἢ |
τοῖς
ἐμπόροις
ὑπάρχει.
Καίτοι
πλουτοῦσιν |
[7] |
ἀληθὲς
ὄν,
εἰ
τὸν
Ὑπέρβολον
|
ἢ |
τὸν
Κλέωνα
λογίσαιο,
τοσοῦτον
ἀπὸ |
[13] |
τοὺς
σκυτοτόμους
ἢ
τοὺς
τέκτονας
|
ἢ |
τοὺς
οἰκοδόμους
οἷοί
τ´
εἶναι |
[12] |
τι
τελέως
ἀποκλάσωσιν
ἢ
διαστρέψωσιν
|
ἢ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκόψωσι,
τότ´
οἶμαι |
[13] |
δήπουθεν
ἐπὶ
τῷ
τοὺς
σκυτοτόμους
|
ἢ |
τοὺς
τέκτονας
ἢ
τοὺς
οἰκοδόμους |
[14] |
δανείζει
τις
αὐτοῖς
χωρὶς
ἐνεχύρων
|
ἢ |
ὑποθηκῶν.
Ὥστ´
εἰ
καὶ
πρὸς |
[11] |
πληροῦν
ἢ
κενοῦν
ἢ
θερμαίνειν
|
ἢ |
ψύχειν
ἢ
ἄλλως
ὁπωσοῦν
τὸ |
[6] |
ἕκαστον
εἰς
δύναμιν
ὅτι
βέλτιστον
|
ᾖ, |
μόνων
δ´
ἑαυτῶν
ἀμελῶσι,
μηδ´ |
[7] |
προσίτω,
δι´
ἣν
κἂν
εὐγενὴς
|
ᾖ |
τοῦ
γένους
οὐκ
ἀνάξιος
φανεῖται, |
[7] |
ἀνατρέχουσιν,
οὐδὲ
τοσοῦτον
γιγνώσκοντες
ὡς
|
ἡ |
ἀξία
τῆς
ἑαυτῶν
εὐγενείας
ἐφ´ |
[3] |
ὄψεις,
δέδορκε
δὲ
δριμύ,
καὶ
|
ἡ |
βάσις
τὸ
πάντων
σχημάτων
ἑδραιότατόν |
[11] |
τίς
ἐστι
καὶ
δυσαλλοίωτος
διάθεσις,
|
ἡ |
δὲ
τῶν
ἀθλητῶν
ἐπ´
ἄκρον |
[11] |
γὰρ
ὀφθαλμοὶ
περιορωρυγμένοι
πολλάκις
ὅθ´
|
ἡ |
δύναμις
οὐκέτ´
ἀντέχει
πληροῦνται
ῥευμάτων, |
[13] |
περὶ
τὸν
ταῦρον,
ἀλλ´
οὐχ
|
ἡ |
Θεμιστοκλέους
σοφία
πρῶτον
μὲν
ὑποκριναμένου |
[11] |
οἱ
παλαιοὶ
τοὺς
ὄντως
ὑγιαίνοντας.
|
Ἡ |
μὲν
γὰρ
ἕξις
ἔμμονός
τίς |
[6] |
εἴποι
πρὸς
αὐτὸν
ὦ
ἄνθρωπ´,
|
ἡ |
οἰκία
μέν
σοί
γ´
εὐεκτεῖ |
[7] |
καὶ
Σκύθης
ἐμοὶ
μέν,
εἶπεν,
|
ἡ |
πατρὶς
ὄνειδος,
σὺ
δὲ
τῇ |
[13] |
τῇ
Μίλωνος.
Ἐδήλωσε
δὲ
καὶ
|
ἡ |
τελευτὴ
τἀνδρὸς
ὅπως
ἦν
ἀνόητος· |
[13] |
ἡνίκα
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
ἐπολέμουν,
|
ἡ |
τοιαύτη
τοῦ
Μίλωνος
ἐνέργεια
περὶ |
[5] |
λιθογλύφοι,
καὶ
μετ´
αὐτοὺς
δ´
|
ἡ |
τρίτη
τάξις,
αἱ
λοιπαὶ
τέχναι |
[13] |
κατὰ
τὸν
βίον
ἔργων
χρήσιμος
|
ἡ |
τῶν
ἀθλητῶν
ἄσκησις
εὖ
οἶδ´ |
[11] |
Ἀνὰ
λόγον
τοίνυν
τούτοις
καὶ
|
ἡ |
τῶν
ὕπνων
αὐτοῖς
ἔχει
συμμέτρησις. |
[14] |
τὸν
νέον,
ὅτῳ
μὴ
παντάπασιν
|
ἡ |
ψυχὴ
βοσκηματώδης
ἐστί,
καὶ
μᾶλλόν |
[13] |
σῶμα
τοῦ
ταύρου
ζῶντος
ἐβάσταζεν
|
ἡ |
ψυχὴ
τοῦ
ζῴου,
καὶ
πολλῷ |
[14] |
ἀλλὰ
τὸ
τοιαύτην
ἐπίστασθαι
τέχνην
|
ἣ |
καὶ
ναυαγήσασι
συνεκκολυμβήσει·
ὅπερ
οὔτε |
[11] |
ἀφαιρούμενος
καὶ
τῆς
προσηγορίας
αὐτοὺς
|
ᾗ |
προσαγορεύουσιν
ἅπαντες
οἱ
παλαιοὶ
τοὺς |
[7] |
ἀξία
τῆς
ἑαυτῶν
εὐγενείας
ἐφ´
|
ᾗ |
σεμνύνονται
τοῖς
κατὰ
πόλιν
νομίσμασιν |
[8] |
ὡραιότατα
φαίνεται
τὰ
σώματα,
πολλοῖς
|
συνέβη |
περιβλέπτοις
διὰ
κάλλος
γεγενημένοις
ἀμελῆσαι |
[11] |
αὐτὸν
τὸν
Ἱπποκράτην
φρονεῖν,
ἐπειδὰν
|
λέγῃ |
Διάθεσις
ἀθλητικὴ
οὐ
φύσει,
ἕξις |
[11] |
ἐοικέναι
τὸν
βίον
αὐτῶν
ὑῶν
|
διαγωγῇ· |
πλήν
γ´
ὅσον
οἱ
μὲν |
[14] |
τῶν
τοῦ
σώματος
πόνων,
ἃς
|
δὴ |
βαναύσους
τε
καὶ
χειρωνακτικὰς
ὀνομάζουσιν) |
[6] |
καὶ
τἀνδράποδα
πάντα
καὶ
ἵπποι
|
δὴ |
καὶ
κύνες
καὶ
χωρία
καὶ |
[7] |
τὸν
Σκύθην
Ἀνάχαρσιν
καὶ
θαυμάζεσθαι
|
δὴ |
καὶ
σοφὸν
ὀνομάζεσθαι;
Καίτοι
βάρβαρος |
[11] |
ὑπάρχειν,
ἣν
μεταδιώκουσιν
οὗτοι.
Καὶ
|
δὴ |
καὶ
τὸ
Ἄσκησις
{τῆς}
ὑγιείης |
[13] |
καὶ
ταῦρος
πυγμῇ
στεφθήσεται.
Καὶ
|
δὴ |
λὰξ
ὄνος,
φησίν,
εἴ
τις |
[10] |
θεράποντα
κατέκτανες·
ἔξιθι
νηοῦ.
~Λέγε
|
δή |
μοι
καὶ
σὺ
τὰς
τῶν |
[12] |
ἐπὶ
τὰ
λοιπά.
Τὰ
μὲν
|
δὴ |
περὶ
κάλλους
οὕτως
αὐτοῖς
ἔχει, |
[3] |
ὅτ´
οὐδὲν
ὄφελος.
~Τὰ
μὲν
|
δὴ |
τῆς
Τύχης
ἔργα
τοιαῦτα·
τὸν |
[11] |
τὸ
σῶμα,
καταλύσασι
δὲ
πολὺ
|
δή |
τι
χεῖρον.
Ἔνιοι
μὲν
γὰρ |
[5] |
μετ´
αὐτοῦ
τοῦ
θεοῦ,
τετάρτην
|
δή |
τινα
τάξιν
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων |
[1] |
ἄτεχνα
πάντ´
ἐστὶ
πλὴν
ὀλίγων
|
δή |
τινων
ἐν
ὀλίγοις·
ἀλλὰ
καὶ |
[7] |
γὰρ
μόνην
ἔχοιμεν
ἄν,
εἰ
|
δή |
τίς
ἐστιν
εὐγενείας
χρεία,
πρὸς |
[10] |
ἂν
ἐπιτρέψαις
αὑτὸν
ἀλλ´
ὀλίγοις
|
δή |
τισιν
ἐξ
ἁπάντων
καὶ
τούτων |
[7] |
τοὺς
πολίτας
γιγνομένους,
ἀλλ´
αὐτὸ
|
δὴ |
τοὐναντίον
διὰ
τοὺς
ἀγαθοὺς
ἄνδρας |
[9] |
ἐν
οἷς
ἐστιν
ἀπρόσκεπτος.
Τὸ
|
δὴ |
τῶν
ἀνθρώπων
γένος,
ὦ
παῖδες, |
[13] |
ἄσκησις
εὖ
οἶδ´
ὅτι
σαφὲς
|
ἤδη |
γέγονεν·
ὅτι
δὲ
καὶ
ἐν |
[10] |
οὐδὲ
τὸ
τῆς
Φρύνης
ἄκαιρον
|
ἤδη |
μοι
διηγήσασθαι.
Αὕτη
ποτ´
ἐν |
[12] |
μιᾶς
τῆς
ἀθλιότητος
ὠνομασμένων.
~Ἀλλ´
|
ἐπειδὴ |
καὶ
περὶ
τοῦ
μεγίστου
τῶν |
[5] |
ναυαγούντων
οὐκ
ἀπολείπεται.
Ἀρίστιππος
γοῦν
|
ἐπειδή |
ποτε
πλέων
τοῦ
σκάφους
ἀπολομένου |
[10] |
τιμῶντος
ἀλήθειαν
ἀνδρός·
ὅμως
δ´
|
ἐπειδή |
τινες
ἐπὶ
τὸν
τῶν
πολλῶν |
[12] |
τὰ
πρόσωπα
παντάπασιν
ἄμορφα
καὶ
|
δυσειδῆ |
κατέστησαν
καὶ
μάλιστα
τῶν
παγκράτιον |
[6] |
αὐτὸν
δὲ
σὲ
οὐκ
ἀγαθὴ
|
κομιδὴ |
ἔχει.
Καλῶς
οὖν
καὶ
ὁ |
[10] |
καὶ
τὸν
παρὰ
τούτων
ἔπαινον
|
προχειρίζῃ. |
Καίτοι
γ´
οὔτε
νοσῶν
εὖ |
[6] |
καλῶς·
αὐτὸν
δὲ
σὲ
οὐκ
|
ἀγαθὴ |
κομιδὴ
ἔχει.
Καλῶς
οὖν
καὶ |
[10] |
πένεσθαι
κἀξυπηρετεῖν
τύχαις
οἷοί
τ´·
|
ἔθη |
γὰρ
οὐκ
ἐθισθέντες
καλὰ
σκληρῶς |
[5] |
ἄλλων
ἁπάντων
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
|
ἠμελήθη |
ποτὲ
πρὸς
αὐτοῦ·
οὐ
μόνον |
[5] |
ἀπολομένου
πρὸς
τὰς
Συρακοσίων
ᾐόνας
|
ἐξεβράσθη, |
πρῶτον
μὲν
ἐθάρρησε
θεασάμενος
ἐπὶ |
[10] |
ἄλλαις
ἁπάσαις
σπίλου
τὰ
πρόσωπα
|
ἐπληρώθη, |
καὶ
ἦν
ὁμοιότατα
ἰδεῖν
τοῖς |
[14] |
ἡδονὴν
σώματός
τις
ἀγαθὸν
εἶναι
|
φαίη, |
οὐδὲ
αὐτῆς
ταύτης
αὐτοῖς
μέτεστιν |
[8] |
Πρὸς
τί
γὰρ
ἂν
καὶ
|
φαίη |
τις
εἶναι
χρήσιμον
ἀνάσκητον
νέου |
[5] |
ἔσχεν
αὑτῷ
καὶ
γνωρίζοντας
ὅστις
|
εἴη |
καὶ
πάντων
ὧν
ἐδεῖτο
μεταδιδόντας |
[7] |
πρός
τινος
ὀνειδιζόμενος
ὅτι
βάρβαρος
|
εἴη |
καὶ
Σκύθης
ἐμοὶ
μέν,
εἶπεν, |
[7] |
ἀρετῆς
ἀπολειπόμεθα,
λύπη
μὲν
ἂν
|
εἴη |
κἀκείνοις,
εἴ
τις
αὐτοῖς
ἐστιν |
[8] |
καὶ
συνέλθοι
ποτέ,
δεινὸν
ἂν
|
εἴη |
μόνον
ἐν
ἅπασι
τοῖς
ὑπάρχουσιν |
[8] |
κατόπτρῳ
θεασάμενον,
εἰ
μὲν
καλὸς
|
εἴη |
τὴν
ὄψιν,
ἀσκῆσαι
τοιαύτην
εἶναι |
[14] |
καὶ
χειρωνακτικὰς
ὀνομάζουσιν)
ἄμεινον
ἂν
|
εἴη |
τοῦ
προτέρου
γένους
τῶν
τεχνῶν |
[13] |
ἐλέφαντος
ἢ
λέοντος
ἰσχυρότερος
ἂν
|
φανείη. |
Οἶμαι
δ´
ὅτι
καὶ
ταῦρος |
[11] |
Ἄσκησις
{τῆς}
ὑγιείης
ἀκορίη
τροφῆς,
|
ἀοκνίη |
πόνων
Ἱπποκράτει
καλῶς
εἰρημένον
ἐπαινεῖται |
[11] |
καὶ
τὸ
Ἄσκησις
{τῆς}
ὑγιείης
|
ἀκορίη |
τροφῆς,
ἀοκνίη
πόνων
Ἱπποκράτει
καλῶς |
[13] |
οἴσει
τὸν
στέφανον.
Αὐτὰρ
ἐν
|
ἱστορίῃ |
πολυπείρου
γράψετ´
ἀγῶνος,
ὡς
τό |
[8] |
ὃ
δ´
ἀσφαλέως
ἀγορεύει
αἰδοῖ
|
μειλιχίῃ, |
μετὰ
δὲ
πρέπει
ἀγρομένοισιν·
ἐρχόμενον |
[11] |
διαπονοῦσι
τροφάς
τε
προσφέρονται
σὺν
|
ἀνάγκῃ, |
πολλάκις
ἄχρι
μέσων
νυκτῶν
ἐκτείνοντες |
[14] |
καὶ
ἀστρονομία
καὶ
γραμματικὴ
καὶ
|
νομική· |
πρόσθες
δ´
εἰ
βούλει
ταύταις |
[14] |
προτέρου
γένους
ἰατρική
τε
καὶ
|
ῥητορικὴ |
καὶ
μουσική,
γεωμετρία
τε
καὶ |
[14] |
δ´
ἐκ
τοῦ
προτέρου
γένους
|
ἰατρική |
τε
καὶ
ῥητορικὴ
καὶ
μουσική, |
[14] |
ἥτις
ὡς
ἡμεῖς
φαμεν
ἐστὶν
|
ἰατρική. |
Τοῦτο
δ´
αὐτὸ
δεικτέον
ἐφεξῆς. |
[14] |
ἰατρική
τε
καὶ
ῥητορικὴ
καὶ
|
μουσική, |
γεωμετρία
τε
καὶ
ἀριθμητικὴ
καὶ |
[14] |
καὶ
λογιστική,
καὶ
ἀστρονομία
καὶ
|
γραμματικὴ |
καὶ
νομική·
πρόσθες
δ´
εἰ |
[9] |
ζῴων
ἐλαττούμενοι.
Σώματος
δ´
ἄσκησις
|
ἀθλητικὴ |
ἀποτυγχανομένη
μὲν
αἰσχίστη,
ἐπιτυγχανομένη
δὲ |
[10] |
γὰρ
Ἱπποκράτους
ἀκούσῃ
λέγοντος
Διάθεσις
|
ἀθλητικὴ |
οὐ
φύσει,
ἕξις
ὑγιεινὴ
κρείσσων |
[11] |
Ἱπποκράτην
φρονεῖν,
ἐπειδὰν
λέγῃ
Διάθεσις
|
ἀθλητικὴ
|
οὐ
φύσει,
ἕξις
ὑγιεινὴ
κρείσσων. |
[14] |
καὶ
μουσική,
γεωμετρία
τε
καὶ
|
ἀριθμητικὴ |
καὶ
λογιστική,
καὶ
ἀστρονομία
καὶ |
[14] |
γεωμετρία
τε
καὶ
ἀριθμητικὴ
καὶ
|
λογιστική, |
καὶ
ἀστρονομία
καὶ
γραμματικὴ
καὶ |
[2] |
βεβαίως
ἀλλ´
ἕως
ἂν
αὐτῇ
|
δοκῇ |
πάλιν
αὐτῶν
ἀφαιρεῖσθαι
τὰ
δοθέντα. |
[8] |
ἅπαντά
σοι
τἄλλα
κάλλιστα
διακεῖσθαι
|
δοκῇ. |
Σπάνιον
μὲν
γάρ
ἐστι
καὶ |
[8] |
κάλλει
θαρρήσαντας
καταφρονῆσαι
τέχνης
ἀσκήσεως.
|
Αὐτάρκη |
μὲν
οὖν
καὶ
ταῦτα·
κάλλιον |
[10] |
ἦν
ἀκαλλώπιστός
τε
καὶ
αὐτοφυῶς
|
καλή, |
μηδεμιᾶς
πανουργίας
κομμωτικῆς
δεομένη.
Ὥσπερ |
[14] |
Ὥστ´
εἰ
καὶ
πρὸς
χρηματισμὸν
|
ἀσφαλῆ |
τε
καὶ
οὐκ
ἄδοξον
ἀξιοῖ |
[12] |
καὶ
πάνθ´
ὡς
εἰπεῖν
τὰ
|
μέλη |
διαστρεφόμενα
παντοίας
ἀμορφίας
αἴτια
γίγνεται. |
[13] |
ἰσχύος
εὐθὺς
ἐν
τῇ
πρώτῃ
|
προσβολῇ |
πληρώσας
διέστησε
μὲν
ἑκατέρωσε
τὰ |
[2] |
ἑαυτὸν
ἐν
τοιαύταις
περιστάσεσι
πραγμάτων
|
τυφλῇ |
δαίμονι
μηδ´
αὐτῇ
βεβαίως
ἐστηριγμένῃ. |
[7] |
τοῦτο
γοῦν
αὐτὸ
κερδαίνουσι
τὸ
|
μὴ |
γιγνώσκεσθαι
τοῖς
πολλοῖς
ὁποῖοί
τινές |
[6] |
πάντων
αὐτοῖς
ἀναλωθέντων
ἀπαντῶντες
παρέρχονται
|
μὴ |
γνωρίζειν
προσποιούμενοι.
Ὅθεν
οὐδ´
ὁ |
[7] |
τίς
δ´
ἂν
Σόλων,
εἰ
|
μὴ |
δι´
Ἄρατόν
τε
καὶ
Χρύσιππον; |
[7] |
ἂν
ἦν
Σταγίρων
λόγος,
εἰ
|
μὴ |
δι´
Ἀριστοτέλην,
τίς
δ´
ἂν |
[8] |
τὸν
Ἀθήνησι
νομοθέτην,
ὃς
τὸν
|
μὴ |
διδάξαντα
τέχνην
ἐκώλυε
πρὸς
τοῦ |
[11] |
τὴν
ἀκρότητα
χωρεῖ
καὶ
τῷ
|
μὴ |
δύνασθαι
μένειν
ἐπὶ
ταὐτοῦ
μηδ´ |
[7] |
εἰς
ὕψος
μέγα;
{Κακὸν
τὸ
|
μὴ |
ἔχειν·
τὸ
γένος
οὐκ
ἔβοσκέ |
[9] |
ὅλως
ἴσα
τοῖς
ἀριστεῦσι
{τετι{
|
μη} |
μένον,
ἐξαπατήσῃ
τινὰ
τῶν
νέων |
[13] |
ὡς
τὸν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
κήρυκα
|
μὴ |
μόνον
ἀνθρώπους
τοὺς
ἀγωνιουμένους
καλεῖν |
[12] |
κάλλους
οὕτως
αὐτοῖς
ἔχει,
ὥςτε
|
μὴ |
μόνον
ὠφελήθησαν
μηδέν
τι
πρὸς |
[8] |
τοίνυν
τῶν
εἰρημένων
τοῖς
γε
|
μὴ |
παντάπασιν
ἀνοήτοις
ἐναργῶς
φαίνεται
μήτ´ |
[14] |
ἀσκεῖν
χρὴ
τὸν
νέον,
ὅτῳ
|
μὴ |
παντάπασιν
ἡ
ψυχὴ
βοσκηματώδης
ἐστί, |
[9] |
τῶν
ἀθλητῶν
ἐπιτήδευμα
μόνον
ὑποπτεύω,
|
μή |
ποτ´
ἄρα
τοῦτο
καὶ
ῥώμην |
[9] |
λεπτῶν
ἐν
κύκλῳ
τε
περιδινεῖσθαι
|
μὴ |
σκοτούμενον
ἤ
τινα
τῆς
μικροτεχνίας |
[5] |
πατρίδα
μέλλοντές
τινες
πλεῖν
ἐπυνθάνοντο,
|
μή |
τι
τοῖς
οἰκείοις
ἐπιστέλλει,
κελεύειν |
[10] |
ὅτι
μηδ´
ἔχεις
εἰπεῖν,
εἰ
|
μή |
τι
τοῦ
μάρτυρος
ὡς
οὐκ |
[9] |
λόγων
ἐπὶ
τέχνης
μάθησιν
ὥρμησθε·
|
μή |
τις
ὑμᾶς
ἀπατεὼν
καὶ
γόης |
[8] |
ἀτιμοτάτους
τῶν
παρόντων
τόπων
ἀποπτύειν.
|
Μὴ |
τοίνυν
ἐάσῃς,
ὦ
μειράκιον,
ἄξιον |
[7] |
γένους
οὐκ
ἀνάξιος
φανεῖται,
κἂν
|
μὴ |
τοιοῦτος
ὑπάρχῃ
τὸ
γένος
αὐτὸς |
[1] |
ἐστιν.
Ἴσως
γὰρ
εἰ
καὶ
|
μὴ |
τοῦ
κατὰ
τὴν
φωνήν,
ὃν |
[13] |
Οἶμαι
δ´
ὅτι
καὶ
ταῦρος
|
πυγμῇ |
στεφθήσεται.
Καὶ
δὴ
λὰξ
ὄνος, |
[13] |
Ἐστὶ
δὲ
οὗτος·
εἰ
Διὸς
|
γνώμῃ |
πᾶσι
τοῖς
ζῴοις
ὁμόνοια
καὶ |
[13] |
ὅλης
ἡμέρας
βορβόρῳ
λούεσθαι.
Ἀλλὰ
|
νὴ |
Δία
τῶν
ἱερουργημένων
ἕνα
ταύρων |
[10] |
μορμολυκείοις,
αὐτὴ
δὲ
καὶ
καλλίων
|
ἐφάνη· |
μόνη
γὰρ
ἦν
ἀκαλλώπιστός
τε |
[8] |
τυχεῖν
αὐτῶν
ὁμοῦ
πάντων,
ὡς
|
εὐγενῆ |
τε
καὶ
πλούσιον
εἶναι
καὶ |
[11] |
τὰ
δὲ
λυγισθέντα
τῶν
ἄρθρων
|
ἀσθενῆ |
πρὸς
πᾶσαν
τὴν
ἔξωθεν
βίαν |
[11] |
τῶν
ἀθλητῶν
σώματα
σαθρὰ
καὶ
|
ἀσθενῆ |
ταῖς
κατὰ
τὴν
ἐπιτήδευσιν
γεγονότα |
[10] |
προστάξαι
τοῖς
συμπόταις
ὃ
βούλοιτο,
|
θεασαμένη |
παρούσας
γυναῖκας
ἀγχούσῃ
τε
καὶ |
[2] |
τυφλῇ
δαίμονι
μηδ´
αὐτῇ
βεβαίως
|
ἐστηριγμένῃ. |
Ἔμπληκτός
τε
γάρ
ἐστι
καὶ |
[10] |
αὐτοφυῶς
καλή,
μηδεμιᾶς
πανουργίας
κομμωτικῆς
|
δεομένη. |
Ὥσπερ
οὖν
τὸ
ἀληθινὸν
κάλλος |
[2] |
ἄστατον.
Ὥσπερ
οὖν
ἐν
νηὶ
|
χειμαζομένῃ |
σφοδρῶς,
ὡς
ἐπικλύζεσθαί
τε
τοῖς |
[9] |
ἄσκησις
ἀθλητικὴ
ἀποτυγχανομένη
μὲν
αἰσχίστη,
|
ἐπιτυγχανομένη |
δὲ
τῶν
ἀλόγων
ζῴων
οὐδέπω |
[9] |
ἐλαττούμενοι.
Σώματος
δ´
ἄσκησις
ἀθλητικὴ
|
ἀποτυγχανομένη |
μὲν
αἰσχίστη,
ἐπιτυγχανομένη
δὲ
τῶν |
[2] |
ὡς
πολλάκις
τοὺς
ἀξιωτάτους
ἄνδρας
|
παρερχομένη |
πλουτίζειν
τοὺς
ἀναξίους,
οὐδὲ
τούτους |
[10] |
Διάθεσις
ἀθλητικὴ
οὐ
φύσει,
ἕξις
|
ὑγιεινὴ |
κρείσσων
ἔπειτα
δὲ
καὶ
τῶν |
[11] |
Διάθεσις
ἀθλητικὴ
οὐ
φύσει,
ἕξις
|
ὑγιεινὴ |
κρείσσων.
Οὐ
γὰρ
μόνον
τοῦ |
[2] |
πάντες
αὐτῇ,
μόνη
δ´
ἀβλαβὴς
|
ἐκείνη |
διεξέρχεται
καταγελῶσα
τῶν
ὀλοφυρομένων
τε |
[10] |
τι
φαίνοιτ´
ἔχειν
χρήσιμον
ἢ
|
κοινῇ |
ταῖς
πόλεσιν
ἢ
ἰδίᾳ
τοῖς |
[10] |
αὐτὴ
δὲ
καὶ
καλλίων
ἐφάνη·
|
μόνη |
γὰρ
ἦν
ἀκαλλώπιστός
τε
καὶ |
[2] |
μὲν
ἀλλήλοις
ἑπόμενοι
πάντες
αὐτῇ,
|
μόνη |
δ´
ἀβλαβὴς
ἐκείνη
διεξέρχεται
καταγελῶσα |
[7] |
εἴ
τις
αὐτοῖς
ἐστιν
αἴσθησις,
|
αἰσχύνη |
δ´
ἡμῖν
αὐτοῖς
τοσῷδε
μείζων |
[9] |
γιγνώσκειν
ὅτι
μηδὲν
τούτων
ἐστὶ
|
τέχνη, |
οἷον
τό
τε
πετευρίζειν
καὶ |
[7] |
τὰς
πόλεις
εὕροις
ἂν
ἐν
|
δόξῃ |
τοὺς
πολίτας
γιγνομένους,
ἀλλ´
αὐτὸ |
[5] |
Συρακοσίων
γυμνάσιον
καὶ
ταυτὶ
τὰ
|
ἔπη |
φθεγξάμενος
Τίς
τὸν
πλανήτην
Οἰδίπουν |
[7] |
τῆς
τῶν
προγόνων
ἀρετῆς
ἀπολειπόμεθα,
|
λύπη |
μὲν
ἂν
εἴη
κἀκείνοις,
εἴ |
[5] |
αἱ
λοιπαὶ
τέχναι
πᾶσαι.
Κατὰ
|
μέρη |
μὲν
οὕτω
κεκόσμηνται·
πάντες
δὲ |
[13] |
πληρώσας
διέστησε
μὲν
ἑκατέρωσε
τὰ
|
μέρη |
τοῦ
ξύλου,
τῶν
σφηνῶν
δ´ |
[14] |
καταλύσαντες
τύχοιεν,
ἀνάπηροι
τὰ
πλεῖστα
|
μέρη |
τοῦ
σώματος
γίγνονται.
Τάχ´
οὖν |
[8] |
ἐστι
καὶ
διὰ
παντὸς
ἐπονείδιστος.
|
Χρὴ |
τοίνυν
τὸν
νέον
πειθόμενον
τῷ |
[14] |
τεχνῶν
ἀναλαμβάνειν
τε
καὶ
ἀσκεῖν
|
χρὴ |
τὸν
νέον,
ὅτῳ
μὴ
παντάπασιν |
[13] |
καὶ
εἴπερ
ἐπὶ
τούτῳ,
μέγα
|
χρὴ |
φρονεῖν
καὶ
ἐπὶ
τῷ
δι´ |
[5] |
τῷ
παρ´
αὐτοῦ
προστάγματι
πειθόμενοι.
|
Θεάσῃ |
δὲ
κἀνταῦθα
πολλοὺς
μετ´
αὐτοῦ |
[4] |
Μετὰ
τούτων
δὲ
καὶ
Κῦρον
|
θεάσῃ |
καὶ
Πρίαμον
καὶ
Διονύσιον.
Ἀλλὰ |
[4] |
Τύχῃ
συνεπομένους
ἅπαντας
μὲν
ἀργοὺς
|
θεάσῃ |
καὶ
τεχνῶν
ἀμαθεῖς,
ὀχουμένους
δ´ |
[1] |
ἅνθρωπος
ἐπιστήμης
ἐπιδεκτικὸς
ἣν
ἂν
|
ἐθελήσῃ |
τέχνην
μανθάνει.
Τὰ
μὲν
γὰρ |
[9] |
τοῖς
ἀριστεῦσι
{τετι{
μη}
μένον,
|
ἐξαπατήσῃ |
τινὰ
τῶν
νέων
ὡς
προκριθῆναί |
[4] |
δ´
ἐπ´
ἐλπίδων
ἀεὶ
καὶ
|
θεούσῃ |
τῇ
δαίμονι
συνθέοντας,
ἐνίους
μὲν |
[10] |
αὐτό·
πρῶτον
μὲν
γὰρ
Ἱπποκράτους
|
ἀκούσῃ |
λέγοντος
Διάθεσις
ἀθλητικὴ
οὐ
φύσει, |
[2] |
ὀλίγον
ἕπεται
μηδέποτ´
ἐν
ταὐτῷ
|
μενούσῃ |
διὰ
τὸ
τῆς
βάσεως
εὐμετακύλιστον, |
[10] |
ὃ
βούλοιτο,
θεασαμένη
παρούσας
γυναῖκας
|
ἀγχούσῃ |
τε
καὶ
ψιμυθίῳ
καὶ
φύκει |
[2] |
αὐτῶν
ἀφαιρεῖσθαι
τὰ
δοθέντα.
Ταύτῃ
|
τῇ |
δαίμονι
πλῆθος
ἀνδρῶν
ἀμαθῶν
οὐκ |
[4] |
ἐπ´
ἐλπίδων
ἀεὶ
καὶ
θεούσῃ
|
τῇ |
δαίμονι
συνθέοντας,
ἐνίους
μὲν
ἐγγὺς |
[7] |
κἂν
μέτριοί
τινες
ὦσιν,
ἀποδεχόμεθα
|
τῇ |
δυσγενείᾳ
τῆς
ἐνδείας
τὴν
αἰτίαν |
[13] |
ὅμως
οὐδενὸς
ἦν
ἀξία,
παραπλησίως
|
τῇ |
Μίλωνος.
Ἐδήλωσε
δὲ
καὶ
ἡ |
[7] |
ἡ
πατρὶς
ὄνειδος,
σὺ
δὲ
|
τῇ |
πατρίδι,
πάνυ
καλῶς
ἐπιπλήξας
τῷ |
[7] |
ἀξίῳ
λόγου,
μόνον
δ´
ἐπὶ
|
τῇ |
πατρίδι
σεμνυνομένῳ.
Εἰ
γὰρ
ἐπιστήσαις |
[7] |
ἄριστοι
γενόμενοι
μετέδοσάν
τι
καὶ
|
τῇ |
πατρίδι
τοῦ
σφετέρου
κλέους.
Μάθοις |
[13] |
ὅσον
εἶχεν
ἰσχύος
εὐθὺς
ἐν
|
τῇ |
πρώτῃ
προσβολῇ
πληρώσας
διέστησε
μὲν |
[3] |
θέασαι
πάλιν
ὅπως
ἐξ
ὑπεναντίου
|
τῇ |
Τύχῃ
κεκοσμήκασιν
οἱ
παλαιοὶ
γράφοντές |
[4] |
προνοίας
αὐτοῦ.
~Τοὺς
δέ
γε
|
τῇ |
Τύχῃ
συνεπομένους
ἅπαντας
μὲν
ἀργοὺς |
[11] |
Πᾶν
γάρ,
φησί,
τὸ
πολὺ
|
τῇ |
φύσει
πολέμιον.
Οἳ
δ´
οὔτε |
[11] |
αὐτήν.
~Ἀγαθῶν
οὖν
τῶν
ἐν
|
τῇ |
φύσει
τῶν
μὲν
περὶ
ψυχὴν |
[10] |
τοῖς
συμπλέουσιν
ἀλλ´
ἑνὶ
τῷ
|
κυβερνήτῃ, |
ἔτι
τε
ἐπὶ
τῶν
σμικροτάτων |
[2] |
τις
πράξειεν
ἐπιτρέψας
τὰ
πηδάλια
|
κυβερνήτῃ |
τυφλῷ,
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
οἶμαι |
[5] |
καὶ
μετ´
αὐτοὺς
δ´
ἡ
|
τρίτη |
τάξις,
αἱ
λοιπαὶ
τέχναι
πᾶσαι. |
[8] |
αὐτῷ
δὲ
μόνῳ
προσέπτυσε
τῷ
|
δεσπότῃ |
τῆς
οἰκίας.
Ἀγανακτοῦντος
δ´
αὐτοῦ |
[9] |
δ´
ἄσκησις
ἀθλητικὴ
ἀποτυγχανομένη
μὲν
|
αἰσχίστη, |
ἐπιτυγχανομένη
δὲ
τῶν
ἀλόγων
ζῴων |
[13] |
παγκράτιον
κρατερὸν
νίκησέ
ποτ´
ἄνδρα
|
(εἰκοστῇ |
δ´
ἔπι
πρώτη
ὀλυμπιὰς
ἦν |
[2] |
περιστάσεσι
πραγμάτων
τυφλῇ
δαίμονι
μηδ´
|
αὐτῇ |
βεβαίως
ἐστηριγμένῃ.
Ἔμπληκτός
τε
γάρ |
[10] |
ἦν
ὁμοιότατα
ἰδεῖν
τοῖς
μορμολυκείοις,
|
αὐτὴ |
δὲ
καὶ
καλλίων
ἐφάνη·
μόνη |
[2] |
τούτους
βεβαίως
ἀλλ´
ἕως
ἂν
|
αὐτῇ |
δοκῇ
πάλιν
αὐτῶν
ἀφαιρεῖσθαι
τὰ |
[2] |
πηδάλιον
ἔδοσαν
ἐν
χεροῖν
ἔχειν
|
αὐτῇ |
καὶ
τοῖν
ποδοῖν
ὑπέθεσαν
βάσιν |
[2] |
τῶν
ὀλοφυρομένων
τε
καὶ
ἐγκαλούντων
|
αὐτῇ |
μάτην
ὅτ´
οὐδὲν
ὄφελος.
~Τὰ |
[7] |
εὐγένειαν
προβαλλόμενοι
καὶ
φρονοῦντες
ἐπ´
|
αὐτῇ |
μέγα·
καὶ
γὰρ
καὶ
οὗτοι |
[2] |
συναπόλλυνται
μὲν
ἀλλήλοις
ἑπόμενοι
πάντες
|
αὐτῇ, |
μόνη
δ´
ἀβλαβὴς
ἐκείνη
διεξέρχεται |
[10] |
τοῦτο
εὐθέως
ἀπομάξασθαι
σινδονίῳ,
καὶ
|
αὐτὴ |
πρώτη
τοῦτ´
ἔπραξε.
Ταῖς
μὲν |
[7] |
γάρ
ἀλλὰ
διὰ
τοὺς
ἐν
|
αὐτῇ |
φύντας,
οἳ
πλεῖστοί
τε
καὶ |
[10] |
Φρύνης
ἄκαιρον
ἤδη
μοι
διηγήσασθαι.
|
Αὕτη |
ποτ´
ἐν
συμποσίῳ,
παιδιᾶς
τοιαύτης |
[13] |
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
ἐπολέμουν,
ἡ
|
τοιαύτη |
τοῦ
Μίλωνος
ἐνέργεια
περὶ
τὸν |
[2] |
πάλιν
αὐτῶν
ἀφαιρεῖσθαι
τὰ
δοθέντα.
|
Ταύτῃ |
τῇ
δαίμονι
πλῆθος
ἀνδρῶν
ἀμαθῶν |
[13] |
Μίλωνος.
Ἐδήλωσε
δὲ
καὶ
ἡ
|
τελευτὴ |
τἀνδρὸς
ὅπως
ἦν
ἀνόητος·
ὅς |
[13] |
ποτ´
ἄνδρα
(εἰκοστῇ
δ´
ἔπι
|
πρώτη |
ὀλυμπιὰς
ἦν
ὅτ´
ἐνίκα)
Ὀγκηστής. |
[13] |
εἶχεν
ἰσχύος
εὐθὺς
ἐν
τῇ
|
πρώτῃ |
προσβολῇ
πληρώσας
διέστησε
μὲν
ἑκατέρωσε |
[10] |
εὐθέως
ἀπομάξασθαι
σινδονίῳ,
καὶ
αὐτὴ
|
πρώτη |
τοῦτ´
ἔπραξε.
Ταῖς
μὲν
οὖν |
[8] |
θαυμαστῶς
διατετυπωμένας,
ἅπαντά
τε
τὰ
|
σκεύη |
λαμπρὰ
καὶ
καθαρὰ
καὶ
τὰς |
[2] |
Οἴκους
γιγνομένων
ἢ
περὶ
τὰ
|
σκάφη |
κατὰ
θάλατταν,
οὐκ
ὀρθῶς
γιγνώσκοντός |
[5] |
τοῖς
οἰκείοις
ἐπιστέλλει,
κελεύειν
αὐτοὺς
|
ἔφη |
ταῦτα
κτᾶσθαι
τὰ
κτήματα
ἃ |
[7] |
ἀλλ´
ἐγὼ
τοῖς
ἐμοῖς
αὐτός,
|
ἔφη, |
τοῦ
γένους
ἄρξω,
καὶ
τὸ |
[8] |
μᾶλλον
ἐπιμεληθῆναι
τῆς
ψυχῆς,
ἵν´
|
ἔχῃ |
λέγειν
τὸ
Ὁμηρικόν
Ἄλλος
μὲν |
[8] |
καλλίστων
ἀνδρῶν
ἀχρηστίας,
ὅταν
αὐτοῖς
|
ὑπάρχῃ |
μηδὲν
ἄλλο
τῶν
εἰς
τὸν |
[7] |
ἀνάξιος
φανεῖται,
κἂν
μὴ
τοιοῦτος
|
ὑπάρχῃ |
τὸ
γένος
αὐτὸς
ἐπικοσμήσει,
μιμησάμενος |
[2] |
ἄλλων,
τέχνης
μὲν
ἀναλήψεως
καταφρονοῦντα,
|
Τύχῃ |
δ´
ἑαυτὸν
ἐπιτρέποντα·
ἧς
τὴν |
[3] |
πάλιν
ὅπως
ἐξ
ὑπεναντίου
τῇ
|
Τύχῃ |
κεκοσμήκασιν
οἱ
παλαιοὶ
γράφοντές
τε |
[6] |
τῶν
κολάκων,
οἵτινες
ἐὰν
οὕτως
|
τύχῃ |
πάντων
αὐτοῖς
ἀναλωθέντων
ἀπαντῶντες
παρέρχονται |
[4] |
αὐτοῦ.
~Τοὺς
δέ
γε
τῇ
|
Τύχῃ |
συνεπομένους
ἅπαντας
μὲν
ἀργοὺς
θεάσῃ |
[14] |
νέον,
ὅτῳ
μὴ
παντάπασιν
ἡ
|
ψυχὴ |
βοσκηματώδης
ἐστί,
καὶ
μᾶλλόν
γε |
[13] |
τοῦ
ταύρου
ζῶντος
ἐβάσταζεν
ἡ
|
ψυχὴ |
τοῦ
ζῴου,
καὶ
πολλῷ
γ´ |