Chapitre |
[10] |
ἀνὴρ
γνάθου
τε
δοῦλος
νηδύος
|
θ´ |
ἡττημένος,
κτήσαιτ´
ἂν
ὄλβον
εἰς |
[2] |
ἢ
περὶ
τὰ
σκάφη
κατὰ
|
θάλατταν, |
οὐκ
ὀρθῶς
γιγνώσκοντός
ἐστιν
ἐπιτρέπειν |
[2] |
καὶ
κατὰ
κρημνῶν
ἐνίοτε
καὶ
|
θαλάττης· |
ἔνθα
συναπόλλυνται
μὲν
ἀλλήλοις
ἑπόμενοι |
[4] |
χρυσόν,
τῷ
δὲ
καὶ
τοὺς
|
θαλαττίους |
ὑπηρετοῦντας
ἰχθῦς.
Μετὰ
τούτων
δὲ |
[13] |
πέλας.
Ἀλλὰ
πρὸς
κρύος
καὶ
|
θάλπος |
ἰσχυροί;
Αὐτοῦ
γε
τοῦ
Ἡρακλέους |
[13] |
καταληφθεῖσαι
συνετρίβησαν
μὲν
αὗται
πρῶται,
|
θανάτου |
δ´
οἰκτροῦ
τῷ
Μίλωνι
κατέστησαν |
[8] |
ἐπὶ
πλούτῳ
τε
καὶ
κάλλει
|
θαρρήσαντας |
καταφρονῆσαι
τέχνης
ἀσκήσεως.
Αὐτάρκη
μὲν |
[7] |
κωλύει
τὸν
Σκύθην
Ἀνάχαρσιν
καὶ
|
θαυμάζεσθαι |
δὴ
καὶ
σοφὸν
ὀνομάζεσθαι;
Καίτοι |
[13] |
τῷ
δι´
ὅλης
ἡμέρας
κονίεσθαι
|
θαυμάζεσθαι |
δικαιοῦσιν·
ἀλλὰ
τοῦτό
γε
καὶ |
[7] |
τῶν
προγόνων
ἄξιον
ἔχοιεν
οὐδέπω
|
θαυμάζομεν, |
ἂν
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων |
[4] |
Πολυκράτην
τὸν
Σάμιον,
καὶ
ἴσως
|
θαυμάσεις |
τῷ
μὲν
τὸν
Πακτωλὸν
ἰδὼν |
[8] |
πολυτελῶν
συγκεῖσθαι
θεῶν
εἰκόνας
ἔχον
|
θαυμαστῶς |
διατετυπωμένας,
ἅπαντά
τε
τὰ
σκεύη |
[3] |
δεσπότην
ἐργάτην
δὲ
τέχνης
ἁπάσης
|
θέασαι |
πάλιν
ὅπως
ἐξ
ὑπεναντίου
τῇ |
[10] |
προστάξαι
τοῖς
συμπόταις
ὃ
βούλοιτο,
|
θεασαμένη |
παρούσας
γυναῖκας
ἀγχούσῃ
τε
καὶ |
[8] |
τὴν
ἑαυτοῦ
μορφὴν
ἐν
κατόπτρῳ
|
θεασάμενον, |
εἰ
μὲν
καλὸς
εἴη
τὴν |
[5] |
ᾐόνας
ἐξεβράσθη,
πρῶτον
μὲν
ἐθάρρησε
|
θεασάμενος |
ἐπὶ
τῆς
ψάμμου
διάγραμμα
γεωμετρικόν· |
[13] |
ὅπως
ἦν
ἀνόητος·
ὅς
γε
|
θεασάμενός |
ποτε
νεανίσκον
σχίζοντα
κατὰ
μῆκος |
[14] |
σεμνύνονται·
καὶ
μὴν
ἔστιν
ὑμῖν
|
θεάσασθαι |
πάντας
αὐτοὺς
ὀφείλοντας
οὐ
μόνον |
[5] |
τῷ
παρ´
αὐτοῦ
προστάγματι
πειθόμενοι.
|
Θεάσῃ |
δὲ
κἀνταῦθα
πολλοὺς
μετ´
αὐτοῦ |
[4] |
Μετὰ
τούτων
δὲ
καὶ
Κῦρον
|
θεάσῃ |
καὶ
Πρίαμον
καὶ
Διονύσιον.
Ἀλλὰ |
[4] |
Τύχῃ
συνεπομένους
ἅπαντας
μὲν
ἀργοὺς
|
θεάσῃ |
καὶ
τεχνῶν
ἀμαθεῖς,
ὀχουμένους
δ´ |
[9] |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
τοὺς
ἀρίστους
|
θείας |
ἀξιωθῆναι
τιμῆς,
οὐχ
ὅτι
καλῶς |
[13] |
ὁ
Μίλων,
εἴ
γε
καὶ
|
θεῖν |
ἠδύνατο
βαστάζουσα·
ἀλλ´
ὅμως
οὐδενὸς |
[1] |
φιλοπονίας
καὶ
τὸ
μέγιστον
τῶν
|
θείων |
ἀγαθῶν
φιλοσοφίαν.
Διὰ
ταῦτα
τοίνυν |
[1] |
πεζὸς
ὤν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
θείων |
τεχνῶν
οὐκ
ἀπολείπεται,
ζηλῶν
μὲν |
[7] |
νομίσμασιν
ἔοικεν,
ἃ
παρὰ
τοῖς
|
θεμένοις |
ἰσχύοντα
παρ´
ἄλλοις
ἐστὶ
κίβδηλα. |
[7] |
ἐπικοσμήσει,
μιμησάμενος
τὸν
παλαιὸν
ἐκεῖνον
|
Θεμιστοκλέα, |
ὃς
ὀνειδιζόμενος
ἐπὶ
τῷ
γένει |
[13] |
τὸν
ταῦρον,
ἀλλ´
οὐχ
ἡ
|
Θεμιστοκλέους |
σοφία
πρῶτον
μὲν
ὑποκριναμένου
καλῶς |
[11] |
αὐτῶν
εἰπεῖν
Ἄλλοι
μέν
ῥα
|
θεοί |
τε
καὶ
ἀνέρες
ἱπποκορυσταὶ
εὗδον |
[9] |
ἄνθρωποι
πρότερον
ἤστην
εἴτ´
ἀρχῆθεν
|
θεοί, |
τιμῶν
ἀξιοῦνται
μεγίστων,
ὃ
μὲν |
[5] |
ἐρασταί,
οὓς
ἴσα
καὶ
τοῖς
|
θεοῖς |
σέβομεν,
οἷον
ὕπαρχοί
τινες
καὶ |
[9] |
ἀνθρώπων
γένος,
ὦ
παῖδες,
ἐπικοινωνεῖ
|
θεοῖς |
τε
καὶ
τοῖς
ἀλόγοις
ζῴοις, |
[2] |
μόνῳ
τῶν
ἐν
ἡμῖν
κοινωνοῦμεν
|
θεοῖς, |
τούτου
μὲν
ἀμελεῖν,
ἐσπουδακέναι
δὲ |
[9] |
ἐθέλεις
ἐμοὶ
πείθεσθαι,
τόν
γε
|
θεὸν |
αἰδέσθητι
τὸν
Πύθιον·
οὗτός
ἐστιν |
[5] |
κεκόσμηνται·
πάντες
δὲ
πρὸς
τὸν
|
θεὸν |
ἀποβλέπουσι
κοινῷ
τῷ
παρ´
αὐτοῦ |
[9] |
ἄνθρωπον,
ἀλλ´
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
|
θεὸν |
ἔλπομαι,
ὦ
Λυκόοργε.
Ὁ
δ´ |
[9] |
δώματ´
ἔχουσι.
Δίζω
ἤ
σε
|
θεὸν |
μαντεύσομαι
ἢ
ἄνθρωπον,
ἀλλ´
ἔτι |
[3] |
ὅτε
δὲ
καὶ
αὐτὸν
τὸν
|
θεὸν |
τούτῳ
τῷ
σχήματι
κοσμοῦσιν.
Ἴδοις |
[8] |
ἀγρομένοισιν·
ἐρχόμενον
δ´
ἀνὰ
ἄστυ
|
θεὸν |
ὣς
εἰσορόωσιν.
Ἐξ
ἁπάντων
τοίνυν |
[10] |
ἔχοντες
ἢ
δι´
ἀσπίδων
ποσὶ
|
θέοντες |
ἐκβαλοῦσι
πολεμίους
πάτρας;
Οὐδεὶς
σιδήρου |
[5] |
ἐν
μέσοις
μὲν
αὐτοῖς
ὁ
|
θεός, |
ἀμφ´
αὐτὸν
δ´
ἅπαντες
ἐν |
[9] |
Λυκόοργε.
Ὁ
δ´
αὐτὸς
οὗτος
|
θεὸς |
καὶ
τὸν
Ἀρχίλοχον
τεθνεῶτα
φαίνεται |
[8] |
εἶδος
ἀκιδνότερος
πέλει
ἀνήρ·
ἀλλὰ
|
θεὸς |
μορφὴν
ἔπεσι
στέφει,
οἳ
δέ |
[5] |
οὐδὲ
πλούτῳ
τοὺς
ἀρίστους
ὁ
|
θεὸς |
οὗτος
εἴθισται
κρίνειν,
ἀλλὰ
τοὺς |
[5] |
ὕπαρχοί
τινες
καὶ
ὑπηρέται
τοῦ
|
θεοῦ. |
Καὶ
τῶν
δ´
ἄλλων
ἁπάντων |
[5] |
κἀνταῦθα
πολλοὺς
μετ´
αὐτοῦ
τοῦ
|
θεοῦ, |
τετάρτην
δή
τινα
τάξιν
ἀπὸ |
[9] |
οὐκ
οἶδεν,
ὡς
καὶ
τοὺς
|
θεοὺς |
δι´
οὐδὲν
ἄλλ´
ἢ
διὰ |
[4] |
ἐπισκέψαιο
τοὺς
ἀπωτέρω
μὲν
αὐτὴν
|
θέουσαν |
διώκοντας,
οὐ
μὴν
τυχόντας
γε, |
[4] |
δ´
ἐπ´
ἐλπίδων
ἀεὶ
καὶ
|
θεούσῃ |
τῇ
δαίμονι
συνθέοντας,
ἐνίους
μὲν |
[5] |
κόσμιοι
καὶ
τεχνῶν
ἐργάται,
οὐ
|
θέουσι |
δὲ
οὐδὲ
βοῶσιν
οὐδ´
ἀλλήλοις |
[9] |
νεὼν
αὐτοῦ
διεκώλυσεν
εἰπών
Μουσάων
|
θεράποντα |
κατέκτανες·
ἔξιθι
νηοῦ.
~Λέγε
δή |
[13] |
οὖν
καλῶς
ἢ
σκάπτειν
ἢ
|
θερίζειν |
ἢ
ἀροῦν
ἤ
τι
τῶν |
[11] |
ἐξαπίνης
πληροῦν
ἢ
κενοῦν
ἢ
|
θερμαίνειν |
ἢ
ψύχειν
ἢ
ἄλλως
ὁπωσοῦν |
[13] |
ὡς
ἑνὶ
καὶ
χειμῶνος
καὶ
|
θέρους |
σκέπεσθαι
δέρματι,
ὡς
ἀνυπόδετοι
διατελεῖν, |
[5] |
ἀπολείποντες·
οἱ
μὲν
ἔγγιστα
τῷ
|
θεῷ |
καὶ
περὶ
αὐτὸν
ἐν
κύκλῳ |
[3] |
φαιδροὺς
μὲν
ὁμοίως
τῷ
καθηγουμένῳ
|
θεῷ, |
μεμφομένους
δ´
οὐδέποτ´
αὐτὸν
ὥσπερ |
[10] |
γε
νῦν
εἶναι
μεμνῆσθαι
τῶν
|
θεῶν. |
Ἄκουσον
οὖν
ὅπως
Εὐριπίδης
φρονεῖ |
[4] |
τινες
καὶ
οἱ
μηδὲ
τῶν
|
θεῶν |
αὐτῶν
πεφεισμένοι,
ἀλλὰ
καὶ
τούτων |
[8] |
ἔδαφος
ἐκ
ψήφων
πολυτελῶν
συγκεῖσθαι
|
θεῶν |
εἰκόνας
ἔχον
θαυμαστῶς
διατετυπωμένας,
ἅπαντά |
[13] |
πάντων
εἶναι.
Ποίας,
ὦ
πρὸς
|
θεῶν, |
ἰσχύος
καὶ
πρὸς
τί
χρησίμης; |
[6] |
τοὺς
πολεμικοὺς
ἵππους
καὶ
τοὺς
|
θηρατικοὺς |
κύνας
πρὸ
τῶν
ἄλλων
τιμῶσι |
[7] |
οὖν,
εὖ
φησιν
ὁ
Πλάτων,
|
θησαυρὸς |
αἱ
τῶν
πατέρων
ἀρεταί·
κάλλιον |
[3] |
κοσμοῦσιν.
Ἴδοις
δ´
ἂν
τοὺς
|
θιασώτας |
αὐτοῦ
φαιδροὺς
μὲν
ὁμοίως
τῷ |
[9] |
ἐστι,
τοῖς
δὲ
καθ´
ὅσον
|
θνητόν. |
Βέλτιον
οὖν
ἐστι
τῆς
πρὸς |