Chapitre |
[9] |
πᾶσιν
Ὀλύμπια
δώματ´
ἔχουσι.
Δίζω
|
ἤ |
σε
θεὸν
μαντεύσομαι
ἢ
ἄνθρωπον, |
[13] |
σκάπτειν
ἢ
θερίζειν
ἢ
ἀροῦν
|
ἤ |
τι
τῶν
ἄλλων
τῶν
κατὰ |
[9] |
κύκλῳ
τε
περιδινεῖσθαι
μὴ
σκοτούμενον
|
ἤ |
τινα
τῆς
μικροτεχνίας
ἀποτελέσματα
τεχνιτεύειν |
[8] |
γ´
ἱμερόεντα
μετέρχεο
ἔργα
γάμοιο
|
ἢ |
ἀλλ´
εἰς
οἶκον
ἰοῦσα
τὰ |
[11] |
κενοῦν
ἢ
θερμαίνειν
ἢ
ψύχειν
|
ἢ |
ἄλλως
ὁπωσοῦν
τὸ
σῶμα
κινεῖν |
[9] |
Δίζω
ἤ
σε
θεὸν
μαντεύσομαι
|
ἢ |
ἄνθρωπον,
ἀλλ´
ἔτι
καὶ
μᾶλλον |
[11] |
τοῦ
ἀθλίου
τῶν
ἀθλητῶν
προσαγορευθέντων
|
ἢ |
ἀπὸ
τοῦ
ἀθλητοῦ
τὴν
προσηγορίαν |
[6] |
τοιαύταις
πραγμάτων
περιστάσεσι
γενόμενοι
χρυσὸν
|
ἢ |
ἄργυρον
ἐξαψάμενοί
τε
καὶ
περιθέμενοι |
[13] |
καλῶς
ἢ
σκάπτειν
ἢ
θερίζειν
|
ἢ |
ἀροῦν
ἤ
τι
τῶν
ἄλλων |
[10] |
ὠκύπους
ἀνὴρ
ἢ
δίσκον
ἄρας
|
ἢ |
γνάθον
πλήξας
καλῶς
πόλει
πατρῴᾳ |
[10] |
πολεμίοισιν
ἐν
χεροῖν
δίσκους
ἔχοντες
|
ἢ |
δι´
ἀσπίδων
ποσὶ
θέοντες
ἐκβαλοῦσι |
[9] |
τοὺς
θεοὺς
δι´
οὐδὲν
ἄλλ´
|
ἢ |
διὰ
τὰς
τέχνας
ἐπαινοῦμεν,
οὕτως |
[12] |
μελῶν
ἀλλήλοις
τι
τελέως
ἀποκλάσωσιν
|
ἢ |
διαστρέψωσιν
ἢ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκόψωσι, |
[9] |
τοῖς
ἀγῶσιν
ἢ
δίσκον
ἔρριψαν
|
ἢ |
διεπάλαισαν,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
ἀπὸ |
[10] |
παλαίσας
εὖ,
τίς
ὠκύπους
ἀνὴρ
|
ἢ |
δίσκον
ἄρας
ἢ
γνάθον
πλήξας |
[9] |
καλῶς
ἔδραμον
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν
|
ἢ |
δίσκον
ἔρριψαν
ἢ
διεπάλαισαν,
ἀλλὰ |
[9] |
οὐδέπω
κρείττων.
Τίς
γὰρ
λεόντων
|
ἢ |
ἐλεφάντων
ἀλκιμώτερος,
τίς
δ´
ὠκύτερος |
[13] |
τοίνυν
ἔτι
τὴν
ἰσχὺν
ἐπιδείξονται
|
ἢ |
ἐπὶ
τίνι
μέγα
φρονήσουσιν;
Οὐ |
[13] |
μὲν
οὖν
καλῶς
ἢ
σκάπτειν
|
ἢ |
θερίζειν
ἢ
ἀροῦν
ἤ
τι |
[11] |
καὶ
ἐξαπίνης
πληροῦν
ἢ
κενοῦν
|
ἢ |
θερμαίνειν
ἢ
ψύχειν
ἢ
ἄλλως |
[10] |
χρήσιμον
ἢ
κοινῇ
ταῖς
πόλεσιν
|
ἢ |
ἰδίᾳ
τοῖς
μεταχειριζομένοις
αὐτήν.
~Ἀγαθῶν |
[9] |
γόης
ἀνὴρ
παρακρουσάμενός
ποτε
ματαιοτεχνίαν
|
ἢ |
κακοτεχνίαν
ἐκδιδάξηται,
γιγνώσκοντας
ὡς
ὁπόσοις |
[10] |
ἐξουσίαν,
ἀφελόμενος
αὐτὴν
τῶν
σοφωτέρων
|
ἢ |
κατὰ
σαυτόν;
Παρίημι
γὰρ
τό |
[11] |
κατὰ
πολὺ
καὶ
ἐξαπίνης
πληροῦν
|
ἢ |
κενοῦν
ἢ
θερμαίνειν
ἢ
ψύχειν |
[10] |
εἴ
τι
φαίνοιτ´
ἔχειν
χρήσιμον
|
ἢ |
κοινῇ
ταῖς
πόλεσιν
ἢ
ἰδίᾳ |
[11] |
τὴν
προσηγορίαν
τῶν
ἀθλίων
ἐσχηκότων
|
ἢ |
κοινῶς
ἀμφοτέρων
καθάπερ
ἀπὸ
πηγῆς |
[6] |
καρπὸν
οὐκ
ἀνθρώπους
ἀλλὰ
κόρακας
|
ἢ |
κολοιοὺς
ἐσθίειν,
τούτων
τε
τὰ |
[13] |
τῶν
ἀφ´
Ἡρακλέους
τις
ἐλέφαντος
|
ἢ |
λέοντος
ἰσχυρότερος
ἂν
φανείη.
Οἶμαι |
[8] |
γὰρ
ὠφελήσιμον
περαιτέρω
τὸ
κάλλος
|
ἢ |
μέσον
λαβεῖν
Ἄμεινον
οὖν
ἐστιν |
[13] |
ζῴου,
καὶ
πολλῷ
γ´
ἀκοπώτερον
|
ἢ |
ὁ
Μίλων,
εἴ
γε
καὶ |
[2] |
ναυαγιῶν
περὶ
πολλοὺς
Οἴκους
γιγνομένων
|
ἢ |
περὶ
τὰ
σκάφη
κατὰ
θάλατταν, |
[7] |
λαθεῖν
ἐξουσίαν
δίδωσι,
τί
ἄλλο
|
ἢ |
περιφανέστερον
οὗτοι
δυστυχοῦσιν;
Καὶ
μέν |
[1] |
ἀλλὰ
καὶ
ταῦτα
φύσει
μᾶλλον
|
ἢ |
προαιρέσει
τεχνῶν
εὐτύχηκεν·
ὁ
δ´ |
[12] |
κατέστησαν
καὶ
μάλιστα
τῶν
παγκράτιον
|
ἢ |
πυγμὴν
ἀσκησάντων.
Ὅταν
δὲ
καὶ |
[13] |
ἔργων;
Πάνυ
μὲν
οὖν
καλῶς
|
ἢ |
σκάπτειν
ἢ
θερίζειν
ἢ
ἀροῦν |
[6] |
εὔλογον
τοὺς
διὰ
μηδὲν
ἄλλ´
|
ἢ |
τὰ
χρήματα
περιβλέπτους
ἅμα
τῷ |
[10] |
ῥητορικοῦ
γὰρ
τὸ
τοιοῦτον
μᾶλλον
|
ἢ |
τιμῶντος
ἀλήθειαν
ἀνδρός·
ὅμως
δ´ |
[13] |
ταῦρος
ἐν
τῷ
σταδίῳ
βασταχθείς·
|
ἢ |
τὸ
κοινὸν
τῶν
Ἑλλήνων
ἔσωσεν |
[14] |
τῶν
πλουσίων
οὔτε
τοῖς
τελώναις
|
ἢ |
τοῖς
ἐμπόροις
ὑπάρχει.
Καίτοι
πλουτοῦσιν |
[7] |
ἀληθὲς
ὄν,
εἰ
τὸν
Ὑπέρβολον
|
ἢ |
τὸν
Κλέωνα
λογίσαιο,
τοσοῦτον
ἀπὸ |
[13] |
τοὺς
σκυτοτόμους
ἢ
τοὺς
τέκτονας
|
ἢ |
τοὺς
οἰκοδόμους
οἷοί
τ´
εἶναι |
[12] |
τι
τελέως
ἀποκλάσωσιν
ἢ
διαστρέψωσιν
|
ἢ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
ἐκκόψωσι,
τότ´
οἶμαι |
[13] |
δήπουθεν
ἐπὶ
τῷ
τοὺς
σκυτοτόμους
|
ἢ |
τοὺς
τέκτονας
ἢ
τοὺς
οἰκοδόμους |
[14] |
δανείζει
τις
αὐτοῖς
χωρὶς
ἐνεχύρων
|
ἢ |
ὑποθηκῶν.
Ὥστ´
εἰ
καὶ
πρὸς |
[11] |
πληροῦν
ἢ
κενοῦν
ἢ
θερμαίνειν
|
ἢ |
ψύχειν
ἢ
ἄλλως
ὁπωσοῦν
τὸ |
[6] |
ἕκαστον
εἰς
δύναμιν
ὅτι
βέλτιστον
|
ᾖ, |
μόνων
δ´
ἑαυτῶν
ἀμελῶσι,
μηδ´ |
[7] |
προσίτω,
δι´
ἣν
κἂν
εὐγενὴς
|
ᾖ |
τοῦ
γένους
οὐκ
ἀνάξιος
φανεῖται, |
[7] |
ἀνατρέχουσιν,
οὐδὲ
τοσοῦτον
γιγνώσκοντες
ὡς
|
ἡ |
ἀξία
τῆς
ἑαυτῶν
εὐγενείας
ἐφ´ |
[3] |
ὄψεις,
δέδορκε
δὲ
δριμύ,
καὶ
|
ἡ |
βάσις
τὸ
πάντων
σχημάτων
ἑδραιότατόν |
[11] |
τίς
ἐστι
καὶ
δυσαλλοίωτος
διάθεσις,
|
ἡ |
δὲ
τῶν
ἀθλητῶν
ἐπ´
ἄκρον |
[11] |
γὰρ
ὀφθαλμοὶ
περιορωρυγμένοι
πολλάκις
ὅθ´
|
ἡ |
δύναμις
οὐκέτ´
ἀντέχει
πληροῦνται
ῥευμάτων, |
[13] |
περὶ
τὸν
ταῦρον,
ἀλλ´
οὐχ
|
ἡ |
Θεμιστοκλέους
σοφία
πρῶτον
μὲν
ὑποκριναμένου |
[11] |
οἱ
παλαιοὶ
τοὺς
ὄντως
ὑγιαίνοντας.
|
Ἡ |
μὲν
γὰρ
ἕξις
ἔμμονός
τίς |
[6] |
εἴποι
πρὸς
αὐτὸν
ὦ
ἄνθρωπ´,
|
ἡ |
οἰκία
μέν
σοί
γ´
εὐεκτεῖ |
[7] |
καὶ
Σκύθης
ἐμοὶ
μέν,
εἶπεν,
|
ἡ |
πατρὶς
ὄνειδος,
σὺ
δὲ
τῇ |
[13] |
τῇ
Μίλωνος.
Ἐδήλωσε
δὲ
καὶ
|
ἡ |
τελευτὴ
τἀνδρὸς
ὅπως
ἦν
ἀνόητος· |
[13] |
ἡνίκα
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
ἐπολέμουν,
|
ἡ |
τοιαύτη
τοῦ
Μίλωνος
ἐνέργεια
περὶ |
[5] |
λιθογλύφοι,
καὶ
μετ´
αὐτοὺς
δ´
|
ἡ |
τρίτη
τάξις,
αἱ
λοιπαὶ
τέχναι |
[13] |
κατὰ
τὸν
βίον
ἔργων
χρήσιμος
|
ἡ |
τῶν
ἀθλητῶν
ἄσκησις
εὖ
οἶδ´ |
[11] |
Ἀνὰ
λόγον
τοίνυν
τούτοις
καὶ
|
ἡ |
τῶν
ὕπνων
αὐτοῖς
ἔχει
συμμέτρησις. |
[14] |
τὸν
νέον,
ὅτῳ
μὴ
παντάπασιν
|
ἡ |
ψυχὴ
βοσκηματώδης
ἐστί,
καὶ
μᾶλλόν |
[13] |
σῶμα
τοῦ
ταύρου
ζῶντος
ἐβάσταζεν
|
ἡ |
ψυχὴ
τοῦ
ζῴου,
καὶ
πολλῷ |
[14] |
ἀλλὰ
τὸ
τοιαύτην
ἐπίστασθαι
τέχνην
|
ἣ |
καὶ
ναυαγήσασι
συνεκκολυμβήσει·
ὅπερ
οὔτε |
[11] |
ἀφαιρούμενος
καὶ
τῆς
προσηγορίας
αὐτοὺς
|
ᾗ |
προσαγορεύουσιν
ἅπαντες
οἱ
παλαιοὶ
τοὺς |
[7] |
ἀξία
τῆς
ἑαυτῶν
εὐγενείας
ἐφ´
|
ᾗ |
σεμνύνονται
τοῖς
κατὰ
πόλιν
νομίσμασιν |
[12] |
τε
καὶ
σαρξὶν
εἰς
τοὐναντίον
|
ἤγαγον. |
Ἐνίων
δὲ
καὶ
τὰ
πρόσωπα |
[8] |
εἶναι
καὶ
τὴν
ψυχήν,
ἄτοπον
|
ἡγησάμενον |
ἐν
καλῷ
σώματι
ψυχὴν
αἰσχρὰν |
[13] |
ἄσκησις
εὖ
οἶδ´
ὅτι
σαφὲς
|
ἤδη |
γέγονεν·
ὅτι
δὲ
καὶ
ἐν |
[10] |
οὐδὲ
τὸ
τῆς
Φρύνης
ἄκαιρον
|
ἤδη |
μοι
διηγήσασθαι.
Αὕτη
ποτ´
ἐν |
[14] |
ἀγαθῶν;
~Εἰ
δὲ
καὶ
τὴν
|
ἡδονὴν |
σώματός
τις
ἀγαθὸν
εἶναι
φαίη, |
[13] |
Μίλων,
εἴ
γε
καὶ
θεῖν
|
ἠδύνατο |
βαστάζουσα·
ἀλλ´
ὅμως
οὐδενὸς
ἦν |
[13] |
τοῖς
ζῴοις
εἰς
τὸ
στάδιον
|
ἥκειν, |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν
οὐδένα
ἂν |
[5] |
σοφοὺς
ἄνδρας,
οὐκ
εἰς
βαρβάρους
|
ἥκειν. |
Ἔπειτα
παραγενόμενος
εἰς
τὸ
Συρακοσίων |
[9] |
τῷ
Λυκούργῳ
προσφωνήσας
ὧδ´
εἶπεν
|
Ἥκεις, |
ὦ
Λυκόοργε,
ἐμὸν
ποτὶ
πίονα |
[11] |
ἔνιοι
δ´
ἐπὶ
πλέον
μὲν
|
ἥκουσιν |
ἡλικίας,
ἀλλ´
οὐδ´
αὐτοὶ
γηρῶσιν |
[8] |
κάλλιστος
μὲν
ἀνὴρ
ὑπὸ
Ἴλιον
|
ἦλθεν, |
ἀλλ´
ἀλαπαδνὸς
ἔην»
καὶ
διὰ |
[7] |
γένους,
ὥστ´,
εἰ
καί
τις
|
ἠλίθιος |
ὢν
ὑπομιμνῄσκοι
τὸ
λαμπρὸν
τοῦ |
[11] |
δ´
ἐπὶ
πλέον
μὲν
ἥκουσιν
|
ἡλικίας, |
ἀλλ´
οὐδ´
αὐτοὶ
γηρῶσιν
οὐδὲ |
[9] |
ὅτι
τὴν
περὶ
τὰς
ἀμπέλους
|
ἡμᾶς |
τέχνην
ἐδίδαξεν.
Εἰ
δ´
οὐκ |
[7] |
δύνασθαι
τὸν
τοῦ
Σθενέλου
λόγον
|
Ἡμεῖς |
τοι
πατέρων
μέγ´
ἀμείνονες
εὐχόμεθ´ |
[14] |
ἀρίστην
ἐν
ταύταις,
ἥτις
ὡς
|
ἡμεῖς |
φαμεν
ἐστὶν
ἰατρική.
Τοῦτο
δ´ |
[5] |
ἄλλων
ἁπάντων
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
|
ἠμελήθη |
ποτὲ
πρὸς
αὐτοῦ·
οὐ
μόνον |
[8] |
προνενοημένῳ,
μόνου
δ´
ἑαυτοῦ
παντάπασιν
|
ἠμεληκότι, |
χρεμψάμενος
ὡς
πτύσων
εἶτ´
ἐν |
[8] |
ἐξησκῆσθαι,
μόνον
δ´
ἐκεῖνον
ὁρᾶν
|
ἠμελημένον· |
εἰθίσθαι
δ´
ἅπασιν
ἀνθρώποις
εἰς |
[8] |
ἐρωτῶντος
οὐδὲν
ἔφησεν
ὁρᾶν
οὕτως
|
ἠμελημένον |
τῶν
κατὰ
τὴν
οἰκίαν
ὡς |
[5] |
Τίς
τὸν
πλανήτην
Οἰδίπουν
καθ´
|
ἡμέραν
|
τὴν
νῦν
σπανιστοῖς
δέξεται
δωρήμασι; |
[13] |
καὶ
ἐπὶ
τῷ
δι´
ὅλης
|
ἡμέρας |
βορβόρῳ
λούεσθαι.
Ἀλλὰ
νὴ
Δία |
[11] |
γυμνάσια
πέρα
τοῦ
προσήκοντος
ἑκάστης
|
ἡμέρας |
διαπονοῦσι
τροφάς
τε
προσφέρονται
σὺν |
[13] |
οὖν
ἐπὶ
τῷ
δι´
ὅλης
|
ἡμέρας |
κονίεσθαι
θαυμάζεσθαι
δικαιοῦσιν·
ἀλλὰ
τοῦτό |
[9] |
δημοσίᾳ
παρὰ
τοῖς
πατράσι
τετιμημένον
|
ἡμερησίαις |
ἀργυρίου
δόσεσι
καὶ
ὅλως
ἴσα |
[7] |
αὐτοῖς
ἐστιν
αἴσθησις,
αἰσχύνη
δ´
|
ἡμῖν |
αὐτοῖς
τοσῷδε
μείζων
ὅσῳ
καὶ |
[7] |
πρὸς
οἰκεῖον
παράδειγμα
τὸν
ζῆλον
|
ἡμῖν |
γίγνεσθαι·
ὡς,
εἴ
γε
κατὰ |
[1] |
αὐτῶν
διενηνόχασιν
οἱ
ἄνθρωποι,
πρόδηλον
|
ἡμῖν |
ἐστιν
ὁρῶσι
τό
τε
πλῆθος |
[2] |
αἰσχρόν,
ᾧ
μόνῳ
τῶν
ἐν
|
ἡμῖν |
κοινωνοῦμεν
θεοῖς,
τούτου
μὲν
ἀμελεῖν, |
[10] |
καὶ
καλλίων
ἐφάνη·
μόνη
γὰρ
|
ἦν |
ἀκαλλώπιστός
τε
καὶ
αὐτοφυῶς
καλή, |
[13] |
καὶ
ἡ
τελευτὴ
τἀνδρὸς
ὅπως
|
ἦν |
ἀνόητος·
ὅς
γε
θεασάμενός
ποτε |
[2] |
ἠρκέσθησαν
(καίτοι
καὶ
τοῦθ´
ἱκανὸν
|
ἦν |
ἀνοίας
σύμβολον)
ἀλλὰ
καὶ
πηδάλιον |
[13] |
ἠδύνατο
βαστάζουσα·
ἀλλ´
ὅμως
οὐδενὸς
|
ἦν |
ἀξία,
παραπλησίως
τῇ
Μίλωνος.
Ἐδήλωσε |
[6] |
τοὺς
τοιούτους
εἰκάσας
ἄμουσός
τις
|
ἦν· |
καὶ
γάρ
τοι
καὶ
οἱ |
[10] |
σπίλου
τὰ
πρόσωπα
ἐπληρώθη,
καὶ
|
ἦν |
ὁμοιότατα
ἰδεῖν
τοῖς
μορμολυκείοις,
αὐτὴ |
[13] |
(εἰκοστῇ
δ´
ἔπι
πρώτη
ὀλυμπιὰς
|
ἦν |
ὅτ´
ἐνίκα)
Ὀγκηστής.
Πάνυ
χαριέντως |
[7] |
τ´
ὢν
κἀκ
κακῶν
ἐπικτήσαιτο.
|
Ἦν |
ὅτε
σύας
Βοιώτιον
ἔθνος
ἔνεπον |
[7] |
αὐτῶν
μνημονευομένας.
Τίς
γὰρ
ἂν
|
ἦν |
Σταγίρων
λόγος,
εἰ
μὴ
δι´ |
[7] |
καὶ
σοφὸν
ὀνομάζεσθαι;
Καίτοι
βάρβαρος
|
ἦν |
τὸ
γένος.
Οὗτός
ποτε
πρός |
[1] |
ὅτι
μόνος
ἅνθρωπος
ἐπιστήμης
ἐπιδεκτικὸς
|
ἣν |
ἂν
ἐθελήσῃ
τέχνην
μανθάνει.
Τὰ |
[5] |
ἐν
τάξει
κεκόσμηνται,
χώραν
ἕκαστος
|
ἣν |
ἐκεῖνος
ἔδωκεν
οὐκ
ἀπολείποντες·
οἱ |
[7] |
φρονεῖ,
τέχνης
ἀσκήσει
προσίτω,
δι´
|
ἣν |
κἂν
εὐγενὴς
ᾖ
τοῦ
γένους |
[11] |
ἐπ´
ἄκρον
εὐεξίαν
σφαλερὰν
ὑπάρχειν,
|
ἣν |
μεταδιώκουσιν
οὗτοι.
Καὶ
δὴ
καὶ |
[10] |
ἐπιτήδευμα
γυμνὸν
τῶν
ἔξωθεν
σκοπεῖν,
|
ἠναγκάσθην |
κἀγὼ
τούτους
προχειρίσασθαι
τοὺς
μάρτυρας, |
[11] |
τῶν
ὕπνων
αὐτοῖς
ἔχει
συμμέτρησις.
|
Ἡνίκα |
γὰρ
οἱ
κατὰ
φύσιν
βιοῦντες |
[14] |
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
ἀνάγκην
ἐσθίοντες,
|
ἡνίκα |
δὲ
καὶ
καταλύσαντες
τύχοιεν,
ἀνάπηροι |
[13] |
κοινὸν
τῶν
Ἑλλήνων
ἔσωσεν
ἄν,
|
ἡνίκα |
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
ἐπολέμουν,
ἡ |
[8] |
ἐκεῖνον
μάλιστα
τὸν
χρόνον
ἀσκουμένης
|
ἡνίχ´ |
ὡραιότατα
φαίνεται
τὰ
σώματα,
πολλοῖς |
[5] |
σκάφους
ἀπολομένου
πρὸς
τὰς
Συρακοσίων
|
ᾐόνας |
ἐξεβράσθη,
πρῶτον
μὲν
ἐθάρρησε
θεασάμενος |
[13] |
θάλπος
ἰσχυροί;
Αὐτοῦ
γε
τοῦ
|
Ἡρακλέους |
ζηλωταί,
ὡς
ἑνὶ
καὶ
χειμῶνος |
[13] |
ἄνδρες.
Ἀλλ´
οὐδὲ
τῶν
ἀφ´
|
Ἡρακλέους |
τις
ἐλέφαντος
ἢ
λέοντος
ἰσχυρότερος |
[7] |
ἐστὶ
κίβδηλα.
{Οὐδ´
ηὑγένεια
ς´
|
ἦρεν |
εἰς
ὕψος
μέγα;
{Κακὸν
τὸ |
[8] |
μὲν
τῶν
μειρακίων
ὥραν
τοῖς
|
ἠρινοῖς |
ἄνθεσιν
ἐοικυῖαν
ὀλιγοχρόνιόν
τε
τὴν |
[10] |
πλήξας
καλῶς
πόλει
πατρῴᾳ
στέφανον
|
ἤρκεσεν |
λαβών;
Εἰ
δὲ
καὶ
τούτων |
[2] |
οὐ
μόνον
ἐν
εἴδει
γυναικὸς
|
ἠρκέσθησαν |
(καίτοι
καὶ
τοῦθ´
ἱκανὸν
ἦν |
[2] |
καταφρονοῦντα,
Τύχῃ
δ´
ἑαυτὸν
ἐπιτρέποντα·
|
ἧς |
τὴν
μοχθηρίαν
ἐμφανίσαι
βουληθέντες
οἱ |
[9] |
κρείττονα
κοινωνίας
αἰσθανόμενον
ἐπιμελήσασθαι
παιδείας,
|
ἧς |
τυχόντες
μὲν
τὸ
μέγιστον
τῶν |
[5] |
ἄλλων
ἔκκριτον,
οὐχ
οἷοί
τινες
|
ἦσαν |
οἱ
μετὰ
τῆς
Τύχης·
οὐ |
[9] |
καὶ
Διόνυσος,
εἴτ´
ἄνθρωποι
πρότερον
|
ἤστην |
εἴτ´
ἀρχῆθεν
θεοί,
τιμῶν
ἀξιοῦνται |
[11] |
φύσιν
βιοῦντες
ἀπὸ
τῶν
ἔργων
|
ἡσυχίαν |
ἔχουσιν
ἐδεσμάτων
δεόμενοι,
τηνικαῦθ´
οὗτοι |
[6] |
τοιοῦτον
λάβοι.
Μήποθ´
ἑαυτοὺς
μόνους
|
ἠτιμάκασιν |
ἐκ
πάντων
μηδεμίαν
ἐκμαθόντες
τέχνην; |
[2] |
διὰ
τὸ
τῆς
βάσεως
εὐμετακύλιστον,
|
ἥτις |
αὐτὴν
ἄγει
καὶ
φέρει
καὶ |
[14] |
γε
τὴν
ἀρίστην
ἐν
ταύταις,
|
ἥτις |
ὡς
ἡμεῖς
φαμεν
ἐστὶν
ἰατρική. |
[11] |
ἀθλητάς
τε
καὶ
τοὺς
ἀθλίους,
|
ἤτοι |
γε
ἀπὸ
τοῦ
ἀθλίου
τῶν |
[10] |
γνάθου
τε
δοῦλος
νηδύος
θ´
|
ἡττημένος, |
κτήσαιτ´
ἂν
ὄλβον
εἰς
ὑπεκτροφὴν |
[1] |
τὰ
μὲν
μᾶλλον
τὰ
δ´
|
ἧττον. |
Ὅτι
μέντοι
πλεῖστον
ὅσον
αὐτῶν |
[7] |
παρ´
ἄλλοις
ἐστὶ
κίβδηλα.
{Οὐδ´
|
ηὑγένεια |
ς´
ἦρεν
εἰς
ὕψος
μέγα; |