HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

GALIEN, Exhortation à l'étude des arts

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  51 formes différentes pour 132 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[9]   πᾶσιν Ὀλύμπια δώματ´ ἔχουσι. Δίζω     σε θεὸν μαντεύσομαι ἄνθρωπον,
[13]   σκάπτειν θερίζειν ἀροῦν     τι τῶν ἄλλων τῶν κατὰ
[9]   κύκλῳ τε περιδινεῖσθαι μὴ σκοτούμενον     τινα τῆς μικροτεχνίας ἀποτελέσματα τεχνιτεύειν
[8]   γ´ ἱμερόεντα μετέρχεο ἔργα γάμοιο     ἀλλ´ εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ
[11]   κενοῦν θερμαίνειν ψύχειν     ἄλλως ὁπωσοῦν τὸ σῶμα κινεῖν
[9]   Δίζω σε θεὸν μαντεύσομαι     ἄνθρωπον, ἀλλ´ ἔτι καὶ μᾶλλον
[11]   τοῦ ἀθλίου τῶν ἀθλητῶν προσαγορευθέντων     ἀπὸ τοῦ ἀθλητοῦ τὴν προσηγορίαν
[6]   τοιαύταις πραγμάτων περιστάσεσι γενόμενοι χρυσὸν     ἄργυρον ἐξαψάμενοί τε καὶ περιθέμενοι
[13]   καλῶς σκάπτειν θερίζειν     ἀροῦν τι τῶν ἄλλων
[10]   ὠκύπους ἀνὴρ δίσκον ἄρας     γνάθον πλήξας καλῶς πόλει πατρῴᾳ
[10]   πολεμίοισιν ἐν χεροῖν δίσκους ἔχοντες     δι´ ἀσπίδων ποσὶ θέοντες ἐκβαλοῦσι
[9]   τοὺς θεοὺς δι´ οὐδὲν ἄλλ´     διὰ τὰς τέχνας ἐπαινοῦμεν, οὕτως
[12]   μελῶν ἀλλήλοις τι τελέως ἀποκλάσωσιν     διαστρέψωσιν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκόψωσι,
[9]   τοῖς ἀγῶσιν δίσκον ἔρριψαν     διεπάλαισαν, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπὸ
[10]   παλαίσας εὖ, τίς ὠκύπους ἀνὴρ     δίσκον ἄρας γνάθον πλήξας
[9]   καλῶς ἔδραμον ἐν τοῖς ἀγῶσιν     δίσκον ἔρριψαν διεπάλαισαν, ἀλλὰ
[9]   οὐδέπω κρείττων. Τίς γὰρ λεόντων     ἐλεφάντων ἀλκιμώτερος, τίς δ´ ὠκύτερος
[13]   τοίνυν ἔτι τὴν ἰσχὺν ἐπιδείξονται     ἐπὶ τίνι μέγα φρονήσουσιν; Οὐ
[13]   μὲν οὖν καλῶς σκάπτειν     θερίζειν ἀροῦν τι
[11]   καὶ ἐξαπίνης πληροῦν κενοῦν     θερμαίνειν ψύχειν ἄλλως
[10]   χρήσιμον κοινῇ ταῖς πόλεσιν     ἰδίᾳ τοῖς μεταχειριζομένοις αὐτήν. ~Ἀγαθῶν
[9]   γόης ἀνὴρ παρακρουσάμενός ποτε ματαιοτεχνίαν     κακοτεχνίαν ἐκδιδάξηται, γιγνώσκοντας ὡς ὁπόσοις
[10]   ἐξουσίαν, ἀφελόμενος αὐτὴν τῶν σοφωτέρων     κατὰ σαυτόν; Παρίημι γὰρ τό
[11]   κατὰ πολὺ καὶ ἐξαπίνης πληροῦν     κενοῦν θερμαίνειν ψύχειν
[10]   εἴ τι φαίνοιτ´ ἔχειν χρήσιμον     κοινῇ ταῖς πόλεσιν ἰδίᾳ
[11]   τὴν προσηγορίαν τῶν ἀθλίων ἐσχηκότων     κοινῶς ἀμφοτέρων καθάπερ ἀπὸ πηγῆς
[6]   καρπὸν οὐκ ἀνθρώπους ἀλλὰ κόρακας     κολοιοὺς ἐσθίειν, τούτων τε τὰ
[13]   τῶν ἀφ´ Ἡρακλέους τις ἐλέφαντος     λέοντος ἰσχυρότερος ἂν φανείη. Οἶμαι
[8]   γὰρ ὠφελήσιμον περαιτέρω τὸ κάλλος     μέσον λαβεῖν Ἄμεινον οὖν ἐστιν
[13]   ζῴου, καὶ πολλῷ γ´ ἀκοπώτερον     Μίλων, εἴ γε καὶ
[2]   ναυαγιῶν περὶ πολλοὺς Οἴκους γιγνομένων     περὶ τὰ σκάφη κατὰ θάλατταν,
[7]   λαθεῖν ἐξουσίαν δίδωσι, τί ἄλλο     περιφανέστερον οὗτοι δυστυχοῦσιν; Καὶ μέν
[1]   ἀλλὰ καὶ ταῦτα φύσει μᾶλλον     προαιρέσει τεχνῶν εὐτύχηκεν· δ´
[12]   κατέστησαν καὶ μάλιστα τῶν παγκράτιον     πυγμὴν ἀσκησάντων. Ὅταν δὲ καὶ
[13]   ἔργων; Πάνυ μὲν οὖν καλῶς     σκάπτειν θερίζειν ἀροῦν
[6]   εὔλογον τοὺς διὰ μηδὲν ἄλλ´     τὰ χρήματα περιβλέπτους ἅμα τῷ
[10]   ῥητορικοῦ γὰρ τὸ τοιοῦτον μᾶλλον     τιμῶντος ἀλήθειαν ἀνδρός· ὅμως δ´
[13]   ταῦρος ἐν τῷ σταδίῳ βασταχθείς·     τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων ἔσωσεν
[14]   τῶν πλουσίων οὔτε τοῖς τελώναις     τοῖς ἐμπόροις ὑπάρχει. Καίτοι πλουτοῦσιν
[7]   ἀληθὲς ὄν, εἰ τὸν Ὑπέρβολον     τὸν Κλέωνα λογίσαιο, τοσοῦτον ἀπὸ
[13]   τοὺς σκυτοτόμους τοὺς τέκτονας     τοὺς οἰκοδόμους οἷοί τ´ εἶναι
[12]   τι τελέως ἀποκλάσωσιν διαστρέψωσιν     τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκκόψωσι, τότ´ οἶμαι
[13]   δήπουθεν ἐπὶ τῷ τοὺς σκυτοτόμους     τοὺς τέκτονας τοὺς οἰκοδόμους
[14]   δανείζει τις αὐτοῖς χωρὶς ἐνεχύρων     ὑποθηκῶν. Ὥστ´ εἰ καὶ πρὸς
[11]   πληροῦν κενοῦν θερμαίνειν     ψύχειν ἄλλως ὁπωσοῦν τὸ
[6]   ἕκαστον εἰς δύναμιν ὅτι βέλτιστον  ᾖ,   μόνων δ´ ἑαυτῶν ἀμελῶσι, μηδ´
[7]   προσίτω, δι´ ἣν κἂν εὐγενὴς     τοῦ γένους οὐκ ἀνάξιος φανεῖται,
[7]   ἀνατρέχουσιν, οὐδὲ τοσοῦτον γιγνώσκοντες ὡς     ἀξία τῆς ἑαυτῶν εὐγενείας ἐφ´
[3]   ὄψεις, δέδορκε δὲ δριμύ, καὶ     βάσις τὸ πάντων σχημάτων ἑδραιότατόν
[11]   τίς ἐστι καὶ δυσαλλοίωτος διάθεσις,     δὲ τῶν ἀθλητῶν ἐπ´ ἄκρον
[11]   γὰρ ὀφθαλμοὶ περιορωρυγμένοι πολλάκις ὅθ´     δύναμις οὐκέτ´ ἀντέχει πληροῦνται ῥευμάτων,
[13]   περὶ τὸν ταῦρον, ἀλλ´ οὐχ     Θεμιστοκλέους σοφία πρῶτον μὲν ὑποκριναμένου
[11]   οἱ παλαιοὶ τοὺς ὄντως ὑγιαίνοντας.     μὲν γὰρ ἕξις ἔμμονός τίς
[6]   εἴποι πρὸς αὐτὸν ἄνθρωπ´,     οἰκία μέν σοί γ´ εὐεκτεῖ
[7]   καὶ Σκύθης ἐμοὶ μέν, εἶπεν,     πατρὶς ὄνειδος, σὺ δὲ τῇ
[13]   τῇ Μίλωνος. Ἐδήλωσε δὲ καὶ     τελευτὴ τἀνδρὸς ὅπως ἦν ἀνόητος·
[13]   ἡνίκα πρὸς τὸν βάρβαρον ἐπολέμουν,     τοιαύτη τοῦ Μίλωνος ἐνέργεια περὶ
[5]   λιθογλύφοι, καὶ μετ´ αὐτοὺς δ´     τρίτη τάξις, αἱ λοιπαὶ τέχναι
[13]   κατὰ τὸν βίον ἔργων χρήσιμος     τῶν ἀθλητῶν ἄσκησις εὖ οἶδ´
[11]   Ἀνὰ λόγον τοίνυν τούτοις καὶ     τῶν ὕπνων αὐτοῖς ἔχει συμμέτρησις.
[14]   τὸν νέον, ὅτῳ μὴ παντάπασιν     ψυχὴ βοσκηματώδης ἐστί, καὶ μᾶλλόν
[13]   σῶμα τοῦ ταύρου ζῶντος ἐβάσταζεν     ψυχὴ τοῦ ζῴου, καὶ πολλῷ
[14]   ἀλλὰ τὸ τοιαύτην ἐπίστασθαι τέχνην     καὶ ναυαγήσασι συνεκκολυμβήσει· ὅπερ οὔτε
[11]   ἀφαιρούμενος καὶ τῆς προσηγορίας αὐτοὺς     προσαγορεύουσιν ἅπαντες οἱ παλαιοὶ τοὺς
[7]   ἀξία τῆς ἑαυτῶν εὐγενείας ἐφ´     σεμνύνονται τοῖς κατὰ πόλιν νομίσμασιν
[12]   τε καὶ σαρξὶν εἰς τοὐναντίον  ἤγαγον.   Ἐνίων δὲ καὶ τὰ πρόσωπα
[8]   εἶναι καὶ τὴν ψυχήν, ἄτοπον  ἡγησάμενον   ἐν καλῷ σώματι ψυχὴν αἰσχρὰν
[13]   ἄσκησις εὖ οἶδ´ ὅτι σαφὲς  ἤδη   γέγονεν· ὅτι δὲ καὶ ἐν
[10]   οὐδὲ τὸ τῆς Φρύνης ἄκαιρον  ἤδη   μοι διηγήσασθαι. Αὕτη ποτ´ ἐν
[14]   ἀγαθῶν; ~Εἰ δὲ καὶ τὴν  ἡδονὴν   σώματός τις ἀγαθὸν εἶναι φαίη,
[13]   Μίλων, εἴ γε καὶ θεῖν  ἠδύνατο   βαστάζουσα· ἀλλ´ ὅμως οὐδενὸς ἦν
[13]   τοῖς ζῴοις εἰς τὸ στάδιον  ἥκειν,   ἐν τοῖς ἀγῶσιν οὐδένα ἂν
[5]   σοφοὺς ἄνδρας, οὐκ εἰς βαρβάρους  ἥκειν.   Ἔπειτα παραγενόμενος εἰς τὸ Συρακοσίων
[9]   τῷ Λυκούργῳ προσφωνήσας ὧδ´ εἶπεν  Ἥκεις,   Λυκόοργε, ἐμὸν ποτὶ πίονα
[11]   ἔνιοι δ´ ἐπὶ πλέον μὲν  ἥκουσιν   ἡλικίας, ἀλλ´ οὐδ´ αὐτοὶ γηρῶσιν
[8]   κάλλιστος μὲν ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον  ἦλθεν,   ἀλλ´ ἀλαπαδνὸς ἔην» καὶ διὰ
[7]   γένους, ὥστ´, εἰ καί τις  ἠλίθιος   ὢν ὑπομιμνῄσκοι τὸ λαμπρὸν τοῦ
[11]   δ´ ἐπὶ πλέον μὲν ἥκουσιν  ἡλικίας,   ἀλλ´ οὐδ´ αὐτοὶ γηρῶσιν οὐδὲ
[9]   ὅτι τὴν περὶ τὰς ἀμπέλους  ἡμᾶς   τέχνην ἐδίδαξεν. Εἰ δ´ οὐκ
[7]   δύνασθαι τὸν τοῦ Σθενέλου λόγον  Ἡμεῖς   τοι πατέρων μέγ´ ἀμείνονες εὐχόμεθ´
[14]   ἀρίστην ἐν ταύταις, ἥτις ὡς  ἡμεῖς   φαμεν ἐστὶν ἰατρική. Τοῦτο δ´
[5]   ἄλλων ἁπάντων οὐκ ἔστιν ὅστις  ἠμελήθη   ποτὲ πρὸς αὐτοῦ· οὐ μόνον
[8]   προνενοημένῳ, μόνου δ´ ἑαυτοῦ παντάπασιν  ἠμεληκότι,   χρεμψάμενος ὡς πτύσων εἶτ´ ἐν
[8]   ἐξησκῆσθαι, μόνον δ´ ἐκεῖνον ὁρᾶν  ἠμελημένον·   εἰθίσθαι δ´ ἅπασιν ἀνθρώποις εἰς
[8]   ἐρωτῶντος οὐδὲν ἔφησεν ὁρᾶν οὕτως  ἠμελημένον   τῶν κατὰ τὴν οἰκίαν ὡς
[5]   Τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ´  ἡμέραν   τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται δωρήμασι;
[13]   καὶ ἐπὶ τῷ δι´ ὅλης  ἡμέρας   βορβόρῳ λούεσθαι. Ἀλλὰ νὴ Δία
[11]   γυμνάσια πέρα τοῦ προσήκοντος ἑκάστης  ἡμέρας   διαπονοῦσι τροφάς τε προσφέρονται σὺν
[13]   οὖν ἐπὶ τῷ δι´ ὅλης  ἡμέρας   κονίεσθαι θαυμάζεσθαι δικαιοῦσιν· ἀλλὰ τοῦτό
[9]   δημοσίᾳ παρὰ τοῖς πατράσι τετιμημένον  ἡμερησίαις   ἀργυρίου δόσεσι καὶ ὅλως ἴσα
[7]   αὐτοῖς ἐστιν αἴσθησις, αἰσχύνη δ´  ἡμῖν   αὐτοῖς τοσῷδε μείζων ὅσῳ καὶ
[7]   πρὸς οἰκεῖον παράδειγμα τὸν ζῆλον  ἡμῖν   γίγνεσθαι· ὡς, εἴ γε κατὰ
[1]   αὐτῶν διενηνόχασιν οἱ ἄνθρωποι, πρόδηλον  ἡμῖν   ἐστιν ὁρῶσι τό τε πλῆθος
[2]   αἰσχρόν, μόνῳ τῶν ἐν  ἡμῖν   κοινωνοῦμεν θεοῖς, τούτου μὲν ἀμελεῖν,
[10]   καὶ καλλίων ἐφάνη· μόνη γὰρ  ἦν   ἀκαλλώπιστός τε καὶ αὐτοφυῶς καλή,
[13]   καὶ τελευτὴ τἀνδρὸς ὅπως  ἦν   ἀνόητος· ὅς γε θεασάμενός ποτε
[2]   ἠρκέσθησαν (καίτοι καὶ τοῦθ´ ἱκανὸν  ἦν   ἀνοίας σύμβολον) ἀλλὰ καὶ πηδάλιον
[13]   ἠδύνατο βαστάζουσα· ἀλλ´ ὅμως οὐδενὸς  ἦν   ἀξία, παραπλησίως τῇ Μίλωνος. Ἐδήλωσε
[6]   τοὺς τοιούτους εἰκάσας ἄμουσός τις  ἦν·   καὶ γάρ τοι καὶ οἱ
[10]   σπίλου τὰ πρόσωπα ἐπληρώθη, καὶ  ἦν   ὁμοιότατα ἰδεῖν τοῖς μορμολυκείοις, αὐτὴ
[13]   (εἰκοστῇ δ´ ἔπι πρώτη ὀλυμπιὰς  ἦν   ὅτ´ ἐνίκα) Ὀγκηστής. Πάνυ χαριέντως
[7]   τ´ ὢν κἀκ κακῶν ἐπικτήσαιτο.  Ἦν   ὅτε σύας Βοιώτιον ἔθνος ἔνεπον
[7]   αὐτῶν μνημονευομένας. Τίς γὰρ ἂν  ἦν   Σταγίρων λόγος, εἰ μὴ δι´
[7]   καὶ σοφὸν ὀνομάζεσθαι; Καίτοι βάρβαρος  ἦν   τὸ γένος. Οὗτός ποτε πρός
[1]   ὅτι μόνος ἅνθρωπος ἐπιστήμης ἐπιδεκτικὸς  ἣν   ἂν ἐθελήσῃ τέχνην μανθάνει. Τὰ
[5]   ἐν τάξει κεκόσμηνται, χώραν ἕκαστος  ἣν   ἐκεῖνος ἔδωκεν οὐκ ἀπολείποντες· οἱ
[7]   φρονεῖ, τέχνης ἀσκήσει προσίτω, δι´  ἣν   κἂν εὐγενὴς τοῦ γένους
[11]   ἐπ´ ἄκρον εὐεξίαν σφαλερὰν ὑπάρχειν,  ἣν   μεταδιώκουσιν οὗτοι. Καὶ δὴ καὶ
[10]   ἐπιτήδευμα γυμνὸν τῶν ἔξωθεν σκοπεῖν,  ἠναγκάσθην   κἀγὼ τούτους προχειρίσασθαι τοὺς μάρτυρας,
[11]   τῶν ὕπνων αὐτοῖς ἔχει συμμέτρησις.  Ἡνίκα   γὰρ οἱ κατὰ φύσιν βιοῦντες
[14]   ἀλλὰ καὶ πρὸς ἀνάγκην ἐσθίοντες,  ἡνίκα   δὲ καὶ καταλύσαντες τύχοιεν, ἀνάπηροι
[13]   κοινὸν τῶν Ἑλλήνων ἔσωσεν ἄν,  ἡνίκα   πρὸς τὸν βάρβαρον ἐπολέμουν,
[8]   ἐκεῖνον μάλιστα τὸν χρόνον ἀσκουμένης  ἡνίχ´   ὡραιότατα φαίνεται τὰ σώματα, πολλοῖς
[5]   σκάφους ἀπολομένου πρὸς τὰς Συρακοσίων  ᾐόνας   ἐξεβράσθη, πρῶτον μὲν ἐθάρρησε θεασάμενος
[13]   θάλπος ἰσχυροί; Αὐτοῦ γε τοῦ  Ἡρακλέους   ζηλωταί, ὡς ἑνὶ καὶ χειμῶνος
[13]   ἄνδρες. Ἀλλ´ οὐδὲ τῶν ἀφ´  Ἡρακλέους   τις ἐλέφαντος λέοντος ἰσχυρότερος
[7]   ἐστὶ κίβδηλα. {Οὐδ´ ηὑγένεια ς´  ἦρεν   εἰς ὕψος μέγα; {Κακὸν τὸ
[8]   μὲν τῶν μειρακίων ὥραν τοῖς  ἠρινοῖς   ἄνθεσιν ἐοικυῖαν ὀλιγοχρόνιόν τε τὴν
[10]   πλήξας καλῶς πόλει πατρῴᾳ στέφανον  ἤρκεσεν   λαβών; Εἰ δὲ καὶ τούτων
[2]   οὐ μόνον ἐν εἴδει γυναικὸς  ἠρκέσθησαν   (καίτοι καὶ τοῦθ´ ἱκανὸν ἦν
[2]   καταφρονοῦντα, Τύχῃ δ´ ἑαυτὸν ἐπιτρέποντα·  ἧς   τὴν μοχθηρίαν ἐμφανίσαι βουληθέντες οἱ
[9]   κρείττονα κοινωνίας αἰσθανόμενον ἐπιμελήσασθαι παιδείας,  ἧς   τυχόντες μὲν τὸ μέγιστον τῶν
[5]   ἄλλων ἔκκριτον, οὐχ οἷοί τινες  ἦσαν   οἱ μετὰ τῆς Τύχης· οὐ
[9]   καὶ Διόνυσος, εἴτ´ ἄνθρωποι πρότερον  ἤστην   εἴτ´ ἀρχῆθεν θεοί, τιμῶν ἀξιοῦνται
[11]   φύσιν βιοῦντες ἀπὸ τῶν ἔργων  ἡσυχίαν   ἔχουσιν ἐδεσμάτων δεόμενοι, τηνικαῦθ´ οὗτοι
[6]   τοιοῦτον λάβοι. Μήποθ´ ἑαυτοὺς μόνους  ἠτιμάκασιν   ἐκ πάντων μηδεμίαν ἐκμαθόντες τέχνην;
[2]   διὰ τὸ τῆς βάσεως εὐμετακύλιστον,  ἥτις   αὐτὴν ἄγει καὶ φέρει καὶ
[14]   γε τὴν ἀρίστην ἐν ταύταις,  ἥτις   ὡς ἡμεῖς φαμεν ἐστὶν ἰατρική.
[11]   ἀθλητάς τε καὶ τοὺς ἀθλίους,  ἤτοι   γε ἀπὸ τοῦ ἀθλίου τῶν
[10]   γνάθου τε δοῦλος νηδύος θ´  ἡττημένος,   κτήσαιτ´ ἂν ὄλβον εἰς ὑπεκτροφὴν
[1]   τὰ μὲν μᾶλλον τὰ δ´  ἧττον.   Ὅτι μέντοι πλεῖστον ὅσον αὐτῶν
[7]   παρ´ ἄλλοις ἐστὶ κίβδηλα. {Οὐδ´  ηὑγένεια   ς´ ἦρεν εἰς ὕψος μέγα;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/04/2008