Chapitre
[10]	λεπτομερέστερον ἀκούειν ἐθέλεις, ἄκουε πάλιν	ἅ	φησι· Πότερα μαχοῦνται πολεμίοισιν ἐν
[10]	ἐστιν, ἄκουε πάλιν εἴπερ ἐθέλεις	ἅ	φησιν· Τίς γὰρ παλαίσας εὖ,
[6]	τούτων εὐθὺς καὶ τῶν ἄλλων	ἃ	διὰ ταῦτ´ εἶχον ἐστερῆσθαι. Τί
[5]	ἔφη ταῦτα κτᾶσθαι τὰ κτήματα	ἃ	καὶ ναυαγήσαντι συνεκκολυμβήσει. ~Πολλοὶ δὲ
[7]	τοῖς κατὰ πόλιν νομίσμασιν ἔοικεν,	ἃ	παρὰ τοῖς θεμένοις ἰσχύοντα παρ´
[2]	ἑπόμενοι πάντες αὐτῇ, μόνη δ´	ἀβλαβὴς	ἐκείνη διεξέρχεται καταγελῶσα τῶν ὀλοφυρομένων
[6]	καλῶς· αὐτὸν δὲ σὲ οὐκ	ἀγαθὴ	κομιδὴ ἔχει. Καλῶς οὖν καὶ
[14]	καὶ τὴν ἡδονὴν σώματός τις	ἀγαθὸν	εἶναι φαίη, οὐδὲ αὐτῆς ταύτης
[6]	καὶ πάθοιεν, ἴδιον μὲν οὐδὲν	ἀγαθὸν	κεκτημένοι, ἀεὶ δ´ ἐπ´ ἀλλοτρίοις
[8]	ἄλλων, παρασκευάζεσθαι πρὸς αὐτὸ καθάπερ	ἀγαθὸν	κυβερνήτην ἐκ πολλοῦ πρὸς χειμῶνα·
[8]	καὶ τὸ τοῦ Διογένους οἷον	ἀγαθόν	τινα ἐπῳδόν· ὅς γ´ ἑστιώμενος
[7]	αὐτὸ δὴ τοὐναντίον διὰ τοὺς	ἀγαθοὺς	ἄνδρας ἐν ταῖς τέχναις καὶ
[13]	ἔτι τῶν ἄλλων ἐπήβολοι γενηθεῖεν	ἀγαθῶν;	~Εἰ δὲ καὶ τὴν ἡδονὴν
[9]	τυχόντες μὲν τὸ μέγιστον τῶν	ἀγαθῶν	ἕξομεν, ἀποτυχόντες δ´ οὐκ αἰσχυνούμεθα
[11]	τῶν περὶ τὸ σῶμά τινος	ἀγαθῶν	ἐπήβολοι. Πότερον οὖν τῆς τιμιωτάτης
[7]	καὶ οὗτοι σπάνει τῶν ἰδίων	ἀγαθῶν	ἐπὶ τὸ γένος ἀνατρέχουσιν, οὐδὲ
[11]	παρὰ ταῦτ´ οὐδενὸς ἄλλου γένους	ἀγαθῶν	ἐπινοουμένου, ὅτι μὲν τῶν ψυχικῶν
[11]	ἐπινοουμένου, ὅτι μὲν τῶν ψυχικῶν	ἀγαθῶν	οὐδ´ ὄναρ ποτὲ μετειλήφασιν οἱ
[11]	ἢ ἰδίᾳ τοῖς μεταχειριζομένοις αὐτήν.	~Ἀγαθῶν	οὖν τῶν ἐν τῇ φύσει
[12]	περὶ τοῦ μεγίστου τῶν σωματικῶν	ἀγαθῶν	τῆς ὑγιείας ἐσκέμμεθα, μεταβῶμεν ἐπὶ
[1]	καὶ τὸ μέγιστον τῶν θείων	ἀγαθῶν	φιλοσοφίαν. Διὰ ταῦτα τοίνυν εἰ
[8]	προσέπτυσε τῷ δεσπότῃ τῆς οἰκίας.	Ἀγανακτοῦντος	δ´ αὐτοῦ καὶ τὴν αἰτίαν
[2]	τῆς βάσεως εὐμετακύλιστον, ἥτις αὐτὴν	ἄγει	καὶ φέρει καὶ κατὰ κρημνῶν
[5]	τε καὶ πρὸ τῶν ἄλλων	ἄγει,	περὶ αὑτὸν ἔχων ἀεί. Τοῦτον
[9]	τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτὸν κατάπτυστον εἶναι.	~Ἄγετ´	οὖν, ὦ παῖδες, ὁπόσοι τῶν
[10]	ἐπὶ τοὺς πολλοὺς τὸν λόγον	ἄγῃς	μάρτυρας καὶ τὸν παρὰ τούτων
[7]	γένος περιφανέστερον. Οἱ μὲν γὰρ	ἀγνῶτες	παντάπασι καὶ ἄσημοι τῷ γένει
[8]	τερπόμενοι λεύσσουσιν· ὃ δ´ ἀσφαλέως	ἀγορεύει	αἰδοῖ μειλιχίῃ, μετὰ δὲ πρέπει
[8]	αἰδοῖ μειλιχίῃ, μετὰ δὲ πρέπει	ἀγρομένοισιν·	ἐρχόμενον δ´ ἀνὰ ἄστυ θεὸν
[10]	ὃ βούλοιτο, θεασαμένη παρούσας γυναῖκας	ἀγχούσῃ	τε καὶ ψιμυθίῳ καὶ φύκει
[10]	οὖν ἔνθα περὶ πρωτείων ὁ	ἀγών	ἐστι, σαυτῷ διδοίης τῆς κρίσεως
[13]	κήρυκα μὴ μόνον ἀνθρώπους τοὺς	ἀγωνιουμένους	καλεῖν ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἐπιτρέπειν
[13]	Αὐτὰρ ἐν ἱστορίῃ πολυπείρου γράψετ´	ἀγῶνος,	ὡς τό γε παγκράτιον κρατερὸν
[9]	ὅτι καλῶς ἔδραμον ἐν τοῖς	ἀγῶσιν	ἢ δίσκον ἔρριψαν ἢ διεπάλαισαν,
[13]	τὸ στάδιον ἥκειν, ἐν τοῖς	ἀγῶσιν	οὐδένα ἂν ἄνθρωπον οἶμαι στεφθήσεσθαι.
[1]	μέτεστι τοῖς ἀλόγοις ὀνομαζομένοις ζῴοις	ἄδηλόν	ἐστιν. Ἴσως γὰρ εἰ καὶ
[14]	χρηματισμὸν ἀσφαλῆ τε καὶ οὐκ	ἄδοξον	ἀξιοῖ τις ὑμᾶς παρεσκευάσθαι, τέχνην
[14]	αὖθις ἄρξασθαι τῆς ἀρχαίας πράξεως	ἀδυνατοῦντες·	οὐδὲ γὰρ δανείζει τις αὐτοῖς
[13]	τὸ λοιπὸν τοῦ ξύλου μέρος	ἀδυνατῶν	διαστῆσαι μέχρι πολλοῦ μὲν ἀντεῖχεν,
[6]	ἴδιον μὲν οὐδὲν ἀγαθὸν κεκτημένοι,	ἀεὶ	δ´ ἐπ´ ἀλλοτρίοις καὶ τοῖς
[11]	λογικὴν αὐτὴν ἐπίστασθαι. Σαρκῶν γὰρ	ἀεὶ	καὶ αἵματος ἀθροίζοντες πλῆθος ὡς
[4]	ἀμαθεῖς, ὀχουμένους δ´ ἐπ´ ἐλπίδων	ἀεὶ	καὶ θεούσῃ τῇ δαίμονι συνθέοντας,
[5]	ἄλλων ἄγει, περὶ αὑτὸν ἔχων	ἀεί.	Τοῦτον μὲν οὖν ὅλον οἶμαι
[9]	τεχνιτεύειν οἷα τὰ Μυρμηκίδου τοῦ	Ἀθηναίου	καὶ Καλλικράτους τοῦ Λακεδαιμονίου. Τὸ
[8]	δ´ ἄν τις καὶ τὸν	Ἀθήνησι	νομοθέτην, ὃς τὸν μὴ διδάξαντα
[7]	καὶ Χρύσιππον; Ὅπου καὶ τῶν	Ἀθηνῶν	αὐτῶν μέχρι πόρρω τοὔνομα πεφοίτηκεν
[7]	Κλέωνα λογίσαιο, τοσοῦτον ἀπὸ τῶν	Ἀθηνῶν	κερδήσαντας ὅσον ἄν τις εἰς
[12]	ὠφελήθησαν μηδέν τι πρὸς τῆς	ἀθλήσεως	τὴν φύσιν, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς
[14]	γε παρὰ μὲν τὸν τῆς	ἀθλήσεως	χρόνον ἐν πόνοις τε καὶ
[13]	ἰσχύι πρωτεύουσι τῶν ζῴων οἱ	ἀθληταί,	τίνος ἂν ἔτι τῶν ἄλλων
[11]	μαλακῷ δεδμημένοι ὕπνῳ· ἀλλ´ οὐκ	ἀθλητὰς	κακοδαίμονας ὕπνος ἔμαρπτεν Ἀνὰ λόγον
[11]	τις εἴποι συγγενῶς ὀνομάζεσθαι τοὺς	ἀθλητάς	τε καὶ τοὺς ἀθλίους, ἤτοι
[14]	τὴν ἄσκησιν, οὐδ´ ἂν εὕροις	ἀθλητὴν	οὐδένα πλουσιώτερον ἑνὸς τῶν ἐπιτυχόντων
[9]	ζῴων ἐλαττούμενοι. Σώματος δ´ ἄσκησις	ἀθλητικὴ	ἀποτυγχανομένη μὲν αἰσχίστη, ἐπιτυγχανομένη δὲ
[10]	γὰρ Ἱπποκράτους ἀκούσῃ λέγοντος Διάθεσις	ἀθλητικὴ	οὐ φύσει, ἕξις ὑγιεινὴ κρείσσων
[11]	Ἱπποκράτην φρονεῖν, ἐπειδὰν λέγῃ Διάθεσις	ἀθλητικὴ	οὐ φύσει, ἕξις ὑγιεινὴ κρείσσων.
[10]	ἁπάντων γυμνωθέν, οὕτω καὶ τὴν	ἀθλητικὴν	ἐπιτήδευσιν ἐξετάζεσθαι προσήκει μόνην, εἴ
[13]	οὗτος ὁ μῦθος ἐπιδείκνυσι τὴν	ἀθλητικὴν	ἰσχὺν οὐ τῶν ἀνθρωπίνων οὖσαν
[11]	ἀθλητῶν προσαγορευθέντων ἢ ἀπὸ τοῦ	ἀθλητοῦ	τὴν προσηγορίαν τῶν ἀθλίων ἐσχηκότων
[13]	βίον ἔργων χρήσιμος ἡ τῶν	ἀθλητῶν	ἄσκησις εὖ οἶδ´ ὅτι σαφὲς
[10]	καθ´ Ἑλλάδα οὐδὲν κάκιον ἔστιν	ἀθλητῶν	γένους· οἳ πρῶτον οἰκεῖν οὔτε
[11]	δυσαλλοίωτος διάθεσις, ἡ δὲ τῶν	ἀθλητῶν	ἐπ´ ἄκρον εὐεξία σφαλερά τε
[9]	τοῦ Λακεδαιμονίου. Τὸ δὲ τῶν	ἀθλητῶν	ἐπιτήδευμα μόνον ὑποπτεύω, μή ποτ´
[10]	ὅπως Εὐριπίδης φρονεῖ περὶ τῶν	ἀθλητῶν·	Κακῶν γὰρ ὄντων μυρίων καθ´
[11]	γε ἀπὸ τοῦ ἀθλίου τῶν	ἀθλητῶν	προσαγορευθέντων ἢ ἀπὸ τοῦ ἀθλητοῦ
[10]	μοι καὶ σὺ τὰς τῶν	ἀθλητῶν	προσαγορεύσεις. Ἀλλ´ οὐκ ἐρεῖς ὅτι
[11]	περίστασιν, οὕτω καὶ τὰ τῶν	ἀθλητῶν	σώματα σαθρὰ καὶ ἀσθενῆ ταῖς
[11]	ἄλλο γένος ἀθλιώτερόν ἐστι τῶν	ἀθλητῶν.	Ὥστ´ εἰκότως ἄν τις εἴποι
[13]	ἐν ποσίν, ὦ κούφων ἀσκήτορες,	ἄθλιοι	ἄνδρες. Ἀλλ´ οὐδὲ τῶν ἀφ´
[11]	καθάπερ ἀπὸ πηγῆς μιᾶς τῆς	ἀθλιότητος	ὠνομασμένων. ~Ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ περὶ
[11]	ἀθλίους, ἤτοι γε ἀπὸ τοῦ	ἀθλίου	τῶν ἀθλητῶν προσαγορευθέντων ἢ ἀπὸ
[11]	τοὺς ἀθλητάς τε καὶ τοὺς	ἀθλίους,	ἤτοι γε ἀπὸ τοῦ ἀθλίου
[11]	τοῦ ἀθλητοῦ τὴν προσηγορίαν τῶν	ἀθλίων	ἐσχηκότων ἢ κοινῶς ἀμφοτέρων καθάπερ
[11]	φανερὸν ὡς οὐδὲν ἄλλο γένος	ἀθλιώτερόν	ἐστι τῶν ἀθλητῶν. Ὥστ´ εἰκότως
[11]	οὐδ´ ὄναρ ποτὲ μετειλήφασιν οἱ	ἀθλοῦντες	εὔδηλον παντί. Τὴν ἀρχὴν γὰρ
[14]	ἐκεῖνον τὸν χρόνον καθ´ ὃν	ἀθλοῦσιν	ἀλλὰ καὶ καταλύσαντας τὴν ἄσκησιν,
[11]	τὸ χεῖρον ὁδόν. Οὕτως μὲν	ἀθλοῦσιν	αὐτοῖς διάκειται τὸ σῶμα, καταλύσασι
[14]	ταύτης αὐτοῖς μέτεστιν οὔτ´ οὖν	ἀθλοῦσιν	οὔτε καταλύσασιν, εἴ γε παρὰ
[14]	οὖν ἐπὶ τῷ χρήματα πάντων	ἀθροίζειν	πλεῖστα σεμνύνονται· καὶ μὴν ἔστιν
[11]	Σαρκῶν γὰρ ἀεὶ καὶ αἵματος	ἀθροίζοντες	πλῆθος ὡς ἐν βορβόρῳ πολλῷ
[5]	αὐτοὺς δ´ ἡ τρίτη τάξις,	αἱ	λοιπαὶ τέχναι πᾶσαι. Κατὰ μέρη
[1]	τὰς ἀράχνας καὶ πλάττει καθάπερ	αἱ	μέλισσαι καὶ τοῦ νεῖν οὐκ
[7]	εὖ φησιν ὁ Πλάτων, θησαυρὸς	αἱ	τῶν πατέρων ἀρεταί· κάλλιον δ´
[9]	ἐμοὶ πείθεσθαι, τόν γε θεὸν	αἰδέσθητι	τὸν Πύθιον· οὗτός ἐστιν ὁ
[8]	λεύσσουσιν· ὃ δ´ ἀσφαλέως ἀγορεύει	αἰδοῖ	μειλιχίῃ, μετὰ δὲ πρέπει ἀγρομένοισιν·
[12]	παραλαβόντες, ὑπερπιάναντες δὲ καὶ διασάξαντες	αἵματί	τε καὶ σαρξὶν εἰς τοὐναντίον
[11]	ἐπίστασθαι. Σαρκῶν γὰρ ἀεὶ καὶ	αἵματος	ἀθροίζοντες πλῆθος ὡς ἐν βορβόρῳ
[9]	τῆς πρὸς τὰ κρείττονα κοινωνίας	αἰσθανόμενον	ἐπιμελήσασθαι παιδείας, ἧς τυχόντες μὲν
[7]	κἀκείνοις, εἴ τις αὐτοῖς ἐστιν	αἴσθησις,	αἰσχύνη δ´ ἡμῖν αὐτοῖς τοσῷδε
[12]	τὰ λοιπὰ τῶν τοῦ σώματος	αἰσθητηρίων	προσαπόλλυται καὶ πάνθ´ ὡς εἰπεῖν
[9]	δ´ ἄσκησις ἀθλητικὴ ἀποτυγχανομένη μὲν	αἰσχίστη,	ἐπιτυγχανομένη δὲ τῶν ἀλόγων ζῴων
[8]	ἡγησάμενον ἐν καλῷ σώματι ψυχὴν	αἰσχρὰν	οἰκεῖν, εἰ δ´ αἰσχρὸς αὑτῷ
[6]	δ´ ἀμελοῦσι. Καίτοι γε οὐκ	αἰσχρὸν	οἰκέτην μὲν ἐνίοτε δραχμῶν εἶναι
[2]	ὀνομάζεται λογικός. ~Πῶς οὖν οὐκ	αἰσχρόν,	ᾧ μόνῳ τῶν ἐν ἡμῖν
[8]	ψυχὴν αἰσχρὰν οἰκεῖν, εἰ δ´	αἰσχρὸς	αὑτῷ φαίνοιτο τὴν τοῦ σώματος
[8]	δ´ ἀπὸ σώματος καὶ κάλλους	αἰσχρός	ἐστι καὶ διὰ παντὸς ἐπονείδιστος.
[7]	εἴ τις αὐτοῖς ἐστιν αἴσθησις,	αἰσχύνη	δ´ ἡμῖν αὐτοῖς τοσῷδε μείζων
[9]	ἀγαθῶν ἕξομεν, ἀποτυχόντες δ´ οὐκ	αἰσχυνούμεθα	τῶν ἀνοήτων ζῴων ἐλαττούμενοι. Σώματος
[12]	τὰ μέλη διαστρεφόμενα παντοίας ἀμορφίας	αἴτια	γίγνεται. ~Ἀλλ´ ἴσως τῶν μὲν
[13]	δ´ οἰκτροῦ τῷ Μίλωνι κατέστησαν	αἴτιαι.	Πάνυ μὲν οὖν ὤνησεν αὐτὸν
[7]	τῇ δυσγενείᾳ τῆς ἐνδείας τὴν	αἰτίαν	ἀναφέροντες, τοὺς δ´ εἰ μηδὲν
[8]	Ἀγανακτοῦντος δ´ αὐτοῦ καὶ τὴν	αἰτίαν	ἐρωτῶντος οὐδὲν ἔφησεν ὁρᾶν οὕτως
[10]	Ὅθεν οὐδὲ τὸ τῆς Φρύνης	ἄκαιρον	ἤδη μοι διηγήσασθαι. Αὕτη ποτ´
[10]	καλλίων ἐφάνη· μόνη γὰρ ἦν	ἀκαλλώπιστός	τε καὶ αὐτοφυῶς καλή, μηδεμιᾶς
[9]	ὦ παῖδες, ὁπόσοι τῶν ἐμῶν	ἀκηκοότες	λόγων ἐπὶ τέχνης μάθησιν ὥρμησθε·
[8]	Ἄλλος μὲν γάρ τ´ εἶδος	ἀκιδνότερος	πέλει ἀνήρ· ἀλλὰ θεὸς μορφὴν
[13]	τοῦ ζῴου, καὶ πολλῷ γ´	ἀκοπώτερον	ἢ ὁ Μίλων, εἴ γε
[11]	καὶ τὸ Ἄσκησις {τῆς} ὑγιείης	ἀκορίη	τροφῆς, ἀοκνίη πόνων Ἱπποκράτει καλῶς
[10]	τούτων ἔτι λεπτομερέστερον ἀκούειν ἐθέλεις,	ἄκουε	πάλιν ἅ φησι· Πότερα μαχοῦνται
[10]	ἐπιτηδευομένων αὐτοῖς ἕκαστον ἄχρηστόν ἐστιν,	ἄκουε	πάλιν εἴπερ ἐθέλεις ἅ φησιν·
[10]	δὲ καὶ τούτων ἔτι λεπτομερέστερον	ἀκούειν	ἐθέλεις, ἄκουε πάλιν ἅ φησι·
[10]	αὐτό· πρῶτον μὲν γὰρ Ἱπποκράτους	ἀκούσῃ	λέγοντος Διάθεσις ἀθλητικὴ οὐ φύσει,
[10]	νῦν εἶναι μεμνῆσθαι τῶν θεῶν.	Ἄκουσον	οὖν ὅπως Εὐριπίδης φρονεῖ περὶ
[10]	Ὥσπερ οὖν τὸ ἀληθινὸν κάλλος	ἀκριβῶς	ἐξετάζεται μόνον αὐτὸ καθ´ ἑαυτὸ
[11]	ψυχὴν παντελῶς ἔχουσι κατεσβεσμένην, οὐδὲν	ἀκριβῶς	νοῆσαι δυναμένην ἀλλ´ ἄνουν ὁμοίως
[8]	τινι τῶν μὲν ἑαυτοῦ πάντων	ἀκριβῶς	προνενοημένῳ, μόνου δ´ ἑαυτοῦ παντάπασιν
[11]	ἡ δὲ τῶν ἀθλητῶν ἐπ´	ἄκρον	εὐεξία σφαλερά τε καὶ εὐμετάπτωτος,
[11]	πιστεύειν εἰπόντι τὴν καὶ ἐπ´	ἄκρον	εὐεξίαν σφαλερὰν ὑπάρχειν, ἣν μεταδιώκουσιν
[11]	γὰρ πρόσθεσιν ἔτι διὰ τὴν	ἀκρότητα	χωρεῖ καὶ τῷ μὴ δύνασθαι
[8]	ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν, ἀλλ´	ἀλαπαδνὸς	ἔην» καὶ διὰ τοῦθ´ ἅπαξ
[10]	τὸ τοιοῦτον μᾶλλον ἢ τιμῶντος	ἀλήθειαν	ἀνδρός· ὅμως δ´ ἐπειδή τινες
[7]	δ´ ἂν ἐναργέστατα τὸ τοιοῦτον	ἀληθὲς	ὄν, εἰ τὸν Ὑπέρβολον ἢ
[10]	κομμωτικῆς δεομένη. Ὥσπερ οὖν τὸ	ἀληθινὸν	κάλλος ἀκριβῶς ἐξετάζεται μόνον αὐτὸ
[9]	Τίς γὰρ λεόντων ἢ ἐλεφάντων	ἀλκιμώτερος,	τίς δ´ ὠκύτερος λαγωοῦ; Τίς
[8]	μὲν ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν,	ἀλλ´	ἀλαπαδνὸς ἔην» καὶ διὰ τοῦθ´
[11]	κατεσβεσμένην, οὐδὲν ἀκριβῶς νοῆσαι δυναμένην	ἀλλ´	ἄνουν ὁμοίως τοῖς ἀλόγοις ζῴοις.
[7]	ἐν δόξῃ τοὺς πολίτας γιγνομένους,	ἀλλ´	αὐτὸ δὴ τοὐναντίον διὰ τοὺς
[14]	πλουτοῦσιν ἐξ ἐπιτηδευμάτων οὗτοι μάλιστα,	ἀλλ´	ἐὰν ἀπολέσωσι τὰ χρήματα, συναπολλύουσιν
[7]	ὃς ὀνειδιζόμενος ἐπὶ τῷ γένει	ἀλλ´	ἐγὼ τοῖς ἐμοῖς αὐτός, ἔφη,
[8]	ἱμερόεντα μετέρχεο ἔργα γάμοιο ἢ	ἀλλ´	εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ ς´
[5]	οὐδὲ βοῶσιν οὐδ´ ἀλλήλοις μάχονται·	ἀλλ´	ἐν μέσοις μὲν αὐτοῖς ὁ
[10]	οὖν πλέων ἅπασι τοῖς συμπλέουσιν	ἀλλ´	ἑνὶ τῷ κυβερνήτῃ, ἔτι τε
[12]	πηγῆς μιᾶς τῆς ἀθλιότητος ὠνομασμένων.	~Ἀλλ´	ἐπειδὴ καὶ περὶ τοῦ μεγίστου
[3]	οὐδ´ ἀπολειπομένους ποτ´ οὐδὲ χωριζομένους,	ἀλλ´	ἑπομένους τε καὶ διὰ παντὸς
[9]	σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ ἄνθρωπον,	ἀλλ´	ἔτι καὶ μᾶλλον θεὸν ἔλπομαι,
[3]	ἐπίκτητον οὐδὲ κομμωτικὸν ἔχων κάλλος,	ἀλλ´	εὐθὺς ὥστε συνεμφαίνεσθαι τὴν τῆς
[2]	τοὺς ἀναξίους, οὐδὲ τούτους βεβαίως	ἀλλ´	ἕως ἂν αὐτῇ δοκῇ πάλιν
[13]	ἄλλων τῶν κατὰ γεωργίαν δύνανται.	Ἀλλ´	ἴσως τῆς εἰς τὰ πολεμικά;
[13]	διαστρεφόμενα παντοίας ἀμορφίας αἴτια γίγνεται.	~Ἀλλ´	ἴσως τῶν μὲν εἰρημένων οὐδενός,
[10]	τοῖς πολλοῖς ἂν ἐπιτρέψαις αὑτὸν	ἀλλ´	ὀλίγοις δή τισιν ἐξ ἁπάντων
[13]	γε καὶ θεῖν ἠδύνατο βαστάζουσα·	ἀλλ´	ὅμως οὐδενὸς ἦν ἀξία, παραπλησίως
[11]	ἐπὶ πλέον μὲν ἥκουσιν ἡλικίας,	ἀλλ´	οὐδ´ αὐτοὶ γηρῶσιν οὐδὲ κἂν
[11]	ἐπιτήδευμα δι´ ὧν εἶπεν ἐδήλωσεν,	ἀλλ´	οὐδ´ ἕξιν ὠνόμασε τὴν διάθεσιν
[13]	ὦ κούφων ἀσκήτορες, ἄθλιοι ἄνδρες.	Ἀλλ´	οὐδὲ τῶν ἀφ´ Ἡρακλέους τις
[11]	οὖν τῆς τιμιωτάτης ὑγιείας ἀμφισβητήσουσιν;	Ἀλλ´	οὐδένας ἄλλους ἂν εὕροις ἐν
[11]	εὗδον παννύχιοι μαλακῷ δεδμημένοι ὕπνῳ·	ἀλλ´	οὐκ ἀθλητὰς κακοδαίμονας ὕπνος ἔμαρπτεν
[10]	σὺ τὰς τῶν ἀθλητῶν προσαγορεύσεις.	Ἀλλ´	οὐκ ἐρεῖς ὅτι μηδ´ ἔχεις
[14]	καὶ διὰ τῶν χειρῶν ἐνεργοῦσιν,	ἀλλ´	οὐκ ἰσχύος νεανικῆς δεῖται τὸ
[13]	Μίλωνος ἐνέργεια περὶ τὸν ταῦρον,	ἀλλ´	οὐχ ἡ Θεμιστοκλέους σοφία πρῶτον
[13]	οὐκ ἔφθασε κομίσασθαι τὰς χεῖρας,	ἀλλ´	ὑπὸ τῶν μερῶν τοῦ ξύλου
[9]	καὶ τοὺς θεοὺς δι´ οὐδὲν	ἄλλ´	ἢ διὰ τὰς τέχνας ἐπαινοῦμεν,
[6]	ἐστὶν εὔλογον τοὺς διὰ μηδὲν	ἄλλ´	ἢ τὰ χρήματα περιβλέπτους ἅμα
[9]	ἢ δίσκον ἔρριψαν ἢ διεπάλαισαν,	ἀλλὰ	διὰ τὴν ἀπὸ τῶν τεχνῶν
[7]	τῆς γῆς ἀρετήν λεπτόγεως γάρ	ἀλλὰ	διὰ τοὺς ἐν αὐτῇ φύντας,
[14]	διὰ παντὸς τοῦ βίου παραμενοῦσαν.	Ἀλλὰ	διττῆς οὔσης διαφορᾶς τῆς πρώτης
[8]	τ´ εἶδος ἀκιδνότερος πέλει ἀνήρ·	ἀλλὰ	θεὸς μορφὴν ἔπεσι στέφει, οἳ
[14]	τὸν χρόνον καθ´ ὃν ἀθλοῦσιν	ἀλλὰ	καὶ καταλύσαντας τὴν ἄσκησιν, οὐδ´
[8]	οὐχ ὑποδημάτων μόνον καὶ ἐσθῆτος	ἀλλὰ	καὶ οἰκήσεως ἐπιτηδείας καὶ μυρίων
[13]	μόνον ἀνθρώπους τοὺς ἀγωνιουμένους καλεῖν	ἀλλὰ	καὶ πᾶσιν ἐπιτρέπειν τοῖς ζῴοις
[2]	τοῦθ´ ἱκανὸν ἦν ἀνοίας σύμβολον)	ἀλλὰ	καὶ πηδάλιον ἔδοσαν ἐν χεροῖν
[5]	μόνον γὰρ ὁδοιπορούντων αὐτῶν πεφρόντικεν	ἀλλὰ	καὶ πλέουσι σύμπλους ἐστὶ καὶ
[12]	πρὸς τῆς ἀθλήσεως τὴν φύσιν,	ἀλλὰ	καὶ πολλοὺς αὐτῶν πάνυ συμμέτρως
[14]	ταλαιπωρίαις εἰσίν, οὐ γυμναζόμενοι μόνον	ἀλλὰ	καὶ πρὸς ἀνάγκην ἐσθίοντες, ἡνίκα
[10]	δὲ φιλοσόφοις ἐπιτρέψωμεν τὴν κρίσιν;	Ἀλλὰ	καὶ πρὸς τούτων ἁπάντων ὥσπερ
[5]	ὁποῖός ἐστιν οὐ μόνον ζηλώσεις	ἀλλὰ	καὶ προσκυνήσεις. Σωκράτης γάρ ἐστιν
[1]	γὰρ γεωμετρίας οὐδ´ ἀστρονομίας ἀφίσταται,	ἀλλὰ	καὶ τὰ τῆς γῆς νέρθεν
[1]	ὀλίγων δή τινων ἐν ὀλίγοις·	ἀλλὰ	καὶ ταῦτα φύσει μᾶλλον ἢ
[4]	μηδὲ τῶν θεῶν αὐτῶν πεφεισμένοι,	ἀλλὰ	καὶ τούτων τὰ ἱερὰ συλήσαντες.
[1]	ἀνάσκητός ἐστι καίτοι πεζὸς ὤν,	ἀλλὰ	καὶ τῶν θείων τεχνῶν οὐκ
[6]	γὰρ τὸν καρπὸν οὐκ ἀνθρώπους	ἀλλὰ	κόρακας ἢ κολοιοὺς ἐσθίειν, τούτων
[13]	δι´ ὅλης ἡμέρας βορβόρῳ λούεσθαι.	Ἀλλὰ	νὴ Δία τῶν ἱερουργημένων ἕνα
[11]	ἔγωγε φαίην ἄσκησιν οὐχ ὑγιείας	ἀλλὰ	νόσου μᾶλλον εἶναι τὸ ἐπιτήδευμα
[11]	ὅσα καλῶς εἰπόντος ἐκείνου παραβαίνουσιν,	ἀλλὰ	πάντ´ ἐξ ὑπεναντίου τοῖς ὑγιεινοῖς
[13]	Οὐδεὶς σιδήρου ταῦτα μωραίνει πέλας.	Ἀλλὰ	πρὸς κρύος καὶ θάλπος ἰσχυροί;
[8]	ἀστόχως τις ἐπιφωνήσειε τοῖς τοιούτοις	ἀλλὰ	σύ γ´ ἱμερόεντα μετέρχεο ἔργα
[14]	πλουτεῖν ἐξ ἐπιτηδεύματος ἀξιόλογον ἁπλῶς,	ἀλλὰ	τὸ τοιαύτην ἐπίστασθαι τέχνην ἣ
[1]	φωνήν, ὃν καὶ προφορικὸν ὀνομάζουσιν,	ἀλλὰ	τοῦ γε κατὰ τὴν ψυχήν,
[5]	ὁ θεὸς οὗτος εἴθισται κρίνειν,	ἀλλὰ	τοὺς καλῶς μὲν βιοῦντας, ἐν
[7]	ἀνθρώπους τοῖς τῷ γένει λαμπροῖς,	ἀλλὰ	τοὺς μέν, κἂν μέτριοί τινες
[13]	ὅλης ἡμέρας κονίεσθαι θαυμάζεσθαι δικαιοῦσιν·	ἀλλὰ	τοῦτό γε καὶ τοῖς ὄρτυξι
[4]	θεάσῃ καὶ Πρίαμον καὶ Διονύσιον.	Ἀλλὰ	τούτων αὐτῶν ὀλίγον ὕστερον ὄψει
[1]	τέχνην μανθάνει. Τὰ μὲν γὰρ	ἄλλα	ζῷα σχεδὸν ἄτεχνα πάντ´ ἐστὶ
[10]	τοῦτ´ ἔπραξε. Ταῖς μὲν οὖν	ἄλλαις	ἁπάσαις σπίλου τὰ πρόσωπα ἐπληρώθη,
[1]	αὐτήν τε ταύτην καὶ τὰς	ἄλλας	ἁπάσας ἃς ἔχει, τοξικὴν μουσικὴν
[2]	καὶ θαλάττης· ἔνθα συναπόλλυνται μὲν	ἀλλήλοις	ἑπόμενοι πάντες αὐτῇ, μόνη δ´
[13]	τῶν μερῶν τοῦ ξύλου συνελθόντων	ἀλλήλοις	καταληφθεῖσαι συνετρίβησαν μὲν αὗται πρῶται,
[5]	θέουσι δὲ οὐδὲ βοῶσιν οὐδ´	ἀλλήλοις	μάχονται· ἀλλ´ ἐν μέσοις μὲν
[12]	Ὅταν δὲ καὶ τῶν μελῶν	ἀλλήλοις	τι τελέως ἀποκλάσωσιν ἢ διαστρέψωσιν
[11]	διαλύεται βλάβης, οὔτε σεισμὸν οὔτ´	ἄλλην	τινὰ βραχυτέραν δυνάμενα φέρειν περίστασιν,
[11]	ὑγιείας ἕνεκα φανερὸν ὡς οὐδὲν	ἄλλο	γένος ἀθλιώτερόν ἐστι τῶν ἀθλητῶν.
[7]	τοῦ λαθεῖν ἐξουσίαν δίδωσι, τί	ἄλλο	ἢ περιφανέστερον οὗτοι δυστυχοῦσιν; Καὶ
[8]	ἀχρηστίας, ὅταν αὐτοῖς ὑπάρχῃ μηδὲν	ἄλλο	τῶν εἰς τὸν βίον χρησίμων.
[11]	ἄν τιν´ ἐπ´ αὐτῶν εἰπεῖν	Ἄλλοι	μέν ῥα θεοί τε καὶ
[4]	φονεῖς καὶ τυμβωρύχοι καὶ ἅρπαγες	ἄλλοι	τέ τινες καὶ οἱ μηδὲ
[7]	παρὰ τοῖς θεμένοις ἰσχύοντα παρ´	ἄλλοις	ἐστὶ κίβδηλα. {Οὐδ´ ηὑγένεια ς´
[1]	εἰ καὶ λόγου μέτεστι τοῖς	ἄλλοις	ζῴοις, κατ´ ἐξοχὴν αὖθις πάλιν
[4]	αὐτὸν δὲ τὸν Κῦρον ὑπ´	ἄλλοις.	Ὄψει δὲ καὶ Πρίαμον καθῃρημένον
[8]	ἵν´ ἔχῃ λέγειν τὸ Ὁμηρικόν	Ἄλλος	μὲν γάρ τ´ εἶδος ἀκιδνότερος
[6]	ἀγαθὸν κεκτημένοι, ἀεὶ δ´ ἐπ´	ἀλλοτρίοις	καὶ τοῖς παρὰ τῆς Τύχης
[11]	ἐκτός, καὶ παρὰ ταῦτ´ οὐδενὸς	ἄλλου	γένους ἀγαθῶν ἐπινοουμένου, ὅτι μὲν
[11]	τιμιωτάτης ὑγιείας ἀμφισβητήσουσιν; Ἀλλ´ οὐδένας	ἄλλους	ἂν εὕροις ἐν σφαλερωτέρᾳ διαθέσει
[4]	Κορίνθῳ. Εἰ δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐπισκέψαιο τοὺς ἀπωτέρω μὲν αὐτὴν
[6]	στερηθῆναι τούτων εὐθὺς καὶ τῶν	ἄλλων	ἃ διὰ ταῦτ´ εἶχον ἐστερῆσθαι.
[5]	τιμᾷ τε καὶ πρὸ τῶν	ἄλλων	ἄγει, περὶ αὑτὸν ἔχων ἀεί.
[5]	τοῦ θεοῦ. Καὶ τῶν δ´	ἄλλων	ἁπάντων οὐκ ἔστιν ὅστις ἠμελήθη
[7]	οὐδέπω θαυμάζομεν, ἂν καὶ τῶν	ἄλλων	ἁπάντων πολὺ διαφέρωσιν. Ὥστ´ εἴ
[10]	κρείσσων ἔπειτα δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	ἁπάντων τῶν μετ´ αὐτὸν ἀρίστων
[5]	δή τινα τάξιν ἀπὸ τῶν	ἄλλων	ἔκκριτον, οὐχ οἷοί τινες ἦσαν
[13]	ἀθληταί, τίνος ἂν ἔτι τῶν	ἄλλων	ἐπήβολοι γενηθεῖεν ἀγαθῶν; ~Εἰ δὲ
[6]	καὶ τῶν χωρίων καὶ τῶν	ἄλλων	κτημάτων ὅπως ἕκαστον εἰς δύναμιν
[11]	οὔτε τούτων ἐπαίουσιν οὔτε τῶν	ἄλλων	ὅσα καλῶς εἰπόντος ἐκείνου παραβαίνουσιν,
[8]	καὶ οἰκήσεως ἐπιτηδείας καὶ μυρίων	ἄλλων,	παρασκευάζεσθαι πρὸς αὐτὸ καθάπερ ἀγαθὸν
[2]	ἐσπουδακέναι δὲ περί τι τῶν	ἄλλων,	τέχνης μὲν ἀναλήψεως καταφρονοῦντα, Τύχῃ
[6]	τοὺς θηρατικοὺς κύνας πρὸ τῶν	ἄλλων	τιμῶσι καὶ τοὺς μὲν οἰκέτας
[13]	ἢ ἀροῦν ἤ τι τῶν	ἄλλων	τῶν κατὰ γεωργίαν δύνανται. Ἀλλ´
[9]	τέχναι. Καὶ περὶ μὲν τῶν	ἄλλων	ὑμᾶς καὶ πάνυ πέποιθα γιγνώσκειν
[11]	ἢ θερμαίνειν ἢ ψύχειν ἢ	ἄλλως	ὁπωσοῦν τὸ σῶμα κινεῖν σφαλερόν.
[6]	τέχνην; Ὅταν γὰρ καὶ τὰ	ἄλογα	τῶν ζῴων ἐν τεχνικοῖς ἐπιτηδεύμασι
[11]	δυναμένην ἀλλ´ ἄνουν ὁμοίως τοῖς	ἀλόγοις	ζῴοις. Ἴσως δ´ ἂν ἀμφισβητήσειαν
[9]	ἐπικοινωνεῖ θεοῖς τε καὶ τοῖς	ἀλόγοις	ζῴοις, τοῖς μὲν καθ´ ὅσον
[1]	μηδ´ ὅλως λόγου μέτεστι τοῖς	ἀλόγοις	ὀνομαζομένοις ζῴοις ἄδηλόν ἐστιν. Ἴσως
[6]	δυνάμενοι συνιδεῖν ὅτι καὶ τῶν	ἀλόγων	ζῴων αὐτοὶ πρῶτοι τὰ ταῖς
[9]	μὲν αἰσχίστη, ἐπιτυγχανομένη δὲ τῶν	ἀλόγων	ζῴων οὐδέπω κρείττων. Τίς γὰρ
[8]	καὶ πλούσιον εἶναι καὶ καλὸν	ἅμα	τὸν αὐτόν. Εἰ δ´ ἄρα
[6]	ἄλλ´ ἢ τὰ χρήματα περιβλέπτους	ἅμα	τῷ στερηθῆναι τούτων εὐθὺς καὶ
[7]	ὅλου σχεδὸν ἔθνους τὸν ἐπ´	ἀμαθείᾳ	ψόγον ἀπολύεσθαι διὰ τὴν ἑαυτοῦ
[4]	μὲν ἀργοὺς θεάσῃ καὶ τεχνῶν	ἀμαθεῖς,	ὀχουμένους δ´ ἐπ´ ἐλπίδων ἀεὶ
[13]	χέρας νικᾷ, σὺν ὅπλοις δ´	ἀμαθία	χεῖρον κακόν Ὅτι μὲν εἰς
[2]	Ταύτῃ τῇ δαίμονι πλῆθος ἀνδρῶν	ἀμαθῶν	οὐκ ὀλίγον ἕπεται μηδέποτ´ ἐν
[14]	βαναύσους τε καὶ χειρωνακτικὰς ὀνομάζουσιν)	ἄμεινον	ἂν εἴη τοῦ προτέρου γένους
[8]	τὸ κάλλος ἢ μέσον λαβεῖν	Ἄμεινον	οὖν ἐστιν ἐγνωκότας τὴν μὲν
[9]	ὡς προκριθῆναί τινος τέχνης. Ὅθεν	ἄμεινον	προδιασκέψασθαι περὶ αὐτοῦ· εὐεξαπάτητος γὰρ
[7]	λόγον Ἡμεῖς τοι πατέρων μέγ´	ἀμείνονες	εὐχόμεθ´ εἶναι. Ταύτην γὰρ μόνην
[2]	ἡμῖν κοινωνοῦμεν θεοῖς, τούτου μὲν	ἀμελεῖν,	ἐσπουδακέναι δὲ περί τι τῶν
[1]	οὔτε τινὸς τῶν παρ´ ἐκείνοις	ἀμελέτητος,	εἴ γε καὶ τὴν ὑφαντικὴν
[8]	συνέβη περιβλέπτοις διὰ κάλλος γεγενημένοις	ἀμελῆσαι	τῆς ἑαυτῶν ψυχῆς, εἶθ´ ὕστερον
[6]	αὐτοὺς ἀργύριον ἀναλίσκοντες, ἑαυτῶν δ´	ἀμελοῦσι.	Καίτοι γε οὐκ αἰσχρὸν οἰκέτην
[6]	βέλτιστον ᾖ, μόνων δ´ ἑαυτῶν	ἀμελῶσι,	μηδ´ εἰ ψυχὴν ἔχουσι γιγνώσκοντες,
[3]	πάντων σχημάτων ἑδραιότατόν τε καὶ	ἀμεταπτωτότατον	ἔχει τὸν κύβον. Ἔσθ´ ὅτε
[12]	δὲ καὶ τὰ πρόσωπα παντάπασιν	ἄμορφα	καὶ δυσειδῆ κατέστησαν καὶ μάλιστα
[12]	εἰπεῖν τὰ μέλη διαστρεφόμενα παντοίας	ἀμορφίας	αἴτια γίγνεται. ~Ἀλλ´ ἴσως τῶν
[6]	ταῖς κρήναις τοὺς τοιούτους εἰκάσας	ἄμουσός	τις ἦν· καὶ γάρ τοι
[13]	μῦθον ἐκεῖνον, ὃν τῶν οὐκ	ἀμούσων	ἀνδρῶν τις ἐντείνας ἔπεσι διεσκεύασεν.
[9]	δ´ ὅτι τὴν περὶ τὰς	ἀμπέλους	ἡμᾶς τέχνην ἐδίδαξεν. Εἰ δ´
[5]	μέσοις μὲν αὐτοῖς ὁ θεός,	ἀμφ´	αὐτὸν δ´ ἅπαντες ἐν τάξει
[11]	ἀλόγοις ζῴοις. Ἴσως δ´ ἂν	ἀμφισβητήσειαν	ὡς εἶεν τῶν περὶ τὸ
[11]	Πότερον οὖν τῆς τιμιωτάτης ὑγιείας	ἀμφισβητήσουσιν;	Ἀλλ´ οὐδένας ἄλλους ἂν εὕροις
[11]	τῶν ἀθλίων ἐσχηκότων ἢ κοινῶς	ἀμφοτέρων	καθάπερ ἀπὸ πηγῆς μιᾶς τῆς
[7]	εἶναι. Ταύτην γὰρ μόνην ἔχοιμεν	ἄν,	εἰ δή τίς ἐστιν εὐγενείας
[13]	οὐδενός εἰσιν ἄξιοι λόγου μάθοιτ´	ἄν,	εἰ διηγησαίμην ὑμῖν τὸν μῦθον
[13]	τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων ἔσωσεν	ἄν,	ἡνίκα πρὸς τὸν βάρβαρον ἐπολέμουν,
[11]	ἐκτείνοντες τὴν ἐδωδήν, ὡς προσηκόντως	ἄν	τιν´ ἐπ´ αὐτῶν εἰπεῖν Ἄλλοι
[11]	ἐστι τῶν ἀθλητῶν. Ὥστ´ εἰκότως	ἄν	τις εἴποι συγγενῶς ὀνομάζεσθαι τοὺς
[7]	ἀπὸ τῶν Ἀθηνῶν κερδήσαντας ὅσον	ἄν	τις εἰς περιφάνειαν κακός τ´
[8]	τὴν ἑαυτοῦ μουσικήν. ~Ἐπαινέσειε δ´	ἄν	τις καὶ τὸν Ἀθήνησι νομοθέτην,
[2]	κύμασι καὶ κινδυνεύειν βυθισθῆναι, μοχθηρῶς	ἄν	τις πράξειεν ἐπιτρέψας τὰ πηδάλια
[11]	τοῖς ἀλόγοις ζῴοις. Ἴσως δ´	ἂν	ἀμφισβητήσειαν ὡς εἶεν τῶν περὶ
[13]	ἥκειν, ἐν τοῖς ἀγῶσιν οὐδένα	ἂν	ἄνθρωπον οἶμαι στεφθήσεσθαι. Ἐν μὲν
[8]	τοῦ προσπτύεσθαι γενέσθαι σεαυτόν, μηδ´	ἂν	ἅπαντά σοι τἄλλα κάλλιστα διακεῖσθαι
[8]	εἰς πόλεμον; Καὶ μὴν οὐκ	ἂν	ἀστόχως τις ἐπιφωνήσειε τοῖς τοιούτοις
[2]	οὐδὲ τούτους βεβαίως ἀλλ´ ἕως	ἂν	αὐτῇ δοκῇ πάλιν αὐτῶν ἀφαιρεῖσθαι
[10]	οἰκεῖν οὔτε μανθάνουσιν εὖ οὔτ´	ἂν	δύναιντο. Πῶς γὰρ ὅστις ἔστ´
[11]	παραγγέλμασιν ἐπιτηδεύουσιν. Καὶ διὰ τοῦτ´	ἂν	ἔγωγε φαίην ἄσκησιν οὐχ ὑγιείας
[1]	μόνος ἅνθρωπος ἐπιστήμης ἐπιδεκτικὸς ἣν	ἂν	ἐθελήσῃ τέχνην μανθάνει. Τὰ μὲν
[7]	προγόνων ἀρετῆς ἀπολειπόμεθα, λύπη μὲν	ἂν	εἴη κἀκείνοις, εἴ τις αὐτοῖς
[8]	ἄρα καὶ συνέλθοι ποτέ, δεινὸν	ἂν	εἴη μόνον ἐν ἅπασι τοῖς
[14]	τε καὶ χειρωνακτικὰς ὀνομάζουσιν) ἄμεινον	ἂν	εἴη τοῦ προτέρου γένους τῶν
[6]	τις ἐπιστὰς ἀνδρὶ τοιούτῳ προσηκόντως	ἂν	εἴποι πρὸς αὐτὸν ὦ ἄνθρωπ´,
[7]	οὐ διὰ τὰς πόλεις εὕροις	ἂν	ἐν δόξῃ τοὺς πολίτας γιγνομένους,
[7]	τοῦ σφετέρου κλέους. Μάθοις δ´	ἂν	ἐναργέστατα τὸ τοιοῦτον ἀληθὲς ὄν,
[10]	εὖ οἶδ´ ὅτι τοῖς πολλοῖς	ἂν	ἐπιτρέψαις αὑτὸν ἀλλ´ ὀλίγοις δή
[13]	τῶν ζῴων οἱ ἀθληταί, τίνος	ἂν	ἔτι τῶν ἄλλων ἐπήβολοι γενηθεῖεν
[14]	καὶ καταλύσαντας τὴν ἄσκησιν, οὐδ´	ἂν	εὕροις ἀθλητὴν οὐδένα πλουσιώτερον ἑνὸς
[11]	ὑγιείας ἀμφισβητήσουσιν; Ἀλλ´ οὐδένας ἄλλους	ἂν	εὕροις ἐν σφαλερωτέρᾳ διαθέσει σώματος,
[7]	πατρίδας αὐτῶν μνημονευομένας. Τίς γὰρ	ἂν	ἦν Σταγίρων λόγος, εἰ μὴ
[6]	ταῦτ´ εἶχον ἐστερῆσθαι. Τί γὰρ	ἂν	καὶ πάθοιεν, ἴδιον μὲν οὐδὲν
[7]	προγόνων ἄξιον ἔχοιεν οὐδέπω θαυμάζομεν,	ἂν	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων πολὺ
[8]	νήπιος ἔγνω Πρὸς τί γὰρ	ἂν	καὶ φαίη τις εἶναι χρήσιμον
[10]	δοῦλος νηδύος θ´ ἡττημένος, κτήσαιτ´	ἂν	ὄλβον εἰς ὑπεκτροφὴν πάτρας; Οὐδ´
[10]	δὲ χρῄζων τῷ σκυτοτόμῳ. Πῶς	ἂν	οὖν ἔνθα περὶ πρωτείων ὁ
[6]	Καὶ τί λέγω μιᾶς; Οὐδ´	ἂν	προῖκά τις τὸν τοιοῦτον λάβοι.
[7]	μὴ δι´ Ἀριστοτέλην, τίς δ´	ἂν	Σόλων, εἰ μὴ δι´ Ἄρατόν
[3]	τῷ σχήματι κοσμοῦσιν. Ἴδοις δ´	ἂν	τοὺς θιασώτας αὐτοῦ φαιδροὺς μὲν
[13]	τις ἐλέφαντος ἢ λέοντος ἰσχυρότερος	ἂν	φανείη. Οἶμαι δ´ ὅτι καὶ
[8]	δὲ πρέπει ἀγρομένοισιν· ἐρχόμενον δ´	ἀνὰ	ἄστυ θεὸν ὣς εἰσορόωσιν. Ἐξ
[11]	οὐκ ἀθλητὰς κακοδαίμονας ὕπνος ἔμαρπτεν	Ἀνὰ	λόγον τοίνυν τούτοις καὶ ἡ
[11]	διαπονοῦσι τροφάς τε προσφέρονται σὺν	ἀνάγκῃ,	πολλάκις ἄχρι μέσων νυκτῶν ἐκτείνοντες
[14]	γυμναζόμενοι μόνον ἀλλὰ καὶ πρὸς	ἀνάγκην	ἐσθίοντες, ἡνίκα δὲ καὶ καταλύσαντες
[11]	ὕες οὐχ ὑπερπονοῦσιν οὐδὲ πρὸς	ἀνάγκην	ἐσθίουσιν, οἳ δὲ καὶ ταῦτα
[13]	Δία τῶν ἱερουργημένων ἕνα ταύρων	ἀναθέμενος	τοῖς ὤμοις ὁ Μίλων ἐκεῖνος
[14]	τούτων οὖν τινα τῶν τεχνῶν	ἀναλαμβάνειν	τε καὶ ἀσκεῖν χρὴ τὸν
[2]	τι τῶν ἄλλων, τέχνης μὲν	ἀναλήψεως	καταφρονοῦντα, Τύχῃ δ´ ἑαυτὸν ἐπιτρέποντα·
[6]	πάμπολυ πολλάκις εἰς αὐτοὺς ἀργύριον	ἀναλίσκοντες,	ἑαυτῶν δ´ ἀμελοῦσι. Καίτοι γε
[6]	ἐὰν οὕτως τύχῃ πάντων αὐτοῖς	ἀναλωθέντων	ἀπαντῶντες παρέρχονται μὴ γνωρίζειν προσποιούμενοι.
[7]	γε καὶ καταγιγνώσκονται μᾶλλον οἱ	ἀνάξιοι	τοῦ γένους, ὥστ´, εἰ καί
[7]	εὐγενὴς ᾖ τοῦ γένους οὐκ	ἀνάξιος	φανεῖται, κἂν μὴ τοιοῦτος ὑπάρχῃ
[2]	ἀξιωτάτους ἄνδρας παρερχομένη πλουτίζειν τοὺς	ἀναξίους,	οὐδὲ τούτους βεβαίως ἀλλ´ ἕως
[14]	ἡνίκα δὲ καὶ καταλύσαντες τύχοιεν,	ἀνάπηροι	τὰ πλεῖστα μέρη τοῦ σώματος
[8]	καὶ φαίη τις εἶναι χρήσιμον	ἀνάσκητον	νέου κάλλος; Ἆρά γ´ εἰς
[1]	μέλισσαι καὶ τοῦ νεῖν οὐκ	ἀνάσκητός	ἐστι καίτοι πεζὸς ὤν, ἀλλὰ
[6]	πρόσθεν, ἐπειδὰν μηκέτ´ ἔχωσιν ὕδωρ,	ἀνασυράμενοι	προσουροῦσι. Καὶ ἐστὶν εὔλογον τοὺς
[7]	ἰδίων ἀγαθῶν ἐπὶ τὸ γένος	ἀνατρέχουσιν,	οὐδὲ τοσοῦτον γιγνώσκοντες ὡς ἡ
[7]	δυσγενείᾳ τῆς ἐνδείας τὴν αἰτίαν	ἀναφέροντες,	τοὺς δ´ εἰ μηδὲν τῶν
[7]	ὡς οὐδὲν κωλύει τὸν Σκύθην	Ἀνάχαρσιν	καὶ θαυμάζεσθαι δὴ καὶ σοφὸν
[13]	γε παγκράτιον κρατερὸν νίκησέ ποτ´	ἄνδρα	(εἰκοστῇ δ´ ἔπι πρώτη ὀλυμπιὰς
[7]	δὴ τοὐναντίον διὰ τοὺς ἀγαθοὺς	ἄνδρας	ἐν ταῖς τέχναις καὶ τὰς
[5]	εἰς Ἕλληνάς τε καὶ σοφοὺς	ἄνδρας,	οὐκ εἰς βαρβάρους ἥκειν. Ἔπειτα
[2]	τοσοῦτον ὡς πολλάκις τοὺς ἀξιωτάτους	ἄνδρας	παρερχομένη πλουτίζειν τοὺς ἀναξίους, οὐδὲ
[13]	ποσίν, ὦ κούφων ἀσκήτορες, ἄθλιοι	ἄνδρες.	Ἀλλ´ οὐδὲ τῶν ἀφ´ Ἡρακλέους
[6]	οἰκετῶν ἐοίκασιν. Ὥστε τις ἐπιστὰς	ἀνδρὶ	τοιούτῳ προσηκόντως ἂν εἴποι πρὸς
[10]	τοιοῦτον μᾶλλον ἢ τιμῶντος ἀλήθειαν	ἀνδρός·	ὅμως δ´ ἐπειδή τινες ἐπὶ
[14]	πλουσιώτερον ἑνὸς τῶν ἐπιτυχόντων οἰκονόμων	ἀνδρὸς	πλουσίου. Εστὶ δ´ οὐδ´ αὐτὸ
[2]	δοθέντα. Ταύτῃ τῇ δαίμονι πλῆθος	ἀνδρῶν	ἀμαθῶν οὐκ ὀλίγον ἕπεται μηδέποτ´
[9]	ὁ καὶ τὸν Σωκράτην εἰπὼν	ἀνδρῶν	ἁπάντων σοφώτατον εἶναι, καὶ τῷ
[8]	ἐμοὶ δοκεῖν, τῆς τῶν καλλίστων	ἀνδρῶν	ἀχρηστίας, ὅταν αὐτοῖς ὑπάρχῃ μηδὲν
[13]	ἐκεῖνον, ὃν τῶν οὐκ ἀμούσων	ἀνδρῶν	τις ἐντείνας ἔπεσι διεσκεύασεν. Ἐστὶ
[11]	μέν ῥα θεοί τε καὶ	ἀνέρες	ἱπποκορυσταὶ εὗδον παννύχιοι μαλακῷ δεδμημένοι
[4]	ὀλίγον ὕστερον ὄψει Πολυκράτην μὲν	ἀνεσταυρωμένον,	ὑπὸ Κύρῳ δὲ Κροῖσον, αὐτὸν
[8]	γάρ τ´ εἶδος ἀκιδνότερος πέλει	ἀνήρ·	ἀλλὰ θεὸς μορφὴν ἔπεσι στέφει,
[10]	δύναιντο. Πῶς γὰρ ὅστις ἔστ´	ἀνὴρ	γνάθου τε δοῦλος νηδύος θ´
[10]	γὰρ παλαίσας εὖ, τίς ὠκύπους	ἀνὴρ	ἢ δίσκον ἄρας ἢ γνάθον
[9]	τις ὑμᾶς ἀπατεὼν καὶ γόης	ἀνὴρ	παρακρουσάμενός ποτε ματαιοτεχνίαν ἢ κακοτεχνίαν
[8]	γὰρ ὁ Νιρεὺς κάλλιστος μὲν	ἀνὴρ	ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν, ἀλλ´ ἀλαπαδνὸς
[8]	τῶν μειρακίων ὥραν τοῖς ἠρινοῖς	ἄνθεσιν	ἐοικυῖαν ὀλιγοχρόνιόν τε τὴν τέρψιν
[6]	ἂν εἴποι πρὸς αὐτὸν ὦ	ἄνθρωπ´,	ἡ οἰκία μέν σοί γ´
[13]	τὴν ἀθλητικὴν ἰσχὺν οὐ τῶν	ἀνθρωπίνων	οὖσαν ἀσκημάτων· καίτοι γ´ εἰ
[1]	πλεῖστον ὅσον αὐτῶν διενηνόχασιν οἱ	ἄνθρωποι,	πρόδηλον ἡμῖν ἐστιν ὁρῶσι τό
[9]	γέ τοι καὶ Διόνυσος, εἴτ´	ἄνθρωποι	πρότερον ἤστην εἴτ´ ἀρχῆθεν θεοί,
[8]	ὁρᾶν ἠμελημένον· εἰθίσθαι δ´ ἅπασιν	ἀνθρώποις	εἰς τοὺς ἀτιμοτάτους τῶν παρόντων
[9]	ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι ἢ	ἄνθρωπον,	ἀλλ´ ἔτι καὶ μᾶλλον θεὸν
[13]	ἐν τοῖς ἀγῶσιν οὐδένα ἂν	ἄνθρωπον	οἶμαι στεφθήσεσθαι. Ἐν μὲν γὰρ
[1]	κατ´ ἐξοχὴν αὖθις πάλιν ὁ	ἄνθρωπος	μόνος ὀνομάζεται λογικός. ~Πῶς οὖν
[1]	προαιρέσει τεχνῶν εὐτύχηκεν· ὁ δ´	ἄνθρωπος	οὔτε τινὸς τῶν παρ´ ἐκείνοις
[1]	ζῷον τοῦτο καὶ ὅτι μόνος	ἅνθρωπος	ἐπιστήμης ἐπιδεκτικὸς ἣν ἂν ἐθελήσῃ
[6]	τε γὰρ τὸν καρπὸν οὐκ	ἀνθρώπους	ἀλλὰ κόρακας ἢ κολοιοὺς ἐσθίειν,
[7]	τε καὶ βασανίζομεν τοὺς ἐπιτυχόντας	ἀνθρώπους	τοῖς τῷ γένει λαμπροῖς, ἀλλὰ
[13]	ἐν Ὀλυμπίᾳ κήρυκα μὴ μόνον	ἀνθρώπους	τοὺς ἀγωνιουμένους καλεῖν ἀλλὰ καὶ
[9]	ἐστιν ἀπρόσκεπτος. Τὸ δὴ τῶν	ἀνθρώπων	γένος, ὦ παῖδες, ἐπικοινωνεῖ θεοῖς
[9]	τέχνας ἐπαινοῦμεν, οὕτως καὶ τῶν	ἀνθρώπων	τοὺς ἀρίστους θείας ἀξιωθῆναι τιμῆς,
[8]	εἰρημένων τοῖς γε μὴ παντάπασιν	ἀνοήτοις	ἐναργῶς φαίνεται μήτ´ ἐπὶ γένους
[13]	ἡ τελευτὴ τἀνδρὸς ὅπως ἦν	ἀνόητος·	ὅς γε θεασάμενός ποτε νεανίσκον
[9]	ἀποτυχόντες δ´ οὐκ αἰσχυνούμεθα τῶν	ἀνοήτων	ζῴων ἐλαττούμενοι. Σώματος δ´ ἄσκησις
[11]	τοῦ παλαιοῦ λόγον ὡς Κόροιβος	ἀνοήτως	κατεγνωκότες. Ὃ μὲν γὰρ ὑγιεινὴν
[2]	(καίτοι καὶ τοῦθ´ ἱκανὸν ἦν	ἀνοίας	σύμβολον) ἀλλὰ καὶ πηδάλιον ἔδοσαν
[13]	τὸ στάδιον. Ὦ τῆς ὑπερβαλλούσης	ἀνοίας,	ὡς μηδὲ τοῦτο γιγνώσκειν ὅτι
[11]	οὐδὲν ἀκριβῶς νοῆσαι δυναμένην ἀλλ´	ἄνουν	ὁμοίως τοῖς ἀλόγοις ζῴοις. Ἴσως
[2]	Ἔμπληκτός τε γάρ ἐστι καὶ	ἄνους	εἰς τοσοῦτον ὡς πολλάκις τοὺς
[13]	ἀδυνατῶν διαστῆσαι μέχρι πολλοῦ μὲν	ἀντεῖχεν,	ὕστερον δὲ νικηθεὶς οὐκ ἔφθασε
[11]	πολλάκις ὅθ´ ἡ δύναμις οὐκέτ´	ἀντέχει	πληροῦνται ῥευμάτων, οἱ δ´ ὀδόντες
[7]	τῶν πατέρων ἀρεταί· κάλλιον δ´	ἀντιθεῖναι	δύνασθαι τὸν τοῦ Σθενέλου λόγον
[13]	μὲν εἰρημένων οὐδενός, ἰσχύος δ´	ἀντιποιήσονται·	τοῦτο γὰρ εὖ οἶδ´ ὅτι
[6]	ἔχει. Καλῶς οὖν καὶ ὁ	Ἀντισθένης	καὶ ὁ Διογένης, ὃ μὲν
[13]	καὶ θέρους σκέπεσθαι δέρματι, ὡς	ἀνυπόδετοι	διατελεῖν, ὑπαίθριοι κοιμᾶσθαι, χαμευνεῖν· ἐν
[13]	βαστάζουσα· ἀλλ´ ὅμως οὐδενὸς ἦν	ἀξία,	παραπλησίως τῇ Μίλωνος. Ἐδήλωσε δὲ
[7]	οὐδὲ τοσοῦτον γιγνώσκοντες ὡς ἡ	ἀξία	τῆς ἑαυτῶν εὐγενείας ἐφ´ ᾗ
[14]	ἀσφαλῆ τε καὶ οὐκ ἄδοξον	ἀξιοῖ	τις ὑμᾶς παρεσκευάσθαι, τέχνην ἀσκητέον
[13]	αὐτοῖς οἷς ἀσκοῦσιν οὐδενός εἰσιν	ἄξιοι	λόγου μάθοιτ´ ἄν, εἰ διηγησαίμην
[8]	ἐκεῖνον. Τοὺς γὰρ τοίχους ἅπαντας	ἀξιολόγοις	γραφαῖς κεκοσμῆσθαι, τὸ δ´ ἔδαφος
[14]	αὐτὸ τὸ πλουτεῖν ἐξ ἐπιτηδεύματος	ἀξιόλογον	ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ τοιαύτην ἐπίστασθαι
[6]	μὲν ἐνίοτε δραχμῶν εἶναι μυρίων	ἄξιον,	αὐτὸν δὲ τὸν δεσπότην αὐτοῦ
[7]	δ´ εἰ μηδὲν τῶν προγόνων	ἄξιον	ἔχοιεν οὐδέπω θαυμάζομεν, ἂν καὶ
[6]	οἰκέτην ἀργὸν καὶ ἄτεχνον οὐδενὸς	ἄξιον	νομίζωσιν, ἐπιμελῶνται δὲ καὶ τῶν
[8]	Μὴ τοίνυν ἐάσῃς, ὦ μειράκιον,	ἄξιον	τοῦ προσπτύεσθαι γενέσθαι σεαυτόν, μηδ´
[9]	ἤστην εἴτ´ ἀρχῆθεν θεοί, τιμῶν	ἀξιοῦνται	μεγίστων, ὃ μὲν διὰ τὴν
[10]	τι τοῦ μάρτυρος ὡς οὐκ	ἀξιόχρεω	κατέγνωκας· ἐμφαίνειν γὰρ ἔοικάς τι
[7]	πάνυ καλῶς ἐπιπλήξας τῷ μηδενὸς	ἀξίῳ	λόγου, μόνον δ´ ἐπὶ τῇ
[9]	τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἀρίστους θείας	ἀξιωθῆναι	τιμῆς, οὐχ ὅτι καλῶς ἔδραμον
[5]	μετὰ τῆς Τύχης· οὐ γὰρ	ἀξιώμασι	πολιτικοῖς οὐδὲ γένους ὑπεροχαῖς οὐδὲ
[7]	αὐτὸς εἰ φεύγομεν Βοιωτίαν ὗν	ἀξιῶν	ὅλου σχεδὸν ἔθνους τὸν ἐπ´
[2]	εἰς τοσοῦτον ὡς πολλάκις τοὺς	ἀξιωτάτους	ἄνδρας παρερχομένη πλουτίζειν τοὺς ἀναξίους,
[11]	Ἄσκησις {τῆς} ὑγιείης ἀκορίη τροφῆς,	ἀοκνίη	πόνων Ἱπποκράτει καλῶς εἰρημένον ἐπαινεῖται
[7]	ἄρξω, καὶ τὸ μὲν ἐμὸν	ἀπ´	ἐμοῦ γένος ἄρξεται, τὸ δὲ
[6]	πρόβατα καλῶν τοὺς πλουσίους καὶ	ἀπαιδεύτους,	ὃ δὲ ταῖς ἐπὶ τῶν
[8]	προσπτύεσθαι γενέσθαι σεαυτόν, μηδ´ ἂν	ἅπαντά	σοι τἄλλα κάλλιστα διακεῖσθαι δοκῇ.
[8]	θεῶν εἰκόνας ἔχον θαυμαστῶς διατετυπωμένας,	ἅπαντά	τε τὰ σκεύη λαμπρὰ καὶ
[8]	ὡς ἐκεῖνον. Τοὺς γὰρ τοίχους	ἅπαντας	ἀξιολόγοις γραφαῖς κεκοσμῆσθαι, τὸ δ´
[4]	δέ γε τῇ Τύχῃ συνεπομένους	ἅπαντας	μὲν ἀργοὺς θεάσῃ καὶ τεχνῶν
[5]	ὁ θεός, ἀμφ´ αὐτὸν δ´	ἅπαντες	ἐν τάξει κεκόσμηνται, χώραν ἕκαστος
[11]	τῆς προσηγορίας αὐτοὺς ᾗ προσαγορεύουσιν	ἅπαντες	οἱ παλαιοὶ τοὺς ὄντως ὑγιαίνοντας.
[10]	ἑαυτὸ τῶν ἔξωθεν αὐτῷ προσόντων	ἁπάντων	γυμνωθέν, οὕτω καὶ τὴν ἀθλητικὴν
[10]	ἀλλ´ ὀλίγοις δή τισιν ἐξ	ἁπάντων	καὶ τούτων τοῖς ἰατρικωτάτοις, οὔτ´
[11]	Ἱπποκράτει καλῶς εἰρημένον ἐπαινεῖται πρὸς	ἁπάντων.	Οἳ δὲ τοὐναντίον ἐπιτηδεύουσιν, ὑπερπονοῦντές
[5]	θεοῦ. Καὶ τῶν δ´ ἄλλων	ἁπάντων	οὐκ ἔστιν ὅστις ἠμελήθη ποτὲ
[7]	θαυμάζομεν, ἂν καὶ τῶν ἄλλων	ἁπάντων	πολὺ διαφέρωσιν. Ὥστ´ εἴ τις
[9]	καὶ τὸν Σωκράτην εἰπὼν ἀνδρῶν	ἁπάντων	σοφώτατον εἶναι, καὶ τῷ Λυκούργῳ
[2]	τοῖν ὀφθαλμοῖν, ἐνδεικνύμενοι διὰ τούτων	ἁπάντων	τὸ τῆς τύχης ἄστατον. Ὥσπερ
[8]	ἄστυ θεὸν ὣς εἰσορόωσιν. Ἐξ	ἁπάντων	τοίνυν τῶν εἰρημένων τοῖς γε
[10]	ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων	ἁπάντων	τῶν μετ´ αὐτὸν ἀρίστων ἰατρῶν.
[10]	κρίσιν; Ἀλλὰ καὶ πρὸς τούτων	ἁπάντων	ὥσπερ ἐξ ἑνὸς στόματος ὡμολόγηται
[6]	οὕτως τύχῃ πάντων αὐτοῖς ἀναλωθέντων	ἀπαντῶντες	παρέρχονται μὴ γνωρίζειν προσποιούμενοι. Ὅθεν
[10]	κομισθέντος ἀρυσαμένας ταῖς χερσὶ προσενεγκεῖν	ἅπαξ	αὐτὸ τῷ προσώπῳ καὶ μετὰ
[8]	ἀλαπαδνὸς ἔην» καὶ διὰ τοῦθ´	ἅπαξ	αὐτοῦ μόνον ἐμνημόνευσεν Ὅμηρος ἐν
[10]	ἔπραξε. Ταῖς μὲν οὖν ἄλλαις	ἁπάσαις	σπίλου τὰ πρόσωπα ἐπληρώθη, καὶ
[1]	τε ταύτην καὶ τὰς ἄλλας	ἁπάσας	ἃς ἔχει, τοξικὴν μουσικὴν μαντικήν,
[3]	ὄντα δεσπότην ἐργάτην δὲ τέχνης	ἁπάσης	θέασαι πάλιν ὅπως ἐξ ὑπεναντίου
[8]	τοῦ παιδὸς τρέφεσθαι. Τέχνης γὰρ	ἁπάσης	κατ´ ἐκεῖνον μάλιστα τὸν χρόνον
[13]	διατελεῖν, ὑπαίθριοι κοιμᾶσθαι, χαμευνεῖν· ἐν	ἅπασι	γὰρ τούτοις τῶν νεογνῶν παίδων
[4]	χειρὸς αὐτῆς ἐξημμένους. Ἐν τούτοις	ἅπασι	καὶ τὸν Κροῖσον ἐκεῖνον τὸν
[10]	τοῖς ἰατρικωτάτοις, οὔτ´ οὖν πλέων	ἅπασι	τοῖς συμπλέουσιν ἀλλ´ ἑνὶ τῷ
[8]	δεινὸν ἂν εἴη μόνον ἐν	ἅπασι	τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτὸν κατάπτυστον εἶναι.
[8]	ἐκεῖνον ὁρᾶν ἠμελημένον· εἰθίσθαι δ´	ἅπασιν	ἀνθρώποις εἰς τοὺς ἀτιμοτάτους τῶν
[9]	μάθησιν ὥρμησθε· μή τις ὑμᾶς	ἀπατεὼν	καὶ γόης ἀνὴρ παρακρουσάμενός ποτε
[6]	ταῖς ἐπὶ τῶν κρημνῶν συκαῖς	ἀπεικάζων	αὐτούς· ἐκείνων τε γὰρ τὸν
[13]	ξύλον ἐνθέσει σφηνῶν, ἐκεῖνον μὲν	ἀπέστησε	καταγελάσας, αὐτὸς δὲ διὰ τῶν
[14]	τὸ πλουτεῖν ἐξ ἐπιτηδεύματος ἀξιόλογον	ἁπλῶς,	ἀλλὰ τὸ τοιαύτην ἐπίστασθαι τέχνην
[11]	γὰρ τὰ διασεισθέντα τῶν τειχῶν	ἀπὸ	μηχανημάτων ἑτοίμως ὑπὸ τῆς τυχούσης
[11]	ἐσχηκότων ἢ κοινῶς ἀμφοτέρων καθάπερ	ἀπὸ	πηγῆς μιᾶς τῆς ἀθλιότητος ὠνομασμένων.
[8]	τέχνης γίγνεσθαι πέφυκεν, ὁ δ´	ἀπὸ	σώματος καὶ κάλλους αἰσχρός ἐστι
[8]	καὶ ἔνδοξος καὶ βέβαιος χρηματισμὸς	ἀπὸ	τέχνης γίγνεσθαι πέφυκεν, ὁ δ´
[11]	ἀθλίου τῶν ἀθλητῶν προσαγορευθέντων ἢ	ἀπὸ	τοῦ ἀθλητοῦ τὴν προσηγορίαν τῶν
[11]	καὶ τοὺς ἀθλίους, ἤτοι γε	ἀπὸ	τοῦ ἀθλίου τῶν ἀθλητῶν προσαγορευθέντων
[7]	ἢ τὸν Κλέωνα λογίσαιο, τοσοῦτον	ἀπὸ	τῶν Ἀθηνῶν κερδήσαντας ὅσον ἄν
[5]	θεοῦ, τετάρτην δή τινα τάξιν	ἀπὸ	τῶν ἄλλων ἔκκριτον, οὐχ οἷοί
[11]	γὰρ οἱ κατὰ φύσιν βιοῦντες	ἀπὸ	τῶν ἔργων ἡσυχίαν ἔχουσιν ἐδεσμάτων
[6]	καὶ γάρ τοι καὶ οἱ	ἀπὸ	τῶν κρηνῶν ὑδρευμένοι πρόσθεν, ἐπειδὰν
[9]	ἢ διεπάλαισαν, ἀλλὰ διὰ τὴν	ἀπὸ	τῶν τεχνῶν εὐεργεσίαν. Ἀσκληπιός γέ
[6]	καὶ πάντα πρὸς τὸν πλοῦτον	ἀποβλεπόντων	ἐν τοιαύταις πραγμάτων περιστάσεσι γενόμενοι
[5]	πάντες δὲ πρὸς τὸν θεὸν	ἀποβλέπουσι	κοινῷ τῷ παρ´ αὐτοῦ προστάγματι
[6]	ἔχουσι γιγνώσκοντες, εὔδηλον ὅτι τοῖς	ἀποβλήτοις	τῶν οἰκετῶν ἐοίκασιν. Ὥστε τις
[11]	εἰ ψυχὴν ἔχουσι γιγνώσκουσι· τοσοῦτον	ἀποδέουσι	τοῦ λογικὴν αὐτὴν ἐπίστασθαι. Σαρκῶν
[7]	μέν, κἂν μέτριοί τινες ὦσιν,	ἀποδεχόμεθα	τῇ δυσγενείᾳ τῆς ἐνδείας τὴν
[11]	Ἔνιοι μὲν γὰρ μετ´ ὀλίγον	ἀποθνῄσκουσιν,	ἔνιοι δ´ ἐπὶ πλέον μὲν
[13]	ἵππος, τὸ στάδιον δὲ λαγωὸς	ἀποίσεται,	ἐν δὲ διαύλῳ δορκὰς ἀριστεύσει.
[12]	τῶν μελῶν ἀλλήλοις τι τελέως	ἀποκλάσωσιν	ἢ διαστρέψωσιν ἢ τοὺς ὀφθαλμοὺς
[3]	ἑπομένους τε καὶ διὰ παντὸς	ἀπολαύοντας	τῆς προνοίας αὐτοῦ. ~Τοὺς δέ
[5]	σύμπλους ἐστὶ καὶ ναυαγούντων οὐκ	ἀπολείπεται.	Ἀρίστιππος γοῦν ἐπειδή ποτε πλέων
[1]	καὶ τῶν θείων τεχνῶν οὐκ	ἀπολείπεται,	ζηλῶν μὲν τὴν Ἀσκληπιοῦ τέχνην
[7]	πολὺ τῆς τῶν προγόνων ἀρετῆς	ἀπολειπόμεθα,	λύπη μὲν ἂν εἴη κἀκείνοις,
[3]	ὥσπερ οἱ τὴν Τύχην, οὐδ´	ἀπολειπομένους	ποτ´ οὐδὲ χωριζομένους, ἀλλ´ ἑπομένους
[11]	εἰς τοῦτο, τῶν Ὁμηρικῶν οὐδὲν	ἀπολείπονται	Λιτῶν, Χωλοί τε ῥυσοί τε
[5]	ἕκαστος ἣν ἐκεῖνος ἔδωκεν οὐκ	ἀπολείποντες·	οἱ μὲν ἔγγιστα τῷ θεῷ
[14]	ἐπιτηδευμάτων οὗτοι μάλιστα, ἀλλ´ ἐὰν	ἀπολέσωσι	τὰ χρήματα, συναπολλύουσιν αὐτοῖς καὶ
[1]	Ἀσκληπιοῦ τέχνην ἰατρικήν, ζηλῶν δ´	Ἀπόλλωνος	αὐτήν τε ταύτην καὶ τὰς
[5]	ἐπειδή ποτε πλέων τοῦ σκάφους	ἀπολομένου	πρὸς τὰς Συρακοσίων ᾐόνας ἐξεβράσθη,
[7]	ἔθνους τὸν ἐπ´ ἀμαθείᾳ ψόγον	ἀπολύεσθαι	διὰ τὴν ἑαυτοῦ μουσικήν. ~Ἐπαινέσειε
[10]	προσώπῳ καὶ μετὰ τοῦτο εὐθέως	ἀπομάξασθαι	σινδονίῳ, καὶ αὐτὴ πρώτη τοῦτ´
[8]	τοὺς ἀτιμοτάτους τῶν παρόντων τόπων	ἀποπτύειν.	Μὴ τοίνυν ἐάσῃς, ὦ μειράκιον,
[9]	σκοτούμενον ἤ τινα τῆς μικροτεχνίας	ἀποτελέσματα	τεχνιτεύειν οἷα τὰ Μυρμηκίδου τοῦ
[11]	ῥυσοί τε παραβλῶπές τ´ ὀφθαλμώ	ἀποτελούμενοι.	Ὡς γὰρ τὰ διασεισθέντα τῶν
[12]	τὸ ἐκ τῆς ἐπιτηδεύσεως αὐτῶν	ἀποτελούμενον	κάλλος ἐναργῶς ὁρᾶσθαι. Ταῦτα μὲν
[9]	ἐλαττούμενοι. Σώματος δ´ ἄσκησις ἀθλητικὴ	ἀποτυγχανομένη	μὲν αἰσχίστη, ἐπιτυγχανομένη δὲ τῶν
[9]	τὸ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν ἕξομεν,	ἀποτυχόντες	δ´ οὐκ αἰσχυνούμεθα τῶν ἀνοήτων
[7]	γένους, ἀσυγγνωστότερον ἑαυτῷ τὸ κακὸν	ἀποφαίνει.	Οὐ γὰρ ὁμοίως ἐξετάζομέν τε
[9]	γὰρ ἕκαστος ἐν οἷς ἐστιν	ἀπρόσκεπτος.	Τὸ δὴ τῶν ἀνθρώπων γένος,
[4]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπισκέψαιο τοὺς	ἀπωτέρω	μὲν αὐτὴν θέουσαν διώκοντας, οὐ
[7]	δὲ σὸν εἰς σὲ τελευτήσει.	Ἆρ´	οὖν οὐχ ὁρᾷς ὡς οὐδὲν
[8]	ἅμα τὸν αὐτόν. Εἰ δ´	ἄρα	καὶ συνέλθοι ποτέ, δεινὸν ἂν
[9]	ἐπιτήδευμα μόνον ὑποπτεύω, μή ποτ´	ἄρα	τοῦτο καὶ ῥώμην σώματος ἐπαγγελλόμενον
[8]	εἶναι χρήσιμον ἀνάσκητον νέου κάλλος;	Ἆρά	γ´ εἰς πόλεμον; Καὶ μὴν
[10]	τίς ὠκύπους ἀνὴρ ἢ δίσκον	ἄρας	ἢ γνάθον πλήξας καλῶς πόλει
[7]	ἂν Σόλων, εἰ μὴ δι´	Ἄρατόν	τε καὶ Χρύσιππον; Ὅπου καὶ
[1]	καὶ τὴν ὑφαντικὴν ἐμιμήσατο τὰς	ἀράχνας	καὶ πλάττει καθάπερ αἱ μέλισσαι
[6]	τεχνικοῖς ἐπιτηδεύμασι παιδεύωσι καὶ οἰκέτην	ἀργὸν	καὶ ἄτεχνον οὐδενὸς ἄξιον νομίζωσιν,
[4]	τῇ Τύχῃ συνεπομένους ἅπαντας μὲν	ἀργοὺς	θεάσῃ καὶ τεχνῶν ἀμαθεῖς, ὀχουμένους
[6]	τέχνας, πάμπολυ πολλάκις εἰς αὐτοὺς	ἀργύριον	ἀναλίσκοντες, ἑαυτῶν δ´ ἀμελοῦσι. Καίτοι
[9]	παρὰ τοῖς πατράσι τετιμημένον ἡμερησίαις	ἀργυρίου	δόσεσι καὶ ὅλως ἴσα τοῖς
[6]	πραγμάτων περιστάσεσι γενόμενοι χρυσὸν ἢ	ἄργυρον	ἐξαψάμενοί τε καὶ περιθέμενοι τῷ
[7]	Πλάτων, θησαυρὸς αἱ τῶν πατέρων	ἀρεταί·	κάλλιον δ´ ἀντιθεῖναι δύνασθαι τὸν
[3]	ὥστε συνεμφαίνεσθαι τὴν τῆς ψυχῆς	ἀρετὴν	δι´ αὐτοῦ. Ἐστὶ δὲ φαιδρὸς
[7]	οὐ διὰ τὴν τῆς γῆς	ἀρετήν	λεπτόγεως γάρ ἀλλὰ διὰ τοὺς
[7]	κατὰ πολὺ τῆς τῶν προγόνων	ἀρετῆς	ἀπολειπόμεθα, λύπη μὲν ἂν εἴη
[11]	ἐκπίπτουσι, τὰ δὲ λυγισθέντα τῶν	ἄρθρων	ἀσθενῆ πρὸς πᾶσαν τὴν ἔξωθεν
[14]	καὶ μουσική, γεωμετρία τε καὶ	ἀριθμητικὴ	καὶ λογιστική, καὶ ἀστρονομία καὶ
[5]	ἐν κύκλῳ κεκοσμημένοι γεωμέτραι καὶ	ἀριθμητικοὶ	καὶ φιλόσοφοι καὶ ἰατροὶ καὶ
[13]	ἀποίσεται, ἐν δὲ διαύλῳ δορκὰς	ἀριστεύσει.	μερόπων δ´ ἐναρίθμιος οὐδεὶς ἐν
[9]	δόσεσι καὶ ὅλως ἴσα τοῖς	ἀριστεῦσι	{τετι{ μη} μένον, ἐξαπατήσῃ τινὰ
[14]	ἐστί, καὶ μᾶλλόν γε τὴν	ἀρίστην	ἐν ταύταις, ἥτις ὡς ἡμεῖς
[5]	ἐστὶ καὶ ναυαγούντων οὐκ ἀπολείπεται.	Ἀρίστιππος	γοῦν ἐπειδή ποτε πλέων τοῦ
[7]	φύντας, οἳ πλεῖστοί τε καὶ	ἄριστοι	γενόμενοι μετέδοσάν τι καὶ τῇ
[7]	Σταγίρων λόγος, εἰ μὴ δι´	Ἀριστοτέλην,	τίς δ´ ἂν Σόλων, εἰ
[9]	οὕτως καὶ τῶν ἀνθρώπων τοὺς	ἀρίστους	θείας ἀξιωθῆναι τιμῆς, οὐχ ὅτι
[5]	γένους ὑπεροχαῖς οὐδὲ πλούτῳ τοὺς	ἀρίστους	ὁ θεὸς οὗτος εἴθισται κρίνειν,
[10]	ἄλλων ἁπάντων τῶν μετ´ αὐτὸν	ἀρίστων	ἰατρῶν. Ὅλως μὲν οὖν ἐπὶ
[14]	δ´ οὐκ ἔχειν ταύτην αὖθις	ἄρξασθαι	τῆς ἀρχαίας πράξεως ἀδυνατοῦντες· οὐδὲ
[7]	μὲν ἐμὸν ἀπ´ ἐμοῦ γένος	ἄρξεται,	τὸ δὲ σὸν εἰς σὲ
[7]	ἐμοῖς αὐτός, ἔφη, τοῦ γένους	ἄρξω,	καὶ τὸ μὲν ἐμὸν ἀπ´
[13]	ἢ σκάπτειν ἢ θερίζειν ἢ	ἀροῦν	ἤ τι τῶν ἄλλων τῶν
[4]	καὶ φονεῖς καὶ τυμβωρύχοι καὶ	ἅρπαγες	ἄλλοι τέ τινες καὶ οἱ
[10]	φύκει κεκαλλωπισμένας ἐκέλευσεν ὕδατος κομισθέντος	ἀρυσαμένας	ταῖς χερσὶ προσενεγκεῖν ἅπαξ αὐτὸ
[14]	ἔχειν ταύτην αὖθις ἄρξασθαι τῆς	ἀρχαίας	πράξεως ἀδυνατοῦντες· οὐδὲ γὰρ δανείζει
[9]	εἴτ´ ἄνθρωποι πρότερον ἤστην εἴτ´	ἀρχῆθεν	θεοί, τιμῶν ἀξιοῦνται μεγίστων, ὃ
[11]	οἱ ἀθλοῦντες εὔδηλον παντί. Τὴν	ἀρχὴν	γὰρ οὐδ´ εἰ ψυχὴν ἔχουσι
[9]	αὐτὸς οὗτος θεὸς καὶ τὸν	Ἀρχίλοχον	τεθνεῶτα φαίνεται τιμῶν οὐ τὰ
[5]	πλάσται γραμματισταί, τέκτονές τε καὶ	ἀρχιτέκτονες	καὶ λιθογλύφοι, καὶ μετ´ αὐτοὺς
[14]	διὰ τῶν τοῦ σώματος πόνων,	ἃς	δὴ βαναύσους τε καὶ χειρωνακτικὰς
[1]	ταύτην καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας	ἃς	ἔχει, τοξικὴν μουσικὴν μαντικήν, ἔτι
[7]	μὲν γὰρ ἀγνῶτες παντάπασι καὶ	ἄσημοι	τῷ γένει τοῦτο γοῦν αὐτὸ
[13]	τούτοις τῶν νεογνῶν παίδων εἰσὶν	ἀσθενέστεροι.	Ἐν τίνι τοίνυν ἔτι τὴν
[11]	τὰ δὲ λυγισθέντα τῶν ἄρθρων	ἀσθενῆ	πρὸς πᾶσαν τὴν ἔξωθεν βίαν
[11]	τῶν ἀθλητῶν σώματα σαθρὰ καὶ	ἀσθενῆ	ταῖς κατὰ τὴν ἐπιτήδευσιν γεγονότα
[14]	τῶν τεχνῶν ἀναλαμβάνειν τε καὶ	ἀσκεῖν	χρὴ τὸν νέον, ὅτῳ μὴ
[13]	ἰσχὺν οὐ τῶν ἀνθρωπίνων οὖσαν	ἀσκημάτων·	καίτοι γ´ εἰ μηδ´ ἐν
[8]	μὲν καλὸς εἴη τὴν ὄψιν,	ἀσκῆσαι	τοιαύτην εἶναι καὶ τὴν ψυχήν,
[12]	μάλιστα τῶν παγκράτιον ἢ πυγμὴν	ἀσκησάντων.	Ὅταν δὲ καὶ τῶν μελῶν
[7]	εἴ τις εὖ φρονεῖ, τέχνης	ἀσκήσει	προσίτω, δι´ ἣν κἂν εὐγενὴς
[8]	καὶ κάλλει θαρρήσαντας καταφρονῆσαι τέχνης	ἀσκήσεως.	Αὐτάρκη μὲν οὖν καὶ ταῦτα·
[14]	ἀθλοῦσιν ἀλλὰ καὶ καταλύσαντας τὴν	ἄσκησιν,	οὐδ´ ἂν εὕροις ἀθλητὴν οὐδένα
[11]	διὰ τοῦτ´ ἂν ἔγωγε φαίην	ἄσκησιν	οὐχ ὑγιείας ἀλλὰ νόσου μᾶλλον
[9]	ἀνοήτων ζῴων ἐλαττούμενοι. Σώματος δ´	ἄσκησις	ἀθλητικὴ ἀποτυγχανομένη μὲν αἰσχίστη, ἐπιτυγχανομένη
[13]	ἔργων χρήσιμος ἡ τῶν ἀθλητῶν	ἄσκησις	εὖ οἶδ´ ὅτι σαφὲς ἤδη
[11]	οὗτοι. Καὶ δὴ καὶ τὸ	Ἄσκησις	{τῆς} ὑγιείης ἀκορίη τροφῆς, ἀοκνίη
[14]	ἀξιοῖ τις ὑμᾶς παρεσκευάσθαι, τέχνην	ἀσκητέον	ἐστὶ καὶ διὰ παντὸς τοῦ
[13]	οὐδεὶς ἐν ποσίν, ὦ κούφων	ἀσκήτορες,	ἄθλιοι ἄνδρες. Ἀλλ´ οὐδὲ τῶν
[9]	τὴν ἀπὸ τῶν τεχνῶν εὐεργεσίαν.	Ἀσκληπιός	γέ τοι καὶ Διόνυσος, εἴτ´
[1]	οὐκ ἀπολείπεται, ζηλῶν μὲν τὴν	Ἀσκληπιοῦ	τέχνην ἰατρικήν, ζηλῶν δ´ Ἀπόλλωνος
[8]	κατ´ ἐκεῖνον μάλιστα τὸν χρόνον	ἀσκουμένης	ἡνίχ´ ὡραιότατα φαίνεται τὰ σώματα,
[13]	δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς οἷς	ἀσκοῦσιν	οὐδενός εἰσιν ἄξιοι λόγου μάθοιτ´
[6]	ταῖς χρηστοτάταις τέχναις κεκοσμημένα μᾶλλον	ἀσπάζονται.	Καὶ γὰρ τοὺς πολεμικοὺς ἵππους
[10]	χεροῖν δίσκους ἔχοντες ἢ δι´	ἀσπίδων	ποσὶ θέοντες ἐκβαλοῦσι πολεμίους πάτρας;
[2]	τούτων ἁπάντων τὸ τῆς τύχης	ἄστατον.	Ὥσπερ οὖν ἐν νηὶ χειμαζομένῃ
[6]	μηδὲν μὲν ὄφελος εἶναι τοῖς	ἀστείοις,	δαπανᾶσθαι δ´ ὑπὸ τῶν κολάκων,
[8]	πόλεμον; Καὶ μὴν οὐκ ἂν	ἀστόχως	τις ἐπιφωνήσειε τοῖς τοιούτοις ἀλλὰ
[14]	καὶ ἀριθμητικὴ καὶ λογιστική, καὶ	ἀστρονομία	καὶ γραμματικὴ καὶ νομική· πρόσθες
[1]	ἰδίαν. Οὐδὲ γὰρ γεωμετρίας οὐδ´	ἀστρονομίας	ἀφίσταται, ἀλλὰ καὶ τὰ τῆς
[5]	καὶ φιλόσοφοι καὶ ἰατροὶ καὶ	ἀστρονόμοι	καὶ γραμματικοί, τούτων δ´ ἐφεξῆς
[8]	πρέπει ἀγρομένοισιν· ἐρχόμενον δ´ ἀνὰ	ἄστυ	θεὸν ὣς εἰσορόωσιν. Ἐξ ἁπάντων
[7]	ὑπομιμνῄσκοι τὸ λαμπρὸν τοῦ γένους,	ἀσυγγνωστότερον	ἑαυτῷ τὸ κακὸν ἀποφαίνει. Οὐ
[8]	αὐτὸν τερπόμενοι λεύσσουσιν· ὃ δ´	ἀσφαλέως	ἀγορεύει αἰδοῖ μειλιχίῃ, μετὰ δὲ
[14]	Ὥστ´ εἰ καὶ πρὸς χρηματισμὸν	ἀσφαλῆ	τε καὶ οὐκ ἄδοξον ἀξιοῖ
[11]	πληροῦνται ῥευμάτων, οἱ δ´ ὀδόντες	ἅτε	διασεσεισμένοι πολλάκις ἐπιλειπούσης ἐν τῷ
[3]	ἔργα τοιαῦτα· τὸν δ´ Ἑρμῆν	ἅτε	λόγου μὲν ὄντα δεσπότην ἐργάτην
[1]	μὲν γὰρ ἄλλα ζῷα σχεδὸν	ἄτεχνα	πάντ´ ἐστὶ πλὴν ὀλίγων δή
[6]	παιδεύωσι καὶ οἰκέτην ἀργὸν καὶ	ἄτεχνον	οὐδενὸς ἄξιον νομίζωσιν, ἐπιμελῶνται δὲ
[8]	δ´ ἅπασιν ἀνθρώποις εἰς τοὺς	ἀτιμοτάτους	τῶν παρόντων τόπων ἀποπτύειν. Μὴ
[8]	τοιαύτην εἶναι καὶ τὴν ψυχήν,	ἄτοπον	ἡγησάμενον ἐν καλῷ σώματι ψυχὴν
[11]	δύνασθαι μένειν ἐπὶ ταὐτοῦ μηδ´	ἀτρεμεῖν	λοιπὴν ἔχει τὴν ἐπὶ τὸ
[10]	ὄλβον εἰς ὑπεκτροφὴν πάτρας; Οὐδ´	αὖ	πένεσθαι κἀξυπηρετεῖν τύχαις οἷοί τ´·
[14]	τῷ δ´ οὐκ ἔχειν ταύτην	αὖθις	ἄρξασθαι τῆς ἀρχαίας πράξεως ἀδυνατοῦντες·
[13]	εἰς τὰ πολεμικά; Τὸν Εὐριπίδην	αὖθίς	μοι κάλει, ὅστις αὐτοὺς ὑμνήσει
[1]	τοῖς ἄλλοις ζῴοις, κατ´ ἐξοχὴν	αὖθις	πάλιν ὁ ἄνθρωπος μόνος ὀνομάζεται
[13]	συνελθόντων ἀλλήλοις καταληφθεῖσαι συνετρίβησαν μὲν	αὗται	πρῶται, θανάτου δ´ οἰκτροῦ τῷ
[13]	βούλεται αὐτῷ, οἴσει τὸν στέφανον.	Αὐτὰρ	ἐν ἱστορίῃ πολυπείρου γράψετ´ ἀγῶνος,
[8]	κάλλει θαρρήσαντας καταφρονῆσαι τέχνης ἀσκήσεως.	Αὐτάρκη	μὲν οὖν καὶ ταῦτα· κάλλιον
[14]	ἀφορμῆς μέν τινος χρημάτων εἰς	αὐτὰς	δεόμενοι, τῷ δ´ οὐκ ἔχειν
[2]	περιστάσεσι πραγμάτων τυφλῇ δαίμονι μηδ´	αὐτῇ	βεβαίως ἐστηριγμένῃ. Ἔμπληκτός τε γάρ
[10]	ἦν ὁμοιότατα ἰδεῖν τοῖς μορμολυκείοις,	αὐτὴ	δὲ καὶ καλλίων ἐφάνη· μόνη
[2]	τούτους βεβαίως ἀλλ´ ἕως ἂν	αὐτῇ	δοκῇ πάλιν αὐτῶν ἀφαιρεῖσθαι τὰ
[2]	πηδάλιον ἔδοσαν ἐν χεροῖν ἔχειν	αὐτῇ	καὶ τοῖν ποδοῖν ὑπέθεσαν βάσιν
[2]	τῶν ὀλοφυρομένων τε καὶ ἐγκαλούντων	αὐτῇ	μάτην ὅτ´ οὐδὲν ὄφελος. ~Τὰ
[7]	εὐγένειαν προβαλλόμενοι καὶ φρονοῦντες ἐπ´	αὐτῇ	μέγα· καὶ γὰρ καὶ οὗτοι
[2]	συναπόλλυνται μὲν ἀλλήλοις ἑπόμενοι πάντες	αὐτῇ,	μόνη δ´ ἀβλαβὴς ἐκείνη διεξέρχεται
[10]	τοῦτο εὐθέως ἀπομάξασθαι σινδονίῳ, καὶ	αὐτὴ	πρώτη τοῦτ´ ἔπραξε. Ταῖς μὲν
[7]	γάρ ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐν	αὐτῇ	φύντας, οἳ πλεῖστοί τε καὶ
[10]	Φρύνης ἄκαιρον ἤδη μοι διηγήσασθαι.	Αὕτη	ποτ´ ἐν συμποσίῳ, παιδιᾶς τοιαύτης
[10]	πόλεσιν ἢ ἰδίᾳ τοῖς μεταχειριζομένοις	αὐτήν.	~Ἀγαθῶν οὖν τῶν ἐν τῇ
[2]	τὸ τῆς βάσεως εὐμετακύλιστον, ἥτις	αὐτὴν	ἄγει καὶ φέρει καὶ κατὰ
[8]	πείθεσθαι δὲ καὶ Σόλωνι τὴν	αὐτὴν	γνώμην ἐνδεικνυμένῳ, μεμαθηκότας ἐν τοῦ
[11]	γιγνώσκουσι· τοσοῦτον ἀποδέουσι τοῦ λογικὴν	αὐτὴν	ἐπίστασθαι. Σαρκῶν γὰρ ἀεὶ καὶ
[4]	ἄλλους ἐπισκέψαιο τοὺς ἀπωτέρω μὲν	αὐτὴν	θέουσαν διώκοντας, οὐ μὴν τυχόντας
[2]	οἱ παλαιοὶ γράφοντες καὶ πλάττοντες	αὐτὴν	οὐ μόνον ἐν εἴδει γυναικὸς
[1]	τέχνην ἰατρικήν, ζηλῶν δ´ Ἀπόλλωνος	αὐτήν	τε ταύτην καὶ τὰς ἄλλας
[10]	τῆς κρίσεως τὴν ἐξουσίαν, ἀφελόμενος	αὐτὴν	τῶν σοφωτέρων ἢ κατὰ σαυτόν;
[4]	τινὰς δὲ καὶ τῆς χειρὸς	αὐτῆς	ἐξημμένους. Ἐν τούτοις ἅπασι καὶ
[8]	εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ ς´	αὐτῆς	ἔργα κόμιζε Καὶ γὰρ ὁ
[14]	τις ἀγαθὸν εἶναι φαίη, οὐδὲ	αὐτῆς	ταύτης αὐτοῖς μέτεστιν οὔτ´ οὖν
[8]	πέλεται καλός, ὁ δὲ κἀγαθὸς	αὐτίκα	καὶ καλὸς ἔσται, πείθεσθαι δὲ
[14]	φαμεν ἐστὶν ἰατρική. Τοῦτο δ´	αὐτὸ	δεικτέον ἐφεξῆς.
[7]	δόξῃ τοὺς πολίτας γιγνομένους, ἀλλ´	αὐτὸ	δὴ τοὐναντίον διὰ τοὺς ἀγαθοὺς
[10]	παρὰ τούτων κενὴν δόξαν, ἀφέντες	αὐτὸ	καθ´ ἑαυτὸ τὸ ἐπιτήδευμα γυμνὸν
[10]	ἀληθινὸν κάλλος ἀκριβῶς ἐξετάζεται μόνον	αὐτὸ	καθ´ ἑαυτὸ τῶν ἔξωθεν αὐτῷ
[8]	καὶ μυρίων ἄλλων, παρασκευάζεσθαι πρὸς	αὐτὸ	καθάπερ ἀγαθὸν κυβερνήτην ἐκ πολλοῦ
[13]	ἑαυτοῦ χειρῶν μόνων ἐτόλμησε διασπᾶν	αὐτό.	Κἄπειθ´ ὅσον εἶχεν ἰσχύος εὐθὺς
[7]	ἄσημοι τῷ γένει τοῦτο γοῦν	αὐτὸ	κερδαίνουσι τὸ μὴ γιγνώσκεσθαι τοῖς
[10]	οὐδὲ τῶν ἰατρῶν τις ἐπῄνεσεν	αὐτό·	πρῶτον μὲν γὰρ Ἱπποκράτους ἀκούσῃ
[14]	ἀνδρὸς πλουσίου. Εστὶ δ´ οὐδ´	αὐτὸ	τὸ πλουτεῖν ἐξ ἐπιτηδεύματος ἀξιόλογον
[10]	ἀρυσαμένας ταῖς χερσὶ προσενεγκεῖν ἅπαξ	αὐτὸ	τῷ προσώπῳ καὶ μετὰ τοῦτο
[11]	μὲν ἥκουσιν ἡλικίας, ἀλλ´ οὐδ´	αὐτοὶ	γηρῶσιν οὐδὲ κἂν ἀφίκωνταί ποτ´
[6]	ὅτι καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων	αὐτοὶ	πρῶτοι τὰ ταῖς χρηστοτάταις τέχναις
[6]	οἵτινες ἐὰν οὕτως τύχῃ πάντων	αὐτοῖς	ἀναλωθέντων ἀπαντῶντες παρέρχονται μὴ γνωρίζειν
[11]	χεῖρον ὁδόν. Οὕτως μὲν ἀθλοῦσιν	αὐτοῖς	διάκειται τὸ σῶμα, καταλύσασι δὲ
[10]	Ὅτι δὲ καὶ τῶν ἐπιτηδευομένων	αὐτοῖς	ἕκαστον ἄχρηστόν ἐστιν, ἄκουε πάλιν
[7]	ἂν εἴη κἀκείνοις, εἴ τις	αὐτοῖς	ἐστιν αἴσθησις, αἰσχύνη δ´ ἡμῖν
[11]	τούτοις καὶ ἡ τῶν ὕπνων	αὐτοῖς	ἔχει συμμέτρησις. Ἡνίκα γὰρ οἱ
[12]	μὲν δὴ περὶ κάλλους οὕτως	αὐτοῖς	ἔχει, ὥςτε μὴ μόνον ὠφελήθησαν
[14]	ἐὰν ἀπολέσωσι τὰ χρήματα, συναπολλύουσιν	αὐτοῖς	καὶ τὰς πράξεις, ἀφορμῆς μέν
[6]	καὶ περιθέμενοι τῷ σώματι προσαπώλεσαν	αὐτοῖς	καὶ τὴν ψυχήν, οὐδὲ τοῦτο
[14]	εἶναι φαίη, οὐδὲ αὐτῆς ταύτης	αὐτοῖς	μέτεστιν οὔτ´ οὖν ἀθλοῦσιν οὔτε
[5]	μάχονται· ἀλλ´ ἐν μέσοις μὲν	αὐτοῖς	ὁ θεός, ἀμφ´ αὐτὸν δ´
[13]	γέγονεν· ὅτι δὲ καὶ ἐν	αὐτοῖς	οἷς ἀσκοῦσιν οὐδενός εἰσιν ἄξιοι
[7]	ἐστιν αἴσθησις, αἰσχύνη δ´ ἡμῖν	αὐτοῖς	τοσῷδε μείζων ὅσῳ καὶ τὸ
[12]	ἐναργῶς ὁρᾶσθαι. Ταῦτα μὲν οὖν	αὐτοῖς	ὑγιαίνουσιν εἰς κάλλος εὐτύχηται, καταλύσασι
[8]	τῶν καλλίστων ἀνδρῶν ἀχρηστίας, ὅταν	αὐτοῖς	ὑπάρχῃ μηδὲν ἄλλο τῶν εἰς
[14]	ἀδυνατοῦντες· οὐδὲ γὰρ δανείζει τις	αὐτοῖς	χωρὶς ἐνεχύρων ἢ ὑποθηκῶν. Ὥστ´
[10]	τῶν ἄλλων ἁπάντων τῶν μετ´	αὐτὸν	ἀρίστων ἰατρῶν. Ὅλως μὲν οὖν
[5]	μὲν αὐτοῖς ὁ θεός, ἀμφ´	αὐτὸν	δ´ ἅπαντες ἐν τάξει κεκόσμηνται,
[6]	καὶ ὅσα κέκτησαι διάκειται καλῶς·	αὐτὸν	δὲ σὲ οὐκ ἀγαθὴ κομιδὴ
[6]	ἐνίοτε δραχμῶν εἶναι μυρίων ἄξιον,	αὐτὸν	δὲ τὸν δεσπότην αὐτοῦ μηδὲ
[4]	ἀνεσταυρωμένον, ὑπὸ Κύρῳ δὲ Κροῖσον,	αὐτὸν	δὲ τὸν Κῦρον ὑπ´ ἄλλοις.
[8]	εἶναι καὶ καλὸν ἅμα τὸν	αὐτόν.	Εἰ δ´ ἄρα καὶ συνέλθοι
[13]	αἴτιαι. Πάνυ μὲν οὖν ὤνησεν	αὐτὸν	εἰς τὸ μηδὲν παθεῖν ὁ
[5]	ἔγγιστα τῷ θεῷ καὶ περὶ	αὐτὸν	ἐν κύκλῳ κεκοσμημένοι γεωμέτραι καὶ
[8]	μόνον ἐν ἅπασι τοῖς ὑπάρχουσιν	αὐτὸν	κατάπτυστον εἶναι. ~Ἄγετ´ οὖν, ὦ
[2]	πηδάλια κυβερνήτῃ τυφλῷ, κατὰ τὸν	αὐτὸν	οἶμαι τρόπον κἀν τῷ βίῳ,
[8]	στέφει, οἳ δέ τ´ ἐς	αὐτὸν	τερπόμενοι λεύσσουσιν· ὃ δ´ ἀσφαλέως
[3]	κύβον. Ἔσθ´ ὅτε δὲ καὶ	αὐτὸν	τὸν θεὸν τούτῳ τῷ σχήματι
[11]	τοῦτο. Ταὐτὸ δ´ οἶμαι καὶ	αὐτὸν	τὸν Ἱπποκράτην φρονεῖν, ἐπειδὰν λέγῃ
[6]	τοιούτῳ προσηκόντως ἂν εἴποι πρὸς	αὐτὸν	ὦ ἄνθρωπ´, ἡ οἰκία μέν
[3]	καθηγουμένῳ θεῷ, μεμφομένους δ´ οὐδέποτ´	αὐτὸν	ὥσπερ οἱ τὴν Τύχην, οὐδ´
[10]	ὅτι τοῖς πολλοῖς ἂν ἐπιτρέψαις	αὑτὸν	ἀλλ´ ὀλίγοις δή τισιν ἐξ
[5]	πρὸ τῶν ἄλλων ἄγει, περὶ	αὑτὸν	ἔχων ἀεί. Τοῦτον μὲν οὖν
[13]	σφηνῶν, ἐκεῖνον μὲν ἀπέστησε καταγελάσας,	αὐτὸς	δὲ διὰ τῶν ἑαυτοῦ χειρῶν
[7]	Πίνδαρός φησι, καὶ πάλιν ὁ	αὐτὸς	εἰ φεύγομεν Βοιωτίαν ὗν ἀξιῶν
[7]	μὴ τοιοῦτος ὑπάρχῃ τὸ γένος	αὐτὸς	ἐπικοσμήσει, μιμησάμενος τὸν παλαιὸν ἐκεῖνον
[7]	γένει ἀλλ´ ἐγὼ τοῖς ἐμοῖς	αὐτός,	ἔφη, τοῦ γένους ἄρξω, καὶ
[9]	ἔλπομαι, ὦ Λυκόοργε. Ὁ δ´	αὐτὸς	οὗτος θεὸς καὶ τὸν Ἀρχίλοχον
[13]	πρὸς κρύος καὶ θάλπος ἰσχυροί;	Αὐτοῦ	γε τοῦ Ἡρακλέους ζηλωταί, ὡς
[9]	βουλόμενον εἰσελθεῖν εἰς τὸν νεὼν	αὐτοῦ	διεκώλυσεν εἰπών Μουσάων θεράποντα κατέκτανες·
[3]	τὴν τῆς ψυχῆς ἀρετὴν δι´	αὐτοῦ.	Ἐστὶ δὲ φαιδρὸς μὲν τὰς
[9]	τέχνης. Ὅθεν ἄμεινον προδιασκέψασθαι περὶ	αὐτοῦ·	εὐεξαπάτητος γὰρ ἕκαστος ἐν οἷς
[5]	πρωτεύοντας, ἑπομένους δὲ τοῖς προστάγμασιν	αὐτοῦ	καὶ νομίμως τὰς τέχνας ἐργαζομένους
[8]	δεσπότῃ τῆς οἰκίας. Ἀγανακτοῦντος δ´	αὐτοῦ	καὶ τὴν αἰτίαν ἐρωτῶντος οὐδὲν
[6]	ἄξιον, αὐτὸν δὲ τὸν δεσπότην	αὐτοῦ	μηδὲ μιᾶς; Καὶ τί λέγω
[8]	ἔην» καὶ διὰ τοῦθ´ ἅπαξ	αὐτοῦ	μόνον ἐμνημόνευσεν Ὅμηρος ἐν νεῶν
[5]	ἔστιν ὅστις ἠμελήθη ποτὲ πρὸς	αὐτοῦ·	οὐ μόνον γὰρ ὁδοιπορούντων αὐτῶν
[5]	θεὸν ἀποβλέπουσι κοινῷ τῷ παρ´	αὐτοῦ	προστάγματι πειθόμενοι. Θεάσῃ δὲ κἀνταῦθα
[5]	εὐθέως. Ὡς δ´ εἰς Κυρήνην	αὐτοῦ	τὴν πατρίδα μέλλοντές τινες πλεῖν
[5]	Θεάσῃ δὲ κἀνταῦθα πολλοὺς μετ´	αὐτοῦ	τοῦ θεοῦ, τετάρτην δή τινα
[3]	διὰ παντὸς ἀπολαύοντας τῆς προνοίας	αὐτοῦ.	~Τοὺς δέ γε τῇ Τύχῃ
[3]	Ἴδοις δ´ ἂν τοὺς θιασώτας	αὐτοῦ	φαιδροὺς μὲν ὁμοίως τῷ καθηγουμένῳ
[6]	ἐκδιδάσκονται τέχνας, πάμπολυ πολλάκις εἰς	αὐτοὺς	ἀργύριον ἀναλίσκοντες, ἑαυτῶν δ´ ἀμελοῦσι.
[5]	ἀρχιτέκτονες καὶ λιθογλύφοι, καὶ μετ´	αὐτοὺς	δ´ ἡ τρίτη τάξις, αἱ
[6]	ἐπὶ τῶν κρημνῶν συκαῖς ἀπεικάζων	αὐτούς·	ἐκείνων τε γὰρ τὸν καρπὸν
[11]	ἐν τῷ χρόνῳ τῆς δυνάμεως	αὐτοὺς	ἑτοίμως ἐκπίπτουσι, τὰ δὲ λυγισθέντα
[5]	τι τοῖς οἰκείοις ἐπιστέλλει, κελεύειν	αὐτοὺς	ἔφη ταῦτα κτᾶσθαι τὰ κτήματα
[11]	αὐτῶν, ἀφαιρούμενος καὶ τῆς προσηγορίας	αὐτοὺς	ᾗ προσαγορεύουσιν ἅπαντες οἱ παλαιοὶ
[8]	διώλεσε, κακῶς ὀλέσθαι Τηνικαῦτα δ´	αὐτοὺς	καὶ τὸ τοῦ Σόλωνος εἰσέρχεται
[14]	μὴν ἔστιν ὑμῖν θεάσασθαι πάντας	αὐτοὺς	ὀφείλοντας οὐ μόνον ἐκεῖνον τὸν
[13]	Εὐριπίδην αὖθίς μοι κάλει, ὅστις	αὐτοὺς	ὑμνήσει λέγων Πότερα μαχοῦνται πολεμίοισιν,
[10]	γὰρ ἦν ἀκαλλώπιστός τε καὶ	αὐτοφυῶς	καλή, μηδεμιᾶς πανουργίας κομμωτικῆς δεομένη.
[8]	οὐδὲν μὲν τῶν πέριξ ἔπτυσεν,	αὐτῷ	δὲ μόνῳ προσέπτυσε τῷ δεσπότῃ
[5]	προσκυνήσεις. Σωκράτης γάρ ἐστιν ἐν	αὐτῷ	καὶ Ὅμηρος καὶ Ἱπποκράτης καὶ
[13]	φησίν, εἴ τις ἐρίζειν βούλεται	αὐτῷ,	οἴσει τὸν στέφανον. Αὐτὰρ ἐν
[10]	αὐτὸ καθ´ ἑαυτὸ τῶν ἔξωθεν	αὐτῷ	προσόντων ἁπάντων γυμνωθέν, οὕτω καὶ
[5]	δωρήμασι; Προσιόντας τέ τινας ἔσχεν	αὑτῷ	καὶ γνωρίζοντας ὅστις εἴη καὶ
[8]	αἰσχρὰν οἰκεῖν, εἰ δ´ αἰσχρὸς	αὑτῷ	φαίνοιτο τὴν τοῦ σώματος ἰδέαν
[12]	μάλιστα τὸ ἐκ τῆς ἐπιτηδεύσεως	αὐτῶν	ἀποτελούμενον κάλλος ἐναργῶς ὁρᾶσθαι. Ταῦτα
[2]	ἕως ἂν αὐτῇ δοκῇ πάλιν	αὐτῶν	ἀφαιρεῖσθαι τὰ δοθέντα. Ταύτῃ τῇ
[11]	οὐδ´ ἕξιν ὠνόμασε τὴν διάθεσιν	αὐτῶν,	ἀφαιρούμενος καὶ τῆς προσηγορίας αὐτοὺς
[1]	ἧττον. Ὅτι μέντοι πλεῖστον ὅσον	αὐτῶν	διενηνόχασιν οἱ ἄνθρωποι, πρόδηλον ἡμῖν
[11]	ὡς προσηκόντως ἄν τιν´ ἐπ´	αὐτῶν	εἰπεῖν Ἄλλοι μέν ῥα θεοί
[14]	ἰσχύος νεανικῆς δεῖται τὸ ἔργον	αὐτῶν.	Ἐκ τούτων οὖν τινα τῶν
[14]	Τὸ γάρ τοι δεύτερον γένος	αὐτῶν	ἐπιλείπειν εἴωθε γηρῶντας τοὺς τεχνίτας.
[14]	ταῖς τέχναις (ἔνιαι μὲν γὰρ	αὐτῶν	λογικαί τ´ εἰσὶ καὶ σεμναί,
[7]	Χρύσιππον; Ὅπου καὶ τῶν Ἀθηνῶν	αὐτῶν	μέχρι πόρρω τοὔνομα πεφοίτηκεν οὐ
[7]	ταῖς τέχναις καὶ τὰς πατρίδας	αὐτῶν	μνημονευομένας. Τίς γὰρ ἂν ἦν
[4]	Πρίαμον καὶ Διονύσιον. Ἀλλὰ τούτων	αὐτῶν	ὀλίγον ὕστερον ὄψει Πολυκράτην μὲν
[8]	γάρ ἐστι καὶ τὸ τυχεῖν	αὐτῶν	ὁμοῦ πάντων, ὡς εὐγενῆ τε
[12]	τὴν φύσιν, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς	αὐτῶν	πάνυ συμμέτρως ἔχοντας τῶν μελῶν
[4]	καὶ οἱ μηδὲ τῶν θεῶν	αὐτῶν	πεφεισμένοι, ἀλλὰ καὶ τούτων τὰ
[5]	αὐτοῦ· οὐ μόνον γὰρ ὁδοιπορούντων	αὐτῶν	πεφρόντικεν ἀλλὰ καὶ πλέουσι σύμπλους
[11]	ὕπνων, ὥστ´ ἐοικέναι τὸν βίον	αὐτῶν	ὑῶν διαγωγῇ· πλήν γ´ ὅσον
[13]	ἄθλιοι ἄνδρες. Ἀλλ´ οὐδὲ τῶν	ἀφ´	Ἡρακλέους τις ἐλέφαντος ἢ λέοντος
[2]	ἂν αὐτῇ δοκῇ πάλιν αὐτῶν	ἀφαιρεῖσθαι	τὰ δοθέντα. Ταύτῃ τῇ δαίμονι
[11]	ἕξιν ὠνόμασε τὴν διάθεσιν αὐτῶν,	ἀφαιρούμενος	καὶ τῆς προσηγορίας αὐτοὺς ᾗ
[10]	διδοίης τῆς κρίσεως τὴν ἐξουσίαν,	ἀφελόμενος	αὐτὴν τῶν σοφωτέρων ἢ κατὰ
[10]	τὴν παρὰ τούτων κενὴν δόξαν,	ἀφέντες	αὐτὸ καθ´ ἑαυτὸ τὸ ἐπιτήδευμα
[11]	οὐδ´ αὐτοὶ γηρῶσιν οὐδὲ κἂν	ἀφίκωνταί	ποτ´ εἰς τοῦτο, τῶν Ὁμηρικῶν
[1]	Οὐδὲ γὰρ γεωμετρίας οὐδ´ ἀστρονομίας	ἀφίσταται,	ἀλλὰ καὶ τὰ τῆς γῆς
[14]	συναπολλύουσιν αὐτοῖς καὶ τὰς πράξεις,	ἀφορμῆς	μέν τινος χρημάτων εἰς αὐτὰς
[11]	ἔλεγε Πόνοι σιτία ποτὰ ὕπνοι	ἀφροδίσια,	πάντα μέτρια, οἳ δὲ τὰ
[8]	δοκεῖν, τῆς τῶν καλλίστων ἀνδρῶν	ἀχρηστίας,	ὅταν αὐτοῖς ὑπάρχῃ μηδὲν ἄλλο
[10]	καὶ τῶν ἐπιτηδευομένων αὐτοῖς ἕκαστον	ἄχρηστόν	ἐστιν, ἄκουε πάλιν εἴπερ ἐθέλεις
[11]	τε προσφέρονται σὺν ἀνάγκῃ, πολλάκις	ἄχρι	μέσων νυκτῶν ἐκτείνοντες τὴν ἐδωδήν,