HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre XIV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  179 formes différentes pour 566 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[14, 14]   αὐτὴν διδόναι, ἀλλὰ διὰ τὸ  τῷ   τῆς γυναικὸς ἀδελφῷ λαβεῖν ἀξιώσων
[14, 2]   πλήθους, στὰς μέσος αὐτῶν εἶπεν:     θεὲ βασιλεῦ τῶν ὅλων, ἐπεὶ
[14, 11]   ἀργυρίῳ τὸν Ὑρκανοῦ οἰνοχόον, παρ'     ἑκάτεροι εἱστιῶντο, φαρμάκῳ κτείνει τὸν
[14, 7]   μάλιστα δὲ πρὸς τὸν Ἀράβων,     καὶ τὰ τέκνα πολεμῶν πρὸς
[14, 7]   πρὸς τοῦτ' αὐτὸν Ἀντιπάτρου παραστησαμένου,     πολύ τε καὶ παρ' αὐτῷ
[14, 10]   ἀρχῆς καὶ τόπον ἴδιον, ἐν     τά τε πράγματα καὶ τὰς
[14, 13]   ἐν ἐκείνῳ τῷ χωρίῳ, ἐν     τῶν Ἰουδαίων ἐκράτησε, μετὰ χρόνον
[14, 8]   Δεκεμβρίαις ἐν τῷ τῆς Ὁμονοίας  ναῷ.   γραφομένῳ τῷ δόγματι παρῆσαν Λούκιος
[14, 16]   τὰς οἰκίας συνωθούμενοι καὶ τῷ  ναῷ   προσφεύγοντες, ἦν τε οὔτε νηπίων
[14, 10]   τριῶν εἰδῶν Ἀπριλλίων ἐν τῷ  ναῷ   τῆς Ὁμονοίας. γραφομένῳ παρῆσαν Λούκιος
[14, 10]   πέντε εἰδῶν Φεβρουαρίων ἐν τῷ  ναῷ   τῆς Ὁμονοίας. οἱ δὲ πρεσβεύοντες
[14, 7]   ὅρκους ἅπαντα τὸν ἐν τῷ  ναῷ   χρυσὸν ἐξεφόρησεν. (Θαυμάσῃ δὲ μηδείς,
[14, 11]   Ἀντίπατρος δ' ὁρῶν ἐν μεγάλῳ  φόβῳ   καὶ ταραχῇ τὰ πράγματα μερίζει
[14, 9]   τοῦτο ἀπέδοτο, Ὑρκανὸς ἦν ἐν  φόβῳ,   μὴ στρατεύσηται Ἡρώδης ἐπ' αὐτόν.
[14, 3]   τοῦτ' εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν δ' ἔλεγεν  φόβῳ   τοῦ μὴ πρὸς ἄλλους μεταστῆναι
[14, 10]   εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν ἔχοι,  κἀγὼ   δὲ ἔρρωμαι σὺν τῷ στρατοπέδῳ.
[14, 10]   οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν. ὁμοίως δὲ  κἀγὼ   τοὺς ἄλλους θιάσους κωλύων τούτοις
[14, 10]   οὖν ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι διακούσας  ἐγὼ   λόγων ἐξ ἀντικαταστάσεως γενομένων ἐπέκρινα
[14, 10]   καὶ συνήθων κατὰ τούτους εὐπορεῖν.  ἐγώ   τε οὖν αὐτοῖς, καθὼς καὶ
[14, 4]   Συρίας ἀφελόμενος ὑπὸ τῷ σφετέρῳ  στρατηγῷ   ἔταξεν καὶ τὸ σύμπαν ἔθνος
[14, 10]   διὸ πείθεσθαι ἡμᾶς δεῖ τῷ  στρατηγῷ.   ὅμοια δὲ τούτοις καὶ Σαρδιανοὶ
[14, 15]   ἀλλ' μὲν Μαχαιρᾷ τῷ  στρατηγῷ   προσεκάθητο: Ἡρώδης δὲ πέντε πόλεις
[14, 6]   Ὀρσάνην ἐλθόντας προύπεμψεν, τῷ δὲ  λόγῳ   ἀπέδρασαν αὐτόν. καὶ Γαβίνιος μὲν
[14, 8]   Αἴγυπτον, μαρτυρεῖ δέ μου τῷ  λόγῳ   καὶ Στράβων Καππάδοξ λέγων
[14, 14]   εἰς τὴν Ἰουδαίαν παρέβαλεν τῷ  λόγῳ   μὲν Ἰωσήπῳ συμμαχήσων, τὸ δ'
[14, 13]   δεηθέντος εἰς τὴν πόλιν ἔρχεται,  λόγῳ   μὲν ὡς καταπαύσειεν τὴν στάσιν,
[14, 1]   πρὸς τούτοις συμβάλλεται κόσμον τῷ  λόγῳ,   τοῖς ἀναγνωσομένοις ἔχειν, ὡς ἂν
[14, 9]   ὁρμὴν αὐτοῦ καταπαύσαντες καὶ παρακαλέσαντες  ἔργῳ   μὲν ἐγχειρεῖν μηδενί, καταπληξάμενον δὲ
[14, 10]   κἀγὼ δὲ ἔρρωμαι σὺν τῷ  στρατοπέδῳ.   τῆς γενομένης ἀναγραφῆς ἐν τῇ
[14, 14]   ἡγεμόσιν ἐντυγχάνει, ὑφ' ὧν κατ'  αἰδῶ   καὶ πολλὴν ἐντροπὴν προπεμφθεὶς εἰς
[14, 16]   γήρως ἔλεος οὔτε ἀσθενείας γυναικῶν  φειδώ,   ἀλλὰ καίτοι περιπέμποντος τοῦ βασιλέως
[14, 3]   καὶ τήν τε ἄκραν ἐν  παρόδῳ   τὴν ἐν Ἀπαμείᾳ κατέσκαψεν, ἣν
[14, 9]   τῇ παρὰ τοῦ ἔθνους καὶ  προσόδῳ   τῇ τε παρὰ τῆς Ἰουδαίας
[14, 2]   ἐστὶν ἡμῖν πολλὰ θύειν τῷ  θεῷ.   ἀποροῦντες δὲ θυμάτων οἱ περὶ
[14, 10]   πατρίους εὐχὰς καὶ θυσίας τῷ  θεῷ:   δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ
[14, 2]   ἀνομβρίας ποτὲ οὔσης ηὔξατο τῷ  θεῷ   λῦσαι τὸν αὐχμὸν καὶ γενόμενος
[14, 16]   τὰς καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν τῷ  θεῷ,   πρεσβεύονται ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντες θύματα αὐτοῖς
[14, 16]   Σόσσιος δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶς τῷ  θεῷ   στέφανον ἀνέζευξεν ἀπὸ Ἱεροσολύμων Ἀντίγονον
[14, 4]   καὶ τὰ νόμιμα ἐπιφέρειν τῷ  θεῷ   τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπέδωκεν Ὑρκανῷ διά
[14, 9]   αὐτὸν Ἡρώδῃ τὴν Γαλιλαίαν ἐπέτρεψεν  νέῳ   παντάπασιν ὄντι: πεντεκαίδεκα γὰρ ἐγεγόνει
[14, 10]   δὲ χρήματα πράσσεσθαι οὐ  δοκιμάζω.   (Γαίου Καίσαρος αὐτοκράτορος ὑπάτου δεδομένα
[14, 15]   περὶ τὸ τεῖχος, ὡς ἐπ'  ἀγαθῷ   τε παρείη τοῦ δήμου καὶ
[14, 4]   τῶν θάμνων τεμνομένων ὀξεῖ  λίθῳ   ἀναπιδύει ὥσπερ ὀπός, ἕωθεν ἐπὶ
[14, 15]   ἐλπίδας, ἃς ὡς ἐπὶ βασιλεῖ  βεβαίῳ   τὸ λοιπὸν εἶχον. (Ἤθροιστο δὴ
[14, 10]   δώδεκα καλανδῶν Ὀκτωβρίων Λευκίω Λέντλω  Γαίω   Μαρκέλλω ὑπάτοις. παρῆσαν Τίτος Ἄμπιος
[14, 10]   δώδεκα καλανδῶν Κουιντιλίων Λευκίω Λέντλω  Γαίω   Μαρκέλλω ὑπάτοις. παρῆσαν Τίτος Ἄμπιος
[14, 10]   δεισιδαιμονίας ἕνεκα ἀπέλυσα. ~(Λαοδικέων ἄρχοντες  Γαίῳ   Ῥαβελλίῳ Γαίου υἱῷ ὑπάτῳ χαίρειν.
[14, 15]   τε ὄντι καὶ Ἰδουμαίῳ, τουτέστιν  ἡμιιουδαίῳ,   δέον τοῖς ἐκ τοῦ γένους
[14, 15]   πρὸς Ἀντίγονον. οὐ μὴν τῷ  Πτολεμαίῳ   προυχώρησεν τὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν,
[14, 15]   βασιλείαν ἰδιώτῃ τε ὄντι καὶ  Ἰδουμαίῳ,   τουτέστιν ἡμιιουδαίῳ, δέον τοῖς ἐκ
[14, 10]   κώμας τὰς ἐν τῷ μεγάλῳ  πεδίῳ,   ἃς Ὑρκανὸς καὶ οἱ πρόγονοι
[14, 15]   λῃστὰς ἐπειγόμενος Σίλωνα μὲν ἐξέπεμψεν  Οὐεντιδίῳ,   αὐτὸς δ' ἐπ' ἐκείνους ἐξώρμησεν.
[14, 4]   καὶ ταύτας μὲν ἐν τῇ  μεσογείῳ   χωρὶς τῶν κατεσκαμμένων, Γάζαν δὲ
[14, 15]   στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος σὺν τῷ  οἰκείῳ   κόσμῳ τιμὴν Ἡρώδῃ ταύτην ἀπονέμων
[14, 4]   ἀποδοῦναι τοῖς Σύροις, καὶ προσέτι  πλείω   μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι ἐν
[14, 4]   οὖσαν ὀχυράν, μόνῳ δὲ τῷ  βορείῳ   μέρει φαύλως ἔχουσαν: περιέρχεται γὰρ
[14, 16]   τεῖχος, καὶ διεκάθητο πρὸς τῷ  βορείῳ   τείχει τῆς πόλεως στρατιᾶς ἕνδεκα
[14, 8]   τιμῆσαι τὸν ἄνδρα χρυσῷ στεφάνῳ  ἀριστείῳ   κατὰ τὸν νόμον, καὶ στῆσαι
[14, 3]   ἐγίνετο. καὶ μετ' οὐ πολὺ  Πομπηίῳ   στρατιὰν ἐπ' αὐτὸν ἄγοντι καθ'
[14, 4]   ἀλλὰ τοῖς μὲν ἐδόκει παραδιδόναι  Πομπηίῳ   τὴν πόλιν, οἱ δὲ τὰ
[14, 4]   ἕτεροι δεξάμενοι τὴν στρατιὰν ἐνεχείρισαν  Πομπηίῳ   τήν τε πόλιν καὶ τὰ
[14, 10]   ἀπέλυσα πρὸ δώδεκα καλανδῶν Ὀκτωβρίων  Λευκίω   Λέντλω Γαίω Μαρκέλλω ὑπάτοις. παρῆσαν
[14, 10]   ἀπέλυσε πρὸ δώδεκα καλανδῶν Κουιντιλίων  Λευκίω   Λέντλω Γαίω Μαρκέλλω ὑπάτοις. παρῆσαν
[14, 10]   τῶν ταμιευτικῶν Κοίντω Ῥουτιλίω Κοίντω  Κορνηλίω   ταμίαις κατὰ πόλιν, δέλτῳ δευτέρᾳ
[14, 10]   τῶν δημοσίων τῶν ταμιευτικῶν Κοίντω  Ῥουτιλίω   Κοίντω Κορνηλίω ταμίαις κατὰ πόλιν,
[14, 10]   ἕνεκα ἀπέλυσα. ~(Λαοδικέων ἄρχοντες Γαίῳ  Ῥαβελλίῳ   Γαίου υἱῷ ὑπάτῳ χαίρειν. Σώπατρος
[14, 10]   ἀρέσκει ἡμῖν γενέσθαι, ὡς καὶ  Ποπλίῳ   Δολαβέλλᾳ καὶ Μάρκῳ Ἀντωνίῳ τοῖς
[14, 10]   ἐν τῇ πόλει Ἰουδαίων Μάρκῳ  Ἰουλίῳ   Ποντίου υἱῷ Βρούτῳ ἀνθυπάτῳ, ὅπως
[14, 10]   ταῦτα περιέχουσαν ἔν τε τῷ  Καπετωλίῳ   καὶ Σιδῶνι καὶ Τύρῳ καὶ
[14, 8]   εἰς Ῥώμην ἀναγράψαι ἐν τῷ  Καπετωλίῳ.   καὶ τὸ γενόμενον ὑπὸ τῆς
[14, 10]   στήλαις καὶ δέλτοις ἐν τῷ  Καπετωλίῳ   μέχρι νῦν διαμένοντα καὶ διαμενοῦντα,
[14, 10]   καὶ ἔτι νῦν ἐν τῷ  Καπετωλίῳ   χαλκαῖς στήλαις ἐγγέγραπται, οὐ μὴν
[14, 6]   μὲν εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἐπανέρχεται.  (Γαβινίῳ   δὲ ἐπὶ Πάρθους στρατεύοντι καὶ
[14, 6]   οὗτος μυριάδας τρεῖς Ἰουδαίων ἀπήντησεν  Γαβινίῳ   καὶ συμβαλὼν ἡττᾶται πεσόντων αὐτῷ
[14, 6]   μὲν καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται.  Γαβινίῳ   μέντοι κατὰ τὴν στρατείαν ἣν
[14, 13]   πατρῴαν ξενίαν, ἣν ἡνίκα σὺν  Γαβινίῳ   παρῆν ἐπεποίητο πρὸς τὸν πατέρα
[14, 16]   ἀπὸ Ἱεροσολύμων Ἀντίγονον ἄγων δεσμώτην  Ἀντωνίῳ.   δείσας δὲ Ἡρώδης μὴ φυλαχθεὶς
[14, 14]   ἅπασιν εὔνοιαν, καὶ χαριζόμενος δὲ  Ἀντωνίῳ   σφόδρα περὶ τὸν Ἡρώδην ἐσπουδακότι,
[14, 10]   καὶ Ποπλίῳ Δολαβέλλᾳ καὶ Μάρκῳ  Ἀντωνίῳ   τοῖς ὑπάτοις ἔδοξεν, ἀνενεγκεῖν τε
[14, 14]   εἰς Ῥώμην ἀφικόμενος πρῶτον μὲν  Ἀντωνίῳ   φράζει τὰ συμβάντα αὐτῷ κατὰ
[14, 13]   τῆς πρεσβείας, ἀλλ' ἀπήντων πάλιν  Ἀντωνίῳ   χίλιοι εἰς Τύρον ἐκεῖ δόξαντι
[14, 7]   αὐτοῦ δοθησομένῳ πολλῶν ὄντι μυριάδων  ἀξίῳ.   δὲ δοκὸς αὕτη ἦν
[14, 9]   τὸ λόγον ὑποσχεῖν ἐν τῷ  συνεδρίῳ.   διεκώλυσαν δ' αὐτὸν προσβαλεῖν τοῖς
[14, 9]   ἠγανάκτουν δὲ οἱ ἐν τῷ  συνεδρίῳ   καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο διδάσκειν,
[14, 9]   πάντας ἀπέκτεινεν τοὺς ἐν τῷ  συνεδρίῳ   καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς τοῦ
[14, 9]   υἱόν. καταστὰς δὲ ἐν τῷ  συνεδρίῳ   μετὰ τοῦ σὺν αὐτῷ τάγματος
[14, 9]   τὴν Ἡρώδου τοὺς ἐν τῷ  συνεδρίῳ   τὴν δίκην εἰς ἄλλην ἡμέραν
[14, 9]   ἵνα δίκην Ἡρώδης ἐν τῷ  συνεδρίῳ   τῶν πεπραγμένων ὑπόσχῃ, διετέλουν. κινηθεὶς
[14, 11]   Κάσσιον καὶ Βροῦτον ἐν τῷ  βουλευτηρίῳ   κτείνεται κατασχὼν τὴν ἀρχὴν ἔτη
[14, 4]   μὲν μικρὸν ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν  Δημητρίῳ   χαριζόμενος τῷ Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ:
[14, 11]   Ἀντίπατρον ἐκποδὼν ἐποιεῖτο, καὶ πείσας  ἀργυρίῳ   τὸν Ὑρκανοῦ οἰνοχόον, παρ'
[14, 15]   τὸ σῶσαι τοὺς ἐν τῷ  φρουρίῳ   πολιορκουμένους συγγενεῖς ὄντας, ἐμποδὼν Ἰόππη
[14, 13]   πόλεμον παρεσκευασμένος, ἐν ἐκείνῳ τῷ  χωρίῳ,   ἐν τῶν Ἰουδαίων ἐκράτησε,
[14, 13]   σίτου τε ὄντος ἐν τῷ  χωρίῳ   καὶ ὕδατος καὶ τῶν ἄλλων
[14, 13]   δὲ τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ  χωρίῳ   οὕτω καλουμένῳ ἀδελφὸς Ἰώσηπος
[14, 11]   τὸ ἀνύποπτον ἀντιφιλοφρονεῖσθαι τὸν Μάλιχον.  (Κασσίῳ   μέντοι περὶ τῆς τελευτῆς τοῦ
[14, 11]   φίλος ἦν εἰς τὰ μάλιστα  Κασσίῳ:   σῶφρον γὰρ ἔδοξεν αὐτῷ Ῥωμαίους
[14, 12]   καὶ συγκλεισθεὶς ὑφ' ἡμῶν ἐκοινώνησεν  Κασσίῳ   τῆς ἀπωλείας. τούτων κεκολασμένων εἰρήνης
[14, 15]   διὰ τοῦτο παυσαμένου τοῦ πολέμου  Σοσσίῳ   μὲν Ἀντώνιος παραδίδωσιν Παρακελευσάμενος δὲ
[14, 10]   πόλει Ἰουδαίων Μάρκῳ Ἰουλίῳ Ποντίου  υἱῷ   Βρούτῳ ἀνθυπάτῳ, ὅπως ἄγωσι τὰ
[14, 10]   ~(Λαοδικέων ἄρχοντες Γαίῳ Ῥαβελλίῳ Γαίου  υἱῷ   ὑπάτῳ χαίρειν. Σώπατρος Ὑρκανοῦ τοῦ
[14, 7]   τὸν ναὸν πέμπειν χρήματα εἰς  Κῶ,   ἀλλ' οὐδὲ τοὺς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
[14, 7]   οὕτως: πέμψας δὲ Μιθριδάτης εἰς  Κῶ>   ἔλαβε τὰ χρήματα, παρέθετο
[14, 7]   δῆλον, ὅτι ταῦτα μετήνεγκαν εἰς  Κῶ   τὰ χρήματα οἱ ἐν τῇ
[14, 7]   φθάσαντες οἱ τὰ Πομπηίου φρονοῦντες  φαρμάκῳ   διαφθείρουσιν, θάπτουσι δ' αὐτὸν οἱ
[14, 11]   οἰνοχόον, παρ' ἑκάτεροι εἱστιῶντο,  φαρμάκῳ   κτείνει τὸν ἄνδρα, καὶ ὁπλίτας
[14, 7]   δοκὸς αὕτη ἦν ἐν ξυλίνῃ  δοκῷ   κενῇ, καὶ τοῦτο τοὺς μὲν
[14, 10]   ὡς καὶ Ποπλίῳ Δολαβέλλᾳ καὶ  Μάρκῳ   Ἀντωνίῳ τοῖς ὑπάτοις ἔδοξεν, ἀνενεγκεῖν
[14, 10]   τῶν ἐν τῇ πόλει Ἰουδαίων  Μάρκῳ   Ἰουλίῳ Ποντίου υἱῷ Βρούτῳ ἀνθυπάτῳ,
[14, 11]   δὲ παρὰ Φάβιον ἐπορεύετο ἐν  Δαμασκῷ   στρατηγοῦντα, καὶ βουλόμενος προσδραμεῖν πρὸς
[14, 12]   διατάγματι δίκην συστήσασθαι βούλομαι, κἂν  ἁλῷ   τότε κατὰ τὴν τοῦ πράγματος
[14, 10]   τε κώμας τὰς ἐν τῷ  μεγάλῳ   πεδίῳ, ἃς Ὑρκανὸς καὶ οἱ
[14, 9]   προσεχῆ τῆς Συρίας κατατρέχοντα σὺν  μεγάλῳ   στίφει, τοῦτον συλλαβὼν κτείνει καὶ
[14, 6]   τῶν Ἰουδαίων ἀπέστησεν, στρατεύματι δὲ  μεγάλῳ   τὴν χώραν ἐπερχόμενος ἔκτεινε πάντας
[14, 11]   πραττόμενος. Ἀντίπατρος δ' ὁρῶν ἐν  μεγάλῳ   φόβῳ καὶ ταραχῇ τὰ πράγματα
[14, 14]   τὴν Ἰταλίαν ἐν ταραχῇ καὶ  σάλῳ   πολλῷ δηλουμένων. (Ἀναχθεὶς οὖν ἐκεῖθεν
[14, 1]   ἐν τῇ πρὸ ταύτης ἡμῖν  βίβλῳ   δεδηλωμένων τὰ τούτοις ἀκόλουθα καὶ
[14, 10]   δὲ τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν  θέλω   φροντίσαι καὶ προνοῆσαι τῶν ἀνθρώπων
[14, 11]   μετὰ στρατιᾶς ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών.  Φασαήλῳ   δὲ τῷ πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον
[14, 13]   καὶ οἱ φύλακες αὐτῶν ἑωρῶντο.  Φασαήλῳ   μὲν οὖν παρῄνουν τινὲς εὐθὺς
[14, 9]   δ' ἐμπίπτει τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων  Φασαήλῳ   τῷ ἀδελφῷ, καὶ πρὸς τὴν
[14, 10]   ἐνέτυχόν μοι οἱ Ἰουδαῖοι ἐν  Δήλῳ   καί τινες τῶν παροίκων Ἰουδαίων
[14, 5]   τὸ δυσάλωτον εἶναι τὰ ἐν  κύκλῳ   δῃοῦντος αὐτῆς καὶ τοῦ στρατεύματος
[14, 15]   διέπεμψεν δὲ καὶ πρὸς τοὺς  κύκλῳ   κελεύων τὰ κατὰ τὴν χώραν
[14, 5]   ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι. περιιὼν δὲ ἐν  κύκλῳ   τὴν χώραν πολλοὺς ὥπλιζεν τῶν
[14, 10]   εἰσπράττεσθαι εἰς παραχειμασίαν  ἄλλῳ   τινὶ ὀνόματι, ἀλλ' εἶναι πανταχόθεν
[14, 10]   καλανδῶν Ὀκτωβρίων Λευκίω Λέντλω Γαίω  Μαρκέλλω   ὑπάτοις. παρῆσαν Τίτος Ἄμπιος Τίτου
[14, 10]   καλανδῶν Κουιντιλίων Λευκίω Λέντλω Γαίω  Μαρκέλλω   ὑπάτοις. παρῆσαν Τίτος Ἄμπιος Τίτου
[14, 14]   Ἰταλίαν ἐν ταραχῇ καὶ σάλῳ  πολλῷ   δηλουμένων. (Ἀναχθεὶς οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ
[14, 4]   ἐντὸς ἀπολαμβάνουσα τὸ ἱερὸν λιθίνῳ  περιβόλῳ   καρτερῶς πάνυ τετειχισμένον. (Ἦν δὲ
[14, 11]   ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ τῷ πρεσβυτέρῳ  δόλῳ   μᾶλλον ἐδόκει περιγίνεσθαι τἀνδρός, μὴ
[14, 10]   πρὸ δώδεκα καλανδῶν Ὀκτωβρίων Λευκίω  Λέντλω   Γαίω Μαρκέλλω ὑπάτοις. παρῆσαν Τίτος
[14, 10]   πρὸ δώδεκα καλανδῶν Κουιντιλίων Λευκίω  Λέντλω   Γαίω Μαρκέλλω ὑπάτοις. παρῆσαν Τίτος
[14, 10]   Μάρκου Ποπλίου υἱὸς Λουκίου λέγουσιν.  Λέντλῳ   τἀνθυπάτῳ προσελθόντες ἐδιδάξαμεν αὐτὸν περὶ
[14, 2]   μόνων δὲ τῶν ἱερέων τῷ  Ἀριστοβούλῳ   προσμενόντων. μὲν οὖν Ἀρέτας
[14, 4]   τοὺς κατὰ τὴν χώραν Ἰουδαίους  Ἀριστοβούλῳ   συμπολεμεῖν ἐκώλυσεν, καὶ τοὺς αἰτίους
[14, 6]   καὶ συλληψομένους αὐτόν. πολλοὶ δ'  Ἀριστοβούλῳ   τῶν Ἰουδαίων κατὰ τὴν παλαιὰν
[14, 12]   τὸν δ' οὐχ ὑπακούσαντα τῷ  ἐμῷ   διατάγματι δίκην συστήσασθαι βούλομαι, κἂν
[14, 16]   προμηθείᾳ χρώμενοι προσελιπάρουν τῷ  πολέμῳ   εἰς τοὔσχατον, καὶ ταῦτα μεγάλου
[14, 10]   ἐν τῷ ἔγγιστα ἐν Ἀλεξανδρείᾳ  πολέμῳ   μετὰ χιλίων πεντακοσίων στρατιωτῶν ἧκεν
[14, 10]   χρόνοις ἔν τε εἰρήνῃ καὶ  πολέμῳ   πίστιν τε καὶ σπουδὴν περὶ
[14, 9]   Ἡρώδου καὶ Σοσσίου παρῄνεσεν τῷ  δήμῳ   δέξασθαι τὸν Ἡρώδην εἰπὼν διὰ
[14, 8]   Ἐρχιεὺς καὶ οἱ συμπρόεδροι Τῷ  δήμῳ,   Διονύσιος Διονυσίου εἶπεν: ἐπειδὴ Ὑρκανὸς
[14, 10]   ποίησιν Εὐωνύμου, Ἀνθεστηριῶνος ἔΔοξε τῷ  δήμῳ   εἰσηγησαμένου Μάρκου Ἀλεξάνδρου. ἐπεὶ τὸ>
[14, 8]   Ἰουδαίων διατελεῖ κοινῇ τε τῷ  δήμῳ   καὶ ἰδίᾳ τῶν πολιτῶν ἑκάστῳ
[14, 10]   Ἀρτεμισίου τῇ προτέρᾳ ἔδοξε τῷ  δήμῳ,   Νικάνωρ Εὐφήμου εἶπεν εἰσηγησαμένων τῶν
[14, 10]   ἔδοξε τῇ βουλῇ καὶ τῷ  δήμῳ   στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ οἱ κατοικοῦντες
[14, 10]   δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ  δήμῳ   συγκεχωρῆσθαι αὐτοῖς συνερχομένοις ἐν ταῖς
[14, 10]   στρατηγὸς συνεχώρησεν, δεδόχθαι τῷ  δήμῳ,   τοῦ πράγματος Ῥωμαίοις ἀνήκοντος, μηδένα
[14, 12]   ἐναντιωθέντων ἡμῖν τε καὶ τῷ  δήμῳ   τῶν Ῥωμαίων καὶ μήτε πόλεων
[14, 10]   διὰ σπουδῆς ἔχομεν κατακολουθοῦντες τῷ  δήμῳ   τῶν Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων ὄντι
[14, 10]   καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ τῷ  δήμῳ   τῶν Ῥωμαίων Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν
[14, 10]   Δολοβέλλας αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευτὴς Ὑρκανοῦ
[14, 12]   Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. διάταγμα ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς
[14, 10]   τὸ δεύτερον Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν
[14, 12]   Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. ἐμφανισάντων μοι ἐν Ἐφέσῳ
[14, 10]   ὕπατος Ῥωμαίων Παριανῶν ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι οἱ Ἰουδαῖοι
[14, 10]   καὶ ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. Ἰουδαῖοι πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντες
[14, 10]   καὶ ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. Ἰουδαίους τοὺς ἐν τῇ
[14, 10]   Γάλβας ἀνθύπατος Μιλησίων ἄρχουσι βουλῇ  δήμῳ   χαίρειν. Πρύτανις Ἑρμοῦ υἱὸς πολίτης
[14, 15]   φεύγειν, ὡς μηδὲν ἔχοντες Ῥωμαῖοι  λιμῷ   διαφθαρεῖεν. Ἡρώδης δὲ τὴν μὲν
[14, 16]   μεγάλου στρατοῦ περικαθημένου σφᾶς καὶ  λιμῷ   ταλαιπωρούμενοι καὶ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων:
[14, 12]   αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ Κασσίου Ἰουδαίους οὐ  νόμῳ   πολέμου γράψαντα τοῖς κατὰ τὰς
[14, 14]   μεταβολῆς, καὶ τῷ κοινῷ χρησάμενος  λογισμῷ   περὶ τῶν ἐν ἀξιώματι τοσούτῳ
[14, 7]   συλλογήν, δείσας περὶ τῷ παντὶ  κόσμῳ   καὶ> τοῦ ναοῦ τὴν δοκὸν
[14, 15]   ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος σὺν τῷ οἰκείῳ  κόσμῳ   τιμὴν Ἡρώδῃ ταύτην ἀπονέμων καὶ
[14, 16]   τὸ ἔσωθεν ἱερὸν καὶ τὴν  ἄνω   πόλιν οἱ Ἰουδαῖοι συνέφυγον, δείσαντες
[14, 7]   δυναστεύων Χαλκίδος τῆς ὑπὸ τῷ  Λιβάνῳ   ὄρει, καὶ πέμψας τὸν υἱὸν
[14, 9]   παραστάντα οὔτε ὑμᾶς ἔχειν εἰπεῖν  ὑπολαμβάνω,   ἀλλὰ πᾶς ὁστισδηποτοῦν ἀφῖκται εἰς
[14, 10]   αὐτοκρατόρων ἐν ταῖς ἐπαρχίαις μαρτυρησάντων  Ὑρκανῷ   ἀρχιερεῖ Ἰουδαίων καὶ Ἰουδαίοις ἐπί
[14, 12]   περιέχον ταῦτα. (Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ  Ὑρκανῷ   ἀρχιερεῖ καὶ ἐθνάρχῃ καὶ τῷ
[14, 4]   τῷ θεῷ τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπέδωκεν  Ὑρκανῷ   διά τε τἆλλα ὅσα χρήσιμος
[14, 9]   τὴν ὁδόν, ὡς μήτε ἐπίφοβος  Ὑρκανῷ   δόξειε μετὰ μείζονος παραγενόμενος τάγματος
[14, 10]   καὶ Ἰουδαίους ἔχειν. δεδόσθαι δὲ  Ὑρκανῷ   καὶ παισὶ τοῖς αὐτοῦ καὶ
[14, 2]   προστιθεμένου καὶ τοῦ δήμου τῷ  Ὑρκανῷ   καὶ συμπολιορκοῦντος αὐτῷ, μόνων δὲ
[14, 12]   δίκαια τοὺς Ἰουδαίους παραχρῆμα ἔγραψεν  Ὑρκανῷ   καὶ τοῖς Ἰουδαίοις, ἐπέστειλεν δὲ
[14, 10]   σπειρομένων, πρὸς τούτοις ἔτι καὶ  Ὑρκανῷ   καὶ τοῖς τέκνοις αὐτοῦ τὰς
[14, 10]   ἡμᾶς ἀπομνημονεύειν καὶ προνοεῖν, ὡς  Ὑρκανῷ   καὶ τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων
[14, 8]   εἰς Συρίαν ἀποπλεύσας ἐτίμησεν μεγάλως,  Ὑρκανῷ   μὲν τὴν ἀρχιερωσύνην βεβαιώσας, Ἀντιπάτρῳ
[14, 8]   τῆς Ἰουδαίας. ἐπιτρέπει δὲ καὶ  Ὑρκανῷ   τὰ τῆς πατρίδος ἀναστῆσαι τείχη
[14, 9]   καὶ τυραννίδος γλιχόμενον: καὶ προσελθόντες  Ὑρκανῷ   φανερῶς ἤδη κατηγόρουν Ἀντιπάτρου, καί
[14, 13]   ἔτι χρηστὸν προσδεχομένων. (Ἀλλ' Ἡρώδης  ἐπάνω   τῆς ἐκ τοῦ δεινοῦ πληγῆς
[14, 8]   ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα χρυσῷ  στεφάνῳ   ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον, καὶ
[14, 13]   τοῖς ἐναντίοις προστιθέμενος, ἑσπέρας ἐπελθούσης  ἔγνω   ταύτῃ πρὸς φυγὴν χρήσασθαι καὶ
[14, 11]   παίδων αὐτοῦ Ἡρώδης μὲν εὐθὺς  ἔγνω   τιμωρεῖν τῷ πατρὶ μετὰ στρατιᾶς
[14, 11]   Τύρῳ παρελθὼν εἰς τὴν πόλιν  ἔγνω   τοῦτόν τε ὑπεκκλέψαι καὶ εἰς
[14, 8]   τῆς πατρίδος ἀναστῆσαι τείχη ταύτην  αἰτησαμένῳ   τὴν χάριν: ἔτι γὰρ ἐρήριπτο
[14, 9]   αὐτῷ καὶ σκιὰν δυσκόλου τινὸς  παρεσχημένῳ.   πείθεται τούτοις Ἡρώδης ὑπολαβὼν εἰς
[14, 11]   μὲν Μαλίχῳ κακοήθως πρὸς αὐτὸν  διακειμένῳ,   τὰ δὲ ἄλλοις προσέταξεν εἰσπράττεσθαι.
[14, 4]   συγγνοὺς δὲ Πομπήιος αὐτῷ  δεομένῳ   πέμπει Γαβίνιον καὶ στρατιώτας ἐπί
[14, 13]   περὶ αὐτῶν: χρημάτων τε γὰρ  δεομένῳ   πλείονα ἔσεσθαι παρ' αὐτοῦ ὧν
[14, 12]   δὲ εἰς τὴν Ἀσίαν ἀπῆρεν:  γενομένῳ   δὲ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ αἱ
[14, 13]   πόλιν περὶ αὐτὸ Ἡρωδίαν προσαγορεύσας.  γενομένῳ   δὲ τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ
[14, 1]   τῶν Ἰουδαίων ἐκ τύχης τινὸς  γενομένῳ,   περὶ οὗ κατὰ καιρὸν δηλώσομεν.
[14, 7]   δὲ ἀρκεσθήσεσθαι τῷ ὑπ' αὐτοῦ  δοθησομένῳ   πολλῶν ὄντι μυριάδων ἀξίῳ.
[14, 10]   ἐν τῷ ναῷ τῆς Ὁμονοίας.  γραφομένῳ   παρῆσαν Λούκιος Καλπούρνιος Μενηνία Πείσων,
[14, 8]   ἐν τῷ τῆς Ὁμονοίας ναῷ.  γραφομένῳ   τῷ δόγματι παρῆσαν Λούκιος Κωπώνιος
[14, 15]   τὴν κατὰ τὸν ἀδελφὸν τύχην,  προσδεχομένῳ   μέντοι καὶ αὐτῷ διά τινας
[14, 9]   εὐεργετήσαντι, μηδὲν δὲ χαλεπὸν αὐτὸν  εἰργασμένῳ,   περὶ δὲ ὧν ἐγκαλεῖ διὰ
[14, 13]   Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ οὕτω  καλουμένῳ   ἀδελφὸς Ἰώσηπος ὑπήντησεν καὶ
[14, 6]   στρατεύοντι καὶ τὸν Εὐφράτην ἤδη  πεπεραιωμένῳ   μετέδοξεν εἰς τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψαντι
[14, 8]   Ὑρκανοῦ. Μιθριδάτῃ τε γὰρ τῷ  Περγαμηνῷ   κομίζοντι ἐπικουρικὸν καὶ ἀδυνάτως ἔχοντι
[14, 13]   στάσιν, τὸ δ' ἀληθὲς συμπράξων  ἐκείνῳ   τὴν ἀρχήν. Φασαήλου δ' ὑπαντήσαντος
[14, 13]   περιόντος πρὸς πόλεμον παρεσκευασμένος, ἐν  ἐκείνῳ   τῷ χωρίῳ, ἐν τῶν
[14, 6]   αὐτοὺς καὶ πεῖσαι πρὸς τὸν  ἀμείνω   λογισμὸν ἐπανελθεῖν. δ' ἐλθὼν
[14, 4]   βαθεῖα ἐντὸς ἀπολαμβάνουσα τὸ ἱερὸν  λιθίνῳ   περιβόλῳ καρτερῶς πάνυ τετειχισμένον. (Ἦν
[14, 14]   τῆς Ἡρώδου μεταβολῆς, καὶ τῷ  κοινῷ   χρησάμενος λογισμῷ περὶ τῶν ἐν
[14, 15]   αὐτοῦ Ἰώσηπον παρακαθιστάνειν σφίσι προσπολεμοῦσιν  Ἀντιγόνῳ.   καὶ διαλλάττεται μὲν πολλὰ τοῦ
[14, 12]   πόλιν εὔνουν. ταῦτα διαπραξάμενος ὑπήντησεν  Ἀντιγόνῳ   καὶ μάχην αὐτῷ συνάψας νικᾷ
[14, 13]   τὰ κατὰ τὴν χώραν καὶ  Ἀντιγόνῳ   συμπράξουσαν, ἡγεμόνα τε ὁμώνυμον τοῦ
[14, 7]   κινήσειν τῶν ἐκ τοῦ ναοῦ,  μόνῳ   δὲ ἀρκεσθήσεσθαι τῷ ὑπ' αὐτοῦ
[14, 4]   μὲν ἄλλα πάντα οὖσαν ὀχυράν,  μόνῳ   δὲ τῷ βορείῳ μέρει φαύλως
[14, 5]   Ἀρέταν ἐπιθυμεῖν τοῦτο γενέσθαι βουλόμενος.  (Χρόνῳ   δ' ὕστερον Ἀλεξάνδρου τὴν Ἰουδαίαν
[14, 7]   ὡς καὶ ὑπ' ἄλλων δεδήλωται.  (Χρόνῳ   δ' ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν Ῥώμην
[14, 4]   τε ὄντα ἐν τῷ πρὶν  χρόνῳ   καὶ ἀόρατον: παρῆλθεν γὰρ εἰς
[14, 4]   μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι ἐν βραχεῖ  χρόνῳ   παρ' ἡμῶν εἰσεπράξαντο, καὶ
[14, 16]   καὶ ὡς ἐπὶ τοσούτῳ πολιτῶν  φόνῳ   βραχὺ καὶ τὴν τῆς οἰκουμένης
[14, 14]   γυναικὸς ἀδελφῷ λαβεῖν ἀξιώσων Ἀλεξάνδρῳ  υἱωνῷ   τυγχάνοντι πρὸς μὲν πατρὸς Ἀριστοβούλου
[14, 4]   τῷ ἱερῷ καὶ ὅσα ἦν  ἔξω   περὶ τὸ ἱερὸν ὠχύρου. καὶ
[14, 13]   εὐνοῦχος ἐντολὰς εἶχεν προαγαγὼν αὐτὸν  ἔξω   τοῦ τείχους συλλαμβάνειν. ἔτυχον δὲ
[14, 13]   ἔστιν δ' ὧν εἰς τὸ  ἔξω   χαράκωμα: ἦν γάρ τι αὐτόθι:
[14, 13]   ὑπαντᾶν τοῖς τὰ γράμματα κομίζουσιν:  οὐδέπω   γὰρ αὐτοὺς εἰλῆφθαι πρὸς τῶν
[14, 10]   ἄλλους θιάσους κωλύων τούτοις μόνοις  ἐπιτρέπω   κατὰ τὰ πάτρια ἔθη καὶ
[14, 14]   Ἰουδαίαν παρέβαλεν τῷ λόγῳ μὲν  Ἰωσήπῳ   συμμαχήσων, τὸ δ' ὅλον ἦν
[14, 15]   ὑπηκόους εἶναι. τῷ δ' αὐτῷ  τρόπῳ   καὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἐχρήσαντο
[14, 2]   τοῦ Ὀνίου φόνου τούτῳ τῷ  τρόπῳ:   πολιορκουμένων τῶν ἱερέων καὶ τοῦ
[14, 15]   κατὰ τὴν Ἰουδαίαν τεθνεὼς Ἰώσηπος  τρόπῳ   τοιούτῳ: λήθην μὲν ὧν αὐτῷ
[14, 7]   μαρτυρεῖ δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ  τόπῳ   αὐτὸς Στράβων, ὅτι καθ'
[14, 12]   αὐτῷ συνάψας νικᾷ καὶ ὅσον  οὔπω   τῶν ἄκρων ἐπιβάντα τῆς Ἰουδαίας
[14, 5]   καὶ τὸ Ἀντιπάτρου ἑταιρικὸν ὑπήντων  Ἀλεξάνδρῳ:   ἠκολούθει δὲ καὶ Γαβίνιος σὺν
[14, 14]   τῆς γυναικὸς ἀδελφῷ λαβεῖν ἀξιώσων  Ἀλεξάνδρῳ   υἱωνῷ τυγχάνοντι πρὸς μὲν πατρὸς
[14, 14]   ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας καὶ χειμῶνι  σφοδρῷ   περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον διασώζεται
[14, 4]   ἀνέκτισεν Δημητρίῳ χαριζόμενος τῷ Γαδαρεῖ  ἀπελευθέρῳ   αὐτοῦ: τὰς δὲ λοιπὰς Ἵππον
[14, 4]   τὰς οἰκίας τὰς πρὸς τῷ  ἱερῷ   καὶ ὅσα ἦν ἔξω περὶ
[14, 14]   καὶ τότε μὲν ἔν τινι  ἱερῷ   κατάγεται, καταλελοίπει γὰρ αὐτόθι πολλοὺς
[14, 7]   ἁψόμενος ἄλλου τῶν ἐν τῷ  ἱερῷ   λαμβάνει, καὶ παραβὰς τοὺς ὅρκους
[14, 4]   εἰσπεσόντες ἔσφαττον τοὺς ἐν τῷ  ἱερῷ,   οἱ δὲ πρὸς ταῖς θυσίαις
[14, 7]   ἦν πλοῦτος ἐν τῷ ἡμετέρῳ  ἱερῷ   πάντων τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην
[14, 9]   καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐν τῷ  ἱερῷ   παρακαλοῦσαι τὸν βασιλέα καὶ τὸν
[14, 1]   ταῦτα ἐπὶ τοῖς ἐν τῷ  ἱερῷ   συνθέμενοι καὶ ὅρκοις καὶ δεξιαῖς
[14, 2]   στρατιὰν ἀγαγὼν καὶ προσβαλὼν τῷ  ἱερῷ   τὸν Ἀριστόβουλον ἐπολιόρκει προστιθεμένου καὶ
[14, 3]   ἀνακείμενον ἐν Ῥώμῃ ἐν τῷ  ἱερῷ   τοῦ Διὸς τοῦ Καπετωλίου ἐπιγραφὴν
[14, 7]   Ἰουδαίαν καὶ τὰ ἐν τῷ  ἱερῷ   χρήματα, Πομπήιος καταλελοίπει, δισχίλια
[14, 11]   τὴν τῶν χρημάτων εἴσπραξιν καὶ  ἑκατέρῳ   τῶν υἱῶν συνάγειν δίδωσιν τὰ
[14, 7]   δεδιότας. μαρτυρεῖ δὲ καὶ ἐν  ἑτέρῳ   τόπῳ αὐτὸς Στράβων, ὅτι
[14, 7]   τοσοῦτος ἦν πλοῦτος ἐν τῷ  ἡμετέρῳ   ἱερῷ πάντων τῶν κατὰ τὴν
[14, 4]   κοίλης Συρίας ἀφελόμενος ὑπὸ τῷ  σφετέρῳ   στρατηγῷ ἔταξεν καὶ τὸ σύμπαν
[14, 9]   δὲ ἀπειλῇ μόνον μὴ χωρῆσαι  περαιτέρω   κατὰ τοῦ παρασχόντος αὐτῷ εἰς
[14, 4]   καὶ αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν στίφει  καρτερῷ.   φόνου δὲ ἦν τὰ πάντα
[14, 11]   Μάλιχον ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ τῷ  πρεσβυτέρῳ   δόλῳ μᾶλλον ἐδόκει περιγίνεσθαι τἀνδρός,
[14, 13]   παροξυνθεὶς Ἀντώνιος τοὺς δεδεμένους ἀπέκτεινεν.  (Δευτέρῳ   δ' ἔτει Συρίαν κατέσχον Πάκορός
[14, 10]   καὶ ἵνα ἐν Σιδῶνι τῷ  δευτέρῳ   ἔτει τὸν φόρον ἀποδιδῶσιν τὸ
[14, 10]   ὅπως τε Ἰουδαίοις ἐν τῷ  δευτέρῳ   τῆς μισθώσεως ἔτει> τῆς προσόδου
[14, 10]   τε καὶ ὅσιον ἐν ἅπαντι  καιρῷ   διὰ σπουδῆς ἔχομεν κατακολουθοῦντες τῷ
[14, 13]   πολεμίων συλλαβόντων γνοὺς Ἡρώδης πρόσεισι  Πακόρῳ   καὶ Πάρθων τοῖς δυνατοῖς ὡς
[14, 13]   τῶν βαρβάρων ἄπιστον, ἀλλὰ καὶ  Πακόρῳ   καὶ τοῖς ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι κελεύοντος.
[14, 8]   δὲ τὸν στέφανον ἐν τῷ  θεάτρῳ   Διονυσίοις τραγῳδῶν τῶν καινῶν ἀγομένων
[14, 8]   πρυτανείας ἐκκλησίας ἀγομένης ἐν τῷ  θεάτρῳ   τῶν προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς
[14, 8]   Καῖσαρ Ὑρκανὸν μὲν ἀποδείκνυσιν ἀρχιερέα,  Ἀντιπάτρῳ   δ' ἐφίησιν δυναστείαν ἣν αὐτὸς
[14, 8]   Ὑρκανῷ μὲν τὴν ἀρχιερωσύνην βεβαιώσας,  Ἀντιπάτρῳ   δὲ πολιτείαν ἐν Ῥώμῃ δοὺς
[14, 6]   τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν, ὡς ἦν  Ἀντιπάτρῳ   θέλοντι, ἐπὶ τὴν Ναβαταίων ἔρχεται,
[14, 8]   πόλεμον εἰς τὰ κινδυνωδέστατα τῷ  Ἀντιπάτρῳ:   καὶ δὴ καὶ τρωθῆναι συνέβη
[14, 11]   τῆς Ἰουδαίας ἀπῆρεν, Μάλιχος ἐπεβούλευσεν  Ἀντιπάτρῳ   τὴν τούτου τελευτὴν ἀσφάλειαν Ὑρκανοῦ
[14, 4]   ἕως Εὐφράτου ποταμοῦ καὶ Αἰγύπτου  Σκαύρῳ   παραδοὺς καὶ δύο τάγματα Ῥωμαίων
[14, 10]   τῷ Καπετωλίῳ καὶ Σιδῶνι καὶ  Τύρῳ   καὶ ἐν Ἀσκάλωνι καὶ ἐν
[14, 11]   τοῦ παιδὸς αὐτῷ ὁμηρεύοντος ἐν  Τύρῳ   παρελθὼν εἰς τὴν πόλιν ἔγνω
[14, 11]   λάθρα διαπέμπει πρὸς τοὺς ἐν  Τύρῳ   χιλιάρχους κελεύων αὐτοὺς συμπράττειν Ἡρώδῃ
[14, 10]   ἡγεμόνες, δίδωμι τὴν ἀστρατείαν καὶ  συγχωρῶ   χρῆσθαι τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς ἱερῶν
[14, 10]   ἔχειν καὶ ποιεῖν Ἰουδαικὰ ἐν  Ἐφέσῳ   ἐδόκουν, δεισιδαιμονίας ἕνεκα ἀπέλυσα. τοῦτο
[14, 12]   καὶ Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευταὶ ἐν  Ἐφέσῳ   μοι συντυχόντες τήν τε ἔμπροσθεν
[14, 10]   Ἰουδαικὰ ἔχοντας καὶ ποιοῦντας ἐν  Ἐφέσῳ   πρὸ τοῦ βήματος δεισιδαιμονίας ἕνεκα
[14, 10]   ἱερὰ Ἰουδαικὰ ποιεῖν εἰώθασιν, ἐν  Ἐφέσῳ   πρὸ τοῦ βήματος δεισιδαιμονίας ἕνεκα
[14, 12]   δήμῳ χαίρειν. ἐμφανισάντων μοι ἐν  Ἐφέσῳ   Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἐθνάρχου
[14, 12]   μνήμης καὶ τὸ ἔθνος αὔξειν  φροντίσω   τῶν ὑμῖν συμφερόντων. ἐξέθηκα δὲ
[14, 6]   στρατηγίαν δράσας ἀπῆρεν εἰς Ῥώμην  Κράσσῳ   παραδοὺς τὴν ἀρχήν. περὶ δὲ
[14, 8]   δύνηται ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα  χρυσῷ   στεφάνῳ ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον,
[14, 9]   ἐμπίπτει τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων Φασαήλῳ  τῷ   ἀδελφῷ, καὶ πρὸς τὴν εὐδοκίμησιν
[14, 8]   τὸν πόλεμον εἰς τὰ κινδυνωδέστατα  τῷ   Ἀντιπάτρῳ: καὶ δὴ καὶ τρωθῆναι
[14, 1]   Πέτραν, ὅπου τὰ βασίλεια ἦν  τῷ   Ἀρέτᾳ. μάλιστα δὲ ὢν φίλος
[14, 2]   αὐτῷ, μόνων δὲ τῶν ἱερέων  τῷ   Ἀριστοβούλῳ προσμενόντων. μὲν οὖν
[14, 12]   τε αὐτοῖς μηδεμίαν προσφέρειν ἐπὶ  τῷ   ἀσθενεῖς αὐτοὺς ποιεῖν τῶν ἰδίων
[14, 1]   Ἀρέτᾳ. μάλιστα δὲ ὢν φίλος  τῷ   βασιλεῖ κατάγειν τὸν Ὑρκανὸν εἰς
[14, 1]   συμβάσεως καταλύεται τὴν ἔχθραν ἐπὶ  τῷ   βασιλεύειν μὲν Ἀριστόβουλον, αὐτὸν δὲ
[14, 4]   πάντα οὖσαν ὀχυράν, μόνῳ δὲ  τῷ   βορείῳ μέρει φαύλως ἔχουσαν: περιέρχεται
[14, 16]   ἠθροίζοντο τεῖχος, καὶ διεκάθητο πρὸς  τῷ   βορείῳ τείχει τῆς πόλεως στρατιᾶς
[14, 11]   περὶ Κάσσιον καὶ Βροῦτον ἐν  τῷ   βουλευτηρίῳ κτείνεται κατασχὼν τὴν ἀρχὴν
[14, 4]   ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν Δημητρίῳ χαριζόμενος  τῷ   Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ: τὰς δὲ
[14, 15]   ἐπικηρυκευσάμενοι παρέδοσαν σφᾶς ὑπηκόους εἶναι.  τῷ   δ' αὐτῷ τρόπῳ καὶ κατὰ
[14, 9]   τῆς δίκης καὶ προσαπειλῶν παρακούσαντι.  τῷ   δ' ἦν ἀφορμὴ τὸ παρὰ
[14, 6]   Μιθριδάτην καὶ Ὀρσάνην ἐλθόντας προύπεμψεν,  τῷ   δὲ λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτόν. καὶ
[14, 9]   καὶ τῶν πέριξ στρατηγὸν ἀποδείκνυσιν,  τῷ   δὲ μετ' αὐτὸν Ἡρώδῃ τὴν
[14, 6]   πολλοὺς μὲν ἐσωφρόνισεν καὶ προσηγάγετο  τῷ   δέοντι, τὸν δὲ Ἀλέξανδρον οὐκ
[14, 10]   σπείρουσιν. καὶ ἵνα ἐν Σιδῶνι  τῷ   δευτέρῳ ἔτει τὸν φόρον ἀποδιδῶσιν
[14, 10]   προαιρῆται. ὅπως τε Ἰουδαίοις ἐν  τῷ   δευτέρῳ τῆς μισθώσεως ἔτει> τῆς
[14, 9]   τε Ἡρώδου καὶ Σοσσίου παρῄνεσεν  τῷ   δήμῳ δέξασθαι τὸν Ἡρώδην εἰπὼν
[14, 8]   Δωρόθεος Ἐρχιεὺς καὶ οἱ συμπρόεδροι  Τῷ   δήμῳ, Διονύσιος Διονυσίου εἶπεν: ἐπειδὴ
[14, 10]   δὲ ποίησιν Εὐωνύμου, Ἀνθεστηριῶνος ἔΔοξε  τῷ   δήμῳ εἰσηγησαμένου Μάρκου Ἀλεξάνδρου. ἐπεὶ
[14, 8]   τῶν Ἰουδαίων διατελεῖ κοινῇ τε  τῷ   δήμῳ καὶ ἰδίᾳ τῶν πολιτῶν
[14, 10]   μηνὸς Ἀρτεμισίου τῇ προτέρᾳ ἔδοξε  τῷ   δήμῳ, Νικάνωρ Εὐφήμου εἶπεν εἰσηγησαμένων
[14, 10]   Σαρδιανῶν. ἔδοξε τῇ βουλῇ καὶ  τῷ   δήμῳ στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ οἱ
[14, 10]   θεῷ: δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ  τῷ   δήμῳ συγκεχωρῆσθαι αὐτοῖς συνερχομένοις ἐν
[14, 10]   γινομένου, στρατηγὸς συνεχώρησεν, δεδόχθαι  τῷ   δήμῳ, τοῦ πράγματος Ῥωμαίοις ἀνήκοντος,
[14, 12]   τῶν ἐναντιωθέντων ἡμῖν τε καὶ  τῷ   δήμῳ τῶν Ῥωμαίων καὶ μήτε
[14, 10]   καιρῷ διὰ σπουδῆς ἔχομεν κατακολουθοῦντες  τῷ   δήμῳ τῶν Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων
[14, 10]   συμφέροντι καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ  τῷ   δήμῳ τῶν Ῥωμαίων Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου
[14, 10]   ἡμέτερος στρατηγὸς καὶ> ὕπατος ἐν  τῷ   διατάγματι κωλύων θιάσους συνάγεσθαι κατὰ
[14, 8]   τῷ τῆς Ὁμονοίας ναῷ. γραφομένῳ  τῷ   δόγματι παρῆσαν Λούκιος Κωπώνιος Λευκίου
[14, 10]   πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν αὐτοκράτορες, καὶ ἐν  τῷ   ἔγγιστα ἐν Ἀλεξανδρείᾳ πολέμῳ μετὰ
[14, 9]   τὸ καὶ τὴν ἰσχὺν ἐπιδείξασθαι  τῷ   ἔθνει μόνον. καὶ τὰ μὲν
[14, 7]   Ἀλεξανδρέων πόλεως ἀφώρισται μέγα μέρος  τῷ   ἔθνει τούτῳ. καθίσταται δὲ καὶ
[14, 10]   καὶ προνοεῖν, ὡς Ὑρκανῷ καὶ  τῷ   ἔθνει τῶν Ἰουδαίων καὶ τοῖς
[14, 12]   κυρίοις. τὸν δ' οὐχ ὑπακούσαντα  τῷ   ἐμῷ διατάγματι δίκην συστήσασθαι βούλομαι,
[14, 15]   παιδὸς ἑνὸς ἀκολούθου λουομένου ἐν  τῷ>   ἐντὸς οἰκήματι τῶν πολεμίων τινὲς
[14, 12]   Ῥωμαικοῖς καὶ Ἑλληνικοῖς καὶ ἐν  τῷ   ἐπιφανεστάτῳ ἔχητε αὐτὸ γεγραμμένον, ὅπως
[14, 15]   γὰρ πολιορκῶν Σαμόσατα τὸ πρὸς  τῷ   Εὐφράτῃ χωρίον, σὺν ἱππόταις τε
[14, 10]   ἄρχων ἰδιώτης, τῷδε  τῷ   ζημιώματι ὑπεύθυνος ἔστω καὶ ὀφειλέτω
[14, 1]   τοὺς λόγους, καὶ ὅτι κινδυνεύσει  τῷ   ζῆν, εἰ μὴ φυλάξαιτο ποιήσας
[14, 7]   εἰ τοσοῦτος ἦν πλοῦτος ἐν  τῷ   ἡμετέρῳ ἱερῷ πάντων τῶν κατὰ
[14, 8]   ἀνειπεῖν δὲ τὸν στέφανον ἐν  τῷ   θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδῶν τῶν καινῶν
[14, 8]   τῆς πρυτανείας ἐκκλησίας ἀγομένης ἐν  τῷ   θεάτρῳ τῶν προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεος
[14, 2]   ἔθος ἐστὶν ἡμῖν πολλὰ θύειν  τῷ   θεῷ. ἀποροῦντες δὲ θυμάτων οἱ
[14, 10]   τὰς πατρίους εὐχὰς καὶ θυσίας  τῷ   θεῷ: δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ
[14, 2]   ὃς ἀνομβρίας ποτὲ οὔσης ηὔξατο  τῷ   θεῷ λῦσαι τὸν αὐχμὸν καὶ
[14, 16]   Ῥωμαῖοι τὰς καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν  τῷ   θεῷ, πρεσβεύονται ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντες θύματα
[14, 16]   εἰκοσιεπτά. Σόσσιος δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶς  τῷ   θεῷ στέφανον ἀνέζευξεν ἀπὸ Ἱεροσολύμων
[14, 4]   ναοπόλοις καὶ τὰ νόμιμα ἐπιφέρειν  τῷ   θεῷ τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπέδωκεν Ὑρκανῷ
[14, 4]   καὶ τὰς οἰκίας τὰς πρὸς  τῷ   ἱερῷ καὶ ὅσα ἦν ἔξω
[14, 7]   οὐδενὸς ἁψόμενος ἄλλου τῶν ἐν  τῷ   ἱερῷ λαμβάνει, καὶ παραβὰς τοὺς
[14, 4]   μὲν εἰσπεσόντες ἔσφαττον τοὺς ἐν  τῷ   ἱερῷ, οἱ δὲ πρὸς ταῖς
[14, 9]   γὰρ καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐν  τῷ   ἱερῷ παρακαλοῦσαι τὸν βασιλέα καὶ
[14, 1]   κτῆσιν. ταῦτα ἐπὶ τοῖς ἐν  τῷ   ἱερῷ συνθέμενοι καὶ ὅρκοις καὶ
[14, 2]   τὴν στρατιὰν ἀγαγὼν καὶ προσβαλὼν  τῷ   ἱερῷ τὸν Ἀριστόβουλον ἐπολιόρκει προστιθεμένου
[14, 3]   ἡμεῖς ἀνακείμενον ἐν Ῥώμῃ ἐν  τῷ   ἱερῷ τοῦ Διὸς τοῦ Καπετωλίου
[14, 7]   τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὰ ἐν  τῷ   ἱερῷ χρήματα, Πομπήιος καταλελοίπει,
[14, 12]   Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ καὶ ἐθνάρχῃ καὶ  τῷ   Ἰουδαίων ἔθνει χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε,
[14, 11]   ἄλλοις δεδήλωται. (Τοῦ δ' ἐπὶ  τῷ   Καίσαρος θανάτῳ πολέμου συνερρωγότος καὶ
[14, 4]   ἀποκλείειν τε καὶ πολεμεῖν παρῄνουν  τῷ   κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον. φθάσαντες δὲ
[14, 10]   δέλτον ταῦτα περιέχουσαν ἔν τε  τῷ   Καπετωλίῳ καὶ Σιδῶνι καὶ Τύρῳ
[14, 8]   ὑπάτοις εἰς Ῥώμην ἀναγράψαι ἐν  τῷ   Καπετωλίῳ. καὶ τὸ γενόμενον ὑπὸ
[14, 10]   χαλκαῖς στήλαις καὶ δέλτοις ἐν  τῷ   Καπετωλίῳ μέχρι νῦν διαμένοντα καὶ
[14, 10]   πόλεων καὶ ἔτι νῦν ἐν  τῷ   Καπετωλίῳ χαλκαῖς στήλαις ἐγγέγραπται, οὐ
[14, 13]   Ἡρώδου καὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ  τῷ   κατὰ τόπον ἄρχοντι προσέταξεν κολάσαι
[14, 14]   εἰσέρχεται τῆς Ἡρώδου μεταβολῆς, καὶ  τῷ   κοινῷ χρησάμενος λογισμῷ περὶ τῶν
[14, 7]   παρέλαβεν δυναστεύων Χαλκίδος τῆς ὑπὸ  τῷ   Λιβάνῳ ὄρει, καὶ πέμψας τὸν
[14, 8]   εἰς Αἴγυπτον, μαρτυρεῖ δέ μου  τῷ   λόγῳ καὶ Στράβων Καππάδοξ
[14, 14]   ἐκείνους εἰς τὴν Ἰουδαίαν παρέβαλεν  τῷ   λόγῳ μὲν Ἰωσήπῳ συμμαχήσων, τὸ
[14, 1]   ὅσα πρὸς τούτοις συμβάλλεται κόσμον  τῷ   λόγῳ, τοῖς ἀναγνωσομένοις ἔχειν, ὡς
[14, 11]   τὴν πόλιν καὶ φοβερὸς ἦν  τῷ   Μαλίχῳ, δ' οὐκ ἀνίησιν
[14, 15]   στρατῷ παρῄνεσεν μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ  τῷ   Μαχαιρᾷ διαφέρεσθαι. (Αὐτὸς δὲ πρὸς
[14, 10]   τάς τε κώμας τὰς ἐν  τῷ   μεγάλῳ πεδίῳ, ἃς Ὑρκανὸς καὶ
[14, 11]   αὐτοῦ κατανοῆσαι, ὃς προεισπέμψας θεράποντα  τῷ   μὲν δοκεῖν ἐπὶ δείπνου παρασκευήν,
[14, 15]   πόλεις ἑκατὸν ταλάντοις. (Ἐν δὲ  τῷ   μεταξὺ Πακόρου πεσόντος ἐν μάχῃ
[14, 10]   καὶ Μακεδόνων ἀναγεγραμμένοις περὶ ἡμῶν  τῷ   μηκέτ' αὐτὰ πανταχοῦ μηδ' ἐν
[14, 16]   κατὰ τὰς οἰκίας συνωθούμενοι καὶ  τῷ   ναῷ προσφεύγοντες, ἦν τε οὔτε
[14, 10]   πρὸ τριῶν εἰδῶν Ἀπριλλίων ἐν  τῷ   ναῷ τῆς Ὁμονοίας. γραφομένῳ παρῆσαν
[14, 10]   πρὸ πέντε εἰδῶν Φεβρουαρίων ἐν  τῷ   ναῷ τῆς Ὁμονοίας. οἱ δὲ
[14, 7]   τοὺς ὅρκους ἅπαντα τὸν ἐν  τῷ   ναῷ χρυσὸν ἐξεφόρησεν. (Θαυμάσῃ δὲ
[14, 15]   Ἱεροσόλυμα βασιλέως στρατιὰ θαρροῦσα  τῷ   νενικηκέναι, καὶ τὸ πᾶν ἦν
[14, 15]   τὴν μὲν τούτων πρόνοιαν Φερώρᾳ  τῷ   νεωτάτῳ τῶν ἀδελφῶν ἐπιτρέπει κελεύσας
[14, 15]   τὸ στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος σὺν  τῷ   οἰκείῳ κόσμῳ τιμὴν Ἡρώδῃ ταύτην
[14, 1]   ταῦτα δὲ λέγει χαριζόμενος Ἡρώδῃ  τῷ   παιδὶ αὐτοῦ βασιλεῖ τῶν Ἰουδαίων
[14, 16]   τῆς Σαμαρείτιδος οὐκ ὀλίγον πρὸς  τῷ   πάλαι στρατὸν ἄγων: περὶ τρισμυρίους
[14, 7]   χρυσίου γινόμενον συλλογήν, δείσας περὶ  τῷ   παντὶ κόσμῳ καὶ> τοῦ ναοῦ
[14, 1]   Ἀντίπας τὸ πρῶτον ἐκαλεῖτο καὶ  τῷ   πατρὶ αὐτοῦ τοῦτο γὰρ ἦν
[14, 11]   τὸν τρόπον Μάλιχος, ἀντεπιστέλλει τιμωρεῖν  τῷ   πατρί, καὶ λάθρα διαπέμπει πρὸς
[14, 11]   θάνατον κακουργῆσαι, τάφον τε ἐκόσμει  τῷ   πατρί. καὶ παραγενόμενος Ἡρώδης εἰς
[14, 11]   Ἡρώδης μὲν εὐθὺς ἔγνω τιμωρεῖν  τῷ   πατρὶ μετὰ στρατιᾶς ἐπὶ Μάλιχον
[14, 14]   στρατείας, ἃς κατ' Αἴγυπτον αὐτοῦ  τῷ   πατρὶ συνδιήνεγκεν, καὶ τὴν ξενίαν
[14, 7]   τὸ πρῶτον εἰς Ῥωμαίους ἐξημαρτημένοις  τῷ   πελέκει διεχρήσατο. καὶ μὲν
[14, 4]   καὶ τοὺς αἰτίους τοῦ πολέμου  τῷ   πελέκει διεχρήσατο. τὸν δὲ Φαῦστον
[14, 8]   ἐντολῆς Ὑρκανοῦ. Μιθριδάτῃ τε γὰρ  τῷ   Περγαμηνῷ κομίζοντι ἐπικουρικὸν καὶ ἀδυνάτως
[14, 16]   πλέον προμηθείᾳ χρώμενοι προσελιπάρουν  τῷ   πολέμῳ εἰς τοὔσχατον, καὶ ταῦτα
[14, 11]   ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ  τῷ   πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον ἐδόκει περιγίνεσθαι
[14, 4]   ναὸν ἄβατόν τε ὄντα ἐν  τῷ   πρὶν χρόνῳ καὶ ἀόρατον: παρῆλθεν
[14, 1]   ταῦτ' ἀκούων συμφέρειν ἦν ἐπὶ  τῷ   πρὸς τὸν Ἀρέταν ἀποδρᾶναι, ἔστιν
[14, 15]   κριθησόμενος πρὸς Ἀντίγονον. οὐ μὴν  τῷ   Πτολεμαίῳ προυχώρησεν τὰ κατὰ τὴν
[14, 15]   ἐνέκειτο παρακαλῶν τούς τε ὑπὸ  τῷ   Σίλωνι ἡγεμόνας καὶ τοὺς στρατιώτας
[14, 10]   στρατείας. διὸ πείθεσθαι ἡμᾶς δεῖ  τῷ   στρατηγῷ. ὅμοια δὲ τούτοις καὶ
[14, 15]   περιουσίας. ἀλλ' μὲν Μαχαιρᾷ  τῷ   στρατηγῷ προσεκάθητο: Ἡρώδης δὲ πέντε
[14, 10]   ἔχοι, κἀγὼ δὲ ἔρρωμαι σὺν  τῷ   στρατοπέδῳ. τῆς γενομένης ἀναγραφῆς ἐν
[14, 8]   καὶ πάντα τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν  τῷ   στρατῷ. καὶ οἱ μὲν ὡς
[14, 7]   αὐτὸς μὲν σὺν ἅπαντι διεφθάρη  τῷ   στρατῷ, ὡς καὶ ἐν ἄλλοις
[14, 9]   πρὸς τὸ λόγον ὑποσχεῖν ἐν  τῷ   συνεδρίῳ. διεκώλυσαν δ' αὐτὸν προσβαλεῖν
[14, 9]   ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν δὲ οἱ ἐν  τῷ   συνεδρίῳ καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο
[14, 9]   παραλαβὼν πάντας ἀπέκτεινεν τοὺς ἐν  τῷ   συνεδρίῳ καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς
[14, 9]   ὡς υἱόν. καταστὰς δὲ ἐν  τῷ   συνεδρίῳ μετὰ τοῦ σὺν αὐτῷ
[14, 9]   ἀναίρεσιν τὴν Ἡρώδου τοὺς ἐν  τῷ   συνεδρίῳ τὴν δίκην εἰς ἄλλην
[14, 9]   δῆμον, ἵνα δίκην Ἡρώδης ἐν  τῷ   συνεδρίῳ τῶν πεπραγμένων ὑπόσχῃ, διετέλουν.
[14, 4]   τῆς κοίλης Συρίας ἀφελόμενος ὑπὸ  τῷ   σφετέρῳ στρατηγῷ ἔταξεν καὶ τὸ
[14, 13]   πλήττειν αὑτὸν κατέσχον οἱ παρόντες,  τῷ   τε πλήθει κατισχύσαντες καὶ ὡς
[14, 4]   Φαῦστον καὶ τοὺς ἄλλους ὅσοι  τῷ   τείχει προθύμως ἐπέβησαν τῶν πρεπόντων
[14, 8]   στῆσαι αὐτοῦ εἰκόνα χαλκῆν ἐν  τῷ   τεμένει τοῦ Δήμου καὶ τῶν
[14, 8]   τῇ συγκλήτῳ εἴδοις Δεκεμβρίαις ἐν  τῷ   τῆς Ὁμονοίας ναῷ. γραφομένῳ τῷ
[14, 1]   (Παραλαβόντος γὰρ τὴν βασιλείαν Ὑρκανοῦ  τῷ   τρίτῳ ἔτει τῆς ἑβδόμης καὶ
[14, 16]   ἑκατοστῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ πέμπτης ὀλυμπιάδος  τῷ   τρίτῳ μηνὶ τῇ ἑορτῇ τῆς
[14, 2]   εἰσεπράξατο τοῦ Ὀνίου φόνου τούτῳ  τῷ   τρόπῳ: πολιορκουμένων τῶν ἱερέων καὶ
[14, 7]   τοῦ ναοῦ, μόνῳ δὲ ἀρκεσθήσεσθαι  τῷ   ὑπ' αὐτοῦ δοθησομένῳ πολλῶν ὄντι
[14, 12]   ἐγεγάμβρευτο δ' ἤδη καθ' ὁμολογίαν  τῷ   Ὑρκανοῦ γένει καὶ διὰ τοῦτο
[14, 2]   ἐπολιόρκει προστιθεμένου καὶ τοῦ δήμου  τῷ   Ὑρκανῷ καὶ συμπολιορκοῦντος αὐτῷ, μόνων
[14, 15]   ἦν τὸ σῶσαι τοὺς ἐν  τῷ   φρουρίῳ πολιορκουμένους συγγενεῖς ὄντας, ἐμποδὼν
[14, 13]   πρὸς πόλεμον παρεσκευασμένος, ἐν ἐκείνῳ  τῷ   χωρίῳ, ἐν τῶν Ἰουδαίων
[14, 13]   ὀκτακόσιοι, σίτου τε ὄντος ἐν  τῷ   χωρίῳ καὶ ὕδατος καὶ τῶν
[14, 16]   τοῦ ἔξωθεν ἱεροῦ καὶ τῆς  κάτω   πόλεως εἰς τὸ ἔσωθεν ἱερὸν
[14, 15]   τῶν οἴκων ἀνασκάπτων ἔμπλεα τὰ  κάτω   τῶν στρατιωτῶν ἑώρα ἀθρόων ἀπειλημμένων.
[14, 11]   (Τοῦ δ' ἐπὶ τῷ Καίσαρος  θανάτῳ   πολέμου συνερρωγότος καὶ τῶν ἐν
[14, 10]   ἄρχοντες Γαίῳ Ῥαβελλίῳ Γαίου υἱῷ  ὑπάτῳ   χαίρειν. Σώπατρος Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως
[14, 10]   Μάρκῳ Ἰουλίῳ Ποντίου υἱῷ Βρούτῳ  ἀνθυπάτῳ,   ὅπως ἄγωσι τὰ σάββατα καὶ
[14, 10]   Ποπλίου υἱὸς Λουκίου λέγουσιν. Λέντλῳ  τἀνθυπάτῳ   προσελθόντες ἐδιδάξαμεν αὐτὸν περὶ ὧν
[14, 8]   πάντα τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ  στρατῷ.   καὶ οἱ μὲν ὡς ἑώρων
[14, 15]   δὲ τὸν Ἰώσηπον αὐτόθι σὺν  στρατῷ   παρῄνεσεν μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ τῷ
[14, 7]   μὲν σὺν ἅπαντι διεφθάρη τῷ  στρατῷ,   ὡς καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται,
[14, 12]   καὶ Ἑλληνικοῖς καὶ ἐν τῷ  ἐπιφανεστάτῳ   ἔχητε αὐτὸ γεγραμμένον, ὅπως ὑπὸ
[14, 15]   μὲν τούτων πρόνοιαν Φερώρᾳ τῷ  νεωτάτῳ   τῶν ἀδελφῶν ἐπιτρέπει κελεύσας αὐτὸν
[14, 14]   Ἡρώδην οὐδὲν τούτου περισσότερον ἐγένετο:  πορρωτάτω   γὰρ ἦν ἤδη σπεύδων τὴν
[14, 10]   τῷ ζημιώματι ὑπεύθυνος ἔστω καὶ  ὀφειλέτω   τῇ πόλει. (Ψήφισμα Σαρδιανῶν. ἔδοξε
[14, 9]   ὄνομα μόνον ἀκούοντα; ἀλλὰ μὴ  λανθανέτω   σε ταῦτα μηδὲ ἀκίνδυνος εἶναι
[14, 12]   σώματα Ἰουδαίων κτῆσις ταῦτα  ἀφεθήτω,   τὰ μὲν σώματα ἐλεύθερα, ὡς
[14, 8]   Λευκίου υἱὸς στρατηγὸς συνεβουλεύσατο τῇ  συγκλήτῳ   εἴδοις Δεκεμβρίαις ἐν τῷ τῆς
[14, 10]   ἐστιν καὶ ἄλλα τοιαῦτα τῇ  συγκλήτῳ   καὶ τοῖς αὐτοκράτορσι τοῖς Ῥωμαίων
[14, 10]   συνεχώρησεν ἐπὶ συμφέροντι καὶ τῇ  συγκλήτῳ   καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων
[14, 10]   πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον, ἀρέσκει τῇ  συγκλήτῳ   ταῦτα Ὑρκανὸν καὶ Ἰουδαίους ἔχειν
[14, 1]   γὰρ τὴν βασιλείαν Ὑρκανοῦ τῷ  τρίτῳ   ἔτει τῆς ἑβδόμης καὶ ἑβδομηκοστῆς
[14, 16]   ὀγδοηκοστῆς καὶ πέμπτης ὀλυμπιάδος τῷ  τρίτῳ   μηνὶ τῇ ἑορτῇ τῆς νηστείας,
[14, 15]   τὸν βασιλέα ἐξεληλυθότας αὐτόν τε  παλτῷ   τις παρὰ τὴν λαπάραν ἔβαλεν.
[14, 10]   Κοίντω Κορνηλίω ταμίαις κατὰ πόλιν,  δέλτῳ   δευτέρᾳ καὶ ἐκ τῶν πρώτων
[14, 10]   τῆς γενομένης ἀναγραφῆς ἐν τῇ  δέλτῳ   πρὸς Ὑρκανὸν υἱὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα
[14, 10]   καὶ ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ ἐν  δέλτῳ   χαλκῇ τοῦτο ἀνατεθῆναι. ἔστιν δὴ
[14, 10]   δημοσίων τῶν ταμιευτικῶν Κοίντω Ῥουτιλίω  Κοίντω   Κορνηλίω ταμίαις κατὰ πόλιν, δέλτῳ
[14, 10]   δέλτων τῶν δημοσίων τῶν ταμιευτικῶν  Κοίντω   Ῥουτιλίω Κοίντω Κορνηλίω ταμίαις κατὰ
[14, 7]   τῶν Ἰουδαίων νόμοις. ἐν γοῦν  Αἰγύπτῳ   κατοικία τῶν Ἰουδαίων ἐστὶν ἀποδεδειγμένη
[14, 7]   ἂν πολιτείας ἄρχων αὐτοτελοῦς. ἐν  Αἰγύπτῳ   μὲν οὖν ἴσχυσε τὸ ἔθνος
[14, 8]   δήμῳ καὶ ἰδίᾳ τῶν πολιτῶν  ἑκάστῳ   εὔνους ὢν καὶ πάσῃ χρώμενος
[14, 10]   ἰδιώτης, τῷδε τῷ ζημιώματι ὑπεύθυνος  ἔστω   καὶ ὀφειλέτω τῇ πόλει. (Ψήφισμα
[14, 9]   ἐγένετο δὲ διὰ τοῦτο καὶ  Σέξστῳ   Καίσαρι γνώριμος ὄντι συγγενεῖ τοῦ
[14, 1]   ποιήσασθαι φιλίαν πρὸς τοὺς ὁμοροῦντας  αὐτῷ   Ἄραβας καὶ Γαζαίους καὶ Ἀσκαλωνίτας
[14, 12]   ἐπαρχίας ἡμῶν νῦν ἔχετε, ἀποδοῦναι  αὐτῷ   βίαν τε αὐτοῖς μηδεμίαν προσφέρειν
[14, 3]   τὴν ἐκ Φαρνάκου τοῦ παιδὸς  αὐτῷ   γενομένην. ~(Στρατοπεδευσάμενος δὲ περὶ Ἱεριχοῦντα,
[14, 1]   αὐτὸν Ἀριστόβουλος, καὶ τῆς μάχης  αὐτῷ   γενομένης πρὸς Ἱεριχοῦντι πολλοὶ τῶν
[14, 4]   βούλεται. συγγνοὺς δὲ Πομπήιος  αὐτῷ   δεομένῳ πέμπει Γαβίνιον καὶ στρατιώτας
[14, 15]   τῶν δ' ἐπιχωρίων οἱ μὲν  αὐτῷ   διὰ τὴν πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν,
[14, 15]   ἀδελφὸν τύχην, προσδεχομένῳ μέντοι καὶ  αὐτῷ   διά τινας ὀνείρων ὄψεις τρανῶς
[14, 13]   τὸν σατράπην παραλαβὼν μέγα παρ'  αὐτῷ   δυνάμενον. Ἀντίγονος δ' ὑπισχνεῖτο χίλια
[14, 14]   δὲ καὶ ὑπὸ χρημάτων ὧν  αὐτῷ   δώσειν Ἡρώδης, εἰ γένοιτο βασιλεύς,
[14, 9]   χωρῆσαι περαιτέρω κατὰ τοῦ παρασχόντος  αὐτῷ   εἰς τοῦτο παρελθεῖν τὸ ἀξίωμα.
[14, 11]   Μάλιχος ἀνέπεισεν Ὑρκανὸν μὴ ἐπιτρέπειν  αὐτῷ   εἰσιέναι. καὶ πείθεται μὲν Ὑρκανός,
[14, 15]   τρίτον δὲ ἔτος τοῦτο ἦν  αὐτῷ   ἐξ οὗ βασιλεὺς ἐν Ῥώμῃ
[14, 4]   Ἀριστόβουλον δεδεμένον: δύο γὰρ ἦσαν  αὐτῷ   θυγατέρες καὶ τοσοῦτοι υἱεῖς, ὧν
[14, 11]   Καίσαρος καὶ διὰ τοῦτο τιμωρεῖν  αὐτῷ   καὶ δίκην παρὰ τοῦ πεφονευκότος
[14, 12]   διὰ τὸ κήδευμα. συνεμάχει δ'  αὐτῷ   καὶ Μαρίων, ὃν Τυρίων καταλελοίπει
[14, 4]   τε τἆλλα ὅσα χρήσιμος ὑπῆρξεν  αὐτῷ,   καὶ ὅτι τοὺς κατὰ τὴν
[14, 9]   ἀλλὰ μὴ δι' αὐτὸν ὑπόνοιαν  αὐτῷ   καὶ σκιὰν δυσκόλου τινὸς παρεσχημένῳ.
[14, 9]   Ἡρώδης στρατιὰν ὀργιζόμενος τῆς δίκης  αὐτῷ   καὶ τοῦ κληθῆναι πρὸς τὸ
[14, 13]   τὴν ἀρχὴν Ὑρκανὸν ἀφελόμενοι παραδώσουσιν  αὐτῷ   καὶ τοὺς περὶ τὸν Ἡρώδην
[14, 8]   δὲ τοὺς στρατηγοὺς διαμένοντί τε  αὐτῷ   καὶ φυλάττοντι τὴν πρὸς ἡμᾶς
[14, 11]   αὐτὸν ἀπῄεσαν κοινῇ στεφάνους τε  αὐτῷ   καὶ χρήματα κομίζοντες, Ἡρώδης μὲν
[14, 8]   καὶ τὴν νίκην τὴν ἐπ'  αὐτῷ   Καίσαρι πολεμοῦντι κατ' Αἴγυπτον πολλὰ
[14, 14]   μὲν Ἀντωνίῳ φράζει τὰ συμβάντα  αὐτῷ   κατὰ τὴν Ἰουδαίαν, καὶ πῶς
[14, 8]   τρωθῆναι συνέβη παρὰ τοὺς ἀγῶνας  αὐτῷ.   (Καταλύσας μέντοι Καῖσαρ μετὰ χρόνον
[14, 3]   τοῖς ἄλλοις καὶ τούτους ἐχθροὺς  αὐτῷ   κατασκευάζων. κελεύσας δὲ ἥκειν τοὺς
[14, 1]   μὴν ἀλλὰ καὶ Ὑρκανὸς ὑπέσχετο  αὐτῷ   καταχθεὶς καὶ τὴν βασιλείαν κομισάμενος
[14, 13]   ζεύγους περιτραπέντος καὶ τῆς μητρὸς  αὐτῷ   κινδυνευσάσης ἀποθανεῖν, διά τε τὸ
[14, 8]   Ἀθηναίων, οἵτινες τὸ ψήφισμά τε  αὐτῷ   κομιοῦσι καὶ παρακαλέσουσιν προσδεξάμενον τὰς
[14, 1]   ἀπραγμόνως καρπούμενον ἀδεῶς τὴν ὑπάρχουσαν  αὐτῷ   κτῆσιν. ταῦτα ἐπὶ τοῖς ἐν
[14, 9]   κτείνει καὶ πολλοὺς τῶν σὺν  αὐτῷ   λῃστῶν. σφόδρα δὲ αὐτοῦ τὸ
[14, 3]   ἐκ τῆς Ἰουδαίας: ἔπεμψε γὰρ  αὐτῷ   μέγα δῶρον Ἀριστόβουλος ἄμπελον χρυσῆν
[14, 15]   λουτρὸν ἦν. ἔνθα καὶ κίνδυνος  αὐτῷ   μέγιστος συνέπεσεν, ὃν κατὰ θεοῦ
[14, 10]   σαββατικὸν ἐνιαυτὸν προσαγορεύουσιν, ἐπεὶ ἐν  αὐτῷ   μήτε τὸν ἀπὸ τῶν δένδρων
[14, 2]   δήμου τῷ Ὑρκανῷ καὶ συμπολιορκοῦντος  αὐτῷ,   μόνων δὲ τῶν ἱερέων τῷ
[14, 6]   Γαβινίῳ καὶ συμβαλὼν ἡττᾶται πεσόντων  αὐτῷ   μυρίων περὶ τὸ Ἰταβύριον ὄρος.
[14, 11]   μειζόνων ἐφήπτετο, καὶ τοῦ παιδὸς  αὐτῷ   ὁμηρεύοντος ἐν Τύρῳ παρελθὼν εἰς
[14, 15]   τὰς πλησίον κώμας. ἐλθόντος δ'  αὐτῷ   παρ' Ἀντωνίου καὶ δευτέρου τάγματος
[14, 13]   μαχεσάμενος πάσας ἐνίκησεν. (Ἔμεινε δ'  αὐτῷ   παρὰ τὴν φυγὴν οὐδὲ τὰ
[14, 9]   Ἐζεκίαν ἀπέκτεινεν καὶ πολλοὺς σὺν  αὐτῷ   παραβὰς τὸν ἡμέτερον νόμον, ὃς
[14, 9]   δὲ ἧκεν τοῦ πατρὸς  αὐτῷ   παραινέσαντος μὴ ὡς ἰδιώτῃ μετὰ
[14, 15]   αἰσθόμενος δὲ τὰ βέλτιστα Ἡρώδην  αὐτῷ   παραινοῦντα καὶ αὐτὸν διημαρτηκότα παρακούσαντα
[14, 9]   καὶ τὸν βασιλέα τοσαύτην ἄδειαν  αὐτῷ   παρασχόντας. ἴστε μέντοι τὸν θεὸν
[14, 15]   τρόπῳ τοιούτῳ: λήθην μὲν ὧν  αὐτῷ   παρήγγειλεν ἀδελφὸς πρὸς Ἀντώνιον
[14, 14]   μηδὲν ἐνοχλοίη, προσδοκῶν καὶ πάλιν  αὐτῷ   Πάρθους ἐπαμυνεῖν. ~(Ἡρώδης δ' ἐκ
[14, 14]   ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναχωρεῖν: παρηγγελκέναι γὰρ  αὐτῷ   Πάρθους Ἡρώδην μὴ δέχεσθαι: ταύτῃ
[14, 15]   τε καὶ πεζοῖς κατὰ συμμαχίαν  αὐτῷ   παροῦσιν. παραγενόμενος δ' εἰς Ἀντιόχειαν
[14, 11]   ἑκατὸν τάλαντα ἐκ τῶν ἰδίων  αὐτῷ   πέμψας ἐπέσχε τῆς ὁρμῆς. (Ἐπεὶ
[14, 15]   καὶ τὰ κατὰ τὴν ὁδὸν  αὐτῷ   πεπραγμένα μαθὼν ἐδεξιοῦτο καὶ τῆς
[14, 11]   ἐπεξελθόντες καὶ πλησίον τῆς πόλεως  αὐτῷ   περιτυχόντες ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ κατακεντοῦσι
[14, 8]   αὐτὸς προαιρεῖται. τούτου δὲ ἐπ'  αὐτῷ   ποιησαμένου τὴν κρίσιν, ἐπίτροπον αὐτὸν
[14, 10]   τὰ ἡμέτερα πράγματα ἐπεδείξατο, ὡς  αὐτῷ   πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν αὐτοκράτορες, καὶ ἐν
[14, 7]   ἐποίησεν τεθῆναι. Σκιπίων δ' ἐπιστείλαντος  αὐτῷ   Πομπηίου ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον τὸν Ἀριστοβούλου
[14, 16]   Ἡρώδης Ἀντίγονον ἐμπρῆσαι διέβαλεν, μῖσος  αὐτῷ   πραγματευόμενος παρὰ τῶν Ἰουδαίων γενέσθαι.
[14, 14]   δὲ διαλεξόμενος περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων  αὐτῷ   πραγμάτων. (Ἔπειτα δόξαν ἀναχωρεῖν ἀπῄει
[14, 12]   ἐκ τοῦ ἔθνους, ἐξ ἧς  αὐτῷ   πρεσβύτατος γίνεται Ἀντίπατρος. (Κάσσιον μὲν
[14, 6]   δὴ καὶ συνέφυγεν ἐκ Ῥώμης  αὐτῷ,   πρὸς Γαβίνιον ἄγεται. καὶ τοιαύτῃ
[14, 15]   τοὺς πολεμίους: ἐξαρκεῖν δὲ καὶ  αὐτῷ   πρὸς τὴν Ἀντιγόνου καθαίρεσιν. παρακολουθῶν
[14, 9]   ἁρμοσάμενος καὶ μετὰ στίφους ἀποχρῶντος  αὐτῷ   πρὸς τὴν ὁδόν, ὡς μήτε
[14, 6]   ὑπὲρ Πηλούσιον τῶν Ἰουδαίων οὗτος  αὐτῷ   προσηγάγετο καὶ συμμάχους ἐποίησεν φύλακας
[14, 15]   κώμην Ἰσάνας καλουμένην καὶ πολλῶν  αὐτῷ   προσρεόντων ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς καὶ
[14, 15]   καὶ πᾶσα Γαλιλαία πλὴν ὀλίγων  αὐτῷ   προστέθειτο. ὡρμηκότα δ' αὐτὸν ἐπὶ
[14, 11]   τῆς Γαλιλαίας εἰσπραξάμενος ὅσα ἦν  αὐτῷ   προστεταγμένα φίλος ἦν εἰς τὰ
[14, 10]   ταῦτα ζῆν ἐπιτρέπειν: οὗ τυχεῖν  αὐτῷ   ῥᾳδίως ἐγένετο: λαβὼν γὰρ
[14, 11]   μάλιστα Κασσίῳ: σῶφρον γὰρ ἔδοξεν  αὐτῷ   Ῥωμαίους ἤδη θεραπεύειν καὶ τὴν
[14, 3]   Συρίας ἐπικουρικὰ σὺν τοῖς ὑπάρχουσιν  αὐτῷ   Ῥωμαίων τάγμασιν ἐστράτευσεν ἐπὶ τὸν
[14, 15]   ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον. συνελάμβανον δ'  αὐτῷ   Σίλων τε καὶ Βεντίδιος πεισθέντες
[14, 15]   ἀνὰ τὰ ὄρη, πέντε γὰρ  αὐτῷ   σπείρας Μαχαιρᾶ δόντος ἐπὶ Ἱεριχοῦντος
[14, 14]   συμμαχήσων, τὸ δ' ὅλον ἦν  αὐτῷ   στρατήγημα χρήματα παρ' Ἀντιγόνου λαβεῖν:
[14, 8]   τὸν τῆς Ἰουδαίας ἐπιμελητὴν τρισχιλίους  αὐτῷ   στρατιώτας συμπαρασκευάσαι καὶ τοὺς ἄλλους
[14, 1]   μόλις ἐγκείμενος πείθει πρὸς Ἀρέταν  αὐτῷ   συμβουλεύσας φυγεῖν τὸν Ἀράβων βασιλέα:
[14, 9]   κατὰ τὴν Γαλιλαίαν ὡς ἐνόμισεν  αὐτῷ   συμφέρειν ἀσφαλίσασθαι. τοῦτον τὸν τρόπον
[14, 12]   διαπραξάμενος ὑπήντησεν Ἀντιγόνῳ καὶ μάχην  αὐτῷ   συνάψας νικᾷ καὶ ὅσον οὔπω
[14, 7]   πολύ τε καὶ παρ'  αὐτῷ   συνέβαινε δύνασθαι καὶ πλείστου τότε
[14, 14]   δύο μὲν ἐνταυθοῖ τῶν φίλων  αὐτῷ   συνήντησαν, Σαππῖνός τε καὶ Πτολεμαῖος.
[14, 15]   τοῦ βασιλέως, ἦν γὰρ ἄποπτα  αὐτῷ   τὰ γινόμενα, δεξιάν τε προτείνοντος
[14, 7]   Συρίαν πέμπειν διεγνώκει δύο παραδοὺς  αὐτῷ   τάγματα, ὡς ἂν εὐτρεπίζοι τὰ
[14, 9]   τῷ συνεδρίῳ μετὰ τοῦ σὺν  αὐτῷ   τάγματος Ἡρώδης κατέπληξεν ἅπαντας καὶ
[14, 3]   καὶ ταραχώδης ὑπῆρχεν. συνηγόρουν δὲ  αὐτῷ   ταῦτα λέγοντι πλείους χίλιοι
[14, 7]   λίτρας δύο ἥμισυ. παρέδωκε δ'  αὐτῷ   ταύτην τὴν δοκὸν τῶν
[14, 11]   ἐπιβουλήν, ἀπολογούμενος δὲ μεθ' ὅρκων  αὐτῷ   τε καὶ τοῖς παισίν, καὶ
[14, 7]   Ἀραβίας Κύπρον ὄνομα, ἐξ ἧς  αὐτῷ   τέσσαρες ἐγένοντο παῖδες, Φασάηλος καὶ
[14, 12]   Γαίου Κασσίου τῶν ὑπ'  αὐτῷ   τεταγμένων ἀπολυθῶσιν οὗτοι, τοῖς τε
[14, 13]   τὸν Ὑρκανόν, μὴ τὸ πλῆθος  αὐτῷ   τὴν βασιλείαν ἀποκαταστήσῃ, παραστάς, ἐτηρεῖτο
[14, 14]   Ἡρώδην σπουδῆς, ὅτι μὴ μόνον  αὐτῷ   τὴν βασιλείαν οὐκ ἐλπίζοντι περιεποιήσατο,
[14, 15]   ἐν Δάφνῃ τῆς Ἀντιοχείας ἐδήλωσαν  αὐτῷ   τὴν κατὰ τὸν ἀδελφὸν τύχην,
[14, 7]   καὶ> τοῦ ναοῦ τὴν δοκὸν  αὐτῷ   τὴν χρυσῆν λύτρον ἀντὶ πάντων
[14, 9]   ὑπολαβὼν εἰς τὰς ἐλπίδας ἀποχρῆν  αὐτῷ   τὸ καὶ τὴν ἰσχὺν ἐπιδείξασθαι
[14, 15]   πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, συνῆπτε δ'  αὐτῷ   τὸ μετὰ Σίλωνος στρατιωτικὸν καὶ
[14, 14]   πολλὰς ὑπομείνας ταλαιπωρίας. εἶτ' ἐπιδιακινδυνεύειν  αὐτῷ   τοὺς οἰκείους πολιορκουμένους πλεύσειέ τε
[14, 14]   ταύτην αἰτησόμενος, οὐ γὰρ ἐνόμιζεν  αὐτῷ   τοὺς Ῥωμαίους παρέξειν τοῖς ἐκ
[14, 9]   στρατηγὸν κοίλης Συρίας, χρημάτων γὰρ  αὐτῷ   τοῦτο ἀπέδοτο, Ὑρκανὸς ἦν ἐν
[14, 15]   σφᾶς ὑπηκόους εἶναι. τῷ δ'  αὐτῷ   τρόπῳ καὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν
[14, 14]   ἑπτὰ ταῖς πάσαις ἡμέραις παρέσχεν  αὐτῷ   τυχόντι τῶν οὐδὲ προσδοκηθέντων ἀπελθεῖν
[14, 5]   πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρος συγγινώσκειν τε  αὐτῷ   τῶν ἡμαρτημένων δεόμενος καὶ παραδιδοὺς
[14, 2]   Ζωιρα, Ὠρωναιδιγωβασιλισσαρυδδα, Αλουσα, Ωρυβδα. ~(Τούτων  αὐτῷ   τῶν ὑποσχέσεων γενομένων ~Τάδε
[14, 10]   ἱερὰ Ἰουδαικὰ ποιεῖν εἰωθότας, ἂν  αὐτῷ   φανῇ, δεισιδαιμονίας ἕνεκα ἀπολύσῃ: καὶ
[14, 9]   πέμψας κρύφα πρὸς Ἡρώδην συνεβούλευσεν  αὐτῷ   φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως: οὕτω
[14, 6]   ἀπόρους ὄντας: οὐ γὰρ ἐγίνοντο  αὐτῷ   χρήσιμοι πρὸς τὰ ἔργα: τοὺς
[14, 8]   αὐτοὺς χρήσιμος γενόμενος, ἔπεμψάν τε  αὐτῷ   ψήφισμα τοῦτον περιέχον τὸν τρόπον:
[14, 3]   καὶ πρὸς τὸ πολεμεῖν ἀφορμὴν  αὑτῷ   παρασκευαζόμενος, δεδιὼς μὴ τὴν ἀρχὴν
[14, 3]   ἔχοι μέρος τῆς χώρας ὑφ'  αὑτῷ,   τὴν δὲ ἄλλην βίᾳ λαβὼν
[14, 9]   εἶναι νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε  σαυτῷ   καὶ τῇ βασιλείᾳ: οὐ γὰρ
[14, 9]   αὐτῷ φυγεῖν ἐκ τῆς πόλεως:  οὕτω   γὰρ τὸν κίνδυνον διαφεύξεσθαι. καὶ
[14, 15]   τὸν Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν  οὕτω   καὶ παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον. (Τῇ
[14, 13]   τῆς Ἰδουμαίας ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ  οὕτω   καλουμένῳ ἀδελφὸς Ἰώσηπος ὑπήντησεν
[14, 9]   τῶν πώποτε εἰς ὑμᾶς κεκλημένων  οὕτω   παραστάντα οὔτε ὑμᾶς ἔχειν εἰπεῖν
[14, 15]   τὴν Ἰουδαίαν τεθνεὼς Ἰώσηπος τρόπῳ  τοιούτῳ:   λήθην μὲν ὧν αὐτῷ παρήγγειλεν
[14, 13]   ἐκ τοῦ φανεροῦ ἐπιχειρεῖν ἀνδρὶ  τηλικούτῳ,   καὶ ὑπερθεμένων εἰς τὴν ὑστεραίαν,
[14, 10]   Ἰουδαίων Μάρκῳ Ἰουλίῳ Ποντίου υἱῷ  Βρούτῳ   ἀνθυπάτῳ, ὅπως ἄγωσι τὰ σάββατα
[14, 14]   λογισμῷ περὶ τῶν ἐν ἀξιώματι  τοσούτῳ   καθεστώτων ὡς κἀκείνων ὑποκειμένων τῇ
[14, 16]   ἐρημίας βασιλέα, καὶ ὡς ἐπὶ  τοσούτῳ   πολιτῶν φόνῳ βραχὺ καὶ τὴν
[14, 4]   ἥψατο δι' εὐσέβειαν, ἀλλὰ κἀν  τούτῳ   ἀξίως ἔπραξεν τῆς περὶ αὐτὸν
[14, 14]   λάθρα, πολλοὺς αὐτῶν διέφθειραν. κἀν  τούτῳ   Βεντίδιος Ῥωμαίων στρατηγὸς πεμφθεὶς
[14, 5]   ζωγροῦσι δὲ οὐκ ἔλαττον. (Ἐν  τούτῳ   Γαβίνιος ἐπ' Ἀλεξάνδρειον ἐλθὼν προυκαλεῖτο
[14, 7]   ἀφώρισται μέγα μέρος τῷ ἔθνει  τούτῳ.   καθίσταται δὲ καὶ ἐθνάρχης αὐτῶν,
[14, 9]   ἐκαθάρευσεν. ὕμνουν γοῦν αὐτὸν ἐπὶ  τούτῳ   κατά τε κώμας καὶ κατὰ
[14, 2]   αὐτοὺς ἐξωνεῖσθαι δραχμῶν ἕνδεκα. (Ἐν  τούτῳ   πέμπει Σκαῦρον εἰς Συρίαν Πομπήιος
[14, 15]   τὰ χειμάδια διέπεμψεν. καὶ ἐν  τούτῳ   Σίλων ἧκεν παρ' αὐτὸν καὶ
[14, 2]   οὐκ εὖ πρὸς πόλεμον διακειμένων.  τούτῳ   τοίνυν προσθέμενος διὰ τὰς προειρημένας
[14, 2]   δίκην εἰσεπράξατο τοῦ Ὀνίου φόνου  τούτῳ   τῷ τρόπῳ: πολιορκουμένων τῶν ἱερέων
[14, 10]   ἀνιστὰς συμμαχίαν καὶ στρατιώτας ἐξῇ  τούτῳ   χρήματα εἰσπράττεσθαι εἰς παραχειμασίαν
[14, 10]   νόμους ἐστὶν ἀρχιερατικὰ φιλάνθρωπα, ταῦτα  κελεύω   κατέχειν αὐτὸν καὶ τὰ τέκνα
[14, 12]   ὅσα κατέχουσιν Ἰουδαίων ταῦτα ἀποκαταστῆσαι  κελεύω.   τὸν δὲ στέφανον ὃν ἔπεμψας
[14, 12]   χρῆσθαι ὑμᾶς βούλομαι. Τυρίους τε  κωλύω   βιαίους εἶναι περὶ ὑμᾶς καὶ
[14, 9]   τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων Φασαήλῳ τῷ  ἀδελφῷ,   καὶ πρὸς τὴν εὐδοκίμησιν αὐτοῦ
[14, 14]   διὰ τὸ τῷ τῆς γυναικὸς  ἀδελφῷ   λαβεῖν ἀξιώσων Ἀλεξάνδρῳ υἱωνῷ τυγχάνοντι
[14, 13]   ἀπολιπεῖν οὐκ ἠξίου οὐδὲ παρακινδυνεύειν  τἀδελφῷ:   προσελθὼν δὲ πρὸς τὸν Βαζαφράνην
[14, 15]   κρατεῖ τῇ μάχῃ, καὶ τιμωρῶν  τἀδελφῷ   φεύγουσιν εἰς τὴν κώμην εἵπετο
[14, 9]   προσδοκᾶν μέλλοντα πολεμεῖν βασιλεῖ καὶ  συντρόφῳ,   καὶ πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν
[14, 14]   τὰ περὶ τὸν ἀδελφὸν ἤκουσεν.  Μαλίχῳ   δὲ μεταγνόντι καὶ μεταθέοντι τὸν
[14, 11]   υἱῶν συνάγειν δίδωσιν τὰ μὲν  Μαλίχῳ   κακοήθως πρὸς αὐτὸν διακειμένῳ, τὰ
[14, 11]   πόλιν καὶ φοβερὸς ἦν τῷ  Μαλίχῳ,   δ' οὐκ ἀνίησιν τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/02/2009