>Livre, Chap. |
[14, 11] |
συμπράττοντα
δὲ
τοῖς
ἐχθροῖς.
ὁ
|
γὰρ |
ἀδελφὸς
Μαλίχου
τότε
ἀποστήσας
οὐκ |
[14, 9] |
νοσφίζεται
τὴν
δωρεάν:
ὡς
ἰδίαν
|
γὰρ |
ἀλλ'
οὐχ
ὡς
Ὑρκανοῦ
διδόντος |
[14, 4] |
εἴη
τὰς
θυσίας
παυόντων.
καὶ
|
γὰρ |
ἁλούσης
τῆς
πόλεως
περὶ
τρίτον |
[14, 15] |
τούτους
Ἡρώδης
ἐπανελθών:
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
ἀναιρεῖ
τῶν
ἀποστάντων,
τοὺς
δ' |
[14, 3] |
τοῦτο
ἐξ
Ἀριστοβούλου
γενόμενον:
οὐ
|
γὰρ |
ἀναμείνας
οὐδὲν
ὧν
διελέχθη
πρὸς |
[14, 9] |
πικροὺς
ἀνθ'
ἡγεμόνων
πολεμίους:
οὐ
|
γὰρ |
ἀνέξεσθαι
μετακινούμενον
ὃν
αὐτοὶ
κατέστησαν. |
[14, 15] |
πᾶν
ἦν
ἂν
εἰργασμένη:
καὶ
|
γὰρ |
Ἀντίγονος
ἤδη
τὴν
παντελῆ
φυγὴν |
[14, 15] |
βασιλεὺς
ἐπὶ
Σαμαρείας
ᾔει:
πρὸς
|
γὰρ |
Ἀντώνιον
ἐγνώκει
περὶ
τούτων
ἀφικέσθαι: |
[14, 15] |
τὴν
μὲν
Πάππου
κεφαλήν,
ἀνῄρητο
|
γάρ, |
ἀποκόψας
Φερώρᾳ
ἔπεμψεν
ποινὴν
ἀνθ' |
[14, 15] |
καί
τοι
τοῦ
βασιλέως,
ἦν
|
γὰρ |
ἄποπτα
αὐτῷ
τὰ
γινόμενα,
δεξιάν |
[14, 6] |
στάσει
καὶ
ταραχῇ
νοσοῦσαν:
ὁ
|
γὰρ |
Ἀριστοβούλου
παῖς
Ἀλέξανδρος
παρελθὼν
ἐξ |
[14, 4] |
βορείῳ
μέρει
φαύλως
ἔχουσαν:
περιέρχεται
|
γὰρ |
αὐτὴν
φάραγξ
εὐρεῖά
τε
καὶ |
[14, 14] |
ἔν
τινι
ἱερῷ
κατάγεται,
καταλελοίπει
|
γὰρ |
αὐτόθι
πολλοὺς
τῶν
ἑπομένων,
τῇ |
[14, 9] |
τοῦτο
ἠγάπησαν
οἱ
Σύροι:
ποθοῦσι
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
λῃστηρίου
τὴν |
[14, 9] |
αὐτὸν
χωρὶς
τοῦ
Σαμαίου:
σφόδρα
|
γὰρ |
αὐτὸν
διὰ
τὴν
δικαιοσύνην
ἐτίμησεν |
[14, 9] |
παθόντα
ἀπολῦσαι
τὸν
Ἡρώδην:
ἠγάπα
|
γὰρ |
αὐτὸν
ὡς
υἱόν.
καταστὰς
δὲ |
[14, 13] |
αὑτὸν
ἔκδοτον
τῇ
λύπῃ:
τοῦτο
|
γὰρ |
αὐτοὺς
βλάπτειν
πρὸς
τὴν
φυγήν, |
[14, 13] |
τοῖς
τὰ
γράμματα
κομίζουσιν:
οὐδέπω
|
γὰρ |
αὐτοὺς
εἰλῆφθαι
πρὸς
τῶν
ἀντιστασιωτῶν, |
[14, 3] |
καὶ
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας:
ἔπεμψε
|
γὰρ |
αὐτῷ
μέγα
δῶρον
Ἀριστόβουλος
ἄμπελον |
[14, 14] |
ὧν
ἐκέλευσεν
αὐτὸν
ἀναχωρεῖν:
παρηγγελκέναι
|
γὰρ |
αὐτῷ
Πάρθους
Ἡρώδην
μὴ
δέχεσθαι: |
[14, 15] |
δὲ
ἀνὰ
τὰ
ὄρη,
πέντε
|
γὰρ |
αὐτῷ
σπείρας
Μαχαιρᾶ
δόντος
ἐπὶ |
[14, 9] |
Ἡρώδην
στρατηγὸν
κοίλης
Συρίας,
χρημάτων
|
γὰρ |
αὐτῷ
τοῦτο
ἀπέδοτο,
Ὑρκανὸς
ἦν |
[14, 15] |
τῆς
συγκλήτου
προτρεψάντων
αὐτόν:
προνοήσειν
|
γὰρ |
αὐτῶν
τῆς
εὐπορίας
καὶ
παρέξειν |
[14, 10] |
μηδ'
ἐν
Ῥώμῃ
κεκωλυμένων.
καὶ
|
γὰρ |
Γάιος
Καῖσαρ
ὁ
ἡμέτερος
στρατηγὸς |
[14, 13] |
βουλευόμενον
περὶ
αὐτῶν:
χρημάτων
τε
|
γὰρ |
δεομένῳ
πλείονα
ἔσεσθαι
παρ'
αὐτοῦ |
[14, 10] |
οὐκ
ἔστιν
ἀντειπεῖν:
ἔν
τε
|
γὰρ |
δημοσίοις
ἀνάκειται
τόποις
τῶν
πόλεων |
[14, 12] |
Τυρίων
καταλελοίπει
τύραννον
Κάσσιος:
τυραννίσι
|
γὰρ |
διαλαβὼν
τὴν
Συρίαν
οὗτος
ὁ |
[14, 16] |
καὶ
σπάνει
τῶν
ἐπιτηδείων:
τὸν
|
γὰρ |
ἑβδοματικὸν
ἐνιαυτὸν
συνέβη
κατὰ
ταῦτ' |
[14, 9] |
ἐπέτρεψεν
νέῳ
παντάπασιν
ὄντι:
πεντεκαίδεκα
|
γὰρ |
ἐγεγόνει
μόνα
ἔτη.
βλάπτει
δὲ |
[14, 6] |
οὖν
ἀπέλυσεν
ἀπόρους
ὄντας:
οὐ
|
γὰρ |
ἐγίνοντο
αὐτῷ
χρήσιμοι
πρὸς
τὰ |
[14, 11] |
εἰς
τὰ
μάλιστα
Κασσίῳ:
σῶφρον
|
γὰρ |
ἔδοξεν
αὐτῷ
Ῥωμαίους
ἤδη
θεραπεύειν |
[14, 9] |
εἰς
ἐπίδειξιν
τῆς
ἀρετῆς.
καταλαβὼν
|
γὰρ |
Ἐζεκίαν
τὸν
ἀρχιλῃστὴν
τὰ
προσεχῆ |
[14, 15] |
ὡς
ἔθος
ἐστὶν
αὐτοῖς.
καὶ
|
γὰρ |
εἰ
νυνὶ
πρὸς
αὐτὸν
ἔχουσιν |
[14, 14] |
πολλῶν
παρ'
αὐτοῦ
τετυχηκότος.
οὐ
|
γὰρ |
εἰδὼς
τὰ
κατὰ
τὸν
ἀδελφὸν |
[14, 7] |
διὰ
τὸν
Μιθριδάτου
φόβον:
οὐ
|
γὰρ |
εἰκὸς
τοὺς
ἐν
τῇ
Ἰουδαίᾳ |
[14, 13] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐσομένους
λέγοντες:
οὐ
|
γὰρ |
εἶναι
γενναίου
τῶν
δεινῶν
αὑτὸν |
[14, 11] |
προστάξαι,
ἐπῄνεσεν
τὸ
ἔργον,
πονηρὸν
|
γὰρ |
εἶναι
πάνυ
καὶ
τῆς
πατρίδος |
[14, 3] |
μὲν
οὐκ
ἀξιοῦν
βασιλεύεσθαι:
πάτριον
|
γὰρ |
εἶναι
τοῖς
ἱερεῦσι
τοῦ
τιμωμένου |
[14, 4] |
πρὶν
χρόνῳ
καὶ
ἀόρατον:
παρῆλθεν
|
γὰρ |
εἰς
τὸ
ἐντὸς
ὁ
Πομπήιος |
[14, 15] |
τοὺς
στρατιώτας,
αὐτὸς
δέ,
ἐκεκμήκει
|
γάρ, |
εἰσελθὼν
εἴς
τι
δωμάτιον
περὶ |
[14, 16] |
τὰς
ὑποσχέσεις
ἐπλήρωσεν:
λαμπρῶς
μὲν
|
γὰρ |
ἕκαστον
στρατιώτην,
ἀναλόγως
δὲ
τοὺς |
[14, 14] |
τῆς
νυκτὸς
ὁ
θεός:
τῶν
|
γὰρ |
ἐκδοχείων
πλησθέντων
τοῦ
ὕδατος
οὐκέτι |
[14, 11] |
Ἀντίπατρον
ταῦτα
φρονῶν,
ἀλλ'
αἰσθόμενος
|
γὰρ |
ἐκεῖνος
ἐχώρει
πέραν
Ἰορδάνου
καὶ |
[14, 4] |
πρὸς
ἀλλήλους
στασιάσαντες:
τήν
τε
|
γὰρ |
ἐλευθερίαν
ἀπεβάλομεν
καὶ
ὑπήκοοι
Ῥωμαίοις |
[14, 10] |
ἡμῶν
τὴν
γραφὴν
πάρεστιν.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἐναργῆ
καὶ
βλεπόμενα
τεκμήρια
παρεχόμεθα |
[14, 14] |
αὐτὸν
ἀνέβη
ταύτην
αἰτησόμενος,
οὐ
|
γὰρ |
ἐνόμιζεν
αὐτῷ
τοὺς
Ῥωμαίους
παρέξειν |
[14, 11] |
ὥστε
καὶ
Μάλιχον
ἀνελεῖν,
ὥρμητο
|
γὰρ |
ἐπ'
αὐτόν,
εἰ
μὴ
Ὑρκανὸς |
[14, 12] |
ταῦτα
ἀποδοθῆναι
τοῖς
ἀφῃρημένοις.
οὔτε
|
γὰρ |
ἐπαρχίας
ἐκείνων
οὐθεὶς
οὔτε
στρατόπεδα |
[14, 13] |
ἀρχήν.
ταχὺ
δὲ
Ἡρώδης,
ἵδρυντο
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῆς
ψάμμου
πρὸ
τῆς |
[14, 9] |
σαυτῷ
καὶ
τῇ
βασιλείᾳ:
οὐ
|
γὰρ |
ἐπίτροποί
σοι
τῶν
πραγμάτων
Ἀντίπατρος |
[14, 8] |
ταύτην
αἰτησαμένῳ
τὴν
χάριν:
ἔτι
|
γὰρ |
ἐρήριπτο
Πομπηίου
καταβαλόντος:
καὶ
ταῦτα |
[14, 1] |
φυγεῖν
τὸν
Ἀράβων
βασιλέα:
πεισθέντι
|
γὰρ |
ἔσεσθαι
καὶ
αὐτὸς
σύμμαχος
ὑπισχνεῖτο. |
[14, 11] |
δοκεῖν
ἐπὶ
δείπνου
παρασκευήν,
καὶ
|
γὰρ |
ἑστιάσειν
αὐτοὺς
ἅπαντας
προειρήκει,
ταῖς |
[14, 2] |
προσδέχεται
τὴν
Ἀριστοβούλου
ὑπόσχεσιν:
καὶ
|
γὰρ |
εὔπορος
χρημάτων
καὶ
μεγαλόψυχος
ἦν |
[14, 6] |
Ἀλέξανδρον
οὐκ
ἠδυνήθη
κατασχεῖν:
στρατοῦ
|
γὰρ |
ἔχων
οὗτος
μυριάδας
τρεῖς
Ἰουδαίων |
[14, 15] |
τοῦ
θεοῦ
εὔνοιαν:
πίπτει
μὲν
|
γὰρ |
ἡ
στέγη
τοῦ
οἰκήματος,
οὐδένα |
[14, 15] |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
πάθοι:
οὗτος
|
γὰρ |
ἦν
αὐτόχειρ
ἐκείνου
γεγενημένος.
(Λήξαντος |
[14, 15] |
μὲν
οὖν
ὁ
βασιλεύς,
ὀψία
|
γὰρ |
ἦν,
δειπνοποιεῖσθαι
κελεύει
τοὺς
στρατιώτας, |
[14, 15] |
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Ἀριστοβούλου
θυγατέρα:
ταύτην
|
γὰρ |
ἦν
ἐγγεγυημένος,
ὥς
μοι
καὶ |
[14, 15] |
ἐξαφθέντων
τε
τῶν
ἄντρων,
πολλὴ
|
γὰρ |
ἦν
ἐν
αὐτοῖς
ὕλη,
πρεσβύτης |
[14, 13] |
πρὸς
τὴν
φυγὴν
ὑπισχνεῖτο:
ἐγγὺς
|
γὰρ |
ἦν
ἡ
θάλασσα.
ὁ
δὲ |
[14, 14] |
οὐδὲν
τούτου
περισσότερον
ἐγένετο:
πορρωτάτω
|
γὰρ |
ἦν
ἤδη
σπεύδων
τὴν
ἐπὶ |
[14, 7] |
ὄνομα,
οὐ
διὰ
πονηρίαν,
ἀγαθὸς
|
γὰρ |
ἦν
καὶ
δίκαιος,
ἀλλὰ
πεπιστευμένος |
[14, 16] |
τρία
χώματα
εὐπετῶς:
θέρος
τε
|
γὰρ |
ἦν
καὶ
οὐδὲν
ἐμποδὼν
πρὸς |
[14, 6] |
τὴν
Συρίαν
καταλαβὼν
Ἀντίπατρον,
συνετὸς
|
γὰρ |
ἦν,
πέμπει
πρὸς
τοὺς
νενοσηκότας, |
[14, 1] |
καὶ
τῷ
πατρὶ
αὐτοῦ
τοῦτο
|
γὰρ |
ἦν
τὸ
ὄνομα,
ὃν
Ἀλεξάνδρου |
[14, 15] |
ἐπὶ
τοὺς
ἐν
Μεσάδα,
ἀναγκαῖον
|
γὰρ |
ἦν
τὸ
σῶσαι
τοὺς
ἐν |
[14, 13] |
Πάρθων,
τί
χρὴ
ποιεῖν,
οὐ
|
γὰρ |
ἤρεσκεν
αὐτοῖς
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ |
[14, 9] |
ἀλλὰ
δεσπόται
φανερῶς
ἀνωμολόγηνται:
καὶ
|
γὰρ |
Ἡρώδης
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
Ἐζεκίαν |
[14, 9] |
δ'
οὐδὲν
τῶν
εἰρημένων.
ὁ
|
γὰρ |
Ἡρώδης
τὴν
βασιλείαν
παραλαβὼν
πάντας |
[14, 4] |
γενεᾶς
καὶ
Ἀριστόβουλον
δεδεμένον:
δύο
|
γὰρ |
ἦσαν
αὐτῷ
θυγατέρες
καὶ
τοσοῦτοι |
[14, 16] |
πάλαι
στρατὸν
ἄγων:
περὶ
τρισμυρίους
|
γὰρ |
ἦσαν.
πάντες
δ'
ἐπὶ
τὸ |
[14, 2] |
τὴν
ἄπιστον
προύτεινεν
ἐπαγγελίαν.
οὐ
|
γὰρ |
ἴσον
ἦν
βίᾳ
πόλιν
ἑλεῖν |
[14, 1] |
κάματον
τῆς
μνήμης
προμηθούμενοι.
τὴν
|
γὰρ |
ἱστορίαν
καὶ
τὴν
μήνυσιν
τῶν |
[14, 9] |
τῶν
ὑπὸ
Ἡρώδου
πεφονευμένων:
αὗται
|
γὰρ |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
ἐν
τῷ |
[14, 11] |
αὐτοῦ
τὸν
Μάλιχον:
Κάσσιος
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
Μοῦρκος
στρατὸν
ἀθροίζοντες
τὴν |
[14, 14] |
τὸ
πρὸς
Ἀντίγονον
μῖσος,
στασιαστὴν
|
γὰρ |
καὶ
Ῥωμαίοις
ἐχθρὸν
αὐτὸν
ὑπελάμβανεν, |
[14, 4] |
καὶ
βαθείᾳ
περιείχετο
φάραγγι:
ἀπερρώγει
|
γὰρ |
καὶ
τὰ
πρὸς
τὴν
πόλιν |
[14, 14] |
εὑρίσκειν
ἐπιβολὰς
ἔργων
παραβόλων.
πρὸς
|
γὰρ |
Μάλιχον
τὸν
Ἀράβων
βασιλέα
πολλὰ |
[14, 4] |
χῶμα
κωλυόντων
ἐκείνων:
ἄρχοντας
μὲν
|
γὰρ |
μάχης
καὶ
τύπτοντας
ἀμύνασθαι
δίδωσιν |
[14, 10] |
τυχεῖν
αὐτῷ
ῥᾳδίως
ἐγένετο:
λαβὼν
|
γὰρ |
ὁ
Δολοβέλλας
τὰ
παρὰ
τοῦ |
[14, 15] |
κατὰ
θεοῦ
πρόνοιαν
διέφυγεν:
γυμνοῦ
|
γὰρ |
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μετὰ
παιδὸς |
[14, 15] |
τῆς
ἀναχωρήσεως
πρόφασιν
ὑπελίπετο:
πλῆθος
|
γὰρ |
ὅσον
οὐδ'
ἤλπισέν
τις
τῶν |
[14, 15] |
τροφὰς
παρέχειν
οὐ
θέλοντος:
μῆνα
|
γὰρ |
οὐ
πλέον
αὐτοὺς
ὁ
ἀνὴρ |
[14, 15] |
ὄντας,
ἐμποδὼν
Ἰόππη
γίνεται:
πολεμίαν
|
γὰρ |
οὖσαν
αὐτὴν
ἐχρῆν
ἐξελεῖν
πρότερον, |
[14, 15] |
ἐγνώκει
περὶ
τούτων
ἀφικέσθαι:
δεῖσθαι
|
γὰρ |
οὐχὶ
τοιούτων
συμμάχων,
οἳ
βλάψουσι |
[14, 15] |
ἔκλασεν
καραδοκούντων
τὸ
μέλλον:
ἑωρῶντο
|
γὰρ |
παμπληθεῖς
πόρρωθεν
συγγενόμενοι
περὶ
τὴν |
[14, 15] |
δὲ
πρὸς
Ἀντώνιον
ἔσπευδεν,
ἐτύγχανεν
|
γὰρ |
πολιορκῶν
Σαμόσατα
τὸ
πρὸς
τῷ |
[14, 15] |
καὶ
πολέμων
ἀπείρως
ἔχοντος
καὶ
|
γὰρ |
πολὺ
ἐκ
Συρίας
ἦν
τὸ |
[14, 14] |
βασιλείαν
οὐκ
ἐλπίζοντι
περιεποιήσατο,
οὐ
|
γὰρ |
πρὸς
αὐτὸν
ἀνέβη
ταύτην
αἰτησόμενος, |
[14, 15] |
τὸ
στράτευμα
πᾶν
ἀπέβαλεν:
ἓξ
|
γὰρ |
σπεῖραι
διεφθάρησαν.
κρατήσας
δὲ
τῶν |
[14, 13] |
τῶν
περὶ
τὰ
βασίλεια:
ταῦτα
|
γὰρ |
σὺν
ὀλίγοις
στρατιώταις
οἱ
περὶ |
[14, 9] |
καὶ
συμβουλεύων
ἠρεμεῖν:
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
τὰ
Ὑρκανοῦ
φρονοῦντας
ἐν
εὑδίᾳ |
[14, 1] |
πιστεύειν
αὐτοῖς
μέλλουσιν
προτιμῶντας.
(Παραλαβόντος
|
γὰρ |
τὴν
βασιλείαν
Ὑρκανοῦ
τῷ
τρίτῳ |
[14, 13] |
τούτοις
Ἡρώδης
οὐκ
ἐπίστευσεν:
ἀκηκόει
|
γὰρ |
τὴν
σύλληψιν
τἀδελφοῦ
παρ'
ἑτέρων: |
[14, 13] |
εἰς
τὸ
ἔξω
χαράκωμα:
ἦν
|
γάρ |
τι
αὐτόθι:
παρεβοήθει
δὲ
καὶ |
[14, 16] |
ἔπειτα
δὲ
ἑκατόνταρχοι
Σοσσίου:
ᾑρέθη
|
γὰρ |
τὸ
μὲν
πρῶτον
τεῖχος
ἡμέραις |
[14, 16] |
καὶ
τῶν
ἀλλοφύλων
συμμάχων:
ὥρμητο
|
γὰρ |
τὸ
ξενικὸν
πλῆθος
ἐπὶ
θέᾳ |
[14, 9] |
φυγεῖν
ἐκ
τῆς
πόλεως:
οὕτω
|
γὰρ |
τὸν
κίνδυνον
διαφεύξεσθαι.
καὶ
ὁ |
[14, 11] |
ἀναδείξειν
μετὰ
τὸν
πόλεμον:
συνειστήκει
|
γὰρ |
τότε
πρός
τε
Ἀντώνιον
καὶ |
[14, 8] |
ἐξ
ἐντολῆς
Ὑρκανοῦ.
Μιθριδάτῃ
τε
|
γὰρ |
τῷ
Περγαμηνῷ
κομίζοντι
ἐπικουρικὸν
καὶ |
[14, 15] |
ἀπονέμων
καὶ
ἐπικουρίας
ἕνεκα:
τὴν
|
γὰρ |
τῶν
βαρβάρων
ἀκηκόει
κατ'
αὐτῶν |
[14, 15] |
Σίλων
ἀπεκαλύψατο
τὴν
δωροδοκίαν:
καθῆκε
|
γὰρ |
τῶν
οἰκείων
στρατιωτῶν
οὐκ
ὀλίγους |
[14, 16] |
Πομπηίου
τοῖς
Ἰουδαίοις
συμφορᾶς:
καὶ
|
γὰρ |
ὑπ'
ἐκείνου
τῇ
αὐτῇ
ἑάλωσαν |
[14, 11] |
γίνεται
κατὰ
τὴν
Ἰουδαίαν:
Ἔλιξ
|
γὰρ |
ὑπολειφθεὶς
ἐν
Ἱεροσολύμοις
μετὰ
στρατιᾶς |
[14, 9] |
κακοήθως
εἶχον
πρὸς
αὐτόν:
καὶ
|
γὰρ |
φιλίαν
ὁ
Ἀντίπατρος
ἦν
πεποιημένος |
[14, 1] |
φυλάξαιτο
ποιήσας
αὑτὸν
ἐκποδών:
τοὺς
|
γὰρ |
φίλους
τοὺς
Ἀριστοβούλου
μηδένα
παραλείπειν |
[14, 14] |
ἀποδρᾶναι
βουλεύσασθαι
πρὸς
Ἄραβας:
ἀκηκόει
|
γὰρ |
ὡς
Μάλχος
τῶν
εἰς
Ἡρώδην |
[14, 12] |
Καῖσαρ
περὶ
Φιλίππους,
ὡς
καὶ
|
παρ' |
ἄλλοις
δεδήλωται.
μετὰ
δὲ
τὴν |
[14, 15] |
ἄλλοι
δὲ
κατ'
ἀμοιβὴν
τῆς
|
παρ' |
ἀμφοτέρων
εὐεργεσίας,
οἱ
πλείους
δὲ |
[14, 14] |
ὅλον
ἦν
αὐτῷ
στρατήγημα
χρήματα
|
παρ' |
Ἀντιγόνου
λαβεῖν:
ἔγγιστα
γοῦν
Ἱεροσολύμων |
[14, 12] |
διεπέπρακτο
δὲ
τοῦτο
χρήμασιν
Ἡρώδης
|
παρ' |
Ἀντωνίου.
ἐπεὶ
δ'
εἰς
Ἔφεσον |
[14, 15] |
πλησίον
κώμας.
ἐλθόντος
δ'
αὐτῷ
|
παρ' |
Ἀντωνίου
καὶ
δευτέρου
τάγματος
οἱ |
[14, 3] |
εἶναι
τοῖς
ἱερεῦσι
τοῦ
τιμωμένου
|
παρ' |
αὐτοῖς
θεοῦ
πειθαρχεῖν,
ὄντας
δὲ |
[14, 10] |
ἀγωγῆς,
ἀρέσκει
μοι
κρίσιν
γίνεσθαι
|
παρ' |
αὐτοῖς>
παραχειμασίαν
δὲ
ἢ
χρήματα |
[14, 4] |
ὅ
τι
δέοι
παθεῖν
τοῦτο
|
παρ' |
αὐτοῖς
ὑπομεῖναι
τοῖς
βωμοῖς
κρεῖττον |
[14, 15] |
καὶ
ἐν
τούτῳ
Σίλων
ἧκεν
|
παρ' |
αὐτὸν
καὶ
οἱ
ἡγεμόνες
τῶν |
[14, 3] |
καὶ
κοίλην
Συρίαν
ἐπιόντος
ἧκον
|
παρ' |
αὐτὸν
πρέσβεις
ἐξ
ὅλης
Συρίας |
[14, 14] |
σπεύδων
ἐπὶ
τὰς
ἐλπίδας
τὰς
|
παρ' |
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
μόνην
βοήθειαν. |
[14, 10] |
Θεόδωρον,
ἀπολαβόντες
δὲ
τὴν
ἐπιστολὴν
|
παρ' |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
τῆς
συγκλήτου |
[14, 7] |
λύτρον
ἀντὶ
πάντων
ἔδωκεν,
ὅρκους
|
παρ' |
αὐτοῦ
λαβὼν
μηδὲν
ἄλλο
κινήσειν |
[14, 14] |
εἴτε
δωρεὰν
ὡς
ἂν
πολλῶν
|
παρ' |
αὐτοῦ
τετυχηκότος.
οὐ
γὰρ
εἰδὼς |
[14, 13] |
τε
γὰρ
δεομένῳ
πλείονα
ἔσεσθαι
|
παρ' |
αὐτοῦ
ὧν
Ἀντίγονος
δίδωσιν,
καὶ |
[14, 13] |
χρήσιμον
τὸν
σατράπην
παραλαβὼν
μέγα
|
παρ' |
αὐτῷ
δυνάμενον.
Ἀντίγονος
δ'
ὑπισχνεῖτο |
[14, 7] |
παραστησαμένου,
ᾧ
πολύ
τε
καὶ
|
παρ' |
αὐτῷ
συνέβαινε
δύνασθαι
καὶ
πλείστου |
[14, 11] |
Ῥωμαίους
ἤδη
θεραπεύειν
καὶ
τὴν
|
παρ' |
αὐτῶν
κατασκευάζειν
εὔνοιαν
ἐκ
τῶν |
[14, 16] |
νίκην,
εἴ
τι
τῶν
ἀθεάτων
|
παρ' |
αὐτῶν
ὀφθείη.
διεκώλυέ
τε
καὶ |
[14, 16] |
καὶ
ἐπεὶ
μηδὲν
ἑώρα
γινόμενον
|
παρ' |
αὐτῶν
ὧν
ὑπενόει,
ἀλλὰ
ἰσχυρῶς |
[14, 13] |
ἀκηκόει
γὰρ
τὴν
σύλληψιν
τἀδελφοῦ
|
παρ' |
ἑτέρων:
καὶ
παραινούσης
δὲ
τῆς |
[14, 7] |
τριακοσίων
πεποιημένην:
ἡ
δὲ
μνᾶ
|
παρ' |
ἡμῖν
ἰσχύει
λίτρας
δύο
ἥμισυ. |
[14, 10] |
τοῖς
δημοσίοις
ἀποκεῖσθαι
τόποις,
ἀλλὰ
|
παρ' |
ἡμῖν
τε
αὐτοῖς
καί
τισιν |
[14, 4] |
τάλαντα
Ῥωμαῖοι
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ
|
παρ' |
ἡμῶν
εἰσεπράξαντο,
καὶ
ἡ
βασιλεία |
[14, 9] |
σχήματι
δεδοικότος
καὶ
ἔλεον
θηρωμένου
|
παρ' |
ὑμῶν,
κόμην
τ'
ἐπιθρέψας
καὶ |
[14, 10] |
τε
σύγκλητον
συνήγαγον
καὶ
τοὺς
|
παρ' |
Ὑρκανοῦ
πρέσβεις
παραγαγόντες
διελέχθησαν
περὶ |
[14, 11] |
πείσας
ἀργυρίῳ
τὸν
Ὑρκανοῦ
οἰνοχόον,
|
παρ' |
ᾧ
ἑκάτεροι
εἱστιῶντο,
φαρμάκῳ
κτείνει |
[14, 10] |
ἂν
τὸ
δόγμα
γένηται.
(Γάιος
|
Καῖσαρ |
αὐτοκράτωρ
δικτάτωρ
τὸ
τέταρτον
ὕπατός |
[14, 10] |
τὰ
διατάγματα
διαπέμψαι
πανταχοῦ.
(Γάιος
|
Καῖσαρ |
αὐτοκράτωρ
δικτάτωρ
ὕπατος
τιμῆς
καὶ |
[14, 10] |
τὸ
ἔθνος
ἡμῶν.
(Γάιος
Ἰούλιος
|
Καῖσαρ |
αὐτοκράτωρ
καὶ
ἀρχιερεὺς
δικτάτωρ
τὸ |
[14, 10] |
φόρους
τοὺς
αὐτοὺς
τελῶσιν.
(Γάιος
|
Καῖσαρ |
αὐτοκράτωρ
τὸ
δεύτερον
ἔστησεν
κατ' |
[14, 10] |
ἀνατεθῆναι.
ἔστιν
δὴ
τοῦτο:
Ἰούλιος
|
Καῖσαρ |
αὐτοκράτωρ
τὸ
δεύτερον
καὶ
ἀρχιερεὺς |
[14, 10] |
κατὰ
τὴν
Ἰουδαίαν
οὕτως
εἶχεν.
|
~(Καῖσαρ |
δ'
ἐλθὼν
εἰς
Ῥώμην
ἕτοιμος |
[14, 11] |
εἰς
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
Σέξστου,
|
Καῖσαρ |
δ'
ὑπὸ
τῶν
περὶ
Κάσσιον |
[14, 9] |
καὶ
διὰ
τούτων
ἡμῖν
δεδήλωνται.
|
~(Καῖσαρ |
δὲ
διοικήσας
τὰ
κατὰ
τὴν |
[14, 14] |
μέσον
ἔχοντες
Ἡρώδην
Ἀντώνιος
καὶ
|
Καῖσαρ |
ἐξῄεσαν
προαγόντων
ἅμα
ταῖς
ἄλλαις |
[14, 10] |
ἐγγέγραπται,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
Καῖσαρ |
Ἰούλιος
τοῖς
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
Ἰουδαίοις |
[14, 7] |
ἄλλων
δεδήλωται.
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
|
Καῖσαρ |
κατασχὼν
Ῥώμην
μετὰ
τὸ
Πομπήιον |
[14, 12] |
δεδήλωται.
μετὰ
δὲ
τὴν
νίκην
|
Καῖσαρ |
μὲν
ἐπ'
Ἰταλίας
ἐχώρει,
Ἀντώνιος |
[14, 14] |
ἦν
οἷς
Ἡρώδης
παρεκάλει
συλλαμβάνεσθαι.
|
Καῖσαρ |
μὲν
οὖν
καὶ
διὰ
τὰς |
[14, 8] |
τοὺς
ἀγῶνας
αὐτῷ.
(Καταλύσας
μέντοι
|
Καῖσαρ |
μετὰ
χρόνον
τὸν
πόλεμον
καὶ |
[14, 10] |
Ῥώμῃ
κεκωλυμένων.
καὶ
γὰρ
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ὁ
ἡμέτερος
στρατηγὸς
καὶ>
ὕπατος |
[14, 12] |
οὖν
χειροῦνται
Ἀντώνιός
τε
καὶ
|
Καῖσαρ |
περὶ
Φιλίππους,
ὡς
καὶ
παρ' |
[14, 10] |
αὐτῶν
τὴν
ἀρχιερωσύνην
διακατέσχον.
~(Γάιος
|
Καῖσαρ |
ὕπατος
τὸ
πέμπτον
ἔκρινεν
τούτους |
[14, 10] |
περὶ
ὧν
δόγματι
συγκλήτου
Γάιος
|
Καῖσαρ |
ὑπὲρ
Ἰουδαίων
ἔκρινεν
καὶ
εἰς |
[14, 8] |
(Τούτους
Ἀντιπάτρου
ποιησαμένου
τοὺς
λόγους
|
Καῖσαρ |
Ὑρκανὸν
μὲν
ἀποδείκνυσιν
ἀρχιερέα,
Ἀντιπάτρῳ |
[14, 5] |
Ῥώμῃ
ἐχομένων,
συνεχώρησεν
αὐτῇ
ταῦτα
|
ἅπερ |
ἠξίου,
καὶ
διοικησάμενος
τὰ
πρὸς |
[14, 12] |
θεημάχους,
ἃς
ὑπεδέξατο
ἡ
Μακεδονία
|
καθάπερ |
ἴδιος
αὐτοῖς
τῶν
ἀνοσίων
τολμημάτων |
[14, 7] |
εἶναι
τῇ
τῶν
Αἰγυπτίων
ἀρχῇ>
|
καθάπερ |
τὴν
Ἰουδαίαν
μᾶλλον
δὲ
τῆς |
[14, 6] |
τὴν
Ἰουδαίαν
καὶ
τὸ
Ἀλεξάνδρειον,
|
ὅπερ |
ἦν
νεωστὶ
κατεσκαμμένον,
ἀνακτίζειν
προαιρουμένου, |
[14, 5] |
τὸ
τῶν
Ἱεροσολύμων
τεῖχος
ἐπιχειροῦντος,
|
ὅπερ |
καθεῖλεν
Πομπήιος.
ἀλλὰ
τούτου
μὲν |
[14, 3] |
ὑπελθεῖν,
προσαγορεύεσθαι
δὲ
αὐτὸν
τοῦτο
|
ὅπερ |
καὶ
Ἀλέξανδρον
τὸν
πατέρα.
καὶ |
[14, 16] |
μηνὶ
τῇ
ἑορτῇ
τῆς
νηστείας,
|
ὥσπερ |
ἐκ
περιτροπῆς
τῆς
γενομένης
ἐπὶ |
[14, 16] |
οὐδεὶς
ἐκράτησεν
τῆς
δεξιᾶς,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
μεμηνότες
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐπεξῄεσαν.
ἔνθα |
[14, 4] |
θάμνων
τεμνομένων
ὀξεῖ
λίθῳ
ἀναπιδύει
|
ὥσπερ |
ὀπός,
ἕωθεν
ἐπὶ
Ἱεροσολύμων
ἐχώρει. |
[14, 3] |
καὶ
τὸν
ἄλλον
κόσμον,
ὃν
|
ὥσπερ |
οὐ
δίκην
ὑφέξοντες,
ἀλλ'
ὡς |
[14, 12] |
ὑπὸ
θεοῦ
δοθεῖσαν
ἡμῖν
εἰρήνην:
|
ὥσπερ |
οὖν
ἐκ
νόσου
μεγάλης
τὸ |
[14, 12] |
ἰδίου
μόνον
ἀγῶνος,
ἀλλ'
ὡς
|
ὑπὲρ |
ἁπάντων
κοινοῦ,
τοὺς
αἰτίους
καὶ |
[14, 3] |
μὲν
ὑπὲρ
Ὑρκανοῦ,
Νικόδημος
δὲ
|
ὑπὲρ |
Ἀριστοβούλου,
ὃς
δὴ
καὶ
κατηγόρει |
[14, 14] |
παρὰ
τῶν
πολεμίων
αὐτὸν
λύτρον
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
καταβαλὼν
νόμισμα
ἕως
τριακοσίων |
[14, 16] |
Ἀντωνίου
σταλεὶς
σύμμαχος,
Ἡρώδης
δ'
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ,
ὡς
Ἀντίγονον
ἀφελόμενος
τὴν |
[14, 2] |
εἰ
βούλονται
λαβεῖν,
χιλίας
δραχμὰς
|
ὑπὲρ |
ἑκάστης
κεφαλῆς
καταβαλεῖν
κελευόντων,
προθύμως |
[14, 13] |
τοὺς
μὲν
οὖν
πλείους
ἀπέλυσεν
|
ὑπὲρ |
ἐννέα
χιλιάδας
ὄντας
ἄλλον
ἀλλαχῆ |
[14, 13] |
ἐπεβούλευεν.
πλησίον
δὲ
μετὰ
ἱππέων
|
ὑπὲρ |
θαλάττης
οἱ
περὶ
Φασάηλον
κατάγονται |
[14, 12] |
ἐποιήσαντο
φυλαξάντων,
ἡμεῖς
ὡς
οὐχ
|
ὑπὲρ |
ἰδίου
μόνον
ἀγῶνος,
ἀλλ'
ὡς |
[14, 10] |
ὧν
δόγματι
συγκλήτου
Γάιος
Καῖσαρ
|
ὑπὲρ |
Ἰουδαίων
ἔκρινεν
καὶ
εἰς
τὸ |
[14, 10] |
ἀπεθέμεθα
καὶ
αὐτοὶ
πάντα
ποιεῖν
|
ὑπὲρ |
Ἰουδαίων
σύμμαχοι
ὄντες
Ῥωμαίων
κατὰ |
[14, 8] |
Συρίαν
ἅπαντες
ἐπεκούρουν
ἀπολείπεσθαι
τῆς
|
ὑπὲρ |
Καίσαρος
προθυμίας
οὐ
θέλοντες,
Ἰάμβλιχός |
[14, 13] |
ἐρήμους
σὺν
αὐτοῖς
οἴκοις
κατέπρησεν.
|
ὑπὲρ |
μὲν
οὖν
τῆς
ἀδικίας
ταύτης |
[14, 6] |
ὅπλα
καὶ
χρήματα,
καὶ
τοὺς
|
ὑπὲρ |
Πηλούσιον
τῶν
Ἰουδαίων
οὗτος
αὐτῷ |
[14, 12] |
πρεσβείαν
ἀνενεώσαντο
καὶ
τὴν
νῦν
|
ὑπὲρ |
σοῦ
καὶ
τοῦ
ἔθνους
σπουδαίως |
[14, 15] |
τιμωρήσασθαι
κατὰ
νοῦν
ἔχων
αὐτοὺς
|
ὑπὲρ |
τἀδελφοῦ.
ἐπεὶ
δὲ
κατέζευξεν,
εἱστία |
[14, 10] |
πρῶτον,
ἡμῖν
ἀρέσκει,
φόρους
τε
|
ὑπὲρ |
ταύτης
τῆς
πόλεως
Ὑρκανὸν
Ἀλεξάνδρου |
[14, 16] |
ὧν
ὑπενόει,
ἀλλὰ
ἰσχυρῶς
ἀντέχοντας
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἀντιγόνου
βασιλείας,
προσβαλὼν
κατὰ |
[14, 11] |
ἐπίβουλον.
καὶ
Μάλιχος
μὲν
ταύτην
|
ὑπὲρ |
τῆς
εἰς
Ἀντίπατρον
παρανομίας
δίκην |
[14, 12] |
ἐναντιουμένων
ἡμῖν
ἐπικράτειαν,
ἐπεὶ
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡγεμονίας
πόλεμον
ἀνεδεξάμεθα
καὶ |
[14, 10] |
ἔστησεν
κατ'
ἐνιαυτὸν
ὅπως
τελῶσιν
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἱεροσολυμιτῶν
πόλεως
Ἰόππης
ὑπεξαιρουμένης |
[14, 10] |
τῇ
τῶν
προγόνων
ἀγωγῇ
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τῆς
κοινῆς
ἁπάντων
ἀνθρώπων
ἀσφαλείας |
[14, 16] |
τῆς
ἱερατικῆς
τιμῆς
ὧν
τε
|
ὑπὲρ |
τοῦ
ἔθνους
οἱ
γονεῖς
αὐτοῦ |
[14, 12] |
ἧς
φαμὲν
Ῥωμαίους
ποιήσασθαι
προνοίας
|
ὑπὲρ |
τοῦ
ἡμετέρου
ἔθνους.
~(Μετὰ
δὲ |
[14, 14] |
δέχεσθαι:
ταύτῃ
δ'
ἐχρῆτο
προφάσει
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μὴ
ἀποδοῦναι
τὰ
χρέα |
[14, 5] |
ὑπάρχουσαν
ξενίαν
πείθει
αὐτὸν
ἀργύριον
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μὴ
δῃωθῆναι
τὴν
χώραν |
[14, 3] |
δὲ
ἀναχωρῶν
εἰς
τὸ
ἔρυμα
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μὴ
καταλύειν
αὑτὸν
καὶ |
[14, 8] |
αὐτονομουμένας
πόλεις
καὶ
πρὸς
βασιλεῖς
|
ὑπὲρ |
τοῦ
τὴν
χώραν
αὐτῶν
καὶ |
[14, 3] |
χιλίοις
μέντοι
ταλάντοις
ἐξωνησαμένου
τὴν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἁμαρτημάτων
τιμωρίαν,
οἷς
Πομπήιος |
[14, 13] |
λέγειν.
ἀντέλεγεν
δὲ
αὐτοῖς
Μεσσάλας
|
ὑπὲρ |
τῶν
νεανίσκων
παρόντος
καὶ
Ὑρκανοῦ, |
[14, 3] |
πρέσβεις
πρὸς
αὐτὸν
Ἀντίπατρος
μὲν
|
ὑπὲρ |
Ὑρκανοῦ,
Νικόδημος
δὲ
ὑπὲρ
Ἀριστοβούλου, |
[14, 9] |
τούτων
Ὑρκανὸς
Ἡρώδην
ἐκάλει
δικασόμενον
|
ὑπὲρ |
ὧν
διεβάλλετο.
ὁ
δὲ
ἧκεν |
[14, 8] |
παρὼν
δ'
Ἀντίπατρος
ἀπελογεῖτο
μὲν
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἑώρα
τὴν
κατηγορίαν
κατ' |
[14, 15] |
ἐχθρούς
τε
καὶ
φίλους
ὀργιζόμενος
|
ὑπὲρ |
ὧν
πεπόνθει.
παροξυνθεὶς
δ'
ἐπὶ |
[14, 3] |
Διονυσίου
τοῦ
Τριπολίτου
τοῦ
πελεκισθέντος,
|
ᾧπερ |
καὶ
κηδεύων
ἐτύγχανεν,
χιλίοις
μέντοι |
[14, 12] |
ἴδιος
αὐτοῖς
τῶν
ἀνοσίων
τολμημάτων
|
ἀήρ, |
καὶ
τὴν
σύγχυσιν
τῆς
ἡμιμανοῦς |
[14, 6] |
ἔτη
τρία
καὶ
μῆνας
ἕξ,
|
ἀνὴρ |
δὲ
λαμπρὸς
καὶ
μεγαλόψυχος
γενόμενος. |
[14, 15] |
γὰρ
οὐ
πλέον
αὐτοὺς
ὁ
|
ἀνὴρ |
ἔθρεψεν,
διέπεμψεν
δὲ
καὶ
πρὸς |
[14, 12] |
διαλαβὼν
τὴν
Συρίαν
οὗτος
ὁ
|
ἀνὴρ |
ἐφρούρησεν.
ὁ
δὲ
Μαρίων
καὶ |
[14, 9] |
εἷς
τις
Σαμαίας
ὄνομα,
δίκαιος
|
ἀνὴρ |
καὶ
διὰ
τοῦτο
τοῦ
δεδιέναι |
[14, 10] |
τῆς
βουλῆς
ἡμῶν
Λούκιος
Πέττιος
|
ἀνὴρ |
καλὸς
καὶ
ἀγαθὸς
προσέταξεν,
ἵνα |
[14, 13] |
ταύτης
μητέρα,
Ὑρκανοῦ
δ'
ἦν
|
θυγάτηρ, |
καὶ
τὸν
νεώτατον
ἀδελφὸν
τήν |
[14, 7] |
γίνεται,
Ἰώσηπός
τε
καὶ
Φερώρας,
|
θυγάτηρ |
τε
Σαλώμη.
οὗτος
ὁ
Ἀντίπατρος |
[14, 9] |
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
ὑπαντήσαντες
ὅ
τε
|
πατὴρ |
Ἀντίπατρος
καὶ
ὁ
ἀδελφός,
καὶ |
[14, 1] |
δώδεκα
πόλεις,
ἃς
Ἀλέξανδρος
ὁ
|
πατὴρ |
αὐτοῦ
τῶν
Ἀράβων
ἀφείλετο.
ἦσαν |
[14, 12] |
Ὑρκανοῦ
δὲ
θυγατριδῆν,
ἐξ
ἧς
|
πατὴρ |
μὲν
γίνεται
τριῶν
ἀρρένων,
δύο |
[14, 10] |
καιροῖς,
ὃς
ἦν
πάντων
Ἑβραίων
|
πατήρ, |
οἱ
πρόγονοι
ἡμῶν
ἦσαν
αὐτοῖς |
[14, 7] |
δὲ
ταῦτα
ἀνελὼν
αὐτὸν
ὁ
|
πατὴρ |
Πτολεμαῖος
γαμεῖ
τε
τὴν
Ἀλεξάνδραν |
[14, 15] |
αὐτοῦ
πάθοι:
οὗτος
γὰρ
ἦν
|
αὐτόχειρ |
ἐκείνου
γεγενημένος.
(Λήξαντος
δὲ
τοῦ |
[14, 4] |
κατὰ
κρημνῶν
ἑαυτοὺς
ἐρρίπτουν
καὶ
|
πῦρ |
ἐνιέντες
εἰς
τὰς
οἰκίας
ἐνεπίμπραντο |
[14, 15] |
αὐτοῖς
καὶ
κατὰ
θύρας
μαχομένων
|
πῦρ |
τε
ἐνιέντων.
ἐξαφθέντων
τε
τῶν |
[14, 10] |
τῇ
προτέρᾳ
ἔδοξε
τῷ
δήμῳ,
|
Νικάνωρ |
Εὐφήμου
εἶπεν
εἰσηγησαμένων
τῶν
στρατηγῶν. |
[14, 10] |
τὸ
δόγμα
γένηται.
(Γάιος
Καῖσαρ
|
αὐτοκράτωρ |
δικτάτωρ
τὸ
τέταρτον
ὕπατός
τε |
[14, 10] |
διατάγματα
διαπέμψαι
πανταχοῦ.
(Γάιος
Καῖσαρ
|
αὐτοκράτωρ |
δικτάτωρ
ὕπατος
τιμῆς
καὶ
ἀρετῆς |
[14, 10] |
Ἀρτέμωνος
μηνὸς
Ληναιῶνος
προτέρᾳ.
Δολοβέλλας
|
αὐτοκράτωρ |
Ἐφεσίων
ἄρχουσι
βουλῇ
δήμῳ
χαίρειν. |
[14, 10] |
ἔθνος
ἡμῶν.
(Γάιος
Ἰούλιος
Καῖσαρ
|
αὐτοκράτωρ |
καὶ
ἀρχιερεὺς
δικτάτωρ
τὸ
δεύτερον |
[14, 10] |
τοὺς
αὐτοὺς
τελῶσιν.
(Γάιος
Καῖσαρ
|
αὐτοκράτωρ |
τὸ
δεύτερον
ἔστησεν
κατ'
ἐνιαυτὸν |
[14, 10] |
ἔστιν
δὴ
τοῦτο:
Ἰούλιος
Καῖσαρ
|
αὐτοκράτωρ |
τὸ
δεύτερον
καὶ
ἀρχιερεὺς
μετὰ |
[14, 12] |
πάντων
ἀναγινώσκεσθαι
δύνηται.
Μᾶρκος
Ἀντώνιος
|
αὐτοκράτωρ |
τριῶν
ἀνδρῶν
καταστάντων
περὶ
τῶν |
[14, 12] |
τοῖς
κρίμασιν
φυλασσόντων.
(Μᾶρκος
Ἀντώνιος
|
αὐτοκράτωρ |
Τυρίων
ἄρχουσι
βουλῇ
δήμῳ
χαίρειν. |
[14, 12] |
ὃν
ἔπεμψας
ἐδεξάμην.
(Μᾶρκος
Ἀντώνιος
|
αὐτοκράτωρ |
Τυρίων
ἄρχουσι
βουλῇ
δήμῳ
χαίρειν. |
[14, 12] |
ἔπεμπε
περιέχον
ταῦτα.
(Μᾶρκος
Ἀντώνιος
|
αὐτοκράτωρ |
Ὑρκανῷ
ἀρχιερεῖ
καὶ
ἐθνάρχῃ
καὶ |
[14, 10] |
τέταρτον
ὕπατός
τε
τὸ
πέμπτον
|
δικτάτωρ |
ἀποδεδειγμένος
διὰ
βίου
λόγους
ἐποιήσατο |
[14, 10] |
Ἰούλιος
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
καὶ
ἀρχιερεὺς
|
δικτάτωρ |
τὸ
δεύτερον
Σιδωνίων
ἄρχουσιν
βουλῇ |
[14, 10] |
δόγμα
γένηται.
(Γάιος
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
|
δικτάτωρ |
τὸ
τέταρτον
ὕπατός
τε
τὸ |
[14, 10] |
διαπέμψαι
πανταχοῦ.
(Γάιος
Καῖσαρ
αὐτοκράτωρ
|
δικτάτωρ |
ὕπατος
τιμῆς
καὶ
ἀρετῆς
καὶ |
[14, 11] |
δὲ
φροντίσας
Ἡρώδης
τῶν
ἀγγέλων
|
νύκτωρ |
εἴσεισιν
εἰς
τὴν
πόλιν
καὶ |
[14, 13] |
βαρβάρους.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
νύκτωρ |
ἐπιβουλευομένους
αὐτοὺς
ἀπήγγειλέν
τις
φυλακῆς |
[14, 1] |
αὐτὸν
καὶ
τῆς
πόλεως
ὑπεξελθὼν
|
νύκτωρ |
καὶ
πολλὴν
ἀνύσας
ὁδὸν
ἧκεν |