>

Livre, Chap.
[14, 15]	μήτε ἄνωθεν καθέρπειν ἐπ' αὐτούς.	αἱ	δὲ λάρνακες πλήρεις ὁπλιτῶν ὑπῆρχον
[14, 11]	ἐξηνδραπόδισε τότε Κάσσιος, ὧν ἦσαν	αἱ	δυνατώταται Γόφνα τε καὶ Ἀμμαοῦς,
[14, 10]	τὸν θεὸν ἱεροποιίαι καὶ ἑορταὶ	αἱ	εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι, δεδόχθαι καὶ
[14, 10]	πόλιν ἔγραψεν, ὅπως συντελῶνται αὐτοῖς	αἱ	εἰς τὸν θεὸν ἱεροποιίαι καὶ
[14, 15]	παρῆν αὐτοῖς. ὡς δὲ καθιμήθησαν	αἱ	λάρνακες, ἐτόλμα δ' οὐδεὶς προσελθεῖν
[14, 8]	ἀγαθὸν ἡμῶν ἀεὶ τὴν πόλιν.	αἱ	μὲν οὖν παρὰ Ῥωμαίων καὶ
[14, 9]	δὲ αὐτοῦ τὴν ὀργὴν καὶ	αἱ	μητέρες τῶν ὑπὸ Ἡρώδου πεφονευμένων:
[14, 12]	γενομένῳ δὲ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ	αἱ	πανταχόθεν ἀπήντων πρεσβεῖαι. παρῆσαν δὲ
[14, 8]	ὁ Σοαίμου Λίβανον ὄρος οἰκῶν	αἵ	τε πόλεις σχεδὸν ἅπασαι. Μιθριδάτης
[14, 14]	χίλια τάλαντα καὶ γυναῖκας πεντακοσίας,	αἳ	τῶν πρώτων κἀκ τοῦ γένους
[14, 5]	καὶ Γάζα καὶ ἄλλαι οὐκ	ὀλίγαι.	τῶν δὲ ἀνθρώπων πειθομένων οἷς
[14, 10]	καὶ νόμιμα συνάγεσθαί τε καὶ	ἑστιᾶσθαι.	καὶ ὑμᾶς οὖν καλῶς ἔχει,
[14, 9]	εἰπὼν διὰ τὰς ἁμαρτίας οὐ	δύνασθαι	διαφυγεῖν αὐτόν. καὶ περὶ μὲν
[14, 7]	τε καὶ παρ' αὐτῷ συνέβαινε	δύνασθαι	καὶ πλείστου τότε ἄξιος ἦν
[14, 10]	διὰ τὸ μήτε ὅπλα βαστάζειν	δύνασθαι	μήτε ὁδοιπορεῖν ἐν ταῖς ἡμέραις
[14, 10]	ἐνεφάνισέν μοι περὶ τοῦ μὴ	δύνασθαι	στρατεύεσθαι τοὺς πολίτας αὐτοῦ διὰ
[14, 4]	μὲν γὰρ μάχης καὶ τύπτοντας	ἀμύνασθαι	δίδωσιν ὁ νόμος, ἄλλο δέ
[14, 15]	καὶ προελθόντων εἰς βλασφημίας Ἀντίγονος	ἀμύνασθαι	τοὺς ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπέτρεπεν
[14, 11]	καὶ δίκην παρὰ τοῦ πεφονευκότος	εἰσπράξασθαι	δίκαιον ἡγούμενος. χρονιζομένου δὲ τοῦ
[14, 2]	ηὔξαντο τὸν θεὸν δίκην αὐτῶν	εἰσπράξασθαι	παρὰ τῶν ὁμοφύλων, ὁ δὲ
[14, 9]	καὶ Σοσσίου παρῄνεσεν τῷ δήμῳ	δέξασθαι	τὸν Ἡρώδην εἰπὼν διὰ τὰς
[14, 13]	ὃ προύκειτο συμφυγεῖν ἐλάττονος ὄντος	ὑποδέξασθαι	τοσοῦτον ὄχλον. τοὺς μὲν οὖν
[14, 15]	Σίλωνος ἀντὶ τῆς δωροδοκίας ὥστε	ὑποδέξασθαι	τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἐν Λύδδοις
[14, 8]	παρασχεῖν καὶ τὴν κομισθεῖσαν ἀσπίδα	προσδέξασθαι.	ταῦτα ἐγένετο ἐπὶ Ὑρκανοῦ ἀρχιερέως
[14, 9]	αὐτῷ τὸ καὶ τὴν ἰσχὺν	ἐπιδείξασθαι	τῷ ἔθνει μόνον. καὶ τὰ
[14, 8]	καὶ παρακαλέσουσιν προσδεξάμενον τὰς τιμὰς	πειρᾶσθαί	τι ποιεῖν ἀγαθὸν ἡμῶν ἀεὶ
[14, 13]	μὲν οὖν παρῄνουν τινὲς εὐθὺς	ἀφιππάσασθαι	καὶ μὴ περιμένειν, μάλιστα μέντοι
[14, 15]	κελεύων τὰ κατὰ τὴν χώραν	ἀνασκευάσασθαι	καὶ εἰς τὰ ὄρη φεύγειν,
[14, 12]	τεκμήρια γενησόμενα ἧς φαμὲν Ῥωμαίους	ποιήσασθαι	προνοίας ὑπὲρ τοῦ ἡμετέρου ἔθνους.
[14, 8]	καὶ ἀδυνάτως ἔχοντι διὰ Πηλουσίου	ποιήσασθαι	τὴν πορείαν, περὶ δὲ Ἀσκάλωνα
[14, 1]	Ἰδουμαίας	ποιήσασθαι	φιλίαν πρὸς τοὺς ὁμοροῦντας αὐτῷ
[14, 12]	τοὺς τόπους ἐξέσται ὑμῖν ταύτῃ	χρήσασθαι,	ἡμῶν ἕκαστα τοῖς συμμάχοις ὁμοίως
[14, 13]	ἐπελθούσης ἔγνω ταύτῃ πρὸς φυγὴν	χρήσασθαι	καὶ μὴ διαμέλλειν ὡς ἐπ'
[14, 13]	θάνατον αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐχθροὺς	τιμωρήσασθαι	δυνάμενον. ~(Ἡρώδην δὲ τὸ μέγεθος
[14, 15]	ὁ βασιλεὺς ἔσπευδεν ἐπὶ Ἱεριχοῦντος	τιμωρήσασθαι	κατὰ νοῦν ἔχων αὐτοὺς ὑπὲρ
[14, 12]	ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ διατάγματι δίκην	συστήσασθαι	βούλομαι, κἂν ἁλῷ τότε κατὰ
[14, 9]	Γαλιλαίαν ὡς ἐνόμισεν αὐτῷ συμφέρειν	ἀσφαλίσασθαι.	τοῦτον τὸν τρόπον ἁρμοσάμενος καὶ
[14, 4]	τοῖς Ἱεροσολύμοις αὐτὸν εἰσδεχόμενος παρεκάλει	παύσασθαι	τοῦ πολέμου καὶ πράττειν μετ'
[14, 13]	καὶ δεξαμένου ξενίᾳ Πάκορος πείθει	πρεσβεύσασθαι	παρὰ Βαζαφράνην αὐτόν, δόλον τινὰ
[14, 14]	σὺν διακοσίοις τῶν οἰκείων ἀποδρᾶναι	βουλεύσασθαι	πρὸς Ἄραβας: ἀκηκόει γὰρ ὡς
[14, 10]	δ' Ὑρκανὸς πρὸς αὐτὸν παρεκάλει	βεβαιώσασθαι	τὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν καὶ
[14, 14]	τὰ κατὰ τὸν ἀδελφὸν ἔσπευδεν	λυτρώσασθαι	παρὰ τῶν πολεμίων αὐτὸν λύτρον
[14, 6]	ἄνοπλοι. διεγνώκει δ' εἰς Μαχαιροῦντα	ἀπανίστασθαι	Ἀριστόβουλος: τούτους μὲν οὖν ἀπέλυσεν
[14, 15]	τὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιγόνου στρατιωτῶν	ἀνεσκευάσθαι,	ἐκίνει τε τὸ στρατόπεδον καὶ
[14, 12]	τοῦτο μᾶλλον αὐτοῦ προειστήκει μέλλων	ἄγεσθαι	τὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοβούλου θυγατέρα,
[14, 10]	ἐν τῷ διατάγματι κωλύων θιάσους	συνάγεσθαι	κατὰ πόλιν μόνους τούτους οὐκ
[14, 10]	τὰ πάτρια ἔθη καὶ νόμιμα	συνάγεσθαί	τε καὶ ἑστιᾶσθαι. καὶ ὑμᾶς
[14, 10]	ἐκείνοις πρὸς τροφὴν ἐπιτήδεια ποιεῖν	εἰσάγεσθαι.	(Ψήφισμα Ἐφεσίων. ἐπὶ πρυτάνεως Μηνοφίλου
[14, 16]	καίτοι περιπέμποντος τοῦ βασιλέως καὶ	φείδεσθαι	παρακαλοῦντος οὐδεὶς ἐκράτησεν τῆς δεξιᾶς,
[14, 1]	μᾶλλον τῆς ἀκριβείας τοὺς συγγραφεῖς	στοχάζεσθαι	μηδὲν τοῦ τἀληθῆ λέγειν τοῖς
[14, 9]	περὶ δὲ τῆς σωτηρίας ἀχαριστεῖν:	λογίζεσθαι	δ' ὡς, εἰ καὶ πολέμου
[14, 16]	ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντες θύματα αὐτοῖς μόνον	εἰσκομίζεσθαι:	ὁ δ' ὡς ἐνδωσόντων αὐτῶν
[14, 10]	πάτρια τελεῖν καὶ τοὺς καρποὺς	μεταχειρίζεσθαι,	καθὼς ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς, αὐτόν
[14, 10]	τοὺς Ἰουδαίους τῆς στρατείας. διὸ	πείθεσθαι	ἡμᾶς δεῖ τῷ στρατηγῷ. ὅμοια
[14, 13]	καὶ Πακόρῳ καὶ τοῖς ἥκουσιν	ἐπιτίθεσθαι	κελεύοντος. (Ὤιχοντο δ' οὖν πρεσβεύοντες
[14, 15]	διὰ τὸ κατὰ τὰς ὁδοὺς	ἐπιτίθεσθαι	τοὺς βαρβάρους καὶ πολλοὺς ἀναιρεῖν
[14, 10]	δ' ἀναγκαῖον εἶναί μοι πάσας	ἐκθέσθαι	τὰς γεγενημένας Ῥωμαίοις καὶ τοῖς
[14, 8]	τυγχάνειν καὶ μηδὲν ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν	συνθέσθαι	φιλίαν καὶ χάριτας πρὸς αὐτούς,
[14, 15]	γὰρ Ἀντώνιον ἐγνώκει περὶ τούτων	ἀφικέσθαι:	δεῖσθαι γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων,
[14, 9]	τὸ λοιπὸν οὐδεὶς τῶν πρὶν	ἀφικέσθαι	διαβαλλόντων, ἀλλ' ἦν ἡσυχία καὶ
[14, 13]	χίλιοι εἰς Τύρον ἐκεῖ δόξαντι	ἀφικέσθαι.	καὶ ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς διεφθαρμένος
[14, 13]	πραγματευόμενος μηκέτ' αὖθις εἰς αὐτὸν	ἀφικέσθαι	τὴν ἀρχιερωσύνην διὰ τὸ λελωβῆσθαι,
[14, 10]	τε ἀντειπόντων κατὰ πρόσωπον μὴ	ἀρέσκεσθαι	τοῖς περὶ αὐτῶν δεδογμένοις ἐπέταξας
[14, 12]	αὐτὸ γεγραμμένον, ὅπως ὑπὸ πάντων	ἀναγινώσκεσθαι	δύνηται. Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ τριῶν
[14, 8]	ἡμᾶς σπουδὴν τῶν ἤδη τετιμημένων:	ἑλέσθαι	δὲ καὶ πρέσβεις ἐξ ἁπάντων
[14, 15]	βασιλείαν ὡς λαβόντα παρὰ Πάρθων	ἀφελέσθαι	διεγνώκασιν, εἶναί γε πολλοὺς ἐκ
[14, 14]	πρόθυμος ἦν οἷς Ἡρώδης παρεκάλει	συλλαμβάνεσθαι.	Καῖσαρ μὲν οὖν καὶ διὰ
[14, 15]	Πάρθους ἐπέστελλεν πρῶτον μὲν Ἡρώδῃ	συλλαμβάνεσθαι	τοῦ πολέμου, ἔπειτα δὲ καὶ
[14, 5]	ἢ συνέβαινεν Ἀρέταν ἐπιθυμεῖν τοῦτο	γενέσθαι	βουλόμενος. (Χρόνῳ δ' ὕστερον Ἀλεξάνδρου
[14, 16]	αὐτῷ πραγματευόμενος παρὰ τῶν Ἰουδαίων	γενέσθαι.	ᾑρημένου δὲ τοῦ ἔξωθεν ἱεροῦ
[14, 10]	προσέταξεν, ἵνα φροντίσωμεν ταῦτα οὕτως	γενέσθαι,	καθὼς ἡ σύγκλητος ἐδογμάτισεν, προνοῆσαί
[14, 4]	στρατιωτῶν οὐκ ἐπιτρεψάντων τὰ συγκείμενα	γενέσθαι.	ὀργὴ δ' ἐπὶ τούτοις Πομπήιον
[14, 16]	ὀλίγου χρόνου πολλὴν ἀφθονίαν αὐτοῖς	γενέσθαι	τῶν ἀναγκαίων. ἦρτο δὲ συνεχῶς
[14, 10]	ἀνενεχθῆναι, περὶ τούτων ἀρέσκει ἡμῖν	γενέσθαι,	ὡς καὶ Ποπλίῳ Δολαβέλλᾳ καὶ
[14, 10]	Ἰουδαίων ἀγωγῆς, ἀρέσκει μοι κρίσιν	γίνεσθαι	παρ' αὐτοῖς> παραχειμασίαν δὲ ἢ
[14, 10]	αὐτῶν δεδογμένοις ἐπέταξας ταῦτα οὕτως	γίνεσθαι:	παρακεκλῆσθαι δέ σε, ὥστε καὶ
[14, 10]	ἡμετέρων φίλων καὶ συμμάχων τοιαῦτα	γίνεσθαι	ψηφίσματα καὶ κωλύεσθαι αὐτοὺς ζῆν
[14, 10]	φιλίαν καὶ ἀγαθοῦ τινος αἴτιον	γίνεσθαι,	ὡς ἀμοιβάς τε τὰς προσηκούσας
[14, 11]	τῷ πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον ἐδόκει	περιγίνεσθαι	τἀνδρός, μὴ πολέμου κατάρχειν νομισθῶσιν
[14, 13]	καὶ ἀδελφὴν καὶ ἣν ἔμελλεν	ἄξεσθαι	πρὸς γάμον Ἀλεξάνδρου θυγατέρα τοῦ
[14, 9]	ἀνθ' ἡγεμόνων πολεμίους: οὐ γὰρ	ἀνέξεσθαι	μετακινούμενον ὃν αὐτοὶ κατέστησαν. ταῦτα
[14, 9]	πόλεως: οὕτω γὰρ τὸν κίνδυνον	διαφεύξεσθαι.	καὶ ὁ μὲν ἀνεχώρησεν εἰς
[14, 8]	κατὰ τὴν Συρίαν ἅπαντες ἐπεκούρουν	ἀπολείπεσθαι	τῆς ὑπὲρ Καίσαρος προθυμίας οὐ
[14, 15]	μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ τῷ Μαχαιρᾷ	διαφέρεσθαι.	(Αὐτὸς δὲ πρὸς Ἀντώνιον ἔσπευδεν,
[14, 10]	τὴν ἡμετέραν γνώμην Ἰουδαίοις ὑμᾶς	προσφέρεσθαι	καὶ κωλύειν αὐτοὺς τά τε
[14, 1]	τὸν Ἀράβων βασιλέα: πεισθέντι γὰρ	ἔσεσθαι	καὶ αὐτὸς σύμμαχος ὑπισχνεῖτο. ὁ
[14, 14]	τοῦ γένους τοῦ αὐτῶν ἔμελλον	ἔσεσθαι,	καὶ ὅτι ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν
[14, 13]	χρημάτων τε γὰρ δεομένῳ πλείονα	ἔσεσθαι	παρ' αὐτοῦ ὧν Ἀντίγονος δίδωσιν,
[14, 7]	Ἰουδαίους καὶ διὰ τὸ πλησίον	ἔσεσθαι	τὴν κατοικίαν τοὺς ἀπελθόντας ἐκεῖθεν,
[14, 7]	ἐκ τοῦ ναοῦ, μόνῳ δὲ	ἀρκεσθήσεσθαι	τῷ ὑπ' αὐτοῦ δοθησομένῳ πολλῶν
[14, 2]	Ἀρέταν ἢ πολέμιον αὐτὸν Ῥωμαίων	ἀποδειχθήσεσθαι.	καὶ Σκαῦρος μὲν εἰς Δαμασκὸν
[14, 10]	αὐτοῖς> παραχειμασίαν δὲ ἢ χρήματα	πράσσεσθαι	οὐ δοκιμάζω. (Γαίου Καίσαρος αὐτοκράτορος
[14, 9]	φρονοῦντας ἐν εὑδίᾳ διάξειν καὶ	βιώσεσθαι	τῶν ἰδίων ἀπολαύοντας κτημάτων ἀταράχως,
[14, 5]	προυκαλεῖτο τοὺς ἔνδον εἰς διαλύσεις	συγγνώσεσθαι	περὶ τῶν πρόσθεν αὐτοῖς ἡμαρτημένων
[14, 10]	τὴν τῶν σαββάτων ἡμέραν μηδὲ	πράττεσθαι	ἐπιτίμιον, ἐπιτετράφθαι δ' αὐτοῖς πάντα
[14, 10]	καὶ στρατιώτας ἐξῇ τούτῳ χρήματα	εἰσπράττεσθαι	ἢ εἰς παραχειμασίαν ἢ ἄλλῳ
[14, 11]	διακειμένῳ, τὰ δὲ ἄλλοις προσέταξεν	εἰσπράττεσθαι.	καὶ πρῶτος Ἡρώδης ἀπὸ τῆς
[14, 13]	τῆς εὐψυχίας, ὃς γνοὺς αὑτὸν	ἀποσφάττεσθαι	μέλλοντα οὐχὶ τὸν θάνατον ἡγήσατο
[14, 12]	ὡς πύλῃ μιᾷ τὴν πάροδον	ταμιεύεσθαι,	τῶν θεῶν αὐτοὺς ἐπὶ τοῖς
[14, 3]	ἀμφοτέρους, τὸ μὲν οὐκ ἀξιοῦν	βασιλεύεσθαι:	πάτριον γὰρ εἶναι τοῖς ἱερεῦσι
[14, 3]	ἀρχὴν ἐν ἀνάγκης αὐτὴν ὑπελθεῖν,	προσαγορεύεσθαι	δὲ αὐτὸν τοῦτο ὅπερ καὶ
[14, 10]	μοι περὶ τοῦ μὴ δύνασθαι	στρατεύεσθαι	τοὺς πολίτας αὐτοῦ διὰ τὸ
[14, 10]	συμμάχων τοιαῦτα γίνεσθαι ψηφίσματα καὶ	κωλύεσθαι	αὐτοὺς ζῆν κατὰ τὰ αὐτῶν
[14, 10]	ἐξ ἀντικαταστάσεως γενομένων ἐπέκρινα μὴ	κωλύεσθαι	Ἰουδαίους τοῖς αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι.
[14, 10]	τοῦ πράγματος Ῥωμαίοις ἀνήκοντος, μηδένα	κωλύεσθαι	παρατηρεῖν τὴν τῶν σαββάτων ἡμέραν
[14, 4]	Ἱεριχοῦντα, οὗ τὸν φοίνικα συμβέβηκε	τρέφεσθαι	καὶ τὸ ὀποβάλσαμον μύρων ἀκρότατον,
[14, 4]	καὶ πολεμεῖν παρῄνουν τῷ κἀκεῖνον	ἔχεσθαι	δεδεμένον. φθάσαντες δὲ οὗτοι τὸ
[14, 14]	γὰρ αὐτῷ Πάρθους Ἡρώδην μὴ	δέχεσθαι:	ταύτῃ δ' ἐχρῆτο προφάσει ὑπὲρ
[14, 3]	φρουράρχοις ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ χειρί,	παραδέχεσθαι	δὲ ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται μέν,
[14, 11]	μὴ δεῖν ὄχλον ἀλλοδαπὸν ἁγνεύοντος	εἰσδέχεσθαι	τοῦ πλήθους. ὀλίγον δὲ φροντίσας
[14, 13]	ἐν αὐτοῖς ὑπεριδεῖν. βιασθεὶς οὖν	ἀποσχέσθαι	τοῦ κατ' αὐτὸν τολμήματος αἰδοῖ
[14, 13]	ἀφικέσθαι τὴν ἀρχιερωσύνην διὰ τὸ	λελωβῆσθαι,	τοῦ νόμου τῶν ὁλοκλήρων εἶναι
[14, 10]	δεδογμένοις ἐπέταξας ταῦτα οὕτως γίνεσθαι:	παρακεκλῆσθαι	δέ σε, ὥστε καὶ ἡμῖν
[14, 9]	κληθέντα ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν ἀγανακτοῦντα	μεμνῆσθαι	καὶ τῆς ἀφέσεως καὶ χάριν
[14, 10]	ἐπὶ τούτοις τε τοῖς δικαίοις	χρῆσθαι	αὐτοῖς ἐξεῖναι ἐν Λύδδοις. τούς
[14, 10]	τοῖς πατρίοις ἔθεσι καὶ ἱεροῖς	χρῆσθαι.	ἐμοὶ τοίνυν οὐκ ἀρέσκει κατὰ
[14, 10]	δίδωμι τὴν ἀστρατείαν καὶ συγχωρῶ	χρῆσθαι	τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς ἱερῶν ἕνεκα
[14, 12]	ἐμοῦ δοθεῖσιν καὶ Δολαβέλλα φιλανθρώποις	χρῆσθαι	ὑμᾶς βούλομαι. Τυρίους τε κωλύω
[14, 10]	κωλύεσθαι Ἰουδαίους τοῖς αὐτῶν ἔθεσι	χρῆσθαι.	(Ψήφισμα Περγαμηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Κρατίππου
[14, 8]	Καίσαρα τότε μὲν ἐπαινεῖν αὐτόν,	κεχρῆσθαι	δὲ παρὰ πάντα τὸν πόλεμον
[14, 10]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	συγκεχωρῆσθαι	αὐτοῖς συνερχομένοις ἐν ταῖς ἀποδεδειγμέναις
[14, 6]	ἡ σύγκλητος Γαβινίου γράψαντος τοῦθ'	ὑπεσχῆσθαι	τῇ μητρὶ παραδούσῃ τὰ ἐρύματα.
[14, 13]	αὐτῇ πάθος καὶ διὰ τὸ	φοβεῖσθαι,	μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι
[14, 15]	Ἀντώνιον ἐγνώκει περὶ τούτων ἀφικέσθαι:	δεῖσθαι	γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων, οἳ
[14, 10]	Ἰουδαίων νόμους καὶ τὰς προσευχὰς	ποιεῖσθαι	πρὸς τῇ θαλάττῃ κατὰ τὸ
[14, 15]	ὁ βασιλεύς, ὀψία γὰρ ἦν,	δειπνοποιεῖσθαι	κελεύει τοὺς στρατιώτας, αὐτὸς δέ,
[14, 13]	ᾗ τὴν σωτηρίαν αὐτοῖς μόνῃ	κεῖσθαι	συμβέβηκεν. καὶ οἱ μὲν ὡς
[14, 8]	λιμένας ἀδείας τυγχάνειν καὶ μηδὲν	ἀδικεῖσθαι,	ἔδοξεν συνθέσθαι φιλίαν καὶ χάριτας
[14, 10]	πανταχοῦ μηδ' ἐν τοῖς δημοσίοις	ἀποκεῖσθαι	τόποις, ἀλλὰ παρ' ἡμῖν τε
[14, 10]	ἐν τοῖς κατ' ἄνδρα φίλοις	ἀριθμεῖσθαι,	ὅσα τε κατὰ τοὺς ἰδίους
[14, 14]	ἔτυχον, ἀπεκρίνατο αὐτοῖς οὐδὲν ἐνοχλήσων	ἀφικνεῖσθαι	πρὸς αὐτούς, μόνον δὲ διαλεξόμενος
[14, 11]	καὶ αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνύποπτον	ἀντιφιλοφρονεῖσθαι	τὸν Μάλιχον. (Κασσίῳ μέντοι περὶ
[14, 2]	μόδιον τοῦ σίτου τότε αὐτοὺς	ἐξωνεῖσθαι	δραχμῶν ἕνδεκα. (Ἐν τούτῳ πέμπει
[14, 10]	τὸν ἐθνάρχην καὶ Ἰουδαίους ἔχειν.	δεδόσθαι	δὲ Ὑρκανῷ καὶ παισὶ τοῖς
[14, 12]	τὸ λοιπὸν ἀπολαύσειν ἐλπίζομεν καὶ	ἀναπεπαῦσθαι	τὴν Ἀσίαν ἐκ τοῦ πολέμου.
[14, 10]	οὖσι Ῥωμαίων κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε	καρποῦσθαι,	ταῦτα δοκιμάζει ἡ σύγκλητος Ὑρκανὸν
[14, 10]	σαββάτων ἡμέραν μηδὲ πράττεσθαι ἐπιτίμιον,	ἐπιτετράφθαι	δ' αὐτοῖς πάντα ποιεῖν κατὰ
[14, 12]	δι' ἃ καὶ τὸν ἥλιον	ἀπεστράφθαι	δοκοῦμεν, ὃς καὶ αὐτὸς ἀηδῶς
[14, 13]	γράμματα κομίζουσιν: οὐδέπω γὰρ αὐτοὺς	εἰλῆφθαι	πρὸς τῶν ἀντιστασιωτῶν, ἥκειν μέντοι
[14, 9]	οἱ Σύροι: ποθοῦσι γὰρ αὐτοῖς	ἀπηλλάχθαι	τοῦ λῃστηρίου τὴν χώραν ἐκαθάρευσεν.
[14, 8]	μὲν καὶ πρότερον περὶ τούτων,	δεδόχθαι	δὲ καὶ νῦν Διονυσίου τοῦ
[14, 10]	ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι,	δεδόχθαι	καὶ ἡμῖν Ἰουδαίων τοὺς βουλομένους
[14, 10]	εὐχὰς καὶ θυσίας τῷ θεῷ:	δεδόχθαι	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ
[14, 10]	ἐμποδὼν γινομένου, ὁ στρατηγὸς συνεχώρησεν,	δεδόχθαι	τῷ δήμῳ, τοῦ πράγματος Ῥωμαίοις
[14, 1]	τὴν ἀκρόπολιν Ὑρκανός, ἔνθα συνέβαινεν	κατεῖρχθαι	τὴν Ἀριστοβούλου γυναῖκα καὶ τοὺς
[14, 12]	τῇ Βιθυνίᾳ αἱ πανταχόθεν ἀπήντων	πρεσβεῖαι.	παρῆσαν δὲ καὶ Ἰουδαίων οἱ
[14, 10]	αὐτοῖς αἱ εἰς τὸν θεὸν	ἱεροποιίαι	καὶ ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ
[14, 10]	ἡμῶν Λούκιος Πέττιος ἀνὴρ καλὸς	καὶ	ἀγαθὸς προσέταξεν, ἵνα φροντίσωμεν ταῦτα
[14, 10]	αὐτὸν τὴν πρὸς ἡμᾶς φιλίαν	καὶ	ἀγαθοῦ τινος αἴτιον γίνεσθαι, ὡς
[14, 10]	Ἀμύντου Σωσίπατρον Φιλίππου ἄνδρας καλοὺς	καὶ	ἀγαθούς, καὶ περὶ τῶν κατὰ
[14, 10]	τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς ἱερῶν ἕνεκα	καὶ	ἁγίοις συναγομένοις, καθὼς αὐτοῖς νόμιμον,
[14, 13]	ὑποζυγίοις ἐπιθέμενος μητέρα τε αὐτοῦ	καὶ	ἀδελφὴν καὶ ἣν ἔμελλεν ἄξεσθαι
[14, 8]	ἦν, ἀλλ' οὐ κατὰ βίαν	καὶ	ἀδικίαν τοῦτο παθεῖν τοῦ δράσαντος.
[14, 8]	γὰρ τῷ Περγαμηνῷ κομίζοντι ἐπικουρικὸν	καὶ	ἀδυνάτως ἔχοντι διὰ Πηλουσίου ποιήσασθαι
[14, 5]	Σκυθόπολις καὶ Ἀνθηδὼν καὶ Ῥάφεια	καὶ	Ἄδωρα Μάρισά τε καὶ Γάζα
[14, 4]	καὶ Σαμάρειαν ἔτι τε Μάρισαν	καὶ	Ἄζωτον καὶ Ἰάμνειαν καὶ Ἀρέθουσαν
[14, 5]	κτίζειν παρεκελεύετο. καὶ ἀνεκτίσθησαν Σαμάρεια	καὶ	Ἄζωτος καὶ Σκυθόπολις καὶ Ἀνθηδὼν
[14, 9]	προσεξῆψαν δὲ αὐτοῦ τὴν ὀργὴν	καὶ	αἱ μητέρες τῶν ὑπὸ Ἡρώδου
[14, 3]	αὐτὸν πρέσβεις ἐξ ὅλης Συρίας	καὶ	Αἰγύπτου καὶ ἐκ τῆς Ἰουδαίας:
[14, 4]	ἄλλην Συρίαν ἕως Εὐφράτου ποταμοῦ	καὶ	Αἰγύπτου Σκαύρῳ παραδοὺς καὶ δύο
[14, 13]	ὑπ' ἐχθροῦ τοῦτο παθεῖν πικρότατον	καὶ	αἴσχιστον ὑπολαβών, τὰς χεῖρας οὐκ
[14, 5]	τε καὶ Μαχαιροῦντα, ὕστερον δὲ	καὶ	Ἀλεξάνδρειον. καὶ ταῦτα μὲν Γαβίνιος
[14, 15]	ἐπιτρέπει κελεύσας αὐτὸν ἅμα τειχίζειν	καὶ	Ἀλεξάνδρειον. ὁ δὲ ταχέως τε
[14, 3]	προσαγορεύεσθαι δὲ αὐτὸν τοῦτο ὅπερ	καὶ	Ἀλέξανδρον τὸν πατέρα. καὶ δὴ
[14, 8]	Ἀλέξανδρος Ἰάσονος καὶ Νουμήνιος Ἀντιόχου	καὶ	Ἀλέξανδρος Δωροθέου Ἰουδαίων πρεσβευταί, ἄνδρες
[14, 12]	Λυσίμαχος Παυσανίου καὶ Ἰώσηπος Μενναίου	καὶ	Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευταὶ ἐν Ἐφέσῳ
[14, 10]	νόμους. (Πολλὰ μὲν οὖν ἐστιν	καὶ	ἄλλα τοιαῦτα τῇ συγκλήτῳ καὶ
[14, 5]	Ἄδωρα Μάρισά τε καὶ Γάζα	καὶ	ἄλλαι οὐκ ὀλίγαι. τῶν δὲ
[14, 13]	παρ' αὐτοῦ ὧν Ἀντίγονος δίδωσιν,	καὶ	ἄλλως δεινὸν εἶναι πρὸς αὐτὸν
[14, 11]	ἦσαν αἱ δυνατώταται Γόφνα τε	καὶ	Ἀμμαοῦς, πρὸς ταύταις δὲ Λύδδα
[14, 13]	κρατήσας οὐχ ὡς ἐν ἀπορίᾳ	καὶ	ἀνάγκῃ τις τοιαύτῃ καθεστώς, ἀλλ'
[14, 1]	τῆς διανοίας τοῖς ὁρῶσιν ἀγεννῆ	καὶ	ἄνανδρον δοκεῖν: τῆς δ' ἐναντίας
[14, 12]	εἰρήνης τὸ λοιπὸν ἀπολαύσειν ἐλπίζομεν	καὶ	ἀναπεπαῦσθαι τὴν Ἀσίαν ἐκ τοῦ
[14, 14]	αὐτὴν ἀνεκτᾶτο. τριήρη τε κατασκευάσας,	καὶ	ἀναχθεὶς ἐκεῖθεν σὺν τοῖς φίλοις
[14, 5]	καὶ Γαβίνιος σὺν τῇ φάλαγγι.	καὶ	ἀναχωρεῖ μὲν ἐγγὺς Ἱεροσολύμων Ἀλέξανδρος,
[14, 15]	ἀνεσκευάσθαι, ἐκίνει τε τὸ στρατόπεδον	καὶ	ἀναχωρεῖν ἐπειρᾶτο. Ἡρώδης δ' ἐνέκειτο
[14, 15]	διηρπασμένα, πολλὰ δ' ἦν σκευοφόρα	καὶ	ἀνδράποδα, πάντα ἀνασωσάμενος προῄει. καὶ
[14, 16]	πρὸς Σόσσιον, εἰ χρημάτων τε	καὶ	ἀνδρῶν Ῥωμαῖοι τὴν πόλιν κενώσαντες
[14, 11]	ὑπόκρισιν, ἀλλ' ἐδάκρυεν τὸν Ἀντίπατρον	καὶ	ἀνεκαλεῖτο φανερῶς ὡς φίλος, κρύφα
[14, 5]	καθῃρημέναις τῶν πόλεων κτίζειν παρεκελεύετο.	καὶ	ἀνεκτίσθησαν Σαμάρεια καὶ Ἄζωτος καὶ
[14, 5]	Σαμάρεια καὶ Ἄζωτος καὶ Σκυθόπολις	καὶ	Ἀνθηδὼν καὶ Ῥάφεια καὶ Ἄδωρα
[14, 9]	δ' οὐδὲν εἶχεν ὑπὸ ἀνανδρίας	καὶ	ἀνοίας. Σέξστου δὲ ποιήσαντος Ἡρώδην
[14, 13]	ἀθροίζονται μυριάδες ἀνθρώπων ὡπλισμένων τε	καὶ	ἀνόπλων. κατεῖχον δὲ τὴν πόλιν
[14, 16]	τὴν μεταβολὴν ἐπεκρότησεν μὲν ἀκρατῶς	καὶ	Ἀντιγόνην ἐκάλεσεν, οὐ μὴν ὡς
[14, 13]	Μάρισάν τε πόλιν δυνατὴν ἀνέστησαν.	(Καὶ	Ἀντίγονος μὲν οὕτως καταχθεὶς εἰς
[14, 16]	μεμηνότες πᾶσαν ἡλικίαν ἐπεξῄεσαν. ἔνθα	καὶ	Ἀντίγονος μήτε τῆς πάλαι μήτε
[14, 8]	μὲν Στράβων φησίν. (Ἐλθὼν δὲ	καὶ	Ἀντίγονος ὁ Ἀριστοβούλου πρὸς Καίσαρα
[14, 15]	Γαλιλαίαν καὶ Σαμάρειαν. ἔτυχεν δὲ	καὶ	Ἀντίγονος παρὰ Σίλωνος ἀντὶ τῆς
[14, 13]	τε τὰ κατὰ τὴν χώραν	καὶ	Ἀντιγόνῳ συμπράξουσαν, ἡγεμόνα τε ὁμώνυμον
[14, 12]	δ' αὐτὸ τοῦτο καὶ Σιδωνίοις	καὶ	Ἀντιοχεῦσιν καὶ Ἀραδίοις ἔγραψεν. παρεθέμεθα
[14, 11]	καὶ ἔξαρνος ἦν τοῦ φόνου.	καὶ	Ἀντίπατρος μὲν εὐσεβείᾳ τε καὶ
[14, 11]	καὶ πεζῆς δυνάμεως. τούτοις δὲ	καὶ	Ἀντίπατρος συμμαχίαν ἔπεμψεν μετὰ τῶν
[14, 8]	ἐκβεβλημένου, Ὑρκανοῦ δὲ ἐπὶ τούτοις	καὶ	Ἀντιπάτρου κατηγόρει βιαίως ἐξηγουμένων τοῦ
[14, 10]	Ἄμπιος Τίτου υἱὸς Βάλβος πρεσβευτὴς	καὶ	ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ
[14, 10]	(Λούκιος Ἀντώνιος Μάρκου υἱὸς ἀντιταμίας	καὶ	ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ
[14, 6]	στρατιώτας καὶ ἡγεμόνας Σισένναν τε	καὶ	Ἀντώνιον καὶ Σερουίλιον κωλύσοντάς τε
[14, 15]	μὴ καταλιπεῖν αὐτόν, Καίσαρός τε	καὶ	Ἀντωνίου καὶ τῆς συγκλήτου προτρεψάντων
[14, 4]	ὄντα ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ	καὶ	ἀόρατον: παρῆλθεν γὰρ εἰς τὸ
[14, 15]	ἤδη τὴν παντελῆ φυγὴν ἐσκόπει	καὶ	ἀπανάστασιν ἐκ τῆς πόλεως. (Τότε
[14, 10]	αὐτῷ φανῇ, δεισιδαιμονίας ἕνεκα ἀπολύσῃ:	καὶ	ἀπέλυσε πρὸ δώδεκα καλανδῶν Κουιντιλίων
[14, 12]	τοῦτο καὶ Σιδωνίοις καὶ Ἀντιοχεῦσιν	καὶ	Ἀραδίοις ἔγραψεν. παρεθέμεθα μὲν οὖν
[14, 15]	τοῖς σπηλαίοις κατοικούντων, διανέμει δὲ	καὶ	ἀργύριον κατ' ἄνδρα δοὺς ἑκατὸν
[14, 4]	Μάρισαν καὶ Ἄζωτον καὶ Ἰάμνειαν	καὶ	Ἀρέθουσαν τοῖς οἰκήτορσιν ἀπέδωκεν. καὶ
[14, 10]	Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ ὕπατος τιμῆς	καὶ	ἀρετῆς καὶ φιλανθρωπίας ἕνεκεν συνεχώρησεν
[14, 4]	ἐπήγετο δὲ μετὰ τῆς γενεᾶς	καὶ	Ἀριστόβουλον δεδεμένον: δύο γὰρ ἦσαν
[14, 3]	πρός τε ἀλλήλους διεφέροντο Ὑρκανὸς	καὶ	Ἀριστόβουλος καὶ τὸ ἔθνος πρὸς
[14, 4]	τοῖς Ἱεροσολύμοις αἴτιοι κατέστησαν Ὑρκανὸς	καὶ	Ἀριστόβουλος πρὸς ἀλλήλους στασιάσαντες: τήν
[14, 6]	δεθεὶς αὐτόθι κατείχετο, βασιλεύσας μὲν	καὶ	ἀρχιερατεύσας ἔτη τρία καὶ μῆνας
[14, 10]	ἡμῶν. (Γάιος Ἰούλιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ	καὶ	ἀρχιερεὺς δικτάτωρ τὸ δεύτερον Σιδωνίων
[14, 10]	Ἰούλιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ δεύτερον	καὶ	ἀρχιερεὺς μετὰ συμβουλίου γνώμης ἐπέκρινα.
[14, 2]	ἦλθον, ὥστε παραβῆναι τὰς πίστεις	καὶ	ἀσεβῆσαι τὸν θεὸν τὰ πρὸς
[14, 1]	ὁμοροῦντας αὐτῷ Ἄραβας καὶ Γαζαίους	καὶ	Ἀσκαλωνίτας λέγουσιν πολλαῖς αὐτοὺς καὶ
[14, 8]	Ῥωμαίους χάριτας καὶ τὴν φιλίαν,	καὶ	ἀσπίδα χρυσῆν σύμβολον τῆς συμμαχίας
[14, 9]	πόλεις ὡς εἰρήνην αὐτοῖς παρεσχηκότα	καὶ	ἀσφαλῆ τῶν κτημάτων ἀπόλαυσιν. ἐγένετο
[14, 8]	δὲ πολιτείαν ἐν Ῥώμῃ δοὺς	καὶ	ἀτέλειαν πανταχοῦ. λέγεται δ' ὑπὸ
[14, 10]	παράθεσιν ὡς περιττήν τε ἅμα	καὶ	ἀτερπῆ παρῃτησάμην, οὐδένα δ' οὕτως
[14, 10]	σπουδὴν καὶ παρακαλέσοντας συντηρεῖν τε	καὶ	αὔξειν αὐτὸν τὴν πρὸς ἡμᾶς
[14, 10]	κατὰ πόλιν ταμίας, ὅπως φροντίσωσιν	καὶ	αὐτοὶ εἰς δέλτους ἀναθεῖναι διπτύχους.
[14, 10]	εἰς τὰ δημόσια ἡμῶν ἀπεθέμεθα	καὶ	αὐτοὶ πάντα ποιεῖν ὑπὲρ Ἰουδαίων
[14, 8]	ἀκούσαντες οἱ περὶ Μέμφιν ἐκάλουν	καὶ	αὐτοὶ τὸν Μιθριδάτην πρὸς ἑαυτούς:
[14, 15]	τὰ βέλτιστα Ἡρώδην αὐτῷ παραινοῦντα	καὶ	αὐτὸν διημαρτηκότα παρακούσαντα τῆς ἐκείνου
[14, 14]	τινὸς τῶν στρατιωτῶν κατέλιπεν, ὃν	καὶ	αὐτὸν ἐθεράπευεν Ἀντίγονος, ὅπως μηδὲν
[14, 9]	ἀπολῦσαι βούλεσθε, κολάσει ὑμᾶς τε	καὶ	αὐτὸν τὸν βασιλέα. διήμαρτεν δ'
[14, 12]	τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι δοκοῦμεν, ὃς	καὶ	αὐτὸς ἀηδῶς ἐπεῖδεν τὸ ἐπὶ
[14, 5]	μὴ δῃωθῆναι τὴν χώραν δοῦναι,	καὶ	αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων ταλάντων γίνεται.
[14, 8]	Ἀθηναίων δήμου τιμὰς Ὑρκανὸς πολλὰ	καὶ	αὐτὸς εἰς αὐτοὺς χρήσιμος γενόμενος,
[14, 16]	παῖδας διὰ τὸ γένος, εἰ	καὶ	αὐτὸς εἰς Ῥωμαίους ἐξήμαρτεν: ταῦτα
[14, 4]	μέρος, διὰ μέσων δὲ Φάβιος	καὶ	αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν στίφει καρτερῷ.
[14, 14]	στρατοπεδευόμενος ἀποχρώντως ἠργυρίσατο τὸν Ἀντίγονον.	καὶ	αὐτὸς μὲν ἀνεχώρησεν σὺν τῇ
[14, 7]	τρόπον ἐξώρμησεν ἐπὶ τὴν Παρθυαίαν:	καὶ	αὐτὸς μὲν σὺν ἅπαντι διεφθάρη
[14, 12]	εὖ ἂν ἔχοι, ἔρρωμαι δὲ	καὶ	αὐτὸς μετὰ τοῦ στρατεύματος. Λυσίμαχος
[14, 1]	Ἀράβων βασιλέα: πεισθέντι γὰρ ἔσεσθαι	καὶ	αὐτὸς σύμμαχος ὑπισχνεῖτο. ὁ δὲ
[14, 11]	ἀπελέγχειν αὐτοῦ τὴν προσποίησιν, ἀλλὰ	καὶ	αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνύποπτον ἀντιφιλοφρονεῖσθαι
[14, 15]	τὸν ἀδελφὸν τύχην, προσδεχομένῳ μέντοι	καὶ	αὐτῷ διά τινας ὀνείρων ὄψεις
[14, 15]	ἢ τοὺς πολεμίους: ἐξαρκεῖν δὲ	καὶ	αὐτῷ πρὸς τὴν Ἀντιγόνου καθαίρεσιν.
[14, 11]	Ἡρώδης ἐκ τῆς νόσου παραγίνεται	καὶ	ἀφελόμενος αὐτοῦ πάντα ὅσα εἶχεν
[14, 9]	μείζονος παραγενόμενος τάγματος μήτε γυμνὸς	καὶ	ἀφύλακτος, ᾔει πρὸς τὴν δίκην.
[14, 4]	πάνυ ὀλίγοι. ἐλήφθη δὲ αἰχμάλωτος	καὶ	Ἀψάλωμος, θεῖος ἅμα καὶ πενθερὸς
[14, 13]	Πάκορός τε ὁ βασιλέως παῖς	καὶ	Βαζαφράνης σατράπης ὢν Πάρθων. τελευτᾷ
[14, 13]	οἱ ταύτῃ τῶν πολεμίων ὑφεστῶτες.	καὶ	Βαζαφράνης τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς
[14, 4]	γὰρ αὐτὴν φάραγξ εὐρεῖά τε	καὶ	βαθεῖα ἐντὸς ἀπολαμβάνουσα τὸ ἱερὸν
[14, 4]	πύργοι καὶ τάφρος τε ὀρώρυκτο	καὶ	βαθείᾳ περιείχετο φάραγγι: ἀπερρώγει γὰρ
[14, 11]	τε καὶ πεζικήν, ὑποσχόμενοί τε	καὶ	βασιλέα τῆς Ἰουδαίας ἀναδείξειν μετὰ
[14, 13]	ἐκράτησε, μετὰ χρόνον βασιλεύσας ἔκτισε	καὶ	βασίλειον κατεσκεύασεν ἀξιολογώτατον καὶ πόλιν
[14, 9]	κρείττων, ἀναστὰς εἶπεν: ἄνδρες σύνεδροι	καὶ	βασιλεῦ, εἰς δίκην μὲν οὔτ'
[14, 10]	συμμάχους καὶ φίλους ἐν εὐδαιμονίᾳ	καὶ	βεβαίᾳ καταστῆσαι εἰρήνῃ, πέμψαντος πρὸς
[14, 15]	συνελάμβανον δ' αὐτῷ Σίλων τε	καὶ	Βεντίδιος πεισθέντες ὑπὸ Δελλίου συγκατάγειν
[14, 2]	τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ πνεῦμα πολὺ	καὶ	βίαιον ἐπιπέμψας τὸν καρπὸν ἁπάσης
[14, 9]	Ὑρκανοῦ φρονοῦντας ἐν εὑδίᾳ διάξειν	καὶ	βιώσεσθαι τῶν ἰδίων ἀπολαύοντας κτημάτων
[14, 10]	γραφὴν πάρεστιν. ἐπεὶ γὰρ ἐναργῆ	καὶ	βλεπόμενα τεκμήρια παρεχόμεθα τῆς πρὸς
[14, 15]	σῖτα καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον	καὶ	βοσκήματα τά τε ἄλλα πάντα
[14, 13]	καλουμένῳ ὁ ἀδελφὸς Ἰώσηπος ὑπήντησεν	καὶ	βουλὴν περὶ τῶν ὅλων ἦγε,
[14, 11]	Φάβιον ἐπορεύετο ἐν Δαμασκῷ στρατηγοῦντα,	καὶ	βουλόμενος προσδραμεῖν πρὸς τὸν ἀδελφὸν
[14, 11]	δ' ὑπὸ τῶν περὶ Κάσσιον	καὶ	Βροῦτον ἐν τῷ βουλευτηρίῳ κτείνεται
[14, 12]	τοῖς ἀδίκοις ἐγχειρήμασιν κατεψηφισμένων ἐκρατήσαμεν.	καὶ	Βροῦτος συμφυγὼν εἰς Φιλίππους καὶ
[14, 6]	τῷ δὲ λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτόν.	καὶ	Γαβίνιος μὲν ἔργα μεγάλα καὶ
[14, 5]	ἑταιρικὸν ὑπήντων Ἀλεξάνδρῳ: ἠκολούθει δὲ	καὶ	Γαβίνιος σὺν τῇ φάλαγγι. καὶ
[14, 6]	ἀρχήν. περὶ δὲ τῆς Πομπηίου	καὶ	Γαβινίου στρατείας ἐπὶ Ἰουδαίους γράφει
[14, 4]	ἐντὸς τῶν ἰδίων ὅρων συνέστειλεν.	καὶ	Γάδαρα μὲν μικρὸν ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν
[14, 5]	Ῥάφεια καὶ Ἄδωρα Μάρισά τε	καὶ	Γάζα καὶ ἄλλαι οὐκ ὀλίγαι.
[14, 1]	πρὸς τοὺς ὁμοροῦντας αὐτῷ Ἄραβας	καὶ	Γαζαίους καὶ Ἀσκαλωνίτας λέγουσιν πολλαῖς
[14, 14]	Γναίου Δομετίου Καλβίνου τὸ δεύτερον	καὶ	Γαίου Ἀσινίου Πωλίωνος. (Τοῦτον δὲ
[14, 15]	εἰς τὰς προσκεχωρηκυίας διαφῆκεν Ἰδουμαίαν	καὶ	Γαλιλαίαν καὶ Σαμάρειαν. ἔτυχεν δὲ
[14, 4]	δύσκολον εἴη τὰς θυσίας παυόντων.	καὶ	γὰρ ἁλούσης τῆς πόλεως περὶ
[14, 15]	τὸ πᾶν ἦν ἂν εἰργασμένη:	καὶ	γὰρ Ἀντίγονος ἤδη τὴν παντελῆ
[14, 10]	αὐτῶν μηδ' ἐν Ῥώμῃ κεκωλυμένων.	καὶ	γὰρ Γάιος Καῖσαρ ὁ ἡμέτερος
[14, 15]	παρέχειν ὡς ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς.	καὶ	γὰρ εἰ νυνὶ πρὸς αὐτὸν
[14, 11]	μὲν δοκεῖν ἐπὶ δείπνου παρασκευήν,	καὶ	γὰρ ἑστιάσειν αὐτοὺς ἅπαντας προειρήκει,
[14, 2]	παρέξειν, προσδέχεται τὴν Ἀριστοβούλου ὑπόσχεσιν:	καὶ	γὰρ εὔπορος χρημάτων καὶ μεγαλόψυχος
[14, 9]	οἰόμενος, ἀλλὰ δεσπόται φανερῶς ἀνωμολόγηνται:	καὶ	γὰρ Ἡρώδης ὁ παῖς αὐτοῦ
[14, 15]	ὄντος, καὶ πολέμων ἀπείρως ἔχοντος	καὶ	γὰρ πολὺ ἐκ Συρίας ἦν
[14, 16]	ἐπὶ Πομπηίου τοῖς Ἰουδαίοις συμφορᾶς:	καὶ	γὰρ ὑπ' ἐκείνου τῇ αὐτῇ
[14, 9]	χρημάτων, κακοήθως εἶχον πρὸς αὐτόν:	καὶ	γὰρ φιλίαν ὁ Ἀντίπατρος ἦν
[14, 15]	τὰ ἄκρα κατειληφότας σὺν γυναιξὶν	καὶ	γενεαῖς, τούτους μὲν ἀπέλυσεν λαβών,
[14, 2]	τῷ θεῷ λῦσαι τὸν αὐχμὸν	καὶ	γενόμενος ἐπήκοος ὁ θεὸς ὗσεν,
[14, 15]	τριβὴν τῶν ἐπεξιέναι μὴ τολμώντων.	καὶ	γενόμενος κατά τι στόμιον πρῶτα
[14, 16]	τὸν Ἀντιπάτρου οἰκίας ὄντα δημοτικῆς	καὶ	γένους ἰδιωτικοῦ καὶ ὑπακούοντος τοῖς
[14, 2]	τυγχάνειν, ὁ δὲ πένης ἦν	καὶ	γλίσχρος καὶ περὶ μειζόνων τὴν
[14, 8]	ἀνήνεγκαν ἀπὸ χρυσῶν μυριάδων πέντε,	καὶ	γράμματ' αὐτοῖς ἠξίωσαν δοθῆναι πρός
[14, 12]	τῶν ὑμῖν συμφερόντων. ἐξέθηκα δὲ	καὶ	γράμματα κατὰ πόλεις, ὅπως εἴ
[14, 13]	αὐτοῖς ἐπιτρέπει πράγματα, γράφει δὲ	καὶ	γράμματα Πεντεκαίδεκα τῶν ἀντιστασιαστῶν ἔδησεν,
[14, 10]	ἡμῶν γεγενημένα καὶ πόλεσιν ψηφίσματα	καὶ	γράμματα πρὸς τὰς περὶ τῶν
[14, 12]	δὲ θηλειῶν. ἦκτο δὲ πρότερον	καὶ	γυναῖκα δημότιν Δῶριν ὄνομα ἐκ
[14, 14]	χρήματα δώσειν ὑποσχόμενον χίλια τάλαντα	καὶ	γυναῖκας πεντακοσίας, αἳ τῶν πρώτων
[14, 13]	ὡς Ἀντίγονος ὑπόσχοιτο χίλια τάλαντα	καὶ	γυναῖκας πεντακοσίας τοῖς Πάρθοις κατ'
[14, 10]	Ἰουδαίων τοὺς βουλομένους ἄνδρας τε	καὶ	γυναῖκας τά τε σάββατα ἄγειν
[14, 15]	ἀπειλημμένος ἔνδον σὺν ἑπτὰ τέκνοις	καὶ	γυναικί, δεομένων τούτων ἐᾶσαι σφᾶς
[14, 1]	δυναστείαν ὁ νεώτερος Ἀντίπατρος ὑφορώμενος	καὶ	δεδιώς, μή τι πάθῃ διὰ
[14, 6]	τύχῃ πάλιν εἰς Ῥώμην ἀναπέμπεται	καὶ	δεθεὶς αὐτόθι κατείχετο, βασιλεύσας μὲν
[14, 13]	τὸ πᾶν εἰδότες ὑπεκρίνοντο δολερῶς	καὶ	δεῖν αὐτὸν ἔφασαν μετὰ σφῶν
[14, 11]	βεβουλευμένοις ὅ τε δαίμων ἀντέπραξεν	καὶ	δεινὸς ὢν Ἡρώδης τὴν προαίρεσιν
[14, 11]	τοῖς στρατιώταις εἰς τὴν πόλιν,	καὶ	δείσας ὁ Μάλιχος ἀνέπεισεν Ὑρκανὸν
[14, 13]	δὲ καταλιπὼν Ἡρώδῃ διακοσίους ἱππεῖς	καὶ	δέκα τῶν λεγομένων ἐλευθέρων προύπεμψεν
[14, 10]	γενομένης ἐπιδεικνύντες αὐτὰ χαλκαῖς στήλαις	καὶ	δέλτοις ἐν τῷ Καπετωλίῳ μέχρι
[14, 13]	τὴν ἀρχήν. Φασαήλου δ' ὑπαντήσαντος	καὶ	δεξαμένου ξενίᾳ Πάκορος πείθει πρεσβεύσασθαι
[14, 1]	τῷ ἱερῷ συνθέμενοι καὶ ὅρκοις	καὶ	δεξιαῖς πιστωσάμενοι τὰς ὁμολογίας καὶ
[14, 15]	ἐλθόντος δ' αὐτῷ παρ' Ἀντωνίου	καὶ	δευτέρου τάγματος οἱ τὸ χωρίον
[14, 6]	κατὰ τὴν παλαιὰν εὔκλειαν προσέρρεον	καὶ	δὴ καὶ νεωτέροις χαίροντες ἀεὶ
[14, 8]	εἰς τὰ κινδυνωδέστατα τῷ Ἀντιπάτρῳ:	καὶ	δὴ καὶ τρωθῆναι συνέβη παρὰ
[14, 3]	ὅπερ καὶ Ἀλέξανδρον τὸν πατέρα.	καὶ	δὴ μάρτυρας τούτων ἐκάλει τοὺς
[14, 13]	ἐντυχοῦσα δι' ἔρωτος αὐτὸν ἐκεχείρωτο.	καὶ	δὴ πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν οἱ
[14, 15]	βαρβάρων ἀκηκόει κατ' αὐτῶν ἐπίθεσιν.	καὶ	δὴ παρόντα τε εἶδεν ἀσμένως
[14, 1]	δὲ ὅμορος τῇ Ἰουδαίᾳ Ἀραβία,	καὶ	δὴ πέμπει πρῶτον Ὑρκανὸς πρὸς
[14, 7]	τε ἄλλων συχνὰ ζηλῶσαι συνέβη	καὶ	δὴ τὰ συντάγματα τῶν Ἰουδαίων
[14, 7]	ἢ μόνα τὰ τοῦ θεοῦ,	καὶ	δῆλον, ὅτι ταῦτα μετήνεγκαν εἰς
[14, 10]	τοῖς Ὑρκανοῦ παισὶν ὑπὸ συγκλήτου	καὶ	δήμου Ῥωμαίων ἀξία τῆς πρὸς
[14, 10]	καὶ Ἰουδαίοις ἐπί τε συγκλήτου	καὶ	δήμου Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντος δὲ καὶ
[14, 8]	ἐλθεῖν ἐπραγματεύσατο τοὺς ἐν τέλει:	καὶ	δι' αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν
[14, 15]	πρῶτος ὑπεξέρχεται ξίφος ἔχων γυμνὸν	καὶ	διὰ θυρῶν χωρεῖ, καὶ μετὰ
[14, 10]	ἡμῖν πιστεύσει φιλανθρωπίας, ὅτι ταύτην	καὶ	διὰ πλειόνων ἐπεδείξαντο πρὸς ἡμᾶς
[14, 14]	παρεκάλει συλλαμβάνεσθαι. Καῖσαρ μὲν οὖν	καὶ	διὰ τὰς Ἀντιπάτρου στρατείας, ἃς
[14, 5]	ἐπὶ Πέτραν τῆς Ἀραβίας στρατεύσαντος	καὶ	διὰ τὸ δυσάλωτον εἶναι τὰ
[14, 7]	τὸ ἐξ ἀρχῆς τοὺς Ἰουδαίους	καὶ	διὰ τὸ πλησίον ἔσεσθαι τὴν
[14, 13]	τε τὸ ἐπ' αὐτῇ πάθος	καὶ	διὰ τὸ φοβεῖσθαι, μὴ καταλάβωσιν
[14, 3]	ἐκείνου φύσιν ᾐτιᾶτο ἄπρακτον οὖσαν	καὶ	διὰ τοῦτ' εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν δ'
[14, 12]	καθ' ὁμολογίαν τῷ Ὑρκανοῦ γένει	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον αὐτοῦ προειστήκει
[14, 15]	οὐ πολὺ τὸ ἔρυμα παραδόντος	καὶ	διὰ τοῦτο παυσαμένου τοῦ πολέμου
[14, 12]	αὐτὸν ἐπὶ ἀπολογίᾳ τῶν κατηγορούντων,	καὶ	διὰ τοῦτο συνέβη μηδὲ λόγου
[14, 11]	μνήμην ὧν εὐεργετήθησαν ὑπὸ Καίσαρος	καὶ	διὰ τοῦτο τιμωρεῖν αὐτῷ καὶ
[14, 9]	τις Σαμαίας ὄνομα, δίκαιος ἀνὴρ	καὶ	διὰ τοῦτο τοῦ δεδιέναι κρείττων,
[14, 8]	τιμαὶ πρὸς Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα	καὶ	διὰ τούτων ἡμῖν δεδήλωνται. ~(Καῖσαρ
[14, 2]	Ἀριστόβουλος καὶ οἱ ἱερεῖς ὑπέστησαν	καὶ	διὰ τῶν τειχῶν καθιμήσαντες ἔδωκαν
[14, 1]	οὐ διέλιπεν ἑκάστης ἡμέρας πλαττόμενος	καὶ	διαβάλλων πρὸς αὐτὸν τὸν Ἀριστόβουλον
[14, 1]	τοῖς λόγοις φύσει χρηστὸς ὢν	καὶ	διαβολὴν δι' ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενος
[14, 10]	νομιζόμενα ἔθη συνάγωνται καὶ πολιτεύωνται	καὶ	διαδικάζωνται πρὸς αὑτούς, δοθῇ τε
[14, 7]	ὃς διοικεῖ τε τὸ ἔθνος	καὶ	διαιτᾷ κρίσεις καὶ συμβολαίων ἐπιμελεῖται
[14, 10]	μετὰ ταῦτα ἔσχον ἢ ἐπρίαντο	καὶ	διακατέσχον καὶ ἐνεμήθησαν, ταῦτα πάντα
[14, 3]	Ἀριστόβουλον, μὴ τὴν χώραν ἀποστήσῃ	καὶ	διακλεισθείη τῶν παρόδων. ἔτυχεν μέντοι
[14, 15]	Ἰώσηπον παρακαθιστάνειν σφίσι προσπολεμοῦσιν Ἀντιγόνῳ.	καὶ	διαλλάττεται μὲν πολλὰ τοῦ Μαχαιρᾶ
[14, 10]	τῷ Καπετωλίῳ μέχρι νῦν διαμένοντα	καὶ	διαμενοῦντα, τὴν μὲν πάντων παράθεσιν
[14, 15]	τὰ δύσβατα τῶν χωρίων, ἄγοντες	καὶ	διαρπάζοντες τὴν αὐτόθι πᾶσαν. τιμωρεῖται
[14, 16]	εἰκοσιέξ. οἶκος λαμπρὸς οὗτος ἦν	καὶ	διάσημος γένους τε ἕνεκα καὶ
[14, 12]	ἐπέστειλεν δὲ καὶ τοῖς Τυρίοις	καὶ	διάταγμα ἔπεμπε περιέχον ταῦτα. (Μᾶρκος
[14, 1]	ἀλλοτρίως εἶχεν πρὸς τὸν Ἀριστόβουλον	καὶ	διαφόρως διὰ τὴν πρὸς τὸν
[14, 14]	καὶ ὅτι ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν	καὶ	διαφύγοι τὰς τῶν ἐχθρῶν χεῖρας
[14, 1]	ἐναντίας φύσεως ἦν Ἀριστόβουλος, δραστήριος	καὶ	διεγηγερμένος τὸ φρόνημα. (Ἐπειδὴ τοίνυν
[14, 15]	ἀλλὰ σφενδόναις βάλλων αὐτὸν ἀνεῖργεν,	καὶ	διεδήλου τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν. αἰσθόμενος
[14, 16]	ἐπὶ τὸ Ἱεροσολυμιτῶν ἠθροίζοντο τεῖχος,	καὶ	διεκάθητο πρὸς τῷ βορείῳ τείχει
[14, 9]	ὄντι συγγενεῖ τοῦ μεγάλου Καίσαρος	καὶ	διέποντι τὴν Συρίαν. ζῆλος δ'
[14, 3]	πολλῶν μὴ πολεμεῖν Ῥωμαίοις κάτεισιν	καὶ	δικαιολογησάμενος πρὸς τὸν ἀδελφὸν περὶ
[14, 7]	διὰ πονηρίαν, ἀγαθὸς γὰρ ἦν	καὶ	δίκαιος, ἀλλὰ πεπιστευμένος τὴν τῶν
[14, 11]	καὶ Ἀντίπατρος μὲν εὐσεβείᾳ τε	καὶ	δικαιοσύνῃ διενεγκὼν καὶ τῇ περὶ
[14, 12]	πόλεμον ἀνεδεξάμεθα καὶ τῶν εὐσεβῶν	καὶ	δικαίων ποιούμενοι πρόνοιαν ἠμυνάμεθα τοὺς
[14, 2]	αὐτοὺς παραχρῆμα ἐτιμωρήσατο τῆς ὠμότητος	καὶ	δίκην εἰσεπράξατο τοῦ Ὀνίου φόνου
[14, 11]	καὶ διὰ τοῦτο τιμωρεῖν αὐτῷ	καὶ	δίκην παρὰ τοῦ πεφονευκότος εἰσπράξασθαι
[14, 5]	συνεχώρησεν αὐτῇ ταῦτα ἅπερ ἠξίου,	καὶ	διοικησάμενος τὰ πρὸς αὐτὴν Ὑρκανὸν
[14, 4]	Ἵππον καὶ Σκυθόπολιν καὶ Πέλλαν	καὶ	Δῖον καὶ Σαμάρειαν ἔτι τε
[14, 4]	τῶν μὲν Ἰουδαίων εἰς μυρίους	καὶ	δισχιλίους, Ῥωμαίων δὲ πάνυ ὀλίγοι.
[14, 13]	ποιεῖν, πολλοῦ μὲν πλήθους ἐπαγομένου	καὶ	δίχα τῶν μισθοφορούντων αὐτοῖς, τοῦ
[14, 13]	δὲ μάχας πρὸς τοὺς ἐπεξελθόντας	καὶ	διώκοντας τῶν Πάρθων μαχεσάμενος πάσας
[14, 7]	περιδύειν τοῦ ναοῦ. λαμβάνει δὲ	καὶ	δοκὸν ὁλοσφύρητον χρυσῆν ἐκ μνῶν
[14, 12]	τοῖς τε ὑπ' ἐμοῦ δοθεῖσιν	καὶ	Δολαβέλλα φιλανθρώποις χρῆσθαι ὑμᾶς βούλομαι.
[14, 14]	Πάρθων πόλεμον Ἡρώδην βασιλεύειν συμφέρει.	καὶ	δόξαν τοῦτο πᾶσι ψηφίζονται. (Καὶ
[14, 3]	ἀρχὴν τὸ ἔθνος ζητῆσαι, ὅπως	καὶ	δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς δὲ κατηγόρει,
[14, 11]	κοίλης Συρίας ἐποίησαν πλοῖα δόντες	καὶ	δύναμιν ἱππικήν τε καὶ πεζικήν,
[14, 2]	ἑλεῖν ἐν ταῖς μάλιστα ὀχυρὰν	καὶ	δυνατήν, ἢ φυγάδας ἐκβαλεῖν μετὰ
[14, 14]	Ῥόδον διασώζεται φορτίων ἀποβολῆς γενομένης.	καὶ	δύο μὲν ἐνταυθοῖ τῶν φίλων
[14, 4]	ποταμοῦ καὶ Αἰγύπτου Σκαύρῳ παραδοὺς	καὶ	δύο τάγματα Ῥωμαίων ἐπὶ Κιλικίας
[14, 13]	μὲν πρῶτον αὐτοὺς ὑποδέχεται προθύμως	καὶ	δῶρα δίδωσιν, ἔπειτα ἐπεβούλευεν. πλησίον
[14, 4]	πρὸς τῇ θαλάττῃ καὶ Ἰόππην	καὶ	Δῶρα καὶ Στράτωνος πύργον, ἣ
[14, 12]	φρουροὺς φιλανθρώπως ἀπέλυσεν ἔστιν οἷς	καὶ	δωρεὰς δοὺς διὰ τὸ πρὸς
[14, 1]	ποιῶν καὶ οὐκ ἀνιείς, ἀλλὰ	καὶ	δωρεὰς προιέμενος, πείθει τὸν Ἀρέταν.
[14, 4]	τῆς νηστείας ἡμέρᾳ κατὰ ἐνάτην	καὶ	ἑβδομηκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν ὀλυμπιάδα ὑπατευόντων
[14, 1]	τῷ τρίτῳ ἔτει τῆς ἑβδόμης	καὶ	ἑβδομηκοστῆς πρὸς ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάδος,
[14, 11]	Ἰορδάνου καὶ στρατὸν Ἀράβιον ἅμα	καὶ	ἐγχώριον συνήθροιζεν. δεινὸς δὲ ὢν
[14, 12]	(Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ	καὶ	ἐθνάρχῃ καὶ τῷ Ἰουδαίων ἔθνει
[14, 10]	πρὸς Ὑρκανὸν υἱὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα	καὶ	ἐθνάρχην Ἰουδαίων πέπομφα ὑμῖν τὸ
[14, 10]	αὐτὴν Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα Ἰουδαίων	καὶ	ἐθνάρχην ὡς ἂν αὐτὸς προαιρῆται.
[14, 7]	τῷ ἔθνει τούτῳ. καθίσταται δὲ	καὶ	ἐθνάρχης αὐτῶν, ὃς διοικεῖ τε
[14, 8]	εἶπεν: ἐπειδὴ Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου ἀρχιερεὺς	καὶ	ἐθνάρχης τῶν Ἰουδαίων διατελεῖ κοινῇ
[14, 10]	καρπίζωνται, καὶ ὁ ἀρχιερεὺς αὐτὸς	καὶ	ἐθνάρχης τῶν Ἰουδαίων προιστῆται τῶν
[14, 8]	ταῦτα ἐγένετο ἐπὶ Ὑρκανοῦ ἀρχιερέως	καὶ	ἐθνάρχου ἔτους ἐνάτου μηνὸς Πανέμου.
[14, 12]	ἐν Ἐφέσῳ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως	καὶ	ἐθνάρχου πρεσβευτῶν καὶ χώραν αὐτῶν
[14, 10]	Ὑρκανοῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέως Ἰουδαίων	καὶ	ἐθνάρχου τοιούτους: τῶν> πρὸ ἐμοῦ
[14, 10]	Ὑρκανοῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου υἱοῦ ἀρχιερέως	καὶ	ἐθνάρχου τῶν Ἰουδαίων ἐνεφάνισέν μοι
[14, 15]	τὴν κώμην: οἳ τότε ἔφευγον,	καὶ	εἰ μὴ χειμὼν ἐπέσχεν βαθύς,
[14, 10]	φρούρια καὶ λιμένας καὶ χώραν	καὶ	εἴ τι ἄλλο ἀφείλετο αὐτῶν
[14, 4]	τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγοι	καὶ	εἶδον ὅσα μὴ θεμιτὸν ἦν
[14, 8]	κατηγόρει βιαίως ἐξηγουμένων τοῦ ἔθνους	καὶ	εἰς αὐτὸν παρανομησάντων. παρὼν δ'
[14, 8]	Καῖσαρ μετὰ χρόνον τὸν πόλεμον	καὶ	εἰς Συρίαν ἀποπλεύσας ἐτίμησεν μεγάλως,
[14, 15]	τὰ κατὰ τὴν χώραν ἀνασκευάσασθαι	καὶ	εἰς τὰ ὄρη φεύγειν, ὡς
[14, 12]	ἀνὴρ ἐφρούρησεν. ὁ δὲ Μαρίων	καὶ	εἰς τὴν Γαλιλαίαν ὅμορον οὖσαν
[14, 11]	πόλιν ἔγνω τοῦτόν τε ὑπεκκλέψαι	καὶ	εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπαίρειν σπεύδοντος
[14, 7]	δ' εἰς Τύρον ἀφικόμενος ἀνέβη	καὶ	εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Ταριχέας μὲν
[14, 10]	Γάιος Καῖσαρ ὑπὲρ Ἰουδαίων ἔκρινεν	καὶ	εἰς τὸ ταμιεῖον οὐκ ἔφθασεν
[14, 13]	ἑξήκοντα τῆς πόλεως προσβάλλοντές τε	καὶ	εἰς χεῖρας ἐρχόμενοι κατὰ τὴν
[14, 15]	ἔνδον ἐπεισελθὼν ἀποσφάττει τε πολλοὺς	καὶ	εἰσελθὼν εἰς τὴν λάρνακα ἡσύχασεν.
[14, 3]	καὶ στέφανος ἀπὸ χρυσῶν τετρακισχιλίων	καὶ	ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἴτε ἄμπελος
[14, 3]	ἐξ ὅλης Συρίας καὶ Αἰγύπτου	καὶ	ἐκ τῆς Ἰουδαίας: ἔπεμψε γὰρ
[14, 12]	οὖν καὶ ἐκ τῶν πραγμάτων	καὶ	ἐκ τῶν λόγων, ὅτι οἰκειότατα
[14, 12]	πρὸς ἡμᾶς ἐμφανίσαντες. πεπεισμένος οὖν	καὶ	ἐκ τῶν πραγμάτων καὶ ἐκ
[14, 10]	ταμίαις κατὰ πόλιν, δέλτῳ δευτέρᾳ	καὶ	ἐκ τῶν πρώτων πρώτῃ. πρὸ
[14, 11]	μερίζει τὴν τῶν χρημάτων εἴσπραξιν	καὶ	ἑκατέρῳ τῶν υἱῶν συνάγειν δίδωσιν
[14, 4]	ἡμέρᾳ κατὰ ἐνάτην καὶ ἑβδομηκοστὴν	καὶ	ἑκατοστὴν ὀλυμπιάδα ὑπατευόντων Γαίου Ἀντωνίου
[14, 15]	αὐτὸν ἐπέστειλεν σῖτα καὶ οἶνον	καὶ	ἔλαιον καὶ βοσκήματα τά τε
[14, 9]	ταπεινὸς παρίσταται καὶ σχήματι δεδοικότος	καὶ	ἔλεον θηρωμένου παρ' ὑμῶν, κόμην
[14, 8]	τῶν καινῶν ἀγομένων καὶ Παναθηναίων	καὶ	Ἐλευσινίων καὶ ἐν τοῖς γυμνικοῖς
[14, 8]	Ὑρκανὸν ταύτης κοινωνῆσαι τῆς στρατείας	καὶ	ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον, μαρτυρεῖ δέ
[14, 12]	δημοσίας ἐντάξητε δέλτους γράμμασι Ῥωμαικοῖς	καὶ	Ἑλληνικοῖς καὶ ἐν τῷ ἐπιφανεστάτῳ
[14, 10]	τοῖς ναοῖς ἐγκεχαραγμένην γράμμασιν Ῥωμαικοῖς	καὶ	Ἑλληνικοῖς. ὅπως τε τὸ δόγμα
[14, 10]	ὑμῶν ἀνακέηται γράμμασιν. βούλομαι δὲ	καὶ	ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ ἐν δέλτῳ
[14, 6]	εἰς αὐτήν. καὶ ταῦτα μὲν	καὶ	ἐν ἄλλοις δεδήλωται. Γαβινίῳ μέντοι
[14, 7]	ἅπαντι διεφθάρη τῷ στρατῷ, ὡς	καὶ	ἐν ἄλλοις δεδήλωται, Κάσσιος δὲ
[14, 11]	μῆνας ἕξ. τοῦτο μὲν οὖν	καὶ	ἐν ἄλλοις δεδήλωται. (Τοῦ δ'
[14, 10]	Καπετωλίῳ καὶ Σιδῶνι καὶ Τύρῳ	καὶ	ἐν Ἀσκάλωνι καὶ ἐν τοῖς
[14, 15]	τῶν πεπραγμένων πρὸς τὸν βασιλέα	καὶ	ἐν Δάφνῃ τῆς Ἀντιοχείας ἐδήλωσαν
[14, 8]	ὁ δ' αὐτὸς οὗτος Στράβων	καὶ	ἐν ἑτέροις πάλιν ἐξ Ὑψικράτους
[14, 7]	μηδὲν Μιθριδάτην δεδιότας. μαρτυρεῖ δὲ	καὶ	ἐν ἑτέρῳ τόπῳ ὁ αὐτὸς
[14, 3]	δυσανασχετῶν δ' ἀνεχώρησεν εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	ἐν παρασκευῇ τοῦ πολεμεῖν ἐγίνετο.
[14, 8]	ἀγομένων καὶ Παναθηναίων καὶ Ἐλευσινίων	καὶ	ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν, ἐπιμεληθῆναι
[14, 10]	ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖς φίλοι, καθὼς	καὶ	ἐν τοῖς δημοσίοις εὑρίσκομεν γράμμασιν.
[14, 10]	Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου Ἰουδαῖος καὶ νῦν	καὶ	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις ἔν
[14, 10]	αὐτοῦ συμμάχους ἡμῖν ἔτι τε	καὶ	ἐν τοῖς κατ' ἄνδρα φίλοις
[14, 10]	προσηκούσας ἀποληψόμενον μεμνημένον τε ὡς	καὶ	ἐν τοῖς κατὰ Ἄβραμον καιροῖς,
[14, 10]	καὶ Τύρῳ καὶ ἐν Ἀσκάλωνι	καὶ	ἐν τοῖς ναοῖς ἐγκεχαραγμένην γράμμασιν
[14, 15]	πλέον, εἰς τὰ χειμάδια διέπεμψεν.	καὶ	ἐν τούτῳ Σίλων ἧκεν παρ'
[14, 10]	ὡς αὐτῷ πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν αὐτοκράτορες,	καὶ	ἐν τῷ ἔγγιστα ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
[14, 12]	δέλτους γράμμασι Ῥωμαικοῖς καὶ Ἑλληνικοῖς	καὶ	ἐν τῷ ἐπιφανεστάτῳ ἔχητε αὐτὸ
[14, 10]	ἔσχον ἢ ἐπρίαντο καὶ διακατέσχον	καὶ	ἐνεμήθησαν, ταῦτα πάντα αὐτοὺς ἔχειν.
[14, 10]	παρόντων καὶ τῶν ὑμετέρων πρέσβεων	καὶ	ἐνεφάνισαν, ὡς ὑμεῖς ψηφίσματι κωλύετε
[14, 13]	θαλάττης οἱ περὶ Φασάηλον κατάγονται	καὶ	ἐνταῦθ' ἀκούσαντες, ὡς Ἀντίγονος ὑπόσχοιτο
[14, 4]	ὅθεν ἦν ἐπίμαχον. ἀνεστήκεσαν δὲ	καὶ	ἐνταῦθα μεγάλοι πύργοι καὶ τάφρος
[14, 3]	Καππάδοξ λέγων οὕτως: ἦλθεν δὲ	καὶ	ἐξ Αἰγύπτου πρεσβεία καὶ στέφανος
[14, 11]	ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν ὁ Μάλιχος	καὶ	ἔξαρνος ἦν τοῦ φόνου. καὶ
[14, 12]	στρατοπέδων καὶ συμμάχους ὄντας διήρπασεν	καὶ	ἐξεπολιόρκησεν τὸ Ἰουδαίων ἔθνος φίλον
[14, 10]	τι ἄλλο ἀφείλετο αὐτῶν ἀποδοθῇ	καὶ	ἐξῇ αὐτοῖς ἐκ τῶν λιμένων
[14, 10]	αἱ εἰς τὸν θεὸν ἱεροποιίαι	καὶ	ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι,
[14, 9]	βέλτιστος Ἡρώδης φόνου δίκην φεύγων	καὶ	ἐπ' αἰτίᾳ τοιαύτῃ κεκλημένος ἕστηκε
[14, 5]	ἄλλα τε λόγου ἄξια διεπράξατο	καὶ	ἐπ' Ἀλέξανδρον ἐστράτευσεν, μηκέτι Ὑρκανοῦ
[14, 16]	ὡς ἐνδωσόντων αὐτῶν συνεχώρει ταῦτα.	καὶ	ἐπεὶ μηδὲν ἑώρα γινόμενον παρ'
[14, 4]	τεμνόντων τὴν πέριξ ὕλην Ῥωμαίων.	καὶ	ἐπειδὴ τοῦτ' εἶχεν ἱκανῶς μόλις
[14, 15]	χειμὼν ἐπέσχεν βαθύς, ἧκεν ἂν	καὶ	ἐπὶ Ἱεροσόλυμα ἡ βασιλέως στρατιὰ
[14, 15]	ἀγαθῷ τε παρείη τοῦ δήμου	καὶ	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆς πόλεως, μηδὲν
[14, 10]	τῶν πρεσβευτῶν ἀνακομιδῆς. ἀπεδεξάμεθα δὲ	καὶ	ἐπὶ τὴν βουλὴν καὶ τὴν
[14, 15]	συλλαμβάνεσθαι τοῦ πολέμου, ἔπειτα δὲ	καὶ	ἐπὶ τὸν σφέτερον καλεῖν τοὺς
[14, 5]	αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων ταλάντων γίνεται.	καὶ	ἐπὶ τούτοις ἔλυσε τὸν πόλεμον
[14, 12]	διὰ φρουρᾶς εἶχεν. ἐλθὼν δὲ	καὶ	ἐπὶ τοῦτον Ἡρώδης ἅπαντα μὲν
[14, 15]	κόσμῳ τιμὴν Ἡρώδῃ ταύτην ἀπονέμων	καὶ	ἐπικουρίας ἕνεκα: τὴν γὰρ τῶν
[14, 10]	ἵν' ἐξῇ ποιεῖν αὐτοῖς τηρῆσαι	καὶ	ἐπιτρέψαι ἔκρινα. (Μᾶρκος Πόπλιος σπιρίου
[14, 10]	τούς τε τόπους καὶ χώραν	καὶ	ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι Συρίας καὶ
[14, 5]	ἴσας μοίρας διένειμε τὸ ἔθνος,	καὶ	ἐπολιτεύοντο οἱ μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις
[14, 14]	δὲ μητρὸς Ὑρκανοῦ, ἀλλ' ὅτι	καὶ	ἑπτὰ ταῖς πάσαις ἡμέραις παρέσχεν
[14, 16]	δόγμα. (Μετὰ δὲ πολλῆς προθυμίας	καὶ	ἔριδος ἅτε σύμπαντος ἠθροισμένου τοῦ
[14, 9]	παρ' ὑμῶν, κόμην τ' ἐπιθρέψας	καὶ	ἐσθῆτα μέλαιναν ἐνδεδυμένος. ὁ δὲ
[14, 10]	ἔθη καὶ νόμιμα συνάγεσθαί τε	καὶ	ἑστιᾶσθαι. καὶ ὑμᾶς οὖν καλῶς
[14, 10]	δημοσίοις ἀνάκειται τόποις τῶν πόλεων	καὶ	ἔτι νῦν ἐν τῷ Καπετωλίῳ
[14, 15]	τοῦτο τεταγμένοι φύλακες ἠκόντιζόν τε	καὶ	ἐτόξευον εἰς αὐτούς, ἐνίων δὲ
[14, 10]	τὴν περὶ ἡμᾶς αὐτῶν ἀρετὴν	καὶ	εὔνοιαν. (Μετὰ δὲ τὸν Γαίου
[14, 8]	καὶ τῆς προσηκούσης ἀμοιβῆς ἀξιῶν	καὶ	ζηλώσῃ τὴν περὶ ἡμᾶς σπουδὴν
[14, 4]	βραχεῖ χρόνῳ παρ' ἡμῶν εἰσεπράξαντο,	καὶ	ἡ βασιλεία πρότερον τοῖς κατὰ
[14, 7]	Κυρηναίων, ἥ τε τῶν πολιτῶν	καὶ	ἡ τῶν γεωργῶν τρίτη δ'
[14, 6]	πέμπει Γαβίνιος ἐπ' αὐτὸν στρατιώτας	καὶ	ἡγεμόνας Σισένναν τε καὶ Ἀντώνιον
[14, 1]	ὡς ἂν μετὰ χάριτός τινος	καὶ	ἡδονῆς τὴν ἐμπειρίαν παραλαμβάνοιεν, πάντων
[14, 10]	τῆς συγκλήτου αὐτοῖς, καλῶς ἔχει	καὶ	ἡμᾶς ἀπομνημονεύειν καὶ προνοεῖν, ὡς
[14, 10]	πλειόνων ἐπεδείξαντο πρὸς ἡμᾶς δογμάτων,	καὶ	ἡμᾶς οὐχ ὑπολήψεται περὶ ὧν
[14, 3]	τοῦτο μέντοι τὸ δῶρον ἱστορήκαμεν	καὶ	ἡμεῖς ἀνακείμενον ἐν Ῥώμῃ ἐν
[14, 10]	γίνεσθαι: παρακεκλῆσθαι δέ σε, ὥστε	καὶ	ἡμῖν γράψαι περὶ αὐτῶν. ἡμεῖς
[14, 10]	αἱ εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι, δεδόχθαι	καὶ	ἡμῖν Ἰουδαίων τοὺς βουλομένους ἄνδρας
[14, 13]	προανῃρημένων τούτων ἐκεῖνος αἰσθόμενος διαφύγοι.	καὶ	ἦν ταῦθ' οὕτως ἔχοντα καὶ
[14, 14]	τοῦ πατρὸς εὐεργεσίας αὐτοῦ διεξῄεσαν	καὶ	ἣν αὐτὸς πρὸς Ῥωμαίους εἶχεν
[14, 13]	μητέρα τε αὐτοῦ καὶ ἀδελφὴν	καὶ	ἣν ἔμελλεν ἄξεσθαι πρὸς γάμον
[14, 13]	προσβοηθούντων δὲ τῶν περὶ Φασάηλον	καὶ	Ἡρώδην καὶ μάχης γενομένης κατὰ
[14, 12]	τέλει κατηγοροῦντες τῶν περὶ Φασάηλον	καὶ	Ἡρώδην, πρόσχημα μὲν εἶναι λέγοντες
[14, 7]	αὐτῷ τέσσαρες ἐγένοντο παῖδες, Φασάηλος	καὶ	Ἡρώδης, ὃς ὕστερον βασιλεὺς γίνεται,
[14, 11]	Ἀμμαοῦς, πρὸς ταύταις δὲ Λύδδα	καὶ	Θάμνα. ἐπεξῆλθε δ' ἂν ὑπ'
[14, 15]	δὲ τὸ τῶν οἰκείων φρόνημα	καὶ	θαρραλέους ἀπεργάζεται, καὶ τῶν πάλαι
[14, 15]	βάλλοντες σωρηδὸν ἐπ' ἀλλήλοις ἀνῄρουν:	καὶ	θέαμα τοῦτο δεινότατον ἦν κατὰ
[14, 10]	συγκλήτου δόγμα ἐψηφισάμεθα. ἐδεήθη δὲ	καὶ	Θεόδωρος τὴν ἐπιστολὴν ἡμῖν ἀποδοὺς
[14, 12]	καὶ τὸ ἀραρὸς ὑμῶν ἦθος	καὶ	θεοσεβὲς κατανοήσας, ἴδιον ἥγημαι Καταδραμόντων
[14, 2]	δέ τινα ὄνομα δίκαιον ὄντα	καὶ	θεοφιλῆ, ὃς ἀνομβρίας ποτὲ οὔσης
[14, 13]	οἷς ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν μητέρα	καὶ	θεραπείας ἧς ὁ καιρὸς ἤπειγεν
[14, 10]	πεμφθεῖσιν ἔν τε πυγμῇ μονομάχων	καὶ	θηρίων καθεζομένοις μετὰ τῶν συγκλητικῶν
[14, 15]	τεσσαρακοστὴν ἡμέραν αὐτὸς ἧκεν πανστρατιᾷ,	καὶ	θρασέως ἐξελθόντων τῶν πολεμίων κλίνεται
[14, 10]	τέκνων ἐπιτελοῦσιν τὰς πατρίους εὐχὰς	καὶ	θυσίας τῷ θεῷ: δεδόχθαι τῇ
[14, 4]	ἔτι τε Μάρισαν καὶ Ἄζωτον	καὶ	Ἰάμνειαν καὶ Ἀρέθουσαν τοῖς οἰκήτορσιν
[14, 8]	διατελεῖ κοινῇ τε τῷ δήμῳ	καὶ	ἰδίᾳ τῶν πολιτῶν ἑκάστῳ εὔνους
[14, 15]	τὴν βασιλείαν ἰδιώτῃ τε ὄντι	καὶ	Ἰδουμαίῳ, τουτέστιν ἡμιιουδαίῳ, δέον τοῖς
[14, 10]	καὶ τέκνα αὐτοῦ ἀρχιερεῖς τε	καὶ	ἱερεῖς Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ἔθνους
[14, 15]	μηδὲν ἐξημαρτηκότες αὐτοὶ πρὸς Ῥωμαίους	καὶ	ἱερεῖς ὄντες οὐκ ἂν εἰκότα
[14, 10]	ἀλλήλους Ἰουδαίοις καὶ τοῖς ἀρχιερεῦσιν	καὶ	ἱερεῦσιν ἦν τά τε φιλάνθρωπα
[14, 8]	περιέχον τὸν τρόπον: ἐπὶ πρυτάνεως	καὶ	ἱερέως Διονυσίου τοῦ Ἀσκληπιάδου μηνὸς
[14, 10]	κωλύετε αὐτοὺς τοῖς πατρίοις ἔθεσι	καὶ	ἱεροῖς χρῆσθαι. ἐμοὶ τοίνυν οὐκ
[14, 10]	ἐπὶ τῆς στρατολογίας προσκαλεσάμενος ἡμᾶς	καὶ	ἱκανοὺς τῶν πολιτῶν προσέταξεν, ἵνα
[14, 10]	δένδρων καρπὸν λαμβάνουσιν μήτε σπείρουσιν.	καὶ	ἵνα ἐν Σιδῶνι τῷ δευτέρῳ
[14, 4]	Γάζαν δὲ πρὸς τῇ θαλάττῃ	καὶ	Ἰόππην καὶ Δῶρα καὶ Στράτωνος
[14, 10]	ἐπαρχίαις μαρτυρησάντων Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ Ἰουδαίων	καὶ	Ἰουδαίοις ἐπί τε συγκλήτου καὶ
[14, 10]	ἡ σύγκλητος Ὑρκανὸν τὸν ἐθνάρχην	καὶ	Ἰουδαίους ἔχειν. δεδόσθαι δὲ Ὑρκανῷ
[14, 10]	ἀρέσκει τῇ συγκλήτῳ ταῦτα Ὑρκανὸν	καὶ	Ἰουδαίους ἔχειν ἐπὶ τοῖς δικαίοις
[14, 12]	πανταχόθεν ἀπήντων πρεσβεῖαι. παρῆσαν δὲ	καὶ	Ἰουδαίων οἱ ἐν τέλει κατηγοροῦντες
[14, 10]	ὑπό τε τῆς συγκλήτου δόγματα	καὶ	Ἰουλίου Καίσαρος πρός τε Ὑρκανὸν
[14, 12]	μετὰ τοῦ στρατεύματος. Λυσίμαχος Παυσανίου	καὶ	Ἰώσηπος Μενναίου καὶ Ἀλέξανδρος Θεοδώρου
[14, 15]	τόπους ἐνέδραις καὶ λόχοις κατελάμβανεν	καὶ	καθάπαξ οὐδὲν ἐκ τούτου τοὺς
[14, 14]	βουλῆς μέσον ἔχοντες Ἡρώδην Ἀντώνιος	καὶ	Καῖσαρ ἐξῄεσαν προαγόντων ἅμα ταῖς
[14, 10]	στήλαις ἐγγέγραπται, οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	Καῖσαρ Ἰούλιος τοῖς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ
[14, 12]	μὲν οὖν χειροῦνται Ἀντώνιός τε	καὶ	Καῖσαρ περὶ Φιλίππους, ὡς καὶ
[14, 9]	ἀντὶ βασιλέως τύραννον, Ῥωμαίους δὲ	καὶ	Καίσαρα πικροὺς ἀνθ' ἡγεμόνων πολεμίους:
[14, 16]	ὑπατεύοντος ἐν Ῥώμῃ Μάρκου Ἀγρίππα	καὶ	Κανιδίου Γάλλου ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς
[14, 13]	τοῖς πολεμίοις κατὰ τὸ προάστειον,	καὶ	καρτερῶς μαχεσάμενος πολλάς τε μυριάδας
[14, 10]	καὶ ὅτι κοινῇ πάντας εὐεργετεῖ	καὶ	κατ' ἰδίαν τοὺς πρὸς αὐτὸν
[14, 15]	ἐν τοῖς πήγμασιν ἐπεξιόντων αὐτοῖς	καὶ	κατὰ θύρας μαχομένων πῦρ τε
[14, 4]	ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν δ' οἳ	καὶ	κατὰ κρημνῶν ἑαυτοὺς ἐρρίπτουν καὶ
[14, 9]	ἐπὶ τούτῳ κατά τε κώμας	καὶ	κατὰ πόλεις ὡς εἰρήνην αὐτοῖς
[14, 15]	ἐτόξευον εἰς αὐτούς, ἐνίων δὲ	καὶ	κατὰ στῖφος ἐξιόντων καὶ τοῖς
[14, 16]	παμπληθεῖς ἔν τε τοῖς στενωποῖς	καὶ	κατὰ τὰς οἰκίας συνωθούμενοι καὶ
[14, 10]	καὶ τὰ πάτρια τηρεῖν ἔθη	καὶ	κατὰ ταῦτα ζῆν ἐπιτρέπειν: οὗ
[14, 15]	εἶναι. τῷ δ' αὐτῷ τρόπῳ	καὶ	κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἐχρήσαντο τῇ
[14, 15]	ὄρεσιν τὰ σπήλαια τελέως ἐξερρωγόσιν	καὶ	κατὰ τὸ μεσαίτατον ἀποκρήμνους ἔχοντα
[14, 3]	περιέκειντο. (Πομπήιος δὲ τούτων ἀκούσας	καὶ	καταγνοὺς Ἀριστοβούλου βίαν, τότε μὲν
[14, 13]	ἀναλαβὼν εἰς τὸ ἔρυμα παραγίνεται	καὶ	καταθέμενος αὐτόθι τάς τε γυναῖκας
[14, 15]	αὐτὸς δ' εἰς Σαμάρειαν παραγενόμενος	καὶ	καταθέμενος αὐτόθι τήν τε μητέρα
[14, 11]	καὶ παραγενόμενος Ἡρώδης εἰς Σαμάρειαν	καὶ	καταλαβὼν αὐτὴν κεκακωμένην ἀνεκτᾶτο καὶ
[14, 1]	καὶ δεξιαῖς πιστωσάμενοι τὰς ὁμολογίας	καὶ	κατασπασάμενοι τοῦ πλήθους παντὸς ὁρῶντος
[14, 10]	καὶ τειχίσαι τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν,	καὶ	κατέχειν αὐτὴν Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα
[14, 10]	τε ἐπιστολὴν τὴν ἀποδοθεῖσαν ἐδεξάμεθα	καὶ	κατεχωρίσαμεν εἰς τὰ δημόσια ἡμῶν
[14, 3]	δὲ ὑπὲρ Ἀριστοβούλου, ὃς δὴ	καὶ	κατηγόρει τῶν λαβόντων χρήματα Γαβινίου
[14, 9]	αὐτῷ τάγματος Ἡρώδης κατέπληξεν ἅπαντας	καὶ	κατηγορεῖν ἐθάρρει τὸ λοιπὸν οὐδεὶς
[14, 10]	πλεῖν ἐπ' Ἀφρικῆς πολεμήσων Σκιπίωνι	καὶ	Κάτωνι, πέμψας δ' Ὑρκανὸς πρὸς
[14, 3]	τοῦ Τριπολίτου τοῦ πελεκισθέντος, ᾧπερ	καὶ	κηδεύων ἐτύγχανεν, χιλίοις μέντοι ταλάντοις
[14, 15]	δωμάτιον περὶ λουτρὸν ἦν. ἔνθα	καὶ	κίνδυνος αὐτῷ μέγιστος συνέπεσεν, ὃν
[14, 3]	δὲ Πομπηίου εἰς Δαμασκὸν ἀφικομένου	καὶ	κοίλην Συρίαν ἐπιόντος ἧκον παρ'
[14, 16]	μὴ φυλαχθεὶς Ἀντίγονος ὑπ' Ἀντωνίου	καὶ	κομισθεὶς εἰς Ῥώμην ὑπ' αὐτοῦ
[14, 6]	θέλοντι, ἐπὶ τὴν Ναβαταίων ἔρχεται,	καὶ	κρατεῖ μὲν τούτων τῇ μάχῃ,
[14, 15]	Γαλιλαίας. ὑπήντων δ' οἱ πολέμιοι	καὶ	κρατηθέντες τῇ μάχῃ κατεκλείσθησαν εἰς
[14, 13]	ὁδόν. οὓς δὴ καὶ τρεψάμενος	καὶ	κρατήσας οὐχ ὡς ἐν ἀπορίᾳ
[14, 1]	καὶ Κυίντου Μετέλλου, ὃς δὴ	καὶ	Κρητικὸς ἐπεκαλεῖτο, πόλεμον εὐθὺς ἐκφέρει
[14, 12]	ἐκείνου τοῖς ὅπλοις κρατήσαντες διατάγμασιν	καὶ	κρίμασιν ἐπανορθούμεθα τὰ ὑπ' αὐτοῦ
[14, 2]	καλούμενον Παπυρῶνα νικᾷ τῇ μάχῃ	καὶ	κτείνει περὶ ἑξακισχιλίους τῶν πολεμίων,
[14, 13]	τῶν ἀντιστασιαστῶν ἔδησεν, μέλλοντος δὲ	καὶ	κτείνειν αὐτοὺς παρῃτήσαντο οἱ περὶ
[14, 1]	ὀλυμπιάδος, ὑπατεύοντος Ῥωμαίων Κυίντου Ὁρτησίου	καὶ	Κυίντου Μετέλλου, ὃς δὴ καὶ
[14, 10]	ἡμετέραν γνώμην Ἰουδαίοις ὑμᾶς προσφέρεσθαι	καὶ	κωλύειν αὐτοὺς τά τε σάββατα
[14, 10]	καὶ συμμάχων τοιαῦτα γίνεσθαι ψηφίσματα	καὶ	κωλύεσθαι αὐτοὺς ζῆν κατὰ τὰ
[14, 11]	Μάλιχος, ἀντεπιστέλλει τιμωρεῖν τῷ πατρί,	καὶ	λάθρα διαπέμπει πρὸς τοὺς ἐν
[14, 14]	τοῖς μὲν φανερῶς, τοῖς δὲ	καὶ	λάθρα, πολλοὺς αὐτῶν διέφθειραν. κἀν
[14, 6]	καὶ Γαβίνιος μὲν ἔργα μεγάλα	καὶ	λαμπρὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν δράσας
[14, 7]	εἰς τὴν Ἑλλάδα πολεμήσων Μιθριδάτῃ	καὶ	Λεύκολλον πέμψας ἐπὶ τὴν ἐν
[14, 15]	γυμνῆτες προσιόντες τοῖς παλτοῖς ἔβαλλον	καὶ	λίθοις τοὺς περὶ τὸν βασιλέα
[14, 10]	συμμάχους Ῥωμαίων, ὅπως τε φρούρια	καὶ	λιμένας καὶ χώραν καὶ εἴ
[14, 4]	ἣ κτίσαντος αὐτὴν Ἡρώδου μεγαλοπρεπῶς	καὶ	λιμέσιν τε καὶ ναοῖς κοσμήσαντος,
[14, 16]	ταῦτα μεγάλου στρατοῦ περικαθημένου σφᾶς	καὶ	λιμῷ ταλαιπωρούμενοι καὶ σπάνει τῶν
[14, 1]	τοῦ ἱεροῦ περίβολον αἱρεῖ προσβαλών.	καὶ	λόγους ποιησάμενος πρὸς τὸν ἀδελφὸν
[14, 15]	κατὰ τὴν χώραν τοὺς εἴρξοντας	καὶ	λοχήσοντας τοὺς σιτηγοῦντας, οἱ δὲ
[14, 15]	παρόδων τοὺς ἐπιτηδείους τόπους ἐνέδραις	καὶ	λόχοις κατελάμβανεν καὶ καθάπαξ οὐδὲν
[14, 11]	τὰ περὶ τὴν Ἀπάμειαν στρατόπεδα:	καὶ	λύσας τὴν πολιορκίαν ἀμφοτέρους προσάγεται
[14, 3]	τοὺς στρατιώτας ἐμισθοδότησεν. ἐξεῖλεν δὲ	καὶ	Λυσιάδα χωρίον, οὗ τύραννος ἦν
[14, 4]	ὄντων δὲ τραπέζης τε χρυσῆς	καὶ	λυχνίας ἱερᾶς καὶ σπονδείων καὶ
[14, 10]	δυσμένειαν ἀπιστοῦσι τοῖς ὑπὸ Περσῶν	καὶ	Μακεδόνων ἀναγεγραμμένοις περὶ ἡμῶν τῷ
[14, 13]	πολλὰ δὲ τῶν Ἡρώδου διέφυγεν	καὶ	μάλισθ' ὅσα προκομισθῆναι κατὰ προμήθειαν
[14, 8]	φρονῆσαι κατὰ τὸ ὁμόφυλον Ἀντίπατρος	καὶ	μάλιστα ἐπιδείξας αὐτοῖς τὰς Ὑρκανοῦ
[14, 11]	ἂν ὑπ' ὀργῆς Κάσσιος ὥστε	καὶ	Μάλιχον ἀνελεῖν, ὥρμητο γὰρ ἐπ'
[14, 11]	πάνυ καὶ τῆς πατρίδος ἐπίβουλον.	καὶ	Μάλιχος μὲν ταύτην ὑπὲρ τῆς
[14, 5]	ὑπηκόους Ἰουδαίους, ὧν Πειθόλαος ἡγεῖτο	καὶ	Μάλιχος, προσλαβόντες δὲ καὶ τὸ
[14, 13]	ἐν τοιαύταις ταραχαῖς Ἡρώδης γενόμενος	καὶ	μᾶλλον οἷς ἤκουσεν περὶ τἀδελφοῦ
[14, 13]	τὴν χώραν αὐτῶν ἐξιόντες ἐκάκουν	καὶ	Μάρισάν τε πόλιν δυνατὴν ἀνέστησαν.
[14, 12]	τὸ κήδευμα. συνεμάχει δ' αὐτῷ	καὶ	Μαρίων, ὃν Τυρίων καταλελοίπει τύραννον
[14, 10]	ἔκρινα. (Μᾶρκος Πόπλιος σπιρίου υἱὸς	καὶ	Μᾶρκος Μάρκου Ποπλίου υἱὸς Λουκίου
[14, 4]	ἑκατοστὴν ὀλυμπιάδα ὑπατευόντων Γαίου Ἀντωνίου	καὶ	Μάρκου Τυλλίου Κικέρωνος οἱ πολέμιοι
[14, 10]	γενέσθαι, ὡς καὶ Ποπλίῳ Δολαβέλλᾳ	καὶ	Μάρκῳ Ἀντωνίῳ τοῖς ὑπάτοις ἔδοξεν,
[14, 11]	ἀποστήσας οὐκ ὀλίγα χωρία ἐφρούρει	καὶ	Μάσαδαν τὸ πάντων ἐρυμνότατον. ἐπὶ
[14, 5]	τὸ πρὸς ταῖς Κορέαις ἔρυμα	καὶ	Μαχαιροῦντα πρὸς τοῖς Ἀραβίοις ὄρεσιν.
[14, 5]	παραδιδοὺς τῶν ἐρυμάτων Ὑρκανίαν τε	καὶ	Μαχαιροῦντα, ὕστερον δὲ καὶ Ἀλεξάνδρειον.
[14, 12]	εὔνουν. ταῦτα διαπραξάμενος ὑπήντησεν Ἀντιγόνῳ	καὶ	μάχην αὐτῷ συνάψας νικᾷ καὶ
[14, 13]	τῶν περὶ Φασάηλον καὶ Ἡρώδην	καὶ	μάχης γενομένης κατὰ τὴν ἀγορὰν
[14, 5]	Ἀλέξανδρος, συμπεσόντων δὲ ἀλλήλοις ἐκεῖ	καὶ	μάχης γενομένης κτείνουσι μὲν οἱ
[14, 10]	ἀπ' ἀρχῆς Ἰουδαῖοι πολῖται πολλὰ	καὶ	μεγάλα φιλάνθρωπα ἐσχηκότες διὰ παντὸς
[14, 1]	καὶ Ἀσκαλωνίτας λέγουσιν πολλαῖς αὐτοὺς	καὶ	μεγάλαις ἐξιδιωσάμενον δωρεαῖς. τὴν οὖν
[14, 10]	καὶ τὴν Ὑρκανοῦ ἐμφανίσαντος ἀρετὴν	καὶ	μεγαλοψυχίαν, καὶ ὅτι κοινῇ πάντας
[14, 6]	μῆνας ἕξ, ἀνὴρ δὲ λαμπρὸς	καὶ	μεγαλόψυχος γενόμενος. τὰ μέντοι τέκνα
[14, 2]	ὑπόσχεσιν: καὶ γὰρ εὔπορος χρημάτων	καὶ	μεγαλόψυχος ἦν καὶ μετριωτέρων ἠξίου
[14, 13]	σπασάμενον γοῦν αὐτὸν τὸ ξίφος	καὶ	μέλλοντα πλήττειν αὑτὸν κατέσχον οἱ
[14, 14]	συναγαγόντες δὲ τὴν βουλὴν Μεσσάλας	καὶ	μετ' αὐτὸν Ἀτρατῖνος, παραστησάμενοι τὸν
[14, 1]	ὑπέστρεψε πρὸς Ὑρκανὸν εἰς Ἱεροσόλυμα,	καὶ	μετ' οὐ πολὺ παραλαβὼν αὐτὸν
[14, 3]	ἐν παρασκευῇ τοῦ πολεμεῖν ἐγίνετο.	καὶ	μετ' οὐ πολὺ Πομπηίῳ στρατιὰν
[14, 13]	τύχης, γυναίων ἐπαγομένων νήπια τέκνα	καὶ	μετὰ δακρύων καὶ οἰμωγῆς ἀπολειπουσῶν
[14, 15]	διέφυγεν: γυμνοῦ γὰρ ὄντος αὐτοῦ	καὶ	μετὰ παιδὸς ἑνὸς ἀκολούθου λουομένου
[14, 13]	τοιαύτῃ καθεστώς, ἀλλ' ὡς κάλλιστα	καὶ	μετὰ πολλοῦ τοῦ περιόντος πρὸς
[14, 9]	ἀσφαλίσασθαι. τοῦτον τὸν τρόπον ἁρμοσάμενος	καὶ	μετὰ στίφους ἀποχρῶντος αὐτῷ πρὸς
[14, 15]	αὐτοῖς ἀφθονίαν ὧν ἐπιζητοῦσιν ῥᾳδίως.	καὶ	μετὰ τὴν δέησιν εὐθὺς ἐξορμήσας
[14, 15]	ταλάντων αὐτὴν ῥυομένου Φερώρα τἀδελφοῦ.	καὶ	μετὰ τοῦτο ἀποστάντες Γαλιλαῖοι τῶν
[14, 15]	γυμνὸν καὶ διὰ θυρῶν χωρεῖ,	καὶ	μετὰ τοῦτον δεύτερος καὶ τρίτος
[14, 14]	ἀδελφὸν ἤκουσεν. Μαλίχῳ δὲ μεταγνόντι	καὶ	μεταθέοντι τὸν Ἡρώδην οὐδὲν τούτου
[14, 4]	ὀπός, ἕωθεν ἐπὶ Ἱεροσολύμων ἐχώρει.	καὶ	μετανοήσας Ἀριστόβουλος ἀφικνεῖται πρὸς Πομπήιον,
[14, 2]	δὲ ἀφικόμενος εἰς Δαμασκὸν Λόλλιον	καὶ	Μέτελλον νεωστὶ τὴν πόλιν ᾑρηκότας
[14, 2]	εὔπορος χρημάτων καὶ μεγαλόψυχος ἦν	καὶ	μετριωτέρων ἠξίου τυγχάνειν, ὁ δὲ
[14, 9]	Ὑρκανῷ φανερῶς ἤδη κατηγόρουν Ἀντιπάτρου,	καί	μέχρι πότε, ἔφασαν, ἐπὶ τοῖς
[14, 8]	ἐκ Συρίας εἰς Πηλούσιον ἀφικνεῖται	καὶ	μὴ δεχομένων αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων
[14, 13]	ἔγνω ταύτῃ πρὸς φυγὴν χρήσασθαι	καὶ	μὴ διαμέλλειν ὡς ἐπ' ἀδήλοις
[14, 13]	τὴν ὁδὸν θαρρεῖν ἕκαστον παρεκελεύετο	καὶ	μὴ παρέχειν αὑτὸν ἔκδοτον τῇ
[14, 13]	οὖν παρῄνουν τινὲς εὐθὺς ἀφιππάσασθαι	καὶ	μὴ περιμένειν, μάλιστα μέντοι πρὸς
[14, 9]	ἀφέσεως καὶ χάριν αὐτῆς εἰδέναι	καὶ	μὴ πρὸς μὲν τὸ σκυθρωπότερον
[14, 4]	ὥραν ἱερουργούντων ἐπὶ τοῦ βωμοῦ,	καὶ	μηδὲ εἴ τι περὶ τὰς
[14, 8]	καὶ τοὺς λιμένας ἀδείας τυγχάνειν	καὶ	μηδὲν ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν συνθέσθαι φιλίαν
[14, 8]	Ῥώμην ἀνάσπαστον γεγονέναι πολέμιον ἀεὶ	καὶ	μηδέποτε εὔνουν ὑπάρξαντα Ῥωμαίοις, τὸν
[14, 6]	μὲν καὶ ἀρχιερατεύσας ἔτη τρία	καὶ	μῆνας ἕξ, ἀνὴρ δὲ λαμπρὸς
[14, 11]	κατασχὼν τὴν ἀρχὴν ἔτη τρία	καὶ	μῆνας ἕξ. τοῦτο μὲν οὖν
[14, 10]	ἔτει> τῆς προσόδου κόρον ὑπεξέλωνται	καὶ	μήτε ἐργολαβῶσί τινες μήτε φόρους
[14, 12]	καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων	καὶ	μήτε πόλεων μήτε ἡρῴων ἀποσχομένων
[14, 8]	εἶχεν. τοὺς δὲ περὶ Ἀντίπατρον	καὶ	Μιθριδάτην ἀπιόντας πρὸς Καίσαρα διεκώλυον
[14, 3]	ἀφαιρεθείη τὸ πρεσβεῖον ὑπὸ Ἀριστοβούλου	καὶ	μικρὸν ἔχοι μέρος τῆς χώρας
[14, 15]	Ῥωμαίων, πέντε δὲ Ἰουδαίων ἦσαν,	καὶ	μισθοφόρους μιγάδας πρὸς οἷς ὀλίγους
[14, 1]	τὸν Ἀριστόβουλον ὡς ἀποκτεῖναι θέλοντα,	καὶ	μόλις ἐγκείμενος πείθει πρὸς Ἀρέταν
[14, 11]	τὸν Μάλιχον: Κάσσιος μὲν γὰρ	καὶ	Μοῦρκος στρατὸν ἀθροίζοντες τὴν ἐπιμέλειαν
[14, 4]	Ἡρώδου μεγαλοπρεπῶς καὶ λιμέσιν τε	καὶ	ναοῖς κοσμήσαντος, Καισάρεια μετωνομάσθη, πάσας
[14, 15]	βουλόμενος ἐκθερίσαι τὸν σῖτον αὐτῶν,	καὶ	νεοσυλλέκτου τοῦ Ῥωμαίων στρατεύματος ὄντος,
[14, 6]	παλαιὰν εὔκλειαν προσέρρεον καὶ δὴ	καὶ	νεωτέροις χαίροντες ἀεὶ πράγμασιν: Πειθόλαος
[14, 2]	ἱππέων ἅμα καὶ πεζῆς στρατιᾶς,	καὶ	νικᾷ τῇ μάχῃ. πολλῶν δὲ
[14, 4]	ἀναγράψαντες, ἐν οἷς καὶ Στράβων	καὶ	Νικόλαος καὶ πρὸς αὐτοῖς Τίτος
[14, 10]	ἐπιτρέπω κατὰ τὰ πάτρια ἔθη	καὶ	νόμιμα συνάγεσθαί τε καὶ ἑστιᾶσθαι.
[14, 8]	Κυρίνα. περὶ ὧν Ἀλέξανδρος Ἰάσονος	καὶ	Νουμήνιος Ἀντιόχου καὶ Ἀλέξανδρος Δωροθέου
[14, 13]	τοὺς βαρβάρους. οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	νύκτωρ ἐπιβουλευομένους αὐτοὺς ἀπήγγειλέν τις
[14, 8]	πρότερον περὶ τούτων, δεδόχθαι δὲ	καὶ	νῦν Διονυσίου τοῦ Θεοδώρου Σουνιέως
[14, 10]	διὰ παντὸς παρὰ τοῦ δήμου	καὶ	νῦν εἰσελθόντες ἐπὶ τὴν βουλὴν
[14, 10]	ἐπέκρινα. ἐπεὶ Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου Ἰουδαῖος	καὶ	νῦν καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[14, 9]	τὴν χώραν. (Βραδὺν δ' ὁρῶν	καὶ	νωθῆ τὸν Ὑρκανὸν Φασάηλον μὲν
[14, 8]	αὐτοὺς φίλους εἶναι Καίσαρος παρεκάλει	καὶ	ξένια καὶ πάντα τὰ ἐπιτήδεια
[14, 10]	Εἴς τε τοὺς φίλους ἀνενέγκωσιν	καὶ	ξένια τοῖς πρεσβευταῖς παρασχεῖν καὶ
[14, 7]	τοὺς ἄλλους δυνάστας φιλίαν τε	καὶ	ξενίαν, μάλιστα δὲ πρὸς τὸν
[14, 8]	αὐτὸν ἀποθάνοι φαρμάκοις ἀναιρεθεὶς Ἀριστόβουλος	καὶ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ κτείναντος πελέκει
[14, 9]	ὑπαντήσαντες ὅ τε πατὴρ Ἀντίπατρος	καὶ	ὁ ἀδελφός, καὶ τὴν ὁρμὴν
[14, 13]	εἰς Τύρον ἐκεῖ δόξαντι ἀφικέσθαι.	καὶ	ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς διεφθαρμένος ἤδη
[14, 10]	καὶ τοὺς δεδομένους τόπους καρπίζωνται,	καὶ	ὁ ἀρχιερεὺς αὐτὸς καὶ ἐθνάρχης
[14, 16]	τε καὶ πεζῶν, παρεγένετο δὲ	καὶ	ὁ βασιλεὺς ἐκ τῆς Σαμαρείτιδος
[14, 15]	ἔχοντες φοβηθέντες νυκτὸς ἐξέλιπον αὐτό.	καὶ	ὁ βασιλεὺς ἔσπευδεν ἐπὶ Ἱεριχοῦντος
[14, 12]	παραγενόμενον στεφάνοις ἀνέδουν Ὑρκανός τε	καὶ	ὁ δῆμος. ἐγεγάμβρευτο δ' ἤδη
[14, 9]	οὕτω γὰρ τὸν κίνδυνον διαφεύξεσθαι.	καὶ	ὁ μὲν ἀνεχώρησεν εἰς Δαμασκὸν
[14, 7]	Ῥωμαίους ἐξημαρτημένοις τῷ πελέκει διεχρήσατο.	καὶ	ὁ μὲν οὕτως ἐν Ἀντιοχείᾳ
[14, 14]	πρώτην ἡμέραν τῆς βασιλείας Ἀντώνιος.	καὶ	ὁ μὲν οὕτως τὴν βασιλείαν
[14, 7]	οἱ τὰ Καίσαρος θεραπεύοντες πράγματα,	καὶ	ὁ νεκρὸς ἔκειτο ἐν μέλιτι
[14, 16]	διὰ τῆς μεσογαίας, ἦλθεν δὲ	καὶ	ὁ στρατὸς πλῆθος ἱππέων τε
[14, 14]	τυχὼν αὐτῆς ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς	καὶ	ὀγδοηκοστῆς καὶ τετάρτης ὀλυμπιάδος ὑπατεύοντος
[14, 8]	Ἀντίπατρος κατασύρας τι τοῦ τείχους	καὶ	ὁδὸν εἰσπεσεῖν παρέσχετο τοῖς ἄλλοις
[14, 15]	τούτῳ Σίλων ἧκεν παρ' αὐτὸν	καὶ	οἱ ἡγεμόνες τῶν ἐν τοῖς
[14, 2]	κελευόντων, προθύμως ὅ τε Ἀριστόβουλος	καὶ	οἱ ἱερεῖς ὑπέστησαν καὶ διὰ
[14, 5]	πέμπτον ἐν Σαπφώροις τῆς Γαλιλαίας.	καὶ	οἱ μὲν ἀπηλλαγμένοι δυναστείας ἐν
[14, 13]	εἰ προέλθοιεν εἰς φιλονεικίαν ἐσομένου.	καὶ	οἱ μὲν οὐκ ἐπείθοντο. παραχρῆμα
[14, 8]	τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ στρατῷ.	καὶ	οἱ μὲν ὡς ἑώρων Ἀντίπατρον
[14, 13]	σωτηρίαν αὐτοῖς μόνῃ κεῖσθαι συμβέβηκεν.	καὶ	οἱ μὲν ὡς Ἡρώδης παρῄνει
[14, 9]	ἐπίτροποί σοι τῶν πραγμάτων Ἀντίπατρος	καὶ	οἱ παῖδες αὐτοῦ νῦν εἰσιν,
[14, 2]	ἐμοῦ συνεστῶτες σὸς δῆμός ἐστιν	καὶ	οἱ πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς σοί,
[14, 10]	ἐγώ τε οὖν αὐτοῖς, καθὼς	καὶ	οἱ πρὸ ἐμοῦ ἡγεμόνες, δίδωμι
[14, 10]	εἶναι ἐπὶ τοῖς δικαίοις, οἷς	καὶ	οἱ πρόγονοι αὐτῶν τὴν ἀρχιερωσύνην
[14, 10]	τῷ μεγάλῳ πεδίῳ, ἃς Ὑρκανὸς	καὶ	οἱ πρόγονοι πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον,
[14, 8]	τῶν προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς	καὶ	οἱ συμπρόεδροι Τῷ δήμῳ, Διονύσιος
[14, 10]	λανθάνῃ τοὺς ἄλλους ἅπαντας, ὅτι	καὶ	οἱ τῆς Ἀσίας καὶ οἱ
[14, 10]	ὅτι καὶ οἱ τῆς Ἀσίας	καὶ	οἱ τῆς Εὐρώπης βασιλεῖς διὰ
[14, 13]	καὶ ἦν ταῦθ' οὕτως ἔχοντα	καὶ	οἱ φύλακες αὐτῶν ἑωρῶντο. Φασαήλῳ
[14, 10]	ὑπὸ τῶν στρατηγῶν εἰς οἰκοδομίαν	καὶ	οἴκησιν αὐτῶν, ὃν ἂν ὑπολάβωσιν
[14, 13]	νήπια τέκνα καὶ μετὰ δακρύων	καὶ	οἰμωγῆς ἀπολειπουσῶν τὴν πατρίδα καὶ
[14, 15]	ᾠκειωμένοις πρὸς αὐτὸν ἐπέστειλεν σῖτα	καὶ	οἶνον καὶ ἔλαιον καὶ βοσκήματα
[14, 10]	Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων ὄντι εὐεργέτῃ	καὶ	οἷς περὶ τῆς Ἰουδαίων φιλίας
[14, 15]	οὐκ ὀλίγην ξένων τε ἅμα	καὶ	ὁμοφύλων ἤλαυνε διὰ τῆς Γαλιλαίας
[14, 6]	Ὑρκανὸν ἐστείλατο Ἀντίπατρος ὑπηρέτησεν σῖτον	καὶ	ὅπλα καὶ χρήματα, καὶ τοὺς
[14, 11]	εἱστιῶντο, φαρμάκῳ κτείνει τὸν ἄνδρα,	καὶ	ὁπλίτας ἔχων εὐτρέπιζεν τὰ κατὰ
[14, 15]	ἱππέων ἐπ' αὐτοὺς ἴλην ἐκπέμπει	καὶ	ὁπλιτικοῦ τρία τέλη παῦσαι κακουργοῦντας
[14, 10]	ἐτέλουν καὶ τοῖς προγόνοις αὐτῶν.	καὶ	ὅπως μηδεὶς μήτε ἄρχων μήτε
[14, 4]	διὰ βάθος ἄπειρον προσβαλὼν μηχανὰς	καὶ	ὄργανα ἐκ Τύρου κομισθέντα ἐπιστήσας
[14, 1]	τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ συνθέμενοι	καὶ	ὅρκοις καὶ δεξιαῖς πιστωσάμενοι τὰς
[14, 6]	μάχῃ, Πάρθων δὲ φυγάδας Μιθριδάτην	καὶ	Ὀρσάνην ἐλθόντας προύπεμψεν, τῷ δὲ
[14, 12]	ἀποκατασταθῆναι ταῦτα τοῖς συμμάχοις ἡμῶν:	καὶ	ὅσα ἐπράθη Ἰουδαίων ἤτοι σώματα
[14, 4]	οἰκίας τὰς πρὸς τῷ ἱερῷ	καὶ	ὅσα ἦν ἔξω περὶ τὸ
[14, 12]	κωλύω βιαίους εἶναι περὶ ὑμᾶς	καὶ	ὅσα κατέχουσιν Ἰουδαίων ταῦτα ἀποκαταστῆσαι
[14, 12]	εἰρήνην τοῖς συμμάχοις ἡμῶν ὑπάρχειν	καὶ	ὅσα παρὰ τῶν ἡμετέρων ἐλάβετε
[14, 1]	ὀνομάτων καὶ τῆς τούτων ἁρμονίας	καὶ	ὅσα πρὸς τούτοις συμβάλλεται κόσμον
[14, 5]	αὐτὸς ἐπῄει τὴν ἄλλην Ἰουδαίαν,	καὶ	ὅσαις ἐπετύγχανεν καθῃρημέναις τῶν πόλεων
[14, 10]	πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβές τε	καὶ	ὅσιον ἐν ἅπαντι καιρῷ διὰ
[14, 12]	καὶ μάχην αὐτῷ συνάψας νικᾷ	καὶ	ὅσον οὔπω τῶν ἄκρων ἐπιβάντα
[14, 8]	φιλίαν καὶ χάριτας πρὸς αὐτούς,	καὶ	ὅσων ἐδεήθησαν τυχεῖν ταῦτ' αὐτοῖς
[14, 1]	Ὑρκανὸν ποιούμενος διετέλει τοὺς λόγους,	καὶ	ὅτι κινδυνεύσει τῷ ζῆν, εἰ
[14, 10]	Ὑρκανοῦ ἐμφανίσαντος ἀρετὴν καὶ μεγαλοψυχίαν,	καὶ	ὅτι κοινῇ πάντας εὐεργετεῖ καὶ
[14, 8]	τἀνδρὸς ἀρετῆς ὑπομνήσαντος τὸν δῆμον,	καὶ	ὅτι προαίρεσιν ἔχει ποιεῖν ἡμᾶς
[14, 16]	ἐκ βασιλέων, Ἡρώδην δὲ ἰδιώτην,	καὶ	ὅτι προσῆκεν αὐτοῦ βασιλεύειν τοὺς
[14, 14]	γένους τοῦ αὐτῶν ἔμελλον ἔσεσθαι,	καὶ	ὅτι ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν καὶ
[14, 9]	αὐτὸν διὰ τὴν δικαιοσύνην ἐτίμησεν	καὶ	ὅτι τῆς πόλεως μετὰ ταῦτα
[14, 4]	τἆλλα ὅσα χρήσιμος ὑπῆρξεν αὐτῷ,	καὶ	ὅτι τοὺς κατὰ τὴν χώραν
[14, 3]	Μενναίου χώραν κατενόησεν, ἀνδρὸς πονηροῦ	καὶ	οὐδὲν ἐλάσσονος Διονυσίου τοῦ Τριπολίτου
[14, 16]	εὐπετῶς: θέρος τε γὰρ ἦν	καὶ	οὐδὲν ἐμποδὼν πρὸς τὴν ἀνάστασιν
[14, 1]	καὶ τοῦθ' ἑκάστης ἡμέρας ποιῶν	καὶ	οὐκ ἀνιείς, ἀλλὰ καὶ δωρεὰς
[14, 13]	τῶν Ἰουδαίων ἀσφαλῆ, συνεπέθεντο δὲ	καὶ	οὗτοι γενομένοις ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα
[14, 9]	ἴστε μέντοι τὸν θεὸν μέγαν,	καὶ	οὗτος, ὃν νῦν δι' Ὑρκανὸν
[14, 10]	τῷδε τῷ ζημιώματι ὑπεύθυνος ἔστω	καὶ	ὀφειλέτω τῇ πόλει. (Ψήφισμα Σαρδιανῶν.
[14, 8]	κλίνεται τὸ τοῦ Μιθριδάτου κέρας	καὶ	παθεῖν ἂν ἐκινδύνευσεν τὰ δεινότατα,
[14, 10]	τῆς πόλεως Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν	καὶ	παῖδας αὐτοῦ παρὰ τῶν τὴν
[14, 10]	Ἰουδαίους ἔχειν. δεδόσθαι δὲ Ὑρκανῷ	καὶ	παισὶ τοῖς αὐτοῦ καὶ πρεσβευταῖς
[14, 13]	τὸ τῶν βαρβάρων ἄπιστον, ἀλλὰ	καὶ	Πακόρῳ καὶ τοῖς ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι
[14, 13]	δὲ τοὺς περὶ Ἡρώδην, Ἀντώνιος	καὶ	πάλαι οἰκείως ἔχων πρὸς αὐτοὺς
[14, 14]	Ἀντίγονος, ὅπως μηδὲν ἐνοχλοίη, προσδοκῶν	καὶ	πάλιν αὐτῷ Πάρθους ἐπαμυνεῖν. ~(Ἡρώδης
[14, 8]	Διονυσίοις τραγῳδῶν τῶν καινῶν ἀγομένων	καὶ	Παναθηναίων καὶ Ἐλευσινίων καὶ ἐν
[14, 16]	κατὰ κράτος εἷλεν τὴν πόλιν.	καὶ	πάντα εὐθὺς φόνων ἦν ἀνάπλεα
[14, 10]	ἀνθυπάτῳ, ὅπως ἄγωσι τὰ σάββατα	καὶ	πάντα ποιῶσιν κατὰ τὰ πάτρια
[14, 10]	καὶ φιλίαν πρὸς αὐτοὺς ἐποίησαν,	καὶ	πάντα συγχωρεῖν αὐτοῖς ἡ σύγκλητος
[14, 8]	εἶναι Καίσαρος παρεκάλει καὶ ξένια	καὶ	πάντα τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ
[14, 14]	πολιορκουμένους πλεύσειέ τε διὰ χειμῶνος	καὶ	παντὸς καταφρονήσειε δεινοῦ σπεύδων ἐπὶ
[14, 8]	Λούκιος Κωπώνιος Λευκίου υἱὸς Κολλίνα	καὶ	Παπείριος Κυρίνα. περὶ ὧν Ἀλέξανδρος
[14, 12]	καὶ Καῖσαρ περὶ Φιλίππους, ὡς	καὶ	παρ' ἄλλοις δεδήλωται. μετὰ δὲ
[14, 7]	Ἀντιπάτρου παραστησαμένου, ᾧ πολύ τε	καὶ	παρ' αὐτῷ συνέβαινε δύνασθαι καὶ
[14, 14]	εὖ ποιεῖν αὐτὴν ὤκνησεν, ἀλλὰ	καὶ	παρὰ δύναμιν αὐτὴν ἀνεκτᾶτο. τριήρη
[14, 7]	καὶ πλείστου τότε ἄξιος ἦν	καὶ	παρὰ Ἰουδαίων οἷς παρὼν ἄγεται
[14, 10]	καὶ παρὰ Φαννίου τοῦ ἀντιστρατήγου	καὶ	παρὰ Λευκίου Ἀντωνίου τοῦ ἀντιταμίου
[14, 14]	προσέκρουσεν αὐτοῖς μόνον, ἀλλ' ὅτι	καὶ	παρὰ Πάρθων τὴν ἀρχὴν λάβοι
[14, 8]	ἐνάτου μηνὸς Πανέμου. Εὕρατο δὲ	καὶ	παρὰ τοῦ τῶν Ἀθηναίων δήμου
[14, 10]	στρατείας. αἰτησάμενος δὲ μετὰ ταῦτα	καὶ	παρὰ Φαννίου τοῦ ἀντιστρατήγου καὶ
[14, 7]	τῶν ἐν τῷ ἱερῷ λαμβάνει,	καὶ	παραβὰς τοὺς ὅρκους ἅπαντα τὸν
[14, 11]	τάφον τε ἐκόσμει τῷ πατρί.	καὶ	παραγενόμενος Ἡρώδης εἰς Σαμάρειαν καὶ
[14, 9]	Δαμασκὸν ὡς φεύγων τὸν βασιλέα,	καὶ	παραγενόμενος πρὸς Σέξτον Καίσαρα καὶ
[14, 5]	τε αὐτῷ τῶν ἡμαρτημένων δεόμενος	καὶ	παραδιδοὺς τῶν ἐρυμάτων Ὑρκανίαν τε
[14, 15]	Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν οὕτω	καὶ	παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον. (Τῇ δ'
[14, 13]	τὴν σύλληψιν τἀδελφοῦ παρ' ἑτέρων:	καὶ	παραινούσης δὲ τῆς Ὑρκανοῦ θυγατρός,
[14, 2]	συστασιαστῶν αὐτοῦ. ἐπεὶ δὲ ἀντιλέγων	καὶ	παραιτούμενος ἐβιάσθη ὑπὸ τοῦ πλήθους,
[14, 9]	καὶ τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ καταπαύσαντες	καὶ	παρακαλέσαντες ἔργῳ μὲν ἐγχειρεῖν μηδενί,
[14, 10]	τὴν τοῦ ἡμετέρου δήμου σπουδὴν	καὶ	παρακαλέσοντας συντηρεῖν τε καὶ αὔξειν
[14, 8]	τὸ ψήφισμά τε αὐτῷ κομιοῦσι	καὶ	παρακαλέσουσιν προσδεξάμενον τὰς τιμὰς πειρᾶσθαί
[14, 12]	αὐτὸν στέφανόν τε κομίζουσαν χρυσοῦν	καὶ	παρακαλοῦσαν τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ Κασσίου
[14, 7]	δ' εἰς πᾶσαν πόλιν ἤδη	καὶ	παρελήλυθεν καὶ τόπον οὐκ ἔστι
[14, 15]	προνοήσειν γὰρ αὐτῶν τῆς εὐπορίας	καὶ	παρέξειν αὐτοῖς ἀφθονίαν ὧν ἐπιζητοῦσιν
[14, 4]	ὁ μέγιστος τῶν πύργων κατηνέχθη	καὶ	παρέρρηξέν τι χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν
[14, 13]	συλλαβόντων γνοὺς Ἡρώδης πρόσεισι Πακόρῳ	καὶ	Πάρθων τοῖς δυνατοῖς ὡς οὖσιν
[14, 13]	ἦν πρὸς τὸ δεινὸν εὔψυχος	καὶ	παριὼν κατὰ τὴν ὁδὸν θαρρεῖν
[14, 15]	ἑκάστην ἡμέραν ἡ δύναμις ηὔξετο	καὶ	πᾶσα Γαλιλαία πλὴν ὀλίγων αὐτῷ
[14, 16]	μηχανήματα προσάγοντες κατέσειον τὸ τεῖχος	καὶ	πάσαις ἐχρῶντο πείραις. οὐ μὴν
[14, 15]	τὰ γινόμενα, δεξιάν τε προτείνοντος	καὶ	πᾶσαν ἄδειαν. τὰ μὲν οὖν
[14, 8]	τῶν πολιτῶν ἑκάστῳ εὔνους ὢν	καὶ	πάσῃ χρώμενος περὶ αὐτοὺς σπουδῇ
[14, 11]	αὐτὸν ἐλθόντων μετά τε ἱππέων	καὶ	πεζῆς δυνάμεως. τούτοις δὲ καὶ
[14, 2]	μετὰ πέντε μυριάδων ἱππέων ἅμα	καὶ	πεζῆς στρατιᾶς, καὶ νικᾷ τῇ
[14, 11]	δόντες καὶ δύναμιν ἱππικήν τε	καὶ	πεζικήν, ὑποσχόμενοί τε καὶ βασιλέα
[14, 15]	Εὐφράτῃ χωρίον, σὺν ἱππόταις τε	καὶ	πεζοῖς κατὰ συμμαχίαν αὐτῷ παροῦσιν.
[14, 16]	ὁ στρατὸς πλῆθος ἱππέων τε	καὶ	πεζῶν, παρεγένετο δὲ καὶ ὁ
[14, 11]	Ὑρκανὸν μὴ ἐπιτρέπειν αὐτῷ εἰσιέναι.	καὶ	πείθεται μὲν Ὑρκανός, προβέβλητο δὲ
[14, 6]	παῦσαι δυνηθείη τῆς παραφροσύνης αὐτοὺς	καὶ	πεῖσαι πρὸς τὸν ἀμείνω λογισμὸν
[14, 11]	μάλιστα τὸν Ἀντίπατρον ἐκποδὼν ἐποιεῖτο,	καὶ	πείσας ἀργυρίῳ τὸν Ὑρκανοῦ οἰνοχόον,
[14, 4]	δὲ λοιπὰς Ἵππον καὶ Σκυθόπολιν	καὶ	Πέλλαν καὶ Δῖον καὶ Σαμάρειαν
[14, 16]	Γάλλου ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς ὀγδοηκοστῆς	καὶ	πέμπτης ὀλυμπιάδος τῷ τρίτῳ μηνὶ
[14, 9]	δίκην εἰς ἄλλην ἡμέραν ἀνεβάλετο,	καὶ	πέμψας κρύφα πρὸς Ἡρώδην συνεβούλευσεν
[14, 7]	τῆς ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ ὄρει,	καὶ	πέμψας τὸν υἱὸν Φιλιππίωνα εἰς
[14, 4]	αἰχμάλωτος καὶ Ἀψάλωμος, θεῖος ἅμα	καὶ	πενθερὸς Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη δὲ οὐ
[14, 13]	Ἀντίγονος δ' ὑπισχνεῖτο χίλια τάλαντα	καὶ	πεντακοσίας γυναῖκας δώσειν Πάρθοις, εἰ
[14, 15]	ἀργύριον κατ' ἄνδρα δοὺς ἑκατὸν	καὶ	πεντήκοντα δραχμάς, τοῖς δὲ ἡγεμόσιν
[14, 9]	κεκοσμημένος τῇ συνθέσει τῆς κόμης	καὶ	περὶ αὐτὸν ἔχων ὁπλίτας, ἵνα
[14, 13]	πατρίδα καὶ φίλους ἐν δεσμοῖς	καὶ	περὶ αὐτῶν οὐδὲν ἔτι χρηστὸν
[14, 4]	δὶς τῆς ἡμέρας πρωί τε	καὶ	περὶ ἐνάτην ὥραν ἱερουργούντων ἐπὶ
[14, 2]	δὲ πένης ἦν καὶ γλίσχρος	καὶ	περὶ μειζόνων τὴν ἄπιστον προύτεινεν
[14, 9]	ἁμαρτίας οὐ δύνασθαι διαφυγεῖν αὐτόν.	καὶ	περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν
[14, 4]	διδομένη, τιμὴ δημοτικῶν ἀνδρῶν ἐγένετο.	καὶ	περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν
[14, 10]	οὕτως ἡγησάμην σκαιόν, ὃς οὐχὶ	καὶ	περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν πιστεύσει
[14, 15]	τοὺς ἄλλους τῆς οἰμωγῆς ἀκούοντας	καὶ	περὶ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις, τὸ
[14, 8]	Διονυσίου τοῦ Θεοδώρου Σουνιέως εἰσηγησαμένου	καὶ	περὶ τῆς τἀνδρὸς ἀρετῆς ὑπομνήσαντος
[14, 7]	μὲν οὖν εὐθὺς προσπεσὼν αἱρεῖ	καὶ	περὶ τρισμυρίους ἀνθρώπους ἀνδραποδίζει, Πειθόλαον
[14, 10]	εἰς τὰ δημόσια ἡμῶν γράμματα	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων ὧν ἐπέσταλκας
[14, 10]	Φιλίππου ἄνδρας καλοὺς καὶ ἀγαθούς,	καὶ	περὶ τῶν κατὰ μέρη ἐμφανισάντων
[14, 7]	Κάσσιος δὲ εἰς Συρίαν φυγὼν	καὶ	περιποιησάμενος αὐτὴν Πάρθοις ἐμποδὼν ἦν
[14, 7]	χρημάτων, οὐδ' ὑπὸ ἀλαζονείας ἡμετέρας	καὶ	περιττολογίας ἐπὶ τοσοῦτον ἐξαίρεται πλῆθος,
[14, 15]	μεσαίτατον ἀποκρήμνους ἔχοντα τὰς παρόδους	καὶ	πέτραις ὀξείαις ἐμπεριεχόμενα: ἐν δὴ
[14, 11]	οὖν ἀπολογίαν τὴν Μαλίχου προσδέχεται	καὶ	πιστεύειν ὑποκρίνεται μηδὲν αὐτὸν περὶ
[14, 9]	τῆς πρὸς Ὑρκανὸν εὐνοίας παρέβη	καὶ	πίστεως. (Οἱ δ' ἐν τέλει
[14, 15]	καὶ ἀνδράποδα, πάντα ἀνασωσάμενος προῄει.	καὶ	πλειόνων αὐτοῖς ἐπιθεμένων τῶν ἐν
[14, 7]	καὶ παρ' αὐτῷ συνέβαινε δύνασθαι	καὶ	πλείστου τότε ἄξιος ἦν καὶ
[14, 14]	φυγῆς ἐδεῖτο, ἀλλὰ τεθαρσηκότες ἤδη	καὶ	πλέον ἢ κατὰ τὴν εὐπορίαν
[14, 13]	τολμήματος αἰδοῖ τε τῶν λεγομένων	καὶ	πλήθει τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ
[14, 4]	καὶ λυχνίας ἱερᾶς καὶ σπονδείων	καὶ	πλήθους ἀρωμάτων, χωρὶς δὲ τούτων
[14, 15]	ἐν Ῥώμῃ ἀποδέδεικτο. ἀναστρατοπεδευσάμενος δὲ	καὶ	πλησίον ἐλθὼν τοῦ τείχους κατὰ
[14, 15]	ἐκεῖθεν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων ἔρχεται	καὶ	πλησίον στρατοπεδεύεται τῆς πόλεως: τρίτον
[14, 11]	μετὰ ξιφιδίων. οἱ δ' ἐπεξελθόντες	καὶ	πλησίον τῆς πόλεως αὐτῷ περιτυχόντες
[14, 13]	πλουσιωτάτου τῶν ἐν Συρίᾳ τότε	καὶ	πλοῖα πρὸς τὴν φυγὴν ὑπισχνεῖτο:
[14, 10]	Ἰουδαίους, οἵτινές μοι ἱερὰ ἔχειν	καὶ	ποιεῖν Ἰουδαικὰ ἐν Ἐφέσῳ ἐδόκουν,
[14, 10]	καὶ τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα,	καὶ	ποιησαμένου μετὰ πολλῆς σπουδῆς τοὺς
[14, 10]	Ῥωμαίων Ἰουδαίους ἱερὰ Ἰουδαικὰ ἔχοντας	καὶ	ποιοῦντας ἐν Ἐφέσῳ πρὸ τοῦ
[14, 4]	τὰ Ἀριστοβούλου φρονοῦντες ἀποκλείειν τε	καὶ	πολεμεῖν παρῄνουν τῷ κἀκεῖνον ἔχεσθαι
[14, 14]	εἶχεν εὔνοιαν ὑπεμίμνησκον, κατηγοροῦντες ἅμα	καὶ	πολέμιον ἀποφαίνοντες τὸν Ἀντίγονον οὐκ
[14, 9]	ἀχαριστεῖν: λογίζεσθαι δ' ὡς, εἰ	καὶ	πολέμου ῥοπὰς βραβεύει τὸ θεῖον,
[14, 10]	ἔμπροσθεν χρόνοις ἔν τε εἰρήνῃ	καὶ	πολέμῳ πίστιν τε καὶ σπουδὴν
[14, 15]	νεοσυλλέκτου τοῦ Ῥωμαίων στρατεύματος ὄντος,	καὶ	πολέμων ἀπείρως ἔχοντος καὶ γὰρ
[14, 2]	Πομπήιος αὐτὸς ὢν ἐν Ἀρμενίᾳ	καὶ	πολεμῶν ἔτι Τιγράνῃ. ὁ δὲ
[14, 10]	καὶ τὸ ἔθνος ἡμῶν γεγενημένα	καὶ	πόλεσιν ψηφίσματα καὶ γράμματα πρὸς
[14, 13]	ἔκτισε καὶ βασίλειον κατεσκεύασεν ἀξιολογώτατον	καὶ	πόλιν περὶ αὐτὸ Ἡρωδίαν προσαγορεύσας.
[14, 10]	κατὰ τὰ νομιζόμενα ἔθη συνάγωνται	καὶ	πολιτεύωνται καὶ διαδικάζωνται πρὸς αὑτούς,
[14, 16]	τε ἐπεφήμιζον περὶ τὸ ἱερὸν	καὶ	πολλὰ ἐπ' εὐφημίᾳ τοῦ δήμου,
[14, 9]	μέλλοντα πολεμεῖν βασιλεῖ καὶ συντρόφῳ,	καὶ	πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν δὲ
[14, 6]	δ' ἡμέρας ἀντισχὼν τῇ πολιορκίᾳ	καὶ	πολλὰ τραύματα λαβὼν αἰχμάλωτος μετ'
[14, 15]	τοῖς ἰδίοις. οἱ δὲ τοξεύοντες	καὶ	πολλῇ προθυμίᾳ κατ' αὐτῶν χρώμενοι
[14, 1]	καὶ τῆς πόλεως ὑπεξελθὼν νύκτωρ	καὶ	πολλὴν ἀνύσας ὁδὸν ἧκεν ἄγων
[14, 14]	ἐντυγχάνει, ὑφ' ὧν κατ' αἰδῶ	καὶ	πολλὴν ἐντροπὴν προπεμφθεὶς εἰς τὴν
[14, 15]	γε πᾶν ἔργον ἐπέσχεν ἐπεξελθοῦσιν:	καὶ	πολλοὶ συγχωρήσαντος τοῦ βασιλέως ἐπικηρυκευσάμενοι
[14, 15]	αὐτῷ τὸ μετὰ Σίλωνος στρατιωτικὸν	καὶ	πολλοὶ τῶν ἐκ τῆς πόλεως
[14, 15]	παροῦσιν. παραγενόμενος δ' εἰς Ἀντιόχειαν	καὶ	πολλοῖς ἐπιτυχὼν ἠθροισμένοις καὶ πρὸς
[14, 15]	προσβολὰς δὴ τοὐντεῦθεν ἕωθεν> ἐποιεῖτο,	καὶ	πολλοῦ χειμῶνος καταρραγέντος οὐδὲν ποιεῖν
[14, 15]	τὰς ὁδοὺς ἐπιτίθεσθαι τοὺς βαρβάρους	καὶ	πολλοὺς ἀναιρεῖν οὐ τολμῶντας ἐξορμᾶν,
[14, 5]	Ῥωμαῖοι, Μᾶρκος Ἀντώνιος ἐπιφανῶς ἀγωνισάμενος	καὶ	πολλοὺς ἀποκτείνας ἔδοξεν ἠριστευκέναι. Γαβίνιος
[14, 15]	αὐτὸς μετὰ στίφους καρτεροῦ τρέπεται	καὶ	πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείνας ἀδεᾶ τοῖς
[14, 13]	λαμβάνει συμβαλὼν αὐτοῖς εἰς μάχην	καὶ	πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείνας. (Γινομένων δ'
[14, 9]	ὁ παῖς αὐτοῦ Ἐζεκίαν ἀπέκτεινεν	καὶ	πολλοὺς σὺν αὐτῷ παραβὰς τὸν
[14, 9]	μεγάλῳ στίφει, τοῦτον συλλαβὼν κτείνει	καὶ	πολλοὺς τῶν σὺν αὐτῷ λῃστῶν.
[14, 15]	οὗτος περὶ κώμην Ἰσάνας καλουμένην	καὶ	πολλῶν αὐτῷ προσρεόντων ἐκ τῆς
[14, 15]	δὲ πειθόμενοι τοῖς Ἀντιγόνου προστάγμασιν	καὶ	πολὺ πλῆθος ὁπλιτῶν περὶ Ἱεριχοῦντα
[14, 7]	φυλακὴν ὄντων θαυμασίων τὸ κάλλος	καὶ	πολυτελῶν τὴν κατασκευὴν ἐκ δὲ
[14, 9]	νόμον, ὃς κεκώλυκεν ἄνθρωπον ἀναιρεῖν	καὶ	πονηρὸν ὄντα, εἰ μὴ πρότερον
[14, 10]	τὸν Γαίου θάνατον Μᾶρκος Ἀντώνιος	καὶ	Πόπλιος Δολαβέλλας ὕπατοι ὄντες τήν
[14, 10]	τούτων ἀρέσκει ἡμῖν γενέσθαι, ὡς	καὶ	Ποπλίῳ Δολαβέλλᾳ καὶ Μάρκῳ Ἀντωνίῳ
[14, 4]	εἰσδεχόμενος παρεκάλει παύσασθαι τοῦ πολέμου	καὶ	πράττειν μετ' εἰρήνης ὅ τι
[14, 6]	διέφυγεν ὠχύρου τε τὸ χωρίον	καὶ	πράττων κακῶς οὐδὲν ἧττον ἐλπίδος
[14, 10]	Ὑρκανὸν τὸ ἀντίγραφον τοῦ ψηφίσματος	καὶ	πρέσβεις δηλώσοντας τὴν τοῦ ἡμετέρου
[14, 8]	τῶν ἤδη τετιμημένων: ἑλέσθαι δὲ	καὶ	πρέσβεις ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων, οἵτινες
[14, 10]	Ὑρκανῷ καὶ παισὶ τοῖς αὐτοῦ	καὶ	πρεσβευταῖς τοῖς ὑπ' αὐτοῦ πεμφθεῖσιν
[14, 10]	Ἀλεξάνδρου υἱὸν ἀρχιερέα τῶν Ἰουδαίων	καὶ	πρεσβευτὰς τοὺς περὶ φιλίας καὶ
[14, 15]	ταῦτα πρὸς ἀλλήλους αὐτῶν λεγόντων	καὶ	προελθόντων εἰς βλασφημίας Ἀντίγονος ἀμύνασθαι
[14, 6]	τῇ μάχῃ γενναίως οἱ Ἰουδαῖοι	καὶ	προθύμως ἀγωνισάμενοι, βιασαμένων τε τῶν
[14, 15]	εἶχον. (Ἤθροιστο δὴ δύναμις βαρεῖα,	καὶ	προιόντος Ἀντίγονος τῶν παρόδων τοὺς
[14, 10]	καλῶς ἔχει καὶ ἡμᾶς ἀπομνημονεύειν	καὶ	προνοεῖν, ὡς Ὑρκανῷ καὶ τῷ
[14, 10]	δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν θέλω φροντίσαι	καὶ	προνοῆσαι τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ
[14, 8]	ἰδίαν πρὸς αὐτὸν ὑποδέχεται φιλοφρόνως	καὶ	προπέμπει τῆς ἀσφαλοῦς αὐτῶν ἐπανόδου
[14, 15]	Ἀντιόχειαν καὶ πολλοῖς ἐπιτυχὼν ἠθροισμένοις	καὶ	πρὸς Ἀντώνιον μὲν σπουδὴν βαδίζειν
[14, 4]	οἷς καὶ Στράβων καὶ Νικόλαος	καὶ	πρὸς αὐτοῖς Τίτος Λίβιος ὁ
[14, 8]	πρός τε τὰς αὐτονομουμένας πόλεις	καὶ	πρὸς βασιλεῖς ὑπὲρ τοῦ τὴν
[14, 10]	τούτων Ὑρκανὸς τῶν πρεσβευτῶν ἕνα	καὶ	πρὸς Δολαβέλλαν τὸν τῆς Ἀσίας
[14, 3]	αὐτοῦ περὶ τῆς βασιλείας ἐλπίδα	καὶ	πρὸς ἕκαστον ὧν κελεύσειεν Πομπήιος
[14, 10]	χιλίων πεντακοσίων στρατιωτῶν ἧκεν σύμμαχος	καὶ	πρὸς Μιθριδάτην ἀποσταλεὶς ὑπ' ἐμοῦ
[14, 9]	Ἡρώδῃ πεπραγμένων Φασαήλῳ τῷ ἀδελφῷ,	καὶ	πρὸς τὴν εὐδοκίμησιν αὐτοῦ κινηθεὶς
[14, 3]	ὑπὲρ τοῦ μὴ καταλύειν αὑτὸν	καὶ	πρὸς τὸ πολεμεῖν ἀφορμὴν αὑτῷ
[14, 14]	παρελθὼν Ἀντώνιος ἐδίδασκεν αὐτούς, ὡς	καὶ	πρὸς τὸν κατὰ Πάρθων πόλεμον
[14, 7]	Σαλώμη. οὗτος ὁ Ἀντίπατρος ἐπεποίητο	καὶ	πρὸς τοὺς ἄλλους δυνάστας φιλίαν
[14, 10]	ἀνενεγκεῖν τε ταῦτα εἰς δέλτους	καὶ	πρὸς τοὺς κατὰ πόλιν ταμίας,
[14, 15]	ὁ ἀνὴρ ἔθρεψεν, διέπεμψεν δὲ	καὶ	πρὸς τοὺς κύκλῳ κελεύων τὰ
[14, 15]	ποταμοῦ φεύγοντας κατ' ἄλλας ὁδούς,	καὶ	προσάγεται μὲν πᾶσαν τὴν Γαλιλαίαν
[14, 9]	τὸν Ἡρώδην ἐκ τῆς δίκης	καὶ	προσαπειλῶν παρακούσαντι. τῷ δ' ἦν
[14, 2]	βασιλεὺς πᾶσαν τὴν στρατιὰν ἀγαγὼν	καὶ	προσβαλὼν τῷ ἱερῷ τὸν Ἀριστόβουλον
[14, 9]	καὶ τολμηρὸν καὶ τυραννίδος γλιχόμενον:	καὶ	προσελθόντες Ὑρκανῷ φανερῶς ἤδη κατηγόρουν
[14, 4]	πάσας ὁ Πομπήιος ἀφῆκεν ἐλευθέρας	καὶ	προσένειμεν τῇ ἐπαρχίᾳ. (Τούτου τοῦ
[14, 4]	ταύτην ἠναγκάσθημεν ἀποδοῦναι τοῖς Σύροις,	καὶ	προσέτι πλείω ἢ μύρια τάλαντα
[14, 1]	βίβλῳ δεδηλωμένων τὰ τούτοις ἀκόλουθα	καὶ	προσεχῆ νῦν ἐροῦμεν, οὐκ ἄλλου
[14, 6]	δ' ἐλθὼν πολλοὺς μὲν ἐσωφρόνισεν	καὶ	προσηγάγετο τῷ δέοντι, τὸν δὲ
[14, 9]	τε τῇ παρὰ τοῦ ἔθνους	καὶ	προσόδῳ τῇ τε παρὰ τῆς
[14, 6]	περὶ ὀκτακισχιλίους ὄντας ἀναλαβὼν ᾤχετο.	καὶ	προσπεσόντων αὐτοῖς τῶν Ῥωμαίων καρτερῶς
[14, 7]	διαιτᾷ κρίσεις καὶ συμβολαίων ἐπιμελεῖται	καὶ	προσταγμάτων, ὡς ἂν πολιτείας ἄρχων
[14, 15]	ὁδὸν παρεῖχεν: οἱ δὲ σωτῆρα	καὶ	προστάτην αὐτὸν ἐκάλουν. ~(Ἐπεὶ δὲ
[14, 15]	γὰρ ἦν ἐγγεγυημένος, ὥς μοι	καὶ	πρότερον εἴρηται. ~(Μετὰ δὲ τοὺς
[14, 10]	ἔχειν ἐπὶ τοῖς δικαίοις οἷς	καὶ	πρότερον εἶχον. μένειν δὲ καὶ
[14, 8]	αὐτῶν ἐπανόδου προνοούμενος, ἐμαρτυρήθη μὲν	καὶ	πρότερον περὶ τούτων, δεδόχθαι δὲ
[14, 15]	ἱεροῦ στρατοπεδεύεται προσβαλεῖν διεγνωκώς, ὡς	καὶ	πρότερόν ποτε Πομπήιος. τρισὶν δὲ
[14, 14]	εἰ γένοιτο βασιλεύς, ὑπέσχετο καθὼς	καὶ	πρότερον τετράρχης ἀπεδέδεικτο, πολὺ μέντοι
[14, 15]	κατὰ τὴν στρατηγίαν, ἀλλ' οἱ	καὶ	πρότερον τὴν Γαλιλαίαν ταράξαντες ἐπεξελθόντες
[14, 11]	τὰ δὲ ἄλλοις προσέταξεν εἰσπράττεσθαι.	καὶ	πρῶτος Ἡρώδης ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας
[14, 13]	οὖν ἀποκλείουσι Πάκορον, Σιδώνιοι δὲ	καὶ	Πτολεμαεῖς ἐδέξαντο. ἴλην μέντοι Πάκορος
[14, 14]	φίλων αὐτῷ συνήντησαν, Σαππῖνός τε	καὶ	Πτολεμαῖος. εὑρὼν δὲ τὴν πόλιν
[14, 13]	σατράπης ὢν Πάρθων. τελευτᾷ δὲ	καὶ	Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου καὶ τὴν
[14, 8]	θέλοντες, Ἰάμβλιχός τε ὁ δυνάστης	καὶ	Πτολεμαῖος ὁ Σοαίμου Λίβανον ὄρος
[14, 4]	καὶ κατὰ κρημνῶν ἑαυτοὺς ἐρρίπτουν	καὶ	πῦρ ἐνιέντες εἰς τὰς οἰκίας
[14, 4]	χεῖρας αὐτοῖς ὑπήντων, χοῦν δὲ	καὶ	πύργους ἀνίστασαν καὶ τὰ μηχανήματα
[14, 14]	συμβάντα αὐτῷ κατὰ τὴν Ἰουδαίαν,	καὶ	πῶς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Φασάηλος
[14, 5]	Ἄζωτος καὶ Σκυθόπολις καὶ Ἀνθηδὼν	καὶ	Ῥάφεια καὶ Ἄδωρα Μάρισά τε
[14, 15]	τοὺς ἐκ Μασάδας οἰκείους παραλαβὼν	καὶ	Ῥῆσαν τὸ φρούριον ᾔει πρὸς
[14, 15]	ἔπειτα δὲ καὶ τὴν γυναῖκα,	καὶ	ῥίψας κατὰ τοῦ κρημνοῦ τοὺς
[14, 15]	τῶν αὐτόθι προσλαμβάνει, ἔχων δὲ	καὶ	Ῥωμαικὸν ἓν τάγμα εἰς Πτολεμαίδα
[14, 15]	μοῖραν ἐν Λύδδοις θεραπεύων Ἀντώνιον.	καὶ	Ῥωμαῖοι μὲν ἐν ἀφθόνοις διῆγον
[14, 4]	πολεμίους οὐκ ἐᾷ. (Ὃ δὴ	καὶ	Ῥωμαῖοι συνιδόντες κατ' ἐκείνας τὰς
[14, 14]	πρὸς Ἀντίγονον μῖσος, στασιαστὴν γὰρ	καὶ	Ῥωμαίοις ἐχθρὸν αὐτὸν ὑπελάμβανεν, πρόθυμος
[14, 10]	γράμμασιν. βούλομαι δὲ καὶ ἑλληνιστὶ	καὶ	ῥωμαιστὶ ἐν δέλτῳ χαλκῇ τοῦτο
[14, 14]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν ταραχῇ	καὶ	σάλῳ πολλῷ δηλουμένων. (Ἀναχθεὶς οὖν
[14, 4]	Σκυθόπολιν καὶ Πέλλαν καὶ Δῖον	καὶ	Σαμάρειαν ἔτι τε Μάρισαν καὶ
[14, 15]	προσκεχωρηκυίας διαφῆκεν Ἰδουμαίαν καὶ Γαλιλαίαν	καὶ	Σαμάρειαν. ἔτυχεν δὲ καὶ Ἀντίγονος
[14, 10]	τῷ στρατηγῷ. ὅμοια δὲ τούτοις	καὶ	Σαρδιανοὶ περὶ ἡμῶν ἐψηφίσαντο. (Γάιος
[14, 12]	ἡμετέραν νίκην ἀναφέρειν. ἔχων τοίνυν	καὶ	σὲ διὰ μνήμης καὶ τὸ
[14, 7]	τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην Ἰουδαίων	καὶ	σεβομένων τὸν θεὸν ἔτι δὲ
[14, 9]	ἀπόλαυσιν. ἐγένετο δὲ διὰ τοῦτο	καὶ	Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμος ὄντι συγγενεῖ
[14, 6]	ἡγεμόνας Σισένναν τε καὶ Ἀντώνιον	καὶ	Σερουίλιον κωλύσοντάς τε τὸ χωρίον
[14, 10]	περιέχουσαν ἔν τε τῷ Καπετωλίῳ	καὶ	Σιδῶνι καὶ Τύρῳ καὶ ἐν
[14, 12]	ὑπακούσαντα. (Τὸ δ' αὐτὸ τοῦτο	καὶ	Σιδωνίοις καὶ Ἀντιοχεῦσιν καὶ Ἀραδίοις
[14, 15]	ἀπὸ τῶν πύργων ἐτρέψαντο. (Τότε	καὶ	Σίλων ἀπεκαλύψατο τὴν δωροδοκίαν: καθῆκε
[14, 15]	χωροῦντος ἐπὶ Ἱεροσολύμων. ποιησαμένου δὲ	καὶ	Σίλωνος ταύτην πρόφασιν τῆς ἀπαναστάσεως
[14, 2]	ἢ πολέμιον αὐτὸν Ῥωμαίων ἀποδειχθήσεσθαι.	καὶ	Σκαῦρος μὲν εἰς Δαμασκὸν πάλιν
[14, 9]	μὴ δι' αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ	καὶ	σκιὰν δυσκόλου τινὸς παρεσχημένῳ. πείθεται
[14, 3]	Ἀριστόβουλον. ὡς δὲ παραμειψάμενος Πέλλαν	καὶ	Σκυθόπολιν εἰς Κορέας ἧκεν, ἥτις
[14, 4]	αὐτοῦ: τὰς δὲ λοιπὰς Ἵππον	καὶ	Σκυθόπολιν καὶ Πέλλαν καὶ Δῖον
[14, 5]	καὶ ἀνεκτίσθησαν Σαμάρεια καὶ Ἄζωτος	καὶ	Σκυθόπολις καὶ Ἀνθηδὼν καὶ Ῥάφεια
[14, 3]	μάρτυρας τούτων ἐκάλει τοὺς νέους	καὶ	σοβαρωτέρους, ὧν ἐβδελύττοντο τὰς πορφυρίδας
[14, 15]	συμμαχεῖν αὐτὸς ἐπ' Αἰγύπτου ἐχώρει.	καὶ	Σόσσιος μὲν δύο τάγματα ἐπικουρικὰ
[14, 9]	ταῦτα πολιορκουμένης ὑπό τε Ἡρώδου	καὶ	Σοσσίου παρῄνεσεν τῷ δήμῳ δέξασθαι
[14, 16]	περικαθημένου σφᾶς καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι	καὶ	σπάνει τῶν ἐπιτηδείων: τὸν γὰρ
[14, 4]	τε χρυσῆς καὶ λυχνίας ἱερᾶς	καὶ	σπονδείων καὶ πλήθους ἀρωμάτων, χωρὶς
[14, 10]	εἰρήνῃ καὶ πολέμῳ πίστιν τε	καὶ	σπουδὴν περὶ τὰ ἡμέτερα πράγματα
[14, 1]	δραστήριος δὲ ὢν τὴν φύσιν	καὶ	στασιαστὴς ἀλλοτρίως εἶχεν πρὸς τὸν
[14, 8]	ἀπέφαινε τοὺς περὶ τὸν Ἀντίγονον	καὶ	στασιώδεις, ὅσα τε πονήσειεν αὐτὸς
[14, 3]	δὲ καὶ ἐξ Αἰγύπτου πρεσβεία	καὶ	στέφανος ἀπὸ χρυσῶν τετρακισχιλίων καὶ
[14, 8]	στεφάνῳ ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον,	καὶ	στῆσαι αὐτοῦ εἰκόνα χαλκῆν ἐν
[14, 4]	Πομπήιον πράξεις ἀναγράψαντες, ἐν οἷς	καὶ	Στράβων καὶ Νικόλαος καὶ πρὸς
[14, 8]	μαρτυρεῖ δέ μου τῷ λόγῳ	καὶ	Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων ἐξ
[14, 7]	ἄλλοι τῶν συγγραφέων ἡμῖν μαρτυροῦσιν	καὶ	Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως:
[14, 3]	ταλάντων. μέμνηται δὲ τοῦ δώρου	καὶ	Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτως:
[14, 6]	Ἰουδαίους γράφει Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς	καὶ	Στράβων ὁ Καππάδοξ οὐδὲν ἕτερος
[14, 11]	τὴν ἐπιμέλειαν ἅπασαν ἐνεχείρισαν Ἡρώδῃ	καὶ	στρατηγὸν αὐτὸν κοίλης Συρίας ἐποίησαν
[14, 10]	ὅροις τῶν Ἰουδαίων ἀνιστὰς συμμαχίαν	καὶ	στρατιώτας ἐξῇ τούτῳ χρήματα εἰσπράττεσθαι
[14, 4]	Πομπήιος αὐτῷ δεομένῳ πέμπει Γαβίνιον	καὶ	στρατιώτας ἐπί τε τὰ χρήματα
[14, 11]	τε πόλεις ἐπερχόμενος ὅπλα τε	καὶ	στρατιώτας συνήθροιζεν καὶ φόρους αὐταῖς
[14, 11]	γὰρ ἐκεῖνος ἐχώρει πέραν Ἰορδάνου	καὶ	στρατὸν Ἀράβιον ἅμα καὶ ἐγχώριον
[14, 4]	θαλάττῃ καὶ Ἰόππην καὶ Δῶρα	καὶ	Στράτωνος πύργον, ἣ κτίσαντος αὐτὴν
[14, 12]	καὶ Βροῦτος συμφυγὼν εἰς Φιλίππους	καὶ	συγκλεισθεὶς ὑφ' ἡμῶν ἐκοινώνησεν Κασσίῳ
[14, 10]	ἐμοῦ ἡγεμόνες, δίδωμι τὴν ἀστρατείαν	καὶ	συγχωρῶ χρῆσθαι τοῖς πατρίοις ἐθισμοῖς
[14, 6]	τε τὸ χωρίον αὐτὸν κατασχεῖν	καὶ	συλληψομένους αὐτόν. πολλοὶ δ' Ἀριστοβούλῳ
[14, 2]	τε Ἀρέταν καὶ Ὑρκανὸν ἐστράτευσεν	καὶ	συμβαλὼν αὐτοῖς περὶ τὸν καλούμενον
[14, 6]	μυριάδας τρεῖς Ἰουδαίων ἀπήντησεν Γαβινίῳ	καὶ	συμβαλὼν ἡττᾶται πεσόντων αὐτῷ μυρίων
[14, 7]	τὸ ἔθνος καὶ διαιτᾷ κρίσεις	καὶ	συμβολαίων ἐπιμελεῖται καὶ προσταγμάτων, ὡς
[14, 9]	ἐπιὼν κατέστελλεν, ἀπειλῶν τε ἅμα	καὶ	συμβουλεύων ἠρεμεῖν: τοὺς μὲν γὰρ
[14, 10]	βεβαιώσασθαι τὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν	καὶ	συμμαχίαν. ἔδοξεν δ' ἀναγκαῖον εἶναί
[14, 10]	μὲν οὖν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν	καὶ	συμμαχίαν κατ' ἐκείνους τοὺς καιροὺς
[14, 10]	καὶ πρεσβευτὰς τοὺς περὶ φιλίας	καὶ	συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ καὶ
[14, 10]	οἷς περὶ τῆς Ἰουδαίων φιλίας	καὶ	συμμαχίας πρὸς τὴν πόλιν ἔγραψεν,
[14, 10]	καὶ τοῖς αὐτοκράτορσιν αὐτῶν τιμὰς	καὶ	συμμαχίας πρὸς τὸ ἔθνος ἡμῶν,
[14, 8]	Δωροθέου Ἰουδαίων πρεσβευταί, ἄνδρες ἀγαθοὶ	καὶ	σύμμαχοι διελέχθησαν ἀνανεούμενοι τὰς προυπηργμένας
[14, 10]	τὸ φίλους αὐτοὺς ἡμετέρους εἶναι	καὶ	συμμάχους, ἀδικήσῃ τε μηδὲ εἷς
[14, 6]	τῶν Ἰουδαίων οὗτος αὐτῷ προσηγάγετο	καὶ	συμμάχους ἐποίησεν φύλακας ὄντας τῶν
[14, 12]	ἀλλοτρίαν ἐπαρχίαν κατεχομένην ὑπὸ στρατοπέδων	καὶ	συμμάχους ὄντας διήρπασεν καὶ ἐξεπολιόρκησεν
[14, 10]	ἀρέσκει κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων	καὶ	συμμάχων τοιαῦτα γίνεσθαι ψηφίσματα καὶ
[14, 10]	τι κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων	καὶ	συμμάχων ψήφισμα ἐποιήσατε, τοῦτο ἀκυρῶσαι
[14, 14]	προνοίας ταύτης αὐτοῖς γεγενημένης, ἐπεξιόντες	καὶ	συμπλεκόμενοι τοῖς περὶ τὸν Ἀντίγονον
[14, 2]	καὶ τοῦ δήμου τῷ Ὑρκανῷ	καὶ	συμπολιορκοῦντος αὐτῷ, μόνων δὲ τῶν
[14, 5]	δὲ ὁπλίσαντες Ῥωμαίων τοὺς ἑπομένους	καὶ	σὺν τούτοις τοὺς ὑπηκόους Ἰουδαίους,
[14, 15]	Ἰταλίας ἤδη καταπεπλευκὼς εἰς Πτολεμαίδα	καὶ	συναγηοχὼς δύναμιν οὐκ ὀλίγην ξένων
[14, 7]	συντάγματα τῶν Ἰουδαίων θρέψαι διαφερόντως	καὶ	συναυξῆσαι χρώμενα τοῖς πατρίοις τῶν
[14, 13]	νικῶσιν οἱ νεανίσκοι τοὺς πολεμίους,	καὶ	συνδιώξαντες εἰς τὸ ἱερὸν πέμπουσιν
[14, 11]	ἀπορίαν, καταλλάσσεται πρὸς τὸν Ἀντίπατρον,	καὶ	συνέβησαν Μούρκου κατὰ Συρίαν στρατηγοῦντος,
[14, 13]	ὄρος Ἰουδαίων πρὸς Ἀντίγονον ἐλθόντων	καὶ	συνεισβαλεῖν ἑτοίμως ἐχόντων, προσεδόκα δὲ
[14, 5]	χώραν πολλοὺς ὥπλιζεν τῶν Ἰουδαίων	καὶ	συνέλεξεν ταχὺ μυρίους μὲν ὁπλίτας
[14, 13]	φυλακῆς αὐτοὺς ἐκ τἀφανοῦς περιισταμένης,	καὶ	συνελήφθησαν ἄν, εἰ μὴ περιέμενον
[14, 8]	στασιώδεις, ὅσα τε πονήσειεν αὐτὸς	καὶ	συνεργήσειεν ὑπεμίμνησκεν ἐπὶ τοῖς στρατεύμασιν
[14, 6]	Ἀντιγόνου τοῦ παιδός, ὃς δὴ	καὶ	συνέφυγεν ἐκ Ῥώμης αὐτῷ, πρὸς
[14, 10]	σαββάτων, μήτε τροφῶν τῶν πατρίων	καὶ	συνήθων κατὰ τούτους εὐπορεῖν. ἐγώ
[14, 10]	ἱεροποιίαι καὶ ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι	καὶ	σύνοδοι, δεδόχθαι καὶ ἡμῖν Ἰουδαίων
[14, 9]	πάντῃ προσδοκᾶν μέλλοντα πολεμεῖν βασιλεῖ	καὶ	συντρόφῳ, καὶ πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι,
[14, 9]	συνέδριον τοῦτο κριθησόμενος ταπεινὸς παρίσταται	καὶ	σχήματι δεδοικότος καὶ ἔλεον θηρωμένου
[14, 5]	Ὑρκανοῦ σῖτον ἐκ τῆς Ἰουδαίας	καὶ	τὰ ἄλλα, ὅσων ἐνέδει, παρεῖχεν.
[14, 10]	καὶ πρότερον εἶχον. μένειν δὲ	καὶ	τὰ ἀπ' ἀρχῆς δίκαια, ὅσα
[14, 10]	παρελθεῖν εἰς τὴν σύγκλητον εἰσάγωσιν	καὶ	τὰ ἀποκρίματα αὐτοῖς ἀποδιδῶσιν ἐν
[14, 4]	σὺν στρατιᾷ τήν τε πόλιν	καὶ	τὰ βασίλεια ἐφρούρει καὶ τὰς
[14, 4]	ἐνεχείρισαν Πομπηίῳ τήν τε πόλιν	καὶ	τὰ βασίλεια. Πομπήιος δὲ Πείσωνα
[14, 10]	καὶ ξένια τοῖς πρεσβευταῖς παρασχεῖν	καὶ	τὰ διατάγματα διαπέμψαι πανταχοῦ. (Γάιος
[14, 15]	ἐπέκειτο δ' ὁ βασιλεὺς ἀναιρῶν	καὶ	τὰ διηρπασμένα, πολλὰ δ' ἦν
[14, 15]	συμφεύγουσιν εἴς τε τὰ ἕλη	καὶ	τὰ δύσβατα τῶν χωρίων, ἄγοντες
[14, 10]	τῆς πόλεως ἀγορανόμοις ἐπιμελὲς ᾖ	καὶ	τὰ ἐκείνοις πρὸς τροφὴν ἐπιτήδεια
[14, 7]	στρατεύειν ἧκεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν	καὶ	τὰ ἐν τῷ ἱερῷ χρήματα,
[14, 15]	βάθους ἀπείρου γινομένην: ἔνδον μέντοι	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια παρῆν αὐτοῖς. ὡς
[14, 15]	πολιορκίᾳ παραστησάμενος αὐτούς τε ἀπέκτεινεν	καὶ	τὰ ἐρύματα κατέσκαψεν. ἐζημίωσε δὲ
[14, 10]	ἔθη καὶ χρήματα εἰς σύνδειπνα	καὶ	τὰ ἱερὰ εἰσφέρειν, τοῦτο ποιεῖν
[14, 10]	γυναῖκας τά τε σάββατα ἄγειν	καὶ	τὰ ἱερὰ συντελεῖν κατὰ τοὺς
[14, 10]	αὐτοὺς τά τε σάββατα ἄγειν	καὶ	τὰ ἱερὰ τὰ πάτρια τελεῖν
[14, 13]	τούτους μὲν ἀμφοτέρους τετράρχας καθίστησιν	καὶ	τὰ Ἰουδαίων αὐτοῖς ἐπιτρέπει πράγματα,
[14, 9]	καὶ παραγενόμενος πρὸς Σέξτον Καίσαρα	καὶ	τὰ κατ' αὐτὸν ἀσφαλισάμενος οὕτως
[14, 15]	δὴ παρόντα τε εἶδεν ἀσμένως	καὶ	τὰ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῷ
[14, 10]	τε σάββατα αὐτοῖς ἐξῇ ἄγειν	καὶ	τὰ λοιπὰ ἱερὰ ἐπιτελεῖν κατὰ
[14, 4]	ἐπέβησαν τῶν πρεπόντων ἀριστείων ἠξίωσεν.	καὶ	τὰ μὲν Ἱεροσόλυμα ὑποτελῆ φόρου
[14, 9]	ἰσχὺν ἐπιδείξασθαι τῷ ἔθνει μόνον.	καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰουδαίαν
[14, 4]	χοῦν δὲ καὶ πύργους ἀνίστασαν	καὶ	τὰ μηχανήματα προσῆγον, ὥστ' αὐτοῖς
[14, 11]	καὶ καταλαβὼν αὐτὴν κεκακωμένην ἀνεκτᾶτο	καὶ	τὰ νείκη διέλυε τοῖς ἀνθρώποις.
[14, 4]	παραγγείλας τὸ ἱερὸν τοῖς ναοπόλοις	καὶ	τὰ νόμιμα ἐπιφέρειν τῷ θεῷ
[14, 10]	ἀπολῦσαι τοὺς Ἰουδαίους τῆς στρατείας	καὶ	τὰ πάτρια τηρεῖν ἔθη καὶ
[14, 3]	καταδρομὰς τὰς ἐπὶ τοὺς ὁμόρους	καὶ	τὰ πειρατήρια τὰ ἐν τῇ
[14, 14]	ὑστεραίᾳ παραγενόμενος εἰς Ῥινοκούρουρα ἐκεῖ	καὶ	τὰ περὶ τὸν ἀδελφὸν ἤκουσεν.
[14, 4]	βαθείᾳ περιείχετο φάραγγι: ἀπερρώγει γὰρ	καὶ	τὰ πρὸς τὴν πόλιν τῆς
[14, 10]	φιλάνθρωπα, ταῦτα κελεύω κατέχειν αὐτὸν	καὶ	τὰ τέκνα αὐτοῦ: ἄν τε
[14, 10]	ταύτας τὰς αἰτίας Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου	καὶ	τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐθνάρχας Ἰουδαίων
[14, 7]	δὲ πρὸς τὸν Ἀράβων, ᾧ	καὶ	τὰ τέκνα πολεμῶν πρὸς Ἀριστόβουλον
[14, 16]	συνεχῶς ἤδη πολλῆς χειρὸς ἐργαζομένης	καὶ	τὰ τρία χώματα εὐπετῶς: θέρος
[14, 7]	ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα,	καὶ	τὰ τῶν Ἰουδαίων ὀκτα κόσια
[14, 3]	τὰς πορφυρίδας καὶ τὰς κόμας	καὶ	τὰ φάλαρα καὶ τὸν ἄλλον
[14, 4]	Γαβίνιος τῆς τε πόλεως ἀποκλεισθεὶς	καὶ	τὰ χρήματα μὴ λαβών, τῶν
[14, 15]	μάχαιράν τις περιζωσάμενος τῶν ὁπλοφόρων	καὶ	ταῖν χεροῖν ἀμφοτέραιν δραξάμενος ἁλύσεως,
[14, 6]	Αἰγύπτου καταλαμβάνει τὴν Συρίαν στάσει	καὶ	ταραχῇ νοσοῦσαν: ὁ γὰρ Ἀριστοβούλου
[14, 11]	δ' ὁρῶν ἐν μεγάλῳ φόβῳ	καὶ	ταραχῇ τὰ πράγματα μερίζει τὴν
[14, 3]	αὐτοῦ, εἰ μὴ βίαιός τις	καὶ	ταραχώδης ὑπῆρχεν. συνηγόρουν δὲ αὐτῷ
[14, 13]	οὖν σὺν οἷς εἶχεν ὁπλίταις	καὶ	τὰς γυναῖκας τοῖς ὑποζυγίοις ἐπιθέμενος
[14, 1]	κομισάμενος ἀποδώσειν τήν τε χώραν	καὶ	τὰς δώδεκα πόλεις, ἃς Ἀλέξανδρος
[14, 7]	αὐτῇ συναποστέλλειν τὸν υἱὸν Ἀντίγονον	καὶ	τὰς θυγατέρας, ὧν τῆς ἑτέρας
[14, 16]	παρ' αὐτῶν ὀφθείη. διεκώλυέ τε	καὶ	τὰς κατὰ τὴν πόλιν ἁρπαγάς,
[14, 3]	σοβαρωτέρους, ὧν ἐβδελύττοντο τὰς πορφυρίδας	καὶ	τὰς κόμας καὶ τὰ φάλαρα
[14, 4]	πόλιν καὶ τὰ βασίλεια ἐφρούρει	καὶ	τὰς οἰκίας τὰς πρὸς τῷ
[14, 15]	δὲ παύσας οὕτως τὴν νεωτεροποιίαν	καὶ	τὰς πόλεις ἑκατὸν ταλάντοις. (Ἐν
[14, 10]	ἐν ᾧ τά τε πράγματα	καὶ	τὰς πρὸς ἀλλήλους ἀντιλογίας κρίνουσιν,
[14, 10]	συντελεῖν κατὰ τοὺς Ἰουδαίων νόμους	καὶ	τὰς προσευχὰς ποιεῖσθαι πρὸς τῇ
[14, 8]	ἔτι γὰρ ἐρήριπτο Πομπηίου καταβαλόντος:	καὶ	ταῦτα ἐπιστέλλει τοῖς ὑπάτοις εἰς
[14, 13]	συστραφέντες ἐπὶ τὰ βασίλεια ἧκον	καὶ	ταῦτα ἐπολιόρκουν. προσβοηθούντων δὲ τῶν
[14, 12]	Ἀραδίοις ἔγραψεν. παρεθέμεθα μὲν οὖν	καὶ	ταῦτα εὐκαίρως τεκμήρια γενησόμενα ἧς
[14, 16]	προσελιπάρουν τῷ πολέμῳ εἰς τοὔσχατον,	καὶ	ταῦτα μεγάλου στρατοῦ περικαθημένου σφᾶς
[14, 5]	Μαχαιροῦντα, ὕστερον δὲ καὶ Ἀλεξάνδρειον.	καὶ	ταῦτα μὲν Γαβίνιος κατέσκαψεν. τῆς
[14, 6]	τῇ μητρὶ παραδούσῃ τὰ ἐρύματα.	καὶ	ταῦτα μὲν εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[14, 6]	ὑποστρέψαντι καταστῆσαι Πτολεμαῖον εἰς αὐτήν.	καὶ	ταῦτα μὲν καὶ ἐν ἄλλοις
[14, 10]	βούλομαι ταῦτα γράψαι κατὰ πόλεις.	(Καὶ	ταῦτα μὲν ὁ Δολαβέλλας Ὑρκανοῦ
[14, 4]	καὶ Ἀρέθουσαν τοῖς οἰκήτορσιν ἀπέδωκεν.	καὶ	ταύτας μὲν ἐν τῇ μεσογείῳ
[14, 7]	τὴν Κυρηναίαν μετέβη διὰ τὸ	καὶ	ταύτην ὅμορον εἶναι τῇ τῶν
[14, 7]	μόνος ἠπίστατο. ὁ μέντοι Κράσσος	καὶ	ταύτην ὡς οὐδενὸς ἁψόμενος ἄλλου
[14, 4]	δὲ καὶ ἐνταῦθα μεγάλοι πύργοι	καὶ	τάφρος τε ὀρώρυκτο καὶ βαθείᾳ
[14, 10]	τὸ πέμπτον ἔκρινεν τούτους ἔχειν	καὶ	τειχίσαι τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν, καὶ
[14, 10]	τῶν Ῥωμαίων Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν	καὶ	τέκνα αὐτοῦ ἀρχιερεῖς τε καὶ
[14, 10]	εἰς ὃν συλλεγόμενοι μετὰ γυναικῶν	καὶ	τέκνων ἐπιτελοῦσιν τὰς πατρίους εὐχὰς
[14, 15]	χειρὶ πρὸς τὸ ἔργον χρώμενος	καὶ	τέμνων τὴν πέριξ ὕλην. παρακαταστήσας
[14, 11]	οἱ τῶν ἄλλων πόλεων> ἐπιμεληταί,	καὶ	τέσσαρας πόλεις ἐξηνδραπόδισε τότε Κάσσιος,
[14, 10]	ἐν τῇ πόλει ἡμῶν ὁ	καὶ	τεταγμένος ἐπὶ τῆς στρατολογίας προσκαλεσάμενος
[14, 14]	ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς καὶ ὀγδοηκοστῆς	καὶ	τετάρτης ὀλυμπιάδος ὑπατεύοντος Γναίου Δομετίου
[14, 15]	ἀδελφὸν Ἰώσηπον σὺν δισχιλίοις ὁπλίταις	καὶ	τετρακοσίοις ἱππεῦσιν ἐξέπεμψεν, αὐτὸς δ'
[14, 9]	νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε σαυτῷ	καὶ	τῇ βασιλείᾳ: οὐ γὰρ ἐπίτροποί
[14, 11]	εὐσεβείᾳ τε καὶ δικαιοσύνῃ διενεγκὼν	καὶ	τῇ περὶ τὴν πατρίδα σπουδῇ
[14, 10]	φιλανθρωπίας ἕνεκεν συνεχώρησεν ἐπὶ συμφέροντι	καὶ	τῇ συγκλήτῳ καὶ τῷ δήμῳ
[14, 16]	πόλεως εἰς τὸ ἔσωθεν ἱερὸν	καὶ	τὴν ἄνω πόλιν οἱ Ἰουδαῖοι
[14, 10]	πολῖταί εἰσιν, ἐκ τούτων ποιήσομαι	καὶ	τὴν ἀπόδειξιν. παραθήσομαι δὲ τὰ
[14, 13]	δὲ καὶ Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου	καὶ	τὴν ἀρχὴν ὁ παῖς αὐτοῦ
[14, 12]	ἀπομνημονεύσαντας μήτε ὅρκους φυλάξαντας, βούλομαι	καὶ	τὴν ἀφ' ὑμῶν εἰρήνην τοῖς
[14, 1]	καὶ Ὑρκανὸς ὑπέσχετο αὐτῷ καταχθεὶς	καὶ	τὴν βασιλείαν κομισάμενος ἀποδώσειν τήν
[14, 15]	νυνὶ πρὸς αὐτὸν ἔχουσιν χαλεπῶς	καὶ	τὴν βασιλείαν ὡς λαβόντα παρὰ
[14, 15]	ὃ πάντας διεχρήσατο, ἔπειτα δὲ	καὶ	τὴν γυναῖκα, καὶ ῥίψας κατὰ
[14, 10]	δὲ καὶ ἐπὶ τὴν βουλὴν	καὶ	τὴν ἐκκλησίαν τὸν Θεόδωρον, ἀπολαβόντες
[14, 14]	πατρὶ συνδιήνεγκεν, καὶ τὴν ξενίαν	καὶ	τὴν ἐν ἅπασιν εὔνοιαν, καὶ
[14, 10]	εἶναι σύμμαχος ἡμέτερος καὶ φίλος,	καὶ	τὴν ἐν Ἰόππῃ φρουρὰν ἐκβαλεῖν,
[14, 3]	δ' ἐπὶ τούτοις ὁ Πομπήιος,	καὶ	τὴν ἐπὶ τοὺς Ναβαταίους ἀναλαβὼν
[14, 9]	τὰς ἐλπίδας ἀποχρῆν αὐτῷ τὸ	καὶ	τὴν ἰσχὺν ἐπιδείξασθαι τῷ ἔθνει
[14, 9]	κεκλημένος ἕστηκε τὴν πορφύραν περικείμενος	καὶ	τὴν κεφαλὴν κεκοσμημένος τῇ συνθέσει
[14, 8]	ἐδεήθησαν τυχεῖν ταῦτ' αὐτοῖς παρασχεῖν	καὶ	τὴν κομισθεῖσαν ἀσπίδα προσδέξασθαι. ταῦτα
[14, 7]	ὑπ' αὐτοῦ. τήν τε Αἴγυπτον	καὶ	τὴν Κυρηναίων ἅτε τῶν αὐτῶν
[14, 15]	τῶν ἱππέων ἐπὶ Ἱεριχοῦντα παραγίνεται,	καὶ	τὴν μὲν πόλιν ἐκλελειμμένην καταλαβών,
[14, 1]	μνήμης προμηθούμενοι. τὴν γὰρ ἱστορίαν	καὶ	τὴν μήνυσιν τῶν ἀγνοουμένων τοῖς
[14, 14]	τὰς ἐλπίδας τὰς παρ' αὐτοῦ	καὶ	τὴν μόνην βοήθειαν. (Ἀντώνιον δ'
[14, 9]	τῆς στρατείας τὸ ἄδικον, διὸ	καὶ	τὴν νίκην μὴ πάντῃ προσδοκᾶν
[14, 8]	~(Μετὰ δὲ τὸν Πομπηίου θάνατον	καὶ	τὴν νίκην τὴν ἐπ' αὐτῷ
[14, 12]	Ῥώμῃ τελεσθεῖσαν αὐτοῖς πρεσβείαν ἀνενεώσαντο	καὶ	τὴν νῦν ὑπὲρ σοῦ καὶ
[14, 14]	Αἴγυπτον αὐτοῦ τῷ πατρὶ συνδιήνεγκεν,	καὶ	τὴν ξενίαν καὶ τὴν ἐν
[14, 9]	πατὴρ Ἀντίπατρος καὶ ὁ ἀδελφός,	καὶ	τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ καταπαύσαντες καὶ
[14, 11]	ἔδοξεν αὐτῷ Ῥωμαίους ἤδη θεραπεύειν	καὶ	τὴν παρ' αὐτῶν κατασκευάζειν εὔνοιαν
[14, 10]	ἡμᾶς τήν τε ἀνδρείαν ἡμῶν	καὶ	τὴν πίστιν ἀγαπήσαντες. ἐπεὶ δὲ
[14, 4]	στρατιώτας ἐπί τε τὰ χρήματα	καὶ	τὴν πόλιν. οὐ μὴν ἐπράχθη
[14, 5]	χώραν ἐπάνεισιν ἐπὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον,	καὶ	τὴν πολιορκίαν αὐτοῦ κρατύνοντος διαπρεσβεύεται
[14, 3]	ἣν ὁ Κυζικηνὸς ἐτείχισεν Ἀντίοχος,	καὶ	τὴν Πτολεμαίου τοῦ Μενναίου χώραν
[14, 7]	κατασχὼν Ῥώμην μετὰ τὸ Πομπήιον	καὶ	τὴν σύγκλητον φυγεῖν πέραν τοῦ
[14, 12]	αὐτοῖς τῶν ἀνοσίων τολμημάτων ἀήρ,	καὶ	τὴν σύγχυσιν τῆς ἡμιμανοῦς κακοηθείας
[14, 3]	χειμαδίων ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Δαμασκηνῆς.	καὶ	τήν τε ἄκραν ἐν παρόδῳ
[14, 4]	δὲ οὗτοι τὸ ἱερὸν καταλαμβάνουσι	καὶ	τὴν τείνουσαν ἀπ' αὐτοῦ γέφυραν
[14, 16]	ἐπὶ τοσούτῳ πολιτῶν φόνῳ βραχὺ	καὶ	τὴν τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν ἀντάλλαγμα
[14, 10]	μετὰ πολλῆς σπουδῆς τοὺς λόγους	καὶ	τὴν Ὑρκανοῦ ἐμφανίσαντος ἀρετὴν καὶ
[14, 8]	τὰς προυπηργμένας πρὸς Ῥωμαίους χάριτας	καὶ	τὴν φιλίαν, καὶ ἀσπίδα χρυσῆν
[14, 4]	ἔχομεν περὶ τὸν θεὸν εὐσεβείας	καὶ	τὴν φυλακὴν τῶν νόμων, μηδὲν
[14, 3]	τὰς πόλεις τήν τε Ἡλιούπολιν	καὶ	τὴν Χαλκίδα καὶ τὸ διεῖργον
[14, 13]	οὐκ ἀπέχρησε τοῖς Πάρθοις, ἀλλὰ	καὶ	τὴν χώραν αὐτῶν ἐξιόντες ἐκάκουν
[14, 12]	κατὰ τὰς ἐπαρχίας ἐλευθέρους ἀπολῦσαι	καὶ	τὴν χώραν, ἣν ἐν τοῖς
[14, 4]	ἀπεβάλομεν καὶ ὑπήκοοι Ῥωμαίοις κατέστημεν	καὶ	τὴν χώραν, ἣν τοῖς ὅπλοις
[14, 14]	Ἡρώδην ἐσπουδακότι, πρὸς τὴν ἀξίωσιν	καὶ	τὴν ὧν ἐβούλετο Ἡρώδης συνεργίαν
[14, 7]	τῶν Ἰουδαίων ἐστὶν ἀποδεδειγμένη χωρὶς	καὶ	τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεως ἀφώρισται μέγα
[14, 15]	αὐτῷ προσρεόντων ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς	καὶ	τῆς ἄλλης Ἰουδαίας, ἐπεὶ πλησίον
[14, 3]	ἀναλαβὼν στρατιὰν ἔκ τε Δαμασκοῦ	καὶ	τῆς ἄλλης Συρίας ἐπικουρικὰ σὺν
[14, 15]	ὁδὸν αὐτῷ πεπραγμένα μαθὼν ἐδεξιοῦτο	καὶ	τῆς ἀρετῆς ἐθαύμαζεν, αὐτός τε
[14, 9]	ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν ἀγανακτοῦντα μεμνῆσθαι	καὶ	τῆς ἀφέσεως καὶ χάριν αὐτῆς
[14, 1]	ὄνομα, ὃν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέως	καὶ	τῆς γυναικὸς αὐτοῦ στρατηγὸν ἀποδειξάντων
[14, 10]	παρεκάλεσαν, ἀποκαθισταμένων αὐτοῖς τῶν νόμων	καὶ	τῆς ἐλευθερίας ὑπὸ τῆς συγκλήτου
[14, 7]	καὶ τῶν ἀπὸ τῆς Ἀσίας	καὶ	τῆς Εὐρώπης εἰς αὐτὸ συμφερόντων
[14, 16]	καὶ διάσημος γένους τε ἕνεκα	καὶ	τῆς ἱερατικῆς τιμῆς ὧν τε
[14, 15]	φρονοῦντας ἐν τῇ λίμνῃ κατεπόντωσαν,	καὶ	τῆς Ἰουδαίας πολλὰ ἐνεωτερίσθη. Μαχαιρᾶς
[14, 16]	ᾑρημένου δὲ τοῦ ἔξωθεν ἱεροῦ	καὶ	τῆς κάτω πόλεως εἰς τὸ
[14, 1]	εὐθὺς ἐκφέρει πρὸς αὐτὸν Ἀριστόβουλος,	καὶ	τῆς μάχης αὐτῷ γενομένης πρὸς
[14, 13]	αὑτὸν διεχρήσατο τοῦ ζεύγους περιτραπέντος	καὶ	τῆς μητρὸς αὐτῷ κινδυνευσάσης ἀποθανεῖν,
[14, 13]	μᾶλλον οἷς ἤκουσεν περὶ τἀδελφοῦ	καὶ	τῆς Πάρθων ἐπιβουλῆς ἢ τοῖς
[14, 11]	ἔργον, πονηρὸν γὰρ εἶναι πάνυ	καὶ	τῆς πατρίδος ἐπίβουλον. καὶ Μάλιχος
[14, 1]	μετ' οὐ πολὺ παραλαβὼν αὐτὸν	καὶ	τῆς πόλεως ὑπεξελθὼν νύκτωρ καὶ
[14, 8]	δῆμος ἡμῶν ἀποδεχόμενος τοὺς ἀγαθοὺς	καὶ	τῆς προσηκούσης ἀμοιβῆς ἀξιῶν καὶ
[14, 10]	εὐχαριστήσαντος δὲ καὶ τοῦ δήμου	καὶ	τῆς συγκλήτου αὐτοῖς, καλῶς ἔχει
[14, 10]	ὅσα τε τοῦ δήμου ψηφισαμένου	καὶ	τῆς συγκλήτου ἔσχον. ἐπὶ τούτοις
[14, 15]	αὐτόν, Καίσαρός τε καὶ Ἀντωνίου	καὶ	τῆς συγκλήτου προτρεψάντων αὐτόν: προνοήσειν
[14, 8]	τῆς τε νίκης αὐτοῖς ἅμα	καὶ	τῆς σωτηρίας αἴτιον τὸν Ἀντίπατρον
[14, 1]	ἔστιν ἔκ τε τῶν ὀνομάτων	καὶ	τῆς τούτων ἁρμονίας καὶ ὅσα
[14, 9]	παρὰ τοῦ ἔθνους τυγχάνειν βασιλικῆς	καὶ	τιμῶν οἵων ἄν τις μεταλαμβάνοι
[14, 15]	θράσους συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ,	καὶ	τιμωρῶν τἀδελφῷ φεύγουσιν εἰς τὴν
[14, 10]	μοι οἱ Ἰουδαῖοι ἐν Δήλῳ	καί	τινες τῶν παροίκων Ἰουδαίων παρόντων
[14, 16]	τεσσαράκοντα, τὸ δὲ δεύτερον πεντεκαίδεκα:	καί	τινες τῶν περὶ τὸ ἱερὸν
[14, 15]	πεπληρωμένων δὲ τῶν οἰκήσεων ὁπλιτῶν	καί	τινων ἀναφευγόντων ἐπὶ τὰς στέγας
[14, 13]	δρυμοὶ δὲ τὸ χωρίον καλεῖται,	καί	τινων ὑπαντιασάντων αὐτοὺς διεκπίπτουσιν εἰς
[14, 11]	τι ποτε εἴη τὸ γεγενημένον	καὶ	τίς ὁ Μάλιχον ἀνῃρηκώς. εἰπόντων
[14, 10]	ἀλλὰ παρ' ἡμῖν τε αὐτοῖς	καί	τισιν ἄλλοις τῶν βαρβάρων, πρὸς
[14, 6]	ἐκ Ῥώμης εἰς τὴν Ἰουδαίαν	καὶ	τὸ Ἀλεξάνδρειον, ὅπερ ἦν νεωστὶ
[14, 5]	ἡγεῖτο καὶ Μάλιχος, προσλαβόντες δὲ	καὶ	τὸ Ἀντιπάτρου ἑταιρικὸν ὑπήντων Ἀλεξάνδρῳ:
[14, 12]	ὅτι οἰκειότατα ἔχετε πρὸς ἡμᾶς,	καὶ	τὸ ἀραρὸς ὑμῶν ἦθος καὶ
[14, 13]	τῶν Ἱεροσολύμων διήρπαζον οἱ Πάρθοι	καὶ	τὸ βασίλειον, μόνων δὲ ἀπείχοντο
[14, 8]	Ῥώμην ἀναγράψαι ἐν τῷ Καπετωλίῳ.	καὶ	τὸ γενόμενον ὑπὸ τῆς συγκλήτου
[14, 3]	τε Ἡλιούπολιν καὶ τὴν Χαλκίδα	καὶ	τὸ διεῖργον ὄρος ὑπερβαλὼν τὴν
[14, 14]	ἀρχαῖς τῶν ὑπάτων θύσοντές τε	καὶ	τὸ δόγμα καταθησόμενοι εἰς τὸ
[14, 10]	ὅσων τυγχάνειν ἐβούλοντο. παρατέθειμαι δὲ	καὶ	τὸ δόγμα, ὅπως τὴν ἀπόδειξιν
[14, 12]	τοίνυν καὶ σὲ διὰ μνήμης	καὶ	τὸ ἔθνος αὔξειν φροντίσω τῶν
[14, 10]	Ἰουλίου Καίσαρος πρός τε Ὑρκανὸν	καὶ	τὸ ἔθνος ἡμῶν. (Γάιος Ἰούλιος
[14, 10]	τοῖς Ῥωμαίων δόγματα πρὸς Ὑρκανὸν	καὶ	τὸ ἔθνος ἡμῶν γεγενημένα καὶ
[14, 3]	ἀλλήλους διεφέροντο Ὑρκανὸς καὶ Ἀριστόβουλος	καὶ	τὸ ἔθνος πρὸς ἀμφοτέρους, τὸ
[14, 12]	Ἀντώνιος, ἔπεμψεν Ὑρκανὸς ὁ ἀρχιερεὺς	καὶ	τὸ ἔθνος τὸ ἡμέτερον πρεσβείαν
[14, 13]	ἀνόπλων. κατεῖχον δὲ τὴν πόλιν	καὶ	τὸ ἱερὸν οἱ παρόντες πλὴν
[14, 8]	τοῖς ἄλλοις εἰς τὴν πόλιν.	καὶ	τὸ μὲν Πηλούσιον οὕτως εἶχεν.
[14, 4]	ἔξω περὶ τὸ ἱερὸν ὠχύρου.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον λόγους συμβατηρίους
[14, 4]	οὗ τὸν φοίνικα συμβέβηκε τρέφεσθαι	καὶ	τὸ ὀποβάλσαμον μύρων ἀκρότατον, ὃ
[14, 15]	βασιλέως στρατιὰ θαρροῦσα τῷ νενικηκέναι,	καὶ	τὸ πᾶν ἦν ἂν εἰργασμένη:
[14, 1]	ἐποίει δ' αὐτὸν τὸ ἄπραγμον	καὶ	τὸ παρειμένον τῆς διανοίας τοῖς
[14, 5]	τέταρτοι δ' ἦσαν ἐν Ἱεριχοῦντι,	καὶ	τὸ πέμπτον ἐν Σαπφώροις τῆς
[14, 10]	Ῥωμαίους φιλίαν αὐτῶν εἶναι, καθὼς	καὶ	τὸ πρῶτον, ἡμῖν ἀρέσκει, φόρους
[14, 15]	αὐτός τε ἀποθνήσκει γενναίως μαχόμενος	καὶ	τὸ στράτευμα πᾶν ἀπέβαλεν: ἓξ
[14, 8]	νενικηκότας Αἰγυπτίους. αἱρεῖ δ' αὐτῶν	καὶ	τὸ στρατόπεδον ἐπιμείνας τῇ διώξει,
[14, 4]	ὑπὸ τῷ σφετέρῳ στρατηγῷ ἔταξεν	καὶ	τὸ σύμπαν ἔθνος ἐπὶ μέγα
[14, 1]	διὰ τὴν ἀρχαιότητα δεῖ μὲν	καὶ	τὸ τῆς ἀπαγγελίας κάλλος, ὅσον
[14, 10]	δὲ τὴν ἐπιστολὴν παρ' αὐτοῦ	καὶ	τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα, καὶ
[14, 5]	ἀντέχειν δυναμένου, ἀλλ' ἀνεγείρειν ἤδη	καὶ	τὸ τῶν Ἱεροσολύμων τεῖχος ἐπιχειροῦντος,
[14, 15]	κηρυχθέντα λέγοντος πρός τε Σίλωνα	καὶ	τὸ τῶν Ῥωμαίων στράτευμα, ὡς
[14, 4]	ἀνατετραμμένης ἐφ' οὗ δὴ Πομπήιος	καὶ	τὸ χῶμα ὁσημέραι ταλαιπωρούμενος ἐγήγερτο
[14, 15]	ὠνείδισεν τὸν Ἡρώδην εἰς ταπεινότητα	καί	τοι τοῦ βασιλέως, ἦν γὰρ
[14, 6]	Ῥώμης αὐτῷ, πρὸς Γαβίνιον ἄγεται.	καὶ	τοιαύτῃ μὲν Ἀριστόβουλος χρησάμενος τύχῃ
[14, 9]	ταῖς ἐκ τοῦ νεωτερίζειν ἐλπίσιν	καὶ	τοῖς ἀπ' αὐτῶν κέρδεσιν προσανέχοντας
[14, 10]	δίκαια, ὅσα πρὸς ἀλλήλους Ἰουδαίοις	καὶ	τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ ἱερεῦσιν ἦν
[14, 10]	καὶ ἄλλα τοιαῦτα τῇ συγκλήτῳ	καὶ	τοῖς αὐτοκράτορσι τοῖς Ῥωμαίων δόγματα
[14, 10]	πάσας ἐκθέσθαι τὰς γεγενημένας Ῥωμαίοις	καὶ	τοῖς αὐτοκράτορσιν αὐτῶν τιμὰς καὶ
[14, 15]	τῶν ἐχθρῶν μνησικακήσων, ἀλλὰ παρέξων	καὶ	τοῖς διαφορωτάτοις ἀμνηστίαν τῶν εἰς
[14, 15]	ἐπισπασάμενος ὠθεῖ κατὰ τοῦ κρημνοῦ,	καὶ	τοῖς ἔνδον ἐπεισελθὼν ἀποσφάττει τε
[14, 13]	βαρβάρων ἄπιστον, ἀλλὰ καὶ Πακόρῳ	καὶ	τοῖς ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι κελεύοντος. (Ὤιχοντο
[14, 4]	Πομπήιον, καὶ χρήματά τε διδοὺς	καὶ	τοῖς Ἱεροσολύμοις αὐτὸν εἰσδεχόμενος παρεκάλει
[14, 12]	τοὺς Ἰουδαίους παραχρῆμα ἔγραψεν Ὑρκανῷ	καὶ	τοῖς Ἰουδαίοις, ἐπέστειλεν δὲ καὶ
[14, 16]	δ' ἀπειλῶν ἔστιν δ' οὓς	καὶ	τοῖς ὅπλοις ἀνέστελλεν, ἥττης χαλεπωτέραν
[14, 11]	δὲ μεθ' ὅρκων αὐτῷ τε	καὶ	τοῖς παισίν, καὶ ὡς Φασαήλου
[14, 11]	τοῦ σώματος ἐποιεῖτο. ἔδοξε δὲ	καὶ	τοῖς περὶ Ἡρώδην μὴ ἀπελέγχειν
[14, 13]	τῶν Ἰουδαίων νεωτέρων ἐπιθυμοῦντας πραγμάτων	καὶ	τοῖς περὶ Ἡρώδην συγκαθιστάναι τὴν
[14, 10]	τὰς δεκάτας τελῶσιν, ἃς ἐτέλουν	καὶ	τοῖς προγόνοις αὐτῶν. καὶ ὅπως
[14, 15]	δὲ καὶ κατὰ στῖφος ἐξιόντων	καὶ	τοῖς προτεταγμένοις εἰς χεῖρας ἐρχομένων,
[14, 12]	τοῦ πολέμου. κοινὴν οὖν ποιούμεθα	καὶ	τοῖς συμμάχοις τὴν ὑπὸ θεοῦ
[14, 10]	πρὸς τούτοις ἔτι καὶ Ὑρκανῷ	καὶ	τοῖς τέκνοις αὐτοῦ τὰς δεκάτας
[14, 10]	τοῖς κατὰ τὴν πόλιν ταμίαις	καὶ	τοῖς τούτων ἡγουμένοις Εἴς τε
[14, 12]	καὶ τοῖς Ἰουδαίοις, ἐπέστειλεν δὲ	καὶ	τοῖς Τυρίοις καὶ διάταγμα ἔπεμπε
[14, 10]	καὶ τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων	καὶ	τοῖς Ὑρκανοῦ παισὶν ὑπὸ συγκλήτου
[14, 3]	δὲ Πομπηίου παραδιδόναι τὰ ἐρύματα	καὶ	τοῖς φρουράρχοις ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ
[14, 9]	Ἰουδαίων ὁρῶντες τὸν Ἡρώδην βίαιον	καὶ	τολμηρὸν καὶ τυραννίδος γλιχόμενον: καὶ
[14, 14]	σπανίζοντος ὕδατος, ὡς διὰ τοῦτο	καὶ	τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἡρώδου Ἰώσηπον
[14, 3]	τὰς κόμας καὶ τὰ φάλαρα	καὶ	τὸν ἄλλον κόσμον, ὃν ὥσπερ
[14, 13]	ἀδελφὸν τήν τε θεραπείαν πᾶσαν	καὶ	τὸν ἄλλον ὄχλον τὸν σὺν
[14, 4]	δ' ἐπὶ τούτοις Πομπήιον λαμβάνει,	καὶ	τὸν Ἀριστόβουλον ἐν φυλακῇ καταστήσας
[14, 8]	οἱ μὲν ὡς ἑώρων Ἀντίπατρον	καὶ	τὸν ἀρχιερέα συνθέλοντας ὑπήκουον. τούτους
[14, 9]	ἢ τὸ νόμιμον, ὑμᾶς δὲ	καὶ	τὸν βασιλέα τοσαύτην ἄδειαν αὐτῷ
[14, 9]	τῷ ἱερῷ παρακαλοῦσαι τὸν βασιλέα	καὶ	τὸν δῆμον, ἵνα δίκην Ἡρώδης
[14, 10]	νῦν εἰσελθόντες ἐπὶ τὴν βουλὴν	καὶ	τὸν δῆμον παρεκάλεσαν, ἀποκαθισταμένων αὐτοῖς
[14, 6]	(Γαβινίῳ δὲ ἐπὶ Πάρθους στρατεύοντι	καὶ	τὸν Εὐφράτην ἤδη πεπεραιωμένῳ μετέδοξεν
[14, 12]	θεοὺς ἁμαρτημάτων ἠμυνάμεθα, δι' ἃ	καὶ	τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι δοκοῦμεν, ὃς
[14, 1]	δὲ περὶ Ἀλεξάνδραν τὴν βασίλισσαν	καὶ	τὸν θάνατον αὐτῆς ἐν τῇ
[14, 9]	τὸ τεῖχος ὑπὸ Πομπηίου καθῃρημένον	καὶ	τὸν κατὰ τὴν χώραν θόρυβον
[14, 1]	Ἀριστόβουλον ἀδίκως ἔχοντα τὴν ἀρχήν,	καὶ	τὸν μὲν ἀδελφὸν ταύτης ἐκβεβληκότα
[14, 2]	οὗτοι παρακαλοῦσιν εἰς τέλος ἀγαγεῖν.	καὶ	τὸν μὲν ταῦτ' εὐξάμενον περιστάντες
[14, 11]	ἀμφοτέρους προσάγεται τόν τε Βάσσον	καὶ	τὸν Μοῦρκον τάς τε πόλεις
[14, 7]	Ἰουδαίᾳ πόλιν τε ὀχυρὰν ἔχοντας	καὶ	τὸν ναὸν πέμπειν χρήματα εἰς
[14, 11]	γὰρ τότε πρός τε Ἀντώνιον	καὶ	τὸν νέον Καίσαρα. Μάλιχος δὲ
[14, 13]	μητέρα, Ὑρκανοῦ δ' ἦν θυγάτηρ,	καὶ	τὸν νεώτατον ἀδελφὸν τήν τε
[14, 9]	δὲ οἱ ἐν τῷ συνεδρίῳ	καὶ	τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο διδάσκειν, ὅτι
[14, 14]	ἕως τριακοσίων ταλάντων. ἐπήγετο δὲ	καὶ	τὸν Φασαήλου παῖδα διὰ ταύτην
[14, 7]	τάλαντα, βαστάσας οἷός τε ἦν	καὶ	τὸν χρυσὸν ἅπαντα, τάλαντα δ'
[14, 10]	τοὺς πατρίους νόμους ἀπ' ἀρχῆς	καὶ	τόπον ἴδιον, ἐν ᾧ τά
[14, 7]	πᾶσαν πόλιν ἤδη καὶ παρελήλυθεν	καὶ	τόπον οὐκ ἔστι ῥᾳδίως εὑρεῖν
[14, 10]	αὐτῶν νόμους, ἀφορισθῆναι δ' αὐτοῖς	καὶ	τόπον ὑπὸ τῶν στρατηγῶν εἰς
[14, 10]	διαδικάζωνται πρὸς αὑτούς, δοθῇ τε	καὶ	τόπος αὐτοῖς, εἰς ὃν συλλεγόμενοι
[14, 12]	κατὰ Φιλίππους τῆς Μακεδονίας συνεκρότουν,	καὶ	τόπους εὐφυεῖς καταλαμβανόμενοι μέχρι θαλάσσης
[14, 4]	δύο γὰρ ἦσαν αὐτῷ θυγατέρες	καὶ	τοσοῦτοι υἱεῖς, ὧν Ἀλέξανδρος μὲν
[14, 14]	μάλα σωφρόνως τὴν ἐπ' Αἰγύπτου.	καὶ	τότε μὲν ἔν τινι ἱερῷ
[14, 13]	ἤδη χρήμασιν ὑπό τε Ἡρώδου	καὶ	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τῷ κατὰ
[14, 2]	τῷ τρόπῳ: πολιορκουμένων τῶν ἱερέων	καὶ	τοῦ Ἀριστοβούλου συνέβη τὴν ἑορτὴν
[14, 10]	καὶ δήμου Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντος δὲ	καὶ	τοῦ δήμου καὶ τῆς συγκλήτου
[14, 8]	αἱ μὲν οὖν παρὰ Ῥωμαίων	καὶ	τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων τιμαὶ
[14, 10]	τῆς ἐλευθερίας ὑπὸ τῆς συγκλήτου	καὶ	τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων ἵνα
[14, 2]	ἱερῷ τὸν Ἀριστόβουλον ἐπολιόρκει προστιθεμένου	καὶ	τοῦ δήμου τῷ Ὑρκανῷ καὶ
[14, 10]	ἀρχιερεῖς τε καὶ ἱερεῖς Ἱεροσολύμων	καὶ	τοῦ ἔθνους εἶναι ἐπὶ τοῖς
[14, 12]	καὶ τὴν νῦν ὑπὲρ σοῦ	καὶ	τοῦ ἔθνους σπουδαίως διέθεντο, ἣν
[14, 9]	στρατιὰν ὀργιζόμενος τῆς δίκης αὐτῷ	καὶ	τοῦ κληθῆναι πρὸς τὸ λόγον
[14, 7]	δείσας περὶ τῷ παντὶ κόσμῳ	καὶ>	τοῦ ναοῦ τὴν δοκὸν αὐτῷ
[14, 11]	ὑπιδόμενος τὸ πρᾶγμα μειζόνων ἐφήπτετο,	καὶ	τοῦ παιδὸς αὐτῷ ὁμηρεύοντος ἐν
[14, 5]	τὰ ἐν κύκλῳ δῃοῦντος αὐτῆς	καὶ	τοῦ στρατεύματος λιμήναντος Ἀντίπατρος κατ'
[14, 9]	ἀφικέσθαι διαβαλλόντων, ἀλλ' ἦν ἡσυχία	καὶ	τοῦ τί χρὴ ποιεῖν ἀπορία.
[14, 1]	Ὑρκανὸν εἰς τὴν Ἰουδαίαν παρεκάλει:	καὶ	τοῦθ' ἑκάστης ἡμέρας ποιῶν καὶ
[14, 4]	χώραν Ἰουδαίους Ἀριστοβούλῳ συμπολεμεῖν ἐκώλυσεν,	καὶ	τοὺς αἰτίους τοῦ πολέμου τῷ
[14, 8]	ἐπιμελητὴν τρισχιλίους αὐτῷ στρατιώτας συμπαρασκευάσαι	καὶ	τοὺς ἄλλους δυνάστας προτρέψαι, κοινωνῆσαι
[14, 4]	πελέκει διεχρήσατο. τὸν δὲ Φαῦστον	καὶ	τοὺς ἄλλους ὅσοι τῷ τείχει
[14, 13]	ἐφόδια: ὅσοι δ' ἦσαν κοῦφοι	καὶ	τοὺς ἀναγκαιοτάτους ἀναλαβὼν εἰς τὸ
[14, 1]	ὑπὸ τῆς μητρός, καθὼς προειρήκαμεν,	καὶ	τοὺς ἀντιστασιώτας δὲ καταφυγόντας εἰς
[14, 10]	αὐτοῦ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους ἄρχῃ,	καὶ	τοὺς δεδομένους τόπους καρπίζωνται, καὶ
[14, 9]	μὴ ἀπολειφθῆναι τῆς ὁμοίας εὐφημίας,	καὶ	τοὺς ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις εὐνουστέρους
[14, 13]	καταθέμενος αὐτόθι τάς τε γυναῖκας	καὶ	τοὺς ἑπομένους, ἦσαν δὲ ὡς
[14, 13]	τὸν ἐκδικῆσαι τὸν θάνατον αὐτοῦ	καὶ	τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι δυνάμενον. ~(Ἡρώδην
[14, 10]	τὰ ἱερὰ τὰ πάτρια τελεῖν	καὶ	τοὺς καρποὺς μεταχειρίζεσθαι, καθὼς ἔθος
[14, 8]	ὑπὲρ τοῦ τὴν χώραν αὐτῶν	καὶ	τοὺς λιμένας ἀδείας τυγχάνειν καὶ
[14, 15]	ἐπὶ τὰς στέγας κρατεῖ τούτων,	καὶ	τοὺς ὀρόφους τῶν οἴκων ἀνασκάπτων
[14, 10]	πάτρια ἔθη, εἶναί τε αὐτὸν	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ συμμάχους ἡμῖν
[14, 9]	ἦ οὐχ ὁρᾷς Ἀντίπατρον μὲν	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν
[14, 1]	συνέβαινεν κατεῖρχθαι τὴν Ἀριστοβούλου γυναῖκα	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ ὑπὸ τῆς
[14, 10]	ὄντες τήν τε σύγκλητον συνήγαγον	καὶ	τοὺς παρ' Ὑρκανοῦ πρέσβεις παραγαγόντες
[14, 8]	πάσῃ χρώμενος περὶ αὐτοὺς σπουδῇ	καὶ	τοὺς παραγινομένους Ἀθηναίων ἢ κατὰ
[14, 13]	ἀρχὴν Ὑρκανὸν ἀφελόμενοι παραδώσουσιν αὐτῷ	καὶ	τοὺς περὶ τὸν Ἡρώδην ἀνέλοιεν.
[14, 15]	τε ὑπὸ τῷ Σίλωνι ἡγεμόνας	καὶ	τοὺς στρατιώτας μὴ καταλιπεῖν αὐτόν,
[14, 15]	καταθέμενος αὐτόθι τήν τε μητέρα	καὶ	τοὺς συγγενεῖς ἐξεληλυθότας ἤδη ἐκ
[14, 9]	τῶν Ἰουδαίων ὁρῶντες τὸν Ἀντίπατρον	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ μεγάλως αὐξανομένους
[14, 6]	σῖτον καὶ ὅπλα καὶ χρήματα,	καὶ	τοὺς ὑπὲρ Πηλούσιον τῶν Ἰουδαίων
[14, 3]	τὴν ἀκρόπολιν ἀναβαίνει Πομπηίου συγχωρήσαντος.	καὶ	τοῦτ' ἐποίησεν δὶς καὶ τρίς,
[14, 15]	Γαλιλαίαν ταράξαντες ἐπεξελθόντες αὐτὸν διεχρήσαντο	καὶ	τοῦτο δράσαντες συμφεύγουσιν εἴς τε
[14, 16]	ἰδιωτικοῦ καὶ ὑπακούοντος τοῖς βασιλεῦσιν.	καὶ	τοῦτο μὲν τὸ τέλος τῆς
[14, 14]	καὶ δόξαν τοῦτο πᾶσι ψηφίζονται.	(Καὶ	τοῦτο τὸ μέγιστον ἦν τῆς
[14, 7]	ἦν ἐν ξυλίνῃ δοκῷ κενῇ,	καὶ	τοῦτο τοὺς μὲν ἄλλους ἐλάνθανεν
[14, 15]	εἰς τὸ πεδίον ἐκβολῆς ἦσαν,	καὶ	τούτοις προσμίξας αὐτὸς μετὰ στίφους
[14, 3]	τετρακόσια τάλαντα, πρὸς τοῖς ἄλλοις	καὶ	τούτους ἐχθροὺς αὐτῷ κατασκευάζων. κελεύσας
[14, 8]	Μιθριδάτην πρὸς ἑαυτούς: κἀκεῖνος ἐλθὼν	καὶ	τούτους παραλαμβάνει. (Ἐπεὶ δὲ τὸ
[14, 8]	χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες. πείθει δὲ	καὶ	τούτους τὰ αὐτῶν φρονῆσαι κατὰ
[14, 15]	Ἡρώδης μετ' ὀλίγου στίφους ἐπέξεισιν	καὶ	τρέπεται μὲν τοὺς Ἰουδαίους, Σίλωνα
[14, 13]	κατὰ τὴν ὁδόν. οὓς δὴ	καὶ	τρεψάμενος καὶ κρατήσας οὐχ ὡς
[14, 15]	τῆς ἐνέδρας ὄντες εἰς πεντακοσίους,	καὶ	τρεψαμένων τοὺς πρώτους ἐπιδραμὼν ὁ
[14, 12]	τὴν Γαλιλαίαν ὅμορον οὖσαν ἐνέβαλεν	καὶ	τρία καταλαβὼν ἐρύματα διὰ φρουρᾶς
[14, 3]	συγχωρήσαντος. καὶ τοῦτ' ἐποίησεν δὶς	καὶ	τρίς, ἅμα μὲν κολακεύων τὴν
[14, 15]	χωρεῖ, καὶ μετὰ τοῦτον δεύτερος	καὶ	τρίτος ὁμοίως ὡπλισμένοι, οὐδὲν βλάψαντες
[14, 8]	κινδυνωδέστατα τῷ Ἀντιπάτρῳ: καὶ δὴ	καὶ	τρωθῆναι συνέβη παρὰ τοὺς ἀγῶνας
[14, 4]	ἐκείνων: ἄρχοντας μὲν γὰρ μάχης	καὶ	τύπτοντας ἀμύνασθαι δίδωσιν ὁ νόμος,
[14, 9]	τὸν Ἡρώδην βίαιον καὶ τολμηρὸν	καὶ	τυραννίδος γλιχόμενον: καὶ προσελθόντες Ὑρκανῷ
[14, 10]	τε τῷ Καπετωλίῳ καὶ Σιδῶνι	καὶ	Τύρῳ καὶ ἐν Ἀσκάλωνι καὶ
[14, 10]	(Ψήφισμα Σαρδιανῶν. ἔδοξε τῇ βουλῇ	καὶ	τῷ δήμῳ στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ
[14, 10]	τῷ θεῷ: δεδόχθαι τῇ βουλῇ	καὶ	τῷ δήμῳ συγκεχωρῆσθαι αὐτοῖς συνερχομένοις
[14, 12]	ἅπασαν τῶν ἐναντιωθέντων ἡμῖν τε	καὶ	τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων καὶ
[14, 10]	ἐπὶ συμφέροντι καὶ τῇ συγκλήτῳ	καὶ	τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων Ὑρκανὸν
[14, 10]	ἀπομνημονεύειν καὶ προνοεῖν, ὡς Ὑρκανῷ	καὶ	τῷ ἔθνει τῶν Ἰουδαίων καὶ
[14, 12]	αὐτοκράτωρ Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ καὶ ἐθνάρχῃ	καὶ	τῷ Ἰουδαίων ἔθνει χαίρειν. εἰ
[14, 14]	οἶκτος εἰσέρχεται τῆς Ἡρώδου μεταβολῆς,	καὶ	τῷ κοινῷ χρησάμενος λογισμῷ περὶ
[14, 16]	καὶ κατὰ τὰς οἰκίας συνωθούμενοι	καὶ	τῷ ναῷ προσφεύγοντες, ἦν τε
[14, 1]	Ἀντίπατρος Ἀντίπας τὸ πρῶτον ἐκαλεῖτο	καὶ	τῷ πατρὶ αὐτοῦ τοῦτο γὰρ
[14, 7]	Πτολεμαῖος γαμεῖ τε τὴν Ἀλεξάνδραν	καὶ	τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς πρόνοιαν ποιούμενος
[14, 16]	κρατοῦντι τῶν πολεμίων τοῦ κρατῆσαι	καὶ	τῶν ἀλλοφύλων συμμάχων: ὥρμητο γὰρ
[14, 13]	ἐν τῷ χωρίῳ καὶ ὕδατος	καὶ	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἁπάντων διαρκούντως
[14, 5]	Ῥωμαίων τοῦ τε ἀνδρὸς αὐτῆς	καὶ	τῶν ἄλλων τέκνων ἐν Ῥώμῃ
[14, 15]	εἰς Σέπφωριν νίφοντος τοῦ θεοῦ	καὶ	τῶν Ἀντιγόνου φρουρῶν ὑπεξελθόντων ἐν
[14, 7]	σεβομένων τὸν θεὸν ἔτι δὲ	καὶ	τῶν ἀπὸ τῆς Ἀσίας καὶ
[14, 12]	ὑπὲρ ἁπάντων κοινοῦ, τοὺς αἰτίους	καὶ	τῶν εἰς ἀνθρώπους παρανομιῶν καὶ
[14, 12]	καὶ τῶν εἰς ἀνθρώπους παρανομιῶν	καὶ	τῶν εἰς θεοὺς ἁμαρτημάτων ἠμυνάμεθα,
[14, 11]	τῷ Καίσαρος θανάτῳ πολέμου συνερρωγότος	καὶ	τῶν ἐν τέλει πάντων ἐπὶ
[14, 14]	τοῦ μὴ ἀποδοῦναι τὰ χρέα	καὶ	τῶν ἐν τέλει παρὰ τοῖς
[14, 12]	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας πόλεμον ἀνεδεξάμεθα	καὶ	τῶν εὐσεβῶν καὶ δικαίων ποιούμενοι
[14, 3]	δὴ καὶ τῶν Ἰουδαίων διήκουσεν	καὶ	τῶν ἡγουμένων αὐτῶν, οἳ πρός
[14, 3]	εἰς Δαμασκὸν ἧκεν. ἔνθα δὴ	καὶ	τῶν Ἰουδαίων διήκουσεν καὶ τῶν
[14, 15]	Σίλωνος ταύτην πρόφασιν τῆς ἀπαναστάσεως	καὶ	τῶν Ἰουδαίων διωκόντων αὐτὸν Ἡρώδης
[14, 2]	ἑξῆς βαλόμενος στρατόπεδα τῶν Ἀράβων	καὶ	τῶν Ἰουδαίων ἰσχυρῶς ἐνέκειτο τῇ
[14, 4]	δὲ ἦν τὰ πάντα ἀνάπλεα.	καὶ	τῶν Ἰουδαίων οἱ μὲν ὑπὸ
[14, 14]	Ῥώμην ἐπειγόμενον χειμῶνός τε ὄντος	καὶ	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν
[14, 16]	ἐπὶ θέᾳ τοῦ τε ἱεροῦ	καὶ	τῶν κατὰ τὸν ναὸν ἁγίων.
[14, 15]	οἰκείων φρόνημα καὶ θαρραλέους ἀπεργάζεται,	καὶ	τῶν πάλαι φευγόντων ἐξ ὑποστροφῆς
[14, 15]	μεταξὺ Πακόρου πεσόντος ἐν μάχῃ	καὶ	τῶν Πάρθων πταισάντων πέμπει βοηθὸν
[14, 4]	εἰς τὸ ἐντὸς ὁ Πομπήιος	καὶ	τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγοι
[14, 13]	παραγίνονται πρὸς αὐτὸν κατηγοροῦντες Ἡρώδου	καὶ	τῶν περὶ αὐτὸν προστησάμενοι σφῶν
[14, 9]	τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων Ἱεροσολύμων	καὶ	τῶν πέριξ στρατηγὸν ἀποδείκνυσιν, τῷ
[14, 10]	ἁγίοις συναγομένοις, καθὼς αὐτοῖς νόμιμον,	καὶ	τῶν πρὸς τὰς θυσίας ἀφαιρεμάτων,
[14, 2]	οὕτως ἀρὰς θῇ κατὰ Ἀριστοβούλου	καὶ	τῶν συστασιαστῶν αὐτοῦ. ἐπεὶ δὲ
[14, 10]	τινες τῶν παροίκων Ἰουδαίων παρόντων	καὶ	τῶν ὑμετέρων πρέσβεων καὶ ἐνεφάνισαν,
[14, 9]	τῇ τε παρὰ τῆς Ἰουδαίας	καὶ	τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων, κακοήθως εἶχον
[14, 8]	ἐν τῷ τεμένει τοῦ Δήμου	καὶ	τῶν Χαρίτων, ἀνειπεῖν δὲ τὸν
[14, 13]	τε ὄντος ἐν τῷ χωρίῳ	καὶ	ὕδατος καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων
[14, 12]	ποτ' εἶχον ἀξιοῦμεν ἀκωλύτους διακατέχειν	καὶ	ὑμᾶς, εἴ τινα χωρία Ὑρκανοῦ
[14, 10]	νόμιμα συνάγεσθαί τε καὶ ἑστιᾶσθαι.	καὶ	ὑμᾶς οὖν καλῶς ἔχει, εἴ
[14, 7]	ὑπαντιάσων τοῖς ἐκεῖθεν ἐπιοῦσιν, ὡς	καὶ	ὑπ' ἄλλων δεδήλωται. (Χρόνῳ δ'
[14, 16]	ὄντα δημοτικῆς καὶ γένους ἰδιωτικοῦ	καὶ	ὑπακούοντος τοῖς βασιλεῦσιν. καὶ τοῦτο
[14, 10]	Γάιος Καῖσαρ ὁ ἡμέτερος στρατηγὸς	καὶ>	ὕπατος ἐν τῷ διατάγματι κωλύων
[14, 13]	τοῦ φανεροῦ ἐπιχειρεῖν ἀνδρὶ τηλικούτῳ,	καὶ	ὑπερθεμένων εἰς τὴν ὑστεραίαν, ἐν
[14, 4]	τήν τε γὰρ ἐλευθερίαν ἀπεβάλομεν	καὶ	ὑπήκοοι Ῥωμαίοις κατέστημεν καὶ τὴν
[14, 14]	τῆς Ἀντιπάτρου ξενίας, τὰ δὲ	καὶ	ὑπὸ χρημάτων ὧν αὐτῷ δώσειν
[14, 9]	ἀπέκτεινεν τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ	καὶ	Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶς τοῦ Σαμαίου:
[14, 2]	πολλῆς δυνάμεως ἐπί τε Ἀρέταν	καὶ	Ὑρκανὸν ἐστράτευσεν καὶ συμβαλὼν αὐτοῖς
[14, 8]	προτρέψαι, κοινωνῆσαι δὲ τῆς στρατείας	καὶ	Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα. ταῦτα μὲν
[14, 8]	Μιθριδάτην εἰσβαλεῖν εἰς τὴν Αἴγυπτον	καὶ	Ὑρκανὸν τὸν τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερέα.
[14, 14]	Φασάηλος ὑπὸ Πάρθων ἀπόλοιτο συλληφθεὶς	καὶ	Ὑρκανὸς ὑπ' αὐτῶν αἰχμάλωτος ἔχοιτο,
[14, 1]	τὸν Ἀρέταν. οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	Ὑρκανὸς ὑπέσχετο αὐτῷ καταχθεὶς καὶ
[14, 13]	ἀπιέναι παρεκελεύετο, συνῆν δ' αὐτοῖς	καὶ	Ὑρκανός, ὡς μεγάλου κακοῦ εἰ
[14, 13]	Μεσσάλας ὑπὲρ τῶν νεανίσκων παρόντος	καὶ	Ὑρκανοῦ, ὃς κηδεστὴς ἐτύγχανεν ἤδη
[14, 2]	πρὸς αὐτὸν παρά τε Ἀριστοβούλου	καὶ	Ὑρκανοῦ συμμαχεῖν ἀξιούντων ἑκατέροις. ὑπισχνουμένου
[14, 10]	αὐτοὺς τοῦ ἔθνους τοῦ Ἰουδαίων	καὶ	Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως αὐτῶν πρέσβεις
[14, 10]	τῶν σπειρομένων, πρὸς τούτοις ἔτι	καὶ	Ὑρκανῷ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτοῦ
[14, 8]	ἀποδείκνυσιν τῆς Ἰουδαίας. ἐπιτρέπει δὲ	καὶ	Ὑρκανῷ τὰ τῆς πατρίδος ἀναστῆσαι
[14, 12]	δὲ τὸν Ἀριστοβούλου στρατιὰν ἀθροίσαντα	καὶ	Φάβιον τεθεραπευκότα χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖος
[14, 2]	τῶν πολεμίων, μεθ' ὧν ἔπεσεν	καὶ	Φαλλίων ὁ Ἀντιπάτρου ἀδελφός. ~(Μετ'
[14, 13]	ὑπὸ τοῦ Πάρθων βασιλέως Ὑρκανὸν	καὶ	Φασάηλον δεσμώτας παραλαμβάνει. σφόδρα δ'
[14, 13]	τῶν Πάρθων ἐδέσμευόν τινες Ὑρκανὸν	καὶ	Φασάηλον πολλὰ τῆς ἐπιορκίας κακίζοντα
[14, 13]	αὐτόν, δόλον τινὰ τοῦτον συντιθείς.	καὶ	Φασάηλος οὐδὲν ὑπιδόμενος πείθεται μὴ
[14, 13]	γάρ τι αὐτόθι: παρεβοήθει δὲ	καὶ	Φασάηλος. Πάκορος δ' ὁ Πάρθων
[14, 13]	δ' οὖν πρεσβεύοντες Ὑρκανός τε	καὶ	Φασάηλος, Πάκορος δὲ καταλιπὼν Ἡρώδῃ
[14, 11]	τὴν κατὰ τοῦ πατρὸς Ἡρώδου	καὶ	Φασαήλου καὶ χαλεπῶς ἐχόντων, ἠρνεῖτο
[14, 16]	ἀλλὰ καίτοι περιπέμποντος τοῦ βασιλέως	καὶ	φείδεσθαι παρακαλοῦντος οὐδεὶς ἐκράτησεν τῆς
[14, 7]	ὕστερον βασιλεὺς γίνεται, Ἰώσηπός τε	καὶ	Φερώρας, θυγάτηρ τε Σαλώμη. οὗτος
[14, 10]	δικτάτωρ ὕπατος τιμῆς καὶ ἀρετῆς	καὶ	φιλανθρωπίας ἕνεκεν συνεχώρησεν ἐπὶ συμφέροντι
[14, 10]	παραγαγόντες διελέχθησαν περὶ ὧν ἠξίουν	καὶ	φιλίαν πρὸς αὐτοὺς ἐποίησαν, καὶ
[14, 10]	διὰ τὸ εἶναι σύμμαχος ἡμέτερος	καὶ	φίλος, καὶ τὴν ἐν Ἰόππῃ
[14, 8]	καὶ χάριν τῆς τἀνδρὸς σπουδῆς	καὶ	φιλοτιμίας, ἵνα τούτων γινομένων φαίνηται
[14, 10]	ἁπάντων ἀνθρώπων ἀσφαλείας κινδύνους ἀναδέχονται	καὶ	φιλοτιμοῦνται τοὺς συμμάχους καὶ φίλους
[14, 13]	καὶ οἰμωγῆς ἀπολειπουσῶν τὴν πατρίδα	καὶ	φίλους ἐν δεσμοῖς καὶ περὶ
[14, 10]	ἀναδέχονται καὶ φιλοτιμοῦνται τοὺς συμμάχους	καὶ	φίλους ἐν εὐδαιμονίᾳ καὶ βεβαίᾳ
[14, 15]	περιετύγχανεν τούτους ἀπέσφαττεν ἐχθρούς τε	καὶ	φίλους ὀργιζόμενος ὑπὲρ ὧν πεπόνθει.
[14, 11]	νύκτωρ εἴσεισιν εἰς τὴν πόλιν	καὶ	φοβερὸς ἦν τῷ Μαλίχῳ, ὁ
[14, 10]	καὶ ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι Συρίας	καὶ	Φοινίκης συμμάχοις οὖσι Ῥωμαίων κατὰ
[14, 6]	τῶν πολεμίων εἰς φυγὴν τρέπονται.	καὶ	φονεύονται μὲν αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους,
[14, 11]	ὅπλα τε καὶ στρατιώτας συνήθροιζεν	καὶ	φόρους αὐταῖς μεγάλους ἐπετίθει: μάλιστα
[14, 9]	ἰδιώτῃ μετὰ δ' ἀσφαλείας εἰσελθεῖν	καὶ	φυλακῆς τῆς περὶ τὸ σῶμα,
[14, 8]	τοὺς στρατηγοὺς διαμένοντί τε αὐτῷ	καὶ	φυλάττοντι τὴν πρὸς ἡμᾶς εὔνοιαν
[14, 11]	τοῦ πατρὸς Ἡρώδου καὶ Φασαήλου	καὶ	χαλεπῶς ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν ὁ
[14, 10]	καὶ συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι δὲ	καὶ	χαλκῆν δέλτον ταῦτα περιέχουσαν ἔν
[14, 14]	καὶ τὴν ἐν ἅπασιν εὔνοιαν,	καὶ	χαριζόμενος δὲ Ἀντωνίῳ σφόδρα περὶ
[14, 9]	ἀγανακτοῦντα μεμνῆσθαι καὶ τῆς ἀφέσεως	καὶ	χάριν αὐτῆς εἰδέναι καὶ μὴ
[14, 8]	τι ἂν ἐπινοήσωμεν εἰς τιμὴν	καὶ	χάριν τῆς τἀνδρὸς σπουδῆς καὶ
[14, 8]	μηδὲν ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν συνθέσθαι φιλίαν	καὶ	χάριτας πρὸς αὐτούς, καὶ ὅσων
[14, 15]	καὶ χρήματα εἰς τροφὰς αἰτεῖν	καὶ	χειμάσοντας ἀπάγειν εἰς τοὺς ἐπιτηδείους
[14, 15]	φρουρὰν καταλιπὼν ὁ βασιλεὺς ὑπέστρεψεν	καὶ	χειμάσουσαν τὴν Ῥωμαίων στρατιὰν εἰς
[14, 14]	(Ἀναχθεὶς οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας	καὶ	χειμῶνι σφοδρῷ περιπεσὼν μόλις εἰς
[14, 15]	Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν σὺν δυσὶ τάγμασι	καὶ	χιλίοις ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος Ἀντωνίου. Μαχαιρᾶς
[14, 10]	ζῆν κατὰ τὰ αὐτῶν ἔθη	καὶ	χρήματα εἰς σύνδειπνα καὶ τὰ
[14, 15]	ὀλίγους σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν	καὶ	χρήματα εἰς τροφὰς αἰτεῖν καὶ
[14, 6]	Ἀντίπατρος ὑπηρέτησεν σῖτον καὶ ὅπλα	καὶ	χρήματα, καὶ τοὺς ὑπὲρ Πηλούσιον
[14, 11]	ἀπῄεσαν κοινῇ στεφάνους τε αὐτῷ	καὶ	χρήματα κομίζοντες, Ἡρώδης μὲν προσεδόκα
[14, 9]	πεποιημένος πρὸς τοὺς Ῥωμαίων αὐτοκράτορας	καὶ	χρήματα πείσας πέμψαι τὸν Ὑρκανὸν
[14, 4]	μετανοήσας Ἀριστόβουλος ἀφικνεῖται πρὸς Πομπήιον,	καὶ	χρήματά τε διδοὺς καὶ τοῖς
[14, 12]	τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἐθνάρχου πρεσβευτῶν	καὶ	χώραν αὐτῶν ὑμᾶς κατέχειν λεγόντων,
[14, 10]	ὅπως τε φρούρια καὶ λιμένας	καὶ	χώραν καὶ εἴ τι ἄλλο
[14, 10]	ἐν Λύδδοις. τούς τε τόπους	καὶ	χώραν καὶ ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι
[14, 10]	τῆς πρὸς ἡμᾶς εὐνοίας αὐτῶν	καὶ	ὧν εὐεργέτησαν ἡμᾶς χάρις ἀνταποδοθῇ.
[14, 14]	Ὑρκανὸς ὑπ' αὐτῶν αἰχμάλωτος ἔχοιτο,	καὶ	ὡς Ἀντίγονον καταστήσειαν βασιλέα χρήματα
[14, 8]	τε τοῦ πατρὸς ἀπωδύρετο τύχην	καὶ	ὡς δι' αὐτὸν ἀποθάνοι φαρμάκοις
[14, 16]	κενώσαντες καταλείψουσιν αὐτὸν ἐρημίας βασιλέα,	καὶ	ὡς ἐπὶ τοσούτῳ πολιτῶν φόνῳ
[14, 13]	παρόντες, τῷ τε πλήθει κατισχύσαντες	καὶ	ὡς οὐκ ἐχρῆν αὐτοὺς ἐγκαταλιπεῖν
[14, 11]	αὐτῷ τε καὶ τοῖς παισίν,	καὶ	ὡς Φασαήλου μὲν Ἱεροσόλυμα φρουροῦντος,
[14, 16]	ἔνθα καὶ Ἀντίγονος μήτε τῆς	πάλαι	μήτε τῆς τότε τύχης ἔννοιαν
[14, 15]	τρέπει μὲν εἰς φυγὴν τοὺς	πάλαι	νικῶντας, ἀναστρέφει δὲ τοὺς φεύγοντας.
[14, 13]	τοὺς περὶ Ἡρώδην, Ἀντώνιος καὶ	πάλαι	οἰκείως ἔχων πρὸς αὐτοὺς διὰ
[14, 16]	Σαμαρείτιδος οὐκ ὀλίγον πρὸς τῷ	πάλαι	στρατὸν ἄγων: περὶ τρισμυρίους γὰρ
[14, 15]	καὶ θαρραλέους ἀπεργάζεται, καὶ τῶν	πάλαι	φευγόντων ἐξ ὑποστροφῆς μαχομένων ἐκτείνοντο
[14, 5]	Μάρισά τε καὶ Γάζα καὶ	ἄλλαι	οὐκ ὀλίγαι. τῶν δὲ ἀνθρώπων
[14, 13]	ἥξειν. τῆς δ' ἡμέρας ἐνστάσης	πολλαὶ	περὶ τὸ ἱερὸν ἀθροίζονται μυριάδες
[14, 12]	ἦθος καὶ θεοσεβὲς κατανοήσας, ἴδιον	ἥγημαι	Καταδραμόντων δὲ τὴν Ἀσίαν ἅπασαν
[14, 10]	σύγκλητος ἐψηφίσατο ὅσων τυγχάνειν ἐβούλοντο.	παρατέθειμαι	δὲ καὶ τὸ δόγμα, ὅπως
[14, 8]	καὶ τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων	τιμαὶ	πρὸς Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα καὶ
[14, 2]	οἱ πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς σοί,	δέομαι	μήτε κατὰ τούτων ἐκείνοις ὑπακοῦσαι
[14, 10]	τοῖς δημοσίοις ὑμῶν ἀνακέηται γράμμασιν.	βούλομαι	δὲ καὶ ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαιστὶ
[14, 12]	χάριτος ἀπομνημονεύσαντας μήτε ὅρκους φυλάξαντας,	βούλομαι	καὶ τὴν ἀφ' ὑμῶν εἰρήνην
[14, 12]	τῷ ἐμῷ διατάγματι δίκην συστήσασθαι	βούλομαι,	κἂν ἁλῷ τότε κατὰ τὴν
[14, 10]	νόμους εὐθυνκέναι τὸ δίκαιον> ψήφισμα.	βούλομαι	οὖν ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι διακούσας
[14, 10]	τὰς θυσίας ἀφαιρεμάτων, ὑμᾶς τε	βούλομαι	ταῦτα γράψαι κατὰ πόλεις. (Καὶ
[14, 12]	καὶ Δολαβέλλα φιλανθρώποις χρῆσθαι ὑμᾶς	βούλομαι.	Τυρίους τε κωλύω βιαίους εἶναι
[14, 10]	στρατηγὸς ὕπατος Κῴων ἄρχουσι χαίρειν.	βούλομαι	ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι πρέσβεις Ἰουδαίων
[14, 12]	ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς, περὶ οὗ	βούλομαι	ὑμᾶς φροντίσαι, ἵνα αὐτὸ εἰς
[14, 10]	τοῦ ἀντιταμίου ἐπέτυχον ὑμᾶς τε	βούλομαι	φροντίσαι, ἵνα μή τις αὐτοῖς
[14, 10]	τούτων ποιήσομαι καὶ τὴν ἀπόδειξιν.	παραθήσομαι	δὲ τὰ γενόμενα ὑπό τε
[14, 10]	Ἀλεξανδρέων πολῖταί εἰσιν, ἐκ τούτων	ποιήσομαι	καὶ τὴν ἀπόδειξιν. παραθήσομαι δὲ
[14, 12]	εἰ ἔρρωσθε, εὖ ἂν ἔχοι,	ἔρρωμαι	δὲ καὶ αὐτὸς μετὰ τοῦ
[14, 10]	εὖ ἂν ἔχοι, κἀγὼ δὲ	ἔρρωμαι	σὺν τῷ στρατοπέδῳ. τῆς γενομένης
[14, 14]	Ἰώσηπον σὺν διακοσίοις τῶν οἰκείων	ἀποδρᾶναι	βουλεύσασθαι πρὸς Ἄραβας: ἀκηκόει γὰρ
[14, 1]	ἐπὶ τῷ πρὸς τὸν Ἀρέταν	ἀποδρᾶναι,	ἔστιν δὲ ὅμορος τῇ Ἰουδαίᾳ
[14, 4]	πλήθους τῶν ἤδη φονευομένων ἀναγκασθέντες	ἀποδρᾶναι	πᾶν θ' ὅ τι δέοι
[14, 13]	πραγμάτων καὶ τοῖς περὶ Ἡρώδην	συγκαθιστάναι	τὴν ἀρχήν. ταχὺ δὲ Ἡρώδης,
[14, 9]	τῆς ἀφέσεως καὶ χάριν αὐτῆς	εἰδέναι	καὶ μὴ πρὸς μὲν τὸ
[14, 10]	δίκαιον> ψήφισμα. βούλομαι οὖν ὑμᾶς	εἰδέναι,	ὅτι διακούσας ἐγὼ λόγων ἐξ
[14, 10]	Κῴων ἄρχουσι χαίρειν. βούλομαι ὑμᾶς	εἰδέναι,	ὅτι πρέσβεις Ἰουδαίων μοι προσῆλθον
[14, 9]	ἀνὴρ καὶ διὰ τοῦτο τοῦ	δεδιέναι	κρείττων, ἀναστὰς εἶπεν: ἄνδρες σύνεδροι
[14, 15]	κορυφῆς τοῦ ὄρους, μήτε κάτωθεν	ἀνιέναι	διὰ τὴν ὀξύτητα τοῦ ὄρους
[14, 15]	στόμια δυσχεράνας τὴν τριβὴν τῶν	ἐπεξιέναι	μὴ τολμώντων. καὶ γενόμενος κατά
[14, 13]	ψάμμου πρὸ τῆς πόλεως, προιὼν	ἀπιέναι	παρεκελεύετο, συνῆν δ' αὐτοῖς καὶ
[14, 11]	ἀνέπεισεν Ὑρκανὸν μὴ ἐπιτρέπειν αὐτῷ	εἰσιέναι.	καὶ πείθεται μὲν Ὑρκανός, προβέβλητο
[14, 15]	ἡ βασιλέως στρατιὰ θαρροῦσα τῷ	νενικηκέναι,	καὶ τὸ πᾶν ἦν ἂν
[14, 14]	δι' ὧν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναχωρεῖν:	παρηγγελκέναι	γὰρ αὐτῷ Πάρθους Ἡρώδην μὴ
[14, 10]	αὐτόν τε κατὰ τοὺς νόμους	εὐθυνκέναι	τὸ δίκαιον> ψήφισμα. βούλομαι οὖν
[14, 5]	ἀγωνισάμενος καὶ πολλοὺς ἀποκτείνας ἔδοξεν	ἠριστευκέναι.	Γαβίνιος μὲν οὖν μέρος τῆς
[14, 10]	Λούκιον Κορνήλιον Λέντλον δεισιδαιμονίας ἕνεκα	ἀπολελυκέναι	τοὺς Ἰουδαίους τῆς στρατείας. διὸ
[14, 10]	θεὸν ἱεροποιίαι καὶ ἑορταὶ αἱ	εἰθισμέναι	καὶ σύνοδοι, δεδόχθαι καὶ ἡμῖν
[14, 8]	Ἀριστόβουλον μὲν εἰς Ῥώμην ἀνάσπαστον	γεγονέναι	πολέμιον ἀεὶ καὶ μηδέποτε εὔνουν
[14, 2]	εἰς τοῦτο πονηρίας ἦλθον, ὥστε	παραβῆναι	τὰς πίστεις καὶ ἀσεβῆσαι τὸν
[14, 12]	Κάσσιον πόλεμον οὐ συγκεχωρημένον ἐπάγοντα	ἐπιβῆναι	τῆς ἐπαρχίας ἡμῶν νῦν ἔχετε,
[14, 12]	τὰ ὑπ' αὐτοῦ διηρπασμένα, ὥστε	ἀποκατασταθῆναι	ταῦτα τοῖς συμμάχοις ἡμῶν: καὶ
[14, 7]	ἐν ταῖς βασιλικαῖς θήκαις ἐποίησεν	τεθῆναι.	Σκιπίων δ' ἐπιστείλαντος αὐτῷ Πομπηίου
[14, 10]	περὶ φιλίας καὶ συμμαχίας διαλεξομένους:	ἀνατεθῆναι	δὲ καὶ χαλκῆν δέλτον ταῦτα
[14, 10]	ῥωμαιστὶ ἐν δέλτῳ χαλκῇ τοῦτο	ἀνατεθῆναι.	ἔστιν δὴ τοῦτο: Ἰούλιος Καῖσαρ
[14, 5]	οἷς ὁ Γαβίνιος προσέταττεν βεβαίως	οἰκηθῆναι	τότε συνέβαινε τὰς πόλεις πολὺν
[14, 8]	καὶ ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν,	ἐπιμεληθῆναι	δὲ τοὺς στρατηγοὺς διαμένοντί τε
[14, 9]	τῆς δίκης αὐτῷ καὶ τοῦ	κληθῆναι	πρὸς τὸ λόγον ὑποσχεῖν ἐν
[14, 8]	πέντε, καὶ γράμματ' αὐτοῖς ἠξίωσαν	δοθῆναι	πρός τε τὰς αὐτονομουμένας πόλεις
[14, 12]	ἀνταγωνιστῶν μὴ συγχωρεῖν, ἀλλὰ> ταῦτα	ἀποδοθῆναι	τοῖς ἀφῃρημένοις. οὔτε γὰρ ἐπαρχίας
[14, 13]	Ἡρώδου διέφυγεν καὶ μάλισθ' ὅσα	προκομισθῆναι	κατὰ προμήθειαν τἀνδρὸς εἰς τὴν
[14, 10]	τὰ κατὰ τοὺς αὐτῶν νόμους,	ἀφορισθῆναι	δ' αὐτοῖς καὶ τόπον ὑπὸ
[14, 9]	εὐδοκίμησιν αὐτοῦ κινηθεὶς ἐφιλοτιμεῖτο μὴ	ἀπολειφθῆναι	τῆς ὁμοίας εὐφημίας, καὶ τοὺς
[14, 10]	ὧν ἐπέσταλκας προνοήσομεν, ὥστε μηδὲν	μεμφθῆναι.	(Πόπλιος Σερουίλιος Ποπλίου υἱὸς Γάλβας
[14, 11]	δ' ὑπὸ τὸν αὐτὸν καιρὸν	ταραχθῆναι	τὰ κατὰ τὴν Συρίαν ἐξ
[14, 10]	εἰς τὸ ταμιεῖον οὐκ ἔφθασεν	ἀνενεχθῆναι,	περὶ τούτων ἀρέσκει ἡμῖν γενέσθαι,
[14, 5]	αὐτὸν ἀργύριον ὑπὲρ τοῦ μὴ	δῃωθῆναι	τὴν χώραν δοῦναι, καὶ αὐτὸς
[14, 8]	τῷ Ἀντιπάτρῳ: καὶ δὴ καὶ	τρωθῆναι	συνέβη παρὰ τοὺς ἀγῶνας αὐτῷ.
[14, 3]	φόβῳ τοῦ μὴ πρὸς ἄλλους	μεταστῆναι	τὴν ἀρχὴν ἐν ἀνάγκης αὐτὴν
[14, 2]	τοῦ Ἀριστοβούλου συνέβη τὴν ἑορτὴν	ἐπιστῆναι	τὴν καλουμένην φάσκα, καθ' ἣν
[14, 3]	συστήσαντα διέβαλεν, οὐκ ἂν οὐδ'	ἀποστῆναι	λέγων τὸ ἔθνος αὐτοῦ, εἰ
[14, 16]	ἑβδοματικὸν ἐνιαυτὸν συνέβη κατὰ ταῦτ'	εἶναι.	ἀναβαίνουσιν δὲ ἐπὶ τὸ τεῖχος
[14, 10]	τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐθνάρχας Ἰουδαίων	εἶναι	ἀρχιερωσύνην τε Ἰουδαίων διὰ παντὸς
[14, 15]	λαβόντα παρὰ Πάρθων ἀφελέσθαι διεγνώκασιν,	εἶναί	γε πολλοὺς ἐκ τοῦ γένους
[14, 13]	ἐχθροῖς ἐσομένους λέγοντες: οὐ γὰρ	εἶναι	γενναίου τῶν δεινῶν αὑτὸν ἐλευθερώσαντα
[14, 1]	μέντοι φησὶν ὁ Δαμασκηνὸς τοῦτον	εἶναι	γένος ἐκ τῶν πρώτων Ἰουδαίων
[14, 10]	ἱερεῖς Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ἔθνους	εἶναι	ἐπὶ τοῖς δικαίοις, οἷς καὶ
[14, 15]	ὥστε πάντας πιστεῦσαι τὸν Ἡρώδην	εἶναι	θεοφιλῆ, μέγαν οὕτω καὶ παράδοξον
[14, 10]	τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν αὐτῶν	εἶναι,	καθὼς καὶ τὸ πρῶτον, ἡμῖν
[14, 10]	διὰ τὸ φίλους αὐτοὺς ἡμετέρους	εἶναι	καὶ συμμάχους, ἀδικήσῃ τε μηδὲ
[14, 8]	ἐπιστολάς, ἐν αἷς αὐτοὺς φίλους	εἶναι	Καίσαρος παρεκάλει καὶ ξένια καὶ
[14, 12]	Φασάηλον καὶ Ἡρώδην, πρόσχημα μὲν	εἶναι	λέγοντες τῆς βασιλείας Ὑρκανόν, τούτους
[14, 1]	τῶν Ἰουδαίων τοὺς δυναστεύοντας, ἄδικον	εἶναι	λέγων περιορᾶν Ἀριστόβουλον ἀδίκως ἔχοντα
[14, 4]	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἐνεργὰ ταῦτ'	εἶναι.	μάθοι δ' ἄν τις ἐντεῦθεν
[14, 10]	καὶ συμμαχίαν. ἔδοξεν δ' ἀναγκαῖον	εἶναί	μοι πάσας ἐκθέσθαι τὰς γεγενημένας
[14, 9]	λανθανέτω σε ταῦτα μηδὲ ἀκίνδυνος	εἶναι	νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε σαυτῷ
[14, 4]	αὐτοῖς ὑπομεῖναι τοῖς βωμοῖς κρεῖττον	εἶναι	νομίζοντες ἢ παρελθεῖν τι τῶν
[14, 11]	τελευτὴν ἀσφάλειαν Ὑρκανοῦ τῆς ἀρχῆς	εἶναι	νομίζων. οὐ μὴν ἔλαθεν τὸν
[14, 10]	ἂν ὑπολάβωσιν πρὸς τοῦτ' ἐπιτήδειον	εἶναι,	ὅπως τε τοῖς τῆς πόλεως
[14, 8]	φυλάττοντι τὴν πρὸς ἡμᾶς εὔνοιαν	εἶναι	πᾶν ὅ τι ἂν ἐπινοήσωμεν
[14, 10]	ἢ ἄλλῳ τινὶ ὀνόματι, ἀλλ'	εἶναι	πανταχόθεν ἀνεπηρεάστους. ὅσα τε μετὰ
[14, 11]	ἐπῄνεσεν τὸ ἔργον, πονηρὸν γὰρ	εἶναι	πάνυ καὶ τῆς πατρίδος ἐπίβουλον.
[14, 3]	τῶν Ἰουδαίων βασιλέως. ἐτιμήθη δὲ	εἶναι	πεντακοσίων ταλάντων” Ἀριστόβουλον μὲν οὖν
[14, 12]	βούλομαι. Τυρίους τε κωλύω βιαίους	εἶναι	περὶ ὑμᾶς καὶ ὅσα κατέχουσιν
[14, 13]	Ἀντίγονος δίδωσιν, καὶ ἄλλως δεινὸν	εἶναι	πρὸς αὐτὸν ἐπὶ πίστει συνελθόντας
[14, 10]	ὁ Ἀλεξανδρέων βασιλεὺς διὰ τὸ	εἶναι	σύμμαχος ἡμέτερος καὶ φίλος, καὶ
[14, 15]	γε κάθεσιν τῶν λαρνάκων σφαλερὰν	εἶναι	συνέβαινεν κατὰ βάθους ἀπείρου γινομένην:
[14, 5]	στρατεύσαντος καὶ διὰ τὸ δυσάλωτον	εἶναι	τὰ ἐν κύκλῳ δῃοῦντος αὐτῆς
[14, 10]	ἔχειν κατὰ τὰ πάτρια ἔθη,	εἶναί	τε αὐτὸν καὶ τοὺς παῖδας
[14, 7]	διὰ τὸ καὶ ταύτην ὅμορον	εἶναι	τῇ τῶν Αἰγυπτίων ἀρχῇ> καθάπερ
[14, 13]	λελωβῆσθαι, τοῦ νόμου τῶν ὁλοκλήρων	εἶναι	τὴν τιμὴν ἀξιοῦντος. Φασάηλον δ'
[14, 7]	τὸ ἔθνος διὰ τὸ Αἰγυπτίους	εἶναι	τὸ ἐξ ἀρχῆς τοὺς Ἰουδαίους
[14, 3]	οὐκ ἀξιοῦν βασιλεύεσθαι: πάτριον γὰρ	εἶναι	τοῖς ἱερεῦσι τοῦ τιμωμένου παρ'
[14, 3]	τὰ ἐν τῇ θαλάττῃ τοῦτον	εἶναι	τὸν συστήσαντα διέβαλεν, οὐκ ἂν
[14, 15]	βασιλέως ἐπικηρυκευσάμενοι παρέδοσαν σφᾶς ὑπηκόους	εἶναι.	τῷ δ' αὐτῷ τρόπῳ καὶ
[14, 13]	ταῦτα λέγοντος ὤμνυεν μηδὲν ἀληθὲς	εἶναι	τῶν ὑπονοουμένων, ἀλλὰ ψευδεῖς αὐτὸν
[14, 16]	ὡς μηδ' ὅσα τροφὴ δύναιτο	εἶναι	ὑπολιπεῖν ἢ ἀνθρώποις ἢ ὑποζυγίοις,
[14, 10]	ἡμᾶς οὐχ ὑπολήψεται περὶ ὧν	εἶναί	φαμεν ἀληθεύειν ἐξ ὧν ἐπεδείξαμεν.
[14, 10]	φροντίσωσιν καὶ αὐτοὶ εἰς δέλτους	ἀναθεῖναι	διπτύχους. ἐγένετο πρὸ πέντε εἰδῶν
[14, 4]	δέοι παθεῖν τοῦτο παρ' αὐτοῖς	ὑπομεῖναι	τοῖς βωμοῖς κρεῖττον εἶναι νομίζοντες
[14, 10]	τε τοῖς δικαίοις χρῆσθαι αὐτοῖς	ἐξεῖναι	ἐν Λύδδοις. τούς τε τόπους
[14, 13]	ἀπορίαν, τῆς δ' ἐξουσίας τοῦ	κτεῖναι	πρὸς ἡδονὴν αὐτὸν ἀφείλετο τὸν
[14, 7]	Σκιπίων δ' ἐπιστείλαντος αὐτῷ Πομπηίου	ἀποκτεῖναι	Ἀλέξανδρον τὸν Ἀριστοβούλου αἰτιασάμενος τὸν
[14, 1]	πρὸς αὐτὸν τὸν Ἀριστόβουλον ὡς	ἀποκτεῖναι	θέλοντα, καὶ μόλις ἐγκείμενος πείθει
[14, 13]	αὐτὸν ἐπὶ πίστει συνελθόντας πρεσβευτὰς	ἀποκτεῖναι	μηδὲν ἀδικοῦντας. ὁ δὲ βάρβαρος
[14, 13]	τραῦμα. πρὸ μέντοι τοῦ τελέως	ἀφεῖναι	τὴν ψυχὴν ὁ Φασάηλος ἀκούσας
[14, 14]	τοῦ γένους ἔθος ἔχοντας αὐτὴν	διδόναι,	ἀλλὰ διὰ τὸ τῷ τῆς
[14, 4]	ἐνεστώτων, ἀλλὰ τοῖς μὲν ἐδόκει	παραδιδόναι	Πομπηίῳ τὴν πόλιν, οἱ δὲ
[14, 3]	Ὑρκανὸν περιστήσῃ. κελεύοντος δὲ Πομπηίου	παραδιδόναι	τὰ ἐρύματα καὶ τοῖς φρουράρχοις
[14, 5]	τοῦ μὴ δῃωθῆναι τὴν χώραν	δοῦναι,	καὶ αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων ταλάντων
[14, 12]	τῆς ἐπαρχίας ἡμῶν νῦν ἔχετε,	ἀποδοῦναι	αὐτῷ βίαν τε αὐτοῖς μηδεμίαν
[14, 14]	ἐχρῆτο προφάσει ὑπὲρ τοῦ μὴ	ἀποδοῦναι	τὰ χρέα καὶ τῶν ἐν
[14, 12]	ἐν τοῖς Κασσίου καιροῖς ἀφῃρέθησαν,	ἀποδοῦναι.	ταῦτα κρίνας Ἀντώνιος ἀξιοῦν δίκαια
[14, 4]	τοὺς Σύρους ἀφελόμενοι, ταύτην ἠναγκάσθημεν	ἀποδοῦναι	τοῖς Σύροις, καὶ προσέτι πλείω
[14, 13]	ὑπονοουμένων, ἀλλὰ ψευδεῖς αὐτὸν ὑποψίας	ταράξαι,	ἀπῄει τε πρὸς Πάκορον. ~(Οἰχομένου
[14, 11]	ἀνῃρηκώς. εἰπόντων δὲ Κάσσιον τοῦτο	προστάξαι,	ἐπῄνεσεν τὸ ἔργον, πονηρὸν γὰρ
[14, 13]	πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείνας. (Γινομένων δ'	ὁσημέραι	ἀκροβολισμῶν αὐτοῖς ἀνέμενον οἱ πολέμιοι
[14, 4]	δὴ Πομπήιος καὶ τὸ χῶμα	ὁσημέραι	ταλαιπωρούμενος ἐγήγερτο τεμνόντων τὴν πέριξ
[14, 15]	στράτευμα πᾶν ἀπέβαλεν: ἓξ γὰρ	σπεῖραι	διεφθάρησαν. κρατήσας δὲ τῶν νεκρῶν
[14, 15]	τέκνοις καὶ γυναικί, δεομένων τούτων	ἐᾶσαι	σφᾶς ὑπεξελθεῖν πρὸς τοὺς πολεμίους,
[14, 13]	τῷ κατὰ τόπον ἄρχοντι προσέταξεν	κολάσαι	τοὺς πρεσβευτὰς τῶν Ἰουδαίων νεωτέρων
[14, 8]	οἰκῶν αἵ τε πόλεις σχεδὸν	ἅπασαι.	Μιθριδάτης δὲ ἄρας ἐκ Συρίας
[14, 8]	Ἰουδαίας ἐπιμελητὴν τρισχιλίους αὐτῷ στρατιώτας	συμπαρασκευάσαι	καὶ τοὺς ἄλλους δυνάστας προτρέψαι,
[14, 2]	ὥστε παραβῆναι τὰς πίστεις καὶ	ἀσεβῆσαι	τὸν θεὸν τὰ πρὸς τὰς
[14, 11]	αὐτὸν περὶ τὸν Ἀντιπάτρου θάνατον	κακουργῆσαι,	τάφον τε ἐκόσμει τῷ πατρί.
[14, 7]	κατοικοῦντας Ἰουδαίους πιθανὸν τοῦτ' ἐστὶ	ποιῆσαι	μηδὲν Μιθριδάτην δεδιότας. μαρτυρεῖ δὲ
[14, 13]	τελευτὴν εὐθύμως ὑπέμεινεν καταλιπὼν τὸν	ἐκδικῆσαι	τὸν θάνατον αὐτοῦ καὶ τοὺς
[14, 8]	τι ποτ' ἂν δύνηται ἀγαθόν,	τιμῆσαι	τὸν ἄνδρα χρυσῷ στεφάνῳ ἀριστείῳ
[14, 8]	δὲ καὶ τούτους τὰ αὐτῶν	φρονῆσαι	κατὰ τὸ ὁμόφυλον Ἀντίπατρος καὶ
[14, 8]	καὶ τοὺς ἄλλους δυνάστας προτρέψαι,	κοινωνῆσαι	δὲ τῆς στρατείας καὶ Ὑρκανὸν
[14, 8]	δ' ὑπὸ πολλῶν Ὑρκανὸν ταύτης	κοινωνῆσαι	τῆς στρατείας καὶ ἐλθεῖν εἰς
[14, 7]	τῶν Ἰουδαίων θρέψαι διαφερόντως καὶ	συναυξῆσαι	χρώμενα τοῖς πατρίοις τῶν Ἰουδαίων
[14, 11]	ὢν Ἡρώδης τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ	κατανοῆσαι,	ὃς προεισπέμψας θεράποντα τῷ μὲν
[14, 10]	γενέσθαι, καθὼς ἡ σύγκλητος ἐδογμάτισεν,	προνοῆσαί	τε τῆς ἀσφαλοῦς εἰς οἶκον
[14, 10]	ὑμᾶς οὖν θέλω φροντίσαι καὶ	προνοῆσαι	τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ τῆς
[14, 10]	αἰτησαμένοις ἵν' ἐξῇ ποιεῖν αὐτοῖς	τηρῆσαι	καὶ ἐπιτρέψαι ἔκρινα. (Μᾶρκος Πόπλιος
[14, 16]	ἐνεπρήσθησαν στοῶν, ἃς Ἡρώδης Ἀντίγονον	ἐμπρῆσαι	διέβαλεν, μῖσος αὐτῷ πραγματευόμενος παρὰ
[14, 9]	καταπληξάμενον δὲ ἀπειλῇ μόνον μὴ	χωρῆσαι	περαιτέρω κατὰ τοῦ παρασχόντος αὐτῷ
[14, 16]	Ἡρώδῃ κρατοῦντι τῶν πολεμίων τοῦ	κρατῆσαι	καὶ τῶν ἀλλοφύλων συμμάχων: ὥρμητο
[14, 3]	ἄλλην μετάγειν ἀρχὴν τὸ ἔθνος	ζητῆσαι,	ὅπως καὶ δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς
[14, 8]	ἀριστείῳ κατὰ τὸν νόμον, καὶ	στῆσαι	αὐτοῦ εἰκόνα χαλκῆν ἐν τῷ
[14, 8]	καὶ Ὑρκανῷ τὰ τῆς πατρίδος	ἀναστῆσαι	τείχη ταύτην αἰτησαμένῳ τὴν χάριν:
[14, 10]	φίλους ἐν εὐδαιμονίᾳ καὶ βεβαίᾳ	καταστῆσαι	εἰρήνῃ, πέμψαντος πρὸς αὐτοὺς τοῦ
[14, 6]	μετέδοξεν εἰς τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψαντι	καταστῆσαι	Πτολεμαῖον εἰς αὐτήν. καὶ ταῦτα
[14, 12]	καὶ ὅσα κατέχουσιν Ἰουδαίων ταῦτα	ἀποκαταστῆσαι	κελεύω. τὸν δὲ στέφανον ὃν
[14, 14]	τὴν πόλιν, ὑπὸ Κλεοπάτρας κατείχετο.	πεῖσαι	μέντοι μένειν αὐτὸν οὐκ ἠδυνήθη
[14, 6]	δυνηθείη τῆς παραφροσύνης αὐτοὺς καὶ	πεῖσαι	πρὸς τὸν ἀμείνω λογισμὸν ἐπανελθεῖν.
[14, 10]	Ἰουδαίων ἀρχιερέως ἐληλυθότας τινὰς γράμματα	κομίσαι	περὶ τοῦ ἔθνους αὐτῶν γεγραμμένα,
[14, 15]	δόντος ἐπὶ Ἱεριχοῦντος ἠπείγετο βουλόμενος	ἐκθερίσαι	τὸν σῖτον αὐτῶν, καὶ νεοσυλλέκτου
[14, 12]	ὑμᾶς, περὶ οὗ βούλομαι ὑμᾶς	φροντίσαι,	ἵνα αὐτὸ εἰς τὰς δημοσίας
[14, 10]	ἀντιταμίου ἐπέτυχον ὑμᾶς τε βούλομαι	φροντίσαι,	ἵνα μή τις αὐτοῖς διενοχλῇ.
[14, 10]	τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν θέλω	φροντίσαι	καὶ προνοῆσαι τῶν ἀνθρώπων κατὰ
[14, 10]	πέμπτον ἔκρινεν τούτους ἔχειν καὶ	τειχίσαι	τὴν Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν, καὶ κατέχειν
[14, 6]	πέμπει πρὸς τοὺς νενοσηκότας, εἰ	παῦσαι	δυνηθείη τῆς παραφροσύνης αὐτοὺς καὶ
[14, 15]	ἐκπέμπει καὶ ὁπλιτικοῦ τρία τέλη	παῦσαι	κακουργοῦντας ἐγνωκώς: ἔγγιστα δ' ἦν
[14, 15]	δὲ ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε πάντας	πιστεῦσαι	τὸν Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν
[14, 2]	ποτὲ οὔσης ηὔξατο τῷ θεῷ	λῦσαι	τὸν αὐχμὸν καὶ γενόμενος ἐπήκοος
[14, 9]	οὗτος, ὃν νῦν δι' Ὑρκανὸν	ἀπολῦσαι	βούλεσθε, κολάσει ὑμᾶς τε καὶ
[14, 12]	τοῖς κατὰ τὰς ἐπαρχίας ἐλευθέρους	ἀπολῦσαι	καὶ τὴν χώραν, ἣν ἐν
[14, 9]	Συρίας ἡγεμὼν γράφει παρακαλῶν Ὑρκανὸν	ἀπολῦσαι	τὸν Ἡρώδην ἐκ τῆς δίκης
[14, 9]	μηδὲν ἐκ τοῦ συνεδρίου παθόντα	ἀπολῦσαι	τὸν Ἡρώδην: ἠγάπα γὰρ αὐτὸν
[14, 10]	τῆς Ἀσίας τότε ἡγεμόνα, παρακαλῶν	ἀπολῦσαι	τοὺς Ἰουδαίους τῆς στρατείας καὶ
[14, 2]	δέομαι μήτε κατὰ τούτων ἐκείνοις	ὑπακοῦσαι	μήτε κατ' ἐκείνων ἃ οὗτοι
[14, 9]	ἑκάστην ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ	παρακαλοῦσαι	τὸν βασιλέα καὶ τὸν δῆμον,
[14, 14]	ἐπεὶ δ' αὐτὸν ἐλθόντα νῆες	ὁρμοῦσαι	αὐτόθι εἶργον τοῦ ἐπ' Ἀλεξανδρείας
[14, 7]	τυχοῦσαν τῶν τε ἄλλων συχνὰ	ζηλῶσαι	συνέβη καὶ δὴ τὰ συντάγματα
[14, 10]	καὶ συμμάχων ψήφισμα ἐποιήσατε, τοῦτο	ἀκυρῶσαι	διὰ τὴν περὶ ἡμᾶς αὐτῶν
[14, 15]	Μεσάδα, ἀναγκαῖον γὰρ ἦν τὸ	σῶσαι	τοὺς ἐν τῷ φρουρίῳ πολιορκουμένους
[14, 7]	μέγα μέρος τῷ ἔθνει τούτῳ.	καθίσταται	δὲ καὶ ἐθνάρχης αὐτῶν, ὃς
[14, 9]	τὸ συνέδριον τοῦτο κριθησόμενος ταπεινὸς	παρίσταται	καὶ σχήματι δεδοικότος καὶ ἔλεον
[14, 6]	Ἰουδαίων ἀπήντησεν Γαβινίῳ καὶ συμβαλὼν	ἡττᾶται	πεσόντων αὐτῷ μυρίων περὶ τὸ
[14, 11]	τότε Κάσσιος, ὧν ἦσαν αἱ	δυνατώταται	Γόφνα τε καὶ Ἀμμαοῦς, πρὸς
[14, 7]	ἑτέρας ἐρασθεὶς Ἀλεξάνδρας ὁ Φιλιππίων	ἄγεται	γυναῖκα. μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελὼν
[14, 7]	καὶ παρὰ Ἰουδαίων οἷς παρὼν	ἄγεται	γυναῖκα τῶν ἐπισήμων ἐξ Ἀραβίας
[14, 6]	ἐκ Ῥώμης αὐτῷ, πρὸς Γαβίνιον	ἄγεται.	καὶ τοιαύτῃ μὲν Ἀριστόβουλος χρησάμενος
[14, 15]	φεύγοντας κατ' ἄλλας ὁδούς, καὶ	προσάγεται	μὲν πᾶσαν τὴν Γαλιλαίαν πλὴν
[14, 11]	καὶ λύσας τὴν πολιορκίαν ἀμφοτέρους	προσάγεται	τόν τε Βάσσον καὶ τὸν
[14, 14]	φίλοις ἐπ' Ἰταλίας εἰς Βρεντέσιον	κατάγεται.	κἀκεῖθεν εἰς Ῥώμην ἀφικόμενος πρῶτον
[14, 14]	τότε μὲν ἔν τινι ἱερῷ	κατάγεται,	καταλελοίπει γὰρ αὐτόθι πολλοὺς τῶν
[14, 8]	Ῥώμῃ δοὺς καὶ ἀτέλειαν πανταχοῦ.	λέγεται	δ' ὑπὸ πολλῶν Ὑρκανὸν ταύτης
[14, 3]	ταλάντων” Ἀριστόβουλον μὲν οὖν τοῦτο	λέγεται	πέμψαι τὸν Ἰουδαίων δυνάστην. (Μετ'
[14, 15]	τῶν οἰκείων φρόνημα καὶ θαρραλέους	ἀπεργάζεται,	καὶ τῶν πάλαι φευγόντων ἐξ
[14, 3]	κἀκεῖθεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπῆρεν.	(Ὀργίζεται	δ' ἐπὶ τούτοις ὁ Πομπήιος,
[14, 9]	πέμψαι τὸν Ὑρκανὸν αὐτὸς λαβὼν	νοσφίζεται	τὴν δωρεάν: ὡς ἰδίαν γὰρ
[14, 14]	σφοδρῷ περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον	διασώζεται	φορτίων ἀποβολῆς γενομένης. καὶ δύο
[14, 3]	χειρί, παραδέχεσθαι δὲ ἄλλως ἀπείρητο,	πείθεται	μέν, δυσανασχετῶν δ' ἀνεχώρησεν εἰς
[14, 11]	μὴ ἐπιτρέπειν αὐτῷ εἰσιέναι. καὶ	πείθεται	μὲν Ὑρκανός, προβέβλητο δὲ αἰτίαν
[14, 13]	συντιθείς. καὶ Φασάηλος οὐδὲν ὑπιδόμενος	πείθεται	μὴ ἐπαινοῦντος Ἡρώδου τοῖς πραττομένοις
[14, 9]	ἐτόλμησεν. (Ὑρκανὸς δὲ ἀκούσας ταῦτα	πείθεται:	προσεξῆψαν δὲ αὐτοῦ τὴν ὀργὴν
[14, 9]	καὶ σκιὰν δυσκόλου τινὸς παρεσχημένῳ.	πείθεται	τούτοις Ἡρώδης ὑπολαβὼν εἰς τὰς
[14, 1]	ἁρμονίας καὶ ὅσα πρὸς τούτοις	συμβάλλεται	κόσμον τῷ λόγῳ, τοῖς ἀναγνωσομένοις
[14, 4]	πράττειν μετ' εἰρήνης ὅ τι	βούλεται.	συγγνοὺς δὲ ὁ Πομπήιος αὐτῷ
[14, 13]	δὲ ἀμφοτέρων Ἀντώνιος ἐπὶ Δάφνης	πυνθάνεται	Ὑρκανοῦ, πότεροι τοῦ ἔθνους ἄμεινον
[14, 12]	ἔθνους, ἐξ ἧς αὐτῷ πρεσβύτατος	γίνεται	Ἀντίπατρος. (Κάσσιον μὲν οὖν χειροῦνται
[14, 7]	καὶ Ἡρώδης, ὃς ὕστερον βασιλεὺς	γίνεται,	Ἰώσηπός τε καὶ Φερώρας, θυγάτηρ
[14, 5]	καὶ αὐτὸς ἐγγυητὴς τριακοσίων ταλάντων	γίνεται.	καὶ ἐπὶ τούτοις ἔλυσε τὸν
[14, 11]	δ' ἐκ Συρίας ἀπάραντος ταραχὴ	γίνεται	κατὰ τὴν Ἰουδαίαν: Ἔλιξ γὰρ
[14, 15]	ὡς κατὰ Λίβανον τὸ ὄρος	γίνεται,	ὀκτακοσίους μὲν τῶν αὐτόθι προσλαμβάνει,
[14, 15]	πολιορκουμένους συγγενεῖς ὄντας, ἐμποδὼν Ἰόππη	γίνεται:	πολεμίαν γὰρ οὖσαν αὐτὴν ἐχρῆν
[14, 15]	τολμῶντας ἐξορμᾶν, παραθαρσύνας αὐτὸς ἡγεμὼν	γίνεται	τῆς ὁδοῦ. κατὰ δὲ σταθμὸν
[14, 12]	θυγατριδῆν, ἐξ ἧς πατὴρ μὲν	γίνεται	τριῶν ἀρρένων, δύο δὲ θηλειῶν.
[14, 15]	τῆς ἄλλης Ἰουδαίας, ἐπεὶ πλησίον	γίνεται,	τῶν πολεμίων ἐπεξελθόντων αὐτοῖς ὑπὸ
[14, 11]	ῥαίσας Ἡρώδης ἐκ τῆς νόσου	παραγίνεται	καὶ ἀφελόμενος αὐτοῦ πάντα ὅσα
[14, 13]	ἀναγκαιοτάτους ἀναλαβὼν εἰς τὸ ἔρυμα	παραγίνεται	καὶ καταθέμενος αὐτόθι τάς τε
[14, 15]	ὀλίγους τῶν ἱππέων ἐπὶ Ἱεριχοῦντα	παραγίνεται,	καὶ τὴν μὲν πόλιν ἐκλελειμμένην
[14, 15]	Ῥωμαικὸν ἓν τάγμα εἰς Πτολεμαίδα	παραγίνεται,	κἀκεῖθεν νυκτὸς ἀναστὰς μετὰ τοῦ
[14, 11]	καὶ Βροῦτον ἐν τῷ βουλευτηρίῳ	κτείνεται	κατασχὼν τὴν ἀρχὴν ἔτη τρία
[14, 15]	καὶ θρασέως ἐξελθόντων τῶν πολεμίων	κλίνεται	μὲν τὸ εὐώνυμον αὐτῶν κέρας
[14, 8]	Ἀντίπατρος. συμπεσόντων δὲ εἰς μάχην	κλίνεται	τὸ τοῦ Μιθριδάτου κέρας καὶ
[14, 11]	τὴν Μαλίχου προσδέχεται καὶ πιστεύειν	ὑποκρίνεται	μηδὲν αὐτὸν περὶ τὸν Ἀντιπάτρου
[14, 15]	προσμίξας αὐτὸς μετὰ στίφους καρτεροῦ	τρέπεται	καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείνας ἀδεᾶ
[14, 15]	μετ' ὀλίγου στίφους ἐπέξεισιν καὶ	τρέπεται	μὲν τοὺς Ἰουδαίους, Σίλωνα δὲ
[14, 6]	χρησάμενος τύχῃ πάλιν εἰς Ῥώμην	ἀναπέμπεται	καὶ δεθεὶς αὐτόθι κατείχετο, βασιλεύσας
[14, 7]	ἡμετέρας καὶ περιττολογίας ἐπὶ τοσοῦτον	ἐξαίρεται	πλῆθος, ἀλλὰ πολλοί τε ἄλλοι
[14, 16]	γενομένου τοῦ δέους μὲν Ἡρώδης	ἀπαλλάσσεται,	παύεται δ' οὕτως ἡ τοῦ
[14, 11]	τοιοῦτον οὐδὲν ὁρῶν τὴν ἀπορίαν,	καταλλάσσεται	πρὸς τὸν Ἀντίπατρον, καὶ συνέβησαν
[14, 15]	παρακαθιστάνειν σφίσι προσπολεμοῦσιν Ἀντιγόνῳ. καὶ	διαλλάττεται	μὲν πολλὰ τοῦ Μαχαιρᾶ δεηθέντος,
[14, 13]	ὁ παῖς αὐτοῦ Λυσανίας παραλαβὼν	διαπράττεται	φιλίαν πρὸς Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου,
[14, 16]	τοῦ δέους μὲν Ἡρώδης ἀπαλλάσσεται,	παύεται	δ' οὕτως ἡ τοῦ Ἀσσαμωναίου
[14, 5]	καὶ τὴν πολιορκίαν αὐτοῦ κρατύνοντος	διαπρεσβεύεται	πρὸς αὐτὸν Ἀλέξανδρος συγγινώσκειν τε
[14, 4]	προθύμως ὑπηρετοῦντος. Πομπήιος δὲ ἕωθεν	στρατοπεδεύεται	κατὰ τὸ βόρειον τοῦ ἱεροῦ
[14, 15]	τὸ ἐπιμαχώτατον πρὸ τοῦ ἱεροῦ	στρατοπεδεύεται	προσβαλεῖν διεγνωκώς, ὡς καὶ πρότερόν
[14, 15]	τῶν Ἱεροσολύμων ἔρχεται καὶ πλησίον	στρατοπεδεύεται	τῆς πόλεως: τρίτον δὲ ἔτος
[14, 1]	πρὸς τὸν ἀδελφὸν περὶ συμβάσεως	καταλύεται	τὴν ἔχθραν ἐπὶ τῷ βασιλεύειν
[14, 11]	πρὸς τὸν ἀδελφὸν ὑπὸ νόσου	κωλύεται,	ἕως οὗ Φασάηλος δι' αὐτοῦ
[14, 8]	ἤδη τοὺς πολεμίους τὸν μὲν	ῥύεται,	προτρέπει δ' εἰς φυγὴν τοὺς
[14, 13]	Βαζαφράνης τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς	ὑποδέχεται	προθύμως καὶ δῶρα δίδωσιν, ἔπειτα
[14, 8]	ἢ κατ' ἰδίαν πρὸς αὐτὸν	ὑποδέχεται	φιλοφρόνως καὶ προπέμπει τῆς ἀσφαλοῦς
[14, 11]	τε οὖν ἀπολογίαν τὴν Μαλίχου	προσδέχεται	καὶ πιστεύειν ὑποκρίνεται μηδὲν αὐτὸν
[14, 2]	Ὑρκανοῦ τούτων οὐκ ἐλάττονα παρέξειν,	προσδέχεται	τὴν Ἀριστοβούλου ὑπόσχεσιν: καὶ γὰρ
[14, 6]	Ἀντιπάτρῳ θέλοντι, ἐπὶ τὴν Ναβαταίων	ἔρχεται,	καὶ κρατεῖ μὲν τούτων τῇ
[14, 15]	ἄρας ἐκεῖθεν ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων	ἔρχεται	καὶ πλησίον στρατοπεδεύεται τῆς πόλεως:
[14, 13]	Ἀντιγόνου δεηθέντος εἰς τὴν πόλιν	ἔρχεται,	λόγῳ μὲν ὡς καταπαύσειεν τὴν
[14, 5]	Μαχαιροῦντα πρὸς τοῖς Ἀραβίοις ὄρεσιν.	ἔρχεται	οὖν ἐπ' αὐτὸν Γαβίνιος Μᾶρκον
[14, 4]	καταστήσας αὐτὸς ἐπὶ τὴν πόλιν	ἔρχεται	τὰ μὲν ἄλλα πάντα οὖσαν
[14, 4]	τῷ βορείῳ μέρει φαύλως ἔχουσαν:	περιέρχεται	γὰρ αὐτὴν φάραγξ εὐρεῖά τε
[14, 6]	ταῦτα μὲν εἰς τὴν Ἰουδαίαν	ἐπανέρχεται.	(Γαβινίῳ δὲ ἐπὶ Πάρθους στρατεύοντι
[14, 15]	φόβον μεταξὺ λουομένου ὁ πρῶτος	ὑπεξέρχεται	ξίφος ἔχων γυμνὸν καὶ διὰ
[14, 14]	μόνην βοήθειαν. (Ἀντώνιον δ' οἶκτος	εἰσέρχεται	τῆς Ἡρώδου μεταβολῆς, καὶ τῷ
[14, 10]	ἡμᾶς δογμάτων, καὶ ἡμᾶς οὐχ	ὑπολήψεται	περὶ ὧν εἶναί φαμεν ἀληθεύειν
[14, 10]	ἵν' ἐν τοῖς δημοσίοις ὑμῶν	ἀνακέηται	γράμμασιν. βούλομαι δὲ καὶ ἑλληνιστὶ
[14, 11]	αὔτανδροι οἱ τῶν ἄλλων πόλεων>	ἐπιμεληταί,	καὶ τέσσαρας πόλεις ἐξηνδραπόδισε τότε
[14, 10]	ἀφ' ἧς ἂν τὸ δόγμα	γένηται.	(Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ τὸ
[14, 10]	τέκνα αὐτοῦ: ἄν τε μεταξὺ	γένηταί	τις ζήτησις περὶ τῆς Ἰουδαίων
[14, 14]	δυνάμει, ἵνα δὲ μὴ κατάφωρον	γένηται	τὸ λῆμμα, Σίλωνα μετὰ μέρους
[14, 8]	καὶ φιλοτιμίας, ἵνα τούτων γινομένων	φαίνηται	ὁ δῆμος ἡμῶν ἀποδεχόμενος τοὺς
[14, 3]	ἄμπελον χρυσῆν ἐκ πεντακοσίων ταλάντων.	μέμνηται	δὲ τοῦ δώρου καὶ Στράβων
[14, 8]	ἡμᾶς ὅ τι ποτ' ἂν	δύνηται	ἀγαθόν, τιμῆσαι τὸν ἄνδρα χρυσῷ
[14, 12]	γεγραμμένον, ὅπως ὑπὸ πάντων ἀναγινώσκεσθαι	δύνηται.	Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ τριῶν ἀνδρῶν
[14, 15]	ἐχρῆν ἐξελεῖν πρότερον, ὅπως μηδὲν	ὑπολείπηται	κατὰ νώτου τοῖς ἐχθροῖς ἔρυμα
[14, 10]	καὶ ἐθνάρχην ὡς ἂν αὐτὸς	προαιρῆται.	ὅπως τε Ἰουδαίοις ἐν τῷ
[14, 15]	ἐγγεγυημένος, ὥς μοι καὶ πρότερον	εἴρηται.	~(Μετὰ δὲ τοὺς γάμους ἦλθεν
[14, 16]	κομισθεὶς εἰς Ῥώμην ὑπ' αὐτοῦ	δικαιολογήσηται	πρὸς τὴν σύγκλητον, ἐπιδεικνὺς αὐτὸν
[14, 9]	Ὑρκανὸς ἦν ἐν φόβῳ, μὴ	στρατεύσηται	Ἡρώδης ἐπ' αὐτόν. οὐ πολὺ
[14, 10]	αὐτὸς καὶ ἐθνάρχης τῶν Ἰουδαίων	προιστῆται	τῶν ἀδικουμένων. πέμψαι δὲ πρὸς
[14, 9]	μεμψαίμην, εἰ τὸ αὐτοῦ συμφέρον	ποιεῖται	περὶ πλείονος ἢ τὸ νόμιμον,
[14, 10]	ἀντειπεῖν: ἔν τε γὰρ δημοσίοις	ἀνάκειται	τόποις τῶν πόλεων καὶ ἔτι
[14, 13]	Ἀντίγονος, δρυμοὶ δὲ τὸ χωρίον	καλεῖται,	καί τινων ὑπαντιασάντων αὐτοὺς διεκπίπτουσιν
[14, 7]	καὶ διαιτᾷ κρίσεις καὶ συμβολαίων	ἐπιμελεῖται	καὶ προσταγμάτων, ὡς ἂν πολιτείας
[14, 8]	ἄρας ἐκ Συρίας εἰς Πηλούσιον	ἀφικνεῖται	καὶ μὴ δεχομένων αὐτὸν τῶν
[14, 11]	στρατιᾶς συλλογὴν ἄλλου ἄλλῃ διεσπαρμένων,	ἀφικνεῖται	Κάσσιος εἰς Συρίαν παραληψόμενος τὰ
[14, 4]	Ἱεροσολύμων ἐχώρει. καὶ μετανοήσας Ἀριστόβουλος	ἀφικνεῖται	πρὸς Πομπήιον, καὶ χρήματά τε
[14, 8]	δ' ἐφίησιν δυναστείαν ἣν αὐτὸς	προαιρεῖται.	τούτου δὲ ἐπ' αὐτῷ ποιησαμένου
[14, 15]	καὶ διαρπάζοντες τὴν αὐτόθι πᾶσαν.	τιμωρεῖται	δὲ τούτους Ἡρώδης ἐπανελθών: τοὺς
[14, 7]	παραδέδεκται τοῦτο τὸ φῦλον μηδ'	ἐπικρατεῖται	ὑπ' αὐτοῦ. τήν τε Αἴγυπτον
[14, 10]	χαλκῆν στήλην ἐδήλωσεν, ὅτι Ἀλεξανδρέων	πολῖταί	εἰσιν, ἐκ τούτων ποιήσομαι καὶ
[14, 10]	ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαῖοι	πολῖται	ἡμέτεροι προσελθόντες μοι ἐπέδειξαν αὐτοὺς
[14, 10]	τῇ πόλει ἀπ' ἀρχῆς Ἰουδαῖοι	πολῖται	πολλὰ καὶ μεγάλα φιλάνθρωπα ἐσχηκότες
[14, 10]	ἵνα εἴ τινές εἰσιν Ἰουδαῖοι	πολῖται	Ῥωμαίων τούτοις μηδεὶς ἐνοχλῇ περὶ
[14, 10]	δόγματα τὰ περὶ αὐτῶν γεγονότα.	ὑποτέτακται	δὲ τὰ δεδογμένα. ὑμᾶς οὖν
[14, 7]	εὑρεῖν τῆς οἰκουμένης, ὃς οὐ	παραδέδεκται	τοῦτο τὸ φῦλον μηδ' ἐπικρατεῖται
[14, 9]	εἰπεῖν ὑπολαμβάνω, ἀλλὰ πᾶς ὁστισδηποτοῦν	ἀφῖκται	εἰς τὸ συνέδριον τοῦτο κριθησόμενος
[14, 13]	Ὑρκανοῦ, πότεροι τοῦ ἔθνους ἄμεινον	προίστανται:	φήσαντος δὲ τοὺς περὶ Ἡρώδην,
[14, 9]	τοῦτο οἰόμενος, ἀλλὰ δεσπόται φανερῶς	ἀνωμολόγηνται:	καὶ γὰρ Ἡρώδης ὁ παῖς
[14, 13]	ὑπὲρ θαλάττης οἱ περὶ Φασάηλον	κατάγονται	καὶ ἐνταῦθ' ἀκούσαντες, ὡς Ἀντίγονος
[14, 13]	ἐνστάσης πολλαὶ περὶ τὸ ἱερὸν	ἀθροίζονται	μυριάδες ἀνθρώπων ὡπλισμένων τε καὶ
[14, 14]	συμφέρει. καὶ δόξαν τοῦτο πᾶσι	ψηφίζονται.	(Καὶ τοῦτο τὸ μέγιστον ἦν
[14, 2]	ὅσα θέλουσιν. τῶν δέ, εἰ	βούλονται	λαβεῖν, χιλίας δραχμὰς ὑπὲρ ἑκάστης
[14, 13]	πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν οἱ δυνατώτατοι	παραγίνονται	πρὸς αὐτὸν κατηγοροῦντες Ἡρώδου καὶ
[14, 6]	τε τῶν πολεμίων εἰς φυγὴν	τρέπονται.	καὶ φονεύονται μὲν αὐτῶν εἰς
[14, 16]	καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν τῷ θεῷ,	πρεσβεύονται	ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντες θύματα αὐτοῖς μόνον
[14, 6]	πολεμίων εἰς φυγὴν τρέπονται. καὶ	φονεύονται	μὲν αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους, οἱ
[14, 10]	κοινῆς ἁπάντων ἀνθρώπων ἀσφαλείας κινδύνους	ἀναδέχονται	καὶ φιλοτιμοῦνται τοὺς συμμάχους καὶ
[14, 10]	ἀνθρώπων ἀσφαλείας κινδύνους ἀναδέχονται καὶ	φιλοτιμοῦνται	τοὺς συμμάχους καὶ φίλους ἐν
[14, 12]	γίνεται Ἀντίπατρος. (Κάσσιον μὲν οὖν	χειροῦνται	Ἀντώνιός τε καὶ Καῖσαρ περὶ
[14, 10]	ἵνα κατὰ τὰ νομιζόμενα ἔθη	συνάγωνται	καὶ πολιτεύωνται καὶ διαδικάζωνται πρὸς
[14, 10]	ἔθη συνάγωνται καὶ πολιτεύωνται καὶ	διαδικάζωνται	πρὸς αὑτούς, δοθῇ τε καὶ
[14, 10]	ἄρχῃ, καὶ τοὺς δεδομένους τόπους	καρπίζωνται,	καὶ ὁ ἀρχιερεὺς αὐτὸς καὶ
[14, 10]	μισθώσεως ἔτει> τῆς προσόδου κόρον	ὑπεξέλωνται	καὶ μήτε ἐργολαβῶσί τινες μήτε
[14, 10]	πρὸς τὴν πόλιν ἔγραψεν, ὅπως	συντελῶνται	αὐτοῖς αἱ εἰς τὸν θεὸν
[14, 8]	ἀρχιερέα καὶ διὰ τούτων ἡμῖν	δεδήλωνται.	~(Καῖσαρ δὲ διοικήσας τὰ κατὰ
[14, 6]	προσπεσόντων αὐτοῖς τῶν Ῥωμαίων καρτερῶς	ἡττῶνται	τῇ μάχῃ γενναίως οἱ Ἰουδαῖοι
[14, 10]	τὰ νομιζόμενα ἔθη συνάγωνται καὶ	πολιτεύωνται	καὶ διαδικάζωνται πρὸς αὑτούς, δοθῇ
[14, 9]	ἀπάτα σαυτὸν τοῦτο οἰόμενος, ἀλλὰ	δεσπόται	φανερῶς ἀνωμολόγηνται: καὶ γὰρ Ἡρώδης
[14, 10]	ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκαῖς στήλαις	ἐγγέγραπται,	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Καῖσαρ
[14, 10]	εἰς τὸν θεὸν ἱεροποιίαι καὶ	ἑορταὶ	αἱ εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι, δεδόχθαι
[14, 12]	ὅταν ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς τόπους	ἐξέσται	ὑμῖν ταύτῃ χρήσασθαι, ἡμῶν ἕκαστα
[14, 7]	χωρὶς καὶ τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεως	ἀφώρισται	μέγα μέρος τῷ ἔθνει τούτῳ.
[14, 9]	μητέρες τῶν ὑπὸ Ἡρώδου πεφονευμένων:	αὗται	γὰρ καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐν
[14, 1]	τῶν Ἀράβων ἀφείλετο. ἦσαν δ'	αὗται	Μήδαβα, Λιββα, Ναβαλώθ, Ἀραβαθα, Γαλανθώνη,
[14, 8]	Ἀντιόχου καὶ Ἀλέξανδρος Δωροθέου Ἰουδαίων	πρεσβευταί,	ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ σύμμαχοι διελέχθησαν
[14, 12]	Ἰώσηπος Μενναίου καὶ Ἀλέξανδρος Θεοδώρου	πρεσβευταὶ	ἐν Ἐφέσῳ μοι συντυχόντες τήν
[14, 6]	ταῦτα μὲν καὶ ἐν ἄλλοις	δεδήλωται.	Γαβινίῳ μέντοι κατὰ τὴν στρατείαν
[14, 7]	στρατῷ, ὡς καὶ ἐν ἄλλοις	δεδήλωται,	Κάσσιος δὲ εἰς Συρίαν φυγὼν
[14, 12]	Φιλίππους, ὡς καὶ παρ' ἄλλοις	δεδήλωται.	μετὰ δὲ τὴν νίκην Καῖσαρ
[14, 11]	μὲν οὖν καὶ ἐν ἄλλοις	δεδήλωται.	(Τοῦ δ' ἐπὶ τῷ Καίσαρος
[14, 7]	ἐπιοῦσιν, ὡς καὶ ὑπ' ἄλλων	δεδήλωται.	(Χρόνῳ δ' ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν
[14, 10]	ἀφαιρεμάτων, ὑμᾶς τε βούλομαι ταῦτα	γράψαι	κατὰ πόλεις. (Καὶ ταῦτα μὲν
[14, 10]	δέ σε, ὥστε καὶ ἡμῖν	γράψαι	περὶ αὐτῶν. ἡμεῖς οὖν κατακολουθοῦντες
[14, 8]	ἐπιστέλλει τοῖς ὑπάτοις εἰς Ῥώμην	ἀναγράψαι	ἐν τῷ Καπετωλίῳ. καὶ τὸ
[14, 11]	τὴν πόλιν ἔγνω τοῦτόν τε	ὑπεκκλέψαι	καὶ εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπαίρειν
[14, 7]	δὴ τὰ συντάγματα τῶν Ἰουδαίων	θρέψαι	διαφερόντως καὶ συναυξῆσαι χρώμενα τοῖς
[14, 10]	ἐξῇ ποιεῖν αὐτοῖς τηρῆσαι καὶ	ἐπιτρέψαι	ἔκρινα. (Μᾶρκος Πόπλιος σπιρίου υἱὸς
[14, 16]	θυσίας ἐπιτελεῖν τῷ θεῷ, πρεσβεύονται	ἐπιτρέψαι	παρακαλοῦντες θύματα αὐτοῖς μόνον εἰσκομίζεσθαι:
[14, 8]	συμπαρασκευάσαι καὶ τοὺς ἄλλους δυνάστας	προτρέψαι,	κοινωνῆσαι δὲ τῆς στρατείας καὶ
[14, 10]	τῶν Ἰουδαίων προιστῆται τῶν ἀδικουμένων.	πέμψαι	δὲ πρὸς Ὑρκανὸν τὸν Ἀλεξάνδρου
[14, 3]	Ἀριστόβουλον μὲν οὖν τοῦτο λέγεται	πέμψαι	τὸν Ἰουδαίων δυνάστην. (Μετ' οὐ
[14, 9]	Ῥωμαίων αὐτοκράτορας καὶ χρήματα πείσας	πέμψαι	τὸν Ὑρκανὸν αὐτὸς λαβὼν νοσφίζεται
[14, 10]	πρεσβευταῖς παρασχεῖν καὶ τὰ διατάγματα	διαπέμψαι	πανταχοῦ. (Γάιος Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ
[14, 5]	δὲ καὶ Γαβίνιος σὺν τῇ	φάλαγγι.	καὶ ἀναχωρεῖ μὲν ἐγγὺς Ἱεροσολύμων
[14, 4]	τε ὀρώρυκτο καὶ βαθείᾳ περιείχετο	φάραγγι:	ἀπερρώγει γὰρ καὶ τὰ πρὸς
[14, 12]	τῶν εἰς θεοὺς ἁμαρτημάτων ἠμυνάμεθα,	δι'	ἃ καὶ τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι
[14, 1]	μηδὲν παραλιπεῖν τῶν πραγμάτων ἢ	δι'	ἄγνοιαν ἢ διὰ κάματον τῆς
[14, 11]	ἐπ' αὐτόν, εἰ μὴ Ὑρκανὸς	δι'	Ἀντιπάτρου ἑκατὸν τάλαντα ἐκ τῶν
[14, 8]	πατρὸς ἀπωδύρετο τύχην καὶ ὡς	δι'	αὐτὸν ἀποθάνοι φαρμάκοις ἀναιρεθεὶς Ἀριστόβουλος
[14, 8]	ἐπραγματεύσατο τοὺς ἐν τέλει: καὶ	δι'	αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν Συρίαν
[14, 9]	διὰ πονηροὺς συμβούλους ἀλλὰ μὴ	δι'	αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ καὶ σκιὰν
[14, 11]	νόσου κωλύεται, ἕως οὗ Φασάηλος	δι'	αὐτοῦ κρείττων Ἔλικος γενόμενος κατακλείει
[14, 9]	ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις εὐνουστέρους ἐποιεῖτο,	δι'	αὐτοῦ μὲν ἔχων τὴν πόλιν,
[14, 1]	φύσει χρηστὸς ὢν καὶ διαβολὴν	δι'	ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενος ῥᾳδίως. ἐποίει
[14, 13]	παραγενομένου Κλεοπάτρα περὶ Κιλικίαν ἐντυχοῦσα	δι'	ἔρωτος αὐτὸν ἐκεχείρωτο. καὶ δὴ
[14, 4]	δύο χιλιάδας ταλάντων, οὐδενὸς ἥψατο	δι'	εὐσέβειαν, ἀλλὰ κἀν τούτῳ ἀξίως
[14, 10]	ἡμῖν τὴν παρὰ σοῦ ἐπιστολήν,	δι'	ἧς ἐδήλου ἡμῖν παρὰ Ὑρκανοῦ
[14, 13]	πεντακοσίας τοῖς Πάρθοις κατ' αὐτῶν,	δι'	ὑποψίας εἶχον ἤδη τοὺς βαρβάρους.
[14, 9]	μέγαν, καὶ οὗτος, ὃν νῦν	δι'	Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι βούλεσθε, κολάσει ὑμᾶς
[14, 14]	αὐτὸν ὑπαντησάντων παρὰ τοῦ Μαλίχου,	δι'	ὧν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναχωρεῖν: παρηγγελκέναι
[14, 1]	δὲ λέγει χαριζόμενος Ἡρώδῃ τῷ	παιδὶ	αὐτοῦ βασιλεῖ τῶν Ἰουδαίων ἐκ
[14, 2]	θυμάτων ὅσα θέλουσιν. τῶν δέ,	εἰ	βούλονται λαβεῖν, χιλίας δραχμὰς ὑπὲρ
[14, 14]	χρημάτων ὧν αὐτῷ δώσειν Ἡρώδης,	εἰ	γένοιτο βασιλεύς, ὑπέσχετο καθὼς καὶ
[14, 4]	κατήρασσε τὸ ἱερὸν τοῖς πετροβόλοις.	εἰ	δὲ μὴ πάτριον ἦν ἡμῖν
[14, 15]	δ' ὁ Μαχαιρᾶς ἐδεῖτο μένειν:	εἰ	δὲ οὕτως ὥρμηκεν, ἀλλὰ τόν
[14, 12]	αὐτοὺς ποιεῖν τῶν ἰδίων δεσπόζειν.	εἰ	δέ τινα ἔχετε πρὸς αὐτὸν
[14, 12]	καὶ τῷ Ἰουδαίων ἔθνει χαίρειν.	εἰ	ἔρρωσθε, εὖ ἂν ἔχοι, ἔρρωμαι
[14, 10]	Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ δήμῳ χαίρειν.	εἰ	ἔρρωσθε εὖ ἂν ἔχοι, κἀγὼ
[14, 16]	τοὺς παῖδας διὰ τὸ γένος,	εἰ	καὶ αὐτὸς εἰς Ῥωμαίους ἐξήμαρτεν:
[14, 9]	σωτηρίας ἀχαριστεῖν: λογίζεσθαι δ' ὡς,	εἰ	καὶ πολέμου ῥοπὰς βραβεύει τὸ
[14, 9]	αὐτὸν ἀσφαλισάμενος οὕτως εἶχεν, ὡς	εἰ	καλοῖτο πάλιν εἰς τὸ συνέδριον
[14, 3]	ἀποστῆναι λέγων τὸ ἔθνος αὐτοῦ,	εἰ	μὴ βίαιός τις καὶ ταραχώδης
[14, 8]	παθεῖν ἂν ἐκινδύνευσεν τὰ δεινότατα,	εἰ	μὴ παρὰ τὴν ᾐόνα τοῦ
[14, 13]	τἀφανοῦς περιισταμένης, καὶ συνελήφθησαν ἄν,	εἰ	μὴ περιέμενον ἕως ἂν> οἱ
[14, 9]	ἄνθρωπον ἀναιρεῖν καὶ πονηρὸν ὄντα,	εἰ	μὴ πρότερον κατακριθείη τοῦτο παθεῖν
[14, 11]	ἀνελεῖν, ὥρμητο γὰρ ἐπ' αὐτόν,	εἰ	μὴ Ὑρκανὸς δι' Ἀντιπάτρου ἑκατὸν
[14, 1]	καὶ ὅτι κινδυνεύσει τῷ ζῆν,	εἰ	μὴ φυλάξαιτο ποιήσας αὑτὸν ἐκποδών:
[14, 15]	κώμην: οἳ τότε ἔφευγον, καὶ	εἰ	μὴ χειμὼν ἐπέσχεν βαθύς, ἧκεν
[14, 15]	ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς. καὶ γὰρ	εἰ	νυνὶ πρὸς αὐτὸν ἔχουσιν χαλεπῶς
[14, 6]	ἦν, πέμπει πρὸς τοὺς νενοσηκότας,	εἰ	παῦσαι δυνηθείη τῆς παραφροσύνης αὐτοὺς
[14, 13]	καὶ Ὑρκανός, ὡς μεγάλου κακοῦ	εἰ	προέλθοιεν εἰς φιλονεικίαν ἐσομένου. καὶ
[14, 13]	καὶ πεντακοσίας γυναῖκας δώσειν Πάρθοις,	εἰ	τὴν ἀρχὴν Ὑρκανὸν ἀφελόμενοι παραδώσουσιν
[14, 9]	ἐπὶ τούτοις οὐκ ἂν μεμψαίμην,	εἰ	τὸ αὐτοῦ συμφέρον ποιεῖται περὶ
[14, 7]	χρυσὸν ἐξεφόρησεν. (Θαυμάσῃ δὲ μηδείς,	εἰ	τοσοῦτος ἦν πλοῦτος ἐν τῷ
[14, 16]	ἁρπαγάς, πολλὰ διατεινάμενος πρὸς Σόσσιον,	εἰ	χρημάτων τε καὶ ἀνδρῶν Ῥωμαῖοι
[14, 10]	καὶ λιμένας καὶ χώραν καὶ	εἴ	τι ἄλλο ἀφείλετο αὐτῶν ἀποδοθῇ
[14, 10]	καὶ ὑμᾶς οὖν καλῶς ἔχει,	εἴ	τι κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων
[14, 4]	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, καὶ μηδὲ	εἴ	τι περὶ τὰς προσβολὰς δύσκολον
[14, 16]	ἥττης χαλεπωτέραν ἡγούμενος τὴν νίκην,	εἴ	τι τῶν ἀθεάτων παρ' αὐτῶν
[14, 12]	ἀξιοῦμεν ἀκωλύτους διακατέχειν καὶ ὑμᾶς,	εἴ	τινα χωρία Ὑρκανοῦ ὄντα τοῦ
[14, 10]	ἱκανοὺς τῶν πολιτῶν προσέταξεν, ἵνα	εἴ	τινές εἰσιν Ἰουδαῖοι πολῖται Ῥωμαίων
[14, 12]	καὶ γράμματα κατὰ πόλεις, ὅπως	εἴ	τινες ἐλεύθεροι ἢ δοῦλοι ὑπὸ
[14, 8]	εἰς Ῥώμην ἀνάσπαστον γεγονέναι πολέμιον	ἀεὶ	καὶ μηδέποτε εὔνουν ὑπάρξαντα Ῥωμαίοις,
[14, 6]	καὶ δὴ καὶ νεωτέροις χαίροντες	ἀεὶ	πράγμασιν: Πειθόλαος γοῦν τις ὑποστράτηγος
[14, 15]	στὰς ἐπὶ τοῦ στομίου τὸν	ἀεὶ	πρῶτον ἐξιόντα τῶν παίδων ἀπέσφαττεν,
[14, 8]	πειρᾶσθαί τι ποιεῖν ἀγαθὸν ἡμῶν	ἀεὶ	τὴν πόλιν. αἱ μὲν οὖν
[14, 15]	χειμῶνος καταρραγέντος οὐδὲν ποιεῖν δυνάμενος	ἀπάγει	τὴν στρατιὰν εἰς τὰς πλησίον
[14, 7]	πρότερον. Στράβων μὲν δὴ ταῦτα	λέγει.	(Κράσσος δὲ πάντα διοικήσας ὃν
[14, 8]	ἑτέροις πάλιν ἐξ Ὑψικράτους ὀνόματος	λέγει	οὕτως: τὸν δὲ Μιθριδάτην ἐξελθεῖν
[14, 10]	ἀσφαλῶς ἀνακομισθῶσιν. (Λεύκιος Λέντλος ὕπατος	λέγει:	πολίτας Ῥωμαίων Ἰουδαίους, οἵτινές μοι
[14, 1]	τὴν Ἰουδαίαν ἀφικομένων. ταῦτα δὲ	λέγει	χαριζόμενος Ἡρώδῃ τῷ παιδὶ αὐτοῦ
[14, 1]	τὸν ἀδελφὸν αὐτομολοῦσιν. οὗ γενομένου	φεύγει	πρὸς τὴν ἀκρόπολιν Ὑρκανός, ἔνθα
[14, 4]	ὀρώρυκτο καὶ βαθείᾳ περιείχετο φάραγγι:	ἀπερρώγει	γὰρ καὶ τὰ πρὸς τὴν
[14, 1]	πολλοῖς πραγμάτων διὰ τὴν ἀρχαιότητα	δεῖ	μὲν καὶ τὸ τῆς ἀπαγγελίας
[14, 10]	τῆς στρατείας. διὸ πείθεσθαι ἡμᾶς	δεῖ	τῷ στρατηγῷ. ὅμοια δὲ τούτοις
[14, 5]	Ἰουδαίας καὶ τὰ ἄλλα, ὅσων	ἐνέδει,	παρεῖχεν. πεμφθεὶς δὲ πρὸς Ἀρέταν
[14, 9]	Ὑρκανὸς ἀκούων οὐκ ἐφρόντιζεν, ἐν	δέει	δὲ ἦσαν οἱ πρῶτοι τῶν
[14, 10]	κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε καρποῦσθαι, ταῦτα	δοκιμάζει	ἡ σύγκλητος Ὑρκανὸν τὸν ἐθνάρχην
[14, 14]	Ῥώμην ἀφικόμενος πρῶτον μὲν Ἀντωνίῳ	φράζει	τὰ συμβάντα αὐτῷ κατὰ τὴν
[14, 7]	αἱρεῖ καὶ περὶ τρισμυρίους ἀνθρώπους	ἀνδραποδίζει,	Πειθόλαον δὲ τὸν τὴν Ἀριστοβούλου
[14, 11]	φόβῳ καὶ ταραχῇ τὰ πράγματα	μερίζει	τὴν τῶν χρημάτων εἴσπραξιν καὶ
[14, 15]	μὲν τοὺς Ἰουδαίους, Σίλωνα δὲ	σώζει	κακῶς ἀμυνόμενον, ἑλών τε τὴν
[14, 15]	τούτοις ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Σαμαρείας	ᾔει:	πρὸς γὰρ Ἀντώνιον ἐγνώκει περὶ
[14, 15]	παραλαβὼν καὶ Ῥῆσαν τὸ φρούριον	ᾔει	πρὸς τὰ Ἱεροσόλυμα, συνῆπτε δ'
[14, 9]	τάγματος μήτε γυμνὸς καὶ ἀφύλακτος,	ᾔει	πρὸς τὴν δίκην. Σέξστος μέντοι
[14, 15]	νυκτὸς ἀναστὰς μετὰ τοῦ στρατοῦ	προῄει	διὰ τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων δ'
[14, 15]	σκευοφόρα καὶ ἀνδράποδα, πάντα ἀνασωσάμενος	προῄει.	καὶ πλειόνων αὐτοῖς ἐπιθεμένων τῶν
[14, 14]	αὐτῷ πραγμάτων. (Ἔπειτα δόξαν ἀναχωρεῖν	ἀπῄει	μάλα σωφρόνως τὴν ἐπ' Αἰγύπτου.
[14, 13]	ἀλλὰ ψευδεῖς αὐτὸν ὑποψίας ταράξαι,	ἀπῄει	τε πρὸς Πάκορον. ~(Οἰχομένου δὲ
[14, 14]	Ἀράβων βασιλέα πολλὰ πρόσθεν εὐεργετημένον	ἀπῄει	τὴν ἀμοιβὴν κομιούμενος, ὅτε μάλιστα
[14, 15]	τὴν Ἡρώδου γνώμην χρήμασι διεφθαρμένος	ἀπῄει	ὡς κατασκεψόμενος αὐτοῦ τὰ πράγματα.
[14, 5]	ἂν ἐκπολιορκηθῇ τὸ χωρίον, αὐτὸς	ἐπῄει	τὴν ἄλλην Ἰουδαίαν, καὶ ὅσαις
[14, 15]	ἀφ' ἧς ἤρτητο ἡ λάρναξ,	κατῄει	ἐπὶ τὰ στόμια δυσχεράνας τὴν
[14, 13]	κατέσχον οἱ παρόντες, τῷ τε	πλήθει	κατισχύσαντες καὶ ὡς οὐκ ἐχρῆν
[14, 13]	αἰδοῖ τε τῶν λεγομένων καὶ	πλήθει	τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ
[14, 13]	χαράκωμα: ἦν γάρ τι αὐτόθι:	παρεβοήθει	δὲ καὶ Φασάηλος. Πάκορος δ'
[14, 5]	Σκαύρου διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ξενίαν	πείθει	αὐτὸν ἀργύριον ὑπὲρ τοῦ μὴ
[14, 8]	τὴν Ὀνίου χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες.	πείθει	δὲ καὶ τούτους τὰ αὐτῶν
[14, 11]	τοὺς χιλιάρχους, ἐξελθεῖν ἐπὶ Μάλιχον	πείθει	μετὰ ξιφιδίων. οἱ δ' ἐπεξελθόντες
[14, 13]	ὑπαντήσαντος καὶ δεξαμένου ξενίᾳ Πάκορος	πείθει	πρεσβεύσασθαι παρὰ Βαζαφράνην αὐτόν, δόλον
[14, 1]	ἀποκτεῖναι θέλοντα, καὶ μόλις ἐγκείμενος	πείθει	πρὸς Ἀρέταν αὐτῷ συμβουλεύσας φυγεῖν
[14, 16]	ἐξήμαρτεν: ταῦτα φοβούμενος πολλοῖς χρήμασι	πείθει	τὸν Ἀντώνιον ἀνελεῖν Ἀντίγονον. οὗ
[14, 1]	ἀνιείς, ἀλλὰ καὶ δωρεὰς προιέμενος,	πείθει	τὸν Ἀρέταν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[14, 11]	συνήθροιζεν καὶ φόρους αὐταῖς μεγάλους	ἐπετίθει:	μάλιστα δὲ τὴν Ἰουδαίαν ἐκάκωσεν
[14, 15]	καὶ φίλους ὀργιζόμενος ὑπὲρ ὧν	πεπόνθει.	παροξυνθεὶς δ' ἐπὶ τούτοις ὁ
[14, 8]	δὲ τὸ καλούμενον Δέλτα ἤδη	περιεληλύθει,	συμβάλλει τοῖς πολεμίοις περὶ τὸ
[14, 5]	τὸ Ἀντιπάτρου ἑταιρικὸν ὑπήντων Ἀλεξάνδρῳ:	ἠκολούθει	δὲ καὶ Γαβίνιος σὺν τῇ
[14, 15]	δὲ μετὰ τοῦ πλείονος στρατοῦ	ἠκολούθει.	(Ἔτυχεν δ' ἤδη κατὰ τὴν
[14, 15]	ἔπειτα ἅρπῃ τοὺς ἀνθεστῶτας ἐπισπασάμενος	ὠθεῖ	κατὰ τοῦ κρημνοῦ, καὶ τοῖς
[14, 11]	δι' αὐτοῦ κρείττων Ἔλικος γενόμενος	κατακλείει	μὲν αὐτὸν εἰς πύργον, εἶτα
[14, 15]	βασιλεὺς λάρνακας ἐπ' αὐτοὺς πηξάμενος	καθίει	ταύτας σιδηραῖς ἁλύσεσιν ἐκδεδεμένας διὰ
[14, 1]	δι' ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενος ῥᾳδίως.	ἐποίει	δ' αὐτὸν τὸ ἄπραγμον καὶ
[14, 14]	αὐτὸν κακῶν οὐ κατέπληττεν, ἀλλ'	ἐποίει	δεινὸν εὑρίσκειν ἐπιβολὰς ἔργων παραβόλων.
[14, 9]	εἰς τὴν ἐξουσίαν. ταῦτ' Ἀντίπατρον	ἐποίει	θεραπείας παρὰ τοῦ ἔθνους τυγχάνειν
[14, 13]	προμήθειαν τἀνδρὸς εἰς τὴν Ἰδουμαίαν	ἐφθάκει.	τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν
[14, 15]	ὡς δ' οἱ πρῶτοι διεξῆλθον,	ὀπισθοφυλακεῖ	μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι δὲ ἐξαπιναίως
[14, 11]	προσεδόκα δώσειν τὸν Μάλιχον τιμωρίαν	ἐκεῖ	γενόμενον, ὁ δὲ περὶ Τύρον
[14, 13]	πάλιν Ἀντωνίῳ χίλιοι εἰς Τύρον	ἐκεῖ	δόξαντι ἀφικέσθαι. καὶ ὁ Ἀντώνιος
[14, 5]	Ἱεροσολύμων Ἀλέξανδρος, συμπεσόντων δὲ ἀλλήλοις	ἐκεῖ	καὶ μάχης γενομένης κτείνουσι μὲν
[14, 14]	δ' ὑστεραίᾳ παραγενόμενος εἰς Ῥινοκούρουρα	ἐκεῖ	καὶ τὰ περὶ τὸν ἀδελφὸν
[14, 7]	ἔλαβε τὰ χρήματα, ἃ παρέθετο	ἐκεῖ	Κλεοπάτρα βασίλισσα, καὶ τὰ τῶν
[14, 7]	πρῶτον εἰς Ῥωμαίους ἐξημαρτημένοις τῷ	πελέκει	διεχρήσατο. καὶ ὁ μὲν οὕτως
[14, 4]	τοὺς αἰτίους τοῦ πολέμου τῷ	πελέκει	διεχρήσατο. τὸν δὲ Φαῦστον καὶ
[14, 8]	καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ κτείναντος	πελέκει	Σκιπίωνος, ἐδεῖτό τε λαβεῖν οἶκτον
[14, 15]	κελεύει τοὺς στρατιώτας, αὐτὸς δέ,	ἐκεκμήκει	γάρ, εἰσελθὼν εἴς τι δωμάτιον
[14, 11]	καὶ γὰρ ἑστιάσειν αὐτοὺς ἅπαντας	προειρήκει,	ταῖς δ' ἀληθείαις πρὸς τοὺς
[14, 11]	Ἰουδαίας ἀναδείξειν μετὰ τὸν πόλεμον:	συνειστήκει	γὰρ τότε πρός τε Ἀντώνιον
[14, 12]	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον αὐτοῦ	προειστήκει	μέλλων ἄγεσθαι τὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ
[14, 7]	δὲ καὶ ἐθνάρχης αὐτῶν, ὃς	διοικεῖ	τε τὸ ἔθνος καὶ διαιτᾷ
[14, 13]	κεφαλὴν ἐξήγαγε μὲν αὑτὸν ὡς	ἐδόκει	κάλλιστα τοῦ ζῆν παρὰ τοιαύτην
[14, 15]	τῶν ὅπλων. (Ἡρώδῃ δ' οὐκ	ἐδόκει	μένειν ἐφ' ἡσυχίας, ἀλλ' ἐπὶ
[14, 4]	τῶν ἐνεστώτων, ἀλλὰ τοῖς μὲν	ἐδόκει	παραδιδόναι Πομπηίῳ τὴν πόλιν, οἱ
[14, 11]	δὲ τῷ πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον	ἐδόκει	περιγίνεσθαι τἀνδρός, μὴ πολέμου κατάρχειν
[14, 2]	προσβαλὼν τῷ ἱερῷ τὸν Ἀριστόβουλον	ἐπολιόρκει	προστιθεμένου καὶ τοῦ δήμου τῷ
[14, 8]	μὴ δεχομένων αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων	ἐπολιόρκει	τὴν πόλιν. ἠρίστευσε δὲ Ἀντίπατρος
[14, 14]	δὲ ἅπαντα τὸν χρόνον Ἀντίγονος	ἐπολιόρκει	τοὺς ἐν Μασάδα, τῶν μὲν
[14, 10]	οὐκ ἔφθασεν ἀνενεχθῆναι, περὶ τούτων	ἀρέσκει	ἡμῖν γενέσθαι, ὡς καὶ Ποπλίῳ
[14, 10]	ἱεροῖς χρῆσθαι. ἐμοὶ τοίνυν οὐκ	ἀρέσκει	κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων καὶ
[14, 10]	ζήτησις περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀγωγῆς,	ἀρέσκει	μοι κρίσιν γίνεσθαι παρ' αὐτοῖς>
[14, 10]	οἱ πρόγονοι πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον,	ἀρέσκει	τῇ συγκλήτῳ ταῦτα Ὑρκανὸν καὶ
[14, 10]	καθὼς καὶ τὸ πρῶτον, ἡμῖν	ἀρέσκει,	φόρους τε ὑπὲρ ταύτης τῆς
[14, 15]	ἀποληφθεὶς ἐν δυσχωρίαις αὐτός τε	ἀποθνήσκει	γενναίως μαχόμενος καὶ τὸ στράτευμα
[14, 9]	φρόνημα γενναῖος ὁ νεανίας ἀφορμὴν	εὑρίσκει	παραχρῆμα εἰς ἐπίδειξιν τῆς ἀρετῆς.
[14, 15]	Σαμαρείας ᾔει: πρὸς γὰρ Ἀντώνιον	ἐγνώκει	περὶ τούτων ἀφικέσθαι: δεῖσθαι γὰρ
[14, 6]	πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν ἄνοπλοι.	διεγνώκει	δ' εἰς Μαχαιροῦντα ἀπανίστασθαι Ἀριστόβουλος:
[14, 7]	δεσμῶν Ἀριστόβουλον εἰς Συρίαν πέμπειν	διεγνώκει	δύο παραδοὺς αὐτῷ τάγματα, ὡς
[14, 9]	αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ δὲ ὧν	ἐγκαλεῖ	διὰ πονηροὺς συμβούλους ἀλλὰ μὴ
[14, 9]	οὖν ὑπὸ τούτων Ὑρκανὸς Ἡρώδην	ἐκάλει	δικασόμενον ὑπὲρ ὧν διεβάλλετο. ὁ
[14, 8]	τῇ διώξει, τόν τε Μιθριδάτην	ἐκάλει	πλεῖστον ἐν τῇ τροπῇ διασχόντα.
[14, 3]	πατέρα. καὶ δὴ μάρτυρας τούτων	ἐκάλει	τοὺς νέους καὶ σοβαρωτέρους, ὧν
[14, 10]	πέμψας δ' Ὑρκανὸς πρὸς αὐτὸν	παρεκάλει	βεβαιώσασθαι τὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν
[14, 8]	αἷς αὐτοὺς φίλους εἶναι Καίσαρος	παρεκάλει	καὶ ξένια καὶ πάντα τὰ
[14, 1]	τὸν Ὑρκανὸν εἰς τὴν Ἰουδαίαν	παρεκάλει:	καὶ τοῦθ' ἑκάστης ἡμέρας ποιῶν
[14, 4]	καὶ τοῖς Ἱεροσολύμοις αὐτὸν εἰσδεχόμενος	παρεκάλει	παύσασθαι τοῦ πολέμου καὶ πράττειν
[14, 14]	ὑπελάμβανεν, πρόθυμος ἦν οἷς Ἡρώδης	παρεκάλει	συλλαμβάνεσθαι. Καῖσαρ μὲν οὖν καὶ
[14, 8]	συμμάχους ἐλθεῖν ἐπραγματεύσατο τοὺς ἐν	τέλει:	καὶ δι' αὐτὸν οἱ κατὰ
[14, 12]	δὲ καὶ Ἰουδαίων οἱ ἐν	τέλει	κατηγοροῦντες τῶν περὶ Φασάηλον καὶ
[14, 15]	κατέζευξεν, εἱστία μὲν τοὺς ἐν	τέλει,	μετὰ δὲ τὴν συνουσίαν παρῆλθεν
[14, 11]	πολέμου συνερρωγότος καὶ τῶν ἐν	τέλει	πάντων ἐπὶ στρατιᾶς συλλογὴν ἄλλου
[14, 14]	τὰ χρέα καὶ τῶν ἐν	τέλει	παρὰ τοῖς Ἄραψιν εἰς τοῦτο
[14, 9]	καὶ πίστεως. (Οἱ δ' ἐν	τέλει	τῶν Ἰουδαίων ὁρῶντες τὸν Ἀντίπατρον
[14, 8]	ἀρχιερεὺς καὶ ἐθνάρχης τῶν Ἰουδαίων	διατελεῖ	κοινῇ τε τῷ δήμῳ καὶ
[14, 7]	τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς πρόνοιαν ποιούμενος	διετέλει.	~(Μετὰ δὲ τὸν Πομπηίου θάνατον
[14, 1]	συνεχῶς πρὸς τὸν Ὑρκανὸν ποιούμενος	διετέλει	τοὺς λόγους, καὶ ὅτι κινδυνεύσει
[14, 15]	τὰς ἐλπίδας, ἃς ὡς ἐπὶ	βασιλεῖ	βεβαίῳ τὸ λοιπὸν εἶχον. (Ἤθροιστο
[14, 9]	μὴ πάντῃ προσδοκᾶν μέλλοντα πολεμεῖν	βασιλεῖ	καὶ συντρόφῳ, καὶ πολλὰ μὲν
[14, 1]	μάλιστα δὲ ὢν φίλος τῷ	βασιλεῖ	κατάγειν τὸν Ὑρκανὸν εἰς τὴν
[14, 1]	χαριζόμενος Ἡρώδῃ τῷ παιδὶ αὐτοῦ	βασιλεῖ	τῶν Ἰουδαίων ἐκ τύχης τινὸς
[14, 9]	ἐκ τούτων λαμπρότητος οὐδὲν οἷα	φιλεῖ	συμβαίνειν πολλάκις τῆς πρὸς Ὑρκανὸν
[14, 8]	τὸ καλούμενον Δέλτα ἤδη περιεληλύθει,	συμβάλλει	τοῖς πολεμίοις περὶ τὸ καλούμενον
[14, 8]	πεντήκοντα. Μιθριδάτης δὲ περὶ τούτων	ἐπιστέλλει	Καίσαρι τῆς τε νίκης αὐτοῖς
[14, 10]	τοῦ Ὑρκανοῦ γράμματα, μηδὲ βουλευσάμενος	ἐπιστέλλει	τοῖς κατὰ τὴν Ἀσίαν ἅπασιν
[14, 8]	ἐρήριπτο Πομπηίου καταβαλόντος: καὶ ταῦτα	ἐπιστέλλει	τοῖς ὑπάτοις εἰς Ῥώμην ἀναγράψαι
[14, 11]	οἷος εἴη τὸν τρόπον Μάλιχος,	ἀντεπιστέλλει	τιμωρεῖν τῷ πατρί, καὶ λάθρα
[14, 10]	οἱ κατοικοῦντες ἡμῶν ἐν τῇ	πόλει	ἀπ' ἀρχῆς Ἰουδαῖοι πολῖται πολλὰ
[14, 10]	Πείσων πρεσβευτὴς ἐνδημῶν ἐν τῇ	πόλει	ἡμῶν ὁ καὶ τεταγμένος ἐπὶ
[14, 10]	ἐπεὶ ἐντυχόντων τῶν ἐν τῇ	πόλει	Ἰουδαίων Μάρκῳ Ἰουλίῳ Ποντίου υἱῷ
[14, 10]	Ἀσίαν ἅπασιν γράψας τῇ Ἐφεσίων	πόλει	πρωτευούσῃ τῆς Ἀσίας περὶ τῶν
[14, 7]	τέτταρες δ' ἦσαν ἐν τῇ	πόλει	τῶν Κυρηναίων, ἥ τε τῶν
[14, 16]	τὸ πάθος συνέβη τῇ Ἱεροσολυμιτῶν	πόλει	ὑπατεύοντος ἐν Ῥώμῃ Μάρκου Ἀγρίππα
[14, 10]	ὑπεύθυνος ἔστω καὶ ὀφειλέτω τῇ	πόλει.	(Ψήφισμα Σαρδιανῶν. ἔδοξε τῇ βουλῇ
[14, 7]	ἀνελὼν αὐτὸν ὁ πατὴρ Πτολεμαῖος	γαμεῖ	τε τὴν Ἀλεξάνδραν καὶ τῶν
[14, 14]	μὲν ἀνεχώρησεν σὺν τῇ πλείονι	δυνάμει,	ἵνα δὲ μὴ κατάφωρον γένηται
[14, 15]	πέμπει στρατηγὸν Πάππον ὄνομα σὺν	δυνάμει	πολλῇ βουλόμενος παρασχεῖν τοῖς πολεμίοις
[14, 15]	τῶν ἐν τοῖς σπηλαίοις κατοικούντων,	διανέμει	δὲ καὶ ἀργύριον κατ' ἄνδρα
[14, 15]	οὐ μὴν Ἡρώδης τούτων πραττομένων	ἠρέμει,	δέκα δὲ σπείρας ἀναλαβών, ὧν
[14, 11]	Ἀντιπάτρου θάνατον κακουργῆσαι, τάφον τε	ἐκόσμει	τῷ πατρί. καὶ παραγενόμενος Ἡρώδης
[14, 7]	ἦν ὀκτακισχίλια, περιδύειν τοῦ ναοῦ.	λαμβάνει	δὲ καὶ δοκὸν ὁλοσφύρητον χρυσῆν
[14, 7]	ἄλλου τῶν ἐν τῷ ἱερῷ	λαμβάνει,	καὶ παραβὰς τοὺς ὅρκους ἅπαντα
[14, 4]	ὀργὴ δ' ἐπὶ τούτοις Πομπήιον	λαμβάνει,	καὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἐν φυλακῇ
[14, 15]	ὁ ἀδελφὸς πρὸς Ἀντώνιον ἀπερχόμενος	λαμβάνει,	στρατοπεδευσάμενος δὲ ἀνὰ τὰ ὄρη,
[14, 13]	ὀλίγον τιμωρίαν παρὰ τῶν ἀντιστασιωτῶν	λαμβάνει	συμβαλὼν αὐτοῖς εἰς μάχην καὶ
[14, 8]	ἑαυτούς: κἀκεῖνος ἐλθὼν καὶ τούτους	παραλαμβάνει.	(Ἐπεὶ δὲ τὸ καλούμενον Δέλτα
[14, 13]	βασιλέως Ὑρκανὸν καὶ Φασάηλον δεσμώτας	παραλαμβάνει.	σφόδρα δ' ἦν ἄθυμος τῶν
[14, 14]	ὁ μὲν οὕτως τὴν βασιλείαν	παραλαμβάνει	τυχὼν αὐτῆς ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς
[14, 6]	ἐπανελθὼν δ' ἐκ τῆς Αἰγύπτου	καταλαμβάνει	τὴν Συρίαν στάσει καὶ ταραχῇ
[14, 15]	γίνεται, ὀκτακοσίους μὲν τῶν αὐτόθι	προσλαμβάνει,	ἔχων δὲ καὶ Ῥωμαικὸν ἓν
[14, 16]	σφᾶς καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι καὶ	σπάνει	τῶν ἐπιτηδείων: τὸν γὰρ ἑβδοματικὸν
[14, 14]	ἐπ' Ἀλεξανδρείας πλοῦ, τοῖς ἡγεμόσιν	ἐντυγχάνει,	ὑφ' ὧν κατ' αἰδῶ καὶ
[14, 12]	ἤδη καθ' ὁμολογίαν τῷ Ὑρκανοῦ	γένει	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον αὐτοῦ
[14, 9]	καὶ Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμος ὄντι	συγγενεῖ	τοῦ μεγάλου Καίσαρος καὶ διέποντι
[14, 8]	αὐτοῦ εἰκόνα χαλκῆν ἐν τῷ	τεμένει	τοῦ Δήμου καὶ τῶν Χαρίτων,
[14, 13]	καὶ οἱ μὲν ὡς Ἡρώδης	παρῄνει	φέρειν τὴν συμφορὰν ἐπειρῶντο. μικροῦ
[14, 9]	καὶ τὴν ἰσχὺν ἐπιδείξασθαι τῷ	ἔθνει	μόνον. καὶ τὰ μὲν κατὰ
[14, 7]	πόλεως ἀφώρισται μέγα μέρος τῷ	ἔθνει	τούτῳ. καθίσταται δὲ καὶ ἐθνάρχης
[14, 10]	προνοεῖν, ὡς Ὑρκανῷ καὶ τῷ	ἔθνει	τῶν Ἰουδαίων καὶ τοῖς Ὑρκανοῦ
[14, 12]	καὶ ἐθνάρχῃ καὶ τῷ Ἰουδαίων	ἔθνει	χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε, εὖ ἂν
[14, 3]	ἀρχῆς πάλιν εἰς τὴν ἀκρόπολιν	ἀναβαίνει	Πομπηίου συγχωρήσαντος. καὶ τοῦτ' ἐποίησεν
[14, 9]	σὺν μεγάλῳ στίφει, τοῦτον συλλαβὼν	κτείνει	καὶ πολλοὺς τῶν σὺν αὐτῷ
[14, 11]	ἐπιβουλὴν συνθεὶς ἐπὶ Σέξστον Καίσαρα	κτείνει	μὲν ἐκεῖνον, αὐτὸς δὲ τὸ
[14, 2]	Παπυρῶνα νικᾷ τῇ μάχῃ καὶ	κτείνει	περὶ ἑξακισχιλίους τῶν πολεμίων, μεθ'
[14, 7]	τὸν τὴν Ἀριστοβούλου στάσιν διαδεδεγμένον	κτείνει	πρὸς τοῦτ' αὐτὸν Ἀντιπάτρου παραστησαμένου,
[14, 11]	παρ' ᾧ ἑκάτεροι εἱστιῶντο, φαρμάκῳ	κτείνει	τὸν ἄνδρα, καὶ ὁπλίτας ἔχων
[14, 15]	ὑπὸ τῶν Ἀντιγόνου στρατιωτῶν ἀνεσκευάσθαι,	ἐκίνει	τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἀναχωρεῖν
[14, 16]	τὴν τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν ἀντάλλαγμα	κρίνει.	τοῦ δὲ ἀντὶ τῆς πολιορκίας
[14, 13]	ἐτηρεῖτο δὲ ὑπὸ τῶν Πάρθων,	ἐπιτέμνει	αὐτοῦ τὰ ὦτα πραγματευόμενος μηκέτ'
[14, 15]	κρατήσας δὲ τῶν νεκρῶν Ἀντίγονος	ἀποτέμνει	τὴν Ἰωσήπου κεφαλὴν πεντήκοντα ταλάντων
[14, 15]	~(Ἐπεὶ δὲ πλησίον τῶν Σαμοσάτων	γεγόνει,	πέμπει τὸ στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος
[14, 9]	νέῳ παντάπασιν ὄντι: πεντεκαίδεκα γὰρ	ἐγεγόνει	μόνα ἔτη. βλάπτει δὲ οὐδὲν
[14, 5]	μητρὸς πρὸς αὐτὸν ἐλθούσης, ἣ	ἐφρόνει	τὰ Ῥωμαίων τοῦ τε ἀνδρὸς
[14, 10]	ἐμοῦ πάντας ἀνδρείᾳ τοὺς ἐν	τάξει	ὑπερέβαλεν, διὰ ταύτας τὰς αἰτίας
[14, 4]	ἀκρότατον, ὃ τῶν θάμνων τεμνομένων	ὀξεῖ	λίθῳ ἀναπιδύει ὥσπερ ὀπός, ἕωθεν
[14, 8]	καὶ τὸ στρατόπεδον ἐπιμείνας τῇ	διώξει,	τόν τε Μιθριδάτην ἐκάλει πλεῖστον
[14, 13]	Φασάηλος. τούτοις Ἡρώδης οὐκ ἐπίστευσεν:	ἀκηκόει	γὰρ τὴν σύλληψιν τἀδελφοῦ παρ'
[14, 14]	οἰκείων ἀποδρᾶναι βουλεύσασθαι πρὸς Ἄραβας:	ἀκηκόει	γὰρ ὡς Μάλχος τῶν εἰς
[14, 15]	ἕνεκα: τὴν γὰρ τῶν βαρβάρων	ἀκηκόει	κατ' αὐτῶν ἐπίθεσιν. καὶ δὴ
[14, 13]	ταῦτα αὐτὸν Ὀφέλλιος ἐνῆγεν, ὃς	ἀκηκόει	παρὰ Σαραμάλλα τοῦ πλουσιωτάτου τῶν
[14, 14]	Μάλχος τῶν εἰς Ἡρώδην ἁμαρτημάτων	μετανοεῖ.	κατέσχε δ' αὐτὸν ὕσας διὰ
[14, 16]	ἑώρα γινόμενον παρ' αὐτῶν ὧν	ὑπενόει,	ἀλλὰ ἰσχυρῶς ἀντέχοντας ὑπὲρ τῆς
[14, 12]	περὶ τῶν δημοσίων πραγμάτων εἶπεν:	ἐπεὶ	Γάιος Κάσσιος ταύτῃ τῇ ὑποστάσει
[14, 10]	βασκάνως ἡμῶν τὴν γραφὴν πάρεστιν.	ἐπεὶ	γὰρ ἐναργῆ καὶ βλεπόμενα τεκμήρια
[14, 14]	ἤδη σπεύδων τὴν ἐπὶ Πηλουσίου.	ἐπεὶ	δ' αὐτὸν ἐλθόντα νῆες ὁρμοῦσαι
[14, 12]	τοῦτο χρήμασιν Ἡρώδης παρ' Ἀντωνίου.	ἐπεὶ	δ' εἰς Ἔφεσον ἧκεν Ἀντώνιος,
[14, 2]	Ἀριστοβούλου καὶ τῶν συστασιαστῶν αὐτοῦ.	ἐπεὶ	δὲ ἀντιλέγων καὶ παραιτούμενος ἐβιάσθη
[14, 11]	αὐτῷ πέμψας ἐπέσχε τῆς ὁρμῆς.	(Ἐπεὶ	δὲ Κάσσιος ἐκ τῆς Ἰουδαίας
[14, 15]	νοῦν ἔχων αὐτοὺς ὑπὲρ τἀδελφοῦ.	ἐπεὶ	δὲ κατέζευξεν, εἱστία μὲν τοὺς
[14, 15]	σωτῆρα καὶ προστάτην αὐτὸν ἐκάλουν.	~(Ἐπεὶ	δὲ πλησίον τῶν Σαμοσάτων γεγόνει,
[14, 10]	ἡμῶν καὶ τὴν πίστιν ἀγαπήσαντες.	ἐπεὶ	δὲ πολλοὶ διὰ τὴν πρὸς
[14, 8]	κἀκεῖνος ἐλθὼν καὶ τούτους παραλαμβάνει.	(Ἐπεὶ	δὲ τὸ καλούμενον Δέλτα ἤδη
[14, 4]	ὁ τῆς Ῥωμαικῆς ἱστορίας συγγραφεύς.	(Ἐπεὶ	δὲ τοῦ μηχανήματος προσαχθέντος σεισθεὶς
[14, 10]	ἔτους, ὃν σαββατικὸν ἐνιαυτὸν προσαγορεύουσιν,	ἐπεὶ	ἐν αὐτῷ μήτε τὸν ἀπὸ
[14, 10]	Εὐφήμου εἶπεν εἰσηγησαμένων τῶν στρατηγῶν.	ἐπεὶ	ἐντυχόντων τῶν ἐν τῇ πόλει
[14, 16]	ἐνδωσόντων αὐτῶν συνεχώρει ταῦτα. καὶ	ἐπεὶ	μηδὲν ἑώρα γινόμενον παρ' αὐτῶν
[14, 10]	καὶ τῷ δήμῳ στρατηγῶν εἰσηγησαμένων.	ἐπεὶ	οἱ κατοικοῦντες ἡμῶν ἐν τῇ
[14, 2]	ὦ θεὲ βασιλεῦ τῶν ὅλων,	ἐπεὶ	οἱ μετ' ἐμοῦ συνεστῶτες σὸς
[14, 15]	Ἱεριχοῦς καὶ τῆς ἄλλης Ἰουδαίας,	ἐπεὶ	πλησίον γίνεται, τῶν πολεμίων ἐπεξελθόντων
[14, 10]	μηνὸς Δαισίου πρώτῃ> γνώμη στρατηγῶν.	ἐπεὶ	Ῥωμαῖοι κατακολουθοῦντες τῇ τῶν προγόνων
[14, 10]	τῷ δήμῳ εἰσηγησαμένου Μάρκου Ἀλεξάνδρου.	ἐπεὶ	τὸ> πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβές
[14, 7]	δὲ τῆς δοκοῦ ταύτης κρεμαμένων,	ἐπεὶ	τὸν Κράσσον ἑώρα περὶ τὴν
[14, 12]	τὴν τῶν ἐναντιουμένων ἡμῖν ἐπικράτειαν,	ἐπεὶ	τὸν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας πόλεμον
[14, 10]	ἀρχιερεὺς μετὰ συμβουλίου γνώμης ἐπέκρινα.	ἐπεὶ	Ὑρκανὸς Ἀλεξάνδρου Ἰουδαῖος καὶ νῦν
[14, 15]	ἐπιφανεὶς δ' αὐτὸς μετὰ στίφους	τρέπει	μὲν εἰς φυγὴν τοὺς πάλαι
[14, 13]	καρτερῶς μαχεσάμενος πολλάς τε μυριάδας	τρέπει,	τῶν μὲν εἰς τὴν πόλιν
[14, 8]	ἐπίτροπον αὐτὸν ἀποδείκνυσιν τῆς Ἰουδαίας.	ἐπιτρέπει	δὲ καὶ Ὑρκανῷ τὰ τῆς
[14, 15]	Φερώρᾳ τῷ νεωτάτῳ τῶν ἀδελφῶν	ἐπιτρέπει	κελεύσας αὐτὸν ἅμα τειχίζειν καὶ
[14, 13]	καθίστησιν καὶ τὰ Ἰουδαίων αὐτοῖς	ἐπιτρέπει	πράγματα, γράφει δὲ καὶ γράμματα
[14, 8]	τοὺς πολεμίους τὸν μὲν ῥύεται,	προτρέπει	δ' εἰς φυγὴν τοὺς νενικηκότας
[14, 14]	μὲν ἔν τινι ἱερῷ κατάγεται,	καταλελοίπει	γὰρ αὐτόθι πολλοὺς τῶν ἑπομένων,
[14, 7]	τῷ ἱερῷ χρήματα, ἃ Πομπήιος	καταλελοίπει,	δισχίλια δ' ἦν τάλαντα, βαστάσας
[14, 12]	αὐτῷ καὶ Μαρίων, ὃν Τυρίων	καταλελοίπει	τύραννον Κάσσιος: τυραννίσι γὰρ διαλαβὼν
[14, 15]	μάχῃ καὶ τῶν Πάρθων πταισάντων	πέμπει	βοηθὸν ὁ Βεντίδιος Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν
[14, 4]	δὲ ὁ Πομπήιος αὐτῷ δεομένῳ	πέμπει	Γαβίνιον καὶ στρατιώτας ἐπί τε
[14, 6]	ἦν νεωστὶ κατεσκαμμένον, ἀνακτίζειν προαιρουμένου,	πέμπει	Γαβίνιος ἐπ' αὐτὸν στρατιώτας καὶ
[14, 6]	καταλαβὼν Ἀντίπατρον, συνετὸς γὰρ ἦν,	πέμπει	πρὸς τοὺς νενοσηκότας, εἰ παῦσαι
[14, 1]	τῇ Ἰουδαίᾳ Ἀραβία, καὶ δὴ	πέμπει	πρῶτον Ὑρκανὸς πρὸς τὸν τῶν
[14, 2]	ἐξωνεῖσθαι δραχμῶν ἕνδεκα. (Ἐν τούτῳ	πέμπει	Σκαῦρον εἰς Συρίαν Πομπήιος αὐτὸς
[14, 15]	Ἀντίγονος δ' ἐπὶ τὴν Σαμάρειαν	πέμπει	στρατηγὸν Πάππον ὄνομα σὺν δυνάμει
[14, 15]	δὲ πλησίον τῶν Σαμοσάτων γεγόνει,	πέμπει	τὸ στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιος σὺν
[14, 11]	τιμωρεῖν τῷ πατρί, καὶ λάθρα	διαπέμπει	πρὸς τοὺς ἐν Τύρῳ χιλιάρχους
[14, 15]	κατοικούντων ἱππέων ἐπ' αὐτοὺς ἴλην	ἐκπέμπει	καὶ ὁπλιτικοῦ τρία τέλη παῦσαι
[14, 8]	πρὸς αὐτὸν ὑποδέχεται φιλοφρόνως καὶ	προπέμπει	τῆς ἀσφαλοῦς αὐτῶν ἐπανόδου προνοούμενος,
[14, 15]	Ἀντίγονος ἤδη τὴν παντελῆ φυγὴν	ἐσκόπει	καὶ ἀπανάστασιν ἐκ τῆς πόλεως.
[14, 4]	καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν Δημητρίῳ χαριζόμενος τῷ	Γαδαρεῖ	ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ: τὰς δὲ λοιπὰς
[14, 10]	ἐν ταῖς ἐπαρχίαις μαρτυρησάντων Ὑρκανῷ	ἀρχιερεῖ	Ἰουδαίων καὶ Ἰουδαίοις ἐπί τε
[14, 12]	ταῦτα. (Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Ὑρκανῷ	ἀρχιερεῖ	καὶ ἐθνάρχῃ καὶ τῷ Ἰουδαίων
[14, 4]	ὀχυράν, μόνῳ δὲ τῷ βορείῳ	μέρει	φαύλως ἔχουσαν: περιέρχεται γὰρ αὐτὴν
[14, 1]	καὶ Κρητικὸς ἐπεκαλεῖτο, πόλεμον εὐθὺς	ἐκφέρει	πρὸς αὐτὸν Ἀριστόβουλος, καὶ τῆς
[14, 14]	κατὰ Πάρθων πόλεμον Ἡρώδην βασιλεύειν	συμφέρει.	καὶ δόξαν τοῦτο πᾶσι ψηφίζονται.
[14, 8]	εἰς φυγὴν τοὺς νενικηκότας Αἰγυπτίους.	αἱρεῖ	δ' αὐτῶν καὶ τὸ στρατόπεδον
[14, 7]	Ταριχέας μὲν οὖν εὐθὺς προσπεσὼν	αἱρεῖ	καὶ περὶ τρισμυρίους ἀνθρώπους ἀνδραποδίζει,
[14, 1]	εἰς τὸν τοῦ ἱεροῦ περίβολον	αἱρεῖ	προσβαλών. καὶ λόγους ποιησάμενος πρὸς
[14, 15]	Ἡρώδης ἐπανελθών: τοὺς μὲν γὰρ	ἀναιρεῖ	τῶν ἀποστάντων, τοὺς δ' ἀναφυγόντας
[14, 9]	Ἀντίπατρος εἰς τὴν Ἰουδαίαν ὑπέστρεψεν,	ἀνεγείρει	μὲν εὐθὺς τὸ τεῖχος ὑπὸ
[14, 15]	παραχρῆμα μὲν ἀνακόπτει τοὺς πολεμίους,	ἐπεγείρει	δὲ τὸ τῶν οἰκείων φρόνημα
[14, 7]	Χαλκίδος τῆς ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ	ὄρει,	καὶ πέμψας τὸν υἱὸν Φιλιππίωνα
[14, 8]	δὲ ἐπὶ τούτοις καὶ Ἀντιπάτρου	κατηγόρει	βιαίως ἐξηγουμένων τοῦ ἔθνους καὶ
[14, 3]	καὶ δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς δὲ	κατηγόρει,	ὅτι πρεσβύτερος ὢν ἀφαιρεθείη τὸ
[14, 3]	ὑπὲρ Ἀριστοβούλου, ὃς δὴ καὶ	κατηγόρει	τῶν λαβόντων χρήματα Γαβινίου μὲν
[14, 1]	Ἰδουμαῖος Ἀντίπατρος λεγόμενος, πολλῶν μὲν	εὐπόρει	χρημάτων, δραστήριος δὲ ὢν τὴν
[14, 9]	Ἡρώδης κατέπληξεν ἅπαντας καὶ κατηγορεῖν	ἐθάρρει	τὸ λοιπὸν οὐδεὶς τῶν πρὶν
[14, 11]	τότε ἀποστήσας οὐκ ὀλίγα χωρία	ἐφρούρει	καὶ Μάσαδαν τὸ πάντων ἐρυμνότατον.
[14, 4]	τε πόλιν καὶ τὰ βασίλεια	ἐφρούρει	καὶ τὰς οἰκίας τὰς πρὸς
[14, 7]	ἐστὶ ποιῆσαι μηδὲν Μιθριδάτην δεδιότας.	μαρτυρεῖ	δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ
[14, 8]	στρατείας καὶ ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον,	μαρτυρεῖ	δέ μου τῷ λόγῳ καὶ
[14, 15]	ἔχων γυμνὸν καὶ διὰ θυρῶν	χωρεῖ,	καὶ μετὰ τοῦτον δεύτερος καὶ
[14, 5]	Γαβίνιος σὺν τῇ φάλαγγι. καὶ	ἀναχωρεῖ	μὲν ἐγγὺς Ἱεροσολύμων Ἀλέξανδρος, συμπεσόντων
[14, 12]	νίκην Καῖσαρ μὲν ἐπ' Ἰταλίας	ἐχώρει,	Ἀντώνιος δὲ εἰς τὴν Ἀσίαν
[14, 4]	ὥσπερ ὀπός, ἕωθεν ἐπὶ Ἱεροσολύμων	ἐχώρει.	καὶ μετανοήσας Ἀριστόβουλος ἀφικνεῖται πρὸς
[14, 15]	Ἡρώδῃ συμμαχεῖν αὐτὸς ἐπ' Αἰγύπτου	ἐχώρει.	καὶ Σόσσιος μὲν δύο τάγματα
[14, 11]	φρονῶν, ἀλλ' αἰσθόμενος γὰρ ἐκεῖνος	ἐχώρει	πέραν Ἰορδάνου καὶ στρατὸν Ἀράβιον
[14, 15]	διημαρτηκότα παρακούσαντα τῆς ἐκείνου συμβουλίας,	ἀνεχώρει	μὲν εἰς Ἀμμαοῦν πόλιν, οἷς
[14, 16]	ὁ δ' ὡς ἐνδωσόντων αὐτῶν	συνεχώρει	ταῦτα. καὶ ἐπεὶ μηδὲν ἑώρα
[14, 9]	νῦν δι' Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι βούλεσθε,	κολάσει	ὑμᾶς τε καὶ αὐτὸν τὸν
[14, 6]	τῆς Αἰγύπτου καταλαμβάνει τὴν Συρίαν	στάσει	καὶ ταραχῇ νοσοῦσαν: ὁ γὰρ
[14, 12]	ἐπεὶ Γάιος Κάσσιος ταύτῃ τῇ	ὑποστάσει	ἀλλοτρίαν ἐπαρχίαν κατεχομένην ὑπὸ στρατοπέδων
[14, 14]	μὴ δέχεσθαι: ταύτῃ δ' ἐχρῆτο	προφάσει	ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀποδοῦναι τὰ
[14, 9]	καὶ τὴν κεφαλὴν κεκοσμημένος τῇ	συνθέσει	τῆς κόμης καὶ περὶ αὐτὸν
[14, 12]	κατὰ τὴν τοῦ πράγματος ἀξίαν	μελήσει	μοι ἐπεξελθεῖν τὸν οὐχ ὑπακούσαντα.
[14, 1]	διετέλει τοὺς λόγους, καὶ ὅτι	κινδυνεύσει	τῷ ζῆν, εἰ μὴ φυλάξαιτο
[14, 10]	καὶ περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν	πιστεύσει	φιλανθρωπίας, ὅτι ταύτην καὶ διὰ
[14, 1]	τούτοις Ὑρκανὸς ἠπίστει τοῖς λόγοις	φύσει	χρηστὸς ὢν καὶ διαβολὴν δι'
[14, 1]	Ἀντίπατρον ληψόμενον πίστεις, ὡς οὐκ	ἐκδώσει	τοῖς ἐχθροῖς ἱκέτην αὐτοῦ γενόμενον.
[14, 13]	ἄγγελοι παρὰ Φασαήλου πεμφθέντες ἐπὶ	δηλώσει	τῆς τῶν Πάρθων ἀπιστίας, οὓς
[14, 6]	ἐπὶ τὴν Ναβαταίων ἔρχεται, καὶ	κρατεῖ	μὲν τούτων τῇ μάχῃ, Πάρθων
[14, 15]	ἐπεξελθόντων αὐτοῖς ὑπὸ θράσους συμβαλὼν	κρατεῖ	τῇ μάχῃ, καὶ τιμωρῶν τἀδελφῷ
[14, 15]	τινων ἀναφευγόντων ἐπὶ τὰς στέγας	κρατεῖ	τούτων, καὶ τοὺς ὀρόφους τῶν
[14, 11]	δὲ τὸ στράτευμα αὐτοῦ παραλαβὼν	ἐκράτει	τῶν πραγμάτων, πόλεμός τε μέγας
[14, 13]	τοὺς δεδεμένους ἀπέκτεινεν. (Δευτέρῳ δ'	ἔτει	Συρίαν κατέσχον Πάκορός τε ὁ
[14, 1]	τὴν βασιλείαν Ὑρκανοῦ τῷ τρίτῳ	ἔτει	τῆς ἑβδόμης καὶ ἑβδομηκοστῆς πρὸς
[14, 10]	ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς μισθώσεως	ἔτει>	τῆς προσόδου κόρον ὑπεξέλωνται καὶ
[14, 10]	ἵνα ἐν Σιδῶνι τῷ δευτέρῳ	ἔτει	τὸν φόρον ἀποδιδῶσιν τὸ τέταρτον
[14, 10]	μεγαλοψυχίαν, καὶ ὅτι κοινῇ πάντας	εὐεργετεῖ	καὶ κατ' ἰδίαν τοὺς πρὸς
[14, 9]	πεντεκαίδεκα γὰρ ἐγεγόνει μόνα ἔτη.	βλάπτει	δὲ οὐδὲν αὐτὸν ἡ νεότης,
[14, 15]	τὴν ἐκ τοῦ θεοῦ εὔνοιαν:	πίπτει	μὲν γὰρ ἡ στέγη τοῦ
[14, 9]	διέποντι τὴν Συρίαν. ζῆλος δ'	ἐμπίπτει	τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων Φασαήλῳ τῷ
[14, 16]	κάτεισι μὲν ἀπὸ τῆς βάρεως,	προσπίπτει	δὲ τοῖς Σοσσίου ποσίν, κἀκεῖνος
[14, 15]	τῇ περὶ αὐτὸν παραχρῆμα μὲν	ἀνακόπτει	τοὺς πολεμίους, ἐπεγείρει δὲ τὸ
[14, 15]	τι στόμιον πρῶτα μὲν παλτοῖς	ἀνακόπτει	τοὺς πολλοὺς τῶν ἐπὶ τοῦ
[14, 13]	δεινὸν εἶναι πρὸς αὐτὸν ἐπὶ	πίστει	συνελθόντας πρεσβευτὰς ἀποκτεῖναι μηδὲν ἀδικοῦντας.
[14, 1]	ἕξοντα τὴν ἀρχήν. τούτοις Ὑρκανὸς	ἠπίστει	τοῖς λόγοις φύσει χρηστὸς ὢν
[14, 15]	κρημνοῦ, καὶ τοῖς ἔνδον ἐπεισελθὼν	ἀποσφάττει	τε πολλοὺς καὶ εἰσελθὼν εἰς
[14, 4]	τῶν θάμνων τεμνομένων ὀξεῖ λίθῳ	ἀναπιδύει	ὥσπερ ὀπός, ἕωθεν ἐπὶ Ἱεροσολύμων
[14, 9]	ὡς, εἰ καὶ πολέμου ῥοπὰς	βραβεύει	τὸ θεῖον, πλέον ἐστὶ τῆς
[14, 15]	βασιλεύς, ὀψία γὰρ ἦν, δειπνοποιεῖσθαι	κελεύει	τοὺς στρατιώτας, αὐτὸς δέ, ἐκεκμήκει
[14, 2]	προειρημένας αἰτίας λαβὼν τὰ χρήματα	λύει	τὴν πολιορκίαν, κελεύσας ἀναχωρεῖν τὸν
[14, 7]	ἡ δὲ μνᾶ παρ' ἡμῖν	ἰσχύει	λίτρας δύο ἥμισυ. παρέδωκε δ'
[14, 13]	τὰ Ἰουδαίων αὐτοῖς ἐπιτρέπει πράγματα,	γράφει	δὲ καὶ γράμματα Πεντεκαίδεκα τῶν
[14, 6]	καὶ Γαβινίου στρατείας ἐπὶ Ἰουδαίους	γράφει	Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς καὶ Στράβων
[14, 9]	μέντοι ὁ τῆς Συρίας ἡγεμὼν	γράφει	παρακαλῶν Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι τὸν Ἡρώδην
[14, 15]	εἰς φυγὴν τοὺς πάλαι νικῶντας,	ἀναστρέφει	δὲ τοὺς φεύγοντας. ἐνέκειτο δὲ
[14, 4]	Φάβιος καὶ αὐτὸς ἑκατοντάρχης σὺν	στίφει	καρτερῷ. φόνου δὲ ἦν τὰ
[14, 9]	τῆς Συρίας κατατρέχοντα σὺν μεγάλῳ	στίφει,	τοῦτον συλλαβὼν κτείνει καὶ πολλοὺς
[14, 12]	ὁ Μενναίου διὰ τὸ κήδευμα.	συνεμάχει	δ' αὐτῷ καὶ Μαρίων, ὃν
[14, 4]	ἢ μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι ἐν	βραχεῖ	χρόνῳ παρ' ἡμῶν εἰσεπράξαντο, καὶ
[14, 10]	ἑστιᾶσθαι. καὶ ὑμᾶς οὖν καλῶς	ἔχει,	εἴ τι κατὰ τῶν ἡμετέρων
[14, 10]	καὶ τῆς συγκλήτου αὐτοῖς, καλῶς	ἔχει	καὶ ἡμᾶς ἀπομνημονεύειν καὶ προνοεῖν,
[14, 8]	τὸν δῆμον, καὶ ὅτι προαίρεσιν	ἔχει	ποιεῖν ἡμᾶς ὅ τι ποτ'
[14, 8]	ὑπὸ τῆς συγκλήτου δόγμα τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον: Λεύκιος Οὐαλέριος Λευκίου
[14, 4]	καὶ τοὺς ἄλλους ὅσοι τῷ	τείχει	προθύμως ἐπέβησαν τῶν πρεπόντων ἀριστείων
[14, 16]	καὶ διεκάθητο πρὸς τῷ βορείῳ	τείχει	τῆς πόλεως στρατιᾶς ἕνδεκα μὲν
[14, 15]	τῶν πολεμίων τινὲς ὡπλισμένοι συμπεφευγότες	αὐτόθι	διὰ φόβον μεταξὺ λουομένου ὁ
[14, 14]	δ' αὐτὸν ἐλθόντα νῆες ὁρμοῦσαι	αὐτόθι	εἶργον τοῦ ἐπ' Ἀλεξανδρείας πλοῦ,
[14, 6]	εἰς Ῥώμην ἀναπέμπεται καὶ δεθεὶς	αὐτόθι	κατείχετο, βασιλεύσας μὲν καὶ ἀρχιερατεύσας
[14, 13]	ἔξω χαράκωμα: ἦν γάρ τι	αὐτόθι:	παρεβοήθει δὲ καὶ Φασάηλος. Πάκορος
[14, 15]	χωρίων, ἄγοντες καὶ διαρπάζοντες τὴν	αὐτόθι	πᾶσαν. τιμωρεῖται δὲ τούτους Ἡρώδης
[14, 14]	τινι ἱερῷ κατάγεται, καταλελοίπει γὰρ	αὐτόθι	πολλοὺς τῶν ἑπομένων, τῇ δ'
[14, 15]	ὄρος γίνεται, ὀκτακοσίους μὲν τῶν	αὐτόθι	προσλαμβάνει, ἔχων δὲ καὶ Ῥωμαικὸν
[14, 15]	(Καταστήσας δ' ὁ βασιλεὺς τοῖς	αὐτόθι	στρατηγὸν Πτολεμαῖον εἰς Σαμάρειαν ᾤχετο
[14, 15]	δεηθέντος, καταλιπὼν δὲ τὸν Ἰώσηπον	αὐτόθι	σὺν στρατῷ παρῄνεσεν μὴ ἀποκινδυνεύειν
[14, 13]	τὸ ἔρυμα παραγίνεται καὶ καταθέμενος	αὐτόθι	τάς τε γυναῖκας καὶ τοὺς
[14, 15]	εἰς Σαμάρειαν παραγενόμενος καὶ καταθέμενος	αὐτόθι	τήν τε μητέρα καὶ τοὺς
[14, 15]	δεύτερον Τῶν Σαμοσάτων ἐλόχα μὲν	αὐτόθι	τῶν βαρβάρων ἐνέδρα τοὺς φοιτῶντας
[14, 15]	εἰς τὰ πεδία διαλαμβανόντων προλοχίζουσιν	αὐτόθι	τῶν ἱππέων οὐκ ὀλίγους ἠρεμήσοντας
[14, 15]	Συρίας ἦν τὸ κατειλεγμένον, ἐπιθεμένων	αὐτόθι	τῶν πολεμίων, ἀποληφθεὶς ἐν δυσχωρίαις
[14, 13]	αὐτὸς δ' ἐπίστευεν λίαν ἔμφρονι	γυναικί.	(Βουλευομένων δὲ τῶν Πάρθων, τί
[14, 15]	ἔνδον σὺν ἑπτὰ τέκνοις καὶ	γυναικί,	δεομένων τούτων ἐᾶσαι σφᾶς ὑπεξελθεῖν
[14, 10]	καὶ οἱ πρὸ ἐμοῦ ἡγεμόνες,	δίδωμι	τὴν ἀστρατείαν καὶ συγχωρῶ χρῆσθαι
[14, 9]	καὶ παρακαλέσαντες ἔργῳ μὲν ἐγχειρεῖν	μηδενί,	καταπληξάμενον δὲ ἀπειλῇ μόνον μὴ
[14, 16]	καὶ πέμπτης ὀλυμπιάδος τῷ τρίτῳ	μηνὶ	τῇ ἑορτῇ τῆς νηστείας, ὥσπερ
[14, 14]	Αἰγύπτου. καὶ τότε μὲν ἔν	τινι	ἱερῷ κατάγεται, καταλελοίπει γὰρ αὐτόθι
[14, 10]	ἢ εἰς παραχειμασίαν ἢ ἄλλῳ	τινὶ	ὀνόματι, ἀλλ' εἶναι πανταχόθεν ἀνεπηρεάστους.
[14, 14]	αὐτὸς μὲν ἀνεχώρησεν σὺν τῇ	πλείονι	δυνάμει, ἵνα δὲ μὴ κατάφωρον
[14, 13]	προσεῖχον, αὐτὸς δ' ἐπίστευεν λίαν	ἔμφρονι	γυναικί. (Βουλευομένων δὲ τῶν Πάρθων,
[14, 15]	ἐστὶν αὐτοῖς. καὶ γὰρ εἰ	νυνὶ	πρὸς αὐτὸν ἔχουσιν χαλεπῶς καὶ
[14, 10]	ἔν τε τῷ Καπετωλίῳ καὶ	Σιδῶνι	καὶ Τύρῳ καὶ ἐν Ἀσκάλωνι
[14, 10]	χώρας λιμένος ἐξαγωγίου κατ' ἐνιαυτὸν	Σιδῶνι	μοδίους δισμυρίους χοε ὑπεξαιρουμένου τοῦ
[14, 10]	μήτε σπείρουσιν. καὶ ἵνα ἐν	Σιδῶνι	τῷ δευτέρῳ ἔτει τὸν φόρον
[14, 10]	ἦν πλεῖν ἐπ' Ἀφρικῆς πολεμήσων	Σκιπίωνι	καὶ Κάτωνι, πέμψας δ' Ὑρκανὸς
[14, 10]	Σιδῶνι καὶ Τύρῳ καὶ ἐν	Ἀσκάλωνι	καὶ ἐν τοῖς ναοῖς ἐγκεχαραγμένην
[14, 15]	παρακαλῶν τούς τε ὑπὸ τῷ	Σίλωνι	ἡγεμόνας καὶ τοὺς στρατιώτας μὴ
[14, 15]	εἰς τὴν χώραν οὐκέτ' οὐδεμίαν	Σίλωνι	τῆς ἀναχωρήσεως πρόφασιν ὑπελίπετο: πλῆθος
[14, 14]	οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίας καὶ	χειμῶνι	σφοδρῷ περιπεσὼν μόλις εἰς Ῥόδον
[14, 10]	ἐπ' Ἀφρικῆς πολεμήσων Σκιπίωνι καὶ	Κάτωνι,	πέμψας δ' Ὑρκανὸς πρὸς αὐτὸν
[14, 10]	ἀπόδειξιν τῶν λεγομένων ἐγγύθεν ἔχωσιν	οἱ	ἀναγινώσκοντες τὴν πραγματείαν. ἦν δὲ
[14, 13]	ὑπαντιασάντων αὐτοὺς διεκπίπτουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα	οἱ	ἄνθρωποι. προσγενομένων δέ τινων πολλοὶ
[14, 15]	ἐξ ὑποστροφῆς μαχομένων ἐκτείνοντο πάντοθεν	οἱ	βάρβαροι. ἐπέκειτο δ' ὁ βασιλεὺς
[14, 16]	ὧν τε ὑπὲρ τοῦ ἔθνους	οἱ	γονεῖς αὐτοῦ διεπράξαντο. ἀλλ' οὗτοι
[14, 9]	Ὑρκανὸν εὐνοίας παρέβη καὶ πίστεως.	(Οἱ	δ' ἐν τέλει τῶν Ἰουδαίων
[14, 11]	ἐπὶ Μάλιχον πείθει μετὰ ξιφιδίων.	οἱ	δ' ἐπεξελθόντες καὶ πλησίον τῆς
[14, 4]	Ἰουδαίων οἱ μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων,	οἱ	δ' ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν
[14, 15]	εἰς μάχην ἐφόβουν τοὺς Ῥωμαίους.	οἱ	δὲ γυμνῆτες προσιόντες τοῖς παλτοῖς
[14, 15]	διὰ τὴν πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν,	οἱ	δὲ διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν,
[14, 5]	Ἱεροσολύμοις οἱ δὲ ἐν Γαδάροις	οἱ	δὲ ἐν Ἀμαθοῦντι, τέταρτοι δ'
[14, 5]	ἐπολιτεύοντο οἱ μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις	οἱ	δὲ ἐν Γαδάροις οἱ δὲ
[14, 4]	τὴν πόλιν εἰς πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι.	οἱ	δὲ ἕτεροι δεξάμενοι τὴν στρατιὰν
[14, 13]	αὐτῶν ἀπέκτειναν, πλείους δὲ κατέτρωσαν,	οἱ	δὲ λοιποὶ διαφυγόντες ἐπ' οἴκου
[14, 6]	φονεύονται μὲν αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους,	οἱ	δὲ λοιποὶ σκεδασθέντες ὡς ἐδύναντο
[14, 5]	Ἀντώνιον προπέμψας σὺν ἄλλοις ἡγεμόσιν:	οἱ	δὲ ὁπλίσαντες Ῥωμαίων τοὺς ἑπομένους
[14, 15]	εἴρξοντας καὶ λοχήσοντας τοὺς σιτηγοῦντας,	οἱ	δὲ πειθόμενοι τοῖς Ἀντιγόνου προστάγμασιν
[14, 6]	μετὰ χιλίων ηὐτομόλησεν πρὸς αὐτόν:	οἱ	δὲ πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν
[14, 10]	ἐν τῷ ναῷ τῆς Ὁμονοίας.	οἱ	δὲ πρεσβεύοντες παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ
[14, 4]	ἔσφαττον τοὺς ἐν τῷ ἱερῷ,	οἱ	δὲ πρὸς ταῖς θυσίαις οὐδὲν
[14, 15]	ἀδεᾶ τοῖς ἑπομένοις ὁδὸν παρεῖχεν:	οἱ	δὲ σωτῆρα καὶ προστάτην αὐτὸν
[14, 4]	ἐδόκει παραδιδόναι Πομπηίῳ τὴν πόλιν,	οἱ	δὲ τὰ Ἀριστοβούλου φρονοῦντες ἀποκλείειν
[14, 13]	ὡς οὖσιν τῶν ἄλλων δεσπόταις.	οἱ	δὲ τὸ πᾶν εἰδότες ὑπεκρίνοντο
[14, 15]	τοῦ τείχους ἐπέτρεπεν τοῖς ἰδίοις.	οἱ	δὲ τοξεύοντες καὶ πολλῇ προθυμίᾳ
[14, 15]	ἕως ἂν εἰς τὸ ἱππήλατον	οἱ	διεξιόντες ἔλθοιεν. ὡς δ' οἱ
[14, 2]	ἀζύμων ἑορτῆς, ἣν πάσχα λέγομεν,	οἱ	δοκιμώτατοι τῶν Ἰουδαίων ἐκλιπόντες τὴν
[14, 13]	καὶ δὴ πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν	οἱ	δυνατώτατοι παραγίνονται πρὸς αὐτὸν κατηγοροῦντες
[14, 15]	μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι δὲ ἐξαπιναίως	οἱ	ἐκ τῆς ἐνέδρας ὄντες εἰς
[14, 12]	πρεσβεῖαι. παρῆσαν δὲ καὶ Ἰουδαίων	οἱ	ἐν τέλει κατηγοροῦντες τῶν περὶ
[14, 7]	μετήνεγκαν εἰς Κῶ τὰ χρήματα	οἱ	ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἰουδαῖοι διὰ
[14, 9]	δίκην οὐχ ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν δὲ	οἱ	ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ τὸν
[14, 4]	Ῥωμαίοις ἐποίησεν, ἃς δὲ πρότερον	οἱ	ἔνοικοι πόλεις ἐχειρώσαντο τῆς κοίλης
[14, 5]	ἀλλὰ τούτου μὲν αὐτὸν ἐπέσχον	οἱ	ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι. περιιὼν δὲ ἐν
[14, 15]	Σίλων ἧκεν παρ' αὐτὸν καὶ	οἱ	ἡγεμόνες τῶν ἐν τοῖς χειμαδίοις
[14, 2]	παρασχόντες τοῖς δεομένοις. παρασπονδηθέντες δὲ	οἱ	ἱερεῖς ηὔξαντο τὸν θεὸν δίκην
[14, 2]	προθύμως ὅ τε Ἀριστόβουλος καὶ	οἱ	ἱερεῖς ὑπέστησαν καὶ διὰ τῶν
[14, 10]	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι	οἱ	Ἰουδαῖοι ἐν Δήλῳ καί τινες
[14, 6]	καρτερῶς ἡττῶνται τῇ μάχῃ γενναίως	οἱ	Ἰουδαῖοι καὶ προθύμως ἀγωνισάμενοι, βιασαμένων
[14, 8]	Μιθριδάτην ἀπιόντας πρὸς Καίσαρα διεκώλυον	οἱ	Ἰουδαῖοι οἱ τὴν Ὀνίου χώραν>
[14, 10]	πόλιν, ἣν ἀπ' ἀρχῆς ἔσχον	οἱ	Ἰουδαῖοι ποιούμενοι τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[14, 16]	ἱερὸν καὶ τὴν ἄνω πόλιν	οἱ	Ἰουδαῖοι συνέφυγον, δείσαντες δὲ μὴ
[14, 16]	ἅτε σύμπαντος ἠθροισμένου τοῦ πλήθους	οἱ	Ἰουδαῖοι τοῖς περὶ τὸν Ἡρώδην
[14, 15]	τὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν, ἀλλ'	οἱ	καὶ πρότερον τὴν Γαλιλαίαν ταράξαντες
[14, 8]	ἐν τέλει: καὶ δι' αὐτὸν	οἱ	κατὰ τὴν Συρίαν ἅπαντες ἐπεκούρουν
[14, 15]	πρὸς δύσιν τῆς πόλεως κλίμα	οἱ	κατὰ τοῦτο τεταγμένοι φύλακες ἠκόντιζόν
[14, 10]	τῷ δήμῳ στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἐπεὶ	οἱ	κατοικοῦντες ἡμῶν ἐν τῇ πόλει
[14, 5]	ἐν Σαπφώροις τῆς Γαλιλαίας. καὶ	οἱ	μὲν ἀπηλλαγμένοι δυναστείας ἐν ἀριστοκρατίᾳ
[14, 15]	Μασάδα οἰκείους. τῶν δ' ἐπιχωρίων	οἱ	μὲν αὐτῷ διὰ τὴν πατρῴαν
[14, 5]	διένειμε τὸ ἔθνος, καὶ ἐπολιτεύοντο	οἱ	μὲν ἐν Ἱεροσολύμοις οἱ δὲ
[14, 13]	προέλθοιεν εἰς φιλονεικίαν ἐσομένου. καὶ	οἱ	μὲν οὐκ ἐπείθοντο. παραχρῆμα δ'
[14, 13]	ἔτι μᾶλλον ὑπώπτευε τοὺς Πάρθους.	οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι ταύτῃ οὐ
[14, 13]	ἀνέλοιεν. οὐ μὴν ἔδωκεν: ἀλλ'	οἱ	μὲν Πάρθοι διὰ τοῦτ' ἐπὶ
[14, 4]	πάντα ἀνάπλεα. καὶ τῶν Ἰουδαίων	οἱ	μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων, οἱ δ'
[14, 8]	ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ στρατῷ. καὶ	οἱ	μὲν ὡς ἑώρων Ἀντίπατρον καὶ
[14, 13]	αὐτοῖς μόνῃ κεῖσθαι συμβέβηκεν. καὶ	οἱ	μὲν ὡς Ἡρώδης παρῄνει φέρειν
[14, 2]	θεὲ βασιλεῦ τῶν ὅλων, ἐπεὶ	οἱ	μετ' ἐμοῦ συνεστῶτες σὸς δῆμός
[14, 13]	γενομένης κατὰ τὴν ἀγορὰν νικῶσιν	οἱ	νεανίσκοι τοὺς πολεμίους, καὶ συνδιώξαντες
[14, 9]	σοι τῶν πραγμάτων Ἀντίπατρος καὶ	οἱ	παῖδες αὐτοῦ νῦν εἰσιν, μηδὲ
[14, 13]	ἄλλα πάντα τῶν Ἱεροσολύμων διήρπαζον	οἱ	Πάρθοι καὶ τὸ βασίλειον, μόνων
[14, 13]	τὴν πόλιν καὶ τὸ ἱερὸν	οἱ	παρόντες πλὴν τῶν περὶ τὰ
[14, 13]	καὶ μέλλοντα πλήττειν αὑτὸν κατέσχον	οἱ	παρόντες, τῷ τε πλήθει κατισχύσαντες
[14, 13]	ταῦτα γὰρ σὺν ὀλίγοις στρατιώταις	οἱ	περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν. Φασάηλος μὲν
[14, 13]	δὲ καὶ κτείνειν αὐτοὺς παρῃτήσαντο	οἱ	περὶ Ἡρώδην. (Ἠρέμουν δ' οὐδ'
[14, 13]	εἰ μὴ περιέμενον ἕως ἂν>	οἱ	περὶ Ἱεροσόλυμα Πάρθοι Ἡρώδην συλλάβοιεν,
[14, 8]	ὑπήκουον. τούτους δὲ προσθεμένους ἀκούσαντες	οἱ	περὶ Μέμφιν ἐκάλουν καὶ αὐτοὶ
[14, 2]	τῷ θεῷ. ἀποροῦντες δὲ θυμάτων	οἱ	περὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν αὐτοῖς
[14, 13]	δὲ μετὰ ἱππέων ὑπὲρ θαλάττης	οἱ	περὶ Φασάηλον κατάγονται καὶ ἐνταῦθ'
[14, 15]	ἀμοιβὴν τῆς παρ' ἀμφοτέρων εὐεργεσίας,	οἱ	πλείους δὲ διὰ τὰς ἐλπίδας,
[14, 13]	τὸ φοβεῖσθαι, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν	οἱ	πολέμιοι διώκοντες τριβῆς περὶ τὸ
[14, 15]	διὰ τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων δ'	οἱ	πολέμιοι καὶ κρατηθέντες τῇ μάχῃ
[14, 4]	Ἀντωνίου καὶ Μάρκου Τυλλίου Κικέρωνος	οἱ	πολέμιοι μὲν εἰσπεσόντες ἔσφαττον τοὺς
[14, 4]	παρέρρηξέν τι χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν	οἱ	πολέμιοι, πρῶτος δὲ αὐτῶν Κορνήλιος
[14, 13]	δ' ὁσημέραι ἀκροβολισμῶν αὐτοῖς ἀνέμενον	οἱ	πολέμιοι τὸν ἐκ τῆς χώρας
[14, 2]	συνεστῶτες σὸς δῆμός ἐστιν καὶ	οἱ	πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς σοί, δέομαι
[14, 2]	τὸν μὲν ταῦτ' εὐξάμενον περιστάντες	οἱ	πονηροὶ τῶν Ἰουδαίων κατέλευσαν. (Ὁ
[14, 10]	τε οὖν αὐτοῖς, καθὼς καὶ	οἱ	πρὸ ἐμοῦ ἡγεμόνες, δίδωμι τὴν
[14, 10]	ἐπὶ τοῖς δικαίοις, οἷς καὶ	οἱ	πρόγονοι αὐτῶν τὴν ἀρχιερωσύνην διακατέσχον.
[14, 10]	ὃς ἦν πάντων Ἑβραίων πατήρ,	οἱ	πρόγονοι ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖς φίλοι,
[14, 10]	μεγάλῳ πεδίῳ, ἃς Ὑρκανὸς καὶ	οἱ	πρόγονοι πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον, ἀρέσκει
[14, 15]	οἱ διεξιόντες ἔλθοιεν. ὡς δ'	οἱ	πρῶτοι διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδης,
[14, 9]	ἐφρόντιζεν, ἐν δέει δὲ ἦσαν	οἱ	πρῶτοι τῶν Ἰουδαίων ὁρῶντες τὸν
[14, 5]	ἐρύματος πολεμίων, ἐφ' οὓς ἀνῄεσαν	οἱ	Ῥωμαῖοι, Μᾶρκος Ἀντώνιος ἐπιφανῶς ἀγωνισάμενος
[14, 16]	δείσαντες δὲ μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺς	οἱ	Ῥωμαῖοι τὰς καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν
[14, 5]	καὶ μάχης γενομένης κτείνουσι μὲν	οἱ	Ῥωμαῖοι τῶν πολεμίων περὶ τρισχιλίους,
[14, 8]	προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς καὶ	οἱ	συμπρόεδροι Τῷ δήμῳ, Διονύσιος Διονυσίου
[14, 9]	αὐτοῦ τὸ ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν	οἱ	Σύροι: ποθοῦσι γὰρ αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι
[14, 7]	φαρμάκῳ διαφθείρουσιν, θάπτουσι δ' αὐτὸν	οἱ	τὰ Καίσαρος θεραπεύοντες πράγματα, καὶ
[14, 7]	Καίσαρος ἐξουσίας, ἀλλ' αὐτὸν φθάσαντες	οἱ	τὰ Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ διαφθείρουσιν,
[14, 4]	ἐμφανίζων, ἀλλ' ἀλήθεια, μαρτυροῦσι πάντες	οἱ	τὰς κατὰ Πομπήιον πράξεις ἀναγράψαντες,
[14, 13]	τῇ Γαλιλαίᾳ μεθ' ὅπλων ὑπαντῶσιν	οἱ	ταύτῃ τῶν πολεμίων ὑφεστῶτες. καὶ
[14, 8]	πρὸς Καίσαρα διεκώλυον οἱ Ἰουδαῖοι	οἱ	τὴν Ὀνίου χώραν> λεγομένην κατοικοῦντες.
[14, 10]	τοὺς ἄλλους ἅπαντας, ὅτι καὶ	οἱ	τῆς Ἀσίας καὶ οἱ τῆς
[14, 10]	καὶ οἱ τῆς Ἀσίας καὶ	οἱ	τῆς Εὐρώπης βασιλεῖς διὰ σπουδῆς
[14, 15]	παρ' Ἀντωνίου καὶ δευτέρου τάγματος	οἱ	τὸ χωρίον ἔχοντες φοβηθέντες νυκτὸς
[14, 11]	ἀλλοτρίων πόνων. ἐπιπράσκοντο δ' αὔτανδροι	οἱ	τῶν ἄλλων πόλεων> ἐπιμεληταί, καὶ
[14, 13]	ἦν ταῦθ' οὕτως ἔχοντα καὶ	οἱ	φύλακες αὐτῶν ἑωρῶντο. Φασαήλῳ μὲν
[14, 15]	δεῖσθαι γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων,	οἳ	βλάψουσι μᾶλλον αὐτὸν ἢ τοὺς
[14, 4]	ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν δ'	οἳ	καὶ κατὰ κρημνῶν ἑαυτοὺς ἐρρίπτουν
[14, 15]	κατὰ τὸν νόμον τὴν βασιλείαν,	οἳ	μηδὲν ἐξημαρτηκότες αὐτοὶ πρὸς Ῥωμαίους
[14, 15]	ἐπιθεμένων τῶν ἐν τοῖς δρυμῶσιν,	οἳ	πλησίον τῆς εἰς τὸ πεδίον
[14, 3]	διήκουσεν καὶ τῶν ἡγουμένων αὐτῶν,	οἳ	πρός τε ἀλλήλους διεφέροντο Ὑρκανὸς
[14, 15]	πόρρωθεν συγγενόμενοι περὶ τὴν κώμην:	οἳ	τότε ἔφευγον, καὶ εἰ μὴ
[14, 14]	καὶ παρὰ Πάρθων τὴν ἀρχὴν	λάβοι	Ῥωμαίους ὑπεριδών. τῆς δὲ βουλῆς
[14, 4]	καὶ δισχιλίους, Ῥωμαίων δὲ πάνυ	ὀλίγοι.	ἐλήφθη δὲ αἰχμάλωτος καὶ Ἀψάλωμος,
[14, 4]	καὶ τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ	ὀλίγοι	καὶ εἶδον ὅσα μὴ θεμιτὸν
[14, 4]	ἀνεστήκεσαν δὲ καὶ ἐνταῦθα μεγάλοι	πύργοι	καὶ τάφρος τε ὀρώρυκτο καὶ
[14, 13]	μὴ προανῃρημένων τούτων ἐκεῖνος αἰσθόμενος	διαφύγοι.	καὶ ἦν ταῦθ' οὕτως ἔχοντα
[14, 14]	ὅτι ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν καὶ	διαφύγοι	τὰς τῶν ἐχθρῶν χεῖρας πολλὰς
[14, 15]	δωμάτιον ἀπολύσας τοὺς παρόντας. ἐνταῦθα	ἴδοι	τις ἂν τοῦ βασιλέως τὴν
[14, 13]	ἀποσχέσθαι τοῦ κατ' αὐτὸν τολμήματος	αἰδοῖ	τε τῶν λεγομένων καὶ πλήθει
[14, 10]	καὶ ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ	σύνοδοι,	δεδόχθαι καὶ ἡμῖν Ἰουδαίων τοὺς
[14, 4]	ἀποδρᾶναι πᾶν θ' ὅ τι	δέοι	παθεῖν τοῦτο παρ' αὐτοῖς ὑπομεῖναι
[14, 7]	παραδοὺς αὐτῷ τάγματα, ὡς ἂν	εὐτρεπίζοι	τὰ κατ' αὐτὴν δυνατὸς ὤν.
[14, 8]	Ἀλέξανδρος Δωροθέου Ἰουδαίων πρεσβευταί, ἄνδρες	ἀγαθοὶ	καὶ σύμμαχοι διελέχθησαν ἀνανεούμενοι τὰς
[14, 4]	τὴν ἐπιοῦσαν ἐνεργὰ ταῦτ' εἶναι.	μάθοι	δ' ἄν τις ἐντεῦθεν τὴν
[14, 15]	ἀνθ' ὧν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ	πάθοι:	οὗτος γὰρ ἦν αὐτόχειρ ἐκείνου
[14, 13]	μὴν ἔδωκεν: ἀλλ' οἱ μὲν	Πάρθοι	διὰ τοῦτ' ἐπὶ τὴν Ἰουδαίαν
[14, 13]	ἕως ἂν> οἱ περὶ Ἱεροσόλυμα	Πάρθοι	Ἡρώδην συλλάβοιεν, μὴ προανῃρημένων τούτων
[14, 13]	πάντα τῶν Ἱεροσολύμων διήρπαζον οἱ	Πάρθοι	καὶ τὸ βασίλειον, μόνων δὲ
[14, 5]	μὲν οὖν μέρος τῆς στρατιᾶς	ἐνταυθοῖ	καταλιπών, ἕως ἂν ἐκπολιορκηθῇ τὸ
[14, 14]	ἀποβολῆς γενομένης. καὶ δύο μὲν	ἐνταυθοῖ	τῶν φίλων αὐτῷ συνήντησαν, Σαππῖνός
[14, 7]	χρήματα οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ	Ἰουδαῖοι	διὰ τὸν Μιθριδάτου φόβον: οὐ
[14, 10]	δήμῳ χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι οἱ	Ἰουδαῖοι	ἐν Δήλῳ καί τινες τῶν
[14, 6]	ἡττῶνται τῇ μάχῃ γενναίως οἱ	Ἰουδαῖοι	καὶ προθύμως ἀγωνισάμενοι, βιασαμένων τε
[14, 8]	ἀπιόντας πρὸς Καίσαρα διεκώλυον οἱ	Ἰουδαῖοι	οἱ τὴν Ὀνίου χώραν> λεγομένην
[14, 10]	ἣν ἀπ' ἀρχῆς ἔσχον οἱ	Ἰουδαῖοι	ποιούμενοι τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν
[14, 10]	Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.	Ἰουδαῖοι	πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντες μοι ἐπέδειξαν
[14, 10]	ἐν τῇ πόλει ἀπ' ἀρχῆς	Ἰουδαῖοι	πολῖται πολλὰ καὶ μεγάλα φιλάνθρωπα
[14, 10]	προσέταξεν, ἵνα εἴ τινές εἰσιν	Ἰουδαῖοι	πολῖται Ῥωμαίων τούτοις μηδεὶς ἐνοχλῇ
[14, 16]	καὶ τὴν ἄνω πόλιν οἱ	Ἰουδαῖοι	συνέφυγον, δείσαντες δὲ μὴ διακωλύσωσιν
[14, 16]	σύμπαντος ἠθροισμένου τοῦ πλήθους οἱ	Ἰουδαῖοι	τοῖς περὶ τὸν Ἡρώδην ἀντεπολέμουν
[14, 15]	τἀδελφοῦ. καὶ μετὰ τοῦτο ἀποστάντες	Γαλιλαῖοι	τῶν παρὰ σφίσι δυνατῶν τοὺς
[14, 15]	γενεαῖς, τούτους μὲν ἀπέλυσεν λαβών,	Ῥωμαῖοι	δὲ εἰσπεσόντες διήρπασαν τὴν πόλιν
[14, 4]	προσέτι πλείω ἢ μύρια τάλαντα	Ῥωμαῖοι	ἐν βραχεῖ χρόνῳ παρ' ἡμῶν
[14, 10]	Δαισίου πρώτῃ> γνώμη στρατηγῶν. ἐπεὶ	Ῥωμαῖοι	κατακολουθοῦντες τῇ τῶν προγόνων ἀγωγῇ
[14, 15]	ὄρη φεύγειν, ὡς μηδὲν ἔχοντες	Ῥωμαῖοι	λιμῷ διαφθαρεῖεν. Ἡρώδης δὲ τὴν
[14, 5]	πολεμίων, ἐφ' οὓς ἀνῄεσαν οἱ	Ῥωμαῖοι,	Μᾶρκος Ἀντώνιος ἐπιφανῶς ἀγωνισάμενος καὶ
[14, 15]	ἐν Λύδδοις θεραπεύων Ἀντώνιον. καὶ	Ῥωμαῖοι	μὲν ἐν ἀφθόνοις διῆγον ἀνειμένοι
[14, 5]	μὲν αὐτὸν ἐπέσχον οἱ ἐνταῦθα	Ῥωμαῖοι.	περιιὼν δὲ ἐν κύκλῳ τὴν
[14, 13]	οὐκ ἐπείθοντο. παραχρῆμα δ' ἐκδραμόντες	Ῥωμαῖοι	σὺν ἐγχειριδίοις τοὺς μὲν αὐτῶν
[14, 4]	οὐκ ἐᾷ. (Ὃ δὴ καὶ	Ῥωμαῖοι	συνιδόντες κατ' ἐκείνας τὰς ἡμέρας,
[14, 16]	δὲ μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺς οἱ	Ῥωμαῖοι	τὰς καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελεῖν τῷ
[14, 16]	εἰ χρημάτων τε καὶ ἀνδρῶν	Ῥωμαῖοι	τὴν πόλιν κενώσαντες καταλείψουσιν αὐτὸν
[14, 5]	μάχης γενομένης κτείνουσι μὲν οἱ	Ῥωμαῖοι	τῶν πολεμίων περὶ τρισχιλίους, ζωγροῦσι
[14, 13]	πρεσβείας, ἀλλ' ἀπήντων πάλιν Ἀντωνίῳ	χίλιοι	εἰς Τύρον ἐκεῖ δόξαντι ἀφικέσθαι.
[14, 3]	αὐτῷ ταῦτα λέγοντι πλείους ἢ	χίλιοι	τῶν δοκιμωτάτων Ἰουδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντος.
[14, 15]	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ τῶν πολεμίων	ἑξακισχίλιοι	ἀπ' ἄκρων κατιόντες τῶν ὀρῶν
[14, 13]	φοβεῖσθαι, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ	πολέμιοι	διώκοντες τριβῆς περὶ τὸ πταῖσμα
[14, 15]	τῆς Γαλιλαίας. ὑπήντων δ' οἱ	πολέμιοι	καὶ κρατηθέντες τῇ μάχῃ κατεκλείσθησαν
[14, 4]	καὶ Μάρκου Τυλλίου Κικέρωνος οἱ	πολέμιοι	μὲν εἰσπεσόντες ἔσφαττον τοὺς ἐν
[14, 4]	τι χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν οἱ	πολέμιοι,	πρῶτος δὲ αὐτῶν Κορνήλιος Φαῦστος
[14, 13]	ὁσημέραι ἀκροβολισμῶν αὐτοῖς ἀνέμενον οἱ	πολέμιοι	τὸν ἐκ τῆς χώρας ὄχλον
[14, 13]	Τύριοι μὲν οὖν ἀποκλείουσι Πάκορον,	Σιδώνιοι	δὲ καὶ Πτολεμαεῖς ἐδέξαντο. ἴλην
[14, 13]	σατράπης Βαζαφράνης διὰ τῆς μεσογείου.	Τύριοι	μὲν οὖν ἀποκλείουσι Πάκορον, Σιδώνιοι
[14, 13]	τοὺς ἑπομένους, ἦσαν δὲ ὡς	ὀκτακόσιοι,	σίτου τε ὄντος ἐν τῷ
[14, 8]	δὲ τῶν μὲν περὶ τοῦτον	ὀκτακόσιοι,	τῶν δ' Ἀντιπάτρου πεντήκοντα. Μιθριδάτης
[14, 4]	(Τούτου τοῦ πάθους τοῖς Ἱεροσολύμοις	αἴτιοι	κατέστησαν Ὑρκανὸς καὶ Ἀριστόβουλος πρὸς
[14, 4]	ἐποίησεν, ἃς δὲ πρότερον οἱ	ἔνοικοι	πόλεις ἐχειρώσαντο τῆς κοίλης Συρίας
[14, 13]	κατὰ τὴν ἀγορὰν νικῶσιν οἱ	νεανίσκοι	τοὺς πολεμίους, καὶ συνδιώξαντες εἰς
[14, 4]	ἐπίμαχον. ἀνεστήκεσαν δὲ καὶ ἐνταῦθα	μεγάλοι	πύργοι καὶ τάφρος τε ὀρώρυκτο
[14, 13]	τοῦ τείχους συλλαμβάνειν. ἔτυχον δὲ	ἄγγελοι	παρὰ Φασαήλου πεμφθέντες ἐπὶ δηλώσει
[14, 15]	χωρίον Ηττον ἐξωχύρου. (Παρῆσαν δ'	ἄγγελοι	τῶν πεπραγμένων πρὸς τὸν βασιλέα
[14, 10]	οἱ πρόγονοι ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖς	φίλοι,	καθὼς καὶ ἐν τοῖς δημοσίοις
[14, 15]	δὲ διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν,	ἄλλοι	δὲ κατ' ἀμοιβὴν τῆς παρ'
[14, 13]	τοὺς Πάρθους. οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	ταύτῃ οὐ προσεῖχον, αὐτὸς δ'
[14, 7]	ἐξαίρεται πλῆθος, ἀλλὰ πολλοί τε	ἄλλοι	τῶν συγγραφέων ἡμῖν μαρτυροῦσιν καὶ
[14, 6]	αὐτὸν κατασχεῖν καὶ συλληψομένους αὐτόν.	πολλοὶ	δ' Ἀριστοβούλῳ τῶν Ἰουδαίων κατὰ
[14, 10]	τὴν πίστιν ἀγαπήσαντες. ἐπεὶ δὲ	πολλοὶ	διὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς δυσμένειαν
[14, 10]	ἡμέτερα πράγματα ἐπεδείξατο, ὡς αὐτῷ	πολλοὶ	μεμαρτυρήκασιν αὐτοκράτορες, καὶ ἐν τῷ
[14, 15]	πᾶν ἔργον ἐπέσχεν ἐπεξελθοῦσιν: καὶ	πολλοὶ	συγχωρήσαντος τοῦ βασιλέως ἐπικηρυκευσάμενοι παρέδοσαν
[14, 13]	οἱ ἄνθρωποι. προσγενομένων δέ τινων	πολλοὶ	συστραφέντες ἐπὶ τὰ βασίλεια ἧκον
[14, 7]	ἐπὶ τοσοῦτον ἐξαίρεται πλῆθος, ἀλλὰ	πολλοί	τε ἄλλοι τῶν συγγραφέων ἡμῖν
[14, 15]	τὸ μετὰ Σίλωνος στρατιωτικὸν καὶ	πολλοὶ	τῶν ἐκ τῆς πόλεως τὴν
[14, 6]	ηὐτομόλησεν πρὸς αὐτόν: οἱ δὲ	πολλοὶ	τῶν προστιθεμένων ἦσαν ἄνοπλοι. διεγνώκει
[14, 1]	μάχης αὐτῷ γενομένης πρὸς Ἱεριχοῦντι	πολλοὶ	τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ πρὸς τὸν
[14, 6]	δὲ πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν	ἄνοπλοι.	διεγνώκει δ' εἰς Μαχαιροῦντα ἀπανίστασθαι
[14, 12]	ὅπως εἴ τινες ἐλεύθεροι ἢ	δοῦλοι	ὑπὸ δόρυ ἐπράθησαν ὑπὸ Γαίου
[14, 12]	ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐμφανισάντων	μοι	ἐν Ἐφέσῳ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως
[14, 10]	Ἑρμοῦ υἱὸς πολίτης ὑμέτερος προσελθών	μοι	ἐν Τράλλεσιν ἄγοντι τὴν ἀγόραιον
[14, 10]	χαίρειν. Ἰουδαῖοι πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντες	μοι	ἐπέδειξαν αὐτοὺς σύνοδον ἔχειν ἰδίαν
[14, 12]	τὴν τοῦ πράγματος ἀξίαν μελήσει	μοι	ἐπεξελθεῖν τὸν οὐχ ὑπακούσαντα. (Τὸ
[14, 10]	λέγει: πολίτας Ῥωμαίων Ἰουδαίους, οἵτινές	μοι	ἱερὰ ἔχειν καὶ ποιεῖν Ἰουδαικὰ
[14, 15]	ταύτην γὰρ ἦν ἐγγεγυημένος, ὥς	μοι	καὶ πρότερον εἴρηται. ~(Μετὰ δὲ
[14, 10]	περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀγωγῆς, ἀρέσκει	μοι	κρίσιν γίνεσθαι παρ' αὐτοῖς> παραχειμασίαν
[14, 10]	ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐνέτυχόν	μοι	οἱ Ἰουδαῖοι ἐν Δήλῳ καί
[14, 10]	συμμαχίαν. ἔδοξεν δ' ἀναγκαῖον εἶναί	μοι	πάσας ἐκθέσθαι τὰς γεγενημένας Ῥωμαίοις
[14, 10]	καὶ ἐθνάρχου τῶν Ἰουδαίων ἐνεφάνισέν	μοι	περὶ τοῦ μὴ δύνασθαι στρατεύεσθαι
[14, 10]	ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι πρέσβεις Ἰουδαίων	μοι	προσῆλθον ἀξιοῦντες λαβεῖν τὰ συγκλήτου
[14, 12]	Ἀλέξανδρος Θεοδώρου πρεσβευταὶ ἐν Ἐφέσῳ	μοι	συντυχόντες τήν τε ἔμπροσθεν ἐν
[14, 10]	πατρίοις ἔθεσι καὶ ἱεροῖς χρῆσθαι.	ἐμοὶ	τοίνυν οὐκ ἀρέσκει κατὰ τῶν
[14, 6]	ὄντας: οὐ γὰρ ἐγίνοντο αὐτῷ	χρήσιμοι	πρὸς τὰ ἔργα: τοὺς δ'
[14, 13]	μέρος τι λαβεῖν ὁ Ἀντίγονος,	δρυμοὶ	δὲ τὸ χωρίον καλεῖται, καί
[14, 9]	καὶ τιμῶν οἵων ἄν τις	μεταλαμβάνοι	τῶν ὅλων ὢν δεσπότης. ὑπὸ
[14, 8]	τύχην καὶ ὡς δι' αὐτὸν	ἀποθάνοι	φαρμάκοις ἀναιρεθεὶς Ἀριστόβουλος καὶ ὁ
[14, 10]	στρατηγῷ. ὅμοια δὲ τούτοις καὶ	Σαρδιανοὶ	περὶ ἡμῶν ἐψηφίσαντο. (Γάιος Φάννιος
[14, 4]	πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι. οἱ δὲ ἕτεροι	δεξάμενοι	τὴν στρατιὰν ἐνεχείρισαν Πομπηίῳ τήν
[14, 1]	δεξιαῖς πιστωσάμενοι τὰς ὁμολογίας καὶ	κατασπασάμενοι	τοῦ πλήθους παντὸς ὁρῶντος ἀλλήλους
[14, 14]	Μεσσάλας καὶ μετ' αὐτὸν Ἀτρατῖνος,	παραστησάμενοι	τὸν Ἡρώδην τάς τε τοῦ
[14, 13]	Ἡρώδου καὶ τῶν περὶ αὐτὸν	προστησάμενοι	σφῶν τοὺς δεινοτάτους λέγειν. ἀντέλεγεν
[14, 6]	γενναίως οἱ Ἰουδαῖοι καὶ προθύμως	ἀγωνισάμενοι,	βιασαμένων τε τῶν πολεμίων εἰς
[14, 15]	καὶ πολλοὶ συγχωρήσαντος τοῦ βασιλέως	ἐπικηρυκευσάμενοι	παρέδοσαν σφᾶς ὑπηκόους εἶναι. τῷ
[14, 1]	συνθέμενοι καὶ ὅρκοις καὶ δεξιαῖς	πιστωσάμενοι	τὰς ὁμολογίας καὶ κατασπασάμενοι τοῦ
[14, 5]	τῆς Γαλιλαίας. καὶ οἱ μὲν	ἀπηλλαγμένοι	δυναστείας ἐν ἀριστοκρατίᾳ διῆγον. ~(Ἀριστοβούλου
[14, 15]	πόλεως κλίμα οἱ κατὰ τοῦτο	τεταγμένοι	φύλακες ἠκόντιζόν τε καὶ ἐτόξευον
[14, 1]	ἐπὶ τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ	συνθέμενοι	καὶ ὅρκοις καὶ δεξιαῖς πιστωσάμενοι
[14, 15]	Ῥωμαῖοι μὲν ἐν ἀφθόνοις διῆγον	ἀνειμένοι	τῶν ὅπλων. (Ἡρώδῃ δ' οὐκ
[14, 10]	καὶ τόπος αὐτοῖς, εἰς ὃν	συλλεγόμενοι	μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ἐπιτελοῦσιν
[14, 4]	εἰς τὴν πόλιν εἰς πολιορκίαν	εὐτρεπιζόμενοι.	οἱ δὲ ἕτεροι δεξάμενοι τὴν
[14, 15]	λοχήσοντας τοὺς σιτηγοῦντας, οἱ δὲ	πειθόμενοι	τοῖς Ἀντιγόνου προστάγμασιν καὶ πολὺ
[14, 14]	ταύτης αὐτοῖς γεγενημένης, ἐπεξιόντες καὶ	συμπλεκόμενοι	τοῖς περὶ τὸν Ἀντίγονον τοῖς
[14, 3]	ἐπ' αὐτὸν ἄγοντι καθ' ὁδὸν	ἀφικόμενοί	τινες ἐκ πόντου τὴν Μιθριδάτου
[14, 13]	Πάρθοις, εἰ τὴν ἀρχὴν Ὑρκανὸν	ἀφελόμενοι	παραδώσουσιν αὐτῷ καὶ τοὺς περὶ
[14, 4]	τοῖς ὅπλοις ἐκτησάμεθα τοὺς Σύρους	ἀφελόμενοι,	ταύτην ἠναγκάσθημεν ἀποδοῦναι τοῖς Σύροις,
[14, 12]	Μακεδονίας συνεκρότουν, καὶ τόπους εὐφυεῖς	καταλαμβανόμενοι	μέχρι θαλάσσης ἀποτετειχισμένους ὄρεσιν, ὡς
[14, 15]	μέλλον: ἑωρῶντο γὰρ παμπληθεῖς πόρρωθεν	συγγενόμενοι	περὶ τὴν κώμην: οἳ τότε
[14, 15]	ἂν εἰκότα πάσχοιεν τῆς τιμῆς	στερόμενοι.	ταῦτα πρὸς ἀλλήλους αὐτῶν λεγόντων
[14, 14]	θύσοντές τε καὶ τὸ δόγμα	καταθησόμενοι	εἰς τὸ Καπετώλιον. ἑστιᾷ δὲ
[14, 13]	προσβάλλοντές τε καὶ εἰς χεῖρας	ἐρχόμενοι	κατὰ τὴν ὁδόν. οὓς δὴ
[14, 11]	δύναμιν ἱππικήν τε καὶ πεζικήν,	ὑποσχόμενοί	τε καὶ βασιλέα τῆς Ἰουδαίας
[14, 15]	τοῦτον δεύτερος καὶ τρίτος ὁμοίως	ὡπλισμένοι,	οὐδὲν βλάψαντες τὸν βασιλέα ὑπ'
[14, 15]	ἐντὸς οἰκήματι τῶν πολεμίων τινὲς	ὡπλισμένοι	συμπεφευγότες αὐτόθι διὰ φόβον μεταξὺ
[14, 8]	ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ σύμμαχοι διελέχθησαν	ἀνανεούμενοι	τὰς προυπηργμένας πρὸς Ῥωμαίους χάριτας
[14, 1]	ἢ διὰ κάματον τῆς μνήμης	προμηθούμενοι.	τὴν γὰρ ἱστορίαν καὶ τὴν
[14, 16]	στενωποῖς καὶ κατὰ τὰς οἰκίας	συνωθούμενοι	καὶ τῷ ναῷ προσφεύγοντες, ἦν
[14, 12]	καὶ τῶν εὐσεβῶν καὶ δικαίων	ποιούμενοι	πρόνοιαν ἠμυνάμεθα τοὺς μήτε χάριτος
[14, 10]	ἀπ' ἀρχῆς ἔσχον οἱ Ἰουδαῖοι	ποιούμενοι	τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν αὐτῶν
[14, 2]	σὸς δῆμός ἐστιν καὶ οἱ	πολιορκούμενοι	δὲ ἱερεῖς σοί, δέομαι μήτε
[14, 16]	στρατοῦ περικαθημένου σφᾶς καὶ λιμῷ	ταλαιπωρούμενοι	καὶ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων: τὸν
[14, 15]	ἅρπας μεγάλας ἐχόντων, αἷς ἔμελλον	ἐπισπώμενοι	τοὺς ἀνθεστῶτας τῶν λῃστῶν κτείνειν
[14, 16]	ἢ ὑποζυγίοις, λῃστείαις τε λάθρα	χρώμενοι	ἀπορίαν παρέσχον. ταῦτα δ' Ἡρώδης
[14, 16]	δὲ τὸ πλέον ἢ προμηθείᾳ	χρώμενοι	προσελιπάρουν τῷ πολέμῳ εἰς τοὔσχατον,
[14, 15]	καὶ πολλῇ προθυμίᾳ κατ' αὐτῶν	χρώμενοι	ῥᾳδίως αὐτοὺς ἀπὸ τῶν πύργων
[14, 2]	καθιμήσαντες ἔδωκαν αὐτοῖς τὰ χρήματα.	κἀκεῖνοι	λαβόντες οὐκ ἀπέδωκαν τὰ θύματα,
[14, 16]	ἐξέπληττον τοὺς ἔνδον, ἀλλὰ ἀντετεχνῶντο	κἀκεῖνοι	πρὸς τὰ παρὰ τούτων γινόμενα
[14, 10]	τοῖς δικαίοις, οἷς καὶ οἱ	πρόγονοι	αὐτῶν τὴν ἀρχιερωσύνην διακατέσχον. ~(Γάιος
[14, 10]	ἦν πάντων Ἑβραίων πατήρ, οἱ	πρόγονοι	ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖς φίλοι, καθὼς
[14, 10]	πεδίῳ, ἃς Ὑρκανὸς καὶ οἱ	πρόγονοι	πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον, ἀρέσκει τῇ
[14, 4]	τε γὰρ ἐλευθερίαν ἀπεβάλομεν καὶ	ὑπήκοοι	Ῥωμαίοις κατέστημεν καὶ τὴν χώραν,
[14, 13]	πλείους δὲ κατέτρωσαν, οἱ δὲ	λοιποὶ	διαφυγόντες ἐπ' οἴκου ἡσύχαζον. τοῦ
[14, 6]	αὐτῶν εἰς πεντακισχιλίους, οἱ δὲ	λοιποὶ	σκεδασθέντες ὡς ἐδύναντο σώζειν αὑτοὺς
[14, 9]	καὶ τῇ βασιλείᾳ: οὐ γὰρ	ἐπίτροποί	σοι τῶν πραγμάτων Ἀντίπατρος καὶ
[14, 13]	αὐτοὺς διεκπίπτουσιν εἰς Ἱεροσόλυμα οἱ	ἄνθρωποι.	προσγενομένων δέ τινων πολλοὶ συστραφέντες
[14, 15]	ὑποστροφῆς μαχομένων ἐκτείνοντο πάντοθεν οἱ	βάρβαροι.	ἐπέκειτο δ' ὁ βασιλεὺς ἀναιρῶν
[14, 9]	δεδιέναι κρείττων, ἀναστὰς εἶπεν: ἄνδρες	σύνεδροι	καὶ βασιλεῦ, εἰς δίκην μὲν
[14, 8]	ἐπεψήφισεν Δωρόθεος Ἐρχιεὺς καὶ οἱ	συμπρόεδροι	Τῷ δήμῳ, Διονύσιος Διονυσίου εἶπεν:
[14, 11]	τῶν ἀλλοτρίων πόνων. ἐπιπράσκοντο δ'	αὔτανδροι	οἱ τῶν ἄλλων πόλεων> ἐπιμεληταί,
[14, 12]	κατὰ πόλεις, ὅπως εἴ τινες	ἐλεύθεροι	ἢ δοῦλοι ὑπὸ δόρυ ἐπράθησαν
[14, 11]	τὸν Ὑρκανοῦ οἰνοχόον, παρ' ᾧ	ἑκάτεροι	εἱστιῶντο, φαρμάκῳ κτείνει τὸν ἄνδρα,
[14, 4]	εἰς πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι. οἱ δὲ	ἕτεροι	δεξάμενοι τὴν στρατιὰν ἐνεχείρισαν Πομπηίῳ
[14, 10]	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαῖοι πολῖται	ἡμέτεροι	προσελθόντες μοι ἐπέδειξαν αὐτοὺς σύνοδον
[14, 13]	Ἀντώνιος ἐπὶ Δάφνης πυνθάνεται Ὑρκανοῦ,	πότεροι	τοῦ ἔθνους ἄμεινον προίστανται: φήσαντος
[14, 2]	μὲν ταῦτ' εὐξάμενον περιστάντες οἱ	πονηροὶ	τῶν Ἰουδαίων κατέλευσαν. (Ὁ δὲ
[14, 9]	τὸ ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν οἱ	Σύροι:	ποθοῦσι γὰρ αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι τοῦ
[14, 2]	καὶ οἱ πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖς	σοί,	δέομαι μήτε κατὰ τούτων ἐκείνοις
[14, 9]	τῇ βασιλείᾳ: οὐ γὰρ ἐπίτροποί	σοι	τῶν πραγμάτων Ἀντίπατρος καὶ οἱ
[14, 13]	Ἰδουμαίας σώζειν αὑτούς, δοὺς ἐφόδια:	ὅσοι	δ' ἦσαν κοῦφοι καὶ τοὺς
[14, 4]	δὲ Φαῦστον καὶ τοὺς ἄλλους	ὅσοι	τῷ τείχει προθύμως ἐπέβησαν τῶν
[14, 15]	τὸν Ἡρώδην εἰς ταπεινότητα καί	τοι	τοῦ βασιλέως, ἦν γὰρ ἄποπτα
[14, 10]	Σέρριος Πόπλιος Δολοβέλλας Μᾶρκος Ἀντώνιος	ὕπατοι	λόγους ἐποιήσαντο περὶ ὧν δόγματι
[14, 10]	Μᾶρκος Ἀντώνιος καὶ Πόπλιος Δολαβέλλας	ὕπατοι	ὄντες τήν τε σύγκλητον συνήγαγον
[14, 2]	ἑορτῆς, ἣν πάσχα λέγομεν, οἱ	δοκιμώτατοι	τῶν Ἰουδαίων ἐκλιπόντες τὴν χώραν
[14, 13]	δὴ πάλιν Ἰουδαίων ἑκατὸν οἱ	δυνατώτατοι	παραγίνονται πρὸς αὐτὸν κατηγοροῦντες Ἡρώδου
[14, 12]	ἡμῶν: καὶ ὅσα ἐπράθη Ἰουδαίων	ἤτοι	σώματα Ἰουδαίων ἢ κτῆσις ταῦτα
[14, 16]	οὔτε ἀσθενείας γυναικῶν φειδώ, ἀλλὰ	καίτοι	περιπέμποντος τοῦ βασιλέως καὶ φείδεσθαι
[14, 15]	τῶν λῃστῶν κτείνειν καταφερομένους. τὴν	μέντοι	γε κάθεσιν τῶν λαρνάκων σφαλερὰν
[14, 15]	περὶ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις, τὸ	μέντοι	γε πᾶν ἔργον ἐπέσχεν ἐπεξελθοῦσιν:
[14, 13]	εἰλῆφθαι πρὸς τῶν ἀντιστασιωτῶν, ἥκειν	μέντοι	δηλοῦντας ὅσα κατορθώσειε Φασάηλος. τούτοις
[14, 15]	κατὰ τὸν ἀδελφὸν τύχην, προσδεχομένῳ	μέντοι	καὶ αὐτῷ διά τινας ὀνείρων
[14, 15]	κατὰ βάθους ἀπείρου γινομένην: ἔνδον	μέντοι	καὶ τὰ ἐπιτήδεια παρῆν αὐτοῖς.
[14, 8]	παρὰ τοὺς ἀγῶνας αὐτῷ. (Καταλύσας	μέντοι	Καῖσαρ μετὰ χρόνον τὸν πόλεμον
[14, 6]	καὶ ἐν ἄλλοις δεδήλωται. Γαβινίῳ	μέντοι	κατὰ τὴν στρατείαν ἣν ἐφ'
[14, 7]	δὲ Ἐλεάζαρος μόνος ἠπίστατο. ὁ	μέντοι	Κράσσος καὶ ταύτην ὡς οὐδενὸς
[14, 14]	καὶ πρότερον τετράρχης ἀπεδέδεικτο, πολὺ	μέντοι	μᾶλλον διὰ τὸ πρὸς Ἀντίγονον
[14, 14]	πόλιν, ὑπὸ Κλεοπάτρας κατείχετο. πεῖσαι	μέντοι	μένειν αὐτὸν οὐκ ἠδυνήθη εἰς
[14, 9]	ᾔει πρὸς τὴν δίκην. Σέξστος	μέντοι	ὁ τῆς Συρίας ἡγεμὼν γράφει
[14, 13]	δὲ καὶ Πτολεμαεῖς ἐδέξαντο. ἴλην	μέντοι	Πάκορος ἱππέων εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[14, 11]	ἀνύποπτον ἀντιφιλοφρονεῖσθαι τὸν Μάλιχον. (Κασσίῳ	μέντοι	περὶ τῆς τελευτῆς τοῦ πατρὸς
[14, 6]	ἐδύναντο σώζειν αὑτοὺς ἐπειρῶντο. χιλίων	μέντοι	πλείονας ἔχων Ἀριστόβουλος εἰς Μαχαιροῦντα
[14, 15]	χρήμασιν ὑπ' Ἀντιγόνου διεφθαρμένος. Ἡρώδῃ	μέντοι	προιόντι καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἡ
[14, 13]	ἀφιππάσασθαι καὶ μὴ περιμένειν, μάλιστα	μέντοι	πρὸς ταῦτα αὐτὸν Ὀφέλλιος ἐνῆγεν,
[14, 3]	ᾧπερ καὶ κηδεύων ἐτύγχανεν, χιλίοις	μέντοι	ταλάντοις ἐξωνησαμένου τὴν ὑπὲρ τῶν
[14, 6]	λαμπρὸς καὶ μεγαλόψυχος γενόμενος. τὰ	μέντοι	τέκνα αὐτοῦ ἀνῆκεν ἡ σύγκλητος
[14, 9]	αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διεζωσμένους, σαυτὸν	μέντοι	τῆς βασιλείας ὄνομα μόνον ἀκούοντα;
[14, 9]	τῶν ὅλων ὢν δεσπότης. ὑπὸ	μέντοι	τῆς ἐκ τούτων λαμπρότητος οὐδὲν
[14, 3]	τερπωλὴν ὠνόμαζον τὸ δημιούργημα. τοῦτο	μέντοι	τὸ δῶρον ἱστορήκαμεν καὶ ἡμεῖς
[14, 9]	τοσαύτην ἄδειαν αὐτῷ παρασχόντας. ἴστε	μέντοι	τὸν θεὸν μέγαν, καὶ οὗτος,
[14, 13]	χρησαμένων εἰς τὸ τραῦμα. πρὸ	μέντοι	τοῦ τελέως ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν
[14, 3]	καὶ διακλεισθείη τῶν παρόδων. ἔτυχεν	μέντοι	τοῦτο ἐξ Ἀριστοβούλου γενόμενον: οὐ
[14, 1]	πρὸς τὸν Ὑρκανὸν εὔνοιαν. Νικόλαος	μέντοι	φησὶν ὁ Δαμασκηνὸς τοῦτον εἶναι
[14, 5]	Γαδάροις οἱ δὲ ἐν Ἀμαθοῦντι,	τέταρτοι	δ' ἦσαν ἐν Ἱεριχοῦντι, καὶ
[14, 10]	πόλιν ταμίας, ὅπως φροντίσωσιν καὶ	αὐτοὶ	εἰς δέλτους ἀναθεῖναι διπτύχους. ἐγένετο
[14, 9]	οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι μετακινούμενον ὃν	αὐτοὶ	κατέστησαν. ταῦτα λέγων καθίστα τὰ
[14, 15]	ἐκπλήξεως, ἀγαπῶντες δὲ τὸ μηδὲν	αὐτοὶ	παθόντες εἰς τὸ πρόσθεν διεκπεσεῖν.
[14, 10]	τὰ δημόσια ἡμῶν ἀπεθέμεθα καὶ	αὐτοὶ	πάντα ποιεῖν ὑπὲρ Ἰουδαίων σύμμαχοι
[14, 1]	τοῖς περὶ ὧν οὐκ ἴσασιν	αὐτοὶ	πιστεύειν αὐτοῖς μέλλουσιν προτιμῶντας. (Παραλαβόντος
[14, 15]	τὴν βασιλείαν, οἳ μηδὲν ἐξημαρτηκότες	αὐτοὶ	πρὸς Ῥωμαίους καὶ ἱερεῖς ὄντες
[14, 8]	οἱ περὶ Μέμφιν ἐκάλουν καὶ	αὐτοὶ	τὸν Μιθριδάτην πρὸς ἑαυτούς: κἀκεῖνος
[14, 13]	Ἰουδαίων ἀσφαλῆ, συνεπέθεντο δὲ καὶ	οὗτοι	γενομένοις ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα τῆς
[14, 10]	παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέως ἦσαν	οὗτοι:	Λυσίμαχος Παυσανίου Ἀλέξανδρος Θεοδώρου Πάτροκλος
[14, 16]	οἱ γονεῖς αὐτοῦ διεπράξαντο. ἀλλ'	οὗτοι	μὲν διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους
[14, 2]	ὑπακοῦσαι μήτε κατ' ἐκείνων ἃ	οὗτοι	παρακαλοῦσιν εἰς τέλος ἀγαγεῖν. καὶ
[14, 4]	κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον. φθάσαντες δὲ	οὗτοι	τὸ ἱερὸν καταλαμβάνουσι καὶ τὴν
[14, 12]	τῶν ὑπ' αὐτῷ τεταγμένων ἀπολυθῶσιν	οὗτοι,	τοῖς τε ὑπ' ἐμοῦ δοθεῖσιν
[14, 4]	γὰρ ἦσαν αὐτῷ θυγατέρες καὶ	τοσοῦτοι	υἱεῖς, ὧν Ἀλέξανδρος μὲν ἀπέδρα,
[14, 15]	διεξιόντες ἔλθοιεν. ὡς δ' οἱ	πρῶτοι	διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδης, προσπίπτουσι
[14, 9]	ἐν δέει δὲ ἦσαν οἱ	πρῶτοι	τῶν Ἰουδαίων ὁρῶντες τὸν Ἡρώδην
[14, 13]	δοὺς ἐφόδια: ὅσοι δ' ἦσαν	κοῦφοι	καὶ τοὺς ἀναγκαιοτάτους ἀναλαβὼν εἰς
[14, 8]	Ἰουδαίων πρεσβευταί, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ	σύμμαχοι	διελέχθησαν ἀνανεούμενοι τὰς προυπηργμένας πρὸς
[14, 10]	αὐτοὶ πάντα ποιεῖν ὑπὲρ Ἰουδαίων	σύμμαχοι	ὄντες Ῥωμαίων κατὰ τὸ τῆς
[14, 12]	χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε, εὖ ἂν	ἔχοι,	ἔρρωμαι δὲ καὶ αὐτὸς μετὰ
[14, 10]	χαίρειν. εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν	ἔχοι,	κἀγὼ δὲ ἔρρωμαι σὺν τῷ
[14, 3]	πρεσβεῖον ὑπὸ Ἀριστοβούλου καὶ μικρὸν	ἔχοι	μέρος τῆς χώρας ὑφ' αὑτῷ,
[14, 16]	μὲν λογάδες εἴκοσι, ἔπειτα δὲ	ἑκατόνταρχοι	Σοσσίου: ᾑρέθη γὰρ τὸ μὲν
[14, 6]	χώραν ἐπερχόμενος ἔκτεινε πάντας ὅσους	ἐπιτύχοι	τῶν Ῥωμαίων εἴς τε ὄρος
[14, 8]	ἐπεδόθη τοῖς στρατηγοῖς> ψήφισμα Ἀθηναίων.	ἐπὶ	Ἀγαθοκλέους ἄρχοντος Εὐκλῆς Μενάνδρου Ἀλιμούσιος
[14, 12]	εἶχε τιμῆς ἐλθόντα πρὸς αὐτὸν	ἐπὶ	ἀπολογίᾳ τῶν κατηγορούντων, καὶ διὰ
[14, 15]	διὰ τὰς ἐλπίδας, ἃς ὡς	ἐπὶ	βασιλεῖ βεβαίῳ τὸ λοιπὸν εἶχον.
[14, 15]	ἐξεληλυθότας ἤδη ἐκ τῶν Μασάδων	ἐπὶ	Γαλιλαίας ᾤχετο ἐξαιρήσων τινὰ τῶν
[14, 13]	γεγενημένος. ἀκροασάμενος δὲ ἀμφοτέρων Ἀντώνιος	ἐπὶ	Δάφνης πυνθάνεται Ὑρκανοῦ, πότεροι τοῦ
[14, 11]	προεισπέμψας θεράποντα τῷ μὲν δοκεῖν	ἐπὶ	δείπνου παρασκευήν, καὶ γὰρ ἑστιάσειν
[14, 13]	δὲ ἄγγελοι παρὰ Φασαήλου πεμφθέντες	ἐπὶ	δηλώσει τῆς τῶν Πάρθων ἀπιστίας,
[14, 9]	ἠξίουν τε περὶ τοῦ κληθέντα	ἐπὶ	δίκην ἐλθεῖν ἀγανακτοῦντα μεμνῆσθαι καὶ
[14, 9]	καλοῖτο πάλιν εἰς τὸ συνέδριον	ἐπὶ	δίκην οὐχ ὑπακουσόμενος. ἠγανάκτουν δὲ
[14, 16]	ὥρμητο γὰρ τὸ ξενικὸν πλῆθος	ἐπὶ	θέᾳ τοῦ τε ἱεροῦ καὶ
[14, 13]	αὐτὸν ὑποπέμψας ἰατροὺς Ἀντίγονος ὡς	ἐπὶ	θεραπείᾳ διέφθειρεν θανασίμοις χρησαμένων εἰς
[14, 13]	τὸν σὺν αὐτοῖς, ἐδίωκεν τὴν	ἐπὶ	Ἰδουμαίας λαθὼν τοὺς πολεμίους. ὧν
[14, 10]	δημοσίοις εὑρίσκομεν γράμμασιν. (Ψήφισμα Ἁλικαρνασέων.	ἐπὶ	ἱερέως Μέμνονος τοῦ Ἀριστείδου, κατὰ
[14, 15]	πρὸς οἷς ὀλίγους τῶν ἱππέων	ἐπὶ	Ἱεριχοῦντα παραγίνεται, καὶ τὴν μὲν
[14, 15]	γὰρ αὐτῷ σπείρας Μαχαιρᾶ δόντος	ἐπὶ	Ἱεριχοῦντος ἠπείγετο βουλόμενος ἐκθερίσαι τὸν
[14, 15]	αὐτό. καὶ ὁ βασιλεὺς ἔσπευδεν	ἐπὶ	Ἱεριχοῦντος τιμωρήσασθαι κατὰ νοῦν ἔχων
[14, 15]	ἐπέσχεν βαθύς, ἧκεν ἂν καὶ	ἐπὶ	Ἱεροσόλυμα ἡ βασιλέως στρατιὰ θαρροῦσα
[14, 4]	λίθῳ ἀναπιδύει ὥσπερ ὀπός, ἕωθεν	ἐπὶ	Ἱεροσολύμων ἐχώρει. καὶ μετανοήσας Ἀριστόβουλος
[14, 15]	νώτου τοῖς ἐχθροῖς ἔρυμα χωροῦντος	ἐπὶ	Ἱεροσολύμων. ποιησαμένου δὲ καὶ Σίλωνος
[14, 6]	τῆς Πομπηίου καὶ Γαβινίου στρατείας	ἐπὶ	Ἰουδαίους γράφει Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς
[14, 12]	καὶ αὐτὸς ἀηδῶς ἐπεῖδεν τὸ	ἐπὶ	Καίσαρι μύσος. ἀλλὰ τὰς ἐπιβουλὰς
[14, 4]	παραδοὺς καὶ δύο τάγματα Ῥωμαίων	ἐπὶ	Κιλικίας ᾤχετο ἐπειγόμενος εἰς Ῥώμην.
[14, 8]	τὸν δ' ἀδελφὸν αὐτοῦ κολασθέντα	ἐπὶ	λῃστείᾳ ὑπὸ Σκιπίωνος τυχεῖν ὧν
[14, 11]	τιμωρεῖν τῷ πατρὶ μετὰ στρατιᾶς	ἐπὶ	Μάλιχον ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ τῷ
[14, 11]	ἀληθείαις πρὸς τοὺς χιλιάρχους, ἐξελθεῖν	ἐπὶ	Μάλιχον πείθει μετὰ ξιφιδίων. οἱ
[14, 4]	ἔταξεν καὶ τὸ σύμπαν ἔθνος	ἐπὶ	μέγα πρότερον αἰρόμενον ἐντὸς τῶν
[14, 11]	καὶ Μάσαδαν τὸ πάντων ἐρυμνότατον.	ἐπὶ	μὲν οὖν τοῦτον ῥαίσας Ἡρώδης
[14, 14]	πολλῷ δηλουμένων. (Ἀναχθεὶς οὖν ἐκεῖθεν	ἐπὶ	Παμφυλίας καὶ χειμῶνι σφοδρῷ περιπεσὼν
[14, 7]	ἑτέρου καινότερον λέγων. ~(Κράσσος δὲ	ἐπὶ	Πάρθους μέλλων στρατεύειν ἧκεν εἰς
[14, 6]	τὴν Ἰουδαίαν ἐπανέρχεται. (Γαβινίῳ δὲ	ἐπὶ	Πάρθους στρατεύοντι καὶ τὸν Εὐφράτην
[14, 5]	ἅμα ταῖς ἀδελφαῖς. ~(Σκαύρου δ'	ἐπὶ	Πέτραν τῆς Ἀραβίας στρατεύσαντος καὶ
[14, 13]	ἁπάντων διαρκούντως αὐτοῖς ἐξώρμησεν αὐτὸς	ἐπὶ	Πέτρας τῆς Ἀραβίας. ἅμα δ'
[14, 14]	γὰρ ἦν ἤδη σπεύδων τὴν	ἐπὶ	Πηλουσίου. ἐπεὶ δ' αὐτὸν ἐλθόντα
[14, 13]	ἄλλως δεινὸν εἶναι πρὸς αὐτὸν	ἐπὶ	πίστει συνελθόντας πρεσβευτὰς ἀποκτεῖναι μηδὲν
[14, 16]	ὥσπερ ἐκ περιτροπῆς τῆς γενομένης	ἐπὶ	Πομπηίου τοῖς Ἰουδαίοις συμφορᾶς: καὶ
[14, 10]	ἐπιστολὴ τοῦτον περιεῖχεν τὸν τρόπον:	(Ἐπὶ	πρυτάνεως Ἀρτέμωνος μηνὸς Ληναιῶνος προτέρᾳ.
[14, 8]	ψήφισμα τοῦτον περιέχον τὸν τρόπον:	ἐπὶ	πρυτάνεως καὶ ἱερέως Διονυσίου τοῦ
[14, 10]	αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι. (Ψήφισμα Περγαμηνῶν.	ἐπὶ	πρυτάνεως Κρατίππου μηνὸς Δαισίου πρώτῃ>
[14, 10]	ἐπιτήδεια ποιεῖν εἰσάγεσθαι. (Ψήφισμα Ἐφεσίων.	ἐπὶ	πρυτάνεως Μηνοφίλου μηνὸς Ἀρτεμισίου τῇ
[14, 15]	δ' ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς	ἐπὶ	Σαμαρείας ᾔει: πρὸς γὰρ Ἀντώνιον
[14, 11]	τὰ Πομπηίου φρονούντων ἐπιβουλὴν συνθεὶς	ἐπὶ	Σέξστον Καίσαρα κτείνει μὲν ἐκεῖνον,
[14, 11]	καὶ τῶν ἐν τέλει πάντων	ἐπὶ	στρατιᾶς συλλογὴν ἄλλου ἄλλῃ διεσπαρμένων,
[14, 10]	ἀρετῆς καὶ φιλανθρωπίας ἕνεκεν συνεχώρησεν	ἐπὶ	συμφέροντι καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ
[14, 15]	τε παρείη τοῦ δήμου καὶ	ἐπὶ	σωτηρίᾳ τῆς πόλεως, μηδὲν μηδὲ
[14, 13]	προσγενομένων δέ τινων πολλοὶ συστραφέντες	ἐπὶ	τὰ βασίλεια ἧκον καὶ ταῦτα
[14, 15]	ἧς ἤρτητο ἡ λάρναξ, κατῄει	ἐπὶ	τὰ στόμια δυσχεράνας τὴν τριβὴν
[14, 14]	καὶ παντὸς καταφρονήσειε δεινοῦ σπεύδων	ἐπὶ	τὰς ἐλπίδας τὰς παρ' αὐτοῦ
[14, 15]	οἰκήσεων ὁπλιτῶν καί τινων ἀναφευγόντων	ἐπὶ	τὰς στέγας κρατεῖ τούτων, καὶ
[14, 2]	Ἀριστόβουλος δὲ μετὰ πολλῆς δυνάμεως	ἐπί	τε Ἀρέταν καὶ Ὑρκανὸν ἐστράτευσεν
[14, 10]	Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ Ἰουδαίων καὶ Ἰουδαίοις	ἐπί	τε συγκλήτου καὶ δήμου Ῥωμαίων,
[14, 4]	δεομένῳ πέμπει Γαβίνιον καὶ στρατιώτας	ἐπί	τε τὰ χρήματα καὶ τὴν
[14, 16]	ἦν ἀνάπλεα τῶν μὲν Ῥωμαίων	ἐπὶ	τῇ τριβῇ τῆς πολιορκίας διωργισμένων,
[14, 10]	πρεσβευτῶν ἀνακομιδῆς. ἀπεδεξάμεθα δὲ καὶ	ἐπὶ	τὴν βουλὴν καὶ τὴν ἐκκλησίαν
[14, 10]	τοῦ δήμου καὶ νῦν εἰσελθόντες	ἐπὶ	τὴν βουλὴν καὶ τὸν δῆμον
[14, 7]	πολεμήσων Μιθριδάτῃ καὶ Λεύκολλον πέμψας	ἐπὶ	τὴν ἐν Κυρήνῃ στάσιν Τοῦ
[14, 15]	ἐδόκει μένειν ἐφ' ἡσυχίας, ἀλλ'	ἐπὶ	τὴν Ἰδουμαίαν τὸν ἀδελφὸν Ἰώσηπον
[14, 13]	οἱ μὲν Πάρθοι διὰ τοῦτ'	ἐπὶ	τὴν Ἰουδαίαν ἐστράτευσαν κατάγοντες Ἀντίγονον,
[14, 6]	πόλιν, ὡς ἦν Ἀντιπάτρῳ θέλοντι,	ἐπὶ	τὴν Ναβαταίων ἔρχεται, καὶ κρατεῖ
[14, 7]	ὃν αὐτὸς ἐβούλετο τρόπον ἐξώρμησεν	ἐπὶ	τὴν Παρθυαίαν: καὶ αὐτὸς μὲν
[14, 4]	Ἀριστόβουλον ἐν φυλακῇ καταστήσας αὐτὸς	ἐπὶ	τὴν πόλιν ἔρχεται τὰ μὲν
[14, 15]	τὴν λαπάραν ἔβαλεν. Ἀντίγονος δ'	ἐπὶ	τὴν Σαμάρειαν πέμπει στρατηγὸν Πάππον
[14, 3]	δύναμιν ἐκ τῶν χειμαδίων ὥρμησεν	ἐπὶ	τῆς Δαμασκηνῆς. καὶ τήν τε
[14, 14]	τὴν βασιλείαν παραλαμβάνει τυχὼν αὐτῆς	ἐπὶ	τῆς ἑκατοστῆς καὶ ὀγδοηκοστῆς καὶ
[14, 16]	Μάρκου Ἀγρίππα καὶ Κανιδίου Γάλλου	ἐπὶ	τῆς ἑκατοστῆς ὀγδοηκοστῆς καὶ πέμπτης
[14, 10]	πόλει ἡμῶν ὁ καὶ τεταγμένος	ἐπὶ	τῆς στρατολογίας προσκαλεσάμενος ἡμᾶς καὶ
[14, 13]	ταχὺ δὲ Ἡρώδης, ἵδρυντο γὰρ	ἐπὶ	τῆς ψάμμου πρὸ τῆς πόλεως,
[14, 5]	διαπραξάμενος κατὰ τὴν χώραν ἐπάνεισιν	ἐπὶ	τὸ Ἀλεξάνδρειον, καὶ τὴν πολιορκίαν
[14, 16]	τρισμυρίους γὰρ ἦσαν. πάντες δ'	ἐπὶ	τὸ Ἱεροσολυμιτῶν ἠθροίζοντο τεῖχος, καὶ
[14, 16]	κατὰ ταῦτ' εἶναι. ἀναβαίνουσιν δὲ	ἐπὶ	τὸ τεῖχος πρῶτον μὲν λογάδες
[14, 12]	πάροδον ταμιεύεσθαι, τῶν θεῶν αὐτοὺς	ἐπὶ	τοῖς ἀδίκοις ἐγχειρήμασιν κατεψηφισμένων ἐκρατήσαμεν.
[14, 10]	Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ἔθνους εἶναι	ἐπὶ	τοῖς δικαίοις, οἷς καὶ οἱ
[14, 10]	ταῦτα Ὑρκανὸν καὶ Ἰουδαίους ἔχειν	ἐπὶ	τοῖς δικαίοις οἷς καὶ πρότερον
[14, 1]	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ κτῆσιν. ταῦτα	ἐπὶ	τοῖς ἐν τῷ ἱερῷ συνθέμενοι
[14, 13]	ὡς οὐκ ἐχρῆν αὐτοὺς ἐγκαταλιπεῖν	ἐπὶ	τοῖς ἐχθροῖς ἐσομένους λέγοντες: οὐ
[14, 9]	Ἀντιπάτρου, καί μέχρι πότε, ἔφασαν,	ἐπὶ	τοῖς πραττομένοις ἡσυχάσεις; ἦ οὐχ
[14, 8]	πονήσειεν αὐτὸς καὶ συνεργήσειεν ὑπεμίμνησκεν	ἐπὶ	τοῖς στρατεύμασιν Ποιούμενος τοὺς λόγους
[14, 7]	τὸν Ἀριστοβούλου αἰτιασάμενος τὸν νεανίσκον	ἐπὶ	τοῖς τὸ πρῶτον εἰς Ῥωμαίους
[14, 15]	ὁμοφύλων ἤλαυνε διὰ τῆς Γαλιλαίας	ἐπὶ	τὸν Ἀντίγονον. συνελάμβανον δ' αὐτῷ
[14, 2]	ἀποδειξάντων ὅλης τῆς Ἀρέτας ἐστράτευσεν	ἐπὶ	τὸν Ἀριστόβουλον μετὰ πέντε μυριάδων
[14, 3]	ὑπάρχουσιν αὐτῷ Ῥωμαίων τάγμασιν ἐστράτευσεν	ἐπὶ	τὸν Ἀριστόβουλον. ὡς δὲ παραμειψάμενος
[14, 15]	τῆς στρατιᾶς αὐτὸς εἰς Σαμάρειαν	ἐπὶ	τὸν γάμον ᾤχετο ἀξόμενος τὴν
[14, 7]	παρέθετο. Κάσσιος μὲν οὖν ἀναστρατευσάμενος	ἐπὶ	τὸν Εὐφράτην ἠπείγετο ὑπαντιάσων τοῖς
[14, 13]	κακίζοντα τοὺς Πάρθους. ὁ δ'	ἐπὶ	τὸν Ἡρώδην ἀπεσταλμένος εὐνοῦχος ἐντολὰς
[14, 15]	τε τὰς πόλεις ἐμπρήσας ἐπανῆλθεν	ἐπὶ	τὸν Πάππον: ἐστρατοπεδεύσατο δ' οὗτος
[14, 15]	τοῦ πολέμου, ἔπειτα δὲ καὶ	ἐπὶ	τὸν σφέτερον καλεῖν τοὺς συμμάχους.
[14, 7]	ὑπὸ ἀλαζονείας ἡμετέρας καὶ περιττολογίας	ἐπὶ	τοσοῦτον ἐξαίρεται πλῆθος, ἀλλὰ πολλοί
[14, 16]	αὐτὸν ἐρημίας βασιλέα, καὶ ὡς	ἐπὶ	τοσούτῳ πολιτῶν φόνῳ βραχὺ καὶ
[14, 11]	πλησίον τῆς πόλεως αὐτῷ περιτυχόντες	ἐπὶ	τοῦ αἰγιαλοῦ κατακεντοῦσι τὸν ἄνδρα.
[14, 4]	καὶ περὶ ἐνάτην ὥραν ἱερουργούντων	ἐπὶ	τοῦ βωμοῦ, καὶ μηδὲ εἴ
[14, 15]	παλτοῖς ἀνακόπτει τοὺς πολλοὺς τῶν	ἐπὶ	τοῦ στομίου, ἔπειτα ἅρπῃ τοὺς
[14, 15]	ὑπεξελθεῖν πρὸς τοὺς πολεμίους, στὰς	ἐπὶ	τοῦ στομίου τὸν ἀεὶ πρῶτον
[14, 15]	αὐτῷ προστέθειτο. ὡρμηκότα δ' αὐτὸν	ἐπὶ	τοὺς ἐν Μεσάδα, ἀναγκαῖον γὰρ
[14, 15]	καλεῖν τοὺς συμμάχους. ὁ δ'	ἐπὶ	τοὺς ἐν τοῖς σπηλαίοις λῃστὰς
[14, 3]	τούτοις ὁ Πομπήιος, καὶ τὴν	ἐπὶ	τοὺς Ναβαταίους ἀναλαβὼν στρατιὰν ἔκ
[14, 3]	Ἀριστόβουλος: τάς τε καταδρομὰς τὰς	ἐπὶ	τοὺς ὁμόρους καὶ τὰ πειρατήρια
[14, 15]	δὲ Συρίαν Οὐεντίδιος Σίλωνα μεταπεμπόμενος	ἐπὶ	τοὺς Πάρθους ἐπέστελλεν πρῶτον μὲν
[14, 12]	πρὸς αὐτὸν δικαιολογίαν, ὅταν ἔλθωμεν	ἐπὶ	τοὺς τόπους ἐξέσται ὑμῖν ταύτῃ
[14, 5]	ἐγγυητὴς τριακοσίων ταλάντων γίνεται. καὶ	ἐπὶ	τούτοις ἔλυσε τὸν πόλεμον Σκαῦρος
[14, 8]	τῆς ἀρχῆς ἐκβεβλημένου, Ὑρκανοῦ δὲ	ἐπὶ	τούτοις καὶ Ἀντιπάτρου κατηγόρει βιαίως
[14, 15]	ὑπὲρ ὧν πεπόνθει. παροξυνθεὶς δ'	ἐπὶ	τούτοις ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Σαμαρείας
[14, 3]	τὴν Ἰουδαίαν ἀπῆρεν. (Ὀργίζεται δ'	ἐπὶ	τούτοις ὁ Πομπήιος, καὶ τὴν
[14, 9]	τὸ δίκαιον. ἀλλ' Ἡρώδην μὲν	ἐπὶ	τούτοις οὐκ ἂν μεμψαίμην, εἰ
[14, 14]	Ῥωμαίους ὑπεριδών. τῆς δὲ βουλῆς	ἐπὶ	τούτοις παρωξυμμένης παρελθὼν Ἀντώνιος ἐδίδασκεν
[14, 4]	τὰ συγκείμενα γενέσθαι. ὀργὴ δ'	ἐπὶ	τούτοις Πομπήιον λαμβάνει, καὶ τὸν
[14, 10]	ψηφισαμένου καὶ τῆς συγκλήτου ἔσχον.	ἐπὶ	τούτοις τε τοῖς δικαίοις χρῆσθαι
[14, 12]	φρουρᾶς εἶχεν. ἐλθὼν δὲ καὶ	ἐπὶ	τοῦτον Ἡρώδης ἅπαντα μὲν αὐτὸν
[14, 9]	χώραν ἐκαθάρευσεν. ὕμνουν γοῦν αὐτὸν	ἐπὶ	τούτῳ κατά τε κώμας καὶ
[14, 10]	Αὔλου υἱὸς Τέρτιος, Ἄππιος Μηνᾶς.	ἐπὶ	τούτων ὁ Λέντλος δόγμα ἐξέθετο:
[14, 12]	βίαν τε αὐτοῖς μηδεμίαν προσφέρειν	ἐπὶ	τῷ ἀσθενεῖς αὐτοὺς ποιεῖν τῶν
[14, 1]	περὶ συμβάσεως καταλύεται τὴν ἔχθραν	ἐπὶ	τῷ βασιλεύειν μὲν Ἀριστόβουλον, αὐτὸν
[14, 11]	ἐν ἄλλοις δεδήλωται. (Τοῦ δ'	ἐπὶ	τῷ Καίσαρος θανάτῳ πολέμου συνερρωγότος
[14, 1]	δὲ ταῦτ' ἀκούων συμφέρειν ἦν	ἐπὶ	τῷ πρὸς τὸν Ἀρέταν ἀποδρᾶναι,
[14, 15]	ὁπλιτῶν περὶ Ἱεριχοῦντα ἀθροίσαντες παρεφύλασσον	ἐπὶ	τῶν ὀρῶν καθεσθέντες τοὺς τὰ
[14, 15]	ἐτόλμα δ' οὐδεὶς προσελθεῖν τοῖς	ἐπὶ	τῶν στομίων, ἀλλ' ὑπὸ δέους
[14, 8]	κομισθεῖσαν ἀσπίδα προσδέξασθαι. ταῦτα ἐγένετο	ἐπὶ	Ὑρκανοῦ ἀρχιερέως καὶ ἐθνάρχου ἔτους
[14, 11]	ἐν Ἱεροσολύμοις μετὰ στρατιᾶς ὥρμησεν	ἐπὶ	Φασάηλον ὅ τε δῆμος ἔνοπλος
[14, 7]	νεκρὸς ἔκειτο ἐν μέλιτι κεκηδευμένος	ἐπὶ	χρόνον πολὺν ἕως Ἀντώνιος αὐτὸν
[14, 9]	δὲ διὰ τοῦτο καὶ Σέξστῳ	Καίσαρι	γνώριμος ὄντι συγγενεῖ τοῦ μεγάλου
[14, 12]	αὐτὸς ἀηδῶς ἐπεῖδεν τὸ ἐπὶ	Καίσαρι	μύσος. ἀλλὰ τὰς ἐπιβουλὰς αὐτῶν
[14, 8]	τὴν νίκην τὴν ἐπ' αὐτῷ	Καίσαρι	πολεμοῦντι κατ' Αἴγυπτον πολλὰ χρήσιμον
[14, 8]	Μιθριδάτης δὲ περὶ τούτων ἐπιστέλλει	Καίσαρι	τῆς τε νίκης αὐτοῖς ἅμα
[14, 13]	αὐτοῖς ἐκ τοῦ φανεροῦ ἐπιχειρεῖν	ἀνδρὶ	τηλικούτῳ, καὶ ὑπερθεμένων εἰς τὴν
[14, 1]	τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Τῶν δὲ	περὶ	Ἀλεξάνδραν τὴν βασίλισσαν καὶ τὸν
[14, 8]	Πηλούσιον οὕτως εἶχεν. τοὺς δὲ	περὶ	Ἀντίπατρον καὶ Μιθριδάτην ἀπιόντας πρὸς
[14, 13]	βασίλειον κατεσκεύασεν ἀξιολογώτατον καὶ πόλιν	περὶ	αὐτὸ Ἡρωδίαν προσαγορεύσας. γενομένῳ δὲ
[14, 4]	κἀν τούτῳ ἀξίως ἔπραξεν τῆς	περὶ	αὐτὸν ἀρετῆς. τῇ τε ὑστεραίᾳ
[14, 9]	τῇ συνθέσει τῆς κόμης καὶ	περὶ	αὐτὸν ἔχων ὁπλίτας, ἵνα ἂν
[14, 4]	ἐντὸς ὁ Πομπήιος καὶ τῶν	περὶ	αὐτὸν οὐκ ὀλίγοι καὶ εἶδον
[14, 15]	ὁ βασιλεὺς τῇ ῥύμῃ τῇ	περὶ	αὐτὸν παραχρῆμα μὲν ἀνακόπτει τοὺς
[14, 13]	αὐτὸν κατηγοροῦντες Ἡρώδου καὶ τῶν	περὶ	αὐτὸν προστησάμενοι σφῶν τοὺς δεινοτάτους
[14, 8]	εὔνους ὢν καὶ πάσῃ χρώμενος	περὶ	αὐτοὺς σπουδῇ καὶ τοὺς παραγινομένους
[14, 10]	λαβεῖν τὰ συγκλήτου δόγματα τὰ	περὶ	αὐτῶν γεγονότα. ὑποτέτακται δὲ τὰ
[14, 10]	κατὰ πρόσωπον μὴ ἀρέσκεσθαι τοῖς	περὶ	αὐτῶν δεδογμένοις ἐπέταξας ταῦτα οὕτως
[14, 10]	σε, ὥστε καὶ ἡμῖν γράψαι	περὶ	αὐτῶν. ἡμεῖς οὖν κατακολουθοῦντες τοῖς
[14, 13]	καὶ φίλους ἐν δεσμοῖς καὶ	περὶ	αὐτῶν οὐδὲν ἔτι χρηστὸν προσδεχομένων.
[14, 13]	ποιεῖν αὐτὸν ἔλεγεν τοιαῦτα βουλευόμενον	περὶ	αὐτῶν: χρημάτων τε γὰρ δεομένῳ
[14, 8]	διὰ Πηλουσίου ποιήσασθαι τὴν πορείαν,	περὶ	δὲ Ἀσκάλωνα διατρίβοντι, ἧκεν Ἀντίπατρος
[14, 6]	Ῥώμην Κράσσῳ παραδοὺς τὴν ἀρχήν.	περὶ	δὲ τῆς Πομπηίου καὶ Γαβινίου
[14, 9]	πρὸς μὲν τὸ σκυθρωπότερον ἀπαντᾶν,	περὶ	δὲ τῆς σωτηρίας ἀχαριστεῖν: λογίζεσθαι
[14, 9]	μηδὲν δὲ χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ,	περὶ	δὲ ὧν ἐγκαλεῖ διὰ πονηροὺς
[14, 15]	πέντε πόλεις καταλαβὼν τοὺς ἐγκαταληφθέντας	περὶ	δισχιλίους ὄντας ἐφόνευσεν αὐτάς τε
[14, 4]	τῆς ἡμέρας πρωί τε καὶ	περὶ	ἐνάτην ὥραν ἱερουργούντων ἐπὶ τοῦ
[14, 2]	νικᾷ τῇ μάχῃ καὶ κτείνει	περὶ	ἑξακισχιλίους τῶν πολεμίων, μεθ' ὧν
[14, 10]	ἐποιήσατε, τοῦτο ἀκυρῶσαι διὰ τὴν	περὶ	ἡμᾶς αὐτῶν ἀρετὴν καὶ εὔνοιαν.
[14, 8]	ἀμοιβῆς ἀξιῶν καὶ ζηλώσῃ τὴν	περὶ	ἡμᾶς σπουδὴν τῶν ἤδη τετιμημένων:
[14, 10]	ὅμοια δὲ τούτοις καὶ Σαρδιανοὶ	περὶ	ἡμῶν ἐψηφίσαντο. (Γάιος Φάννιος Γαίου
[14, 10]	ὑπὸ Περσῶν καὶ Μακεδόνων ἀναγεγραμμένοις	περὶ	ἡμῶν τῷ μηκέτ' αὐτὰ πανταχοῦ
[14, 13]	ἄμεινον προίστανται: φήσαντος δὲ τοὺς	περὶ	Ἡρώδην, Ἀντώνιος καὶ πάλαι οἰκείως
[14, 13]	γὰρ σὺν ὀλίγοις στρατιώταις οἱ	περὶ	Ἡρώδην ἐφρούρουν. Φασάηλος μὲν οὖν
[14, 13]	καὶ κτείνειν αὐτοὺς παρῃτήσαντο οἱ	περὶ	Ἡρώδην. (Ἠρέμουν δ' οὐδ' οὕτως
[14, 16]	τῆς πολιορκίας διωργισμένων, τοῦ δὲ	περὶ	Ἡρώδην Ἰουδαικοῦ μηδὲν ὑπολιπεῖν σπεύδοντος
[14, 11]	ἐποιεῖτο. ἔδοξε δὲ καὶ τοῖς	περὶ	Ἡρώδην μὴ ἀπελέγχειν αὐτοῦ τὴν
[14, 11]	μόλις δ' ἀνενεγκὼν ἐπυνθάνετο τῶν	περὶ	Ἡρώδην, ὅ τι ποτε εἴη
[14, 13]	νεωτέρων ἐπιθυμοῦντας πραγμάτων καὶ τοῖς	περὶ	Ἡρώδην συγκαθιστάναι τὴν ἀρχήν. ταχὺ
[14, 15]	προστάγμασιν καὶ πολὺ πλῆθος ὁπλιτῶν	περὶ	Ἱεριχοῦντα ἀθροίσαντες παρεφύλασσον ἐπὶ τῶν
[14, 4]	παιδὸς αὐτῷ γενομένην. ~(Στρατοπεδευσάμενος δὲ	περὶ	Ἱεριχοῦντα, οὗ τὸν φοίνικα συμβέβηκε
[14, 13]	μὴ περιέμενον ἕως ἂν> οἱ	περὶ	Ἱεροσόλυμα Πάρθοι Ἡρώδην συλλάβοιεν, μὴ
[14, 13]	βασιλέως οἰνοχόον. ἐκ δὲ τῶν	περὶ	Κάρμηλον τὸ ὄρος Ἰουδαίων πρὸς
[14, 11]	Σέξστου, Καῖσαρ δ' ὑπὸ τῶν	περὶ	Κάσσιον καὶ Βροῦτον ἐν τῷ
[14, 13]	εἰς Συρίαν Ἀντωνίου παραγενομένου Κλεοπάτρα	περὶ	Κιλικίαν ἐντυχοῦσα δι' ἔρωτος αὐτὸν
[14, 15]	τὸν Πάππον: ἐστρατοπεδεύσατο δ' οὗτος	περὶ	κώμην Ἰσάνας καλουμένην καὶ πολλῶν
[14, 15]	γάρ, εἰσελθὼν εἴς τι δωμάτιον	περὶ	λουτρὸν ἦν. ἔνθα καὶ κίνδυνος
[14, 2]	πένης ἦν καὶ γλίσχρος καὶ	περὶ	μειζόνων τὴν ἄπιστον προύτεινεν ἐπαγγελίαν.
[14, 8]	τούτους δὲ προσθεμένους ἀκούσαντες οἱ	περὶ	Μέμφιν ἐκάλουν καὶ αὐτοὶ τὸν
[14, 9]	οὐ δύνασθαι διαφυγεῖν αὐτόν. καὶ	περὶ	μὲν τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν.
[14, 4]	τιμὴ δημοτικῶν ἀνδρῶν ἐγένετο. καὶ	περὶ	μὲν τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν.
[14, 6]	τὰ ἔργα: τοὺς δ' ὡπλισμένους	περὶ	ὀκτακισχιλίους ὄντας ἀναλαβὼν ᾤχετο. καὶ
[14, 12]	διάταγμα ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς,	περὶ	οὗ βούλομαι ὑμᾶς φροντίσαι, ἵνα
[14, 1]	Ἰουδαίων ἐκ τύχης τινὸς γενομένῳ,	περὶ	οὗ κατὰ καιρὸν δηλώσομεν. οὗτος
[14, 9]	εἰ τὸ αὐτοῦ συμφέρον ποιεῖται	περὶ	πλείονος ἢ τὸ νόμιμον, ὑμᾶς
[14, 15]	τῶν ἐπιτηδείων ἐκόμισεν, τοῖς τε	περὶ	Σαμάρειαν ᾠκειωμένοις πρὸς αὐτὸν ἐπέστειλεν
[14, 10]	πολῖται Ῥωμαίων τούτοις μηδεὶς ἐνοχλῇ	περὶ	στρατείας, διὰ τὸ τὸν ὕπατον
[14, 1]	λόγους ποιησάμενος πρὸς τὸν ἀδελφὸν	περὶ	συμβάσεως καταλύεται τὴν ἔχθραν ἐπὶ
[14, 13]	ἱερὸν οἱ παρόντες πλὴν τῶν	περὶ	τὰ βασίλεια: ταῦτα γὰρ σὺν
[14, 10]	πολέμῳ πίστιν τε καὶ σπουδὴν	περὶ	τὰ ἡμέτερα πράγματα ἐπεδείξατο, ὡς
[14, 13]	γενόμενος καὶ μᾶλλον οἷς ἤκουσεν	περὶ	τἀδελφοῦ καὶ τῆς Πάρθων ἐπιβουλῆς
[14, 4]	βωμοῦ, καὶ μηδὲ εἴ τι	περὶ	τὰς προσβολὰς δύσκολον εἴη τὰς
[14, 9]	μηδὲ ἀκίνδυνος εἶναι νόμιζε ῥαθυμῶν	περί	τε σαυτῷ καὶ τῇ βασιλείᾳ:
[14, 11]	Κάσσιος εἰς Συρίαν παραληψόμενος τὰ	περὶ	τὴν Ἀπάμειαν στρατόπεδα: καὶ λύσας
[14, 11]	τῶν πραγμάτων, πόλεμός τε μέγας	περὶ	τὴν Ἀπάμειαν συνέστη τῶν Καίσαρος
[14, 15]	ἑωρῶντο γὰρ παμπληθεῖς πόρρωθεν συγγενόμενοι	περὶ	τὴν κώμην: οἳ τότε ἔφευγον,
[14, 11]	καὶ δικαιοσύνῃ διενεγκὼν καὶ τῇ	περὶ	τὴν πατρίδα σπουδῇ τοῦτον ἐτελεύτησεν
[14, 15]	εἰς τοὺς ἐπιτηδείους τόπους, τῶν	περὶ	τὴν πόλιν ὄντων ἐρήμων διὰ
[14, 7]	κρεμαμένων, ἐπεὶ τὸν Κράσσον ἑώρα	περὶ	τὴν τοῦ χρυσίου γινόμενον συλλογήν,
[14, 3]	καὶ δικαιολογησάμενος πρὸς τὸν ἀδελφὸν	περὶ	τῆς ἀρχῆς πάλιν εἰς τὴν
[14, 3]	μὲν κολακεύων τὴν ἀπ' αὐτοῦ	περὶ	τῆς βασιλείας ἐλπίδα καὶ πρὸς
[14, 10]	τε μεταξὺ γένηταί τις ζήτησις	περὶ	τῆς Ἰουδαίων ἀγωγῆς, ἀρέσκει μοι
[14, 10]	ἀνθρώπων ὄντι εὐεργέτῃ καὶ οἷς	περὶ	τῆς Ἰουδαίων φιλίας καὶ συμμαχίας
[14, 10]	ἡγησάμην σκαιόν, ὃς οὐχὶ καὶ	περὶ	τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν πιστεύσει φιλανθρωπίας,
[14, 15]	ἄλλους τῆς οἰμωγῆς ἀκούοντας καὶ	περὶ	τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις, τὸ μέντοι
[14, 8]	τοῦ Θεοδώρου Σουνιέως εἰσηγησαμένου καὶ	περὶ	τῆς τἀνδρὸς ἀρετῆς ὑπομνήσαντος τὸν
[14, 11]	ἀντιφιλοφρονεῖσθαι τὸν Μάλιχον. (Κασσίῳ μέντοι	περὶ	τῆς τελευτῆς τοῦ πατρὸς Ἡρώδης
[14, 4]	οὔτε ὑπὸ τοῦ φόβου τοῦ	περὶ	τῆς ψυχῆς οὔθ' ὑπὸ τοῦ
[14, 13]	τῆς δ' ἡμέρας ἐνστάσης πολλαὶ	περὶ	τὸ ἱερὸν ἀθροίζονται μυριάδες ἀνθρώπων
[14, 16]	δεύτερον πεντεκαίδεκα: καί τινες τῶν	περὶ	τὸ ἱερὸν ἐνεπρήσθησαν στοῶν, ἃς
[14, 16]	τοῦ τείχους, πολλά τε ἐπεφήμιζον	περὶ	τὸ ἱερὸν καὶ πολλὰ ἐπ'
[14, 4]	ἱερῷ καὶ ὅσα ἦν ἔξω	περὶ	τὸ ἱερὸν ὠχύρου. καὶ τὸ
[14, 6]	συμβαλὼν ἡττᾶται πεσόντων αὐτῷ μυρίων	περὶ	τὸ Ἰταβύριον ὄρος. (Καταστησάμενος δὲ
[14, 8]	ἤδη περιεληλύθει, συμβάλλει τοῖς πολεμίοις	περὶ	τὸ καλούμενον Ἰουδαίων στρατόπεδον. εἶχε
[14, 13]	αὐτὸν οἱ πολέμιοι διώκοντες τριβῆς	περὶ	τὸ πταῖσμα γενομένης. σπασάμενον γοῦν
[14, 9]	ἀσφαλείας εἰσελθεῖν καὶ φυλακῆς τῆς	περὶ	τὸ σῶμα, τά τε κατὰ
[14, 15]	τὸ μὲν πρῶτον ἐκέλευσεν κηρύσσειν	περὶ	τὸ τεῖχος, ὡς ἐπ' ἀγαθῷ
[14, 14]	εἰς Ῥινοκούρουρα ἐκεῖ καὶ τὰ	περὶ	τὸν ἀδελφὸν ἤκουσεν. Μαλίχῳ δὲ
[14, 8]	γεγενημένην, νεωτεριστὰς δ' ἀπέφαινε τοὺς	περὶ	τὸν Ἀντίγονον καὶ στασιώδεις, ὅσα
[14, 14]	γεγενημένης, ἐπεξιόντες καὶ συμπλεκόμενοι τοῖς	περὶ	τὸν Ἀντίγονον τοῖς μὲν φανερῶς,
[14, 11]	καὶ πιστεύειν ὑποκρίνεται μηδὲν αὐτὸν	περὶ	τὸν Ἀντιπάτρου θάνατον κακουργῆσαι, τάφον
[14, 2]	θεῷ. ἀποροῦντες δὲ θυμάτων οἱ	περὶ	τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν αὐτοῖς τοὺς
[14, 15]	παλτοῖς ἔβαλλον καὶ λίθοις τοὺς	περὶ	τὸν βασιλέα ἐξεληλυθότας αὐτόν τε
[14, 13]	ἀφελόμενοι παραδώσουσιν αὐτῷ καὶ τοὺς	περὶ	τὸν Ἡρώδην ἀνέλοιεν. οὐ μὴν
[14, 16]	τοῦ πλήθους οἱ Ἰουδαῖοι τοῖς	περὶ	τὸν Ἡρώδην ἀντεπολέμουν κατειληθέντες ἐντὸς
[14, 14]	καὶ χαριζόμενος δὲ Ἀντωνίῳ σφόδρα	περὶ	τὸν Ἡρώδην ἐσπουδακότι, πρὸς τὴν
[14, 14]	τὸ μέγιστον ἦν τῆς Ἀντωνίου	περὶ	τὸν Ἡρώδην σπουδῆς, ὅτι μὴ
[14, 4]	ἐντεῦθεν τὴν ὑπερβολὴν ἧς ἔχομεν	περὶ	τὸν θεὸν εὐσεβείας καὶ τὴν
[14, 2]	Ὑρκανὸν ἐστράτευσεν καὶ συμβαλὼν αὐτοῖς	περὶ	τὸν καλούμενον Παπυρῶνα νικᾷ τῇ
[14, 4]	Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη δὲ οὐ σμικρὰ	περὶ	τὸν ναὸν ἄβατόν τε ὄντα
[14, 10]	ἀρχιερέως ἐληλυθότας τινὰς γράμματα κομίσαι	περὶ	τοῦ ἔθνους αὐτῶν γεγραμμένα, ἵνα
[14, 9]	παρελθεῖν τὸ ἀξίωμα. ἠξίουν τε	περὶ	τοῦ κληθέντα ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν
[14, 10]	ἐθνάρχου τῶν Ἰουδαίων ἐνεφάνισέν μοι	περὶ	τοῦ μὴ δύνασθαι στρατεύεσθαι τοὺς
[14, 8]	διασχόντα. ἔπεσον δὲ τῶν μὲν	περὶ	τοῦτον ὀκτακόσιοι, τῶν δ' Ἀντιπάτρου
[14, 10]	τὸ ταμιεῖον οὐκ ἔφθασεν ἀνενεχθῆναι,	περὶ	τούτων ἀρέσκει ἡμῖν γενέσθαι, ὡς
[14, 15]	ᾔει: πρὸς γὰρ Ἀντώνιον ἐγνώκει	περὶ	τούτων ἀφικέσθαι: δεῖσθαι γὰρ οὐχὶ
[14, 8]	προνοούμενος, ἐμαρτυρήθη μὲν καὶ πρότερον	περὶ	τούτων, δεδόχθαι δὲ καὶ νῦν
[14, 8]	δ' Ἀντιπάτρου πεντήκοντα. Μιθριδάτης δὲ	περὶ	τούτων ἐπιστέλλει Καίσαρι τῆς τε
[14, 7]	οὖν εὐθὺς προσπεσὼν αἱρεῖ καὶ	περὶ	τρισμυρίους ἀνθρώπους ἀνδραποδίζει, Πειθόλαον δὲ
[14, 16]	πρὸς τῷ πάλαι στρατὸν ἄγων:	περὶ	τρισμυρίους γὰρ ἦσαν. πάντες δ'
[14, 5]	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι τῶν πολεμίων	περὶ	τρισχιλίους, ζωγροῦσι δὲ οὐκ ἔλαττον.
[14, 4]	καὶ γὰρ ἁλούσης τῆς πόλεως	περὶ	τρίτον μῆνα τῇ τῆς νηστείας
[14, 11]	τιμωρίαν ἐκεῖ γενόμενον, ὁ δὲ	περὶ	Τύρον τῆς Φοινίκης ὑπιδόμενος τὸ
[14, 7]	τοῦ χρυσίου γινόμενον συλλογήν, δείσας	περὶ	τῷ παντὶ κόσμῳ καὶ> τοῦ
[14, 10]	τὰ δημόσια ἡμῶν γράμματα καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων ὧν ἐπέσταλκας προνοήσομεν,
[14, 14]	πρὸς αὐτούς, μόνον δὲ διαλεξόμενος	περὶ	τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ πραγμάτων. (Ἔπειτα
[14, 12]	Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ τριῶν ἀνδρῶν καταστάντων	περὶ	τῶν δημοσίων πραγμάτων εἶπεν: ἐπεὶ
[14, 10]	ἀποδεδειγμένος διὰ βίου λόγους ἐποιήσατο	περὶ	τῶν δικαίων τῶν Ὑρκανοῦ τοῦ
[14, 14]	καὶ τῷ κοινῷ χρησάμενος λογισμῷ	περὶ	τῶν ἐν ἀξιώματι τοσούτῳ καθεστώτων
[14, 4]	ἀνθρώπων ἔνδον στάσις οὐχ ὁμονοούντων	περὶ	τῶν ἐνεστώτων, ἀλλὰ τοῖς μὲν
[14, 10]	ψηφίσματα καὶ γράμματα πρὸς τὰς	περὶ	τῶν ἡμετέρων δικαίων ἐπιστολὰς ἀντιπεφωνημένα
[14, 10]	Ἐφεσίων πόλει πρωτευούσῃ τῆς Ἀσίας	περὶ	τῶν Ἰουδαίων. ἡ δὲ ἐπιστολὴ
[14, 10]	ἄνδρας καλοὺς καὶ ἀγαθούς, καὶ	περὶ	τῶν κατὰ μέρη ἐμφανισάντων ἐδογμάτισεν
[14, 13]	ἀδελφὸς Ἰώσηπος ὑπήντησεν καὶ βουλὴν	περὶ	τῶν ὅλων ἦγε, τί χρὴ
[14, 5]	τοὺς ἔνδον εἰς διαλύσεις συγγνώσεσθαι	περὶ	τῶν πρόσθεν αὐτοῖς ἡμαρτημένων ὁμολογῶν.
[14, 12]	Τυρίους τε κωλύω βιαίους εἶναι	περὶ	ὑμᾶς καὶ ὅσα κατέχουσιν Ἰουδαίων
[14, 13]	ταῦτα ἐπολιόρκουν. προσβοηθούντων δὲ τῶν	περὶ	Φασάηλον καὶ Ἡρώδην καὶ μάχης
[14, 12]	οἱ ἐν τέλει κατηγοροῦντες τῶν	περὶ	Φασάηλον καὶ Ἡρώδην, πρόσχημα μὲν
[14, 13]	μετὰ ἱππέων ὑπὲρ θαλάττης οἱ	περὶ	Φασάηλον κατάγονται καὶ ἐνταῦθ' ἀκούσαντες,
[14, 10]	τῶν Ἰουδαίων καὶ πρεσβευτὰς τοὺς	περὶ	φιλίας καὶ συμμαχίας διαλεξομένους: ἀνατεθῆναι
[14, 12]	χειροῦνται Ἀντώνιός τε καὶ Καῖσαρ	περὶ	Φιλίππους, ὡς καὶ παρ' ἄλλοις
[14, 8]	υἱὸς Κολλίνα καὶ Παπείριος Κυρίνα.	περὶ	ὧν Ἀλέξανδρος Ἰάσονος καὶ Νουμήνιος
[14, 10]	δικαίων ἐπιστολὰς ἀντιπεφωνημένα τοῖς ἡγεμόσιν,	περὶ	ὧν ἁπάντων ἐξ ὧν παρατεθείμεθα
[14, 10]	Μᾶρκος Ἀντώνιος ὕπατοι λόγους ἐποιήσαντο	περὶ	ὧν δόγματι συγκλήτου Γάιος Καῖσαρ
[14, 10]	Λέντλῳ τἀνθυπάτῳ προσελθόντες ἐδιδάξαμεν αὐτὸν	περὶ	ὧν Δοσίθεος Κλεοπατρίδου Ἀλεξανδρεὺς λόγους
[14, 10]	δογμάτων, καὶ ἡμᾶς οὐχ ὑπολήψεται	περὶ	ὧν εἶναί φαμεν ἀληθεύειν ἐξ
[14, 10]	μέρη ἐμφανισάντων ἐδογμάτισεν ἡ σύγκλητος	περὶ	ὧν ἐποιήσαντο τοὺς λόγους, ὅπως
[14, 10]	παρ' Ὑρκανοῦ πρέσβεις παραγαγόντες διελέχθησαν	περὶ	ὧν ἠξίουν καὶ φιλίαν πρὸς
[14, 1]	μηδὲν τοῦ τἀληθῆ λέγειν τοῖς	περὶ	ὧν οὐκ ἴσασιν αὐτοὶ πιστεύειν
[14, 13]	τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ	χειρὶ	διακονεῖν οἷς ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενος τὴν
[14, 3]	τοῖς φρουράρχοις ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ	χειρί,	παραδέχεσθαι δὲ ἄλλως ἀπείρητο, πείθεται
[14, 15]	τόπον πύργους ἀνίστα πολλῇ τε	χειρὶ	πρὸς τὸ ἔργον χρώμενος καὶ
[14, 1]	τὸ πρῶτον ἐκαλεῖτο καὶ τῷ	πατρὶ	αὐτοῦ τοῦτο γὰρ ἦν τὸ
[14, 11]	τρόπον Μάλιχος, ἀντεπιστέλλει τιμωρεῖν τῷ	πατρί,	καὶ λάθρα διαπέμπει πρὸς τοὺς
[14, 11]	κακουργῆσαι, τάφον τε ἐκόσμει τῷ	πατρί.	καὶ παραγενόμενος Ἡρώδης εἰς Σαμάρειαν
[14, 11]	μὲν εὐθὺς ἔγνω τιμωρεῖν τῷ	πατρὶ	μετὰ στρατιᾶς ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών.
[14, 14]	ἃς κατ' Αἴγυπτον αὐτοῦ τῷ	πατρὶ	συνδιήνεγκεν, καὶ τὴν ξενίαν καὶ
[14, 6]	Γαβινίου γράψαντος τοῦθ' ὑπεσχῆσθαι τῇ	μητρὶ	παραδούσῃ τὰ ἐρύματα. καὶ ταῦτα
[14, 15]	ἐνέκειτο δὲ διώκων τοὺς πολεμίους	ἄχρι	Ἰορδάνου ποταμοῦ φεύγοντας κατ' ἄλλας
[14, 12]	συνεκρότουν, καὶ τόπους εὐφυεῖς καταλαμβανόμενοι	μέχρι	θαλάσσης ἀποτετειχισμένους ὄρεσιν, ὡς πύλῃ
[14, 10]	καὶ δέλτοις ἐν τῷ Καπετωλίῳ	μέχρι	νῦν διαμένοντα καὶ διαμενοῦντα, τὴν
[14, 9]	φανερῶς ἤδη κατηγόρουν Ἀντιπάτρου, καί	μέχρι	πότε, ἔφασαν, ἐπὶ τοῖς πραττομένοις
[14, 9]	πόλιν, οὔτε δὲ ἀπειροκάλως τοῖς	πράγμασι	προσφερόμενος οὔτ' ἐξυβρίζων εἰς τὴν
[14, 15]	Βεντίδιος Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν σὺν δυσὶ	τάγμασι	καὶ χιλίοις ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος Ἀντωνίου.
[14, 15]	αὐτὸν παρὰ τὴν Ἡρώδου γνώμην	χρήμασι	διεφθαρμένος ἀπῄει ὡς κατασκεψόμενος αὐτοῦ
[14, 16]	Ῥωμαίους ἐξήμαρτεν: ταῦτα φοβούμενος πολλοῖς	χρήμασι	πείθει τὸν Ἀντώνιον ἀνελεῖν Ἀντίγονον.
[14, 12]	εἰς τὰς δημοσίας ἐντάξητε δέλτους	γράμμασι	Ῥωμαικοῖς καὶ Ἑλληνικοῖς καὶ ἐν
[14, 10]	ὅπως τε τὸ δόγμα τοῦτο	πᾶσι	τοῖς κατὰ τὴν πόλιν ταμίαις
[14, 14]	βασιλεύειν συμφέρει. καὶ δόξαν τοῦτο	πᾶσι	ψηφίζονται. (Καὶ τοῦτο τὸ μέγιστον
[14, 10]	ψηφίσματι κωλύετε αὐτοὺς τοῖς πατρίοις	ἔθεσι	καὶ ἱεροῖς χρῆσθαι. ἐμοὶ τοίνυν
[14, 10]	μὴ κωλύεσθαι Ἰουδαίους τοῖς αὐτῶν	ἔθεσι	χρῆσθαι. (Ψήφισμα Περγαμηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως
[14, 10]	ἔχειν. δεδόσθαι δὲ Ὑρκανῷ καὶ	παισὶ	τοῖς αὐτοῦ καὶ πρεσβευταῖς τοῖς
[14, 13]	τῶν πολεμίων συλλαβόντων γνοὺς Ἡρώδης	πρόσεισι	Πακόρῳ καὶ Πάρθων τοῖς δυνατοῖς
[14, 16]	τῆς τότε τύχης ἔννοιαν λαβὼν	κάτεισι	μὲν ἀπὸ τῆς βάρεως, προσπίπτει
[14, 12]	ὃν Τυρίων καταλελοίπει τύραννον Κάσσιος:	τυραννίσι	γὰρ διαλαβὼν τὴν Συρίαν οὗτος
[14, 15]	τοῦτο ἀποστάντες Γαλιλαῖοι τῶν παρὰ	σφίσι	δυνατῶν τοὺς τὰ Ἡρώδου φρονοῦντας
[14, 15]	γε ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἰώσηπον παρακαθιστάνειν	σφίσι	προσπολεμοῦσιν Ἀντιγόνῳ. καὶ διαλλάττεται μὲν
[14, 16]	τὸ τεῖχος πρῶτον μὲν λογάδες	εἴκοσι,	ἔπειτα δὲ ἑκατόνταρχοι Σοσσίου: ᾑρέθη
[14, 10]	τοιαῦτα τῇ συγκλήτῳ καὶ τοῖς	αὐτοκράτορσι	τοῖς Ῥωμαίων δόγματα πρὸς Ὑρκανὸν
[14, 15]	ὁ Βεντίδιος Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν σὺν	δυσὶ	τάγμασι καὶ χιλίοις ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντος
[14, 10]	καὶ χώραν καὶ ἐποίκια, ὅσα	βασιλεῦσι	Συρίας καὶ Φοινίκης συμμάχοις οὖσι
[14, 3]	βασιλεύεσθαι: πάτριον γὰρ εἶναι τοῖς	ἱερεῦσι	τοῦ τιμωμένου παρ' αὐτοῖς θεοῦ
[14, 15]	δέον τοῖς ἐκ τοῦ γένους	οὖσι	παρέχειν ὡς ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς.
[14, 10]	βασιλεῦσι Συρίας καὶ Φοινίκης συμμάχοις	οὖσι	Ῥωμαίων κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε καρποῦσθαι,
[14, 13]	ἡδονὴν αὐτὸν ἀφείλετο τὸν πολέμιον.	λέγουσι	δ' ὡς τραύματος μεγάλου γενομένου
[14, 9]	ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν οἱ Σύροι:	ποθοῦσι	γὰρ αὐτοῖς ἀπηλλάχθαι τοῦ λῃστηρίου
[14, 13]	τῆς μεσογείου. Τύριοι μὲν οὖν	ἀποκλείουσι	Πάκορον, Σιδώνιοι δὲ καὶ Πτολεμαεῖς
[14, 8]	οἵτινες τὸ ψήφισμά τε αὐτῷ	κομιοῦσι	καὶ παρακαλέσουσιν προσδεξάμενον τὰς τιμὰς
[14, 4]	φθάσαντες δὲ οὗτοι τὸ ἱερὸν	καταλαμβάνουσι	καὶ τὴν τείνουσαν ἀπ' αὐτοῦ
[14, 5]	ἀλλήλοις ἐκεῖ καὶ μάχης γενομένης	κτείνουσι	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι τῶν πολεμίων
[14, 5]	Ῥωμαῖοι τῶν πολεμίων περὶ τρισχιλίους,	ζωγροῦσι	δὲ οὐκ ἔλαττον. (Ἐν τούτῳ
[14, 4]	ψευδοῦς εὐσεβείας ἐμφανίζων, ἀλλ' ἀλήθεια,	μαρτυροῦσι	πάντες οἱ τὰς κατὰ Πομπήιον
[14, 11]	αὐτῷ περιτυχόντες ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ	κατακεντοῦσι	τὸν ἄνδρα. Ὑρκανὸς μὲν οὖν
[14, 7]	τὰ Πομπηίου φρονοῦντες φαρμάκῳ διαφθείρουσιν,	θάπτουσι	δ' αὐτὸν οἱ τὰ Καίσαρος
[14, 15]	πρῶτοι διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδης,	προσπίπτουσι	δὲ ἐξαπιναίως οἱ ἐκ τῆς
[14, 10]	διὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς δυσμένειαν	ἀπιστοῦσι	τοῖς ὑπὸ Περσῶν καὶ Μακεδόνων
[14, 10]	Ληναιῶνος προτέρᾳ. Δολοβέλλας αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἀλέξανδρος Θεοδώρου
[14, 12]	φυλασσόντων. (Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. διάταγμα ἐμὸν
[14, 12]	ἐδεξάμην. (Μᾶρκος Ἀντώνιος αὐτοκράτωρ Τυρίων	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐμφανισάντων μοι
[14, 10]	ὑιοσο στρατηγὸς ὕπατος Ῥωμαίων Παριανῶν	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. ἐνέτυχόν μοι
[14, 10]	υἱὸς ἀντιταμίας καὶ ἀντιστράτηγος Σαρδιανῶν	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαῖοι πολῖται
[14, 10]	Βάλβος πρεσβευτὴς καὶ ἀντιστράτηγος Ἐφεσίων	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἰουδαίους τοὺς
[14, 10]	Ποπλίου υἱὸς Γάλβας ἀνθύπατος Μιλησίων	ἄρχουσι	βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Πρύτανις Ἑρμοῦ
[14, 10]	Γαίου υἱὸς στρατηγὸς ὕπατος Κῴων	ἄρχουσι	χαίρειν. βούλομαι ὑμᾶς εἰδέναι, ὅτι
[14, 15]	γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων, οἳ	βλάψουσι	μᾶλλον αὐτὸν ἢ τοὺς πολεμίους:
[14, 10]	προσόδου κόρον ὑπεξέλωνται καὶ μήτε	ἐργολαβῶσί	τινες μήτε φόρους τοὺς αὐτοὺς
[14, 10]	Ποντίου υἱῷ Βρούτῳ ἀνθυπάτῳ, ὅπως	ἄγωσι	τὰ σάββατα καὶ πάντα ποιῶσιν
[14, 10]	ἀποδοὺς τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν, ἵνα	πέμψωσι	πρὸς Ὑρκανὸν τὸ ἀντίγραφον τοῦ
[14, 10]	λιμένας καὶ χώραν καὶ εἴ	τι	ἄλλο ἀφείλετο αὐτῶν ἀποδοθῇ καὶ
[14, 8]	ἡμᾶς εὔνοιαν εἶναι πᾶν ὅ	τι	ἂν ἐπινοήσωμεν εἰς τιμὴν καὶ
[14, 13]	τὸ ἔξω χαράκωμα: ἦν γάρ	τι	αὐτόθι: παρεβοήθει δὲ καὶ Φασάηλος.
[14, 4]	καὶ πράττειν μετ' εἰρήνης ὅ	τι	βούλεται. συγγνοὺς δὲ ὁ Πομπήιος
[14, 4]	ἀναγκασθέντες ἀποδρᾶναι πᾶν θ' ὅ	τι	δέοι παθεῖν τοῦτο παρ' αὐτοῖς
[14, 4]	δίδωσιν ὁ νόμος, ἄλλο δέ	τι	δρῶντας τοὺς πολεμίους οὐκ ἐᾷ.
[14, 15]	δέ, ἐκεκμήκει γάρ, εἰσελθὼν εἴς	τι	δωμάτιον περὶ λουτρὸν ἦν. ἔνθα
[14, 10]	ὑμᾶς οὖν καλῶς ἔχει, εἴ	τι	κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων καὶ
[14, 13]	προσεδόκα δὲ τῆς χώρας μέρος	τι	λαβεῖν ὁ Ἀντίγονος, δρυμοὶ δὲ
[14, 1]	Ἀντίπατρος ὑφορώμενος καὶ δεδιώς, μή	τι	πάθῃ διὰ τὸ πρὸς αὐτὸν
[14, 4]	τοῦ βωμοῦ, καὶ μηδὲ εἴ	τι	περὶ τὰς προσβολὰς δύσκολον εἴη
[14, 3]	διεξιόντι τὴν μεσόγειον, ἐνταῦθα εἴς	τι	περικαλλὲς ἔρυμα ἐπ' ἄκρου τοῦ
[14, 8]	παρακαλέσουσιν προσδεξάμενον τὰς τιμὰς πειρᾶσθαί	τι	ποιεῖν ἀγαθὸν ἡμῶν ἀεὶ τὴν
[14, 8]	προαίρεσιν ἔχει ποιεῖν ἡμᾶς ὅ	τι	ποτ' ἂν δύνηται ἀγαθόν, τιμῆσαι
[14, 11]	ἐπυνθάνετο τῶν περὶ Ἡρώδην, ὅ	τι	ποτε εἴη τὸ γεγενημένον καὶ
[14, 15]	μὴ τολμώντων. καὶ γενόμενος κατά	τι	στόμιον πρῶτα μὲν παλτοῖς ἀνακόπτει
[14, 8]	πόλιν. ἠρίστευσε δὲ Ἀντίπατρος κατασύρας	τι	τοῦ τείχους καὶ ὁδὸν εἰσπεσεῖν
[14, 4]	τὴν πόλιν. οὐ μὴν ἐπράχθη	τι	τούτων, ἀλλ' ἐπανῆλθεν ὁ Γαβίνιος
[14, 16]	χαλεπωτέραν ἡγούμενος τὴν νίκην, εἴ	τι	τῶν ἀθεάτων παρ' αὐτῶν ὀφθείη.
[14, 4]	κρεῖττον εἶναι νομίζοντες ἢ παρελθεῖν	τι	τῶν νομίμων. ὅτι δὲ οὐ
[14, 9]	ἀλλ' ἦν ἡσυχία καὶ τοῦ	τί	χρὴ ποιεῖν ἀπορία. διακειμένων δ'
[14, 13]	γυναικί. (Βουλευομένων δὲ τῶν Πάρθων,	τί	χρὴ ποιεῖν, οὐ γὰρ ἤρεσκεν
[14, 13]	βουλὴν περὶ τῶν ὅλων ἦγε,	τί	χρὴ ποιεῖν, πολλοῦ μὲν πλήθους
[14, 4]	τῶν πύργων κατηνέχθη καὶ παρέρρηξέν	τι	χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν οἱ πολέμιοι,
[14, 12]	δ' οὐχ ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ	διατάγματι	δίκην συστήσασθαι βούλομαι, κἂν ἁλῷ
[14, 10]	στρατηγὸς καὶ> ὕπατος ἐν τῷ	διατάγματι	κωλύων θιάσους συνάγεσθαι κατὰ πόλιν
[14, 8]	τῆς Ὁμονοίας ναῷ. γραφομένῳ τῷ	δόγματι	παρῆσαν Λούκιος Κωπώνιος Λευκίου υἱὸς
[14, 10]	ὕπατοι λόγους ἐποιήσαντο περὶ ὧν	δόγματι	συγκλήτου Γάιος Καῖσαρ ὑπὲρ Ἰουδαίων
[14, 15]	ἀκολούθου λουομένου ἐν τῷ> ἐντὸς	οἰκήματι	τῶν πολεμίων τινὲς ὡπλισμένοι συμπεφευγότες
[14, 9]	τοῦτο κριθησόμενος ταπεινὸς παρίσταται καὶ	σχήματι	δεδοικότος καὶ ἔλεον θηρωμένου παρ'
[14, 10]	εἰς παραχειμασίαν ἢ ἄλλῳ τινὶ	ὀνόματι,	ἀλλ' εἶναι πανταχόθεν ἀνεπηρεάστους. ὅσα
[14, 10]	πρέσβεων καὶ ἐνεφάνισαν, ὡς ὑμεῖς	ψηφίσματι	κωλύετε αὐτοὺς τοῖς πατρίοις ἔθεσι
[14, 6]	πολλοὺς μὲν τῶν Ἰουδαίων ἀπέστησεν,	στρατεύματι	δὲ μεγάλῳ τὴν χώραν ἐπερχόμενος
[14, 10]	ἄρχων ἢ ἰδιώτης, τῷδε τῷ	ζημιώματι	ὑπεύθυνος ἔστω καὶ ὀφειλέτω τῇ
[14, 14]	χρησάμενος λογισμῷ περὶ τῶν ἐν	ἀξιώματι	τοσούτῳ καθεστώτων ὡς κἀκείνων ὑποκειμένων
[14, 8]	τείχη ταύτην αἰτησαμένῳ τὴν χάριν:	ἔτι	γὰρ ἐρήριπτο Πομπηίου καταβαλόντος: καὶ
[14, 7]	Ἰουδαίων καὶ σεβομένων τὸν θεὸν	ἔτι	δὲ καὶ τῶν ἀπὸ τῆς
[14, 10]	τέταρτον τῶν σπειρομένων, πρὸς τούτοις	ἔτι	καὶ Ὑρκανῷ καὶ τοῖς τέκνοις
[14, 13]	θυγατρός, ἧς ἐγγεγύητο τὴν παῖδα,	ἔτι	μᾶλλον ὑπώπτευε τοὺς Πάρθους. οἱ
[14, 10]	ἀνάκειται τόποις τῶν πόλεων καὶ	ἔτι	νῦν ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκαῖς
[14, 10]	τοὺς παῖδας αὐτοῦ συμμάχους ἡμῖν	ἔτι	τε καὶ ἐν τοῖς κατ'
[14, 4]	Πέλλαν καὶ Δῖον καὶ Σαμάρειαν	ἔτι	τε Μάρισαν καὶ Ἄζωτον καὶ
[14, 15]	τοῖς ἔργοις τοὺς ἐπιτηδείους, ἱδρυμένης	ἔτι	τῆς στρατιᾶς αὐτὸς εἰς Σαμάρειαν
[14, 2]	ὢν ἐν Ἀρμενίᾳ καὶ πολεμῶν	ἔτι	Τιγράνῃ. ὁ δὲ ἀφικόμενος εἰς
[14, 15]	ἐπιοῦσαν ἐχρήσαντο τῇ προσβολῇ, μᾶλλον	ἔτι	τῶν ἐν τοῖς πήγμασιν ἐπεξιόντων
[14, 13]	δεσμοῖς καὶ περὶ αὐτῶν οὐδὲν	ἔτι	χρηστὸν προσδεχομένων. (Ἀλλ' Ἡρώδης ἐπάνω
[14, 5]	διεπράξατο καὶ ἐπ' Ἀλέξανδρον ἐστράτευσεν,	μηκέτι	Ὑρκανοῦ πρὸς τὴν ἐκείνου ῥώμην
[14, 14]	γὰρ ἐκδοχείων πλησθέντων τοῦ ὕδατος	οὐκέτι	τῆς φυγῆς ἐδεῖτο, ἀλλὰ τεθαρσηκότες
[14, 4]	ἠναγκάσθημεν ἀποδοῦναι τοῖς Σύροις, καὶ	προσέτι	πλείω ἢ μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι
[14, 7]	καὶ ὁ νεκρὸς ἔκειτο ἐν	μέλιτι	κεκηδευμένος ἐπὶ χρόνον πολὺν ἕως
[14, 9]	ἀντὶ προστάτου δεσπότην, Ὑρκανὸν δὲ	ἀντὶ	βασιλέως τύραννον, Ῥωμαίους δὲ καὶ
[14, 7]	δοκὸν αὐτῷ τὴν χρυσῆν λύτρον	ἀντὶ	πάντων ἔδωκεν, ὅρκους παρ' αὐτοῦ
[14, 9]	κέρδεσιν προσανέχοντας αὐτὸν μὲν ἕξειν	ἀντὶ	προστάτου δεσπότην, Ὑρκανὸν δὲ ἀντὶ
[14, 15]	δὲ καὶ Ἀντίγονος παρὰ Σίλωνος	ἀντὶ	τῆς δωροδοκίας ὥστε ὑποδέξασθαι τοῦ
[14, 16]	ἡγεμονίαν ἀντάλλαγμα κρίνει. τοῦ δὲ	ἀντὶ	τῆς πολιορκίας τὰς ἁρπαγὰς δικαίως
[14, 2]	τοὺς ὁμοφύλους παρασχεῖν χρήματα λαβόντας	ἀντὶ	τῶν θυμάτων ὅσα θέλουσιν. τῶν
[14, 13]	Ἀντωνίῳ χίλιοι εἰς Τύρον ἐκεῖ	δόξαντι	ἀφικέσθαι. καὶ ὁ Ἀντώνιος πολλοῖς
[14, 7]	γινόμενον συλλογήν, δείσας περὶ τῷ	παντὶ	κόσμῳ καὶ> τοῦ ναοῦ τὴν
[14, 7]	Παρθυαίαν: καὶ αὐτὸς μὲν σὺν	ἅπαντι	διεφθάρη τῷ στρατῷ, ὡς καὶ
[14, 10]	εὐσεβές τε καὶ ὅσιον ἐν	ἅπαντι	καιρῷ διὰ σπουδῆς ἔχομεν κατακολουθοῦντες
[14, 9]	καὶ συντρόφῳ, καὶ πολλὰ μὲν	εὐεργετήσαντι,	μηδὲν δὲ χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ,
[14, 9]	ἐκ τῆς δίκης καὶ προσαπειλῶν	παρακούσαντι.	τῷ δ' ἦν ἀφορμὴ τὸ
[14, 6]	πεπεραιωμένῳ μετέδοξεν εἰς τὴν Αἴγυπτον	ὑποστρέψαντι	καταστῆσαι Πτολεμαῖον εἰς αὐτήν. καὶ
[14, 1]	συμβουλεύσας φυγεῖν τὸν Ἀράβων βασιλέα:	πεισθέντι	γὰρ ἔσεσθαι καὶ αὐτὸς σύμμαχος
[14, 10]	δήμῳ τῶν Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων	ὄντι	εὐεργέτῃ καὶ οἷς περὶ τῆς
[14, 15]	δώσουσιν τὴν βασιλείαν ἰδιώτῃ τε	ὄντι	καὶ Ἰδουμαίῳ, τουτέστιν ἡμιιουδαίῳ, δέον
[14, 7]	τῷ ὑπ' αὐτοῦ δοθησομένῳ πολλῶν	ὄντι	μυριάδων ἀξίῳ. ἡ δὲ δοκὸς
[14, 9]	τὴν Γαλιλαίαν ἐπέτρεψεν νέῳ παντάπασιν	ὄντι:	πεντεκαίδεκα γὰρ ἐγεγόνει μόνα ἔτη.
[14, 9]	τοῦτο καὶ Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμος	ὄντι	συγγενεῖ τοῦ μεγάλου Καίσαρος καὶ
[14, 8]	τὴν πορείαν, περὶ δὲ Ἀσκάλωνα	διατρίβοντι,	ἧκεν Ἀντίπατρος ἄγων Ἰουδαίων ὁπλίτας
[14, 3]	πολὺ Πομπηίῳ στρατιὰν ἐπ' αὐτὸν	ἄγοντι	καθ' ὁδὸν ἀφικόμενοί τινες ἐκ
[14, 10]	ὑμέτερος προσελθών μοι ἐν Τράλλεσιν	ἄγοντι	τὴν ἀγόραιον ἐδήλου παρὰ τὴν
[14, 3]	ὑπῆρχεν. συνηγόρουν δὲ αὐτῷ ταῦτα	λέγοντι	πλείους ἢ χίλιοι τῶν δοκιμωτάτων
[14, 6]	μὲν ἐσωφρόνισεν καὶ προσηγάγετο τῷ	δέοντι,	τὸν δὲ Ἀλέξανδρον οὐκ ἠδυνήθη
[14, 14]	ἤκουσεν. Μαλίχῳ δὲ μεταγνόντι καὶ	μεταθέοντι	τὸν Ἡρώδην οὐδὲν τούτου περισσότερον
[14, 8]	Μιθριδάτῃ τε γὰρ τῷ Περγαμηνῷ	κομίζοντι	ἐπικουρικὸν καὶ ἀδυνάτως ἔχοντι διὰ
[14, 14]	μόνον αὐτῷ τὴν βασιλείαν οὐκ	ἐλπίζοντι	περιεποιήσατο, οὐ γὰρ πρὸς αὐτὸν
[14, 3]	ἥτις ἐστὶν ἀρχὴ τῆς Ἰουδαίας	διεξιόντι	τὴν μεσόγειον, ἐνταῦθα εἴς τι
[14, 15]	ὑπ' Ἀντιγόνου διεφθαρμένος. Ἡρώδῃ μέντοι	προιόντι	καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἡ δύναμις
[14, 6]	Ἱεροσολυμιτῶν πόλιν, ὡς ἦν Ἀντιπάτρῳ	θέλοντι,	ἐπὶ τὴν Ναβαταίων ἔρχεται, καὶ
[14, 11]	κελεύων αὐτοὺς συμπράττειν Ἡρώδῃ δίκαια	μέλλοντι	πράξειν. ὡς δὲ Λαοδίκειαν ᾑρηκότος
[14, 14]	ἀδελφῷ λαβεῖν ἀξιώσων Ἀλεξάνδρῳ υἱωνῷ	τυγχάνοντι	πρὸς μὲν πατρὸς Ἀριστοβούλου πρὸς
[14, 14]	τὸν ἀδελφὸν ἤκουσεν. Μαλίχῳ δὲ	μεταγνόντι	καὶ μεταθέοντι τὸν Ἡρώδην οὐδὲν
[14, 8]	ἀγῶσιν, ἐπιμεληθῆναι δὲ τοὺς στρατηγοὺς	διαμένοντί	τε αὐτῷ καὶ φυλάττοντι τὴν
[14, 9]	συγγενεῖ τοῦ μεγάλου Καίσαρος καὶ	διέποντι	τὴν Συρίαν. ζῆλος δ' ἐμπίπτει
[14, 10]	καὶ φιλανθρωπίας ἕνεκεν συνεχώρησεν ἐπὶ	συμφέροντι	καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ τῷ
[14, 8]	στρατηγοὺς διαμένοντί τε αὐτῷ καὶ	φυλάττοντι	τὴν πρὸς ἡμᾶς εὔνοιαν εἶναι
[14, 6]	ἐπανέρχεται. (Γαβινίῳ δὲ ἐπὶ Πάρθους	στρατεύοντι	καὶ τὸν Εὐφράτην ἤδη πεπεραιωμένῳ
[14, 8]	Περγαμηνῷ κομίζοντι ἐπικουρικὸν καὶ ἀδυνάτως	ἔχοντι	διὰ Πηλουσίου ποιήσασθαι τὴν πορείαν,
[14, 13]	ἀδελφοῦ αὐτοῦ τῷ κατὰ τόπον	ἄρχοντι	προσέταξεν κολάσαι τοὺς πρεσβευτὰς τῶν
[14, 14]	ταῖς πάσαις ἡμέραις παρέσχεν αὐτῷ	τυχόντι	τῶν οὐδὲ προσδοκηθέντων ἀπελθεῖν ἐκ
[14, 5]	ἐν Γαδάροις οἱ δὲ ἐν	Ἀμαθοῦντι,	τέταρτοι δ' ἦσαν ἐν Ἱεριχοῦντι,
[14, 8]	νίκην τὴν ἐπ' αὐτῷ Καίσαρι	πολεμοῦντι	κατ' Αἴγυπτον πολλὰ χρήσιμον αὑτὸν
[14, 16]	ἐφυλάττετο. (Πρόνοια δ' ἦν Ἡρώδῃ	κρατοῦντι	τῶν πολεμίων τοῦ κρατῆσαι καὶ
[14, 5]	Ἀμαθοῦντι, τέταρτοι δ' ἦσαν ἐν	Ἱεριχοῦντι,	καὶ τὸ πέμπτον ἐν Σαπφώροις
[14, 1]	τῆς μάχης αὐτῷ γενομένης πρὸς	Ἱεριχοῦντι	πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ πρὸς
[14, 10]	Ἰουδαίοις ποιήσας χαλκῆν στήλην ἐδήλωσεν,	ὅτι	Ἀλεξανδρέων πολῖταί εἰσιν, ἐκ τούτων
[14, 4]	ἢ παρελθεῖν τι τῶν νομίμων.	ὅτι	δὲ οὐ λόγος ταῦτα μόνον
[14, 10]	ψήφισμα. βούλομαι οὖν ὑμᾶς εἰδέναι,	ὅτι	διακούσας ἐγὼ λόγων ἐξ ἀντικαταστάσεως
[14, 7]	ἑτέρῳ τόπῳ ὁ αὐτὸς Στράβων,	ὅτι	καθ' ὃν καιρὸν διέβη Σύλλας
[14, 14]	πρὸς δὲ μητρὸς Ὑρκανοῦ, ἀλλ'	ὅτι	καὶ ἑπτὰ ταῖς πάσαις ἡμέραις
[14, 10]	μὴ λανθάνῃ τοὺς ἄλλους ἅπαντας,	ὅτι	καὶ οἱ τῆς Ἀσίας καὶ
[14, 14]	πρῶτον προσέκρουσεν αὐτοῖς μόνον, ἀλλ'	ὅτι	καὶ παρὰ Πάρθων τὴν ἀρχὴν
[14, 1]	ποιούμενος διετέλει τοὺς λόγους, καὶ	ὅτι	κινδυνεύσει τῷ ζῆν, εἰ μὴ
[14, 10]	ἐμφανίσαντος ἀρετὴν καὶ μεγαλοψυχίαν, καὶ	ὅτι	κοινῇ πάντας εὐεργετεῖ καὶ κατ'
[14, 14]	Ἀντωνίου περὶ τὸν Ἡρώδην σπουδῆς,	ὅτι	μὴ μόνον αὐτῷ τὴν βασιλείαν
[14, 12]	πραγμάτων καὶ ἐκ τῶν λόγων,	ὅτι	οἰκειότατα ἔχετε πρὸς ἡμᾶς, καὶ
[14, 10]	ἄρχουσι χαίρειν. βούλομαι ὑμᾶς εἰδέναι,	ὅτι	πρέσβεις Ἰουδαίων μοι προσῆλθον ἀξιοῦντες
[14, 3]	δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸς δὲ κατηγόρει,	ὅτι	πρεσβύτερος ὢν ἀφαιρεθείη τὸ πρεσβεῖον
[14, 8]	ἀρετῆς ὑπομνήσαντος τὸν δῆμον, καὶ	ὅτι	προαίρεσιν ἔχει ποιεῖν ἡμᾶς ὅ
[14, 16]	βασιλέων, Ἡρώδην δὲ ἰδιώτην, καὶ	ὅτι	προσῆκεν αὐτοῦ βασιλεύειν τοὺς παῖδας
[14, 7]	τὰ τοῦ θεοῦ, καὶ δῆλον,	ὅτι	ταῦτα μετήνεγκαν εἰς Κῶ τὰ
[14, 9]	καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο διδάσκειν,	ὅτι	ταῦτα πάντα εἴη κατ' αὐτοῦ.
[14, 14]	τοῦ αὐτῶν ἔμελλον ἔσεσθαι, καὶ	ὅτι	ταύτας νυκτὸς ἐκκομίσειεν καὶ διαφύγοι
[14, 10]	τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν πιστεύσει φιλανθρωπίας,	ὅτι	ταύτην καὶ διὰ πλειόνων ἐπεδείξαντο
[14, 9]	διὰ τὴν δικαιοσύνην ἐτίμησεν καὶ	ὅτι	τῆς πόλεως μετὰ ταῦτα πολιορκουμένης
[14, 4]	ὅσα χρήσιμος ὑπῆρξεν αὐτῷ, καὶ	ὅτι	τοὺς κατὰ τὴν χώραν Ἰουδαίους
[14, 14]	Ἀντωνίῳ σφόδρα περὶ τὸν Ἡρώδην	ἐσπουδακότι,	πρὸς τὴν ἀξίωσιν καὶ τὴν
[14, 7]	Ἀλεξανδρείᾳ κατοικοῦντας Ἰουδαίους πιθανὸν τοῦτ'	ἐστὶ	ποιῆσαι μηδὲν Μιθριδάτην δεδιότας. μαρτυρεῖ
[14, 9]	ῥοπὰς βραβεύει τὸ θεῖον, πλέον	ἐστὶ	τῆς στρατείας τὸ ἄδικον, διὸ
[14, 7]	ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων. οὐκ	ἔστι	δὲ ἀμάρτυρον τὸ μέγεθος τῶν
[14, 7]	καὶ παρελήλυθεν καὶ τόπον οὐκ	ἔστι	ῥᾳδίως εὑρεῖν τῆς οἰκουμένης, ὃς
[14, 10]	βούλομαι δὲ καὶ ἑλληνιστὶ καὶ	ῥωμαιστὶ	ἐν δέλτῳ χαλκῇ τοῦτο ἀνατεθῆναι.
[14, 10]	ἀνακέηται γράμμασιν. βούλομαι δὲ καὶ	ἑλληνιστὶ	καὶ ῥωμαιστὶ ἐν δέλτῳ χαλκῇ
[14, 15]	ὡς εἶδεν ἠσπάζετο προυτίμα τε	νεωστὶ	βασιλέα ἀποδείξας. Ἀντιόχου δὲ μετ'
[14, 6]	καὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον, ὅπερ ἦν	νεωστὶ	κατεσκαμμένον, ἀνακτίζειν προαιρουμένου, πέμπει Γαβίνιος
[14, 2]	εἰς Δαμασκὸν Λόλλιον καὶ Μέτελλον	νεωστὶ	τὴν πόλιν ᾑρηκότας εὑρὼν αὐτὸς
[14, 10]	δ' οὕτως ἡγησάμην σκαιόν, ὃς	οὐχὶ	καὶ περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡμῖν
[14, 15]	περὶ τούτων ἀφικέσθαι: δεῖσθαι γὰρ	οὐχὶ	τοιούτων συμμάχων, οἳ βλάψουσι μᾶλλον
[14, 13]	ὃς γνοὺς αὑτὸν ἀποσφάττεσθαι μέλλοντα	οὐχὶ	τὸν θάνατον ἡγήσατο δεινόν, τὸ
[14, 4]	ἱερουργίας, ἀλλὰ δὶς τῆς ἡμέρας	πρωί	τε καὶ περὶ ἐνάτην ὥραν