HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  129 formes différentes pour 488 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[12, 2]   μεγάλῳ παρὰ Δημητρίου. προστάξαντός σου,     βασιλεῦ, περί τε τῶν ἔτι
[12, 2]   ἐποιήσατο: οὐ χρῆν ἀπατωμένους ἡμᾶς,     βασιλεῦ, περιορᾶν, ἀλλὰ τἀληθὲς ἀπελέγχειν:
[12, 4]   οἵτινες εἶεν εἰπόντος, αὐτόν, εἶπεν,     βασιλεῦ, σέ τε καὶ τὴν
[12, 2]   βίον ἀπολελοιπόσιν. ἴσθι μέντοι γε,     βασιλεῦ, ὡς οὔτε γένει προσήκων
[12, 4]   παρεστὼς τῷ βασιλεῖ, ὁρᾷς, εἶπεν,     δέσποτα, τὰ παρακείμενα Ὑρκανῷ ὀστᾶ;
[12, 4]   αὐτῷ παράκειται ὀστᾶ, εἰκότως, εἶπεν,     δέσποτα: τοὺς μὲν γὰρ κύνας
[12, 7]   οὐκ ἄλλος ἀναγκαιότερος τοῦ παρόντος,     ἑταῖροι, εἰς εὐψυχίαν καὶ κινδύνων
[12, 6]   περιστησάμενος αὐτοὺς ἐγὼ μέν, εἶπεν,     παῖδες, ἄπειμι τὴν εἱμαρμένην πορείαν,
[12, 2]   λόγον ποιούμεθα, τὴν ἀρχιερωσύνην παρέλαβεν,     γράφει Πτολεμαῖος τοῦτον τὸν τρόπον:
[12, 9]   τῷ νομῷ τῷ Ἡλιοπολίτῃ, ἐν     καὶ ὅμοιον τῷ ἐν Ἱεροσολύμοις
[12, 2]   τῆς καινουργίας καὶ πολυτελείας, ἐφ'     τις ἂν στήσῃ τὴν τράπεζαν
[12, 6]   σύμμαχον αὐτοῖς γενέσθαι καὶ τῷ  λαῷ   τὴν ἰδίαν ἀνασῶσαι πάλιν τοῦ
[12, 5]   αὐτὸν διὰ τὸν ἐν τῷ  ναῷ   πλοῦτον, ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας, χρυσὸν
[12, 2]   μαίανδρον πλέγμα τι σχοινοειδὲς περιῆκτο  ῥόμβῳ   τὴν κατὰ μέσον ὄψιν ἐμφερές,
[12, 4]   ὀστᾶ ῥίπτουσιν, ὅπερ ἄνθρωπος ὢν  κἀγὼ   νῦν πεποίηκα. δὲ βασιλεὺς
[12, 6]   τοὺς παῖδας, καὶ περιστησάμενος αὐτοὺς  ἐγὼ   μέν, εἶπεν, παῖδες, ἄπειμι
[12, 2]   Αἰγυπτίοις ὦσιν φοβεροί, τὴν ἀρχὴν  ἐγὼ   παραλαβὼν πᾶσι μὲν φιλανθρώπως ἐχρησάμην,
[12, 11]   εἶπεν, ἥλιος ἐπίδοι γενόμενον, ἵν'  ἐγὼ   τὰ νῶτά μου δείξω τοῖς
[12, 2]   Ἀνδρέου, παρειστήκει γάρ, καὶ φήσαντος  ὀλίγῳ   πλείονας ἔσεσθαι τῶν ἕνδεκα μυριάδων
[12, 1]   ἦρχεν αὐτῆς. μαρτυρεῖ δὲ τῷ  λόγῳ   τούτῳ καὶ Ἀγαθαρχίδης Κνίδιος
[12, 2]   τὸ σοὶ κεχαρισμένον, τίνι καὶ  λόγῳ   χρώμενοι τοῦτο πράξαιμεν ἂν πολλῶν
[12, 11]   ἐπεὶ προσέμιξεν τῷ τῶν πολεμίων  στρατοπέδῳ,   σημῆναι τὸν σαλπικτὴν ἐκέλευσεν καὶ
[12, 7]   οὐχ εὑρὼν δ' ἐν τῷ  στρατοπέδῳ   τοὺς ἐχθροὺς Γοργίας, ἀλλ'
[12, 10]   πρὸς τὸν Ἰούδαν ἐκέλευσεν μηδεμίαν  φειδὼ   ποιεῖσθαι τοῦ ἔθνους. δὲ
[12, 3]   θύμασιν, ἀφ' ὧν καὶ τῷ  θεῷ   δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι χρῆσθαι.
[12, 5]   ἐδήλουν τὰ ὑπογεγραμμένα: βασιλεῖ Ἀντιόχῳ  θεῷ   ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα παρὰ τῶν ἐν
[12, 4]   ἱερὸν ἔλθῃ καὶ θύσῃ τῷ  θεῷ:   κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λογισμὸν
[12, 5]   καθημερινὰς θυσίας, ἃς προσέφερον τῷ  θεῷ   κατὰ τὸν νόμον, ἐκώλυσεν αὐτοὺς
[12, 10]   τοῦ βασιλέως ἔλεγον ἐπιφέρειν τῷ  θεῷ.   δὲ βλασφημήσας αὐτοὺς ἠπείλησεν,
[12, 2]   πέμψαντι, πρὸ δὲ πάντων τῷ  θεῷ,   οὗ τοὺς νόμους εἶναι συμβέβηκεν.
[12, 2]   ἣν ἀπέστειλεν βασιλεὺς τῷ  θεῷ,   οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡγησάμην διελθεῖν, ὅπως
[12, 2]   μεγαλοψυχίας τῷ παρεσχηκότι τὴν βασιλείαν  θεῷ   ποιήσασθαι χαριστήριον, διαχυθεὶς ὑπ' αὐτῶν
[12, 2]   ταύτης ἠξίωκα, νομίζων ἡδὺ τῷ  θεῷ   τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίας ἀνάθημα
[12, 7]   τῆς νίκης ἔχοντας ἐν τῷ  θεῷ   τοῦτον ἱκετεύειν τῷ πατρίῳ νόμῳ
[12, 2]   τῷ μεγέθει τῆς προανακειμένης τῷ  θεῷ   τραπέζης ἔμελλεν ἔσεσθαι διάφορος, τῇ
[12, 2]   βασιλικῆς τραπέζης κομιζόμενοι τὰ λύτρα.  νομίζω   γὰρ αὐτοὺς καὶ παρὰ τὴν
[12, 2]   τὴν ἑρμηνείαν αὐτῶν ἀκριβῆ ποιήσασθαι:  νομίζω   γὰρ τούτων ἐπιτελεσθέντων μεγίστην δόξαν
[12, 11]   τὸν Ἰούδαν ἔν τινι κώμῃ  Ζηθῶ   τοὔνομα κατεστρατοπεδευμένον ἐπ' αὐτὸν ἠπείγετο
[12, 10]   τῶν Ἱεροσολύμων ἀπελθὼν κατὰ κώμην  Βηρζηθὼ   λεγομένην ἐγένετο, πέμψας συλλαμβάνει πολλοὺς
[12, 2]   ὅσα χρυσὸς ἦν ἀλλὰ μὴ  λίθῳ   πολυτελεῖ διείληπτο, σμίλαξι κισσοῦ καὶ
[12, 3]   δὲ τῶν ξύλων ὕλη  κατακομιζέσθω   ἐξ αὐτῆς τε τῆς Ἰουδαίας
[12, 10]   προσθεῖναι ἀφελεῖν, τοῦτο κοινῇ  γινέσθω   γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων,
[12, 6]   καὶ τῆς τοῦ θεοῦ θρησκείας,  ἑπέσθω,   φησίν, ἐμοί, καὶ ταῦτ' εἰπὼν
[12, 3]   νόμον. μηδ' εἰς τὴν πόλιν  εἰσφερέσθω   ἵππεια κρέα μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ
[12, 3]   ἔθνους κατὰ τοὺς πατρίους νόμους,  ἀπολυέσθω   δ' γερουσία καὶ οἱ
[12, 3]   πρὸς Ἰουδαίους ταῦτα ἡμῖν ἀποχρώντως  εἰρήσθω   μαρτύρια. ~(Μετὰ δὲ ταῦτα φιλίαν
[12, 8]   τε παραλαβὼν καὶ Ἀράβων τινὰς  μισθῷ   πείσας αὐτῷ συστρατεύειν ἧκεν ἄγων
[12, 3]   εἰς τὰς τῶν θεραπόντων διατροφάς:  διδόσθω   δὲ καὶ τοῖς εἰς τὰς
[12, 3]   τοὺς Ἰουδαίους μὴ βουλομένους ἀλλοφύλῳ  ἐλαίῳ   χρῆσθαι λαμβάνειν ὡρισμένον τι παρὰ
[12, 4]   τὸν καιρὸν υἱὸν τῷ βασιλεῖ  Πτολεμαίῳ   γεγενῆσθαι, καὶ πάντες οἱ πρῶτοι
[12, 1]   ἔχοντες Ἱεροσόλυμα ταύτην ὑπερεῖδον ὑπὸ  Πτολεμαίῳ   γενομένην ὅπλα λαβεῖν οὐ θελήσαντες,
[12, 2]   μάλιστα φιλοτίμως. ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος βασιλεῖ  Πτολεμαίῳ   χαίρειν. ἐρρωμένων σοῦ τε καὶ
[12, 3]   τοῦ βασιλέως Ἀντιόχου. Βασιλεὺς Ἀντίοχος  Πτολεμαίῳ   χαίρειν. τῶν Ἰουδαίων καὶ παραυτίκα
[12, 2]   διαλέγεται τοῖς ἄρχουσι τῶν σωματοφυλάκων  Σωσιβίῳ   τῷ Ταραντίνῳ καὶ Ἀνδρέᾳ, συναγωνίσασθαι
[12, 9]   ἄξιον. εἰ δὲ διὰ τοῦτο  Πολυβίῳ   δοκεῖ καταστρέψαι τὸν βίον Ἀντίοχον
[12, 10]   μὲν ὑπ' αὐτοῦ πεπόνθοι κακά,  πλείω   δὲ γένοιτ' ἄν, εἰ μὴ
[12, 3]   Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες, ὑπὲρ οὗ καὶ  πλείω   λέγειν ἔχοντες καὶ μάλιστα περὶ
[12, 5]   Ἑλ ληνίου. ταῦτα δὲ καὶ  Ἀπολλωνίῳ   τῷ μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν ἕκτῳ ἔτει
[12, 5]   τὸν εὐεργέτην καὶ σωτῆρα προστάξαι  Ἀπολλωνίῳ   τῷ μεριδάρχῃ καὶ Νικάνορι τῷ
[12, 6]   δι' ἀνάγκην προδιδοῦσιν αὐτήν, ἀλλ'  ἀξιῶ   παῖδας ὄντας ἐμοὺς ἐμμεῖναι καὶ
[12, 2]   ὁμόφυλος ὢν ταῦτα περὶ αὐτῶν  ἀξιῶ,   πάντων δὲ ἀνθρώπων δημιούργημα ὄντων
[12, 11]   τὴν τροπὴν τῶν ἐν τῷ  δεξιῷ   κέρατι οἱ τὸ εὐώνυμον ἔχοντες
[12, 11]   κρατερὸν τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ  δεξιῷ   κέρατι τυγχάνον, παραλαβὼν τοὺς εὐψυχοτάτους
[12, 5]   παθεῖν. ἐποικοδομήσας δὲ καὶ τῷ  θυσιαστηρίῳ   βωμὸν βασιλεὺς σύας ἐπ'
[12, 7]   τῷ θεῷ τοῦτον ἱκετεύειν τῷ  πατρίῳ   νόμῳ σάκκους περιθεμένους, καὶ τὸ
[12, 10]   συμμάχους εἶναι καὶ φίλους, καὶ  Δημητρίῳ   γράψαι, ὅπως μὴ πολεμῇ τοὺς
[12, 4]   ἐν τῇ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ  γενεσίῳ.   τῶν δὲ ἀνὰ δέκα τάλαντα
[12, 2]   μέρος γνῶναι τῶν ἐν τῷ  συμποσίῳ   ζητηθέντων εἶναι μαθεῖν ἀναγνόντι τὸ
[12, 2]   τῷ παρὰ τὴν ᾐόνα κατεσκευασμένῳ  οἴκῳ   πρὸς διάσκεψιν πραγμάτων ἠρεμίας καλῶς
[12, 11]   καὶ τῇ περὶ αὐτῶν δόξῃ  προσβαλῶ   τὴν ἐκ τῆς νῦν φυγῆς
[12, 2]   τὸ ἀντίγραφον ὑπῆρχε τοιοῦτον: βασιλεῖ  μεγάλῳ   παρὰ Δημητρίου. προστάξαντός σου,
[12, 6]   δ' ὑμῖν τοὐμὸν φρόνημα καὶ  παρακαλῶ   μὴ γενέσθαι κακοὺς αὐτοῦ φύλακας,
[12, 2]   ποιοῦσιν ἐπὶ τοῦτο καὶ σὲ  παρακαλῶ.   (Ταῦτ' εἰπόντος τοῦ Ἀρισταίου ἀναβλέψας
[12, 3]   λέγει δὲ ἐν τῇ αὐτῇ  βίβλῳ,   ὡς τοῦ Σκόπα νικηθέντος ὑπ'
[12, 2]   δράματι τῶν ἐν τῇ ἱερᾷ  βύβλῳ   γεγραμμένων μνησθῆναι τὰς ὄψεις γλαυκωθείη
[12, 2]   πάσῃ κεχρημένος περὶ ταῦτα σπουδῇ  δηλῶ   σοι τὰ τῆς Ἰουδαίων νομοθεσίας
[12, 2]   λίθος καὶ ἤλεκτρον ἐντετύπωτο τῇ  παραλλήλῳ   τῆς ἰδέας γειτνιάσει ψυχαγωγίαν θαυμαστὴν
[12, 7]   τῇ ἑορτῇ. τειχίσας δ' ἐν  κύκλῳ   τὴν πόλιν καὶ πρὸς τὰς
[12, 10]   καθὼς ἤδη που καὶ ἐν  ἄλλῳ   δεδήλωται. συστραφέντες δὲ πρὸς αὐτὸν
[12, 9]   κατέστησεν ἰδίαν ἐν τῇ πόλει.  πολλῷ   δὲ χρόνῳ τὸ ἱερὸν πολιορκῶν
[12, 8]   καταστρέφεται. (Χρόνῳ δ' ὕστερον οὐ  πολλῷ   Τιμόθεος δύναμιν μεγάλην παρασκευασάμενος καὶ
[12, 10]   περὶ φιλίας καὶ εἰρήνης διαλεγόμενος:  δόλῳ   γὰρ αὐτὸν ἐβούλετο λαβεῖν.
[12, 10]   εὐθὺς οὐ διέγνω τῷ Ἰούδᾳ,  δόλῳ   δ' ὑποχείριον λαβεῖν κρίνας προσπέμπει
[12, 1]   δὲ οὗτος καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα  δόλῳ   καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν γὰρ
[12, 5]   δυνάμεως κατὰ τὸ Πηλούσιον καὶ  δόλῳ   τὸν Φιλομήτορα Πτολεμαῖον ἐκπεριελθὼν καταλαμβάνει
[12, 3]   ἐξέθηκεν περιέχον τάδε: μηδενὶ ἐξεῖναι  ἀλλοφύλῳ   εἰς τὸν περίβολον εἰσιέναι τοῦ
[12, 3]   τοῦτο: τοὺς Ἰουδαίους μὴ βουλομένους  ἀλλοφύλῳ   ἐλαίῳ χρῆσθαι λαμβάνειν ὡρισμένον τι
[12, 4]   καὶ νόμῳ κεκώλυται παρὰ Ἰουδαίοις  ἀλλοφύλῳ   πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα τὸ ἁμάρτημα
[12, 3]   πονήσαντες ἐν τῷ πρὸς Ἰουδαίους  πολέμῳ   καὶ πικρῶς πρὸς αὐτοὺς ἔχοντες,
[12, 3]   τῶν Ἀντιοχέων ἐν τῷ νῦν  πολέμῳ   λῦσαι προαιρουμένου Μουκιανὸς ἡγεμὼν ὢν
[12, 10]   κατέστη. (Τῷ δ' ἀρχιερεῖ τῷ  Ἀλκίμῳ   βουληθέντι καθελεῖν τὸ τεῖχος τοῦ
[12, 9]   βασιλεὺς ἀνελὼν τὴν ἀρχιερωσύνην  Ἀλκίμῳ   δέδωκεν οὐκ ὄντι τῆς τῶν
[12, 10]   ἐν τῇ χώρᾳ πᾶσιν ὑπακούειν  Ἀλκίμῳ,   καὶ μετὰ στρατιᾶς τινος, ἵν'
[12, 7]   τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  ἑβδόμῳ   ἔτει, καὶ περαιωσάμενος τὸν Εὐφράτην
[12, 2]   περισσόν τι προσγεγραμμένον ὁρᾷ τῷ  νόμῳ   λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα τοῦτο
[12, 4]   μηνύει παρακαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ καὶ  νόμῳ   κεκώλυται παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν
[12, 6]   ἀνάγκην, ὥστ' αὐτοῖς χρήσασθαι πολέμου  νόμῳ:   μὴ προσδεχομένων δὲ τοὺς λόγους,
[12, 7]   θεῷ τοῦτον ἱκετεύειν τῷ πατρίῳ  νόμῳ   σάκκους περιθεμένους, καὶ τὸ σύνηθες
[12, 9]   λαμβάνει τόπον ἀξιώσας ἐν τῷ  νομῷ   τῷ Ἡλιοπολίτῃ, ἐν καὶ
[12, 4]   ὡς παραινοῦντα καλῶς, γράφει τῷ  οἰκονόμῳ   Ἀρίονι, ὃς ἅπαντα τὰ ἐν
[12, 7]   τὸν Εὐφράτην ἀνέβαινεν πρὸς τοὺς  ἄνω   σατράπας. (Ὁ δὲ Λυσίας ἐπιλεξάμενος
[12, 3]   ὃν ἦν καιρὸν ἐν ταῖς  ἄνω   σατραπείαις, κελεύων Ζεῦξιν τὸν αὐτοῦ
[12, 3]   στρατηγὸς Σκόπας ὁρμήσας εἰς τοὺς  ἄνω   τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ χειμῶνι
[12, 9]   καὶ βασιλεὺς Ἀντίοχος τὴν  ἄνω   χώραν ἐπερχόμενος ἀκούει πόλιν ἐν
[12, 4]   εἶπεν, δέσποτα, τὰ παρακείμενα  Ὑρκανῷ   ὀστᾶ; ἐκ τούτου στόχασαι, ὅτι
[12, 6]   καὶ βίας ἁπάσης καὶ ἀνάγκης  ἐπάνω   γενέσθαι, τὰς ψυχὰς οὕτω παρασκευασαμένους,
[12, 4]   δὲ Ὑρκανὸς ἐπανελθεῖν μὲν οὐκέτι  ἔγνω   εἰς Ἱεροσόλυμα, προσκαθίσας δὲ τοῖς
[12, 7]   ἐν τοῖς ὄρεσι κεκρύφθαι, πορευθεὶς  ἔγνω   ζητεῖν, ὅπου ποτ' εἶεν. περὶ
[12, 7]   αἰσθόμενος τοῦ Ματταθίου παῖς  ἔγνω   καὶ αὐτὸς τοῖς ἐν τῇ
[12, 2]   μετριότητα, πολλάκις μὲν καὶ πρότερον  ἔγνω   παρακαλέσαι τὸν βασιλέα, ὅπως ἀπολύσῃ
[12, 7]   φιλόδωρος οὐκ ἠρκεῖτο τοῖς οὖσιν,  ἔγνω   πρῶτον εἰς τὴν Περσίδα πορευθεὶς
[12, 7]   καὶ πολέμους ἀξιόλογον, ἐπ' αὐτὸν  ἔγνω   στρατεύσασθαι προσήκειν ὑπολαμβάνων τοὺς εἰς
[12, 2]   χρυσοῦ, τῷ μεγέθει μὲν οὐκ  ἔγνω   τὴν προυπάρχουσαν ὑπερβαλεῖν, τῇ δὲ
[12, 10]   παρὰ Δημητρίου τοῦ βασιλέως συμμαχίαν  ἔγνω   τραπέσθαι. παραγενόμενος οὖν εἰς Ἀντιόχειαν
[12, 10]   Φίλιππον καὶ τὸν μέγαν Ἀντίοχον,  ἔγνω   φιλίαν ποιήσασθαι πρὸς αὐτούς. πέμψας
[12, 3]   τὰς δωρεὰς ἃς ὑπὲρ τούτων  διέγνω   παρασχεῖν αὐτοῖς ἐμφανίζων. παραθήσομαι δὲ
[12, 5]   κατὰ τρόπον ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον  διέγνω   στρατεύσασθαι, πόθον αὐτῆς λαβὼν καὶ
[12, 9]   οὖν συμβαινόντων αὐτοῖς Ἰούδας ἐξελεῖν  διέγνω   τὴν φρουράν, καὶ συναγαγὼν τὸν
[12, 10]   Ἱεροσόλυμα πολεμεῖν μὲν εὐθὺς οὐ  διέγνω   τῷ Ἰούδᾳ, δόλῳ δ' ὑποχείριον
[12, 2]   νόμοι, παρόντων καὶ τῶν ἑρμηνέων  ἀνέγνω   τούτους. τὸ δὲ πλῆθος ἀπεδέξατο
[12, 1]   ὑπάρχοντας ἐξ ὧν ἀπεκρίναντο Ἀλεξάνδρῳ  πρεσβευσαμένῳ   πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὸ κρατῆσαι
[12, 3]   ἡγησάμην τοῦτό μοι δεῖσθαι, καὶ  βουλευσαμένῳ   μοι μετὰ τῶν φίλων, τί
[12, 4]   δῶρα κομίσαι τοῦ πατρὸς εὐεργέτῃ  γεγενημένῳ.   τὸν δὲ δοῦλον κολάσαι παρακούσαντα
[12, 5]   δὲ ἀνώνυμον ἐν τῷ Γαριζεὶν  λεγομένῳ   ὄρει ἱερὸν ἔθυον ἐπ' αὐτοῦ
[12, 9]   στενῶν ἔν τινι τόπῳ Βεθζαχαρίᾳ  λεγομένῳ   σταδίους ἀπέχοντι τῶν πολεμίων ἑβδομήκοντα.
[12, 2]   εἶδεν ὅτι τοῦτ' αὐτῷ συμβαίη  περιεργαζομένῳ   τὰ θεῖα καὶ ταῦτ' ἐκφέρειν
[12, 4]   ἀλλ' εἰς κινδύνους τὸ ἔθνος  βουλομένῳ   περιστῆσαι διὰ τὴν τῶν χρημάτων
[12, 2]   τὸ συμπόσιον ἐποιήσατο, ὡς τῷ  βουλομένῳ   τὰ κατὰ μέρος γνῶναι τῶν
[12, 8]   κειμένην καὶ οὔτε ἄλλην αὐτῷ  τραπομένῳ   βαδίζειν δυνατὸν ἦν οὔτε ἀναστρέφειν
[12, 7]   τῇ τῶν ἐκπεμφθέντων ἥττῃ τῷ  ἐχομένῳ   ἔτει μυριάδας ἀνδρῶν ἐπιλέκτων ἀθροίσας
[12, 2]   ἐν τῷ παρὰ τὴν ᾐόνα  κατεσκευασμένῳ   οἴκῳ πρὸς διάσκεψιν πραγμάτων ἠρεμίας
[12, 2]   βασιλεὺς ἄριστα τὸν Δημήτριον  φιλοτιμουμένῳ   περὶ πλῆθος αὐτῷ βιβλίων ὑποτίθεσθαι
[12, 4]   πόλιν ἐπέπληττε τῷ Ὀνίᾳ μὴ  προνοουμένῳ   τῆς ἀσφαλείας τῶν πολιτῶν, ἀλλ'
[12, 9]   καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντα τῆς στρατιᾶς.  λυπουμένῳ   δ' ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ ταύτῃ
[12, 3]   εἰ ἔρρωσαι, εὖ ἂν ἔχοι,  ὑγιαίνω   δὲ καὶ αὐτός. πυνθανόμενος τοὺς
[12, 6]   βίον. μάλιστα δ' ὑμῖν ὁμονοεῖν  παραινῶ   καὶ πρὸς τις ὑμῶν
[12, 9]   αὐτοῦ καὶ τηρῆσαι τὴν βασιλείαν  ἐκείνῳ.   ἀπέθανεν δὲ Ἀντίοχος ἐνάτῳ καὶ
[12, 9]   ἀπανηλωμένου καρποῦ, τῆς δὲ γῆς  ἐκείνῳ   τῷ ἔτει μὴ γεωργημένης, ἀλλὰ
[12, 4]   κατακυροῦν τὴν ὠνὴν τῶν τελῶν  ἐκείνῳ   φήσαντος, ἐρομένου δὲ εἰ καὶ
[12, 10]   τὴν χώραν διέφθειρεν τοὺς ταὐτὰ  ἐκείνῳ   φρονοῦντας. βλέπων δὲ ἑαυτὸν Ἄλκιμος
[12, 9]   τε καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ἐν  κοινῷ   διαλεχθῆναι μηδὲν μὲν τῶν περὶ
[12, 2]   ἄρχουσι τῶν σωματοφυλάκων Σωσιβίῳ τῷ  Ταραντίνῳ   καὶ Ἀνδρέᾳ, συναγωνίσασθαι περὶ ὧν
[12, 8]   ἄλλας πόλεις τῆς Γαλάτιδος καταστρέφεται.  (Χρόνῳ   δ' ὕστερον οὐ πολλῷ Τιμόθεος
[12, 2]   γὰρ ἥρμοστο, καὶ τοῦτο ποιήσας  χρόνῳ   πλείονι χάριν ἔχειν εἶπεν αὐτοῖς
[12, 4]   βασιλεῦσιν ἐτέλουν. ἐν τούτῳ τῷ  χρόνῳ   Σαμαρεῖς εὖ πράσσοντες πολλὰ τοὺς
[12, 9]   ἐν τῇ πόλει. πολλῷ δὲ  χρόνῳ   τὸ ἱερὸν πολιορκῶν τὸ ἐν
[12, 3]   οὓς ἔσχον πρὸς ἡμᾶς μετριοπαθησάντων.  ἐπανάξω   δὲ τὸν λόγον ὅθεν ἐπὶ
[12, 11]   ἵν' ἐγὼ τὰ νῶτά μου  δείξω   τοῖς πολεμίοις. ἀλλ' εἰ καὶ
[12, 7]   καὶ εἰκοστῇ τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς  ὀγδόῳ   καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει
[12, 5]   καταφρονεῖν ἀσθενῶν ἔτι τυγχανόντων καὶ  μηδέπω   πράγματα τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων. γενόμενος
[12, 4]   πλῆθος τούτων ἀκοῦσαν εὐχαριστεῖ τῷ  Ἰωσήπῳ,   καταβὰς δ' αὐτὸς ἐκ τοῦ
[12, 4]   πρεσβεύσας εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παρὰ  Ἰωσήπῳ   ξενισθείς, θεασάμενος αὐτὸν Ἀθηνίων
[12, 9]   ἔπεμψεν πολεμήσων αὐτήν, τῷ δὲ  λοιπῷ   τῆς δυνάμεως αὐτὸς ἧκεν εἰς
[12, 2]   αὐτοῖς παρεσκευάζετο, ἵνα τῷ συνήθει  τρόπῳ   τῆς διαίτης εὐωχούμενοι μᾶλλον ἥδωνται
[12, 9]   πολλοὺς τῶν ἐχθρῶν ἀπολέσας τῷ  τρόπῳ   τούτῳ τὸν βίον κατέστρεψεν. (Ὁ
[12, 9]   ἐπὶ τῶν στενῶν ἔν τινι  τόπῳ   Βεθζαχαρίᾳ λεγομένῳ σταδίους ἀπέχοντι τῶν
[12, 4]   δὲ γενόμενος ἐν τῷ  τόπῳ   καὶ τοὺς ἱμάντας οὐκ ἔχων,
[12, 4]   οἰκείως ἔχειν πρὸς τὸν Ἰώσηπον  οὔπω   παρόντα. δὲ Ἰώσηπος διαπέμψας
[12, 2]   βασιλεὺς ἱλαρῷ καὶ γεγηθότι τῷ  προσώπῳ   πόσας, εἶπεν, ὑπολαμβάνεις τῶν ἀπολυθησομένων
[12, 2]   ἐκέλευσεν τῷ ἀρχιερεῖ τῶν Ἰουδαίων  Ἐλεαζάρῳ   γραφῆναι περὶ τούτων ἅμα καὶ
[12, 2]   ἔχειν ἐδωρήσατο. τῷ δ' ἀρχιερεῖ  Ἐλεαζάρῳ   δι' αὐτῶν ἔπεμψεν κλίνας ἀργυρόποδας
[12, 9]   ἐλέφαντα. δ' ἐπικατενεχθεὶς τῷ  Ἐλεαζάρῳ   διαφθείρει τὸν ἄνδρα ὑπὸ τοῦ
[12, 2]   ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς τῆς γραφείσης  Ἐλεαζάρῳ   τῷ ἀρχιερεῖ, ταύτην λαβόντι τὴν
[12, 2]   τοῦτον τὸν τρόπον: βασιλεὺς Πτολεμαῖος  Ἐλεαζάρῳ   τῷ ἀρχιερεῖ χαίρειν. πολλῶν ἐν
[12, 2]   ἀναβλέψας εἰς αὐτὸν βασιλεὺς  ἱλαρῷ   καὶ γεγηθότι τῷ προσώπῳ πόσας,
[12, 1]   βεβαιοτάτους ὑπάρχοντας ἐξ ὧν ἀπεκρίναντο  Ἀλεξάνδρῳ   πρεσβευσαμένῳ πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὸ
[12, 7]   τὴν ἐρημίαν αὐτόματα ἐν τῷ  ἱερῷ   ἀναβεβλαστηκότα, θρηνεῖν ἤρξατο μετὰ τῶν
[12, 9]   φρουροὶ διέφθειραν: ἐπέκειτο γὰρ τῷ  ἱερῷ   ἄκρα. τούτων οὖν συμβαινόντων
[12, 5]   γὰρ ἑώρα πολὺν ἐν τῷ  ἱερῷ   καὶ τὸν ἄλλον τῶν ἀναθημάτων
[12, 9]   ἀπορίαν, ὡς ὀλίγους ἐν τῷ  ἱερῷ   καταλειφθῆναι. (Καὶ τοῖς μὲν πολιορκουμένοις
[12, 9]   τοῖς μὲν πολιορκουμένοις ἐν τῷ  ἱερῷ   τοιαῦτα συνέβαινεν εἶναι τὰ πράγματα.
[12, 9]   Εὐπάτορα. (Ἐν δὲ τούτῳ τῷ  καιρῷ   οἱ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν
[12, 4]   Ἰουδαίας πέραν τοῦ Ἰορδάνου οὐ  πόρρω   τῆς Ἐσσεβωνίτιδος. ἦρξε δ' ἐκείνων
[12, 2]   νόμου μεταγραφὴν ἐπὶ συμφέροντι τῷ  σῷ   λαβεῖν προαιρῇ τέλος. ἐπελεξάμην
[12, 4]   χρήματα αὐτοῦ διῴκει οὐκ ὄντα  ἐλάσσω   τρισχιλίων ταλάντων: γὰρ Ἰώσηπος
[12, 2]   ἐντετυπῶσθαι χρόαν, ἐξεργασάμενοι συνέδησαν τῷ  χρυσῷ   περὶ ὅλην τὴν τράπεζαν. ὑπὸ
[12, 4]   αὐτὸν ἔχει, σφόδρ' ἀστείως ἀπεκρίνατο:  δώσω   γὰρ εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς καὶ
[12, 5]   ἀποθανόντος καὶ Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως  τῷ   ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ> τὴν ἀρχιερωσύνην
[12, 4]   εἰς τὸ συμπόσιον εὐπρεποῦς ἐρασθεὶς  τῷ   ἀδελφῷ τοῦτο μηνύει παρακαλῶν αὐτόν,
[12, 10]   κινδύνους κατέστη. (Τῷ δ' ἀρχιερεῖ  τῷ   Ἀλκίμῳ βουληθέντι καθελεῖν τὸ τεῖχος
[12, 4]   παραγενόμενος εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπέδωκε  τῷ   Ἀρίονι τὴν ἐπιστολήν, ἐπερωτήσαντος αὐτοῦ,
[12, 4]   βασιλεῖ τοὺς φόρους ἀπαριθμεῖν, ἔγραφεν  τῷ   Ἀρίονι τοῦτο ποιεῖν. πρὸς οὖν
[12, 2]   τῆς ἐπιστολῆς τῆς γραφείσης Ἐλεαζάρῳ  τῷ   ἀρχιερεῖ, ταύτην λαβόντι τὴν τιμὴν
[12, 2]   εἰσδόσεως γενομένης βασιλεὺς ἐκέλευσεν  τῷ   ἀρχιερεῖ τῶν Ἰουδαίων Ἐλεαζάρῳ γραφῆναι
[12, 2]   τὸν τρόπον: βασιλεὺς Πτολεμαῖος Ἐλεαζάρῳ  τῷ   ἀρχιερεῖ χαίρειν. πολλῶν ἐν τῇ
[12, 9]   τὴν ἄκραν πολιορκεῖν, ἀπαντήσας δὲ  τῷ   βασιλεῖ βάλλεται στρατόπεδον ἐπὶ τῶν
[12, 4]   αὐτὸν Ἀθηνίων εὐθὺς ἐποίει  τῷ   βασιλεῖ γνώριμον, τοῦτον εἶναι λέγων,
[12, 4]   ἔσεσθαι τὴν εἰς τὰς δωρεὰς  τῷ   βασιλεῖ δαπάνην καὶ τὸν υἱὸν
[12, 4]   εἰς χίλια τάλαντα ἀθροισθείσας ἔπεμψε  τῷ   βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ
[12, 2]   τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι τὰ ἀγαθὰ  τῷ   βασιλεῖ δι' ὑπερβολὴν ἡδονῆς εἰς
[12, 4]   καταγνωσθησομένου τοῦ Ἰωσήπου καὶ προσκρούσοντος  τῷ   βασιλεῖ διὰ τὴν βραχύτητα τῆς
[12, 4]   δῶρα μὲν αὐτόθεν μὴ πέμπειν  τῷ   βασιλεῖ, δοῦναι δὲ ἐπιστολὴν πρὸς
[12, 2]   τιμήσας τοὺς κομίσαντας καὶ δῶρα  τῷ   βασιλεῖ δοὺς κομίζειν ἀπέλυσε πρὸς
[12, 4]   οἰκετῶν ἀπεπυνθάνετο, τί μέλλουσιν διδόναι  τῷ   βασιλεῖ δῶρον ἐν τῇ τοῦ
[12, 2]   φίλος ὢν ἐν τοῖς μάλιστα  τῷ   βασιλεῖ καὶ σπουδαζόμενος ὑπ' αὐτοῦ
[12, 2]   τούτου δὲ τοῦ προστάγματος ἀναγνωσθέντος  τῷ   βασιλεῖ καὶ τὰ μὲν ἄλλα
[12, 4]   ἐκέκτητο: πολλὰ γὰρ ὑπὸ χεῖρα  τῷ   βασιλεῖ καὶ τῇ Κλεοπάτρᾳ δῶρα
[12, 2]   τῶν δώρων οἱ γέροντες,  τῷ   βασιλεῖ κομίσαι ἀρχιερεὺς αὐτοῖς
[12, 2]   προειρημένων γνώμην Ἀρισταῖος, προσελθὼν  τῷ   βασιλεῖ λόγους πρὸς αὐτὸν τοιούτους
[12, 4]   τῶν κατακειμένων τῇ τραπέζῃ παρεστὼς  τῷ   βασιλεῖ, ὁρᾷς, εἶπεν, δέσποτα,
[12, 4]   ἀξιώματος Ἰουδαίων, καὶ δειπνῶν παρὰ  τῷ   βασιλεῖ, ὀρχηστρίδος εἰσελθούσης εἰς τὸ
[12, 2]   συναγωνίσασθαι περὶ ὧν ἐντυγχάνειν μέλλει  τῷ   βασιλεῖ παρακαλῶν αὐτούς. προσλαβὼν δὲ
[12, 4]   δέκα καὶ ταῦτα εἰς δωρεὰς  τῷ   βασιλεῖ. παροξυνθεὶς δ' παῖς
[12, 2]   Δωροθέου πολλὰ καὶ τῶν παρασκευαζομένων  τῷ   βασιλεῖ, προσέταξε γάρ, αὐτοῖς παρέχοντος.
[12, 4]   κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν υἱὸν  τῷ   βασιλεῖ Πτολεμαίῳ γεγενῆσθαι, καὶ πάντες
[12, 4]   πρώτους τὰς οὐσίας αὐτῶν ἀπέστειλε  τῷ   βασιλεῖ. συναγαγὼν δὲ πολλὰ χρήματα
[12, 2]   δὲ στὰς εἰς μέσον ηὔχετο  τῷ   βασιλεῖ τὰ ἀγαθὰ καὶ τοῖς
[12, 2]   ἡμέραις τέλος εἰλήφει τὰ δοχθέντα  τῷ   βασιλεῖ, τάλαντα δ' ὑπὲρ ἑξήκοντα
[12, 4]   ἡμέρας οἱ μὲν ἄλλοι προσέφερον  τῷ   βασιλεῖ ταλάντων οἱ λίαν μεγαλοδωρεῖσθαι
[12, 4]   φέρειν δοὺς προσήγαγεν τοὺς μὲν  τῷ   βασιλεῖ, τὰς δὲ τῇ Κλεοπάτρᾳ.
[12, 4]   πρεσβευτὴς ἐλθὼν εἰς Αἴγυπτον ἀπήγγειλεν  τῷ   βασιλεῖ τὴν τοῦ Ὀνίου ἀγνωμοσύνην
[12, 9]   Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας γὰρ συνεβούλευσεν  τῷ   βασιλεῖ τὸν Μενέλαον ἀνελεῖν, εἰ
[12, 4]   προθεσμίας ἐνισταμένης, καθ' ἣν ἔδει  τῷ   βασιλεῖ τοὺς φόρους ἀπαριθμεῖν, ἔγραφεν
[12, 4]   ἐν τιμῇ παρ' αὐτῇ, φανερὸν  τῷ   βασιλεῖ τοῦτο ἐποίησεν Κλεοπάτρα.
[12, 2]   δώδεκα τὸ συμπόσιον ἐποιήσατο, ὡς  τῷ   βουλομένῳ τὰ κατὰ μέρος γνῶναι
[12, 5]   ἡμέραν, ἱδρυσάμενοι δὲ ἀνώνυμον ἐν  τῷ   Γαριζεὶν λεγομένῳ ὄρει ἱερὸν ἔθυον
[12, 5]   τῶν Ἰουδαίων αἰτίας, ἡμῶν καὶ  τῷ   γένει καὶ τοῖς ἔθεσιν ἀλλοτρίων
[12, 2]   ταῦτα μὲν ἐκείνοις ἔχειν ἐδωρήσατο.  τῷ   δ' ἀρχιερεῖ Ἐλεαζάρῳ δι' αὐτῶν
[12, 10]   ἀγῶνας πάλιν καὶ κινδύνους κατέστη.  (Τῷ   δ' ἀρχιερεῖ τῷ Ἀλκίμῳ βουληθέντι
[12, 9]   εἰς Βεθσοῦραν ἔπεμψεν πολεμήσων αὐτήν,  τῷ   δὲ λοιπῷ τῆς δυνάμεως αὐτὸς
[12, 11]   δὲ τὴν τροπὴν τῶν ἐν  τῷ   δεξιῷ κέρατι οἱ τὸ εὐώνυμον
[12, 11]   τὸ κρατερὸν τῆς στρατιᾶς ἐν  τῷ   δεξιῷ κέρατι τυγχάνον, παραλαβὼν τοὺς
[12, 7]   Ἀντίοχος ἐξήλασεν εἰς τὴν Περσίδα  τῷ   ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ
[12, 5]   (Συνέβη δὲ μετὰ ἔτη δύο  τῷ   ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ πέμπτῳ
[12, 9]   τὸν ἐλέφαντα. δ' ἐπικατενεχθεὶς  τῷ   Ἐλεαζάρῳ διαφθείρει τὸν ἄνδρα ὑπὸ
[12, 9]   Ἡλιοπολίτῃ, ἐν καὶ ὅμοιον  τῷ   ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδόμησεν ἱερόν. περὶ
[12, 9]   καρποῦ, τῆς δὲ γῆς ἐκείνῳ  τῷ   ἔτει μὴ γεωργημένης, ἀλλὰ διὰ
[12, 7]   ἐπὶ τῇ τῶν ἐκπεμφθέντων ἥττῃ  τῷ   ἐχομένῳ ἔτει μυριάδας ἀνδρῶν ἐπιλέκτων
[12, 4]   πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὡς κινδυνεύει  τῷ   ζῆν ἐρῶν ὀρχηστρίδος, ἧς ἴσως
[12, 9]   τόπον ἀξιώσας ἐν τῷ νομῷ  τῷ   Ἡλιοπολίτῃ, ἐν καὶ ὅμοιον
[12, 3]   προγονικοῖς θύμασιν, ἀφ' ὧν καὶ  τῷ   θεῷ δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι χρῆσθαι.
[12, 4]   τὸ ἱερὸν ἔλθῃ καὶ θύσῃ  τῷ   θεῷ: κατὰ δὴ τοῦτον τὸν
[12, 5]   τὰς καθημερινὰς θυσίας, ἃς προσέφερον  τῷ   θεῷ κατὰ τὸν νόμον, ἐκώλυσεν
[12, 10]   ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ἔλεγον ἐπιφέρειν  τῷ   θεῷ. δὲ βλασφημήσας αὐτοὺς
[12, 2]   τῷ πέμψαντι, πρὸ δὲ πάντων  τῷ   θεῷ, οὗ τοὺς νόμους εἶναι
[12, 2]   κατασκευήν, ἣν ἀπέστειλεν βασιλεὺς  τῷ   θεῷ, οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡγησάμην διελθεῖν,
[12, 2]   δυναμένων ταύτης ἠξίωκα, νομίζων ἡδὺ  τῷ   θεῷ τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίας
[12, 7]   ἐλπίδας τῆς νίκης ἔχοντας ἐν  τῷ   θεῷ τοῦτον ἱκετεύειν τῷ πατρίῳ
[12, 2]   μὴ τῷ μεγέθει τῆς προανακειμένης  τῷ   θεῷ τραπέζης ἔμελλεν ἔσεσθαι διάφορος,
[12, 5]   συνέβη παθεῖν. ἐποικοδομήσας δὲ καὶ  τῷ   θυσιαστηρίῳ βωμὸν βασιλεὺς σύας
[12, 5]   τὸ δὲ πλέον τοῦ λαοῦ  τῷ   Ἰάσονι συνελάμβανεν, ὑφ' οὗ καὶ
[12, 2]   λοιπὰς χρείας πρὸς ἑκατὸν τάλαντα  τῷ   ἱερεῖ δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ τὰ
[12, 7]   διὰ τὴν ἐρημίαν αὐτόματα ἐν  τῷ   ἱερῷ ἀναβεβλαστηκότα, θρηνεῖν ἤρξατο μετὰ
[12, 9]   οἱ φρουροὶ διέφθειραν: ἐπέκειτο γὰρ  τῷ   ἱερῷ ἄκρα. τούτων οὖν
[12, 5]   χρυσὸν γὰρ ἑώρα πολὺν ἐν  τῷ   ἱερῷ καὶ τὸν ἄλλον τῶν
[12, 9]   ἀναγκαίων ἀπορίαν, ὡς ὀλίγους ἐν  τῷ   ἱερῷ καταλειφθῆναι. (Καὶ τοῖς μὲν
[12, 9]   (Καὶ τοῖς μὲν πολιορκουμένοις ἐν  τῷ   ἱερῷ τοιαῦτα συνέβαινεν εἶναι τὰ
[12, 11]   μὲν δισμυρίων, ἱππέων δὲ δισχιλίων:  τῷ   Ἰούδᾳ δ' ἦσαν οἱ πάντες
[12, 10]   τούτου τὴν ἀρχιερωσύνην λαὸς  τῷ   Ἰούδᾳ δίδωσιν, ὃς ἀκούσας περὶ
[12, 10]   πολεμεῖν μὲν εὐθὺς οὐ διέγνω  τῷ   Ἰούδᾳ, δόλῳ δ' ὑποχείριον λαβεῖν
[12, 7]   στρατηγός, ἀκούσας ὅτι πολλοὶ προσκεχωρήκασιν  τῷ   Ἰούδᾳ καὶ δύναμιν ἤδη περιβέβληται
[12, 7]   ὅπως διὰ τῆς νυκτὸς ἐπιπέσῃ  τῷ   Ἰούδᾳ, καὶ πρὸς τοῦτο ὁδηγοὺς
[12, 10]   Νικάνωρ γενομένης πολεμεῖν ἔκρινεν  τῷ   Ἰούδᾳ, καὶ συγκροτήσας καὶ παρασκευασάμενος
[12, 10]   βλέπων δὲ ἑαυτὸν Ἄλκιμος ἀντέχειν  τῷ   Ἰούδᾳ μὴ δυνάμενον, ἀλλ' ἡττώμενον
[12, 10]   μηδένα τῶν ὑποτεταγμένων Ῥωμαίοις πολεμεῖν  τῷ   Ἰουδαίων ἔθνει μηδὲ τοῖς πολεμοῦσι
[12, 4]   μὲν πλῆθος τούτων ἀκοῦσαν εὐχαριστεῖ  τῷ   Ἰωσήπῳ, καταβὰς δ' αὐτὸς ἐκ
[12, 9]   αὐτὸν Εὐπάτορα. (Ἐν δὲ τούτῳ  τῷ   καιρῷ οἱ ἐν τῇ ἄκρᾳ
[12, 2]   δ' ἔξωθεν περιηγμένον ἔτι μᾶλλον  τῷ   κάλλει τῆς ἐργασίας ἦν ἐκπεπονημένον,
[12, 2]   ὑπερβαλεῖν, τῇ δὲ ποικιλίᾳ καὶ  τῷ   κάλλει τῆς ὕλης ἀξιολογωτέραν κατασκευάσαι.
[12, 6]   περιτετμημένους ἐκέλευσε περιτέμνεσθαι τοὺς ἐπὶ  τῷ   κωλύειν καθεσταμένους ἐκβαλών. (Ἄρξας δ'
[12, 6]   εὐξάμενος σύμμαχον αὐτοῖς γενέσθαι καὶ  τῷ   λαῷ τὴν ἰδίαν ἀνασῶσαι πάλιν
[12, 1]   πικρῶς ἦρχεν αὐτῆς. μαρτυρεῖ δὲ  τῷ   λόγῳ τούτῳ καὶ Ἀγαθαρχίδης
[12, 7]   ἀπολέσαι. καὶ ταῦτα μὲν ἐπιστείλας  τῷ   Λυσίᾳ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐξήλασεν
[12, 6]   χίλιοι, πολλοὶ δὲ καὶ διασωθέντες  τῷ   Ματταθίᾳ προσέθεντο κἀκεῖνον ἄρχοντα ἀπέδειξαν.
[12, 2]   φήσας καὶ πενταπλασίονα τῆς ὑπαρχούσης  τῷ   μεγέθει βούλεσθαι κατασκευάσαι, φοβεῖσθαι δέ,
[12, 4]   κατεσκεύασεν. προσῳκοδόμησε δὲ καὶ αὐλὰς  τῷ   μεγέθει διαφερούσας καὶ παραδείσοις ἐκόσμησε
[12, 2]   ἀλλ' οὐ διὰ σπάνιν χρυσοῦ,  τῷ   μεγέθει μὲν οὐκ ἔγνω τὴν
[12, 2]   συνετελέσθη, σπουδάσαντος εἰ καὶ μὴ  τῷ   μεγέθει τῆς προανακειμένης τῷ θεῷ
[12, 5]   ληνίου. ταῦτα δὲ καὶ Ἀπολλωνίῳ  τῷ   μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν ἕκτῳ ἔτει καὶ
[12, 5]   εὐεργέτην καὶ σωτῆρα προστάξαι Ἀπολλωνίῳ  τῷ   μεριδάρχῃ καὶ Νικάνορι τῷ τὰ
[12, 5]   εἰσδεξαμένων αὐτὸν διὰ τὸν ἐν  τῷ   ναῷ πλοῦτον, ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας,
[12, 5]   τοῦ βασιλέως καὶ δόντος αὐτὴν  τῷ   νεωτάτῳ αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα.
[12, 10]   τὴν μάχην ἐξάγει, καὶ συμβαλὼν  τῷ   Νικάνορι καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης
[12, 2]   περισσόν τι προσγεγραμμένον ὁρᾷ  τῷ   νόμῳ λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα
[12, 9]   Κλεοπάτρας λαμβάνει τόπον ἀξιώσας ἐν  τῷ   νομῷ τῷ Ἡλιοπολίτῃ, ἐν
[12, 3]   τοῦ δήμου τῶν Ἀντιοχέων ἐν  τῷ   νῦν πολέμῳ λῦσαι προαιρουμένου Μουκιανὸς
[12, 4]   ἐπαινέσας ὡς παραινοῦντα καλῶς, γράφει  τῷ   οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃς ἅπαντα τὰ
[12, 4]   ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν ἐπέπληττε  τῷ   Ὀνίᾳ μὴ προνοουμένῳ τῆς ἀσφαλείας
[12, 9]   στολὴν καὶ τὸν δακτύλιον Ἀντιόχῳ  τῷ   παιδὶ αὐτοῦ ταῦτα ἐκέλευσε κομίσαντα
[12, 4]   αὐτοῦ Ὀνίας τὴν ἀρχιερωσύνην Σίμωνι  τῷ   παιδὶ καταλιπών. Τελευτήσαντος δὲ καὶ
[12, 4]   Κλεοπάτρᾳ καὶ δεηθείσης, ὅπως ἐπιπλήξῃ  τῷ   παιδί, σφόδρα γὰρ ἦν
[12, 4]   αὐτῷ, δοὺς τὰ χίλια τάλαντα  τῷ   παιδὶ τῶν δεσμῶν ἀπελύθη. καὶ
[12, 2]   βόρεια μέρη συνέδριον ἐποιήσατο ἐν  τῷ   παρὰ τὴν ᾐόνα κατεσκευασμένῳ οἴκῳ
[12, 4]   ἐκέλευσεν. τὸν δέ φασιν ἀποκρίνασθαι  τῷ   παρὰ τοῦ βασιλέως λέγειν αὐτῷ,
[12, 2]   αὐτὸν δέοι τῆς αὐτοῦ μεγαλοψυχίας  τῷ   παρεσχηκότι τὴν βασιλείαν θεῷ ποιήσασθαι
[12, 7]   εἶναι συμβέβηκεν. ὡς οὖν ἐν  τῷ   παρόντι κειμένων ὑμῖν ταύτην τε
[12, 4]   δὲ ὀλίγον παῖς συνεβούλευε  τῷ   πατρὶ δῶρα μὲν αὐτόθεν μὴ
[12, 4]   γενέσθαι παρ' αὐτοῦ γράψαι  τῷ   πατρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς περὶ
[12, 2]   τοιοῦτον: ὅσοι τῶν συστρατευσαμένων ἡμῶν  τῷ   πατρὶ τήν τε Συρίαν καὶ
[12, 3]   δ' οὕτως: βασιλεὺς Ἀντίοχος Ζεύξιδι  τῷ   πατρὶ χαίρειν. εἰ ἔρρωσαι, εὖ
[12, 7]   ἐν τῷ θεῷ τοῦτον ἱκετεύειν  τῷ   πατρίῳ νόμῳ σάκκους περιθεμένους, καὶ
[12, 2]   αὐτοῖς τε ἐλθοῦσιν καὶ μείζονα  τῷ   πέμψαντι, πρὸ δὲ πάντων τῷ
[12, 7]   ὀκνοῦντας, παρεθάρσυνεν λέγων οὐκ ἐν  τῷ   πλήθει τὸ νικᾶν εἶναι καὶ
[12, 9]   δὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ δηλώσας  τῷ   πλήθει τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀντίοχον,
[12, 6]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως καθεσταμένων ἐπὶ  τῷ   ποιεῖν ἀναγκάζειν τοὺς Ἰουδαίους
[12, 10]   ἥκειν γὰρ μετὰ φίλων ἐπὶ  τῷ   ποιῆσαι φανερὰν αὐτοῖς τὴν Δημητρίου
[12, 2]   ὑπὲρ τούτων διδόναι κελεύσαντος ἐν  τῷ   προγράψαι ὑπὲρ ἑκάστου σώματος λαμβάνειν
[12, 3]   ὅτι καίτοι πολλὰ πονήσαντες ἐν  τῷ   πρὸς Ἰουδαίους πολέμῳ καὶ πικρῶς
[12, 7]   κρατεῖν τῶν πολεμίων, ἀλλ' ἐν  τῷ   πρὸς τὸ θεῖον εὐσεβεῖν. καὶ
[12, 2]   βασιλεὺς ἱλαρῷ καὶ γεγηθότι  τῷ   προσώπῳ πόσας, εἶπεν, ὑπολαμβάνεις τῶν
[12, 7]   πλήθους τῶν ἐναντίων ὁμόσε χωρῆσαι  τῷ   Σήρωνι, καὶ συμβαλὼν τρέπει τοὺς
[12, 7]   πολεμίων. οὐχ εὑρὼν δ' ἐν  τῷ   στρατοπέδῳ τοὺς ἐχθροὺς Γοργίας,
[12, 2]   κατὰ μέρος γνῶναι τῶν ἐν  τῷ   συμποσίῳ ζητηθέντων εἶναι μαθεῖν ἀναγνόντι
[12, 2]   ἔθος πάντ' αὐτοῖς παρεσκευάζετο, ἵνα  τῷ   συνήθει τρόπῳ τῆς διαίτης εὐωχούμενοι
[12, 2]   τοῦ νόμου μεταγραφὴν ἐπὶ συμφέροντι  τῷ   σῷ λαβεῖν προαιρῇ τέλος.
[12, 5]   Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ καὶ Νικάνορι  τῷ   τὰ βασιλικὰ πράττοντι μηδὲν ἡμῖν
[12, 2]   τοῖς ἄρχουσι τῶν σωματοφυλάκων Σωσιβίῳ  τῷ   Ταραντίνῳ καὶ Ἀνδρέᾳ, συναγωνίσασθαι περὶ
[12, 4]   καὶ δωρεὰς δοὺς λαμπρὰς καὶ  τῷ   τε πατρὶ γράψας καὶ τοῖς
[12, 4]   ἱμάντας. δὲ γενόμενος ἐν  τῷ   τόπῳ καὶ τοὺς ἱμάντας οὐκ
[12, 9]   εὐψύχως πολλοὺς τῶν ἐχθρῶν ἀπολέσας  τῷ   τρόπῳ τούτῳ τὸν βίον κατέστρεψεν.
[12, 2]   οὖν σοι δοκῇ, βασιλεῦ, γράψεις  τῷ   τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ, ὅπως ἀποστείλῃ
[12, 2]   πλῆθος αὐτῷ βιβλίων ὑποτίθεσθαι γράφει  τῷ   τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ ταῦτα γίγνεσθαι.
[12, 11]   συντάξας τὴν στρατιὰν ἐπεὶ προσέμιξεν  τῷ   τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ, σημῆναι τὸν
[12, 3]   τοὺς ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν  τῷ   χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων ἔθνος. λέγει
[12, 4]   τοῖς βασιλεῦσιν ἐτέλουν. ἐν τούτῳ  τῷ   χρόνῳ Σαμαρεῖς εὖ πράσσοντες πολλὰ
[12, 2]   οἰκείαν ἐντετυπῶσθαι χρόαν, ἐξεργασάμενοι συνέδησαν  τῷ   χρυσῷ περὶ ὅλην τὴν τράπεζαν.
[12, 5]   τὰ τείχη τὴν ἐν τῇ  κάτω   πόλει ᾠκοδόμησεν ἄκραν: ἦν γὰρ
[12, 3]   ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ  κάτω   Συρίᾳ καὶ ἐν αὐτῇ τῇ
[12, 9]   βασιλείαν ἐκείνῳ. ἀπέθανεν δὲ Ἀντίοχος  ἐνάτῳ   καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει.
[12, 5]   βασιλέως καὶ δόντος αὐτὴν τῷ  νεωτάτῳ   αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα. Σίμωνι
[12, 2]   τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι συμφέρειν.  προσαγγελλέτω   δὲ τοὺς ἀπειθήσαντας βουλόμενος,
[12, 5]   παρ' αὐτοῖς ἱερόν, καθάπερ ἠξιώκασι,  προσαγορευθήτω   Διὸς Ἑλ ληνίου. ταῦτα δὲ
[12, 5]   ἔτει ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  τρίτῳ   μετὰ τοὺς ἀπὸ Σελεύκου βασιλεῖς
[12, 5]   καὶ Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν  ἕκτῳ   ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος
[12, 6]   ἑκατοστῷ ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  ἕκτῳ.   συναραμένων δ' αὐτῷ προθύμως τῶν
[12, 2]   τοῖς ἐκείνων χαρακτῆρσιν καὶ τῇ  διαλέκτῳ   γεγραμμένα πόνον αὐτοῖς οὐκ ὀλίγον
[12, 7]   Δανιήλου προφητείαν πρὸ τετρακοσίων καὶ  ὀκτὼ   γενομένην ἐτῶν: ἐδήλωσεν γάρ, ὅτι
[12, 2]   κρηπῖδος ἀποτελοῦσα, τὸ δὲ πλάτος  ὀκτὼ   δακτύλων ἔχουσα, καθ' οὗ τὸ
[12, 7]   περὶ τὸν ναὸν ἐφ' ἡμέρας  ὀκτώ.   καὶ ἐξ ἐκείνου μέχρι τοῦ
[12, 7]   τὸν ναὸν θυσίας ἐφ' ἡμέρας  ὀκτὼ   μηδὲν ἀπολιπὼν ἡδονῆς εἶδος, ἀλλὰ
[12, 5]   τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  πέμπτῳ   ἔτει μηνὸς πέμπτῃ καὶ εἰκάδι,
[12, 7]   ἔτεσι συνέβη τρισίν: ἔτει γὰρ  πέμπτῳ   καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ταῦτα
[12, 2]   μισθοφοραῖς, τισὶν δὲ γενομένοις ἐν  Αἰγύπτῳ   σὺν αὐτῷ τὰ φρούρια καὶ
[12, 2]   ἡρμήνευσε καὶ τοὺς δουλεύοντας ἐν  Αἰγύπτῳ   τῶν Ἱεροσολυμιτῶν ἀπέλυσε τῆς δουλείας
[12, 10]   ὑπήγετο λόγοις καὶ πρὸς ἡδονὴν  ἑκάστῳ   καὶ χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ
[12, 3]   οἰκοδομίας οἰκιῶν αὐτοῖς δώσεις τόπον  ἑκάστῳ   καὶ χώραν εἰς γεωργίαν καὶ
[12, 2]   μὲν οὖν ἐξέπεμψεν αὐτοὺς δοὺς  ἑκάστῳ   στολὰς ἀρίστας τρεῖς καὶ χρυσοῦ
[12, 2]   περὶ τούτων πρόνοιαν, ἐκέλευεν ἑτοιμάζειν  ἑκάστῳ   τὰ δέοντα πρὸς τὴν δίαιταν.
[12, 4]   καὶ παρθένους τοσαύτας ἀνὰ τάλαντον  ἑκάστῳ   φέρειν δοὺς προσήγαγεν τοὺς μὲν
[12, 7]   τὴν Περσίδα τῷ ἑκατοστῷ καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ ἑβδόμῳ ἔτει, καὶ περαιωσάμενος
[12, 9]   ἀπέθανεν δὲ Ἀντίοχος ἐνάτῳ καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ ἑκατοστῷ ἔτει. Λυσίας δὲ
[12, 7]   τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς ὀγδόῳ καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ ἑκατοστῷ ἔτει ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ
[12, 7]   τρισίν: ἔτει γὰρ πέμπτῳ καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ ἑκατοστῷ ταῦτα περὶ τὸν
[12, 6]   καὶ Μακκαβαῖος ἑκατοστῷ ἔτει καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ ἕκτῳ. συναραμένων δ' αὐτῷ
[12, 5]   ἔτη δύο τῷ ἑκατοστῷ καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ πέμπτῳ ἔτει μηνὸς πέμπτῃ
[12, 5]   ἐν αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ καὶ  τεσσαρακοστῷ   καὶ τρίτῳ μετὰ τοὺς ἀπὸ
[12, 5]   μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν ἕκτῳ ἔτει καὶ  τεσσαρακοστῷ   μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος Ὑρκανίου ὀκτωκαιδεκάτῃ. ~(Κατὰ
[12, 6]   αὐτοῦ Ἰούδας καὶ Μακκαβαῖος  ἑκατοστῷ   ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἕκτῳ.
[12, 9]   Ἀντίοχος ἐνάτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  ἑκατοστῷ   ἔτει. Λυσίας δὲ τὸν θάνατον
[12, 7]   μηνὸς ὀγδόῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  ἑκατοστῷ   ἔτει ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ
[12, 7]   ἐξήλασεν εἰς τὴν Περσίδα τῷ  ἑκατοστῷ   καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει,
[12, 5]   δὲ μετὰ ἔτη δύο τῷ  ἑκατοστῷ   καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ πέμπτῳ ἔτει
[12, 5]   καὶ γενόμενος ἐν αὐτῇ ἔτει  ἑκατοστῷ   καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ μετὰ
[12, 7]   γὰρ πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ  ἑκατοστῷ   ταῦτα περὶ τὸν ναὸν ἐγένετο,
[12, 10]   δύναμιν καὶ τὸν ἀρχιερέα παραθέμενος  αὐτῷ   Ἄλκιμον ἐντειλάμενος ἀποκτεῖναι Ἰούδαν καὶ
[12, 2]   τὸν Δημήτριον φιλοτιμουμένῳ περὶ πλῆθος  αὐτῷ   βιβλίων ὑποτίθεσθαι γράφει τῷ τῶν
[12, 4]   δ' οὐδὲν πλέον ἠξίωσεν  αὐτῷ   γενέσθαι παρ' αὐτοῦ γράψαι
[12, 2]   ἀνέσεις ἐξιλάσκετο τὸν θεόν, ἐντεῦθεν  αὐτῷ   γενέσθαι τὴν παραφροσύνην ὑπονοῶν: οὐ
[12, 7]   ἰδὼν τῶν πολεμίων σύμμαχον ἐπ'  αὐτῷ   γενέσθαι τὸν θεὸν εὐξάμενος, συμβαλὼν
[12, 8]   παρεκάλει τὰς πύλας ἀνοίξαντας ἐπιτρέπειν  αὐτῷ   διὰ τῆς πόλεως ἀπελθεῖν: τάς
[12, 4]   ἐγκαλεῖν. δέ συγγίνωσκε, φησίν,  αὐτῷ   διὰ τὸ γῆρας: οὐ γὰρ
[12, 10]   πολεμεῖν καὶ κινδυνεύειν, ὅρκους δ'  αὐτῷ   διδόναι περὶ τοῦ μηδὲν πείσεσθαι
[12, 4]   γελάσας δ' Πτολεμαῖος συνεχώρησεν  αὐτῷ   δίχα τῶν ὁμολογούντων ἔχειν τὰ
[12, 4]   τρόπον καὶ μηδεμία βοήθειά ἐστιν  αὐτῷ,   δοὺς τὰ χίλια τάλαντα τῷ
[12, 4]   ζήσεσθαι γὰρ ἐπιεικῶς ὥστε ἀρκέσειν  αὐτῷ   δραχμὰς μυρίας, ἥσθη τοῦ παιδὸς
[12, 10]   τὴν Μεσοποταμίαν ἅπασαν πεπιστευμένον, δοὺς  αὐτῷ   δύναμιν καὶ τὸν ἀρχιερέα παραθέμενος
[12, 7]   πρὸς Γοργίαν καὶ τὴν σὺν  αὐτῷ   δύναμιν: κρατήσαντας δὲ καὶ τούτων
[12, 4]   εἰς τὸ διαμεῖναι τὴν ὑπάρχουσαν  αὐτῷ   δύναμιν τοῖς οὖσι κατεχρήσατο, τὴν
[12, 4]   μεγαλοψυχίαν ἀγασάμενος τοῦ μειρακίου προσέταξεν  αὐτῷ   δωρεὰν ἣν βούλεται λαμβάνειν.
[12, 4]   τοῦ πατρὸς εἰδότος: ὀργιζόμενος γὰρ  αὐτῷ   ἕνεκεν τῶν εἰς τὰς δωρεὰς
[12, 10]   ἀποκτεῖναι Ἰούδαν καὶ τοὺς σὺν  αὐτῷ.   ἐξορμήσας δὲ ἀπὸ τῆς Ἀντιοχείας
[12, 2]   τὸ πλῆθος ἀνέγνωμεν αὐτὴν ἐμφανίζοντες  αὐτῷ   ἣν ἔχεις πρὸς τὸν θεὸν
[12, 2]   δ' ἀποκαλύψαντες τῶν ἐνειλημάτων ἐπέδειξαν  αὐτῷ,   θαυμάσας βασιλεὺς τῆς ἰσχνότητος
[12, 10]   παραδοίη τὸν Ἰούδαν λαὸς  αὐτῷ,   καθαιρήσειν ὅταν ἐπανέλθῃ τὸν ναόν.
[12, 4]   Πτολεμαῖον ἤκουσεν ὄντα, ὑπαντησάμενος συνέβαλεν  αὐτῷ.   καθεζομένου δὲ τοῦ βασιλέως ἐπ'
[12, 10]   Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι στρατοπεδεύεται προσγενομένης  αὐτῷ   καὶ ἄλλης ἀπὸ Συρίας δυνάμεως:
[12, 4]   προέπεμψε πρὸς τὸν βασιλέα, φράσας  αὐτῷ   καὶ αὐτὸς ἀκολουθήσειν: καὶ γὰρ
[12, 4]   οἶκον αὐτοῦ τὰς οὐσίας ἀναπέμψειν  αὐτῷ:   καὶ γὰρ τοῦτο τοῖς τέλεσι
[12, 10]   μηδεμίαν ἀπάτην ὑποπτεύσαντες διδόασιν πίστεις  αὐτῷ   καὶ δέχονται τὸν Νικάνορα μετὰ
[12, 2]   ναυμαχῶν ἐνίκησεν: συνεστιαθῆναί τε ἐκέλευσεν  αὐτῷ   καὶ καταλύσεις προσέταξεν αὐτοῖς δοθῆναι
[12, 10]   βασιλέα καὶ Λυσίαν ζῶντας ἀνάγουσιν  αὐτῷ.   καὶ οὗτοι μὲν κελεύσαντος Δημητρίου
[12, 10]   γενόμενον, ἐκπέμπει Νικάνορα τὸν εὐνούστατον  αὐτῷ   καὶ πιστότατον τῶν φίλων, οὗτος
[12, 2]   δουλευόντων παρ' αὐτοῖς Ἰουδαίων δηλοῦντας  αὐτῷ,   καὶ πρὸς κατασκευὴν δὲ κρατήρων
[12, 4]   ὑπὸ τοῦ πατρὸς οὔτε ὀφθείη  αὐτῷ   καὶ προσέτι δήσειεν τὸν οἰκονόμον:
[12, 7]   στρατοπεδεύεται. δὲ Ἰούδας ἀπαντήσας  αὐτῷ   καὶ συμβαλεῖν προαιρούμενος, ἐπεὶ τοὺς
[12, 7]   τὸν Ἰούδαν. δὲ ἀπήντησεν  αὐτῷ   καὶ συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ
[12, 4]   ἀθροισθείσας ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ, δηλῶν  αὐτῷ   καὶ τὰ γεγενημένα. θαυμάσας δ'
[12, 7]   Λυσίαν τινὰ δόξαν ἔχοντα παρ'  αὐτῷ,   Καὶ τὰ μέχρι τῶν Αἰγύπτου
[12, 2]   τὸν θεὸν εὐσέβειαν. ἐπεδείξαμεν δ'  αὐτῷ   καὶ τὰς φιάλας ἃς ἔπεμψας
[12, 2]   ὡς> δὲ τῶν νόμων ἀναγνωσθέντων  αὐτῷ   καὶ τὴν διάνοιαν καὶ τὴν
[12, 4]   τοῖς οὖσι κατεχρήσατο, τὴν ἀφορμὴν  αὐτῷ   καὶ τὴν ὑπόθεσιν τῆς τότε
[12, 6]   προκατάρχειν τῶν θυσιῶν, κατακολουθήσειν γὰρ  αὐτῷ   καὶ τοὺς πολίτας, καὶ διὰ
[12, 3]   Ἀντίοχος, μετ' ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν  αὐτῷ   καὶ τῶν Ἰουδαίων οἱ περὶ
[12, 3]   γὰρ Ἀγρίππας ἀπεφήνατο μηδὲν  αὐτῷ   καινίζειν ἐξεῖναι. τὸ δ' ἀκριβὲς
[12, 2]   τῆς τραπέζης μαίανδρον ἐξέγλυψαν λίθους  αὐτῷ   κατὰ μέσον ἀξιολόγους ὥσπερ ἀστέρας
[12, 4]   ἀδελφῶν. (Ὡς δ' ἀπήγγειλέ τις  αὐτῷ   κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν υἱὸν
[12, 7]   ταῦτ' εἰπὼν πείθει τοὺς σὺν  αὐτῷ   καταφρονήσαντας τοῦ πλήθους τῶν ἐναντίων
[12, 10]   Ἱεροσολύμοις ἄκραν φεύγειν. (Ἔτι δ'  αὐτῷ   κατιόντι ἀπὸ τῆς ἄκρας εἰς
[12, 4]   αὐτῷ, ὅτι νόμος ἐστὶ παρ'  αὐτῷ   κωλύων τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι θυσιῶν,
[12, 6]   μὲν ἐν Μωδαὶ πένθος ἐπ'  αὐτῷ   μέγα παντὸς τοῦ λαοῦ ποιησαμένου,
[12, 4]   μαλακίας ἀνόητοι καὶ ἀμαθεῖς ἐπανῆκον  αὐτῷ,   μετὰ δ' ἐκείνους τὸν νεώτατον
[12, 10]   λαβεῖν κρίνας προσπέμπει λόγους εἰρηνικοὺς  αὐτῷ,   μηδεμίαν μὲν ἀνάγκην εἶναι φάσκων
[12, 4]   οἰκονόμον: ἐλθόντα οὖν τὴν αἰτίαν  αὐτῷ   μηνύειν ἐκέλευσεν. τὸν δέ φασιν
[12, 5]   Τωβίου πρὸς Ἀντίοχον ἀνεχώρησαν δηλοῦντες  αὐτῷ,   ὅτι βούλονται τοὺς πατρίους νόμους
[12, 8]   φρούριον πέμψαντες πρὸς Ἰούδαν ἐδήλουν  αὐτῷ,   ὅτι λαβεῖν ἐσπούδακεν Τιμόθεος τὸ
[12, 4]   τῷ παρὰ τοῦ βασιλέως λέγειν  αὐτῷ,   ὅτι νόμος ἐστὶ παρ' αὐτῷ
[12, 4]   καὶ μὴ παρέχειν τοὺς φόρους  αὐτῷ,   οὓς μηδὲν ἀμφισβητοῦντες ἐτέλουν, καὶ
[12, 2]   τάς τε ἐπιστολάς, ἃς ἐκόμιζον  αὐτῷ   παρὰ τοῦ ἀρχιερέως, ἀπέδοσαν καὶ
[12, 5]   καὶ τῆς ὅλης Αἰγύπτου, Ῥωμαίων  αὐτῷ   παραγγειλάντων ἀπέχεσθαι τῆς χώρας, καθὼς
[12, 4]   ἐρομένου τὸν Ὑρκανόν, ὅτι τοσαῦτ'  αὐτῷ   παράκειται ὀστᾶ, εἰκότως, εἶπεν,
[12, 4]   βασιλέα δεηθῆναι αὐτοῦ πάντων  αὐτῷ   παραχωρῆσαι τῶν χρημάτων μέρους.
[12, 4]   ὀρχηστρίδος, ἧς ἴσως οὐκ ἂν  αὐτῷ   παραχωρήσειν τὸν βασιλέα. τοῦ δὲ
[12, 4]   τὸν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ οἰκονόμον, ὅπως  αὐτῷ   παρέχῃ πρὸς ὠνὴν ὧν ἂν
[12, 4]   διὰ τὰ πρὸς τοὺς Ἄραβας  αὐτῷ   πεπραγμένα, τελευτᾷ τὸν βίον αὐτόχειρ
[12, 4]   πρὸς τὸν βασιλέα, μέλειν γὰρ  αὐτῷ   περὶ τούτων οὐδέν, εἰ πρεσβεύειν
[12, 4]   καὶ τῶν πεπραγμένων ἐπαινέσας ἐφίησιν  αὐτῷ   ποιεῖν τι βούλεται. ταῦτ'
[12, 9]   τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς σὺν  αὐτῷ   πολιορκουμένους εἰρήνην τε ἐπηγγείλατο καὶ
[12, 2]   πεντήκοντα συναθροίσειν. μεμηνῦσθαι δ' ἔλεγεν  αὐτῷ   πολλὰ εἶναι καὶ παρὰ Ἰουδαίοις
[12, 11]   στὰς ἐμάχετο μετὰ τῶν σὺν  αὐτῷ.   πολλοὺς δὲ κτείνας τῶν ἀντιπάλων
[12, 6]   τεσσαρακοστῷ καὶ ἕκτῳ. συναραμένων δ'  αὐτῷ   προθύμως τῶν ἀδελφῶν καὶ τῶν
[12, 11]   πολεμίων ἐπικειμένων καὶ μηδένα καιρὸν  αὐτῷ   πρὸς συλλογὴν τῆς δυνάμεως ἐπιτρεπόντων
[12, 3]   τὸν Σκόπαν Ἀντίοχος νικᾷ συμβαλὼν  αὐτῷ   πρὸς ταῖς πηγαῖς τοῦ Ἰορδάνου
[12, 10]   δοὺς δύναμιν ὅσην ὑπέλαβεν ἀρκέσειν  αὐτῷ   πρὸς τὸν Ἰούδαν ἐκέλευσεν μηδεμίαν
[12, 3]   κατεσχήκει, καὶ τὴν Σαμάρειαν, ἑκουσίως  αὐτῷ   προσέθεντο οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τῇ
[12, 3]   τὸ ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον γὰρ  αὐτῷ   προσέθετο. μετ' οὐ πολὺ δὲ
[12, 4]   τρόπον σπείρας ἣν πατὴρ  αὐτῷ   προσέταξε γῆν ὑπέστρεψε πρὸς αὐτόν.
[12, 2]   αἰτιῶν ἀχθέντες διὰ πέμπτης ἡμέρας  αὐτῷ   προσῄεσαν, οἱ δὲ πρεσβεύοντες διὰ
[12, 7]   συναγαγὼν οὖν δύναμιν ὅση παρῆν  αὐτῷ,   προσκαταλέξας δὲ καὶ τῶν Ἰουδαίων
[12, 8]   πόλεσιν τῆς Γαλάτιδος, καὶ παραινεσάντων  αὐτῷ   σπεύδειν ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ
[12, 5]   τοῦτον, ὑπέμεινε τὰς πρὸς ἐκείνους  αὐτῷ   σπονδὰς παραβῆναι. περιδύσας οὖν τὸν
[12, 11]   καὶ τῆς ἀπωλείας τοῦ σὺν  αὐτῷ.   στρατεύματος πάλιν τὸν Βακχίδην μετὰ
[12, 11]   λοιπὸν ἀφορᾶν ἔχοντες οἱ σὺν  αὐτῷ   στρατηγοῦ δὲ τοιούτου στερηθέντες ἔφυγον.
[12, 4]   περὶ τούτων οὐδέν, εἰ πρεσβεύειν  αὐτῷ   συγχωρεῖ πρὸς τὸν Πτολεμαῖον ὑπὲρ
[12, 2]   καὶ ὄναρ εἶδεν ὅτι τοῦτ'  αὐτῷ   συμβαίη περιεργαζομένῳ τὰ θεῖα καὶ
[12, 10]   καὶ ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως  αὐτῷ   συμφυγών, καὶ δοὺς δύναμιν ὅσην
[12, 8]   καὶ Ἀράβων τινὰς μισθῷ πείσας  αὐτῷ   συστρατεύειν ἧκεν ἄγων τὴν στρατιὰν
[12, 7]   σάκκους περιθεμένους, καὶ τὸ σύνηθες  αὐτῷ   σχῆμα τῆς ἱκεσίας παρὰ τοὺς
[12, 2]   περὶ τούτων ἐπιζητοῦντες. γεγενῆσθαι δ'  αὐτῷ   τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν
[12, 2]   δὲ γενομένοις ἐν Αἰγύπτῳ σὺν  αὐτῷ   τὰ φρούρια καὶ τὴν τούτων
[12, 5]   ἀμαχητὶ λαμβάνει τὴν πόλιν ἀνοιξάντων  αὐτῷ   τὰς πύλας ὅσοι τῆς ἐκείνου
[12, 9]   ἐκέλευσεν τὸν Λυσίαν βασιλεὺς  αὐτῷ   τε καὶ τοῖς ἡγεμόσιν ἐν
[12, 9]   ὑπὸ Ἰούδου καὶ τῶν σὺν  αὐτῷ   τὴν ἀκρόπολιν αἱρεθῆναι καὶ τοὺς
[12, 4]   Πτολεμαῖον Ἀντίοχος ἐποιήσατο καὶ δίδωσιν  αὐτῷ   τὴν θυγατέρα Κλεοπάτραν πρὸς γάμον
[12, 4]   θυγατέρα Κλεοπάτραν πρὸς γάμον παραχωρήσας  αὐτῷ   τῆς κοίλης Συρίας καὶ Σαμαρείας
[12, 4]   τοῦ ἀρχιερέως ἀδελφῆς γεγονώς, δηλωσάσης  αὐτῷ   τῆς μητρὸς τὴν τοῦ πρεσβευτοῦ
[12, 11]   συνέβη γενέσθαι. ~(Δημήτριος δ' ἀπαγγελθείσης  αὐτῷ   τῆς Νικάνορος τελευτῆς καὶ τῆς
[12, 4]   ὠνουμένους διέβαλλεν ὡς συνθεμένους ὀλίγην  αὐτῷ   τιμὴν ὑφίστασθαι τῶν τελῶν, αὐτὸς
[12, 9]   αὐτὸν ἐπίτροπον καθίστησιν, καὶ δοὺς  αὐτῷ   τὸ διάδημα καὶ τὴν στολὴν
[12, 4]   οἱ πρῶτοι τῆς Συρίας συγκαθεζόμενον  αὐτῷ   τὸν Ἰώσηπον ἀηδῶς ἔφερον. (Ἐνστάσης
[12, 5]   ἀδελφός, τὴν ἀρχιερωσύνην ἀφῃρέθη προσοργισθέντος  αὐτῷ   τοῦ βασιλέως καὶ δόντος αὐτὴν
[12, 9]   Ἰουδαίους ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν ἐνοχλεῖν  αὐτῷ:   τοῦτον γὰρ ἄρξαι τῶν κακῶν
[12, 4]   Ὑρκανοῦ, ὡς πληρῶσαι τὴν παρακειμένην  αὐτῷ   τράπεζαν, Τρύφων ὃς ἦν τοῦ
[12, 8]   ὁδοῦ κειμένην καὶ οὔτε ἄλλην  αὐτῷ   τραπομένῳ βαδίζειν δυνατὸν ἦν οὔτε
[12, 4]   ἐκείνους τὸν νεώτατον Ὑρκανόν, δοὺς  αὐτῷ   τριακόσια ζεύγη βοῶν, ἐξέπεμψεν ὁδὸν
[12, 4]   φοβούμενος τὸν βασιλέα. συμβαλόντων δ'  αὐτῷ   τῶν ἀδελφῶν εἰς μάχην ἄλλους
[12, 4]   δὲ Ἰωσήπου γνῶναι θελήσαντος, τίς  αὐτῷ   τῶν υἱῶν πρὸς ἀρετὴν εὖ
[12, 6]   ἐφημερίδος Ἰώαβος, Ἱεροσολυμίτης. ἦσαν δ'  αὐτῷ   υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης καλούμενος
[12, 4]   ἔχειν αὐτὴν φήσαντος καὶ τἀληθὲς  αὐτῷ   φανερὸν ποιήσαντος, ὡς ἕλοιτο μᾶλλον
[12, 9]   τῶν μηχανημάτων ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον γὰρ  αὐτῷ,   χρόνος ἐτρίβετο πολὺς περὶ τὴν
[12, 5]   ἔργα. (Ἀντίοχος δὲ τῆς βασιλείας  αὐτῷ   χωρούσης κατὰ τρόπον ἐπὶ τὴν
[12, 4]   εἰπόντος χιλίων χρῄζειν ὀργισθεὶς ἐπέπληττεν  αὐτῷ   ὡς ἀσώτως ζῆν διεγνωκότι, καὶ
[12, 4]   καὶ διάκονον ἀγαθὸν γενόμενον παρασχεῖν  αὐτῷ   ὥστ' ἐκπλῆσαι τὴν ἐπιθυμίαν.
[12, 10]   τῆς Συρίας Τρίπολιν περιτίθησιν μὲν  ἑαυτῷ   διάδημα, συναγαγὼν δέ τινας περὶ
[12, 3]   δέ τι τούτων παραβὰς  ἀποτινύτω   τοῖς ἱερεῦσιν ἀργυρίου δραχμὰς τρισχιλίας.
[12, 11]   καὶ διώκει μέχρι Ἐζᾶ ὄρους  οὕτω   λεγομένου. θεασάμενοι δὲ τὴν τροπὴν
[12, 6]   ἀνάγκης ἐπάνω γενέσθαι, τὰς ψυχὰς  οὕτω   παρασκευασαμένους, ὥστ' ἀποθανεῖν ὑπὲρ τῶν
[12, 2]   ἁρμονίας πρὸς ἄλληλα τῶν μερῶν  οὕτω   συνδεδεμένης, ὡς ἀόρατον εἶναι καὶ
[12, 2]   τοῦ βασιλέως φιλόκαλον καὶ μεγαλόφρον  οὕτω   συστήσειν τοῖς ἐντευξομένοις ὑπολαμβάνων. (Πρῶτον
[12, 9]   ἀκούει πόλιν ἐν τῇ Περσίδι  πλούτῳ   διαφέρουσαν Ἐλυμαίδα τοὔνομα καὶ πολυτελὲς
[12, 2]   μέχρι μὲν ὥρας ἐνάτης πρὸς  τούτῳ   διετέλουν ὄντες, ἔπειτ' ἐπὶ τὴν
[12, 7]   παρὰ τοὺς μεγάλους κινδύνους ἐπιδείξαντας  τούτῳ   δυσωπῆσαι παρασχεῖν αὐτοῖς τὸ κατὰ
[12, 1]   αὐτῆς. μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ  τούτῳ   καὶ Ἀγαθαρχίδης Κνίδιος
[12, 3]   τῶν ὑπαρχόντων. (Ὅμοιον δέ τι  τούτῳ   καὶ Μᾶρκον Ἀγρίππαν φρονήσαντα περὶ
[12, 10]   Μακεδόνας Δύστρου. ἄγουσιν δ' ἐν  τούτῳ   τὰ νικητήρια κατὰ πᾶν ἔτος
[12, 2]   οὖν βασιλεὺς καὶ ἐπὶ  τούτῳ   τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν εἴς τι
[12, 7]   πάντες φεύγειν ὥρμησαν, ὡς ἐν  τούτῳ   τῆς σωτηρίας αὐτοῖς ἀποκειμένης. ἐπιδιώκων
[12, 9]   τῶν ἐχθρῶν ἀπολέσας τῷ τρόπῳ  τούτῳ   τὸν βίον κατέστρεψεν. (Ὁ δὲ
[12, 9]   καλέσας αὐτὸν Εὐπάτορα. (Ἐν δὲ  τούτῳ   τῷ καιρῷ οἱ ἐν τῇ
[12, 4]   κεφάλαιον τοῖς βασιλεῦσιν ἐτέλουν. ἐν  τούτῳ   τῷ χρόνῳ Σαμαρεῖς εὖ πράσσοντες
[12, 4]   ἔτι μᾶλλον ἔστεργεν ἀχθομένων ἐπὶ  τούτῳ   τῶν ἀδελφῶν. (Ὡς δ' ἀπήγγειλέ
[12, 3]   ἀκριβὲς εἴ τις βούλεται καταμαθεῖν,  ἀναγνώτω   τοῦ Νικολάου τὴν ἑκατοστὴν καὶ
[12, 2]   παρὰ τὸ προσῆκον ἐλεῶν ἀπολύειν  κελεύω   τοὺς ἐν ταῖς οἰκετείαις ὄντας
[12, 5]   καὶ Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως τῷ  ἀδελφῷ   αὐτοῦ Ἰησοῦ> τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀντίοχος
[12, 5]   δόντος αὐτὴν τῷ νεωτάτῳ αὐτοῦ  ἀδελφῷ   Ὀνίᾳ τοὔνομα. Σίμωνι γὰρ οὗτοι
[12, 4]   τὸ συμπόσιον εὐπρεποῦς ἐρασθεὶς τῷ  ἀδελφῷ   τοῦτο μηνύει παρακαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ
[12, 4]   δὲ ταύτην ἐξ αἰτίας τοιαύτης:  τἀδελφῷ   ποτε συνελθὼν εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι
[12, 5]   ἐπιστολὴν ἐδήλουν τὰ ὑπογεγραμμένα: βασιλεῖ  Ἀντιόχῳ   θεῷ ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα παρὰ τῶν
[12, 9]   τὴν στολὴν καὶ τὸν δακτύλιον  Ἀντιόχῳ   τῷ παιδὶ αὐτοῦ ταῦτα ἐκέλευσε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/01/2009