Livre, Chap.
[12, 3]	αὐτοῖς Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ: ὁ	γὰρ	Ἀγρίππας ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ καινίζειν
[12, 9]	πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο: τοὺς	γὰρ	ἀναβαίνοντας εἰς τὸ ἱερὸν καὶ
[12, 2]	ἐμοὶ πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν. τὸν	γὰρ	ἅπαντα συστησάμενον θεὸν καὶ οὗτοι
[12, 9]	ἀντισχόντων ἀποκρούεται τῆς ἐλπίδος: ἀπωσάμενοι	γὰρ	ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ ἐπεξελθόντες
[12, 9]	καὶ μηδὲν ἐνοχλεῖν αὐτῷ: τοῦτον	γὰρ	ἄρξαι τῶν κακῶν πείσαντ' αὐτοῦ
[12, 4]	τῶν μερῶν τὰ ὀστᾶ, ἀφῄρουν	γὰρ	αὐτοὶ τὰς σάρκας, σωρευόντων ἔμπροσθεν
[12, 7]	ἐπιθυμεῖν τοὺς αὐτοῦ στρατιώτας: ἔτι	γὰρ	αὐτοῖς ἀγῶνά τινα καὶ μάχην
[12, 7]	ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις: οὐ μικρὰ	γὰρ	αὐτοῖς ἡ νίκη πρὸς τὴν
[12, 2]	ἐκ τῆς Ἰουδαίας παραγίγνεσθαι: τοῦτο	γὰρ	αὐτοῖς καὶ πρὸς τιμὴν τὴν
[12, 2]	τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ, προσέταξε	γάρ,	αὐτοῖς παρέχοντος. πρωὶ δὲ πρὸς
[12, 10]	φιλίας καὶ εἰρήνης διαλεγόμενος: δόλῳ	γὰρ	αὐτὸν ἐβούλετο λαβεῖν. ὁ δ'
[12, 4]	τὴν τοῦ πρεσβευτοῦ παρουσίαν, ἔτυχεν	γὰρ	αὐτὸς ἀποδημῶν εἰς Φικόλαν κώμην
[12, 4]	διάνοιαν αὐτοὺς ἔχειν ἠξίου: πρεσβεύσειν	γὰρ	αὐτὸς ἐπηγγέλλετο πρὸς τὸν βασιλέα
[12, 3]	τὴν κοίλην Συρίαν νεμομένους. πολεμοῦντος	γὰρ	αὐτοῦ πρὸς τὸν Φιλοπάτορα Πτολεμαῖον
[12, 4]	τῶν ἁμαρτημάτων τὸ πλῆθος: εἶναι	γὰρ	αὐτοῦ προστάτην: ἀμέλει τοσαύτῃ περὶ>
[12, 2]	τραπέζης κομιζόμενοι τὰ λύτρα. νομίζω	γὰρ	αὐτοὺς καὶ παρὰ τὴν τοῦ
[12, 4]	καὶ τοῦ πατρὸς εἰδότος: ὀργιζόμενος	γὰρ	αὐτῷ ἕνεκεν τῶν εἰς τὰς
[12, 6]	Ματταθίαν προκατάρχειν τῶν θυσιῶν, κατακολουθήσειν	γὰρ	αὐτῷ καὶ τοὺς πολίτας, καὶ
[12, 4]	ἀναβήσεσθαι πρὸς τὸν βασιλέα, μέλειν	γὰρ	αὐτῷ περὶ τούτων οὐδέν, εἰ
[12, 3]	καὶ τὸ ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον	γὰρ	αὐτῷ προσέθετο. μετ' οὐ πολὺ
[12, 9]	αὐτοῦ τῶν μηχανημάτων ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον	γὰρ	αὐτῷ, χρόνος ἐτρίβετο πολὺς περὶ
[12, 4]	πεζῶν μὲν στρατιώτας δισχιλίους, ἠξίωσε	γὰρ	βοήθειάν τινα λαβεῖν, ἵνα τοὺς
[12, 4]	καὶ τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον. κατασφάξας	γὰρ	δέκα ζεύγη τὰ μὲν κρέα
[12, 6]	ὅσους λαβεῖν ὑποχειρίους ἠδυνήθη: πολλοὶ	γὰρ	δι' εὐλάβειαν διεσπάρησαν εἰς τὰ
[12, 2]	λείπειν ἡμῖν σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν	γὰρ	Ἑβραικοῖς γεγραμμένα καὶ φωνῇ τῇ
[12, 4]	τὸν ἐξ αὐτῶν κίνδυνον: τούτοις	γὰρ	ἐγεγράφεισαν αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ διαχρήσασθαι
[12, 6]	καὶ ἰσχὺν στρατηγὸν ἕξετε: τὸ	γὰρ	ἔθνος οὗτος ἐκδικήσει καὶ ἀμυνεῖται
[12, 2]	Ἰουδαικῶν βιβλίων ἀναγραφῆς δόγμα: οὐδὲν	γὰρ	εἰκῆ τοῖς βασιλεῦσιν ᾠκονομεῖτο, πάντα
[12, 2]	δώρων ὠφελείας λυσιτελήσειν: νῦν μὲν	γὰρ	εἶναι δίκαιον αὐτοὺς ἐκπέμπειν ἔλεγεν,
[12, 2]	Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενα γλῶτταν. δοκεῖ μὲν	γὰρ	εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν Συρίων
[12, 4]	ἔχει, σφόδρ' ἀστείως ἀπεκρίνατο: δώσω	γὰρ	εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς καὶ καλούς,
[12, 11]	τοῖς ἐκεῖ σπηλαίοις ὄντας, πολλοὶ	γὰρ	εἰς αὐτὰ συμπεφεύγεσαν, ἐκπολιορκήσας καὶ
[12, 5]	Μήδων ἀποίκους καὶ Περσῶν: καὶ	γάρ	εἰσιν τούτων ἄποικοι. πέμψαντες οὖν
[12, 9]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀντίοχον, αὐτὸς	γὰρ	εἶχεν τὴν ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι βασιλέα
[12, 4]	ταῦτα ἐπὶ ἀρχιερέως Ὀνίου. τελευτήσαντος	γὰρ	Ἐλεαζάρου τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ θεῖος
[12, 4]	τυχεῖν αὐτὸν ποιήσειν ὑποσχομένου: τὸ	γὰρ	ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ τὸ σεμνὸν
[12, 8]	τῆς τοῦ στρατεύματος σωτηρίας: οὐδεὶς	γὰρ	ἐν τούτοις τοῖς πολέμοις τῶν
[12, 4]	φήσαντος εἰς τὴν ὁδόν, ζήσεσθαι	γὰρ	ἐπιεικῶς ὥστε ἀρκέσειν αὐτῷ δραχμὰς
[12, 3]	οὐκ ἔστιν ἴσως θαυμάζειν: οὐ	γὰρ	ἐπολέμει τότε Ῥωμαίοις τὸ ἡμέτερον
[12, 10]	καὶ πιστότατον τῶν φίλων, οὗτος	γάρ	ἐστιν ὁ καὶ ἀπὸ τῆς
[12, 7]	καὶ κινδύνων καταφρόνησιν καταλείπεται: νῦν	γὰρ	ἔστιν ἀνδρείως ἀγωνισαμένοις τὴν ἐλευθερίαν
[12, 4]	αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἀκολουθήσειν: καὶ	γὰρ	ἔτι μᾶλλον γεγόνει πρόθυμος πρὸς
[12, 3]	δισχιλίους σὺν ἐπισκευῇ μεταγαγεῖν. πέπεισμαι	γὰρ	εὔνους αὐτοὺς ἔσεσθαι τῶν ἡμετέρων
[12, 5]	πλοῦτον, ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας, χρυσὸν	γὰρ	ἑώρα πολὺν ἐν τῷ ἱερῷ
[12, 2]	τῆς ζωῆς χρόνον ἐπηγγέλλετο: ἔτυχεν	γὰρ	ἡ αὐτὴ εἶναι τῆς παρουσίας
[12, 2]	τι παρὰ φύσιν, ὑπομενοῦντας: ἀμείβεσθαι	γὰρ	ἡμᾶς δεῖ τὰς σὰς εὐεργεσίας
[12, 6]	τοῦ σαββάτου τιμὴν θελήσαντες: ἀργεῖν	γὰρ	ἡμῖν ἐν αὐτῇ νόμιμόν ἐστιν.
[12, 2]	προστάξαντος τοῦ βασιλέως: τοὺς μὲν	γὰρ	ἡμίσεις ἐκέλευσεν ἀνὰ χεῖρα κατακλιθῆναι,
[12, 4]	ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί, σφόδρα	γὰρ	ἦν ὁ Ἀρίων ἐν τιμῇ
[12, 5]	χώραν ἕκαστα. Ἰησοῦς δέ, οὗτος	γὰρ	ἦν ὁ τοῦ Ὀνίου ἀδελφός,
[12, 2]	τῆς συμβολῆς τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως	γὰρ	ἥρμοστο, καὶ τοῦτο ποιήσας χρόνῳ
[12, 8]	αὐτοὺς διαβαίνειν τὸν χείμαρρον: διαβάντων	γὰρ	ἧτταν αὐτοῖς προύλεγεν. Ἰούδας δ'
[12, 3]	ὅθεν ἐπὶ ταῦτ' ἐξέβην. (Τοὺς	γὰρ	Ἰουδαίους ἐπ' Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου
[12, 3]	περὶ τῶν Ἰουδαίων οἴδαμεν: τῶν	γὰρ	Ἰώνων κινηθέντων ἐπ' αὐτοὺς καὶ
[12, 4]	ὄντα ἐλάσσω τρισχιλίων ταλάντων: ὁ	γὰρ	Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς Συρίας
[12, 2]	ταῦτα παρὰ σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν	γὰρ	καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν εἶναι
[12, 3]	τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο: ἅμα	γὰρ	καὶ τῆς πρότερον ὀργῆς καὶ
[12, 2]	μυριάδας; ὑποτυχόντος δὲ Ἀνδρέου, παρειστήκει	γάρ,	καὶ φήσαντος ὀλίγῳ πλείονας ἔσεσθαι
[12, 7]	τὸ δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον: ὁ	γὰρ	καπνὸς αὐτοῖς πόρρωθεν οὖσιν τοῦ
[12, 4]	εἶπεν, ὦ δέσποτα: τοὺς μὲν	γὰρ	κύνας τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖς
[12, 4]	αὐτῷ διὰ τὸ γῆρας: οὐ	γὰρ	λανθάνει σε πάντως, ὅτι καὶ
[12, 5]	πικρὰς βασάνους ὑπομένοντες ἀπέθνησκον. καὶ	γὰρ	μαστιγούμενοι καὶ τὰ σώματα λυμαινόμενοι
[12, 10]	τοῦ μηδὲν πείσεσθαι δεινόν: ἥκειν	γὰρ	μετὰ φίλων ἐπὶ τῷ ποιῆσαι
[12, 7]	πολλὰς πολλάκις ἥττησαν μυριάδας: τὸ	γὰρ	μηδὲν ἀδικεῖν ἰσχυρὰ δύναμις. ταῦτ'
[12, 9]	Πέρσαις Ἀρτέμιδος ἱερὸν συλῆσαι: τὸ	γὰρ	μηκέτι ποιῆσαι τὸ ἔργον βουλευσάμενον
[12, 7]	συνήθειαν μετὰ ἔτη τρία: τὸν	γὰρ	ναὸν ἐρημωθέντα ὑπὸ Ἀντιόχου διαμεῖναι
[12, 7]	καὶ χρημάτων ἔνδειαν οὖσαν, οὔτε	γὰρ	οἱ φόροι πάντες ἐτελοῦντο διὰ
[12, 7]	ὀλιγότητα καὶ δι' ἀσιτίαν, νενηστεύκεσαν	γάρ,	ὀκνοῦντας, παρεθάρσυνεν λέγων οὐκ ἐν
[12, 2]	τῶν τριῶν μερῶν μεμιμημένην. τριγώνων	γὰρ	ὄντων αὐτῶν ἑκάστη γωνία τὴν
[12, 7]	καὶ ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν: ἐδήλωσεν	γάρ,	ὅτι Μακεδόνες καταλύσουσιν αὐτόν. (Ἑώρταζε
[12, 10]	ὁ δ' οὐκ ἐπίστευσεν: ἑώρα	γάρ,	ὅτι μετὰ στρατιᾶς πάρεστιν τοσαύτης,
[12, 4]	κολάσαι παρακούσαντα ὧν προσέταξεν: διαφέρειν	γὰρ	οὐδὲν ἢ μικρὸν εἶναί τινα
[12, 2]	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους γένηται: βούλεσθαι	γὰρ	οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον εἰς θέαν
[12, 5]	αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα. Σίμωνι	γὰρ	οὗτοι τρεῖς ἐγένοντο παῖδες, καὶ
[12, 5]	τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀντίοχος δίδωσιν: ὁ	γὰρ	παῖς, ὃν Ὀνίας καταλελοίπει, ἔτι
[12, 2]	ἔλεγεν ἤδη παρόντων αὐτῶν: ὠφελῆσθαι	γὰρ	παρ' αὐτῶν μεμαθηκότα, πῶς δεῖ
[12, 7]	τοιοῦτον ἔτεσι συνέβη τρισίν: ἔτει	γὰρ	πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ
[12, 4]	δύνασθαι τοιαύτην προσενεγκεῖν δωρεάν: πλέον	γὰρ	πέντε ταλάντων οὐκ ἔχειν. οἱ
[12, 2]	τοῦ βασιλέως τὸν τρόπον: κατὰ	γὰρ	πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖς αὐτοῖς
[12, 4]	διὰ τοὺς παῖδας αὐτοῦ. τῶν	γὰρ	πρεσβυτέρων πόλεμον ἐξενεγκαμένων πρὸς Ὑρκανόν,
[12, 2]	μηδὲν ἀποδεῖν τῆς ἀληθείας: καὶ	γὰρ	πρὸς τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα
[12, 8]	τῆς πόλεως ἀπελθεῖν: τάς τε	γὰρ	πύλας λίθοις ἐμπεφράκεσαν καὶ τὴν
[12, 1]	δόλῳ καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν	γὰρ	σαββάτοις εἰς τὴν πόλιν ὡς
[12, 3]	τιμῆς, ἐπειδὴ συνεστράτευσαν αὐτοῖς: καὶ	γὰρ	Σέλευκος ὁ Νικάτωρ ἐν αἷς
[12, 9]	ὃς καὶ Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας	γὰρ	συνεβούλευσεν τῷ βασιλεῖ τὸν Μενέλαον
[12, 2]	τῇ τοῦ βασιλέως προαιρέσει, μάλιστα	γὰρ	τὰ περὶ τὴν συλλογὴν τῶν
[12, 6]	ἀπολαύοντες ἐθῶν, ἀποκαταστήσει: θνητὰ μὲν	γὰρ	τὰ σώματα ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα,
[12, 5]	ἐπὶ τούτοις πένθος ἐνέβαλεν. καὶ	γὰρ	τὰς καθημερινὰς θυσίας, ἃς προσέφερον
[12, 2]	ὑπὸ Ἐλεαζάρου πεμφθέντες, δηλοῦν: ἦν	γὰρ	ταῦτα ὑπογεγραμμένα ἐν τῇ ἐπιστολῇ.
[12, 3]	λόγοις Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης: ἐν	γὰρ	τῇ ἑξκαιδεκάτῃ τῶν ἱστοριῶν αὐτοῦ
[12, 5]	ἐχειρώσατο καὶ τὸν ναόν: ἐν	γὰρ	τῇ πρώτῃ μου πραγματείᾳ κεφαλαιωδῶς
[12, 2]	θεὸν φιλοτιμία φανερὰ γένηται: ἄφθονον	γὰρ	τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην χορηγῶν
[12, 2]	κωλύειν καὶ ταῦτα μεταβαλόντα, δύνασθαι	γὰρ	τῆς εἰς αὐτὸ χορηγίας εὐποροῦντα,
[12, 2]	καὶ φιλοτιμίας διαφερόντως ἀπηρτίζετο: οὐ	γὰρ	τῆς χορηγίας τὸ ἄφθονον καὶ
[12, 8]	πρὸ τῆς ἐκείνου παρουσίας: πρὸς	γὰρ	τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ
[12, 2]	εὐθὺς καὶ τὰ σώματα: τοῦτο	γὰρ	τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι συμφέρειν.
[12, 7]	συμβαλὼν τρέπει τοὺς Σύρους: πεσόντος	γὰρ	τοῦ στρατηγοῦ πάντες φεύγειν ὥρμησαν,
[12, 4]	τὰς οὐσίας ἀναπέμψειν αὐτῷ: καὶ	γὰρ	τοῦτο τοῖς τέλεσι συνεπιπράσκετο. τοῦ
[12, 5]	ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸς Ἑλληνίου: γενομένου	γὰρ	τούτου παυσόμεθα μὲν ἐνοχλούμενοι, τοῖς
[12, 2]	ἑρμηνείαν αὐτῶν ἀκριβῆ ποιήσασθαι: νομίζω	γὰρ	τούτων ἐπιτελεσθέντων μεγίστην δόξαν ἡμῖν
[12, 9]	ἐκτρέχοντες οἱ φρουροὶ διέφθειραν: ἐπέκειτο	γὰρ	τῷ ἱερῷ ἡ ἄκρα. τούτων
[12, 2]	περιορᾶν, ἀλλὰ τἀληθὲς ἀπελέγχειν: τοὺς	γὰρ	τῶν Ἰουδαίων νόμους οὐ μεταγράψαι
[12, 1]	τῶν Ἰουδαίων αὐτὸν ἀμυνομένων, οὐδὲν	γὰρ	ὑπενόουν πολέμιον, καὶ διὰ τὸ
[12, 2]	τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο: καὶ	γὰρ	ὑπὲρ τῶν νηπίων εἰσέπραττον οἱ
[12, 2]	παρὰ τὸ ἔθος: οἱ μὲν	γὰρ	ὑπὸ τοιούτων αἰτιῶν ἀχθέντες διὰ
[12, 4]	αὐτῶν ὧν αὐτὸς ἐκέκτητο: πολλὰ	γὰρ	ὑπὸ χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ
[12, 5]	κάτω πόλει ᾠκοδόμησεν ἄκραν: ἦν	γὰρ	ὑψηλὴ καὶ ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν:
[12, 2]	ὄψιν τῆς ἐπιτεχνήσεως διατετάσθαι. ἔλασμα	γὰρ	χρυσοῦ τὸ πλάτος τεσσάρων δακτύλων
[12, 9]	τῶν ἔνδοθεν ἀμυνομένων: πρὸς ἕκαστον	γὰρ	ὧν ὁ βασιλεὺς ἐπ' αὐτοὺς
[12, 10]	τοῦ λεγομένου παρὰ μὲν Ἰουδαίοις	Ἄδαρ	κατὰ δὲ Μακεδόνας Δύστρου. ἄγουσιν
[12, 2]	ὑπονοῶν: οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	ὄναρ	εἶδεν ὅτι τοῦτ' αὐτῷ συμβαίη
[12, 10]	αὐτοὺς ἀνεχώρησαν, καὶ λαβόντες ὅρκους	παρ'	ἀμφοτέρων μήτε αὐτούς τι παθεῖν
[12, 4]	ἦν ὁ Ἀρίων ἐν τιμῇ	παρ'	αὐτῇ, φανερὸν τῷ βασιλεῖ τοῦτο
[12, 2]	μισθοφορικόν, καὶ ὑπὲρ ἑκάστου τῶν	παρ'	αὐτοῖς αἰχμαλώτων καταβαλεῖν δραχμὰς ἑκατὸν
[12, 2]	νῦν εἰσήχθησαν, τούτους ἀπολυέτωσαν οἱ	παρ'	αὐτοῖς ἔχοντες ὑπὲρ ἑκάστου σώματος
[12, 1]	ἐπολέμουν, τῶν μὲν Ἱεροσολυμιτῶν τὸ	παρ'	αὐτοῖς ἱερὸν ἅγιον εἶναι λεγόντων
[12, 5]	αὐτοὺς τῶν αἰτιῶν, καὶ τὸ	παρ'	αὐτοῖς ἱερόν, καθάπερ ἠξιώκασι, προσαγορευθήτω
[12, 2]	καὶ τὴν ἄφεσιν τῶν δουλευόντων	παρ'	αὐτοῖς Ἰουδαίων δηλοῦντας αὐτῷ, καὶ
[12, 2]	εἶναι καὶ παρὰ Ἰουδαίοις τῶν	παρ'	αὐτοῖς νομίμων συγγράμματα σπουδῆς ἄξια
[12, 9]	βασιλέως κατασταθέντας, εἰ μή τις	παρ'	αὐτοῦ βοήθεια πεμφθείη. ταῦτ' ἀκούσας
[12, 4]	οὐδὲν πλέον ἠξίωσεν αὐτῷ γενέσθαι	παρ'	αὐτοῦ ἢ γράψαι τῷ πατρὶ
[12, 2]	αὐτοῖς καὶ πρὸς τιμὴν τὴν	παρ'	αὐτοῦ καὶ πρὸς τὰς ἀπὸ
[12, 7]	πραγμάτων Λυσίαν τινὰ δόξαν ἔχοντα	παρ'	αὐτῷ, Καὶ τὰ μέχρι τῶν
[12, 4]	λέγειν αὐτῷ, ὅτι νόμος ἐστὶ	παρ'	αὐτῷ κωλύων τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι
[12, 4]	διὰ τούτων τὴν εὔνοιαν τὴν	παρ'	αὐτῶν. (Ἀπέλαυσε δὲ ταύτης τῆς
[12, 2]	ἤδη παρόντων αὐτῶν: ὠφελῆσθαι γὰρ	παρ'	αὐτῶν μεμαθηκότα, πῶς δεῖ βασιλεύειν:
[12, 1]	Ἀλεξανδρείᾳ ποιήσας ἰσοπολίτας ὅρκους ἔλαβεν	παρ'	αὐτῶν, ὅπως τοῖς ἐκγόνοις τοῦ
[12, 4]	πρὸς τοὺς ἐμπόρους ἀπελθὼν ὠνεῖται	παρ'	αὐτῶν παῖδας μὲν ἑκατὸν γράμματα
[12, 2]	ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ καὶ τὰ	παρ'	ἐκείνοις. δόξας οὖν ὁ βασιλεὺς
[12, 4]	Κλεοπάτρᾳ. πάντων δὲ θαυμασάντων τὴν	παρ'	ἐλπίδα τῶν δώρων πολυτέλειαν καὶ
[12, 7]	καλοῦντες αὐτὴν φῶτα ἐκ τοῦ	παρ'	ἐλπίδας οἶμαι ταύτην ἡμῖν φανῆναι
[12, 6]	αὐτούς, καὶ ἄχρι δεῦρο μένει	παρ'	ἡμῖν τὸ καὶ σαββάτοις, εἴ
[12, 3]	ὑπηρετοῦσιν τὸ αὔταρκες, ἵνα τῆς	παρ'	ἡμῶν τυγχάνοντες φιλανθρωπίας προθυμοτέρους παρέχωσιν
[12, 5]	εὑρεθείη ἱερὰ καὶ νόμος, καὶ	παρ'	οἷς εὑρέθη καὶ αὐτοὶ κακοὶ
[12, 2]	φυλῆς τοὺς ἐμπειροτάτους τῶν νόμων,	παρ'	ὧν τὸ τῶν βιβλίων σαφὲς
[12, 4]	καὶ τοὺς ἐγγυησομένους αὐτὸν ἔχει,	σφόδρ'	ἀστείως ἀπεκρίνατο: δώσω γὰρ εἶπεν
[12, 2]	δέηται τὸ ἱερὸν τάλαντα ἑκατόν,	ἅπερ	ἐκόμισαν Ἀνδρέας καὶ Ἀρισταῖος οἱ
[12, 5]	καὶ μηδὲ τῶν καταπετασμάτων ἀποσχόμενος,	ἅπερ	ἦν ἐκ βύσσου καὶ κόκκου
[12, 5]	καὶ τὸ παρ' αὐτοῖς ἱερόν,	καθάπερ	ἠξιώκασι, προσαγορευθήτω Διὸς Ἑλ ληνίου.
[12, 3]	εἰς ἃ παρακαλοῦνται: βούλομαι τοίνυν	καίπερ	ἐργώδους ὄντος τοῦ μεταγαγεῖν ὑποσχομένους
[12, 4]	ἐσθίουσιν, τὰ δ' ὀστᾶ ῥίπτουσιν,	ὅπερ	ἄνθρωπος ὢν κἀγὼ νῦν πεποίηκα.
[12, 2]	λίθους αὐτῷ κατὰ μέσον ἀξιολόγους	ὥσπερ	ἀστέρας ποικίλης ἰδέας ἐνθέντες, τόν
[12, 4]	ὀστᾶ σὺν τοῖς κρέασιν κατεσθίειν,	ὥσπερ	οὗτοι” πρὸς τοὺς κατακειμένους ἐπιβλέπων,
[12, 8]	σημῆναι καὶ παρορμήσας τοὺς στρατιώτας	ὑπὲρ	ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν διακινδυνεῦσαι προθύμως,
[12, 6]	τὰ μέγιστα ὑφισταμένους μὴ ὀκνεῖν	ὑπὲρ	αὐτῶν ἀπολιπεῖν τὸν βίον. μάλιστα
[12, 2]	ὄντας Ἰουδαίους τὸ προγεγραμμένον κομιζομένους	ὑπὲρ	αὐτῶν κεφάλαιον τοὺς κεκτημένους, καὶ
[12, 2]	δὲ τοῖς σοῖς πολίταις, ὧν	ὑπὲρ	δέκα μὲν μυριάδας αἰχμαλώτων δουλευόντων
[12, 2]	διδόναι κελεύσαντος ἐν τῷ προγράψαι	ὑπὲρ	ἑκάστου σώματος λαμβάνειν τὸ προειρημένον.
[12, 2]	ἀπολυέτωσαν οἱ παρ' αὐτοῖς ἔχοντες	ὑπὲρ	ἑκάστου σώματος λαμβάνοντες δραχμὰς ἑκατὸν
[12, 2]	στρατιώταις ἀποδιδῶσιν τὸ μισθοφορικόν, καὶ	ὑπὲρ	ἑκάστου τῶν παρ' αὐτοῖς αἰχμαλώτων
[12, 4]	καὶ τὴν γυναῖκα τὴν σὴν	ὑπὲρ	ἑκατέρου μέρους ἐγγυησομένους δίδωμί σοι.
[12, 2]	νομίζων ἡδὺ τῷ θεῷ τῆς	ὑπὲρ	ἐμοῦ προνοίας ἀνάθημα τοῦτο καὶ
[12, 2]	δοχθέντα τῷ βασιλεῖ, τάλαντα δ'	ὑπὲρ	ἑξήκοντα καὶ τετρακόσια τῶν λύτρων
[12, 7]	αὐτὴν ἅπασιν ἀγαπητὴν οὖσαν ὑμῖν	ὑπὲρ	ἐξουσίας τοῦ θρησκεύειν τὸ θεῖον
[12, 3]	ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες,	ὑπὲρ	οὗ καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες
[12, 2]	ἡμετέρους πολίτας κατατεθείσας. εὐθὺς οὖν	ὑπὲρ	σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς σου
[12, 8]	παιδιὰς ἄγοντες, ἔθυσάν τε χαριστηρίους	ὑπέρ	τε τῶν κατωρθωμένων θυσίας καὶ
[12, 7]	πολεμοῦσιν ὑπάρξον ἡγούμενοι, τὸ δ'	ὑπὲρ	τηλικούτων ἐπάθλων, ἐλευθερίας πατρίδος νόμων
[12, 1]	τούτων καὶ πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμουμένων	ὑπὲρ	τῆς ἰδίας ἀρχῆς πολέμους τε
[12, 3]	τοῦ ἱεροῦ καὶ ἱεροψάλται ὧν	ὑπὲρ	τῆς κεφαλῆς τελοῦσιν καὶ τοῦ
[12, 8]	τε τῶν κατωρθωμένων θυσίας καὶ	ὑπὲρ	τῆς τοῦ στρατεύματος σωτηρίας: οὐδεὶς
[12, 11]	ἐντολῶν Ματταθίου μνήμονα καὶ πάνθ'	ὑπὲρ	τῆς τῶν πολιτῶν ἐλευθερίας καὶ
[12, 10]	καὶ τὰς θυσίας ἐπεδείκνυον, ἃς	ὑπὲρ	τοῦ βασιλέως ἔλεγον ἐπιφέρειν τῷ
[12, 4]	αὐτῷ συγχωρεῖ πρὸς τὸν Πτολεμαῖον	ὑπὲρ	τοῦ ἔθνους ἐπηρώτησεν. φήσαντος δὲ
[12, 4]	ἥττων καὶ διὰ τοῦτο τὸν	ὑπὲρ	τοῦ λαοῦ φόρον, ὃν τοῖς
[12, 9]	ἐπιτήδεια παραδιδόασιν ἑαυτοὺς ὅρκους λαβόντες	ὑπὲρ	τοῦ μηδὲν πείσεσθαι κακὸν ὑπὸ
[12, 2]	δραχμάς, ὡς τοῦ βασιλέως καὶ	ὑπὲρ	τούτων διδόναι κελεύσαντος ἐν τῷ
[12, 3]	αὐτῶν καὶ τὰς δωρεὰς ἃς	ὑπὲρ	τούτων διέγνω παρασχεῖν αὐτοῖς ἐμφανίζων.
[12, 2]	τῶν λύτρων ἐγένετο: καὶ γὰρ	ὑπὲρ	τῶν νηπίων εἰσέπραττον οἱ δεσπόται
[12, 6]	ψυχὰς οὕτω παρασκευασαμένους, ὥστ' ἀποθανεῖν	ὑπὲρ	τῶν νόμων, ἂν δέῃ, λογιζομένους
[12, 6]	ἔλεγέν τε κρεῖττον αὐτοῖς εἶναι	ὑπὲρ	τῶν πατρίων νόμων ἀποθανεῖν ἢ
[12, 3]	τοῖς φίλοις μαρτυρῶν τοῖς Ἰουδαίοις	ὑπὲρ	ὧν εὖ πάθοι πρὸς αὐτῶν
[12, 2]	τὴν ἐκλογὴν τοῖς τεχνίταις αὐτοῖς	οὗπερ	ἂν θελήσωσιν εἴδους ἐπιτρέπειν. διετάξατο
[12, 4]	ὁ τοῦ Ὑρκανοῦ πατὴρ Ἰώσηπος	ἀνὴρ	ἀγαθὸς γενόμενος καὶ μεγαλόφρων, καὶ
[12, 9]	τὸν Μεγαλοπολίτην, ὃς ἀγαθὸς ὢν	ἀνὴρ	ἀποθανεῖν λέγει τὸν Ἀντίοχον βουληθέντα
[12, 4]	ζῆν διεγνωκότι, καὶ πῶς ὁ	πατὴρ	αὐτοῦ συναγάγοι τὴν οὐσίαν ὡς>
[12, 4]	τούτου στόχασαι, ὅτι καὶ ὁ	πατὴρ	αὐτοῦ τὴν Συρίαν ἅπασαν περιέδυσεν
[12, 4]	τὸν τρόπον σπείρας ἣν ὁ	πατὴρ	αὐτῷ προσέταξε γῆν ὑπέστρεψε πρὸς
[12, 11]	Μωδεεῖν κώμην, ὅπου καὶ ὁ	πατὴρ	αὐτῶν τέθαπτο, κηδεύουσιν πενθήσαντος ἐπὶ
[12, 2]	Περσῶν ὅτ' ἐκράτουν ὁ ἐμὸς	πατὴρ	ἐτίμησεν, καὶ τοὺς μὲν εἰς
[12, 4]	δὲ καὶ ὁ τοῦ Ὑρκανοῦ	πατὴρ	Ἰώσηπος ἀνὴρ ἀγαθὸς γενόμενος καὶ
[12, 4]	ἐπὶ ἔτη εἴκοσι καὶ δύο,	πατὴρ	μὲν γενόμενος ἐκ μιᾶς γυναικὸς
[12, 4]	Πτολεμαῖον τὸν Εὐεργέτην, ὃς ἦν	πατὴρ	τοῦ Φιλοπάτορος> καὶ πέμψας εἰς
[12, 4]	πρὸς αὐτόν. ἐλθόντα δ' ὁ	πατὴρ	ὑπερηγάπησεν τοῦ φρονήματος, καὶ τὴν
[12, 2]	τῶν Συρίων γραμμάτων ἐμφερὴς ὁ	χαρακτὴρ	αὐτῶν καὶ τὴν φωνὴν ὁμοίαν
[12, 4]	καιρὸν τῆς Ἀσίας Σέλευκος ὁ	Σωτὴρ	ἐπικαλούμενος υἱὸς ὢν Ἀντιόχου τοῦ
[12, 4]	αὐτῷ πεπραγμένα, τελευτᾷ τὸν βίον	αὐτόχειρ	αὐτοῦ γενόμενος. τὴν δ' οὐσίαν
[12, 8]	ἐκεῖθεν τήν τε Χασφομάκη καὶ	Βοσὸρ	καὶ πολλὰς ἄλλας πόλεις τῆς
[12, 10]	αὐτοῦ καὶ τῆς ἐνέδρας ὁ	Νικάνωρ	γενομένης πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ Ἰούδᾳ,
[12, 2]	τῆς τῶν ξένων ἀποδοχῆς τεταγμένος	Νικάνωρ	Δωρόθεον καλέσας, ὃς εἶχεν τὴν
[12, 10]	ἀπέκτεινεν καὶ τελευταῖον αὐτὸς ὁ	Νικάνωρ	λαμπρῶς ἀγωνιζόμενος ἔπεσεν. οὗ πεσόντος
[12, 10]	ποιεῖσθαι τοῦ ἔθνους. ὁ δὲ	Νικάνωρ	παραγενόμενος εἰς Ἱεροσόλυμα πολεμεῖν μὲν
[12, 10]	τῶν πολεμίων αὐτούς. ὁ δὲ	Νικάνωρ,	ὡς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐξελθὼν
[12, 3]	αὐτοῖς: καὶ γὰρ Σέλευκος ὁ	Νικάτωρ	ἐν αἷς ἔκτισεν πόλεσιν ἐν
[12, 4]	ἡλικίαν, ὧν ὁ μὲν πρεσβύτερος	Φιλομήτωρ	ἐκαλεῖτο, Φύσκων δὲ ὁ νεώτερος.
[12, 9]	δὲ τῶν ἐν αὐτῇ φυγάδων	νύκτωρ	ἐξελθόντες εἰς τὴν χώραν καί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009