Livre, Chap. |
[12, 2] |
ἱστοριῶν
οὐκ
ἐπιμνησθῆναί
φησιν
Ἑκαταῖος
|
ὁ |
Ἀβδηρίτης
οὐδὲ
τῶν
κατ'
αὐτὴν |
[12, 4] |
ἀποθανόντος
δὲ
τούτου
μετ'
αὐτὸν
|
ὁ |
ἀδελφὸς
Ἀντίοχος
ὁ
κληθεὶς
Ἐπιφανὴς |
[12, 2] |
υἱὸν
καταλιπόντος
τὸν
κληθέντα
Ὀνίαν
|
ὁ |
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Ἐλεάζαρος,
περὶ
οὗ |
[12, 8] |
(Ἰούδας
δὲ
ὁ
Μακαβαῖος
καὶ
|
ὁ |
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Ἰωνάθης
διαβάντες
τὸν |
[12, 8] |
αὐτὸς
δὲ
ὁ
Ἰούδας
καὶ
|
ὁ |
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Ἰωνάθης
ἐν
τῇ |
[12, 9] |
περὶ
ἑξακοσίους
ἀναιρεῖ.
Ἐλεάζαρος
δ'
|
ὁ |
ἀδελφὸς
αὐτοῦ,
ὃν
Αὐρὸν
ἐκάλουν, |
[12, 4] |
παρὰ
Ἰωσήπῳ
ξενισθείς,
θεασάμενος
αὐτὸν
|
ὁ |
Ἀθηνίων
εὐθὺς
ἐποίει
τῷ
βασιλεῖ |
[12, 3] |
κείμενοι.
νικήσας
μέντοι
τὸν
Πτολεμαῖον
|
ὁ |
Ἀντίοχος
τὴν
Ἰουδαίαν
προσάγεται.
τελευτήσαντος |
[12, 2] |
καὶ
τὴν
τῶν
προειρημένων
γνώμην
|
ὁ |
Ἀρισταῖος,
προσελθὼν
τῷ
βασιλεῖ
λόγους |
[12, 4] |
τῷ
παιδί,
σφόδρα
γὰρ
ἦν
|
ὁ |
Ἀρίων
ἐν
τιμῇ
παρ'
αὐτῇ, |
[12, 4] |
τοῦ
παιδὸς
ἐθαύμασεν.
(Μαθὼν
δὲ
|
ὁ |
Ἀρίων,
ὅτι
τοῦτον
ὁ
βασιλεὺς |
[12, 2] |
τῶν
κομιζόντων.
ἔρρωσο.
(Ταῦτα
μὲν
|
ὁ |
ἀρχιερεὺς
ἀντέγραψεν.
ἐμοὶ
δ'
οὐκ |
[12, 2] |
γέροντες,
ἃ
τῷ
βασιλεῖ
κομίσαι
|
ὁ |
ἀρχιερεὺς
αὐτοῖς
ἔδωκεν,
καὶ
τῶν |
[12, 10] |
φυγάδες
καὶ
μετ'
αὐτῶν
Ἄλκιμος
|
ὁ |
ἀρχιερεύς,
κατηγόρουν
τοῦ
ἔθνους
παντὸς |
[12, 4] |
πλείους
τοῖς
πρεσβυτέροις
συνεμάχουν
καὶ
|
ὁ |
ἀρχιερεὺς
Σίμων
διὰ
τὴν
συγγένειαν: |
[12, 10] |
ἐκ
τοῦ
δήμου
προσέχοντες
οἷς
|
ὁ |
Βακχίδης
ἐπεκηρυκεύσατο
καὶ
νομίσαντες
οὐδὲν |
[12, 10] |
ἐξορμήσας
δὲ
ἀπὸ
τῆς
Ἀντιοχείας
|
ὁ |
Βακχίδης
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
καὶ |
[12, 9] |
ὅτι
τὸν
θεῖον
αὐτοῦ
Μενέλαον
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἀνελὼν
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ἀλκίμῳ |
[12, 7] |
ταῦτα
μὲν
ἐπιστείλας
τῷ
Λυσίᾳ
|
ὁ |
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
ἐξήλασεν
εἰς
τὴν |
[12, 5] |
διὰ
τὸ
παρὰ
Ῥωμαίων
δέος
|
ὁ |
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
ἐπὶ
τὴν
Ἱεροσολυμιτῶν |
[12, 7] |
εἰς
τὴν
παραλίαν.
(Ταῦτα
ἀκούσας
|
ὁ |
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
μεγάλως
ὠργίσθη
τοῖς |
[12, 9] |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ
|
ὁ |
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
τὴν
ἄνω
χώραν |
[12, 2] |
τὰ
παρ'
ἐκείνοις.
δόξας
οὖν
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἄριστα
τὸν
Δημήτριον
φιλοτιμουμένῳ |
[12, 9] |
ἔγνωσαν,
ἀλλ'
ἐκέλευσεν
τὸν
Λυσίαν
|
ὁ |
βασιλεὺς
αὐτῷ
τε
καὶ
τοῖς |
[12, 4] |
δὲ
ὁ
Ἀρίων,
ὅτι
τοῦτον
|
ὁ |
βασιλεὺς
διετέθη
τὸν
τρόπον
καὶ |
[12, 5] |
τῆς
ἐπηγγελμένης
τιμωρίας
κατηκολούθουν
οἷς
|
ὁ |
βασιλεὺς
διετέτακτο,
οἱ
δὲ
δοκιμώτατοι |
[12, 9] |
καταλιπεῖν.
πέμψας
οὖν
τὸν
Μενέλαον
|
ὁ |
βασιλεὺς
εἰς
Βέροιαν
τῆς
Συρίας |
[12, 2] |
(Τοιαύτης
οὖν
τῆς
εἰσδόσεως
γενομένης
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐκέλευσεν
τῷ
ἀρχιερεῖ
τῶν |
[12, 2] |
αὐτῷ
τὰ
μέγιστα
τῶν
ἀγαθῶν
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἔλεγεν
ἤδη
παρόντων
αὐτῶν: |
[12, 9] |
ἀμυνομένων:
πρὸς
ἕκαστον
γὰρ
ὧν
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐπ'
αὐτοὺς
ἔστησε
μηχάνημα |
[12, 9] |
Λυσίας
δὲ
ὁ
στρατηγὸς
καὶ
|
ὁ |
βασιλεύς,
ἐπεὶ
Φίλιππος
αὐτοῖς
ἀπὸ |
[12, 2] |
τῶν
παρεσκευασμένων
ἐτράπησαν.
διαλιπὼν
δ'
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐφ'
ὅσον
ἔδοξεν
ἀποχρῶντα |
[12, 2] |
τοῦ
Ἀρισταίου
ἀναβλέψας
εἰς
αὐτὸν
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἱλαρῷ
καὶ
γεγηθότι
τῷ |
[12, 2] |
ἀεὶ
διαμένῃ.
(Ἐχάρη
μὲν
οὖν
|
ὁ |
βασιλεὺς
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
τὴν |
[12, 2] |
τὴν
εἰς
ταῦτα
δαπάνην
χορηγῶν
|
ὁ |
βασιλεὺς
καὶ
παρὼν
ἀεὶ
τοῖς |
[12, 2] |
ὄψεις
ὁρᾶσθαι.
προσκατεσκεύασε
δὲ
τούτοις
|
ὁ |
βασιλεὺς
καὶ
φιάλας
τριάκοντα,
ὧν |
[12, 6] |
θύειν
τοὺς
ἐκεῖ
κελευόντων,
ὡς
|
ὁ |
βασιλεὺς
κελεύσειεν,
διά
τε
τὴν |
[12, 4] |
τῶν
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει
ἐπίπρασκεν
|
ὁ |
βασιλεύς.
ὁρῶντες
οὖν
οὗτοι
κατὰ |
[12, 2] |
Ἐλισαῖον
ὄνομα
ὄντα
ἱερέα
παρεκάλεσεν
|
ὁ |
βασιλεὺς
ποιήσασθαι
κατευχάς.
ὁ
δὲ |
[12, 9] |
ἡγεμόνες
τῇ
γνώμῃ.
(Καὶ
πέμψας
|
ὁ |
βασιλεὺς
πρὸς
τὸν
Ἰούδαν
καὶ |
[12, 5] |
δὲ
καὶ
τῷ
θυσιαστηρίῳ
βωμὸν
|
ὁ |
βασιλεὺς
σύας
ἐπ'
αὐτοῦ
κατέσφαξε, |
[12, 5] |
τῶν
Σαμαρέων
δεηθέντων
ἀντέγραψεν
αὐτοῖς
|
ὁ |
βασιλεὺς
τάδε:
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
Νικάνορι. |
[12, 2] |
ἐξευμενισάμενος
τὸν
θεόν.
(Παραλαβὼν
δ'
|
ὁ |
βασιλεὺς
ταῦτα
παρὰ
τοῦ
Δημητρίου, |
[12, 2] |
τῶν
ἐνειλημάτων
ἐπέδειξαν
αὐτῷ,
θαυμάσας
|
ὁ |
βασιλεὺς
τῆς
ἰσχνότητος
τοὺς
ὑμένας |
[12, 2] |
πολυτέλειαν
καὶ
κατασκευήν,
ἣν
ἀπέστειλεν
|
ὁ |
βασιλεὺς
τῷ
θεῷ,
οὐκ
ἀνεπιτήδειον |
[12, 2] |
εἶχεν
μὲν
οὖν
δι'
ἐννοίας
|
ὁ |
βασιλεὺς
ὑπερμεγεθέστατον
τοῖς
μέτροις
ἀπεργάσασθαι |
[12, 2] |
συμφέρειν.
προσαγγελλέτω
δὲ
τοὺς
ἀπειθήσαντας
|
ὁ |
βουλόμενος,
ὧν
τὰς
οὐσίας
εἰς |
[12, 3] |
συνηγορήσαντος
αὐτοῖς
Νικολάου
τοῦ
Δαμασκηνοῦ:
|
ὁ |
γὰρ
Ἀγρίππας
ἀπεφήνατο
μηδὲν
αὐτῷ |
[12, 4] |
οὐκ
ὄντα
ἐλάσσω
τρισχιλίων
ταλάντων:
|
ὁ |
γὰρ
Ἰώσηπος
τὰ
ἀπὸ
τῆς |
[12, 7] |
τετραμμένην,
τὸ
δὲ
στρατόπεδον
ἐμπεπρησμένον:
|
ὁ |
γὰρ
καπνὸς
αὐτοῖς
πόρρωθεν
οὖσιν |
[12, 5] |
Ἰησοῦ>
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ἀντίοχος
δίδωσιν:
|
ὁ |
γὰρ
παῖς,
ὃν
Ὀνίας
καταλελοίπει, |
[12, 7] |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
τοὺς
ἐχθροὺς
|
ὁ |
Γοργίας,
ἀλλ'
ὑπονοήσας
ἀναχωρήσαντας
αὐτοὺς |
[12, 9] |
ταύτην
ὑφ'
ἡμῶν
ἀληθῆ
νομιζόντων.
|
(Ὁ |
δ'
Ἀντίοχος
πρὶν
ἢ
τελευτᾶν |
[12, 2] |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
ὑπὸ
Πτολεμαίου
ἀναθήματα.
|
ὁ |
δ'
ἀρχιερεὺς
Ἐλεάζαρος
ἀναθεὶς
αὐτὰ |
[12, 9] |
καὶ
πλήξας
ἀπέκτεινε
τὸν
ἐλέφαντα.
|
ὁ |
δ'
ἐπικατενεχθεὶς
τῷ
Ἐλεαζάρῳ
διαφθείρει |
[12, 4] |
αὐτῷ
δωρεὰν
ἣν
βούλεται
λαμβάνειν.
|
ὁ |
δ'
οὐδὲν
πλέον
ἠξίωσεν
αὐτῷ |
[12, 10] |
δόλῳ
γὰρ
αὐτὸν
ἐβούλετο
λαβεῖν.
|
ὁ |
δ'
οὐκ
ἐπίστευσεν:
ἑώρα
γάρ, |
[12, 4] |
ἤγαγε
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
συγκατεκοίμισεν.
|
ὁ |
δ'
ὑπὸ
μέθης
ἀγνοήσας
τἀληθὲς |
[12, 4] |
μεγαλοδωρεῖσθαι
νομίζοντες
οὐ
πλεῖον
εἴκοσι,
|
ὁ |
δ'
Ὑρκανὸς
οὓς
ὠνήσατο
παῖδας |
[12, 4] |
αὐτῷ
ὥστ'
ἐκπλῆσαι
τὴν
ἐπιθυμίαν.
|
ὁ |
δὲ
ἀδελφὸς
ἀσμένως
δεξάμενος
τὴν |
[12, 7] |
δύναμιν
ὥρμησεν
ἐπὶ
τὸν
Ἰούδαν.
|
ὁ |
δὲ
ἀπήντησεν
αὐτῷ
καὶ
συμβαλὼν |
[12, 10] |
τὸν
Νικάνορα
μετὰ
τῆς
δυνάμεως.
|
ὁ |
δὲ
ἀσπασάμενος
τὸν
Ἰούδαν
καὶ> |
[12, 11] |
ὁμόσε
χωρῆσαι
τοῖς
πολεμίοις
ἔλεγεν.
|
(Ὁ |
δὲ
Βακχίδης
ἐξαγαγὼν
ἐκ
τοῦ |
[12, 10] |
ὄντας
προαιρέσεως
ἐπίστευσαν
αὑτοὺς
ἐκείνοις.
|
ὁ |
δὲ
Βακχίδης
ὀλιγωρήσας
τῶν
ὅρκων |
[12, 9] |
Ἄλκιμος
ὁ
καὶ
Ἰάκιμος
κληθείς.
|
ὁ |
δὲ
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
ὁρῶν
ἤδη |
[12, 4] |
ἄνθρωπος
ὢν
κἀγὼ
νῦν
πεποίηκα.
|
ὁ |
δὲ
βασιλεὺς
θαυμάζει
τὴν
ἀπόκρισιν |
[12, 9] |
σταδίους
ἀπέχοντι
τῶν
πολεμίων
ἑβδομήκοντα.
|
ὁ |
δὲ
βασιλεὺς
ὁρμήσας
ἀπὸ
τῆς |
[12, 10] |
βασιλέως
ἔλεγον
ἐπιφέρειν
τῷ
θεῷ.
|
ὁ |
δὲ
βλασφημήσας
αὐτοὺς
ἠπείλησεν,
εἰ |
[12, 4] |
γῆν
ἀποκρύψας
τοὺς
ζευκτῆρας
ἱμάντας.
|
ὁ |
δὲ
γενόμενος
ἐν
τῷ
τόπῳ |
[12, 2] |
αὐτῆς
οὔτε
τῶν
ποιητῶν
ἐπεμνήσθη.
|
ὁ |
δὲ
Δημήτριος
μηδένα
τολμῆσαι
τῆς |
[12, 10] |
ὑπὸ
τῶν
περὶ
Ἰούδαν
τετολμημένα.
|
(Ὁ |
δὲ
Δημήτριος
παροξυνθεὶς
ἐκπέμπει
Βακχίδην |
[12, 10] |
δυνάμεως
ἐπ'
αὐτὸν
ἰσχυρᾶς
ἀποσταλείσης.
|
(Ὁ |
δὲ
Δημήτριος
τοῦτ'
ἤδη
καὶ |
[12, 2] |
τὰς
καλλίστας
πρὸς
τῇ
ἄκρᾳ.
|
(Ὁ |
δὲ
ἐπὶ
τῆς
τῶν
ξένων |
[12, 7] |
κώμης
τῆς
Ἰουδαίας
αὐτόθι
στρατοπεδεύεται.
|
ὁ |
δὲ
Ἰούδας
ἀπαντήσας
αὐτῷ
καὶ |
[12, 8] |
τι
τῶν
ἐπεσταλμένων
αὐτοῖς
ἐσόμενον.
|
ὁ |
δὲ
Ἰούδας
καὶ
οἱ
ἀδελφοὶ |
[12, 9] |
τρόπῳ
τούτῳ
τὸν
βίον
κατέστρεψεν.
|
(Ὁ |
δὲ
Ἰούδας
ὁρῶν
τὴν
τῶν |
[12, 7] |
αὐτοὶ
δείσαντες
εἰς
φυγὴν
ἐτράπησαν.
|
ὁ |
δὲ
Ἰούδας
ὡς
ἀμαχητὶ
τῶν |
[12, 4] |
πρὸς
τὸν
Ἰώσηπον
οὔπω
παρόντα.
|
ὁ |
δὲ
Ἰώσηπος
διαπέμψας
πρὸς
τοὺς |
[12, 4] |
ἰδίας
ἕκαστοι
πατρίδας
μετ'
αἰσχύνης.
|
(Ὁ |
δὲ
Ἰώσηπος
λαβὼν
παρὰ
τοῦ |
[12, 6] |
Ματταθίᾳ
προσέθεντο
κἀκεῖνον
ἄρχοντα
ἀπέδειξαν.
|
ὁ |
δὲ
καὶ
σαββάτοις
αὐτοὺς
ἐδίδαξε |
[12, 7] |
ἀνέβαινεν
πρὸς
τοὺς
ἄνω
σατράπας.
|
(Ὁ |
δὲ
Λυσίας
ἐπιλεξάμενος
Πτολεμαῖον
τὸν |
[12, 10] |
μηδεμίαν
φειδὼ
ποιεῖσθαι
τοῦ
ἔθνους.
|
ὁ |
δὲ
Νικάνωρ
παραγενόμενος
εἰς
Ἱεροσόλυμα |
[12, 10] |
ῥύσασθαι
ἐκ
τῶν
πολεμίων
αὐτούς.
|
ὁ |
δὲ
Νικάνωρ,
ὡς
ἐκ
τῶν |
[12, 4] |
εὕρῃ
καλλίστων
καὶ
πολυτελῶν
χρήματα.
|
ὁ |
δὲ
νομίζων
δέκα
ταλάντων
ἔσεσθαι |
[12, 5] |
οὖν
Ἰησοῦς
Ἰάσονα
αὑτὸν
μετωνόμασεν,
|
ὁ |
δὲ
Ὀνίας
ἐκλήθη
Μενέλαος.
στασιάσαντος |
[12, 4] |
βασιλεῖ
τοῦτο
ἐποίησεν
ἡ
Κλεοπάτρα.
|
ὁ |
δὲ
Πτολεμαῖος
πέμψας
πρὸς
τὸν |
[12, 1] |
περὶ
τοῦ
ἔθνους
ἡμῶν
ἀπεφήνατο.
|
ὁ |
δὲ
Πτολεμαῖος
πολλοὺς
αἰχμαλώτους
λαβὼν |
[12, 4] |
τε
εἴη
καὶ
φιλότιμος
νεανίσκος.
|
ὁ |
δὲ
Πτολεμαῖος
πρῶτός
τε
αὐτὸν |
[12, 2] |
παρεκάλεσεν
ὁ
βασιλεὺς
ποιήσασθαι
κατευχάς.
|
ὁ |
δὲ
στὰς
εἰς
μέσον
ηὔχετο |
[12, 4] |
περὶ
τῶν
Ὀνίᾳ
πραττομένων
ἐγκαλεῖν.
|
ὁ |
δέ
συγγίνωσκε,
φησίν,
αὐτῷ
διὰ |
[12, 10] |
σημεῖον,
ὅπως
συλλάβωσι
τὸν
Ἰούδαν.
|
ὁ |
δὲ
συνεὶς
τὴν
ἐπιβουλὴν
ἐκπηδήσας |
[12, 3] |
θεῷ
δεῖ
καλλιερεῖν,
ἐπιτετράφθαι
χρῆσθαι.
|
ὁ |
δέ
τι
τούτων
παραβὰς
ἀποτινύτω |
[12, 9] |
καὶ
λαβὼν
αὐτὸν
ὑποχείριον
ἀπέκτεινεν.
|
ὁ |
δὲ
τοῦ
ἀρχιερέως
υἱὸς
Ὀνίας, |
[12, 3] |
τῶν
ἱστοριῶν
αὐτοῦ
φησιν
οὕτως:
|
ὁ |
δὲ
τοῦ
Πτολεμαίου
στρατηγὸς
Σκόπας |
[12, 4] |
ἀρχιερεὺς
Σίμων
διὰ
τὴν
συγγένειαν:
|
ὁ |
δὲ
Ὑρκανὸς
ἐπανελθεῖν
μὲν
οὐκέτι |
[12, 11] |
λαμβάνουσι
μέσον
αὐτὸν
κατόπιν
γενόμενοι.
|
ὁ |
δὲ
φυγεῖν
οὐ
δυνάμενος,
ἀλλὰ |
[12, 2] |
δὲ
τριῶν
ἡμερῶν
παραλαβὼν
αὐτοὺς
|
ὁ |
Δημήτριος
καὶ
διελθὼν
τὸ
ἑπταστάδιον |
[12, 2] |
ἑβδομήκοντα
καὶ
δυσὶν
λαβόντος,
συναγαγὼν
|
ὁ |
Δημήτριος
τοὺς
Ἰουδαίους
ἅπαντας
εἰς |
[12, 2] |
αἰχμαλωτισθέντας
ὑπὸ
Περσῶν
ὅτ'
ἐκράτουν
|
ὁ |
ἐμὸς
πατὴρ
ἐτίμησεν,
καὶ
τοὺς |
[12, 8] |
Ἰουδαίοις.
αὐτὸς
δὲ
καὶ
Ἰωνάθης
|
ὁ |
ἕτερος
ἀδελφὸς
μετ'
ὀκτακισχιλίων
στρατιωτῶν |
[12, 8] |
τῶν
Ἰουδαίων
ἀπέθανεν.
(Ἰώσηπος
δὲ
|
ὁ |
Ζαχαρίου
καὶ
Ἀζαρίας,
οὓς
κατέλιπεν |
[12, 4] |
τελευτήσαντος
γὰρ
Ἐλεαζάρου
τὴν
ἀρχιερωσύνην
|
ὁ |
θεῖος
αὐτοῦ
Μανασσῆς
παρέλαβεν,
μεθ' |
[12, 4] |
Σαμαρείας
κατασχών.
ἀπέθανεν
δὲ
καὶ
|
ὁ |
θεῖος
αὐτοῦ
Ὀνίας
τὴν
ἀρχιερωσύνην |
[12, 7] |
ἔλεγεν
μετὰ
πολλὰς
νίκας,
ἃς
|
ὁ |
θεὸς
αὐτοῖς
ἔδωκεν,
ἀναβῆναι
δεῖν |
[12, 8] |
ἐφεπόμενος
δὲ
μετὰ
τοῦ
στρατεύματος
|
ὁ |
Ἰούδας
ἀναιρεῖ
μὲν
αὐτῶν
ὡς |
[12, 10] |
δὲ
τὸν
Ἄλκιμον
ἤδη
μέγαν
|
ὁ |
Ἰούδας
γινόμενον
καὶ
πολλοὺς
διεφθαρκότα |
[12, 7] |
τῶν
Ἀντιόχου
τοῦ
βασιλέως
στρατηγῶν
|
ὁ |
Ἰούδας
ἐκκλησιάσας
ἔλεγεν
μετὰ
πολλὰς |
[12, 8] |
πρὸς
τούτους
πολέμους
συνεχεῖς
ἐκφέρων
|
ὁ |
Ἰούδας
ἐπέχειν
αὐτοὺς
τῆς
καταδρομῆς |
[12, 10] |
ῥίψαντες
τὰς
πανοπλίας.
ἐπιδιώκων
δὲ
|
ὁ |
Ἰούδας
ἐφόνευσεν
καὶ
ταῖς
σάλπιγξι |
[12, 8] |
καὶ
Ἀζαρίας,
οὓς
κατέλιπεν
στρατηγοὺς
|
ὁ |
Ἰούδας
καθ'
ὃν
καιρὸν
Σίμων |
[12, 8] |
ἐν
τῇ
Πτολεμαίδι,
αὐτὸς
δὲ
|
ὁ |
Ἰούδας
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ |
[12, 10] |
φρονεῖ.
ταῦτα
διαπρεσβευσαμένου
τοῦ
Νικάνορος
|
ὁ |
Ἰούδας
καὶ
οἱ
ἀδελφοὶ
αὐτοῦ |
[12, 7] |
ἐπιφαίνεται
τοῖς
ἐν
Ἐμμαοῖ
πολεμίοις
|
ὁ |
Ἰούδας
μετὰ
τρισχιλίων
φαύλως
ὡπλισμένων |
[12, 7] |
Μακεδόνες
καταλύσουσιν
αὐτόν.
(Ἑώρταζε
δὲ
|
ὁ |
Ἰούδας
μετὰ
τῶν
πολιτῶν
τὴν |
[12, 9] |
ὄρη
κεκραγότων
αὐτῶν.
ταῦτα
ὁρῶν
|
ὁ |
Ἰούδας
οὐ
κατεπλάγη,
δεξάμενος
δὲ |
[12, 11] |
προσιέναι.
τὸ
δ'
αὐτὸ
ποιήσας
|
ὁ |
Ἰούδας
συμβάλλει
τοῖς
πολεμίοις,
καὶ |
[12, 11] |
μάχης
μέχρι
δυσμῶν
παρατεινομένης,
ἰδὼν
|
ὁ |
Ἰούδας
τὸν
Βακχίδην
καὶ
τὸ |
[12, 4] |
μέντοι
τὴν
πρὸς
τὸν
υἱὸν
|
ὁ |
Ἰώσηπος
ἀπεκρύπτετο
φοβούμενος
τὸν
βασιλέα. |
[12, 4] |
ἐπιτρέπειν
ἀναβὰς
εἰς
τὸ
ἱερὸν
|
ὁ |
Ἰώσηπος
καὶ
συγκαλέσας
τὸ
πλῆθος |
[12, 10] |
τῶν
φίλων,
οὗτος
γάρ
ἐστιν
|
ὁ |
καὶ
ἀπὸ
τῆς
Ῥωμαίων
πόλεως |
[12, 2] |
παῖς
αὐτοῦ
Σίμων
γίγνεται
διάδοχος
|
ὁ |
καὶ
δίκαιος
ἐπικληθεὶς
διά
τε |
[12, 9] |
μετὰ
τὸν
Μενελάου
θάνατον
Ἄλκιμος
|
ὁ |
καὶ
Ἰάκιμος
κληθείς.
ὁ
δὲ |
[12, 6] |
πραγμάτων
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
Ἰούδας
|
ὁ |
καὶ
Μακκαβαῖος
ἑκατοστῷ
ἔτει
καὶ |
[12, 6] |
δ'
αὐτῷ
υἱοὶ
πέντε,
Ἰωάννης
|
ὁ |
καλούμενος
Γάδδης
καὶ
Σίμων
ὁ |
[12, 6] |
ὁ
κληθεὶς
Θάτις
καὶ
Ἰούδας
|
ὁ |
καλούμενος
Μακαβαῖος
καὶ
Ἐλεάζαρος
ὁ |
[12, 7] |
βίον
ἀνακτήσασθαι,
οὗτος
δ'
ἦν
|
ὁ |
κατὰ
τοὺς
νόμους
καὶ
τὴν |
[12, 6] |
ὁ
καλούμενος
Μακαβαῖος
καὶ
Ἐλεάζαρος
|
ὁ |
κληθεὶς
Αὐρὰν
καὶ
Ἰωνάθης
ὁ |
[12, 6] |
ὁ
κληθεὶς
Αὐρὰν
καὶ
Ἰωνάθης
|
ὁ |
κληθεὶς
Ἀφφοῦς.
οὗτος
οὖν
ὁ |
[12, 4] |
μετ'
αὐτὸν
ὁ
ἀδελφὸς
Ἀντίοχος
|
ὁ |
κληθεὶς
Ἐπιφανὴς
τὴν
βασιλείαν
κατέσχεν. |
[12, 6] |
ὁ
καλούμενος
Γάδδης
καὶ
Σίμων
|
ὁ |
κληθεὶς
Θάτις
καὶ
Ἰούδας
ὁ |
[12, 1] |
τῷ
λόγῳ
τούτῳ
καὶ
Ἀγαθαρχίδης
|
ὁ |
Κνίδιος
ὁ
τὰς
τῶν
διαδόχων |
[12, 1] |
Μακεδονίαν
εἶχεν
Κάσσανδρος,
Πτολεμαῖος
δὲ
|
ὁ |
Λάγου
τὴν
Αἴγυπτον
εἰλήφει.
στασιαζόντων |
[12, 4] |
τιμῆς
Ὀνίας
γίνεται,
πρὸς
ὃν
|
ὁ |
Λακεδαιμονίων
βασιλεὺς
Ἄρειος
πρεσβείαν
τε |
[12, 10] |
εἰ
μὴ
παραδοίη
τὸν
Ἰούδαν
|
ὁ |
λαὸς
αὐτῷ,
καθαιρήσειν
ὅταν
ἐπανέλθῃ |
[12, 10] |
τελευτήσαντος
δὲ
τούτου
τὴν
ἀρχιερωσύνην
|
ὁ |
λαὸς
τῷ
Ἰούδᾳ
δίδωσιν,
ὃς |
[12, 7] |
λοιποῖς
ἦν
ἐπίφοβος.
ἀμέλει
κατανοήσας
|
ὁ |
Λυσίας
τὸ
φρόνημα
τῶν
Ἰουδαίων, |
[12, 8] |
οἰκείαν
πάλιν
ἀνέστρεψεν.
(Ἰούδας
δὲ
|
ὁ |
Μακαβαῖος
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ |
[12, 6] |
ὁ
κληθεὶς
Ἀφφοῦς.
οὗτος
οὖν
|
ὁ |
Ματταθίας
ἀπωδύρετο
τοῖς
τέκνοις
τὴν |
[12, 6] |
τοῦτο
τιμηθήσεσθαι
πρὸς
τοῦ
βασιλέως,
|
ὁ |
Ματταθίας
οὐκ
ἔφασκεν
ποιήσειν,
οὐδ' |
[12, 6] |
καθ'
ἃ
προσέταξεν
Ἀντίοχος,
θυμωθεὶς
|
ὁ |
Ματταθίας
ὥρμησεν
ἐπ'
αὐτὸν
μετὰ |
[12, 3] |
τούτοις
ἡμῶν
τοῖς
λόγοις
Πολύβιος
|
ὁ |
Μεγαλοπολίτης:
ἐν
γὰρ
τῇ
ἑξκαιδεκάτῃ |
[12, 7] |
ἡμέρᾳ
συμβαλοῦντες
τοῖς
πολεμίοις.
(Καὶ
|
ὁ |
μὲν
Ἰούδας
ταῦτα
παραθαρσύνων
τὴν |
[12, 5] |
ἧκεν
ἡ
ἀρχιερωσύνη,
καθὼς
δεδηλώκαμεν.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
Ἰησοῦς
Ἰάσονα
αὑτὸν |
[12, 8] |
μηδένα,
ἕως
ἂν
αὐτὸς
ἐπανέλθῃ.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
Σίμων
παραγενόμενος
εἰς |
[12, 4] |
τοῦ
ἤθους
λίαν
ἠγάπησεν.
(Καὶ
|
ὁ |
μὲν
πρεσβευτὴς
ἐλθὼν
εἰς
Αἴγυπτον |
[12, 4] |
ἔτι
βραχεῖς
τὴν
ἡλικίαν,
ὧν
|
ὁ |
μὲν
πρεσβύτερος
Φιλομήτωρ
ἐκαλεῖτο,
Φύσκων |
[12, 10] |
ὅταν
ἐπανέλθῃ
τὸν
ναόν.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
ταῦτ'
ἀπειλήσας
ἐξῆλθεν
ἀπὸ |
[12, 11] |
τῆς
νῦν
φυγῆς
ὕβριν.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
ταῦτα
πρὸς
τοὺς
ὑπολειφθέντας |
[12, 4] |
πρεσβύτερος
Φιλομήτωρ
ἐκαλεῖτο,
Φύσκων
δὲ
|
ὁ |
νεώτερος.
Ὑρκανὸς
δὲ
ὁρῶν
μεγάλην |
[12, 10] |
προαιρέσεως
αὐτοῦ
καὶ
τῆς
ἐνέδρας
|
ὁ |
Νικάνωρ
γενομένης
πολεμεῖν
ἔκρινεν
τῷ |
[12, 10] |
αὐτῶν
ἀπέκτεινεν
καὶ
τελευταῖον
αὐτὸς
|
ὁ |
Νικάνωρ
λαμπρῶς
ἀγωνιζόμενος
ἔπεσεν.
οὗ |
[12, 3] |
συνεστράτευσαν
αὐτοῖς:
καὶ
γὰρ
Σέλευκος
|
ὁ |
Νικάτωρ
ἐν
αἷς
ἔκτισεν
πόλεσιν |
[12, 4] |
ἀδελφὸς
Ἐλεαζάρου,
καθὼς
προεῖπον.
οὗτος
|
ὁ |
Ὀνίας
βραχὺς
ἦν
τὴν
διάνοιαν |
[12, 3] |
Ἱεροσολύμων
φρουροὺς
πολιορκοῦντι
προθύμως
συνεμάχησαν.
|
ὁ |
οὖν
Ἀντίοχος
δίκαιον
ἡγησάμενος
τὴν |
[12, 9] |
αὐτοῦ
βοήθεια
πεμφθείη.
ταῦτ'
ἀκούσας
|
ὁ |
παῖς
Ἀντίοχος
ὠργίσθη
καὶ
τοὺς |
[12, 6] |
δὲ
τὴν
προστασίαν
τῶν
πραγμάτων
|
ὁ |
παῖς
αὐτοῦ
Ἰούδας
ὁ
καὶ |
[12, 3] |
προσάγεται.
τελευτήσαντος
δὲ
τοῦ
Φιλοπάτορος
|
ὁ |
παῖς
αὐτοῦ
μεγάλην
ἐξέπεμψε
δύναμιν |
[12, 2] |
τοιαύτης:
τελευτήσαντος
Ὀνίου
τοῦ
ἀρχιερέως
|
ὁ |
παῖς
αὐτοῦ
Σίμων
γίγνεται
διάδοχος |
[12, 4] |
δωρεὰς
τῷ
βασιλεῖ.
παροξυνθεὶς
δ'
|
ὁ |
παῖς
εἰς
δεσμὰ
τὸν
Ἀρίονα |
[12, 4] |
δὲ
ὢν
τρισκαίδεκα
ἐτῶν
οὗτος
|
ὁ |
παῖς
νεώτερος
ἐπεδείκνυτο
τὴν
φυσικὴν |
[12, 4] |
τῇ
σωφροσύνῃ.
διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον
|
ὁ |
παῖς
συνεβούλευε
τῷ
πατρὶ
δῶρα |
[12, 3] |
ἔδωκεν
Ἀντίοχος
ὁ
Σελεύκου
υἱωνὸς
|
ὁ |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
Θεὸς
λεγόμενος, |
[12, 11] |
πολεμίοις.
ἀλλ'
εἰ
καὶ
τελευτὴν
|
ὁ |
παρών
μοι
καιρὸς
φέρει
καὶ |
[12, 4] |
ἀσώτως
ζῆν
διεγνωκότι,
καὶ
πῶς
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτοῦ
συναγάγοι
τὴν
οὐσίαν |
[12, 4] |
ἐκ
τούτου
στόχασαι,
ὅτι
καὶ
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτοῦ
τὴν
Συρίαν
ἅπασαν |
[12, 4] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
σπείρας
ἣν
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτῷ
προσέταξε
γῆν
ὑπέστρεψε |
[12, 11] |
τὴν
Μωδεεῖν
κώμην,
ὅπου
καὶ
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτῶν
τέθαπτο,
κηδεύουσιν
πενθήσαντος |
[12, 4] |
ὑπέστρεψε
πρὸς
αὐτόν.
ἐλθόντα
δ'
|
ὁ |
πατὴρ
ὑπερηγάπησεν
τοῦ
φρονήματος,
καὶ |
[12, 4] |
Ἀθηνίωνος
φίλου,
οὗτος
δ'
ἦν
|
ὁ |
πρεσβεύσας
εἰς
Ἱεροσόλυμα
καὶ
παρὰ |
[12, 4] |
τῶν
ἀρχομένων
καταφρονηθήσεσθαι.
ταῦτ'
ἀκούσας
|
ὁ |
Πτολεμαῖος
εἰς
γέλωτα
ἐτράπη
καὶ |
[12, 4] |
ἐγγυησομένους
δίδωμί
σοι.
γελάσας
δ'
|
ὁ |
Πτολεμαῖος
συνεχώρησεν
αὐτῷ
δίχα
τῶν |
[12, 4] |
τὰ
γεγενημένα.
θαυμάσας
δ'
αὐτὸν
|
ὁ |
Πτολεμαῖος
τοῦ
φρονήματος
καὶ
τῶν |
[12, 10] |
καιρὸν
φυγὼν
Δημήτριος
ἀπὸ
Ῥώμης
|
ὁ |
Σελεύκου
υἱὸς
καὶ
καταλαβόμενος
τῆς |
[12, 3] |
πολιτείας,
ἣν
αὐτοῖς
ἔδωκεν
Ἀντίοχος
|
ὁ |
Σελεύκου
υἱωνὸς
ὁ
παρὰ
τοῖς |
[12, 3] |
τῇ
κοίλῃ
Συρίᾳ
πόλεις,
ἃς
|
ὁ |
Σκόπας
κατεσχήκει,
καὶ
τὴν
Σαμάρειαν, |
[12, 9] |
εἶναι
τὰ
πράγματα.
Λυσίας
δὲ
|
ὁ |
στρατηγὸς
καὶ
ὁ
βασιλεύς,
ἐπεὶ |
[12, 4] |
τὸν
καιρὸν
τῆς
Ἀσίας
Σέλευκος
|
ὁ |
Σωτὴρ
ἐπικαλούμενος
υἱὸς
ὢν
Ἀντιόχου |
[12, 1] |
τούτῳ
καὶ
Ἀγαθαρχίδης
ὁ
Κνίδιος
|
ὁ |
τὰς
τῶν
διαδόχων
πράξεις
συγγραψάμενος, |
[12, 4] |
κατέσχεν.
τελευτᾷ
δὲ
καὶ
Πτολεμαῖος
|
ὁ |
τῆς
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
καὶ
αὐτὸς |
[12, 7] |
τῶν
πολεμίων
ἀνεχώρησεν.
Σήρων
δ'
|
ὁ |
τῆς
κοίλης
Συρίας
στρατηγός,
ἀκούσας |
[12, 7] |
τὴν
γῆν.
~(Ταῦτ'
ἀκούσας
Ἀπολλώνιος
|
ὁ |
τῆς
Σαμαρείας
στρατηγὸς
ἀναλαβὼν
τὴν |
[12, 4] |
τὸν
τόπον
Τύρον
ὠνόμασεν.
οὗτος
|
ὁ |
τόπος
ἐστὶ
μεταξὺ
τῆς
Ἀραβίας |
[12, 7] |
τινας
τῶν
πεφευγότων
Ἰουδαίων,
αἰσθόμενος
|
ὁ |
τοῦ
Ματταθίου
παῖς
ἔγνω
καὶ |
[12, 5] |
Ἰησοῦς
δέ,
οὗτος
γὰρ
ἦν
|
ὁ |
τοῦ
Ὀνίου
ἀδελφός,
τὴν
ἀρχιερωσύνην |
[12, 4] |
τοῦ
μεγάλου.
τελευτᾷ
δὲ
καὶ
|
ὁ |
τοῦ
Ὑρκανοῦ
πατὴρ
Ἰώσηπος
ἀνὴρ |
[12, 1] |
Ἰουδαικῆς
ἀρχαιολογίας.
~(Ἀλέξανδρος
μὲν
οὖν
|
ὁ |
τῶν
Μακεδόνων
βασιλεὺς
καταλύσας
τὴν |
[12, 4] |
καταλιπών.
Τελευτήσαντος
δὲ
καὶ
τούτου
|
ὁ |
υἱὸς
αὐτοῦ
διάδοχος
τῆς
τιμῆς |
[12, 4] |
ἀπελύθη.
καὶ
τρεῖς
διαλιπὼν
ἡμέρας
|
ὁ |
Ὑρκανὸς
ἠσπάσατο
τοὺς
βασιλέας.
οἱ |
[12, 2] |
μυριάδας
ἐξ
αἰτίας
τοιαύτης:
Δημήτριος
|
ὁ |
Φαληρεύς,
ὃς
ἦν
ἐπὶ
τῶν |
[12, 4] |
κοινὰ
πρὸς
ὑμᾶς
ἕξομεν.
Δημοτέλης
|
ὁ |
φέρων
τὰ
γράμματα
διαπέμπει
τὰς |
[12, 2] |
τὴν
βασιλείαν
τῆς
Αἰγύπτου
παραλαβὼν
|
ὁ |
Φιλάδελφος
καὶ
κατασχὼν
αὐτὴν
ἐπ' |
[12, 2] |
ἰδιότητι
τῶν
Συρίων
γραμμάτων
ἐμφερὴς
|
ὁ |
χαρακτὴρ
αὐτῶν
καὶ
τὴν
φωνὴν |
[12, 2] |
τὸν
νόμον,
ἠξίωσάν
τε
πάντες>
|
ὅ |
τε
ἱερεὺς
καὶ
τῶν
ἑρμηνέων |
[12, 5] |
συνελάμβανεν,
ὑφ'
οὗ
καὶ
πονούμενοι
|
ὅ |
τε
Μενέλαος
καὶ
οἱ
παῖδες |
[12, 4] |
πεπραγμένων
ἐπαινέσας
ἐφίησιν
αὐτῷ
ποιεῖν
|
ὅ |
τι
βούλεται.
ταῦτ'
ἀκούσαντες
οἱ |
[12, 8] |
τῶν
ἠγγελμένων
χρείας
σκεψάμενος
Ἰούδας
|
ὅ |
τι
χρὴ
ποιεῖν,
Σίμωνα
μὲν |
[12, 6] |
ὑμῖν
ὁμονοεῖν
παραινῶ
καὶ
πρὸς
|
ὅ |
τις
ὑμῶν
πέφυκεν
ἀμείνων
θατέρου |
[12, 10] |
γνώμῃ
τοῦ
δήμου
τοῦ
Ῥωμαίων,
|
ὃ |
δ'
ἂν
προστεθῇ
τοῦτ'
εἶναι |
[12, 2] |
μηδὲν
ὡς
ἀλλοτρίως
ἔχοντες
δυσχεραίνωσιν.
|
ὃ |
δὴ
καὶ
περὶ
τούτους
ἐγένετο |
[12, 9] |
εἶναι
τὸ
ἕβδομον
ἔτος,
καθ'
|
ὃ |
νόμος
ἡμῖν
ἀργὴν
ἐᾶν
τὴν |
[12, 2] |
ἐπὶ
συμφέροντι
τῷ
σῷ
λαβεῖν
|
ὃ |
προαιρῇ
τέλος.
ἐπελεξάμην
δὲ
καὶ |
[12, 2] |
μαθεῖν
ἀναγνόντι
τὸ
Ἀρισταίου
βιβλίον,
|
ὃ |
συνέγραψεν
διὰ
ταῦτα.
(Θαυμάζοντος
δ' |
[12, 8] |
ἐσπούδακεν
Τιμόθεος
τὸ
χωρίον,
εἰς
|
ὃ |
συνεπεφεύγεσαν.
ἀναγινωσκομένων
δὲ
τῶν
ἐπιστολῶν |
[12, 8] |
Ἀζαρίαν
πταῖσμα
θαυμάσειεν
ἄν
τις,
|
ὃ |
συνῆκεν
εἰ
παρακινήσουσίν
τι
τῶν |
[12, 3] |
εἰς
ἐλαίου
τιμὴν
ἀργύριον
ἐκέλευσεν.
|
ὃ |
τοῦ
δήμου
τῶν
Ἀντιοχέων
ἐν |
[12, 2] |
ὑπ'
ὄψιν
καὶ
θεωρίαν
ἐρχόμενον.
|
διὸ |
καὶ
τὴν
μὲν
ὑπεροχὴν
ἀμφοτέρων |
[12, 2] |
δὲ
μετὰ
πολλῆς
ἐπιμελείας
ἐπράττετο.
|
διὸ |
καὶ
τὸ
τῆς
εἰσδόσεως
ἀντίγραφον |
[12, 2] |
αὐτὸν
ἀφιγμένοι
κατὰ
ταῦτα
ὑπηρετεῖν.
|
διὸ> |
καὶ
τοὺς
ἱεροκήρυκας
καὶ
θύτας |
[12, 2] |
συμβέβηκεν
ὡς
ἂν
οὖσαν
θεοῦ.
|
διὸ |
καὶ
τοὺς
ποιητὰς
αὐτῆς
καὶ |
[12, 9] |
Ἀντίοχος
δὲ
λαβὼν
τὴν
πόλιν
|
ἄλλο |
μὲν
αὐτοὺς
οὐδὲν
διέθηκεν,
μόνον |
[12, 11] |
παραλαβὼν
τοὺς
εὐψυχοτάτους
ὥρμησεν
ἐπ'
|
ἐκεῖνο |
τὸ
μέρος
τῆς
τάξεως,
καὶ |
[12, 2] |
ἀρχιερέως,
ἀπέδοσαν
καὶ
ὅσα
φράζειν
|
ἀπὸ |
λόγων
ὑπέθετο
ταῦτα
ἐδήλωσαν.
σπεύδων |
[12, 6] |
τὰ
πάτρια
διεχρήσατο
καὶ
ἐκαθάρισεν
|
ἀπὸ |
παντὸς
μιάσματος
τὴν
γῆν.
~(Ταῦτ' |
[12, 10] |
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
φυγὼν
Δημήτριος
|
ἀπὸ |
Ῥώμης
ὁ
Σελεύκου
υἱὸς
καὶ |
[12, 5] |
τεσσαρακοστῷ
καὶ
τρίτῳ
μετὰ
τοὺς
|
ἀπὸ |
Σελεύκου
βασιλεῖς
ἀμαχητὶ
λαμβάνει
τὴν |
[12, 9] |
ἦν
τοῦτο
τῆς
ἀρχῆς
τοῖς
|
ἀπὸ |
Σελεύκου
ἑκατοστὸν
καὶ
πεντηκοστόν.
κατασκευάσας |
[12, 10] |
στρατοπεδεύεται
προσγενομένης
αὐτῷ
καὶ
ἄλλης
|
ἀπὸ |
Συρίας
δυνάμεως:
Ἰούδας
δὲ
ἐν |
[12, 9] |
Λυσίου
πεισθεὶς
μεταθεῖναι
τὴν
τιμὴν
|
ἀπὸ |
ταύτης
τῆς
οἰκίας
εἰς
ἕτερον |
[12, 1] |
δὲ
Πτολεμαῖος
πολλοὺς
αἰχμαλώτους
λαβὼν
|
ἀπό |
τε
τῆς
ὀρεινῆς
Ἰουδαίας
καὶ |
[12, 7] |
καταστρατοπεδεύονται.
προσγίγνονται
δ'
αὐτοῖς
σύμμαχοι
|
ἀπό |
τε
τῆς
Συρίας
καὶ
τῆς |
[12, 5] |
ἀκριβὲς
αὐτῶν
ἐπανελθεῖν
ὑφήγησιν.
(Ὑποστρέψας
|
ἀπὸ |
τῆς
Αἰγύπτου
διὰ
τὸ
παρὰ |
[12, 10] |
φεύγειν.
(Ἔτι
δ'
αὐτῷ
κατιόντι
|
ἀπὸ |
τῆς
ἄκρας
εἰς
τὸ
ἱερὸν |
[12, 10] |
τοὺς
σὺν
αὐτῷ.
ἐξορμήσας
δὲ
|
ἀπὸ |
τῆς
Ἀντιοχείας
ὁ
Βακχίδης
μετὰ |
[12, 2] |
ἦσαν
δύο,
φολιδωτὴν
δ'
εἶχον
|
ἀπὸ |
τῆς
βάσεως
μέχρι
τοῦ
διαζώματος |
[12, 2] |
τῶν
ὀψωνίων,
οἱ
δὲ
λοιποὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
βασιλικῆς
τραπέζης
κομιζόμενοι
τὰ |
[12, 9] |
ἑβδομήκοντα.
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ὁρμήσας
|
ἀπὸ |
τῆς
Βεθσούρας
ἤγαγε
τὴν
δύναμιν |
[12, 2] |
ἔθεσι
χρώμενοι
διατελοῦσιν
πάντες
οἱ
|
ἀπὸ |
τῆς
Ἰουδαίας
πρὸς
αὐτὸν
ἀφιγμένοι |
[12, 3] |
καὶ
τοὺς
ἀναγκαιοτάτους
τόπους
τῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
Μεσοποταμίας
καὶ
Βαβυλωνίας
Ἰουδαίων |
[12, 9] |
ὁ
βασιλεύς,
ἐπεὶ
Φίλιππος
αὐτοῖς
|
ἀπὸ |
τῆς
Περσίδος
ἥκων
ἐδηλώθη
καὶ> |
[12, 9] |
ἀποκρούεται
τῆς
ἐλπίδος:
ἀπωσάμενοι
γὰρ
|
ἀπὸ |
τῆς
πόλεως
καὶ
ἐπεξελθόντες
ἐδίωξαν, |
[12, 10] |
οὗτος
γάρ
ἐστιν
ὁ
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
Ῥωμαίων
πόλεως
αὐτῷ
συμφυγών, |
[12, 4] |
ἀμέλειαν,
ἀλλ'
ἐν
ἀδείᾳ
τῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
σκυθρωποτέρας
ἐλπίδος
τὴν
διάνοιαν |
[12, 4] |
ταλάντων:
ὁ
γὰρ
Ἰώσηπος
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
Συρίας
χρήματα
ἔπεμπεν
εἰς |
[12, 2] |
σεβόμεθα
Ζῆνα
καλοῦντες
αὐτὸν
ἐτύμως
|
ἀπὸ |
τοῦ
πᾶσιν
ἐμφύειν
τὸ
ζῆν |
[12, 2] |
παρ'
αὐτοῦ
καὶ
πρὸς
τὰς
|
ἀπὸ |
τῶν
δώρων
ὠφελείας
λυσιτελήσειν:
νῦν |
[12, 10] |
ὁ
μὲν
ταῦτ'
ἀπειλήσας
ἐξῆλθεν
|
ἀπὸ |
τῶν
Ἱεροσολύμων,
οἱ
δ'
ἱερεῖς |
[12, 1] |
Αἴγυπτον
ἀγαγών.
ἐπεγνωκὼς
δὲ
τοὺς
|
ἀπὸ |
τῶν
Ἱεροσολύμων
περί
τε
τὴν |
[12, 2] |
ἐδήλωσαν.
σπεύδων
δ'
ἐντυχεῖν
τοῖς
|
ἀπὸ |
τῶν
Ἱεροσολύμων
πρεσβύταις>
ἥκουσιν
ἐπὶ |
[12, 7] |
ἀντὶ
φρουρίου
αὐτῇ
πρὸς
τὰς
|
ἀπὸ |
τῶν
πολεμίων
ἀνάγκας
ἔχῃ
χρῆσθαι. |
[12, 4] |
τὰ
τέλη.
τοῦτο
σφόδρα
τοὺς
|
ἀπὸ |
τῶν
πόλεων
εἰς
τὴν
Αἴγυπτον |
[12, 4] |
τὸν
καιρὸν
πάντας
ἀναβαίνειν
τοὺς
|
ἀπὸ |
τῶν
πόλεων
τῶν
τῆς
Συρίας |
[12, 2] |
δὲ
καὶ
πρεσβυτέρους
ἄνδρας
ἓξ
|
ἀπὸ |
φυλῆς
ἑκάστης,
οὓς
πεπόμφαμεν
ἔχοντας |
[12, 9] |
τούτων
φροντίδος
τῇ
προτέρᾳ
συγχυθεὶς
|
ὑπὸ |
ἀθυμίας
εἰς
νόσον
κατέπεσεν,
ἧς |
[12, 10] |
ἐπεκηρυκεύσατο
καὶ
νομίσαντες
οὐδὲν
αὐτοὺς
|
ὑπὸ |
Ἀλκίμου
πείσεσθαι
δεινὸν
ὄντος
ὁμοφύλου |
[12, 7] |
τρία:
τὸν
γὰρ
ναὸν
ἐρημωθέντα
|
ὑπὸ |
Ἀντιόχου
διαμεῖναι
τοιοῦτον
ἔτεσι
συνέβη |
[12, 4] |
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἐξώρμων,
αὐτὸς
μὲν
|
ὑπὸ |
γήρως
κατείχετο,
τῶν
δὲ
υἱῶν |
[12, 2] |
τὸν
κύκλον
τῆς
τραπέζης
εἴληντο.
|
ὑπὸ |
δὲ
τὴν
τῶν
ὠῶν
διατύπωσιν |
[12, 5] |
οὐσίαν
αὐτοῦ
πᾶσαν
Ἀντίοχος
λαμβάνει.
|
~(Ὑπὸ |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
ἀποθανόντος |
[12, 9] |
κομίζοντες
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ὑπέστρεψαν.
|
~(Ὑπὸ |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ |
[12, 10] |
οὖν
εὐκαιρότερον
ἡμῖν
ἔσται
διελθεῖν.
|
~(Ὑπὸ |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
φυγὼν |
[12, 2] |
χρυσῷ
περὶ
ὅλην
τὴν
τράπεζαν.
|
ὑπὸ |
δὲ
τὸν
στέφανον
ὁμοίως
ἡ |
[12, 2] |
πρεσβυτέρων,
οἳ
τὸν
νόμον
ἐκόμιζον
|
ὑπὸ |
Ἐλεαζάρου
πεμφθέντες,
δηλοῦν:
ἦν
γὰρ |
[12, 2] |
τοίνυν
ἀπολύσας
ἐκείνους
τοὺς
πεμφθέντας
|
ὑπὸ |
Ἐλεαζάρου
περιέμενεν.
ὡς
δὲ
παρῆλθον |
[12, 10] |
εἶναι
κύριον.
ἐγράφη
τὸ
δόγμα
|
ὑπὸ |
Εὐπολέμου
τοῦ
Ἰωάννου
παιδὸς
καὶ |
[12, 10] |
Εὐπολέμου
τοῦ
Ἰωάννου
παιδὸς
καὶ
|
ὑπὸ |
Ἰάσονος
τοῦ
Ἐλεαζάρου
ἐπ'
ἀρχιερέως |
[12, 9] |
προσέταξεν
ταύτης
ἀντιποιουμένους:
κινδυνεύειν
οὖν
|
ὑπὸ |
Ἰούδου
καὶ
τῶν
σὺν
αὐτῷ |
[12, 9] |
τῆς
τῶν
ἀρχιερέων
γενεᾶς,
ἀλλ'
|
ὑπὸ |
Λυσίου
πεισθεὶς
μεταθεῖναι
τὴν
τιμὴν |
[12, 11] |
ἐλευθερώσας
τὸ
ἔθνος
καὶ
τῆς
|
ὑπὸ |
Μακεδόσιν
ἐξαρπάσας
αὐτὸ
δουλείας.
τὴν |
[12, 4] |
αὐτὸν
καὶ
συγκατεκοίμισεν.
ὁ
δ'
|
ὑπὸ |
μέθης
ἀγνοήσας
τἀληθὲς
συνέρχεται
τῇ |
[12, 3] |
ἔθνους
κατὰ
τὸ
δυνατόν,
ὅπως
|
ὑπὸ |
μηδενὸς
ἐνοχλῆται.
περὶ
μὲν
οὖν |
[12, 2] |
βασιλείᾳ
κατῳκισμένων
Ἰουδαίων,
οὓς
αἰχμαλωτισθέντας
|
ὑπὸ |
Περσῶν
ὅτ'
ἐκράτουν
ὁ
ἐμὸς |
[12, 5] |
ἐν
τῷ
ναῷ
πλοῦτον,
ἀλλ'
|
ὑπὸ |
πλεονεξίας,
χρυσὸν
γὰρ
ἑώρα
πολὺν |
[12, 2] |
μὲν
τὰ
πεμφθέντα
εἰς
Ἱεροσόλυμα
|
ὑπὸ |
Πτολεμαίου
ἀναθήματα.
ὁ
δ'
ἀρχιερεὺς |
[12, 1] |
ὡς
καὶ
τὴν
Συρίαν
ἅπασαν
|
ὑπὸ |
Πτολεμαίου
τοῦ
Λάγου
τότε
Σωτῆρος |
[12, 1] |
μεγάλην
ἔχοντες
Ἱεροσόλυμα
ταύτην
ὑπερεῖδον
|
ὑπὸ |
Πτολεμαίῳ
γενομένην
ὅπλα
λαβεῖν
οὐ |
[12, 4] |
δόξαν
ἔχοντας,
οἱ
λοιποὶ
μὲν
|
ὑπὸ |
ῥᾳθυμίας
καὶ
τῆς
πρὸς
τὸ |
[12, 7] |
λίθων
συμμίκτων
ᾠκοδόμησεν
οὐ
λελαξευμένων
|
ὑπὸ |
σιδήρου.
πέμπτῃ
δὲ
καὶ
εἰκάδι |
[12, 3] |
ἐλέφασιν
ἀφθονίαν
παρέσχον
καὶ
τοὺς
|
ὑπὸ |
Σκόπα
καταλειφθέντας
ἐν
τῇ
ἄκρᾳ |
[12, 9] |
Αἰγύπτου
βασιλέα.
καὶ
τιμῆς
ἀξιωθεὶς
|
ὑπό |
τε
αὐτοῦ
καὶ
τῆς
γυναικὸς |
[12, 9] |
τοὺς
ἄλλους
διεσκέδασεν,
ὑποδὺς
δὲ
|
ὑπὸ |
τὴν
γαστέρα
καὶ
πλήξας
ἀπέκτεινε |
[12, 2] |
μεμιμημέναι
τὰς
ἐκφύσεις
τῶν
πετάλων
|
ὑπὸ |
τὴν
τράπεζαν
ἀνακλωμένων,
εἰς
ὀρθὸν |
[12, 2] |
τῆς
δὲ
στεφάνης
τὸ
μὲν
|
ὑπὸ |
τὴν
τράπεζαν
ἐκκεκλιμένον
ὡραίαν
εἶχεν |
[12, 3] |
τῆς
πρὸς
τούτους
χάριτος
μήθ'
|
ὑπὸ |
τῆς
πρὸς
τοὺς
πολεμηθέντας
μισοπονηρίας |
[12, 3] |
παρακλήσεως
ἐκράτησαν,
ὥστε
μηδὲν
μήθ'
|
ὑπὸ |
τῆς
πρὸς
τούτους
χάριτος
μήθ' |
[12, 2] |
τὴν
τέχνην,
πολὺ
δὲ
μᾶλλον
|
ὑπὸ |
τῆς
τοῦ
βασιλέως
σπουδῆς
καὶ |
[12, 2] |
τὸ
ἔθος:
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ὑπὸ |
τοιούτων
αἰτιῶν
ἀχθέντες
διὰ
πέμπτης |
[12, 9] |
τῷ
Ἐλεαζάρῳ
διαφθείρει
τὸν
ἄνδρα
|
ὑπὸ |
τοῦ
βάρους.
καὶ
οὗτος
μὲν |
[12, 9] |
ὑπὲρ
τοῦ
μηδὲν
πείσεσθαι
κακὸν
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως.
Ἀντίοχος
δὲ
λαβὼν |
[12, 6] |
εἰς
τὴν
Μωδαὶν
κώμην
τῶν
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
καθεσταμένων
ἐπὶ
τῷ |
[12, 9] |
αἱρεθῆναι
καὶ
τοὺς
φρουροὺς
τοὺς
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
κατασταθέντας,
εἰ
μή |
[12, 2] |
τὴν
δίαιταν.
διετέτακτο
δὲ
τοῦτον
|
ὑπὸ |
τοῦ
βασιλέως
τὸν
τρόπον:
κατὰ |
[12, 2] |
βλαβεῖεν
ἤδη
τινὲς
τούτοις
ἐγχειρήσαντες
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ,
δηλῶν
ὡς
Θεόπομπός |
[12, 3] |
ἀπέλειπον
χειμαζομένης
νεὼς
καὶ
πονουμένης
|
ὑπὸ |
τοῦ
κλύδωνος
ἑκατέρωθεν
μεταξὺ
τῆς |
[12, 4] |
μὲν
οὖν
ἐπιστολὴ
ἡ
πεμφθεῖσα
|
ὑπὸ |
τοῦ
Λακεδαιμονίων
βασιλέως
τοῦτον
περιεῖχε |
[12, 9] |
μὲν
τούτου
οὐ
διαφέρομαι
τὴν
|
ὑπὸ |
τοῦ
Μεγαλοπολίτου
λεγομένην
αἰτίαν
ταύτην |
[12, 2] |
καθ'
ἣν
οὐ
μόνον
τοὺς
|
ὑπὸ |
τοῦ
πατρὸς
ἀχθέντας
αὐτοῦ
καὶ |
[12, 4] |
ἔλεγεν,
πῶς
ἀποσταλεὶς
πρὸς
αὐτὸν
|
ὑπὸ |
τοῦ
πατρὸς
οὔτε
ὀφθείη
αὐτῷ |
[12, 9] |
δὲ
Μακεδόνων
Ἀλέξανδρον.
κινηθεὶς
οὖν
|
ὑπὸ |
τούτων
ὥρμησεν
ἐπὶ
τὴν
Ἐλυμαίδα |
[12, 4] |
ἀσφαλείας
ἕνεκα
τοῦ
μὴ
πολιορκηθεὶς
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀδελφῶν
καὶ
κινδυνεῦσαι
ληφθεὶς |
[12, 4] |
σύνεσιν,
ὡς
ζηλοτυπηθῆναι
δεινῶς
αὐτὸν
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀδελφῶν
ὄντα
πολὺ
κρείττονα |
[12, 10] |
ἁγίου
παλαιὸν
ὂν
καὶ
κατεσκευασμένον
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀρχαίων
προφητῶν,
πληγή
τις |
[12, 4] |
τοὺς
τοιούτους,
καὶ
σὺ
προσδόκα
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀρχομένων
καταφρονηθήσεσθαι.
ταῦτ'
ἀκούσας |
[12, 11] |
πλὴν
ὀκτακοσίων.
Ἰούδας
δὲ
καταλειφθεὶς
|
ὑπὸ |
τῶν
οἰκείων
στρατιωτῶν
καὶ>
τῶν |
[12, 9] |
ἀξιοῦντες
ἑαυτοὺς
ὑπερορᾶσθαι
δεινὰ
πάσχοντας
|
ὑπὸ |
τῶν
ὁμοφύλων
καὶ
ταῦθ'
ὑπομένοντας |
[12, 10] |
φίλων
γνῶναι
δι'
αὐτοῦ
τὰ
|
ὑπὸ |
τῶν
περὶ
Ἰούδαν
τετολμημένα.
(Ὁ |
[12, 3] |
τὴν
πόλιν
αὐτῶν
ἀναλαβεῖν
κατεφθαρμένην
|
ὑπὸ |
τῶν
περὶ
τοὺς
πολέμους
συμπεσόντων |
[12, 11] |
φυγεῖν
οὐ
δυνάμενος,
ἀλλὰ
περιεσχημένος
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων,
στὰς
ἐμάχετο
μετὰ |
[12, 3] |
εὐσέβειαν,
καὶ
μαρτυρουμένους
δ'
αὐτοὺς
|
ὑπὸ |
τῶν
προγόνων
εἰς
πίστιν
οἶδα |
[12, 4] |
ὡς
παῖς
ἔτι
τὴν
ἡλικίαν
|
ὑπὸ |
τῶν
τοὺς
τόπους
κατὰ
τὴν |
[12, 4] |
ὧν
αὐτὸς
ἐκέκτητο:
πολλὰ
γὰρ
|
ὑπὸ |
χεῖρα
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
τῇ |
[12, 2] |
καὶ
ταῦτα
ἀπημπόλησαν,
τούς
τε
|
πρὸ |
αὐτῶν
ὄντας
ἐν
τῇ
ἐμῇ |
[12, 2] |
ἐλθοῦσιν
καὶ
μείζονα
τῷ
πέμψαντι,
|
πρὸ |
δὲ
πάντων
τῷ
θεῷ,
οὗ |
[12, 2] |
τὴν
Ἀρισταίου
προαίρεσιν
βεβαιοῦντα
καὶ
|
πρὸ |
ταύτης
τὴν
τοῦ
θεοῦ
βούλησιν, |
[12, 7] |
γενέσθαι
κατὰ
τὴν
Δανιήλου
προφητείαν
|
πρὸ |
τετρακοσίων
καὶ
ὀκτὼ
γενομένην
ἐτῶν: |
[12, 8] |
μὴ
συμβαλεῖν
εἰς
μάχην
μηδενὶ
|
πρὸ |
τῆς
ἐκείνου
παρουσίας:
πρὸς
γὰρ |
[12, 6] |
εἰπὼν
ἔπεισεν
αὐτούς,
καὶ
ἄχρι
|
δεῦρο |
μένει
παρ'
ἡμῖν
τὸ
καὶ |
[12, 7] |
καὶ
ἐξ
ἐκείνου
μέχρι
τοῦ
|
δεῦρο |
τὴν
ἑορτὴν
ἄγομεν
καλοῦντες
αὐτὴν |
[12, 2] |
ἀποπέμψαι
μετ'
ἀσφαλείας
τῶν
κομιζόντων.
|
ἔρρωσο. |
(Ταῦτα
μὲν
ὁ
ἀρχιερεὺς
ἀντέγραψεν. |
[12, 4] |
Ἰουδαίοις
ἀλλοφύλῳ
πλησιάζειν
γυναικί,
συγκρύψαντα
|
τὸ |
ἁμάρτημα
καὶ
διάκονον
ἀγαθὸν
γενόμενον |
[12, 5] |
ὁμοίαις
αἰτίαις
περιάπτουσιν,
ὄντων
ἡμῶν
|
τὸ |
ἀνέκαθεν
Σιδωνίων,
καὶ
τοῦτο
φανερόν |
[12, 2] |
τοὺς
ὑμένας
καὶ
τῆς
συμβολῆς
|
τὸ |
ἀνεπίγνωστον,
οὕτως
γὰρ
ἥρμοστο,
καὶ |
[12, 4] |
τε
ἔπεμψεν
καὶ
ἐπιστολάς,
ὧν
|
τὸ |
ἀντίγραφόν
ἐστι
τοιοῦτο:
βασιλεὺς
Λακεδαιμονίων |
[12, 2] |
δημιουργίας
αὐτῶν
μετὰ
τὸ
προεκθέσθαι
|
τὸ |
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς
τῆς
γραφείσης |
[12, 2] |
φαμένων
ταῦτά
τε
συνεχώρει
καὶ
|
τὸ |
ἀντίγραφον
τοῦ
προστάγματος
εἰς
δήλωσιν |
[12, 2] |
γνώριμον.
τῆς
μέντοι
γε
εἰσδόσεως
|
τὸ |
ἀντίγραφον
ὑπῆρχε
τοιοῦτον:
βασιλεῖ
μεγάλῳ |
[12, 1] |
γὰρ
ὑπενόουν
πολέμιον,
καὶ
διὰ
|
τὸ |
ἀνύποπτον
καὶ
τὴν
ἡμέραν
ἐν |
[12, 5] |
ἔθεσιν
ἀλλοτρίων
ὑπαρχόντων,
προσαγορευθῆναι
δὲ
|
τὸ |
ἀνώνυμον
ἱερὸν
Διὸς
Ἑλληνίου:
γενομένου |
[12, 2] |
συμποσίῳ
ζητηθέντων
εἶναι
μαθεῖν
ἀναγνόντι
|
τὸ |
Ἀρισταίου
βιβλίον,
ὃ
συνέγραψεν
διὰ |
[12, 8] |
καὶ
λαβὼν
αὐτὴν
καταβαλὼν
πᾶν
|
τὸ |
ἄρρεν
καὶ
μάχεσθαι
δυνάμενον
διέφθειρεν |
[12, 3] |
τοῖς
εἰς
τὰς
χρείας
ὑπηρετοῦσιν
|
τὸ |
αὔταρκες,
ἵνα
τῆς
παρ'
ἡμῶν |
[12, 2] |
ἀπηρτίζετο:
οὐ
γὰρ
τῆς
χορηγίας
|
τὸ |
ἄφθονον
καὶ
μεγαλόψυχον
τοῖς
τεχνίταις |
[12, 11] |
ἦσαν
οἱ
πάντες
χίλιοι.
οὗτοι
|
τὸ |
Βακχίδου
πλῆθος
θεωρήσαντες
ἔδεισαν
καὶ |
[12, 2] |
ἀμελέστερον
ἢ
ἔδει
σεσημάνθαι
διὰ
|
τὸ |
βασιλικῆς
οὐ
τετυχηκέναι
προνοίας.
ἔστι |
[12, 6] |
ἀνδρείαν
καὶ
ἰσχὺν
στρατηγὸν
ἕξετε:
|
τὸ |
γὰρ
ἔθνος
οὗτος
ἐκδικήσει
καὶ |
[12, 4] |
Πτολεμαίου
τυχεῖν
αὐτὸν
ποιήσειν
ὑποσχομένου:
|
τὸ |
γὰρ
ἐλευθέριον
αὐτοῦ
καὶ
τὸ |
[12, 7] |
ἀγωνίζεσθαι
πολλὰς
πολλάκις
ἥττησαν
μυριάδας:
|
τὸ |
γὰρ
μηδὲν
ἀδικεῖν
ἰσχυρὰ
δύναμις. |
[12, 9] |
ἐν
Πέρσαις
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν
συλῆσαι:
|
τὸ |
γὰρ
μηκέτι
ποιῆσαι
τὸ
ἔργον |
[12, 1] |
ἀξιούντων,
τῶν
δὲ
Σικιμιτῶν
εἰς
|
τὸ |
Γαριζεὶν
ὄρος
κελευόντων.
~(Βασιλεύσαντος
δὲ |
[12, 7] |
ἐξανδραποδισάμενον
ἀφανίσαι
τὰ
Ἱεροσόλυμα
καὶ
|
τὸ |
γένος
αὐτῶν
ἀπολέσαι.
καὶ
ταῦτα |
[12, 4] |
δέ
συγγίνωσκε,
φησίν,
αὐτῷ
διὰ
|
τὸ |
γῆρας:
οὐ
γὰρ
λανθάνει
σε |
[12, 3] |
ἀπεφήνατο
μηδὲν
αὐτῷ
καινίζειν
ἐξεῖναι.
|
τὸ |
δ'
ἀκριβὲς
εἴ
τις
βούλεται |
[12, 6] |
αὐτοῦ
κτῆσιν
ἐν
τῇ
κώμῃ.
|
τὸ |
δ'
αὐτὸ
καὶ
ἄλλοι
ποιήσαντες |
[12, 11] |
καὶ
τὴν
στρατιὰν
ἀλαλάξασαν
προσιέναι.
|
τὸ |
δ'
αὐτὸ
ποιήσας
ὁ
Ἰούδας |
[12, 2] |
ἐκκεκλιμένον
ὡραίαν
εἶχεν
τὴν
ἀποτύπωσιν,
|
τὸ |
δ'
ἔξωθεν
περιηγμένον
ἔτι
μᾶλλον |
[12, 7] |
καὶ
μὴ
πολεμοῦσιν
ὑπάρξον
ἡγούμενοι,
|
τὸ |
δ'
ὑπὲρ
τηλικούτων
ἐπάθλων,
ἐλευθερίας |
[12, 2] |
μῆκος,
ἑνὸς
δὲ
τὸ
εὖρος,
|
τὸ |
δ'
ὕψος
ἑνὸς
καὶ
ἡμίσους, |
[12, 2] |
παλαιστιαία
πεποιημένη
σχῆμα
κρηπῖδος
ἀποτελοῦσα,
|
τὸ |
δὲ
πλάτος
ὀκτὼ
δακτύλων
ἔχουσα, |
[12, 5] |
μοίρας
οἱ
Τωβίου
παῖδες
ἐγένοντο,
|
τὸ |
δὲ
πλέον
τοῦ
λαοῦ
τῷ |
[12, 2] |
καὶ
τῶν
ἑρμηνέων
ἀνέγνω
τούτους.
|
τὸ |
δὲ
πλῆθος
ἀπεδέξατο
μὲν
καὶ |
[12, 7] |
τῇ
παρεμβολῇ
κατέλιπον
ὁρῶσιν
τετραμμένην,
|
τὸ |
δὲ
στρατόπεδον
ἐμπεπρησμένον:
ὁ
γὰρ |
[12, 7] |
καὶ
χρυσὸν
τιμὴν
αὐτῶν
καταθησόμενοι.
|
τὸ |
δὲ
στρατόπεδον
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[12, 2] |
ἴσως
οὐκ
ἀπαιτούσης
τὴν
ἀπαγγελίαν,
|
τὸ |
δὲ
τοῦ
βασιλέως
φιλόκαλον
καὶ |
[12, 2] |
τοῦ
πατρὸς
προαίρεσιν
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
δέον
ᾐχμαλωτίσθαι,
τήν
τε
χώραν |
[12, 9] |
ἐπίτροπον
καθίστησιν,
καὶ
δοὺς
αὐτῷ
|
τὸ |
διάδημα
καὶ
τὴν
στολὴν
καὶ |
[12, 4] |
τῆς
ὠνῆς
τῶν
τελῶν,
εἰς
|
τὸ |
διαμεῖναι
τὴν
ὑπάρχουσαν
αὐτῷ
δύναμιν |
[12, 2] |
ἐκ
τούτου
τοῖς
στρατιώταις
γεγονέναι.
|
τὸ |
δίκαιον
οὖν
σκοπῶν
καὶ
τοὺς |
[12, 10] |
προστεθῇ
τοῦτ'
εἶναι
κύριον.
ἐγράφη
|
τὸ |
δόγμα
ὑπὸ
Εὐπολέμου
τοῦ
Ἰωάννου |
[12, 10] |
Ἰουδαίοις,
βοηθεῖν
Ῥωμαίους
αὐτοῖς
κατὰ
|
τὸ |
δυνατόν,
καὶ
πάλιν,
ἂν
τῇ |
[12, 3] |
ποιοῦ
καὶ
τοῦ
ἔθνους
κατὰ
|
τὸ |
δυνατόν,
ὅπως
ὑπὸ
μηδενὸς
ἐνοχλῆται. |
[12, 9] |
γεωργημένης,
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
εἶναι
|
τὸ |
ἕβδομον
ἔτος,
καθ'
ὃ
νόμος |
[12, 9] |
ἀσεβῆ
καὶ
ἵνα
αὐτὸς
ἄρχῃ
|
τὸ |
ἔθνος
ἀναγκάσαντα
τοὺς
ἰδίους
παραβῆναι |
[12, 4] |
τῶν
πολιτῶν,
ἀλλ'
εἰς
κινδύνους
|
τὸ |
ἔθνος
βουλομένῳ
περιστῆσαι
διὰ
τὴν |
[12, 9] |
καὶ
φιλίαν
πρὸς
ὅλον
αὐτῶν
|
τὸ |
ἔθνος
ἐπιτρέψαντας
αὐτοῖς
χρῆσθαι
τοῖς |
[12, 11] |
κλέος
καὶ
μνημεῖον
κατέλιπεν,
ἐλευθερώσας
|
τὸ |
ἔθνος
καὶ
τῆς
ὑπὸ
Μακεδόσιν |
[12, 10] |
συμμαχίας
καὶ
εὐνοίας
τῆς
πρὸς
|
τὸ |
ἔθνος
τὸ
Ἰουδαίων.
μηδένα
τῶν |
[12, 2] |
παράδοξον
τοῦτο
ποιῶν
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
ἔθος:
οἱ
μὲν
γὰρ
ὑπὸ |
[12, 9] |
ἔτει
μὴ
γεωργημένης,
ἀλλὰ
διὰ
|
τὸ |
εἶναι
τὸ
ἕβδομον
ἔτος,
καθ' |
[12, 9] |
δὲ
χρόνῳ
τὸ
ἱερὸν
πολιορκῶν
|
τὸ |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
προσεκαθέζετο
καρτερῶς
τῶν |
[12, 4] |
τὴν
ὀξύτητα
τῆς
διανοίας
καὶ
|
τὸ |
ἐπ'
αὐτῇ
τολμηρὸν
ἐπαινέσας
ὡς |
[12, 2] |
αὐτοὺς
ὁ
Δημήτριος
καὶ
διελθὼν
|
τὸ |
ἑπταστάδιον
χῶμα
τῆς
θαλάσσης
πρὸς |
[12, 9] |
συλῆσαι:
τὸ
γὰρ
μηκέτι
ποιῆσαι
|
τὸ |
ἔργον
βουλευσάμενον
οὐκ
ἔστιν
τιμωρίας |
[12, 2] |
τοῦ
νόμου,
παρόντων
ἀκωλύτως
ἐπιτελεῖν
|
τὸ |
ἔργον.
οἱ
δ'
ὡς
ἔνι |
[12, 2] |
πηχῶν
τὸ
μῆκος,
ἑνὸς
δὲ
|
τὸ |
εὖρος,
τὸ
δ'
ὕψος
ἑνὸς |
[12, 11] |
ἐν
τῷ
δεξιῷ
κέρατι
οἱ
|
τὸ |
εὐώνυμον
ἔχοντες
ἐκυκλώσαντο
τὸν
Ἰούδαν |
[12, 2] |
πλῆθος
τῶν
ἀπεσταλμένων
ἀναθημάτων
καὶ
|
τὸ |
ἐφ'
ἑκάστου
κατασκευασθέν,
ὡς
ἀκριβεστάτην |
[12, 2] |
ἐτύμως
ἀπὸ
τοῦ
πᾶσιν
ἐμφύειν
|
τὸ |
ζῆν
τὴν
ἐπίκλησιν
αὐτοῦ
θέντες. |
[12, 3] |
οὐ
γὰρ
ἐπολέμει
τότε
Ῥωμαίοις
|
τὸ |
ἡμέτερον
ἔθνος:
Οὐεσπασιανοῦ
δ'
ἄν |
[12, 3] |
τε
αὐτῶν
πόλεις
ἔλαβεν
καὶ
|
τὸ |
ἡμέτερον
ἔθνος:
πολεμούμενον
γὰρ
αὐτῷ |
[12, 2] |
νόμων
τούτων
ἀναγραφῆς
ἅψασθαι
διὰ
|
τὸ |
θείαν
αὐτὴν
εἶναι
καὶ
σεμνὴν |
[12, 7] |
πολεμίων,
ἀλλ'
ἐν
τῷ
πρὸς
|
τὸ |
θεῖον
εὐσεβεῖν.
καὶ
τούτου
σαφέστατον |
[12, 7] |
τοῖς
σώμασιν
μάχεσθαι
δεῖ
καὶ
|
τὸ |
θεῖον
ἤδη
που
καὶ
τοῖς |
[12, 7] |
ὑμῖν
ὑπὲρ
ἐξουσίας
τοῦ
θρησκεύειν
|
τὸ |
θεῖον
ποθεινοτέραν
εἶναι
συμβέβηκεν.
ὡς |
[12, 6] |
ἂν
δέῃ,
λογιζομένους
τοῦθ'
ὅτι
|
τὸ |
θεῖον
τοιούτους
ὑμᾶς
ὁρῶν
οὐχ |
[12, 7] |
αὐτὰς
ἐπέθηκεν,
καθελὼν
δὲ
καὶ
|
τὸ |
θυσιαστήριον
καινὸν
ἐκ
λίθων
συμμίκτων |
[12, 10] |
κατιόντι
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
ἀπαντήσαντες
τῶν
ἱερέων
τινὲς |
[12, 3] |
καθὼς
ἐπέσταλκα,
καὶ
τὸ
περὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
ἀπαρτισθῆναι
ἔργον
τάς
τε |
[12, 4] |
γεννηθέντα
γεύσασθαι
θυσιῶν,
πρὶν
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
ἔλθῃ
καὶ
θύσῃ
τῷ |
[12, 3] |
μάλιστα
περὶ
τῆς
γενομένης
περὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
ἐπιφανείας,
εἰς
ἕτερον
καιρὸν |
[12, 5] |
ἦν
γὰρ
ὑψηλὴ
καὶ
ὑπερκειμένη
|
τὸ |
ἱερόν:
καὶ
διὰ
τοῦτο
αὐτὴν |
[12, 9] |
εἰργάσαντο:
τοὺς
γὰρ
ἀναβαίνοντας
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
καὶ
θῦσαι
βουλομένους
ἐξαίφνης |
[12, 2] |
ὧν
καὶ
ἀπαρχὰς
ἀναθημάτων
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
καὶ
θυσιῶν
καὶ
τῶν |
[12, 4] |
φήσαντος
δὲ
ἐπιτρέπειν
ἀναβὰς
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
ὁ
Ἰώσηπος
καὶ
συγκαλέσας |
[12, 9] |
τῇ
πόλει.
πολλῷ
δὲ
χρόνῳ
|
τὸ |
ἱερὸν
πολιορκῶν
τὸ
ἐν
Ἱεροσολύμοις |
[12, 3] |
ταῦτα
περιεῖχεν.
σεμνύνων
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
πρόγραμμα
κατὰ
πᾶσαν
τὴν |
[12, 2] |
εἰς
ἐπισκευὴν
ὧν
ἂν
δέηται
|
τὸ |
ἱερὸν
τάλαντα
ἑκατόν,
ἅπερ
ἐκόμισαν |
[12, 3] |
καὶ
τῶν
Ἰουδαίων
οἱ
περὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
τὸ
προσαγορευόμενον
Ἱεροσόλυμα
κατοικοῦντες, |
[12, 3] |
τόπους
κατεστρέψατο
ἐν
τῷ
χειμῶνι
|
τὸ |
Ἰουδαίων
ἔθνος.
λέγει
δὲ
ἐν |
[12, 10] |
εὐνοίας
τῆς
πρὸς
τὸ
ἔθνος
|
τὸ |
Ἰουδαίων.
μηδένα
τῶν
ὑποτεταγμένων
Ῥωμαίοις |
[12, 6] |
ἄχρι
δεῦρο
μένει
παρ'
ἡμῖν
|
τὸ |
καὶ
σαββάτοις,
εἴ
ποτε
δεήσειεν, |
[12, 2] |
μέσα
λίθων
ἀσπίδια
τετραδακτύλων
ἀνεπλήρου
|
τὸ |
κάλλος.
περιεστέφετο
δὲ
τὰ
χείλη |
[12, 8] |
αὐτῶν
διέδρασαν,
οἱ
δ'
εἰς
|
τὸ |
καλούμενον
ἐγκρανὰς
τέμενος
συμφυγόντες
ἤλπισαν |
[12, 10] |
Ἰουδαίαν
ἀπέστειλεν,
αὐτὸ
δ'
εἰς
|
τὸ |
Καπετώλιον
εἰς
χαλκᾶς
ἐγγράψαντες
δέλτους |
[12, 2] |
σαφὲς
καὶ
σύμφωνον
ἐκμαθόντες
καὶ
|
τὸ |
κατὰ
τὴν
ἑρμηνείαν
ἀκριβὲς
λαβόντες |
[12, 8] |
τοῖς
ἄλλοις
αὐτοῦ
στρατηγήμασιν
καὶ
|
τὸ |
κατὰ
τοὺς
περὶ
τὸν
Ἰώσηπον |
[12, 7] |
ἐπιδείξαντας
τούτῳ
δυσωπῆσαι
παρασχεῖν
αὐτοῖς
|
τὸ |
κατὰ
τῶν
ἐχθρῶν
κράτος.
διατάξας |
[12, 7] |
που
καὶ
τοῖς
οὕτως
ἔχουσιν
|
τὸ |
κατὰ
τῶν
πλειόνων
καὶ
ὡπλισμένων |
[12, 5] |
οἱ
ἐν
Σικίμοις
Σιδώνιοι
ἐπέδωκαν
|
τὸ |
κατακεχωρισμένον
ὑπόμνημα.
ἐπεὶ
οὖν
συμβουλευομένοις |
[12, 2] |
βασιλεὺς
ὑπερμεγεθέστατον
τοῖς
μέτροις
ἀπεργάσασθαι
|
τὸ |
κατασκεύασμα,
προσέταξε
δὲ
μαθεῖν
τὸ |
[12, 11] |
ὁ
Ἰούδας
τὸν
Βακχίδην
καὶ
|
τὸ |
κρατερὸν
τῆς
στρατιᾶς
ἐν
τῷ |
[12, 1] |
Ἀλεξάνδρῳ
πρεσβευσαμένῳ
πρὸς
αὐτοὺς
μετὰ
|
τὸ |
κρατῆσαι
Δαρείου
τῇ
μάχῃ,
πολλοὺς |
[12, 4] |
αὐτῶν
ἔκειτο,
οἱ
δὲ
ἄνθρωποι
|
τὸ |
κρέας
ἐσθίουσιν,
τὰ
δ'
ὀστᾶ |
[12, 2] |
διορθοῦν,
σωφρόνως
τοῦτο
πράττοντες,
ἵνα
|
τὸ |
κριθὲν
ἅπαξ
ἔχειν
καλῶς
εἰς |
[12, 3] |
ἐτῶν.
ἀπολύομεν
δὲ
καὶ
εἰς
|
τὸ |
λοιπὸν
αὐτοὺς
τοῦ
τρίτου
μέρους |
[12, 11] |
πεσόντος
δὲ
Ἰούδα
πρὸς
μηδένα
|
τὸ |
λοιπὸν
ἀφορᾶν
ἔχοντες
οἱ
σὺν |
[12, 3] |
τοὺς
πολεμηθέντας
μισοπονηρίας
ἐνδοῦναι
πρὸς
|
τὸ |
λῦσαί
τι
τῶν
ἀρχαίων
τοῖς |
[12, 8] |
δὲ
τὸν
Ἰορδάνην
ἧκον
εἰς
|
τὸ |
μέγα
πεδίον,
οὗ
κεῖται
κατὰ |
[12, 2] |
τὸ
κατασκεύασμα,
προσέταξε
δὲ
μαθεῖν
|
τὸ |
μέγεθος
τῆς
ἀνακειμένης
ἐν
τοῖς |
[12, 4] |
τοὺς
δὲ
ἐν
ἀξίᾳ
κατὰ
|
τὸ |
μέγεθος
τῆς
οὐσίας
ἕκαστον
αὐτῶν, |
[12, 11] |
μαχόμενον,
στήσομαι
γενναίως
πᾶν
ὑπομένων
|
τὸ |
μέλλον
ἢ
Τοῖς
ἤδη
κατωρθωμένοις |
[12, 10] |
ποιήσασα
δὲ
περὶ
τούτου
δόγμα
|
τὸ |
μὲν
ἀντίγραφον
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν |
[12, 7] |
τῇ
μάχῃ
γενομένων,
οὕτως
ἀγωνίζεσθε,
|
τὸ |
μὲν
ἀποθανεῖν
καὶ
μὴ
πολεμοῦσιν |
[12, 2] |
τραπέζῃ
τὸ
πάχος
συνέβαινεν
εἶναι.
|
τὸ |
μὲν
οὖν
ἀνάθημα
τοῦτο
κατὰ |
[12, 4] |
αὐτόν,
ὅτι
μηδὲν
ἀδικοῦσιν.
καὶ
|
τὸ |
μὲν
πλῆθος
τούτων
ἀκοῦσαν
εὐχαριστεῖ |
[12, 6] |
ἔρημον
τοὺς
Ἰουδαίους.
καὶ
καταλαβόντες
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
αὐτοὺς
ἐπεχείρουν
πείθειν |
[12, 9] |
πρὸς
πολιορκίαν
παρεσκευάζετο:
Ἀντίοχος
δὲ
|
τὸ |
μέν
τι
τῆς
στρατιᾶς
εἰς |
[12, 2] |
αὐτοῖς
συμπεριφέρεσθαι.
τῆς
δὲ
στεφάνης
|
τὸ |
μὲν
ὑπὸ
τὴν
τράπεζαν
ἐκκεκλιμένον |
[12, 11] |
τοὺς
εὐψυχοτάτους
ὥρμησεν
ἐπ'
ἐκεῖνο
|
τὸ |
μέρος
τῆς
τάξεως,
καὶ
προσβαλὼν |
[12, 2] |
τῆς
σῆς
εὐσεβείας
καὶ
δικαιοσύνης
|
τὸ |
μεταγραφέντα
τὸν
νόμον
εἰς
ἡμᾶς |
[12, 4] |
ἕκαστον
αὐτῶν,
ὑπεκρίνετο
λυπεῖσθαι
διὰ
|
τὸ |
μὴ
δύνασθαι
τοιαύτην
προσενεγκεῖν
δωρεάν: |
[12, 2] |
δύο
μὲν
καὶ
ἡμίσους
πηχῶν
|
τὸ |
μῆκος,
ἑνὸς
δὲ
τὸ
εὖρος, |
[12, 4] |
τὸ
προέχον
σπήλαια
πολλῶν
σταδίων
|
τὸ |
μῆκος
κατεσκεύασεν.
ἔπειτα
οἴκους
ἐν |
[12, 2] |
ἐκέλευσεν,
ὅταν
τοῖς
στρατιώταις
ἀποδιδῶσιν
|
τὸ |
μισθοφορικόν,
καὶ
ὑπὲρ
ἑκάστου
τῶν |
[12, 7] |
λέγων
οὐκ
ἐν
τῷ
πλήθει
|
τὸ |
νικᾶν
εἶναι
καὶ
κρατεῖν
τῶν |
[12, 6] |
εἰ
μὴ
ποιήσουσι
τοῦτο
φυλαττόμενοι
|
τὸ |
νόμιμον,
αὐτοῖς
ἔσονται
πολέμιοι,
τῶν |
[12, 4] |
ἠσπάσατο
καὶ
δὴ
ἀναβῆναι
ἐπὶ
|
τὸ |
ὄχημα
παρεκάλεσεν
καὶ
καθεσθέντος
ἤρξατο |
[12, 2] |
ὀκτὼ
δακτύλων
ἔχουσα,
καθ'
οὗ
|
τὸ |
πᾶν
ἔλασμα
τῶν
ποδῶν
ἐρήρειστο. |
[12, 1] |
ἀλλήλους
ἐπολέμουν,
τῶν
μὲν
Ἱεροσολυμιτῶν
|
τὸ |
παρ'
αὐτοῖς
ἱερὸν
ἅγιον
εἶναι |
[12, 5] |
τε
αὐτοὺς
τῶν
αἰτιῶν,
καὶ
|
τὸ |
παρ'
αὐτοῖς
ἱερόν,
καθάπερ
ἠξιώκασι, |
[12, 5] |
(Ὑποστρέψας
ἀπὸ
τῆς
Αἰγύπτου
διὰ
|
τὸ |
παρὰ
Ῥωμαίων
δέος
ὁ
βασιλεὺς |
[12, 2] |
πήχεως
οὐκ
ἔλασσον
τῇ
τραπέζῃ
|
τὸ |
πάχος
συνέβαινεν
εἶναι.
τὸ
μὲν |
[12, 2] |
ἐκέλευσε
τὸν
Δημήτριον
εἰσδοῦναι
καὶ
|
τὸ |
περὶ
τῆς
τῶν
Ἰουδαικῶν
βιβλίων |
[12, 3] |
ταῦτα
βούλομαι,
καθὼς
ἐπέσταλκα,
καὶ
|
τὸ |
περὶ
τὸ
ἱερὸν
ἀπαρτισθῆναι
ἔργον |
[12, 2] |
διεστάλθαι,
προσέθηκεν
αὐτὸς
μεγαλοφρόνως
καὶ
|
τὸ |
περὶ
τούτων
φιλάνθρωπον,
καὶ
τὴν |
[12, 7] |
προγόνους,
οἳ
διὰ
δικαιοσύνην
καὶ
|
τὸ |
περὶ
τῶν
ἰδίων
νόμων
καὶ |
[12, 10] |
αὐτοῦ
πράγμασιν
ἐπισφαλὲς
ἡγησάμενος
εἶναι
|
τὸ |
περιιδεῖν
Ἰούδαν
ἐν
ἰσχύι
τοσαύτῃ |
[12, 5] |
οὖν
μετὰ
πολλῆς
δυνάμεως
κατὰ
|
τὸ |
Πηλούσιον
καὶ
δόλῳ
τὸν
Φιλομήτορα |
[12, 2] |
ἐπιτεχνήσεως
διατετάσθαι.
ἔλασμα
γὰρ
χρυσοῦ
|
τὸ |
πλάτος
τεσσάρων
δακτύλων
ποιήσαντες
καθ' |
[12, 2] |
τῇ
προαιρέσει
σου,
καὶ
συναθροίσαντες
|
τὸ |
πλῆθος
ἀνέγνωμεν
αὐτὴν
ἐμφανίζοντες
αὐτῷ |
[12, 10] |
καὶ
συνείς,
ὅτι
κατασκευάσας
εὔνουν
|
τὸ |
πλῆθος
ἀσφαλέστερον
ἄρξει,
χρηστοῖς
ἅπαντας |
[12, 4] |
αὐτὸν
ἥξειν
παραιτησόμενος
τῶν
ἁμαρτημάτων
|
τὸ |
πλῆθος:
εἶναι
γὰρ
αὐτοῦ
προστάτην: |
[12, 4] |
ἱερὸν
ὁ
Ἰώσηπος
καὶ
συγκαλέσας
|
τὸ |
πλῆθος
εἰς
ἐκκλησίαν
μηδὲν
ταράσσεσθαι |
[12, 5] |
τῶν
ζωγρηθέντων
περὶ
μυρίους
γενέσθαι
|
τὸ |
πλῆθος.
ἐνέπρησε
δ'
αὐτῆς
τὰ |
[12, 2] |
καὶ
φίλων
προσηγάγομεν
θυσίας,
καὶ
|
τὸ |
πλῆθος
εὐχὰς
ἐποιήσατο
γενέσθαι
σοι |
[12, 7] |
δὲ
μετὰ
μυρίων
Ἰούδας,
καὶ
|
τὸ |
πλῆθος
ἰδὼν
τῶν
πολεμίων
σύμμαχον |
[12, 4] |
νεώτατος
τῶν
Ἰωσήπου
τέκνων,
διέστη
|
τὸ |
πλῆθος.
καὶ
οἱ
μὲν
πλείους |
[12, 2] |
τὸ
τῶν
ἐπιστολῶν
κατατέτακται
καὶ
|
τὸ |
πλῆθος
τῶν
ἀπεσταλμένων
ἀναθημάτων
καὶ |
[12, 7] |
καταθησόμενοι.
τὸ
δὲ
στρατόπεδον
καὶ
|
τὸ |
πλῆθος
τῶν
ἐναντίων
Ἰούδας
κατανοήσας |
[12, 2] |
τῆς
ἀληθείας:
καὶ
γὰρ
πρὸς
|
τὸ |
πνεῦμα
διὰ
λεπτότητα
καὶ
τὴν |
[12, 2] |
ἐν
ταῖς
οἰκετείαις
ὄντας
Ἰουδαίους
|
τὸ |
προγεγραμμένον
κομιζομένους
ὑπὲρ
αὐτῶν
κεφάλαιον |
[12, 2] |
προγράψαι
ὑπὲρ
ἑκάστου
σώματος
λαμβάνειν
|
τὸ |
προειρημένον.
(Ἐπειδὴ
δὲ
ταῦτ'
ἐγένετο |
[12, 2] |
τρόπον
τῆς
δημιουργίας
αὐτῶν
μετὰ
|
τὸ |
προεκθέσθαι
τὸ
ἀντίγραφον
τῆς
ἐπιστολῆς |
[12, 4] |
τοῦ
ὄρους
πέτρας
διατεμὼν
αὐτῆς
|
τὸ |
προέχον
σπήλαια
πολλῶν
σταδίων
τὸ |
[12, 3] |
τῆς
χώρας
ἐπέβημεν
αὐτῶν,
ἐπιδειξαμένων
|
τὸ |
πρὸς
ἡμᾶς
φιλότιμον
καὶ
παραγενομένους |
[12, 2] |
καὶ
δίκαιος
ἐπικληθεὶς
διά
τε
|
τὸ |
πρὸς
τὸν
θεὸν
εὐσεβὲς
καὶ |
[12, 2] |
πρὸς
τὸν
θεὸν
εὐσεβὲς
καὶ
|
τὸ |
πρὸς
τοὺς
ὁμοφύλους
εὔνουν.
ἀποθανόντος |
[12, 3] |
Ἰουδαίων
οἱ
περὶ
τὸ
ἱερὸν
|
τὸ |
προσαγορευόμενον
Ἱεροσόλυμα
κατοικοῦντες,
ὑπὲρ
οὗ |
[12, 2] |
σκοπῶν
καὶ
τοὺς
καταδεδυναστευμένους
παρὰ
|
τὸ |
προσῆκον
ἐλεῶν
ἀπολύειν
κελεύω
τοὺς |
[12, 4] |
ὠνοῦντο
πατρίδας
φορολογεῖν
καὶ
συναθροίζοντες
|
τὸ |
προστεταγμένον
κεφάλαιον
τοῖς
βασιλεῦσιν
ἐτέλουν. |
[12, 8] |
ὅρων
διώκονται>
συνέβη
δ'
αὐτοῖς
|
τὸ |
πταῖσμα
τοῦτο
παρακούσασιν
ὧν
αὐτοῖς |
[12, 4] |
τὸ
γὰρ
ἐλευθέριον
αὐτοῦ
καὶ
|
τὸ |
σεμνὸν
τοῦ
ἤθους
λίαν
ἠγάπησεν. |
[12, 2] |
ἀλλὰ
καὶ
μεθερμηνεῦσαι
διεγνωκότες
εἰς
|
τὸ |
σοὶ
κεχαρισμένον,
τίνι
καὶ
λόγῳ |
[12, 2] |
ἀρετῆς
ἄξιοι.
ἴσθι
δ'
ἡμᾶς
|
τὸ |
σοὶ
συμφέρον,
κἂν
ᾖ
τι |
[12, 10] |
ἀγωνιζόμενος
ἔπεσεν.
οὗ
πεσόντος
οὐδὲ
|
τὸ |
στράτευμα
ἔμεινεν,
ἀλλὰ
τὸν
στρατηγὸν |
[12, 7] |
τὴν
Ἰουδαίαν
ἐμβαλεῖν.
ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
στρατιωτικὸν
διανείμας
ἑώρα
τοὺς
θησαυροὺς |
[12, 2] |
ἐτίμησεν,
καὶ
τοὺς
μὲν
εἰς
|
τὸ |
στρατιωτικὸν
κατέταξεν
ἐπὶ
μείζοσιν
μισθοφοραῖς, |
[12, 2] |
ἡδόμενος
τούτοις
ἐφ'
ἡμέρας
δώδεκα
|
τὸ |
συμπόσιον
ἐποιήσατο,
ὡς
τῷ
βουλομένῳ |
[12, 4] |
τῷ
βασιλεῖ,
ὀρχηστρίδος
εἰσελθούσης
εἰς
|
τὸ |
συμπόσιον
εὐπρεποῦς
ἐρασθεὶς
τῷ
ἀδελφῷ |
[12, 7] |
πατρίῳ
νόμῳ
σάκκους
περιθεμένους,
καὶ
|
τὸ |
σύνηθες
αὐτῷ
σχῆμα
τῆς
ἱκεσίας |
[12, 2] |
ἐκαινούργησαν
δὲ
ὥστε
τρίπτυχον
οἱονεὶ
|
τὸ |
σχῆμα
τῆς
ὅλης
κατασκευάσαι
τραπέζης |
[12, 11] |
τοιούτου
στερηθέντες
ἔφυγον.
λαβόντες
δὲ
|
τὸ |
σῶμα
παρὰ
τῶν
πολεμίων
ὑπόσπονδον |
[12, 9] |
ταῦτα
τοῦ
Λυσίου
φήσαντος
ἠρέσθη
|
τό |
τε
στράτευμα
καὶ
οἱ
ἡγεμόνες |
[12, 9] |
κελεύει
τὴν
δύναμιν
παραστᾶσαν
καθελεῖν
|
τὸ |
τεῖχος
εἰς
ἔδαφος.
καὶ
ταῦτα |
[12, 10] |
ἀρχιερεῖ
τῷ
Ἀλκίμῳ
βουληθέντι
καθελεῖν
|
τὸ |
τεῖχος
τοῦ
ἁγίου
παλαιὸν
ὂν |
[12, 8] |
καταλαβόμενος
αὐτούς
τε
ἀπέκτεινεν
καὶ
|
τὸ |
τέμενος
ἐνέπρησεν
ποικίλῃ
χρησάμενος
ἰδέᾳ |
[12, 2] |
πολλῆς
ἐπιμελείας
ἐπράττετο.
διὸ
καὶ
|
τὸ |
τῆς
εἰσδόσεως
ἀντίγραφον
καὶ
τὸ |
[12, 9] |
ἀποθανεῖν
λέγει
τὸν
Ἀντίοχον
βουληθέντα
|
τὸ |
τῆς
ἐν
Πέρσαις
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν |
[12, 9] |
δύναμιν
ἐπὶ
τὰ
στενὰ
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Ἰούδα
στρατόπεδον,
ἅμ'
ἡμέρᾳ |
[12, 2] |
ἦν
τούτων
ἐπιμελόμενος
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
τῶν
ἀφικνουμένων
πρὸς
αὐτὸν
ἔθος |
[12, 2] |
ἐμπειροτάτους
τῶν
νόμων,
παρ'
ὧν
|
τὸ |
τῶν
βιβλίων
σαφὲς
καὶ
σύμφωνον |
[12, 10] |
ἔχων.
τούτους
παρορμήσας
μὴ
καταπλαγῆναι
|
τὸ |
τῶν
ἐναντίων
πλῆθος,
μηδὲ
λογίζεσθαι |
[12, 2] |
τὸ
τῆς
εἰσδόσεως
ἀντίγραφον
καὶ
|
τὸ |
τῶν
ἐπιστολῶν
κατατέτακται
καὶ
τὸ |
[12, 10] |
πρὸς
ταύτην
τὴν
συμμαχίαν
θελήσῃ
|
τὸ |
τῶν
Ἰουδαίων
ἔθνος
ἢ
προσθεῖναι |
[12, 9] |
καὶ
ὅτι
ταῦτα
πάσχει
κακώσας
|
τὸ |
τῶν
Ἰουδαίων
ἔθνος
παρεδήλου
συλήσας |
[12, 10] |
μέντοι
τοῦ
χρόνου
πρὸς
ὀλίγον
|
τὸ |
τῶν
Ἰουδαίων
ἔθνος
τῶν
πολέμων |
[12, 8] |
ὁδὸν
ἔσχεν:
τοσοῦτον
δ'
ἦν
|
τὸ |
τῶν
πεφονευμένων
πλῆθος,
ὡς
ἐπ' |
[12, 5] |
πόθον
αὐτῆς
λαβὼν
καὶ
διὰ
|
τὸ |
τῶν
Πτολεμαίου
παίδων
καταφρονεῖν
ἀσθενῶν |
[12, 2] |
εἶτα
ἐπ'
αὐτῇ
μαίανδρος
πηχυαῖος
|
τὸ |
ὕψος
ἐξείργαστο
κατὰ
σύνθεσιν
λίθων |
[12, 4] |
ὑπὸ
ῥᾳθυμίας
καὶ
τῆς
πρὸς
|
τὸ |
φιλεργεῖν
μαλακίας
ἀνόητοι
καὶ
ἀμαθεῖς |
[12, 7] |
ἐπίφοβος.
ἀμέλει
κατανοήσας
ὁ
Λυσίας
|
τὸ |
φρόνημα
τῶν
Ἰουδαίων,
ὡς
ἕτοιμοι |
[12, 8] |
ἀλλ'
ὁδεύσας
δι'
αὐτῆς
ἐπὶ
|
τὸ |
φρούριον,
ἔνθα
τοὺς
Ἰουδαίους
ἐγκεκλεῖσθαι |
[12, 8] |
οἱ
δὲ
καταφυγόντες
εἰς
Διάθημα
|
τὸ |
φρούριον
πέμψαντες
πρὸς
Ἰούδαν
ἐδήλουν |
[12, 2] |
τεχνίταις
παρεῖχεν
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸ |
χρηματίζειν
τοῖς
δημοσίοις
πράγμασιν
ἀπειρηκὼς |
[12, 8] |
αὐτῷ,
ὅτι
λαβεῖν
ἐσπούδακεν
Τιμόθεος
|
τὸ |
χωρίον,
εἰς
ὃ
συνεπεφεύγεσαν.
ἀναγινωσκομένων |
[12, 9] |
αὐτὸ
καὶ
θεασάμενος
ὀχυρὸν
οὕτως
|
τὸ |
χωρίον
παρέβη
τοὺς
ὅρκους
καὶ |
[12, 8] |
τοὺς
Ἰουδαίους
ἐγκεκλεῖσθαι
συνέβαινεν
περικαθεζομένου
|
τὸ |
χωρίον
Τιμοθέου
μετὰ
τῆς
δυνάμεως, |
[12, 4] |
καὶ
πέμψας
εἰς
Ἱεροσόλυμα
πρεσβευτὴν
|
ᾐτιᾶτο |
τὸν
Ὀνίαν
ὡς
οὐκ
ἀποδιδόντα |
[12, 9] |
σὺν
αὐτῷ
πολιορκουμένους
εἰρήνην
τε
|
ἐπηγγείλατο |
καὶ
συγχωρεῖν
τοῖς
πατρίοις
νόμοις |
[12, 7] |
υἱὸν
αὐτοῦ
μετὰ
πάσης
φροντίδος
|
ἐνετείλατο |
ἕως
ἂν
οὗ
παραγένηται,
καταστρεψάμενον |
[12, 3] |
τοῦ
Δαμασκηνοῦ:
ὁ
γὰρ
Ἀγρίππας
|
ἀπεφήνατο |
μηδὲν
αὐτῷ
καινίζειν
ἐξεῖναι.
τὸ |
[12, 1] |
ταῦτα
περὶ
τοῦ
ἔθνους
ἡμῶν
|
ἀπεφήνατο. |
ὁ
δὲ
Πτολεμαῖος
πολλοὺς
αἰχμαλώτους |
[12, 4] |
ἐγγυησομένους
αὐτὸν
ἔχει,
σφόδρ'
ἀστείως
|
ἀπεκρίνατο: |
δώσω
γὰρ
εἶπεν
ἀνθρώπους
ἀγαθοὺς |
[12, 2] |
οὗπερ
ἂν
θελήσωσιν
εἴδους
ἐπιτρέπειν.
|
διετάξατο |
δὲ
καὶ
νομίσματος
εἰς
θυσίας |
[12, 6] |
μέγα
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
ποιησαμένου,
|
διεδέξατο |
δὲ
τὴν
προστασίαν
τῶν
πραγμάτων |
[12, 4] |
τὸν
βίον
Ὀνίας
τὴν
τιμὴν
|
ἐξεδέξατο |
Σίμωνος
υἱὸς
ὢν
τοῦ
δικαίου |
[12, 2] |
ἀνέγνω
τούτους.
τὸ
δὲ
πλῆθος
|
ἀπεδέξατο |
μὲν
καὶ
τοὺς
διασαφήσαντας
πρεσβυτέρους |
[12, 2] |
ἔδοξεν
ἀποχρῶντα
καιρὸν
εἶναι
φιλοσοφεῖν
|
ἤρξατο |
καὶ
ἕκαστον
αὐτῶν
λόγους
ἐπηρώτα |
[12, 7] |
ἐν
τῷ
ἱερῷ
ἀναβεβλαστηκότα,
θρηνεῖν
|
ἤρξατο |
μετὰ
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ
τῇ |
[12, 4] |
τὸ
ὄχημα
παρεκάλεσεν
καὶ
καθεσθέντος
|
ἤρξατο |
περὶ
τῶν
Ὀνίᾳ
πραττομένων
ἐγκαλεῖν. |
[12, 2] |
νομοθέτου
καὶ
πρὸς
τὸν
Δημήτριον
|
ἤρξατο |
ποιεῖσθαι
λόγους,
πῶς
οὕτως
θαυμαστῆς |
[12, 4] |
ὡς
ἤδη
καὶ
πεπειραμένος
ἀγαπᾶν
|
ἤρξατο, |
ὡς
ἔν
τε
τοῖς
βασιλείοις |
[12, 8] |
ὧν
ἐποίουν
κακῶς
τοὺς
Ἰουδαίους
|
ἐπειρᾶτο. |
καὶ
τοῖς
Ἠσαῦ
υἱοῖς
Ἰδουμαίοις |
[12, 4] |
γήρως
κατείχετο,
τῶν
δὲ
υἱῶν
|
ἀπεπειρᾶτο |
εἴ
τις
αὐτῶν
ἀπελθεῖν
βούλεται |
[12, 11] |
δ'
εἰς
μέσους
εἰς
φυγὴν
|
ἐβιάσατο |
αὐτούς,
καὶ
διώκει
μέχρι
Ἐζᾶ |
[12, 2] |
τῆς
τάξεως
τότε
τοὺς
ἄνδρας
|
ἠσπάσατο, |
δίκαιον
εἰπὼν
εἶναι
πρῶτον
περὶ |
[12, 4] |
δὲ
Πτολεμαῖος
πρῶτός
τε
αὐτὸν
|
ἠσπάσατο |
καὶ
δὴ
ἀναβῆναι
ἐπὶ
τὸ |
[12, 4] |
τρεῖς
διαλιπὼν
ἡμέρας
ὁ
Ὑρκανὸς
|
ἠσπάσατο |
τοὺς
βασιλέας.
οἱ
δὲ
ἀσμένως |
[12, 2] |
θυσίας,
καὶ
τὸ
πλῆθος
εὐχὰς
|
ἐποιήσατο |
γενέσθαι
σοι
τὰ
κατὰ
νοῦν |
[12, 2] |
ἐπὶ
τὰ
βόρεια
μέρη
συνέδριον
|
ἐποιήσατο |
ἐν
τῷ
παρὰ
τὴν
ᾐόνα |
[12, 4] |
καὶ
σπονδὰς
πρὸς
Πτολεμαῖον
Ἀντίοχος
|
ἐποιήσατο |
καὶ
δίδωσιν
αὐτῷ
τὴν
θυγατέρα |
[12, 2] |
βασιλεῖ
λόγους
πρὸς
αὐτὸν
τοιούτους
|
ἐποιήσατο: |
οὐ
χρῆν
ἀπατωμένους
ἡμᾶς,
ὦ |
[12, 2] |
ἐφ'
ἡμέρας
δώδεκα
τὸ
συμπόσιον
|
ἐποιήσατο, |
ὡς
τῷ
βουλομένῳ
τὰ
κατὰ |
[12, 4] |
εἴκοσι,
ὁ
δ'
Ὑρκανὸς
οὓς
|
ὠνήσατο |
παῖδας
ἑκατὸν
καὶ
παρθένους
τοσαύτας |
[12, 6] |
τῶν
ὁμοφύλων
εἰς
τὰ
πάτρια
|
διεχρήσατο |
καὶ
ἐκαθάρισεν
ἀπὸ
παντὸς
μιάσματος |
[12, 6] |
τοῦ
βασιλέως
Ἀπελλῆν,
ὃς
ἐπηνάγκαζεν,
|
διεχρήσατο |
μετ'
ὀλίγων
στρατιωτῶν,
καὶ
τὸν |
[12, 4] |
ὑπάρχουσαν
αὐτῷ
δύναμιν
τοῖς
οὖσι
|
κατεχρήσατο, |
τὴν
ἀφορμὴν
αὐτῷ
καὶ
τὴν |
[12, 2] |
καὶ
ταῦτα
μὲν
ἐκείνοις
ἔχειν
|
ἐδωρήσατο. |
τῷ
δ'
ἀρχιερεῖ
Ἐλεαζάρῳ
δι' |
[12, 2] |
ἄλλους,
οἳ
τὰς
κατευχὰς
ἐποιοῦντο,
|
παρῃτήσατο, |
τῶν
δὲ
παραγενομένων
ἕνα
Ἐλισαῖον |
[12, 5] |
εἰρήνην
ἀπάτῃ
περιγενέσθαι
τῆς
πόλεως.
|
ἐφείσατο |
δὲ
τότε
οὐδὲ
τῶν
εἰσδεξαμένων |
[12, 7] |
ἐν
Βεθσούροις
κώμῃ
τῆς
Ἰουδαίας
|
ἐστρατοπεδεύσατο. |
ἀπήντησε
δὲ
μετὰ
μυρίων
Ἰούδας, |
[12, 10] |
δήμου
προσέχοντες
οἷς
ὁ
Βακχίδης
|
ἐπεκηρυκεύσατο |
καὶ
νομίσαντες
οὐδὲν
αὐτοὺς
ὑπὸ |
[12, 5] |
βασιλέα,
ὡς
τήν
τε
Ἰουδαίαν
|
ἐχειρώσατο |
καὶ
τὸν
ναόν:
ἐν
γὰρ |
[12, 3] |
ὁρμήσας
εἰς
τοὺς
ἄνω
τόπους
|
κατεστρέψατο |
ἐν
τῷ
χειμῶνι
τὸ
Ἰουδαίων |
[12, 2] |
εἶναι
πρῶτον
περὶ
ὧν
αὐτοὺς
|
μετεπέμψατο |
ποιησάμενον
τοὺς
λόγους
ἔπειτα
κἀκείνους |
[12, 9] |
ἐμπρησάντων,
ἐπεξῆλθον
γὰρ
αὐτῷ,
χρόνος
|
ἐτρίβετο |
πολὺς
περὶ
τὴν
πολιορκίαν.
Ἰούδας |
[12, 10] |
πλῆθος
ἀσφαλέστερον
ἄρξει,
χρηστοῖς
ἅπαντας
|
ὑπήγετο |
λόγοις
καὶ
πρὸς
ἡδονὴν
ἑκάστῳ |
[12, 11] |
Ζηθῶ
τοὔνομα
κατεστρατοπεδευμένον
ἐπ'
αὐτὸν
|
ἠπείγετο |
μετὰ
πεζῶν
μὲν
δισμυρίων,
ἱππέων |
[12, 7] |
ἐκ
τῶν
νήσων
μισθοφόρους
παραλαβὼν
|
ἡτοιμάζετο |
περὶ
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
ἔαρος |
[12, 4] |
τὴν
αὐλὴν
δυνατῶν
τοὺς
μὲν
|
ἠσπάζετο, |
παρὰ
δὲ
τῶν
οἰκετῶν
ἀπεπυνθάνετο, |
[12, 9] |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
καὶ
πρὸς
πολιορκίαν
|
παρεσκευάζετο: |
Ἀντίοχος
δὲ
τὸ
μέν
τι |
[12, 2] |
πρὸς
αὐτὸν
ἔθος
πάντ'
αὐτοῖς
|
παρεσκευάζετο, |
ἵνα
τῷ
συνήθει
τρόπῳ
τῆς |
[12, 9] |
ἱερὸν
πολιορκῶν
τὸ
ἐν
Ἱεροσολύμοις
|
προσεκαθέζετο |
καρτερῶς
τῶν
ἔνδοθεν
ἀμυνομένων:
πρὸς |
[12, 5] |
αὐτοὺς
τῶν
ἀνεσταυρωμένων
γονέων
ἀπαρτῶντες.
|
ἠφανίζετο |
δ'
εἴ
που
βίβλος
εὑρεθείη |
[12, 2] |
συλλογὴν
τῶν
βιβλίων
εἶχεν
φιλοκάλως,
|
συνηγωνίζετο. |
ἐρομένου
δ'
αὐτόν
ποτε
τοῦ |
[12, 2] |
βασιλέως
σπουδῆς
καὶ
φιλοτιμίας
διαφερόντως
|
ἀπηρτίζετο: |
οὐ
γὰρ
τῆς
χορηγίας
τὸ |
[12, 2] |
καὶ
ὅσα
φράζειν
ἀπὸ
λόγων
|
ὑπέθετο |
ταῦτα
ἐδήλωσαν.
σπεύδων
δ'
ἐντυχεῖν |
[12, 2] |
φρούρια
καὶ
τὴν
τούτων
φυλακὴν
|
παρέθετο, |
ἵνα
τοῖς
Αἰγυπτίοις
ὦσιν
φοβεροί, |
[12, 3] |
ἡμέτερον
ἔθνος:
πολεμούμενον
γὰρ
αὐτῷ
|
προσέθετο. |
μετ'
οὐ
πολὺ
δὲ
τὸν |
[12, 3] |
νεωτερίζοντα
τὰ
κατὰ
τὴν
Φρυγίαν
|
ἐπύθετο |
καὶ
Λυδίαν
καθ'
ὃν
ἦν |
[12, 2] |
ἡμέραις
καὶ
παρὰ
τὰς
ἀνέσεις
|
ἐξιλάσκετο |
τὸν
θεόν,
ἐντεῦθεν
αὐτῷ
γενέσθαι |
[12, 4] |
καὶ
γὰρ
τοῦτο
τοῖς
τέλεσι
|
συνεπιπράσκετο. |
τοῦ
δὲ
βασιλέως
ἡδέως
ἀκούσαντος |
[12, 10] |
μάλα
χεῖρα
πολλὴν
καὶ
δύναμιν
|
περιεβάλετο: |
τούτων
δ'
ἦσαν
οἱ
πλείους |
[12, 9] |
ἐπ'
αὐτοῦ
τὸν
βασιλέα
εἶναι
|
παρεβάλετο |
σφόδρα
εὐκαρδίως
ἐπ'
αὐτὸν
ὁρμήσας, |
[12, 7] |
ἡ
νίκη
πρὸς
τὴν
ἐλευθερίαν
|
συνεβάλλετο. |
(Λυσίας
δὲ
συγχυθεὶς
ἐπὶ
τῇ |
[12, 2] |
ὅλον
τὸν
τῆς
ζωῆς
χρόνον
|
ἐπηγγέλλετο: |
ἔτυχεν
γὰρ
ἡ
αὐτὴ
εἶναι |
[12, 4] |
ἔχειν
ἠξίου:
πρεσβεύσειν
γὰρ
αὐτὸς
|
ἐπηγγέλλετο |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
καὶ
πείσειν |
[12, 10] |
εἰρήνης
διαλεγόμενος:
δόλῳ
γὰρ
αὐτὸν
|
ἐβούλετο |
λαβεῖν.
ὁ
δ'
οὐκ
ἐπίστευσεν: |
[12, 9] |
ὅπλα
καὶ
θώρακας,
ἃ
καταλιπεῖν
|
ἐπυνθάνετο |
τὸν
υἱὸν
τὸν
Φιλίππου
βασιλέα |
[12, 4] |
ἠσπάζετο,
παρὰ
δὲ
τῶν
οἰκετῶν
|
ἀπεπυνθάνετο, |
τί
μέλλουσιν
διδόναι
τῷ
βασιλεῖ |
[12, 2] |
ἐσκίαστο
φιλοτέχνως
ἐντετορευμένων.
ταῦτα
δ'
|
ἐγίγνετο |
μὲν
καὶ
διὰ
τὴν
ἐμπειρίαν |
[12, 7] |
καὶ
ἀσεβεῖς
ἐπὶ
τὸν
Ἰούδαν
|
παρεγίγνετο: |
προελθὼν
δὲ
ἄχρι
Βαιθώρων
κώμης |
[12, 4] |
αὐτῶν
τεμόντες
καὶ
σώματα
διαρπάσαντες:
|
ἐγένετο |
δὲ
ταῦτα
ἐπὶ
ἀρχιερέως
Ὀνίου. |
[12, 2] |
ὃ
δὴ
καὶ
περὶ
τούτους
|
ἐγένετο |
Δωροθέου
διὰ
τὴν
περὶ
τὸν |
[12, 2] |
ἑξήκοντα
καὶ
τετρακόσια
τῶν
λύτρων
|
ἐγένετο: |
καὶ
γὰρ
ὑπὲρ
τῶν
νηπίων |
[12, 2] |
τὸ
προειρημένον.
(Ἐπειδὴ
δὲ
ταῦτ'
|
ἐγένετο |
κατὰ
τὴν
τοῦ
βασιλέως
βούλησιν |
[12, 10] |
ὡς
ἐκ
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἐξελθὼν
|
ἐγένετο |
κατά
τινα
κώμην
Βηθωρου
λεγομένην, |
[12, 9] |
ἰδίους
παραβῆναι
νόμους.
ἀρχιερεὺς
δὲ
|
ἐγένετο |
μετὰ
τὸν
Μενελάου
θάνατον
Ἄλκιμος |
[12, 7] |
ἑκατοστῷ
ταῦτα
περὶ
τὸν
ναὸν
|
ἐγένετο, |
πέμπτῃ
δὲ
καὶ
εἰκάδι
τοῦ |
[12, 10] |
ἀπελθὼν
κατὰ
κώμην
Βηρζηθὼ
λεγομένην
|
ἐγένετο, |
πέμψας
συλλαμβάνει
πολλοὺς
τῶν
αὐτομολούντων |
[12, 4] |
δισμυρίας
δραχμὰς
παρασκευασάμενος
εἰς
Ἀλεξάνδρειαν
|
παρεγένετο. |
ἔτυχεν
δὲ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν |
[12, 4] |
μέγεθος
τῆς
οὐσίας
ἕκαστον
αὐτῶν,
|
ὑπεκρίνετο |
λυπεῖσθαι
διὰ
τὸ
μὴ
δύνασθαι |
[12, 6] |
Ἀφφοῦς.
οὗτος
οὖν
ὁ
Ματταθίας
|
ἀπωδύρετο |
τοῖς
τέκνοις
τὴν
κατάστασιν
τῶν |
[12, 11] |
στρατοπέδου
τὴν
δύναμιν
πρὸς
μάχην
|
παρετάσσετο, |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἱππεῖς
ἐξ |
[12, 4] |
πρὸς
τὸν
υἱὸν
ὁ
Ἰώσηπος
|
ἀπεκρύπτετο |
φοβούμενος
τὸν
βασιλέα.
συμβαλόντων
δ' |
[12, 2] |
πάντα
δὲ
μετὰ
πολλῆς
ἐπιμελείας
|
ἐπράττετο. |
διὸ
καὶ
τὸ
τῆς
εἰσδόσεως |
[12, 7] |
Ἰούδας
δὲ
τῶν
μὲν
σκύλων
|
παρεκελεύετο |
μὴ
ἐπιθυμεῖν
τοὺς
αὐτοῦ
στρατιώτας: |
[12, 7] |
τοὺς
οἰκείους
στρατιώτας
θαρρεῖν
καὶ
|
παρεκελεύετο |
τὰς
ἐλπίδας
τῆς
νίκης
ἔχοντας |
[12, 8] |
πόλις
δ'
ἦν
αὕτη:
καὶ
|
παρεκελεύετο |
τοὺς
στρατιώτας,
εἰ
συμβάλοιεν
εἰς |
[12, 2] |
ἀσπίδια
τετραδακτύλων
ἀνεπλήρου
τὸ
κάλλος.
|
περιεστέφετο |
δὲ
τὰ
χείλη
τοῦ
κρατῆρος |
[12, 11] |
περιεσχημένος
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων,
στὰς
|
ἐμάχετο |
μετὰ
τῶν
σὺν
αὐτῷ.
πολλοὺς |
[12, 4] |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἐπεὶ
μηδεὶς
|
ἐδέχετο, |
δείσας
ἀνεχώρησεν
εἰς
τὴν
πέραν |
[12, 4] |
ἐξώρμων,
αὐτὸς
μὲν
ὑπὸ
γήρως
|
κατείχετο, |
τῶν
δὲ
υἱῶν
ἀπεπειρᾶτο
εἴ |
[12, 10] |
οἷς
ὑπηρέταις
καὶ
στρατιώταις
χρώμενος
|
ἐπήρχετο |
τὴν
χώραν
καὶ
ὅσους
ἐν |
[12, 2] |
περὶ
ὧν
ἠξίουν
προθεῖναι
γράμματα
|
ὑπέσχετο |
μεγαλοπρεπῶς
τε
ἔχοντα
καὶ
τὴν |
[12, 2] |
ὁ
δὲ
στὰς
εἰς
μέσον
|
ηὔχετο |
τῷ
βασιλεῖ
τὰ
ἀγαθὰ
καὶ |
[12, 2] |
ὁμοίως
ἡ
τῶν
ὠῶν
διάθεσις
|
πεποίητο |
καὶ
ἡ
τῆς
ῥαβδώσεως
ἀναγλυφή, |
[12, 2] |
ἐκ
λίθου
καλλίστου
πεποιημένων
θέσει
|
κατακεκόσμητο |
ῥάβδοις
τὴν
ἀναγλυφὴν
ἐοικότων
πυκναῖς, |
[12, 4] |
ἡγούμενος
ἐξ
αὐτῶν
ὧν
αὐτὸς
|
ἐκέκτητο: |
πολλὰ
γὰρ
ὑπὸ
χεῖρα
τῷ |
[12, 8] |
μεγάλην
καὶ
πολυάνθρωπον
ἔχοντας,
ὧν
|
ἡγεῖτο |
Τιμόθεος.
χειρωσάμενος
δὲ
καὶ
τούτους |
[12, 11] |
ἐκεῖθεν
ἐπὶ
τὰ
Ἱεροσόλυμα
σπουδὴν
|
ἐποιεῖτο. |
μαθὼν
δὲ
τὸν
Ἰούδαν
ἔν |
[12, 4] |
ἐπιβλέπων,
ὅτι
μηθὲν
ἔμπροσθεν
αὐτῶν
|
ἔκειτο, |
οἱ
δὲ
ἄνθρωποι
τὸ
κρέας |
[12, 9] |
ἐξαίφνης
ἐκτρέχοντες
οἱ
φρουροὶ
διέφθειραν:
|
ἐπέκειτο |
γὰρ
τῷ
ἱερῷ
ἡ
ἄκρα. |
[12, 9] |
μηχανήματα
καὶ
χώματα
ἐγείρας
φιλοπόνως
|
προσέκειτο |
τῇ
τῆς
ἄκρας
αἱρέσει.
πολλοὶ |
[12, 7] |
τε
ὢν
καὶ
φιλόδωρος
οὐκ
|
ἠρκεῖτο |
τοῖς
οὖσιν,
ἔγνω
πρῶτον
εἰς |
[12, 9] |
τὸν
ἀρχιερέα,
ὃς
καὶ
Μενέλαος
|
ἐκαλεῖτο. |
Λυσίας
γὰρ
συνεβούλευσεν
τῷ
βασιλεῖ |
[12, 4] |
ὧν
ὁ
μὲν
πρεσβύτερος
Φιλομήτωρ
|
ἐκαλεῖτο, |
Φύσκων
δὲ
ὁ
νεώτερος.
Ὑρκανὸς |
[12, 2] |
οὐδὲν
γὰρ
εἰκῆ
τοῖς
βασιλεῦσιν
|
ᾠκονομεῖτο, |
πάντα
δὲ
μετὰ
πολλῆς
ἐπιμελείας |
[12, 4] |
τελῶν,
αὐτὸς
δὲ
διπλασίονα
δώσειν
|
ὑπισχνεῖτο |
καὶ
τῶν
ἁμαρτόντων
εἰς
τὸν |
[12, 7] |
μετὰ
Γοργίου
στρατιωτῶν
ἡττημένων
ὑποστρέψας
|
ἀνῃρεῖτο |
τὰ
σκῦλα,
πολὺν
δὲ
χρυσὸν |
[12, 4] |
τἀληθὲς
αὐτῷ
φανερὸν
ποιήσαντος,
ὡς
|
ἕλοιτο |
μᾶλλον
τὴν
ἰδίαν
ὑβρίσαι
θυγατέρα |
[12, 2] |
τὰ
δέοντα
πρὸς
τὴν
δίαιταν.
|
διετέτακτο |
δὲ
τοῦτον
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως |
[12, 6] |
ποιεῖν
ἀναγκάζειν
τοὺς
Ἰουδαίους
ἃ
|
διετέτακτο |
καὶ
θύειν
τοὺς
ἐκεῖ
κελευόντων, |
[12, 5] |
τιμωρίας
κατηκολούθουν
οἷς
ὁ
βασιλεὺς
|
διετέτακτο, |
οἱ
δὲ
δοκιμώτατοι
καὶ
τὰς |
[12, 2] |
τὸν
μαίανδρον
πλέγμα
τι
σχοινοειδὲς
|
περιῆκτο |
ῥόμβῳ
τὴν
κατὰ
μέσον
ὄψιν |
[12, 4] |
τοὺς
ἐν
τοῖς
πότοις
γέλωτας
|
ἀπεδέδεικτο, |
παρακαλεσάντων
αὐτὸν
τῶν
κατακειμένων
τῇ |
[12, 1] |
πίστεις
βεβαιοτάτους
ὑπάρχοντας
ἐξ
ὧν
|
ἀπεκρίναντο |
Ἀλεξάνδρῳ
πρεσβευσαμένῳ
πρὸς
αὐτοὺς
μετὰ |
[12, 2] |
τὴν
μὲν
οὖν
στεφάνην
παλαιστιαίαν
|
εἰργάσαντο, |
τὰ
δὲ
κυμάτια
στρεπτὰ
τὴν |
[12, 9] |
τῶν
Ἰουδαίων
πολλὰ
τοὺς
Ἰουδαίους
|
εἰργάσαντο: |
τοὺς
γὰρ
ἀναβαίνοντας
εἰς
τὸ |
[12, 7] |
αὐτοὺς
δὲ
τέρπων.
τοσαύτῃ
δ'
|
ἐχρήσαντο |
τῇ
περὶ
τὴν
ἀνανέωσιν
τῶν |
[12, 11] |
κέρατι
οἱ
τὸ
εὐώνυμον
ἔχοντες
|
ἐκυκλώσαντο |
τὸν
Ἰούδαν
διώκοντα
καὶ
λαμβάνουσι |
[12, 6] |
δὲ
καὶ
διασωθέντες
τῷ
Ματταθίᾳ
|
προσέθεντο |
κἀκεῖνον
ἄρχοντα
ἀπέδειξαν.
ὁ
δὲ |
[12, 3] |
καὶ
τὴν
Σαμάρειαν,
ἑκουσίως
αὐτῷ
|
προσέθεντο |
οἱ
Ἰουδαῖοι
καὶ
τῇ
πόλει |
[12, 2] |
περὶ
τὸν
κύκλον
τῆς
τραπέζης
|
εἴληντο. |
ὑπὸ
δὲ
τὴν
τῶν
ὠῶν |
[12, 2] |
μεταγωγὴν
τῆς
τραπέζης
ἐλάσσονα
βλέπεσθαι.
|
ἐνδιέκειντο |
δὲ
ταῖς
σχοινίσιν
τῆς
τορείας |
[12, 8] |
τοὺς
Ἰδουμαίους
οὐκ
ἀνίεσαν,
ἀλλ'
|
ἐνέκειντο |
πανταχόθεν
αὐτοῖς,
τήν
τε
Χεβρῶνα |
[12, 10] |
τῶν
ἱερέων
τινὲς
καὶ
πρεσβυτέρων
|
ἠσπάζοντο |
καὶ
τὰς
θυσίας
ἐπεδείκνυον,
ἃς |
[12, 3] |
ὑπαρχόντων
κατὰ
τὴν
προειρημένην
πολιτείαν
|
ἀφείλοντο: |
ἅμα
γὰρ
καὶ
τῆς
πρότερον |
[12, 4] |
ἀπαιτῶν
τοὺς
Ἀσκαλωνίτας,
ἐπεὶ
μηδὲν
|
ἐβούλοντο |
διδόναι,
ἀλλὰ
καὶ
προσύβριζον
αὐτόν, |
[12, 8] |
λίθοις
ἐμπεφράκεσαν
καὶ
τὴν
διέξοδον
|
ἀπετέμοντο. |
μὴ
πειθομένων
δὲ
τῶν
Ἐμφραίων |
[12, 1] |
ἀγωγὴν
τῶν
ἐθῶν
ἀποσώζειν
προαιρουμένοις
|
ἐγίγνοντο |
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
ἐπολέμουν,
τῶν |
[12, 1] |
ἄλλων
Ἰουδαίων
εἰς
τὴν
Αἴγυπτον
|
παρεγίγνοντο |
τῆς
τε
ἀρετῆς
τῶν
τόπων |
[12, 5] |
τοὔνομα.
Σίμωνι
γὰρ
οὗτοι
τρεῖς
|
ἐγένοντο |
παῖδες,
καὶ
εἰς
τοὺς
τρεῖς |
[12, 5] |
Μενελάου
μοίρας
οἱ
Τωβίου
παῖδες
|
ἐγένοντο, |
τὸ
δὲ
πλέον
τοῦ
λαοῦ |
[12, 8] |
κἀκεῖθεν
ὁρμηθέντες
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
|
παρεγένοντο |
ψάλλοντές
τε
καὶ
ὑμνοῦντες
καὶ |
[12, 2] |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
νόμων
ἑρμηνείαν
|
ἐτρέποντο. |
Μεταγραφέντος
δὲ
τοῦ
νόμου
καὶ |
[12, 2] |
ἔπειτ'
ἐπὶ
τὴν
τοῦ
σώματος
|
ἀπηλλάττοντο |
θεραπείαν
ἀφθόνως
αὐτοῖς
τῶν
πρὸς |
[12, 4] |
ἄνδρας
ἀνῃρημένους
ἀνοίγοντες
τὰς
πύλας
|
ἐδέχοντο |
προθύμως
τὸν
Ἰώσηπον
καὶ
τοὺς |
[12, 6] |
δὲ
ἀμύνασθαι
διὰ
τὴν
ἡμέραν
|
ἀπέσχοντο |
μηδ'
ἐν
κακοῖς
παραβῆναι
τὴν |
[12, 5] |
εὑρέθη
καὶ
αὐτοὶ
κακοὶ
κακῶς
|
ἀπώλλυντο. |
(Ταῦτα
βλέποντες
οἱ
Σαμαρεῖται
πάσχοντας |
[12, 2] |
τοὺς
ἄλλους,
οἳ
τὰς
κατευχὰς
|
ἐποιοῦντο, |
παρῃτήσατο,
τῶν
δὲ
παραγενομένων
ἕνα |
[12, 7] |
οὔτε
γὰρ
οἱ
φόροι
πάντες
|
ἐτελοῦντο |
διὰ
τὰς
τῶν
ἐθνῶν
στάσεις |
[12, 5] |
ὅσα
ἦν
αὐτοῖς
πάτρια
παρέντες
|
ἐμιμοῦντο |
τὰ
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
ἔργα. |
[12, 4] |
τὰς
ἰδίας
ἕκαστοι
τῶν
ἐπισήμων
|
ὠνοῦντο |
πατρίδας
φορολογεῖν
καὶ
συναθροίζοντες
τὸ |
[12, 10] |
ἀπέκτεινεν,
τοὺς
δὲ
ἄλλους,
ὅσοι
|
διενοοῦντο |
πρὸς
αὐτὸν
ἀναχωρεῖν,
ἐπέστρεψεν
τοῖς |
[12, 5] |
λυμαινόμενοι
ζῶντες
ἔτι
καὶ
ἐμπνέοντες
|
ἀνεσταυροῦντο, |
τὰς
δὲ
γυναῖκας
καὶ
τοὺς |
[12, 9] |
αὐτοὺς
ἔστησε
μηχάνημα
κἀκεῖνοι
πάλιν
|
ἀντεμηχανῶντο. |
τροφὴ
δ'
αὐτοὺς
ἐπιλελοίπει,
τοῦ |
[12, 11] |
ὅπου
καὶ
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
|
τέθαπτο, |
κηδεύουσιν
πενθήσαντος
ἐπὶ
συχνὰς
αὐτὸν |
[12, 2] |
ἦν
ἀλλὰ
μὴ
λίθῳ
πολυτελεῖ
|
διείληπτο, |
σμίλαξι
κισσοῦ
καὶ
πετάλοις
ἀμπέλων |
[12, 2] |
ἰδέαν,
κατ'
αὐτοῦ
δὲ
ῥάβδωσις
|
ἀναγέγλυπτο, |
καθ'
ἧς
πλέγμα
ῥομβωτὸν
δικτύοις |
[12, 2] |
αὐτῇ
μαίανδρος
πηχυαῖος
τὸ
ὕψος
|
ἐξείργαστο |
κατὰ
σύνθεσιν
λίθων
παντοίων
τὴν |
[12, 2] |
σμίλαξι
κισσοῦ
καὶ
πετάλοις
ἀμπέλων
|
ἐσκίαστο |
φιλοτέχνως
ἐντετορευμένων.
ταῦτα
δ'
ἐγίγνετο |
[12, 2] |
τὸ
πᾶν
ἔλασμα
τῶν
ποδῶν
|
ἐρήρειστο. |
ἀνέγλυψαν
δὲ
λεπτομερεῖ
καὶ
φιλοπονωτάτῃ |
[12, 2] |
συμβολῆς
τὸ
ἀνεπίγνωστον,
οὕτως
γὰρ
|
ἥρμοστο, |
καὶ
τοῦτο
ποιήσας
χρόνῳ
πλείονι |
[12, 2] |
δικτύοις
ἐμφερὲς
ἕως
τοῦ
χείλους
|
ἀνείλκυστο: |
τὰ
δὲ
μέσα
λίθων
ἀσπίδια |
[12, 10] |
ἀντίγραφον
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ἀπέστειλεν,
|
αὐτὸ |
δ'
εἰς
τὸ
Καπετώλιον
εἰς |
[12, 11] |
καὶ
τῆς
ὑπὸ
Μακεδόσιν
ἐξαρπάσας
|
αὐτὸ |
δουλείας.
τὴν
δ'
ἀρχιερωσύνην
ἔτος |
[12, 6] |
ἐν
τῇ
κώμῃ.
τὸ
δ'
|
αὐτὸ |
καὶ
ἄλλοι
ποιήσαντες
μετὰ
τέκνων |
[12, 9] |
ἱεροῦ.
εἰσελθὼν
δὲ
Ἀντίοχος
εἰς
|
αὐτὸ |
καὶ
θεασάμενος
ὀχυρὸν
οὕτως
τὸ |
[12, 8] |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
ἕωθεν
ἐπ'
|
αὐτὸ |
παραγίνεται.
καὶ
καταλαβὼν
ἤδη
τοῖς |
[12, 11] |
στρατιὰν
ἀλαλάξασαν
προσιέναι.
τὸ
δ'
|
αὐτὸ |
ποιήσας
ὁ
Ἰούδας
συμβάλλει
τοῖς |
[12, 2] |
μεταβαλόντα,
δύνασθαι
γὰρ
τῆς
εἰς
|
αὐτὸ |
χορηγίας
εὐποροῦντα,
ἔχειν
ἐν
τῇ |
[12, 4] |
ἐτῶν
οὗτος
ὁ
παῖς
νεώτερος
|
ἐπεδείκνυτο |
τὴν
φυσικὴν
ἀνδρείαν
καὶ
σύνεσιν, |
[12, 4] |
ἐπιστολάς,
ὧν
τὸ
ἀντίγραφόν
ἐστι
|
τοιοῦτο: |
βασιλεὺς
Λακεδαιμονίων
Ἄρειος
Ὀνίᾳ
χαίρειν. |
[12, 2] |
κατὰ
πολλὴν
τοῦ
βασιλέως
φιλοτιμίαν
|
τοιοῦτο |
τῇ
τε
πολυτελείᾳ
τῆς
ὕλης |
[12, 11] |
λεγόντων,
ὡς
οὐκ
εἰσὶ
πρὸς
|
τοσοῦτο |
μέγεθος
στρατιᾶς
ἀξιόμαχοι,
συμβουλευόντων
δὲ |
[12, 5] |
ὑπερκειμένη
τὸ
ἱερόν:
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
αὐτὴν
ὀχυρώσας
τείχεσιν
ὑψηλοῖς
καὶ |
[12, 2] |
αὐτὸν
ἐκ
τῆς
Ἰουδαίας
παραγίγνεσθαι:
|
τοῦτο |
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς
τιμὴν |
[12, 2] |
παραδεικνύντας
εὐθὺς
καὶ
τὰ
σώματα:
|
τοῦτο |
γὰρ
τοῖς
ἐμαυτοῦ
πράγμασιν
ἡγοῦμαι |
[12, 4] |
τῆς
δὲ
τοῦ
Ἀρίονος
γυναικὸς
|
τοῦτο |
δηλωσάσης
τῇ
Κλεοπάτρᾳ
καὶ
δεηθείσης, |
[12, 4] |
παρ'
αὐτῇ,
φανερὸν
τῷ
βασιλεῖ
|
τοῦτο |
ἐποίησεν
ἡ
Κλεοπάτρα.
ὁ
δὲ |
[12, 2] |
τῆς
ὑπὲρ
ἐμοῦ
προνοίας
ἀνάθημα
|
τοῦτο |
καὶ
μέγιστον
ἀναθήσειν.
βουλόμενος
δὲ |
[12, 2] |
νόμῳ
ἢ
λεῖπον,
πάλιν
ἐπισκοποῦντα
|
τοῦτο |
καὶ
ποιοῦντα
φανερὸν
διορθοῦν,
σωφρόνως |
[12, 2] |
ἡδόμενον
τοῖς
εὖ
ποιοῦσιν
ἐπὶ
|
τοῦτο |
καὶ
σὲ
παρακαλῶ.
(Ταῦτ'
εἰπόντος |
[12, 4] |
βούλησθε.
ποιήσομεν
δὲ
καὶ
ἡμεῖς
|
τοῦτο, |
καὶ
τά
τε
ὑμέτερα
ἴδια |
[12, 5] |
πειθομένοις
ἠπείλησεν
αὐτοῖς,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
κατὰ
πᾶσαν
ἡμέραν
αἰκιζόμενοι
καὶ |
[12, 2] |
εἶναι.
τὸ
μὲν
οὖν
ἀνάθημα
|
τοῦτο |
κατὰ
πολλὴν
τοῦ
βασιλέως
φιλοτιμίαν |
[12, 10] |
ἔθνος
ἢ
προσθεῖναι
ἢ
ἀφελεῖν,
|
τοῦτο |
κοινῇ
γινέσθω
γνώμῃ
τοῦ
δήμου |
[12, 2] |
τὰς
λειτουργίας
εὔχρηστα:
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
λογισάμενος
σύμμετρον
κατεσκευάσθαι
τὴν
προτέραν |
[12, 4] |
συμπόσιον
εὐπρεποῦς
ἐρασθεὶς
τῷ
ἀδελφῷ
|
τοῦτο |
μηνύει
παρακαλῶν
αὐτόν,
ἐπεὶ
καὶ |
[12, 3] |
Φρυγίᾳ
νεωτερίζοντας
μεγάλης
ἐπιστροφῆς
ἡγησάμην
|
τοῦτό |
μοι
δεῖσθαι,
καὶ
βουλευσαμένῳ
μοι |
[12, 7] |
τότε
σκυλεύσειν
ἐπ'
ἀδείας
ἔλεγεν
|
τοῦτο |
μόνον
ἔχοντας
καὶ
μηδὲν
ἕτερον |
[12, 7] |
ἐπιπέσῃ
τῷ
Ἰούδᾳ,
καὶ
πρὸς
|
τοῦτο |
ὁδηγοὺς
ἔχοντος
αὐτοῦ
τινας
τῶν |
[12, 8] |
συνέβη
δ'
αὐτοῖς
τὸ
πταῖσμα
|
τοῦτο |
παρακούσασιν
ὧν
αὐτοῖς
Ἰούδας
ἐπέστειλεν, |
[12, 4] |
φόρους
ἀπαριθμεῖν,
ἔγραφεν
τῷ
Ἀρίονι
|
τοῦτο |
ποιεῖν.
πρὸς
οὖν
τοῦτον
ἀπαιτήσας |
[12, 9] |
ἐπὶ
τὸν
Φίλιππον,
οὐ
μὴν
|
τοῦτο |
ποιῆσαι
φανερὸν
τοῖς
στρατιώταις
καὶ |
[12, 2] |
ἀνεπίγνωστον,
οὕτως
γὰρ
ἥρμοστο,
καὶ
|
τοῦτο |
ποιήσας
χρόνῳ
πλείονι
χάριν
ἔχειν |
[12, 2] |
παρεῖναι
συνέβαινεν
ἐκέλευσεν
ἀπολῦσαι,
παράδοξον
|
τοῦτο |
ποιῶν
καὶ
παρὰ
τὸ
ἔθος: |
[12, 9] |
τιμωρίας
ἄξιον.
εἰ
δὲ
διὰ
|
τοῦτο |
Πολυβίῳ
δοκεῖ
καταστρέψαι
τὸν
βίον |
[12, 2] |
κεχαρισμένον,
τίνι
καὶ
λόγῳ
χρώμενοι
|
τοῦτο |
πράξαιμεν
ἂν
πολλῶν
Ἰουδαίων
ἐν |
[12, 2] |
καὶ
ποιοῦντα
φανερὸν
διορθοῦν,
σωφρόνως
|
τοῦτο |
πράττοντες,
ἵνα
τὸ
κριθὲν
ἅπαξ |
[12, 4] |
τῶν
ὁμολογούντων
ἔχειν
τὰ
τέλη.
|
τοῦτο |
σφόδρα
τοὺς
ἀπὸ
τῶν
πόλεων |
[12, 9] |
ἄκρᾳ
καρτερῶς
ἐπολιόρκει.
ἔτος
ἦν
|
τοῦτο |
τῆς
ἀρχῆς
τοῖς
ἀπὸ
Σελεύκου |
[12, 2] |
ἐργασίαν
ἐπέβλεπεν.
αἴτιον
δ'
ἦν
|
τοῦτο |
τῆς
τῶν
τεχνιτῶν
ἐπιμελείας,
οἳ |
[12, 6] |
καὶ
τοὺς
πολίτας,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τιμηθήσεσθαι
πρὸς
τοῦ
βασιλέως,
ὁ |
[12, 4] |
οὐσίας
ἀναπέμψειν
αὐτῷ:
καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
τοῖς
τέλεσι
συνεπιπράσκετο.
τοῦ
δὲ |
[12, 4] |
καὶ
χρημάτων
ἥττων
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τὸν
ὑπὲρ
τοῦ
λαοῦ
φόρον, |
[12, 3] |
καὶ
νῦν
διαμένειν:
τεκμήριον
δὲ
|
τοῦτο: |
τοὺς
Ἰουδαίους
μὴ
βουλομένους
ἀλλοφύλῳ |
[12, 2] |
τοῦ
τῆς
τραπέζης
πλάτους
εἰς
|
τοῦτο |
τοὺς
πόδας
αὐτῆς
ἐνέθεσαν,
ἔπειτα |
[12, 5] |
ἡμῶν
τὸ
ἀνέκαθεν
Σιδωνίων,
καὶ
|
τοῦτο |
φανερόν
ἐστιν
ἐκ
τῶν
πολιτικῶν |
[12, 6] |
λέγων,
ὡς
εἰ
μὴ
ποιήσουσι
|
τοῦτο |
φυλαττόμενοι
τὸ
νόμιμον,
αὐτοῖς
ἔσονται |
[12, 2] |
κρύσταλλός
τε
λίθος
καὶ
ἤλεκτρον
|
ἐντετύπωτο |
τῇ
παραλλήλῳ
τῆς
ἰδέας
γειτνιάσει |
[12, 4] |
ζεύγη
βοῶν,
ἐξέπεμψεν
ὁδὸν
ἡμερῶν
|
δύο |
εἰς
τὴν
ἐρημίαν
σπεροῦντα
τὴν |
[12, 10] |
παραχρῆμα
διεφθάρησαν
βασιλεύσαντος
Ἀντιόχου
ἔτη
|
δύο, |
καθὼς
ἤδη
που
καὶ
ἐν |
[12, 2] |
ἀρίστας
τρεῖς
καὶ
χρυσοῦ
τάλαντα
|
δύο |
καὶ
κυλίκιον
ταλάντου
καὶ
τὴν |
[12, 3] |
ἐλαίου
καὶ
λιβάνου
ἀργυρίου
μυριάδας
|
δύο |
καὶ
σεμιδάλεως
ἀρτάβας
ἱερᾶς
κατὰ |
[12, 9] |
ἱππεῖς
δὲ
δισμύριοι,
ἐλέφαντες
δὲ
|
δύο |
καὶ
τριάκοντα.
(Ταύτην
οὖν
ἀναλαβὼν |
[12, 2] |
(Ὑποστησάμενοι
τοίνυν
ποιήσασθαι
τὴν
τράπεζαν
|
δύο |
μὲν
καὶ
ἡμίσους
πηχῶν
τὸ |
[12, 4] |
καὶ
αὐτὸς
ἐπικαλούμενος
Ἐπιφανής,
καταλιπὼν
|
δύο |
παῖδας
ἔτι
βραχεῖς
τὴν
ἡλικίαν, |
[12, 2] |
καὶ
κρατῆρας
χρυσοῦς
πρὸς
ἀνάθεσιν
|
δύο. |
παρεκάλεσεν
δ'
αὐτὸν
καὶ
διὰ |
[12, 4] |
εὐτυχίας
ἐπὶ
ἔτη
εἴκοσι
καὶ
|
δύο, |
πατὴρ
μὲν
γενόμενος
ἐκ
μιᾶς |
[12, 4] |
βίου
καταστήσας,
εἴκοσι
ἔτη
καὶ
|
δύο |
τὰ
τέλη
τῆς
Συρίας
καὶ |
[12, 5] |
Ἀντιόχειαν.
(Συνέβη
δὲ
μετὰ
ἔτη
|
δύο |
τῷ
ἑκατοστῷ
καὶ
τεσσαρακοστῷ
καὶ |
[12, 4] |
σὺν
αὐτοῖς
πολλοὺς
ἀπέκτεινεν
καὶ
|
δύο |
τῶν
ἀδελφῶν,
οἱ
δὲ
λοιποὶ |
[12, 2] |
δὲ
κρατήρων
χρύσεοι
μὲν
ἦσαν
|
δύο, |
φολιδωτὴν
δ'
εἶχον
ἀπὸ
τῆς |
[12, 2] |
τοὺς
μὲν
οὖν
χρυσέους
κρατῆρας
|
δύο |
χωροῦντας
ἑκάτερον
ἀμφορέας
τοῦτον
κατεσκεύασαν |