HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre XII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ο  =  144 formes différentes pour 704 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[12, 2]   ἱστοριῶν οὐκ ἐπιμνησθῆναί φησιν Ἑκαταῖος     Ἀβδηρίτης οὐδὲ τῶν κατ' αὐτὴν
[12, 4]   ἀποθανόντος δὲ τούτου μετ' αὐτὸν     ἀδελφὸς Ἀντίοχος κληθεὶς Ἐπιφανὴς
[12, 2]   υἱὸν καταλιπόντος τὸν κληθέντα Ὀνίαν     ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἐλεάζαρος, περὶ οὗ
[12, 8]   (Ἰούδας δὲ Μακαβαῖος καὶ     ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἰωνάθης διαβάντες τὸν
[12, 8]   αὐτὸς δὲ Ἰούδας καὶ     ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἰωνάθης ἐν τῇ
[12, 9]   περὶ ἑξακοσίους ἀναιρεῖ. Ἐλεάζαρος δ'     ἀδελφὸς αὐτοῦ, ὃν Αὐρὸν ἐκάλουν,
[12, 4]   παρὰ Ἰωσήπῳ ξενισθείς, θεασάμενος αὐτὸν     Ἀθηνίων εὐθὺς ἐποίει τῷ βασιλεῖ
[12, 3]   κείμενοι. νικήσας μέντοι τὸν Πτολεμαῖον     Ἀντίοχος τὴν Ἰουδαίαν προσάγεται. τελευτήσαντος
[12, 2]   καὶ τὴν τῶν προειρημένων γνώμην     Ἀρισταῖος, προσελθὼν τῷ βασιλεῖ λόγους
[12, 4]   τῷ παιδί, σφόδρα γὰρ ἦν     Ἀρίων ἐν τιμῇ παρ' αὐτῇ,
[12, 4]   τοῦ παιδὸς ἐθαύμασεν. (Μαθὼν δὲ     Ἀρίων, ὅτι τοῦτον βασιλεὺς
[12, 2]   τῶν κομιζόντων. ἔρρωσο. (Ταῦτα μὲν     ἀρχιερεὺς ἀντέγραψεν. ἐμοὶ δ' οὐκ
[12, 2]   γέροντες, τῷ βασιλεῖ κομίσαι     ἀρχιερεὺς αὐτοῖς ἔδωκεν, καὶ τῶν
[12, 10]   φυγάδες καὶ μετ' αὐτῶν Ἄλκιμος     ἀρχιερεύς, κατηγόρουν τοῦ ἔθνους παντὸς
[12, 4]   πλείους τοῖς πρεσβυτέροις συνεμάχουν καὶ     ἀρχιερεὺς Σίμων διὰ τὴν συγγένειαν:
[12, 10]   ἐκ τοῦ δήμου προσέχοντες οἷς     Βακχίδης ἐπεκηρυκεύσατο καὶ νομίσαντες οὐδὲν
[12, 10]   ἐξορμήσας δὲ ἀπὸ τῆς Ἀντιοχείας     Βακχίδης μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ
[12, 9]   ὅτι τὸν θεῖον αὐτοῦ Μενέλαον     βασιλεὺς ἀνελὼν τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀλκίμῳ
[12, 7]   ταῦτα μὲν ἐπιστείλας τῷ Λυσίᾳ     βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐξήλασεν εἰς τὴν
[12, 5]   διὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίων δέος     βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐπὶ τὴν Ἱεροσολυμιτῶν
[12, 7]   εἰς τὴν παραλίαν. (Ταῦτα ἀκούσας     βασιλεὺς Ἀντίοχος μεγάλως ὠργίσθη τοῖς
[12, 9]   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ     βασιλεὺς Ἀντίοχος τὴν ἄνω χώραν
[12, 2]   τὰ παρ' ἐκείνοις. δόξας οὖν     βασιλεὺς ἄριστα τὸν Δημήτριον φιλοτιμουμένῳ
[12, 9]   ἔγνωσαν, ἀλλ' ἐκέλευσεν τὸν Λυσίαν     βασιλεὺς αὐτῷ τε καὶ τοῖς
[12, 4]   δὲ Ἀρίων, ὅτι τοῦτον     βασιλεὺς διετέθη τὸν τρόπον καὶ
[12, 5]   τῆς ἐπηγγελμένης τιμωρίας κατηκολούθουν οἷς     βασιλεὺς διετέτακτο, οἱ δὲ δοκιμώτατοι
[12, 9]   καταλιπεῖν. πέμψας οὖν τὸν Μενέλαον     βασιλεὺς εἰς Βέροιαν τῆς Συρίας
[12, 2]   (Τοιαύτης οὖν τῆς εἰσδόσεως γενομένης     βασιλεὺς ἐκέλευσεν τῷ ἀρχιερεῖ τῶν
[12, 2]   αὐτῷ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν     βασιλεὺς ἔλεγεν ἤδη παρόντων αὐτῶν:
[12, 9]   ἀμυνομένων: πρὸς ἕκαστον γὰρ ὧν     βασιλεὺς ἐπ' αὐτοὺς ἔστησε μηχάνημα
[12, 9]   Λυσίας δὲ στρατηγὸς καὶ     βασιλεύς, ἐπεὶ Φίλιππος αὐτοῖς ἀπὸ
[12, 2]   τῶν παρεσκευασμένων ἐτράπησαν. διαλιπὼν δ'     βασιλεὺς ἐφ' ὅσον ἔδοξεν ἀποχρῶντα
[12, 2]   τοῦ Ἀρισταίου ἀναβλέψας εἰς αὐτὸν     βασιλεὺς ἱλαρῷ καὶ γεγηθότι τῷ
[12, 2]   ἀεὶ διαμένῃ. (Ἐχάρη μὲν οὖν     βασιλεὺς καὶ ἐπὶ τούτῳ τὴν
[12, 2]   τὴν εἰς ταῦτα δαπάνην χορηγῶν     βασιλεὺς καὶ παρὼν ἀεὶ τοῖς
[12, 2]   ὄψεις ὁρᾶσθαι. προσκατεσκεύασε δὲ τούτοις     βασιλεὺς καὶ φιάλας τριάκοντα, ὧν
[12, 6]   θύειν τοὺς ἐκεῖ κελευόντων, ὡς     βασιλεὺς κελεύσειεν, διά τε τὴν
[12, 4]   τῶν ἐν ἑκάστῃ πόλει ἐπίπρασκεν     βασιλεύς. ὁρῶντες οὖν οὗτοι κατὰ
[12, 2]   Ἐλισαῖον ὄνομα ὄντα ἱερέα παρεκάλεσεν     βασιλεὺς ποιήσασθαι κατευχάς. δὲ
[12, 9]   ἡγεμόνες τῇ γνώμῃ. (Καὶ πέμψας     βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἰούδαν καὶ
[12, 5]   δὲ καὶ τῷ θυσιαστηρίῳ βωμὸν     βασιλεὺς σύας ἐπ' αὐτοῦ κατέσφαξε,
[12, 5]   τῶν Σαμαρέων δεηθέντων ἀντέγραψεν αὐτοῖς     βασιλεὺς τάδε: βασιλεὺς Ἀντίοχος Νικάνορι.
[12, 2]   ἐξευμενισάμενος τὸν θεόν. (Παραλαβὼν δ'     βασιλεὺς ταῦτα παρὰ τοῦ Δημητρίου,
[12, 2]   τῶν ἐνειλημάτων ἐπέδειξαν αὐτῷ, θαυμάσας     βασιλεὺς τῆς ἰσχνότητος τοὺς ὑμένας
[12, 2]   πολυτέλειαν καὶ κατασκευήν, ἣν ἀπέστειλεν     βασιλεὺς τῷ θεῷ, οὐκ ἀνεπιτήδειον
[12, 2]   εἶχεν μὲν οὖν δι' ἐννοίας     βασιλεὺς ὑπερμεγεθέστατον τοῖς μέτροις ἀπεργάσασθαι
[12, 2]   συμφέρειν. προσαγγελλέτω δὲ τοὺς ἀπειθήσαντας     βουλόμενος, ὧν τὰς οὐσίας εἰς
[12, 3]   συνηγορήσαντος αὐτοῖς Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ:     γὰρ Ἀγρίππας ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ
[12, 4]   οὐκ ὄντα ἐλάσσω τρισχιλίων ταλάντων:     γὰρ Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς
[12, 7]   τετραμμένην, τὸ δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον:     γὰρ καπνὸς αὐτοῖς πόρρωθεν οὖσιν
[12, 5]   Ἰησοῦ> τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀντίοχος δίδωσιν:     γὰρ παῖς, ὃν Ὀνίας καταλελοίπει,
[12, 7]   ἐν τῷ στρατοπέδῳ τοὺς ἐχθροὺς     Γοργίας, ἀλλ' ὑπονοήσας ἀναχωρήσαντας αὐτοὺς
[12, 9]   ταύτην ὑφ' ἡμῶν ἀληθῆ νομιζόντων.  (Ὁ   δ' Ἀντίοχος πρὶν τελευτᾶν
[12, 2]   εἰς Ἱεροσόλυμα ὑπὸ Πτολεμαίου ἀναθήματα.     δ' ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος ἀναθεὶς αὐτὰ
[12, 9]   καὶ πλήξας ἀπέκτεινε τὸν ἐλέφαντα.     δ' ἐπικατενεχθεὶς τῷ Ἐλεαζάρῳ διαφθείρει
[12, 4]   αὐτῷ δωρεὰν ἣν βούλεται λαμβάνειν.     δ' οὐδὲν πλέον ἠξίωσεν αὐτῷ
[12, 10]   δόλῳ γὰρ αὐτὸν ἐβούλετο λαβεῖν.     δ' οὐκ ἐπίστευσεν: ἑώρα γάρ,
[12, 4]   ἤγαγε πρὸς αὐτὸν καὶ συγκατεκοίμισεν.     δ' ὑπὸ μέθης ἀγνοήσας τἀληθὲς
[12, 4]   μεγαλοδωρεῖσθαι νομίζοντες οὐ πλεῖον εἴκοσι,     δ' Ὑρκανὸς οὓς ὠνήσατο παῖδας
[12, 4]   αὐτῷ ὥστ' ἐκπλῆσαι τὴν ἐπιθυμίαν.     δὲ ἀδελφὸς ἀσμένως δεξάμενος τὴν
[12, 7]   δύναμιν ὥρμησεν ἐπὶ τὸν Ἰούδαν.     δὲ ἀπήντησεν αὐτῷ καὶ συμβαλὼν
[12, 10]   τὸν Νικάνορα μετὰ τῆς δυνάμεως.     δὲ ἀσπασάμενος τὸν Ἰούδαν καὶ>
[12, 11]   ὁμόσε χωρῆσαι τοῖς πολεμίοις ἔλεγεν.  (Ὁ   δὲ Βακχίδης ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ
[12, 10]   ὄντας προαιρέσεως ἐπίστευσαν αὑτοὺς ἐκείνοις.     δὲ Βακχίδης ὀλιγωρήσας τῶν ὅρκων
[12, 9]   Ἄλκιμος καὶ Ἰάκιμος κληθείς.     δὲ βασιλεὺς Ἀντίοχος ὁρῶν ἤδη
[12, 4]   ἄνθρωπος ὢν κἀγὼ νῦν πεποίηκα.     δὲ βασιλεὺς θαυμάζει τὴν ἀπόκρισιν
[12, 9]   σταδίους ἀπέχοντι τῶν πολεμίων ἑβδομήκοντα.     δὲ βασιλεὺς ὁρμήσας ἀπὸ τῆς
[12, 10]   βασιλέως ἔλεγον ἐπιφέρειν τῷ θεῷ.     δὲ βλασφημήσας αὐτοὺς ἠπείλησεν, εἰ
[12, 4]   γῆν ἀποκρύψας τοὺς ζευκτῆρας ἱμάντας.     δὲ γενόμενος ἐν τῷ τόπῳ
[12, 2]   αὐτῆς οὔτε τῶν ποιητῶν ἐπεμνήσθη.     δὲ Δημήτριος μηδένα τολμῆσαι τῆς
[12, 10]   ὑπὸ τῶν περὶ Ἰούδαν τετολμημένα.  (Ὁ   δὲ Δημήτριος παροξυνθεὶς ἐκπέμπει Βακχίδην
[12, 10]   δυνάμεως ἐπ' αὐτὸν ἰσχυρᾶς ἀποσταλείσης.  (Ὁ   δὲ Δημήτριος τοῦτ' ἤδη καὶ
[12, 2]   τὰς καλλίστας πρὸς τῇ ἄκρᾳ.  (Ὁ   δὲ ἐπὶ τῆς τῶν ξένων
[12, 7]   κώμης τῆς Ἰουδαίας αὐτόθι στρατοπεδεύεται.     δὲ Ἰούδας ἀπαντήσας αὐτῷ καὶ
[12, 8]   τι τῶν ἐπεσταλμένων αὐτοῖς ἐσόμενον.     δὲ Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ
[12, 9]   τρόπῳ τούτῳ τὸν βίον κατέστρεψεν.  (Ὁ   δὲ Ἰούδας ὁρῶν τὴν τῶν
[12, 7]   αὐτοὶ δείσαντες εἰς φυγὴν ἐτράπησαν.     δὲ Ἰούδας ὡς ἀμαχητὶ τῶν
[12, 4]   πρὸς τὸν Ἰώσηπον οὔπω παρόντα.     δὲ Ἰώσηπος διαπέμψας πρὸς τοὺς
[12, 4]   ἰδίας ἕκαστοι πατρίδας μετ' αἰσχύνης.  (Ὁ   δὲ Ἰώσηπος λαβὼν παρὰ τοῦ
[12, 6]   Ματταθίᾳ προσέθεντο κἀκεῖνον ἄρχοντα ἀπέδειξαν.     δὲ καὶ σαββάτοις αὐτοὺς ἐδίδαξε
[12, 7]   ἀνέβαινεν πρὸς τοὺς ἄνω σατράπας.  (Ὁ   δὲ Λυσίας ἐπιλεξάμενος Πτολεμαῖον τὸν
[12, 10]   μηδεμίαν φειδὼ ποιεῖσθαι τοῦ ἔθνους.     δὲ Νικάνωρ παραγενόμενος εἰς Ἱεροσόλυμα
[12, 10]   ῥύσασθαι ἐκ τῶν πολεμίων αὐτούς.     δὲ Νικάνωρ, ὡς ἐκ τῶν
[12, 4]   εὕρῃ καλλίστων καὶ πολυτελῶν χρήματα.     δὲ νομίζων δέκα ταλάντων ἔσεσθαι
[12, 5]   οὖν Ἰησοῦς Ἰάσονα αὑτὸν μετωνόμασεν,     δὲ Ὀνίας ἐκλήθη Μενέλαος. στασιάσαντος
[12, 4]   βασιλεῖ τοῦτο ἐποίησεν Κλεοπάτρα.     δὲ Πτολεμαῖος πέμψας πρὸς τὸν
[12, 1]   περὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἀπεφήνατο.     δὲ Πτολεμαῖος πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν
[12, 4]   τε εἴη καὶ φιλότιμος νεανίσκος.     δὲ Πτολεμαῖος πρῶτός τε αὐτὸν
[12, 2]   παρεκάλεσεν βασιλεὺς ποιήσασθαι κατευχάς.     δὲ στὰς εἰς μέσον ηὔχετο
[12, 4]   περὶ τῶν Ὀνίᾳ πραττομένων ἐγκαλεῖν.     δέ συγγίνωσκε, φησίν, αὐτῷ διὰ
[12, 10]   σημεῖον, ὅπως συλλάβωσι τὸν Ἰούδαν.     δὲ συνεὶς τὴν ἐπιβουλὴν ἐκπηδήσας
[12, 3]   θεῷ δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι χρῆσθαι.     δέ τι τούτων παραβὰς ἀποτινύτω
[12, 9]   καὶ λαβὼν αὐτὸν ὑποχείριον ἀπέκτεινεν.     δὲ τοῦ ἀρχιερέως υἱὸς Ὀνίας,
[12, 3]   τῶν ἱστοριῶν αὐτοῦ φησιν οὕτως:     δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας
[12, 4]   ἀρχιερεὺς Σίμων διὰ τὴν συγγένειαν:     δὲ Ὑρκανὸς ἐπανελθεῖν μὲν οὐκέτι
[12, 11]   λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν κατόπιν γενόμενοι.     δὲ φυγεῖν οὐ δυνάμενος, ἀλλὰ
[12, 2]   δὲ τριῶν ἡμερῶν παραλαβὼν αὐτοὺς     Δημήτριος καὶ διελθὼν τὸ ἑπταστάδιον
[12, 2]   ἑβδομήκοντα καὶ δυσὶν λαβόντος, συναγαγὼν     Δημήτριος τοὺς Ἰουδαίους ἅπαντας εἰς
[12, 2]   αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ Περσῶν ὅτ' ἐκράτουν     ἐμὸς πατὴρ ἐτίμησεν, καὶ τοὺς
[12, 8]   Ἰουδαίοις. αὐτὸς δὲ καὶ Ἰωνάθης     ἕτερος ἀδελφὸς μετ' ὀκτακισχιλίων στρατιωτῶν
[12, 8]   τῶν Ἰουδαίων ἀπέθανεν. (Ἰώσηπος δὲ     Ζαχαρίου καὶ Ἀζαρίας, οὓς κατέλιπεν
[12, 4]   τελευτήσαντος γὰρ Ἐλεαζάρου τὴν ἀρχιερωσύνην     θεῖος αὐτοῦ Μανασσῆς παρέλαβεν, μεθ'
[12, 4]   Σαμαρείας κατασχών. ἀπέθανεν δὲ καὶ     θεῖος αὐτοῦ Ὀνίας τὴν ἀρχιερωσύνην
[12, 7]   ἔλεγεν μετὰ πολλὰς νίκας, ἃς     θεὸς αὐτοῖς ἔδωκεν, ἀναβῆναι δεῖν
[12, 8]   ἐφεπόμενος δὲ μετὰ τοῦ στρατεύματος     Ἰούδας ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν ὡς
[12, 10]   δὲ τὸν Ἄλκιμον ἤδη μέγαν     Ἰούδας γινόμενον καὶ πολλοὺς διεφθαρκότα
[12, 7]   τῶν Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως στρατηγῶν     Ἰούδας ἐκκλησιάσας ἔλεγεν μετὰ πολλὰς
[12, 8]   πρὸς τούτους πολέμους συνεχεῖς ἐκφέρων     Ἰούδας ἐπέχειν αὐτοὺς τῆς καταδρομῆς
[12, 10]   ῥίψαντες τὰς πανοπλίας. ἐπιδιώκων δὲ     Ἰούδας ἐφόνευσεν καὶ ταῖς σάλπιγξι
[12, 8]   καὶ Ἀζαρίας, οὓς κατέλιπεν στρατηγοὺς     Ἰούδας καθ' ὃν καιρὸν Σίμων
[12, 8]   ἐν τῇ Πτολεμαίδι, αὐτὸς δὲ     Ἰούδας καὶ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[12, 10]   φρονεῖ. ταῦτα διαπρεσβευσαμένου τοῦ Νικάνορος     Ἰούδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ
[12, 7]   ἐπιφαίνεται τοῖς ἐν Ἐμμαοῖ πολεμίοις     Ἰούδας μετὰ τρισχιλίων φαύλως ὡπλισμένων
[12, 7]   Μακεδόνες καταλύσουσιν αὐτόν. (Ἑώρταζε δὲ     Ἰούδας μετὰ τῶν πολιτῶν τὴν
[12, 9]   ὄρη κεκραγότων αὐτῶν. ταῦτα ὁρῶν     Ἰούδας οὐ κατεπλάγη, δεξάμενος δὲ
[12, 11]   προσιέναι. τὸ δ' αὐτὸ ποιήσας     Ἰούδας συμβάλλει τοῖς πολεμίοις, καὶ
[12, 11]   μάχης μέχρι δυσμῶν παρατεινομένης, ἰδὼν     Ἰούδας τὸν Βακχίδην καὶ τὸ
[12, 4]   μέντοι τὴν πρὸς τὸν υἱὸν     Ἰώσηπος ἀπεκρύπτετο φοβούμενος τὸν βασιλέα.
[12, 4]   ἐπιτρέπειν ἀναβὰς εἰς τὸ ἱερὸν     Ἰώσηπος καὶ συγκαλέσας τὸ πλῆθος
[12, 10]   τῶν φίλων, οὗτος γάρ ἐστιν     καὶ ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων πόλεως
[12, 2]   παῖς αὐτοῦ Σίμων γίγνεται διάδοχος     καὶ δίκαιος ἐπικληθεὶς διά τε
[12, 9]   μετὰ τὸν Μενελάου θάνατον Ἄλκιμος     καὶ Ἰάκιμος κληθείς. δὲ
[12, 6]   πραγμάτων παῖς αὐτοῦ Ἰούδας     καὶ Μακκαβαῖος ἑκατοστῷ ἔτει καὶ
[12, 6]   δ' αὐτῷ υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης     καλούμενος Γάδδης καὶ Σίμων
[12, 6]   κληθεὶς Θάτις καὶ Ἰούδας     καλούμενος Μακαβαῖος καὶ Ἐλεάζαρος
[12, 7]   βίον ἀνακτήσασθαι, οὗτος δ' ἦν     κατὰ τοὺς νόμους καὶ τὴν
[12, 6]   καλούμενος Μακαβαῖος καὶ Ἐλεάζαρος     κληθεὶς Αὐρὰν καὶ Ἰωνάθης
[12, 6]   κληθεὶς Αὐρὰν καὶ Ἰωνάθης     κληθεὶς Ἀφφοῦς. οὗτος οὖν
[12, 4]   μετ' αὐτὸν ἀδελφὸς Ἀντίοχος     κληθεὶς Ἐπιφανὴς τὴν βασιλείαν κατέσχεν.
[12, 6]   καλούμενος Γάδδης καὶ Σίμων     κληθεὶς Θάτις καὶ Ἰούδας
[12, 1]   τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ Ἀγαθαρχίδης     Κνίδιος τὰς τῶν διαδόχων
[12, 1]   Μακεδονίαν εἶχεν Κάσσανδρος, Πτολεμαῖος δὲ     Λάγου τὴν Αἴγυπτον εἰλήφει. στασιαζόντων
[12, 4]   τιμῆς Ὀνίας γίνεται, πρὸς ὃν     Λακεδαιμονίων βασιλεὺς Ἄρειος πρεσβείαν τε
[12, 10]   εἰ μὴ παραδοίη τὸν Ἰούδαν     λαὸς αὐτῷ, καθαιρήσειν ὅταν ἐπανέλθῃ
[12, 10]   τελευτήσαντος δὲ τούτου τὴν ἀρχιερωσύνην     λαὸς τῷ Ἰούδᾳ δίδωσιν, ὃς
[12, 7]   λοιποῖς ἦν ἐπίφοβος. ἀμέλει κατανοήσας     Λυσίας τὸ φρόνημα τῶν Ἰουδαίων,
[12, 8]   οἰκείαν πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἰούδας δὲ     Μακαβαῖος καὶ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[12, 6]   κληθεὶς Ἀφφοῦς. οὗτος οὖν     Ματταθίας ἀπωδύρετο τοῖς τέκνοις τὴν
[12, 6]   τοῦτο τιμηθήσεσθαι πρὸς τοῦ βασιλέως,     Ματταθίας οὐκ ἔφασκεν ποιήσειν, οὐδ'
[12, 6]   καθ' προσέταξεν Ἀντίοχος, θυμωθεὶς     Ματταθίας ὥρμησεν ἐπ' αὐτὸν μετὰ
[12, 3]   τούτοις ἡμῶν τοῖς λόγοις Πολύβιος     Μεγαλοπολίτης: ἐν γὰρ τῇ ἑξκαιδεκάτῃ
[12, 7]   ἡμέρᾳ συμβαλοῦντες τοῖς πολεμίοις. (Καὶ     μὲν Ἰούδας ταῦτα παραθαρσύνων τὴν
[12, 5]   ἧκεν ἀρχιερωσύνη, καθὼς δεδηλώκαμεν.     μὲν οὖν Ἰησοῦς Ἰάσονα αὑτὸν
[12, 8]   μηδένα, ἕως ἂν αὐτὸς ἐπανέλθῃ.     μὲν οὖν Σίμων παραγενόμενος εἰς
[12, 4]   τοῦ ἤθους λίαν ἠγάπησεν. (Καὶ     μὲν πρεσβευτὴς ἐλθὼν εἰς Αἴγυπτον
[12, 4]   ἔτι βραχεῖς τὴν ἡλικίαν, ὧν     μὲν πρεσβύτερος Φιλομήτωρ ἐκαλεῖτο, Φύσκων
[12, 10]   ὅταν ἐπανέλθῃ τὸν ναόν. καὶ     μὲν ταῦτ' ἀπειλήσας ἐξῆλθεν ἀπὸ
[12, 11]   τῆς νῦν φυγῆς ὕβριν. καὶ     μὲν ταῦτα πρὸς τοὺς ὑπολειφθέντας
[12, 4]   πρεσβύτερος Φιλομήτωρ ἐκαλεῖτο, Φύσκων δὲ     νεώτερος. Ὑρκανὸς δὲ ὁρῶν μεγάλην
[12, 10]   προαιρέσεως αὐτοῦ καὶ τῆς ἐνέδρας     Νικάνωρ γενομένης πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ
[12, 10]   αὐτῶν ἀπέκτεινεν καὶ τελευταῖον αὐτὸς     Νικάνωρ λαμπρῶς ἀγωνιζόμενος ἔπεσεν. οὗ
[12, 3]   συνεστράτευσαν αὐτοῖς: καὶ γὰρ Σέλευκος     Νικάτωρ ἐν αἷς ἔκτισεν πόλεσιν
[12, 4]   ἀδελφὸς Ἐλεαζάρου, καθὼς προεῖπον. οὗτος     Ὀνίας βραχὺς ἦν τὴν διάνοιαν
[12, 3]   Ἱεροσολύμων φρουροὺς πολιορκοῦντι προθύμως συνεμάχησαν.     οὖν Ἀντίοχος δίκαιον ἡγησάμενος τὴν
[12, 9]   αὐτοῦ βοήθεια πεμφθείη. ταῦτ' ἀκούσας     παῖς Ἀντίοχος ὠργίσθη καὶ τοὺς
[12, 6]   δὲ τὴν προστασίαν τῶν πραγμάτων     παῖς αὐτοῦ Ἰούδας καὶ
[12, 3]   προσάγεται. τελευτήσαντος δὲ τοῦ Φιλοπάτορος     παῖς αὐτοῦ μεγάλην ἐξέπεμψε δύναμιν
[12, 2]   τοιαύτης: τελευτήσαντος Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέως     παῖς αὐτοῦ Σίμων γίγνεται διάδοχος
[12, 4]   δωρεὰς τῷ βασιλεῖ. παροξυνθεὶς δ'     παῖς εἰς δεσμὰ τὸν Ἀρίονα
[12, 4]   δὲ ὢν τρισκαίδεκα ἐτῶν οὗτος     παῖς νεώτερος ἐπεδείκνυτο τὴν φυσικὴν
[12, 4]   τῇ σωφροσύνῃ. διαλιπὼν δὲ ὀλίγον     παῖς συνεβούλευε τῷ πατρὶ δῶρα
[12, 3]   ἔδωκεν Ἀντίοχος Σελεύκου υἱωνὸς     παρὰ τοῖς Ἕλλησιν Θεὸς λεγόμενος,
[12, 11]   πολεμίοις. ἀλλ' εἰ καὶ τελευτὴν     παρών μοι καιρὸς φέρει καὶ
[12, 4]   ἀσώτως ζῆν διεγνωκότι, καὶ πῶς     πατὴρ αὐτοῦ συναγάγοι τὴν οὐσίαν
[12, 4]   ἐκ τούτου στόχασαι, ὅτι καὶ     πατὴρ αὐτοῦ τὴν Συρίαν ἅπασαν
[12, 4]   τοῦτον τὸν τρόπον σπείρας ἣν     πατὴρ αὐτῷ προσέταξε γῆν ὑπέστρεψε
[12, 11]   τὴν Μωδεεῖν κώμην, ὅπου καὶ     πατὴρ αὐτῶν τέθαπτο, κηδεύουσιν πενθήσαντος
[12, 4]   ὑπέστρεψε πρὸς αὐτόν. ἐλθόντα δ'     πατὴρ ὑπερηγάπησεν τοῦ φρονήματος, καὶ
[12, 4]   Ἀθηνίωνος φίλου, οὗτος δ' ἦν     πρεσβεύσας εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παρὰ
[12, 4]   τῶν ἀρχομένων καταφρονηθήσεσθαι. ταῦτ' ἀκούσας     Πτολεμαῖος εἰς γέλωτα ἐτράπη καὶ
[12, 4]   ἐγγυησομένους δίδωμί σοι. γελάσας δ'     Πτολεμαῖος συνεχώρησεν αὐτῷ δίχα τῶν
[12, 4]   τὰ γεγενημένα. θαυμάσας δ' αὐτὸν     Πτολεμαῖος τοῦ φρονήματος καὶ τῶν
[12, 10]   καιρὸν φυγὼν Δημήτριος ἀπὸ Ῥώμης     Σελεύκου υἱὸς καὶ καταλαβόμενος τῆς
[12, 3]   πολιτείας, ἣν αὐτοῖς ἔδωκεν Ἀντίοχος     Σελεύκου υἱωνὸς παρὰ τοῖς
[12, 3]   τῇ κοίλῃ Συρίᾳ πόλεις, ἃς     Σκόπας κατεσχήκει, καὶ τὴν Σαμάρειαν,
[12, 9]   εἶναι τὰ πράγματα. Λυσίας δὲ     στρατηγὸς καὶ βασιλεύς, ἐπεὶ
[12, 4]   τὸν καιρὸν τῆς Ἀσίας Σέλευκος     Σωτὴρ ἐπικαλούμενος υἱὸς ὢν Ἀντιόχου
[12, 1]   τούτῳ καὶ Ἀγαθαρχίδης Κνίδιος     τὰς τῶν διαδόχων πράξεις συγγραψάμενος,
[12, 4]   κατέσχεν. τελευτᾷ δὲ καὶ Πτολεμαῖος     τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς καὶ αὐτὸς
[12, 7]   τῶν πολεμίων ἀνεχώρησεν. Σήρων δ'     τῆς κοίλης Συρίας στρατηγός, ἀκούσας
[12, 7]   τὴν γῆν. ~(Ταῦτ' ἀκούσας Ἀπολλώνιος     τῆς Σαμαρείας στρατηγὸς ἀναλαβὼν τὴν
[12, 4]   τὸν τόπον Τύρον ὠνόμασεν. οὗτος     τόπος ἐστὶ μεταξὺ τῆς Ἀραβίας
[12, 7]   τινας τῶν πεφευγότων Ἰουδαίων, αἰσθόμενος     τοῦ Ματταθίου παῖς ἔγνω καὶ
[12, 5]   Ἰησοῦς δέ, οὗτος γὰρ ἦν     τοῦ Ὀνίου ἀδελφός, τὴν ἀρχιερωσύνην
[12, 4]   τοῦ μεγάλου. τελευτᾷ δὲ καὶ     τοῦ Ὑρκανοῦ πατὴρ Ἰώσηπος ἀνὴρ
[12, 1]   Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας. ~(Ἀλέξανδρος μὲν οὖν     τῶν Μακεδόνων βασιλεὺς καταλύσας τὴν
[12, 4]   καταλιπών. Τελευτήσαντος δὲ καὶ τούτου     υἱὸς αὐτοῦ διάδοχος τῆς τιμῆς
[12, 4]   ἀπελύθη. καὶ τρεῖς διαλιπὼν ἡμέρας     Ὑρκανὸς ἠσπάσατο τοὺς βασιλέας. οἱ
[12, 2]   μυριάδας ἐξ αἰτίας τοιαύτης: Δημήτριος     Φαληρεύς, ὃς ἦν ἐπὶ τῶν
[12, 4]   κοινὰ πρὸς ὑμᾶς ἕξομεν. Δημοτέλης     φέρων τὰ γράμματα διαπέμπει τὰς
[12, 2]   τὴν βασιλείαν τῆς Αἰγύπτου παραλαβὼν     Φιλάδελφος καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἐπ'
[12, 2]   ἰδιότητι τῶν Συρίων γραμμάτων ἐμφερὴς     χαρακτὴρ αὐτῶν καὶ τὴν φωνὴν
[12, 2]   τὸν νόμον, ἠξίωσάν τε πάντες>     τε ἱερεὺς καὶ τῶν ἑρμηνέων
[12, 5]   συνελάμβανεν, ὑφ' οὗ καὶ πονούμενοι     τε Μενέλαος καὶ οἱ παῖδες
[12, 4]   πεπραγμένων ἐπαινέσας ἐφίησιν αὐτῷ ποιεῖν     τι βούλεται. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ
[12, 8]   τῶν ἠγγελμένων χρείας σκεψάμενος Ἰούδας     τι χρὴ ποιεῖν, Σίμωνα μὲν
[12, 6]   ὑμῖν ὁμονοεῖν παραινῶ καὶ πρὸς     τις ὑμῶν πέφυκεν ἀμείνων θατέρου
[12, 10]   γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων,     δ' ἂν προστεθῇ τοῦτ' εἶναι
[12, 2]   μηδὲν ὡς ἀλλοτρίως ἔχοντες δυσχεραίνωσιν.     δὴ καὶ περὶ τούτους ἐγένετο
[12, 9]   εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτος, καθ'     νόμος ἡμῖν ἀργὴν ἐᾶν τὴν
[12, 2]   ἐπὶ συμφέροντι τῷ σῷ λαβεῖν     προαιρῇ τέλος. ἐπελεξάμην δὲ καὶ
[12, 2]   μαθεῖν ἀναγνόντι τὸ Ἀρισταίου βιβλίον,     συνέγραψεν διὰ ταῦτα. (Θαυμάζοντος δ'
[12, 8]   ἐσπούδακεν Τιμόθεος τὸ χωρίον, εἰς     συνεπεφεύγεσαν. ἀναγινωσκομένων δὲ τῶν ἐπιστολῶν
[12, 8]   Ἀζαρίαν πταῖσμα θαυμάσειεν ἄν τις,     συνῆκεν εἰ παρακινήσουσίν τι τῶν
[12, 3]   εἰς ἐλαίου τιμὴν ἀργύριον ἐκέλευσεν.     τοῦ δήμου τῶν Ἀντιοχέων ἐν
[12, 2]   ὑπ' ὄψιν καὶ θεωρίαν ἐρχόμενον.  διὸ   καὶ τὴν μὲν ὑπεροχὴν ἀμφοτέρων
[12, 2]   δὲ μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας ἐπράττετο.  διὸ   καὶ τὸ τῆς εἰσδόσεως ἀντίγραφον
[12, 2]   αὐτὸν ἀφιγμένοι κατὰ ταῦτα ὑπηρετεῖν.  διὸ>   καὶ τοὺς ἱεροκήρυκας καὶ θύτας
[12, 2]   συμβέβηκεν ὡς ἂν οὖσαν θεοῦ.  διὸ   καὶ τοὺς ποιητὰς αὐτῆς καὶ
[12, 9]   Ἀντίοχος δὲ λαβὼν τὴν πόλιν  ἄλλο   μὲν αὐτοὺς οὐδὲν διέθηκεν, μόνον
[12, 11]   παραλαβὼν τοὺς εὐψυχοτάτους ὥρμησεν ἐπ'  ἐκεῖνο   τὸ μέρος τῆς τάξεως, καὶ
[12, 2]   ἀρχιερέως, ἀπέδοσαν καὶ ὅσα φράζειν  ἀπὸ   λόγων ὑπέθετο ταῦτα ἐδήλωσαν. σπεύδων
[12, 6]   τὰ πάτρια διεχρήσατο καὶ ἐκαθάρισεν  ἀπὸ   παντὸς μιάσματος τὴν γῆν. ~(Ταῦτ'
[12, 10]   τὸν αὐτὸν καιρὸν φυγὼν Δημήτριος  ἀπὸ   Ῥώμης Σελεύκου υἱὸς καὶ
[12, 5]   τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ μετὰ τοὺς  ἀπὸ   Σελεύκου βασιλεῖς ἀμαχητὶ λαμβάνει τὴν
[12, 9]   ἦν τοῦτο τῆς ἀρχῆς τοῖς  ἀπὸ   Σελεύκου ἑκατοστὸν καὶ πεντηκοστόν. κατασκευάσας
[12, 10]   στρατοπεδεύεται προσγενομένης αὐτῷ καὶ ἄλλης  ἀπὸ   Συρίας δυνάμεως: Ἰούδας δὲ ἐν
[12, 9]   Λυσίου πεισθεὶς μεταθεῖναι τὴν τιμὴν  ἀπὸ   ταύτης τῆς οἰκίας εἰς ἕτερον
[12, 1]   δὲ Πτολεμαῖος πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν  ἀπό   τε τῆς ὀρεινῆς Ἰουδαίας καὶ
[12, 7]   καταστρατοπεδεύονται. προσγίγνονται δ' αὐτοῖς σύμμαχοι  ἀπό   τε τῆς Συρίας καὶ τῆς
[12, 5]   ἀκριβὲς αὐτῶν ἐπανελθεῖν ὑφήγησιν. (Ὑποστρέψας  ἀπὸ   τῆς Αἰγύπτου διὰ τὸ παρὰ
[12, 10]   φεύγειν. (Ἔτι δ' αὐτῷ κατιόντι  ἀπὸ   τῆς ἄκρας εἰς τὸ ἱερὸν
[12, 10]   τοὺς σὺν αὐτῷ. ἐξορμήσας δὲ  ἀπὸ   τῆς Ἀντιοχείας Βακχίδης μετὰ
[12, 2]   ἦσαν δύο, φολιδωτὴν δ' εἶχον  ἀπὸ   τῆς βάσεως μέχρι τοῦ διαζώματος
[12, 2]   τῶν ὀψωνίων, οἱ δὲ λοιποὶ  ἀπὸ   τῆς βασιλικῆς τραπέζης κομιζόμενοι τὰ
[12, 9]   ἑβδομήκοντα. δὲ βασιλεὺς ὁρμήσας  ἀπὸ   τῆς Βεθσούρας ἤγαγε τὴν δύναμιν
[12, 2]   ἔθεσι χρώμενοι διατελοῦσιν πάντες οἱ  ἀπὸ   τῆς Ἰουδαίας πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένοι
[12, 3]   καὶ τοὺς ἀναγκαιοτάτους τόπους τῶν  ἀπὸ   τῆς Μεσοποταμίας καὶ Βαβυλωνίας Ἰουδαίων
[12, 9]   βασιλεύς, ἐπεὶ Φίλιππος αὐτοῖς  ἀπὸ   τῆς Περσίδος ἥκων ἐδηλώθη καὶ>
[12, 9]   ἀποκρούεται τῆς ἐλπίδος: ἀπωσάμενοι γὰρ  ἀπὸ   τῆς πόλεως καὶ ἐπεξελθόντες ἐδίωξαν,
[12, 10]   οὗτος γάρ ἐστιν καὶ  ἀπὸ   τῆς Ῥωμαίων πόλεως αὐτῷ συμφυγών,
[12, 4]   ἀμέλειαν, ἀλλ' ἐν ἀδείᾳ τῶν  ἀπὸ   τῆς σκυθρωποτέρας ἐλπίδος τὴν διάνοιαν
[12, 4]   ταλάντων: γὰρ Ἰώσηπος τὰ  ἀπὸ   τῆς Συρίας χρήματα ἔπεμπεν εἰς
[12, 2]   σεβόμεθα Ζῆνα καλοῦντες αὐτὸν ἐτύμως  ἀπὸ   τοῦ πᾶσιν ἐμφύειν τὸ ζῆν
[12, 2]   παρ' αὐτοῦ καὶ πρὸς τὰς  ἀπὸ   τῶν δώρων ὠφελείας λυσιτελήσειν: νῦν
[12, 10]   μὲν ταῦτ' ἀπειλήσας ἐξῆλθεν  ἀπὸ   τῶν Ἱεροσολύμων, οἱ δ' ἱερεῖς
[12, 1]   Αἴγυπτον ἀγαγών. ἐπεγνωκὼς δὲ τοὺς  ἀπὸ   τῶν Ἱεροσολύμων περί τε τὴν
[12, 2]   ἐδήλωσαν. σπεύδων δ' ἐντυχεῖν τοῖς  ἀπὸ   τῶν Ἱεροσολύμων πρεσβύταις> ἥκουσιν ἐπὶ
[12, 7]   ἀντὶ φρουρίου αὐτῇ πρὸς τὰς  ἀπὸ   τῶν πολεμίων ἀνάγκας ἔχῃ χρῆσθαι.
[12, 4]   τὰ τέλη. τοῦτο σφόδρα τοὺς  ἀπὸ   τῶν πόλεων εἰς τὴν Αἴγυπτον
[12, 4]   τὸν καιρὸν πάντας ἀναβαίνειν τοὺς  ἀπὸ   τῶν πόλεων τῶν τῆς Συρίας
[12, 2]   δὲ καὶ πρεσβυτέρους ἄνδρας ἓξ  ἀπὸ   φυλῆς ἑκάστης, οὓς πεπόμφαμεν ἔχοντας
[12, 9]   τούτων φροντίδος τῇ προτέρᾳ συγχυθεὶς  ὑπὸ   ἀθυμίας εἰς νόσον κατέπεσεν, ἧς
[12, 10]   ἐπεκηρυκεύσατο καὶ νομίσαντες οὐδὲν αὐτοὺς  ὑπὸ   Ἀλκίμου πείσεσθαι δεινὸν ὄντος ὁμοφύλου
[12, 7]   τρία: τὸν γὰρ ναὸν ἐρημωθέντα  ὑπὸ   Ἀντιόχου διαμεῖναι τοιοῦτον ἔτεσι συνέβη
[12, 4]   τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐξώρμων, αὐτὸς μὲν  ὑπὸ   γήρως κατείχετο, τῶν δὲ υἱῶν
[12, 2]   τὸν κύκλον τῆς τραπέζης εἴληντο.  ὑπὸ   δὲ τὴν τῶν ὠῶν διατύπωσιν
[12, 5]   οὐσίαν αὐτοῦ πᾶσαν Ἀντίοχος λαμβάνει.  ~(Ὑπὸ   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἀποθανόντος
[12, 9]   κομίζοντες εἰς τὴν Ἰουδαίαν ὑπέστρεψαν.  ~(Ὑπὸ   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ
[12, 10]   οὖν εὐκαιρότερον ἡμῖν ἔσται διελθεῖν.  ~(Ὑπὸ   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν φυγὼν
[12, 2]   χρυσῷ περὶ ὅλην τὴν τράπεζαν.  ὑπὸ   δὲ τὸν στέφανον ὁμοίως
[12, 2]   πρεσβυτέρων, οἳ τὸν νόμον ἐκόμιζον  ὑπὸ   Ἐλεαζάρου πεμφθέντες, δηλοῦν: ἦν γὰρ
[12, 2]   τοίνυν ἀπολύσας ἐκείνους τοὺς πεμφθέντας  ὑπὸ   Ἐλεαζάρου περιέμενεν. ὡς δὲ παρῆλθον
[12, 10]   εἶναι κύριον. ἐγράφη τὸ δόγμα  ὑπὸ   Εὐπολέμου τοῦ Ἰωάννου παιδὸς καὶ
[12, 10]   Εὐπολέμου τοῦ Ἰωάννου παιδὸς καὶ  ὑπὸ   Ἰάσονος τοῦ Ἐλεαζάρου ἐπ' ἀρχιερέως
[12, 9]   προσέταξεν ταύτης ἀντιποιουμένους: κινδυνεύειν οὖν  ὑπὸ   Ἰούδου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ
[12, 9]   τῆς τῶν ἀρχιερέων γενεᾶς, ἀλλ'  ὑπὸ   Λυσίου πεισθεὶς μεταθεῖναι τὴν τιμὴν
[12, 11]   ἐλευθερώσας τὸ ἔθνος καὶ τῆς  ὑπὸ   Μακεδόσιν ἐξαρπάσας αὐτὸ δουλείας. τὴν
[12, 4]   αὐτὸν καὶ συγκατεκοίμισεν. δ'  ὑπὸ   μέθης ἀγνοήσας τἀληθὲς συνέρχεται τῇ
[12, 3]   ἔθνους κατὰ τὸ δυνατόν, ὅπως  ὑπὸ   μηδενὸς ἐνοχλῆται. περὶ μὲν οὖν
[12, 2]   βασιλείᾳ κατῳκισμένων Ἰουδαίων, οὓς αἰχμαλωτισθέντας  ὑπὸ   Περσῶν ὅτ' ἐκράτουν ἐμὸς
[12, 5]   ἐν τῷ ναῷ πλοῦτον, ἀλλ'  ὑπὸ   πλεονεξίας, χρυσὸν γὰρ ἑώρα πολὺν
[12, 2]   μὲν τὰ πεμφθέντα εἰς Ἱεροσόλυμα  ὑπὸ   Πτολεμαίου ἀναθήματα. δ' ἀρχιερεὺς
[12, 1]   ὡς καὶ τὴν Συρίαν ἅπασαν  ὑπὸ   Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τότε Σωτῆρος
[12, 1]   μεγάλην ἔχοντες Ἱεροσόλυμα ταύτην ὑπερεῖδον  ὑπὸ   Πτολεμαίῳ γενομένην ὅπλα λαβεῖν οὐ
[12, 4]   δόξαν ἔχοντας, οἱ λοιποὶ μὲν  ὑπὸ   ῥᾳθυμίας καὶ τῆς πρὸς τὸ
[12, 7]   λίθων συμμίκτων ᾠκοδόμησεν οὐ λελαξευμένων  ὑπὸ   σιδήρου. πέμπτῃ δὲ καὶ εἰκάδι
[12, 3]   ἐλέφασιν ἀφθονίαν παρέσχον καὶ τοὺς  ὑπὸ   Σκόπα καταλειφθέντας ἐν τῇ ἄκρᾳ
[12, 9]   Αἰγύπτου βασιλέα. καὶ τιμῆς ἀξιωθεὶς  ὑπό   τε αὐτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς
[12, 9]   τοὺς ἄλλους διεσκέδασεν, ὑποδὺς δὲ  ὑπὸ   τὴν γαστέρα καὶ πλήξας ἀπέκτεινε
[12, 2]   μεμιμημέναι τὰς ἐκφύσεις τῶν πετάλων  ὑπὸ   τὴν τράπεζαν ἀνακλωμένων, εἰς ὀρθὸν
[12, 2]   τῆς δὲ στεφάνης τὸ μὲν  ὑπὸ   τὴν τράπεζαν ἐκκεκλιμένον ὡραίαν εἶχεν
[12, 3]   τῆς πρὸς τούτους χάριτος μήθ'  ὑπὸ   τῆς πρὸς τοὺς πολεμηθέντας μισοπονηρίας
[12, 3]   παρακλήσεως ἐκράτησαν, ὥστε μηδὲν μήθ'  ὑπὸ   τῆς πρὸς τούτους χάριτος μήθ'
[12, 2]   τὴν τέχνην, πολὺ δὲ μᾶλλον  ὑπὸ   τῆς τοῦ βασιλέως σπουδῆς καὶ
[12, 2]   τὸ ἔθος: οἱ μὲν γὰρ  ὑπὸ   τοιούτων αἰτιῶν ἀχθέντες διὰ πέμπτης
[12, 9]   τῷ Ἐλεαζάρῳ διαφθείρει τὸν ἄνδρα  ὑπὸ   τοῦ βάρους. καὶ οὗτος μὲν
[12, 9]   ὑπὲρ τοῦ μηδὲν πείσεσθαι κακὸν  ὑπὸ   τοῦ βασιλέως. Ἀντίοχος δὲ λαβὼν
[12, 6]   εἰς τὴν Μωδαὶν κώμην τῶν  ὑπὸ   τοῦ βασιλέως καθεσταμένων ἐπὶ τῷ
[12, 9]   αἱρεθῆναι καὶ τοὺς φρουροὺς τοὺς  ὑπὸ   τοῦ βασιλέως κατασταθέντας, εἰ μή
[12, 2]   τὴν δίαιταν. διετέτακτο δὲ τοῦτον  ὑπὸ   τοῦ βασιλέως τὸν τρόπον: κατὰ
[12, 2]   βλαβεῖεν ἤδη τινὲς τούτοις ἐγχειρήσαντες  ὑπὸ   τοῦ θεοῦ, δηλῶν ὡς Θεόπομπός
[12, 3]   ἀπέλειπον χειμαζομένης νεὼς καὶ πονουμένης  ὑπὸ   τοῦ κλύδωνος ἑκατέρωθεν μεταξὺ τῆς
[12, 4]   μὲν οὖν ἐπιστολὴ πεμφθεῖσα  ὑπὸ   τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως τοῦτον περιεῖχε
[12, 9]   μὲν τούτου οὐ διαφέρομαι τὴν  ὑπὸ   τοῦ Μεγαλοπολίτου λεγομένην αἰτίαν ταύτην
[12, 2]   καθ' ἣν οὐ μόνον τοὺς  ὑπὸ   τοῦ πατρὸς ἀχθέντας αὐτοῦ καὶ
[12, 4]   ἔλεγεν, πῶς ἀποσταλεὶς πρὸς αὐτὸν  ὑπὸ   τοῦ πατρὸς οὔτε ὀφθείη αὐτῷ
[12, 9]   δὲ Μακεδόνων Ἀλέξανδρον. κινηθεὶς οὖν  ὑπὸ   τούτων ὥρμησεν ἐπὶ τὴν Ἐλυμαίδα
[12, 4]   ἀσφαλείας ἕνεκα τοῦ μὴ πολιορκηθεὶς  ὑπὸ   τῶν ἀδελφῶν καὶ κινδυνεῦσαι ληφθεὶς
[12, 4]   σύνεσιν, ὡς ζηλοτυπηθῆναι δεινῶς αὐτὸν  ὑπὸ   τῶν ἀδελφῶν ὄντα πολὺ κρείττονα
[12, 10]   ἁγίου παλαιὸν ὂν καὶ κατεσκευασμένον  ὑπὸ   τῶν ἀρχαίων προφητῶν, πληγή τις
[12, 4]   τοὺς τοιούτους, καὶ σὺ προσδόκα  ὑπὸ   τῶν ἀρχομένων καταφρονηθήσεσθαι. ταῦτ' ἀκούσας
[12, 11]   πλὴν ὀκτακοσίων. Ἰούδας δὲ καταλειφθεὶς  ὑπὸ   τῶν οἰκείων στρατιωτῶν καὶ> τῶν
[12, 9]   ἀξιοῦντες ἑαυτοὺς ὑπερορᾶσθαι δεινὰ πάσχοντας  ὑπὸ   τῶν ὁμοφύλων καὶ ταῦθ' ὑπομένοντας
[12, 10]   φίλων γνῶναι δι' αὐτοῦ τὰ  ὑπὸ   τῶν περὶ Ἰούδαν τετολμημένα. (Ὁ
[12, 3]   τὴν πόλιν αὐτῶν ἀναλαβεῖν κατεφθαρμένην  ὑπὸ   τῶν περὶ τοὺς πολέμους συμπεσόντων
[12, 11]   φυγεῖν οὐ δυνάμενος, ἀλλὰ περιεσχημένος  ὑπὸ   τῶν πολεμίων, στὰς ἐμάχετο μετὰ
[12, 3]   εὐσέβειαν, καὶ μαρτυρουμένους δ' αὐτοὺς  ὑπὸ   τῶν προγόνων εἰς πίστιν οἶδα
[12, 4]   ὡς παῖς ἔτι τὴν ἡλικίαν  ὑπὸ   τῶν τοὺς τόπους κατὰ τὴν
[12, 4]   ὧν αὐτὸς ἐκέκτητο: πολλὰ γὰρ  ὑπὸ   χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ
[12, 2]   καὶ ταῦτα ἀπημπόλησαν, τούς τε  πρὸ   αὐτῶν ὄντας ἐν τῇ ἐμῇ
[12, 2]   ἐλθοῦσιν καὶ μείζονα τῷ πέμψαντι,  πρὸ   δὲ πάντων τῷ θεῷ, οὗ
[12, 2]   τὴν Ἀρισταίου προαίρεσιν βεβαιοῦντα καὶ  πρὸ   ταύτης τὴν τοῦ θεοῦ βούλησιν,
[12, 7]   γενέσθαι κατὰ τὴν Δανιήλου προφητείαν  πρὸ   τετρακοσίων καὶ ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν:
[12, 8]   μὴ συμβαλεῖν εἰς μάχην μηδενὶ  πρὸ   τῆς ἐκείνου παρουσίας: πρὸς γὰρ
[12, 6]   εἰπὼν ἔπεισεν αὐτούς, καὶ ἄχρι  δεῦρο   μένει παρ' ἡμῖν τὸ καὶ
[12, 7]   καὶ ἐξ ἐκείνου μέχρι τοῦ  δεῦρο   τὴν ἑορτὴν ἄγομεν καλοῦντες αὐτὴν
[12, 2]   ἀποπέμψαι μετ' ἀσφαλείας τῶν κομιζόντων.  ἔρρωσο.   (Ταῦτα μὲν ἀρχιερεὺς ἀντέγραψεν.
[12, 4]   Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα  τὸ   ἁμάρτημα καὶ διάκονον ἀγαθὸν γενόμενον
[12, 5]   ὁμοίαις αἰτίαις περιάπτουσιν, ὄντων ἡμῶν  τὸ   ἀνέκαθεν Σιδωνίων, καὶ τοῦτο φανερόν
[12, 2]   τοὺς ὑμένας καὶ τῆς συμβολῆς  τὸ   ἀνεπίγνωστον, οὕτως γὰρ ἥρμοστο, καὶ
[12, 4]   τε ἔπεμψεν καὶ ἐπιστολάς, ὧν  τὸ   ἀντίγραφόν ἐστι τοιοῦτο: βασιλεὺς Λακεδαιμονίων
[12, 2]   δημιουργίας αὐτῶν μετὰ τὸ προεκθέσθαι  τὸ   ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς τῆς γραφείσης
[12, 2]   φαμένων ταῦτά τε συνεχώρει καὶ  τὸ   ἀντίγραφον τοῦ προστάγματος εἰς δήλωσιν
[12, 2]   γνώριμον. τῆς μέντοι γε εἰσδόσεως  τὸ   ἀντίγραφον ὑπῆρχε τοιοῦτον: βασιλεῖ μεγάλῳ
[12, 1]   γὰρ ὑπενόουν πολέμιον, καὶ διὰ  τὸ   ἀνύποπτον καὶ τὴν ἡμέραν ἐν
[12, 5]   ἔθεσιν ἀλλοτρίων ὑπαρχόντων, προσαγορευθῆναι δὲ  τὸ   ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸς Ἑλληνίου: γενομένου
[12, 2]   συμποσίῳ ζητηθέντων εἶναι μαθεῖν ἀναγνόντι  τὸ   Ἀρισταίου βιβλίον, συνέγραψεν διὰ
[12, 8]   καὶ λαβὼν αὐτὴν καταβαλὼν πᾶν  τὸ   ἄρρεν καὶ μάχεσθαι δυνάμενον διέφθειρεν
[12, 3]   τοῖς εἰς τὰς χρείας ὑπηρετοῦσιν  τὸ   αὔταρκες, ἵνα τῆς παρ' ἡμῶν
[12, 2]   ἀπηρτίζετο: οὐ γὰρ τῆς χορηγίας  τὸ   ἄφθονον καὶ μεγαλόψυχον τοῖς τεχνίταις
[12, 11]   ἦσαν οἱ πάντες χίλιοι. οὗτοι  τὸ   Βακχίδου πλῆθος θεωρήσαντες ἔδεισαν καὶ
[12, 2]   ἀμελέστερον ἔδει σεσημάνθαι διὰ  τὸ   βασιλικῆς οὐ τετυχηκέναι προνοίας. ἔστι
[12, 6]   ἀνδρείαν καὶ ἰσχὺν στρατηγὸν ἕξετε:  τὸ   γὰρ ἔθνος οὗτος ἐκδικήσει καὶ
[12, 4]   Πτολεμαίου τυχεῖν αὐτὸν ποιήσειν ὑποσχομένου:  τὸ   γὰρ ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ τὸ
[12, 7]   ἀγωνίζεσθαι πολλὰς πολλάκις ἥττησαν μυριάδας:  τὸ   γὰρ μηδὲν ἀδικεῖν ἰσχυρὰ δύναμις.
[12, 9]   ἐν Πέρσαις Ἀρτέμιδος ἱερὸν συλῆσαι:  τὸ   γὰρ μηκέτι ποιῆσαι τὸ ἔργον
[12, 1]   ἀξιούντων, τῶν δὲ Σικιμιτῶν εἰς  τὸ   Γαριζεὶν ὄρος κελευόντων. ~(Βασιλεύσαντος δὲ
[12, 7]   ἐξανδραποδισάμενον ἀφανίσαι τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ  τὸ   γένος αὐτῶν ἀπολέσαι. καὶ ταῦτα
[12, 4]   δέ συγγίνωσκε, φησίν, αὐτῷ διὰ  τὸ   γῆρας: οὐ γὰρ λανθάνει σε
[12, 3]   ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ καινίζειν ἐξεῖναι.  τὸ   δ' ἀκριβὲς εἴ τις βούλεται
[12, 6]   αὐτοῦ κτῆσιν ἐν τῇ κώμῃ.  τὸ   δ' αὐτὸ καὶ ἄλλοι ποιήσαντες
[12, 11]   καὶ τὴν στρατιὰν ἀλαλάξασαν προσιέναι.  τὸ   δ' αὐτὸ ποιήσας Ἰούδας
[12, 2]   ἐκκεκλιμένον ὡραίαν εἶχεν τὴν ἀποτύπωσιν,  τὸ   δ' ἔξωθεν περιηγμένον ἔτι μᾶλλον
[12, 7]   καὶ μὴ πολεμοῦσιν ὑπάρξον ἡγούμενοι,  τὸ   δ' ὑπὲρ τηλικούτων ἐπάθλων, ἐλευθερίας
[12, 2]   μῆκος, ἑνὸς δὲ τὸ εὖρος,  τὸ   δ' ὕψος ἑνὸς καὶ ἡμίσους,
[12, 2]   παλαιστιαία πεποιημένη σχῆμα κρηπῖδος ἀποτελοῦσα,  τὸ   δὲ πλάτος ὀκτὼ δακτύλων ἔχουσα,
[12, 5]   μοίρας οἱ Τωβίου παῖδες ἐγένοντο,  τὸ   δὲ πλέον τοῦ λαοῦ τῷ
[12, 2]   καὶ τῶν ἑρμηνέων ἀνέγνω τούτους.  τὸ   δὲ πλῆθος ἀπεδέξατο μὲν καὶ
[12, 7]   τῇ παρεμβολῇ κατέλιπον ὁρῶσιν τετραμμένην,  τὸ   δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον: γὰρ
[12, 7]   καὶ χρυσὸν τιμὴν αὐτῶν καταθησόμενοι.  τὸ   δὲ στρατόπεδον καὶ τὸ πλῆθος
[12, 2]   ἴσως οὐκ ἀπαιτούσης τὴν ἀπαγγελίαν,  τὸ   δὲ τοῦ βασιλέως φιλόκαλον καὶ
[12, 2]   τοῦ πατρὸς προαίρεσιν καὶ παρὰ  τὸ   δέον ᾐχμαλωτίσθαι, τήν τε χώραν
[12, 9]   ἐπίτροπον καθίστησιν, καὶ δοὺς αὐτῷ  τὸ   διάδημα καὶ τὴν στολὴν καὶ
[12, 4]   τῆς ὠνῆς τῶν τελῶν, εἰς  τὸ   διαμεῖναι τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ δύναμιν
[12, 2]   ἐκ τούτου τοῖς στρατιώταις γεγονέναι.  τὸ   δίκαιον οὖν σκοπῶν καὶ τοὺς
[12, 10]   προστεθῇ τοῦτ' εἶναι κύριον. ἐγράφη  τὸ   δόγμα ὑπὸ Εὐπολέμου τοῦ Ἰωάννου
[12, 10]   Ἰουδαίοις, βοηθεῖν Ῥωμαίους αὐτοῖς κατὰ  τὸ   δυνατόν, καὶ πάλιν, ἂν τῇ
[12, 3]   ποιοῦ καὶ τοῦ ἔθνους κατὰ  τὸ   δυνατόν, ὅπως ὑπὸ μηδενὸς ἐνοχλῆται.
[12, 9]   γεωργημένης, ἀλλὰ διὰ τὸ εἶναι  τὸ   ἕβδομον ἔτος, καθ' νόμος
[12, 9]   ἀσεβῆ καὶ ἵνα αὐτὸς ἄρχῃ  τὸ   ἔθνος ἀναγκάσαντα τοὺς ἰδίους παραβῆναι
[12, 4]   τῶν πολιτῶν, ἀλλ' εἰς κινδύνους  τὸ   ἔθνος βουλομένῳ περιστῆσαι διὰ τὴν
[12, 9]   καὶ φιλίαν πρὸς ὅλον αὐτῶν  τὸ   ἔθνος ἐπιτρέψαντας αὐτοῖς χρῆσθαι τοῖς
[12, 11]   κλέος καὶ μνημεῖον κατέλιπεν, ἐλευθερώσας  τὸ   ἔθνος καὶ τῆς ὑπὸ Μακεδόσιν
[12, 10]   συμμαχίας καὶ εὐνοίας τῆς πρὸς  τὸ   ἔθνος τὸ Ἰουδαίων. μηδένα τῶν
[12, 2]   παράδοξον τοῦτο ποιῶν καὶ παρὰ  τὸ   ἔθος: οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ
[12, 9]   ἔτει μὴ γεωργημένης, ἀλλὰ διὰ  τὸ   εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτος, καθ'
[12, 9]   δὲ χρόνῳ τὸ ἱερὸν πολιορκῶν  τὸ   ἐν Ἱεροσολύμοις προσεκαθέζετο καρτερῶς τῶν
[12, 4]   τὴν ὀξύτητα τῆς διανοίας καὶ  τὸ   ἐπ' αὐτῇ τολμηρὸν ἐπαινέσας ὡς
[12, 2]   αὐτοὺς Δημήτριος καὶ διελθὼν  τὸ   ἑπταστάδιον χῶμα τῆς θαλάσσης πρὸς
[12, 9]   συλῆσαι: τὸ γὰρ μηκέτι ποιῆσαι  τὸ   ἔργον βουλευσάμενον οὐκ ἔστιν τιμωρίας
[12, 2]   τοῦ νόμου, παρόντων ἀκωλύτως ἐπιτελεῖν  τὸ   ἔργον. οἱ δ' ὡς ἔνι
[12, 2]   πηχῶν τὸ μῆκος, ἑνὸς δὲ  τὸ   εὖρος, τὸ δ' ὕψος ἑνὸς
[12, 11]   ἐν τῷ δεξιῷ κέρατι οἱ  τὸ   εὐώνυμον ἔχοντες ἐκυκλώσαντο τὸν Ἰούδαν
[12, 2]   πλῆθος τῶν ἀπεσταλμένων ἀναθημάτων καὶ  τὸ   ἐφ' ἑκάστου κατασκευασθέν, ὡς ἀκριβεστάτην
[12, 2]   ἐτύμως ἀπὸ τοῦ πᾶσιν ἐμφύειν  τὸ   ζῆν τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ θέντες.
[12, 3]   οὐ γὰρ ἐπολέμει τότε Ῥωμαίοις  τὸ   ἡμέτερον ἔθνος: Οὐεσπασιανοῦ δ' ἄν
[12, 3]   τε αὐτῶν πόλεις ἔλαβεν καὶ  τὸ   ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον γὰρ αὐτῷ
[12, 2]   νόμων τούτων ἀναγραφῆς ἅψασθαι διὰ  τὸ   θείαν αὐτὴν εἶναι καὶ σεμνὴν
[12, 7]   πολεμίων, ἀλλ' ἐν τῷ πρὸς  τὸ   θεῖον εὐσεβεῖν. καὶ τούτου σαφέστατον
[12, 7]   τοῖς σώμασιν μάχεσθαι δεῖ καὶ  τὸ   θεῖον ἤδη που καὶ τοῖς
[12, 7]   ὑμῖν ὑπὲρ ἐξουσίας τοῦ θρησκεύειν  τὸ   θεῖον ποθεινοτέραν εἶναι συμβέβηκεν. ὡς
[12, 6]   ἂν δέῃ, λογιζομένους τοῦθ' ὅτι  τὸ   θεῖον τοιούτους ὑμᾶς ὁρῶν οὐχ
[12, 7]   αὐτὰς ἐπέθηκεν, καθελὼν δὲ καὶ  τὸ   θυσιαστήριον καινὸν ἐκ λίθων συμμίκτων
[12, 10]   κατιόντι ἀπὸ τῆς ἄκρας εἰς  τὸ   ἱερὸν ἀπαντήσαντες τῶν ἱερέων τινὲς
[12, 3]   καθὼς ἐπέσταλκα, καὶ τὸ περὶ  τὸ   ἱερὸν ἀπαρτισθῆναι ἔργον τάς τε
[12, 4]   γεννηθέντα γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν εἰς  τὸ   ἱερὸν ἔλθῃ καὶ θύσῃ τῷ
[12, 3]   μάλιστα περὶ τῆς γενομένης περὶ  τὸ   ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον καιρὸν
[12, 5]   ἦν γὰρ ὑψηλὴ καὶ ὑπερκειμένη  τὸ   ἱερόν: καὶ διὰ τοῦτο αὐτὴν
[12, 9]   εἰργάσαντο: τοὺς γὰρ ἀναβαίνοντας εἰς  τὸ   ἱερὸν καὶ θῦσαι βουλομένους ἐξαίφνης
[12, 2]   ὧν καὶ ἀπαρχὰς ἀναθημάτων εἰς  τὸ   ἱερὸν καὶ θυσιῶν καὶ τῶν
[12, 4]   φήσαντος δὲ ἐπιτρέπειν ἀναβὰς εἰς  τὸ   ἱερὸν Ἰώσηπος καὶ συγκαλέσας
[12, 9]   τῇ πόλει. πολλῷ δὲ χρόνῳ  τὸ   ἱερὸν πολιορκῶν τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις
[12, 3]   ταῦτα περιεῖχεν. σεμνύνων δὲ καὶ  τὸ   ἱερὸν πρόγραμμα κατὰ πᾶσαν τὴν
[12, 2]   εἰς ἐπισκευὴν ὧν ἂν δέηται  τὸ   ἱερὸν τάλαντα ἑκατόν, ἅπερ ἐκόμισαν
[12, 3]   καὶ τῶν Ἰουδαίων οἱ περὶ  τὸ   ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες,
[12, 3]   τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ χειμῶνι  τὸ   Ἰουδαίων ἔθνος. λέγει δὲ ἐν
[12, 10]   εὐνοίας τῆς πρὸς τὸ ἔθνος  τὸ   Ἰουδαίων. μηδένα τῶν ὑποτεταγμένων Ῥωμαίοις
[12, 6]   ἄχρι δεῦρο μένει παρ' ἡμῖν  τὸ   καὶ σαββάτοις, εἴ ποτε δεήσειεν,
[12, 2]   μέσα λίθων ἀσπίδια τετραδακτύλων ἀνεπλήρου  τὸ   κάλλος. περιεστέφετο δὲ τὰ χείλη
[12, 8]   αὐτῶν διέδρασαν, οἱ δ' εἰς  τὸ   καλούμενον ἐγκρανὰς τέμενος συμφυγόντες ἤλπισαν
[12, 10]   Ἰουδαίαν ἀπέστειλεν, αὐτὸ δ' εἰς  τὸ   Καπετώλιον εἰς χαλκᾶς ἐγγράψαντες δέλτους
[12, 2]   σαφὲς καὶ σύμφωνον ἐκμαθόντες καὶ  τὸ   κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἀκριβὲς λαβόντες
[12, 8]   τοῖς ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ  τὸ   κατὰ τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον
[12, 7]   ἐπιδείξαντας τούτῳ δυσωπῆσαι παρασχεῖν αὐτοῖς  τὸ   κατὰ τῶν ἐχθρῶν κράτος. διατάξας
[12, 7]   που καὶ τοῖς οὕτως ἔχουσιν  τὸ   κατὰ τῶν πλειόνων καὶ ὡπλισμένων
[12, 5]   οἱ ἐν Σικίμοις Σιδώνιοι ἐπέδωκαν  τὸ   κατακεχωρισμένον ὑπόμνημα. ἐπεὶ οὖν συμβουλευομένοις
[12, 2]   βασιλεὺς ὑπερμεγεθέστατον τοῖς μέτροις ἀπεργάσασθαι  τὸ   κατασκεύασμα, προσέταξε δὲ μαθεῖν τὸ
[12, 11]   Ἰούδας τὸν Βακχίδην καὶ  τὸ   κρατερὸν τῆς στρατιᾶς ἐν τῷ
[12, 1]   Ἀλεξάνδρῳ πρεσβευσαμένῳ πρὸς αὐτοὺς μετὰ  τὸ   κρατῆσαι Δαρείου τῇ μάχῃ, πολλοὺς
[12, 4]   αὐτῶν ἔκειτο, οἱ δὲ ἄνθρωποι  τὸ   κρέας ἐσθίουσιν, τὰ δ' ὀστᾶ
[12, 2]   διορθοῦν, σωφρόνως τοῦτο πράττοντες, ἵνα  τὸ   κριθὲν ἅπαξ ἔχειν καλῶς εἰς
[12, 3]   ἐτῶν. ἀπολύομεν δὲ καὶ εἰς  τὸ   λοιπὸν αὐτοὺς τοῦ τρίτου μέρους
[12, 11]   πεσόντος δὲ Ἰούδα πρὸς μηδένα  τὸ   λοιπὸν ἀφορᾶν ἔχοντες οἱ σὺν
[12, 3]   τοὺς πολεμηθέντας μισοπονηρίας ἐνδοῦναι πρὸς  τὸ   λῦσαί τι τῶν ἀρχαίων τοῖς
[12, 8]   δὲ τὸν Ἰορδάνην ἧκον εἰς  τὸ   μέγα πεδίον, οὗ κεῖται κατὰ
[12, 2]   τὸ κατασκεύασμα, προσέταξε δὲ μαθεῖν  τὸ   μέγεθος τῆς ἀνακειμένης ἐν τοῖς
[12, 4]   τοὺς δὲ ἐν ἀξίᾳ κατὰ  τὸ   μέγεθος τῆς οὐσίας ἕκαστον αὐτῶν,
[12, 11]   μαχόμενον, στήσομαι γενναίως πᾶν ὑπομένων  τὸ   μέλλον Τοῖς ἤδη κατωρθωμένοις
[12, 10]   ποιήσασα δὲ περὶ τούτου δόγμα  τὸ   μὲν ἀντίγραφον εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[12, 7]   τῇ μάχῃ γενομένων, οὕτως ἀγωνίζεσθε,  τὸ   μὲν ἀποθανεῖν καὶ μὴ πολεμοῦσιν
[12, 2]   τραπέζῃ τὸ πάχος συνέβαινεν εἶναι.  τὸ   μὲν οὖν ἀνάθημα τοῦτο κατὰ
[12, 4]   αὐτόν, ὅτι μηδὲν ἀδικοῦσιν. καὶ  τὸ   μὲν πλῆθος τούτων ἀκοῦσαν εὐχαριστεῖ
[12, 6]   ἔρημον τοὺς Ἰουδαίους. καὶ καταλαβόντες  τὸ   μὲν πρῶτον αὐτοὺς ἐπεχείρουν πείθειν
[12, 9]   πρὸς πολιορκίαν παρεσκευάζετο: Ἀντίοχος δὲ  τὸ   μέν τι τῆς στρατιᾶς εἰς
[12, 2]   αὐτοῖς συμπεριφέρεσθαι. τῆς δὲ στεφάνης  τὸ   μὲν ὑπὸ τὴν τράπεζαν ἐκκεκλιμένον
[12, 11]   τοὺς εὐψυχοτάτους ὥρμησεν ἐπ' ἐκεῖνο  τὸ   μέρος τῆς τάξεως, καὶ προσβαλὼν
[12, 2]   τῆς σῆς εὐσεβείας καὶ δικαιοσύνης  τὸ   μεταγραφέντα τὸν νόμον εἰς ἡμᾶς
[12, 4]   ἕκαστον αὐτῶν, ὑπεκρίνετο λυπεῖσθαι διὰ  τὸ   μὴ δύνασθαι τοιαύτην προσενεγκεῖν δωρεάν:
[12, 2]   δύο μὲν καὶ ἡμίσους πηχῶν  τὸ   μῆκος, ἑνὸς δὲ τὸ εὖρος,
[12, 4]   τὸ προέχον σπήλαια πολλῶν σταδίων  τὸ   μῆκος κατεσκεύασεν. ἔπειτα οἴκους ἐν
[12, 2]   ἐκέλευσεν, ὅταν τοῖς στρατιώταις ἀποδιδῶσιν  τὸ   μισθοφορικόν, καὶ ὑπὲρ ἑκάστου τῶν
[12, 7]   λέγων οὐκ ἐν τῷ πλήθει  τὸ   νικᾶν εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν
[12, 6]   εἰ μὴ ποιήσουσι τοῦτο φυλαττόμενοι  τὸ   νόμιμον, αὐτοῖς ἔσονται πολέμιοι, τῶν
[12, 4]   ἠσπάσατο καὶ δὴ ἀναβῆναι ἐπὶ  τὸ   ὄχημα παρεκάλεσεν καὶ καθεσθέντος ἤρξατο
[12, 2]   ὀκτὼ δακτύλων ἔχουσα, καθ' οὗ  τὸ   πᾶν ἔλασμα τῶν ποδῶν ἐρήρειστο.
[12, 1]   ἀλλήλους ἐπολέμουν, τῶν μὲν Ἱεροσολυμιτῶν  τὸ   παρ' αὐτοῖς ἱερὸν ἅγιον εἶναι
[12, 5]   τε αὐτοὺς τῶν αἰτιῶν, καὶ  τὸ   παρ' αὐτοῖς ἱερόν, καθάπερ ἠξιώκασι,
[12, 5]   (Ὑποστρέψας ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου διὰ  τὸ   παρὰ Ῥωμαίων δέος βασιλεὺς
[12, 2]   πήχεως οὐκ ἔλασσον τῇ τραπέζῃ  τὸ   πάχος συνέβαινεν εἶναι. τὸ μὲν
[12, 2]   ἐκέλευσε τὸν Δημήτριον εἰσδοῦναι καὶ  τὸ   περὶ τῆς τῶν Ἰουδαικῶν βιβλίων
[12, 3]   ταῦτα βούλομαι, καθὼς ἐπέσταλκα, καὶ  τὸ   περὶ τὸ ἱερὸν ἀπαρτισθῆναι ἔργον
[12, 2]   διεστάλθαι, προσέθηκεν αὐτὸς μεγαλοφρόνως καὶ  τὸ   περὶ τούτων φιλάνθρωπον, καὶ τὴν
[12, 7]   προγόνους, οἳ διὰ δικαιοσύνην καὶ  τὸ   περὶ τῶν ἰδίων νόμων καὶ
[12, 10]   αὐτοῦ πράγμασιν ἐπισφαλὲς ἡγησάμενος εἶναι  τὸ   περιιδεῖν Ἰούδαν ἐν ἰσχύι τοσαύτῃ
[12, 5]   οὖν μετὰ πολλῆς δυνάμεως κατὰ  τὸ   Πηλούσιον καὶ δόλῳ τὸν Φιλομήτορα
[12, 2]   ἐπιτεχνήσεως διατετάσθαι. ἔλασμα γὰρ χρυσοῦ  τὸ   πλάτος τεσσάρων δακτύλων ποιήσαντες καθ'
[12, 2]   τῇ προαιρέσει σου, καὶ συναθροίσαντες  τὸ   πλῆθος ἀνέγνωμεν αὐτὴν ἐμφανίζοντες αὐτῷ
[12, 10]   καὶ συνείς, ὅτι κατασκευάσας εὔνουν  τὸ   πλῆθος ἀσφαλέστερον ἄρξει, χρηστοῖς ἅπαντας
[12, 4]   αὐτὸν ἥξειν παραιτησόμενος τῶν ἁμαρτημάτων  τὸ   πλῆθος: εἶναι γὰρ αὐτοῦ προστάτην:
[12, 4]   ἱερὸν Ἰώσηπος καὶ συγκαλέσας  τὸ   πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν μηδὲν ταράσσεσθαι
[12, 5]   τῶν ζωγρηθέντων περὶ μυρίους γενέσθαι  τὸ   πλῆθος. ἐνέπρησε δ' αὐτῆς τὰ
[12, 2]   καὶ φίλων προσηγάγομεν θυσίας, καὶ  τὸ   πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι σοι
[12, 7]   δὲ μετὰ μυρίων Ἰούδας, καὶ  τὸ   πλῆθος ἰδὼν τῶν πολεμίων σύμμαχον
[12, 4]   νεώτατος τῶν Ἰωσήπου τέκνων, διέστη  τὸ   πλῆθος. καὶ οἱ μὲν πλείους
[12, 2]   τὸ τῶν ἐπιστολῶν κατατέτακται καὶ  τὸ   πλῆθος τῶν ἀπεσταλμένων ἀναθημάτων καὶ
[12, 7]   καταθησόμενοι. τὸ δὲ στρατόπεδον καὶ  τὸ   πλῆθος τῶν ἐναντίων Ἰούδας κατανοήσας
[12, 2]   τῆς ἀληθείας: καὶ γὰρ πρὸς  τὸ   πνεῦμα διὰ λεπτότητα καὶ τὴν
[12, 2]   ἐν ταῖς οἰκετείαις ὄντας Ἰουδαίους  τὸ   προγεγραμμένον κομιζομένους ὑπὲρ αὐτῶν κεφάλαιον
[12, 2]   προγράψαι ὑπὲρ ἑκάστου σώματος λαμβάνειν  τὸ   προειρημένον. (Ἐπειδὴ δὲ ταῦτ' ἐγένετο
[12, 2]   τρόπον τῆς δημιουργίας αὐτῶν μετὰ  τὸ   προεκθέσθαι τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς
[12, 4]   τοῦ ὄρους πέτρας διατεμὼν αὐτῆς  τὸ   προέχον σπήλαια πολλῶν σταδίων τὸ
[12, 3]   τῆς χώρας ἐπέβημεν αὐτῶν, ἐπιδειξαμένων  τὸ   πρὸς ἡμᾶς φιλότιμον καὶ παραγενομένους
[12, 2]   καὶ δίκαιος ἐπικληθεὶς διά τε  τὸ   πρὸς τὸν θεὸν εὐσεβὲς καὶ
[12, 2]   πρὸς τὸν θεὸν εὐσεβὲς καὶ  τὸ   πρὸς τοὺς ὁμοφύλους εὔνουν. ἀποθανόντος
[12, 3]   Ἰουδαίων οἱ περὶ τὸ ἱερὸν  τὸ   προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες, ὑπὲρ οὗ
[12, 2]   σκοπῶν καὶ τοὺς καταδεδυναστευμένους παρὰ  τὸ   προσῆκον ἐλεῶν ἀπολύειν κελεύω τοὺς
[12, 4]   ὠνοῦντο πατρίδας φορολογεῖν καὶ συναθροίζοντες  τὸ   προστεταγμένον κεφάλαιον τοῖς βασιλεῦσιν ἐτέλουν.
[12, 8]   ὅρων διώκονται> συνέβη δ' αὐτοῖς  τὸ   πταῖσμα τοῦτο παρακούσασιν ὧν αὐτοῖς
[12, 4]   τὸ γὰρ ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ  τὸ   σεμνὸν τοῦ ἤθους λίαν ἠγάπησεν.
[12, 2]   ἀλλὰ καὶ μεθερμηνεῦσαι διεγνωκότες εἰς  τὸ   σοὶ κεχαρισμένον, τίνι καὶ λόγῳ
[12, 2]   ἀρετῆς ἄξιοι. ἴσθι δ' ἡμᾶς  τὸ   σοὶ συμφέρον, κἂν τι
[12, 10]   ἀγωνιζόμενος ἔπεσεν. οὗ πεσόντος οὐδὲ  τὸ   στράτευμα ἔμεινεν, ἀλλὰ τὸν στρατηγὸν
[12, 7]   τὴν Ἰουδαίαν ἐμβαλεῖν. ἐπεὶ δὲ  τὸ   στρατιωτικὸν διανείμας ἑώρα τοὺς θησαυροὺς
[12, 2]   ἐτίμησεν, καὶ τοὺς μὲν εἰς  τὸ   στρατιωτικὸν κατέταξεν ἐπὶ μείζοσιν μισθοφοραῖς,
[12, 2]   ἡδόμενος τούτοις ἐφ' ἡμέρας δώδεκα  τὸ   συμπόσιον ἐποιήσατο, ὡς τῷ βουλομένῳ
[12, 4]   τῷ βασιλεῖ, ὀρχηστρίδος εἰσελθούσης εἰς  τὸ   συμπόσιον εὐπρεποῦς ἐρασθεὶς τῷ ἀδελφῷ
[12, 7]   πατρίῳ νόμῳ σάκκους περιθεμένους, καὶ  τὸ   σύνηθες αὐτῷ σχῆμα τῆς ἱκεσίας
[12, 2]   ἐκαινούργησαν δὲ ὥστε τρίπτυχον οἱονεὶ  τὸ   σχῆμα τῆς ὅλης κατασκευάσαι τραπέζης
[12, 11]   τοιούτου στερηθέντες ἔφυγον. λαβόντες δὲ  τὸ   σῶμα παρὰ τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον
[12, 9]   ταῦτα τοῦ Λυσίου φήσαντος ἠρέσθη  τό   τε στράτευμα καὶ οἱ ἡγεμόνες
[12, 9]   κελεύει τὴν δύναμιν παραστᾶσαν καθελεῖν  τὸ   τεῖχος εἰς ἔδαφος. καὶ ταῦτα
[12, 10]   ἀρχιερεῖ τῷ Ἀλκίμῳ βουληθέντι καθελεῖν  τὸ   τεῖχος τοῦ ἁγίου παλαιὸν ὂν
[12, 8]   καταλαβόμενος αὐτούς τε ἀπέκτεινεν καὶ  τὸ   τέμενος ἐνέπρησεν ποικίλῃ χρησάμενος ἰδέᾳ
[12, 2]   πολλῆς ἐπιμελείας ἐπράττετο. διὸ καὶ  τὸ   τῆς εἰσδόσεως ἀντίγραφον καὶ τὸ
[12, 9]   ἀποθανεῖν λέγει τὸν Ἀντίοχον βουληθέντα  τὸ   τῆς ἐν Πέρσαις Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[12, 9]   δύναμιν ἐπὶ τὰ στενὰ καὶ  τὸ   τοῦ Ἰούδα στρατόπεδον, ἅμ' ἡμέρᾳ
[12, 2]   ἦν τούτων ἐπιμελόμενος καὶ κατὰ  τὸ   τῶν ἀφικνουμένων πρὸς αὐτὸν ἔθος
[12, 2]   ἐμπειροτάτους τῶν νόμων, παρ' ὧν  τὸ   τῶν βιβλίων σαφὲς καὶ σύμφωνον
[12, 10]   ἔχων. τούτους παρορμήσας μὴ καταπλαγῆναι  τὸ   τῶν ἐναντίων πλῆθος, μηδὲ λογίζεσθαι
[12, 2]   τὸ τῆς εἰσδόσεως ἀντίγραφον καὶ  τὸ   τῶν ἐπιστολῶν κατατέτακται καὶ τὸ
[12, 10]   πρὸς ταύτην τὴν συμμαχίαν θελήσῃ  τὸ   τῶν Ἰουδαίων ἔθνος προσθεῖναι
[12, 9]   καὶ ὅτι ταῦτα πάσχει κακώσας  τὸ   τῶν Ἰουδαίων ἔθνος παρεδήλου συλήσας
[12, 10]   μέντοι τοῦ χρόνου πρὸς ὀλίγον  τὸ   τῶν Ἰουδαίων ἔθνος τῶν πολέμων
[12, 8]   ὁδὸν ἔσχεν: τοσοῦτον δ' ἦν  τὸ   τῶν πεφονευμένων πλῆθος, ὡς ἐπ'
[12, 5]   πόθον αὐτῆς λαβὼν καὶ διὰ  τὸ   τῶν Πτολεμαίου παίδων καταφρονεῖν ἀσθενῶν
[12, 2]   εἶτα ἐπ' αὐτῇ μαίανδρος πηχυαῖος  τὸ   ὕψος ἐξείργαστο κατὰ σύνθεσιν λίθων
[12, 4]   ὑπὸ ῥᾳθυμίας καὶ τῆς πρὸς  τὸ   φιλεργεῖν μαλακίας ἀνόητοι καὶ ἀμαθεῖς
[12, 7]   ἐπίφοβος. ἀμέλει κατανοήσας Λυσίας  τὸ   φρόνημα τῶν Ἰουδαίων, ὡς ἕτοιμοι
[12, 8]   ἀλλ' ὁδεύσας δι' αὐτῆς ἐπὶ  τὸ   φρούριον, ἔνθα τοὺς Ἰουδαίους ἐγκεκλεῖσθαι
[12, 8]   οἱ δὲ καταφυγόντες εἰς Διάθημα  τὸ   φρούριον πέμψαντες πρὸς Ἰούδαν ἐδήλουν
[12, 2]   τεχνίταις παρεῖχεν μόνον, ἀλλὰ καὶ  τὸ   χρηματίζειν τοῖς δημοσίοις πράγμασιν ἀπειρηκὼς
[12, 8]   αὐτῷ, ὅτι λαβεῖν ἐσπούδακεν Τιμόθεος  τὸ   χωρίον, εἰς συνεπεφεύγεσαν. ἀναγινωσκομένων
[12, 9]   αὐτὸ καὶ θεασάμενος ὀχυρὸν οὕτως  τὸ   χωρίον παρέβη τοὺς ὅρκους καὶ
[12, 8]   τοὺς Ἰουδαίους ἐγκεκλεῖσθαι συνέβαινεν περικαθεζομένου  τὸ   χωρίον Τιμοθέου μετὰ τῆς δυνάμεως,
[12, 4]   καὶ πέμψας εἰς Ἱεροσόλυμα πρεσβευτὴν  ᾐτιᾶτο   τὸν Ὀνίαν ὡς οὐκ ἀποδιδόντα
[12, 9]   σὺν αὐτῷ πολιορκουμένους εἰρήνην τε  ἐπηγγείλατο   καὶ συγχωρεῖν τοῖς πατρίοις νόμοις
[12, 7]   υἱὸν αὐτοῦ μετὰ πάσης φροντίδος  ἐνετείλατο   ἕως ἂν οὗ παραγένηται, καταστρεψάμενον
[12, 3]   τοῦ Δαμασκηνοῦ: γὰρ Ἀγρίππας  ἀπεφήνατο   μηδὲν αὐτῷ καινίζειν ἐξεῖναι. τὸ
[12, 1]   ταῦτα περὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν  ἀπεφήνατο.   δὲ Πτολεμαῖος πολλοὺς αἰχμαλώτους
[12, 4]   ἐγγυησομένους αὐτὸν ἔχει, σφόδρ' ἀστείως  ἀπεκρίνατο:   δώσω γὰρ εἶπεν ἀνθρώπους ἀγαθοὺς
[12, 2]   οὗπερ ἂν θελήσωσιν εἴδους ἐπιτρέπειν.  διετάξατο   δὲ καὶ νομίσματος εἰς θυσίας
[12, 6]   μέγα παντὸς τοῦ λαοῦ ποιησαμένου,  διεδέξατο   δὲ τὴν προστασίαν τῶν πραγμάτων
[12, 4]   τὸν βίον Ὀνίας τὴν τιμὴν  ἐξεδέξατο   Σίμωνος υἱὸς ὢν τοῦ δικαίου
[12, 2]   ἀνέγνω τούτους. τὸ δὲ πλῆθος  ἀπεδέξατο   μὲν καὶ τοὺς διασαφήσαντας πρεσβυτέρους
[12, 2]   ἔδοξεν ἀποχρῶντα καιρὸν εἶναι φιλοσοφεῖν  ἤρξατο   καὶ ἕκαστον αὐτῶν λόγους ἐπηρώτα
[12, 7]   ἐν τῷ ἱερῷ ἀναβεβλαστηκότα, θρηνεῖν  ἤρξατο   μετὰ τῶν ἰδίων ἐπὶ τῇ
[12, 4]   τὸ ὄχημα παρεκάλεσεν καὶ καθεσθέντος  ἤρξατο   περὶ τῶν Ὀνίᾳ πραττομένων ἐγκαλεῖν.
[12, 2]   νομοθέτου καὶ πρὸς τὸν Δημήτριον  ἤρξατο   ποιεῖσθαι λόγους, πῶς οὕτως θαυμαστῆς
[12, 4]   ὡς ἤδη καὶ πεπειραμένος ἀγαπᾶν  ἤρξατο,   ὡς ἔν τε τοῖς βασιλείοις
[12, 8]   ὧν ἐποίουν κακῶς τοὺς Ἰουδαίους  ἐπειρᾶτο.   καὶ τοῖς Ἠσαῦ υἱοῖς Ἰδουμαίοις
[12, 4]   γήρως κατείχετο, τῶν δὲ υἱῶν  ἀπεπειρᾶτο   εἴ τις αὐτῶν ἀπελθεῖν βούλεται
[12, 11]   δ' εἰς μέσους εἰς φυγὴν  ἐβιάσατο   αὐτούς, καὶ διώκει μέχρι Ἐζᾶ
[12, 2]   τῆς τάξεως τότε τοὺς ἄνδρας  ἠσπάσατο,   δίκαιον εἰπὼν εἶναι πρῶτον περὶ
[12, 4]   δὲ Πτολεμαῖος πρῶτός τε αὐτὸν  ἠσπάσατο   καὶ δὴ ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ
[12, 4]   τρεῖς διαλιπὼν ἡμέρας Ὑρκανὸς  ἠσπάσατο   τοὺς βασιλέας. οἱ δὲ ἀσμένως
[12, 2]   θυσίας, καὶ τὸ πλῆθος εὐχὰς  ἐποιήσατο   γενέσθαι σοι τὰ κατὰ νοῦν
[12, 2]   ἐπὶ τὰ βόρεια μέρη συνέδριον  ἐποιήσατο   ἐν τῷ παρὰ τὴν ᾐόνα
[12, 4]   καὶ σπονδὰς πρὸς Πτολεμαῖον Ἀντίοχος  ἐποιήσατο   καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν θυγατέρα
[12, 2]   βασιλεῖ λόγους πρὸς αὐτὸν τοιούτους  ἐποιήσατο:   οὐ χρῆν ἀπατωμένους ἡμᾶς,
[12, 2]   ἐφ' ἡμέρας δώδεκα τὸ συμπόσιον  ἐποιήσατο,   ὡς τῷ βουλομένῳ τὰ κατὰ
[12, 4]   εἴκοσι, δ' Ὑρκανὸς οὓς  ὠνήσατο   παῖδας ἑκατὸν καὶ παρθένους τοσαύτας
[12, 6]   τῶν ὁμοφύλων εἰς τὰ πάτρια  διεχρήσατο   καὶ ἐκαθάρισεν ἀπὸ παντὸς μιάσματος
[12, 6]   τοῦ βασιλέως Ἀπελλῆν, ὃς ἐπηνάγκαζεν,  διεχρήσατο   μετ' ὀλίγων στρατιωτῶν, καὶ τὸν
[12, 4]   ὑπάρχουσαν αὐτῷ δύναμιν τοῖς οὖσι  κατεχρήσατο,   τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ καὶ τὴν
[12, 2]   καὶ ταῦτα μὲν ἐκείνοις ἔχειν  ἐδωρήσατο.   τῷ δ' ἀρχιερεῖ Ἐλεαζάρῳ δι'
[12, 2]   ἄλλους, οἳ τὰς κατευχὰς ἐποιοῦντο,  παρῃτήσατο,   τῶν δὲ παραγενομένων ἕνα Ἐλισαῖον
[12, 5]   εἰρήνην ἀπάτῃ περιγενέσθαι τῆς πόλεως.  ἐφείσατο   δὲ τότε οὐδὲ τῶν εἰσδεξαμένων
[12, 7]   ἐν Βεθσούροις κώμῃ τῆς Ἰουδαίας  ἐστρατοπεδεύσατο.   ἀπήντησε δὲ μετὰ μυρίων Ἰούδας,
[12, 10]   δήμου προσέχοντες οἷς Βακχίδης  ἐπεκηρυκεύσατο   καὶ νομίσαντες οὐδὲν αὐτοὺς ὑπὸ
[12, 5]   βασιλέα, ὡς τήν τε Ἰουδαίαν  ἐχειρώσατο   καὶ τὸν ναόν: ἐν γὰρ
[12, 3]   ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω τόπους  κατεστρέψατο   ἐν τῷ χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων
[12, 2]   εἶναι πρῶτον περὶ ὧν αὐτοὺς  μετεπέμψατο   ποιησάμενον τοὺς λόγους ἔπειτα κἀκείνους
[12, 9]   ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον γὰρ αὐτῷ, χρόνος  ἐτρίβετο   πολὺς περὶ τὴν πολιορκίαν. Ἰούδας
[12, 10]   πλῆθος ἀσφαλέστερον ἄρξει, χρηστοῖς ἅπαντας  ὑπήγετο   λόγοις καὶ πρὸς ἡδονὴν ἑκάστῳ
[12, 11]   Ζηθῶ τοὔνομα κατεστρατοπεδευμένον ἐπ' αὐτὸν  ἠπείγετο   μετὰ πεζῶν μὲν δισμυρίων, ἱππέων
[12, 7]   ἐκ τῶν νήσων μισθοφόρους παραλαβὼν  ἡτοιμάζετο   περὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἔαρος
[12, 4]   τὴν αὐλὴν δυνατῶν τοὺς μὲν  ἠσπάζετο,   παρὰ δὲ τῶν οἰκετῶν ἀπεπυνθάνετο,
[12, 9]   εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ πρὸς πολιορκίαν  παρεσκευάζετο:   Ἀντίοχος δὲ τὸ μέν τι
[12, 2]   πρὸς αὐτὸν ἔθος πάντ' αὐτοῖς  παρεσκευάζετο,   ἵνα τῷ συνήθει τρόπῳ τῆς
[12, 9]   ἱερὸν πολιορκῶν τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις  προσεκαθέζετο   καρτερῶς τῶν ἔνδοθεν ἀμυνομένων: πρὸς
[12, 5]   αὐτοὺς τῶν ἀνεσταυρωμένων γονέων ἀπαρτῶντες.  ἠφανίζετο   δ' εἴ που βίβλος εὑρεθείη
[12, 2]   συλλογὴν τῶν βιβλίων εἶχεν φιλοκάλως,  συνηγωνίζετο.   ἐρομένου δ' αὐτόν ποτε τοῦ
[12, 2]   βασιλέως σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας διαφερόντως  ἀπηρτίζετο:   οὐ γὰρ τῆς χορηγίας τὸ
[12, 2]   καὶ ὅσα φράζειν ἀπὸ λόγων  ὑπέθετο   ταῦτα ἐδήλωσαν. σπεύδων δ' ἐντυχεῖν
[12, 2]   φρούρια καὶ τὴν τούτων φυλακὴν  παρέθετο,   ἵνα τοῖς Αἰγυπτίοις ὦσιν φοβεροί,
[12, 3]   ἡμέτερον ἔθνος: πολεμούμενον γὰρ αὐτῷ  προσέθετο.   μετ' οὐ πολὺ δὲ τὸν
[12, 3]   νεωτερίζοντα τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν  ἐπύθετο   καὶ Λυδίαν καθ' ὃν ἦν
[12, 2]   ἡμέραις καὶ παρὰ τὰς ἀνέσεις  ἐξιλάσκετο   τὸν θεόν, ἐντεῦθεν αὐτῷ γενέσθαι
[12, 4]   καὶ γὰρ τοῦτο τοῖς τέλεσι  συνεπιπράσκετο.   τοῦ δὲ βασιλέως ἡδέως ἀκούσαντος
[12, 10]   μάλα χεῖρα πολλὴν καὶ δύναμιν  περιεβάλετο:   τούτων δ' ἦσαν οἱ πλείους
[12, 9]   ἐπ' αὐτοῦ τὸν βασιλέα εἶναι  παρεβάλετο   σφόδρα εὐκαρδίως ἐπ' αὐτὸν ὁρμήσας,
[12, 7]   νίκη πρὸς τὴν ἐλευθερίαν  συνεβάλλετο.   (Λυσίας δὲ συγχυθεὶς ἐπὶ τῇ
[12, 2]   ὅλον τὸν τῆς ζωῆς χρόνον  ἐπηγγέλλετο:   ἔτυχεν γὰρ αὐτὴ εἶναι
[12, 4]   ἔχειν ἠξίου: πρεσβεύσειν γὰρ αὐτὸς  ἐπηγγέλλετο   πρὸς τὸν βασιλέα καὶ πείσειν
[12, 10]   εἰρήνης διαλεγόμενος: δόλῳ γὰρ αὐτὸν  ἐβούλετο   λαβεῖν. δ' οὐκ ἐπίστευσεν:
[12, 9]   ὅπλα καὶ θώρακας, καταλιπεῖν  ἐπυνθάνετο   τὸν υἱὸν τὸν Φιλίππου βασιλέα
[12, 4]   ἠσπάζετο, παρὰ δὲ τῶν οἰκετῶν  ἀπεπυνθάνετο,   τί μέλλουσιν διδόναι τῷ βασιλεῖ
[12, 2]   ἐσκίαστο φιλοτέχνως ἐντετορευμένων. ταῦτα δ'  ἐγίγνετο   μὲν καὶ διὰ τὴν ἐμπειρίαν
[12, 7]   καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ τὸν Ἰούδαν  παρεγίγνετο:   προελθὼν δὲ ἄχρι Βαιθώρων κώμης
[12, 4]   αὐτῶν τεμόντες καὶ σώματα διαρπάσαντες:  ἐγένετο   δὲ ταῦτα ἐπὶ ἀρχιερέως Ὀνίου.
[12, 2]   δὴ καὶ περὶ τούτους  ἐγένετο   Δωροθέου διὰ τὴν περὶ τὸν
[12, 2]   ἑξήκοντα καὶ τετρακόσια τῶν λύτρων  ἐγένετο:   καὶ γὰρ ὑπὲρ τῶν νηπίων
[12, 2]   τὸ προειρημένον. (Ἐπειδὴ δὲ ταῦτ'  ἐγένετο   κατὰ τὴν τοῦ βασιλέως βούλησιν
[12, 10]   ὡς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐξελθὼν  ἐγένετο   κατά τινα κώμην Βηθωρου λεγομένην,
[12, 9]   ἰδίους παραβῆναι νόμους. ἀρχιερεὺς δὲ  ἐγένετο   μετὰ τὸν Μενελάου θάνατον Ἄλκιμος
[12, 7]   ἑκατοστῷ ταῦτα περὶ τὸν ναὸν  ἐγένετο,   πέμπτῃ δὲ καὶ εἰκάδι τοῦ
[12, 10]   ἀπελθὼν κατὰ κώμην Βηρζηθὼ λεγομένην  ἐγένετο,   πέμψας συλλαμβάνει πολλοὺς τῶν αὐτομολούντων
[12, 4]   δισμυρίας δραχμὰς παρασκευασάμενος εἰς Ἀλεξάνδρειαν  παρεγένετο.   ἔτυχεν δὲ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[12, 4]   μέγεθος τῆς οὐσίας ἕκαστον αὐτῶν,  ὑπεκρίνετο   λυπεῖσθαι διὰ τὸ μὴ δύνασθαι
[12, 6]   Ἀφφοῦς. οὗτος οὖν Ματταθίας  ἀπωδύρετο   τοῖς τέκνοις τὴν κατάστασιν τῶν
[12, 11]   στρατοπέδου τὴν δύναμιν πρὸς μάχην  παρετάσσετο,   καὶ τοὺς μὲν ἱππεῖς ἐξ
[12, 4]   πρὸς τὸν υἱὸν Ἰώσηπος  ἀπεκρύπτετο   φοβούμενος τὸν βασιλέα. συμβαλόντων δ'
[12, 2]   πάντα δὲ μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας  ἐπράττετο.   διὸ καὶ τὸ τῆς εἰσδόσεως
[12, 7]   Ἰούδας δὲ τῶν μὲν σκύλων  παρεκελεύετο   μὴ ἐπιθυμεῖν τοὺς αὐτοῦ στρατιώτας:
[12, 7]   τοὺς οἰκείους στρατιώτας θαρρεῖν καὶ  παρεκελεύετο   τὰς ἐλπίδας τῆς νίκης ἔχοντας
[12, 8]   πόλις δ' ἦν αὕτη: καὶ  παρεκελεύετο   τοὺς στρατιώτας, εἰ συμβάλοιεν εἰς
[12, 2]   ἀσπίδια τετραδακτύλων ἀνεπλήρου τὸ κάλλος.  περιεστέφετο   δὲ τὰ χείλη τοῦ κρατῆρος
[12, 11]   περιεσχημένος ὑπὸ τῶν πολεμίων, στὰς  ἐμάχετο   μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ. πολλοὺς
[12, 4]   εἰς τὴν πόλιν ἐπεὶ μηδεὶς  ἐδέχετο,   δείσας ἀνεχώρησεν εἰς τὴν πέραν
[12, 4]   ἐξώρμων, αὐτὸς μὲν ὑπὸ γήρως  κατείχετο,   τῶν δὲ υἱῶν ἀπεπειρᾶτο εἴ
[12, 10]   οἷς ὑπηρέταις καὶ στρατιώταις χρώμενος  ἐπήρχετο   τὴν χώραν καὶ ὅσους ἐν
[12, 2]   περὶ ὧν ἠξίουν προθεῖναι γράμματα  ὑπέσχετο   μεγαλοπρεπῶς τε ἔχοντα καὶ τὴν
[12, 2]   δὲ στὰς εἰς μέσον  ηὔχετο   τῷ βασιλεῖ τὰ ἀγαθὰ καὶ
[12, 2]   ὁμοίως τῶν ὠῶν διάθεσις  πεποίητο   καὶ τῆς ῥαβδώσεως ἀναγλυφή,
[12, 2]   ἐκ λίθου καλλίστου πεποιημένων θέσει  κατακεκόσμητο   ῥάβδοις τὴν ἀναγλυφὴν ἐοικότων πυκναῖς,
[12, 4]   ἡγούμενος ἐξ αὐτῶν ὧν αὐτὸς  ἐκέκτητο:   πολλὰ γὰρ ὑπὸ χεῖρα τῷ
[12, 8]   μεγάλην καὶ πολυάνθρωπον ἔχοντας, ὧν  ἡγεῖτο   Τιμόθεος. χειρωσάμενος δὲ καὶ τούτους
[12, 11]   ἐκεῖθεν ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα σπουδὴν  ἐποιεῖτο.   μαθὼν δὲ τὸν Ἰούδαν ἔν
[12, 4]   ἐπιβλέπων, ὅτι μηθὲν ἔμπροσθεν αὐτῶν  ἔκειτο,   οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸ κρέας
[12, 9]   ἐξαίφνης ἐκτρέχοντες οἱ φρουροὶ διέφθειραν:  ἐπέκειτο   γὰρ τῷ ἱερῷ ἄκρα.
[12, 9]   μηχανήματα καὶ χώματα ἐγείρας φιλοπόνως  προσέκειτο   τῇ τῆς ἄκρας αἱρέσει. πολλοὶ
[12, 7]   τε ὢν καὶ φιλόδωρος οὐκ  ἠρκεῖτο   τοῖς οὖσιν, ἔγνω πρῶτον εἰς
[12, 9]   τὸν ἀρχιερέα, ὃς καὶ Μενέλαος  ἐκαλεῖτο.   Λυσίας γὰρ συνεβούλευσεν τῷ βασιλεῖ
[12, 4]   ὧν μὲν πρεσβύτερος Φιλομήτωρ  ἐκαλεῖτο,   Φύσκων δὲ νεώτερος. Ὑρκανὸς
[12, 2]   οὐδὲν γὰρ εἰκῆ τοῖς βασιλεῦσιν  ᾠκονομεῖτο,   πάντα δὲ μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας
[12, 4]   τελῶν, αὐτὸς δὲ διπλασίονα δώσειν  ὑπισχνεῖτο   καὶ τῶν ἁμαρτόντων εἰς τὸν
[12, 7]   μετὰ Γοργίου στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας  ἀνῃρεῖτο   τὰ σκῦλα, πολὺν δὲ χρυσὸν
[12, 4]   τἀληθὲς αὐτῷ φανερὸν ποιήσαντος, ὡς  ἕλοιτο   μᾶλλον τὴν ἰδίαν ὑβρίσαι θυγατέρα
[12, 2]   τὰ δέοντα πρὸς τὴν δίαιταν.  διετέτακτο   δὲ τοῦτον ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[12, 6]   ποιεῖν ἀναγκάζειν τοὺς Ἰουδαίους  διετέτακτο   καὶ θύειν τοὺς ἐκεῖ κελευόντων,
[12, 5]   τιμωρίας κατηκολούθουν οἷς βασιλεὺς  διετέτακτο,   οἱ δὲ δοκιμώτατοι καὶ τὰς
[12, 2]   τὸν μαίανδρον πλέγμα τι σχοινοειδὲς  περιῆκτο   ῥόμβῳ τὴν κατὰ μέσον ὄψιν
[12, 4]   τοὺς ἐν τοῖς πότοις γέλωτας  ἀπεδέδεικτο,   παρακαλεσάντων αὐτὸν τῶν κατακειμένων τῇ
[12, 1]   πίστεις βεβαιοτάτους ὑπάρχοντας ἐξ ὧν  ἀπεκρίναντο   Ἀλεξάνδρῳ πρεσβευσαμένῳ πρὸς αὐτοὺς μετὰ
[12, 2]   τὴν μὲν οὖν στεφάνην παλαιστιαίαν  εἰργάσαντο,   τὰ δὲ κυμάτια στρεπτὰ τὴν
[12, 9]   τῶν Ἰουδαίων πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους  εἰργάσαντο:   τοὺς γὰρ ἀναβαίνοντας εἰς τὸ
[12, 7]   αὐτοὺς δὲ τέρπων. τοσαύτῃ δ'  ἐχρήσαντο   τῇ περὶ τὴν ἀνανέωσιν τῶν
[12, 11]   κέρατι οἱ τὸ εὐώνυμον ἔχοντες  ἐκυκλώσαντο   τὸν Ἰούδαν διώκοντα καὶ λαμβάνουσι
[12, 6]   δὲ καὶ διασωθέντες τῷ Ματταθίᾳ  προσέθεντο   κἀκεῖνον ἄρχοντα ἀπέδειξαν. δὲ
[12, 3]   καὶ τὴν Σαμάρειαν, ἑκουσίως αὐτῷ  προσέθεντο   οἱ Ἰουδαῖοι καὶ τῇ πόλει
[12, 2]   περὶ τὸν κύκλον τῆς τραπέζης  εἴληντο.   ὑπὸ δὲ τὴν τῶν ὠῶν
[12, 2]   μεταγωγὴν τῆς τραπέζης ἐλάσσονα βλέπεσθαι.  ἐνδιέκειντο   δὲ ταῖς σχοινίσιν τῆς τορείας
[12, 8]   τοὺς Ἰδουμαίους οὐκ ἀνίεσαν, ἀλλ'  ἐνέκειντο   πανταχόθεν αὐτοῖς, τήν τε Χεβρῶνα
[12, 10]   τῶν ἱερέων τινὲς καὶ πρεσβυτέρων  ἠσπάζοντο   καὶ τὰς θυσίας ἐπεδείκνυον, ἃς
[12, 3]   ὑπαρχόντων κατὰ τὴν προειρημένην πολιτείαν  ἀφείλοντο:   ἅμα γὰρ καὶ τῆς πρότερον
[12, 4]   ἀπαιτῶν τοὺς Ἀσκαλωνίτας, ἐπεὶ μηδὲν  ἐβούλοντο   διδόναι, ἀλλὰ καὶ προσύβριζον αὐτόν,
[12, 8]   λίθοις ἐμπεφράκεσαν καὶ τὴν διέξοδον  ἀπετέμοντο.   μὴ πειθομένων δὲ τῶν Ἐμφραίων
[12, 1]   ἀγωγὴν τῶν ἐθῶν ἀποσώζειν προαιρουμένοις  ἐγίγνοντο   καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμουν, τῶν
[12, 1]   ἄλλων Ἰουδαίων εἰς τὴν Αἴγυπτον  παρεγίγνοντο   τῆς τε ἀρετῆς τῶν τόπων
[12, 5]   τοὔνομα. Σίμωνι γὰρ οὗτοι τρεῖς  ἐγένοντο   παῖδες, καὶ εἰς τοὺς τρεῖς
[12, 5]   Μενελάου μοίρας οἱ Τωβίου παῖδες  ἐγένοντο,   τὸ δὲ πλέον τοῦ λαοῦ
[12, 8]   κἀκεῖθεν ὁρμηθέντες εἰς τὴν Ἰουδαίαν  παρεγένοντο   ψάλλοντές τε καὶ ὑμνοῦντες καὶ
[12, 2]   ἐπὶ τὴν τῶν νόμων ἑρμηνείαν  ἐτρέποντο.   Μεταγραφέντος δὲ τοῦ νόμου καὶ
[12, 2]   ἔπειτ' ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος  ἀπηλλάττοντο   θεραπείαν ἀφθόνως αὐτοῖς τῶν πρὸς
[12, 4]   ἄνδρας ἀνῃρημένους ἀνοίγοντες τὰς πύλας  ἐδέχοντο   προθύμως τὸν Ἰώσηπον καὶ τοὺς
[12, 6]   δὲ ἀμύνασθαι διὰ τὴν ἡμέραν  ἀπέσχοντο   μηδ' ἐν κακοῖς παραβῆναι τὴν
[12, 5]   εὑρέθη καὶ αὐτοὶ κακοὶ κακῶς  ἀπώλλυντο.   (Ταῦτα βλέποντες οἱ Σαμαρεῖται πάσχοντας
[12, 2]   τοὺς ἄλλους, οἳ τὰς κατευχὰς  ἐποιοῦντο,   παρῃτήσατο, τῶν δὲ παραγενομένων ἕνα
[12, 7]   οὔτε γὰρ οἱ φόροι πάντες  ἐτελοῦντο   διὰ τὰς τῶν ἐθνῶν στάσεις
[12, 5]   ὅσα ἦν αὐτοῖς πάτρια παρέντες  ἐμιμοῦντο   τὰ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἔργα.
[12, 4]   τὰς ἰδίας ἕκαστοι τῶν ἐπισήμων  ὠνοῦντο   πατρίδας φορολογεῖν καὶ συναθροίζοντες τὸ
[12, 10]   ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ ἄλλους, ὅσοι  διενοοῦντο   πρὸς αὐτὸν ἀναχωρεῖν, ἐπέστρεψεν τοῖς
[12, 5]   λυμαινόμενοι ζῶντες ἔτι καὶ ἐμπνέοντες  ἀνεσταυροῦντο,   τὰς δὲ γυναῖκας καὶ τοὺς
[12, 9]   αὐτοὺς ἔστησε μηχάνημα κἀκεῖνοι πάλιν  ἀντεμηχανῶντο.   τροφὴ δ' αὐτοὺς ἐπιλελοίπει, τοῦ
[12, 11]   ὅπου καὶ πατὴρ αὐτῶν  τέθαπτο,   κηδεύουσιν πενθήσαντος ἐπὶ συχνὰς αὐτὸν
[12, 2]   ἦν ἀλλὰ μὴ λίθῳ πολυτελεῖ  διείληπτο,   σμίλαξι κισσοῦ καὶ πετάλοις ἀμπέλων
[12, 2]   ἰδέαν, κατ' αὐτοῦ δὲ ῥάβδωσις  ἀναγέγλυπτο,   καθ' ἧς πλέγμα ῥομβωτὸν δικτύοις
[12, 2]   αὐτῇ μαίανδρος πηχυαῖος τὸ ὕψος  ἐξείργαστο   κατὰ σύνθεσιν λίθων παντοίων τὴν
[12, 2]   σμίλαξι κισσοῦ καὶ πετάλοις ἀμπέλων  ἐσκίαστο   φιλοτέχνως ἐντετορευμένων. ταῦτα δ' ἐγίγνετο
[12, 2]   τὸ πᾶν ἔλασμα τῶν ποδῶν  ἐρήρειστο.   ἀνέγλυψαν δὲ λεπτομερεῖ καὶ φιλοπονωτάτῃ
[12, 2]   συμβολῆς τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτως γὰρ  ἥρμοστο,   καὶ τοῦτο ποιήσας χρόνῳ πλείονι
[12, 2]   δικτύοις ἐμφερὲς ἕως τοῦ χείλους  ἀνείλκυστο:   τὰ δὲ μέσα λίθων ἀσπίδια
[12, 10]   ἀντίγραφον εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀπέστειλεν,  αὐτὸ   δ' εἰς τὸ Καπετώλιον εἰς
[12, 11]   καὶ τῆς ὑπὸ Μακεδόσιν ἐξαρπάσας  αὐτὸ   δουλείας. τὴν δ' ἀρχιερωσύνην ἔτος
[12, 6]   ἐν τῇ κώμῃ. τὸ δ'  αὐτὸ   καὶ ἄλλοι ποιήσαντες μετὰ τέκνων
[12, 9]   ἱεροῦ. εἰσελθὼν δὲ Ἀντίοχος εἰς  αὐτὸ   καὶ θεασάμενος ὀχυρὸν οὕτως τὸ
[12, 8]   μετὰ τῆς δυνάμεως, ἕωθεν ἐπ'  αὐτὸ   παραγίνεται. καὶ καταλαβὼν ἤδη τοῖς
[12, 11]   στρατιὰν ἀλαλάξασαν προσιέναι. τὸ δ'  αὐτὸ   ποιήσας Ἰούδας συμβάλλει τοῖς
[12, 2]   μεταβαλόντα, δύνασθαι γὰρ τῆς εἰς  αὐτὸ   χορηγίας εὐποροῦντα, ἔχειν ἐν τῇ
[12, 4]   ἐτῶν οὗτος παῖς νεώτερος  ἐπεδείκνυτο   τὴν φυσικὴν ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν,
[12, 4]   ἐπιστολάς, ὧν τὸ ἀντίγραφόν ἐστι  τοιοῦτο:   βασιλεὺς Λακεδαιμονίων Ἄρειος Ὀνίᾳ χαίρειν.
[12, 2]   κατὰ πολλὴν τοῦ βασιλέως φιλοτιμίαν  τοιοῦτο   τῇ τε πολυτελείᾳ τῆς ὕλης
[12, 11]   λεγόντων, ὡς οὐκ εἰσὶ πρὸς  τοσοῦτο   μέγεθος στρατιᾶς ἀξιόμαχοι, συμβουλευόντων δὲ
[12, 5]   ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν: καὶ διὰ  τοῦτο   αὐτὴν ὀχυρώσας τείχεσιν ὑψηλοῖς καὶ
[12, 2]   αὐτὸν ἐκ τῆς Ἰουδαίας παραγίγνεσθαι:  τοῦτο   γὰρ αὐτοῖς καὶ πρὸς τιμὴν
[12, 2]   παραδεικνύντας εὐθὺς καὶ τὰ σώματα:  τοῦτο   γὰρ τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι
[12, 4]   τῆς δὲ τοῦ Ἀρίονος γυναικὸς  τοῦτο   δηλωσάσης τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ δεηθείσης,
[12, 4]   παρ' αὐτῇ, φανερὸν τῷ βασιλεῖ  τοῦτο   ἐποίησεν Κλεοπάτρα. δὲ
[12, 2]   τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίας ἀνάθημα  τοῦτο   καὶ μέγιστον ἀναθήσειν. βουλόμενος δὲ
[12, 2]   νόμῳ λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα  τοῦτο   καὶ ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνως
[12, 2]   ἡδόμενον τοῖς εὖ ποιοῦσιν ἐπὶ  τοῦτο   καὶ σὲ παρακαλῶ. (Ταῦτ' εἰπόντος
[12, 4]   βούλησθε. ποιήσομεν δὲ καὶ ἡμεῖς  τοῦτο,   καὶ τά τε ὑμέτερα ἴδια
[12, 5]   πειθομένοις ἠπείλησεν αὐτοῖς, καὶ διὰ  τοῦτο   κατὰ πᾶσαν ἡμέραν αἰκιζόμενοι καὶ
[12, 2]   εἶναι. τὸ μὲν οὖν ἀνάθημα  τοῦτο   κατὰ πολλὴν τοῦ βασιλέως φιλοτιμίαν
[12, 10]   ἔθνος προσθεῖναι ἀφελεῖν,  τοῦτο   κοινῇ γινέσθω γνώμῃ τοῦ δήμου
[12, 2]   τὰς λειτουργίας εὔχρηστα: καὶ διὰ  τοῦτο   λογισάμενος σύμμετρον κατεσκευάσθαι τὴν προτέραν
[12, 4]   συμπόσιον εὐπρεποῦς ἐρασθεὶς τῷ ἀδελφῷ  τοῦτο   μηνύει παρακαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ καὶ
[12, 3]   Φρυγίᾳ νεωτερίζοντας μεγάλης ἐπιστροφῆς ἡγησάμην  τοῦτό   μοι δεῖσθαι, καὶ βουλευσαμένῳ μοι
[12, 7]   τότε σκυλεύσειν ἐπ' ἀδείας ἔλεγεν  τοῦτο   μόνον ἔχοντας καὶ μηδὲν ἕτερον
[12, 7]   ἐπιπέσῃ τῷ Ἰούδᾳ, καὶ πρὸς  τοῦτο   ὁδηγοὺς ἔχοντος αὐτοῦ τινας τῶν
[12, 8]   συνέβη δ' αὐτοῖς τὸ πταῖσμα  τοῦτο   παρακούσασιν ὧν αὐτοῖς Ἰούδας ἐπέστειλεν,
[12, 4]   φόρους ἀπαριθμεῖν, ἔγραφεν τῷ Ἀρίονι  τοῦτο   ποιεῖν. πρὸς οὖν τοῦτον ἀπαιτήσας
[12, 9]   ἐπὶ τὸν Φίλιππον, οὐ μὴν  τοῦτο   ποιῆσαι φανερὸν τοῖς στρατιώταις καὶ
[12, 2]   ἀνεπίγνωστον, οὕτως γὰρ ἥρμοστο, καὶ  τοῦτο   ποιήσας χρόνῳ πλείονι χάριν ἔχειν
[12, 2]   παρεῖναι συνέβαινεν ἐκέλευσεν ἀπολῦσαι, παράδοξον  τοῦτο   ποιῶν καὶ παρὰ τὸ ἔθος:
[12, 9]   τιμωρίας ἄξιον. εἰ δὲ διὰ  τοῦτο   Πολυβίῳ δοκεῖ καταστρέψαι τὸν βίον
[12, 2]   κεχαρισμένον, τίνι καὶ λόγῳ χρώμενοι  τοῦτο   πράξαιμεν ἂν πολλῶν Ἰουδαίων ἐν
[12, 2]   καὶ ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνως  τοῦτο   πράττοντες, ἵνα τὸ κριθὲν ἅπαξ
[12, 4]   τῶν ὁμολογούντων ἔχειν τὰ τέλη.  τοῦτο   σφόδρα τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων
[12, 9]   ἄκρᾳ καρτερῶς ἐπολιόρκει. ἔτος ἦν  τοῦτο   τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀπὸ Σελεύκου
[12, 2]   ἐργασίαν ἐπέβλεπεν. αἴτιον δ' ἦν  τοῦτο   τῆς τῶν τεχνιτῶν ἐπιμελείας, οἳ
[12, 6]   καὶ τοὺς πολίτας, καὶ διὰ  τοῦτο   τιμηθήσεσθαι πρὸς τοῦ βασιλέως,
[12, 4]   οὐσίας ἀναπέμψειν αὐτῷ: καὶ γὰρ  τοῦτο   τοῖς τέλεσι συνεπιπράσκετο. τοῦ δὲ
[12, 4]   καὶ χρημάτων ἥττων καὶ διὰ  τοῦτο   τὸν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ φόρον,
[12, 3]   καὶ νῦν διαμένειν: τεκμήριον δὲ  τοῦτο:   τοὺς Ἰουδαίους μὴ βουλομένους ἀλλοφύλῳ
[12, 2]   τοῦ τῆς τραπέζης πλάτους εἰς  τοῦτο   τοὺς πόδας αὐτῆς ἐνέθεσαν, ἔπειτα
[12, 5]   ἡμῶν τὸ ἀνέκαθεν Σιδωνίων, καὶ  τοῦτο   φανερόν ἐστιν ἐκ τῶν πολιτικῶν
[12, 6]   λέγων, ὡς εἰ μὴ ποιήσουσι  τοῦτο   φυλαττόμενοι τὸ νόμιμον, αὐτοῖς ἔσονται
[12, 2]   κρύσταλλός τε λίθος καὶ ἤλεκτρον  ἐντετύπωτο   τῇ παραλλήλῳ τῆς ἰδέας γειτνιάσει
[12, 4]   ζεύγη βοῶν, ἐξέπεμψεν ὁδὸν ἡμερῶν  δύο   εἰς τὴν ἐρημίαν σπεροῦντα τὴν
[12, 10]   παραχρῆμα διεφθάρησαν βασιλεύσαντος Ἀντιόχου ἔτη  δύο,   καθὼς ἤδη που καὶ ἐν
[12, 2]   ἀρίστας τρεῖς καὶ χρυσοῦ τάλαντα  δύο   καὶ κυλίκιον ταλάντου καὶ τὴν
[12, 3]   ἐλαίου καὶ λιβάνου ἀργυρίου μυριάδας  δύο   καὶ σεμιδάλεως ἀρτάβας ἱερᾶς κατὰ
[12, 9]   ἱππεῖς δὲ δισμύριοι, ἐλέφαντες δὲ  δύο   καὶ τριάκοντα. (Ταύτην οὖν ἀναλαβὼν
[12, 2]   (Ὑποστησάμενοι τοίνυν ποιήσασθαι τὴν τράπεζαν  δύο   μὲν καὶ ἡμίσους πηχῶν τὸ
[12, 4]   καὶ αὐτὸς ἐπικαλούμενος Ἐπιφανής, καταλιπὼν  δύο   παῖδας ἔτι βραχεῖς τὴν ἡλικίαν,
[12, 2]   καὶ κρατῆρας χρυσοῦς πρὸς ἀνάθεσιν  δύο.   παρεκάλεσεν δ' αὐτὸν καὶ διὰ
[12, 4]   εὐτυχίας ἐπὶ ἔτη εἴκοσι καὶ  δύο,   πατὴρ μὲν γενόμενος ἐκ μιᾶς
[12, 4]   βίου καταστήσας, εἴκοσι ἔτη καὶ  δύο   τὰ τέλη τῆς Συρίας καὶ
[12, 5]   Ἀντιόχειαν. (Συνέβη δὲ μετὰ ἔτη  δύο   τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ
[12, 4]   σὺν αὐτοῖς πολλοὺς ἀπέκτεινεν καὶ  δύο   τῶν ἀδελφῶν, οἱ δὲ λοιποὶ
[12, 2]   δὲ κρατήρων χρύσεοι μὲν ἦσαν  δύο,   φολιδωτὴν δ' εἶχον ἀπὸ τῆς
[12, 2]   τοὺς μὲν οὖν χρυσέους κρατῆρας  δύο   χωροῦντας ἑκάτερον ἀμφορέας τοῦτον κατεσκεύασαν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/01/2009