Livre, Chap. |
[12, 8] |
ἀναγινωσκομένων
δὲ
τῶν
ἐπιστολῶν
τούτων
|
κἀκ |
τῆς
Γαλιλαίας
ἄγγελοι
παραγίγνονται
σημαίνοντες |
[12, 3] |
φίλον
πέμψαι
τινὰς
τῶν
ἡμετέρων
|
ἐκ |
Βαβυλῶνος
εἰς
Φρυγίαν.
γράφει
δ' |
[12, 5] |
τῶν
καταπετασμάτων
ἀποσχόμενος,
ἅπερ
ἦν
|
ἐκ |
βύσσου
καὶ
κόκκου
πεποιημένα,
κενώσας |
[12, 4] |
αὐτῇ
εὔριπον
μέγαν
καὶ
βαθύν.
|
ἐκ |
δὲ
τῆς
καταντικρὺ
τοῦ
ὄρους |
[12, 4] |
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις,
Τωβίου
μὲν
πατρός,
|
ἐκ |
δὲ
τῆς
Ὀνίου
τοῦ
ἀρχιερέως |
[12, 2] |
καὶ
πρὸς
ὄψιν
ἀνατείνοντα
ὠῶν
|
ἐκ |
λίθου
καλλίστου
πεποιημένων
θέσει
κατακεκόσμητο |
[12, 4] |
αἰχμαλώτους.
ᾠκοδόμησεν
δὲ
βᾶριν
ἰσχυρὰν
|
ἐκ |
λίθου
λευκοῦ
κατασκευάσας
πᾶσαν
μέχρι |
[12, 7] |
δὲ
καὶ
τὸ
θυσιαστήριον
καινὸν
|
ἐκ |
λίθων
συμμίκτων
ᾠκοδόμησεν
οὐ
λελαξευμένων |
[12, 4] |
καὶ
δύο,
πατὴρ
μὲν
γενόμενος
|
ἐκ |
μιᾶς
γυναικὸς
παίδων
ἑπτά,
ποιησάμενος |
[12, 2] |
διὰ
τρημάτων
κατειλημμένοι.
τὰ
δ'
|
ἐκ |
πλαγίου
τῆς
στεφάνης
καὶ
πρὸς |
[12, 8] |
ἄγγελοι
παραγίγνονται
σημαίνοντες
ἐπισυνῆχθαι
τοὺς
|
ἐκ |
Πτολεμαίδος
καὶ
Τύρου
καὶ
Σιδῶνος |
[12, 4] |
καὶ
τὸν
τῶν
Ἰουδαίων
λαὸν
|
ἐκ |
πτωχείας
καὶ
πραγμάτων
ἀσθενῶν
εἰς |
[12, 11] |
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ἐξέπεμψεν.
ὃς
|
ἐκ |
τῆς
Ἀντιοχείας
ἐξορμήσας
καὶ
παραγενόμενος |
[12, 9] |
οὖν
ἀναλαβὼν
τὴν
δύναμιν
ἐξώρμησεν
|
ἐκ |
τῆς
Ἀντιοχείας
μετὰ
Λυσίου
πάσης |
[12, 10] |
αὐτούς
τι
παθεῖν
μήτε
τοὺς
|
ἐκ |
τῆς
αὐτῆς
ὄντας
προαιρέσεως
ἐπίστευσαν |
[12, 9] |
μεταπεμψάμενος
ἐκέλευσε
μισθοφόρους
συναγαγεῖν
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
βασιλείας
τοὺς
στρατεύσιμον
ἡλικίαν |
[12, 3] |
φυτείαν
ἀμπέλων,
καὶ
ἀτελεῖς
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
γῆς
καρπῶν
ἀνήσεις
ἐπὶ |
[12, 2] |
ἑρμηνεύσαντας
παρεκάλεσεν
συνεχῶς
πρὸς
αὐτὸν
|
ἐκ |
τῆς
Ἰουδαίας
παραγίγνεσθαι:
τοῦτο
γὰρ |
[12, 10] |
αὐτοὺς
γενόμενοι
κατὰ
πρόσωπον,
ὥστ'
|
ἐκ |
τῆς
μάχης
ταύτης
οὐδεὶς
διέφυγεν |
[12, 5] |
τοῦ
πλήθους
διανεμηθέντος
εἰς
ἑκατέρους,
|
ἐκ |
τῆς
Μενελάου
μοίρας
οἱ
Τωβίου |
[12, 11] |
περὶ
αὐτῶν
δόξῃ
προσβαλῶ
τὴν
|
ἐκ |
τῆς
νῦν
φυγῆς
ὕβριν.
καὶ |
[12, 3] |
ἐπανορθωθῆναι
τὴν
βλάβην.
καὶ
ὅσοι
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
ἁρπαγέντες
δουλεύουσιν,
αὐτούς |
[12, 4] |
γένους
Ἰουδαῖοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
πρὸς
Ἄβραμον
οἰκειότητος.
δίκαιον |
[12, 4] |
παίδων
ἑπτά,
ποιησάμενος
δὲ
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
τοῦ
ἀδελφοῦ
Σολυμίου
θυγατρὸς |
[12, 6] |
ἄλλων
τούς
τε
πολεμίους
ἐξέβαλεν
|
ἐκ |
τῆς
χώρας
καὶ
τοὺς
παρανομήσαντας |
[12, 4] |
χρήματα
καὶ
κέρδη
μεγάλα
ποιήσας
|
ἐκ |
τῆς
ὠνῆς
τῶν
τελῶν,
εἰς |
[12, 10] |
ἔρχεται.
τινὲς
μέντοι
γε
τῶν
|
ἐκ |
τοῦ
δήμου
προσέχοντες
οἷς
ὁ |
[12, 3] |
δέῃ.
πολιτευέσθωσαν
δὲ
πάντες
οἱ
|
ἐκ |
τοῦ
ἔθνους
κατὰ
τοὺς
πατρίους |
[12, 10] |
ἀρχαίων
προφητῶν,
πληγή
τις
αἰφνίδιος
|
ἐκ |
τοῦ
θεοῦ
προσέπεσεν,
ὑφ'
ἧς |
[12, 9] |
ὅρκους
τε
καὶ
πίστεις
ἐξῆλθον
|
ἐκ |
τοῦ
ἱεροῦ.
εἰσελθὼν
δὲ
Ἀντίοχος |
[12, 4] |
τῷ
Ἰωσήπῳ,
καταβὰς
δ'
αὐτὸς
|
ἐκ |
τοῦ
ἱεροῦ
ξενίᾳ
τε
ὑποδέχεται |
[12, 3] |
ἐκ
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
Λιβάνου
μηδενὸς
πρασσομένου
τέλος. |
[12, 7] |
ἑορτὴν
ἄγομεν
καλοῦντες
αὐτὴν
φῶτα
|
ἐκ |
τοῦ
παρ'
ἐλπίδας
οἶμαι
ταύτην |
[12, 7] |
τραυματίας
ἐποίησεν
καὶ
πολλὴν
λείαν
|
ἐκ |
τοῦ
στρατοπέδου
λαβὼν
τῶν
πολεμίων |
[12, 11] |
ἔλεγεν.
(Ὁ
δὲ
Βακχίδης
ἐξαγαγὼν
|
ἐκ |
τοῦ
στρατοπέδου
τὴν
δύναμιν
πρὸς |
[12, 4] |
δέσποτα,
τὰ
παρακείμενα
Ὑρκανῷ
ὀστᾶ;
|
ἐκ |
τούτου
στόχασαι,
ὅτι
καὶ
ὁ |
[12, 2] |
Αἴγυπτον
αὐτῶν
μεταγωγὴν
πολλὴν
ὠφέλειαν
|
ἐκ |
τούτου
τοῖς
στρατιώταις
γεγονέναι.
τὸ |
[12, 3] |
αὐτῆς
τε
τῆς
Ἰουδαίας
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
ἄλλων
ἐθνῶν
καὶ
ἐκ |
[12, 10] |
τούτων
δ'
ἦσαν
οἱ
πλείους
|
ἐκ |
τῶν
ἀσεβῶν
καὶ
πεφυγαδευμένων,
οἷς |
[12, 2] |
ἔγνων
μεθερμηνεῦσαι,
καὶ
γράμμασιν
Ἑλληνικοῖς
|
ἐκ |
τῶν
Ἑβραικῶν
μεταγραφέντα
κεῖσθαι
ἐν |
[12, 2] |
δουλευόντων
ἀπέλυσα
τοῖς
δεσπόταις
αὐτῶν
|
ἐκ |
τῶν
ἐμῶν
λύτρα
καταβαλών.
τοὺς |
[12, 4] |
βασιλεῦσιν
οἱ
πατέρες
αὐτοῦ
ἐτέλουν
|
ἐκ |
τῶν
ἰδίων,
τάλαντα
εἴκοσιν
ἀργυρίου |
[12, 10] |
πίστιν
μὴ
φυλάξας.
ἐπεὶ
δ'
|
ἐκ |
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἀπελθὼν
κατὰ
κώμην |
[12, 10] |
αὐτούς.
ὁ
δὲ
Νικάνωρ,
ὡς
|
ἐκ |
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἐξελθὼν
ἐγένετο
κατά |
[12, 7] |
οἰκείαν
δύναμιν
ἀθροίσας
καὶ
πολλοὺς
|
ἐκ |
τῶν
νήσων
μισθοφόρους
παραλαβὼν
ἡτοιμάζετο |
[12, 10] |
καὶ
τὸν
θεὸν
ἱκέτευον
ῥύσασθαι
|
ἐκ |
τῶν
πολεμίων
αὐτούς.
ὁ
δὲ |
[12, 5] |
Σιδωνίων,
καὶ
τοῦτο
φανερόν
ἐστιν
|
ἐκ |
τῶν
πολιτικῶν
ἀναγραφῶν.
ἀξιοῦμεν
οὖν |
[12, 5] |
τὴν
τοῦ
βασιλέως
προαίρεσιν,
ἀπῆγχον
|
ἐκ |
τῶν
τραχήλων
αὐτοὺς
τῶν
ἀνεσταυρωμένων |
[12, 2] |
ἔχοντα
σχοινοειδῆ
τῇ
τορείᾳ
θαυμαστῶς
|
ἐκ |
τῶν
τριῶν
μερῶν
μεμιμημένην.
τριγώνων |
[12, 7] |
καινὰ
σκεύη,
λυχνίαν
τράπεζαν
βωμόν,
|
ἐκ |
χρυσοῦ
πεποιημένα,
ἀπήρτησεν
δὲ
καὶ |
[12, 2] |
ὕψος
ἑνὸς
καὶ
ἡμίσους,
κατεσκεύαζον
|
ἐκ |
χρυσοῦ
τὴν
ὅλην
τοῦ
ἔργου |
[12, 7] |
στρατιώτας:
καιρὸς
μὲν
οὖν>
ὑμῖν
|
οὐκ |
ἄλλος
ἀναγκαιότερος
τοῦ
παρόντος,
ὦ |
[12, 6] |
ἡμέραν
αὐτοῖς
προσβαλλόντων,
αὐτῶν
δ'
|
οὐκ |
ἀμυνομένων,
κωλύσειν
τε
μηδὲν
οὕτως |
[12, 4] |
ζῆν
ἐρῶν
ὀρχηστρίδος,
ἧς
ἴσως
|
οὐκ |
ἂν
αὐτῷ
παραχωρήσειν
τὸν
βασιλέα. |
[12, 2] |
ὁ
ἀρχιερεὺς
ἀντέγραψεν.
ἐμοὶ
δ'
|
οὐκ |
ἀναγκαῖον
ἔδοξεν
εἶναι
τὰ
ὀνόματα |
[12, 2] |
τοῦ
μεγέθους
γένηται:
βούλεσθαι
γὰρ
|
οὐκ |
ἀνακεῖσθαι
μόνον
εἰς
θέαν
τἀναθήματα, |
[12, 2] |
ἀπέστειλεν
ὁ
βασιλεὺς
τῷ
θεῷ,
|
οὐκ |
ἀνεπιτήδειον
ἡγησάμην
διελθεῖν,
ὅπως
ἅπασιν |
[12, 8] |
ἀδελφοὶ
αὐτοῦ
πολεμοῦντες
τοὺς
Ἰδουμαίους
|
οὐκ |
ἀνίεσαν,
ἀλλ'
ἐνέκειντο
πανταχόθεν
αὐτοῖς, |
[12, 9] |
ἧκον
πρὸς
Ἀντίοχον
τὸν
βασιλέα,
|
οὐκ |
ἀξιοῦντες
ἑαυτοὺς
ὑπερορᾶσθαι
δεινὰ
πάσχοντας |
[12, 2] |
διηγήσομαι,
τῆς
μὲν
ἱστορίας
ἴσως
|
οὐκ |
ἀπαιτούσης
τὴν
ἀπαγγελίαν,
τὸ
δὲ |
[12, 4] |
ἀνθρώπους
ἀγαθοὺς
καὶ
καλούς,
οἷς
|
οὐκ |
ἀπιστήσετε.
λέγειν
δὲ
τούτους
οἵτινες |
[12, 4] |
πρεσβευτὴν
ᾐτιᾶτο
τὸν
Ὀνίαν
ὡς
|
οὐκ |
ἀποδιδόντα
τοὺς
φόρους
καὶ
ἠπείλει |
[12, 4] |
ἠπείλει
κληρουχήσειν
αὐτῶν
τὴν
γῆν
|
οὐκ |
ἀπολαβὼν
καὶ
πέμψειν
τοὺς
ἐνοικήσοντας |
[12, 2] |
σπάνιν
χρυσοῦ,
τῷ
μεγέθει
μὲν
|
οὐκ |
ἔγνω
τὴν
προυπάρχουσαν
ὑπερβαλεῖν,
τῇ |
[12, 3] |
τιμωρίαν
φήσαντες
τοὺς
οὐδὲν
ἐξαμαρτόντας
|
οὐκ |
ἐδικαίουν
ἀποστερεῖν
τῶν
ὑπαρχόντων.
(Ὅμοιον |
[12, 11] |
μάχην.
τῶν
δὲ
λεγόντων,
ὡς
|
οὐκ |
εἰσὶ
πρὸς
τοσοῦτο
μέγεθος
στρατιᾶς |
[12, 2] |
τὰς
συμβολάς.
ἥμισυ
δὲ
πήχεως
|
οὐκ |
ἔλασσον
τῇ
τραπέζῃ
τὸ
πάχος |
[12, 7] |
νενηστεύκεσαν
γάρ,
ὀκνοῦντας,
παρεθάρσυνεν
λέγων
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
πλήθει
τὸ
νικᾶν |
[12, 10] |
ὅσης
ἐπὶ
πόλεμόν
τις,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐπ'
εἰρήνην
ἔρχεται.
τινὲς
μέντοι |
[12, 3] |
πολιτείας
μηκέτι
μένῃ
τοῖς
Ἰουδαίοις,
|
οὐκ |
ἐπέτυχον.
ἐξ
οὗ
τις
ἂν |
[12, 2] |
καὶ
τοὺς
συγγραφεῖς
τῶν
ἱστοριῶν
|
οὐκ |
ἐπιμνησθῆναί
φησιν
Ἑκαταῖος
ὁ
Ἀβδηρίτης |
[12, 10] |
αὐτὸν
ἐβούλετο
λαβεῖν.
ὁ
δ'
|
οὐκ |
ἐπίστευσεν:
ἑώρα
γάρ,
ὅτι
μετὰ |
[12, 3] |
οὖν
τῶν
ὑπ'
Ἀγρίππου
κριθέντων
|
οὐκ |
ἔστιν
ἴσως
θαυμάζειν:
οὐ
γὰρ |
[12, 9] |
μηκέτι
ποιῆσαι
τὸ
ἔργον
βουλευσάμενον
|
οὐκ |
ἔστιν
τιμωρίας
ἄξιον.
εἰ
δὲ |
[12, 6] |
πρὸς
τοῦ
βασιλέως,
ὁ
Ματταθίας
|
οὐκ |
ἔφασκεν
ποιήσειν,
οὐδ'
εἰ
τὰ |
[12, 4] |
τῶν
εἰς
τὰς
δωρεὰς
χρημάτων
|
οὐκ |
ἐφρόντιζεν
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῦ.
τὴν |
[12, 5] |
δοκιμώτατοι
καὶ
τὰς
ψυχὰς
εὐγενεῖς
|
οὐκ |
ἐφρόντισαν
αὐτοῦ,
τῶν
δὲ
πατρίων |
[12, 4] |
δωρεάν:
πλέον
γὰρ
πέντε
ταλάντων
|
οὐκ |
ἔχειν.
οἱ
δὲ
θεράποντες
ταῦτ' |
[12, 4] |
τῷ
τόπῳ
καὶ
τοὺς
ἱμάντας
|
οὐκ |
ἔχων,
τῆς
μὲν
τῶν
βοηλατῶν |
[12, 7] |
μεγαλόψυχός
τε
ὢν
καὶ
φιλόδωρος
|
οὐκ |
ἠρκεῖτο
τοῖς
οὖσιν,
ἔγνω
πρῶτον |
[12, 1] |
τοῦ
παραθεμένου
τὴν
πίστιν
διαφυλάξωσιν.
|
οὐκ |
ὀλίγοι
δ'
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων |
[12, 2] |
τῇ
διαλέκτῳ
γεγραμμένα
πόνον
αὐτοῖς
|
οὐκ |
ὀλίγον
παρέξειν
εἰς
τὴν
Ἑλληνικὴν |
[12, 4] |
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
χρήματα
αὐτοῦ
διῴκει
|
οὐκ |
ὄντα
ἐλάσσω
τρισχιλίων
ταλάντων:
ὁ |
[12, 9] |
ἀνελὼν
τὴν
ἀρχιερωσύνην
Ἀλκίμῳ
δέδωκεν
|
οὐκ |
ὄντι
τῆς
τῶν
ἀρχιερέων
γενεᾶς, |