Livre, Chap. |
[12, 4] |
συνουσίας
ἀγροικότερον
ἔχειν
φησάντων,
τὸν
|
δ' |
ἀδελφὸν
Ὑρκανὸν
πέμπειν
συμβουλευσάντων,
ἡδέως |
[12, 5] |
πόλιν
τοὺς
μὲν
ἀπέκτεινεν
τοὺς
|
δ' |
αἰχμαλώτους
γυναιξὶν
ἅμα
καὶ
τέκνοις |
[12, 8] |
γὰρ
ἧτταν
αὐτοῖς
προύλεγεν.
Ἰούδας
|
δ' |
ἀκούσας
παρεσκευάσθαι
τὸν
Τιμόθεον
πρὸς |
[12, 3] |
μηδὲν
αὐτῷ
καινίζειν
ἐξεῖναι.
τὸ
|
δ' |
ἀκριβὲς
εἴ
τις
βούλεται
καταμαθεῖν, |
[12, 3] |
Ῥωμαίοις
τὸ
ἡμέτερον
ἔθνος:
Οὐεσπασιανοῦ
|
δ' |
ἄν
τις
καὶ
Τίτου
τὴν |
[12, 10] |
τοῦ
δήμου
τοῦ
Ῥωμαίων,
ὃ
|
δ' |
ἂν
προστεθῇ
τοῦτ'
εἶναι
κύριον. |
[12, 2] |
βασιλικῆς
οὐ
τετυχηκέναι
προνοίας.
ἔστι
|
δ' |
ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
ταῦτα
παρὰ |
[12, 9] |
ὑφ'
ἡμῶν
ἀληθῆ
νομιζόντων.
(Ὁ
|
δ' |
Ἀντίοχος
πρὶν
ἢ
τελευτᾶν
καλέσας |
[12, 3] |
αὐτοῦ
τῆς
στρατιᾶς
διέφθειρεν.
ὕστερον
|
δ' |
Ἀντιόχου
χειρωσαμένου
τὰς
ἐν
τῇ |
[12, 11] |
συμμαχίαν
οὕτως
συνέβη
γενέσθαι.
~(Δημήτριος
|
δ' |
ἀπαγγελθείσης
αὐτῷ
τῆς
Νικάνορος
τελευτῆς |
[12, 4] |
ἐπὶ
τούτῳ
τῶν
ἀδελφῶν.
(Ὡς
|
δ' |
ἀπήγγειλέ
τις
αὐτῷ
κατὰ
τοῦτον |
[12, 2] |
αὐτοὺς
περὶ
τῶν
βιβλίων.
ὡς
|
δ' |
ἀποκαλύψαντες
τῶν
ἐνειλημάτων
ἐπέδειξαν
αὐτῷ, |
[12, 2] |
τοῦτον
κατεσκεύασαν
τὸν
τρόπον,
οἱ
|
δ' |
ἀργύρεοι
τῶν
ἐσόπτρων
τὴν
λαμπρότητα |
[12, 6] |
ὑμᾶς
ὁρῶν
οὐχ
ὑπερόψεται,
τῆς
|
δ' |
ἀρετῆς
ἀγασάμενον
ἀποδώσει
πάλιν
ὑμῖν |
[12, 2] |
μὲν
ἐκείνοις
ἔχειν
ἐδωρήσατο.
τῷ
|
δ' |
ἀρχιερεῖ
Ἐλεαζάρῳ
δι'
αὐτῶν
ἔπεμψεν |
[12, 10] |
πάλιν
καὶ
κινδύνους
κατέστη.
(Τῷ
|
δ' |
ἀρχιερεῖ
τῷ
Ἀλκίμῳ
βουληθέντι
καθελεῖν |
[12, 2] |
Ἱεροσόλυμα
ὑπὸ
Πτολεμαίου
ἀναθήματα.
ὁ
|
δ' |
ἀρχιερεὺς
Ἐλεάζαρος
ἀναθεὶς
αὐτὰ
καὶ |
[12, 11] |
Μακεδόσιν
ἐξαρπάσας
αὐτὸ
δουλείας.
τὴν
|
δ' |
ἀρχιερωσύνην
ἔτος
τρίτον
κατασχὼν
ἀπέθανεν. |
[12, 2] |
ἐθνικῇ
ἐστιν
ἡμῖν
ἀσαφῆ.
συμβέβηκε
|
δ' |
αὐτὰ
καὶ
ἀμελέστερον
ἢ
ἔδει |
[12, 4] |
στέγης
ἐγγλύψας
ζῷα
παμμεγεθέστατα,
περιήγαγεν
|
δ' |
αὐτῇ
εὔριπον
μέγαν
καὶ
βαθύν. |
[12, 2] |
μέρος
ἐναλλαττομένης
γίγνεσθαι
διάφορον,
τὴν
|
δ' |
αὐτὴν
ἄχρι
καὶ
τῶν
ποδῶν |
[12, 5] |
μυρίους
γενέσθαι
τὸ
πλῆθος.
ἐνέπρησε
|
δ' |
αὐτῆς
τὰ
κάλλιστα
καὶ
καταβαλὼν |
[12, 6] |
κτῆσιν
ἐν
τῇ
κώμῃ.
τὸ
|
δ' |
αὐτὸ
καὶ
ἄλλοι
ποιήσαντες
μετὰ |
[12, 11] |
τὴν
στρατιὰν
ἀλαλάξασαν
προσιέναι.
τὸ
|
δ' |
αὐτὸ
ποιήσας
ὁ
Ἰούδας
συμβάλλει |
[12, 3] |
εἰς
αὐτὴν
πάλιν
συνελθόντων.
πρῶτον
|
δ' |
αὐτοῖς
ἐκρίναμεν
διὰ
τὴν
εὐσέβειαν |
[12, 7] |
ἐπὶ
τῇ
πεδινῇ
καταστρατοπεδεύονται.
προσγίγνονται
|
δ' |
αὐτοῖς
σύμμαχοι
ἀπό
τε
τῆς |
[12, 3] |
ἁλῶν
μεδίμνους
τριακοσίους
ἑβδομηκονταπέντε.
τελεῖσθαι
|
δ' |
αὐτοῖς
ταῦτα
βούλομαι,
καθὼς
ἐπέσταλκα, |
[12, 8] |
τῆς
Ἰουδαίας
ὅρων
διώκονται>
συνέβη
|
δ' |
αὐτοῖς
τὸ
πταῖσμα
τοῦτο
παρακούσασιν |
[12, 4] |
πόσα
βούλεται
τάλαντα
λαβεῖν,
ἤλπισε
|
δ' |
αὐτὸν
αἰτήσειν
δέκα
ἢ
βραχεῖ |
[12, 4] |
Ἱεροσόλυμα
πρὸς
τὸν
πατέρα.
παραγενόμενον
|
δ' |
αὐτὸν
εἰς
τὴν
πόλιν
ἐπεὶ |
[12, 2] |
χρυσοῦς
πρὸς
ἀνάθεσιν
δύο.
παρεκάλεσεν
|
δ' |
αὐτὸν
καὶ
διὰ
τῶν
ἐπιστολῶν, |
[12, 4] |
αὐτῷ
καὶ
τὰ
γεγενημένα.
θαυμάσας
|
δ' |
αὐτὸν
ὁ
Πτολεμαῖος
τοῦ
φρονήματος |
[12, 2] |
βιβλίων
εἶχεν
φιλοκάλως,
συνηγωνίζετο.
ἐρομένου
|
δ' |
αὐτόν
ποτε
τοῦ
Πτολεμαίου,
πόσας |
[12, 8] |
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ὑπέστρεψεν.
μαθόντα
|
δ' |
αὐτὸν
τὰ
γειτονεύοντα
τῶν
ἐθνῶν |
[12, 4] |
ἀκοῦσαν
εὐχαριστεῖ
τῷ
Ἰωσήπῳ,
καταβὰς
|
δ' |
αὐτὸς
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
ξενίᾳ |
[12, 4] |
εἰς
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ὥρμησεν.
ἐξελθόντος
|
δ' |
αὐτοῦ
γράφουσιν
οἱ
ἀδελφοὶ
πᾶσι |
[12, 3] |
αὐτοὺς
χρῆσθαι
τοῖς
ἰδίοις.
ὅταν
|
δ' |
αὐτοὺς
ἀγάγῃς
εἰς
τοὺς
προειρημένους |
[12, 5] |
Ἰουδαίων
θρησκείᾳ
ταύτην
ἐπιτελῶν.
ἠνάγκασε
|
δ' |
αὐτοὺς
ἀφεμένους
τὴν
περὶ
τὸν |
[12, 9] |
μηχάνημα
κἀκεῖνοι
πάλιν
ἀντεμηχανῶντο.
τροφὴ
|
δ' |
αὐτοὺς
ἐπιλελοίπει,
τοῦ
μὲν
ὄντος |
[12, 2] |
ὃ
συνέγραψεν
διὰ
ταῦτα.
(Θαυμάζοντος
|
δ' |
αὐτοὺς
οὐ
μόνον
τοῦ
βασιλέως, |
[12, 3] |
τὸν
θεὸν
εὐσέβειαν,
καὶ
μαρτυρουμένους
|
δ' |
αὐτοὺς
ὑπὸ
τῶν
προγόνων
εἰς |
[12, 10] |
φάσκων
πολεμεῖν
καὶ
κινδυνεύειν,
ὅρκους
|
δ' |
αὐτῷ
διδόναι
περὶ
τοῦ
μηδὲν |
[12, 2] |
πρὸς
τὸν
θεὸν
εὐσέβειαν.
ἐπεδείξαμεν
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
τὰς
φιάλας
ἃς |
[12, 10] |
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
ἄκραν
φεύγειν.
(Ἔτι
|
δ' |
αὐτῷ
κατιόντι
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας |
[12, 6] |
καὶ
τεσσαρακοστῷ
καὶ
ἕκτῳ.
συναραμένων
|
δ' |
αὐτῷ
προθύμως
τῶν
ἀδελφῶν
καὶ |
[12, 2] |
μὲν
περὶ
τούτων
ἐπιζητοῦντες.
γεγενῆσθαι
|
δ' |
αὐτῷ
τὰ
μέγιστα
τῶν
ἀγαθῶν |
[12, 4] |
ἀπεκρύπτετο
φοβούμενος
τὸν
βασιλέα.
συμβαλόντων
|
δ' |
αὐτῷ
τῶν
ἀδελφῶν
εἰς
μάχην |
[12, 6] |
ἐξ
ἐφημερίδος
Ἰώαβος,
Ἱεροσολυμίτης.
ἦσαν
|
δ' |
αὐτῷ
υἱοὶ
πέντε,
Ἰωάννης
ὁ |
[12, 4] |
ἀκούσαντες
ἀπήγγελλον
τοῖς
δεσπόταις.
χαιρόντων
|
δ' |
αὐτῶν
ὡς
καταγνωσθησομένου
τοῦ
Ἰωσήπου |
[12, 2] |
τὸν
Ἀρισταῖον
τοὺς
πρέσβεις.
οἱ
|
δ' |
ἀφικόμενοι
τάς
τε
ἐπιστολάς,
ἃς |
[12, 7] |
τῆς
σωτηρίας
αὐτοῖς
ἀποκειμένης.
ἐπιδιώκων
|
δ' |
ἄχρι
τοῦ
πεδίου
κτείνει
τῶν |
[12, 2] |
ἀμπέλων
ἐσκίαστο
φιλοτέχνως
ἐντετορευμένων.
ταῦτα
|
δ' |
ἐγίγνετο
μὲν
καὶ
διὰ
τὴν |
[12, 4] |
θέλειν
ἀποκριναμένου
καὶ
τὴν
ἀρχιερωσύνην
|
δ' |
εἰ
δυνατόν
ἐστιν
ἑτοίμως
ἔχειν |
[12, 3] |
Θεὸς
λεγόμενος,
μόνοι
μετέλθωσιν,
ἀξιούντων
|
δ' |
εἰ
συγγενεῖς
εἰσιν
αὐτοῖς
Ἰουδαῖοι, |
[12, 5] |
τῶν
ἀνεσταυρωμένων
γονέων
ἀπαρτῶντες.
ἠφανίζετο
|
δ' |
εἴ
που
βίβλος
εὑρεθείη
ἱερὰ |
[12, 8] |
μὲν
αὐτῶν
ὑπαντιάζοντας
ἀνῄρει,
τοὺς
|
δ' |
εἰς
δέος
ἐμβαλὼν
ῥίψαντας
τὰ |
[12, 8] |
μὲν
αὐτῶν
ὡς
ὀκτακισχιλίους,
ἀπονεύσας
|
δ' |
εἰς
Μελλὰ
πόλιν
οὕτως
λεγομένην |
[12, 11] |
διέσπα
αὐτῶν
τὴν
φάλαγγα.
ὠσάμενος
|
δ' |
εἰς
μέσους
εἰς
φυγὴν
ἐβιάσατο |
[12, 1] |
τρόπον
τελευτᾷ
τὸν
βίον.
μεταπεσούσης
|
δ' |
εἰς
πολλοὺς
τῆς
ἀρχῆς
Ἀντίγονος |
[12, 2] |
ἀπέλυσε
πρὸς
τὸν
βασιλέα.
παραγενομένων
|
δ' |
εἰς
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἀκούσας
Πτολεμαῖος |
[12, 4] |
ἐπὶ
πενίᾳ
καὶ
λιτότητι.
ὡς
|
δ' |
εἰς
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἀφικόμενος
ἐν |
[12, 3] |
πρὸς
ἡμᾶς
φιλότιμον
καὶ
παραγενομένους
|
δ' |
εἰς
τὴν
πόλιν
λαμπρῶς
ἐκδεξαμένων |
[12, 8] |
τινὲς
μὲν
αὐτῶν
διέδρασαν,
οἱ
|
δ' |
εἰς
τὸ
καλούμενον
ἐγκρανὰς
τέμενος |
[12, 10] |
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ἀπέστειλεν,
αὐτὸ
|
δ' |
εἰς
τὸ
Καπετώλιον
εἰς
χαλκᾶς |
[12, 4] |
τοὺς
μὲν
εἰς
συμπόσια
τοὺς
|
δ' |
εἰς
ὕπνον
καὶ
δίαιταν
ἐποίησεν, |
[12, 2] |
χρύσεοι
μὲν
ἦσαν
δύο,
φολιδωτὴν
|
δ' |
εἶχον
ἀπὸ
τῆς
βάσεως
μέχρι |
[12, 2] |
χρυσαῖς
διὰ
τρημάτων
κατειλημμένοι.
τὰ
|
δ' |
ἐκ
πλαγίου
τῆς
στεφάνης
καὶ |
[12, 10] |
τὴν
πίστιν
μὴ
φυλάξας.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἐκ
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἀπελθὼν
κατὰ |
[12, 8] |
δὲ
πόλιν
αὐτὴν
ἐμπίπρησιν.
ἄρας
|
δ' |
ἐκεῖθεν
τήν
τε
Χασφομάκη
καὶ |
[12, 4] |
καὶ
ἀμαθεῖς
ἐπανῆκον
αὐτῷ,
μετὰ
|
δ' |
ἐκείνους
τὸν
νεώτατον
Ὑρκανόν,
δοὺς |
[12, 4] |
οὐ
πόρρω
τῆς
Ἐσσεβωνίτιδος.
ἦρξε
|
δ' |
ἐκείνων
τῶν
μερῶν
ἐπὶ
ἔτη |
[12, 2] |
χρόνου
εἰς
πεντήκοντα
συναθροίσειν.
μεμηνῦσθαι
|
δ' |
ἔλεγεν
αὐτῷ
πολλὰ
εἶναι
καὶ |
[12, 4] |
ἑστιάσεως
τῆς
ἰδίας
ἔχειν.
γενομένου
|
δ' |
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
τοῦ
βασιλέως
ἰδόντες |
[12, 10] |
ὅτι
νικῴη
τοὺς
πολεμίους.
οἱ
|
δ' |
ἐν
αὐταῖς
ἀκούσαντες
ἐξεπήδων
ὡπλισμένοι |
[12, 9] |
καὶ
προσβαλὼν
αὐτὴν
ἐπολιόρκει.
τῶν
|
δ' |
ἐν
αὐτῇ
μὴ
καταπλαγέντων
τὴν |
[12, 7] |
προσηγορίαν
θέμενοι
τῇ
ἑορτῇ.
τειχίσας
|
δ' |
ἐν
κύκλῳ
τὴν
πόλιν
καὶ |
[12, 10] |
κατὰ
δὲ
Μακεδόνας
Δύστρου.
ἄγουσιν
|
δ' |
ἐν
τούτῳ
τὰ
νικητήρια
κατὰ |
[12, 7] |
Ἐμμαοῖ
τῶν
πολεμίων.
οὐχ
εὑρὼν
|
δ' |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
τοὺς
ἐχθροὺς |
[12, 6] |
τῷ
κωλύειν
καθεσταμένους
ἐκβαλών.
(Ἄρξας
|
δ' |
ἐνιαυτὸν
καὶ
καταπεσὼν
εἰς
νόσον |
[12, 2] |
λόγων
ὑπέθετο
ταῦτα
ἐδήλωσαν.
σπεύδων
|
δ' |
ἐντυχεῖν
τοῖς
ἀπὸ
τῶν
Ἱεροσολύμων |
[12, 2] |
ὡραίαν
εἶχεν
τὴν
ἀποτύπωσιν,
τὸ
|
δ' |
ἔξωθεν
περιηγμένον
ἔτι
μᾶλλον
τῷ |
[12, 2] |
καὶ
μὴ
μετακινεῖν
αὐτά.
ἁπάντων
|
δ' |
ἐπαινεσάντων
τὴν
γνώμην
ἐκέλευσαν,
εἴ |
[12, 3] |
Πολύβιος
μὲν
ταῦτα
ἱστόρησεν.
ἡμεῖς
|
δ' |
ἐπανάξομεν
τὸν
λόγον
ἐπὶ
τὴν |
[12, 9] |
πολλοὺς
ἀποβαλόντα
τῆς
στρατιᾶς.
λυπουμένῳ
|
δ' |
ἐπὶ
τῇ
διαμαρτίᾳ
ταύτῃ
προσαγγέλλουσίν |
[12, 4] |
ἅπαντα,
ὥστε
μηδὲν
αἰτιᾶσθαι.
ἡσθεὶς
|
δ' |
ἐπὶ
τῇ
χάριτι
καὶ
τῇ |
[12, 8] |
ὥρμησαν
εἰς
τὴν
Γαλαδῖτιν:
κατέλιπεν
|
δ' |
ἐπὶ
τῶν
ὑπολοίπων
τῆς
δυνάμεως |
[12, 9] |
πλήξας
ἀπέκτεινε
τὸν
ἐλέφαντα.
ὁ
|
δ' |
ἐπικατενεχθεὶς
τῷ
Ἐλεαζάρῳ
διαφθείρει
τὸν |
[12, 4] |
τῆς
εὐτραπελίας
ἀποδεχόμενος
αὐτόν.
τῇ
|
δ' |
ἐπιούσῃ
πρὸς
ἕκαστον
τῶν
τοῦ |
[12, 2] |
καλῶς
ἡμῖν
ἔχει
πάντα.
τὴν
|
δ' |
ἐπιστολὴν
λαβόντες
μεγάλως
ἥσθημεν
ἐπὶ |
[12, 2] |
τὴν
βασιλείαν
ἦσαν
αὐτοῦ,
καιρὸν
|
δ' |
ἐπιτήδειον
τοῦτον
εἶναι
δοκιμάσας
τῆς |
[12, 5] |
τούτου
παυσόμεθα
μὲν
ἐνοχλούμενοι,
τοῖς
|
δ' |
ἔργοις
μετὰ
ἀδείας
προσανέχοντες
μείζονάς |
[12, 7] |
καὶ
πεντηκοστῇ
καὶ
τετάρτῃ.
τὴν
|
δ' |
ἐρήμωσιν
τοῦ
ναοῦ
συνέβη
γενέσθαι |
[12, 4] |
τῆς
ἀρχιερατικῆς
τιμῆς
ἐπιτυχεῖν.
εἰ
|
δ' |
ἐρωτικῶς
οὕτως
ἔχοι
τῶν
χρημάτων, |
[12, 3] |
παρέδοσαν
αὐτοῖς
τὰ
ὅπλα
μέχρις
|
δ' |
ἐσχάτου
πολεμοῦντες
ὑπέμειναν,
οὐδενὸς
αὐτοὺς |
[12, 4] |
τῆς
αὐτῆς
τιμῆς
ἑκάστην.
κληθεὶς
|
δ' |
ἐφ'
ἑστίασιν
πρὸς
τὸν
βασιλέα |
[12, 7] |
τιμῶν
αὐτοὺς
δὲ
τέρπων.
τοσαύτῃ
|
δ' |
ἐχρήσαντο
τῇ
περὶ
τὴν
ἀνανέωσιν |
[12, 2] |
εἴ
τινες
αὖθις
ἐπεισήχθησαν.
πλειόνων
|
δ' |
ἢ
τετρακοσίων
ταλάντων
τῆς
ἀπολυτρώσεως |
[12, 3] |
κατὰ
τοὺς
πατρίους
νόμους,
ἀπολυέσθω
|
δ' |
ἡ
γερουσία
καὶ
οἱ
ἱερεῖς |
[12, 8] |
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν
ἐπαναγαγεῖν.
ὡς
|
δ' |
ἧκεν
ἐπί
τινα
πόλιν
Ἐμφρὼν |
[12, 2] |
τῆς
σῆς
ἀρετῆς
ἄξιοι.
ἴσθι
|
δ' |
ἡμᾶς
τὸ
σοὶ
συμφέρον,
κἂν |
[12, 2] |
τάλαντα
ἀργυρίου
ἑκατόν.
καὶ
σὺ
|
δ' |
ἡμῖν
ἐπιστέλλων
περὶ
ὧν
ἂν |
[12, 4] |
αὐτὴν
διάνοιαν
ἔχειν
συμβέβηκεν.
παρὰ
|
δ' |
ἡμῶν
ἔσται
σοι
τῶν
νέων |
[12, 4] |
ὢν
τοῦ
δικαίου
κληθέντος:
Σίμων
|
δ' |
ἦν
ἀδελφὸς
Ἐλεαζάρου,
καθὼς
προεῖπον. |
[12, 8] |
τοῦ
χειμάρρου
Ῥομφῶν
ἄντικρυς:
πόλις
|
δ' |
ἦν
αὕτη:
καὶ
παρεκελεύετο
τοὺς |
[12, 11] |
προέστησεν
πάσης
τῆς
φάλαγγος,
αὐτὸς
|
δ' |
ἦν
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ.
οὕτως |
[12, 7] |
καὶ
μακάριον
βίον
ἀνακτήσασθαι,
οὗτος
|
δ' |
ἦν
ὁ
κατὰ
τοὺς
νόμους |
[12, 4] |
καὶ
μετὰ
Ἀθηνίωνος
φίλου,
οὗτος
|
δ' |
ἦν
ὁ
πρεσβεύσας
εἰς
Ἱεροσόλυμα |
[12, 8] |
ἅπασαν
αὐτὴν
ὁδὸν
ἔσχεν:
τοσοῦτον
|
δ' |
ἦν
τὸ
τῶν
πεφονευμένων
πλῆθος, |
[12, 2] |
τὴν
ὅλην
ἐργασίαν
ἐπέβλεπεν.
αἴτιον
|
δ' |
ἦν
τοῦτο
τῆς
τῶν
τεχνιτῶν |
[12, 4] |
ἀδελφοῦ
μηδὲν
ἀγωνιᾶν
παρακαλοῦντος,
ἀπολαύειν
|
δ' |
ἧς
ἐρᾷ
μετ'
ἀδείας
καὶ |
[12, 11] |
ἱππέων
δὲ
δισχιλίων:
τῷ
Ἰούδᾳ
|
δ' |
ἦσαν
οἱ
πάντες
χίλιοι.
οὗτοι |
[12, 10] |
πολλὴν
καὶ
δύναμιν
περιεβάλετο:
τούτων
|
δ' |
ἦσαν
οἱ
πλείους
ἐκ
τῶν |
[12, 10] |
ἐξῆλθεν
ἀπὸ
τῶν
Ἱεροσολύμων,
οἱ
|
δ' |
ἱερεῖς
εἰς
δάκρυα
διὰ
τὴν |
[12, 9] |
προδρόμων
περὶ
ἑξακοσίους
ἀναιρεῖ.
Ἐλεάζαρος
|
δ' |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ,
ὃν
Αὐρὸν |
[12, 2] |
ἀπόλαυσιν
τῶν
παρεσκευασμένων
ἐτράπησαν.
διαλιπὼν
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
ἐφ'
ὅσον
ἔδοξεν |
[12, 2] |
πάθους
ἐξευμενισάμενος
τὸν
θεόν.
(Παραλαβὼν
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
ταῦτα
παρὰ
τοῦ |
[12, 4] |
εἰς
δωρεὰς
τῷ
βασιλεῖ.
παροξυνθεὶς
|
δ' |
ὁ
παῖς
εἰς
δεσμὰ
τὸν |
[12, 4] |
γῆν
ὑπέστρεψε
πρὸς
αὐτόν.
ἐλθόντα
|
δ' |
ὁ
πατὴρ
ὑπερηγάπησεν
τοῦ
φρονήματος, |
[12, 4] |
μέρους
ἐγγυησομένους
δίδωμί
σοι.
γελάσας
|
δ' |
ὁ
Πτολεμαῖος
συνεχώρησεν
αὐτῷ
δίχα |
[12, 7] |
λαβὼν
τῶν
πολεμίων
ἀνεχώρησεν.
Σήρων
|
δ' |
ὁ
τῆς
κοίλης
Συρίας
στρατηγός, |
[12, 4] |
ἄνθρωποι
τὸ
κρέας
ἐσθίουσιν,
τὰ
|
δ' |
ὀστᾶ
ῥίπτουσιν,
ὅπερ
ἄνθρωπος
ὢν |
[12, 5] |
ἐκεῖ
βασιλεύοντα
χειρωσόμενος
Πτολεμαῖον.
ἀπεκρούσθη
|
δ' |
οὐ
τῆς
Ἀλεξανδρείας
μόνον,
ἀλλὰ |
[12, 1] |
τὴν
πίστιν
διαφυλάξωσιν.
οὐκ
ὀλίγοι
|
δ' |
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων
Ἰουδαίων
εἰς |
[12, 5] |
πύργοις
φρουρὰν
Μακεδονικὴν
ἐγκατέστησεν.
ἔμενον
|
δ' |
οὐδὲν
ἧττον
ἐν
τῇ
ἄκρᾳ |
[12, 4] |
δωρεὰν
ἣν
βούλεται
λαμβάνειν.
ὁ
|
δ' |
οὐδὲν
πλέον
ἠξίωσεν
αὐτῷ
γενέσθαι |
[12, 4] |
ἠξίου
γενέσθαι
τοῦ
γεγεννηκότος:
δώσειν
|
δ' |
οὐδὲν
πλέον
ταλάντων
δέκα
καὶ |
[12, 6] |
τὴν
ἡμέραν
αὐτοῖς
προσβαλλόντων,
αὐτῶν
|
δ' |
οὐκ
ἀμυνομένων,
κωλύσειν
τε
μηδὲν |
[12, 2] |
μὲν
ὁ
ἀρχιερεὺς
ἀντέγραψεν.
ἐμοὶ
|
δ' |
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἔδοξεν
εἶναι
τὰ |
[12, 10] |
γὰρ
αὐτὸν
ἐβούλετο
λαβεῖν.
ὁ
|
δ' |
οὐκ
ἐπίστευσεν:
ἑώρα
γάρ,
ὅτι |
[12, 4] |
βίον
αὐτόχειρ
αὐτοῦ
γενόμενος.
τὴν
|
δ' |
οὐσίαν
αὐτοῦ
πᾶσαν
Ἀντίοχος
λαμβάνει. |
[12, 3] |
ἐκ
Βαβυλῶνος
εἰς
Φρυγίαν.
γράφει
|
δ' |
οὕτως:
βασιλεὺς
Ἀντίοχος
Ζεύξιδι
τῷ |
[12, 2] |
εἰς
τοὺς
ἄνδρας
τιμῆς.
ἐπεὶ
|
δ' |
οὕτως
κατεκλίθησαν
ἐκέλευσε
τὸν
Δωρόθεον, |
[12, 5] |
τῆς
ἐκείνου
προαιρέσεως
ἦσαν.
ἐγκρατὴς
|
δ' |
οὕτως
τῶν
Ἱεροσολύμων
γενόμενος
πολλοὺς |
[12, 6] |
αὐτῶν
ἀπολιπεῖν
τὸν
βίον.
μάλιστα
|
δ' |
ὑμῖν
ὁμονοεῖν
παραινῶ
καὶ
πρὸς |
[12, 6] |
ἄπειμι
τὴν
εἱμαρμένην
πορείαν,
παρατίθεμαι
|
δ' |
ὑμῖν
τοὐμὸν
φρόνημα
καὶ
παρακαλῶ |
[12, 2] |
τὰ
δοχθέντα
τῷ
βασιλεῖ,
τάλαντα
|
δ' |
ὑπὲρ
ἑξήκοντα
καὶ
τετρακόσια
τῶν |
[12, 7] |
μὴ
πολεμοῦσιν
ὑπάρξον
ἡγούμενοι,
τὸ
|
δ' |
ὑπὲρ
τηλικούτων
ἐπάθλων,
ἐλευθερίας
πατρίδος |
[12, 4] |
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
συγκατεκοίμισεν.
ὁ
|
δ' |
ὑπὸ
μέθης
ἀγνοήσας
τἀληθὲς
συνέρχεται |
[12, 10] |
οὐ
διέγνω
τῷ
Ἰούδᾳ,
δόλῳ
|
δ' |
ὑποχείριον
λαβεῖν
κρίνας
προσπέμπει
λόγους |
[12, 4] |
νομίζοντες
οὐ
πλεῖον
εἴκοσι,
ὁ
|
δ' |
Ὑρκανὸς
οὓς
ὠνήσατο
παῖδας
ἑκατὸν |
[12, 8] |
πόλεις
τῆς
Γαλάτιδος
καταστρέφεται.
(Χρόνῳ
|
δ' |
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
Τιμόθεος
δύναμιν |
[12, 2] |
τοὺς
νόμους
εἶναι
συμβέβηκεν.
ἐκβοησάντων
|
δ' |
ὑφ'
ἓν
καὶ
τῶν
πρεσβυτέρων |
[12, 2] |
ἑνὸς
δὲ
τὸ
εὖρος,
τὸ
|
δ' |
ὕψος
ἑνὸς
καὶ
ἡμίσους,
κατεσκεύαζον |
[12, 2] |
ἀκωλύτως
ἐπιτελεῖν
τὸ
ἔργον.
οἱ
|
δ' |
ὡς
ἔνι
μάλιστα
φιλοτίμως
καὶ |
[12, 3] |
ἔθιμον
κατὰ
τὸν
πάτριον
νόμον.
|
μηδ' |
εἰς
τὴν
πόλιν
εἰσφερέσθω
ἵππεια |
[12, 6] |
ἀμύνασθαι
διὰ
τὴν
ἡμέραν
ἀπέσχοντο
|
μηδ' |
ἐν
κακοῖς
παραβῆναι
τὴν
τοῦ |
[12, 2] |
συνδεδεμένης,
ὡς
ἀόρατον
εἶναι
καὶ
|
μηδ' |
ἐπινοεῖσθαι
τὰς
συμβολάς.
ἥμισυ
δὲ |
[12, 4] |
κατὰ
δὴ
τοῦτον
τὸν
λογισμὸν
|
οὐδ' |
αὐτὸς
ἐλθεῖν
πρὸς
αὐτὸν
περιμένων |
[12, 6] |
ὁ
Ματταθίας
οὐκ
ἔφασκεν
ποιήσειν,
|
οὐδ' |
εἰ
τὰ
πάντα
ἔθνη
τοῖς |
[12, 8] |
πόλιν
ὑφῆψεν.
ἐπιγενομένης
δὲ
νυκτὸς
|
οὐδ' |
οὕτως
ἐπέσχεν,
ἀλλ'
ὁδεύσας
δι' |