Livre, Chap.
[12, 2]	πέντε καὶ τράπεζαν εἰς ἀνάθεσιν,	ἅ	τε εἰς θυσίαν καὶ εἰς
[12, 6]	τῷ ποιεῖν ἀναγκάζειν τοὺς Ἰουδαίους	ἃ	διετέτακτο καὶ θύειν τοὺς ἐκεῖ
[12, 4]	ἐποίησεν, ὑδάτων δὲ διαθεόντων πλῆθος,	ἃ	καὶ τέρψις ἦν καὶ κόσμος
[12, 4]	τὴν τῶν χρημάτων ἀποστέρησιν, δι'	ἃ	καὶ τοῦ λαοῦ τὴν προστασίαν
[12, 9]	γε μὴν ὅπλα καὶ θώρακας,	ἃ	καταλιπεῖν ἐπυνθάνετο τὸν υἱὸν τὸν
[12, 3]	πίστιν οἶδα καὶ προθυμίαν εἰς	ἃ	παρακαλοῦνται: βούλομαι τοίνυν καίπερ ἐργώδους
[12, 6]	Ἰουδαίων ἔθυσεν εἰς μέσον καθ'	ἃ	προσέταξεν Ἀντίοχος, θυμωθεὶς ὁ Ματταθίας
[12, 2]	ἄξια καὶ τῆς βασιλέως βιβλιοθήκης,	ἃ	τοῖς ἐκείνων χαρακτῆρσιν καὶ τῇ
[12, 2]	καὶ τῶν δώρων οἱ γέροντες,	ἃ	τῷ βασιλεῖ κομίσαι ὁ ἀρχιερεὺς
[12, 11]	τοῖς ἐκεῖ διέσπα αὐτῶν τὴν	φάλαγγα.	ὠσάμενος δ' εἰς μέσους εἰς
[12, 6]	ἐν Μωδαὶ πένθος ἐπ' αὐτῷ	μέγα	παντὸς τοῦ λαοῦ ποιησαμένου, διεδέξατο
[12, 8]	τὸν Ἰορδάνην ἧκον εἰς τὸ	μέγα	πεδίον, οὗ κεῖται κατὰ πρόσωπον
[12, 5]	καὶ μηδὲν ὅλως ὑπολιπών, εἰς	μέγα	τοὺς Ἰουδαίους ἐπὶ τούτοις πένθος
[12, 5]	ἐμιμοῦντο τὰ τῶν ἄλλων ἐθνῶν	ἔργα.	(Ἀντίοχος δὲ τῆς βασιλείας αὐτῷ
[12, 2]	ἀεὶ τοῖς τεχνίταις καὶ τὰ	ἔργα	ἐπιβλέπων οὐδὲν ἀμελῶς οὐδὲ ῥᾳθύμως
[12, 4]	ποιήσας ἱμάντας ἐνέδησεν τούτοις τὰ	ζυγά,	καὶ τοῦτον τὸν τρόπον σπείρας
[12, 10]	Λιβύης καὶ πρὸς τούτοις τὴν	Ἑλλάδα	κεχείρωνται καὶ τοὺς βασιλεῖς Περσέα
[12, 9]	ὑπὸ τούτων ὥρμησεν ἐπὶ τὴν	Ἐλυμαίδα	καὶ προσβαλὼν αὐτὴν ἐπολιόρκει. τῶν
[12, 9]	ἐν τῇ Περσίδι πλούτῳ διαφέρουσαν	Ἐλυμαίδα	τοὔνομα καὶ πολυτελὲς ἱερὸν Ἀρτέμιδος
[12, 4]	συνῴκησεν αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ καὶ	παῖδα	ἐξ αὐτῆς ἐγέννησεν Ὑρκανόν, ὡς
[12, 9]	υἱὸς Ὀνίας, ὃν προείπομεν ἔτι	παῖδα	τελευτήσαντος ἀφίεσθαι τοῦ πατρός, ἰδὼν
[12, 3]	ὑπὸ τῶν προγόνων εἰς πίστιν	οἶδα	καὶ προθυμίαν εἰς ἃ παρακαλοῦνται:
[12, 4]	πάντων δὲ θαυμασάντων τὴν παρ'	ἐλπίδα	τῶν δώρων πολυτέλειαν καὶ τῶν
[12, 2]	θρησκείαν πεποιημένους ἀπόδος τοῖς τὴν	πατρίδα	καὶ τὸν ἐν αὐτῇ βίον
[12, 4]	ὡς δι' αὐτὰ καὶ τὴν	πατρίδα	κινδυνεύουσαν ἰδεῖν ὑπομεῖναι καὶ πᾶν
[12, 7]	οὖσιν, ἔγνω πρῶτον εἰς τὴν	Περσίδα	πορευθεὶς τοὺς φόρους τῆς χώρας
[12, 7]	βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐξήλασεν εἰς τὴν	Περσίδα	τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ
[12, 11]	δισμυρίων, ἱππέων δὲ δισχιλίων: τῷ	Ἰούδᾳ	δ' ἦσαν οἱ πάντες χίλιοι.
[12, 10]	τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ λαὸς τῷ	Ἰούδᾳ	δίδωσιν, ὃς ἀκούσας περὶ τῆς
[12, 10]	μὲν εὐθὺς οὐ διέγνω τῷ	Ἰούδᾳ,	δόλῳ δ' ὑποχείριον λαβεῖν κρίνας
[12, 7]	ἀκούσας ὅτι πολλοὶ προσκεχωρήκασιν τῷ	Ἰούδᾳ	καὶ δύναμιν ἤδη περιβέβληται πρὸς
[12, 7]	διὰ τῆς νυκτὸς ἐπιπέσῃ τῷ	Ἰούδᾳ,	καὶ πρὸς τοῦτο ὁδηγοὺς ἔχοντος
[12, 10]	Νικάνωρ γενομένης πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ	Ἰούδᾳ,	καὶ συγκροτήσας καὶ παρασκευασάμενος τὰ
[12, 10]	κατηγόρουν τοῦ ἔθνους παντὸς καὶ	Ἰούδα	καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, λέγοντες
[12, 11]	Σίμων καὶ Ἰωνάθης ἀδελφοὶ τοῦ	Ἰούδα,	κομίσαντες εἰς τὴν Μωδεεῖν κώμην,
[12, 10]	δὲ ἑαυτὸν Ἄλκιμος ἀντέχειν τῷ	Ἰούδᾳ	μὴ δυνάμενον, ἀλλ' ἡττώμενον αὐτοῦ
[12, 10]	τὴν Ῥώμην τοὺς παρὰ τοῦ	Ἰούδα	πρεσβευτὰς ἡ σύγκλητος δέχεται καὶ
[12, 11]	τὴν ψυχὴν ἀφείς. πεσόντος δὲ	Ἰούδα	πρὸς μηδένα τὸ λοιπὸν ἀφορᾶν
[12, 10]	ἐπ' ἀρχιερέως μὲν τοῦ ἔθνους	Ἰούδα,	στρατηγοῦ δὲ Σίμωνος τοῦ ἀδελφοῦ
[12, 9]	τὰ στενὰ καὶ τὸ τοῦ	Ἰούδα	στρατόπεδον, ἅμ' ἡμέρᾳ δὲ πρὸς
[12, 10]	καὶ ὅσους ἐν αὐτῇ τὰ	Ἰούδα	φρονοῦντας ηὕρισκεν ἐφόνευεν. ὁρῶν δὲ
[12, 8]	τὸ τέμενος ἐνέπρησεν ποικίλῃ χρησάμενος	ἰδέᾳ	τῆς ἀπωλείας τῶν πολεμίων. (Ταῦτα
[12, 9]	ἐν Ἱεροσολύμοις ναοῦ τελευτῆσαι τὸν	βασιλέα.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου οὐ
[12, 4]	καὶ εἰ δύναται πρὸς τὸν	βασιλέα	βαδίσαι καὶ πρόθυμός ἐστιν ἀνέκρινεν.
[12, 9]	ἐπυνθάνετο τὸν υἱὸν τὸν Φιλίππου	βασιλέα	δὲ Μακεδόνων Ἀλέξανδρον. κινηθεὶς οὖν
[12, 4]	πολίτας, συνεβούλευσεν ἀπελθόντα πρὸς τὸν	βασιλέα	δεηθῆναι αὐτοῦ ἢ πάντων αὐτῷ
[12, 10]	αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν πρὸς τὸν	βασιλέα	Δημήτριον ὑπέστρεψεν. (Ἄλκιμος δὲ τὴν
[12, 9]	καὶ νομίζων ἐπ' αὐτοῦ τὸν	βασιλέα	εἶναι παρεβάλετο σφόδρα εὐκαρδίως ἐπ'
[12, 5]	μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἀναβῆναι τὸν	βασιλέα	εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ προσποιησάμενον εἰρήνην
[12, 10]	συλλαβόντες δὲ καὶ Ἀντίοχον τὸν	βασιλέα	καὶ Λυσίαν ζῶντας ἀνάγουσιν αὐτῷ.
[12, 4]	γὰρ αὐτὸς ἐπηγγέλλετο πρὸς τὸν	βασιλέα	καὶ πείσειν αὐτόν, ὅτι μηδὲν
[12, 4]	χρώμενος περιουσίᾳ, ὥστε καὶ τὸν	βασιλέα	καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Κλεοπάτραν
[12, 2]	τεχνιτῶν ἐπιμελείας, οἳ πρὸς τὸν	βασιλέα	καὶ τὴν τούτου σπουδὴν ἀποβλέποντες
[12, 9]	φεύγει πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Αἰγύπτου	βασιλέα.	καὶ τιμῆς ἀξιωθεὶς ὑπό τε
[12, 9]	γὰρ εἶχεν τὴν ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι	βασιλέα	καλέσας αὐτὸν Εὐπάτορα. (Ἐν δὲ
[12, 4]	λέγοντος μήτε ἀναβήσεσθαι πρὸς τὸν	βασιλέα,	μέλειν γὰρ αὐτῷ περὶ τούτων
[12, 4]	δ' ἐφ' ἑστίασιν πρὸς τὸν	βασιλέα	μετὰ τῶν πρώτων τῆς χώρας
[12, 2]	καὶ πρότερον ἔγνω παρακαλέσαι τὸν	βασιλέα,	ὅπως ἀπολύσῃ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους
[12, 9]	συναγαγόντες ἧκον πρὸς Ἀντίοχον τὸν	βασιλέα,	οὐκ ἀξιοῦντες ἑαυτοὺς ὑπερορᾶσθαι δεινὰ
[12, 2]	δοὺς κομίζειν ἀπέλυσε πρὸς τὸν	βασιλέα.	παραγενομένων δ' εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[12, 4]	δούς, εἰς ὀργὴν ἐκίνησεν τὸν	βασιλέα	Πτολεμαῖον τὸν Εὐεργέτην, ὃς ἦν
[12, 4]	ὁ Ἰώσηπος ἀπεκρύπτετο φοβούμενος τὸν	βασιλέα.	συμβαλόντων δ' αὐτῷ τῶν ἀδελφῶν
[12, 4]	οὐκ ἂν αὐτῷ παραχωρήσειν τὸν	βασιλέα.	τοῦ δὲ ἀδελφοῦ μηδὲν ἀγωνιᾶν
[12, 4]	τὴν ἄφιξιν τὴν παρὰ τὸν	βασιλέα	τοῦ πρεσβευτοῦ προτρεψαμένου καὶ παρορμήσαντος
[12, 4]	αὐτῶν ἀπελθεῖν βούλεται πρὸς τὸν	βασιλέα.	τῶν δὲ πρεσβυτέρων παραιτησαμένων καὶ
[12, 4]	φιλοτίμως ἡμέρας προέπεμψε πρὸς τὸν	βασιλέα,	φράσας αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἀκολουθήσειν:
[12, 5]	μέρος τὰ περὶ τοῦτον τὸν	βασιλέα,	ὡς τήν τε Ἰουδαίαν ἐχειρώσατο
[12, 2]	σωματοφυλάκων Σωσιβίῳ τῷ Ταραντίνῳ καὶ	Ἀνδρέᾳ,	συναγωνίσασθαι περὶ ὧν ἐντυγχάνειν μέλλει
[12, 2]	παραγενομένων ἕνα Ἐλισαῖον ὄνομα ὄντα	ἱερέα	παρεκάλεσεν ὁ βασιλεὺς ποιήσασθαι κατευχάς.
[12, 9]	εἰς Ἀντιόχειαν ἐπαγόμενος Ὀνίαν τὸν	ἀρχιερέα,	ὃς καὶ Μενέλαος ἐκαλεῖτο. Λυσίας
[12, 10]	δοὺς αὐτῷ δύναμιν καὶ τὸν	ἀρχιερέα	παραθέμενος αὐτῷ Ἄλκιμον ἐντειλάμενος ἀποκτεῖναι
[12, 3]	εἰς τὴν πόλιν εἰσφερέσθω ἵππεια	κρέα	μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων ὄνων
[12, 4]	γὰρ δέκα ζεύγη τὰ μὲν	κρέα	τοῖς ἐργάταις διένειμεν, τεμὼν δὲ
[12, 10]	Ἑλλάδα κεχείρωνται καὶ τοὺς βασιλεῖς	Περσέα	καὶ Φίλιππον καὶ τὸν μέγαν
[12, 11]	ἐβιάσατο αὐτούς, καὶ διώκει μέχρι	Ἐζᾶ	ὄρους οὕτω λεγομένου. θεασάμενοι δὲ
[12, 2]	μέσον ηὔχετο τῷ βασιλεῖ τὰ	ἀγαθὰ	καὶ τοῖς ἀρχομένοις ὑπ' αὐτοῦ,
[12, 2]	καὶ τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι τὰ	ἀγαθὰ	τῷ βασιλεῖ δι' ὑπερβολὴν ἡδονῆς
[12, 2]	θεὸν καὶ οὗτοι καὶ ἡμεῖς	σεβόμεθα	Ζῆνα καλοῦντες αὐτὸν ἐτύμως ἀπὸ
[12, 3]	ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον καιρὸν	ὑπερθησόμεθα	τὴν διήγησιν. καὶ Πολύβιος μὲν
[12, 5]	Διὸς Ἑλληνίου: γενομένου γὰρ τούτου	παυσόμεθα	μὲν ἐνοχλούμενοι, τοῖς δ' ἔργοις
[12, 2]	Ἐλεάζαρος, περὶ οὗ τὸν λόγον	ποιούμεθα,	τὴν ἀρχιερωσύνην παρέλαβεν, ᾧ γράφει
[12, 2]	Ἰουδαίους ἅπαντας εἰς τὸν τόπον,	ἔνθα	καὶ μετεβλήθησαν οἱ νόμοι, παρόντων
[12, 8]	δι' αὐτῆς ἐπὶ τὸ φρούριον,	ἔνθα	τοὺς Ἰουδαίους ἐγκεκλεῖσθαι συνέβαινεν περικαθεζομένου
[12, 5]	μεγίστου θεοῦ, τῇ φύσει ποιοῦντες	ἀκόλουθα,	ἣν δεδηλώκαμεν, καὶ λέγοντες αὑτοὺς
[12, 2]	αὐτοῖς ἦν ἐξ ἄνθρακος λίθου	παλαιστιαία	πεποιημένη σχῆμα κρηπῖδος ἀποτελοῦσα, τὸ
[12, 3]	Ἀλεξανδρεῖς καὶ Ἀντιοχεῖς, ἵνα τὰ	δίκαια	τὰ τῆς πολιτείας μηκέτι μένῃ
[12, 2]	ἥ τε αὐτῶν ἐστιν σοφία	δικαία	τυχεῖν καὶ ἡ ἐκείνου μεγαλοφροσύνη
[12, 4]	πέτρας διατεμὼν αὐτῆς τὸ προέχον	σπήλαια	πολλῶν σταδίων τὸ μῆκος κατεσκεύασεν.
[12, 8]	τῶν ἐπιλέκτων λαβόντα τοῖς ἐν	Γαλιλαίᾳ	βοηθὸν ἐξελθεῖν Ἰουδαίοις. αὐτὸς δὲ
[12, 8]	Σίμων μὲν ὑπῆρχεν ἐν τῇ	Γαλιλαίᾳ	πολεμῶν τοὺς ἐν τῇ Πτολεμαίδι,
[12, 5]	τινας αὐχμοὺς τῆς χώρας παρακολουθήσαντες	ἀρχαίᾳ	τινὶ δεισιδαιμονίᾳ ἔθος ἐποίησαν σέβειν
[12, 1]	ἀνύποπτον καὶ τὴν ἡμέραν ἐν	ἀργίᾳ	καὶ ῥαθυμίᾳ τυγχανόντων, ἀπόνως ἐγκρατὴς
[12, 7]	οὕτως ἔχοντα ἔμαθον οἱ σὺν	Γοργίᾳ	καὶ τοὺς μετὰ Ἰούδου πρὸς
[12, 2]	μέντοι γε τέχνῃ καὶ τῇ	καινουργίᾳ	καὶ τῇ λαμπρότητι τῆς κατασκευῆς
[12, 4]	ἐσθῆτάς τε καὶ ἐκπώματα καὶ	ὑποζύγια,	καὶ ταῦθ' ὡς περὶ δισμυρίας
[12, 3]	πυνθανόμενος τοὺς ἐν Λυδίᾳ καὶ	Φρυγίᾳ	νεωτερίζοντας μεγάλης ἐπιστροφῆς ἡγησάμην τοῦτό
[12, 6]	ἀνακτᾶσθαι μὴ συμφερομένους τοῖς ἢ	διὰ	βούλησιν ἢ δι' ἀνάγκην προδιδοῦσιν
[12, 7]	ἔχειν παράδειγμα τοὺς προγόνους, οἳ	διὰ	δικαιοσύνην καὶ τὸ περὶ τῶν
[12, 2]	καὶ γὰρ πρὸς τὸ πνεῦμα	διὰ	λεπτότητα καὶ τὴν ἐπ' ἄκρον
[12, 3]	ἀνταραμένους αὐτοῖς ὅπλα καὶ χωρήσαντας	διὰ	μάχης δεδωκέναι τιμωρίαν φήσαντες τοὺς
[12, 2]	βασιλεῖ καὶ σπουδαζόμενος ὑπ' αὐτοῦ	διὰ	μετριότητα, πολλάκις μὲν καὶ πρότερον
[12, 2]	αὐτῷ προσῄεσαν, οἱ δὲ πρεσβεύοντες	διὰ	μηνός: τότε τοίνυν ἀπολύσας ἐκείνους
[12, 2]	γὰρ ὑπὸ τοιούτων αἰτιῶν ἀχθέντες	διὰ	πέμπτης ἡμέρας αὐτῷ προσῄεσαν, οἱ
[12, 7]	Ἰούδας μετὰ τρισχιλίων φαύλως ὡπλισμένων	διὰ	πενίαν, καὶ θεασάμενος τοὺς ἐχθροὺς
[12, 2]	τὴν προτέραν τράπεζαν, ἀλλ' οὐ	διὰ	σπάνιν χρυσοῦ, τῷ μεγέθει μὲν
[12, 6]	τε τὴν δόξαν τήν τε	διὰ	τὰ ἄλλα καὶ διὰ τὴν
[12, 4]	μὴ συλληφθεὶς ὑπ' αὐτοῦ κολασθῇ	διὰ	τὰ πρὸς τοὺς Ἄραβας αὐτῷ
[12, 7]	γὰρ οἱ φόροι πάντες ἐτελοῦντο	διὰ	τὰς τῶν ἐθνῶν στάσεις μεγαλόψυχός
[12, 2]	τὸ Ἀρισταίου βιβλίον, ὃ συνέγραψεν	διὰ	ταῦτα. (Θαυμάζοντος δ' αὐτοὺς οὐ
[12, 6]	κελευόντων, ὡς ὁ βασιλεὺς κελεύσειεν,	διά	τε τὴν δόξαν τήν τε
[12, 7]	στρατιώτας ἑώρα πρὸς τὴν μάχην	διά	τε τὴν ὀλιγότητα καὶ δι'
[12, 2]	διάδοχος ὁ καὶ δίκαιος ἐπικληθεὶς	διά	τε τὸ πρὸς τὸν θεὸν
[12, 1]	ὅπλα λαβεῖν οὐ θελήσαντες, ἀλλὰ	διὰ	τὴν ἄκαιρον δεισιδαιμονίαν χαλεπὸν ὑπέμειναν
[12, 4]	Ἰωσήπου καὶ προσκρούσοντος τῷ βασιλεῖ	διὰ	τὴν βραχύτητα τῆς δωρεᾶς, ἐνστάσης
[12, 2]	τὴν στρατιωτικὴν αὐθάδειαν κεκακῶσθαι, καὶ	διὰ	τὴν εἰς Αἴγυπτον αὐτῶν μεταγωγὴν
[12, 2]	ταῦτα δ' ἐγίγνετο μὲν καὶ	διὰ	τὴν ἐμπειρίαν τῶν ἐργαζομένων θαυμασίων
[12, 10]	οἱ δ' ἱερεῖς εἰς δάκρυα	διὰ	τὴν ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις λύπην
[12, 7]	καταπεπρησμένας τὰς πύλας καὶ φυτὰ	διὰ	τὴν ἐρημίαν αὐτόματα ἐν τῷ
[12, 6]	τε διὰ τὰ ἄλλα καὶ	διὰ	τὴν εὐπαιδίαν ἀξιούντων τὸν Ματταθίαν
[12, 3]	συνελθόντων. πρῶτον δ' αὐτοῖς ἐκρίναμεν	διὰ	τὴν εὐσέβειαν παρασχεῖν εἰς τὰς
[12, 6]	εἰσόδους ἐμφράξαντας: τοῦ δὲ ἀμύνασθαι	διὰ	τὴν ἡμέραν ἀπέσχοντο μηδ' ἐν
[12, 9]	βίον Ἀντίοχον οὕτως, πολὺ πιθανώτερον	διὰ	τὴν ἱεροσυλίαν τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις
[12, 4]	μηδὲν ταράσσεσθαι μηδὲ φοβεῖσθαι παρῄνει	διὰ	τὴν Ὀνίου τοῦ θείου περὶ
[12, 2]	καὶ περὶ τούτους ἐγένετο Δωροθέου	διὰ	τὴν περὶ τὸν βίον ἀκρίβειαν
[12, 2]	ὅσοι περισπούδαστοι καὶ ζηλωτοὶ πᾶσιν	διὰ	τὴν πολυτέλειαν τῆς φύσεως ὑπάρχουσιν.
[12, 3]	αὐτοὺς ἔσεσθαι τῶν ἡμετέρων φύλακας	διὰ	τὴν πρὸς τὸν θεὸν εὐσέβειαν,
[12, 4]	αὐτὸν εἶδον καὶ φιλοφρόνως εἱστίασαν	διὰ	τὴν πρὸς τὸν πατέρα τιμήν.
[12, 9]	οὖν ἐλέφαντας ἐποίησεν ἀλλήλοις ἕπεσθαι	διὰ	τὴν στενοχωρίαν οὐ δυναμένων αὐτῶν
[12, 2]	ᾐχμαλωτίσθαι, τήν τε χώραν αὐτῶν	διὰ	τὴν στρατιωτικὴν αὐθάδειαν κεκακῶσθαι, καὶ
[12, 4]	συνεμάχουν καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Σίμων	διὰ	τὴν συγγένειαν: ὁ δὲ Ὑρκανὸς
[12, 2]	ἄγραφα τὴν εὕρεσιν αὐτὸς παρέχων	διὰ	τὴν σύνεσιν καὶ ὑποδεικνὺς τοῖς
[12, 7]	κτήσεις νεωστὶ πεποιημένους, ὅπως μὴ	διὰ	τὴν τούτων ἀπόλαυσιν φιλοζωοῦντες ἀτολμότερον
[12, 9]	πολλοὶ τοιγαροῦν τῶν πολιορκουμένων ἀπεδίδρασκον	διὰ	τὴν τῶν ἀναγκαίων ἀπορίαν, ὡς
[12, 2]	τεχνίτου τοῖς ὁρῶσι μεγαλουργίαν, καὶ	διὰ	τὴν τῶν κατασκευασμάτων ἐξοχὴν τὸν
[12, 4]	κινδύνους τὸ ἔθνος βουλομένῳ περιστῆσαι	διὰ	τὴν τῶν χρημάτων ἀποστέρησιν, δι'
[12, 2]	μὴ πρὸς τὰς λειτουργίας ἄχρηστος	διὰ	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους γένηται:
[12, 4]	τὸν δὲ Ὀνίαν τούτων ἐδυσώπει	διὰ	τὴν φιλοχρηματίαν οὐδέν. (Ἰώσηπος δέ
[12, 7]	πεζῶν καὶ χιλίων ἱππέων, ὅπως	διὰ	τῆς νυκτὸς ἐπιπέσῃ τῷ Ἰούδᾳ,
[12, 8]	τὰς πύλας ἀνοίξαντας ἐπιτρέπειν αὐτῷ	διὰ	τῆς πόλεως ἀπελθεῖν: τάς τε
[12, 5]	Σικίμοις Σιδωνίων. οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι	διά	τινας αὐχμοὺς τῆς χώρας παρακολουθήσαντες
[12, 1]	οὐδὲν γὰρ ὑπενόουν πολέμιον, καὶ	διὰ	τὸ ἀνύποπτον καὶ τὴν ἡμέραν
[12, 2]	καὶ ἀμελέστερον ἢ ἔδει σεσημάνθαι	διὰ	τὸ βασιλικῆς οὐ τετυχηκέναι προνοίας.
[12, 4]	ὁ δέ συγγίνωσκε, φησίν, αὐτῷ	διὰ	τὸ γῆρας: οὐ γὰρ λανθάνει
[12, 9]	τῷ ἔτει μὴ γεωργημένης, ἀλλὰ	διὰ	τὸ εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτος,
[12, 2]	τῶν νόμων τούτων ἀναγραφῆς ἅψασθαι	διὰ	τὸ θείαν αὐτὴν εἶναι καὶ
[12, 4]	οὐσίας ἕκαστον αὐτῶν, ὑπεκρίνετο λυπεῖσθαι	διὰ	τὸ μὴ δύνασθαι τοιαύτην προσενεγκεῖν
[12, 5]	ὑφήγησιν. (Ὑποστρέψας ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου	διὰ	τὸ παρὰ Ῥωμαίων δέος ὁ
[12, 5]	στρατεύσασθαι, πόθον αὐτῆς λαβὼν καὶ	διὰ	τὸ τῶν Πτολεμαίου παίδων καταφρονεῖν
[12, 5]	τότε οὐδὲ τῶν εἰσδεξαμένων αὐτὸν	διὰ	τὸν ἐν τῷ ναῷ πλοῦτον,
[12, 9]	τῶν ὁμοφύλων καὶ ταῦθ' ὑπομένοντας	διὰ	τὸν πατέρα αὐτοῦ, τὴν μὲν
[12, 2]	φυλῆς ἤδη πρεσβυτέρους, οἳ καὶ	διὰ	τὸν χρόνον ἐμπείρως ἔχουσι τῶν
[12, 4]	Ἰωσήπου τὸν λαὸν συνέβη στασιάσαι	διὰ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ. τῶν γὰρ
[12, 2]	προνοίᾳ διοικεῖσθαι πάντα φήσαντος καὶ	διὰ	τοῦτ' εἰκὸς καὶ τοῦ λόγου
[12, 5]	καὶ ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν: καὶ	διὰ	τοῦτο αὐτὴν ὀχυρώσας τείχεσιν ὑψηλοῖς
[12, 5]	οὐ πειθομένοις ἠπείλησεν αὐτοῖς, καὶ	διὰ	τοῦτο κατὰ πᾶσαν ἡμέραν αἰκιζόμενοι
[12, 2]	πρὸς τὰς λειτουργίας εὔχρηστα: καὶ	διὰ	τοῦτο λογισάμενος σύμμετρον κατεσκευάσθαι τὴν
[12, 9]	ἔστιν τιμωρίας ἄξιον. εἰ δὲ	διὰ	τοῦτο Πολυβίῳ δοκεῖ καταστρέψαι τὸν
[12, 6]	αὐτῷ καὶ τοὺς πολίτας, καὶ	διὰ	τοῦτο τιμηθήσεσθαι πρὸς τοῦ βασιλέως,
[12, 4]	διάνοιαν καὶ χρημάτων ἥττων καὶ	διὰ	τοῦτο τὸν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ
[12, 2]	πολὺ διαυγέστεροι γεγόνεισαν, ὡς τρανοτέρας	διὰ	τούτων τὰς τῶν προσφερομένων ὄψεις
[12, 4]	περὶ τὴν αὐλὴν δυνατοῖς ὠνούμενος	διὰ	τούτων τὴν εὔνοιαν τὴν παρ'
[12, 2]	λίθοι πολυτελεῖς παράλληλοι περόναις χρυσαῖς	διὰ	τρημάτων κατειλημμένοι. τὰ δ' ἐκ
[12, 2]	δύο. παρεκάλεσεν δ' αὐτὸν καὶ	διὰ	τῶν ἐπιστολῶν, ὅπως εἰ τῶν
[12, 6]	ἔθνη τοῖς Ἀντιόχου προστάγμασιν ἢ	διὰ	φόβον ἢ δι' εὐαρέστησιν ὑπακούει,
[12, 4]	τοῦτο, καὶ τά τε ὑμέτερα	ἴδια	νομιοῦμεν καὶ τὰ αὑτῶν κοινὰ
[12, 2]	ἀνείλκυστο: τὰ δὲ μέσα λίθων	ἀσπίδια	τετραδακτύλων ἀνεπλήρου τὸ κάλλος. περιεστέφετο
[12, 3]	καὶ αὐτός. πυνθανόμενος τοὺς ἐν	Λυδίᾳ	καὶ Φρυγίᾳ νεωτερίζοντας μεγάλης ἐπιστροφῆς
[12, 2]	ἐπιβλέπων οὐδὲν ἀμελῶς οὐδὲ ῥᾳθύμως	εἴα	γίγνεσθαι τῶν κατασκευασμάτων. ὧν ἕκαστον
[12, 4]	περὶ αὐτῶν ἀμέλειαν, ἀλλ' ἐν	ἀδείᾳ	τῶν ἀπὸ τῆς σκυθρωποτέρας ἐλπίδος
[12, 9]	καταπλαγέντες καὶ σπανίζοντα βλέποντες τὰ	ἐπιτήδεια	παραδιδόασιν ἑαυτοὺς ὅρκους λαβόντες ὑπὲρ
[12, 2]	τῶν φίλων, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ	παιδείᾳ	διαφέροντες καὶ τῆς σῆς ἀρετῆς
[12, 2]	ποιούμενος τὴν μετὰ τῶν ἐν	παιδείᾳ	τυγχανόντων συνουσίαν καὶ τὸν πλοῦτον
[12, 2]	μὴν φιάλας καὶ τρύβλια καὶ	σπονδεῖα	καὶ κρατῆρας χρυσοῦς πρὸς ἀνάθεσιν
[12, 2]	τοῦτ' αὐτῷ συμβαίη περιεργαζομένῳ τὰ	θεῖα	καὶ ταῦτ' ἐκφέρειν εἰς κοινοὺς
[12, 4]	διετέθη τὸν τρόπον καὶ μηδεμία	βοήθειά	ἐστιν αὐτῷ, δοὺς τὰ χίλια
[12, 9]	εἰ μή τις παρ' αὐτοῦ	βοήθεια	πεμφθείη. ταῦτ' ἀκούσας ὁ παῖς
[12, 9]	νῦν ἐξεπολεμώθησαν, χωρεῖν ἐπὶ τὰ	οἰκεῖα.	ταῦτα τοῦ Λυσίου φήσαντος ἠρέσθη
[12, 7]	καὶ μετέπεσεν αὐτῶν ἡ ἅγιος	θρησκεία	εἰς βέβηλον καὶ κοινὴν συνήθειαν
[12, 5]	νόμιμον οὐδὲ πάτριον τῇ Ἰουδαίων	θρησκείᾳ	ταύτην ἐπιτελῶν. ἠνάγκασε δ' αὐτοὺς
[12, 2]	βασιλέως φιλοτιμίαν τοιοῦτο τῇ τε	πολυτελείᾳ	τῆς ὕλης καὶ τῇ ποικιλίᾳ
[12, 2]	πολλῶν Ἰουδαίων ἐν τῇ σῇ	βασιλείᾳ	δουλευόντων; οὓς τῇ σαυτοῦ μεγαλοψυχίᾳ
[12, 2]	καὶ τοὺς προυπάρχοντας ἐν τῇ	βασιλείᾳ	καὶ εἴ τινες αὖθις ἐπεισήχθησαν.
[12, 2]	αὐτῶν ὄντας ἐν τῇ ἐμῇ	βασιλείᾳ	καὶ εἴ τινες νῦν εἰσήχθησαν,
[12, 2]	ἀρχιερεῖ χαίρειν. πολλῶν ἐν τῇ	βασιλείᾳ	κατῳκισμένων Ἰουδαίων, οὓς αἰχμαλωτισθέντας ὑπὸ
[12, 9]	δεῖ καταστῆσαι τῶν ἐν τῇ	βασιλείᾳ	πραγμάτων, καὶ ὡς δοκεῖ πολὺ
[12, 10]	περιμένοντες αὐτὸν ὑπῆρχον ἐν τῇ	βασιλείᾳ	τούτους ἀπολωλέκασιν αὐτούς τε τῆς
[12, 3]	πόλιν εἰσφερέσθω ἵππεια κρέα μηδὲ	ἡμιόνεια	μηδὲ ἀγρίων ὄνων καὶ ἡμέρων
[12, 3]	μηδ' εἰς τὴν πόλιν εἰσφερέσθω	ἵππεια	κρέα μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων
[12, 4]	Φοινίκης καὶ Ἰουδαίας σὺν τῇ	Σαμαρείᾳ,	προσελθὼν Ἰώσηπος τοὺς μὲν ὠνουμένους
[12, 4]	δὲ ἐπιστολὴν πρὸς τὸν ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ	οἰκονόμον, ὅπως αὐτῷ παρέχῃ πρὸς
[12, 4]	ἔχῃ βιάζεσθαι, καὶ δανεισάμενος ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ	παρὰ τῶν τοῦ βασιλέως φίλων
[12, 1]	καταλοχίσας καὶ τοῖς Μακεδόσιν ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ	ποιήσας ἰσοπολίτας ὅρκους ἔλαβεν παρ'
[12, 4]	ἰδίας ἔχειν. γενομένου δ' ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ	τοῦ βασιλέως ἰδόντες οἱ πρῶτοι
[12, 4]	Ἀρίονι, ὃς ἅπαντα τὰ ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ	χρήματα αὐτοῦ διῴκει οὐκ ὄντα
[12, 2]	τὴν γέφυραν, προελθὼν ἐπὶ τὰ	βόρεια	μέρη συνέδριον ἐποιήσατο ἐν τῷ
[12, 2]	τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ τῇ	τορείᾳ	θαυμαστῶς ἐκ τῶν τριῶν μερῶν
[12, 2]	ἀνέγλυψαν δὲ λεπτομερεῖ καὶ φιλοπονωτάτῃ	τορείᾳ	τῶν ποδῶν ἕκαστον, κισσὸν αὐτοῖς
[12, 5]	ἐν γὰρ τῇ πρώτῃ μου	πραγματείᾳ	κεφαλαιωδῶς αὐτῶν ἐπιμνησθεὶς ἀναγκαῖον ἡγησάμην
[12, 3]	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ μητροπόλει	Ἀντιοχείᾳ	πολιτείας αὐτοὺς ἠξίωσεν καὶ τοῖς
[12, 6]	πολλοὶ δὲ καὶ διασωθέντες τῷ	Ματταθίᾳ	προσέθεντο κἀκεῖνον ἄρχοντα ἀπέδειξαν. ὁ
[12, 5]	ὥρμησεν ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ὡς	πολιορκίᾳ	παραστησόμενος αὐτὴν καὶ τὸν ἐκεῖ
[12, 2]	λυπηρῶν σύμβολα. κελεύσας δὲ τὰ	βιβλία	δοῦναι τοῖς ἐπὶ τῆς τάξεως
[12, 2]	τὰ κατὰ τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν	βιβλία	καὶ συνωνούμενος, εἴ τι που
[12, 2]	σοι τὰ τῆς Ἰουδαίων νομοθεσίας	βιβλία	λείπειν ἡμῖν σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν
[12, 2]	ἔτι γε μὴν φιάλας καὶ	τρύβλια	καὶ σπονδεῖα καὶ κρατῆρας χρυσοῦς
[12, 4]	ἐπὶ τῇ χάριτι καὶ τῇ	εὐτραπελίᾳ	τοῦ νεανίσκου μᾶλλον αὐτὸν ὡς
[12, 2]	τὴν προυπάρχουσαν ὑπερβαλεῖν, τῇ δὲ	ποικιλίᾳ	καὶ τῷ κάλλει τῆς ὕλης
[12, 2]	πολυτελείᾳ τῆς ὕλης καὶ τῇ	ποικιλίᾳ	τῆς καλλονῆς καὶ τῇ μιμήσει
[12, 4]	καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν εἰς	χίλια	τάλαντα ἀθροισθείσας ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ,
[12, 4]	βοήθειά ἐστιν αὐτῷ, δοὺς τὰ	χίλια	τάλαντα τῷ παιδὶ τῶν δεσμῶν
[12, 4]	ἐν ταῖς πατρίσιν διαφέροντες. εἰς	ὀκτακισχίλια	δὲ τάλαντα συναθροιζομένων τῶν τῆς
[12, 4]	βασιλεὺς διετέθη τὸν τρόπον καὶ	μηδεμία	βοήθειά ἐστιν αὐτῷ, δοὺς τὰ
[12, 2]	τοῦ βασιλέως περὶ τὸν θεὸν	φιλοτιμία	φανερὰ γένηται: ἄφθονον γὰρ τὴν
[12, 4]	τῆς αὐλῆς, εἰσήγαγεν. τὰ μέντοι	στόμια	τῶν σπηλαίων ὥστε ἕνα δι'
[12, 1]	τὴν ἡμέραν ἐν ἀργίᾳ καὶ	ῥαθυμίᾳ	τυγχανόντων, ἀπόνως ἐγκρατὴς γίγνεται τῆς
[12, 4]	δ' αὐτὸς ἐκ τοῦ ἱεροῦ	ξενίᾳ	τε ὑποδέχεται τὸν παρὰ τοῦ
[12, 4]	ὁδὸν τὸν Ἰώσηπον ἐχλεύαζον ἐπὶ	πενίᾳ	καὶ λιτότητι. ὡς δ' εἰς
[12, 4]	εἰς τὴν πόλιν ἐπέπληττε τῷ	Ὀνίᾳ	μὴ προνοουμένῳ τῆς ἀσφαλείας τῶν
[12, 4]	καὶ καθεσθέντος ἤρξατο περὶ τῶν	Ὀνίᾳ	πραττομένων ἐγκαλεῖν. ὁ δέ συγγίνωσκε,
[12, 5]	αὐτὴν τῷ νεωτάτῳ αὐτοῦ ἀδελφῷ	Ὀνίᾳ	τοὔνομα. Σίμωνι γὰρ οὗτοι τρεῖς
[12, 4]	ἐστι τοιοῦτο: βασιλεὺς Λακεδαιμονίων Ἄρειος	Ὀνίᾳ	χαίρειν. ἐντυχόντες γραφῇ τινι εὕρομεν,
[12, 5]	τῆς χώρας παρακολουθήσαντες ἀρχαίᾳ τινὶ	δεισιδαιμονίᾳ	ἔθος ἐποίησαν σέβειν τὴν παρὰ
[12, 2]	τριγώνων γὰρ ὄντων αὐτῶν ἑκάστη	γωνία	τὴν αὐτὴν τῆς ἐκτυπώσεως εἶχεν
[12, 4]	τοὺς μέν, τοὺς δὲ ἐν	ἀξίᾳ	κατὰ τὸ μέγεθος τῆς οὐσίας
[12, 2]	παρ' αὐτοῖς νομίμων συγγράμματα σπουδῆς	ἄξια	καὶ τῆς βασιλέως βιβλιοθήκης, ἃ
[12, 4]	θεραπείαν τοῦ βασιλέως οὖσιν πολλῶν	ἄξια	ταλάντων δῶρα ἔδωκεν, ὡς διαφυγεῖν
[12, 10]	πολεμοῦσι χορηγεῖν ἢ σῖτον ἢ	πλοῖα	ἢ χρήματα. ἐὰν δὲ ἐπίωσί
[12, 4]	ἡλικίαν, ἐπὶ σεμνότητι δὲ καὶ	προνοίᾳ	δικαιοσύνης δόξαν ἔχων παρὰ τοῖς
[12, 2]	ἀλλὰ καὶ Μενεδήμου τοῦ φιλοσόφου	προνοίᾳ	διοικεῖσθαι πάντα φήσαντος καὶ διὰ
[12, 4]	καὶ τοὺς πρεσβύτας καὶ τὰ	νήπια	τὴν αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν συμβέβηκεν.
[12, 8]	τῆς δυνάμεως Ἰώσηπόν τε τὸν	Ζαχαρία	καὶ Ἀζαρίαν προστάξας αὐτοῖς φυλάττειν
[12, 9]	τῶν στενῶν ἔν τινι τόπῳ	Βεθζαχαρίᾳ	λεγομένῳ σταδίους ἀπέχοντι τῶν πολεμίων
[12, 10]	ἄγουσιν δ' ἐν τούτῳ τὰ	νικητήρια	κατὰ πᾶν ἔτος καὶ ἑορτὴν
[12, 5]	χρύσεον καὶ τράπεζαν καὶ τὰ	θυσιαστήρια,	καὶ μηδὲ τῶν καταπετασμάτων ἀποσχόμενος,
[12, 8]	καὶ συγγενῶν διακινδυνεῦσαι προθύμως, εἰς	τρία	διελὼν τὸν στρατὸν ἐπιπίπτει κατὰ
[12, 2]	βασιλεύειν: κελεύει τε αὐτοῖς ἀνὰ	τρία	δοθῆναι τάλαντα καὶ τοὺς ἀποκαταστήσοντας
[12, 7]	καὶ κοινὴν συνήθειαν μετὰ ἔτη	τρία:	τὸν γὰρ ναὸν ἐρημωθέντα ὑπὸ
[12, 6]	παρανομήσαντας τῶν ὁμοφύλων εἰς τὰ	πάτρια	διεχρήσατο καὶ ἐκαθάρισεν ἀπὸ παντὸς
[12, 6]	προαιρέσεως ἔθη τε σώζειν τὰ	πάτρια	καὶ κινδυνεύουσαν οἴχεσθαι τὴν ἀρχαίαν
[12, 5]	ἄλλα πάνθ' ὅσα ἦν αὐτοῖς	πάτρια	παρέντες ἐμιμοῦντο τὰ τῶν ἄλλων
[12, 2]	ἐν Αἰγύπτῳ σὺν αὐτῷ τὰ	φρούρια	καὶ τὴν τούτων φυλακὴν παρέθετο,
[12, 3]	δεῖ ποιεῖν, ἔδοξεν εἰς τὰ	φρούρια	καὶ τοὺς ἀναγκαιοτάτους τόπους τῶν
[12, 1]	μάχῃ, πολλοὺς αὐτῶν εἰς τὰ	φρούρια	καταλοχίσας καὶ τοῖς Μακεδόσιν ἐν
[12, 3]	τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ κάτω	Συρίᾳ	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ μητροπόλει
[12, 3]	ἐπὶ τοὺς ἐν τῇ κοίλῃ	Συρίᾳ,	ὃς πολλάς τε αὐτῶν πόλεις
[12, 3]	χειρωσαμένου τὰς ἐν τῇ κοίλῃ	Συρίᾳ	πόλεις, ἃς ὁ Σκόπας κατεσχήκει,
[12, 3]	Ἰουδαίους ταῦτα ἡμῖν ἀποχρώντως εἰρήσθω	μαρτύρια.	~(Μετὰ δὲ ταῦτα φιλίαν καὶ
[12, 3]	αἷς ἔκτισεν πόλεσιν ἐν τῇ	Ἀσίᾳ	καὶ τῇ κάτω Συρίᾳ καὶ
[12, 4]	τὸν νεώτατον Ὑρκανόν, δοὺς αὐτῷ	τριακόσια	ζεύγη βοῶν, ἐξέπεμψεν ὁδὸν ἡμερῶν
[12, 2]	τάλαντα δ' ὑπὲρ ἑξήκοντα καὶ	τετρακόσια	τῶν λύτρων ἐγένετο: καὶ γὰρ
[12, 4]	τῶν τοῦ βασιλέως φίλων τάλαντα	πεντακόσια	εἰς Συρίαν ἐξώρμησεν. γενόμενος δὲ
[12, 4]	ἐν αὐτῇ τοὺς μὲν εἰς	συμπόσια	τοὺς δ' εἰς ὕπνον καὶ
[12, 7]	καὶ ταῦτα μὲν ἐπιστείλας τῷ	Λυσίᾳ	ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἐξήλασεν εἰς
[12, 4]	περὶ τοῦ νεανίσκου διετέλεσε χρώμενος	περιουσίᾳ,	ὥστε καὶ τὸν βασιλέα καὶ
[12, 7]	μετὰ χρόνον πολὺν ἀπροσδοκήτως ἐν	ἐξουσίᾳ	γενόμενοι τῆς θρησκείας, ὡς νόμον
[12, 3]	πατρίους νόμους, ἀπολυέσθω δ' ἡ	γερουσία	καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ γραμματεῖς
[12, 2]	στεφάνην παλαιστιαίαν εἰργάσαντο, τὰ δὲ	κυμάτια	στρεπτὰ τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ
[12, 3]	δεξάμενοι πᾶσαν αὐτοῦ τῇ τε	στρατιᾷ	καὶ τοῖς ἐλέφασιν ἀφθονίαν παρέσχον
[12, 1]	τοῦ Λάγου τότε Σωτῆρος χρηματίζοντος	τἀναντία	παθεῖν αὐτοῦ τῇ ἐπικλήσει. κατέσχε
[12, 5]	Ἱεροσολύμων γενόμενος πολλοὺς ἀπέκτεινεν τῶν	τἀναντία	φρονούντων καὶ χρήματα πολλὰ συλήσας
[12, 6]	προσδεχομένων δὲ τοὺς λόγους, ἀλλὰ	τἀναντία	φρονούντων, συμβάλλουσιν αὐτοῖς εἰς μάχην
[12, 9]	στρατιᾶς. λυπουμένῳ δ' ἐπὶ τῇ	διαμαρτίᾳ	ταύτῃ προσαγγέλλουσίν τινες καὶ τὴν
[12, 2]	ὧν ἥ τε αὐτῶν ἐστιν	σοφία	δικαία τυχεῖν καὶ ἡ ἐκείνου
[12, 2]	βασιλείᾳ δουλευόντων; οὓς τῇ σαυτοῦ	μεγαλοψυχίᾳ	καὶ χρηστότητι ποιῶν ἀκολούθως ἀπόλυσον
[12, 10]	πολλὰ μὲν ὑπ' αὐτοῦ πεπόνθοι	κακά,	πλείω δὲ γένοιτ' ἄν, εἰ
[12, 2]	περὶ τούτων διαλεξομένους Ἀνδρέαν τὸν	ἀρχισωματοφύλακα	καὶ Ἀρισταῖον ἐμοὶ τιμιωτάτους, δι'
[12, 2]	ποικίλης ἰδέας ἐνθέντες, τόν τε	ἄνθρακα	καὶ τὸν σμάραγδον ἥδιστον προσαυγάζοντας
[12, 4]	τῆς ἡλικίας πρεσβύτερον. κατασφάξας γὰρ	δέκα	ζεύγη τὰ μὲν κρέα τοῖς
[12, 4]	λαβεῖν, ἤλπισε δ' αὐτὸν αἰτήσειν	δέκα	ἢ βραχεῖ τούτων πλέον, εἰπόντος
[12, 2]	πρὸς τούτοις δὲ καὶ στολὰς	δέκα	καὶ πορφύραν καὶ στέφανον διαπρεπῆ
[12, 4]	δώσειν δ' οὐδὲν πλέον ταλάντων	δέκα	καὶ ταῦτα εἰς δωρεὰς τῷ
[12, 2]	δι' αὐτῶν ἔπεμψεν κλίνας ἀργυρόποδας	δέκα	καὶ τὴν ἀκόλουθον αὐτῶν ἐπισκευὴν
[12, 2]	τοῖς σοῖς πολίταις, ὧν ὑπὲρ	δέκα	μὲν μυριάδας αἰχμαλώτων δουλευόντων ἀπέλυσα
[12, 3]	γῆς καρπῶν ἀνήσεις ἐπὶ ἔτη	δέκα.	μετρείσθωσαν δὲ καὶ ἄχρις ἂν
[12, 9]	συνήχθη στρατὸς πεζῶν μὲν ὡσεὶ	δέκα	μυριάδες, ἱππεῖς δὲ δισμύριοι, ἐλέφαντες
[12, 9]	Συρίας διέφθειρεν ἀρχιερατεύσαντα μὲν ἔτη	δέκα,	πονηρὸν δὲ γενόμενον καὶ ἀσεβῆ
[12, 4]	αὐτοῦ γενεσίῳ. τῶν δὲ ἀνὰ	δέκα	τάλαντα μέλλειν διδόναι φησάντων τοὺς
[12, 4]	πολυτελῶν χρήματα. ὁ δὲ νομίζων	δέκα	ταλάντων ἔσεσθαι τὴν εἰς τὰς
[12, 4]	ὡς προειρήκαμεν. ἔτι δὲ ὢν	τρισκαίδεκα	ἐτῶν οὗτος ὁ παῖς νεώτερος
[12, 2]	φήσαντος ὀλίγῳ πλείονας ἔσεσθαι τῶν	ἕνδεκα	μυριάδων ἦ μικρὰν ἄρα εἶπεν,
[12, 2]	κελευόντων. ~(Βασιλεύσαντος δὲ Ἀλεξάνδρου ἔτη	δώδεκα	καὶ μετ' αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ
[12, 2]	ἀπέλυσε τῆς δουλείας ὄντας περὶ	δώδεκα	μυριάδας ἐξ αἰτίας τοιαύτης: Δημήτριος
[12, 2]	διασαφούντων, ἡδόμενος τούτοις ἐφ' ἡμέρας	δώδεκα	τὸ συμπόσιον ἐποιήσατο, ὡς τῷ
[12, 2]	τοὺς μὲν ἄλλους οὓς χρειῶν	ἕνεκα	παρεῖναι συνέβαινεν ἐκέλευσεν ἀπολῦσαι, παράδοξον
[12, 4]	ἤνοιξεν: καὶ ταῦτ' ἐπίτηδες ἀσφαλείας	ἕνεκα	τοῦ μὴ πολιορκηθεὶς ὑπὸ τῶν
[12, 4]	ὅπερ ἄνθρωπος ὢν κἀγὼ νῦν	πεποίηκα.	ὁ δὲ βασιλεὺς θαυμάζει τὴν
[12, 4]	καὶ τὸν βασιλέα καὶ τὴν	γυναῖκα	αὐτοῦ Κλεοπάτραν προδιέθηκεν οἰκείως ἔχειν
[12, 4]	ἧς ἐρᾷ μετ' ἀδείας καὶ	γυναῖκα	ἔχειν αὐτὴν φήσαντος καὶ τἀληθὲς
[12, 4]	βασιλεῦ, σέ τε καὶ τὴν	γυναῖκα	τὴν σὴν ὑπὲρ ἑκατέρου μέρους
[12, 5]	αὐτῶν ἀξίως χρησαμένου, οἱ τὰ	βασιλικὰ	διοικοῦντες οἰόμενοι κατὰ συγγένειαν ἡμᾶς
[12, 5]	μεριδάρχῃ καὶ Νικάνορι τῷ τὰ	βασιλικὰ	πράττοντι μηδὲν ἡμῖν ἐνοχλεῖν προσάπτουσι
[12, 8]	αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι στρατηγῶν τὰ	πολεμικὰ	γενναίων τὴν ὑπ' αὐτοῖς δύναμιν
[12, 3]	πολὺ δὲ τὸν Σκόπαν Ἀντίοχος	νικᾷ	συμβαλὼν αὐτῷ πρὸς ταῖς πηγαῖς
[12, 7]	συμβαλὼν τοῖς προδρόμοις τῶν πολεμίων	νικᾷ	τούτους καὶ φονεύσας αὐτῶν ὡς
[12, 3]	ἡμῖν εὐσέβειάν τε καὶ πίστιν,	ἡνίκα	νεωτερίζοντα τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν
[12, 3]	τῶν Ἰουδαίων καὶ παραυτίκα μέν,	ἡνίκα	τῆς χώρας ἐπέβημεν αὐτῶν, ἐπιδειξαμένων
[12, 3]	Πτολεμαίῳ χαίρειν. τῶν Ἰουδαίων καὶ	παραυτίκα	μέν, ἡνίκα τῆς χώρας ἐπέβημεν
[12, 2]	ἐπιτελεσθέντων μεγίστην δόξαν ἡμῖν περιγενήσεσθαι.	ἀπέσταλκα	δέ σοι περὶ τούτων διαλεξομένους
[12, 2]	καὶ θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων	ἀπέσταλκα	τάλαντα ἀργυρίου ἑκατόν. καὶ σὺ
[12, 3]	δ' αὐτοῖς ταῦτα βούλομαι, καθὼς	ἐπέσταλκα,	καὶ τὸ περὶ τὸ ἱερὸν
[12, 4]	κολάζωμεν τοὺς τοιούτους, καὶ σὺ	προσδόκα	ὑπὸ τῶν ἀρχομένων καταφρονηθήσεσθαι. ταῦτ'
[12, 2]	αὐλῆς πίστιν εἶναι δυναμένων ταύτης	ἠξίωκα,	νομίζων ἡδὺ τῷ θεῷ τῆς
[12, 4]	δὲ πολλὰ χρήματα καὶ κέρδη	μεγάλα	ποιήσας ἐκ τῆς ὠνῆς τῶν
[12, 10]	καὶ χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ	μάλα	χεῖρα πολλὴν καὶ δύναμιν περιεβάλετο:
[12, 2]	κατασκευάσαι τραπέζης τῆς ἁρμονίας πρὸς	ἄλληλα	τῶν μερῶν οὕτω συνδεδεμένης, ὡς
[12, 3]	μὲν Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ	Ἄβιλα	καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος, μετ'
[12, 1]	γενομένην ὅπλα λαβεῖν οὐ θελήσαντες,	ἀλλὰ	διὰ τὴν ἄκαιρον δεισιδαιμονίαν χαλεπὸν
[12, 9]	ἐκείνῳ τῷ ἔτει μὴ γεωργημένης,	ἀλλὰ	διὰ τὸ εἶναι τὸ ἕβδομον
[12, 2]	Ἰουδαίων νόμους οὐ μεταγράψαι μόνον	ἀλλὰ	καὶ μεθερμηνεῦσαι διεγνωκότες εἰς τὸ
[12, 2]	αὐτοὺς οὐ μόνον τοῦ βασιλέως,	ἀλλὰ	καὶ Μενεδήμου τοῦ φιλοσόφου προνοίᾳ
[12, 2]	τὴν παραφροσύνην ὑπονοῶν: οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ ὄναρ εἶδεν ὅτι τοῦτ'
[12, 2]	ἀνακεῖσθαι μόνον εἰς θέαν τἀναθήματα,	ἀλλὰ	καὶ πρὸς τὰς λειτουργίας εὔχρηστα:
[12, 4]	Ἀσκαλωνίτας, ἐπεὶ μηδὲν ἐβούλοντο διδόναι,	ἀλλὰ	καὶ προσύβριζον αὐτόν, συλλαβὼν αὐτῶν
[12, 5]	δ' οὐ τῆς Ἀλεξανδρείας μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τῆς ὅλης Αἰγύπτου, Ῥωμαίων
[12, 2]	μεγαλόψυχον τοῖς τεχνίταις παρεῖχεν μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τὸ χρηματίζειν τοῖς δημοσίοις
[12, 2]	τῆς ἐκείνου στρατιᾶς ἀπολύσειν ἔλεγεν,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς προυπάρχοντας ἐν τῇ
[12, 9]	ἔφοδον αὐτοῦ μηδὲ τὴν πολιορκίαν,	ἀλλὰ	καρτερῶς ἀντισχόντων ἀποκρούεται τῆς ἐλπίδος:
[12, 6]	μὴ γενέσθαι κακοὺς αὐτοῦ φύλακας,	ἀλλὰ	μεμνημένους τῆς τοῦ φύσαντος ὑμᾶς
[12, 2]	τριάκοντα, ὧν ὅσα χρυσὸς ἦν	ἀλλὰ	μὴ λίθῳ πολυτελεῖ διείληπτο, σμίλαξι
[12, 3]	μηδὲ τὰς δορὰς εἰσφέρειν ἐξεῖναι,	ἀλλὰ	μηδὲ τρέφειν τι τούτων ἐν
[12, 9]	Ἱεροσολύμοις ναοῦ τελευτῆσαι τὸν βασιλέα.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτου οὐ διαφέρομαι
[12, 11]	ὁ δὲ φυγεῖν οὐ δυνάμενος,	ἀλλὰ	περιεσχημένος ὑπὸ τῶν πολεμίων, στὰς
[12, 7]	ὀκτὼ μηδὲν ἀπολιπὼν ἡδονῆς εἶδος,	ἀλλὰ	πολυτελέσι μὲν καὶ λαμπραῖς ταῖς
[12, 2]	ἀπατωμένους ἡμᾶς, ὦ βασιλεῦ, περιορᾶν,	ἀλλὰ	τἀληθὲς ἀπελέγχειν: τοὺς γὰρ τῶν
[12, 6]	μὴ προσδεχομένων δὲ τοὺς λόγους,	ἀλλὰ	τἀναντία φρονούντων, συμβάλλουσιν αὐτοῖς εἰς
[12, 10]	λογίζεσθαι πρὸς πόσους ἀγωνίζεσθαι μέλλουσιν,	ἀλλὰ	τίνες ὄντες καὶ περὶ οἵων
[12, 5]	τοῖς τῶν Ἰουδαίων ἐγκλήμασι προσήκουσιν,	ἀλλὰ	τοῖς Ἑλληνικοῖς ἔθεσιν αἱροῦνται χρώμενοι
[12, 10]	πεσόντος οὐδὲ τὸ στράτευμα ἔμεινεν,	ἀλλὰ	τὸν στρατηγὸν ἀπολέσαντες εἰς φυγὴν
[12, 3]	τῶν ἀρχαίων τοῖς Ἰουδαίοις φιλανθρώπων,	ἀλλὰ	τοὺς ἀνταραμένους αὐτοῖς ὅπλα καὶ
[12, 2]	τῷ βασιλεῖ καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	ἔχοντος, μόνου δὲ λείποντος τοῦ
[12, 6]	δόξαν τήν τε διὰ τὰ	ἄλλα	καὶ διὰ τὴν εὐπαιδίαν ἀξιούντων
[12, 5]	τὴν ἀπόδυσιν Ἕλληνες, τά τε	ἄλλα	πάνθ' ὅσα ἦν αὐτοῖς πάτρια
[12, 8]	ὡς ὀκτακισχιλίους, ἀπονεύσας δ' εἰς	Μελλὰ	πόλιν οὕτως λεγομένην τῶν ἀλλοφύλων
[12, 4]	ἐξ αὐτῶν ὧν αὐτὸς ἐκέκτητο:	πολλὰ	γὰρ ὑπὸ χεῖρα τῷ βασιλεῖ
[12, 8]	ἐλθόντες καὶ λαβόντες αὐτὴν διήρπασαν.	πολλὰ	δὲ σκῦλα καὶ λείαν κομίζοντες
[12, 9]	αὐτοῖς ἤδη ἐπιλείποι, καὶ ὡς	πολλὰ	δεῖ καταστῆσαι τῶν ἐν τῇ
[12, 2]	συναθροίσειν. μεμηνῦσθαι δ' ἔλεγεν αὐτῷ	πολλὰ	εἶναι καὶ παρὰ Ἰουδαίοις τῶν
[12, 5]	πονηροὶ τὸν τρόπον, ὑφ' ὧν	πολλὰ	καὶ δεινὰ τοὺς πολίτας συνέβη
[12, 2]	χορηγουμένων καὶ προσέτι τοῦ Δωροθέου	πολλὰ	καὶ τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ,
[12, 10]	ἐπὶ τὸν Ἰούδαν, κατηγορῶν ὡς	πολλὰ	μὲν ὑπ' αὐτοῦ πεπόνθοι κακά,
[12, 3]	Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου, ὅτι καίτοι	πολλὰ	πονήσαντες ἐν τῷ πρὸς Ἰουδαίους
[12, 7]	καθ' ὥραν οὖν δειπνοποιησάμενος καὶ	πολλὰ	πυρὰ καταλιπὼν ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου
[12, 5]	τῶν τἀναντία φρονούντων καὶ χρήματα	πολλὰ	συλήσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν. (Συνέβη
[12, 3]	τῆς Ἀσίας ἔτυχεν αὐτούς τε	πολλὰ	ταλαιπωρῆσαι τῆς γῆς αὐτῶν κακουμένης
[12, 9]	φρουροὶ καὶ φυγάδες τῶν Ἰουδαίων	πολλὰ	τοὺς Ἰουδαίους εἰργάσαντο: τοὺς γὰρ
[12, 4]	τῷ χρόνῳ Σαμαρεῖς εὖ πράσσοντες	πολλὰ	τοὺς Ἰουδαίους ἐκάκωσαν τήν τε
[12, 4]	ἀπέστειλε τῷ βασιλεῖ. συναγαγὼν δὲ	πολλὰ	χρήματα καὶ κέρδη μεγάλα ποιήσας
[12, 2]	πασχούσης καὶ τὰ τῶν λυπηρῶν	σύμβολα.	κελεύσας δὲ τὰ βιβλία δοῦναι
[12, 9]	πλῆρες εἶναι ἔτι γε μὴν	ὅπλα	καὶ θώρακας, ἃ καταλιπεῖν ἐπυνθάνετο
[12, 3]	φιλανθρώπων, ἀλλὰ τοὺς ἀνταραμένους αὐτοῖς	ὅπλα	καὶ χωρήσαντας διὰ μάχης δεδωκέναι
[12, 1]	ταύτην ὑπερεῖδον ὑπὸ Πτολεμαίῳ γενομένην	ὅπλα	λαβεῖν οὐ θελήσαντες, ἀλλὰ διὰ
[12, 3]	ὅτι μὴ παρέδοσαν αὐτοῖς τὰ	ὅπλα	μέχρις δ' ἐσχάτου πολεμοῦντες ὑπέμειναν,
[12, 8]	εἰς δέος ἐμβαλὼν ῥίψαντας τὰ	ὅπλα	φεύγειν ἠνάγκασεν. καὶ τινὲς μὲν
[12, 8]	λαβόντες αὐτὴν διήρπασαν. πολλὰ δὲ	σκῦλα	καὶ λείαν κομίζοντες εἰς τὴν
[12, 8]	περὶ τρισχιλίους, καὶ τά τε	σκῦλα	λαβὼν τῶν ἀνῃρημένων καὶ τοὺς
[12, 7]	στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο τὰ	σκῦλα,	πολὺν δὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον
[12, 3]	κατὰ τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο:	ἅμα	γὰρ καὶ τῆς πρότερον ὀργῆς
[12, 5]	ἀπέκτεινεν τοὺς δ' αἰχμαλώτους γυναιξὶν	ἅμα	καὶ τέκνοις ἔλαβεν, ὡς τῶν
[12, 2]	Ἰουδαίων Ἐλεαζάρῳ γραφῆναι περὶ τούτων	ἅμα	καὶ τὴν ἄφεσιν τῶν δουλευόντων
[12, 10]	μάχην συμβάλλει κατά τινα κώμην	Καφαρσαλαμὰ	καὶ νικήσας ἀναγκάζει τὸν Ἰούδαν
[12, 2]	δὲ ῥάβδωσις ἀναγέγλυπτο, καθ' ἧς	πλέγμα	ῥομβωτὸν δικτύοις ἐμφερὲς ἕως τοῦ
[12, 2]	ὑπάρχουσιν. μετὰ δὲ τὸν μαίανδρον	πλέγμα	τι σχοινοειδὲς περιῆκτο ῥόμβῳ τὴν
[12, 4]	ἀκούσαντες οἱ Σύροι κατεπλάγησαν καὶ	παράδειγμα	τῆς ἀπειθείας χαλεπὸν ἔχοντες τοὺς
[12, 7]	εὐσεβεῖν. καὶ τούτου σαφέστατον ἔχειν	παράδειγμα	τοὺς προγόνους, οἳ διὰ δικαιοσύνην
[12, 2]	τῆς τῶν Ἰουδαικῶν βιβλίων ἀναγραφῆς	δόγμα:	οὐδὲν γὰρ εἰκῆ τοῖς βασιλεῦσιν
[12, 10]	δέλτους ἀνέθεσαν. ἦν δὲ τοιοῦτον:	δόγμα	συγκλήτου περὶ συμμαχίας καὶ εὐνοίας
[12, 10]	ἐπινεύει. ποιήσασα δὲ περὶ τούτου	δόγμα	τὸ μὲν ἀντίγραφον εἰς τὴν
[12, 10]	τοῦτ' εἶναι κύριον. ἐγράφη τὸ	δόγμα	ὑπὸ Εὐπολέμου τοῦ Ἰωάννου παιδὸς
[12, 2]	αὐτῶν ἀξιῶ, πάντων δὲ ἀνθρώπων	δημιούργημα	ὄντων τοῦ θεοῦ: καὶ δὴ
[12, 9]	καθίστησιν, καὶ δοὺς αὐτῷ τὸ	διάδημα	καὶ τὴν στολὴν καὶ τὸν
[12, 10]	Συρίας Τρίπολιν περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ	διάδημα,	συναγαγὼν δέ τινας περὶ αὐτὸν
[12, 8]	Ἰουδαίους. οἱ δὲ καταφυγόντες εἰς	Διάθημα	τὸ φρούριον πέμψαντες πρὸς Ἰούδαν
[12, 2]	θεῷ τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίας	ἀνάθημα	τοῦτο καὶ μέγιστον ἀναθήσειν. βουλόμενος
[12, 2]	συνέβαινεν εἶναι. τὸ μὲν οὖν	ἀνάθημα	τοῦτο κατὰ πολλὴν τοῦ βασιλέως
[12, 9]	ὁ βασιλεὺς ἐπ' αὐτοὺς ἔστησε	μηχάνημα	κἀκεῖνοι πάλιν ἀντεμηχανῶντο. τροφὴ δ'
[12, 5]	Σικίμοις Σιδώνιοι ἐπέδωκαν τὸ κατακεχωρισμένον	ὑπόμνημα.	ἐπεὶ οὖν συμβουλευομένοις ἡμῖν μετὰ
[12, 5]	ὑπογεγραμμένα: βασιλεῖ Ἀντιόχῳ θεῷ ἐπιφανεῖ	ὑπόμνημα	παρὰ τῶν ἐν Σικίμοις Σιδωνίων.
[12, 6]	πορείαν, παρατίθεμαι δ' ὑμῖν τοὐμὸν	φρόνημα	καὶ παρακαλῶ μὴ γενέσθαι κακοὺς
[12, 7]	ἀμέλει κατανοήσας ὁ Λυσίας τὸ	φρόνημα	τῶν Ἰουδαίων, ὡς ἕτοιμοι τελευτᾶν
[12, 10]	καὶ οὗτοι μὲν κελεύσαντος Δημητρίου	παραχρῆμα	διεφθάρησαν βασιλεύσαντος Ἀντιόχου ἔτη δύο,
[12, 4]	ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα τὸ	ἁμάρτημα	καὶ διάκονον ἀγαθὸν γενόμενον παρασχεῖν
[12, 4]	καὶ δὴ ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ	ὄχημα	παρεκάλεσεν καὶ καθεσθέντος ἤρξατο περὶ
[12, 2]	ἐξ ἄνθρακος λίθου παλαιστιαία πεποιημένη	σχῆμα	κρηπῖδος ἀποτελοῦσα, τὸ δὲ πλάτος
[12, 7]	περιθεμένους, καὶ τὸ σύνηθες αὐτῷ	σχῆμα	τῆς ἱκεσίας παρὰ τοὺς μεγάλους
[12, 2]	δὲ ὥστε τρίπτυχον οἱονεὶ τὸ	σχῆμα	τῆς ὅλης κατασκευάσαι τραπέζης τῆς
[12, 3]	σεμνύνων δὲ καὶ τὸ ἱερὸν	πρόγραμμα	κατὰ πᾶσαν τὴν βασιλείαν ἐξέθηκεν
[12, 4]	ἀδελφοῦ Σολυμίου θυγατρὸς ἕνα Ὑρκανὸν	ὄνομα.	γαμεῖ δὲ ταύτην ἐξ αἰτίας
[12, 8]	ἧκεν ἐπί τινα πόλιν Ἐμφρὼν	ὄνομα	ἐπὶ τῆς ὁδοῦ κειμένην καὶ
[12, 6]	ἐν Μωδαὶ κώμῃ τῆς Ἰουδαίας,	ὄνομα	Ματταθίας, υἱὸς Ἰωάννου τοῦ Συμεῶνος
[12, 2]	τῶν δὲ παραγενομένων ἕνα Ἐλισαῖον	ὄνομα	ὄντα ἱερέα παρεκάλεσεν ὁ βασιλεὺς
[12, 9]	τῇ Περσίδι πλούτῳ διαφέρουσαν Ἐλυμαίδα	τοὔνομα	καὶ πολυτελὲς ἱερὸν Ἀρτέμιδος ἐν
[12, 11]	Ἰούδαν ἔν τινι κώμῃ Ζηθῶ	τοὔνομα	κατεστρατοπεδευμένον ἐπ' αὐτὸν ἠπείγετο μετὰ
[12, 5]	τῷ νεωτάτῳ αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ	τοὔνομα.	Σίμωνι γὰρ οὗτοι τρεῖς ἐγένοντο
[12, 7]	τὰ αἴσχιστα παθεῖν καὶ μηδὲ	σπέρμα	τοῦ γένους ὑμῶν ὑπολειφθῆναι κακῶν
[12, 4]	Τρύφων ὃς ἦν τοῦ βασιλέως	ἄθυρμα	καὶ πρὸς τὰ σκώμματα καὶ
[12, 7]	φιλοζωοῦντες ἀτολμότερον μάχωνται, καταστὰς τοιούτοις	παρώρμα	λόγοις πρὸς τὸν ἀγῶνα τοὺς
[12, 2]	ποδῶν ὄψιν τῆς ἐπιτεχνήσεως διατετάσθαι.	ἔλασμα	γὰρ χρυσοῦ τὸ πλάτος τεσσάρων
[12, 2]	ἔχουσα, καθ' οὗ τὸ πᾶν	ἔλασμα	τῶν ποδῶν ἐρήρειστο. ἀνέγλυψαν δὲ
[12, 2]	ὑπερμεγεθέστατον τοῖς μέτροις ἀπεργάσασθαι τὸ	κατασκεύασμα,	προσέταξε δὲ μαθεῖν τὸ μέγεθος
[12, 4]	παροξυνθεὶς δ' ὁ παῖς εἰς	δεσμὰ	τὸν Ἀρίονα ἐνέβαλεν. τῆς δὲ
[12, 8]	τὸν Ἰώσηπον καὶ τὸν Ἀζαρίαν	πταῖσμα	θαυμάσειεν ἄν τις, ὃ συνῆκεν
[12, 8]	διώκονται> συνέβη δ' αὐτοῖς τὸ	πταῖσμα	τοῦτο παρακούσασιν ὧν αὐτοῖς Ἰούδας
[12, 2]	ἀληθείας: καὶ γὰρ πρὸς τὸ	πνεῦμα	διὰ λεπτότητα καὶ τὴν ἐπ'
[12, 10]	ἔπεσεν. οὗ πεσόντος οὐδὲ τὸ	στράτευμα	ἔμεινεν, ἀλλὰ τὸν στρατηγὸν ἀπολέσαντες
[12, 9]	Λυσίου φήσαντος ἠρέσθη τό τε	στράτευμα	καὶ οἱ ἡγεμόνες τῇ γνώμῃ.
[12, 1]	κατέσχε δὲ οὗτος καὶ τὰ	Ἱεροσόλυμα	δόλῳ καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος: ἐλθὼν
[12, 4]	δ' ἦν ὁ πρεσβεύσας εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ παρὰ Ἰωσήπῳ ξενισθείς, θεασάμενος
[12, 9]	τῶν πολεμίων ἰσχὺν ἀνεχώρησεν εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ πρὸς πολιορκίαν παρεσκευάζετο: Ἀντίοχος
[12, 5]	δυνάμεως ἀναβῆναι τὸν βασιλέα εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ προσποιησάμενον εἰρήνην ἀπάτῃ περιγενέσθαι
[12, 7]	οἰκοῦντας αὐτὴν ἐξανδραποδισάμενον ἀφανίσαι τὰ	Ἱεροσόλυμα	καὶ τὸ γένος αὐτῶν ἀπολέσαι.
[12, 7]	αὐτοῖς ἔδωκεν, ἀναβῆναι δεῖν εἰς	Ἱεροσόλυμα	καὶ τὸν ναὸν καθαρίσαι καὶ
[12, 3]	περὶ τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον	Ἱεροσόλυμα	κατοικοῦντες, ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω
[12, 9]	τῆς δυνάμεως αὐτὸς ἧκεν εἰς	Ἱεροσόλυμα.	οἱ μὲν οὖν Βεθσουρῖται τὴν
[12, 10]	ὁ δὲ Νικάνωρ παραγενόμενος εἰς	Ἱεροσόλυμα	πολεμεῖν μὲν εὐθὺς οὐ διέγνω
[12, 4]	τοῦ Φιλοπάτορος> καὶ πέμψας εἰς	Ἱεροσόλυμα	πρεσβευτὴν ᾐτιᾶτο τὸν Ὀνίαν ὡς
[12, 4]	οἱ δὲ λοιποὶ διεσώθησαν εἰς	Ἱεροσόλυμα	πρὸς τὸν πατέρα. παραγενόμενον δ'
[12, 4]	ἐπανελθεῖν μὲν οὐκέτι ἔγνω εἰς	Ἱεροσόλυμα,	προσκαθίσας δὲ τοῖς πέραν τοῦ
[12, 11]	λαβὼν ἄρας ἐκεῖθεν ἐπὶ τὰ	Ἱεροσόλυμα	σπουδὴν ἐποιεῖτο. μαθὼν δὲ τὸν
[12, 1]	πόλιν ὀχυρὰν καὶ μεγάλην ἔχοντες	Ἱεροσόλυμα	ταύτην ὑπερεῖδον ὑπὸ Πτολεμαίῳ γενομένην
[12, 7]	μετὰ παντὸς τοῦ πλήθους εἰς	Ἱεροσόλυμα	τὸν ναὸν ἔρημον εὗρεν καὶ
[12, 1]	ὀρεινῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν περὶ	Ἱεροσόλυμα	τόπων καὶ τῆς Σαμαρείτιδος καὶ
[12, 2]	(Ταῦτα μὲν τὰ πεμφθέντα εἰς	Ἱεροσόλυμα	ὑπὸ Πτολεμαίου ἀναθήματα. ὁ δ'
[12, 11]	στερηθέντες ἔφυγον. λαβόντες δὲ τὸ	σῶμα	παρὰ τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον Σίμων
[12, 2]	Δημήτριος καὶ διελθὼν τὸ ἑπταστάδιον	χῶμα	τῆς θαλάσσης πρὸς τὴν νῆσον
[12, 4]	παιδὸς αὐτοῦ γενεσίῳ. τῶν δὲ	ἀνὰ	δέκα τάλαντα μέλλειν διδόναι φησάντων
[12, 4]	παῖδας ἑκατὸν καὶ παρθένους τοσαύτας	ἀνὰ	τάλαντον ἑκάστῳ φέρειν δοὺς προσήγαγεν
[12, 2]	δεῖ βασιλεύειν: κελεύει τε αὐτοῖς	ἀνὰ	τρία δοθῆναι τάλαντα καὶ τοὺς
[12, 2]	τοὺς μὲν γὰρ ἡμίσεις ἐκέλευσεν	ἀνὰ	χεῖρα κατακλιθῆναι, τοὺς δὲ λοιποὺς
[12, 4]	μέντοι στόμια τῶν σπηλαίων ὥστε	ἕνα	δι' αὐτῶν εἰσδῦναι καὶ μὴ
[12, 2]	ἐποιοῦντο, παρῃτήσατο, τῶν δὲ παραγενομένων	ἕνα	Ἐλισαῖον ὄνομα ὄντα ἱερέα παρεκάλεσεν
[12, 4]	ἀρετὴν εὖ πέφυκεν καὶ καθ'	ἕνα	πέμψαντος πρὸς τοὺς παιδεύειν τότε
[12, 9]	πρὶν ἢ τελευτᾶν καλέσας Φίλιππον	ἕνα	τῶν ἑταίρων τῆς βασιλείας αὐτὸν
[12, 4]	τῆς τοῦ ἀδελφοῦ Σολυμίου θυγατρὸς	ἕνα	Ὑρκανὸν ὄνομα. γαμεῖ δὲ ταύτην
[12, 8]	Ἰουδαίαν καὶ συνάπτειν πόλεμον πρὸς	μηδένα,	ἕως ἂν αὐτὸς ἐπανέλθῃ. ὁ
[12, 11]	καὶ> τῶν πολεμίων ἐπικειμένων καὶ	μηδένα	καιρὸν αὐτῷ πρὸς συλλογὴν τῆς
[12, 2]	αὐτῶν κεφάλαιον τοὺς κεκτημένους, καὶ	μηδένα	περὶ τούτων κακουργεῖν, ἀλλ' ὑπακούειν
[12, 11]	ἀφείς. πεσόντος δὲ Ἰούδα πρὸς	μηδένα	τὸ λοιπὸν ἀφορᾶν ἔχοντες οἱ
[12, 2]	ποιητῶν ἐπεμνήσθη. ὁ δὲ Δημήτριος	μηδένα	τολμῆσαι τῆς τῶν νόμων τούτων
[12, 10]	πρὸς τὸ ἔθνος τὸ Ἰουδαίων.	μηδένα	τῶν ὑποτεταγμένων Ῥωμαίοις πολεμεῖν τῷ
[12, 8]	τῶν Ἰουδαίων χαλεπῶς διακείμενα πολλοὺς	ἐπισυνιστάμενα	διέφθειρεν ἐνέδραις καὶ ἐπιβουλαῖς αὐτῶν
[12, 4]	τὰ πρὸς τοὺς Ἄραβας αὐτῷ	πεπραγμένα,	τελευτᾷ τὸν βίον αὐτόχειρ αὐτοῦ
[12, 7]	λυχνίαν τράπεζαν βωμόν, ἐκ χρυσοῦ	πεποιημένα,	ἀπήρτησεν δὲ καὶ τὰ ἐμπετάσματα
[12, 5]	ἦν ἐκ βύσσου καὶ κόκκου	πεποιημένα,	κενώσας δὲ καὶ τοὺς θησαυροὺς
[12, 10]	τὰ ὑπὸ τῶν περὶ Ἰούδαν	τετολμημένα.	(Ὁ δὲ Δημήτριος παροξυνθεὶς ἐκπέμπει
[12, 4]	βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ	γεγενημένα.	θαυμάσας δ' αὐτὸν ὁ Πτολεμαῖος
[12, 8]	τὴν ἰσχὺν τῶν Ἰουδαίων χαλεπῶς	διακείμενα	πολλοὺς ἐπισυνιστάμενα διέφθειρεν ἐνέδραις καὶ
[12, 4]	ὁρᾷς, εἶπεν, ὦ δέσποτα, τὰ	παρακείμενα	Ὑρκανῷ ὀστᾶ; ἐκ τούτου στόχασαι,
[12, 5]	ἐπισκόπους, οἳ προσαναγκάσουσιν αὐτοὺς τὰ	ἐπεσταλμένα	ποιεῖν. καὶ πολλοὶ μὲν τῶν
[12, 4]	γράμματα διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ	γεγραμμένα	ἐστὶν τετράγωνα: ἡ σφραγίς ἐστιν
[12, 2]	σὺν ἑτέροις: χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραικοῖς	γεγραμμένα	καὶ φωνῇ τῇ ἐθνικῇ ἐστιν
[12, 2]	ἐκείνων χαρακτῆρσιν καὶ τῇ διαλέκτῳ	γεγραμμένα	πόνον αὐτοῖς οὐκ ὀλίγον παρέξειν
[12, 2]	ἐκέλευσεν ταῦτα κατασκευάζεσθαι καὶ τὰ	ἀναγεγραμμένα	πρὸς τὴν ἀκρίβειαν αὐτῶν ἀποβλέποντας
[12, 5]	πρέσβεις καὶ ἐπιστολὴν ἐδήλουν τὰ	ὑπογεγραμμένα:	βασιλεῖ Ἀντιόχῳ θεῷ ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα
[12, 2]	πεμφθέντες, δηλοῦν: ἦν γὰρ ταῦτα	ὑπογεγραμμένα	ἐν τῇ ἐπιστολῇ. τὴν μέντοι
[12, 2]	ὀλίγον παρέξειν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν	μεταβαλλόμενα	γλῶτταν. δοκεῖ μὲν γὰρ εἶναι
[12, 8]	ἐνέδραις καὶ ἐπιβουλαῖς αὐτῶν ἐγκρατῆ	γιγνόμενα.	πρὸς τούτους πολέμους συνεχεῖς ἐκφέρων
[12, 2]	περὶ ὧν ἂν θέλῃς ποιήσεις	κεχαρισμένα.	(Τῆς οὖν ἐπιστολῆς τοῦ βασιλέως
[12, 2]	τὴν ἐπ' ἄκρον αὐτῶν ἔκτασιν	κινούμενα	φαντασίαν τῶν κατὰ φύσιν μᾶλλον
[12, 2]	εἶναι καὶ ταῦτα παρὰ σοὶ	διηκριβωμένα:	φιλοσοφωτέραν γὰρ καὶ ἀκέραιον τὴν
[12, 9]	ἤγαγε τὴν δύναμιν ἐπὶ τὰ	στενὰ	καὶ τὸ τοῦ Ἰούδα στρατόπεδον,
[12, 2]	καὶ οὗτοι καὶ ἡμεῖς σεβόμεθα	Ζῆνα	καλοῦντες αὐτὸν ἐτύμως ἀπὸ τοῦ
[12, 9]	δὲ γενόμενον καὶ ἀσεβῆ καὶ	ἵνα	αὐτὸς ἄρχῃ τὸ ἔθνος ἀναγκάσαντα
[12, 3]	καὶ τοῦ περὶ τῶν ἄλλων.	ἵνα	δὲ θᾶττον ἡ πόλις κατοικισθῇ,
[12, 2]	ποιεῖσθαι τῶν βιβλίων τὴν ἐπιμέλειαν,	ἵνα	διαμείνῃ ταῦτα καθαρῶς, τούς τε
[12, 5]	ἄλλον τῶν ἀναθημάτων κόσμον πολυτελέστατον,	ἵνα	συλήσῃ τοῦτον, ὑπέμεινε τὰς πρὸς
[12, 3]	δεηθέντες οἱ Ἀλεξανδρεῖς καὶ Ἀντιοχεῖς,	ἵνα	τὰ δίκαια τὰ τῆς πολιτείας
[12, 2]	τῇ τραπέζῃ κατὰ τὴν στεφάνην,	ἵνα	τὴν θέαν τῆς καινουργίας καὶ
[12, 3]	τὰς χρείας ὑπηρετοῦσιν τὸ αὔταρκες,	ἵνα	τῆς παρ' ἡμῶν τυγχάνοντες φιλανθρωπίας
[12, 3]	αὐτοὺς καὶ δεομένων τοῦ Ἀγρίππου,	ἵνα	τῆς πολιτείας, ἣν αὐτοῖς ἔδωκεν
[12, 2]	φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνως τοῦτο πράττοντες,	ἵνα	τὸ κριθὲν ἅπαξ ἔχειν καλῶς
[12, 2]	καὶ τὴν τούτων φυλακὴν παρέθετο,	ἵνα	τοῖς Αἰγυπτίοις ὦσιν φοβεροί, τὴν
[12, 4]	ἠξίωσε γὰρ βοήθειάν τινα λαβεῖν,	ἵνα	τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι καταφρονοῦντας
[12, 2]	αὐτὸν ἔθος πάντ' αὐτοῖς παρεσκευάζετο,	ἵνα	τῷ συνήθει τρόπῳ τῆς διαίτης
[12, 7]	καὶ καθάρας ἐπιμελῶς αὐτὸν εἰσεκόμισε	καινὰ	σκεύη, λυχνίαν τράπεζαν βωμόν, ἐκ
[12, 9]	βασιλέα, οὐκ ἀξιοῦντες ἑαυτοὺς ὑπερορᾶσθαι	δεινὰ	πάσχοντας ὑπὸ τῶν ὁμοφύλων καὶ
[12, 5]	τρόπον, ὑφ' ὧν πολλὰ καὶ	δεινὰ	τοὺς πολίτας συνέβη παθεῖν. ἐποικοδομήσας
[12, 4]	ἴδια νομιοῦμεν καὶ τὰ αὑτῶν	κοινὰ	πρὸς ὑμᾶς ἕξομεν. Δημοτέλης ὁ
[12, 2]	ποδῶν ἦσαν αἱ κεφαλίδες εἰς	κρίνα	μεμιμημέναι τὰς ἐκφύσεις τῶν πετάλων
[12, 4]	γὰρ οὐδὲν ἢ μικρὸν εἶναί	τινα	δεσπότην ἢ μέγαν: ἂν οὖν
[12, 7]	οὖν ἐπὶ τῶν πραγμάτων Λυσίαν	τινὰ	δόξαν ἔχοντα παρ' αὐτῷ, Καὶ
[12, 7]	στρατιώτας: ἔτι γὰρ αὐτοῖς ἀγῶνά	τινα	καὶ μάχην εἶναι> πρὸς Γοργίαν
[12, 10]	τῶν Ἱεροσολύμων ἐξελθὼν ἐγένετο κατά	τινα	κώμην Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι στρατοπεδεύεται
[12, 10]	πρὸς τὴν μάχην συμβάλλει κατά	τινα	κώμην Καφαρσαλαμὰ καὶ νικήσας ἀναγκάζει
[12, 4]	στρατιώτας δισχιλίους, ἠξίωσε γὰρ βοήθειάν	τινα	λαβεῖν, ἵνα τοὺς ἐν ταῖς
[12, 8]	ἐπαναγαγεῖν. ὡς δ' ἧκεν ἐπί	τινα	πόλιν Ἐμφρὼν ὄνομα ἐπὶ τῆς
[12, 10]	ἠξίουν τε πέμψαντα τῶν ἰδίων	τινὰ	φίλων γνῶναι δι' αὐτοῦ τὰ
[12, 5]	καὶ μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς τὰ	τέκνα,	κολάσειν ἀπειλήσας εἴ τις παρὰ
[12, 8]	τε γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ	τέκνα	λαβὼν αἰχμαλώτους καὶ τὴν πόλιν
[12, 10]	Γαλατίαν καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ	Καρχηδόνα	τῆς Λιβύης καὶ πρὸς τούτοις
[12, 2]	καὶ ὅτι αὐτῆς οὐδὲν κωλύει	μείζονα	γενέσθαι, φήσας καὶ πενταπλασίονα τῆς
[12, 2]	εἶπεν αὐτοῖς τε ἐλθοῦσιν καὶ	μείζονα	τῷ πέμψαντι, πρὸ δὲ πάντων
[12, 2]	ἐποιήσατο ἐν τῷ παρὰ τὴν	ᾐόνα	κατεσκευασμένῳ οἴκῳ πρὸς διάσκεψιν πραγμάτων
[12, 5]	αὐτοῦ, τῶν δὲ πατρίων ἐθῶν	πλείονα	λόγον ἔσχον ἢ τῆς τιμωρίας,
[12, 4]	ὁ παῖς εἰς δεσμὰ τὸν	Ἀρίονα	ἐνέβαλεν. τῆς δὲ τοῦ Ἀρίονος
[12, 2]	κωλύει μείζονα γενέσθαι, φήσας καὶ	πενταπλασίονα	τῆς ὑπαρχούσης τῷ μεγέθει βούλεσθαι
[12, 4]	ὑφίστασθαι τῶν τελῶν, αὐτὸς δὲ	διπλασίονα	δώσειν ὑπισχνεῖτο καὶ τῶν ἁμαρτόντων
[12, 11]	τῶν τοῦ πατρὸς ἐντολῶν Ματταθίου	μνήμονα	καὶ πάνθ' ὑπὲρ τῆς τῶν
[12, 7]	ταύτην τε ἀπολαβεῖν καὶ τὸν	εὐδαίμονα	καὶ μακάριον βίον ἀνακτήσασθαι, οὗτος
[12, 5]	δεδηλώκαμεν. ὁ μὲν οὖν Ἰησοῦς	Ἰάσονα	αὑτὸν μετωνόμασεν, ὁ δὲ Ὀνίας
[12, 10]	Εὐπόλεμον τὸν Ἰωάννου υἱὸν καὶ	Ἰάσονα	τὸν Ἐλεαζάρου παρεκάλει δι' αὐτῶν
[12, 2]	περὶ τὴν μεταγωγὴν τῆς τραπέζης	ἐλάσσονα	βλέπεσθαι. ἐνδιέκειντο δὲ ταῖς σχοινίσιν
[12, 2]	τῇ λαμπρότητι τῆς κατασκευῆς πολὺ	κρείττονα	καὶ περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι. (Τῶν δὲ
[12, 4]	ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν ὄντα πολὺ	κρείττονα	καὶ φθονηθῆναι δυνάμενον. τοῦ δὲ
[12, 7]	αὐτοῦ στρατιώτας: ἔτι γὰρ αὐτοῖς	ἀγῶνά	τινα καὶ μάχην εἶναι> πρὸς
[12, 7]	τοιούτοις παρώρμα λόγοις πρὸς τὸν	ἀγῶνα	τοὺς αὐτοῦ στρατιώτας: καιρὸς μὲν
[12, 4]	τὰς ἐπιστολάς. τὰ γεγραμμένα ἐστὶν	τετράγωνα:	ἡ σφραγίς ἐστιν ἀετὸς δράκοντος
[12, 9]	ἐδίωξαν, ὥστ' αὐτὸν ἐλθεῖν εἰς	Βαβυλῶνα	φεύγοντα καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντα τῆς
[12, 8]	Ἰούδας ὅ τι χρὴ ποιεῖν,	Σίμωνα	μὲν τὸν ἀδελφὸν προσέταξεν ὡς
[12, 6]	οἰκείαις χρῆσθαι ταῖς ἀρεταῖς. καὶ	Σίμωνα	μὲν τὸν ἀδελφὸν συνέσει προύχοντα
[12, 8]	ἐνέκειντο πανταχόθεν αὐτοῖς, τήν τε	Χεβρῶνα	πόλιν καταλαβόμενοι ὅσον ὀχυρὸν αὐτῆς
[12, 2]	ἡλικίαις εἰς τὸν στρατιωτικὸν κατάλογον	κατέταξα,	τινὰς δὲ τῶν περὶ ἡμᾶς
[12, 3]	ἀφθονίαν παρέσχον καὶ τοὺς ὑπὸ	Σκόπα	καταλειφθέντας ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν
[12, 3]	τῇ αὐτῇ βίβλῳ, ὡς τοῦ	Σκόπα	νικηθέντος ὑπ' Ἀντιόχου τὴν μὲν
[12, 11]	τάξεως, καὶ προσβαλὼν τοῖς ἐκεῖ	διέσπα	αὐτῶν τὴν φάλαγγα. ὠσάμενος δ'
[12, 2]	τῶν ἕνδεκα μυριάδων ἦ μικρὰν	ἄρα	εἶπεν, ἡμᾶς, Ἀρισταῖε, δωρεὰν αἰτεῖς.
[12, 3]	καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ	Γάδαρα	παρέλαβεν Ἀντίοχος, μετ' ὀλίγον δὲ
[12, 4]	τὴν αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν συμβέβηκεν.	παρὰ	δ' ἡμῶν ἔσται σοι τῶν
[12, 4]	αὐλὴν δυνατῶν τοὺς μὲν ἠσπάζετο,	παρὰ	δὲ τῶν οἰκετῶν ἀπεπυνθάνετο, τί
[12, 2]	ἀντίγραφον ὑπῆρχε τοιοῦτον: βασιλεῖ μεγάλῳ	παρὰ	Δημητρίου. προστάξαντός σου, ὦ βασιλεῦ,
[12, 10]	αὐτοῦ τῆς ἰσχύος, ἐπὶ τὴν	παρὰ	Δημητρίου τοῦ βασιλέως συμμαχίαν ἔγνω
[12, 4]	αὐτόν, ἐπεὶ καὶ νόμῳ κεκώλυται	παρὰ	Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα
[12, 2]	ἔλεγεν αὐτῷ πολλὰ εἶναι καὶ	παρὰ	Ἰουδαίοις τῶν παρ' αὐτοῖς νομίμων
[12, 4]	ὁ πρεσβεύσας εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ	παρὰ	Ἰωσήπῳ ξενισθείς, θεασάμενος αὐτὸν ὁ
[12, 10]	τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ λεγομένου	παρὰ	μὲν Ἰουδαίοις Ἄδαρ κατὰ δὲ
[12, 2]	δόξαν καὶ τιμὴν Ἰουδαίοις τοιαῦτα	παρὰ	Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου συνέβη γενέσθαι.
[12, 4]	καὶ πάντων ὧν ἂν δέηται	παρὰ	Πτολεμαίου τυχεῖν αὐτὸν ποιήσειν ὑποσχομένου:
[12, 5]	ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου διὰ τὸ	παρὰ	Ῥωμαίων δέος ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος
[12, 2]	δ' ἀναγκαῖον εἶναι καὶ ταῦτα	παρὰ	σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν γὰρ καὶ
[12, 2]	πλείοσιν ἢ τριάκοντα ἡμέραις καὶ	παρὰ	τὰς ἀνέσεις ἐξιλάσκετο τὸν θεόν,
[12, 5]	τέκνα, κολάσειν ἀπειλήσας εἴ τις	παρὰ	ταῦτα ποιῶν εὑρεθείη. κατέστησε δὲ
[12, 2]	μέρη συνέδριον ἐποιήσατο ἐν τῷ	παρὰ	τὴν ᾐόνα κατεσκευασμένῳ οἴκῳ πρὸς
[12, 5]	τοὺς παῖδας αὐτῶν, οὓς περιέτεμνον	παρὰ	τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν, ἀπῆγχον
[12, 2]	λύτρα. νομίζω γὰρ αὐτοὺς καὶ	παρὰ	τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν καὶ
[12, 3]	δὲ καὶ ἄχρις ἂν τοὺς	παρὰ	τῆς γῆς καρποὺς λαμβάνωσιν σῖτον
[12, 2]	τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν καὶ	παρὰ	τὸ δέον ᾐχμαλωτίσθαι, τήν τε
[12, 2]	ἀπολῦσαι, παράδοξον τοῦτο ποιῶν καὶ	παρὰ	τὸ ἔθος: οἱ μὲν γὰρ
[12, 2]	οὖν σκοπῶν καὶ τοὺς καταδεδυναστευμένους	παρὰ	τὸ προσῆκον ἐλεῶν ἀπολύειν κελεύω
[12, 3]	Ἀντίοχος ὁ Σελεύκου υἱωνὸς ὁ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησιν Θεὸς λεγόμενος, μόνοι
[12, 4]	καὶ προνοίᾳ δικαιοσύνης δόξαν ἔχων	παρὰ	τοῖς Ἱεροσολυμίταις, Τωβίου μὲν πατρός,
[12, 5]	δεισιδαιμονίᾳ ἔθος ἐποίησαν σέβειν τὴν	παρὰ	τοῖς Ἰουδαίοις λεγομένην σαββάτων ἡμέραν,
[12, 4]	πρόθυμος πρὸς τὴν ἄφιξιν τὴν	παρὰ	τὸν βασιλέα τοῦ πρεσβευτοῦ προτρεψαμένου
[12, 2]	τε ἐπιστολάς, ἃς ἐκόμιζον αὐτῷ	παρὰ	τοῦ ἀρχιερέως, ἀπέδοσαν καὶ ὅσα
[12, 4]	ἀδελφοὶ τούτων τετυχηκότα τὸν Ὑρκανὸν	παρὰ	τοῦ βασιλέως καὶ μετὰ μεγάλης
[12, 4]	τὸν δέ φασιν ἀποκρίνασθαι τῷ	παρὰ	τοῦ βασιλέως λέγειν αὐτῷ, ὅτι
[12, 4]	ἐνοικήσοντας στρατιώτας. ἀκούσαντες δὲ τὰ	παρὰ	τοῦ βασιλέως οἱ Ἰουδαῖοι συνεχύθησαν,
[12, 4]	αἰσχύνης. (Ὁ δὲ Ἰώσηπος λαβὼν	παρὰ	τοῦ βασιλέως πεζῶν μὲν στρατιώτας
[12, 2]	(Παραλαβὼν δ' ὁ βασιλεὺς ταῦτα	παρὰ	τοῦ Δημητρίου, καθὼς προείρηται, προσκυνήσας
[12, 10]	δὲ εἰς τὴν Ῥώμην τοὺς	παρὰ	τοῦ Ἰούδα πρεσβευτὰς ἡ σύγκλητος
[12, 4]	ἱεροῦ ξενίᾳ τε ὑποδέχεται τὸν	παρὰ	τοῦ Πτολεμαίου πεπρεσβευκότα καὶ δωρησάμενος
[12, 7]	σύνηθες αὐτῷ σχῆμα τῆς ἱκεσίας	παρὰ	τοὺς μεγάλους κινδύνους ἐπιδείξαντας τούτῳ
[12, 4]	ἐπ' ἀξιώματος Ἰουδαίων, καὶ δειπνῶν	παρὰ	τῷ βασιλεῖ, ὀρχηστρίδος εἰσελθούσης εἰς
[12, 3]	γενέσθαι. ~(Ἔτυχον δὲ καὶ τῆς	παρὰ	τῶν βασιλέων τῆς Ἀσίας τιμῆς,
[12, 3]	ἐλαίῳ χρῆσθαι λαμβάνειν ὡρισμένον τι	παρὰ	τῶν γυμνασιάρχων εἰς ἐλαίου τιμὴν
[12, 5]	βασιλεῖ Ἀντιόχῳ θεῷ ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα	παρὰ	τῶν ἐν Σικίμοις Σιδωνίων. οἱ
[12, 11]	ἔφυγον. λαβόντες δὲ τὸ σῶμα	παρὰ	τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον Σίμων καὶ
[12, 4]	βιάζεσθαι, καὶ δανεισάμενος ἐν Ἀλεξανδρείᾳ	παρὰ	τῶν τοῦ βασιλέως φίλων τάλαντα
[12, 2]	σοὶ συμφέρον, κἂν ᾖ τι	παρὰ	φύσιν, ὑπομενοῦντας: ἀμείβεσθαι γὰρ ἡμᾶς
[12, 10]	συχνὰς ἡμέρας ἀπέθανεν ἀρχιερατεύσας ἔτη	τέσσαρα.	τελευτήσαντος δὲ τούτου τὴν ἀρχιερωσύνην
[12, 11]	τέλος μὲν τοιοῦτον κατέσχεν Ἰούδαν,	ἄνδρα	γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον γενόμενον καὶ
[12, 9]	ἐπικατενεχθεὶς τῷ Ἐλεαζάρῳ διαφθείρει τὸν	ἄνδρα	ὑπὸ τοῦ βάρους. καὶ οὗτος
[12, 10]	φίλον Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς βασιλέως,	ἄνδρα	χρηστὸν καὶ τὴν Μεσοποταμίαν ἅπασαν
[12, 4]	δεηθείσης, ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί,	σφόδρα	γὰρ ἦν ὁ Ἀρίων ἐν
[12, 9]	αὐτοῦ τὸν βασιλέα εἶναι παρεβάλετο	σφόδρα	εὐκαρδίως ἐπ' αὐτὸν ὁρμήσας, καὶ
[12, 9]	ἐκεῖθεν εἰς Βηθσοῦραν ἀναβαίνει πόλιν	σφόδρα	ἐχυρὰν καὶ δυσάλωτον καὶ περικαθίσας
[12, 4]	ὁμολογούντων ἔχειν τὰ τέλη. τοῦτο	σφόδρα	τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων εἰς
[12, 4]	ἀγωνιᾶν παρακαλοῦντος, ἀπολαύειν δ' ἧς	ἐρᾷ	μετ' ἀδείας καὶ γυναῖκα ἔχειν
[12, 2]	τινι δράματι τῶν ἐν τῇ	ἱερᾷ	βύβλῳ γεγραμμένων μνησθῆναι τὰς ὄψεις
[12, 5]	δ' εἴ που βίβλος εὑρεθείη	ἱερὰ	καὶ νόμος, καὶ παρ' οἷς
[12, 9]	τὸ τοῦ Ἰούδα στρατόπεδον, ἅμ'	ἡμέρᾳ	δὲ πρὸς μάχην διέτασσε τὴν
[12, 6]	συμβάλλουσιν αὐτοῖς εἰς μάχην σαββάτων	ἡμέρᾳ,	καὶ ὡς εἶχον οὕτως ἐν
[12, 7]	τὰς ψυχὰς ὡς αὔριον ἅμ'	ἡμέρᾳ	συμβαλοῦντες τοῖς πολεμίοις. (Καὶ ὁ
[12, 2]	βασιλέως περὶ τὸν θεὸν φιλοτιμία	φανερὰ	γένηται: ἄφθονον γὰρ τὴν εἰς
[12, 4]	εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι καὶ τὴν	θυγατέρα	γάμων ὥραν ἔχουσαν, ὅπως αὐτὴν
[12, 4]	ἕλοιτο μᾶλλον τὴν ἰδίαν ὑβρίσαι	θυγατέρα	ἢ περιιδεῖν ἐκεῖνον ἐν αἰσχύνῃ
[12, 4]	ἐποιήσατο καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν	θυγατέρα	Κλεοπάτραν πρὸς γάμον παραχωρήσας αὐτῷ
[12, 4]	τὴν διακονίαν, κοσμήσας τὴν αὐτοῦ	θυγατέρα	νυκτὸς ἤγαγε πρὸς αὐτὸν καὶ
[12, 9]	καὶ ταῦθ' ὑπομένοντας διὰ τὸν	πατέρα	αὐτοῦ, τὴν μὲν πάτριον αὐτῶν
[12, 4]	πρὸς οὖν τοῦτον ἀπαιτήσας τὸν	πατέρα	ἐπιστολήν, λαβὼν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[12, 6]	μὲν τὸν ἀδελφὸν συνέσει προύχοντα	πατέρα	ἡγεῖσθε καὶ οἷς ἂν οὗτος
[12, 4]	κατηλόγησεν συμβουλευόντων πέμπειν πρὸς τὸν	πατέρα	κομιοῦντάς τινας τοὺς ἱμάντας, τὸν
[12, 4]	διεσώθησαν εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν	πατέρα.	παραγενόμενον δ' αὐτὸν εἰς τὴν
[12, 4]	εἱστίασαν διὰ τὴν πρὸς τὸν	πατέρα	τιμήν. λάθρα δὲ πρὸς τοὺς
[12, 9]	τῶν κακῶν πείσαντ' αὐτοῦ τὸν	πατέρα	τοὺς Ἰουδαίους ἀναγκάσαι τὴν πάτριον
[12, 10]	δυνάμεως: Ἰούδας δὲ ἐν Ἀδασοῖς	ἑτέρᾳ	κώμῃ σταδίους ἀπεχούσῃ τριάκοντα τῆς
[12, 3]	προθυμοτέρους παρέχωσιν αὑτοὺς περὶ τὰ	ἡμέτερα.	πρόνοιαν δὲ ποιοῦ καὶ τοῦ
[12, 4]	ἡμεῖς τοῦτο, καὶ τά τε	ὑμέτερα	ἴδια νομιοῦμεν καὶ τὰ αὑτῶν
[12, 9]	τῆς περὶ τούτων φροντίδος τῇ	προτέρᾳ	συγχυθεὶς ὑπὸ ἀθυμίας εἰς νόσον
[12, 9]	διεσκέδασεν, ὑποδὺς δὲ ὑπὸ τὴν	γαστέρα	καὶ πλήξας ἀπέκτεινε τὸν ἐλέφαντα.
[12, 4]	αὐτῶν εἰσδῦναι καὶ μὴ πλείους	βραχύτερα	ἤνοιξεν: καὶ ταῦτ' ἐπίτηδες ἀσφαλείας
[12, 4]	θυγατρί, καὶ τούτου γενομένου πολλάκις	ἤρα	σφοδρότερον. ἔφη δὲ καὶ πρὸς
[12, 6]	γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν καὶ	ἐπίκηρα,	τῇ δὲ τῶν ἔργων μνήμῃ
[12, 5]	οὖν σε τὸν εὐεργέτην καὶ	σωτῆρα	προστάξαι Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ καὶ
[12, 4]	τὴν πρὸς τὸν πατέρα τιμήν.	λάθρα	δὲ πρὸς τοὺς ἐμπόρους ἀπελθὼν
[12, 2]	μὲν γὰρ ἡμίσεις ἐκέλευσεν ἀνὰ	χεῖρα	κατακλιθῆναι, τοὺς δὲ λοιποὺς μετὰ
[12, 10]	χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ μάλα	χεῖρα	πολλὴν καὶ δύναμιν περιεβάλετο: τούτων
[12, 4]	αὐτὸς ἐκέκτητο: πολλὰ γὰρ ὑπὸ	χεῖρα	τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ Κλεοπάτρᾳ
[12, 5]	δ' οὐδὲν ἧττον ἐν τῇ	ἄκρᾳ	καὶ τοῦ πλήθους οἱ ἀσεβεῖς
[12, 9]	λαὸν ἅπαντα τοὺς ἐν τῇ	ἄκρᾳ	καρτερῶς ἐπολιόρκει. ἔτος ἦν τοῦτο
[12, 2]	δοθῆναι τὰς καλλίστας πρὸς τῇ	ἄκρᾳ.	(Ὁ δὲ ἐπὶ τῆς τῶν
[12, 9]	ἐπέκειτο γὰρ τῷ ἱερῷ ἡ	ἄκρα.	τούτων οὖν συμβαινόντων αὐτοῖς Ἰούδας
[12, 9]	τῷ καιρῷ οἱ ἐν τῇ	ἄκρᾳ	τῶν Ἱεροσολύμων φρουροὶ καὶ φυγάδες
[12, 3]	ὑπὸ Σκόπα καταλειφθέντας ἐν τῇ	ἄκρᾳ	τῶν Ἱεροσολύμων φρουροὺς πολιορκοῦντι προθύμως
[12, 3]	δὲ καὶ τοὺς ἐν τῇ	ἄκρᾳ	φρουροὺς τῶν Αἰγυπτίων, ἠξιώσαμεν καὶ
[12, 7]	θεὸν ἐπὶ τοῖς κατωρθωμένοις: οὐ	μικρὰ	γὰρ αὐτοῖς ἡ νίκη πρὸς
[12, 2]	τις ἢ περισσόν τι προσγεγραμμένον	ὁρᾷ	τῷ νόμῳ ἢ λεῖπον, πάλιν
[12, 7]	ἐπιλεξάμενος Πτολεμαῖον τὸν Δορυμένους καὶ	Νικάνορα	καὶ Γοργίαν, ἄνδρας δυνατοὺς τῶν
[12, 10]	πίστεις αὐτῷ καὶ δέχονται τὸν	Νικάνορα	μετὰ τῆς δυνάμεως. ὁ δὲ
[12, 10]	ἐν ἰσχύι τοσαύτῃ γενόμενον, ἐκπέμπει	Νικάνορα	τὸν εὐνούστατον αὐτῷ καὶ πιστότατον
[12, 3]	πολεμοῦντος γὰρ αὐτοῦ πρὸς τὸν	Φιλοπάτορα	Πτολεμαῖον καὶ πρὸς τὸν υἱὸν
[12, 9]	ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι βασιλέα καλέσας αὐτὸν	Εὐπάτορα.	(Ἐν δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ
[12, 5]	τὸ Πηλούσιον καὶ δόλῳ τὸν	Φιλομήτορα	Πτολεμαῖον ἐκπεριελθὼν καταλαμβάνει τὴν Αἴγυπτον,
[12, 8]	καὶ τούς τε πύργους αὐτῶν	ἐνεπίμπρα	καὶ τοὺς ἄνδρας διέφθειρεν. ἔπειτ'
[12, 4]	χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ	Κλεοπάτρᾳ	δῶρα ἔπεμπεν καὶ τοῖς φίλοις
[12, 4]	Ἀρίονος γυναικὸς τοῦτο δηλωσάσης τῇ	Κλεοπάτρᾳ	καὶ δεηθείσης, ὅπως ἐπιπλήξῃ τῷ
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ τοῦτο ἐποίησεν ἡ	Κλεοπάτρα.	ὁ δὲ Πτολεμαῖος πέμψας πρὸς
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ, τὰς δὲ τῇ	Κλεοπάτρᾳ.	πάντων δὲ θαυμασάντων τὴν παρ'
[12, 2]	δεσπόταις αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμῶν	λύτρα	καταβαλών. τοὺς δὲ ἀκμάζοντας ταῖς
[12, 2]	τῆς βασιλικῆς τραπέζης κομιζόμενοι τὰ	λύτρα.	νομίζω γὰρ αὐτοὺς καὶ παρὰ
[12, 7]	ὥραν οὖν δειπνοποιησάμενος καὶ πολλὰ	πυρὰ	καταλιπὼν ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου δι'
[12, 7]	μυριάδας: τὸ γὰρ μηδὲν ἀδικεῖν	ἰσχυρὰ	δύναμις. ταῦτ' εἰπὼν πείθει τοὺς
[12, 4]	βασιλέως οὖσιν πολλῶν ἄξια ταλάντων	δῶρα	ἔδωκεν, ὡς διαφυγεῖν τὸν ἐξ
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ Κλεοπάτρᾳ	δῶρα	ἔπεμπεν καὶ τοῖς φίλοις αὐτῶν
[12, 4]	ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν περιμένων τὰ	δῶρα	κομίσαι τοῦ πατρὸς εὐεργέτῃ γεγενημένῳ.
[12, 4]	ὁ παῖς συνεβούλευε τῷ πατρὶ	δῶρα	μὲν αὐτόθεν μὴ πέμπειν τῷ
[12, 2]	καὶ τιμήσας τοὺς κομίσαντας καὶ	δῶρα	τῷ βασιλεῖ δοὺς κομίζειν ἀπέλυσε
[12, 10]	λαβεῖν. ὁ δ' οὐκ ἐπίστευσεν:	ἑώρα	γάρ, ὅτι μετὰ στρατιᾶς πάρεστιν
[12, 5]	ἀλλ' ὑπὸ πλεονεξίας, χρυσὸν γὰρ	ἑώρα	πολὺν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ
[12, 7]	συμβαλεῖν προαιρούμενος, ἐπεὶ τοὺς στρατιώτας	ἑώρα	πρὸς τὴν μάχην διά τε
[12, 7]	ἐπεὶ δὲ τὸ στρατιωτικὸν διανείμας	ἑώρα	τοὺς θησαυροὺς ἐπιλείποντας καὶ χρημάτων
[12, 10]	ἀποκτείνας προσέταξεν τοῖς ἐν τῇ	χώρᾳ	πᾶσιν ὑπακούειν Ἀλκίμῳ, καὶ μετὰ
[12, 10]	ὧν ἐπέμφθησαν τὴν συμμαχίαν ἐπινεύει.	ποιήσασα	δὲ περὶ τούτου δόγμα τὸ
[12, 2]	τοῦ χείλους ἀνείλκυστο: τὰ δὲ	μέσα	λίθων ἀσπίδια τετραδακτύλων ἀνεπλήρου τὸ
[12, 4]	(Ἡ μὲν οὖν ἐπιστολὴ ἡ	πεμφθεῖσα	ὑπὸ τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως τοῦτον
[12, 10]	πρεσβευτὰς ἡ σύγκλητος δέχεται καὶ	διαλεχθεῖσα	περὶ ὧν ἐπέμφθησαν τὴν συμμαχίαν
[12, 2]	ἔργων καινῶν καὶ παραδόξων καὶ	ὅσα	ἦν ἄγραφα τὴν εὕρεσιν αὐτὸς
[12, 5]	Ἕλληνες, τά τε ἄλλα πάνθ'	ὅσα	ἦν αὐτοῖς πάτρια παρέντες ἐμιμοῦντο
[12, 2]	παρὰ τοῦ ἀρχιερέως, ἀπέδοσαν καὶ	ὅσα	φράζειν ἀπὸ λόγων ὑπέθετο ταῦτα
[12, 2]	βασιλεὺς καὶ φιάλας τριάκοντα, ὧν	ὅσα	χρυσὸς ἦν ἀλλὰ μὴ λίθῳ
[12, 4]	Ἀρίονι τὴν ἐπιστολήν, ἐπερωτήσαντος αὐτοῦ,	πόσα	βούλεται τάλαντα λαβεῖν, ἤλπισε δ'
[12, 2]	δέκα μὲν μυριάδας αἰχμαλώτων δουλευόντων	ἀπέλυσα	τοῖς δεσπόταις αὐτῶν ἐκ τῶν
[12, 2]	λίθου παλαιστιαία πεποιημένη σχῆμα κρηπῖδος	ἀποτελοῦσα,	τὸ δὲ πλάτος ὀκτὼ δακτύλων
[12, 2]	τὸ δὲ πλάτος ὀκτὼ δακτύλων	ἔχουσα,	καθ' οὗ τὸ πᾶν ἔλασμα
[12, 2]	εἰς μέσον ηὔχετο τῷ βασιλεῖ	τὰ	ἀγαθὰ καὶ τοῖς ἀρχομένοις ὑπ'
[12, 2]	πρεσβυτέρων καὶ τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι	τὰ	ἀγαθὰ τῷ βασιλεῖ δι' ὑπερβολὴν
[12, 7]	καὶ τὴν πάτριον συνήθειαν, ἢ	τὰ	αἴσχιστα παθεῖν καὶ μηδὲ σπέρμα
[12, 6]	τὴν δόξαν τήν τε διὰ	τὰ	ἄλλα καὶ διὰ τὴν εὐπαιδίαν
[12, 2]	τεχνίταις, ἐκέλευσεν ταῦτα κατασκευάζεσθαι καὶ	τὰ	ἀναγεγραμμένα πρὸς τὴν ἀκρίβειαν αὐτῶν
[12, 4]	τρισχιλίων ταλάντων: ὁ γὰρ Ἰώσηπος	τὰ	ἀπὸ τῆς Συρίας χρήματα ἔπεμπεν
[12, 4]	τε ὑμέτερα ἴδια νομιοῦμεν καὶ	τὰ	αὑτῶν κοινὰ πρὸς ὑμᾶς ἕξομεν.
[12, 5]	πονηρίας αὐτῶν ἀξίως χρησαμένου, οἱ	τὰ	βασιλικὰ διοικοῦντες οἰόμενοι κατὰ συγγένειαν
[12, 2]	τῶν λυπηρῶν σύμβολα. κελεύσας δὲ	τὰ	βιβλία δοῦναι τοῖς ἐπὶ τῆς
[12, 2]	πρὸς τὴν γέφυραν, προελθὼν ἐπὶ	τὰ	βόρεια μέρη συνέδριον ἐποιήσατο ἐν
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ	τὰ	γεγενημένα. θαυμάσας δ' αὐτὸν ὁ
[12, 4]	τὰ γράμματα διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς.	τὰ	γεγραμμένα ἐστὶν τετράγωνα: ἡ σφραγίς
[12, 8]	Ἰουδαίαν ὑπέστρεψεν. μαθόντα δ' αὐτὸν	τὰ	γειτονεύοντα τῶν ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται
[12, 4]	ὑμᾶς ἕξομεν. Δημοτέλης ὁ φέρων	τὰ	γράμματα διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ
[12, 2]	περόναις χρυσαῖς διὰ τρημάτων κατειλημμένοι.	τὰ	δ' ἐκ πλαγίου τῆς στεφάνης
[12, 4]	δὲ ἄνθρωποι τὸ κρέας ἐσθίουσιν,	τὰ	δ' ὀστᾶ ῥίπτουσιν, ὅπερ ἄνθρωπος
[12, 2]	μὲν οὖν στεφάνην παλαιστιαίαν εἰργάσαντο,	τὰ	δὲ κυμάτια στρεπτὰ τὴν ἀναγλυφὴν
[12, 2]	ἐμφερὲς ἕως τοῦ χείλους ἀνείλκυστο:	τὰ	δὲ μέσα λίθων ἀσπίδια τετραδακτύλων
[12, 2]	τούτων πρόνοιαν, ἐκέλευεν ἑτοιμάζειν ἑκάστῳ	τὰ	δέοντα πρὸς τὴν δίαιταν. διετέτακτο
[12, 3]	οἱ Ἀλεξανδρεῖς καὶ Ἀντιοχεῖς, ἵνα	τὰ	δίκαια τὰ τῆς πολιτείας μηκέτι
[12, 2]	ταῖς πάσαις ἡμέραις τέλος εἰλήφει	τὰ	δοχθέντα τῷ βασιλεῖ, τάλαντα δ'
[12, 4]	αὐτὸς ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν περιμένων	τὰ	δῶρα κομίσαι τοῦ πατρὸς εὐεργέτῃ
[12, 10]	αὐτοῦ πάντας ἀπεκτόνασιν καὶ ὅσοι	τὰ	ἐκείνου φρονοῦντες καὶ περιμένοντες αὐτὸν
[12, 7]	χρυσοῦ πεποιημένα, ἀπήρτησεν δὲ καὶ	τὰ	ἐμπετάσματα τῶν θυρῶν καὶ τὰς
[12, 4]	τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃς ἅπαντα	τὰ	ἐν Ἀλεξανδρείᾳ χρήματα αὐτοῦ διῴκει
[12, 5]	καὶ ἐπισκόπους, οἳ προσαναγκάσουσιν αὐτοὺς	τὰ	ἐπεσταλμένα ποιεῖν. καὶ πολλοὶ μὲν
[12, 9]	ἰσχὺν καταπλαγέντες καὶ σπανίζοντα βλέποντες	τὰ	ἐπιτήδεια παραδιδόασιν ἑαυτοὺς ὅρκους λαβόντες
[12, 2]	παρὼν ἀεὶ τοῖς τεχνίταις καὶ	τὰ	ἔργα ἐπιβλέπων οὐδὲν ἀμελῶς οὐδὲ
[12, 4]	καὶ ποιήσας ἱμάντας ἐνέδησεν τούτοις	τὰ	ζυγά, καὶ τοῦτον τὸν τρόπον
[12, 3]	φιλανθρωπίας προθυμοτέρους παρέχωσιν αὑτοὺς περὶ	τὰ	ἡμέτερα. πρόνοιαν δὲ ποιοῦ καὶ
[12, 2]	ὅτι τοῦτ' αὐτῷ συμβαίη περιεργαζομένῳ	τὰ	θεῖα καὶ ταῦτ' ἐκφέρειν εἰς
[12, 5]	βωμὸν χρύσεον καὶ τράπεζαν καὶ	τὰ	θυσιαστήρια, καὶ μηδὲ τῶν καταπετασμάτων
[12, 1]	ἐπικλήσει. κατέσχε δὲ οὗτος καὶ	τὰ	Ἱεροσόλυμα δόλῳ καὶ ἀπάτῃ χρησάμενος:
[12, 7]	τοὺς οἰκοῦντας αὐτὴν ἐξανδραποδισάμενον ἀφανίσαι	τὰ	Ἱεροσόλυμα καὶ τὸ γένος αὐτῶν
[12, 11]	καὶ λαβὼν ἄρας ἐκεῖθεν ἐπὶ	τὰ	Ἱεροσόλυμα σπουδὴν ἐποιεῖτο. μαθὼν δὲ
[12, 10]	χώραν καὶ ὅσους ἐν αὐτῇ	τὰ	Ἰούδα φρονοῦντας ηὕρισκεν ἐφόνευεν. ὁρῶν
[12, 5]	τὸ πλῆθος. ἐνέπρησε δ' αὐτῆς	τὰ	κάλλιστα καὶ καταβαλὼν τὰ τείχη
[12, 2]	συμπόσιον ἐποιήσατο, ὡς τῷ βουλομένῳ	τὰ	κατὰ μέρος γνῶναι τῶν ἐν
[12, 2]	πλῆθος εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι σοι	τὰ	κατὰ νοῦν καὶ φυλαχθῆναί σου
[12, 1]	καταλύσας τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν καὶ	τὰ	κατὰ τὴν Ἰουδαίαν τὸν προειρημένον
[12, 2]	σπουδάζων εἰ δυνατὸν εἴη πάντα	τὰ	κατὰ τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν βιβλία
[12, 3]	τε καὶ πίστιν, ἡνίκα νεωτερίζοντα	τὰ	κατὰ τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο καὶ
[12, 2]	τῷ ἱερεῖ δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ	τὰ	κατασκευάσματα καὶ τὸν τρόπον τῆς
[12, 2]	ἀπὸ τῆς βασιλικῆς τραπέζης κομιζόμενοι	τὰ	λύτρα. νομίζω γὰρ αὐτοὺς καὶ
[12, 2]	τούτων ἐπιζητοῦντες. γεγενῆσθαι δ' αὐτῷ	τὰ	μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ὁ βασιλεὺς
[12, 6]	βούλομαι διώκειν τὴν εὔκλειαν καὶ	τὰ	μέγιστα ὑφισταμένους μὴ ὀκνεῖν ὑπὲρ
[12, 2]	προστάγματος ἀναγνωσθέντος τῷ βασιλεῖ καὶ	τὰ	μὲν ἄλλα ἔχοντος, μόνου δὲ
[12, 2]	τοιούτους ἡδέως ἔχων κατατίθεσθαι. καὶ	τὰ	μὲν εἰς δόξαν καὶ τιμὴν
[12, 4]	πρεσβύτερον. κατασφάξας γὰρ δέκα ζεύγη	τὰ	μὲν κρέα τοῖς ἐργάταις διένειμεν,
[12, 4]	καὶ κόσμος τῆς αὐλῆς, εἰσήγαγεν.	τὰ	μέντοι στόμια τῶν σπηλαίων ὥστε
[12, 7]	δόξαν ἔχοντα παρ' αὐτῷ, Καὶ	τὰ	μέχρι τῶν Αἰγύπτου ὅρων καὶ
[12, 4]	ὅτι καὶ τοὺς πρεσβύτας καὶ	τὰ	νήπια τὴν αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν
[12, 10]	Δύστρου. ἄγουσιν δ' ἐν τούτῳ	τὰ	νικητήρια κατὰ πᾶν ἔτος καὶ
[12, 11]	ἥλιος ἐπίδοι γενόμενον, ἵν' ἐγὼ	τὰ	νῶτά μου δείξω τοῖς πολεμίοις.
[12, 9]	ἀφαιρεθέντες νῦν ἐξεπολεμώθησαν, χωρεῖν ἐπὶ	τὰ	οἰκεῖα. ταῦτα τοῦ Λυσίου φήσαντος
[12, 2]	δ' οὐκ ἀναγκαῖον ἔδοξεν εἶναι	τὰ	ὀνόματα τῶν ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρων, οἳ
[12, 3]	ἔχοντες, ὅτι μὴ παρέδοσαν αὐτοῖς	τὰ	ὅπλα μέχρις δ' ἐσχάτου πολεμοῦντες
[12, 8]	δ' εἰς δέος ἐμβαλὼν ῥίψαντας	τὰ	ὅπλα φεύγειν ἠνάγκασεν. καὶ τινὲς
[12, 9]	αὐτῶν ἀφίεσθαι λαμπράν: συνεπήχει δὲ	τὰ	ὄρη κεκραγότων αὐτῶν. ταῦτα ὁρῶν
[12, 9]	δύναμιν ἑκατέρωθεν ἐποίησεν ἀναβαίνειν ἐπὶ	τὰ	ὄρη φίλους αὐτῆς προτάξας. κελεύσας
[12, 4]	δὲ συγκατακειμένων πάντων τῶν μερῶν	τὰ	ὀστᾶ, ἀφῄρουν γὰρ αὐτοὶ τὰς
[12, 4]	δέσποτα: τοὺς μὲν γὰρ κύνας	τὰ	ὀστᾶ σὺν τοῖς κρέασιν κατεσθίειν,
[12, 6]	οὐκ ἔφασκεν ποιήσειν, οὐδ' εἰ	τὰ	πάντα ἔθνη τοῖς Ἀντιόχου προστάγμασιν
[12, 2]	ἔχειν ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ καὶ	τὰ	παρ' ἐκείνοις. δόξας οὖν ὁ
[12, 4]	τοὺς ἐνοικήσοντας στρατιώτας. ἀκούσαντες δὲ	τὰ	παρὰ τοῦ βασιλέως οἱ Ἰουδαῖοι
[12, 4]	βασιλεῖ, ὁρᾷς, εἶπεν, ὦ δέσποτα,	τὰ	παρακείμενα Ὑρκανῷ ὀστᾶ; ἐκ τούτου
[12, 6]	τοὺς παρανομήσαντας τῶν ὁμοφύλων εἰς	τὰ	πάτρια διεχρήσατο καὶ ἐκαθάρισεν ἀπὸ
[12, 6]	θρεψαμένου προαιρέσεως ἔθη τε σώζειν	τὰ	πάτρια καὶ κινδυνεύουσαν οἴχεσθαι τὴν
[12, 2]	τοῖς ἔργοις προσελιπάρουν. (Ταῦτα μὲν	τὰ	πεμφθέντα εἰς Ἱεροσόλυμα ὑπὸ Πτολεμαίου
[12, 5]	ἐπεκάλυψαν, ὡς ἂν εἶεν καὶ	τὰ	περὶ τὴν ἀπόδυσιν Ἕλληνες, τά
[12, 2]	τοῦ βασιλέως προαιρέσει, μάλιστα γὰρ	τὰ	περὶ τὴν συλλογὴν τῶν βιβλίων
[12, 2]	τοῖς ἐντευξομένοις ὑπολαμβάνων. (Πρῶτον δὲ	τὰ	περὶ τῆς τραπέζης ἐκθήσομαι. εἶχεν
[12, 5]	ἔτι νήπιος ἦν. δηλώσομεν δὲ	τὰ	περὶ τοῦ παιδὸς τούτου κατὰ
[12, 8]	εἰρηνικῶς ὑπαντῶσιν περιτυγχάνουσιν. ὧν διηγησαμένων	τὰ	περὶ τοὺς ἐν τῇ Γαλάτιδι,
[12, 5]	δεδηλώκαμεν. διηγήσομαι δὲ κατὰ μέρος	τὰ	περὶ τοῦτον τὸν βασιλέα, ὡς
[12, 8]	ἔχῃ χρῆσθαι. ~(Τούτων οὕτως γενομένων	τὰ	πέριξ ἔθνη πρὸς τὴν ἀναζωπύρησιν
[12, 6]	γὰρ δι' εὐλάβειαν διεσπάρησαν εἰς	τὰ	πέριξ ἔθνη: τῶν τε παίδων
[12, 8]	καὶ αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι στρατηγῶν	τὰ	πολεμικὰ γενναίων τὴν ὑπ' αὐτοῖς
[12, 9]	τῆς Περσίδος ἥκων ἐδηλώθη καὶ>	τὰ	πράγματα εἰς αὐτὸν κατασκευάζειν, εἶχον
[12, 9]	τῷ ἱερῷ τοιαῦτα συνέβαινεν εἶναι	τὰ	πράγματα. Λυσίας δὲ ὁ στρατηγὸς
[12, 2]	συνέστρωσε δὲ πάντα δι' αὐτοῦ	τὰ	πρὸς τὰς τοιαύτας ὑποδοχὰς καὶ
[12, 4]	Σαμάρειαν καὶ δανεισάμενος ἀργύριον καὶ	τὰ	πρὸς τὴν ἀποδημίαν ἑτοιμασάμενος ἐσθῆτάς
[12, 10]	Ἰούδᾳ, καὶ συγκροτήσας καὶ παρασκευασάμενος	τὰ	πρὸς τὴν μάχην συμβάλλει κατά
[12, 4]	συλληφθεὶς ὑπ' αὐτοῦ κολασθῇ διὰ	τὰ	πρὸς τοὺς Ἄραβας αὐτῷ πεπραγμένα,
[12, 5]	οὖν τὸν ναόν, ὡς καὶ	τὰ	σκεύη τοῦ θεοῦ βαστάσαι λυχνίας
[12, 7]	Γοργίου στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο	τὰ	σκῦλα, πολὺν δὲ χρυσὸν καὶ
[12, 4]	τοῦ βασιλέως ἄθυρμα καὶ πρὸς	τὰ	σκώμματα καὶ τοὺς ἐν τοῖς
[12, 9]	Βεθσούρας ἤγαγε τὴν δύναμιν ἐπὶ	τὰ	στενὰ καὶ τὸ τοῦ Ἰούδα
[12, 6]	αὐτοὺς ἐπεχείρουν πείθειν μετανοήσαντας αἱρεῖσθαι	τὰ	συμφέροντα καὶ μὴ προσάγειν αὐτοῖς
[12, 6]	ἐθῶν, ἀποκαταστήσει: θνητὰ μὲν γὰρ	τὰ	σώματα ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα, τῇ
[12, 5]	ἀπέθνησκον. καὶ γὰρ μαστιγούμενοι καὶ	τὰ	σώματα λυμαινόμενοι ζῶντες ἔτι καὶ
[12, 2]	αὐτῶν ὑπάρχοντας, παραδεικνύντας εὐθὺς καὶ	τὰ	σώματα: τοῦτο γὰρ τοῖς ἐμαυτοῦ
[12, 5]	τὰ περὶ τὴν ἀπόδυσιν Ἕλληνες,	τά	τε ἄλλα πάνθ' ὅσα ἦν
[12, 8]	αὐτῶν ὡς περὶ τρισχιλίους, καὶ	τά	τε σκῦλα λαβὼν τῶν ἀνῃρημένων
[12, 4]	δὲ καὶ ἡμεῖς τοῦτο, καὶ	τά	τε ὑμέτερα ἴδια νομιοῦμεν καὶ
[12, 5]	αὐτῆς τὰ κάλλιστα καὶ καταβαλὼν	τὰ	τείχη τὴν ἐν τῇ κάτω
[12, 5]	δὲ καὶ μὴ περιτέμνειν αὐτοὺς	τὰ	τέκνα, κολάσειν ἀπειλήσας εἴ τις
[12, 8]	τάς τε γυναῖκας αὐτῶν καὶ	τὰ	τέκνα λαβὼν αἰχμαλώτους καὶ τὴν
[12, 4]	τῆς ἡμέρας, καθ' ἣν ἔμελλεν	τὰ	τέλη πιπράσκεσθαι τῶν πόλεων, ἠγόραζον
[12, 4]	καταστήσας, εἴκοσι ἔτη καὶ δύο	τὰ	τέλη τῆς Συρίας καὶ τῆς
[12, 4]	αὐτῷ δίχα τῶν ὁμολογούντων ἔχειν	τὰ	τέλη. τοῦτο σφόδρα τοὺς ἀπὸ
[12, 2]	πολιτεύματος οἱ προεστηκότες, ἐπεὶ καλῶς	τὰ	τῆς ἑρμηνείας ἀπήρτισται, καὶ διαμεῖναι
[12, 2]	περὶ ταῦτα σπουδῇ δηλῶ σοι	τὰ	τῆς Ἰουδαίων νομοθεσίας βιβλία λείπειν
[12, 3]	καὶ Ἀντιοχεῖς, ἵνα τὰ δίκαια	τὰ	τῆς πολιτείας μηκέτι μένῃ τοῖς
[12, 9]	ὀχυρότητα τοῦ χωρίου, καὶ ὅτι	τὰ	τῆς τροφῆς αὐτοῖς ἤδη ἐπιλείποι,
[12, 7]	στρατεύσασθαι προσήκειν ὑπολαμβάνων τοὺς εἰς	τὰ	τοῦ βασιλέως προστάγματα παρανομοῦντας πειρᾶσθαι
[12, 5]	ἦν αὐτοῖς πάτρια παρέντες ἐμιμοῦντο	τὰ	τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἔργα. (Ἀντίοχος
[12, 2]	τῆς μεγάλης χαρᾶς πασχούσης καὶ	τὰ	τῶν λυπηρῶν σύμβολα. κελεύσας δὲ
[12, 10]	τινὰ φίλων γνῶναι δι' αὐτοῦ	τὰ	ὑπὸ τῶν περὶ Ἰούδαν τετολμημένα.
[12, 5]	Ἀντίοχον πρέσβεις καὶ ἐπιστολὴν ἐδήλουν	τὰ	ὑπογεγραμμένα: βασιλεῖ Ἀντιόχῳ θεῷ ἐπιφανεῖ
[12, 2]	γενομένοις ἐν Αἰγύπτῳ σὺν αὐτῷ	τὰ	φρούρια καὶ τὴν τούτων φυλακὴν
[12, 3]	τί δεῖ ποιεῖν, ἔδοξεν εἰς	τὰ	φρούρια καὶ τοὺς ἀναγκαιοτάτους τόπους
[12, 1]	τῇ μάχῃ, πολλοὺς αὐτῶν εἰς	τὰ	φρούρια καταλοχίσας καὶ τοῖς Μακεδόσιν
[12, 2]	ἀνεπλήρου τὸ κάλλος. περιεστέφετο δὲ	τὰ	χείλη τοῦ κρατῆρος κρίνων σμίλαξι
[12, 4]	μηδεμία βοήθειά ἐστιν αὐτῷ, δοὺς	τὰ	χίλια τάλαντα τῷ παιδὶ τῶν
[12, 2]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως τὸν τρόπον:	κατὰ	γὰρ πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖς
[12, 5]	καλεῖται κατὰ μὲν ἡμᾶς Ἐξελέους,	κατὰ	δὲ Μακεδόνας Ἀπελλαῖος, ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ
[12, 10]	λεγομένου παρὰ μὲν Ἰουδαίοις Ἄδαρ	κατὰ	δὲ Μακεδόνας Δύστρου. ἄγουσιν δ'
[12, 6]	τεσσαρακοστῷ μηνὸς Ἑκατομβαιῶνος Ὑρκανίου ὀκτωκαιδεκάτῃ.	~(Κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἦν
[12, 4]	ἔλθῃ καὶ θύσῃ τῷ θεῷ:	κατὰ	δὴ τοῦτον τὸν λογισμὸν οὐδ'
[12, 10]	δ' ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀπελθὼν	κατὰ	κώμην Βηρζηθὼ λεγομένην ἐγένετο, πέμψας
[12, 5]	πέμπτῃ καὶ εἰκάδι, ὃς καλεῖται	κατὰ	μὲν ἡμᾶς Ἐξελέους, κατὰ δὲ
[12, 2]	ἐποιήσατο, ὡς τῷ βουλομένῳ τὰ	κατὰ	μέρος γνῶναι τῶν ἐν τῷ
[12, 5]	ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. διηγήσομαι δὲ	κατὰ	μέρος τὰ περὶ τοῦτον τὸν
[12, 2]	τραπέζης μαίανδρον ἐξέγλυψαν λίθους αὐτῷ	κατὰ	μέσον ἀξιολόγους ὥσπερ ἀστέρας ποικίλης
[12, 2]	τι σχοινοειδὲς περιῆκτο ῥόμβῳ τὴν	κατὰ	μέσον ὄψιν ἐμφερές, ἐφ' οὗ
[12, 2]	εὐχὰς ἐποιήσατο γενέσθαι σοι τὰ	κατὰ	νοῦν καὶ φυλαχθῆναί σου τὴν
[12, 8]	τρία διελὼν τὸν στρατὸν ἐπιπίπτει	κατὰ	νώτου τοῖς πολεμίοις. οἱ δὲ
[12, 2]	πρὸς αὐτόν, ἐπιφανῆ ποιήσειν καὶ	κατὰ	πᾶν ἔτος ἐπίσημον εἰς ὅλον
[12, 10]	δ' ἐν τούτῳ τὰ νικητήρια	κατὰ	πᾶν ἔτος καὶ ἑορτὴν νομίζουσι
[12, 5]	ἠπείλησεν αὐτοῖς, καὶ διὰ τοῦτο	κατὰ	πᾶσαν ἡμέραν αἰκιζόμενοι καὶ πικρὰς
[12, 3]	δὲ καὶ τὸ ἱερὸν πρόγραμμα	κατὰ	πᾶσαν τὴν βασιλείαν ἐξέθηκεν περιέχον
[12, 2]	τὸ μὲν οὖν ἀνάθημα τοῦτο	κατὰ	πολλὴν τοῦ βασιλέως φιλοτιμίαν τοιοῦτο
[12, 8]	τὸ μέγα πεδίον, οὗ κεῖται	κατὰ	πρόσωπον πόλις Βεθσάνη καλουμένη πρὸς
[12, 10]	φεύγουσιν ὑπαντῶντες ἔκτεινον αὐτοὺς γενόμενοι	κατὰ	πρόσωπον, ὥστ' ἐκ τῆς μάχης
[12, 5]	οἱ τὰ βασιλικὰ διοικοῦντες οἰόμενοι	κατὰ	συγγένειαν ἡμᾶς ταὐτὰ ποιεῖν ἐκείνοις
[12, 2]	μαίανδρος πηχυαῖος τὸ ὕψος ἐξείργαστο	κατὰ	σύνθεσιν λίθων παντοίων τὴν ἰδέαν,
[12, 2]	τῆς Ἰουδαίας πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένοι	κατὰ	ταῦτα ὑπηρετεῖν. διὸ> καὶ τοὺς
[12, 8]	τοῖς Ἠσαῦ υἱοῖς Ἰδουμαίοις ἐπιπεσὼν	κατὰ	τὴν Ἀκραβατηνὴν πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτεινεν
[12, 4]	ἡλικίαν ὑπὸ τῶν τοὺς τόπους	κατὰ	τὴν ἀξίαν διανεμόντων. τῶν δὲ
[12, 7]	καινοῦ θυσιαστηρίου. ἔτυχεν δὲ ταῦτα	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι, καθ'
[12, 7]	πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ, ἀνενεώθη δὲ	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἡμέραν πέμπτῃ καὶ
[12, 2]	ἀπολύσῃ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίους ὅσοι	κατὰ	τὴν βασιλείαν ἦσαν αὐτοῦ, καιρὸν
[12, 7]	ἐρήμωσιν τοῦ ναοῦ συνέβη γενέσθαι	κατὰ	τὴν Δανιήλου προφητείαν πρὸ τετρακοσίων
[12, 2]	καὶ σύμφωνον ἐκμαθόντες καὶ τὸ	κατὰ	τὴν ἑρμηνείαν ἀκριβὲς λαβόντες τῶν
[12, 2]	δὲ τοῦ νόμου καὶ τοῦ	κατὰ	τὴν ἑρμηνείαν ἔργου τέλος ἐν
[12, 1]	τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν καὶ τὰ	κατὰ	τὴν Ἰουδαίαν τὸν προειρημένον καταστησάμενος
[12, 4]	ὁ βασιλεύς. ὁρῶντες οὖν οὗτοι	κατὰ	τὴν ὁδὸν τὸν Ἰώσηπον ἐχλεύαζον
[12, 2]	τούτοις χαρίζεσθαι καὶ πᾶσι τοῖς	κατὰ	τὴν οἰκουμένην Ἰουδαίοις τὸν νόμον
[12, 2]	εἰ δυνατὸν εἴη πάντα τὰ	κατὰ	τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν βιβλία καὶ
[12, 3]	ὑπέμειναν, οὐδενὸς αὐτοὺς τῶν ὑπαρχόντων	κατὰ	τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο: ἅμα
[12, 2]	κατακλεῖσιν αὐτοὺς ἐνέσφιγγον τῇ τραπέζῃ	κατὰ	τὴν στεφάνην, ἵνα τὴν θέαν
[12, 2]	καλλονῆς καὶ τῇ μιμήσει τῇ	κατὰ	τὴν τορείαν τῶν τεχνιτῶν συνετελέσθη,
[12, 2]	προειρημένον. (Ἐπειδὴ δὲ ταῦτ' ἐγένετο	κατὰ	τὴν τοῦ βασιλέως βούλησιν μεγαλοπρεπῶς,
[12, 3]	καὶ πίστιν, ἡνίκα νεωτερίζοντα τὰ	κατὰ	τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο καὶ Λυδίαν
[12, 10]	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐξελθὼν ἐγένετο	κατά	τινα κώμην Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι
[12, 10]	τὰ πρὸς τὴν μάχην συμβάλλει	κατά	τινα κώμην Καφαρσαλαμὰ καὶ νικήσας
[12, 10]	τινες Ἰουδαίοις, βοηθεῖν Ῥωμαίους αὐτοῖς	κατὰ	τὸ δυνατόν, καὶ πάλιν, ἂν
[12, 3]	δὲ ποιοῦ καὶ τοῦ ἔθνους	κατὰ	τὸ δυνατόν, ὅπως ὑπὸ μηδενὸς
[12, 4]	μέν, τοὺς δὲ ἐν ἀξίᾳ	κατὰ	τὸ μέγεθος τῆς οὐσίας ἕκαστον
[12, 5]	γενόμενος οὖν μετὰ πολλῆς δυνάμεως	κατὰ	τὸ Πηλούσιον καὶ δόλῳ τὸν
[12, 2]	δίαιταν, ἦν τούτων ἐπιμελόμενος καὶ	κατὰ	τὸ τῶν ἀφικνουμένων πρὸς αὐτὸν
[12, 3]	δύο καὶ σεμιδάλεως ἀρτάβας ἱερᾶς	κατὰ	τὸν ἐπιχώριον νόμον πυρῶν μεδίμνους
[12, 5]	θυσίας, ἃς προσέφερον τῷ θεῷ	κατὰ	τὸν νόμον, ἐκώλυσεν αὐτοὺς προσφέρειν,
[12, 3]	μὴ οἷς ἁγνισθεῖσίν ἐστιν ἔθιμον	κατὰ	τὸν πάτριον νόμον. μηδ' εἰς
[12, 7]	ἀνακτήσασθαι, οὗτος δ' ἦν ὁ	κατὰ	τοὺς νόμους καὶ τὴν πάτριον
[12, 3]	πάντες οἱ ἐκ τοῦ ἔθνους	κατὰ	τοὺς πατρίους νόμους, ἀπολυέσθω δ'
[12, 8]	ἄλλοις αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ τὸ	κατὰ	τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον καὶ
[12, 4]	(Ὡς δ' ἀπήγγειλέ τις αὐτῷ	κατὰ	τοῦτον τὸν καιρὸν υἱὸν τῷ
[12, 5]	δὲ τῆς βασιλείας αὐτῷ χωρούσης	κατὰ	τρόπον ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον διέγνω
[12, 7]	τούτῳ δυσωπῆσαι παρασχεῖν αὐτοῖς τὸ	κατὰ	τῶν ἐχθρῶν κράτος. διατάξας δὲ
[12, 7]	καὶ τοῖς οὕτως ἔχουσιν τὸ	κατὰ	τῶν πλειόνων καὶ ὡπλισμένων κράτος
[12, 2]	αὐτῶν ἔκτασιν κινούμενα φαντασίαν τῶν	κατὰ	φύσιν μᾶλλον ἢ τέχνης μιμημάτων
[12, 7]	ἀρχαῖον αὐτοὺς τρόπον καὶ πάτριον	κατὰ	χιλιάρχους καὶ ταξιάρχους καὶ τοὺς
[12, 5]	τὰ περὶ τοῦ παιδὸς τούτου	κατὰ	χώραν ἕκαστα. Ἰησοῦς δέ, οὗτος
[12, 9]	Περσίδος ἥκων ἐδηλώθη καὶ> τὰ	πράγματα	εἰς αὐτὸν κατασκευάζειν, εἶχον μὲν
[12, 9]	ἱερῷ τοιαῦτα συνέβαινεν εἶναι τὰ	πράγματα.	Λυσίας δὲ ὁ στρατηγὸς καὶ
[12, 5]	ἀσθενῶν ἔτι τυγχανόντων καὶ μηδέπω	πράγματα	τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων. γενόμενος οὖν
[12, 7]	τοὺς εἰς τὰ τοῦ βασιλέως	προστάγματα	παρανομοῦντας πειρᾶσθαι κολάζειν. συναγαγὼν οὖν
[12, 2]	πεμφθέντα εἰς Ἱεροσόλυμα ὑπὸ Πτολεμαίου	ἀναθήματα.	ὁ δ' ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος ἀναθεὶς
[12, 2]	οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον εἰς θέαν	τἀναθήματα,	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς λειτουργίας
[12, 2]	ποδῶν ἕκαστον, κισσὸν αὐτοῖς καὶ	κλήματα	ἀμπέλων σὺν καὶ βότρυσιν ἐκφύσαντες,
[12, 9]	ἑκατοστὸν καὶ πεντηκοστόν. κατασκευάσας οὖν	μηχανήματα	καὶ χώματα ἐγείρας φιλοπόνως προσέκειτο
[12, 8]	ἀναβαίνειν ἐπ' αὐτά, τοὺς δὲ	μηχανήματα	προσφέροντας, κελεύσας τὸν σαλπικτὴν σημῆναι
[12, 4]	ὃς ἅπαντα τὰ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ	χρήματα	αὐτοῦ διῴκει οὐκ ὄντα ἐλάσσω
[12, 10]	ἢ σῖτον ἢ πλοῖα ἢ	χρήματα.	ἐὰν δὲ ἐπίωσί τινες Ἰουδαίοις,
[12, 4]	Ἰώσηπος τὰ ἀπὸ τῆς Συρίας	χρήματα	ἔπεμπεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν καὶ τῆς
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ. συναγαγὼν δὲ πολλὰ	χρήματα	καὶ κέρδη μεγάλα ποιήσας ἐκ
[12, 4]	ἂν εὕρῃ καλλίστων καὶ πολυτελῶν	χρήματα.	ὁ δὲ νομίζων δέκα ταλάντων
[12, 5]	ἀπέκτεινεν τῶν τἀναντία φρονούντων καὶ	χρήματα	πολλὰ συλήσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν.
[12, 4]	ἕξομεν. Δημοτέλης ὁ φέρων τὰ	γράμματα	διαπέμπει τὰς ἐπιστολάς. τὰ γεγραμμένα
[12, 4]	παρ' αὐτῶν παῖδας μὲν ἑκατὸν	γράμματα	ἐπισταμένους καὶ ἀκμαιοτάτους, ἑνὸς ἕκαστον
[12, 2]	καὶ περὶ ὧν ἠξίουν προθεῖναι	γράμματα	ὑπέσχετο μεγαλοπρεπῶς τε ἔχοντα καὶ
[12, 2]	Ἰουδαίοις τῶν παρ' αὐτοῖς νομίμων	συγγράμματα	σπουδῆς ἄξια καὶ τῆς βασιλέως
[12, 4]	βασιλέως ἄθυρμα καὶ πρὸς τὰ	σκώμματα	καὶ τοὺς ἐν τοῖς πότοις
[12, 2]	οὐκ ἀναγκαῖον ἔδοξεν εἶναι τὰ	ὀνόματα	τῶν ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρων, οἳ τὸν
[12, 7]	καὶ φυτὰ διὰ τὴν ἐρημίαν	αὐτόματα	ἐν τῷ ἱερῷ ἀναβεβλαστηκότα, θρηνεῖν
[12, 7]	πεποιημένα, ἀπήρτησεν δὲ καὶ τὰ	ἐμπετάσματα	τῶν θυρῶν καὶ τὰς θύρας
[12, 2]	ἱερεῖ δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ τὰ	κατασκευάσματα	καὶ τὸν τρόπον τῆς δημιουργίας
[12, 4]	ἀποδημίαν ἑτοιμασάμενος ἐσθῆτάς τε καὶ	ἐκπώματα	καὶ ὑποζύγια, καὶ ταῦθ' ὡς
[12, 4]	τε χώραν αὐτῶν τεμόντες καὶ	σώματα	διαρπάσαντες: ἐγένετο δὲ ταῦτα ἐπὶ
[12, 6]	ἀποκαταστήσει: θνητὰ μὲν γὰρ τὰ	σώματα	ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα, τῇ δὲ
[12, 2]	ἐπέδραμον καὶ τὴν Ἰουδαίαν καταστρεψάμενοι	σώματα	λαβόντες αἰχμάλωτα διεκόμισαν εἴς τε
[12, 5]	καὶ γὰρ μαστιγούμενοι καὶ τὰ	σώματα	λυμαινόμενοι ζῶντες ἔτι καὶ ἐμπνέοντες
[12, 2]	ὑπάρχοντας, παραδεικνύντας εὐθὺς καὶ τὰ	σώματα:	τοῦτο γὰρ τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν
[12, 9]	πεντηκοστόν. κατασκευάσας οὖν μηχανήματα καὶ	χώματα	ἐγείρας φιλοπόνως προσέκειτο τῇ τῆς
[12, 4]	περὶ αὐτοῦ. τιμήσας οὖν αὐτὸν	φιλοτιμότατα	καὶ δωρεὰς δοὺς λαμπρὰς καὶ
[12, 4]	καὶ τῆς στέγης ἐγγλύψας ζῷα	παμμεγεθέστατα,	περιήγαγεν δ' αὐτῇ εὔριπον μέγαν
[12, 5]	μὲν ἐνοχλούμενοι, τοῖς δ' ἔργοις	μετὰ	ἀδείας προσανέχοντες μείζονάς σοι ποιήσομεν
[12, 4]	ὀχήματος μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ	μετὰ	Ἀθηνίωνος φίλου, οὗτος δ' ἦν
[12, 7]	δὲ Ἰούδας ὡς ἀμαχητὶ τῶν	μετὰ	Γοργίου στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψας ἀνῃρεῖτο
[12, 4]	ἀνόητοι καὶ ἀμαθεῖς ἐπανῆκον αὐτῷ,	μετὰ	δ' ἐκείνους τὸν νεώτατον Ὑρκανόν,
[12, 4]	ταῦτα ἡμῖν ἀποχρώντως εἰρήσθω μαρτύρια.	~(Μετὰ	δὲ ταῦτα φιλίαν καὶ σπονδὰς
[12, 2]	τὴν πολυτέλειαν τῆς φύσεως ὑπάρχουσιν.	μετὰ	δὲ τὸν μαίανδρον πλέγμα τι
[12, 11]	αὐτῷ. στρατεύματος πάλιν τὸν Βακχίδην	μετὰ	δυνάμεως εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἐξέπεμψεν.
[12, 5]	ὑπέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν. (Συνέβη δὲ	μετὰ	ἔτη δύο τῷ ἑκατοστῷ καὶ
[12, 7]	εἰς βέβηλον καὶ κοινὴν συνήθειαν	μετὰ	ἔτη τρία: τὸν γὰρ ναὸν
[12, 7]	οἱ σὺν Γοργίᾳ καὶ τοὺς	μετὰ	Ἰούδου πρὸς παράταξιν ἑτοίμους κατενόησαν,
[12, 2]	Ἐλεαζάρου περιέμενεν. ὡς δὲ παρῆλθον	μετὰ	καὶ τῶν δώρων οἱ γέροντες,
[12, 2]	ἑκατὸν εἴκοσι, οἱ μὲν στρατιῶται	μετὰ	καὶ τῶν ὀψωνίων, οἱ δὲ
[12, 9]	δύναμιν ἐξώρμησεν ἐκ τῆς Ἀντιοχείας	μετὰ	Λυσίου πάσης τῆς στρατιᾶς ἔχοντος
[12, 4]	Ὑρκανὸν παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ	μετὰ	μεγάλης ἐπανερχόμενον τιμῆς, ἐξῆλθον ὑπαντησόμενοι
[12, 4]	τὴν γενέσιον ἡμέραν τοῦ παιδίου	μετὰ	μεγάλης παρασκευῆς εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[12, 7]	διέτριβεν ἐκεῖ ξενολογῶν καὶ παρασκευαζόμενος	μετὰ	μείζονος στρατιᾶς εἰς τὴν Ἰουδαίαν
[12, 7]	τῆς Ἰουδαίας ἐστρατοπεδεύσατο. ἀπήντησε δὲ	μετὰ	μυρίων Ἰούδας, καὶ τὸ πλῆθος
[12, 7]	θυσίας προσφέρειν. ὡς δὲ παραγενόμενος	μετὰ	παντὸς τοῦ πλήθους εἰς Ἱεροσόλυμα
[12, 7]	μὲν Ἀντίοχον τὸν υἱὸν αὐτοῦ	μετὰ	πάσης φροντίδος ἐνετείλατο ἕως ἂν
[12, 11]	τοὔνομα κατεστρατοπεδευμένον ἐπ' αὐτὸν ἠπείγετο	μετὰ	πεζῶν μὲν δισμυρίων, ἱππέων δὲ
[12, 7]	τῶν δὲ πολεμίων πεμψάντων Γοργίαν	μετὰ	πεντακισχιλίων πεζῶν καὶ χιλίων ἱππέων,
[12, 3]	Τίτου τὴν μεγαλοφροσύνην εἰκότως ἐκπλαγείη	μετὰ	πολέμους καὶ τηλικούτους ἀγῶνας οὓς
[12, 7]	στρατηγῶν ὁ Ἰούδας ἐκκλησιάσας ἔλεγεν	μετὰ	πολλὰς νίκας, ἃς ὁ θεὸς
[12, 5]	ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ	μετὰ	πολλῆς δυνάμεως ἀναβῆναι τὸν βασιλέα
[12, 5]	τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων. γενόμενος οὖν	μετὰ	πολλῆς δυνάμεως κατὰ τὸ Πηλούσιον
[12, 2]	τοῖς βασιλεῦσιν ᾠκονομεῖτο, πάντα δὲ	μετὰ	πολλῆς ἐπιμελείας ἐπράττετο. διὸ καὶ
[12, 10]	οὐκ ἐπίστευσεν: ἑώρα γάρ, ὅτι	μετὰ	στρατιᾶς πάρεστιν τοσαύτης, μεθ' ὅσης
[12, 10]	χώρᾳ πᾶσιν ὑπακούειν Ἀλκίμῳ, καὶ	μετὰ	στρατιᾶς τινος, ἵν' ἔχῃ τηρεῖν
[12, 5]	προτέρου ἀρχιερέως Ἰησοῦ πρὸς τὸν	μετὰ	ταῦτα κατασταθέντα Μενέλαον καὶ τοῦ
[12, 3]	τότε τῆς Συρίας ἐτήρησεν, καὶ	μετὰ	ταῦτα κρατήσαντος Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου
[12, 6]	δ' αὐτὸ καὶ ἄλλοι ποιήσαντες	μετὰ	τέκνων καὶ γυναικῶν ἔφυγον εἰς
[12, 8]	τοὺς ἐν τῇ Γαλάτιδι Ἰουδαίους	μετὰ	τέκνων καὶ γυναικῶν καὶ τῆς
[12, 2]	χεῖρα κατακλιθῆναι, τοὺς δὲ λοιποὺς	μετὰ	τὴν αὐτοῦ κλισίαν, οὐδὲν ἀπολιπὼν
[12, 3]	τὴν πόλιν λαμπρῶς ἐκδεξαμένων καὶ	μετὰ	τῆς γερουσίας ἀπαντησάντων, ἄφθονον δὲ
[12, 4]	δὲ τοῦ βασιλέως ἐπ' ὀχήματος	μετὰ	τῆς γυναικὸς καὶ μετὰ Ἀθηνίωνος
[12, 8]	συνέβαινεν περικαθεζομένου τὸ χωρίον Τιμοθέου	μετὰ	τῆς δυνάμεως, ἕωθεν ἐπ' αὐτὸ
[12, 10]	ἀπὸ τῆς Ἀντιοχείας ὁ Βακχίδης	μετὰ	τῆς δυνάμεως καὶ παραγενόμενος εἰς
[12, 10]	αὐτῷ καὶ δέχονται τὸν Νικάνορα	μετὰ	τῆς δυνάμεως. ὁ δὲ ἀσπασάμενος
[12, 1]	ἀπεκρίναντο Ἀλεξάνδρῳ πρεσβευσαμένῳ πρὸς αὐτοὺς	μετὰ	τὸ κρατῆσαι Δαρείου τῇ μάχῃ,
[12, 2]	τὸν τρόπον τῆς δημιουργίας αὐτῶν	μετὰ	τὸ προεκθέσθαι τὸ ἀντίγραφον τῆς
[12, 9]	παραβῆναι νόμους. ἀρχιερεὺς δὲ ἐγένετο	μετὰ	τὸν Μενελάου θάνατον Ἄλκιμος ὁ
[12, 8]	εἰληφότες φυγῇ χρῶνται: ἐφεπόμενος δὲ	μετὰ	τοῦ στρατεύματος ὁ Ἰούδας ἀναιρεῖ
[12, 5]	ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ	μετὰ	τοὺς ἀπὸ Σελεύκου βασιλεῖς ἀμαχητὶ
[12, 7]	ἐν Ἐμμαοῖ πολεμίοις ὁ Ἰούδας	μετὰ	τρισχιλίων φαύλως ὡπλισμένων διὰ πενίαν,
[12, 2]	ἐπιτρέψῃ, περὶ πολλοῦ ποιούμενος τὴν	μετὰ	τῶν ἐν παιδείᾳ τυγχανόντων συνουσίαν
[12, 7]	τῷ ἱερῷ ἀναβεβλαστηκότα, θρηνεῖν ἤρξατο	μετὰ	τῶν ἰδίων ἐπὶ τῇ ὄψει
[12, 11]	δυνάμεως ἐπιτρεπόντων οἷός τ' ἦν	μετὰ	τῶν ὀκτακοσίων συμβαλεῖν τοῖς τοῦ
[12, 6]	ὁ Ματταθίας ὥρμησεν ἐπ' αὐτὸν	μετὰ	τῶν παίδων ἐχόντων κοπίδας καὶ
[12, 7]	αὐτόν. (Ἑώρταζε δὲ ὁ Ἰούδας	μετὰ	τῶν πολιτῶν τὴν ἀνάκτησιν τῆς
[12, 4]	ἐφ' ἑστίασιν πρὸς τὸν βασιλέα	μετὰ	τῶν πρώτων τῆς χώρας ὑποκατακλίνεται
[12, 11]	ὑπὸ τῶν πολεμίων, στὰς ἐμάχετο	μετὰ	τῶν σὺν αὐτῷ. πολλοὺς δὲ
[12, 6]	φησίν, ἐμοί, καὶ ταῦτ' εἰπὼν	μετὰ	τῶν τέκνων εἰς τὴν ἔρημον
[12, 6]	εὐαρέστησιν ὑπακούει, πεισθήσεσθαί ποτ' αὐτὸς	μετὰ	τῶν τέκνων τὴν πάτριον θρησκείαν
[12, 5]	ὑπόμνημα. ἐπεὶ οὖν συμβουλευομένοις ἡμῖν	μετὰ	τῶν φίλων παρέστησαν οἱ πεμφθέντες
[12, 3]	μοι δεῖσθαι, καὶ βουλευσαμένῳ μοι	μετὰ	τῶν φίλων, τί δεῖ ποιεῖν,
[12, 10]	μηδὲν πείσεσθαι δεινόν: ἥκειν γὰρ	μετὰ	φίλων ἐπὶ τῷ ποιῆσαι φανερὰν
[12, 2]	αὐτοῦ, εἶτα κρότος ἐξ ἁπάντων	μετὰ	χαρᾶς καὶ βοῆς ἤρθη καὶ
[12, 7]	τὴν ἀνανέωσιν τῶν ἐθῶν ἡδονῇ	μετὰ	χρόνον πολὺν ἀπροσδοκήτως ἐν ἐξουσίᾳ
[12, 6]	τῶν ἰδίων ἀπολαύοντες ἐθῶν, ἀποκαταστήσει:	θνητὰ	μὲν γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν
[12, 7]	τὴν μάχην διά τε τὴν	ὀλιγότητα	καὶ δι' ἀσιτίαν, νενηστεύκεσαν γάρ,
[12, 2]	καὶ σπουδαζόμενος ὑπ' αὐτοῦ διὰ	μετριότητα,	πολλάκις μὲν καὶ πρότερον ἔγνω
[12, 2]	δ' ἀργύρεοι τῶν ἐσόπτρων τὴν	λαμπρότητα	πολὺ διαυγέστεροι γεγόνεισαν, ὡς τρανοτέρας
[12, 9]	γένοιτ' ἂν δηλοῦντα, καὶ τὴν	ὀχυρότητα	τοῦ χωρίου, καὶ ὅτι τὰ
[12, 2]	γὰρ πρὸς τὸ πνεῦμα διὰ	λεπτότητα	καὶ τὴν ἐπ' ἄκρον αὐτῶν
[12, 4]	ὑπερηγάπησεν τοῦ φρονήματος, καὶ τὴν	ὀξύτητα	τῆς διανοίας καὶ τὸ ἐπ'
[12, 4]	προσκρούσοντος τῷ βασιλεῖ διὰ τὴν	βραχύτητα	τῆς δωρεᾶς, ἐνστάσης τῆς ἡμέρας
[12, 2]	λίθων ταῖς σπείραις ποικίλων ἐνδεδεμένων.	εἶτα	ἐπ' αὐτῇ μαίανδρος πηχυαῖος τὸ
[12, 2]	καὶ τοῖς ἀρχομένοις ὑπ' αὐτοῦ,	εἶτα	κρότος ἐξ ἁπάντων μετὰ χαρᾶς
[12, 10]	πολέμων ἀναπαυσάμενον καὶ εἰρήνης ἀπολαῦον	ἔπειτα	εἰς ἀγῶνας πάλιν καὶ κινδύνους
[12, 2]	αὐτοὺς μετεπέμψατο ποιησάμενον τοὺς λόγους	ἔπειτα	κἀκείνους προσειπεῖν. τὴν μέντοι γε
[12, 4]	πολλῶν σταδίων τὸ μῆκος κατεσκεύασεν.	ἔπειτα	οἴκους ἐν αὐτῇ τοὺς μὲν
[12, 2]	τοῦτο τοὺς πόδας αὐτῆς ἐνέθεσαν,	ἔπειτα	περόναις καὶ κατακλεῖσιν αὐτοὺς ἐνέσφιγγον
[12, 2]	τοῦ Σωτῆρος τεσσαράκοντα καὶ ἕν,	ἔπειτα	τὴν βασιλείαν τῆς Αἰγύπτου παραλαβὼν
[12, 4]	τὰς οὐσίας αὐτῶν εἰς χίλια	τάλαντα	ἀθροισθείσας ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ, δηλῶν
[12, 2]	θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων ἀπέσταλκα	τάλαντα	ἀργυρίου ἑκατόν. καὶ σὺ δ'
[12, 2]	εἰλήφει τὰ δοχθέντα τῷ βασιλεῖ,	τάλαντα	δ' ὑπὲρ ἑξήκοντα καὶ τετρακόσια
[12, 2]	στολὰς ἀρίστας τρεῖς καὶ χρυσοῦ	τάλαντα	δύο καὶ κυλίκιον ταλάντου καὶ
[12, 4]	αὐτοῦ ἐτέλουν ἐκ τῶν ἰδίων,	τάλαντα	εἴκοσιν ἀργυρίου μὴ δούς, εἰς
[12, 2]	ὧν ἂν δέηται τὸ ἱερὸν	τάλαντα	ἑκατόν, ἅπερ ἐκόμισαν Ἀνδρέας καὶ
[12, 2]	τε αὐτοῖς ἀνὰ τρία δοθῆναι	τάλαντα	καὶ τοὺς ἀποκαταστήσοντας ἐπὶ τὴν
[12, 4]	ἐπιστολήν, ἐπερωτήσαντος αὐτοῦ, πόσα βούλεται	τάλαντα	λαβεῖν, ἤλπισε δ' αὐτὸν αἰτήσειν
[12, 4]	γενεσίῳ. τῶν δὲ ἀνὰ δέκα	τάλαντα	μέλλειν διδόναι φησάντων τοὺς μέν,
[12, 4]	παρὰ τῶν τοῦ βασιλέως φίλων	τάλαντα	πεντακόσια εἰς Συρίαν ἐξώρμησεν. γενόμενος
[12, 2]	σπονδείων ἔπεμψε χρυσίου μὲν ὁλκῆς	τάλαντα	πεντήκοντα, λίθων δὲ πολυτελῶν ἀσυλλόγιστόν
[12, 4]	πατρίσιν διαφέροντες. εἰς ὀκτακισχίλια δὲ	τάλαντα	συναθροιζομένων τῶν τῆς κοίλης Συρίας
[12, 2]	τὰς λοιπὰς χρείας πρὸς ἑκατὸν	τάλαντα	τῷ ἱερεῖ δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ
[12, 4]	ἐστιν αὐτῷ, δοὺς τὰ χίλια	τάλαντα	τῷ παιδὶ τῶν δεσμῶν ἀπελύθη.
[12, 2]	γὰρ εἰκῆ τοῖς βασιλεῦσιν ᾠκονομεῖτο,	πάντα	δὲ μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας ἐπράττετο.
[12, 2]	ἐπὶ τούτοις καθεστῶτος. συνέστρωσε δὲ	πάντα	δι' αὐτοῦ τὰ πρὸς τὰς
[12, 6]	ἔφασκεν ποιήσειν, οὐδ' εἰ τὰ	πάντα	ἔθνη τοῖς Ἀντιόχου προστάγμασιν ἢ
[12, 2]	βασιλέως, σπουδάζων εἰ δυνατὸν εἴη	πάντα	τὰ κατὰ τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν
[12, 2]	τῶν τέκνων καλῶς ἡμῖν ἔχει	πάντα.	τὴν δ' ἐπιστολὴν λαβόντες μεγάλως
[12, 4]	τῶν μερῶν ἐπὶ ἔτη ἑπτά,	πάντα	τὸν χρόνον ὃν Σέλευκος τῆς
[12, 2]	Μενεδήμου τοῦ φιλοσόφου προνοίᾳ διοικεῖσθαι	πάντα	φήσαντος καὶ διὰ τοῦτ' εἰκὸς
[12, 2]	πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν. τὸν γὰρ	ἅπαντα	συστησάμενον θεὸν καὶ οὗτοι καὶ
[12, 4]	γράφει τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃς	ἅπαντα	τὰ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ χρήματα αὐτοῦ
[12, 9]	φρουράν, καὶ συναγαγὼν τὸν λαὸν	ἅπαντα	τοὺς ἐν τῇ ἄκρᾳ καρτερῶς
[12, 4]	ἡμῶν ἔσται σοι τῶν νέων	ἅπαντα,	ὥστε μηδὲν αἰτιᾶσθαι. ἡσθεὶς δ'
[12, 9]	ἵνα αὐτὸς ἄρχῃ τὸ ἔθνος	ἀναγκάσαντα	τοὺς ἰδίους παραβῆναι νόμους. ἀρχιερεὺς
[12, 3]	τι τούτῳ καὶ Μᾶρκον Ἀγρίππαν	φρονήσαντα	περὶ τῶν Ἰουδαίων οἴδαμεν: τῶν
[12, 9]	τῷ παιδὶ αὐτοῦ ταῦτα ἐκέλευσε	κομίσαντα	δοῦναι, δεηθεὶς προνοῆσαι τῆς ἀνατροφῆς
[12, 9]	εἰς Βέροιαν τῆς Συρίας διέφθειρεν	ἀρχιερατεύσαντα	μὲν ἔτη δέκα, πονηρὸν δὲ
[12, 4]	γεγενημένῳ. τὸν δὲ δοῦλον κολάσαι	παρακούσαντα	ὧν προσέταξεν: διαφέρειν γὰρ οὐδὲν
[12, 11]	ἐλευθερίας καὶ δρᾶσαι καὶ παθεῖν	ὑποστάντα.	τοιοῦτος οὖν τὴν ἀρετὴν ὑπάρξας
[12, 9]	πολλοὺς μὲν τῶν περὶ τὸν	ἐλέφαντα	κτείνας τοὺς ἄλλους διεσκέδασεν, ὑποδὺς
[12, 9]	γαστέρα καὶ πλήξας ἀπέκτεινε τὸν	ἐλέφαντα.	ὁ δ' ἐπικατενεχθεὶς τῷ Ἐλεαζάρῳ
[12, 4]	αὐτοῦ Μανασσῆς παρέλαβεν, μεθ' ὃν	καταστρέψαντα	τὸν βίον Ὀνίας τὴν τιμὴν
[12, 10]	ἀλλοτρίας ἐπήλυδας πεποιήκασιν, ἠξίουν τε	πέμψαντα	τῶν ἰδίων τινὰ φίλων γνῶναι
[12, 4]	παρὰ Ἰουδαίοις ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί,	συγκρύψαντα	τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον ἀγαθὸν
[12, 5]	Ἰησοῦ πρὸς τὸν μετὰ ταῦτα	κατασταθέντα	Μενέλαον καὶ τοῦ πλήθους διανεμηθέντος
[12, 2]	καὶ νήπιον υἱὸν καταλιπόντος τὸν	κληθέντα	Ὀνίαν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἐλεάζαρος,
[12, 3]	πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ Πτολεμαῖον	ἐπικληθέντα	δὲ Ἐπιφανῆ, κακοπαθεῖν συνέβαινεν αὐτοῖς
[12, 9]	ἀνὴρ ἀποθανεῖν λέγει τὸν Ἀντίοχον	βουληθέντα	τὸ τῆς ἐν Πέρσαις Ἀρτέμιδος
[12, 4]	ἐστὶ παρ' αὐτῷ κωλύων τὸν	γεννηθέντα	γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν εἰς τὸ
[12, 2]	ἔργοις προσελιπάρουν. (Ταῦτα μὲν τὰ	πεμφθέντα	εἰς Ἱεροσόλυμα ὑπὸ Πτολεμαίου ἀναθήματα.
[12, 2]	πάσαις ἡμέραις τέλος εἰλήφει τὰ	δοχθέντα	τῷ βασιλεῖ, τάλαντα δ' ὑπὲρ
[12, 7]	ἔτη τρία: τὸν γὰρ ναὸν	ἐρημωθέντα	ὑπὸ Ἀντιόχου διαμεῖναι τοιοῦτον ἔτεσι
[12, 2]	γράμμασιν Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν Ἑβραικῶν	μεταγραφέντα	κεῖσθαι ἐν τῇ ἐμῇ βιβλιοθήκῃ.
[12, 2]	σῆς εὐσεβείας καὶ δικαιοσύνης τὸ	μεταγραφέντα	τὸν νόμον εἰς ἡμᾶς ἀποπέμψαι
[12, 4]	αὐτῇ τολμηρὸν ἐπαινέσας ὡς μόνον	ὄντα	γνήσιον ἔτι μᾶλλον ἔστεργεν ἀχθομένων
[12, 4]	Ἀλεξανδρείᾳ χρήματα αὐτοῦ διῴκει οὐκ	ὄντα	ἐλάσσω τρισχιλίων ταλάντων: ὁ γὰρ
[12, 2]	δὲ παραγενομένων ἕνα Ἐλισαῖον ὄνομα	ὄντα	ἱερέα παρεκάλεσεν ὁ βασιλεὺς ποιήσασθαι
[12, 4]	δεινῶς αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν	ὄντα	πολὺ κρείττονα καὶ φθονηθῆναι δυνάμενον.
[12, 4]	ἐν Μέμφει τὸν Πτολεμαῖον ἤκουσεν	ὄντα,	ὑπαντησάμενος συνέβαλεν αὐτῷ. καθεζομένου δὲ
[12, 8]	προσέταξεν ὡς τρισχιλίους τῶν ἐπιλέκτων	λαβόντα	τοῖς ἐν Γαλιλαίᾳ βοηθὸν ἐξελθεῖν
[12, 9]	ὥστ' αὐτὸν ἐλθεῖν εἰς Βαβυλῶνα	φεύγοντα	καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντα τῆς στρατιᾶς.
[12, 4]	ᾐτιᾶτο τὸν Ὀνίαν ὡς οὐκ	ἀποδιδόντα	τοὺς φόρους καὶ ἠπείλει κληρουχήσειν
[12, 2]	πρόνοιαν, ἐκέλευεν ἑτοιμάζειν ἑκάστῳ τὰ	δέοντα	πρὸς τὴν δίαιταν. διετέτακτο δὲ
[12, 2]	κατασχὼν αὐτὴν ἐπ' ἔτη ἑνὸς	δέοντα	τεσσαράκοντα τόν τε νόμον ἡρμήνευσε
[12, 9]	Βεθσουρῖται τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντες καὶ	σπανίζοντα	βλέποντες τὰ ἐπιτήδεια παραδιδόασιν ἑαυτοὺς
[12, 9]	μηδὲν μὲν τῶν περὶ Φίλιππον	ἐμφανίζοντα,	τὴν δὲ πολιορκίαν ὅτι χρονιωτάτη
[12, 3]	εὐσέβειάν τε καὶ πίστιν, ἡνίκα	νεωτερίζοντα	τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο
[12, 8]	ἐμπρήσας εἰς τὴν Ἰουδαίαν ὑπέστρεψεν.	μαθόντα	δ' αὐτὸν τὰ γειτονεύοντα τῶν
[12, 4]	προσέταξε γῆν ὑπέστρεψε πρὸς αὐτόν.	ἐλθόντα	δ' ὁ πατὴρ ὑπερηγάπησεν τοῦ
[12, 4]	καὶ προσέτι δήσειεν τὸν οἰκονόμον:	ἐλθόντα	οὖν τὴν αἰτίαν αὐτῷ μηνύειν
[12, 4]	παθόντας αὐτοῦ τοὺς πολίτας, συνεβούλευσεν	ἀπελθόντα	πρὸς τὸν βασιλέα δεηθῆναι αὐτοῦ
[12, 2]	ἐταράχθη τὴν διάνοιαν πλείοσιν ἢ	τριάκοντα	ἡμέραις καὶ παρὰ τὰς ἀνέσεις
[12, 2]	ἔπεμψας χρυσᾶς εἴκοσι καὶ ἀργυρᾶς	τριάκοντα	καὶ κρατῆρας πέντε καὶ τράπεζαν
[12, 2]	αὐτῶν ἐπισκευὴν καὶ κυλίκιον ταλάντων	τριάκοντα,	πρὸς τούτοις δὲ καὶ στολὰς
[12, 9]	δισμύριοι, ἐλέφαντες δὲ δύο καὶ	τριάκοντα.	(Ταύτην οὖν ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν
[12, 10]	Ἀδασοῖς ἑτέρᾳ κώμῃ σταδίους ἀπεχούσῃ	τριάκοντα	τῆς Βηθωροῦ στρατοπεδεύεται δισχιλίους στρατιώτας
[12, 2]	τούτοις ὁ βασιλεὺς καὶ φιάλας	τριάκοντα,	ὧν ὅσα χρυσὸς ἦν ἀλλὰ
[12, 2]	μετ' αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος	τεσσαράκοντα	καὶ ἕν, ἔπειτα τὴν βασιλείαν
[12, 2]	αὐτὴν ἐπ' ἔτη ἑνὸς δέοντα	τεσσαράκοντα	τόν τε νόμον ἡρμήνευσε καὶ
[12, 7]	τῆς κάτωθεν Ἀσίας ἀπ' Εὐφράτου	διήκοντα	ποταμοῦ καὶ μέρος τι τῆς
[12, 2]	ἑρμηνείαν ἔργου τέλος ἐν ἡμέραις	ἑβδομήκοντα	καὶ δυσὶν λαβόντος, συναγαγὼν ὁ
[12, 9]	λεγομένῳ σταδίους ἀπέχοντι τῶν πολεμίων	ἑβδομήκοντα.	ὁ δὲ βασιλεὺς ὁρμήσας ἀπὸ
[12, 2]	ἔδοξεν εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν	ἑβδομήκοντα	πρεσβυτέρων, οἳ τὸν νόμον ἐκόμιζον
[12, 2]	τὴν παρουσίαν αὐτῶν καὶ τοὺς	ἑβδομήκοντα	τῶν πρεσβυτέρων ἐληλυθότας, εὐθὺς μεταπέμπεται
[12, 3]	νόμον πυρῶν μεδίμνους χιλίους τετρακοσίους	ἑξήκοντα	καὶ ἁλῶν μεδίμνους τριακοσίους ἑβδομηκονταπέντε.
[12, 2]	τῷ βασιλεῖ, τάλαντα δ' ὑπὲρ	ἑξήκοντα	καὶ τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο:
[12, 10]	δὲ Βακχίδης ὀλιγωρήσας τῶν ὅρκων	ἑξήκοντα	μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ
[12, 2]	ἔπεμψε χρυσίου μὲν ὁλκῆς τάλαντα	πεντήκοντα,	λίθων δὲ πολυτελῶν ἀσυλλόγιστόν τι
[12, 2]	εἴκοσι, ὀλίγου δὲ χρόνου εἰς	πεντήκοντα	συναθροίσειν. μεμηνῦσθαι δ' ἔλεγεν αὐτῷ
[12, 11]	εὐώνυμον ἔχοντες ἐκυκλώσαντο τὸν Ἰούδαν	διώκοντα	καὶ λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν κατόπιν
[12, 2]	οὖν ἔλεγεν κωλύειν καὶ ταῦτα	μεταβαλόντα,	δύνασθαι γὰρ τῆς εἰς αὐτὸ
[12, 9]	εἰς Βαβυλῶνα φεύγοντα καὶ πολλοὺς	ἀποβαλόντα	τῆς στρατιᾶς. λυπουμένῳ δ' ἐπὶ
[12, 4]	καιρὸν ἡγησάμενος μὴ δεῖν ἀπολλύναι	περιμένοντα	τοὺς ἀποσταλησομένους ἐπενόησέν τι στρατηγικὸν
[12, 2]	τῆς στεφάνης καὶ πρὸς ὄψιν	ἀνατείνοντα	ὠῶν ἐκ λίθου καλλίστου πεποιημένων
[12, 4]	ἔχειν πρὸς τὸν Ἰώσηπον οὔπω	παρόντα.	ὁ δὲ Ἰώσηπος διαπέμψας πρὸς
[12, 6]	ἐπεχείρουν πείθειν μετανοήσαντας αἱρεῖσθαι τὰ	συμφέροντα	καὶ μὴ προσάγειν αὐτοῖς ἀνάγκην,
[12, 5]	παραστησόμενος αὐτὴν καὶ τὸν ἐκεῖ	βασιλεύοντα	χειρωσόμενος Πτολεμαῖον. ἀπεκρούσθη δ' οὐ
[12, 8]	ὑπέστρεψεν. μαθόντα δ' αὐτὸν τὰ	γειτονεύοντα	τῶν ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται εἰς
[12, 7]	ἔφερεν. ὡς οὖν ταῦθ' οὕτως	ἔχοντα	ἔμαθον οἱ σὺν Γοργίᾳ καὶ
[12, 2]	προθεῖναι γράμματα ὑπέσχετο μεγαλοπρεπῶς τε	ἔχοντα	καὶ τὴν Ἀρισταίου προαίρεσιν βεβαιοῦντα
[12, 7]	τῶν πραγμάτων Λυσίαν τινὰ δόξαν	ἔχοντα	παρ' αὐτῷ, Καὶ τὰ μέχρι
[12, 2]	δὲ κυμάτια στρεπτὰ τὴν ἀναγλυφὴν	ἔχοντα	σχοινοειδῆ τῇ τορείᾳ θαυμαστῶς ἐκ
[12, 4]	Ὑρκανὸς δὲ ὁρῶν μεγάλην δύναμιν	ἔχοντα	τὸν Ἀντίοχον καὶ δείσας, μὴ
[12, 6]	διασωθέντες τῷ Ματταθίᾳ προσέθεντο κἀκεῖνον	ἄρχοντα	ἀπέδειξαν. ὁ δὲ καὶ σαββάτοις
[12, 6]	Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν συνέσει	προύχοντα	πατέρα ἡγεῖσθε καὶ οἷς ἂν
[12, 2]	ἔχοντα καὶ τὴν Ἀρισταίου προαίρεσιν	βεβαιοῦντα	καὶ πρὸ ταύτης τὴν τοῦ
[12, 2]	λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα τοῦτο καὶ	ποιοῦντα	φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνως τοῦτο πράττοντες,
[12, 9]	πολιορκίαν ὅτι χρονιωτάτη γένοιτ' ἂν	δηλοῦντα,	καὶ τὴν ὀχυρότητα τοῦ χωρίου,
[12, 4]	καὶ τὸν υἱὸν ἐπαινέσας ὡς	παραινοῦντα	καλῶς, γράφει τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι,
[12, 2]	τῷ νόμῳ ἢ λεῖπον, πάλιν	ἐπισκοποῦντα	τοῦτο καὶ ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν,
[12, 4]	ἡμερῶν δύο εἰς τὴν ἐρημίαν	σπεροῦντα	τὴν γῆν ἀποκρύψας τοὺς ζευκτῆρας
[12, 2]	γὰρ τῆς εἰς αὐτὸ χορηγίας	εὐποροῦντα,	ἔχειν ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ καὶ
[12, 9]	Ἀντίοχος ὁρῶν ἤδη τὸν Φίλιππον	κρατοῦντα	τῶν πραγμάτων ἐπολέμει πρὸς αὐτὸν
[12, 2]	ὁ βασιλεὺς ἐφ' ὅσον ἔδοξεν	ἀποχρῶντα	καιρὸν εἶναι φιλοσοφεῖν ἤρξατο καὶ
[12, 2]	αὐτῶν: ὠφελῆσθαι γὰρ παρ' αὐτῶν	μεμαθηκότα,	πῶς δεῖ βασιλεύειν: κελεύει τε
[12, 7]	ἐρημίαν αὐτόματα ἐν τῷ ἱερῷ	ἀναβεβλαστηκότα,	θρηνεῖν ἤρξατο μετὰ τῶν ἰδίων
[12, 4]	ἀκούσαντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ τούτων	τετυχηκότα	τὸν Ὑρκανὸν παρὰ τοῦ βασιλέως
[12, 10]	ὁ Ἰούδας γινόμενον καὶ πολλοὺς	διεφθαρκότα	τῶν ἀγαθῶν καὶ ὁσίων τοῦ
[12, 4]	ὑποδέχεται τὸν παρὰ τοῦ Πτολεμαίου	πεπρεσβευκότα	καὶ δωρησάμενος αὐτὸν πολυτελέσι δωρεαῖς
[12, 4]	τῷ βασιλεῖ, ὁρᾷς, εἶπεν, ὦ	δέσποτα,	τὰ παρακείμενα Ὑρκανῷ ὀστᾶ; ἐκ
[12, 4]	παράκειται ὀστᾶ, εἰκότως, εἶπεν, ὦ	δέσποτα:	τοὺς μὲν γὰρ κύνας τὰ
[12, 8]	αὐτὸν τὰ γειτονεύοντα τῶν ἐθνῶν	ἀνεστροφότα	συναθροίζεται εἰς τὴν Γαλαδηνὴν ἐπὶ
[12, 4]	ἐκείνων τῶν μερῶν ἐπὶ ἔτη	ἑπτά,	πάντα τὸν χρόνον ὃν Σέλευκος
[12, 4]	γενόμενος ἐκ μιᾶς γυναικὸς παίδων	ἑπτά,	ποιησάμενος δὲ καὶ ἐκ τῆς
[12, 2]	γενομένου δὲ τούτου ταχέως ἐν	ἑπτὰ	ταῖς πάσαις ἡμέραις τέλος εἰλήφει
[12, 2]	παλαιστιαίαν εἰργάσαντο, τὰ δὲ κυμάτια	στρεπτὰ	τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ τῇ
[12, 5]	τοῦ παιδὸς τούτου κατὰ χώραν	ἕκαστα.	Ἰησοῦς δέ, οὗτος γὰρ ἦν
[12, 2]	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς λειτουργίας	εὔχρηστα:	καὶ διὰ τοῦτο λογισάμενος σύμμετρον
[12, 2]	ἐπιζητοῦντες. γεγενῆσθαι δ' αὐτῷ τὰ	μέγιστα	τῶν ἀγαθῶν ὁ βασιλεὺς ἔλεγεν
[12, 6]	διώκειν τὴν εὔκλειαν καὶ τὰ	μέγιστα	ὑφισταμένους μὴ ὀκνεῖν ὑπὲρ αὐτῶν
[12, 2]	ὄν, τῇ τοῦ βασιλέως προαιρέσει,	μάλιστα	γὰρ τὰ περὶ τὴν συλλογὴν
[12, 6]	ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολιπεῖν τὸν βίον.	μάλιστα	δ' ὑμῖν ὁμονοεῖν παραινῶ καὶ
[12, 3]	τὴν Ῥωμαίων ἐπιείκειαν καὶ μεγαλοφροσύνην,	μάλιστα	δὲ τὴν Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου,
[12, 2]	παραλαβὼν πᾶσι μὲν φιλανθρώπως ἐχρησάμην,	μάλιστα	δὲ τοῖς σοῖς πολίταις, ὧν
[12, 3]	καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες καὶ	μάλιστα	περὶ τῆς γενομένης περὶ τὸ
[12, 2]	τις φίλος ὢν ἐν τοῖς	μάλιστα	τῷ βασιλεῖ καὶ σπουδαζόμενος ὑπ'
[12, 3]	αὐτοῦ στρατηγὸν καὶ ἐν τοῖς	μάλιστα	φίλον πέμψαι τινὰς τῶν ἡμετέρων
[12, 2]	ἀντιγράφει πρὸς αὐτὴν ὡς ἐνῆν	μάλιστα	φιλοτίμως. ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος βασιλεῖ Πτολεμαίῳ
[12, 2]	ἔργον. οἱ δ' ὡς ἔνι	μάλιστα	φιλοτίμως καὶ φιλοπόνως ἀκριβῆ τὴν
[12, 2]	εἴς τι χρήσιμον ὁρῶν τετελειωμένην,	μάλιστα	ὡς> δὲ τῶν νόμων ἀναγνωσθέντων
[12, 5]	πλῆθος. ἐνέπρησε δ' αὐτῆς τὰ	κάλλιστα	καὶ καταβαλὼν τὰ τείχη τὴν
[12, 7]	πενίαν, καὶ θεασάμενος τοὺς ἐχθροὺς	ἄριστα	πεφραγμένους καὶ μετ' ἐμπειρίας πολλῆς
[12, 2]	ἐκείνοις. δόξας οὖν ὁ βασιλεὺς	ἄριστα	τὸν Δημήτριον φιλοτιμουμένῳ περὶ πλῆθος
[12, 7]	τὴν πάτριον συνήθειαν, ἢ τὰ	αἴσχιστα	παθεῖν καὶ μηδὲ σπέρμα τοῦ
[12, 4]	συγκατακειμένων πάντων τῶν μερῶν τὰ	ὀστᾶ,	ἀφῄρουν γὰρ αὐτοὶ τὰς σάρκας,
[12, 4]	Ὑρκανόν, ὅτι τοσαῦτ' αὐτῷ παράκειται	ὀστᾶ,	εἰκότως, εἶπεν, ὦ δέσποτα: τοὺς
[12, 4]	ὦ δέσποτα, τὰ παρακείμενα Ὑρκανῷ	ὀστᾶ;	ἐκ τούτου στόχασαι, ὅτι καὶ
[12, 4]	τὸ κρέας ἐσθίουσιν, τὰ δ'	ὀστᾶ	ῥίπτουσιν, ὅπερ ἄνθρωπος ὢν κἀγὼ
[12, 4]	τοὺς μὲν γὰρ κύνας τὰ	ὀστᾶ	σὺν τοῖς κρέασιν κατεσθίειν, ὥσπερ
[12, 2]	ὡς ἔχοι, καὶ μὴ μετακινεῖν	αὐτά.	ἁπάντων δ' ἐπαινεσάντων τὴν γνώμην
[12, 2]	ἐστιν ἡμῖν ἀσαφῆ. συμβέβηκε δ'	αὐτὰ	καὶ ἀμελέστερον ἢ ἔδει σεσημάνθαι
[12, 4]	ἔχοι τῶν χρημάτων, ὡς δι'	αὐτὰ	καὶ τὴν πατρίδα κινδυνεύουσαν ἰδεῖν
[12, 2]	ὁ δ' ἀρχιερεὺς Ἐλεάζαρος ἀναθεὶς	αὐτὰ	καὶ τιμήσας τοὺς κομίσαντας καὶ
[12, 11]	σπηλαίοις ὄντας, πολλοὶ γὰρ εἰς	αὐτὰ	συμπεφεύγεσαν, ἐκπολιορκήσας καὶ λαβὼν ἄρας
[12, 4]	τελῶν ὠνήν: κατ' ἔτος δὲ	αὐτὰ	τοῖς δυνατοῖς τῶν ἐν ἑκάστῃ
[12, 8]	μὲν κλίμακας, ὥστε ἀναβαίνειν ἐπ'	αὐτά,	τοὺς δὲ μηχανήματα προσφέροντας, κελεύσας
[12, 2]	εἰς δόξαν καὶ τιμὴν Ἰουδαίοις	τοιαῦτα	παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου συνέβη
[12, 9]	μὲν πολιορκουμένοις ἐν τῷ ἱερῷ	τοιαῦτα	συνέβαινεν εἶναι τὰ πράγματα. Λυσίας
[12, 5]	ἔτι τυγχανόντων καὶ μηδέπω πράγματα	τηλικαῦτα	διέπειν δυναμένων. γενόμενος οὖν μετὰ
[12, 7]	λοιποὶ διεσώθησαν εἰς τὴν παραλίαν.	(Ταῦτα	ἀκούσας ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος μεγάλως
[12, 2]	ἡμῶν καὶ τὴν χώραν καὶ	ταῦτα	ἀπημπόλησαν, τούς τε πρὸ αὐτῶν
[12, 5]	καὶ αὐτοὶ κακοὶ κακῶς ἀπώλλυντο.	(Ταῦτα	βλέποντες οἱ Σαμαρεῖται πάσχοντας τοὺς
[12, 3]	τριακοσίους ἑβδομηκονταπέντε. τελεῖσθαι δ' αὐτοῖς	ταῦτα	βούλομαι, καθὼς ἐπέσταλκα, καὶ τὸ
[12, 2]	γράφει τῷ τῶν Ἰουδαίων ἀρχιερεῖ	ταῦτα	γίγνεσθαι. (Ἀρισταῖος δέ τις φίλος
[12, 2]	πετάλοις ἀμπέλων ἐσκίαστο φιλοτέχνως ἐντετορευμένων.	ταῦτα	δ' ἐγίγνετο μὲν καὶ διὰ
[12, 2]	γένηται: ἄφθονον γὰρ τὴν εἰς	ταῦτα	δαπάνην χορηγῶν ὁ βασιλεὺς καὶ
[12, 5]	ἠξιώκασι, προσαγορευθήτω Διὸς Ἑλ ληνίου.	ταῦτα	δὲ καὶ Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ
[12, 6]	καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν αὔξετε.	(Ταῦτα	διαλεχθεὶς τοῖς παισὶν καὶ τὸν
[12, 8]	ἰδέᾳ τῆς ἀπωλείας τῶν πολεμίων.	(Ταῦτα	διαπραξάμενος καὶ συναγαγὼν τοὺς ἐν
[12, 10]	περὶ τοῦ γένους αὐτῶν φρονεῖ.	ταῦτα	διαπρεσβευσαμένου τοῦ Νικάνορος ὁ Ἰούδας
[12, 7]	παρεμβολῇ τῶν πολεμίων ἐπιπεσεῖν καὶ	ταῦτα	διῃρημένης αὐτῶν τῆς δυνάμεως. καθ'
[12, 2]	ὅσα φράζειν ἀπὸ λόγων ὑπέθετο	ταῦτα	ἐδήλωσαν. σπεύδων δ' ἐντυχεῖν τοῖς
[12, 4]	οὐδὲν πλέον ταλάντων δέκα καὶ	ταῦτα	εἰς δωρεὰς τῷ βασιλεῖ. παροξυνθεὶς
[12, 9]	δακτύλιον Ἀντιόχῳ τῷ παιδὶ αὐτοῦ	ταῦτα	ἐκέλευσε κομίσαντα δοῦναι, δεηθεὶς προνοῆσαι
[12, 4]	καὶ σώματα διαρπάσαντες: ἐγένετο δὲ	ταῦτα	ἐπὶ ἀρχιερέως Ὀνίου. τελευτήσαντος γὰρ
[12, 3]	φιλίας τοῦ μεγάλου πρὸς Ἰουδαίους	ταῦτα	ἡμῖν ἀποχρώντως εἰρήσθω μαρτύρια. ~(Μετὰ
[12, 2]	Ἀρισταίου βιβλίον, ὃ συνέγραψεν διὰ	ταῦτα.	(Θαυμάζοντος δ' αὐτοὺς οὐ μόνον
[12, 3]	τὴν διήγησιν. καὶ Πολύβιος μὲν	ταῦτα	ἱστόρησεν. ἡμεῖς δ' ἐπανάξομεν τὸν
[12, 2]	βιβλίων τὴν ἐπιμέλειαν, ἵνα διαμείνῃ	ταῦτα	καθαρῶς, τούς τε ἑρμηνεύσαντας παρεκάλεσεν
[12, 7]	τοῦ καινοῦ θυσιαστηρίου. ἔτυχεν δὲ	ταῦτα	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι,
[12, 2]	καὶ ὑποδεικνὺς τοῖς τεχνίταις, ἐκέλευσεν	ταῦτα	κατασκευάζεσθαι καὶ τὰ ἀναγεγραμμένα πρὸς
[12, 5]	ἀρχιερέως Ἰησοῦ πρὸς τὸν μετὰ	ταῦτα	κατασταθέντα Μενέλαον καὶ τοῦ πλήθους
[12, 3]	τῆς Συρίας ἐτήρησεν, καὶ μετὰ	ταῦτα	κρατήσαντος Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου τοῦ
[12, 9]	καὶ τοῦ θεοῦ καταφρονήσας, καὶ	ταῦτα	λέγων ἐξέπνευσεν. ὥστε θαυμάζειν Πολύβιον
[12, 2]	τὴν τοῦ συμποσίου στρωμνήν. καὶ	ταῦτα	μὲν ἐκείνοις ἔχειν ἐδωρήσατο. τῷ
[12, 7]	τὸ γένος αὐτῶν ἀπολέσαι. καὶ	ταῦτα	μὲν ἐπιστείλας τῷ Λυσίᾳ ὁ
[12, 2]	μετ' ἀσφαλείας τῶν κομιζόντων. ἔρρωσο.	(Ταῦτα	μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ἀντέγραψεν. ἐμοὶ
[12, 2]	ἀποβλέποντες φιλοπονώτερον τοῖς ἔργοις προσελιπάρουν.	(Ταῦτα	μὲν τὰ πεμφθέντα εἰς Ἱεροσόλυμα
[12, 2]	οὐδὲν οὖν ἔλεγεν κωλύειν καὶ	ταῦτα	μεταβαλόντα, δύνασθαι γὰρ τῆς εἰς
[12, 9]	δὲ τὰ ὄρη κεκραγότων αὐτῶν.	ταῦτα	ὁρῶν ὁ Ἰούδας οὐ κατεπλάγη,
[12, 2]	ἔστι δ' ἀναγκαῖον εἶναι καὶ	ταῦτα	παρὰ σοὶ διηκριβωμένα: φιλοσοφωτέραν γὰρ
[12, 2]	θεόν. (Παραλαβὼν δ' ὁ βασιλεὺς	ταῦτα	παρὰ τοῦ Δημητρίου, καθὼς προείρηται,
[12, 7]	πολεμίοις. (Καὶ ὁ μὲν Ἰούδας	ταῦτα	παραθαρσύνων τὴν στρατιὰν ἔλεξεν. τῶν
[12, 9]	χαλεπὴν οὖσαν ἐμήνυε καὶ ὅτι	ταῦτα	πάσχει κακώσας τὸ τῶν Ἰουδαίων
[12, 2]	προσήκων αὐτοῖς οὔτε ὁμόφυλος ὢν	ταῦτα	περὶ αὐτῶν ἀξιῶ, πάντων δὲ
[12, 7]	πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ	ταῦτα	περὶ τὸν ναὸν ἐγένετο, πέμπτῃ
[12, 1]	δε σπότην. Ἀγαθαρχίδης μὲν οὖν	ταῦτα	περὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἀπεφήνατο.
[12, 3]	κελεύομεν. (Ἡ μὲν οὖν ἐπιστολὴ	ταῦτα	περιεῖχεν. σεμνύνων δὲ καὶ τὸ
[12, 9]	τὸ τεῖχος εἰς ἔδαφος. καὶ	ταῦτα	ποιήσας ἀνέστρεψεν εἰς Ἀντιόχειαν ἐπαγόμενος
[12, 5]	κολάσειν ἀπειλήσας εἴ τις παρὰ	ταῦτα	ποιῶν εὑρεθείη. κατέστησε δὲ καὶ
[12, 7]	ἐκδεχομένους. ἔτι δὲ αὐτοῦ διαλεγομένου	ταῦτα	πρὸς τοὺς στρατιώτας ὑπερκύψαντες οἱ
[12, 11]	φυγῆς ὕβριν. καὶ ὁ μὲν	ταῦτα	πρὸς τοὺς ὑπολειφθέντας παρακαλῶν τοῦ
[12, 2]	ἐπιμελείας τύχῃ, πάσῃ κεχρημένος περὶ	ταῦτα	σπουδῇ δηλῶ σοι τὰ τῆς
[12, 2]	ταλάντων τῆς ἀπολυτρώσεως γενήσεσθαι φαμένων	ταῦτά	τε συνεχώρει καὶ τὸ ἀντίγραφον
[12, 2]	ἀκριβὲς λαβόντες τῶν πραγμάτων ἀξίως	ταῦτα	τῆς σῆς προαιρέσεως συναγάγωμεν. (Τοιαύτης
[12, 9]	ἐξεπολεμώθησαν, χωρεῖν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα.	ταῦτα	τοῦ Λυσίου φήσαντος ἠρέσθη τό
[12, 5]	μείζονάς σοι ποιήσομεν τὰς προσόδους.	ταῦτα	τῶν Σαμαρέων δεηθέντων ἀντέγραψεν αὐτοῖς
[12, 4]	Συρίαν ἅπασαν περιέδυσεν ὡς οὗτος	ταῦτα	τῶν σαρκῶν ἐγύμνωσεν. γελάσαντος δὲ
[12, 2]	Ἰουδαίας πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένοι κατὰ	ταῦτα	ὑπηρετεῖν. διὸ> καὶ τοὺς ἱεροκήρυκας
[12, 2]	Ἐλεαζάρου πεμφθέντες, δηλοῦν: ἦν γὰρ	ταῦτα	ὑπογεγραμμένα ἐν τῇ ἐπιστολῇ. τὴν
[12, 4]	ἀποχρώντως εἰρήσθω μαρτύρια. ~(Μετὰ δὲ	ταῦτα	φιλίαν καὶ σπονδὰς πρὸς Πτολεμαῖον
[12, 10]	ἐπιπορευόμενος τὴν χώραν διέφθειρεν τοὺς	ταὐτὰ	ἐκείνῳ φρονοῦντας. βλέπων δὲ ἑαυτὸν
[12, 3]	αὐτοῖς καὶ νικῶντος καὶ πταίοντος	ταὐτὰ	πάσχειν, ὥστ' οὐδὲν ἀπέλειπον χειμαζομένης
[12, 5]	διοικοῦντες οἰόμενοι κατὰ συγγένειαν ἡμᾶς	ταὐτὰ	ποιεῖν ἐκείνοις ταῖς ὁμοίαις αἰτίαις
[12, 4]	υἱὸς ὢν Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου.	τελευτᾷ	δὲ καὶ ὁ τοῦ Ὑρκανοῦ
[12, 4]	κληθεὶς Ἐπιφανὴς τὴν βασιλείαν κατέσχεν.	τελευτᾷ	δὲ καὶ Πτολεμαῖος ὁ τῆς
[12, 6]	βίου συνήθειαν, μετ' οὐ πολὺ	τελευτᾷ,	καὶ θάπτεται μὲν ἐν Μωδαὶ
[12, 4]	πρὸς τοὺς Ἄραβας αὐτῷ πεπραγμένα,	τελευτᾷ	τὸν βίον αὐτόχειρ αὐτοῦ γενόμενος.
[12, 1]	Ἰουδαίαν τὸν προειρημένον καταστησάμενος τρόπον	τελευτᾷ	τὸν βίον. μεταπεσούσης δ' εἰς
[12, 7]	καὶ καταπεπρησμένας τὰς πύλας καὶ	φυτὰ	διὰ τὴν ἐρημίαν αὐτόματα ἐν
[12, 2]	τὴν Ἰουδαίαν καταστρεψάμενοι σώματα λαβόντες	αἰχμάλωτα	διεκόμισαν εἴς τε τὰς πόλεις
[12, 4]	ταῦτ' ἀκούσας ὁ Πτολεμαῖος εἰς	γέλωτα	ἐτράπη καὶ τὴν μεγαλοφροσύνην τοῦ
[12, 11]	ἐπίδοι γενόμενον, ἵν' ἐγὼ τὰ	νῶτά	μου δείξω τοῖς πολεμίοις. ἀλλ'
[12, 2]	ἤρξατο καὶ ἕκαστον αὐτῶν λόγους	ἐπηρώτα	φυσικούς, καὶ πρὸς τὴν τῶν
[12, 7]	τὴν ἑορτὴν ἄγομεν καλοῦντες αὐτὴν	φῶτα	ἐκ τοῦ παρ' ἐλπίδας οἶμαι
[12, 7]	Μακεδόνες Ἀπελλαῖον καλοῦσιν, ἧψάν τε	φῶτα	ἐπὶ τῆς λυχνίας καὶ ἐθυμίασαν
[12, 10]	Ἱεροσολύμων, οἱ δ' ἱερεῖς εἰς	δάκρυα	διὰ τὴν ἐπὶ τοῖς εἰρημένοις
[12, 2]	βασιλεῖ δι' ὑπερβολὴν ἡδονῆς εἰς	δάκρυα	προύπεσεν, φύσει τῆς μεγάλης χαρᾶς
[12, 2]	καὶ παραδόξων καὶ ὅσα ἦν	ἄγραφα	τὴν εὕρεσιν αὐτὸς παρέχων διὰ
[12, 4]	δ' ὁ Πτολεμαῖος συνεχώρησεν αὐτῷ	δίχα	τῶν ὁμολογούντων ἔχειν τὰ τέλη.
[12, 4]	μέχρι καὶ τῆς στέγης ἐγγλύψας	ζῷα	παμμεγεθέστατα, περιήγαγεν δ' αὐτῇ εὔριπον
[12, 5]	τῷ μεριδάρχῃ καὶ Νικάνορι τῷ	τὰ	βασιλικὰ πράττοντι μηδὲν ἡμῖν ἐνοχλεῖν