Liv., chap., par. |
[9, 12, 2] |
μὴ
καινότερα
τούτων
ἀσεβήματα
δρᾶν.
|
ταῦτ' |
ἀκούσαντες
οἱ
στρατιῶται
συνεχώρησαν
ἐκείνοις |
[9, 6, 4] |
πᾶν
ὑπὸ
κυνῶν
ἦν
δεδαπανημένον.
|
ταῦτ' |
ἀκούσας
Ἰηοῦς
ἐθαύμαζε
τὴν
Ἠλίου |
[9, 4, 5] |
τὸ
φεύγειν
εἶναι
ῥίπτοντες
κατέλιπον.
|
ταῦτ' |
ἀκούσας
ὁ
βασιλεὺς
ἐπὶ
διαρπαγὴν |
[9, 4, 6] |
μὲν
οἰκέτης
τοῦ
βασιλέως
ἐλυπεῖτο
|
ταῦτ' |
ἀκούσας,
ὁ
δ'
Ἐλισσαῖος
ἔκλαιε |
[9, 14, 2] |
πάντων
ἐν
Τύρῳ
τιμή.
διὰ
|
ταῦτ' |
ἀναζεύξας
ὁ
τῶν
Ἀσσυρίων
βασιλεὺς |
[9, 4, 5] |
περὶ
τοὺς
πολεμίους,
ἐκεῖνοι
δὲ
|
ταῦτ' |
ἀπήγγειλαν
τοῖς
τοῦ
βασιλέως
φύλαξι, |
[9, 12, 3] |
πολλοὺς
ἐξ
αὐτῆς
αἰχμαλώτους
συνέλαβε.
|
ταῦτ' |
αὐτοῦ
διαπραξαμένου
τοὺς
Σύρους
ὁ |
[9, 6, 2] |
ᾑρῆσθαι
βασιλέα
τοῦ
πλήθους
εἰρηκέναι.
|
ταῦτ' |
εἰπόντος
ἕκαστος
περιδύων
αὑτὸν
ὑπεστρώννυεν |
[9, 1, 2] |
τὸ
θεῖον.
τοῦ
δὲ
προφήτου
|
ταῦτ' |
εἰπόντος
ὁ
μὲν
βασιλεὺς
καὶ |
[9, 6, 1] |
Ἀχάβου
γενεᾶς.
καὶ
ὁ
μὲν
|
ταῦτ' |
εἰπὼν
ἐξεπήδησεν
ἐκ
τοῦ
ταμιείου |
[9, 2, 1] |
δὲ
βασιλέως
σημαίνειν
αὐτῷ
τὸν
|
ταῦτ' |
εἰρηκότα
κελεύσαντος,
ἄνθρωπον
ἔλεγον
δασὺν |
[9, 7, 4] |
δοῦναι
πίστιν
ἠνάγκασε.
καὶ
μετὰ
|
ταῦτ' |
εἰσδραμόντες
τὸν
τοῦ
Βαὰλ
οἶκον, |
[9, 1, 3] |
βασιλέως
γνώμη,
καὶ
ἅπερ
συνεβούλευσε
|
ταῦτ' |
ἔπραττον.
ὁ
δὲ
θεὸς
εἰς |
[9, 14, 2] |
κατὰ
Σαλμανάσσου
τοῦ
Ἀσσυρίων
βασιλέως
|
ταῦτ' |
ἐστίν.
~Οἱ
δὲ
μετοικισθέντες
εἰς |
[9, 1, 2] |
εἰς
κατοίκησιν
ἀφελέσθαι
πάρεισιν
αὐτούς.
|
ταῦτ' |
εὐχόμενος
ἐδάκρυε
καὶ
σύμπαν
δὲ |
[9, 8, 6] |
καὶ
συναπαίρειν
ἐκ
τοῦ
βίου.
|
ταῦτ' |
ὀδυρόμενον
Ἐλισσαῖος
παρεμυθεῖτο
τὸν
βασιλέα |
[9, 9, 2] |
ζωγρήσας
ἤγαγεν.
τῷ
δὲ
βασιλεῖ
|
ταῦτ' |
ὀργὴν
ἐκίνησε
καὶ
προσέταξεν
ἡσυχίαν |