Liv., chap., par. |
[9, 14, 1] |
τὴν
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
χώραν.
μετῴκησαν
|
οὖν |
αἱ
δέκα
φυλαὶ
τῶν
Ἰσραηλιτῶν |
[9, 10, 2] |
προφήτης
τοῦ
μεγίστου
θεοῦ:
συνεβούλευσεν
|
οὖν |
αὐτοῖς,
εἰ
θέλουσιν
ἀποδράναι
τὸν |
[9, 10, 1] |
ὁ
στρατηγὸς
Ἰησοῦς
περιώρισε.
στρατεύσας
|
οὖν |
ἐπὶ
τοὺς
Σύρους
ὁ
Ἱερόβαμος |
[9, 9, 2] |
παρερχόμενον
κατεπάτησε
τὴν
ἄκανον.
τοῦτο
|
οὖν |
ἔσται
σοι
παράδειγμα
τοῦ
μὴ |
[9, 8, 6] |
αὐτῷ
κομισθὲν
ἐντεῖναι
τοῦτο.
ποιήσαντος
|
οὖν |
εὐτρεπὲς
τοῦ
βασιλέως
τὸ
τόξον, |
[9, 10, 2] |
ὅστις
ποτὲ
ἦν
μαθεῖν.
κληρωσαμένων
|
οὖν |
ὁ
προφήτης
λαγχάνει
πυνθανομένων
τε |
[9, 12, 2] |
ποιεῖν
ὃ
ἐδόκει
συμφέρειν.
παραλαβόντες
|
οὖν |
οἱ
προειρημένοι
ἄνδρες
τοὺς
αἰχμαλώτους |
[9, 4, 6] |
Συρίας
μέλλει
βασιλεύειν.
Ἀζάηλος
μὲν
|
οὖν |
παραγενόμενος
πρὸς
τὸν
Ἄδερα
τῷ |
[9, 1, 4] |
περὶ
ναῦς
ἐφιλοτιμήσατο.
τὰ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τὸν
Ἱεροσολύμων
βασιλέα
Ἰωσαφάτην |
[9, 7, 5] |
θήλειαι
παῖδες
ἐγένοντο.
τὰ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τοῦ
βασιλέως
Ἰωάσου,
ὡς |
[9, 14, 3] |
σωτήριον
αὐτοῖς
ὄν,
ἔμαθον.
πέμψαντες
|
οὖν |
πρὸς
τὸν
Ἀσσυρίων
βασιλέα
πρέσβεις |
[9, 6, 3] |
ἐστιν
ὁ
προσιὼν
γνωσόμενον.
ἐλθὼν
|
οὖν |
πρὸς
τὸν
Ἰηοῦν
ὁ
ἱππεὺς |
[9, 3, 1] |
προβάτων
σὺν
τοῖς
πόκοις.
συναθροίσας
|
οὖν |
τὴν
οἰκείαν
δύναμιν
ἔπεμψε
πρὸς |
[9, 4, 5] |
μένειν
ἔξω
τῆς
πόλεως.
ἄνδρες
|
οὖν |
τὸν
ἀριθμὸν
τέσσαρες
διὰ
ταύτην |
[9, 4, 3] |
τραπέζης
ἀπολύειν
ἀβλαβεῖς.
Ἰώραμος
μὲν
|
οὖν |
τῷ
προφήτῃ
πειθόμενος
ἑστιάσας
λαμπρῶς |
[9, 11, 1] |
τοὺς
ὁμοφύλους
οὗτος
εἰργάσατο.
βασιλεύσας
|
οὖν |
τῷ
τρόπῳ
τούτῳ
ὁ
Μαναῆμος |